عوارض جانبی داروهای بیماری پارکینسون

پس از یک یا دو سال برخی بیماران به حرکات غیر عادی پرتکان، عصبی (کره ای) و یا حرکات پیچشی عصبی (آتتوزی) مبتلا می شوند که اختلال حرکتی-عصبی ناشی از مصرف دارو نام دارد. این حرکات ۱ تا ۳ ساعت پس از مصرف دارو و هنگامی که سطح دوپامین مغز حداکثر افزایش می یابد، بروز می کنند. دهان، زبان ، لب ها و گونه و همچنین اغلب گردن، دست ها، پاها و بالاتنه دچار این گونه حرکات می شوند. در اینجا همسر فرد بیمار اغلب بیشتر از خود او آزرده می شود، چرا که این حرکات بیش از آن که نشانه معلولیت باشند ناراحت کننده و ناخوشایند هستند.
عوارض جانبی داروهای لوودوپا
عوارض جانبی به دو گروه تقسیم می شوند، آن دسته از عوارض که در زمان مصرف بروز می نمایند و عوارضی که پس از چند سال پدیدار می گردند.
عوارض جانبی ابتدایی
(چند روز و چند هفته نخست):
عوارض جانبی دیررس (پس از ۱ تا ۳ سال)
بی اثر بودن تدریجی حداکثر دوز دارو
اختلال حرکتی-عصبی و اختلال در تنوس عضلانی
نوسانات “آن و آف”
گیجی و توهم
در صورت تشدید آنها با مصرف دوز کمتر داروها می توان آنها را کاهش داد و برطرف کرد که در این صورت دفعات مصرف دارو بیشتر می شود. بیمارانی که با مصرف سی نمت ۲۷۵، ۳ بار در روز دچار اختلال حرکتی-عصبی می شوند، با مصرف سی نمت ۱۱۰، به دفعات ۵ یا ۶ بار و با فاصله زمانی ۲ تا ۳ ساعت، از این عارضه رهایی می یابند. پاسخ معمولی بیماری پارکینسون و سایر انواع بیماری هایی که نشانه های پارکینسون دارند، به داروهای لوودوپا و آنتی کولینرژیک در جدول صفحه ۵۷ آمده است.
سایر تاثیرات ناخواسته و حائز اهمیت این دارو، اختلالات روانی از قبیل گیجی، سردرگمی، زوال عقل و عدم تمرکز حواس است. با افزایش سن بیمار، حرکات غیر عادی و یا اختلالات روانی، کاهش دوز لوودوپا را ضروری می نماید.
این کار شما را آرام تر و آسوده تر می نماید، اما احتمال دارد که نشانه های پارکینسون یعنی کندی حرکت و سفتی عضلات، دشواری راه رفتن، حالت غیر عادی بدن و افتادن های مکرر را افزایش دهد. در نهایت، اکثر خانواده ها ترجیح می دهند که با بیماری سر و کار داشته باشند که کند و شاید بی حرکت است اما عاقل، تا با فردی که بسیار فعال است، اما سردرگم و گیج.
منبع: مه شو

نام چند مورد از داروهایی که برای بیماری پارکینسون تجویز می شود

داروهای آنتی کولینرژیک
این داروها در درمان لرزش و سفتی عضلات در ابتدای بیماری کارامد هستند، اما به اندازه لوودوپا در درمان کندی، خشک شدن پاها و افتادن های مکرر مثمر ثمر نیستند. البته در کنترل ترشح بزاق و جاری شدن آب دهان عملکرد خوبی دارند زیرا باعث خشکی دهان می شوند. این نوع داروها، به همراه لوودوپا عملکرد خوبی دارند اما معمولا در بیماران سالخورده به تدریج اثر آنها کاهش می یابد و یا احتمال دارد که بیمار دچار گیجی، توهم و یا کمی حافظه شود. در اثر مصرف این دارو، علایم بزرگ شدگی غده پروستات و یا آمادگی و استعداد ابتلا به آب سیاه نیز افزایش می یابد. آنتی کولینرژیک ها در درمان بیماری پارکینسون ناشی از مصرف دارو، همچنین موارد نادر پارکینسون پس از التهاب مغز (آنسفالیت) کارایی بسیاری دارند. همان گونه که در جدول آمده است، داروهای گوناگون از لحاظ اثربخشی و عوارض جانبی تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند.
داروهای لوودوپا
این نوع داروها را برای درمان بیماری پارکینسون متوسط و شدید بر می گزینند. با مصرف داروهای لوودوپا، سفتی عضلات، کندی حرکت و اغلب لرزش، بهبود می یابد. اثرات مثبت آن در سالخوردگان و افرادی که سال ها است به پارکینسون مبتلا هستند کمتر به چشم می خورد، چرا که این بیماران قادر نیستند دوز بالای این دارو را که برای کنترل نشانه های بیماری ضروری است، تحمل کنند. از بهترین انواع لوودوپا، می توان سی نمت و مادوپار را برشمرد.
داروهای آنتی کولینرژیک
این داروها در مراحل ابتدایی بیماری که نشانه های آن خفیف است، مصرف می شوند، همچنین آنها را معمولا در مورد بیماران جوان تر تجویز می کنند که با مشکلات مضاعف سالخوردگی مواجه نیستند.
دوز دارو
درمان با دوزهای اندک دارو (که با غذا میل می شود) شروع خواهد شد و بتدریج این دوز افزایش می یابد تا به حداقل دوز لازم برای کنترل قابل قبول نشانه ها و معلولیت های بیماری به دست می آید.
داروهای لوودوپا
داروهای لوودوپا را معمولا هنگامی تجویز می نمایند که داروهای آنتی کولینرژیک ب تدریج اثر کمتری داشته باشند. این نوع داروها با موفقیت انواع متوسط و شدید پارکینسون را درمان می کنند.
داروهایی همانند سی نمت و مادوپار حاوی مخلوطی از لوودوپا و داروی دیگری هستند که غلظت لوودوپا را در مغز افزایش می دهد و عوارض جانبی را در سایر اندام های بدن به حداقل ممکن می رساند. به عنوان نمونه، سی نمت ۱۱۰، حاوی لوودوپای ۱۰۰ میلی گرمی به علاوه کاربیدوپای ۱۰ میلی گرمی است؛ و مادوپار ۲۵۰ شامل لوودوپای ۲۰۰ میلی گرمی به علاوه بنسرازید ۵۰ میلی گرمی است.
بهترین دوز، اغلب چیزی میان کنترل همه علایم و جلوگیری از عوارض جانبی است. بسیاری از پزشکان ترجیح می دهند اندکی از دوزی که می توانند اضافه کنند را برای نیازهایی که احتمالا در آینده بیمار دارد، کنار بگذارند. اکثر بیماران مشکل چندانی با عوارض جانبی ابتدایی ندارند. البته گاهی اوقات حالت تهوع، استفراغ و یا ضعف و بی حالی دردسر ساز است اما به آسانی و با انجام برخی تغییرات و زمان بندی ها می توان این عوارض را برطرف نمود.
منبع: مه شو

عدم توازن مواد شیمیایی مغز در بیماری پارکینسون

معمولا میزان دوپامین و استیل کولین در مغز در تعادل با یکدیگر هستند. در بیماری پارکینسون سلول های تولید کننده دوپامین از بین می روند و در نتیجه میزان دوپامین کمتر از مقدار کافی می شود و همچنین استیل کولین نیز بیش از حد فعال می گردد.
برخی متخصصین در مرحله بعد، اگونیست دوپامین (پرگولید و یا بروموکریپتین) را تجویز می نمایند، چرا که کمتر از لوودوپا یعنی دارویی که اغلب در درمان بیماری به کار می رود، باعث بروز حرکات پرتکان عصبی (اختلال حرکتی) می شود.
با این حال، در طول ۳ تا ۴ سال نخست، اکثر بیماران به داروی لوودوپا نیاز دارند. لوودوپا به دوپامین فعال تبدیل می شود. در حال حاضر شکل قدیمی و خالص لوودوپا جای خود را به ترکیبی از لوودوپا با کاربیدوپا (سی نمت) و یا لوودوپا با بنسرازید (مادوپار) داده است.
این داروها، قسمت عمده درمان دارویی را تشکیل می دهند و از سایر داروهای موجود در حال حاضر نتیجه بخش تر هستند. برخی داروها نیز به شکل شربت در دسترس بیمارانی هستند که در بلعیدن قرص و یا کپسول با مشکل مواجه می شوند. در برخی موارد، تاثیرات چشم گیر این داروها به تدریج و پس از ۵ تا ۱۰ سال از بین می رود، اما با این حال باز هم نشانه های بیماری را اندکی تسکین می نماید. نیازها و واکنش های بیماران به درمان با یکدیگر متفاوت است، پس دوز داروها و رژیم های مذکور در این کتاب را عینا در مورد بیمار خود به کار نبرید.
در صورت نامناسب بودن و عدم کارایی داروهای لوودوپا، گروه دیگری از داروها به نام آگونیست های دوپامین مورد استفاده قرار می گیرند. این نوع داروها به جای تولید و تامین دوپامین بیشتر، گیرنده های دوپامین را تحریک می نمایند و به فعالیت وا می دارند. پرگولید، بروموکریپتین و لیزورید نمونه هایی از داروهای گروه آگونیست دوپامین می باشند.
منبع: مه شو

درمان دارویی بیماری پارکینسون

پیشتر از این توضیح دادم که در بیماری پارکینسون، دوپامین لازم در مغز کاهش یافته و سطح استیل کولین نیز متناسب با آن افزایش می یابد. لذا، درمان ابتدایی شامل مصرف داروهایی به نام آنتی کولینرژیک است که میزان استیل کولین را کاهش می دهد و مجددا میان سطح استیل کولین و دوپامین تعادل ایجاد می نماید. در حال حاضر اکثر متخصصین از این مرحله صرف نظر می نمایند و درمان دارویی را با دوزهای اندک اگونیست های لوودوپا و دوپامین شروع می نمایند. سپس آمانتادین را تجویز می کنند؛ این ماده اندکی خاصیت آزادکنندگی دوپامین دارد و بدین ترتیب میزان آن را افزایش می دهد؛ آمانتادین یک آنتی کولینرژیک ضعیف است و عوارض جانبی چندانی ندارد.
داروهای مورد استفاده در پارکینسون مطابق با مرحله بیماری
افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در طول بیماری باید داروهای متفاوتی مصرف کنند. تجویز این داروها به شدت نشانه ها در هر مقطع زمانی از بیماری بستگی دارد
تاثیر داروهای مصرفی در بیماری پارکینسون
توازن و تعادل میان میزان دوپامین و استیل کولین در مغز را می توان به این دو روش مجددا برقرار نمود؛ مصرف دارویی که فعالیت گیرنده های استیل کولین در مغز را متوقف نماید (داروی آنتی کولینرژیک) و یا داروی افزایش دهنده میزان دوپامین که فعالیت آن را دو چندان می نماید.
گاهی اوقات آپومورفین به کار می رود، اما این دارو را باید با تزریق های مرتب مصرف نمود (تقریبا شبیه فرد مبتلا به دیابت که انسولین مصرف می کند). امتیاز عمده آن این است که در حدود یک ساعت (۵۰ تا ۹۰ دقیقه) اثر بخش است و اثر آن نیز ۵ تا ۱۰ دقیقه پس از تزریق شروع می شود و به مبتلایان کمک می نماید تا به خوبی از پس یک کار و قرار اجتماعی و تجاری فوری و مهم برایند.
سلژیلین خود یک داروی ضد پارکینسون ضعیف است، اما در طول مراحل ابتدایی بیماری جهت تحت کنترل دراوردن علایم بیماری مفید است. همچنین مصرف مادوپار و سی نمت را در حدود ۱ سال به تاخیر می اندازد. علاوه بر این سلژیلین از رو به نقصان نهادن اثرات مادوپار و سی نمت در مراحل نهایی بیماری، (اختلال حرکتی پایان دوز) تا اندازه ای جلوگیری می نماید.
منبع: مه شو

درمان پزشکی بیماری پارکینسون

هدف از درمان این است که حدالامکان نشانه ها و معلولیت های ناشی از بیماری را از بین ببریم. البته ما هنوز دارویی در دست نداریم که بیماری را معالجه کند و یا بر روند پیشرفت طبیعی آن تاثیر گذارد. آنچه داروهای موجود انجام می دهند برعکس کردن روند بروز نشانه ها از طریق جایگزین کردن مواد شیمیایی حیاتی همانند دوپامین است که برای انتقال طبیعی تحریکات عصبی و کنترل حرکات بدان نیاز است.
«بخشی از درمان»
مصرف دارو فقط بخشی از درمان پزشکی بیماری پارکینسون است. اگرچه داروهای مصرفی از استحاله سلول های مغز جلوگیری نمی کنند. اما نشانه های بیماری را به حداقل می رسانند.
نکاتی که باید مد نظر داشت
• درمان پزشکی باید متناسب با نیازهای فرد بیمار باشد و همچنین در طول کل دوره درمان و در فواصل زمانی مناسب باید آن را تغییر داد و با شرایط بیمار تنظیم کرد. در بیماری پارکینسون، کافی نیست که صرفا بیمار قرص مصرف نماید، آن هم به میزان ۳ بار در روز!
• همواره این نشانه ها و معلولیت های ناشی از بیماری هستند که نوع درمان را تعیین می کنند. به عنوان نمونه، در آغاز بروز بیماری که نشانه ها خفیف هستند و جلب توجه نمی کنند، اغلب بهتر است که هیچ دارویی مصرف نشود.
• کنترل صحیح بیماری پارکینسون، چیزی فراتر از مصرف دارو است. شما و بستگانتان باید تلاشی بسیار و در جهت مثبت داشته باشید. همچنین به کمک های پزشک عمومی، فیزیوتراپیست ها، کار درمانگرها و خدمات مختلف بهزیستی در مقطع های مختلف بیماری نیاز است.
مراقبت های یک فرد متخصص
به نظر من، اکثر بیماران باید در مراحل ابتدایی بیماری به یک پزشک متخصص (معمولا متخصص مغز و اعصاب) در بیمارستان مراجعه نمایند تا تشخیص بیماری پارکینسون در مورد آنان تایید شود و در خصوص دورنمای آتی و کنونی درمان بیماری خود راهنمایی دریافت نمایند. در فواصل زمانی مشخص بیماران معاینه می شوند تا پیشرفت آنان و درمان دارویی مورد ارزیابی قرار گیرد. بنابراین، پزشک متخصص ترتیب این پیگیری های درمانی را در فواصل زمانی معین از دو ماه تا یک سال می دهد. بیشتر اوقات پزشک عمومی روند درمان بیماران را ادامه می دهد، اما در صورت بروز مشکل باید آنان را به یک پزشک متخصص ارجاع دهد.
منبع: مه شو

مقیاس های ارزیابی اختلالات حرکتی در افراد مبتلا به پارکینسون

همچنین برای ارزیابی اختلال حرکتی عصبی (حرکات پرتکان و عصبی) نیز مقیاس هایی وجود دارد. نمونه ای از این مقیاس ها در همین صفحه آمده است. خواهید دید که با استفاده از این مقیاس ها می توان میزان بهبودی حاصل از هر نوع درمان را سنجید.
همان گونه که کیفیت زندگی با درمان دارویی افزایش می یابد، طول عمر نیز بیشتر می شود. قبل از ابداع داروهای لوودوپا، طول عمر پس از تشخیص در حدود ۱۲ سال بود. اکثر بیماران در حال حاضر از طول عمر طبیعی برخوردارند و به احتمال قوی مرگ آنان در اثر بیماری های رایج و نامرتبط دوران سالخوردگی رخ می دهد.
مقیاس های اختلال حرکتی
پزشکان از این مقیاس تخصصی در براورد نمودن شدت و طول دوره اختلال حرکتی فرد مبتلا به بیماری پارکینسون و یا حرکات پرتکان و عصبی استفاده می نمایند.
الف)طول دوره: درصد زمانی که اختلال حرکتی-عصبی در طول ساعت بیداری بیمار به چشم می خورد
۰=وجود ندارد
درصد۲۵-۱=۱
درصد ۵۰ ۲۶=۲
درصد ۷۵ ۵۱=۳
درصد ۱۰۰ ۷۶=۴
ب)شدت اختلال حرکتی-عصبی .=مشهود و خفیف است اما ناتوان کننده نیست
۱=اندکی ناتوان کننده است
۲=تقریبا ناتوان کننده است
۳=به شدت ناتوان کننده است.
NB: در ارزیابی اختلال حرکتی عصبی دردناک و اختلال در تنوس عضلانی، می توان مقیاس های دیگری از صفر تا سه را ابداع و سپس از آنها استفاده کرد.
نکات کلیدی
• همه مبتلایان به بیماری پارکینسون نهایتا به معلولیت های جسمانی و ذهنی دچار نخواهند شد.
• به منظور ارزیابی و براورد شدت معلولیت و تاثیرات ناشی از درمان، از مقیاس هایی تخصصی استفاده می شود.
• در حال حاضر بسیاری از بیماران از طول عمر طبیعی برخوردارند.
منبع: مه شو

مقیاس هایی که برای اندازه گیری شدت ناتوانی در بیمار مبتلا به پارکینسون کاربرد دارند

مقیاس هوئن و یاهر در مورد شدت ناتوانی
در مقیاس هوئن و یاهر، بیماری پارکینسون ۵ مرحله مجزا دارد.
مرحله اول
صرفا بیماری در یک طرف بدن
مرحله دوم
بیماری خفیف و در دو طرف بدن
مرحله سوم
بیماری دو طرفه به همراه نخستین اختلالات در وضعیت پایدار بدن
مرحله چهارم
بیماری شدید که مستلزم کمک رساندن بسیاری است.
مرحله پنجم
ماندن در رختخواب و یا صندلی چرخ دار، مگر این که به بیمار کمک شود.
وخامت بیماری
به طور کلی، روند بیماری کند است و بعید است که ناگهان رو به وخامت نهد، مگر این که یک یک بیماری دیگر و یا استفاده از داروهای نامناسب باعث آن شود. بنار تجربیات من و سایرین احتمالا در ۱۵ تا ۲۰ درصد بیماران ، این بیماری ۵ تا ۱۰ سال و یا حتی بیشتر ثابت می ماند. معلولیت ها در این دوره خفیف بوده و افزایش نمی یابند که البته ما هنوز دلیل این مساله را نمی دانیم.
کنترل درمان
تاثیرات درمان در تعیین میزان بروز مشکلات ناشی از بیماری بسیار حائز اهمیت است. معمولا نتایج درمان تا چندین سال رضایت بخش است. به منظور براورد نمودن کارایی درمان و یا تعیین مرحله بیماری در هر مقطع زمانی، بهتر است مشکلات، علایم و معلولیت های عمده را ثبت و یادداشت نمود. این کار در اتاق معاینه انجام می گیرد. به هر حال چندین مقیاس برای تقسیم بندی مراحل بیماری وجود دارد. میزان شدت و وخامت کلی بیماری را بر مبنای مقیاس هوئن و یاهر می سنجند.
البته مقیاس های مشروح دیگری نیز وجود دارد که مشکلات موجود در راه رفتن، غذا خوردن، لباس پوشیدن و سایر فعالیت های روزمره (ADL) را توضیح می دهند.
«عدم تعادل»
تعادل ناکافی، یکی از نشانه هایی است که توسط سیستم های امتیاز دهی ارزیابی می شود. سایر نشانه ها عبارتنداز صحبت، لرزش، حالت بدن و کندی حرکت.
امتیاز و بستر در مورد ارزیابی بیماری پارکینسون
پزشکان به منظور ارزیابی الگوی کلی نشانه های بیماری پارکینسون از مقیاس و بستر استفاده می نماید. تکمیل این ارزیابی حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه به طول می انجامد.
نشانه های استاندارد مورد ارزیابی
هر مورد بر مبنای جدول خاصی درجه بندی می شود که امتیازات اختصاص یافته به آن از صفر (پایین ترین) تا ۳ (بالاترین) می باشد:
۱-کندی غیر طبیعی حرکت دست ها
۲-سفتی عضلات
۳-حالت بدن
۴-طرز حرکت دست ها و بازوها به عقب و جلو
۵-طرز راه رفتن
۶-لرزش
۷-حالت صورت
۸-فعالیت غدد چربی پوست
۹-طرز صحبت کردن
۱۰-مراقبت از خود
سایر موارد پیشنهادی جهت ارزیابی
(امتیاز از صفر تا ۳، هر کدام یک امتیاز)
• تعادل
• برخاستن از روی صندلی
• اختلال حرکتی-عصبی
وضعیت روحی و روانی
(امتیاز از صفر تا ۳)
• گیجی
• توهم
• زوال عقل(دمانس)
مقیاس UPDRS، مقیاس بیمارستان کالج کینگ و مقیاس معلولیت دانشگاه نورث وسترن، نیز کاربرد رایجی دارند.
امتیاز وبستر، مقیاس ساده تری جهت ارزیابی است و استفاده از آن صرفا ۵ تا ۱۰ دقیقه به طول می انجامد. پزشکان برای ثبت و ضبط کندی حرکت (کندی غیر طبیعی حرکت)، سفتی عضلات، لرزش، طرز راه رفتن و صحبت و همچنین موارد دیگر از آن استفاده می کنند. این مقیاس شامل ۱۰ مورد می شود که هر کدام از ۰ تا ۳ درجه بندی شده اند و در نتیجه به کار بردن آن امتیازاتی از صفر (عدم وجود هیچ نشانه ای از معلولیت) تا حداکثر ۳۰ (شدیدترین نشانه ها) به دست می آید. این مقیاس دو ویژگی مفید دیگر نیز دارد که کنترل تعادل بیمار و کنترل توانایی او در برخاستن از صندلی می باشند.
منبع: مه شو

معلولیت در بیماری پارکینسون

چنانچه همین اواخر مطلع شده اید که به بیماری پارکینسون مبتلا هستید، احتمالا غمگین و ناامید می باشید و تصویری از یک فرد پیر، خمیده و ناتوان در ذهن دارید. خود را در صندلی چرخ دار می بینید و از این احتمال که خانواده و دوستان شما مجبور خواهند شد نیازهای شما را براورده کنند، احساس سرخوردگی می نمایید. این احساسات متداول هستند، اما در بسیاری از موارد اتفاقات آینده ثابت خواهند کرد که آنها بی مورد بوده اند.
«کمک عملی»
وسایل کمکی بسیاری، همچون چرخ دستی و چارپایه متحرک در دسترس مبتلایان به پارکینسون می باشند.
مثبت اندیش بودن
درک بیماری، آشنا شدن با دورنما و مشکلات آن از اهمیت بسیاری برخوردار است. اگرچه بسیاری از بیماران به معلولیت های جسمی و ذهنی مبتلا می شوند، اما بسیاری نیز دچار این عوارض نمی شوند. میزان این علایم به مقدار زیادی به سن فرد در هنگام تشخیص اولیه بیماری بستگی دارد.
به عنوان نمونه چنانچه در ۷۴ سالگی از تناسب اندام، سلامت و فعالیت خوبی برخوردار بوده اید و ناگهان لرزش یک دست و سپس اندکی سفتی عضلات و کندی حرکت در آن دست بروز نموده است با اطمینان می توانیم بگوییم که از طول عمر شما کاسته نخواهد شد و بعید به نظر می رسد که نشانه های بیماری پارکینسون قبل از دهه ۸۰ عمر، معلولیت شدیدی را در شما ایجاد نماید و حتی آن زمان نیز این معلولیت شدید نخواهد بود. سایر بیماری ها همانند التهاب مفاصل، برونشیت، بیماری قلبی و سکته های مغزی با احتمال بیشتری فرد را دچار مشکل می کنند.
چنانچه یکی از افرادی هستید که در جوانی، به عنوان نمونه در دهه ۳۰ و ۴۰ عمر خود به این بیماری مبتلا شده اید آهنگ تشدید بیماری اغلب کند است. اگر چه به احتمال قوی برخی مشکلات جسمانی شدیدی نهایتا در شما بروز می نماید، اما سالیان درازی می توانید عملکرد خوبی داشته باشید و به زندگی کاری و شخصی خود بپردازید. علاوه بر این، درمان های جدیدی ابداع شده اند و در حال حاضر نسبت به ۱۰ یا ۲۰ سال پیش، داروهای متنوع تری در دسترس بیماران است و به نظر می رسد دورنمای درمان این بیماری در دهه آینده همچنان رو به بهبود رود.
منبع: مه شو

زوال عقل (دمانس) در بیماری پارکینسون

یکی از مهم ترین نگرانی ها در مورد پارکینسون این است که با زوال عقل در ارتباط است. در دمانس زوال عقل، کاهش حافظه و کاهش توانایی تصمیم گیری و تشخیص منطقی به وجود می آید. بدون شک بر این جنبه از بیماری بی جهت تاکید فراوان شده است. بسیاری از مبتلایان به بیماری پارکینسون بدین عارضه مبتلا نمی شوند و هرگز دیوانه نخواهند شد.
در اواخر عمر دو بیماری آلزایمر و پارکینسون که عامل اغلب دمانس ها هستند شایع می شوند. در سن ۷۰ سالگی، در حدود ۵ تا ۱۰% افراد به برخی علایم زوال عقل مبتلا می شوند و تقریبا نیمی از این افراد به بیماری آلزایمر مبتلا هستند. احتمال دارد برخی از بیماران صرفا به طور اتفاقی به هر دو بیماری پارکینسون و زوال عقل مبتلا باشند.
وجود این دو بیماری به طور همزمان، بسیار ناگوار است و آینده بسیار بدی در انتظار بیمار خواهد بود. صرف نظر از بروز همزمان دو بیماری، کشف شده است که ۱۰ تا ۲۰% از مبتلایان به بیماری پارکینسون به زوال عقل دچار می شوند. چنانچه این زوال عقل در ابتدای بیماری بروز نماید، آینده بیمار بسیار فجیع خواهد بود. چنانچه داروی لوودوپا جهت معالجه نشانه های پارکینسون این بیماران تجویز شود، آنها صرفا می توانند دوزهای کم آن را تحمل کنند و در معرض عوارض جانبی از جمله گیجی و توهم قرار دارند. به عبارت دیگر، زوال عقل میزان لوودوپای تجویزی را محدود می نماید و بدین دلیل کنترل نشانه های پارکینسون آن چنان رضایت بخش نخواهد بود.
وجود بیماری پارکینسون و زوال عقل نهایتا بیمار را از کار می اندازد. خانواده ها برای تحمل و کنار آمدن با او به خدمات تامین اجتماعی و بهزیستی نیازمندند و دست آخر نیز نگهداری بیماران آن هم به مدتی طولانی در بیمارستان ها و یا به کار گیری پرستار خصوصی در خانه ضرورت پیدا می کند. تحقیقات بسیاری در این زمینه در حال انجام است و امید است پیشرفتی نیز حاصل آید.
منبع: مه شو

عارضه شاخی شدن پوست یا کراتوسیس پیلاریس چیست و چگونه درمان می‌شود؟

عارضه شاخی شدن پوست یا کراتوسیس پیلاریس Keratosis Pilaris یکی از بیماری‌های شایع پوستی است که عوارض زیبایی خاصی روی پوست به جا می‌گذارد. هرچند نام این بیماری عجیب و ترسناک به نظر می‌رسد ولی چیز خطرناکی نیست و منجر به ایجاد نقاط ریز و برجسته‌ای روی پوست بازو یا پاها می‌شود که اغلب با جوش اشتباه گرفته می‌شود. اما این عارض در واقع شاخی شدن پوست است که قابل درمان است و می‌توان برای همیشه آن را از بین برد. بسیاری از مردم به این عارضه دچار هستند که ممکن است از آن مطلع هم نباشند اما از نظر زیبایی پوست محدودیت‌هایی برایشان به وجود می‌آورد که می‌تواند آزار دهنده باشد. در این مقاله اختصاصی از مجله قرمز همه چیز را درباره عارضه شاخی شدن پوست و روش درمان آن بخوانید.
عارضه شاخی شدن پوست چیست؟
کراتوسیس پیلاریس عارضه‌ای است که به طور موضعی قسمت‌های خاصی از بدن مثل پوست بازوها، ران‌ها، زانوها و در مواردی گونه‌ها و نقاط دیگر بدن را به صورت نواحی محدود گرفتار می‌کند و به آن به اصطلاح “پوست مرغی شدن” هم می‌گویند. با این تعریف دقیق می‌توانید تصور کنید که این عارضه از نظر ظاهری چگونه است. کراتوسیس پیلاریس زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های مرده سطح پوست و نوعی پروتئین در پوست به نام کراتین با هم ترکیب می‌شوند و فولیکول‌های مو را می‌بندند. در نتیجه یک نقطه ریز برجسته قرمز رنگ با سر سفید روی پوست پدید می‌آید که دردی ندارد و خطری هم ندارد و بسیاری از افراد در قسمت‌هایی از بدن خود این عارضه را دارند.
چرا به این عارضه مبتلا می‌شویم؟
کسانی که به عارضه شاخی شدن پوست مبتلا هستند می‌دانند که هرچند این عارضه بدون درد است اما مشکلات زیبایی جدی به دنبال دارد و محدودیت‌های زیادی برای فرد مبتلا به وجود می‌آورد طوری که حسرت پوشیدن بلوز آستین کوتاه یا شلوارک به دلشان می‌ماند و علاقمندند بدانند که چرا به این مشکل دچار هستند در حالی که دوستانشان پوستی صاف و مرمری دارند. بهت است بدانید که ژنتیک نقش مهمی در این قضیه دارد و به خصوص افرادی که پوست روشنی دارند بیشتر با این مشکل درگیر هستند. خبر بد این است که شاخی شدن پوست در دهه اول زندگی آغاز می‌شود و خبر خوب این است که در بیشتر افراد در میانه دهه سی خود به خود از بین می‌رود. بهتر است بدانید که کراتوسیس پیلاریس بسیاری مواقع با عوارض دیگر پوستی اشتباه گرفته می‌شود و باید دقت کنید که مطمئن شوید مشکل شما شاخی شدن پوست است و چیز دیگری نیست. اگر این عارضه را از دوران کودکی داشته‌اید که هیچ وقت درد و خارشی نداشته و در طول زمان و فصل‌ها تغییری نکرده است به طور قطع می‌توان گفت به کراتوسیس پیلاریس مبتلا هستید. اما قرمزی و برجستگی روی پوست که با فصل‌ها می‌آیند و می‌روند و خارش هم دارند آلرژی یا عوارض دیگری باشند که نیاز به درمان دارند.

روش درمان عارضه شاخی شدن پوست
سوال رایج در مورد عارضه شاخی شدن پوست این است که آیا درمانی برای آن وجود دارد؟ پاسخ مثبت است به شرطی که از محصولات مناسبی برای درمان استفاده کنید. کارهایی مثل لایه برداری منظم می‌تواند شدت عارضه را کاهش دهد البته به طور کامل آن را از بین نمی‌برد. روش مناسب برای از بین بردن برجستگی‌های ناشی از کراتوسیس پیلاریس این است که از ترکیب دو روش رایج برای لایه برداری استفاده کنید یعنی لایه برداری مکانیکی و لایه برداری شیمیایی را به صورت ترکیبی و همزمان انجام دهید مثلا ترکیب اسکراب مکانیکی و محصولات لایه بردار مثل گلیسولیک اسید. این روش می‌تواند خشک‌ترین و مقاوم‌ترین عارضه‌های پوستی را نرم کرده و از بین ببرد.
پس اگر قصد دارید با کراتوسیس پیلاریس خود مبارزه کنید دفعه بعدی که به حمام می روید از یک لیف زبر و یک شامپو بدن ملایم استفاده کنید و با حرکات دورانی روی محل مبتلا را به مدت دو دقیقه بسابید. پس از حمام یک سرم لایه بردار قوی که حاوی مقادیر بالای گلیسولیک اسید باشد روی پوست بزنید و با لوسیون مناسب بدن خود را مرطوب کنید. این فرآیند را در هر حمام تکرار کنید و به مرور زمان شاهد کمرنگ شدن و کوچک‌تر شدن برجستگی‌های روی پوست باشید. اگر این روش تغییری در شرایط پوست شما به وجود نیاورد به پزشک متخصص مراجعه کرده و روش بیو براسیون Bio Brasion را که نوعی درمان میکرودرم ابریژن است امتحان کنید.

چه چیزهایی می‌تواند کراتوسیس پیلاریس را بدتر کند؟
عواملی وجود دارند که ثابت شده است می‌توانند شاخی شدن پوست را بدتر و جدی‌تر کنند، این عوامل می‌توانند عادات غلط و رفتارهای نادرست با پوست باشند. محصولاتی که پوست را خشک می‌کنند، مثلا درمان‌های آکنه و موادی مثل سالیسیلیک اسید که اثر از بین برنده چربی‌ دارند و سلول‌های مرده زیادی را در سطح پوست پدید می‌آورند می‌توانند باعث شدیدتر شدن حالت پوست مرغی شوند. صابون‌های قالبی و پاک کننده‌هایی که ایجاد کف می‌کنند هم چنین اثری دارند و اگر به عارضه کراتوسیس پیلاریس مبتلا هستید بهتر است این روش‌ها را حداقل روی نواحی گرفتار به کار نبرید. این عارضه معمولا روی قسمت‌هایی از پوست رخ می‌دهد که تحت فشار هستند و انسداد روزنه‌های پوست در اثر فشار رخ می‌دهد پس تا حد ممکن سعی کنید روی قسمت‌های مختلف پوست فشار زیادی وارد نکنید تا این عارضه کاهش یابد.
این خبر خوب را همیشه به خاطر داشته باشید که با افزایش سن شاخی شدن پوست کاهش یافته و به تدریج از بین می‌رود. خبر بد را نیز فراموش نکنید که روشی وجود ندارد که به طور دائم و سریع این عارضه را از بین ببرد پس فریب تبلیغات رسانه‌ها را نخورید و بهتر است درمان لایه برداری را به روشی که گفته شد ادامه دهید و در مورد آن پشتکار و جدیت به خرج دهید تا نتیجه بگیرید. در غیر این صورت درمان‌های تهاجمی مکانیکی مثل میکرودرم ابریژن هم گزینه‌های مناسبی هستند که در مقابل پرداخت هزینه بالا مشکل شما را حل خواهند کرد.
منبع: مجله قرمز
این مقاله توسط تیم ترجمه مجله قرمز ترجمه شده است.
منبع: مه شو

راهکارهایی برای تمرین صبر و شکیبایی

افراد عجول

یکی از اخلاق پسندیده ای که هر فرد باید داشته باشد، صبر و شکیبایی می باشد. چون داشتن صبر باعث افزایش احساس آرامش و خوشبختی در زندگی می شود. برخی از افراد بسیار عجول هستند و نمی توانند در کارهای خود صبر کنند، برای اینکه صبر را در خودتان افزایش بدهید در این مقاله راهکارهای موثری را ارائه کرده ایم. با ما همراه شوید.

این روزها اکثر ما بدون اینکه متوجه باشیم، دائم عجله داریم و آن‌قدر به این وضعیت پرشتاب عادت کرده‌ایم که تقریبا بدون عجله نمی‌توانیم زندگی کنیم. اما بی‌صبری و کم‌حوصلگی ضعف بزرگی به‌حساب می‌آید. بی‌صبری ممکن است شما را مضطرب و عصبی کند، باعث شود در دستیابی به اهداف طولانی‌مدت‌تان ناکام بمانید و حتی با عزیزان و اطرافیان‌تان هم، رفتاری پرخاشگرانه داشته باشید. اما خبر خوب این است که شما هم می‌توانید به فردی صبور تبدیل شوید. البته این امر یک‌شبه اتفاق نمی‌افتد و مستلزم تمرین و پشتکار شماست، اما مطمئن باشید کاملا ممکن است. در مطلب زیر، راهکارهایی برای تمرین صبر و شکیبایی به شما معرفی خواهیم کرد.

سعی کنید بفهمید چرا این‌قدر عجله دارید

به‌عنوان‌مثال، منتظرماندن برای شروع جلسه‌ای مهم، معمولا هنگامی که چند کار را هم‌زمان انجام می‌دهیم یا هنگامی که برنامه زمانی فشرده‌ای داریم، صبر و شکیبایی‌مان را از دست می‌دهیم. این شلوغی، کل روزمان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و دوست داریم آن روز زودتر سپری شود. اگر کارهای زیادی را هم‌زمان انجام می‌دهید و سرتان بیش‌ازحد شلوغ است، باید قبل از اینکه سعی کنید واکنش طبیعی‌تان را به واکنشی اضطراری تغییر دهید، فهرست کارهای‌تان را مجددا بررسی کنید. سعی کنید وظایف‌تان را طوری پخش کنید که در هر موقعیتی فقط یک کار برای انجام‌دادن داشته باشید. البته این‌طور نباشد که در برخی موقعیت‌ها هیچ کاری نداشته باشید. اگر می‌توانید، بعضی مسئولیت‌ها را به دیگران واگذار کنید. این به‌خودی‌خود می‌تواند صبر شما را محک بزند، اما گذشته‌ازاین، شما اساسا باید یاد بگیرید مسئولیت‌ها را تقسیم کنید.

محرک‌ها را شناسایی کنید

به‌عنوان‌مثال، هنگامی که هیچ کاری نمی‌کنید، بی‌صبری به‌تدریج بر شما اثر می‌گذارد. اگر احساس اضطراب، نگرانی یا ناراحتی می‌کنید، ممکن است اصلا متوجه نشوید بی‌صبری‌تان علت زمینه‌ایِ این احساسات است. برای کاهش میزان بی‌صبری‌، ابتدا باید سعی کنید از آن آگاه باشید. از نظر شما کدام حوادث، افراد، عبارات یا شرایط، همیشه باعث می‌شوند خون‌سردی‌تان را از دست بدهید؟ بنشینید و لیستی تهیه کنید از تمام چیزهایی که باعث اضطراب، تنش یا ناامیدی شما می‌شوند. در ذات اکثر محرک‌ها واقعیتی وجود دارد که به‌سختی می‌توانید آن را بپذیرید. آن واقعیت‌ها برای شما چه هستند؟

به‌دنبال الگوها باشید

آگاه‌بودن از بی‌صبری‌تان به شما فرصت می‌دهد از آن درس بگیرید. این موارد را کشف کنید و سپس به‌طور منطقی درباره آنها فکر کنید و تصمیم بگیرید، آیا بی‌صبری شما موجه و مفید است یا خیر. معمولا این‌طور نیست، اما اگر باشد، آنگاه شما می‌توانید به‌جای استرس‌داشتن درمورد آن مسئله، راه‌هایی برای حل مشکلات ریشه‌ای پیدا کنید.

دفترچه‌ یادداشت داشته باشید

برای یک تا دو هفته هرزمانی که احساس کردید عجله دارید و بی‌صبرید، هرچیزی را که به‌نظرتان با حس عجله و بی‌صبری شما در ارتباط است، یادداشت کنید، به‌عنوان‌مثال: «اول آبان: کلاس ریاضی». حتما این کار را مرتب و پیوسته انجام دهید. با این کار متوجه خواهید شد که از احساس بی‌صبری‌تان آگاه‌تر شده‌اید و درنتیجه آمادگی بیشتری برای مقابله با آن دارید. همچنین قادر خواهید بود حس بی‌صبری را به‌طور عینی مشاهده کنید و بفهمید کدام رویدادها باعث آن می‌شوند. ممکن است به این نتیجه برسید که شرایط پیرامونِ این احساس باعث اضطراب شما نمی‌شوند، بلکه خود این احساس باعث نگرانی‌تان است. به‌این‌ترتیب قادر خواهید بود در مواجه با بی‌صبری‌، آن را بهتر کنترل کنید.

بر حمله‌های بی‌صبری غلبه کنید

در درازمدت، ایجاد صبر و شکیبایی مستلزم تغییر در نگرش شما به زندگی است. چند نفس عمیق بکشید و فقط سعی کنید ذهن‌تان را پاک کنید. روی تنفس‌تان تمرکز کنید تا صبر و تحمل‌تان را دوباره به‌دست آورید.

رهایش کنید

اگر نمی‌توانید برای برطرف‌کردن مسبب بی‌صبری‌تان کاری بکنید، فقط آن را رها کنید. درست است که حرف‌زدن درمورد این کار، راحت‌تر از انجام‌دادنش است، اما غیرممکن نیست و تنها کار درستی است که از دست‌تان برمی‌آید اگر آن مسئله برای‌تان مهم باشد، مثل منتظرماندن برای جواب مصاحبه شغلی، احتمالا درابتدا متوجه خواهید شد که رهاکردن آن دشوار است. اما بی‌قراری ناشی از مسائل کم‌اهمیت‌تر، مثل انتظار در صف فروشگاه مواد غذایی را باید بتوانید به‌راحتی نادیده بگیرید. اگر تمام تلاش‌تان را برای صبورتربودن در وضعیت‌های کوتاه‌مدت و تقریبا کم‌اهمیت به‌کار ببرید، به‌تدریج قدرت صبورماندن حتی در موقعیت‌های بسیار سخت و پایدار را نیز در خودتان ایجاد خواهید کرد.

زمان

همه‌چیز زمان می‌برَد

افراد بی‌صبر معمولا کسانی هستند که اصرار دارند کارها در همان لحظه انجام شود و دوست ندارند وقت‌شان را هدر دهند. با‌این‌حال برخی کارها با عجله به نتیجه نمی‌رسند. درمورد شادترین خاطرات‌تان فکر کنید. احتمالا آنها مواردی بوده‌اند که صبر شما نتیجه مطلوبی داشته است، مانند زمانی که به‌طور مداوم برای رسیدن به هدفی تلاش کردید و فعالیت‌تان فورا نتیجه‌بخش نبود یا برای ماندن در کنار یکی از عزیزان‌تان، کمی بیشتر وقت گذاشتید. اگر صبر و حوصله به‌خرج نمی‌دادید، آیا می‌توانستید چنین خاطراتی داشته باشید؟ تقریبا هرچیز واقعا خوب در زندگی، مستلزم صرف وقت و فداکاری است. اگر بی‌صبر باشید، بیشتر احتمال دارد از روابط، اهداف و سایر چیزهایی که برای‌تان مهم‌اند، دست بکشید. شاید چیزهای خوب همیشه برای کسانی که صبر می‌کنند، پیش نیایند، اما اکثر چیزهای خوبی که پیش می‌آیند، فورا اتفاق نمی‌افتند.

چه چیزی مهم است

توجه‌نکردن به چیزهایی که در زندگی از همه مهم‌ترند، به بی‌صبری شما دامن می‌زند. هنگامی که سایر چیزهای کم‌اهمیت‌تر باعث بی‌قراری شما می شوند، برای بیادآوردن هریک از این موارد، وقت بگذارید.

چشم‌انداز مثبتی در زندگی داشته باشید

داشتن محیط ذهنی مثبت، در افزایش توانایی شما برای تمرین صبر و شکیبایی، نقش مهمی ایفا می‌کند.

انتظار اتفاقات غیرمنتظره را داشته باشید

مطمئنا در زندگی‌تان برنامه‌هایی دارید، اما کارها همیشه طبق برنامه پیش نمی‌روند. پیچ‌و‌خم‌های زندگی را با متانت بپذیرید و انتظارات‌تان را واقع‌بینانه نگه‌دارید. این موضوع نه‌تنها درباره شرایط، بلکه درمورد رفتار اطرافیان‌تان نیز صدق می‌کند. اگر متوجه شدید به‌خاطر ریختن سهوی غذا دارید سر همسر یا فرزندتان فریاد می‌کشید، یعنی این حقیقت را نادیده گرفته‌اید که مردم کامل نیستند. حتی اگر این مورد حادثه نباشد و فقط به‌خاطر بی‌دقتی و اهمال مکرر آنها اتفاق بیفتد، ازدست‌دادن صبر و کنترل‌تان وضعیت را بهتر نخواهد کرد. این چیزی است که باید با خودکنترلی و در صورت امکان با گفت‌وگو، حل‌وفصلش کنید.

به خودتان استراحت بدهید

اول، چند دقیقه را به هیچ‌کاری‌نکردن اختصاص بدهید. فقط آرام بنشینید و فکر کنید. تلویزیون نبینید و حتی مطالعه نکنید. هیچ‌کاری نکنید. ممکن است در ابتدا سخت باشد و حتی شاید پس از یک یا دو دقیقه احساس بی‌قراری کنید، اما می‌توانید با چند دقیقه استراحت، دنیای‌تان را آرام کنید و این به ایجاد نگرش لازم برای افزایش صبر و شکیبایی کمک می‌کند. دوم، خودتان را از شر استانداردهای غیرقابل‌دستیابی خلاص کنید. مطمئنا اگر بچه‌ها گریه نمی‌کردند، ظرف‌ها نمی‌شکستند، کامپیوترها خراب نمی‌شدند و مردم اشتباه نمی‌کردند، همه شما صبورتر بودید، اما هرگز این‌گونه نخواهد شد. انتظارات غیرواقع‌بینانه‌ای مانند داشتن دنیایی بی‌عیب‌ونقص فقط وقت و انرژی شما را هدر می‌دهد. به خودتان و بچه‌های‌تان استراحت بدهید، از خانه بیرون بزنید این کار به شما کمک می‌کند نگران صبوربودن نباشید.

منبع: اقتصاد آنلاین


منبع: دکتر سلام

آشنایی با گیاهان دارویی که برای آرامش اعصاب مفید هستند

آرامش اعصاب

بعضی از گیاهان دارویی وجود دارند که می توانید با استفاده از آن ها، ناراحتی های اعصاب را بهبود بخشید. گیاهانی مانند گل بابونه، نعناع، ریشه سنبل الطیب، رازیانه و اسطوخودوس باعث آرامش اعصاب می شوند. در این مقاله از دکتر سلام گیاهان دارویی که باعث بهبود ناراحتی های اعصاب می شود را آماده کرده ایم. با ما همراه شوید.

در متن پایین تعدادی از گیاهان دارویی مفید برای بهبود و رفع برخی ناراحتی های اعصاب را بیان می کنیم که تعدادی با هم و تعدادی به تنهایی استفاده می شوند.

این نکته ی خیلی مهم را باید متذکر شویم که بیان موارد استفاده ی این گیاهان دارویی، تنها بر اساس وظیفه اطلاع رسانی سایت می باشد و به هیچ عنوان به معنای تجویز یا تکذیب مورد درمانی ذکر شده نمی باشد.

آرامش اعصاب

۱- یک قسمت گل بابونه ، یک قسمت گیاه اسطو خودوس ، یک قسمت برگ نعناع ، دو قسمت ریشه سنبل الطیب ، سه قسمت میوه رازیانه و سه قسمت گل و برگ پاخری را بکوبید (منظور از قسمت، نسبت مواد به هم می باشد) و با هم مخلوط کنید.
یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت ۲۰ دقیقه بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان صبح و شب میل کنید.

۲- ریشه سنبل الطیب ، برگ نعناع و گیاه اسطوخودوس ( از هر کدام سه قسمت) را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، صبح و شب میل کنید.

۳- ریشه سنبل الطیب، گل رازک، گیاه اسطوخودوس، گیاه فرنجمشک، گل بابونه و میوه انیسون ( از هر کدام یک قسمت) را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، صبح و شب میل کنید.

۴- ۲۰ گرم بادرنجبویه و ۲۰ گرم علف چای و ۵ گرم رازک را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت ۲۰ دقیقه بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، صبح و شب میل کنید.

۵- ۲ تا ۴ گرم علف چای (هوفاریقون) را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی سه بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

۶- ۵ تا ۱۰ گرم گلبرگ شقایق را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی سه بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

۷- ۲ تا ۴ گرم گیاه ریحان را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

۸- ۲ تا ۴ گرم گل بابونه را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

۹- ۱ تا ۲ گرم برگ مریم گلی را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

۱۰- ۲ تا ۴ گرم ریشه سنبل الطیب را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی سه بار، هر بار یک فنجان میل کنید.

این گیاه دارویی برای رفع مشکلات عصبی زیر نیز مفید است :

هیستری ، هیجان ، ترس ، تشنج های عصبی ، سرگیجه های عصبی ، سرفه های عصبی، آسم و ترس شبانه کودکان.

رفع سردرد

۱- سنبل الطیب، اکلیل کوهی، بابونه و نعناع ( از هر کدام یک قسمت) را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت ۲۰ دقیقه بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، صبح و شب میل کنید.

۲- ۳ گرم اسطوخودوس، ۳ گرم تخم گشنیز و ۵ دانه فلفل سیاه را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، نیم ساعت بعد از غذا میل کنید.

۳- ۱۰ گرم صمغ عربی، ۱۰ گرم تخم گشنیز و ۱۰ گرم تخم کدو را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت قبل از غذا میل کنید.

۴- برگ بادرنجبویه ، گل بهار نارنج، اسطوخودوس ، میوه نسترن و میوه رازیانه (از هر کدام ۱۰ گرم) را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت ۲۰ دقیقه بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و گرم گرم میل کنید.

مقوی اعصاب

۱- ۲ تا ۵ گرم گیاه اسطوخودوس را بکوبید. سپس آن را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی سه بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

۲- ۲ تا ۴ گرم برگ نارنج را بکوبید. سپس آن را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

بی خوابی

رفع بی خوابی

۱- ریشه سنبل الطیب، گیاه فرنجمشک، گیاه اسطوخودوس و گیاه پاخری ( از هر کدام یک قسمت) را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، صبح و شب میل کنید.

۲- ۱۵ گرم بادرنجبویه ، ۱۰ گرم رازیانه، ۵ گرم بابونه، ۵ گرم نعناع ، ۵ گرم سنبل الطیب و ۵ گرم علف چای را بکوبید و با هم مخلوط کنید. یک قاشق غذا خوری از این مخلوط را در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، صبح و شب میل کنید.

رفع هیستری

۱- ۲ تا ۴ گرم برگ بادرنجبویه را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان ، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

۲- ۱ تا ۲ گرم گیاه سداب را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان ، یک ساعت بعد از غذا میل کنید.

۳- ۲/۰ تا ۵/۰ گرم کلاله زعفران را بکوبید. سپس در یک لیوان آب جوش ریخته و مدت نیم ساعت بگذارید تا دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و روزی دو بار، هر بار یک فنجان، یک ساعت بعد از غذا میل کنید (همراه غذا نیز می توان مصرف نمود).

منبع: تیک


منبع: دکتر سلام

ضررهای بی خوابی برای سلامت بدن

بی خوابی چه بلایی سرتان می آورد ؟

عوارض کمبود خواب خیلی بیشتر از کسل بودن در روز بعد است.
به گزارش آلامتو به نقل از آی بانو؛ آیا شما هم نسبت به خوابیدن بی توجه هستید ، تصور می کنید با این کار وقت زیادی هدر می دهید ؟ ما به شما میگوییم که بیخوابی چه تاثیری بر زندگی روزانه تان دارد و متقاعدتان میکنیم که زمان بیشتری را به خواب شب خود اختصاص دهید !
۸ مشکل جدی که با بیخوابی ایجاد می شود :
یک خواب شب خوب فقط این نیست که برروی زمین دراز بکشید و منتظر باشید که صبح شود تا به قرارهای فردای خود برسید. کارشناسان توصیه میکنند که ۷ تا ۹ ساعت در شب بخوابید. با کاهش زمان خوابتان ریسک ابتلا به آنفولانزا ، بیماریهای قلبی ، دیابت و اضافه وزن افزایش می یابد.
۱٫ اشتهایتان برای خوردن تنقلات زیاد میشود

کم خوابی بیش از حد هورمونهای تنظیم اشتهای شما را دچار اختلال میکند، میل به خوردن غذاهای با کربوهیدرات و چربی بالا بیشتر میشود و کالری بیشتری به بدنتان میرسد. کم خوابی شدید ،برای دوشب متوالی باعث افزایش هورمون گرلین و گرسنگی میشود و به مراتب هورمون لپتین کاهش دهنده اشتها را سرکوب میکند و با گذشت زمان، این قضیه منجر به افزایش وزن می شود.
در مطالعات انجام شده از دوقلوهای همسان، محققان دانشگاه واشنگتن دریافتند، BMI کسانی که ۷ تا ۹ ساعت در شب میخوابند ۲۴٫۸ است ، تقریبا ۲ درجه کمتر از متوسط BMI کسانی که خیلی کمترازاین مقدارمیخوابند.
۲٫ شما به آهنربایی تبدیل می شویدکه میکروب و بیماری ها را به راحتی جذب میکند

طبق مطالعات افرادی که کمتر از ۷ ساعت در شب میخوابند ،۳ برابر بیشتر احتمال دارد که دچار سرماخوردگی شوند. تحقیقات دیگر نشان داد که کم خوابی بیش از حد در مردان سیستم ایمنی آنها را ضعیف میکند و این باعث میشود بیشتر در معرض آنفولانزا قرار بگیرند. این مردان در مقایسه با مردانی که خوب استراحت کردند ، فقط ۱۰ روز بعد از واکسیناسیون، آنتی بادی های مبارز با آنفولانزا را دارند ، علت آن هم این است که خواب کافی سیستم ایمنی بدن را قوی میکند و کم خوابی آن را مختل میکند.
۳٫ توانایی سوخت و ساز قند بدنتان را از دست میدهید

هر سلول در بدنتان برای فعالیت به قند نیاز دارد. محققان دانشگاه شیکاگو میگویند : بعداز ۶ روز بیخوابی، بدنتان در برابر انسولین مقاومت میکند ، انسولین هورمونیست که کمک می کند تا قند خون ، از خون به داخل سلولها منتقل شود. آزمایش دیگری نشان داد : کسانی که کمتر از ۶ ساعت در شب میخوابند و ادعا می کنند که خوابشان به طور طبیعی کوتاه است سوخت و ساز قندشان به درستی صورت نمیگیرد و این می تواند منجر به ابتلا به دیابت نوع ۲ شود.
۴٫ شما دچار طوفانی از استرس خواهید شد

مطالعاتی دردانشگاه شیکاگو نشان داد که اگر در شبها و عصرها، چشمها به اندازه کافی بسته نباشند سطح هورمون استرس کورتیزول افزایش پیدا میکند و این باعث افزایش ضربان قلب، فشار خون ، قند خون ، افزایش خطر ابتلا به فشار خون بالا، بیماری قلبی، و دیابت نوع ۲ میشود. گذشته ازاینکه در آینده مشکلاتی را برای سلامتیتان به وجود می آورد ، هوشیاری ناشی از کورتیزول در وقت نامناسبی به سراغتان می آید و روزتان خراب میشود.
۵٫ دچار خلق و خوی بد میشوید و تمرکزمغزتان کم میشود

پس از یک شب پر ازبی قراری و بیخوابی، سرعت واکنش شما کاهش می یابد، در این وضعیت رانندگی و بسیاری کارهای دیگر خطرناک خواهد بود. انسان های خسته معمولا خیلی خوشحال نیستند. دکتر جویس والسلبن میگوید : خواب و روحیه شما توسط مواد شیمیایی یکسانی در مغز تنظیم میشود ، این امر می تواند خطر ابتلا به افسردگی را بالا ببرد، و این احتمالا برای کسانی که در برابر بیماریها حساس هستند بیشتر است.
۶٫ مسن تر به نظر می رسید

شب بیداری موجب می شود پوستی خسته و چشمانی سیاه داشته باشید و این اصلا زیبا نیست. حتی بدتر از آن این است که ، سطح کورتیزول افزایش می یابد و ممکن است تولید کلاژن کند شود در نتیجه چین و چروک پوست زیاد میشود. از طرف دیگر، خواب باعث زیبایی شما میشود. ملوین السن، استاد بالینی پوست میگوید : تغییرات هورمونی ،جریان خون به پوست را تقویت میکند و درطول شب باعث روشن و درخشنده شدن پوست میشود. امابدانید ،حتی اگر شما در حال خواب واستراحت هستید، پوست شما سخت در حال کار و فعالیت میباشد. مطالعات نشان می دهد که تغییر سلولها در شب ۸ برابر سریعتر از تغییر آن در روز است ، با خواب شب چین و چروک ها کمتر میشوند. با خواب کافی زیبایی خود را چند برابر کنید.
۷٫ دچار دردهای مزمن میشوید
تعجب نکنید ! کم خوابی باعث میشود شما دچار دردهای مزمنی مانند مشکلات پشت یا ورم مفاصل شوید. طبق تحقیقات انجام شده استراحت نکردن می تواند باعث ایجاد یا تشدید دردهایتان شود و مشکل را پیچیده تر کند.
۸٫ خطر ابتلا به سرطان افزایش می یابد
ورزش به پیشگیری از سرطان کمک می کند، اما کم خوابی ممکن است ابتلا به این بیماری را زیاد کند و تاثیرمثبت ورزش کردن را از بین ببرد. طی تحقیقی که در دانشگاه جان هاپکینز انجام شد، محققان حدود ۶۰۰۰ خانم هم سن و سال را بررسی کردند و متوجه شد کسانی که ۷ ساعت یا کمتر در شب می خوابیدند، نسبت به ورزشکارانی که بیشتر از ۷ ساعت خوابیدند با احتمال ۵۰ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارند.کمبود خواب باعث اختلالات هورمونی و متابولیک میشود و این خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهد و فواید ورزش را از بین می برد.
شما به خواب کافی نیاز دارید!
آیا می خواهید سریعتر به خواب بروید ؟با رعایت ۴ مورد زیر سریعتر به این هدفتان میرسید :
هر شب زمان خواب خود را به تدریج ۱۵ دقیقه جلو بیاورید.
نور اتاقتان را حدود یک ساعت قبل از خواب کم کنید ،تا از آن زمان بدنتان خودرا برای خواب آماده کند ( قبل از آن مسواک بزنید، صورت خود را بشویید و به موسیقی آرامش بخش گوش دهید )
از تلویزیون و کامپیوتر دوری کنید.
قبل از خواب مدیتیشن کنید و یا چند حرکت نرمشی آرام و سبک انجام دهید.

۶ راه خانگی برای سفید کردن دندان‌ها
برترین جاهای دیدنی روسیه برای تفریح

مطالب مشابه:
رپورتاژ آگهی ویژه:

تعابیر محبوب:
آب
سگ
مرده
دندان
جن
طلا
پول
عروسی
حامله
طلاق
مدفوع
مار
ماهی
موش
خون
کفش
ثروت
گربه
بوسه
اسب
بچه
برف


اسامی محبوب:
رایان
ایلیا
کارن
لیا
بارانا
فاطمه
مریم
چکامه
شیما
هیراد
هانیه
آتنا
طه
ماهان
ماهور
هلیا


‹ مطلب قبلی


برچسب ها : آی بانو, خواب


سفر به سواحل آنتالیا :تور آنتالیا


سفر ارزان به آنتالیا :تور لحظه آخری آنتالیا


مبلمان اداری فضاگویا
مبلمان اداری


انجام تشریفات مجالس
تشریفات مجالس


خرید بلیط هواپیما با الی گشت
بلیط هواپیما


خرید آنلاین تشک رویا
قیمت تشک رویا


فلایتیو
خرید اینترنتی بلیط هواپیما


لاغری آسان در مدرسه بدن
رژیم لاغری


رزرو آسان هتل
رزرو هتل ( جاباما، رزرو اینترنتی هتل )


تیک بان
بلیط هواپیما


بلیط چارتر با قاصدک ۲۴
بلیط هواپیما

ارسال نظر


منبع: آلامتو

کفش مناسب برای کاهش درد زانو

درد زانو

برای افراد مبتلا به زانو درد، انتخاب کفش و سایز مناسب، مهم تر از انتخاب رنگ یا مدل آن است. این به دلیل آن است که کفش می تواند سلامت زانو را تحت تاثیر قرار دهد. دکتر استیون استوچین مدیر جراحی ارتوپدی بیمارستان نیویورک می گوید: نشان داده شده است که نوع کفشی که شما می پوشید، می تواند بر فشار و وزن وارده بر روی مفاصل زانو اثر بگذارد و درد زانوی شما را بهتر یا بدتر سازد. برای به حداقل رساندن درد زانو و خرید کفش مناسب، نکات زیر را بخاطر بسپارید:

۱- به دنبال کفش های راحت باشید

این کفش ها از وارد شدن ضربه به زانو ها جلوگیری میکنند. دکتر استوچین می گوید: این کمی مانند راه رفتن روی بالش است. کفشی با کفی مناسب می تواند تاثیر ضربه پا به زمین را جذب کند و از آسیب بیشتر به زانو جلوگیری کند. کفش هایی که کفی نرم دارند نیز، باعث کاهش تاثیر راه رفتن روی سطوح سخت مانند پیاده روهای بتونی می شود.

۲- کف پا را بررسی کنید

شرکت هایی وجود دارند که قوس کف پا را بررسی می کنند. (برای افرادی که قوس کف پا را از دست داده و کف پای صاف داشته و یا برعکس دارای قوس بیش ازحد پا هستند). دکتر الیزابت کورتز متخصص درمان و حفاظت پا در شیکاگو و سخنگوی انجمن متخصصین درمان و حفاظت پا در امریکا می گوید: قوس بیش از حد باعث می شود که هربار که پا به زمین می رسد، پا و زانو به سمت داخل چرخانده شوند. این چرخش به درون می تواند باعث فشار و درد در زانو شود. اگر کفش های قدیمی شما در طرف داخلی و پاشنه ها به سمت داخل سائیدگی بیش ازحد دارند، می تواند نشانه ای باشد که شما قوس کف پای بیش از حد دارید.

۳- کفش های ورزشی را در نظر بگیرید

درد زانو

علاوه بر انعطاف پذیری اضافی، کفش طراحی شده برای دویدن و تناسب اندام، اغلب ویژگی هایی برای کنترل حرکت و ثبات دارد. نمونه هایی از این ویژگی ها شامل کفش هایی است که پاشنه پا را کاملا در حفاظ خود قرار می دهد، کناره های جانبی آن برای حمایت جانبی است، و کفی های مناسبی برای کمک به نگهداری پا در موقعیت درست در زمان راه رفتن، ساخته و در درون آن قرار دارد.

۴- از پوشیدن کفش های پاشنه بلند خودداری کنید

این کفش ها ممکن است شیک به نظر بیایند، اما به سلامت زانو آسیب می رسانند. دکتر استوچین می گوید: مطالعات نشان می دهد که پاشنه های بلند به کاسه زانو فشار زیادی وارد می کند و باعث آسیب زدن به زانو و ایجاد درد شدید در آن خواهد شد. در حقیقت در مطالعه ای از هاروارد از مصرف کنندگان کفش های پاشنه بلند، نشان داده شد که نیروی وارده بر زانوی زنانی که کفش های پاشنه بلند می پوشند، نسبت به زنانی که کفش صاف یا تخت می پوشند، ۲۳ درصد بیشتر بود.

۵- می توانید با اعتدال و میانه روی از کفش های با پاشنه متوسط و مطابق مد استفاده کنید

البته به خاطر داشته باشید که حتی کفش هایی با پاشنه متوسط نیز می توانند باعث فشار بر روی زانو شوند. محققان دانشگاه ویرجینیا یک تحقیق تصادفی کنترل شده را با زنانی که کفش های پاشنه ۳ سانت در مقایسه با زنانی که کفش های پاشنه تخت می پوشیدند، انجام دادند. نتایج نشان داد که فشار بر روی زانو ی در مصرف کنندگان کفش های پاشنه ۳ سانت ۱۴ درصد بیشتر بود.

۶- یک کفی داخل کفش بگذارید

کفش های ارتوتیک Orthotics (دارای قالب و کفی) به وسیله گذاشتن یک کفی نرم می توانند به کاهش درد زانو کمک کنند. دکتر کورتز می گوید: انواع خاصی از کفش های ارتوتیک می توانند همچنین، پا را در موقعیت مناسب ثابت نگه داشته و موجب کاهش چرخش به سمت داخل می شوند. بررسی اخیر دانشکده پزشکی دانشگاه کلمبیا در مورد این موضوع به این نتیجه رسیده است که برآمدگی چپ این گونه کفش ها (قسمت بیرونی کفی) باعث بهبود نشانه های بیمارانی که مبتلا به استئو آرتریت دردناک و ناتوان کننده زانو هستند، خواهد شد. این کفش ها در بسیاری از فروشگاه ها فروخته می شوند. همچنین این کفش ها می توانند توسط متخصصین درمان و حفاظت از پا ها، برای افرادی که دچار مشکل زانو هستند، طراحی و ساخته شود. اگر بتوانید پا را به درستی بچرخانید، زانوی شما نیز سود خواهد برد. انتخاب کفش مناسب، می تواند به شما در فعالیت های روزانه کمک کند تا با پاهایی راحت و درد کمر کمتر، اوقات آرامی داشته باشید.

در این باره بیشتر بخوانید: یک کفش استاندارد چه ویژگی هایی دارد؟

برگردان: سیما آزادفلاح

هرگونه کپی برداری با ذکر نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز است.


منبع: دکتر سلام

۹ نشانه که بیانگر وجود مشکلات در رابطه شما می باشد

در ابتدای یک رابطه، احتمالا شما و شریک زندگی شما، از کاستی های یکدیگر چشم پوشی کرده اید. حالا بعد از گذشت سالها در راه زندگی و رابطه متقابل، این چشم پوشی سخت ترو سخت تر خواهد شد. شاید استدلال های اولیه در حال تبدیل شدن به تکرار بوده یا تشدید شده اند، یا یکی از شرکای این رابطه، سکوت می کند. بنا به گفته دکتر کرک هوندا استاد مشاور و خانواده درمانی و میزبان روانشناسی پادکست در سیاتل، “درهر رابطه ای مقداری از این حالات طبیعی است”.
وی می گوید: روابط طولانی مدت از این بالا و پایین ها زیاد دارد؛ اما اگر این بالا و پایین ها در رابطه شما و شریک زندگیتان بیشتر از حد معمول است، ممکن است اگر بفهمید رابطه شما در حال تجزیه است، تعجب زده شوید. نشانه های زیر را بخوانید تا ببینید آیا برخی از آنها به نظرتان آشنا می آید؟ سپس متوجه خواهید شد چه باید بکنید تا رابطه شما دوباره به مسیر درست باز گردد:

۱- انتقاد مزمن

آیا شما اغلب از شیوه لباس پوشیدن شریک زندگی خود، حرکات وی، نحوه غذا خوردنش، صحبت کردن وی و یا حتی نحوه تنفس او انتقاد می کنید؟ این یک نشانه قوی است که رابطه شما در یک مارپیچ به سرعت به پایین می رود. دکتر جان گوتمن متخصص مشاور ازدواج و روابط فی مابین و پژوهشگر، عقیده دارد که «انتقاد» اولین عامل برای “چهار نعل به سوی پایین” در یک رابطه است؛ این یک نوع سبک از رابطه است که به احتمال زیاد به شکست می انجامد. دکتر گوتمن توضیح می دهد که “انتقاد” بسیار مضر تر و آسیب زننده تر از طرح یک شکایت به سادگی است؛ زیرا زمانی که از شریک رابطه خود انتقاد می کنید، درواقع به شخصیت او حمله می کنید. بنا به گفته دکتر هوندا، یک بار انتقاد کردن، به ارتباط شما پایان نمی دهد، اما اگر این انتقادها بارها و بارها تکرار شده و مزمن شود، احتمالا این ارتباط را پایان خواهد داد.

۲- در نظر گرفتن بدترین

زمانی که شریک زندگی شما دیر به منزل برمی گردد و فراموش می کند تا به شما تلفن بزند، آیا به طور خودکار فکر می کنید او دیگر شما را دوست ندارد؟ دکتر دورین میستر متخصص ازدواج و مشاوره درمانی خانواده می گوید: این نشانه ای از این است که ارتباط قطع شده است، که احتمالا در نهایت می تواند به معنی شکست باشد. دکتر میستر می گوید: مشکل این است که شما حقیقت را نمی دانید؛ شما رفتاری را تفسیر می کنید و می خواهید پاسخی بی فایده به این رفتار بدهید. زمانی که شریک رابطه شما به خانه بر می گردد، احتمالا رفتار سردی دارید، زیرا اعتقاد دارید که به شخصیت شما توهین شده است؛ ممکن است حقیقت فقط این باشد که وی در ترافیک گیر کرده است. در این مورد، آنچه را که فرض های شما به شما می گوید خوب می دانید، این می تواند قبل از اینکه شما را احمق نشان دهد، برای رابطه شما فاجعه ای به بار بیاورد.

۳- بحث ها معمولا منفی شروع می شوند

اغلب اظهاراتی مانند این جمله که «من خوشم نمیاد که همیشه دیر به منزل برمی گردی» یک علامت مطمئن برای این است که پایه های رابطه شما می لرزد. این نوع انتقاد، یک روش منفی برای شروع یک بحث است، بحثی که باید به یک استدلال ختم شود. دکتر هوندا می گوید: زمانی که شروع به یک بحث زمانگیر می کنید، اگر با یک روش منفی آن را شروع کنید، تقریبا همیشه منفی نیز خاتمه خواهد یافت. وی می افزاید: درهمان ۳۰ ثانیه اول گفتگو، می توان ریشه بسیاری از مشکلات در بین زوج ها را پیش بینی کرد. این که افراد چگونه یک مکالمه طولانی را شروع می کنند، می تواند احتمال پایداری ارتباط آنها را نیز پیش بینی کند. اگر به راه مبارزه آنها خوب نگاه کنید، مکالمه آنها با یک گفتگوی منفی شروع می شود، که نشان از این دارد که پایان رابطه آنها نیز نزدیک است.

۴- تحقیر کلامی مزمن

دکتر جان گوتمن یکی دیگر از متخصصین و مشاوران ازدواج و روابط بین آن، می گوید: تحقیر کلامی یکی دیگر از عوامل “چهار نعل به سوی پایین “، به سوی سراشیبی ارتباط است که نشان از این دارد که رابطه فی مابین، به طور جدی بیمار است. زمانی که زوج ها تحقیر می شوند، به یکدیگر بی احترامی می کنند، یکدیگر را مسخره می کنند، نام ها و القابی به یکدیگر نسبت می دهند، به طرز شرم آوری با هم صحبت می کنند و در هنگام درگیری به یکدیگر با خشم و غضب نگاه می کنند. اگر در رابطه شما این اتفاق می افتد یک پرچم قرمز در رابطه شما بالا رفته است. دکتر هوندا می گوید: نفرت، اغلب ریشه در رفتار های تحقیر آمیز دارد. این مسئله گاهی اوقات به علت آسیب های گذشته مانند خیانت است؛ گرچه ممکن است علتی قابل شناسایی نیز برای آن وجود نداشته باشد. دکتر هوندا می گوید: زمانی که با زوج ها صحبت می کنم، جالب است که این تحقیر ظاهر می شود؛ این فقط یک ناراحتی برای شخص دیگر است، یک علامت از این که این رابطه دوامی نخواهد داشت.

۵- شما دست از کارهای مورد علاقه خود کشیده اید

در اوایل رابطه، ممکن است شما برای گفتن یک صبح به خیر، احساس راحتی زیادی داشته باشید، با بچه ها سر و کله بزنید، یا کلاس یوگای مورد علاقه خود را بروید؛ اما اخیرا شما این کارها را متوقف کرده اید تا از شکایت یا حسادت شریک رابطه خود جلوگیری کنید. دکتر میستر می گوید: این امر به دلیل موضوعات کنترل و یا قدرت زیربنایی در رابطه است، که در صورت عدم کنترل، می توانند پیوند بین دو نفر را از بین ببرد. دکتر میستر اضافه می کند: در یک رابطه سالم هردو فرد در زندگی خود مشغول به کار بوده و در کنار یکدیگر شکوفا می شوند. اگر شما شروع به محدود کردن زندگی خود کنید، در نهایت به شکوفایی نخواهید رسید و رابطه شما نیز ثمری نخواهد داد.

۶- شما همیشه در حال دفاع از خود هستید

سومین عامل “چهار نعل به سمت پایین” بر طبق گفته دکتر گوتمان، یعنی «دفاع» می تواند ارتباط موثر را کاهش داده و در نهایت منجر به نابودی روابط شما گردد. زمانی که احساس می کنید همیشه باید از خود در برابر استدلال های همسر یا شریک زندگی خود دفاع کنید، یا اگر شریک زندگی شما همیشه در حال حمله به شما می باشد حتی اگر در انجا حضور نداشته باشید، پس در این مرحله قرار دارید.

دکتر هوندا دلایل این رفتار را شرح می دهد. حالت اول آن “عادت” است: برخی از افراد فقط حالت دفاعی دارند و نمی توانند بفهمند که در حالت دفاعی هستند. به این کار عادت کرده اند. حالت دوم آن “ناتوانی در ادای انتقاد” است. دکتر هوندا می گوید: بعضی افراد به حالت طبیعی، نسبت به انتقاد و رد شدن، حساس بوده و با خشم به آن واکنش نشان می دهند. در هر صورت، “دفاع”، یکی از دغدغه هاست و احتمالا نشانه پایان جاده رابطه می باشد.

۷- استدلال شما خارج از کنترل است

درگیری در هر رابطه ای طبیعی است؛ اما هنگامی که دعوا شروع می شود، به سرعت تشدید می شود و به سوی پلیدی می رود، مثل فریاد کشیدن، دادن لقب های زشت و سرزنش و شماتت؛ این ها همه نشانه ای از این است که روابط شما به خط پایان رسیده است. نویسندگانی مانند هاوارد مارکمن، اسکات استفنلی و سوزان بلومبرگ، در کتاب “مبارزه برای ازدواج شما” شدت گرفتن بحث را یکی از چهار دلیل خطرناک که می تواند پیش بینی کننده پایان رابطه باشد، معرفی می کنند. این نویسندگان می گویند: زوج هایی که با هم خوشحال هستند و احتمالا این راه را شروع نمی کنند، مستعد شدت یافتن بحث نبوده و به عنوان شرکایی قلمداد می شوند که بر روی زمین سنگلاخ راه نمی روند. اگر یک زوج سالم تجربه زیادی داشته باشند، می توانند این حالت را به سرعت کنترل کنند؛ اگر چنین نشد، مبارزه تا زمانی که رابطه به پایان برسد، ادامه خواهد یافت.

۸- شما بین خود دیوار کشیده اید

چهارمین عامل از “چهار نعل تاختن به سمت پایین”، بنا به گفته دکتر گوتمن، “دیوار سنگی” است. این اشاره به این دارد که یکی از شرکای رابطه، از رابطه نزدیک خودداری می کند، خود را از شریک دیگرش جدا می کند و راه هرگونه ارتباط نزدیک را بسته است. دکتر هوندا آن را «آرامش خصمانه» می نامد. زیرا اغلب شامل رفتار خاموش یا موافقت منفعلانه – مضطربانه با مخالفت است. زمانی که یک زوج با هم متحد می شوند تا اولین مبارزه خود را انجام دهند، آنها معمولا به سرعت یک دیوار سنگی نمی سازند. دیوار سنگی معمولا بعد از دعوا ها و مبارزات بسیار بسیار زیاد ساخته می شود. سپس زمانی که متوجه می شوید این دیوار ساخته شده است، عموما نشانه ای از این است که رابطه به زودی به پایان خواهد رسید.

۹- به یاد نمی آورید چطور به دام عشق افتادید

دکتر هوندا می گوید: زمانی که یک یا هر دو  زوجین نمی توانند به یاد بیاورند که چرا اولین بار عاشق یکدیگر شدند، این رابطه در معرض مشکلات جدی است. این نشانه ای است از اینکه ناسازگاری زیادی در رابطه ایجاد شده است که به معنای واقعی کلمه نیاز به “بازنویسی داستان ارتباط آنها” دارد. دکتر هوندا خاطر نشان می سازد که: زوج های سالم حتی بعد از ۳۰ یا ۴۰ سال هنوز می توانند به راحتی دلیل عاشق شدن خود را بیان کنند. اما زمانی که یک رابطه ناپایدار می شود، دلایل آن مثل: “لبخند او”، یا “روش او باعث شد تا من احساس خاصی نسبت به او پیدا کنم”، خاطرات دور افتاده ای برای فراموشی خواهند شد. بدون این پایه های اساسی، این رابطه احتمالا خراب می شود.

۱۰- آیا ما مردد هستیم؟

اگر یک یا چند مورد از این نشانه ها را در رابطه خود پیدا کردید، ممکن است وحشت زده بشوید. با این حال هیچ کدام از این نکات، حکم خودکار مرگ برای زندگی عاشقانه شما نیست. در تمام روابط درگیری وجود دارد. عامل تعیین کننده این است که افراد چگونه با درگیری رو به رو می شوند، و آیا می توانند آن را تغییر دهند؟ مسائل عادی می شوند و ما از والدین خود یاد می گیریم که چگونه با درگیری های خود مبارزه کنیم.

اگر والدین ما خوب مبارزه نکردند، پس ما هم ممکن است نتوانیم خوب مبارزه کنیم. اگر واقعا خواهان حفظ رابطه خود هستید، می توانید آن را نجات دهید. این کار نیاز به تمایل شما و البته کار زیاد و زمان زیاد دارد. برای این کار شما و شریک زندگی تان باید نحوه برخورد با مشکلات مشترک را فرا بگیرید، و از انجام کارهایی که رابطه عاطفی شما را متزلزل می کنند، دوری کنید. این می تواند یک تمرین ذهنی ساده باشد. توجه داشته باشید که وقتی رفتار بد یا واکنش بدی نسبت به شریک خود نشان می دهید، رفتارتان را متوقف کنید.

استفاده از ارتباط باز و شفاف و استفاده از اظهارات مثبت، یکی دیگر از راه هایی است که زوج ها می توانند از آن استفاده کنند. حتی اگر دیگر عاشق هم نیستید، هنوز هم می توانید کار های دیگری انجام دهید. اگر حس کردید عاشق یکدیگر نیستید، به معنی این نیست که هیچ شانسی وجود ندارد؛ بلکه به این معنی است که باید تلاش کنید تا دوباره عاشق یکدیگر شوید، و سعی در عاشق کردن شریک زندگی خود داشته باشید. قطعا می توان این کار را انجام داد و به واقع بخشی از هرگونه ارتباط مداوم است. اگر قادر به این کار نبودید، از متخصصان مشاور کمک بگیرید.

در این باره بیشتر بخوانید: ۱۲ باور غلط دخترها برای ازدواج با مرد مناسب

برگردان: سیما آزادفلاح

هرگونه کپی برداری با ذکر نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز است.


منبع: دکتر سلام

آنچه باید در مورد آب‌مروارید بدانید (+فیلم)

دیدار روحانی و پوتین (عکس) «خصوصی‌های»دهه ۸۰، دردسر اقتصاد به اکوسیستم بومی استارت آپ نیاز داریم گروگان گرفتن پیرزن مقیم آمریکا در کرمانشاه پوتین با مقام معظم رهبری دیدار کرد بانک صادرات ایران، میزبان زائران حرم حسینی ضربه‌ای که کرانچار از کشف خودش خورد خطیبی دهان خود را در انزلی چسب زد! امید برانکو و جلالی به قرمزهای شمال هافبک بارسا به یوونتوس پیشنهاد شد

از جان کی‌روش و تیم‌ملی چه می‌خواهیم؟  (۹ نظر)

عسلویه، کوه طلا کنار کوه آلودگی  (۵ نظر)

بازدید رهبر کره شمالی از کارخانه تولید لوازم آرایشی(+عکس)  (۱ نظر)

نگاهی به زیردریایی دیزلی- الکتریکی چینی ها!(+عکس)  (۱ نظر)


منبع: عصرایران

۱۴ ماده غذایی فوق العاده برای سلامت مغز و تقویت حافظه

وقتی ما تحت فشار جسمی یا روحی هستیم بدن ما ماده‌ای التهابی ترشح می‌کند. این ترکیبات شیمیایی سیستم ایمنی بدن را بکار می‌اندازند تا با استرس مقابله کند. دستگاه گوارش کار سیستم ایمنی و التهاب ‌کنترل می‌کند. مواد غذایی مفید برای مغز سرشار از انتی اکسیدانت، چربی‌های خوب، ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند که جلوی بیماری مغز را می‌گیرند.

ما برای جلوگیری از فرسودگی مغز کار زیادی نمی‌توانیم انجام دهیم، مگر آنکه به رژیم غذایی خود توجه کنیم و از این راه جلوی فرسودگی مغز را بگیریم و حتی آن را تقویت کنیم.

اما غذا چه تاثیری بر مغز دارد؟ تحقیقات زیادی نشان می‌دهند آنچه که ما می‌خوریم بر مغز تاثیر می‌گذارند. پس غذاهای مفید برای مغز بسیار مهم هستند.

وقتی ما تحت فشار جسمی یا روحی هستیم بدن ما ماده‌ای التهابی ترشح می‌کند. این ترکیبات شیمیایی سیستم ایمنی بدن را بکار می‌اندازند تا با استرس مقابله کند. دستگاه گوارش کار سیستم ایمنی و التهاب ‌کنترل می‌کند. مواد غذایی مفید برای مغز سرشار از انتی اکسیدانت، چربی‌های خوب، ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند که جلوی بیماری مغز را می‌گیرند.

سایت «boldsky» بهترین غذاها برای مغز را به شما معرفی می‌کند.

۱- روغن زیتون

روغن زیتون سرشار از پلی فنول است. این انتی اکسیدانتی حفاظتی است و از مغز در مقابل بیماری‌ها حفاظت می‌کند.

۲- روغن نارگیل

توانایی نورون‌های مغزی را برای استفاده از انرژی افزایش می‌دهد و جلوی تولید رادیکال‌های آزاد را می‌گیرد. این روغن حاوی چربی اشباع شده است که به سلامت و عملکرد اجزای مغز کمک می‌کند.

۳- آواکادو

آواکادو حاوی ویتامین K و فلویت است که جلوی لخته شدن خون در مغز و سکته مغزی را می‌گیرد و به عملکرد ادراکی مغز هم کمک می‌کند.

۴- ماهی سلمون وحشی

این ماهی منبع اصلی امگا۳ است و نقش اساسی در سلامتی مغز دارد. این یکی از غذاهای اصلی برای افزایش قدرت مغز است.

۵- بلوبری

این میوه سرشار از انتی‌اکسیدانت مفید برای مغز است. این میوه جلوی التهاب را می‌گیرد و از مغز در مقابل بیماری حفاظت می کند.

۶- زردچوبه

این ادویه بخشی از DNA را تحریک می‌کند که بکار کاهش التهاب اختصاص دارد. برای سلامتی مغز بسیار مفید است و از زمان‌های قدیم برای همین منظور بکار می‌رفته است.

۷- تخم مرغ

تخم مرغ سرشار از «چولاین» است که نقش اساسی در ارتباطات نورونی در مغز دارد. تخم مرغ حاوی کلسترول هم هست که ماده اصلی سازنده مغز می‌باشد و یک انتی‌اکسیدانت محافظ مغز نیز هست.

۸- قاصدک

این گیاه حاوی فیبر پیروبوتیک است که باکتری‌های مفید برای پشتیبانی از مغز را در معده و روده افزایش می‌دهد. این یکی از غذاهای اصلی در افزایش قدرت مغز است.

۹- گردو

گردو حاوی مواد غذایی است که برای سلامت مغز مفید هستند. گروه حاوی ویتامین E، امگا۳، مس، منگنز و فیبر مفید برای باکتری‌های روده است که از مغز حفاظت می‌کنند.

۱۰- مارچوبه

این ماده غذایی سرشار از فیبر پروبیوتیک است که به افزایش باکتری‌های مفید در سیستم گوارشی کمک می‌کند. این گیاه همچنین سرشار از مواد ضد التهابی و فولیت است.

۱۱- کیم‌ چی

این یک غذای کره‌ای است که سرشار از باکتری‌های مفید برای مغز است و به سلامتی مغز کمک می‌کند.

۱۲- کیل (Kale)

کیل از سبزیجات کم هیدروکربور است که سرشار از ویتامین ث، K، A، پتاسیم و آهن می‌باشد.

۱۳- بروکلی

این سبزی سرشار از سولفورفین است که به سم‌زدایی کمک کرده و التهاب را کاهش می‌دهد و زیان رادیکال‌های آزاد را کم می‌کند. این یکی از غذاهای اصلی تقویت مغز می‌باشد.

۱۴- اسفناج

اسفناج انتی‌اکسیدانت دارد و حاوی ویتامین K، فلویت و لوتین است که از مغز در مقابل رادیکال‌های آزاد حفاظت می‌کند.

منبع:العربیه


منبع: عصرایران

چگونه از شر عرق زیر بغل خلاص شویم؟

درمان‌های خانگی تعریق زیر بغل

هر چند که عرق فرایندی طبیعی برای پوست و بدن شماست، اما بوی بد همراه عرق می‌تواند در بسیاری از موقعیت‌ها شخصیت شما را خراب و زیبایی‌تان را کمرنگ کند. زمانی که در محل کار، کنفرانس، جلسه‌ی عمومی، یا حتی در اولین قرار ملاقات با دوست خود یا در هر موقعیت دیگری هستید، احتیاج دارید تا تمیز بنظر برسید و بوی خوش دهید.
به گزارش آلامتو به نقل از سرخاب سفیداب؛ تا به حال به شکست مفتضحانه‌ای که ممکن است با تعریق بدبوی زیر بغل‌هایتان بدست بیاورید فکر کرده‌اید؟ بسیار خب، خوشبختانه برای این منظور راه‌های درمانی خانگی ساده و سالمی وجود دارد که می‌توانید برای از بین بردن عرق زیر بغل و بوی بد بدن به آن‌ها روی بیاورید.
راه‌های درمانی خانگی تعریق زیر بغل، بصورت کلی به دو شاخه‌ی داخلی و خارجی تقسیم می‌شوند. راه‌های داخلی عمدتا به رژیم غذایی و هورمون‌های شما مرتبط اند. راه‌های خارجی هم متشکل از تاثیرگزاری محصولات طبیعی یا ساخته‌ی کارخانجات هستند می‌باشد.
راه های درمانی خارجی عرق زیر بغل
اولین و مهم‌ترین راه حل برای بوی بد زیر بغل این است که تا حد ممکن آن ناحیه را تمیز و خشک نگاه داریم. اگر شما مستعد چنین مشکلی هستید، حتماً دو بار در روز دوش بگیرید و هر بار که حمام می‌روید لباس‌هایتان را تعویض کنید. بعلاوه کمی پودر ضد قارچ هم به زیربغل هایتان بزنید تا از رشد باکتری در آن محل جلوگیری کند.
یک بسته دستمال مرطوب کودک، می‌تواند به شما کمک کند تا عرق زیر بغلتان را با آن جذب کنید. بصورت منظم زیر بغلتان را پاک کنید تا همیشه تمیز و با طراوت بماند.

محصولات ضد تعریق و دئودورانت ها ممکن است برای مدتی زیر بغلتان را با طراوت نگاه دارند، اما راههای درمانی خانگی دیگری هم هستند که بهتر از این محصولات ساخت کارخانجات برایتان عمل خواهند کرد. سرکه‌ی سفید بوی بد بدن را متوقف می‌کنند. یک پنبه‌ی توپی شکل را به سرکه سیب آغشته کنید و بلافاصله پس از حمام به زیر بغلتان بمالید تا بوی زیر بغلتان از بین برود.
همچنین می‌توانید به اطراف زیر بغلتان جوش شیرین بمالید، تا به جذب عرق کمک کرده و برای مدت زیادی زیر بغلتان را خشک نگاه دارد. مخلوط جوش شیرین با چند قطره آبلیمو را به زیر بغلتان مالیده و ده دقیقه صبر کنید. سپس این منطقه را با آب ولرم بشویید تا بوی بد بدنتان از بین برود.
پیش از استفاده از دئودورانت، برشی متوسط از سیب زمینی را به اطراف زیر بغلتان بمالید تا تعریق زیر بغل به حداقل برسد. می‌توانید برای همین منظور از آب شلغم نیز استفاده کنید.
رزماری مخلوط شده در آب را می‌توان به عنوان یک دئودورانت طبیعی استفاده نمود. رزماری دارای خواص ضد باکتریایی است، از این رو توسط بسیاری از حرفه‌ای ها توصیه می‌شود.
بجای لباس‌هایی با انواع پارچه، لباس‌های نخی استفاده کنید. چرا که نخ، عرق را جذب کرده اما پارچه های ساخته شده از الیاف مصنوعی عرق را گیر انداخته و از انتشارش جلوگیری می‌کند.
راه های درمانی داخلی تعریق زیر بغل
چاقی یکی از عوامل تعریق زیر بغل و بوی نامطبوع است. تلاش کنید تا کالری اضافه‌ای که دریافت می‌کنید را کاهش دهید تا تغییر محسوسی را در تعریق زیر بغل‌هایتان متوجه شوید.
برنامه‌ی غذایی شما نقش مهمی را در بوی بد بدن بازی می‌کند. تغییراتی ساده در رژیم غذایی‌تان می‌تواند تغییر قابل توجهی در بوی بدنتان ایجاد نماید. ادویه‌جات به بوی بد بدن کمک می‌کنند، بنابراین توصیه می‌کنیم تا استفاده از ادویه جات را محدود کنید. افزودن مقادیر زیاد غذاهای فیبری بدن شما را به دفع سموم تحریک خواهند کرد.
سعی کنید سبزیجات سبز بیشتری مانند جعفری به برنامه غذایی خود بیفزایید. چرا که کلروفیل موجود در سبزی‌ها بوی بد بدن را خنثی خواهند کرد. ۵۰۰ گرم سبزه‌ی گندم را با آب مخلوط کرده و هر روز صبح مصرف نمایید تا بوی بدنتان کاهش پیدا کند. سیج چای نیز برای به کاهش رساندن تعریق زیر بغل کارساز است.
خب، امیدواریم که این راهها شما را برای کاهش تعریق زیر بغل و از بین بردن بوی نامطبوع آن کمک کنند. اگر شما هم با راه‌های درمانی خانگی دیگری آشنا هستید، لطفاً آنرا با ما و خوانندگان دیگر به اشتراک بگزارید.

۶ راه خانگی برای سفید کردن دندان‌ها
برترین جاهای دیدنی روسیه برای تفریح

مطالب مشابه:
رپورتاژ آگهی ویژه:

تعابیر محبوب:
آب
سگ
مرده
دندان
جن
طلا
پول
عروسی
حامله
طلاق
مدفوع
مار
ماهی
موش
خون
کفش
ثروت
گربه
بوسه
اسب
بچه
برف


اسامی محبوب:
رایان
ایلیا
کارن
لیا
بارانا
فاطمه
مریم
چکامه
شیما
هیراد
هانیه
آتنا
طه
ماهان
ماهور
هلیا


‹ مطلب قبلی
مطلب بعدی ›


برچسب ها : جذابیت, سرخاب سفیداب, مجله تناسب اندام


سفر به سواحل آنتالیا :تور آنتالیا


سفر ارزان به آنتالیا :تور لحظه آخری آنتالیا


مبلمان اداری فضاگویا
مبلمان اداری


انجام تشریفات مجالس
تشریفات مجالس


خرید بلیط هواپیما با الی گشت
بلیط هواپیما


خرید آنلاین تشک رویا
قیمت تشک رویا


فلایتیو
خرید اینترنتی بلیط هواپیما


لاغری آسان در مدرسه بدن
رژیم لاغری


رزرو آسان هتل
رزرو هتل ( جاباما، رزرو اینترنتی هتل )


تیک بان
بلیط هواپیما


بلیط چارتر با قاصدک ۲۴
بلیط هواپیما

ارسال نظر


منبع: آلامتو

اطلاعاتی درباره بیماری پوستی اگزما

اگزما یکی از مشکلات رایج پوستی است که برای بهبودی نیاز به مراقبت های جدی شما را دارد.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ اگزما ممکن است بسیار رایج باشد. یک بررسی جدید دریافت بیش از ۱۰ درصد بزرگسالان می توانند به اگزما مبتلا باشند اما هنوز هم اطلاعات غلط زیادی در مورد آن وجود دارد. در اینجا حقایق درست در مورد این بیماری پوستی و آنچه که باید برای تحت کنترل نگه داشتن آن بدانید را بیان می کنیم.
باور غلط: همه اگزماها یکسان هستند
واقعیت: اگزما، یک اصطلاح چترگونه برای پوستی است که قرمز، تحریک شده و خارش دار باشد. دکتر مونا گوهارا، استاد بالینی کاردانی پوست در دانشکده پزشکی YALE می گوید: «گفتن اگزما مانند گفتن بستنی است. او توضیح می دهد که دهها نوع اگزما وجود دارد و در حالیکه همه آنها شبیه هم بنظر می رسند، اما کاملا مثل هم نیستند.»
درماتیت آتوپیک که مزمن و ارثی است، شایع ترین نوع در کودکان می باشد. حدود ۹۰ درصد از موارد، قبل از ۵ سالگی اتفاق می افتد و نشانه ها معمولا با بالا رفتن سن، سبک تر می شوند. افراد بالغ، بیشتر به درماتیت تماسی مبتلا می شوند، یک التهاب که در هنگام تماس پوست با مواد تحریک کننده مانند صابون، مواد شوینده، نرم کننده پارچه یا سایر مواد شیمیایی اتفاق می افتد. عامل مشترک بین اینها (و تمام اشکال اگزما) آن است که لایه محافظ پوست، آسیب می بیند. هنگامیکه این اتفاق بیفتد، رطوبت بسرعت تبخیر شده و پوست براحتی واکنشی، خارش دار و سوزش دار می گردد.
باور غلط: اگزما، مسری است
واقعیت: گوهارا می گوید «مردم فکر می کنند که هر بیماری پوستی، مسری است، بخصوص اگر در سراسر بدن اتفاق بیفتد. اما شما نمی توانید اگزما را از شخص دیگری بگیرید و نمی توانید با لمس کسی، این بیماری را به او منتقل کنید. در واقع اگر پوست کسی به باکتریهایی مانند MRSA یا استاف یا یک ویروس مانند تبخال آلوده شود، این عفونت می تواند مسری باشد و افراد مبتلا به اگزما ، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت ها هستند زیرا نقص در سد محافظتی پوست می تواند به میکروبها اجازه ورود دهد. اگر اگزما دارید و متوجه هر گونه تغییری شدید مانند افزایش قرمزی، پوسته پوسته شدن یا تراوش، با پزشکتان صحبت کنید.»
باور غلط: اگزما توسط استرس ایجاد می شود.
واقعیت: گوهارا می گوید «استرس باعث اگزما نمی شود اما می تواند آن را تشدید نماید. استرس، هورمون کورتیزول را افزایش می دهد که این هورمون، به توانایی پوست برای نگهداری آب آسیب می رساند، خشکی و التهاب را افزایش می دهد دو چیزی که در مبتلایان به اگزما، بشدت وجود دارد. برای کمک به فرونشاندن تنش، نهایت سعی تان را بکنید تا خواب کافی داشته باشید (خواب بسیار کم باعث می شود که بدن، کورتیزول ترشح کند) و بطور منظم ورزش کنید.»
باور غلط: اگر اگزما داشته باشید، پوستتان همیشه وحشتناک بنظر خواهد رسید
واقعیت: درمان برخی از انواع اگزما، آسان تر از بقیه است درماتیت آتوپیک، نوع سخت آن است چون ژنتیکی می باشد اما بسیاری از افراد مبتلا به اگزما قادرند وضعیت شان را در مرحله “بهبودی” نگه دارند. کلید، درمان زود هنگام است. اگر شما مثلا اگزمای دست دارید (که تا ۱۰ درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد) باید فوراٌ با داروهای مناسب با آن مقابله کنید. اگر بمدت طولانی صبر کنید، پوست در واکنش به مالش و خاراندن مداوم، ضخیم و سفت خواهد شد و برای دارو دشوار می شود که با عمق کافی در پوستتان نفوذ کند.
باور غلط: در درمان فقط دارو مهم است.
واقعیت: داروهای موضعی می توانند به التیام پوست در طول دوره های عود کمک کنند اما تغییرات سبک زندگی نیز حیاتی هستند. گوهارا می گوید «درمان اگزما باید یک کار هر روزه باشد.» چند نکته: با آب ولرم و با یک پاک کننده ملایم، حمام کنید یا دوش بگیرید، پوست را با حرکات ضربه ای به آرامی خشک کنید (هرگز پوست را مالش ندهید)، پوستتان را بطور منظم مرطوب کنید (هر چه لایه مرطوب کننده ، کلفت تر باشد، بهتر است)، در آب و هوای سرد و خشک از یک مرطوب کننده هوا استفاده کنید و پارچه های پنبه ای یا نرم بپوشید (الیاف زبر و خارش آور و لباس های تنگ می توانند پوست را تحریک کنند).
اجتناب از محرک ها نیز مهم است، برخی از محرک های شایع عبارتند از آلرژن ها مانند گرد و غبار، حیوانات خانگی، گرده گلها و کپک های قارچی. مواد تحریک کننده ای مانند صابون و مواد شوینده، شامپو، مایع های ظرفشویی، حباب حمام و تماس با آب ناشی از میوه های تازه، گوشت و سبزیجات، آب و هوای گرم، رطوبت زیاد و کم و تغییرات سریع درجه حرارت و فعالیتهایی که باعث تعریق شما می شوند.
باور غلط: اگزما فقط یک مشکل پوستی است.
واقعیت: با توجه به مطالعه اخیر نورث وسترن روی ۶۲۰۰۰ بزرگسال، اگزما می تواند در زندگی افراد مبتلا به آن، مشکلات زیادی ایجاد کند و علاوه بر پوست به مشکلات سلامتی دیگر نیز منجر گردد. محققان دریافتند که بزرگسالان مبتلا به این بیماری پوستی، در مقایسه با افراد فاقد این بیماری، به احتمال بیشتری سیگار می کشند، از الکل استفاده می کنند و از ورزش گریزانند. همچنین احتمال آنکه آنها دچار چاقی وحشتناک، بیماری قلبی و دیابت شوند و از بی خوابی رنج ببرند نیز بیشتر است.
نویسنده ارشد این مطالعه، دکتر جاناتان سیلوربرگ می گوید: اگزما، بار عاطفی زیادی روی دوش مبتلایان به آن قرار می دهد که ممکن است به عادات نادرست سبک زندگی منجر شود. از آنجا که اگزما اغلب در اوایل کودکی آغاز می شود، افراد در سراسر سالهای رشد و نوجوانی، تحت تاثیر آن قرار می گیرند. این مسئله به اعتماد بنفس و شخصیت آنها صدمه می زند. اگر سلامت شما در حال لطمه دیدن است، از کمک گرفتن نترسید. پزشکتان قادر است شما را به متخصصان تغذیه، برنامه های ترک سیگار و بسیاری چیزهای دیگر ارجاع دهد.
باور غلط: اگر گلوتن را حذف کنید، اگزمایتان برطرف خواهد شد
واقعیت: گوهارا می گوید «مگر در مواردی که شما مبتلا به بیماری سلیاک یا حساسیت به گلوتن باشید، هیچ دلیلی وجود ندارد که بیماری پوستی شما توسط گلوتن تشدید شود. حتی اگر شما سلیاک دارید و باید بخاطر سایر دلایل سلامتی از گلوتن اجتناب کنید، تصور نکنید که با ایجاد این تغییر، پوستتان بهتر خواهد شد. تحقیقات روی بیماران مبتلا به سلیاک و درماتیت آتوپیک نشان می دهد که عدم مصرف گلوتن برای یک سال کامل، منجر به هیچ گونه بهبودی در پوست آنها نشد.»
باور غلط: شما نمی توانید به شنا بروید
واقعیت: در حالیکه برخی افراد در می یابند که تماس با کلر منجر به عود اگزما می شود، اما بقیه می گویند که آن در واقع، اثر مثبتی روی وضعیت آنها دارد. اگر جزء گروهی هستید که توسط کلر تحریک می شوند، سعی کنید قبل از وارد شدن به آب از یک لایه ضخیم مرطوب کننده استفاده کنید تا مانند یک سد عمل کند، پس از شنا بسرعت دوش بگیرید و دوباره کرم بمالید.
شاید بهتر باشد قبل از رفتن به استخر، با آنجا تماس بگیرید تا متوجه شوید که کلر چه زمانی به آب اضافه می شود. این ماده شیمیایی تبخیر می شود، بنابراین غلظت آن به مرور زمان کاهش می یابد. همچنین ارزشش را ندارد که نگران شیرجه زدن باشید. با توجه به انجمن ملی اگزما، افزایش تدریجی زمان سپری شده در استخر، به پوست کمک خواهد کرد که با آب کلردار سازگاری پیدا کند.

۶ راه خانگی برای سفید کردن دندان‌ها
برترین جاهای دیدنی روسیه برای تفریح

منبع: آلامتو

ریزش مو مرتبط با فصل

ریزش مو

آیا انسان نیز همانند تغییر فصل ها، فصل خزان و برگریزانی برای خود دارد؟ براساس یک تحلیل از موتور جستجوی گوگل درمورد کلمه ریزش مو، اوج جستجو در مورد ریزش مو از طرف جستجو گران در تابستان و پائیز اتفاق می افتد. بر اساس همین تحلیل، در تابستان و در هر دو نیمکره جهان، تعداد افرادی که در جستجوی گوگل به دنبال کلمه ریزش مو بودند، بیشتر از سایر فصل ها بود.

براساس همین مطالعه که در روز ۲۴ اکتبر ۲۰۱۷ در مجله انگلیسی Dermatology بریتانیا چاپ شده است، درفصل بهار، تعداد افراد کمتری به دنبال دلیل ریزش موی خود هستند. اگرچه باید گفت که جستجوی زیاد در گوگل برای علل ریزش مو، لزوما به این معنی نیست که هر فردی که این کلمه را جستجو کرده است، پس ریزش مو دارد؛ نویسنده ارشد این تحقیق، دکتر شون کواترا استادیار پوست در دانشکده پزشکی دانشگاه جان هاپکینز می گوید: یافته ها نتایج مطالعات کوچکتر مربوط به بیماران را دربر می گیرد و نشان می دهد که درماه های تابستان، ریزش مو بیشتر است.

دکتر کواترا به Live Science گفت: در نهایت، یافته ها نشان می دهد که مردم باید انتظار داشته باشند ریزش مو در پاییز و تابستان  بیشتر باشد. محققان اطلاعات سالهای ۲۰۰۴ الی ۲۰۱۶ را که از هشت کشور جهان گرفته شده بود، بررسی کردند. این اطلاعات هر دو نمیکره شمالی و جنوبی جهان را تحت پوشش قرار میداد و از کشور های: ایالات متحده امریکا، انگلستان، هند، کانادا، استرالیا، آفریقای جنوبی، نیوزیلند و موریس (جزیره ای در اقیانوس هند) بود.

برای جلوگیری از هرگونه ابهام در تجزیه و تحلیل در جستجو، محققان کشور هایی را انتخاب کرده بودند که فقط شامل کشورهای انگلیسی زبان بود. برای کشور های نیمکره شمالی محققان ماه های بهار را چنین معرفی کرده اند: مارچ، آپریل و می برای تابستان ماه های جون، جولای و آگوست برای پاییز ماه های سپتامبر، اکتبر و نوامبر و بالاخره برای زمستان ماه های دسامبر، ژانویه و فوریه.

در نیمکره جنوبی درست برعکس بود؛ بطوری که بهار نیمکره شمالی، در نیمکره جنوبی پاییز بود و تابستان نیمکره شمالی، زمستانی در نمیکره جنوبی بود. محققان نوشته بودند که مطالعات قبلی نشان داده اند که ممکن است بین ریزش مو در فصل ها رابطه وجود داشته باشد. برای مثال: تحقیقات پیشین نشان داده است که مردم در تابستان بیشترین میزان ازمرحله تلوژن “Telogen” را دارا هستند و در زمستان این میزان به پایین ترین حد خود می رسد. مرحله تلوژن برمی گردد به آخرین مراحل از رشد مو. همانطور که می دانید، موهای انسان دارای سه دوره رشد – استراحت است.

ریزش مو

این سیکل سه مرحله دارد: مرحله اول «آناژن» نام دارد که به معنی مرحله رشد می باشد؛ مرحله دوم «کاتاژن» نام دارد که به معنی مرحله پس رفت می باشد و بالاخره مرحله سوم یا «تلوژن» که مرحله استراحت است. مو ها احتمالا در مرحله تلوژن از بین می روند. اطلاعات ماهیانه دما و درجه حرارت در این هشت کشور از اداره ملی اقیانوسی و جوی گرفته شده بود. دکتر کواترا می گوید: اگرچه دما با ریزش مو مرتبط بود، اما عوامل دیگری از جمله شاخص UV نیز وجود دارد که ممکن است به توضیح رابطه بین فصل ها و ریزش مو کمک کنند.

شاخص UV یا اشعه ماوراءبنفش، نشان دهنده قدرت اشعه ماوراء بنفش خورشید در فضای باز است. برطبق این مطالعه، ممکن است اشعه ماوراء بنفش خورشید یا UV بر ریزش مو اثر داشته باشد.

در این باره بیشتر بخوانید: ریزش مو و طاسی در مردان

برگردان: سیما آزادفلاح

هرگونه کپی برداری با ذکر نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز است.


منبع: دکتر سلام