نکات بسیار مهم در لاغر شدن

کاملاً پرهیز کنید
از شکلات، بیسکویت، شیرینی، نوشابه های گازدار ، کیک، بستنی و در حقیقت هرچیزی که شامل شکر و مواد قندی غیرطبیعی است پرهیز کنید، چون این مواد دارای انرژی بالا و ارزش غذایی کم هستند.
نکاتی برای لاغر شدن :

اگر می توانید در شروع روز غذای بیش تری بخورید تا به شما انرژی و همین طور وقت برای سوزاندن کالری ها بدهد.
اگر احساس گرسنگی و سوزش در معده کردید به اندازه ی بسیار کمی برای متوقف کردن این وضعیت بخورید.
آب زیاد بخورید.
اگر می خواهید غذای مختصری بخورید از میوه ی خام، سبزی و کشمش استفاده کنید.
برای سرعت بخشیدن به کاهش وزنتان هرگز از قرص های لاغری، داروهای ادرار آور و یا مسهل استفاده نکنید و این مواد، تعادل طبیعی بدن را دچار اختلال می کند.
به طور منظم ورزش کنید. تمرینات، کالری ها اضافی را مصرف می کند و این برای لاغری لازم است.
اگر مشکلی برایتان پیش آمد تسلیم نشوید این طبیعی است که گاهی اوقات از مسیر تمرینانتان خارج شوید. اگر به سرعت باز گردید تمام کارهای شما از دست رفته تلقی نخواهد شد.
اگر تمرینات قدرتی انجام می دهید مقدار پروتئین مصرفی خود را زیاد کنید. به طور مثال: تخم مرغ، گوشت مرغ، ماهی و غیره. این ها به سوخت و ساز بدن شما کمک می کند.
مصرف غذاهای بی ارزش را کم کنید. شما مجبور نیستید به طور کامل آن ها را قطع کنید بلکه تا آن جا که می توانید از خوردن آن ها پرهیز کنید.
قبل از تمرین قدرتی چیزی نخورید. اگر این کار را انجام دهید بدن شما به جز چربی مابقی مواد غذایی را می سوزاند.
یک ساعت بعد از تمرینات قدرتی غذا بخورید. این به روند چربی سوزی شما کمک می کند. بیش تر از این زمان هم نباید طول بکشد چون بدنتان برای جبران و بهبودی احتیاج به غذا دارد.
سعی کنید در اواخر شب چیزی نخورید. بدن شما فرصتی برای استفاده از کالری ها ندارد و تمام آن را به عنوان چربی ذخیره می کند.
وعده های غذایی را حذف نکنید. حذف وعده ی غذایی باعث می شود که شما در وعده ی غذایی بعدی غذای بیش تری بخورید، و این سوخت و ساز بدن را کاهش می دهد و در نتیجه مانع کاهش وزن می شود. اگر شما مقدار کمی غذا بخورید یعنی حدود ۱۰۰۰ کالری تا ۲۳۰۰ کالری به بدن برسانید، وزنتان کم خواهد شد. اگر می خواهید که مقدار قابل توجهی وزن کم کنید با ۱۲۰۰ کالری شروع کنید. شما ممکن است در ابتدا کمی وزنتان بالا برود اما اگر می خواهید بدن متناسبی داشته باشید هیچ راهی جز ترک سیگار ندارید. تنباکو سمی است، اگر شما یک سیگاری هستید، ترک سیگار بزرگ ترین جهش در جهت یک زندگی سالم است.
اگر شما در حال پیروی از یک رژیم غذایی هستید و فکر می کنید که ترک این عادت باعث ناخنک زدن به غذاها در طول روز خواهد شد. مقداری سبزی خام و یا کشمش در دست بگیرید و بجوید.
اگر سیگار کشیدن را ترک کنم دو مرتبه چاق می شوم :

منبع: مه شو

آنچه که باید در مورد ورزش و رژیم غذایی بدانید

فرضیات غلط
مردم اطلاعاتی از منابع گوناگون در مورد ورزش و رژیم غذایی کسب می کنند که ممکن است همیشه درست نباشد حالا وقت آن است که برخی از این فرضیات غلط را باطل کنیم.

وقتی که شما تمرینات خود را قطع می کنید عضلات تبدیل به چربی می شوند. این گفته از ترس شما ناشی می شود که فکر می کنید با قطع تمرینات، تمام دوره ی بدنسازی شما به هدر می رود، چون بافت ساختار چربی و عضله کاملاً باهم متفاوت اند. از لحاظ فیزیکی این غیر ممکن است که یکی به دیگری تبدیل شود. این درست است که اگر تمرینات خود را قطع کنید بدن شما چربی می آورد ولی این بدین خاطر است که اگر از عضلاتتان به اندازه ی کافی کار نکشید حجم آن ها کم می شود. با کم شدن حجم عضلات شما بدن شما کمتر توان فعالیت و مصرف انرژی دارد؛ بنابراین بدن شما برای کسب چربی تمایل دارد.
هر نوع چربی در رژیم غذایی بد استآن چه که آن ها متوجه نیستند این است که چربی نقش مهمی در بدن دارد و بدون آن بدن دچار مشکل می شود. شما باید فرق بین چربی های خوب مانند روغن زیتون که در دمای عادی مایع است و روغن بد مانند کره که در دمای عادی جامد است را بدانید.
خانم ها تا حد زیادی سعی می کنند که چربی ها را از برنامه ی غذایی خود حذف کنند؛ چون بر این اعتقادند که در غیر این صورت این چربی در بدنشان انباشته می شود.
اگر با وزنه تمرین کنم بدن زمخت می شود.
بسیاری از زنان از این امر که ممکن است ورقه زدن، عضلات آن ها بیش از حد حجیم کند وحشت دارند. اما حقیقت این است که به وجود آمدن بافت عضلانی به این سادگی ها نیست. بعداز مدت کوتالهی تجمع مایعات بدن در بافت های عضلانی ممکن است شما این گونه احساس کنید که عضلانی شده اید. اما حقیقت امر این چنین نیست. برای ساختن توده ی عضلانی، شما باید مستمراً بر شدت تمرینات خود بیفزایید (اصل اضافه بار) یا عضلاتتان را تست کنید. اگر یان را بخواهید باید جریان تمرینانتان را تغییر دهید. تمرینات قدرتی که به بقای توده ی عضلانی کمک می کند و درصد چربی بدن را کاهش می دهد.
ورزش هایی مانند یوگا برای تناسب اندام کافی اند.
این گونه تمرینات بسیار مناسب اند. آن ها انعطاف را افزایش می دهند، وضعیت فیزیکی بدن را بهبود می بخشند و از لحاظ ذهنی فواید فراوانی دارند. هرچند شما نباید هرگز فقط بدوید، فقط وزنه بزنید و یا فقط دوچرخه سواری کنید. برای رسیدن به یک تناسب اندام صحیح باید تمام قسمت های بدن به روش های گوناکون در فعالیت باشند و هیچ ورزش خاصی وجود ندارد که به تنهایی این کار را انجام دهید. برای رسیدن به یک نتیجه ی واقعی شما باید دو تا سه مرتبه در هفته ضربان خود را در حد مناسبی بالا ببرید و تمرینات خود را تغییر دهید تا عضلات قلب و ریه و اعضای درونی، عملکرد موثرتری داشته باشند.

آنچه که باید در مورد ورزش و رژیم غذایی بدانید
منبع: مه شو

چگونه با رژیم غذایی وزن خود را کاهش دهید؟

رژیم غذایی و کاهش وزن
افراد، وزن کم کردن را به طریقی که به روش زندگی شان متناسب است انجام می دهند، اما بهترین روش برای کاهش کیلوهای اضافی ، ترکیب تمرینات منظم با یک رژیم غذایی که کالری های آن کنترل شده است می باشد. در زمانی که سعی دارید وزن کم کنید. برنامه ی غذایی از نظر کمیت نباید از غذای معمولی مصرفی شما شود. اساس کاهش وزن معمول عبارت است از مصرف قند و چربی های اشباع شده کمتر و فیبرهای غذایی (میوه) و نشاسته ی بیش تر. کالری هایی که می خورید باید از غذاهایی باشد که مواد مغذی که برای عملکرد بهینه ی بدن لازم است را در برداشته باشد.
سریع وزن کم کردن امید بخش است، اما پیش بینی آینده نیز مهم است. شما باید طوری زائقه و عادات خوردن خود را تغییر دهید و برای فعالیت های بدنی خود برنامه ریزی کنید که هم وزن کم کنید و هم لاغر بمانید شما نمی توانید در مدت چند روز انتظار معجزه داشته باشید اما باید برنامه ی غذایی مناسب و تمرینات بدنی منظم در مدت سه یا چهار هفته موجب شود که تغییراتی را مشاهده کنید. وزن کم کردن موفقیت آمیز با تناسب اندام نسبت مستقیم دارد. شما به یک هدف احتیاج دارید تا برای رسیدن به آن تلاش کنید و ثابت قدم باشید.
تغییرات ساده در شیوه زندگی از ورزش کردن گرفته تا یوگا و نخوردن هله هوله و … ،کمک خواهد کرد که شما بتوانید  ۱۰ ، ۳۰ ، حتی ۵۰ کبلو از وزن خود را به سرعت کاهش دهید!
تغییر دادن شیوه زندگیتان 
این یک داستان قدیمی است که می گوید : شما به چگونگی روند زندگی روزمره خود همیشه عادت کرده اید .در صورتی که باید بگوییم  ترس از تغییراتی حتی جزئی باعث شده از خواسته های خود دور بمانید .این جمله در مورد رژیم غذایی و به دنبال آن وزن شما هم صدق می کند. مثلا برای شما عادت شده که هر روز در دفتر کارتان شیرینی بخورید و باعث شوید بدون آنکه متوجه باشید کالری خود را مرتبا افزایش دهید.
اما راه بهتری وجود دارد
با  کمک گرفتن از روش های زیر می توانید روند زندگی روزانه خود را در رابطه با چگونگی استفاده از مواد غذایی تغییر داده و با سرعت زیادی آنچنان وزن خود را کاهش دهید که حتی دوراز تصورات شماست.
در حقیقت ، ما به خوانندگان این مطلب گفته ایم که با روش هایی آسان و راحت می توانند ۱۰، ۲۵ و حتی ۶۰ کیلو از وزن خود را کم کنند.اسراری شگفت انگیز که برای کاهش سریع وزنتان گفته شده است.
– خوردن صبحانه
من قبلا صبحانه خوردن را هر روز واجب نمی دانستم. اما حالا روزی نیست که من بدون صبحانه از خانه خارج شوم. من در حال حاضر صبحانه ای در حدود ۳۰۰ کالری در روز که یک ترکیب سالمی از پروتئین و غلات سبوس دار است می خورم و در طول روز هم یک میان وعده می خورم که برای میان وعده ها هم به جای خوردن انواع اسنک های مضر یک ساندویچ با کره بادام زمینی طبیعی یا کره سیب می خورم. در کمتر از یک سال ، ۶۵ کیلو وزن کم کردم.
– تغییر دادن سفارشات غذایی
من به جای آنکه چندین بار در هفته  برای غذا خوردن به رستوران بروم فقط یک بار در هفته می روم  و مرغ کبابی به جای یک کاسه بزرگ ماکارونی سفارش می دهم .من با پیگیری این روش توانستم  ۲۰ کیلو از ورن خود را کم کنم.
چگونه با رژیم غذایی وزن خود را کاهش دهید؟
منبع: مه شو

رژیم غذایی کم کالری برای مبتلایان به مرض چاقی

رژیم غذایی کم کالری برای مبتلایان به مرض چاقی
اساس یک رژیم غذایی کم کالری- در حدود ۸۰۰ کالری در روز مایعات و انرژی محدود است. این رژیم های غذایی معمولاً برای افراد شدیداً چاق توصیه می شود تا در مدت کم به میزان زیادی وزن کم کنند.یک چنین رژیم غذایی به عنوان یک روش نسبتاً کوتاه (۳ تا ۶ ماه) توصیه شده است و حتماً باید در زیر نظر پزشک انجام گیرد.
نظارت پزشکی لازم است تا :
الف) افرادی که باید، از این رژیم استفاده کنند.
ب) از مواد مغذی لازم استفاده کنند.
ج) پیشرفت را زیر نظر داشته باشد.
روش معمول کم کردن وزن به طریق رژیم غذایی کم کالری در هر روش شامل ۸۰۰ تا ۱۵۰۰ می باشد. این روش به ورزش منظم هم تاکید دارد.
به طور متوسط وزنی که در این مدت کم می شود ۵۴/۴ تا ۴۴/۵ کیلوگرم می باشد. اگر ورزش هم در این برنامه گنجانده شود متوسط کاهش وزن تا ۰۷/۹ افزایش می یابد.
تغییراتی که در رژیم غذایی کم کالری (VLCD) صورت می گیرد عبارت است از :
در این روش سیستم سوخت و ساز بدن به سختی انرژی را نگه می دارد چون بدن احساس گرسنگی می کند.
تفکیک پروتئین به عنوان یک منبع انرژی بدن برای به دست آوردن کربوهیدرات، پروتئین را تجزیه می کند. این کار باعث می شود که مقداری از گوشت بدن مانند بافت های عضلانی از بین برود. بنابراین محافظت از قسمت های سازنده ی بدن مهم است، برای این که باعث بالا رفتن میزان سوخت و ساز بدن می شود از دست دادن بیش از حد بافت های گوشتی باعث بالا رفتن درصد چربی می شود، این یکی از دلایلی است که وقتی به سرعت وزن کم می کنید چربی به راحتی می تواند باز گردد.
سوختن چربی: در روش رژیم غذایی کم کالری (یا در مدت گرسنگی) در حدود نصف وزنی که از دست می دهید چربی می باشد و نصف دیگر بافت های گوشتی مانند عضلات می باشد. در یک رژیم متعادل تر ۷۵% چربی و ۲۵% گوشت از بین می رود.
رژیم غذایی کم کالری برای مبتلایان به مرض چاقی
منبع: مه شو

از دست دادن الکترولیت و آب در رژیم غذایی

از دست دادن الکترولیت و آب : الکترولیت ها مواد معدنی هستند که به طور طبیعی در بدن یافت می شوند، مانند کلسیم، سدیم و منیزیم الکترولیت ها برای نگه داشتن تعادل سیالات در یک سطح مناسب و حفظ عملکردهای طبیعی بدن مانند ریتم ضربان، انقباض عضلات و کارآیی مغز مورد نیازند. ناهماهنگی و بی تعادلی الکترولیت ها و مواد معدنی می تواند در این نوع رژیم غذایی اتفاق بیفتد. این ناهماهنگی ها می توانند سلامت زندگی را تهدید کنند. به همین خاطر است که این رژیم غذایی باید زیر نظر متخصص باشد.
تخلیه کلسیم باعث از بین رفتن تراکم استخوانی می شود این برای بانوان خطرناک تر است. برای این که آن ها بیش تر از مردان رژیم می گیرند و همچنین در معرض خطر بیش تری برای ابتلا به پوکی استخوان هستند.
چگونه از عدم تعادل الکترولیت ها در بدن پیشگیری کنیم؟

 شاید در ابتدا کمی عجیب به نظر برسد وقتی بدانیم که بدن ما الکتریسیته تولید می کند. نمک موجود در بدن که به آن الکترولیت گفته می شود، ترکیبی یونی است که در آب، به بار الکتریکی مثبت و منفی شکسته می شود و فعالیت الکتریکی بدن را موجب می شود. این فعالیت الکتریکی برای هماهنگی عضلات،  عملکرد قلب ، جذب مایعات، عمل دفع و عملکرد سیستم عصبی لازم و ضروری است.
معمولا افراد به دلیل تعرق، بیماری، استعمال دارو یا دلایل دیگر، الکترولیت ها را از دست می دهند، که این باعث عدم تعادلی می شود که می تواند مشکلاتی جدی برای سلامتی به بار بیاورد. کلیه ها و همچنین رژیم غذایی به تنظیم و برگرداندن تعادل کمک می کنند، گرچه مواقعی نیز به مداخله بیرونی نیاز است.
علائم و نشانه های عدم تعادل الکترولیت در بدن به چه صورت هستند؟
نشانه های عدم تعادل الکترولیت اغلب به این بستگی دارد که کدام الکترولیت مسئله ساز شده است، گرچه خیلی از نشانه ها با هم مشترک هستند. این علائم شامل موارد زیر است: خستگی مفرط، نفخ، سردرد، سرگیجه، عدم تمرکز ذهنی ، گیجی، اختلال حواس ، ضعف حافظه، زود رنجی، یبوست و مشکلات گوارشی مزمن، درد در مفاصل، استخوانها یا عضلات، اختلال سیستم عصبی، اسپاسم عضلات و انقباض ناگهانی آنها، بی حسی، تشنج، فشار خون متغیر، تپش قلب نامنظم .
علائم عدم تعادل به شدت آن بستگی دارد. به عنوان مثال کمبود متوسط تا کم مقدار سدیم بدن، منجر به حالت تهوع و سردرد در فرد شده، اما کمبود شدید سدیم میتواند گیجی حواس، حمله سرع ، کما و حتی مرگ فرد را منجر شود.
چگونه عدم تعادل الکترولیت تشخیص داده می شود؟
تشخیص عدم تعادل الکترولیت ممکن است نیازمند آزمایش خون و ادرار باشد تا میزان الکترولیت در خون و میزانی که دفع می شود تعیین شود. با نظر پزشک متخصص و بررسی علائم توسط وی، نوار قلب و عکس از کلیه ها نیز ممکن است لازم باشد.
چرا ممکن است به عدم تعادل الکترولیت در بدن دچار شویم؟
بیشترین دلیل عدم بالانس الکترولیت، از دست دادن مقدار زیادی از مایعات بدن به دلیل اسهال و استفراغ طولانی مدت، عرق کردن بیش از حد و تب بالا است. دلایل دیگر میتواند تعذیه نامناسب و استعمال ناکافی الکترولیت ها، همچنین جذب بد به دلیل مشکلات پزشکی از جمله مشکلات معده، کلیه، هورمون ها یا غدد درون ریز باشد. داروهایی از قبیل داروهای مدر و آنتی بیوتیک ها نیز باعث عدم تعادل الکترولیت های بدن می شوند. البته در مواردی اندک، ورزش زیادی یا اعمال زور زیادی نیز باعث این عدم تعادل می شود.
همچنین افرادی که مقدار زیادی آب را مثلا بیشتر از چهار گالون در روز می نوشند یا برای جبران آب از دست رفته مقداری زیادی آب را سریع میل می کنند، معمولا این عدم تعادل را تجربه خواهند نمود.

منبع: مه شو

چگونه به بیشترین میزان رشد عضلات خود دست یابیم؟

یکنواختی
اگر شما به درستی برای رسیدن به حداکثر رشد عضلانی کار کنید خیلی زود در سه تا شش ماه اول به این حالت یکنواختی خواهید رسید. در این نقطه است که پیشرفت شما به تدریج کم می شود. بعد از دو سال تمرین کردن روند رشد شما بسیار کم می شود. در بعضی نقاط، پیشرفت کاملاً متوقف می شود مگر این که از آنابولیک استروئیدها و یا دیگر آنابولیک ها استفاده شود. (که این کار به هیچ وجه توصیه نمی شود) این بدان معنی نیست که شما نمی توانید وضعیت بدنی ظاهری خود را بهبود ببخشید. در این زمان است که شما باید توجه خود به نقاط ضعفتان معطوف کنید، برای مثال رژیم و غیره، شما می توانید همیشه پیشرفت کنید و امیدوار باشید و بیش تر یاد بگیرید که چه گونه حجم عضلانی خود را با روش طبیعی بدون استفاده از استروئیدها افزایش دهید.
عضلات تمرین داده نشده بیش تر از عضلات تمرین داده شده جواب می دهند. این بدین معنی است که شخصی که تمرین نکرده خیلی زودتر در قدرت و رشد عضلانی پیشرفت می کند تا شخصی که چند ماه تمرینات مستمر و خوب داشته است. این حقیقتی انکار نشدنی است نه یک عقیده ی شخصی.
آشنایی با روند ساخت عضله در بدن.

هنگامی که عضلات تحت تمرینات شدید و سنگین قرار می گیرند در واقع دچار جراحت های بسیار ریزی می شوند. بدن پس از پایان یافتن این فشار عضلانی و در هنگام استراحت عضله، ترمیم این جراحت ها را آغاز می کند. در طی ترمیم بافت عضلانی، افزایش توده ی ترمیمی باعث بزرگتر شدن ساختار عضله در اندازه های مولکولی می شود. با افزایش تعداد دفعات این روند شرح داده شده یعنی تمرین شدید ورزشی، استراحت و ترمیم ساختار عضلانی در سطح مولکولی، به مرور بزرگ شدن ساختار عضلات به چشم می آید.
هورمون های خاصی که در بدن ترشح می شوند در واقع پیام رسان هایی هستند که باعث تحریک و تولید این بافت ترمیمی می شوند. انسولین، هورمون رشد و تستسترون از جمله هورمون هایی هستند که با تحریک و درنتیجه افزایش تعداد و حجم پیوند های پروتئینی ماهیچه به بزرگترشدن ماهیچه کمک می کنند.

اهمیت استراحت و رژیم غذایی پس از تمرین های ورزشی: بدن برای ترمیم بافت عضلانی و در نتیجه افزایش ساختار عضله به استراحت نیاز دارد. در زمان استراحت پس از یک تمرین ورزشی سخت، برای ۲۴ تا ۴۸ ساعت پروتئین رسانی در جهت افزایش تعداد و حجم پیوند های پروتئینی عضله ادامه می یابد. این موضوع اهمیت رژیم غذایی حاوی میزان مناسب پروتئین را نشان می دهد.

۲

با تعریف بدن سازی به شیوه ی طبیعی آشنا شوید.

بدنسازی به شیوه ی طبیعی به این معنی است که فرد بدن ساز برای ساخت عضله از هیچگونه ماده ی دارویی خوراکی یا تزریقی مانند استروئید، انسولین و هورمون رشد استفاده نکند و برای ساخت عضله تنها به هورمون های ترشح شده به صورت طبیعی در بدن بسنده کند.

افرادی که به شیوه ی طبیعی بدن سازی می کنند (natural یا natty) در مسابقاتی با قوانین ذکر شده در بالا با یکدیگر به رقابت می پردازند. آزمایش ادرار و استفاده از دستگاه دروغ سنج تست هایی هستند که صحت ادعای اینگونه افراد را پیش از شرکت در مسابقات تایید می کنند. اما متاسفانه روش های بسیاری برای گریز از این تست ها هستند که اعتبار این مسابقات را زیر سوال می برند.

چگونه به بیشترین میزان رشد عضلات خود دست یابیم؟


منبع: مه شو

فرمول غذایی برای پیشگیری از آب مروارید!

خوشبختانه، عمل جراحی آب مروارید در حال حاضر به راحتی انجام می شود، که در آن عدسی کدر شده با یک عدسی مصنوعی جایگزین می شود. اما در شرایطی که عمل جراحی آب مروارید یکی از شایع‌ترین جراحی هایی است که انجام می شود، اما پرهیز از بروز این شرایط همچنان گزینه بهتری محسوب می شود.

توانایی مشاهده رنگ ها، اشکال، و بافت های مردم و محیط اطراف تا زمانی که قدرت بینایی شما دچار مشکل نشود به طور معمول چیزی است که کمتر مورد توجه قرار می گیرد.

پیشگیری از آب مروارید با افزایش مصرف فلاونوئیدها 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از “ایزی هلث آپشنز”، اگر بالای ۴۰ سال سن دارید، متاسفانه این امکان وجود دارد یکی از هر شش نفری باشید که در نهایت با یک مشکل بینایی به نام آب مروارید مواجه می شوند.

زمانی که به ۸۰ سالگی می رسید، خطر ابتلا به آب مروارید به ۵۰ درصد افزایش می یابد. اگر به دیابت مبتلا باشید، شرایط وخیم‌تر می شود و خطر ابتلا به آب مروارید حتی در سنین کمتر نیز تا ۶۰ درصد افزایش می یابد.

آب مروارید بیماری است که در آن لایه ای مات روی عدسی چشم شکل می گیرد. اگر دید کدر یا غبار آلود، تاری دید، بروز نقاطی در دید، نابینایی موقت به واسطه نورهای روشن یا هاله ای زرد رنگ در دید خود را تجربه می کنید، ممکن است با علائم ابتلا به آب مروارید مواجه باشید. بر همین اساس، مراجعه به چشم پزشک برای بررسی دقیق شرایط توصیه می شود.

در شرایطی که دلیل دقیق ابتلا به آب مروارید مرتبط با سن می تواند با چیزهای مختلفی مرتبط باشد، کارشناسان می دانند که افراد مبتلا به دیابت به واسطه تغییر در میزان قند خون خود در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این شرایط قرار دارند.

قند در جشم های شما چندان شیرین نیست

چشم با مایعی حاوی اکسیژن و مواد مغذی تغذیه می شود، که به این اندام در ارائه عملکرد درست کمک می کند. قند بالا در جریان خون بر این مایع چشمی تاثیرگذار است و آنزیم های خاصی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. در نتیجه، این تغییرات روشی که پروتئین های ساختاری چشم عدسی چشم را شکل می دهند، تغییر داده و موجب به هم پیوستن آنها و بروز کدری در دید می شوند.

خوشبختانه، عمل جراحی آب مروارید در حال حاضر به راحتی انجام می شود، که در آن عدسی کدر شده با یک عدسی مصنوعی جایگزین می شود. اما در شرایطی که عمل جراحی آب مروارید یکی از شایع‌ترین جراحی هایی است که انجام می شود، اما پرهیز از بروز این شرایط همچنان گزینه بهتری محسوب می شود.

مهم‌ترین اقدام در زمینه پیشگیری از آب مروارید کنترل سطوح قند خون است، زیرا اگر بتوانید سطوح A1c را حتی به میزان یک درصد کاهش دهید، شما می توانید خطر ابتلا به آب مروارید را تا ۱۹ درصد کاهش دهید.

همچنین، شما می توانید بر مصرف برخی مواد غذایی که محافظت بیشتری در این زمینه ارائه می کنند، متمرکز شوید.

با استفاده از عدسی چشم حیوانات، پژوهشگران آزمایش های مختلفی را انجام داده و دریافتند که برخی فلاونوئیدها می توانند محافظت در برابر برخی فرآیندها که قند محرک آنها است و به شکل گیری آب مروارید منجر می شوند، ارائه کنند.

در شرایطی که برخی از فلاونوئیدها تنها به صورت جزئی در آزمایشگاه در دسترس بوده اند، چهار فلاونوئید خاص به راحتی در طیف گسترده ای از مواد غذایی وجود دارند.

آپیجنین (Apigenin) – در جعفری، کرفس، رزماری، ارگانو، آویشن، ریحان، بابونه، میخک، بادرنجبویه، آرتیشو، اسفناج، نعناع بیابانی، و شیرین بیان یافت می شود.

بیکالین (Baicalein) – در پیازها و دو گیاه دارویی سنتی چینی به نام های بشقابی (Skullcap) و گل صد تومانی علفی (Paeonia Lactiflora) یافت می شود.

ژنیستئین (Genistein) – در محصولات سویا مانند توفو، شیر سویا، آرد سویا، پروتئین سویا، تمپه، ناتو، و میسو یافت می شود.

کریزین (Chrysin) – در گل ساعتی، بابونه، قارچ ها، و موم عسل یافت می شود.

کشف جالب توجه دیگر این بود که اگرچه مکمل های فلاونوئیدها می توانند مفید باشند، یکی از چالش های اصلی افزایش هرچه بیشتر فراهمی زیستی آنها است. جذب مکمل های فلاونوئید به اندازه فلاونوئیدهایی که به صورت مستقیم از غذا دریافت می شوند، کارآمد به نظر نمی رسد.

بر همین اساس، بهترین اقدام مصرف مواد غذایی است که پیش‌تر به برخی از آنها اشاره شد تا هرچه بیشتر فلاونوئیدهایی که با آب مروارید مقابله می کنند را از رژیم غذایی روزانه خود دریافت کنید.


منبع: عصرایران

ویتامینی با هویت تقسیم شده!

ویتامین K2 برای سلامت استخوانی مفید است، زیرا در هدایت کلسیم به مکان های مورد نیاز، مانند استخوان ها، موثر عمل می کند.

در شرایطی که احتمالا با مواد مغذی شناخته شده ای مانند ویتامین های B و C آشنا هستید، اما ویتامینی وجود دارد که اگرچه شاید به اندازه آنها مشهور نباشد، اما ممکن است حتی از اهمیت بیشتری در پشتیبانی از سلامت مطلوب بدن انسان برخوردار باشد.

ویتامینی با هویت تقسیم شده! 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از “ایزی هلث آپشنز”، ویتامین K اغلب به عنوان یک ویتامین شناخته می شود، اما در حقیقت شامل گروهی از ویتامین های محلول در چربی – K1 و K2 – می شود که می توانند به بهبود سلامت بخش های مختلف بدن انسان کمک کنند.

اگر ویتامین های K را به میزان کافی دریافت نکنید، برخی از فواید چشمگیر را از دست می دهید. فیلوکینون (K1) در سبزیجات سبز برگ یافت می شود. مناکینون (K2) در کره، زرده تخم مرغ، و غذاهای حیوانی یافت می شود و می تواند توسط باکتری های روده نیز تولید شود.

یکی از نقش های ویتامین K، که هر دو ویتامین K1 و K2 در این زمینه مفید هستند، فعالیت به عنوان یک عامل لخته کننده خون است. بدون ویتامین K یک بریدگی کوچک می تواند به یک فاجعه خونبار تبدیل شود. و البته انجام هر عمل جراحی در این شرایط می تواند زندگی فرد را در معرض تهدید قرار دهد.

اما جدا از فعالیت به عنوان یک عامل لخته کننده خون، ویتامین K به روش های دیگر نیز در حفظ عملکرد مناسب بدن تاثیرگذار است.

رشد استخوان های سالم و قوی

اگر فکر می کنید ویتامین D تمام آن چیزی است که برای بهره‌مندی از استخوان هایی سالم و قوی نیاز دارید، بهتر است تجدید نظر کنید. نتایج یک مطالعه با حضور بیماران مبتلا به پوکی استخوان نشان داد که ویتامین K می تواند از شکستگی های مهره تا ۶۰ درصد، شکستگی های کفل تا ۷۷ درصد، و دیگر شکستگی های استخوان تا ۸۱ درصد جلوگیری کند.

مطالعه ای دیگر با حضور بیماران مبتلا به پوکی استخوان نشان داد که مصرف ۴۵ میکروگرم ویتامین K2 در روز، در پیوند با مکمل کلسیم، توانست روند از دست دادن استخوان را متوقف کرده، تراکم استخوانی را طی دوره زمانی دو ساله مطالعه حفظ کرده و خطر شکستگی استخوان به میزان ۶۵ درصد کاهش داشت.

در مقابل، بیمارانی که تنها مکمل کلسیم دریافت کرده بودند، ۲٫۵ درصد از تراکم استخوانی کمری را طی دو سال از دست دادند.

ویتامین K2 برای سلامت استخوانی مفید است، زیرا در هدایت کلسیم به مکان های مورد نیاز، مانند استخوان ها، موثر عمل می کند.

ویتامینی با هویت تقسیم شده!

کاهش خطر بیماری های قلبی مرگبار

کلسیفیکاسیون عروق انعطاف پذیری قلب و شریان ها را کاهش می دهد و یکی از عوامل خطرآفرین مرتبط با بیماری قلبی عروقی است. ویتامین K همچون عاملی جادویی در این زمینه عمل می کند و از شکل گیری کلسیفیکاسیون پیشگیری می کند.

مطالعه ای که با حضور ۱۶,۰۵۷ زن به مدت ۸ سال انجام شد، نشان داد که هر افزایش ۱۰ میکروگرمی در مصرف ویتامین K، کاهش ۹ درصدی در رویدادهای کرونری را به همراه داشته که به معنای احتمال کمتر تجربه یک حمله قلبی یا سکته مغزی است.

مطالعه ای دیگر به ارزیابی رویدادهایی که با افزایش مصرف ویتامین K2 رخ می دهند، پرداخته و دریافت که مصرف روزانه ۲۱٫۶ تا ۳۲٫۷ میکروگرم از این ویتامین خطر بیماری قلبی عروقی را به میزان ۲۷ درصد کاهش داده و در صورت مصرف بیش از ۳۲٫۷ میکروگرم ویتامین K2 در روز این میزان به ۵۷ درصد افزایش می رسد.

اگر این فواید برای تشویق به مصرف مواد غذایی سرشار از ویتامین K2 کفایت نمی کنند، احتمالا حقایقی که در ادامه به آنها اشاره می شود، شما را متقاعد خواهند کرد.

غلبه بر آرتریت، سرطان و زوال شناختی

مصرف ویتامین K به میزان کافی در روز کاهش زوال مفصلی در استئوارتریت (آرتروز) تا ۴۷ درصد را به همراه دارد.

ویتامین K نشان داده است که در کاهش خطر ابتلا به دیابت تا ۵۱ درصد موثر است و همچنین عملکرد انسولین را بهبود بخشیده و مقاومت به انسولین را کاهش می دهد.

زمانی که پژوهشگران در یک مطالعه شرایط ۱۱ هزار بیمار را بررسی کردند، دریافتند آنهایی که ویتامین K بیشتری مصرف می کردند با خطر کمتر ابتلا به سرطان مواجه بوده اند.

ویتامین K عملکرد شناختی را نیز ارتقا می دهد و ممکن است از ابتلا به بیماری آلزایمر پیشگیری کنید، زیرا نقش مهمی در سنتز چربی ها در مغز دارد.

میزان مصرف توصیه شده روزانه ویتامین K برابر با ۹۰ میکروگرم برای زنان و ۱۲۰ میکروگرم برای مردان است. اما اگر مکمل مصرف می کنید باید اطمینان حاصل کنید که آن مکمل حاوی هر دو ویتامین K1 و K2 باشد.

از این رو، دریافت ویتامین K به صورت مستقیم از مواد غذایی انتخاب بهترین محسوب می شود. شما می توانید مقدار فراوان از سبزیجات سبز برگ مانند اسفناج، کیل، برگ چغندر، و برگ شلغم را به رژیم غذایی روزانه خود اضافه کنید. همچنین، مصرف زرده تخم مرغ را فراموش نکنید، زیرا منبع خوبی برای ویتامین K2 است.


منبع: عصرایران

تقویت عضلات ساق پا

تقویت عضلات ساق
ساختن عضلات دوقلوی ساق برای بسیاری از خانم ها سخت می باشد. برای این که اصولاً راه رفتن روزانه، این عضلات را سخت می کند. تمرینات زیر برای تقویت این عضلات سخت مفید هستند.
تمرینات را با گرم کردن با پله و یا هر چیز دیگر شروع کنید. این کار را در ۲ ست بیست تایی انجام دهید، هر تمرین ساق که در زیر آمده در ۴ ست انجام دهید. یکی از تمرینات را با تکرار زیاد (۱۵ تکرار در هر ست) و تمرین بعدی را با تکرار کمتر (۵ تا ۱۰ تکرار در هر ست) انجام دهید.
اصلی ۴۱
بالا کشیدن عضله ساق در حالت ایستاده

سینه ی پاهای خود را بر روی یک بلندی بگذارید. بگذارید پاشنه و قوس پاهایتان از قسمت بالا آمده آویزان و هرچه ممکن است کشیده باشد.
پشت صاف، سر بالا محکم باشد.
روی پنجه های پایتان تا آن جا که ممکن است بالا بیایید و کمی در آن حالت مکث کنید.
با کنترل و آهسته به حالت اولیه باز گردید.

در تمام مدت زانوها را صاف نگه دارید. به آهستگی پاشنه های پایتان را پایتان را بیاورید تا جایی که عضلات ساقتان تا آخر کشیده شوند. این تمرین را با دستگاه نیز می توانید انجام دهید.
کشش عضلات ساق در حالت یک پا

یک دمبل در دستی که روی عضلات همان پا می خواهید کار کنید بگیرید.
سینه ی پایتان را روی یک بلندی قرار دهید. بگذارید پاشنه و گودی پا تا آن جا که ممکن است به سمت پایین کشیده شوند.
دست دیگرتان را برای حفظ تعادل به دیوار تکیه دهید. پشتتان را صاف و سرتان را بالا نگه دارید.
پای دیگرتان را پشت پایی که روی آن کار می کنید و یا در کنار آن قرار دهید.
روی انگشتان پایتان تا آن جا که امکان دارد بالا بیایید و برای چند لحظه مکث کنید.
با کنترل و آهسته به حالت اولیه بازگردید.

منبع: مه شو

تقویت عضلات ساق پا

تقویت عضلات ساق
ساختن عضلات دوقلوی ساق برای بسیاری از خانم ها سخت می باشد. برای این که اصولاً راه رفتن روزانه، این عضلات را سخت می کند. تمرینات زیر برای تقویت این عضلات سخت مفید هستند.
تمرینات را با گرم کردن با پله و یا هر چیز دیگر شروع کنید. این کار را در ۲ ست بیست تایی انجام دهید، هر تمرین ساق که در زیر آمده در ۴ ست انجام دهید. یکی از تمرینات را با تکرار زیاد (۱۵ تکرار در هر ست) و تمرین بعدی را با تکرار کمتر (۵ تا ۱۰ تکرار در هر ست) انجام دهید.
اصلی ۴۱
بالا کشیدن عضله ساق در حالت ایستاده

سینه ی پاهای خود را بر روی یک بلندی بگذارید. بگذارید پاشنه و قوس پاهایتان از قسمت بالا آمده آویزان و هرچه ممکن است کشیده باشد.
پشت صاف، سر بالا محکم باشد.
روی پنجه های پایتان تا آن جا که ممکن است بالا بیایید و کمی در آن حالت مکث کنید.
با کنترل و آهسته به حالت اولیه باز گردید.

در تمام مدت زانوها را صاف نگه دارید. به آهستگی پاشنه های پایتان را پایتان را بیاورید تا جایی که عضلات ساقتان تا آخر کشیده شوند. این تمرین را با دستگاه نیز می توانید انجام دهید.
کشش عضلات ساق در حالت یک پا

یک دمبل در دستی که روی عضلات همان پا می خواهید کار کنید بگیرید.
سینه ی پایتان را روی یک بلندی قرار دهید. بگذارید پاشنه و گودی پا تا آن جا که ممکن است به سمت پایین کشیده شوند.
دست دیگرتان را برای حفظ تعادل به دیوار تکیه دهید. پشتتان را صاف و سرتان را بالا نگه دارید.
پای دیگرتان را پشت پایی که روی آن کار می کنید و یا در کنار آن قرار دهید.
روی انگشتان پایتان تا آن جا که امکان دارد بالا بیایید و برای چند لحظه مکث کنید.
با کنترل و آهسته به حالت اولیه بازگردید.

منبع: مه شو

چگونه عضلات ساق پا را تقویت کنیم

تقویت عضلات ساق در حالت نشسته

روی صندلی دستگاه بنشینید. بالشتک ها را طوری قرار دهید که در پایین تری قسمت عضلات چهار سر شما (بالای زانوهایتان) قرار گیرند.
کف پاهایتان با فاصله مفاصل رانتان روی جاپایی قرار دهید.
پاشنه هایتان در پایین ترین محل ممکن به طوری که راحت هم باشند قرار دهید.
با فشار بر روی انگشتان پایتان تا آن جا که ممکن است پایتان را بالا بیاورید و برای چند لحظه مکث کنید.
با کنترل کامل و با آهستگی به حالت اولیه برگردید.شما می توانید دو حالت را در یک روز انجام دهید اما شدیداً توصیه می شود که این تمرینات در دو روز متفاوت با ۴۸ساعت فاصله انجام گیرد و با تمرینات قسمت های بالایی بدن ترکیب شود.
اگر به این نوع دستگاه دسترسی ندارید روی یک صندلی بنشینید، یک دمبل در حوله ای بپیچید و روی زانوهایتان قرار دهید.

اگر عضلات ساق پایتان پیشرفت نمی کند به این دلیل است که شما آن ها را به حد کافی تقویت نمی کنید. عضلات ساق پای برخی افراد بسیار سرسخت هستند  بنابراین باید هفته ای چند روز آن ها را به فعالیت وادار کنید، در آن شرایط دیگر این عضلات این قدر مقاومت نشان نخواهند داد. برای رسیدن به این امر شما باید به صورت مرتب این تمرینات را انجام دهید(حداقل سه روز در هفته). نکته مهم دیگر این است که باید حس کنید در حال سوختن هستید وقتی این تمرینات را انجام می دهید. ساق پا قسمتی از بدن است که به کار انداختن آن با درد بسیار همراه است و اگر تمرینی به حد کافی دردآور نباشد یعنی موثر نیست. نگران نباشید ما برای شما برنامه داریم.
شما نیازی ندارید تا ابد این تمرین را انجام دهید فقط ۱۵ دقیقه یا کمی بیشتر در طی ۵ روز کافی است.  دقت داشته باشید محدوده انجام این حرکت بسیار مهم است، نیمی از تکرار این حرکت وقت تلف کردن است، پس اگر نیاز است از ابتدا با تعداد کم شروع کنید. فقط از این بابت مطمئن شوید که در ناحیه باسن چرخش کامل عضلات را حس می کنید و در پایان پاشنه پایتان را به بالا دهید و بر روی انگشتان خود بایستید. آرنولد شوارتزنگر، یک بار گفته بود که در هر بار تمرین سعی می کرده است به مانند یک بالرین ساق پای خود را تمرین دهد، حرکت سخت و دردآوری است که روی انگشتان خود بایستید، اما هیچ چیز بدون تلاش به دست نخواهد آمد.
این تمرینات تقویت عضلات ساق پا، شما را وارد دوران جدید و مدرن تری از حرکات ورزشی خواهد کرد. نکته مهم این است که این قسمت از عضلات به تکرار بالای حرکات جواب می دهند. ناگفته نماند شما به تمرین هایی نیز نیاز دارید که با وزنه صورت می گیرند، در این صورت این عضلات بیشتر رشد خواهد کرد. این تمرین ها سختی بسیار می طلبد، پس از انجام چندین باره این حرکات و عادت به آن، کمی تنوع نیز به آن اضافه کنید، مثلا جای تمرینات را باهم عوض کنید یا تعداد دفعات تکرار را میان هر حرکت با هم عوض کنید. دست شما در انجام این کارها باز است.
چگونه عضلات ساق پا را تقویت کنیم
منبع: مه شو

چگونه عضلات ساق پا را تقویت کنیم

تقویت عضلات ساق در حالت نشسته

روی صندلی دستگاه بنشینید. بالشتک ها را طوری قرار دهید که در پایین تری قسمت عضلات چهار سر شما (بالای زانوهایتان) قرار گیرند.
کف پاهایتان با فاصله مفاصل رانتان روی جاپایی قرار دهید.
پاشنه هایتان در پایین ترین محل ممکن به طوری که راحت هم باشند قرار دهید.
با فشار بر روی انگشتان پایتان تا آن جا که ممکن است پایتان را بالا بیاورید و برای چند لحظه مکث کنید.
با کنترل کامل و با آهستگی به حالت اولیه برگردید.شما می توانید دو حالت را در یک روز انجام دهید اما شدیداً توصیه می شود که این تمرینات در دو روز متفاوت با ۴۸ساعت فاصله انجام گیرد و با تمرینات قسمت های بالایی بدن ترکیب شود.
اگر به این نوع دستگاه دسترسی ندارید روی یک صندلی بنشینید، یک دمبل در حوله ای بپیچید و روی زانوهایتان قرار دهید.

اگر عضلات ساق پایتان پیشرفت نمی کند به این دلیل است که شما آن ها را به حد کافی تقویت نمی کنید. عضلات ساق پای برخی افراد بسیار سرسخت هستند  بنابراین باید هفته ای چند روز آن ها را به فعالیت وادار کنید، در آن شرایط دیگر این عضلات این قدر مقاومت نشان نخواهند داد. برای رسیدن به این امر شما باید به صورت مرتب این تمرینات را انجام دهید(حداقل سه روز در هفته). نکته مهم دیگر این است که باید حس کنید در حال سوختن هستید وقتی این تمرینات را انجام می دهید. ساق پا قسمتی از بدن است که به کار انداختن آن با درد بسیار همراه است و اگر تمرینی به حد کافی دردآور نباشد یعنی موثر نیست. نگران نباشید ما برای شما برنامه داریم.
شما نیازی ندارید تا ابد این تمرین را انجام دهید فقط ۱۵ دقیقه یا کمی بیشتر در طی ۵ روز کافی است.  دقت داشته باشید محدوده انجام این حرکت بسیار مهم است، نیمی از تکرار این حرکت وقت تلف کردن است، پس اگر نیاز است از ابتدا با تعداد کم شروع کنید. فقط از این بابت مطمئن شوید که در ناحیه باسن چرخش کامل عضلات را حس می کنید و در پایان پاشنه پایتان را به بالا دهید و بر روی انگشتان خود بایستید. آرنولد شوارتزنگر، یک بار گفته بود که در هر بار تمرین سعی می کرده است به مانند یک بالرین ساق پای خود را تمرین دهد، حرکت سخت و دردآوری است که روی انگشتان خود بایستید، اما هیچ چیز بدون تلاش به دست نخواهد آمد.
این تمرینات تقویت عضلات ساق پا، شما را وارد دوران جدید و مدرن تری از حرکات ورزشی خواهد کرد. نکته مهم این است که این قسمت از عضلات به تکرار بالای حرکات جواب می دهند. ناگفته نماند شما به تمرین هایی نیز نیاز دارید که با وزنه صورت می گیرند، در این صورت این عضلات بیشتر رشد خواهد کرد. این تمرین ها سختی بسیار می طلبد، پس از انجام چندین باره این حرکات و عادت به آن، کمی تنوع نیز به آن اضافه کنید، مثلا جای تمرینات را باهم عوض کنید یا تعداد دفعات تکرار را میان هر حرکت با هم عوض کنید. دست شما در انجام این کارها باز است.
چگونه عضلات ساق پا را تقویت کنیم
منبع: مه شو

نحوه انجام تمرینات ایزومتریک

تمرینات ایزومتریک
تمرینات ایزومتریک عبارت است از انقباض عضلات همراه کشش و فشار و هل دادن در برابر اجسام غیر قابل حرکت. این قبیل تمرینات با کمترین حرکت، عضلات را می سازند و به جای نیرو جهت منقبض کردن عضلات، آن ها در برابر اجسام مقاوم ساخته می شوند. کف دست های خود را پایین نگه دارید. دست هایتان را با تمام نیرو به هم فشار دهید. شما می توانید حس کنید که عضلات سینه ای ، شانه ها و بازوها در حال کار کردن هستند. این مثالی از یک تمرین ایزومتریک است.
وقتی شما شکم خود را به داخل می کشید این انقباض ایزومتریک می باشد. مثال دیگر : زنانی که به آن ها گفته می شود در طول مدت حاملگی عضلات مهبلی خود را منقبض کنند تا فشار جنین را بر روی مثانه خنثی کنند، پس از زایمان این کار برای سفت شدن عضلات شکم توصیه می شود.
در زیر چند ورزش ایزومتریک است که شما می توانید هر جا و هر زمان آن ها را انجام دهید. با نگه داشتن هر انقباض برای ۵ ثانیه شروع کنید. ۲ ست با ۱۰ تکرار یک شروع خوب می باشد. شما می توانید زمان انقباض را به ۱۰ تا ۱۵ ثانیه و ست ها را با ۳ و یا بیش تر برسانید :

در چهار چوب در قرار بگیرید . دست هایتان در کنار ران هایتان باشند. سپس پشت دست هایتان را به چهار چوب در فشار دهید. این حرکت دلتوئیدها را به کار می گیرد.
در چهارچوب در بایستید. بازوی راست تان را بالای سرتان بیاورید و آن را به چهارچوب در فشار دهید. این حرکت را از طرف دیگر انجام دهید. این تمرین سازنده ی سینه و بازوها می باشد.
در چهارچوب در بایستید. آرنج هایتان را خم کنید و کف دست هایتان را که تا سطح سینه بالا آورده اید به چهارچوب فشار دهید. این حرکت برای سینه و عضلات پشت بازو مفید می باشد.
در مقابل یک دیوار به فاصله ۵۰ سانتی متر بایستید. دست هایتان را تا سطح شانه ها بالا بیاورید. کف دست ها را به دیوار بزنید. عضلات شکمی را منقبض کنید. آرنج ها را بکشید، وزن بدنتان را به طرف دیوار متمایل کنید و به دیوار هل دهید این حرکت برای بازوها و شانه ها مفید است.
به خاطر داشته باشید به محض این که نیرویتان را در برابر چیزی به کار می گیرید شما درگیر یک حرکت ایزومتریک شده اید.

نحوه انجام تمرینات ایزومتریک
منبع: مه شو

نحوه انجام تمرینات ایزومتریک

تمرینات ایزومتریک
تمرینات ایزومتریک عبارت است از انقباض عضلات همراه کشش و فشار و هل دادن در برابر اجسام غیر قابل حرکت. این قبیل تمرینات با کمترین حرکت، عضلات را می سازند و به جای نیرو جهت منقبض کردن عضلات، آن ها در برابر اجسام مقاوم ساخته می شوند. کف دست های خود را پایین نگه دارید. دست هایتان را با تمام نیرو به هم فشار دهید. شما می توانید حس کنید که عضلات سینه ای ، شانه ها و بازوها در حال کار کردن هستند. این مثالی از یک تمرین ایزومتریک است.
وقتی شما شکم خود را به داخل می کشید این انقباض ایزومتریک می باشد. مثال دیگر : زنانی که به آن ها گفته می شود در طول مدت حاملگی عضلات مهبلی خود را منقبض کنند تا فشار جنین را بر روی مثانه خنثی کنند، پس از زایمان این کار برای سفت شدن عضلات شکم توصیه می شود.
در زیر چند ورزش ایزومتریک است که شما می توانید هر جا و هر زمان آن ها را انجام دهید. با نگه داشتن هر انقباض برای ۵ ثانیه شروع کنید. ۲ ست با ۱۰ تکرار یک شروع خوب می باشد. شما می توانید زمان انقباض را به ۱۰ تا ۱۵ ثانیه و ست ها را با ۳ و یا بیش تر برسانید :

در چهار چوب در قرار بگیرید . دست هایتان در کنار ران هایتان باشند. سپس پشت دست هایتان را به چهار چوب در فشار دهید. این حرکت دلتوئیدها را به کار می گیرد.
در چهارچوب در بایستید. بازوی راست تان را بالای سرتان بیاورید و آن را به چهارچوب در فشار دهید. این حرکت را از طرف دیگر انجام دهید. این تمرین سازنده ی سینه و بازوها می باشد.
در چهارچوب در بایستید. آرنج هایتان را خم کنید و کف دست هایتان را که تا سطح سینه بالا آورده اید به چهارچوب فشار دهید. این حرکت برای سینه و عضلات پشت بازو مفید می باشد.
در مقابل یک دیوار به فاصله ۵۰ سانتی متر بایستید. دست هایتان را تا سطح شانه ها بالا بیاورید. کف دست ها را به دیوار بزنید. عضلات شکمی را منقبض کنید. آرنج ها را بکشید، وزن بدنتان را به طرف دیوار متمایل کنید و به دیوار هل دهید این حرکت برای بازوها و شانه ها مفید است.
به خاطر داشته باشید به محض این که نیرویتان را در برابر چیزی به کار می گیرید شما درگیر یک حرکت ایزومتریک شده اید.

نحوه انجام تمرینات ایزومتریک
منبع: مه شو

معرفی چند حرکت کششی با کمک دیوار

چند حرکت کششی با کمک دیوار
تعدادی از حرکات کششی با کمک دیوار انجام می شود و در زیر آمده است. این حرکات از موفق ترین حرکات در زیاد کردن لذت تمرینات کششی می باشند. در این حرکات پشت در جایی بی حرکت می ماند که این باعث راحتی می شود. وقتی در حال انجام این حرکات هستید لازم نیست از هیچ عضله ای برای نگه داشتن پشتتان استفاده کنید و خیلی راحت بر روی حرکت کششی تمرکز می کنید. شما حتی می توانید در این حالات مطالعه کنید و یا تلویزیون تماشا کنید که این ممکن است زمان تمرینات کششی شما را افزایش دهد. به خاطر داشته باشید تمرینات منظم انعطافی می تواند دردهای معمول افزایش سن و انواع آرتروزها را و همین طور خطر آسیب دیدگی را کاهش دهد و به بهتر کردن وضعیت بدن و عملکرد آن کمک کند.
پشت ران
در یک چهارچوب در به پشت بخوابید. یکی از پاها را طوری روی دیوار قرار دهید که پاشنه آن به سمت سقف باشد. پای دیگر باید خم باشد و کف آن روی زمین باشد. حالت شما باید طوری باشد که یک کشش جزیی در پشت رانتان احساس کنید. اگر می خواهید کشش بیش تر شود باسن خود را از دیوار دور کنید. زمان کشش باید به اندازه باشد که احساس ناراحتی نکنید. حداقل ۳۰ ثانیه زمان برای هر پا لازم است. سعی کنید در حال انجام تمرین راحت باشید و به راحتی نفس بکشید. می توانید در این حالت مجله بخوانید یا تلویزیون نگاه کنید.
جلو ران (الف)
درحالی که پاهایتان را مستقیم بالا آورده اید و به دیوار تکیه داده اید به بپشت بخوابید. به آهستگی بین دو پایتان فاصله ایجاد کنید تا به صورت عدد ۷ در بیاید و احساس کشش در ناحیه کشاله ران بکنید. حداقل ۳۰ ثانیه در در این حالت نگه دارید.
 
جلو ران (ب)
بنشینید پشت تان را به دیوار تکیه دهید. کف پاهایتان را به هم بچسبانید و بگذاریدزانوهایتان به طرف زمین بیایند. همین حالت به مدت ۳۰ ثانیه یا بیش تر بمانید.
مفصل ران و پشت
به پشت بخوابید و هر دو پا را به صورت کشیده به دیوار تکیه دهید. به آهستگی اجازه دهید که هر دو پایتان به یک سمت متمایل شوند. سعی کنید این کشش ها را باسن و کمی در پشت خود احساس کنید. برای فشار بیش تر پای بالایی را کمی از دیوار جدا کنید ولی به صورت کشیده باشد. ۳۰ ثانیه در هر جهت نگه دارید.
باسن
به پشت بخوابید. باسن شما باید در حدود ۳۰ سانتی متر از دیوار فاصله داشته باشد. کف یکی از پاهایتان را به دیوار بزنید زاویه زانو باید ۹۰ درجه باشد. قوزک پای دیگر را روی رانتان بگذارید. اگر می خواهید شدت کشش کم باشد باسن را از دیوار دور کنید و اگر می خواهید شدت کشش بیش تر باشد باسن را به دیوار نزدیک کنید یا به نرمی پایی را که روی پای دیگرتان قرار دارد را به دیوار نزدیک کنید.
شما باید تمرینات کششی را با ملایمت انجام دهید. کشش بیش از حد باعث صدمه دیدگی خواهد شد. اگر کشش ایجاد درد کرد کمی آرامی تر این کار را انجام دهید. آرام و طبیعی نفس بکشید. نفس خود را در حال انجام تمرینات حبس نکنید در حالت کشش راحت باشید.
معرفی چند حرکت کششی با کمک دیوار
منبع: مه شو

معرفی چند حرکت کششی با کمک دیوار

چند حرکت کششی با کمک دیوار
تعدادی از حرکات کششی با کمک دیوار انجام می شود و در زیر آمده است. این حرکات از موفق ترین حرکات در زیاد کردن لذت تمرینات کششی می باشند. در این حرکات پشت در جایی بی حرکت می ماند که این باعث راحتی می شود. وقتی در حال انجام این حرکات هستید لازم نیست از هیچ عضله ای برای نگه داشتن پشتتان استفاده کنید و خیلی راحت بر روی حرکت کششی تمرکز می کنید. شما حتی می توانید در این حالات مطالعه کنید و یا تلویزیون تماشا کنید که این ممکن است زمان تمرینات کششی شما را افزایش دهد. به خاطر داشته باشید تمرینات منظم انعطافی می تواند دردهای معمول افزایش سن و انواع آرتروزها را و همین طور خطر آسیب دیدگی را کاهش دهد و به بهتر کردن وضعیت بدن و عملکرد آن کمک کند.
پشت ران
در یک چهارچوب در به پشت بخوابید. یکی از پاها را طوری روی دیوار قرار دهید که پاشنه آن به سمت سقف باشد. پای دیگر باید خم باشد و کف آن روی زمین باشد. حالت شما باید طوری باشد که یک کشش جزیی در پشت رانتان احساس کنید. اگر می خواهید کشش بیش تر شود باسن خود را از دیوار دور کنید. زمان کشش باید به اندازه باشد که احساس ناراحتی نکنید. حداقل ۳۰ ثانیه زمان برای هر پا لازم است. سعی کنید در حال انجام تمرین راحت باشید و به راحتی نفس بکشید. می توانید در این حالت مجله بخوانید یا تلویزیون نگاه کنید.
جلو ران (الف)
درحالی که پاهایتان را مستقیم بالا آورده اید و به دیوار تکیه داده اید به بپشت بخوابید. به آهستگی بین دو پایتان فاصله ایجاد کنید تا به صورت عدد ۷ در بیاید و احساس کشش در ناحیه کشاله ران بکنید. حداقل ۳۰ ثانیه در در این حالت نگه دارید.
 
جلو ران (ب)
بنشینید پشت تان را به دیوار تکیه دهید. کف پاهایتان را به هم بچسبانید و بگذاریدزانوهایتان به طرف زمین بیایند. همین حالت به مدت ۳۰ ثانیه یا بیش تر بمانید.
مفصل ران و پشت
به پشت بخوابید و هر دو پا را به صورت کشیده به دیوار تکیه دهید. به آهستگی اجازه دهید که هر دو پایتان به یک سمت متمایل شوند. سعی کنید این کشش ها را باسن و کمی در پشت خود احساس کنید. برای فشار بیش تر پای بالایی را کمی از دیوار جدا کنید ولی به صورت کشیده باشد. ۳۰ ثانیه در هر جهت نگه دارید.
باسن
به پشت بخوابید. باسن شما باید در حدود ۳۰ سانتی متر از دیوار فاصله داشته باشد. کف یکی از پاهایتان را به دیوار بزنید زاویه زانو باید ۹۰ درجه باشد. قوزک پای دیگر را روی رانتان بگذارید. اگر می خواهید شدت کشش کم باشد باسن را از دیوار دور کنید و اگر می خواهید شدت کشش بیش تر باشد باسن را به دیوار نزدیک کنید یا به نرمی پایی را که روی پای دیگرتان قرار دارد را به دیوار نزدیک کنید.
شما باید تمرینات کششی را با ملایمت انجام دهید. کشش بیش از حد باعث صدمه دیدگی خواهد شد. اگر کشش ایجاد درد کرد کمی آرامی تر این کار را انجام دهید. آرام و طبیعی نفس بکشید. نفس خود را در حال انجام تمرینات حبس نکنید در حالت کشش راحت باشید.
معرفی چند حرکت کششی با کمک دیوار
منبع: مه شو

چند تمرین برای سه ماهه دوم بارداری

چند تمرین برای سه ماهه دوم بارداری
در حالی که سه ماهه ی اول نقش تعیین کننده ای در رشد اعضا و اندام جنین دارد و در آن احتمال سقط جنین نیز وجود دارد، سه ماهه ی سوم بر روی کامل شدن جنین و جریان زایمان تمرکز دارد. در این بین سه ماهه ی دوم یک دوره کوتاهی است که تا حدی می توان از بارداری لذت برد.
در این دوره :

پوست جنین نازک و شفاف است و در زیر آن لایه چربی نیست.
شیارهای انگشتان دست و پا قابل رویت می باشد.
در اولین بارداری در بین ۱۸ تا ۲۲ هفتگی حرکت جنین را احساس خواهید کرد.
در دفعات بعدی حرکت طفل را زودتر حس می کنید. حقیقتاً جنین از دو ماهگی حرکت می کرده است.
تا ۵ ماهگی جنین شما می تواند صدایتان را بشنود. بنابراین برای او صحبت کنید، آواز بخوانید با موسیقی مورد علاقه تان را پخش کنید.
تا ۶ ماهگی چشمان کودک شما می تواند باز شود و روشنایی و تاریکی را تشخیص دهد.
تا پایان ۶ ماهگی طول نوزادتان ۳۳ سانتی متر و وزن او ۶۷۵ گرم خواهد بود. توجه : بعد از ماه چهارم حاملگی از تمریناتی که در آن باید صورت تخت به پشت خوابید پرهیز کنید. چون این وضعیت باعث می شود که جریان خونی که به رحم می رسد کم شود.
در زیر تمریناتی است که می تواند در طول سه ماهه ی دوم انجام دهید: (قبل از انجام هر فعالیتی حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید)
تمرینات قبل از زایمان در کوتاه مدت باعث ازدیاد انرژی مادر می شود. کمردرد، گرفتگی پا و تنگی نفس را از بین می برد. جنین را تهییج می کند و تقلای جسمی هنگام زایمان او را مناسب می کند. این تمرینات در بلند مدت از افتادگی رحم جلوگیری می کند. سختی عضلات مهبلی و شکمی را حفظ می کند، عدم کنترل ادرار و درد قسمت پایینی کمر را از بین می برد و به مادر کمک می کند که اندامی متناسب داشته باشد.

منبع: مه شو

چند تمرین برای سه ماهه دوم بارداری

چند تمرین برای سه ماهه دوم بارداری
در حالی که سه ماهه ی اول نقش تعیین کننده ای در رشد اعضا و اندام جنین دارد و در آن احتمال سقط جنین نیز وجود دارد، سه ماهه ی سوم بر روی کامل شدن جنین و جریان زایمان تمرکز دارد. در این بین سه ماهه ی دوم یک دوره کوتاهی است که تا حدی می توان از بارداری لذت برد.
در این دوره :

پوست جنین نازک و شفاف است و در زیر آن لایه چربی نیست.
شیارهای انگشتان دست و پا قابل رویت می باشد.
در اولین بارداری در بین ۱۸ تا ۲۲ هفتگی حرکت جنین را احساس خواهید کرد.
در دفعات بعدی حرکت طفل را زودتر حس می کنید. حقیقتاً جنین از دو ماهگی حرکت می کرده است.
تا ۵ ماهگی جنین شما می تواند صدایتان را بشنود. بنابراین برای او صحبت کنید، آواز بخوانید با موسیقی مورد علاقه تان را پخش کنید.
تا ۶ ماهگی چشمان کودک شما می تواند باز شود و روشنایی و تاریکی را تشخیص دهد.
تا پایان ۶ ماهگی طول نوزادتان ۳۳ سانتی متر و وزن او ۶۷۵ گرم خواهد بود. توجه : بعد از ماه چهارم حاملگی از تمریناتی که در آن باید صورت تخت به پشت خوابید پرهیز کنید. چون این وضعیت باعث می شود که جریان خونی که به رحم می رسد کم شود.
در زیر تمریناتی است که می تواند در طول سه ماهه ی دوم انجام دهید: (قبل از انجام هر فعالیتی حتماً با پزشک متخصص مشورت کنید)
تمرینات قبل از زایمان در کوتاه مدت باعث ازدیاد انرژی مادر می شود. کمردرد، گرفتگی پا و تنگی نفس را از بین می برد. جنین را تهییج می کند و تقلای جسمی هنگام زایمان او را مناسب می کند. این تمرینات در بلند مدت از افتادگی رحم جلوگیری می کند. سختی عضلات مهبلی و شکمی را حفظ می کند، عدم کنترل ادرار و درد قسمت پایینی کمر را از بین می برد و به مادر کمک می کند که اندامی متناسب داشته باشد.

منبع: مه شو

این دو ماده غذایی را هرگز با هم نخورید

خوردن همزمان برنج همراه با ماست موجب افزایش سردی و تری مغز می‌شود‌ و در نهایت غلبه بلغم در مغز موجب فراموشی، سستی، تنبلی مغز و کودن شدن می‌شود.

یکی از نکات بسیار کلیدی و مهم در حوزه تغذیه و حفظ سلامتی، آگاهی از «تداخلات مضر مواد غذایی» است به این معنی که مصرف برخی مواد غذایی با هم و در یک وعده غذایی می‌تواند برای سلامتی انسان بسیار مضر و خطرناک باشد.

از جمله مواردی که باهم‌خوری آن باعث ایجاد عوارض سوء برای بدن می‌شود، مصرف همزمان برنج با ماست است.

خوردن همزمان برنج همراه با ماست موجب افزایش سردی و تری مغز می‌شود‌ و در نهایت غلبه بلغم در مغز موجب فراموشی، سستی، تنبلی مغز و کودن شدن می‌شود.

از سوی دیگر باید دقت داشت که خوردن همزمان گوشت با ماست یا دوغ نیز باعث فساد غذا در معده می‌شود و عملاً نه تنها تمام خواص مفیدی را که گوشت موجود در وعده غذایی شما می‌تواند داشته باشد، از بین می‌رود بلکه فساد ایجاد شده در معده باعث ایجاد اخلاط فاسد در بدن و در طولانی‌مدت زمینه ابتلا به بیماریهای مختلف را باعث می‌شود.

متاسفانه یکی از عادات غذایی ما ایرانیها، مصرف ماست یا دوغ همراه با غذاهایی است که یکی از مواد اصلی آن گوشت است؛ مثلا بسیاری از افراد عادت دارند در هنگام خوردن کباب و کوبیده حتماً در کنار آن ماست، ماست موسیر، دوغ نیز مصرف کنند که این امر به همان دلیلی که در بالا به آن اشاره شد، می‌تواند باعث ایجاد فساد غذا در معده و ایجاد امراض مختلف در بدن شود.

یکی از این امراض که به واسطه خوردن همزمان گوشت با ماست می‌تواند ایجاد شود، بیماری “ویتیلیگو” یا همان برص و پیسی است که خوردن همزمان گوشت و ماست، نقش زیادی در ایجاد این بیماری دارد. (شایان ذکر است بیماری وی‌تیلیگو در طب نوین، درمان خاصی ندارد) از دیگر عوارض خوردن همزمان گوشت و ماست، ایجاد اختلالات کبدی است.

منبع: تسنیم


منبع: عصرایران

نقش پروتئین در کاهش وزن

اگر به دنبال لاغری و تناسب اندام هستید باید درمورد عملکرد بدن در مقابل انواع مواد مغذی اطلاعات بیشتری کسب کنید تا بتوانید با تغذیه مناسب به وزن دلخواه خود برسید.
به گزارش آلامتو و به نقل از فیتامین؛ پروتئین، از مواد مغذی مهم و موثر برای کاهش وزن است؛ که می‌ تواند متابولیسم را افزایش دهد و اشتها را کم کند.
به احتمال زیاد تا حالا هرگز در مورد واژه فنیل آلانین چیزی نشنیده‌اید؛ اجازه بدهید ابتدا به برای‎تان بگوییم که فنیل آلانین دقیقاً چیست؟
فنیل آلانین یک اسید آمینه ضروری است که باید آن را از طریق مصرف غذا به دست آوریم؛ زیرا بدن، قدرتی برای ساخت آن ندارد.
محققان بر این باور هستند که همین فنیل آلانین ناشناخته، عامل اصلی توانایی فوق‌ العاده پروتئین‌ها برای کاهش وزن است.
فنیل آلانین در حقیقت محصولی شیمیایی است که زمانی که بدن تان مشغول تجزیه غذاهای حاوی پروتئین مثل گوشت گاو، ماهی، شیر و تخم مرغ است، تولید می شود.
این فنیل آلانینِ تولید شده، باعث تحریک هورمون های (لپتین و GLP-1) شده که در نتیجه، منجر به کاهش وزن می شود.
همان طور که می دانید، در مقالات گذشته که در سایت فیتامین منتشر شده گفتیم که رژیم های غذایی سرشار از پروتئین، باعث احساس سیری بیشتر فرد شده و در نتیجه، منجر به کاهش وزن فرد خواهد شد.
تنها مشکل این است که رعایت رژیم های غذایی سرشار از پروتئین، مثل رژیم غذایی Paleo یا رژیم غذایی پارینه سنگی، که متشکل از دو گروه مواد غذایی داخل و خارجی است، سخت است.
غذاهای داخلی شامل غذاهای حیوانی و قبل از ابداع کشاورزی مثل گوشت، ماهی، تخم مرغ، آجیل های درختی و سبزیجات بوده و غذاهای خارجی یا غذاهای دوران نوسنگی حاصل کشاورزی اولیه و اهلی کردن حیوانات بوده است.
در هرصورت، می توانید با اضافه کردن مقدار بیشتری پروتئین به رژیم غذایی روزانه‌تان، به کاهش وزن خود کمک نموده و دیگر نیازی به تغییر اساسی رژیم غذایی تان نداشته باشید.
تاثیر فنیل آلانین بر روی اشتها
در تحقیقات جدید انجام گرفته، محققان تست های متنوعی بر روی موش ها انجام دادند تا تأثیر فنیل آلانین بر روی اشتها، هورمون ها و مصرف کالری فرد را مورد بررسی قرار دهند.
در اولین آزمایش صورت گرفته، تیم تحقیقاتی، به ۱۰ موش یک دوز فنیل آلانین خوراندند؛ در آزمایش دوم، از موش های دارای اضافه وزن (به عنوان مدلی از انسان های دارای اضافه وزن) استفاده شد و به این دسته از موش ها، هفت روز پشت سرهم فنیل آلانین داده شد.
سپس نتایج به دست آمده از هر دو گروه مورد بررسی قرار گرفت و با گروه کنترلی که هیچ گونه فنیل آلانین به آنها نداده بودند، ارزیابی شد.
بعد از اینکه به هرگروه از موش ها دوزی از فنیل آلانین دادند، مقدار غذای مصرفی شان کمتر شد و سطح هورمون GLP-1 این موش ها افزایش داده شد.
موش هایی که اضافه وزن داشتند نیز بعد از مدت کوتاهی کاهش وزن پیدا کردند؛ تزریق فنیل آلانین باعث شده بود تا این موش ها فعالیت بیشتری داشته باشند.
برای اطمینان از نتایج به دست آمده نیز آزمایش سومی انجام شد؛ محققان در داخل ظرف آزمایشگاهی، سلول های روده و فنیل آلانین را در کنار هم قرار دادند؛ گیرنده مخصوصِ موجود در سلول های روده، باعث ترشح GLP-1 شده و در نتیجه موجب کاهش اشتها می‌شدند.
این نتایج به دست آمده، استفاده از فنیل آلانین یا دیگر مولکول ها را برای جلوگیری یا درمان اضافه وزن تأیید می‌کند.
پنج عامل موثر در افزودن پروتئین به رژیم غذایی:
داشتن سطح فعالیت بالا
پروتئین، تنها برای دوندگان ماراتن نیست؛ مواد غذایی قوی برای هر بدنی مفید است؛ غذاهای غنی از پروتئین، نه تنها عضلات کم چربی ساخته و احساس سیری طولانی مدتی به شما می دهد، بلکه سوخت و ساز بدن تان را نیز تقویت خواهد کرد؛ چون بدن شما برای شکستن پروتئین و عمل هضم، نسبت به کربوهیدرات انرژی بیشتری می خواهد.
وزنه زدن
نیاز به تغذیه خاص، بستگی به برنامه ورزشی شما دارد؛ تحقیقات نشان می دهد که بعد از تمرینات بدنی مثل تمرین های مقاومتی، آسیب جدی‌تری به ماهیچه وارد می شود؛ در نتیجه ممکن است در روزهایی که وزنه می زنید ۲۰ تا ۲۵ گرم پروتئین بیشتر مصرف کنید تا عضلات‌تان رشد و ترمیم داشته باشند.
سن‌‌تان از ۵۰ سال بالاتر است
مصرف پروتئین تان را دو برابر کنید؛ بزرگسالان سنین بالاتر به دو برابر میزان پروتئین نسبت به جوانان نیاز دارند، تا به طور مناسب، عضله سازی کرده و عضلات را حفظ کنند.
پروتئین گیاهی می‌خورید
اگر گوشت دوست ندارید و نسبت به ترکیبات مصنوعی غیرطبیعی که معمولاً در شیک های پروتئینی که در فروشگاه ها پیدا می شود تردید دارید، بهتر است بدانید که جایگزین های شگفت‌انگیزی برای تأمین پروتئین مورد نیازتان وجود دارد: ALOHA پروتئین گیاهی ارگانیکی است که از دانه های کدو حلوایی، نخود سبز و شاهدانه ساخته شده است.
تمرینات هوازی را ترجیح می‌دهید
فعالیت های استقامتی مثل پیاده‎روی، دویدن آهسته و شنا فشار و تنش زیادی به عضلات شخص وارد نمی کند؛ بنابراین، اضافه کردن ۱۰ تا ۱۵ گرم پروتئین کافی است؛ که می توانید با خوردن توت تازه یا درست کردن یک شیک با پودر پروتئین ALOHA به راحتی این مقدار پروتئین را به دست آورید.

۶ راه خانگی برای سفید کردن دندان‌ها
برترین جاهای دیدنی روسیه برای تفریح

منبع: آلامتو