سندرم پیش از قاعدگی (PMS): علائم، علتهای بروز و درمان

سندرم پیش از قاعدگی (PMS) در بسیاری از زنان در تمام طول سالهای باروری تجربه می‌شود. برای برخی از زنان PMS می‌تواند بصورت پرخاشگری و نسبتا ضعیف باشد. با این حال در موارد شدیدتر می‌تواند بر زندگی روزمره شخص تاثیر بگذارد.
تقریبا ۸۵ درصد از زنان حداقل یک نشانه PMS را در طول دوره قاعدگی تجربه می‌کنند. نشانه‌های رایج شامل نوسانات خلقی، بی‌خوابی و خستگی است. سایر علائم رایج عبارتند از: افزایش وزن، درد عضلانی و آکنه.
PMS به طور معمول ۱ تا هفته قبل از یک دوره زایمان با ابتلا به خونریزی یا سقط جنین در ۴ روز اول شروع خونریزی ظاهر می‌شود.
حقایق سریع در مورد PMS

از هر ۴ زن، ۳ نفر آنها تحت تاثیر عوارض سندرم پیش از قاعدگی هستند.
سندرم پیش از قاعدگی در دوران ناباروری و بارداری ناپدید می‌شود.
علت واقعی PMS ناشناخته است اما تغییرات هورمونی و شیمیایی در بدن یک زن به احتمال زیاد از عوامل موثر هستند.
PMS به هنگام افسردگی و سایر مشکلات عاطفی بدتر می‌شود.

علائم سندرم پیش از قاعدگی چیست؟
سندرم پیش از قاعدگی به عنوان مجموعه‌ای از علائم همراه با سیکل قاعدگی در زنان توصیف شده است.
علائم مرتبط با سندرم پیش از قاعدگی متفاوت است. زنان ممکن است فقط یک علامت را در طول این سندرم به طور منظم  یا علائم چندگانه را بصورت مزمن تجربه کنند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تنش، اضطراب، یا افسردگی
نوسانات خلقی، تحریک پذیری، خشم، گریه، گوشه گیری
میل شدید به غذا، تغییرات اشتها
دشواری تمرکز
درد مفصلی یا عضلانی
سردرد، خستگی، بی‌خوابی، نفخ شکم
افزایش وزن
حساسیت یا تورم سینه
آکنه
تغییرات گوارشی مانند یبوست یا اسهال

علتهای سندرم پیش از قاعدگی
علتهای دقیق سندرم پیش از قاعدگی به طور کامل مشخص نشده است اما تصور می‌شود که تغییرات شیمیایی و هورمونی در بدن یک زن نقش مهمی را ایفا می‌کند.
در حالی که تغییرات هورمونی ممکن است علتهای گفته شده باشد، شرایط دیگری نیز می‌تواند علائم را بدتر کند. به عنوان مثال افسردگی و سایر مشکلات عاطفی PMS را شدیدتر می‌کند.
سایر عوامل موثر دیگر عبارتند از: سطح پایین ویتامین‌ها و مواد معدنی خاص، مصرف غذاهای شور و نوشیدن کافئین و الکل.
چه کسی دچار سندرم پیش از قاعدگی می‌شود.
تخمین زده می‌شود که حدود ۸۵ درصد از زنان در طول قاعدگی حداقل یک علامت این سندرم را در طی دوره قاعدگی تجربه می‌کنند. علائم می‌تواند از خفیف تا شدید و ممکن است در طول دوره‌های مختلف، متفاوت باشد. بعضی از زنان ممکن است به طور منظم علامت خاصی را تجربه کنند اما بعدا چندین ماه را بدون آن بگذرانند.
درست است که  ۳ زن از هر ۴ زن در برخی موارد در دوران قاعدگی خود PMS را تجربه خواهند کرد، اما برخی شرایط حساسیت آنها را بیشتر میکند که عبارتند از:

در اواخر دهه ۲۰ تا اوائل ۴۰ سالگی
حداقل یک کودک دارند
سابقه خانوادگی افسردگی دارند
سابقه افسردگی پس از زایمان یا سایر اختلالات خلقی دارند

درمان و پیشگیری از سندرم پیش از قاعدگی
از آنجایی که PMS به طور کامل شناخته نشده، درمان حول کاهش علائم است نه درمان درمان بیماری‌های زمینه‌ای.
از آنجایی که هر درمانی برای تمام زنها موثر نیست، موارد خاصی وجود دارد که ممکن است نشانه‌های PMS را کاهش دهد. اینها شامل:
تغییر سبک زندگی

زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی ممکن است متوجه شوند که تغییرات شیوه زندگی به صورت زیر می‌تواند به آنها کمک کند.

ورزش منظم
افزایش مصرف میوه، سبزیجات و غلات کامل.
خوردن وعده‌های مکرر وکوچکتر
استفاده از غذاهای سرشار از کلسیم
اجتناب از نمک، غذاهای شیرین، کافئین و الکل در طول دوره‌های سندرم پیش از قاعدگی
حداقل ۸ ساعت خواب شبانه
اجتناب از سیگار
کنترل استرس با چیزهایی همچون یوگا، ماساژ و صحبت با دوستان
ثبت علائم

این تغییرات نسبتا ساده در سبک زندگی می تواند به رفع علائم زنان کمک کند.
داروهای مورد استفاده در سندرم پیش از قاعدگی
داروهای منتخب برای رفع PMS شامل:

داروهای بدون نسخه همچون ایبوپروفن، کتوپروفن، ناپروکسن یا آسپرین ممکن است به رفع بعضی از علائم مرتبط با PMS کمک کند.
داروهای ضد بارداری مانع از تخمک گذاری

داروها ممکن است تسکین دهنده باشند اما علائم زمینه ای را درمان نمی‌کنند.
درمان‌های جایگزین
مصرف برخی از ویتامین‌ها، مواد معدنی و یا مکمل‌ها می‌تواند به رفع علائم PMS کمک کند. با این حال قبل از مصرف هر یک از این موارد، باید با پزشک خود مشورت کنید.

اسید فولیک
منیزیم
ویتامین B6
ویتامین E
کلسیم با ویتامین D
گیاه توت مار
پنج انگشت
روغن همیشه بهار
گل راعی
ژنگو
زنجبیل
طب سوزنی
دیورتیک‌ها

زنان باید مطمئن شوند که این مکمل‌ها با داروهایی که در حال حاضر مصرف می‌کنند، تداخل ندشته باشد.
PMDD چیست؟
اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی که به عنوان PMDD خوانده می‌شود، نوعی PMS است که علائم آن شدید است؛ حدود ۳ تا ۸ درصد زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به نظر می‌رسد مواد شیمیایی مغز از جمله سروتونین نقش مهمی در PMDD داشته باشد.
علائم PMDD عبارتند از:

تنش اضطراب، نوسانات خلقی، گریه‌های مکرر و دردهای وحشتناک
غم و اندوه، احساس ناامیدی و افکار احتمالی خودکشی
تحریک پذیری، خشم
عدم علاقه به فعالیت‌های روزانه و یا روابط عادی
دشواری تمرکز
خستگی، پایین بودن انرژی و بی‌خوابی
تمایل زیاد به غذا و افراط در غذا خوردن
احساس عدم کنترل
نفخ، حساسیت سینه، سردرد و درد مفصلی و عضلانی

تشخیص PMDD زمانی اتفاق می‌افتد که یک زن پنج یا بیشتر از این علائم را تجربه کند.
درمان PMDD شامل برخی از تغییرات در شیوه زندگی است که در بالا ذکر شد. با این حال، در بعضی موارد ممکن است داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی ضروری باشد. داروهایی که برای درمان PMDD مورد تایید قرار می‌گیرند شامل مهار کننده‌های انتخابی جذب سروتونین از جمله سرترالین، فلوکستین و پاروکسیتین HCI هستند. علاوه بر این، قرصهای ضد بارداری، یاز، ممکن است برای درمان PMDD توصیه شود. درمان جایگزین نیز می تواند کمک کند. تخقیقات جدید ثابت کرده که مصرف دوز پایین فلوکستین نقش مهمی در کاهش علائم سندرم پیش از قاعدگی دارد.
خانمها باید در مورد علائم سندرم پیش از قاعدگی یا در صورتی که فکر می‌کنند علائم PMDD را دارند با پزشک خود صحبت کنند تا علائم آنها توسط پزشک مورد ارزیابی قرار گیرد.

منبع: مجله قرمز
این مقاله توسط تیم ترجمه مجله قرمز ترجمه شده است.
منبع: مه شو

پوست چه نقشی در کنترل فشار خون دارد؟

فشار خون بالا

از دلایل مهم فشار خون بالا می توان به ورزش نکردن و رژیم غذایی نامناسب اشاره کرد. در مطالعاتی که توسط محققان انگلیسی و سوئدی صورت گرفته است، متوجه شده اند که پوست هم می تواند نقش مهمی در کنترل فشار خون داشته باشد.

فشار خون بالا یا پرفشاری خون تقریباً زندگی ۷۵ میلیون فرد بزرگسال در ایالات متحده آمریکا را درگیر خود کرده است.

داشتن اضافه وزن، نداشتن فعالیت بدنی و ادامه دادن به رژیم غذایی نامناسب از مهمترین عوامل خطر برای فشار خون بالا هستند اما بر اساس آخرین تحقیقات، بسیاری از موارد پرفشاری خون به دلایل شناخته شده و همیشگی رخ نمی دهند.

بیشتر تحقیقات در این زمینه معمولاً به نقش اندام هایی مانند مغز، قلب و کلیه می پردازند. بنابراین ما اطلاعات کمی از نقش دیگر اندام ها و بافت ها در این زمینه داریم.

مطالعات گذشته نشان داده بود که وقتی خون دچار کمبود اکسیژن می شود به سمت یک بافت جریان می یابد. این اتفاق به حضور خانواده ای از پروتئین ها به نام HIF ربط دارد.

محققان انگلیسی و سوئدی با مطالعه موش ها متوجه شدند که پوست می تواند به سطوحی از اکسیژن موجود در محیط پاسخ دهد که همین امر بر سطح فشار خون اثر گذار است.

آنها در تحقیق خود روی موش هایی آزمایش کردند که از نظر ژنتیکی طوری مهندسی شده بودند که فاقد چنین پروتئین هایی در پوست خود باشند. سپس آنها را در معرض کم اکسیژنی یاهیپوکسی قرار دادند و درجه حرارت پوست، فشار خون و ضربان قلب آنها را در پاسخ به این شرایط اندازه گیری و رصد کردند.

نتیجه جالب این آزمایش نشان داد موش های این مطالعه در مقایسه با موش های سالم پاسخ متغیری به کمبود اکسیژن دادن،. یعنی دمای پوست، ضربان قلب و فشار خون آنها به شدت بالا رفت و فعالیت جسمانی آنها کاهش یافت. یافته دیگر این بود که فشار خون و ضربان قلب در موش های سالم، پیش از آنکه تا ۳۶ ساعت به کمتر از سطح عادی خود برسد، در طی ۱۰دقیقه کم اکسیژنی شروع به بالا رفتن کرد و تا ۴۸ ساعت بعد از قرار گرفتن در این شرایط، فشار خون و ضربان قلب آنها به حالت عادی بازگشت.

به گفته دانشمندان، کمبود پروتئین های HIF و همچنین دیگر پروتئین های مربوط به هیپوکسی در پوست، بر آستانه ای که ضربان قلب و فشار خون شروع به بالا رفتن می کند و همچنین طول مدت این افزایش اثرگذار است.

در واقع یافته های این تحقیق حاکی از اثرگذاری پاسخ پوست به سطح اکسیژن بر سیستم قلبی عروقی بدن است. پایین بودن سطح اکسیژن، چه موقت و چه دائم، امری رایج است و می تواند به محیط طبیعی یا به عواملی مانند سیگار کشیدن و چاقی ربط داشته باشد. چه بسا این مطالعه به درک بهتر مردم از چگونگی واکنش بدن به چنین شرایطی و افزایش احتمال پرفشاری خون کمک کند.

منبع: جام نیوز


#افزایش فشار خون با ورزش نکردن#تاثیر پوست در کنترل فشار خون#چگونه فشار خون بالا را کنترل کنیم

ارسال شده در ۱۶ آبان ۱۳۹۶ توسط آقای مختارنیا با موضوع پزشکی


منبع: دکتر سلام

اطلاعاتی در مورد بیماری چشمی گلوکوم

آب سیاه

طبق بررسی های که در خصوص بیماری های چشم صورت گرفته است، در ایران ۸۰ درصد از کسانی که به آب سیاه مبتلا هستند، از بیماری خود اطلاعی ندارند. این در حالی است که این رقم در کشورهای پیشرفته به ۵۰ درصد می رسد. بیماری چشمی گلوکوم دومین بیماری عامل کوری غیر قابل برگشت می باشد.

گلوکوم (آب سیاه ) شامل گروهی از بیماری‌هاست که با افزایش فشار داخل کره چشم، باعث فرورفتگی و آتروفی(Atrophy) می شود و این در حالی است که این بیماری دومین عامل کوری غیر قابل برگشت و نخستین علت نابینایی قابل پیشگیری در دنیا است.

استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت : بررسی‌های انجام شده نشان داده است که ۸۰ درصد از مبتلایان به آب سیاه در کشورمان از بیماری خود بی‌اطلاعند و این در حالی است که این رقم در کشورهای پیشرفته ۵۰ درصد است و این در حالی است که تشخیص زودهنگام این بیماری به مداوای آن منجر می‌شود.

دکتر زهره بهروزی افزود : آب سیاه به علت فشار بالا در چشم به‌وجود می‌آیــد و فشار بالا نیز به تدریج اعصــاب بینایی را تخریب می‌کند و دید محیطی بیمار را با مشکل روبرو می‌کند به نحوی که به تدریج تاریکی در میدان دید به‌وجود می‌آید، اما چون معمولا غیر از نوع حاد علایمی ندارد و تدریجی است بیمار خودش را با شرایط تطبیق می‌دهد و این در حالی است که فایبر‌هایی که مسئول دید ۱۰/۱۰ هستند، تا آخر سالم باقی می‌مانند و به همین علت بیمار به سختی می‌پذیرد که مبتلا به آب سیاه شده است.‏

وی با اشاره با این مطلب که در بیماری آب سیاه مقدار دیدی که از دست می‌رود، غیر قابل برگشت است، یاد آوری کرد : درمان آب سیاه به این دلیل انجام می‌شود که دید فعلی را برای بیمار حفظ کنیم. این در حالی است که اگر بیماری زود تشخیص داده شود، قابل درمان به وسیله دارو و جراحی است.‏

این چشم پزشک در مورد احتمال ابتلای افراد بیماری آب سیاه گفت : سابقه خانوادگی در افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، از اهمیت زیادی برخوردار است از این رو معاینه بستگان درجه اول بیمار الزامی است. موضوع دیگر، سن بیمار است که با افزایش آن، احتمال ابتلا به بیماری آب سیاه هم زیاد می‌شود، مصرف دارو‌های مانند کورتون، سابقه ضربه، نزدیک بینی، سیاه پوستان و کسانی که مبتلا به بیماری‌های سیستمیک مانند دیابت(Diabetes) یا بیماری‌های قلبی عروقی هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آب سیاه چشم قرار دارند.‏

منبع: شفا آنلاین


#بیماری چشمی گلوکوم چیست#دومین عامل کوری غیرقابل برگشت#نکاتی در مورد آب سیاه چشم

ارسال شده در ۱۶ آبان ۱۳۹۶ توسط آقای مختارنیا با موضوع چشم و چشم پزشکی


منبع: دکتر سلام

حرکت مناسب برای تقویت عضلات ران ها

اسکات
بایستید و پاها را از هم باز کنید. انگشتان پا را به طرف بیرون بدهید و دستان را روی قسمت خارجی ران قرار دهید.

پشتتان را صاف نگه دارید، زانوهایتان را خم کنید و بگذارید دست هایتان بر روی ران هایتان به پایین بلغزد تا به زانوهایتان برسد.
تا جایی که ران هایتان به زمین موازی شوند پایین بیایید، مفاصل ران به طرف عقب پاها باشند به طوری که تمام وزن بر روی پاشنه پا باشند.
در حال برخواستن، فشار بر روی باسن باشد. بازوها را در دو طرف ران بکشید.اگر باسن هایتان خیلی بزرگ هستند و شما می خواهید اندازه آن را کاهش دهید، تمرینات خود را در ست های ۵ تا ۶ تایی، در هر ست ۱۸ تا ۲۰ تکرار و ۵ تا ۶ روز در هفته با وزنه ی سبک و یا بدون وزنه انجام دهید. در بین تمریناتتان، تمرینات جهشی نداشته باشید. وقتی اندازه ی باسن کاهش یافت، پاشنه های پایتان را با قرار دادن یک تکه چوب و یا کتاب در حدود ۵/۲ سانتی متر از زمین بالا نگه دارید. این تمرین تمامی عضلات سرینی و عضلات کناری مفاصل ران و ران را به کار می گیرد. این حرکت بسیار موثر است.
اسکات از بغل
این که چه تعداد از این حرکت را انجام دهید به شکل مفاصل ران و باسن شما بستگی دارد. اگر باسن کوچکی دارید و می خواهید اندازه ی آن ها بزرگ تر شود، شما باید از وزنه های سنگین استفاده کنید و تمرینات را در ۴ تا ۵ ست با ۶ تا ۸ تکرار دو روز در هفته انجام دهید. دو روز در بین تمریناتتان ورزش های جهشی داشته باشید. وقتی که اندازه باسنتان بزرگ شد، مطمئن شوید که پاشنه هایتان به صورت تخت روی سطح صاف قرار می گیرد تا اطمینان حاصل کیند که عضلات پای شما هم مانند باسنتان رشد نکرده باشد.

اسکات از بغل

در وضعیت مناسب بایستید، زانوها را صاف و کف پاها نزدیک به هم باشند.
در حالی که دست ها را به طرفین برای حفظ تعادل باز می کنید مفاصل پای چپ را به طرف بغل باز کنید و زانوی راست را خم کنید. سینه ی خود را صاف نگه دارید. زانوها و پاها باید در یک خط باشند. پای چپ را به نقطه ی شروع برگردانید، این حرکت را از ۸ مرتبه شروع کنید و به ۲۰ حرکت برسانید. از طرف دیگر این کار را انجام دهید. اگر می خواهید تا اثر کارتان را زودتر ببینید به کار خود شدت دهید. ابتدا به حرکت مسلط شوید سپس به کار خود سرعت بدهید تا عضلات به تکاپوی بیش تری بیفتند.

 
اسکات، حرکتی ساده و کلاسیک است که همیشه باید جزئی از تمرین هر ورزشکاری باشد. زیرا قدرت و عمل‌کرد عضلات پا را برای دویدن بهتر، بالا می‌برد. اسکات، عضلات چهارسر ران، جلوی ران، همسترینگ و عضلات اصلی برای خم شدن زانو را فعال می‌کند، که تمام این عضلات در هنگام دویدن شما را به جلو می‌رانند.
همچنین تقویت این عضلات باعث جلوگیری از آسیب‌هایی مانند آسیب زانو که در دوندگان متداول است، می‌شود. حتماً شما با فرم کلاسیک و اصلی اسکات آشنا هستید، ولی این حرکات جدید نتیجه بسیار خوبی برای ورزشکاران و دوندگان دارند.
حرکت مناسب برای تقویت عضلات ران ها
 
منبع: مه شو

چند حرکت برای تقویت عضلات سرینی و ران ها

اسکات یک پا جلو
این حرکت پشت ران ، همسترینگ، مفاصل ران و باسن ها را در بر می گیرد. شاید در ابتدای این حرکت چندان راحت نباشد. برای شروع می توانید از یک صندلی برای حفظ تعادل استفاده کنید. با نگاه در آینه، اشکالات خود را رفع کنید. با دقت بنشینید و بلند شوید. با ۲ تا ۴ حرکت شروع کنید و به تدریج آن را به ۱۵ تا ۲۰ برسانید. ۲ ثانیه پایین و ۲ ثانیه بالا بیایید. البته می توانید این حرکت را آهسته تر انجام دهید ولی سریع تر نه.

پای راست تان را یک قدم به جلو بگذارید، به طوری که کف پایتان تماماً روی زمین باشد. بر روی سینه ی پای چپ خود که در عقب قرار دارد تعادل خود را حفظ کنید. بدنتان را راست، لگن خاصره بی حرکت و قسمت پایین کمر را محکم نگه دارید.
زانو ها را خم کنید و به طرف پایین بیاورید. به طوری که زانوی عقب کاملاً به زمین نزدیک شود. در حالت برخواستن، پاشنه ی پای جلویی را به زمین فشار دهید و باسن را منقبض کنید و به حالت اول برگردید. اسکات دو پا کنار هم این حرکت عضلات سرینی، چهار سر و همسترینگ را فعال می کند. با ۱۰ تکرار شروع کنید و آن را ۲۰ تکرار برسانید. با دو شماره پایین بیایید و با دو شماره بالا بروید. برای تنوع بخشیدن یا افزایش شدت با یک شماره پایین بیایید و با سه شماره بالا بروید. همچنین می توانید ۲ تا ۴ ثانیه در پایین مکث کنید یا از وزنه استفاده کنید. توجه داشته باشید که زانوی جلویی باید بالای قوزک و زانوی عقبی زیر باسن باشد. این حرکت را در حالتی که پای دیگرتان را جلو می گذارید نیز انجام دهید

اسکات دو پا کنار هم
این حرکت عضلات سرینی ، چهار سر و همسترینگ را فعال می کند. با ۱۰ تکرار شروع کنید و آن را ۲۰ تکرار برسانید. با دو شماره پایین بیایید و با دو شماره بالا بروید. برای تنوع بخشیدن یا افزایش شدت با یک شماره پایین بیایید و با سه شماره بالا بروید. همچنین می توانید ۲ تا ۴ ثانیه در پایین مکث کنید یا از وزنه استفاده کنید.

بایستید پاها نزدیک به هم و زانوها صاف باشند. زانوها را خم کنید. باسن باید به سمت پشت پا باشد. وزن خود را به پاشنه ی پاهایتان منتقل کنید. سر و سینه را صاف نگه دارید و پشتتان کشیده باشد.
در حالت بر خواستن دست هایتان را به سمت مفصل رانتان بکشید و عضلات باسن را فشرده کنید.

برای جلوگیری از آسیب دیدگی، در هنگام اسکات نکات زیر را مدنظر قرار دهید:

شانه‌ها رو به عقب، سینه رو به جلو و روبرویتان را نگاه کنید.
بدون اینکه کمرتان خم شود، روی زانوهایتان بنشینید تا جایی که ران‌هایتان با زمین موازی شود.
دقت کنید در این حالت زانوهایتان جلوتر از شست پایتان نباشد

چند حرکت برای تقویت عضلات سرینی و ران ها
منبع: مه شو

حرکات انقباض و انبساط باسن

انقباض و انبساط باسن
این حرکت نسبتاً نسبتاً ساده برای عضلات سرینی می باشد. در هنگام انجام این حرکت صورت، گردن، و شانه ها باید راحت و به دور از هر فشاری باشند. این حرکت سازنده ی عضلات سرین می باشد. سعی کنید به راحتی نفس بکشید. توجه داشته باشید وقتی عضلات را منقبض می کنید، زیاد مفصل ران را بلند نکنید. فشار برای انقباض است نه کشش.

به پشت بخوابید دستانتان را در کنارتان قرار دهید. کف هر دوپا را بر روی زمین بگذارید و زانوهایتان را خم کنید.
عضلات پایین کمر را سفت کنید و پشتتان را بکشد. مفاصل ران را بالا ببرید، به طوری که باسن از زمین جدا شود. عضلا ران را بالا ببرید، به طوری که باسن از زمین جدا شود. عضلات باسن را برای ۲ تا ۴ ثانیه منقبض کنید.انقباض و انبساط، یک حرکت ساده است شما می توانید این حرکت را در حال تماشای تلویزیون هم انجام دهید. برای شدت به این حرکت می توانید قوزک یکی از پاهایتان را بر روی زانوی پای دیگرتان بگذارید.
سپس به دقت پایین بیاورید تا با زمین تماس پیدا کند. ۱۰ مرتبه این کار را انجام دهید.

فواید انجام اجرای  حرکات هوازی در  هوای آزاد را می شود به خوبی با ضرب المثل یک تیرو دو نشان  زد توصیف کرد .این حرکت  نه تنها آمادگی هوازی  انسان را بالاتر می برد  بلکه شکل و مدل بهتری را در عضلات ران و باسن تان بوجود می آورد. متاسفانه انجام حرکات هوازی بابکارگیری از دستگاه های هوازی خانگی یا باشگاهی  مانند دستگاه تردمیل دوچرخه ثابت استپر یا الپتیکال  قادر نیستند نتیجه یکسانی بدهند

دستگاه های تمرین هوازی واقعا برای بهبود آمادگی هوازی و کالری سوزی مفید هستند اما تاثیر چندانی در شکل دهی به عضلات باسن ندارند دلیل این موضوع هم به سادگی با نوع طراحی آنها مرتبط می باشد .
این دستگا ه ها اجازه نمی دهند تا تمام عضلات پای شما در جریان تمرین درگیر شوند و این مسئله به خصوص در مورد عضلات همسترینگ (پشت ران) و سرینی بزرگ (باسن) صدق میکند.
واقعا به خاطر نمی آورم که تا کنون چند بار از زبان ورزشکاران مختلف خصوصا خانم ها شنیده ام که درچند ماه یا چند هفته گذشته مدام از این دستگاه آیروبیک استفاده کرده ام اما تغییر چشمگیری در باسنم ایجاد نشده است یعنی دلیلش چیست؟!
پاسخ من به این سوال معمولا این است که اگر می خواهید همزمان روی آمادگی هوازی و شکل دهی به باسن تان کار کنید باید برای دویدن یا پیاده روی به آغوش طبیعت بروید .
حرکات انقباض و انبساط باسن
منبع: مه شو

چگونه تمرینات کشش سرینی را انجام دهیم؟

کشش سرینی
به پشت روی زمین بخوابید و قوزک چپ را به روی زانوی راست قرار دهید. زانوی چپ را به خارج فشار دهید و با دو دست ران راست را به طرف سینه بکشید. به راحتی نفس بکشید و نفس خود را نگه ندارید. تا ۱۰ شماره در این وضعیت بمانید.
سپس حالت پاها را عوض کنید چندین مرتبه این کار را انجام دهید.
ماهیچه‌های سرینی در منطقه لگنی قرار دارند. آسیب عضلات سرینی گاهی اوقات به دنبال دویدن یا پرش‌های متوالی  پیش می آید و موجب  کشیدگی یا گرفتگی می شوند.به عنوان مثال، یکی از گروه‌های در خطر، دوندگان دوی با مانع هستند. گرفتگی یا کشیدگی این عضلات باعث درد در محل باسن بخصوص هنگام نشستن یا بالا و پایین رفتن از پله‌ها می‌شود.برای پیشگیری باید قبل از شروع فعالیت از حرکات کششی و گرم کردن عضلات استفاده کنید. حرکات زیر علاوه بر گرم کردن و شکل‌دهی عضلات سرینی از بروز گرفتگی هنگام فعالیت پیشگیری می‌کنند.
تمرین اول:Single knee to chest stretch
به پشت روی زمین دراز بکشید، پای چپ را از زانو خم کنید و به طرف سینه حرکت دهید، هر دو دست را پشت ران قرار دهید و پا را به طرف سینه حرکت دهید تا کشش در ناحیه عضلات سرینی احساس شود، این وضعیت را به مدت ۱۵ تا ۳۰ ثانیه نگه دارید و سپس حرکت را برای پای دیگر تکرار کنید. برای هر پا این حرکت را ۳ ست تکرار کنید.
تمرین دوم:Gluteal stretch
به پشت روی زمین دراز بکشید، هر دو پا را از زانو خم کنید، سپس پای راست را از ناحیه مچ پا روی زانوی پای چپ قرار دهید.هر دو دست را به دور پشت ران پای چپ حلقه کنید، پای چپ را از زمین بلند کنید و به کمک دست ها پا را به طرف سینه حرکت دهید، این حرکت موجب کشش عضلات سرینی می شود.این وضعیت را به مدت ۱۵ تا ۳۰ ثانیه نگه دارید.و در ۳ ست تکرار کنید. حرکت برای پای دیگر نیز انجام شود.
تمرین سوم:Gluteal Sets
روی زمین دمر دراز بکشید، دست ها را زیر چانه قرار دهید، سپس عضلات باسن را منقبض کنید و به مدت ۵ ثانیه در این وضعیت بمانید، استراحت و تکرار حرکت، این تمرین را در دو ست و با ۱۵ تکرار انجام دهید.
چگونه تمرینات کشش سرینی را انجام دهیم؟
منبع: مه شو

تمرین برای کاهش حجم عضلات ران

تمرین برای کاهش حجم عضلات ران
اگر در هنگام راه رفتن ران هایتان به هم ساییده می شوند این تمرین را انجام دهید:

بر روی پاهایتان بایستید و آن ها را کمی بیش تر از عرض شانه تان باز کنید. کف پاهایتان را به طرفین متمایل کنید.
زانوهایتان را خم کنید تا به زاویه ی ۴۵ درجه برسد. در کل تمرین، پشتتان را راست نگه دارید. می توانید برای راحتی بیش تر دست هایتان را بر روی زانوهایتان قرار دهید.
۵ ثانیه به همین وضع بمانید. عضلات رانتان باید فشرده باشند. سپس به حالت ایستاده برگردید. ۳۰ مرتبه این کار را تکرار کنید.

لاغرکردن باسن و لاغر کردن رانها در درجه اول اولویت آنهایی قرار دارد که برای تناسب اندام می اندیشند . در مر تبه دوم اهمیت لاغری پهلو ها و شکم قرار دارد و این زمانی است که در برخی از باور ها زن خوب باید کمی شکم هم داشته باشد . تمام این مسائل اموری سلیقه ای هستند و هیچ قانون و مقررات خاصی ندارد . برای اینکه به لاغر شده موضعی و لاغر کردن قسمت خاصی از بدن برسید باید یک قانون متابولیکی بدن را بشناسید این قانون به قرار ذیل است :
بدن انسان در طی روند چربی سوزی و آب کردن چربی ها آخرین چربی تولید شده را از بین میبرد و رفته رفته با اولویت و ترتیب شکل گیری چربی های زائد بدن به ترتیب معکوس چربی سوزی میکند . یک فرد وقتی میبیند که شکمش قبل از ران و باسن چاق شده است وقتی میخواهد تا شکم را آب کند باید برنامه را اصولی آغاز کند ولی عجله نکند در اولین گام ران و باسن و بعد از اتمام آن چربی های شکم از بین خواهد رفت . استفاده از چربی سوزهای گیاهی در تسریع این فرآیند می تواند تاثیر گذار باشد .
راه های کوچک کردن باسن
به نظر می رسد که این موضوع این روزها محبوبیت زیادی پیدا کرده است. مخصوصاً خانم ها این روزها خیلی نگران شکل باسن خود هستند و هر لباسی که تن می کنند نگرانند که باسنشان در آن بزرگ جلوه نکند. در این مقاله می خواهیم چند راه بسیار موثر برای شکل دادن و لاغر کردن باسن های چاق عنوان کنیم. نام علمی باسن، عضلات سرینی بزرگ می باشد. این عضلات همان عضلات گرد بالای مفصل ران است که در همه حرکات پاها شرکت دارند.
عضلات باسن از عضلات مختلفی تشکیل شده است که عضلات سرینی خوانده می شوند که قوی ترین آنها عضله سریتی بزرگ است. همین عضله است که برای ساختن یک باسن سفت و شکل گرفته باید روی آن کار کنیم.
اما با انجام اسکوات های ساده و معمولی نمی توانیم به عضلات باسن خود شکل بدهیم، با بالا رفتن عادی از چند پله هم همینطور. درمورد این عضله هم درست مثل همه عضلات دیگر برای رشد باید با اضافه کردن وزنه و شدت به تمرینات خود استقامت را بالا ببرید. یکی از بهترین نمونه ها حمل کردن یک ساک سنگین حین پله نوردی به مدت نیم ساعت است. این حرکت به حدی روی عضلات باسنتان کار می کند که فردای آن حتماً پا درد خواهید داشت. اما اینهم کمکی افراطی است. بهترین و قدیمی ترین راه برای شکل دادن به عضلات باسن همان انجام تمرینات بدنسازی و کار با وزنه در باشگاه است.
منبع: مه شو

تقویت عضلات داخلی ران

تقویت عضلات داخلی ران

به پهلوی چپ بخوابید. سرتان را روی دستتان قرار دهید و دست دیگر را برای تعادل روی زمین بگذارید.
پای راست تان را خم کنید و آن را در جلوی پای چپ تان روی زمین قرار دهید.
پای چپ تان را در حالت کشیده از زمین بلند کنید و این کار برای قوی شدن عضلات داخلی ران مفید است.

برای تقویت پاها به غیر از اسکات حرکات تاثیر گذار دیگری هم وجود دارد. اگر از اسکات زدن خسته شدید امروز روز شانستان است. با اینکه می دانیم راهی برای کاهش حجم بخش خاصی از بدن وجود ندارد اما با این حرکات می توانید روی داخل و خارج ران ها کار کنید تا عضلاتشان قدرتمند شود.
این حرکات توسط یکی از مربیان ورزشی حرفه ای به نام کتیا پرایس طراحی شده اند، شکل حرکات شاید در بعضی مواقع مشکل به نظر برسد اما انجامشان برایتان ساده است.
تعداد تکرارها برای هر حرکت بالا در نظر گرفته شده، تا حسابی عضلات را خسته کند ( به همین دلیل بعد از هر حرکت نمی توانید روی سمت دیگر کار کنید )
تمام حرکات را می توانید با وزن بدن انجام داد، اما برای اینکه از درست منقبض شدن پاها ، باسن، و عضلات شکم اطمینان حاصل کنید باید از باند مقاومتی استفاده کنید. مانند تصویر پایین یک باند پارچه ای یا کشی دور ران ها ببندید
حرکات را چگونه انجام دهیم: با دراز کشیدن روی سمت چپ بدن ورزش را شروع کنید و تمام چهار حرکتی که برای بیرون ران گفته شده را روی پای سمت راست انجام دهید. سپس تمام حرکاتی که برای داخل ران گفته شده را روی داخل ران سمت چپ انجام دهید. دوباره به حرکات بیرون ران بازگردید و این بار تمام حرکات را روی بیرون ران پای چپ انجام دهید، در پایان نیز تمام حرکات داخل ران را برای پای راست کامل کنید. برای اینکه بهترین نتیجه را بگیرید این تمرین را با یک ورزش هوازی ترکیب کنید و ۵ مرتبه در هفته تکرارش کنید.
چگونه باند مقاومتی را گره بزنیم: بایستید و پاها را به عرض ران ها باز کنید، و سپس باند را درست بالای زانوها گره بزنید. باند باید سفتی خفیفی داشته باشد.
منبع: مه شو

تقویت عضلات خارجی ران

تقویت عضلات خارجی ران

روبه روی یک دیوار بایستید. کف دست هایتان را روی دیوار قرار دهید. آرنجتان را خم کنید. کف یکی از پاها را به طرف داخل بچرخانید.
پاهایتان را از بغل بالا بیاورید و شکمتان را سفت نگه دارید تا حرکت از جانب مفصل ران انجام گیرد. این کار را تکرار کنید.نکته : اگر در تمرینات عضلات چهار سر و جلو ران بیش از حد تقویت شوند و توجهی به عضلات همسترینگ یا پشت ران نگردد این عدم هماهنگی در بین عضلات چهار سر و همسترینگ که در بین بدن سازان بسیار متداول است یکی از عوامل ایجاد کمر درد می باشد. کلید از بین بردن کمر درد و دیگر آسیب ها این است که بدن خود را به تعادل نزدیک کنید و عضلات مخالف را به یک نسبت تقویت کنید.
در این جا چند حرکت برای تقویت عضلات همسترینگ آورده شد، اما بهترین تمرین حرکت پشت ران توسط دستگاه و یا کش می باشد.
وقتی که در حال انجام این تمرین هستید باید احساس کنید که عضلات خارجی رانتان فعال می شوند.

چهار حرکت عالی برای بیرون ران
۱- Two Pumps
روی سمت چپ بدن خود دراز بکشید، با دست چپ سر خود را حمایت کنید، پای چپ خم شود، پای راست کشیده، هسته بدن منقبض، و ران پای راست درست بالا ران پای چپ قرار بگیرد. پای راست را منعطف کنید و به سمت بالا ببرید، با یک فشار پا را تا نیمه بالا بیاورید و با فشار بعدی تا جایی که می توانید بالا بکشید. پا را با دو حرکت مجزا پایین و به جای اول خود بازگردانید. اجازه ندهید ران غیر ارادی بازگردد، این حالت نشانه این است که هسته بدن را درگیر نکرده اید. برای هر کدام از پاها ۳۰ مرتبه حرکت را تکرار کنید.
۲- Check Mark
در همان حالت حرکت قبل کار را شروع کنید، روی سمت چپ بدن دراز بکشید. انگشتان پای راست را صاف کنید، و زانوی پای راست را به سمت ناف بیاورید، عضلات شکم و پهلو را منقبض کنید. پای راست را به صورت قطری تا جایی که می توانید باز کنید. هر حرکت را تا ۲۰ مرتبه برای هر دو سمت انجام دهید.
۳- Up and Over
مانند دو حرکت بالا حرکت را با دراز کشیدن روی سمت چپ بدن شروع کنید. فشار بدن را روی ساعد دست چپ قرار دهید. پای راست را بکشید، انگشتان پای راست را صاف کنید. پا را از عقب به طرف جلو در حالی که گویا در حال کشیدن یک قوس بالای پای چپ هستید حرکت دهید. هدفتان: پای راست را زمانی که پا جلوی بدن قرار داشت تا جای ممکن عمود بر میان تنه نگه دارید. ۲۰ مرتبه برای هر سمت تکرار کنید.
۴- The Burner
مانند حرکت قبل روی سمت چپ بدن خود دراز بکشید، زانوی پای راست را به طرف قفسه سینه خم کنید، هسته و پهلوی سمت راست را درگیر کنید. با دست راست زمین را پشت سر خود لمس کنید تا تعادلتان حفظ شود، حالا انگشتان پای راست را صاف کنید و خود پا را هم بکشید، دست راست را به طرف جلو بیاورید. سپس عضلات باسن را منقبض کنید و پای راست را خم نمایید، پاشنه پا را به سمت باسن بیاورید. کل حرکت را ۲۰ مرتبه برای هر سمت بدن تکرار کنید.
منبع: مه شو

یک حرکت ساده برای تقویت عضلات همسترینگ

یک حرکت ساده برای تقویت عضلات همسترینگ

در حالی که پاهایتان به اندازه ی مفاصل رانتان باز هستند به پشت بخوابید و کف پایتان را روی یک نیکمت یا پله به بلندی ۵۰ سانتی متر قرار دهید.
کف پاهایتان را روی نیکمت فشار دهید و باسن خود را از روی زمین بلند کنید. شما کار عضلات همسترینگ را احساس می کنید. در این حالت ۳۰ تا ۶۰ ثانیه صبر کنید. شانه ها و گردنتان نباید از زمین جدا شوند و قسمت بالای کمرتان باید کاملاً بر روی زمین باشد.
باسن خود را پایین بیاورید تا نزدیک زمین برسد. دو مرتبه این کار را انجام دهید.
۱۵ تکرار انجام دهید، ۴۵ ثانیه استراحت کنید و سپس ۲ ست دیگر این تمرین را انجام دهید.

عضلات پشت ران را همسترینگ میگویند. این عضلات مسئول خم کردن مفصل زانو هستند. تقویت این عضلات نقش مهمی در درمان بسیاری از بیماری های مفصل زانو دارد. نرمش هایی که برای تقویت عضلات همسترینگ طاحی شده اند را میتوان در حالت درازکش یا ایستاده انجام داد.
تعدادی از این نرمش ها در زیر توضیح داده شده اند. نرمش ها از ساده به مشکل مرتب شده اند.
انقباض عضلات پشت ران
به پشت بخوابید و زانو ها را کمی خم کنید (حدود ده درجه). در حالیکه پاشنه پاها روی زمین است آنها را روی زمین بطرف باسن به عقب بکشید ولی در این حال پاشنه ها حرکت نکنند. این کار فقط برای این است که عضلات پشت ران منقبض شوند. انقباض را ۵ ثانیه نگه داشته و سپس کمی استراحت کنید.
خم کردن زانو در حالت درازکش
در حالیکه به پشت خوابیده اید و پاشنه خود را از زمین بلند نکرده اید زانو را تا جاییکه میتوانید خم کنید. ۱۰-۵ ثانیه زانو را در همین حالت حداکثر خم نگه داشته و سپس به آرامی آن را باز کنید. تا جاییکه ران شما خسته شود نرمش را تکرار کنید.
بلند کردن پا به شکم
بیمار در ابتدا به شکم خوابیده و سپس پا را به بالا میبرد. چند ثانیه در همین حالت مانده و مجددا پا را بر روی زمین قرا رمیدهد.
 خم کردن زانو در حالت ایستاده
در پشت یک صندلی قرار گرفته و با دو دست پشتی آنرا بگیرید تا تعادل شما حفظ شود. روی یک پا بایستید و زانوی اندام تحتانی دیگر را از پشت طوری خم کنید که مچ پا به طرف باسن بالا بیاید. زانو را تا ۹۰ درجه خم کنید. این حالت را ۵-۳ ثانیه حفظ کرده و پا را به آهستگی پایین بیاورید. در حین انجام این نرمش باید زانو های شما نزدیک هم باشد.
بلند کردن باسن
این نرمش در حالت درازکش انجام میشود و برای انجام آن بیمار باید در ابتدا با استفاده از نرمش های قبلی عضلات همسترینگ را تا حدودی تقویت کرده باشد. برا یانجام نرمش
به پشت بخوابید. هر دو زانو را خم کرده و کف پاها را بر روی زمین قرار دهید. سپس سعی کنید باسن خود را از زمین بلند کنید. البته در این نرمش بجز انقباض عضلات همسترینگ عضلات گلوتئال و عضلات ستون مهره هم منقبض میشوند.روش های دیگری هم برای انجام این نرمش با استفاده از یک صندلی یا توپ بزرگ هست
منبع: مه شو

تمرین بالای آوردن پای عقب در تقویت عضلات سرینی و همسترینگ

بالای آوردن پای عقب
این یک حرکت مناسب است که در آن عضلات سرینی و همسترینگ به کار گرفته می شوند. می توانید با بالا بردن سرعت و یا بستن وزنه به قوزک، شدت تمرین را زیاد کنید.

روی چهار دست و پا قرار بگیرید و روی ساعدهای خود تکیه کنید پای راست خود را از عقب به طرف بیرون بکشید. ستون مهره ها را بکشید و عضلات سرینی را منقبض کنید. (مفاصل ران باید بالای زانوها و شانه ها بالای آرنج ها باشد)
هم زمان که پایتان را به بالا می برید به شدت تمام عضلات همسترینگ و سرینی را منقبض کنید. شانه ها یا مفاصل ران را حرکت ندهید. پشتتان را صاف نگه دارید و حرکت پاهایتان را کنترل کنید.۲ ثانیه بالا و ۲ ثانیه پایین، ۱۰ تا ۲۰ مرتبه بر روی هر پا تکرار کنید.

افرادی که عضله‌های چهار سر ضعیف دارند، غالباً از ناراحتی‌های زانو نیز رنج می‌برند. شایع‌ترین مشکلات نشأت گرفته از عدم تقویت عضلات چهار سر ران عبارت است از:

سندرم استرس پاتلوفمورال
سندرم سایش نوار ایلیوتیبیال (زانوی دوندگان)
تاندونیت (التهاب تاندون) کشکک زانو یا تاندینوز
تحلیل رفتن تاندون‌های زانو
ساییدگی منیسک زانو

حرکات ورزشی عضله‌های چهارسر ران
انجام حرکت‌های تقویتی و ورزش عضلات چهار سر ران برای جلوگیری از ابتلا به عارضه‌های فوق ضروری است. دکتر سعیدی موثرترین روش انجام ورزش تقویت عضلات چهار سر ران و زانو و ورزش های تقویت پا را به بیماران آموزش می‌دهند.
پیاده‌روی و گرم کردن
پیاده‌روی کردن در صورت دردناک یا خشک بودن زانو چندان ایده مناسبی به نظر نمی‌رسد، اما در واقع یکی از بهترین تمرین‌های عضله‌های چهار سر است که درد مفصل را کاهش می‌دهد، عضله‌های پا را قوی می‌کند و انعطاف‌پذیری را افزایش می‌دهد. دکتر سعیدی برنامه پیاده‌روی و مدت زمان آن را با توجه به عارضه موجود برای حرکات ورزشی برای تقویت عضلات چهار سر زانو  تعیین می‌کنند.
قوس کوتاه عضله‌های چهارسر
حرکت قوس کوتاه عضله‌های چهارسر روشی مناسب برای تمرین متمرکز انقباضی عضله‌های چهار سر است. مراحل انجام این حرکت تقویت عضلات چهار سر زانو به شرح زیر است:

به پشت دراز بکشید و یک قوطی قهوه کوچک یا حوله لوله شده را تکیه‌گاه زانو کنید.
زانوی خمیده را به آهستگی کاملاً صاف کنید.
عضله چهارسر را منقبض کنید و آن را ۵ ثانیه در این حالت نگه دارید.
پا را به آهستگی پایین بیاورید.

تمرین بالای آوردن پای عقب در تقویت عضلات سرینی و همسترینگ
منبع: مه شو

تمرینات مخصوص کشش مفاصل ران

کشش مفاصل ران

به سینه بر روی یک سکو و یا سطح شیب دار بخوابید. مفصل ران خود را بر روی لبه سکو قرار دهید. پاهایتان در پشت به صورت کشید. باشد و انگشتان پایتان به نرمی بر روی زمین تماس داشته باشند.
باسن و عضلات همسترینگ خود را منقبض کنید و پاهایتان را طوری صاف کنید که با مفاصل ران شما هم سطح شوند.
۲۰ تا ۳۰ ثانیه به این حالت نگه دارید. سپس به آهستگی پاهایتان را پایین بیاورید تا انگشتان، پایتان زمین را لمس کنند. این حرکت را در ۲ تا ۳ ست ۸ تا ۱۲ تایی انجام دهید.

تمرینات مخصوص کشش مفاصل ران
انجام نرمش های لگن از مهمترین مراحل بازپروری بعد از بسیاری از اعمال جراحی ارتوپدی است. بعد از اعمال جراحی تعویض مفصل ران، بعد از اعمال جراحی که برای درمان شکستگی های ناحیه لگن بکار میرود و در بسیاری جراحی های دیگر انجام نرمش از نیازهای اساسی است و بدون انجام درست نرمش ها نتیجه درمان ناقص خواهد ماند.
انجام نرمش ها مانع ایجاد بسیاری از عوارض درمانی خواهد شد، موجب میشود لنگش بیمار خیلی زود برطرف شود و با انجام آنها بیمار خیلی زودتر میتواند به زندگی طبیعی خود برگردد. نرمش های لگن در درمان بسیاری از بیماری های لگن و دردهای ناشی از آنها هم کاربرد دارد.
نرمش های لگن به دو دسته نرمش های کششی و نرمش های تقویتی تقسیم میشوند. هدف از انجام نرمش های کششی همانطور که از نام آنها پیدا است کشش عضلات، تاندون ها و رباط های اطراف مفاصل لگن است. با کشش این بافت ها قابلیت انعطاف آنها افزایش یافته و دامنه حرکتی مفصل بهبود میابد. فشار بر روی بسیاری از بافت ها کم شده و درد بیمار کاهش میابد.
از طرف دیگر نرمش های تقویتی با قویتر کردن عضلات اطراف مفصل ران موجب کاهش فشار به مفصل و در نتیجه کاهش درد بیمار میشود و همچنین انجام آنها بعد از اعمال جراحی لگن موجب کاهش لنگش بیمار و بازگشت سریعتر وی به فعالیت های عادی زندگی میگردد.
نرمش ها را میتوان در حالت های درازکش، نشسته و یا ایستاده انجام داد.
در انجام نرمش ها توجه به نکات زیر ضروری است

هر نرمشی چه کششی و چه تقویتی باید کم کم و بتدریج شروع شود. از نرمش های سبک شروع شده و بتدریج انواع مشکل تر آنها اجرا میشود

در نرمش های کششی در ابتدا باید اندام را فقط تا جایی حرکت داد که احساس کشش در مفصل و عضلات اطراف آن بوجود آید و در حین انجام نرمش ها نباید دردی احساس شود. اندام که به وضعیت مورد نظر رسید آن وضعیت را ۱۰-۵ ثانیه حفظ کرده و سپس مجددا به وضعیت اول بازمیگردیم. چند ثانیه استراحت کرده و مجددا نرمش را تکرار میکنیم. در روزهای اول هر نرمش را ۳-۲ بار انجام میدهیم ولی بتدریج و برحسب تحمل میتوانیم تعداد نرمش ها را افزایش دهیم

در نرمش های تقویتی بعد از مدتی میتوان با اضافه کردن وزنه به اندام تاثیر آن را بیشتر کرد

تعداد و مدت و شدت انجام نرمش های کششی و تقویتی بتدریج افرایش یابد

در روزهای اول در صورتیکه احساس میکنیم میتوانیم حرکتی را بطور مثال ۱۰ بار به راحتی انجام دهیم آن حرکت را فقط ۵ بار انجام داده و هر روز یکی به آن اضافه میکنیم تا بتدریج بیشتر شود

در صورتیکه در انجام یک حرکت نرمشی افراط شود در همان روز ممکن است مشکلی بوجود نیاید. چند روز تا یک هفته و یا حتی یک ماه بعد درد شروع شده و یا درد قبلی بیشتر میشود. در این زمان بیمار مجبور میشود نرمش را قطع کند ولی حتی قطع نرمش هم ممکن است نتواند مشکل بیمار را مرتفع کند. پس باید حتما توجه داشت که کلیه نرمش ها را بسیار با احتیاط و بتدریج و بر طبق یک برنامه منظم افزایش داد

در صورتیکه انجام نرمش ها با درد مختصری همراه است میتوان در ابتدا اندام و مفصل را گرم کرده و سپس نرمش را شروع کرد. با یان کار تحمل بدن بیشتر شده و میتوان نرمش ها را بهتر انجام داد


منبع: مه شو

کاهش کارایی با انجام چند کار به صورت همزمان

کار کردن

شاید شما هم جزو کسانی باشید که می توانید چند کار را به صورت همزمان انجام دهید مثلا هم صبحانه بخورید، هم در شبکه های اجتماعی باشید و هم با تلفن تان صحبت کنید و بخاطر این موضوع به خودتان افتخار کنید. ولی انجام چند کار به صورت همزمان در طولانی مدت باعث کاهش کارایی و عملکرد شما می شود.

ممکن است از این که می توانید همزمان با انجام کارهایتان در محل کار، تلفنی با یکی از دوستان تان صحبت کنید و صبحانه هم بخورید، احساس غرور کنید! شاید احساس خوبی دارید که چند پنجره همزمان روی دسکتاپ شما باز است و علاوه بر انجام تکالیف درسی به پیام های دوستان تان نیز پاسخ می دهید. احتمالا هنگام مطالعه همین مطلب هم، تلفن همراه یا لپ تاپ تان از شما دور نیست و منتظر پست های دوستان تان در شبکه های اجتماعی هستید. با این شرایط و بعد از مشاهده نمودار، خواندن ادامه این مطلب برای تان جالب خواهد بود.

مالتی تسکینگ یا چند وظیفه ای چیست؟

انجام کارهای موازی از ویژگی های اجتناب ناپذیر در زندگی بسیاری از ماست. فقط شاید بسته به سبک زندگی هر کدام از ما سهم این نوع رفتار، کمتر یا بیشتر باشد. مالتی تسکینگ (Multitasking) یا چند وظیفه ای به شرایطی گفته می شود که فرد به طور همزمان دست به انجام چند کار می زند. در میان ما برخی هستند که چند وظیفه ای را هدیه خاص خداوند می دانند و بر این باورند که این کار، عملکرد آنان را تقویت می کند و احتمالا احساسی توام با غرور و سرمستی در این دسته از افراد ایجاد می شود؛ حسی به معنای دیده شدن و مهم جلوه کردن، آن هم در شرایطی که کار جدی انجام نداده اند! اما چرا؟ چرا به این کار ترغیب می شویم؟

دلایل علمی لذت بردن از چند وظیفه ای

در مغز همه ما هورمونی به نام «دوپامین» وجود دارد که مسئول پاداش دهی، احساس خوشی و لذت در مغز است؛ هرچه کارهای بیشتری انجام دهیم این هورمون ترشح بیشتری خواهد داشت. از آن جا که مغز ما این هورمون را دوست دارد، به حرکت بین فعالیت های مختلف و کوچک ترغیب می شویم تا بدن مان در فواصل کوتاه از این هورمون بهره مند شود. با انجام یک فعالیت کوچک، احساسی مطابق با انجام فعالیتی بزرگ به ما دست می دهد، در حالی که هیچ کار خاصی انجام نداده ایم یا حداقل کاری انجام نداده ایم که به تفکر جدی احتیاج داشته باشد.

کاهش توانایی مغز با چند وظیفه ای

حقیقت این است که تغییر مرکز توجه برای سیستم شناختی مغز، ساده و کم هزینه نیست. بر اساس برخی مطالعات دانشگاهی صورت گرفته در دانشگاه استنفورد، کسانی که به صورت همزمان به چند فعالیت (هر چقدر هم ساده) اشتغال دارند، طی آن مدت در انجام تحلیل های ذهنی، افت عملکرد شدیدی را تجربه می کنند؛ به طوری که کاهش توانایی مغزی آن ها را (هنگام انجام چند کار همزمان) می توان با یک شب بیداری کامل معادل دانست. سه مورد از مهم ترین دلایل این پدیده عبارت است از: الف) چند وظیفه ای تولید کورتیزول یا همان هورمون استرس را افزایش می دهد. اگر مرتب مغز خود را از فعالیتی به فعالیتی دیگر معطوف کنیم، ترشح هورمون استرس تحریک می شود و در نتیجه خیلی سریع تر احساس خستگی می کنیم که به خصوص خود را به شکل خستگی ذهنی نشان می دهد. ب) انجام همزمان چند کار، منجر به ایجاد خطا در سازمان دهی افکار و فیلتر کردن اطلاعات نامرتبط می شود و در نتیجه فرد در سوییچ کردن از یک کار به کار دیگر کند می شود. ج) مغز ما برای انجام چندین فعالیت به طور همزمان سیم پیچی نشده است! باید دانست که مغز برای این کار هزینه های متعددی را پرداخت می کند و زمانی که مردم تصور می کنند در حال انجام چند فعالیت در یک زمان هستند، در واقع هر بار که این کار را انجام می دهند فشاری مضاعف به خود وارد می کنند.

توصیه هایی برای کاهش افت ناشی از چند وظیفه ای

همان گونه که مشخص شد، چند وظیفه ای کارایی و عملکرد شما را در بلند مدت کاهش می دهد چون مغز شما می تواند در یک لحظه فقط روی یک موضوع تمرکز کند. به منظور جلوگیری از افت عملکرد ناشی از انجام همزمان چند فعالیت و رهایی از آن، پیشنهاد می شود:

۱-فعالیت های روزانه خود را اولویت بندی کنید. برای این منظور می توانید مهم ترین کارهای خود را در هر شش ساعت به ترتیب فهرست کنید.
۲-هر شب قبل از خواب برنامه های فردای خود را فهرست کنید و هر کدام را در زمانی به خصوص قرار دهید.
۳- در میان کارهای روز مره تان فواصلی را خالی نگه دارید تا در آن زمان به دور از استرس به انجام کارهای به تاخیر افتاده تان برسید.
۴-از منابع حمایتی و اجتماعی اطراف تان کمک بگیرید و در صورت امکان، برخی کارها را با کمک آن ها به سر انجام برسانید.
۵-به منظور ارتقای عملکرد مغزی و شناختی خود از یک روان شناس یا روان پزشک متخصص در زمینه مداخلات تکنولوژیک بهره مند شوید.

منبع: روزنامه خراسان


#کاهش توانایی مغز با چند وظیفه ای#کاهش کارایی با چند وظیفه ای بودن#مالتی تسکینگ چیست

ارسال شده در ۱۶ آبان ۱۳۹۶ توسط آقای مختارنیا با موضوع پزشکی


منبع: دکتر سلام

علت مضر بودن رسانه های اجتماعی بر سلامت روان

شبکه های اجتماعی

بر اساس تحقیقاتی که در خصوص تاثیر شبکه های اجتماعی بر سلامت روان صورت گرفته است، محققان متوجه این موضوع شده اند که شبکه های اجتماعی بیشتر از زمان بر سلامت ذهنی بسیار مضر هستند و همینطور به چگونگی استفاده ما از این رسانه ها بستگی دارد.

این روزها کمتر کسی پیدا می شود که بخش زیادی از زمان خود را در شبکه های اجتماعی مختلف نگذراند. بسیاری معتقد هستند سلامت روان ما تحت تأثیر مقدار زمانی است که در رسانه های اجتماعی می گذرانیم اما محققان می گویند چیزی که بیشتر از زمان برای سلامت ذهنی مضر است، چگونگی استفاده ما از این شبکه ها است..

یکی از عادات کاربران مخصوصاً جوان در رسانه های اجتماعی به ویژه فیسبوک، نوشتن پست هایی است که به صورت تعمدی مبهم، اما تحریک کننده است. اصطلاحی که به آن vaguebooking می گویند. به گفته محققان دو دانشگاه در ایالت فلوریدا استفاده کردن از رسانه های اجتماعی به این روش، مثل فریاد زدن برای طلب کمک است، درحالی که دیگر افراد از رسانه های اجتماعی اعتماد به نفس بالا می گیرند.

یافته های آنها نشان می دهد سلامت روان بیش از آنکه به مدت زمان وقت گذرانی جوانان در رسانه های اجتماعی مربوط باشد، به شدت تحت تأثیر عوامل اضطراب زا در خانواده و از نظر مالی است. دانشمندان با پرسش از ۴۶۷ جوان در مورد رسانه های اجتماعی و زندگی شخصی و عاطفی آنها به این نتایج رسیدند.

فرستادن پست های مبهم و تحریک کننده اغلب در میان افرادی رواج دارد که تنها هستند و نیز کسانی که به خودکشی فکر می کنند و از شخصیت های هیستریک یا «به دنبال جلب توجه» رنج می برند. بنابراین لازم است به این نکته توجه کنیم که این تحقیق نیز مانند داده های گذشته به نقش منفی رسانه های اجتماعی بر سلامت روان اشاره دارد اما از زاویه ای دیگر.

در هفته گذشته، بررسی بیش از ۶۰۰ هزار نفر نشان داد که افسردگی در آمریکا در تمامی گروه های سنی رو به افزایش است، اما در میان نوجوانان و جوان های ۱۷ تا ۱۹ ساله از سالمندان بسیار بیشتر است. به گفته نویسندگان، مواجهه روز افزون نوجوانان با عوامل خطر ناشی از استفاده از فناوری های جدید، فرضیه اول برای توضیح این اتفاق است؛ استفاده هایی مانند زورگیری مجازی. همچنین عوامل استرس زا در خانواده و اقتصاد نیز ریسک دچار کردن نوجوانان به افسردگی را نسبت به گذشته بیشتر کرده است. یعنی عوامل مرتبط با رابطه نامناسب با والدین نیز نقش مؤثری در بروز این مشکلات دارد و همه چیز زیر سر رسانه های اجتماعی نیست.

محققان بر این نکته تأکید دارند که رسانه های اجتماعی نه خوب و نه بد هستند، همه چیز به چگونگی استفاده شما از آنها باز می گردد. اگر از این محیط ها برای نشخوار کردن در مورد اینکه چقدر زندگی شما بد است استفاده می کنید طبیعی است با احساسات منفی روبرو شوید اما بدانید که از این شبکه ها می توان برای بالا بردن اعتماد به نفس نیز استفاده کرد.

بنابراین هر نسلی برای خود موضوعی دارد و نمی توان رسانه ها را در نسل امروز مقصر تمام مشکلات بزرگ جامعه دانست.

منبع: آی سبک


#افزایش افسردگی با شبکه های اجتماعی#تاثیرات رسانه های اجتماعی بر سلامت روان#چرا شبکه های اجتماعی برای سلامت روان مضر هستند

ارسال شده در ۱۶ آبان ۱۳۹۶ توسط آقای مختارنیا با موضوع روانشناسی


منبع: دکتر سلام

چرا نباید با موهای خیس بخوابیم؟

قرار گرفتن پوست در معرض باکتری‌های مرطوب، بدن شما را در برابر ابتلا به عفونت‌ها آسیب‌پذیر می‌کند. از شایع‌ترین مشکلاتی که برای‌تان پیش خواهد آمد می‌توان به شوره سر، ریزش مو و کچلی در ناحیه‌ی پوست سر اشاره کرد.

همه می‌گویند حمام کردن قبل از خواب باعث ایجاد آرامش و خواب راحت می‌شود، اما همین دوستانی که چنین نسخه‌هایی برای خواب راحت ما می‌پیچند، از این نکته غافلند که مراقبت از مو و رسیدگی به امورات بعد از حمام چقدر دشوار است: خشک کردن موها، رسیدگی به آنها و سایر مراسم بعد از حمام انرژی زیادی از شما می‌گیرد.

متأسفانه گزینه‌ی بیشتر ما در این هنگام همان انتخاب تنبلی است. با موی خیس می‌خوابیم و نمی‌دانیم ضرری که برای خود ایجاد می‌کنیم خیلی بیشتر از حمام نرفتن و خط کشیدن دور خواب آرام بعد از حمام است. اما واقعا چرا نباید با موی خیس بخوابیم؟

بالش مرطوب زمینه‌ی اصلی ایجاد باکتری‌هاست

وقتی با سر خیس روی بالش‌تان می‌خوابید، رطوبت به آن منتقل می‌شود و در نتیجه مقدار بسیار زیادی باکتری خطرناک روی آن جمع می‌شود.

سرما می‌خورید

وقتی با موهای خیس می‌خوابید، امکان دارد به سرماخوردگی مبتلا شوید. این موضوع به‌خاطر رطوبت موها نیست بلکه علت آن همان باکتری‌هایی است که به‌‌واسطه‌ی رطوبت در بالش‌تان جا خوش می‌کنند و با تماس چشم‌ها، دهان و بینی با آن موجب عفونت‌های میکروبی و ویروسی می‌شوند.

عفونت میکروبی تهدیدتان می‌کند

قرار گرفتن پوست در معرض باکتری‌های مرطوب، بدن شما را در برابر ابتلا به عفونت‌ها آسیب‌پذیر می‌کند. از شایع‌ترین مشکلاتی که برای‌تان پیش خواهد آمد می‌توان به شوره سر، ریزش مو و کچلی در ناحیه‌ی پوست سر اشاره کرد.

موهایتان بدحالت می‌شوند

شاید در ظاهر به نظر نرسد که بالش مرطوب و خوابیدن با موی خیس می‌تواند برای پوست و موی شما مشکلات جدی ایجاد کند. اما واقعیت این است که بالش مرطوب، بر شکل، حالت و شادابی مو تأثیر می‌گذارد. باکتری‌ها کار خود را می‌کنند و باعث می‌شوند موهایتان خشک و بی‌حالت شوند یا دچار خشکی پوست، آکنه و سایر آسیب‌ها و عفونت‌ها شوید.

یک‌سوم از خواب‌های زندگی‌تان با باکتری‌ها سپری می‌شود!

به این مورد دقت کنید: به‌طور متوسط هر فرد عادی در طول شبانه‌روز ۸ ساعت خواب شبانه دارد، یعنی ۵۶ ساعت در هفته و ۲,۹۱۲ ساعت در سال. اگر شما ۷۵ سال عمر کنید (که البته آرزو داریم هزارساله بشوید و فقط برای مثال عرض می‌کنیم): یعنی شما ۲۱۸,۴۰۰ ساعت از عمر خود را بر روی بالش می‌گذرانید.

خب این ارقام بسیار قابل توجه هستند، پس برای حفظ سلامتی خود نیاز است که نکات بهداشتی مربوط به بالش را به‌خوبی بدانید. علاوه بر اینکه باید اقدامات لازم برای از بین بردن باکتری‌های روی بالش را در برنامه‌ی نظافت خود بگنجانید، باید حواس‌تان باشد که این باکتری‌ها اصلا تولید نشوند و روی بالش جا خوش نکنند. عادت کنید که مدام روبالشی خود را بشویید و خشک کنید.

چرا با موی خیس می‌خوابیم؟

وقتی شب‌ها به حمام می‌رویم، طبیعتا خسته هستیم و بعد از خروج از حمام، حال‌وحوصله‌ی رسیدگی به موهایمان را نداریم. فکر می‌کنیم که امشب را با موی خیس می‌خوابم و هیچ عیبی هم ندارد. اما همین یک‌بار کافی است تا خود را در معرض باکتری‌های مضر قرار بدهیم. در هر حال ما بنا به دلایل زیر خواب را بر خشک کردن موها ترجیح می‌دهیم، دقت کنید:

وقتی شب از حمام بیرون می‌آییم، معمولا خسته هستیم و دوست داریم سریع‌تر به رختخواب پناه ببریم و با حفظ آرامش و حالت خوشی که حمام کردن به ما داده، مستقیما به دنیای رؤیاها سفر کنیم. تنبلی توأم با احساس خستگی کار دست‌مان می‌دهد.

گاهی‌اوقات هم هدف از خشک نکردن موها، آسیب ندیدن مو در برابر حرارت سشوار و … است. اما خشک نکردن موها، آنها را به مشکلات جدی‌تری گرفتار می‌کند.

چه باید کرد؟

باید حواس‌تان باشد که با موی خیس نخوابید و درصورتی‌که این موضوع پیش آمد و بالاخره با موی خیس به خواب رفتید، اقداماتی برای جلوگیری از وقوع مشکلات میکروبی و … در پیش بگیرید:

۱. موهایتان را صبح‌ها بشویید

اگر صبح‌ها موی خود را بشویید، دیگر با معضل بالش مرطوب، باکتری و … سر و کار نخواهید داشت چون رطوبت موها در طول روز خشک می‌شود. ضمن اینکه دوش گرفتن در صبح‌گاه مزایای زیادی دارد و یکی از راه‌های فوق‌العاده برای شروع کردن روز شماست. حمام کردن در صبح، تا حدودی موجب سم زدایی بدن می‌شود و درنتیجه تمیز و شاداب آماده‌ی فعالیت‌های روزانه خواهید شد.

۲. سشوار را جلوی دست بگذارید

اگر سشوار را جلوی دست بگذارید، به‌محض خروج از حمام به سراغ آن خواهید رفت و موها را خشک می‌کنید. در دسترس بودن، امکان استفاده را بالاتر می‌برد و دیگر نیاز نیست که همت زیادی به‌خرج بدهید و سراغ سشوار بروید و موها را خشک کنید.

۳. یک حوله‌ی خشک روی بالش‌تان بگذارید

در هر حال گاهی‌اوقات پیش می‌آید که شما از فرط خستگی با موهای خیس به رختخواب بروید. اگر حوله‌ای خشک را قبل از خواب روی بالش قرار بدهید از شر باکتری‌های عفونت‌زا خلاص خواهید شد. به کمک حوله‌ی خشک رطوبت موهایتان گرفته می‌شود. البته تا جایی که می‌توانید در برابر وسوسه‌های مختلف مقاومت کنید اما اگر خدای نکرده تنبلی بر شما غلبه کرد، این راهکار را فراموش نکنید.

منبع: جام جم


منبع: عصرایران

لیوان های طرح دار ضد سلامت

«وجود مواد خطرناک در رنگ و لعاب لیوان های تزئین شده دارای عوارض آشکاری برای سلامت انسان و محیط زیست هستند. یافتن این میزان بالا سرب و کادمیوم بر روی سطح خارجی لیوان و اطراف لبه آن، حقیقتاً تعجب آور است.»

مهر – مطالعه جدید نشان می دهد لیوان های طرح دار زیبا به نظر می رسند اما برای سلامت مضر هستند.
تصویر لیوان های طرح دار ضد سلامت

مطالعه نشان داد رنگ مورد استفاده بر روی شیشه لیوان می تواند حاوی مقادیر سمی سرب و کادمیوم باشد، از اینرو خطرات سلامت افزایش می یابد.

یافته ها نشان داد در لیوان های لعاب دار طراحی شده، ورقه های رنگ غالباً بر روی لیوان هستند و می توانند در طولانی مدت بلعیده شوند و برای سلامت انسان خطر دارد.

در این مطالعه، محققان دانشگاه «پلایموث» انگلستان ۱۹۷ تست بر روی لیوان های نو و دست دوم انجام دادند.

آنها به وجود سرب در ۱۳۹ مورد و کادمیوم در ۱۳۴ مورد بر روی سطح لیوان پی بردند که گاهاً بیش از ۱۰۰۰ برابر بیشتر از حد مجاز بود.

اندرو ترنر، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «وجود مواد خطرناک در رنگ و لعاب لیوان های تزئین شده دارای عوارض آشکاری برای سلامت انسان و محیط زیست هستند. یافتن این میزان بالا سرب و کادمیوم بر روی سطح خارجی لیوان و اطراف لبه آن، حقیقتاً تعجب آور است.»

ترنر در ادامه می افزاید: «خطرات سلامت ناشی از بلع این میزان مواد در طولانی مدت خطرناک است. از اینرو باید این صنعت مورد توجه فوری قرار گیرد.»

در این مطالعه، انواع لیوان ها با استفاده از اسپکترومتر فلورسنت اشعه ایکس (XRF) ارزیابی شدند.

غلظت سرب موجود از حدود ۴۰ تا ۴۰۰ هزار بخش در هر میلیون (ppm) و میزان کادمیوم از حدود ۳۰۰ تا ۷۰ هزار ppm بود. طبق اعلام اداره محیط زیست آمریکا، میزان مجاز استفاده از رنگ بر روی لیوان اشامیدنی به ترتیب برای سرب و کادمیوم ۲۰۰ و ۸۰۰ ppm است.


منبع: عصرایران

بررسی ارتباط بین ابتلا به بیماری های قلبی و افسردگی

عده ای بر این باورند که ریشه همه بیماری ها به تفکر و سلامت روحی و روانی فرد باز می گردد. افسردگی از جمله اختلالات روانی است که به علل مختلفی ایجاد می شود. اما ابتلا به افسردگی فقط سلامت شما را تحت تاثیر قرار نمی دهد، ابتلا به برخی بیماری های قلبی از جمله پیامد های بروز افسردگی است. در ادامه با دکتر سلام همراه باشید.

متخصص بیماری های قلب و عروق بابیان اینکه افراد دارای احساسات منفی زودتر به بیماری های قلبی و عروقی مبتلا می شوند، گفت:۵۰درصد سکته های قلبی در افراد افسرده و نا امید رخ می دهد.

پرفسور محمد خاقانی شامگاه یک شنبه در دهمین همایش سلامت و زندگی با محوریت راز طول عمر با پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی به میزبانی تالار شقایق های دانشگاه صنعتی شاهرود بابیان اینکه ۵۰درصد مرگ و سکته های قلبی در افرادی رخ می دهد که هیچ گونه رگ تنگی در بدن خود ندارند، تصریح کرد: مطالعات نشان می دهد استرس و فشار روحی باعث تخلیه هورمون کورتن در بدن شده و تحلیل عضلات، پوکی استخوان، زخم معده و فشارخون را به دنبال دارد.

وی احساسات منفی را مانند خوردن قرص سمی که تنها خود شخص را متضرر می کند، خواند و افزود: کسانی که مدام خاطرات تلخ گذشته را مرور و با احساس انتقام، کینه و نفرت زندگی می کنند به طور ۱۰۰ درصدی زودتر از افراد با نشاط به بیماری های قلبی و عروقی مبتلا می شوند.

مصرف نمک در سفره خانوارهای ایرانی کنترل شود

جراح قلب و استاد دانشگاه میشیگان آمریکا با بیان اینکه عروق قلب بسیار کوچک هستند و کوچکترین رسوب یا برجستگی در اثر فشارخون خرابی جدار عروق را به دنبال دارد، ابراز داشت: شایع ترین علت بیماری های قلبی فشار خون است که بیشترین عامل اصلی مرگ و میرها را شامل می شود.

خاقانی با بیان اینکه فشار خون هیچگونه علائم و درمان قطعی ندارد و تنها از طریق گزگز انگشتان، سردرد و سرگیجه می توان به وجود این بیماری پی برد، ابراز داشت: اندازه گیری فشارخون به صورت مرتب می تواند عوارض این بیماری را تا حد بسیاری کاهش دهد.

وی با بیان اینکه حذف نمک از زندگی روزانه از بیماری های قلبی و عروقی و فشار خون جلوگیری می کند، افزود: سهم روزانه بدن انسان از نمک نیم گرم در روز است که با کنترل نمک اضافی می توان این بیماری را مهار کرد.

گلودرد در کودکان جدی گرفته شود

متخصص بیماری های قلب و عروق مصرف انواع دخانیات را دشمن شماره یک قلب برشمرد و ابراز داشت: گرفتار شدن در تمدن های پیشرفته که در آن خودروها بدون کاتالیزور هوا را آلوده می کند یا مصرف سیگار، قلیان به علت وجود نیکوتین ضریب ابتلا به بیماری های قلبی را ده برابر افزایش می دهد.

خاقانی تنگی دریچه میترال را که شایع ترین علت ناراحتی قلبی را به علت گلودردهای مکرر کودکی خواند و تصریح کرد: در این نوع ناراحتی های قلبی، عامل بیماری به دریچه میترال قلب حمله می کند و تا سی سالگی بدون عارضه و سپس نشانه های آن آشکار می شود.

وی با بیان اینکه نار رسایی دریچه میترال طبیعی است، افزود: حدود ۱۰ الی ۱۵ درصد مردم با این مشکل مواجه هستند که این امر منجر به بیماری نخواهد شد و تنها به ندرت در سن بالا نیاز به تعویض دریچه است لذا نگرانی در این خصوص وجود ندارد.

تحرک سلامت قلب را تضمین می کند

متخصص بیماری های قلب و عروق با بیان اینکه کاهش وزن و ورزش به میزان زیادی مشکلات بیماران دیابتی را برطرف می کند، افزود: مصرف زیاد غذاهایی مانند شرینی، نان و برنج به علت وجود کربوهیدرات و تبدیل آنها به قند باعث ایجاد ناراحتی های قلبی می شود و از سوی دیگر عدم تحرک، بهم خوردن بالانس چربی ها متابولیسم بدن را نیز در بردارد.

خاقانی در ادامه تصریح کرد: بالابودن چربی نیز یکی دیگر از عوامل ایجاد بیماری فشار خون است که باید با کاهش وزن، انجام فعالیت های ورزشی، پیاده روی به میزان دو الی سه کیلومتر و پرهیز از پرخوری از مبتلا شدن به بیماری های قلبی و عروقی جلوگیری کرد.

وی افزود: روغن های حیوانی به سرعت تبدیل به کلسترول می شود که بهتر است به جای آن به شرط سالم بودن از روغن های آفتابگردان و زیتون استفاده کرد در واقع هر چه میزان استفاده از روغن را به میزان کمتری کاهش دهیم به همان نسبت بدن انسان سالم تر است.

منبع: فانوس


منبع: دکتر سلام

چرا تمایل به خوردن غذاهای شور داریم؟

افرادی که از میزان بالایی چیپس، پاپ کورن و سایر خوراکی‌های شور مصرف می‌کنند، می‌دانند مقاومت در برابر میل به شوری سخت است.

به گزارش ایسنا، برخی افراد معتقدند میل به یک خوراکی نشانه این است که بدن در یک ماده‌ای دچار کمبود است اما همیشه این موضوع مطرح نیست. در بیشتر موارد میل به مصرف خوراکی‌ها مربوط به غذاهای ناسالمی می‌شود که اغلب کمتر ارزش تغذیه‌ای دارند.

میل به مصرف خوراکی‌های شور شایع است و معمولا در نتیجه فاکتورهایی از قبیل استرس بروز می‌کند. همچنین در برخی مواقع میل به مصرف خوراکی‌های شور از یک بیماری یا کمبود سدیم ناشی می‌شود.

سایت مدیکال نیوز تودی در این مقاله به بررسی برخی عوامل موثر در افزایش میل افراد به مصرف خوراکی‌های شور پرداخته‌ که به قرار زیر است:

ا- استرس: زمانیکه سطح استرس افزایش می‌یابد بسیاری از افراد برای آرام کردن خود به مصرف خوراکی‌های مورد علاقه‌شان رو می‌آورند. خوراکی‌هایی که افراد به طور معمول به خوردن آن‌ها میل دارند اغلب سرشار از نمک، قند و چربی است. متخصصان در یک بررسی دریافتند بین سطح استرس مزمن ، میل به مصرف خوراکی و بالا رفتن شاخص توده بدنی ارتباط چشمگیری وجود دارد. همچنین در یک مطالعه دیگر به ارتباط بین استرس و سطح بالاتر هورمون گرلین اشاره شده که این هورمون احساس گرسنگی را افزایش می‌دهد.

۲- کمبود خواب: افرادی که خواب کافی ندارند بیشتر میل دارند از خوراکی‌های مورد علاقه‌شان از قبیل مواد غذایی شور استفاده کنند. همچنین نتایج یک تحقیق حاکیست افرادی که از خواب کافی محروم هستند کمتر می‌توانند در مقابل میل به خوردن خوراکی‌های ناسالم مقاومت کنند.

۳- احساس کسالت و بی‌حوصلگی: خوردن مواد غذایی به دلیل کسالت و بی حوصلگی رفتار تغذیه‌ایِ روانی است. برای تعیین اینکه میل به مصرف مواد شور به دلیل کسالت یا گرسنگی است باید به نشانه‌های گرسنگی بدن توجه کرد. گرسنگی حقیقی زمانی رخ می‌دهد که بدن به خوردن غذا نیاز دارد. اگر فرد برای چند ساعت غذا مصرف نکرده باشد احساس گرسنگی او واقعی است.

۴- تعریق زیاد: با تعریق، سطح سدیم بدن کاهش می‌یابد. برای بیشتر افراد تعریق خفیف جای نگرانی ندارد. هرچند زمانیکه فرد به دلیل تعریق زیاد میزان بالایی از سدیم را از دست می‌دهد بدن به خوردن مواد شور تمایل پیدا می‌کند.

۵- سندرم پیش از قاعدگی: در روزهای پیش از شروع عادت ماهانه تغییرات روحی و جسمی متعددی در بدن زنان اتفاق می‌افتد که این تغییرات با عنوان سندرم پیش از قاعدگی شناخته می‌شوند. همچنین میل به خوردن از جمله میل به غذاهای شور علامت شایعی است که می‌تواند از نوسانات هورمونی ناشی شود.

۶- بیماری آدیسون: زمانیکه غدد فوق کلیوی هورمون کافی تولید نکنند میل فرد به خوردن غذاهای شور زیاد می‌شود. بیماری آدیسون زمانی بروز پیدا می‌کند که غدد فوق کلیوی میزان کافی هورمون ترشح نکنند. این هورمون‌ها واکنش بدن به استرس را کنترل کرده و فشار خون را تنظیم می‌کنند و در نتیجه بیماری آدیسون موجب می‌شود سطح فشار خون کاهش پیدا کرده و میل ناگهانی به مواد شور بالا برود.

۷- سندرم بارتر: سندرم بارتر بیماری ژنتیکی است که در زمان تولد فرد به آن دچار می‌شود. افراد مبتلا به این بیماری توانایی بازجذب سدیم در کلیه‌ها را ندارند. در نتیجه مقدار زیادی سدیم را از طریق ادرار از دست می‌دهند که این اختلال می‌تواند به کمبود پتاسیم و کلسیم هم منجر شود.


منبع: عصرایران

چطور از موهای رنگ شده مراقبت کنیم

مراقبت از موهای رنگ شده
به طور کلی موی رنگ شده ی شما حتی در بهترین شرایط، کمابیش آسیب دیده و مستعد آسیب بیشتر می باشد بنابراین در مورد رنگ شده حتما این موارد را رعایت نمایید:
از شامپوهای مخصوص موی رنگ شده برای شستن موی سرتان استفاده نمایید.
این شامپوها دارای مواد کاندیشن کننده موست که باعث افزایش جلوه رنگ مو (Color Enhancement) می شوند. بر روی برچسب شامپوهای مخصوص موی رنگ شده معمولاً عبارتهایی نظیر Color Enhancer یا Color revival درج شده است. بهترین نمونه ی شامپوی مخصوص موی رنگ شده پنتین Pantene است. بر روی این محصول عبارت Color revival درج شده است.
نور خورشید به واسطه داشتن اشعه فرابنفش دشمن رنگ مو به شمار می آید، بنابراین برای جلوگیری از تغییر سایه، موی رنگ شده خود را در برابر آفتاب، با استفاده از کلاه، روسری و یا شال پوشش داده و محافظت نمایید.
کلر استخر می تواند رنگ مو را تخریب نماید. در صورتیکه موی خود را خیلی روشن رنگ کرده اید کلر استخر می تواند سایه رنگ (tinge) نامطلوبی برروی موی شما برجای گذارد. بنابراین دقت کنید که حتی الامکان موی رنگ شده خود را در معرض کلر استخر قرار ندهید اما در صورتی که در هر حال تصمیم به شنا کردن دارید پیش از ورود به استخر، موهای رنگ شده را با آب بدون کلر شستشو داده و از کلاه شنا استفاده نمایید. استفاده از کلاه های محافظ مو در هنگام شنا کردن برای سلامت مو بسیار مهم است.
از خشک کردن موهای رنگ شده با سشوار خودداری کنید. برای خشک کردن موی رنگ شده فقط از حوله آنهم با روش گذاشتن و برداشتن (موسوم به Blot dry) استفاده نمایید و حتی الامکان اجازه دهید موی شما در هوا خشک شود.
در صورتیکه رنگ انتخابی شما بیش از سه سایه (Shade) روشن تر از رنگ اصلی موی شما است برای به چشم نیامدن تفاوت رنگ موهای تازه روییده، مجبورید هر ماه موهای تازه روییده نزدیک ریشه را دوباره رنگ کنید (به این عمل اصطلاحاً Touch up گفته می شود). بنابراین در صورتیکه فرصت لازم برای این کار را ندارید یا تمایل دارید رنگ جدید موهایتان بقای بیشتری داشته باشد توصیه می شود رنگ موی انتخابی شما حداکثر سه سایه با رنگ اصلی موی شما تفاوت داشته باشد.
استفاده از رنگهای استیک (شبیه رژلب) نیز می تواند مشکل تفاوت رنگ موهای تازه روییده را به طور موقت بر طرف نماید.
قبل از رنگ کردن مو، تا ۲۴ ساعت آن را شامپو نکنید زیرا چربی طبیعی مو به عمل جذب رنگ بر روی مو کمک نموده و باعث سهولت در امر رنگ کردن مو می گردد.
از آنجا که عمل رنگ کردن، مو را خشک تر از حالت نرمال می کند، کاندیشنه و نرم نمودن موی رنگ شده بسیار مهم است. موی کاندیشن شده خیلی بهتر از موی خشک و شکننده، رنگ مو را در خود نگه می دارد ضمن اینکه کاندیشن کردن موی رنگ شده باعث افزایش درخشش و جلای آن گردیده و جلوه ی بیشتری به آن می دهد.
از شامپوهای مخصوص موهای رنگ شده برای شستشو استفاده کنید.
برای دوام رنگ مو و جلوگیری از بی رنگ شدن آن را در برابر آفتاب، از کلاه، روسری و شال استفاده کنید و موها را بپوشانید.
پیش از ورود به استخر، موهای رنگ شده را با آب بدون کلر شست و شو دهید.
از تقویت کننده موها استفاده کنید.
موها را در زمان خیس بودن شانه نزنید و از شانه ی دندانه درشت استفاده کنید.
از خشک کردن موها با حوله یا سشوار خودداری کنید.
منبع: مه شو