بایگانی دسته ی : سلامت

خیلی بعید است که دیدن شکمتان در آینه انگیزه کافی برای کاهش وزن را در شما ایجاد نکند اما حتی در این صورت نیز با خواندن این مقاله متوجه خواهید شد که کاهش وزن چه فواید شگفت انگیزی برای بدن دارد.
به گزارش آلامتو و به نقل از بازده؛ کاهش وزن چیزی بیشتر از بهانه‌ای برای خرید لباس‌های نو به شما می‌دهد. از دست دادن فقط ۵ تا ۱۰% از وزن بدن‌تان می‌تواند سلامت کلی‌تان را بهبود ببخشد و ریسک بیماری‌های مزمن مثل بیماری‌های قلبی و دیابت را کاهش دهد. اما باید درباره اثرات کاهش وزن در هر سن و هر وزنی چیزهای مهمی بدانید. در این نوشتار با ما همراه باشید.
دکتر آدام تسای پزشک کایسر پرماننت کلورادو و سخنگوی انجمن پیشگیری و درمان چاقی می‌گوید اما این ریزش ناخواسته‌ی وزن می‌تواند اثرات کم‌‌تر واضحی هم داشته باشد، که همیشه اثرات بهتری نیستند. در این‌جا اثرات کاهش وزن (خوب یا بد) را که عموما از کسی نخواهید شنید ذکر می‌کنیم.
۱. سطح انرژی‌تان به سرعت بالا می‌رود
اغلب نخستین چیزی که کسانی که وزن کم می‌کنند متوجه خواهند شد یک تقویت انرژی زیاد است. چرا؟ دکتر تسای می‌گوید وقتی وزن کم‌تری را حمل می‌کنید برای گذراندن روز‌تان انرژی کم‌تری مصرف می‌کنید. کاهش وزن همچنین بهره‌وری اکسیژن را بهبود می‌بخشد، بنابراین وقتی از پله‌ها بالا می‌روید یا با فشار برای سوار شدن به اتوبوس پیش می‌روید به راحتی نفس کم نخواهید آورد.
 ۲. حافظه‌ی‌تان بهبود می‌یابد
در یک مطالعه‌ی سوئدی در ۲۰۱۳، خانم‌های مسن در تست‌های حافظه بعد از شش ماه دنبال کردن یک برنامه‌ی کاهش وزن نمره‌ی بهتری گرفتند. اسکن‌های مغزی در طول فرآیند رمزگذاری(وقتی خاطرات تشکیل می‌شوند) افزایش و در طول بازیابی خاطرات فعالیت کمتری را نشان دادند، که حاکی از بهره‌وری به‌خاطر آوردن بیشتر است. مولف این تحقیق دکتر آندریاس پترسون در یک نشریه مطبوعاتی گفت، “فعالیت مغزی تغییریافته پس از کاهش وزن نشان می‌دهد که هنگام ذخیره‌ی خاطرات جدید مغز فعال‌تر می‌شود و بنابراین منابع مغزی کم‌تری برای یادآوری اطلاعات ذخیره شده نیاز دارد. تحقیق قبلی چاقی را به حافظه‌ی ضعیف ربط داده است، به خصوص در زنان گلابی شکل که میزان کیلوگرم وزن بیشتری را اطراف کفل‌های‌شان حمل می‌کنند.
 ۳. رابطه‌ی‌تان به آزمایش گذاشته خواهد شد
کاهش وزن می‌تواند به شما احساس جذابیت بیشتری ببخشد، اما هیکل ترکه‌ای شما- و آن اعتمادبه‌نفس تازه به‌دست آمده- لزوما رابطه‌ی شما را با همسرتان تحکیم نخواهد بخشید. در یک مطالعه‌ی ۲۰۱۳ از دانشگاه دولتی کارولینای شمالی، محققان دریافتند که هرچند کاهش ۲۷ کیلوگرم یا بیشتر در دو سال یا کم‌تر معمولا روابط زوجین را بهبود می‌بخشد، گاها باعث حسادت یا احساس تهدید شریک زندگی شخص رژیم گرفته می‌شود. چرا؟ دکتر گالی سالتز، کمک سردبیر مجله‌ی روانشناسی هلث می‌گوید تغییر شکل اندام‌تان ممکن است طرف مقابل‌تان را به مداقه‌ی انتخاب‌های سلامتی خودش وا دارد. مشکل دیگر: شریک زندگی‌تان ممکن است درباره‌ی این که ممکن است شخصیت‌تان تغییر کند نگران شود. دکتر سالتز می‌گوید، “احساس بهتر، جذاب‌تر، یا معتمد به نفس‌تر کردن شما ممکن است موازنه‌ی رابطه را به هم بزند. آنها می‌ترسند که هویت‌شان به عنوان شخص معتمدبه‌نفس‌تر یا بالا دست را از دست بدهند. بسیاری از این چالش‌ها می‌تواند در مورد دوستی‌ها نیز صدق کند.
۴. خطر ابتلا به سرطان‌ در شما کم‌تر خواهد شد
دکتر تسای می‌گوید می‌دانید که سیگار کشیدن، بودن در معرض نور خورشید، و تشعشعات می‌تواند موجب سرطان شود، اما چاقی نیز با چند نوع سرطان در ارتباط است. اضافه‌وزن داشتن باعث التهاب می‌شود که باعث تغییرات سلولی در بدن می‌شود. طبق یک مطالعه‌ی ۲۰۱۲ در رابطه با زنان یائسه که در ژورنال تحقیقات سرطان چاپ شده است، با وجود این، سطوح خطرناکِ التهاب را می‌توان با کاهش فقط ۵% از وزن بدن‌تان کاهش داد. و در یک مطالعه‌ی ۲۰۱۴ چاپ شده در تحقیقات چاقی دریافتند که مردان چاقی که جراحی چاقی انجام داده‌اند ریسک ابتلا به سرطان را در باقی سال‌ها تقریبا به همان اندازه‌ی آدم‌های دارای وزن متعادل کاهش داده‌اند.
۵. اگر قبلا افسرده بوده‌اید، این امر ممکن است تغییر نکند
آیا اضافه وزن داشتن شما را افسرده می‌کند- یا افسرده بودن به افزایش وزن می‌انجامد؟ دکتر تسای می‌گوید همیشه امکان آن نیست که بگوییم کدام‌یک اول اتفاق می‌افتد. و در حالی که بیشتر آدم‌ها بعد از کاهش وزن احساس شادتری دارند، این درمان همه‌ی دردها نیست. او می‌گوید “برای درصد کم‌تری از آدم‌ها، حتی بعد از کم کردن ۴۵ کیلوگرم اخلاق تغییری نخواهد کرد. دکتر سالتز می‌گوید این ممکن است به خاطر آن باشد که کاهش وزن به مشکلات اساسی که ممکن است داشته باشید نمی‌پردازد.
 ۶. غذاها ممکن است برایتان طعم دیگری بدهند
کم کردنِ زیاد وزن در مدتی کوتاه ممکن است غدد چشایی‌تان را تغییر دهد. در یک مطالعه‌ی دانشگاه ایالتی استنفورد آشکار شد که پس از جراحی چاقی، ۸۷% بیماران تغییر در حس چشایی خود را گزارش دادند. حدود نیمی گفتند که غذا مزه‌ی تندتری داشته، در حالی که نیمی دیگر گفتند غذا مزه‌ی ملایم‌تری پیدا کرده است. نتیجه: آن‌هایی که غذا در نظرشان طعم ملایمتری پیدا کرده بود پس از جراحی ۲۰% بیشتر از کسانی که گفته بودن طعم غذا تندتر شده است در طول سه ماه وزن کم کرده بودند. مولفان این مطالعه می‌گویند تحقیقات بیشتری نیاز است تا تعیین کنند چرا تغییر چشایی رخ می‌دهد، اما مطالعه‌ی جدید دیگری نیز به یافته‌های مشابهی دست یافت. در این مطالعه، از درمانگاه سلطنتی لستر در بریتانیا، دریافتند که سه چهارم از بیماران جراحی کاهش وزن پس از عمل‌شان از غذاهای خاصی متنفر شدند؛ بیشتر غذاهایی مثل گوشت و محصولات لبنی.
۷. ورزش کردن برای‌تان جالب‌تر خواهد بود
دکتر تسای می‌گوید وقتی وزن اضافه با خود حمل می‌کنید، ورزش کردن می‌تواند از کسی که وزنی طبیعی دارد بیش‌تر باعث آسیب مفاصل و سوزش ریه شود. وقتی شروع می‌کنید به لاغر شدن، از حالت اجباری بودن ورزش کم کم کاسته می‌شود و بر جنبه‌ی سرگرمی آن افزوده می‌شود، یعنی همان تجربه‌ی انرژی‌زایی که باید باشد. به علاوه، سبک‌تر بودن شما را سریع‌تر و قوی‌تر می‌کند. مثلا، دویدن را در نظر بگیرید: عموما عقیده بر این است که در ازای هر کیلوگرم کاهش وزن، یک قهرمان می‌تواند از مدت زمانی که طول می‌کشد یک مایل را بدود ۲ ثانیه بکاهد.
 ۸. استخوان‌های‌تان ممکن است تغییر کنند
آیا تا به حال شنیده‌اید که وزن کم کردن استخوان‌های‌تان را ضعیف می‌کند؟ در حالی که این حرف که کاهش وزن به کاهش استحکام استخوان مرتبط است درست است، این تنها در صورتی یک مشکل بزرگ است که دچار کمبود وزن شوید یا یک رژیم غذایی ناسالم را به کار ببندید، و بنیاد ملی پوکی استخوان می‌گوید که مزایای کاهش وزن معمولا بر خطرات آن برتری دارد. اضافه وزن می‌تواند استخوان‌های‌تان را قوی‌تر کند(مجبورند که قوی‌تر باشند، چون باید وزن بیشتری را حمل کنند) اما به مفاصل نیز آسیب می‌زند. و تحقیقات جدید نشان می‌دهد که بالاخص چربی احشایی دور شکم برای استخوان‌ها مضر است، هم برای زنان و هم برای مردان. طبق خلاصه‌ای که در مجله‌ی آکادمی امریکایی جراحان ارتوپدی در ۲۰۱۳ به چاپ رسید کاهش وزن می‌تواند کمک‌کننده باشد و نشانه‌های آرتروز را کاهش دهد.
 ۹. احتمالا وقت کم‌تری را صرف مراقبت‌های پزشکی خواهید کرد
 طبق مطالعه‌ای که در ۲۰۰۹ در مجله‌ی امور بهداشتی چاپ شد آدم‌های دارای وزن معمولی نسبت به کسانی که اضافه وزن دارند پول کم‌تری صرف صورت‌حساب‌ها و هزینه‌های پزشکی می‌کنند. بخصوص، محققان دریافتند آدم‌های چاق ۱۴۲۹ دلار – ۴۲%- بیشتر از آدم‌های دارای وزن معمولی پول خرج می‌کنند، که بیشترِ آن صرف داروهای تجویز شده‌ی مورد نیاز برای کنترل بیماری‌های مزمن می‌شود. و در گزارشی در سال ۲۰۱۴ درمورد ساکنان میشیگان دریافتند که بهایای مراقبت پزشکی سالانه برای آدم‌هایی که بیش از حد چاق بودند ۹۰% از آن افرادی که وزن معمولی داشتند بیشتر است.
در اخبار مرتبط ناراحت‌کننده اما درست، وقتی وزن کم می‌کنید ممکن است متوجه چیز دیگری هم بشوید: پزشک‌ها(که سوگیری‌شان در قبال بیماران چاق ثابت شده است) ممکن است با شما رفتار بهتری داشته باشند.
۱۰. ممکن است ترفیع حقوق بگیرید
فقط پزشک‌ها نیستند که ممکن است پس از کاهش وزن با شما بهتر رفتار کنند؛ این احتمال در مورد کارفرمای‌تان هم وجود دارد. مطالعات نشان داده‌اند که آدم‌های چاق پول کم‌تری از کارکنان دارای وزن معمولی در می‌آورند، به خصوص در بین زنان. در واقع، در یک مطالعه‌ که در ۲۰۰۴ در اقتصاد بهداشت و درمان چاپ شد دریافتند که میانگین حقوق دریافتی برای یک کارمند چاق حدود ۲.۵% از حقوق یک کارمند لاغرتر کم‌تر است. طبق یک مطالعه‌ی بریتانیایی در ۲۰۱۴ کاهش وزن تا یک حدِ متناسب ممکن است برای‌تان پیشنهادات شغلی بیشتری هم به همراه داشته باشد.
 ۱۱. ممکن است بتوانید داروهای‌تان را دور بریزید
حفظ یک وزن متناسب می‌تواند از شما در برابر دیابت و بیماری‌ قلبی محافظت کند- اما اگر درحال‌حاضر اضافه وزن دارید و از این بیماری رنج می‌برید چه؟ خبر خوب: باز هم لاغر کردن می‌تواند کمک‌کننده باشد. دکتر تسای می‌گوید “این شرایط لزوما از میان نخواهند رفت، اما شما ممکن است بتوانید علائم بیماری و مقداری دارویی که می‌خورید را کاهش دهید.”
به عنوان مثال ممکن است بتوانید داروهای کلسترول و فشار خون کم‌تری مصرف کنید، یا یاد بگیرید دیابت نوع۲ تان را بدون تزریق‌های روزانه کنترل کنید. مطالعات همچنین نشان می‌دهند که کاهش وزن ممکن است به شما اجازه دهد بیماری‌های مزمنی مثل آسم و سوزش معده را هم بدون دارو(یا با داروی کم‌تر) کنترل کنید. در اخبار مرتبط ناراحت‌کننده اما درست، وقتی وزن کم می‌کنید ممکن است متوجه چیز دیگری هم بشوید: پزشک‌ها(که سوگیری‌شان در قبال بیماران چاق ثابت شده است) نیز ممکن است با شما رفتار بهتری داشته باشند.
 ۱۲. پوست‌تان ممکن است دچار افتادگی شود
چیزی که بسیاری از آدم‌ها پس از یک کاهش وزن دراماتیک برای آن آمادگی ندارند پوست شل و افتاده است. این مشکل یک شبه – یا شاید هرگز- بر طرف نخواهد شد و ممکن است احساس ناامیدی از اندام جدیدتان را در شما باقی بگذارد. بعضی‌ها به دنبال روش‌هایی مثل کشیدن پوست صورت، کشیدن پوست پستان، یا کاهش حجم شکم بروند، اما هر جراحی خطراتی دارد و در بسیاری از موارد بیمه این جراحی‌های زیبایی را پوشش نمی‌دهد.
 ۱۳. از اثرات کاهش وزن این است که بیشتر چرت خواهید زد
طبق یک مطالعه‌ی دانشگاه پنسیلوانیا در ۲۰۱۴ آدم‌هایی که حداقل ۵% از وزن بدن‌شان را در طول یک دوره‌ی شش ماه از دست می‌دهند به طور متوسط ۲۲ دقیقه بیشتر از قبل چرت می‌زنند. و در اوایل این سال محققان فنلاندی گزارش دادند که کاهش وزن متوسط به طرز چشمگیری نشانه‌های وقفه‌ی تنفسی در خواب را بهبود می‌بخشد.
دکتر تسای می‌گوید، “کاهش وزن معمولا به این معنی است که چیزهای کم‌تری وجود دارد که به لحاظ فیزیکی راه تنفس‌تان را تنگ کند و بافت نرم کمتری وجود دارد که مجراهای تنفسی بالایی را ببندد.” خواب بهتر همچنین به چربی سوزی کارآمدتر بدن‌تان کمک می‌کند، در نتیجه داشتن یک خواب شب کافی یعنی احتمال خلاص شدن از آن وزن اضافی برای‌تان بیشتر خواهد بود.
 ۱۴. می‌توانید احتمال بچه دار شدن‌تان را بالا ببرید
اگر تلاش کرده‌اید که باردار شوید، از دست دادن چند کیلوگرم می‌تواند کمک‌کننده باشد. در یک مطالعه‌ی ۲۰۰۹ که در باروری و نازایی چاپ شد دریافتند که چاقی در زنان با ناباروری و سندرم تخمدان پلی کیستیک مرتبط است، و این که هر چه وقتی یک زن چاق می‌شود جوان‌تر باشد، باردار شدن برای او سخت‌تر خواهد بود.
لاغر کردن می‌تواند به حصول اطمینان از این که بارداری سالم و کودک سالمی دارید نیز کمک کند، چون همیشه وزن یک مادر در طول(و حتی پیش از) بارداری با تمام انواع پیامدهای سلامتی برای فرزندانش در ارتباط بوده است.
 # ۱۵. سلامت چشم‌تان بهبود پیدا خواهد کرد
متیو مک‌کانه‌هی به مصاحبه‌شوندگان گفت که این کاهش وزن سریع جهت آمادگی برای نقش‌اش به عنوان یک قربانی ایدز در باشگاه خریداران دالاس، باعث شد که قدرت دیدش بهتر شود. این ممکن است نتیجه‌ی محدودیت کالری یا کمبودهای تغذیه‌ای باشد- اما برای بیشتر آدم‌ها کاهش وزن می‌تواند در واقع قدرت بصری آنها را از بیماری‌های مرتبط با چاقی مثل دیابت نوع۲ محافظت کند.
به عنوان مثال در یک مطالعه‌ی ۲۰۱۳ دانشگاه جورجیا دریافتند که درصد چربی بالاترِ بدن با سطوح پایین‌تر آنتی اکسیدان‌های لوتئین و زاگزانتین در بافت شبکیه مرتبط است. مولفان این مطالعه نوشتند، “نتایج نشان می‌دهند که چاقی ممکن است بر وضعیت تغذیه‌ای شبکیه تاثیر بگذارد. چنین ارتباط‌هایی ممکن است یکی از دلایلی باشد که چاقی بیماری‌های وخیم وابسته‌ به سن را تقویت می‌کند.
The post کاهش وزن و لاغری چه خواصی دارد؟ appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ اینکه ما برای یک گوریل حس دلسوزی بیشتری داریم تا مادری که خواسته با بردن فرزندش به باغ‌وحش یک روز خوش برای او بسازد، درباره ما چه می‌گوید؟
این یعنی ما با تمام وجود به این تصور چسبیده‌ایم که اتفاقات بد برای مادرهای خوب نمی‌افتد؛ اما متاسفانه این فقط یک قصه آرامش‌بخش است.
دارم درباره کشتن هارامبه، گوریل نر با گلوله صحبت می‌کنم که بعد از افتادن یک بچه در محفظه‌اش در باغ‌وحش سینسیناتی اتفاق افتاد. گوریل برای حفاظت از بچه کشته شد و موج ترسناکی از سخنان تند و خشمگین علیه مادر بچه شروع شد. تصویری از یک گوریل با عبارت «من کشته شدم چون زنیکه حواسش به بچه‌اش نبود» نمونه‌ای زشت از این واکنش‌ها بود که در اینترنت دست به دست می‌شد.
این واکنش‌ها من را یاد واکنش نامناسبی انداخت که بعضی‌ها گاهی به خبر ابتلای یک دوست به سرطان نشان می‌دهند: «کاش غذاهای بهتری خورده بود و بیشتر ورزش می‌کرد!» این شباهت تصادفی نیست.
سال‌ها قبل کتابی خواندم که روی من به عنوان پزشک تأثیر عمیقی داشت: «وقتی اتفاقات بد برای آدم‌های خوب می‌افتد» از یک خاخام یهودی به نام هارولد کوشنر. آن طور که او در این کتاب توضیح می‌دهد، خیلی‌ها نسبت به تراژدی‌های زندگی سایرین واکنش‌های بی‌ملاحظه نشان می‌دهند، چون دارند تلاش می‌کنند، خودشان را قانع کنند که مشابه این اتفاق برای خودشان رخ نخواهد داد. آن‌ها نمی‌توانند بپذیرند که اتفاقات بد بر حسب بخت‌واقبال حتی برای آدم‌های خوب هم رخ بدهند؛ چون این به معنی پذیرش این حقیقت است که آن‌ها اصلاً آن‌قدر که فکر می‌کنند، روی آنچه برایشان رخ می‌دهد کنترل ندارند.
مشابهاً، خیلی پدرومادرها از پذیرش این موضوع سر باز می‌زنند که اتفاقات بد ممکن است برای بچه‌هایی با والدین خوب هم بیفتند. چرا؟ چون این به معنی پذیرش این حقیقت است که اتفاقات بد ممکن است برای بچه‌هایشان بیفتد؛ حتی وقتی آن‌ها دارند بیشترین تلاش ممکن را برای مراقبت از آنان به کار می‌برند.
من در این مورد تا حدی به خودم اجازه اظهار نظر می‌دهم. نه فقط به خاطر سالیان سال طبابت که در آن اتفاقات بد بسیاری دیدم که برای کودکانی با مادران خوب رخ داده بود، بلکه به عنوان مادری که چهار فرزند را نسبتا صحیح و سالم به عرصه رسانده‌است. در مدت حدود سی‌سال مادری کردن، جز دو استخوان شکسته (که در حادثه‌های جداگانه اسنوبورد برای یکی از بچه‌هایم در زمان نوجوانی اتفاق افتاد) هیچ بخیه یا بیماری جدی برای بچه‌هایم پیش نیامده؛ اما وقتی به مادری که فرزندش در محفظه گوریل افتاده نگاه می‌کنم، با خودم فکر می‌کنم، فقط لطف خدا بوده که این اتفاق برای من نیفتاده.
یک تابستان من و شوهرم بچه‌های کوچک‌مان (۸، ۶، ۴ و ۱ ساله) را به پارک آبی بردیم تا خوش بگذرانند. شوهرم با دو پسر بزرگ‌تر به «رودخانه آرام» که از میان پارک می‌گذشت رفتند. [نوعی بازی در پارک‌های آبی. جریانی رودخانه مانند و آرام که با تیوب روی آن معلق می‌شوند و به آرامی با جریان آب می‌روند. ترجمه تحت‌الفظی آن «رودخانه تنبل» است.] من کوچک‌ترین پسرم و دخترم را به منطقه بسته مخصوص بچه‌ها بردم که دروازه‌ای داشت که خود به خود پشت سر ما بسته می‌شد و دستگیره باز کردنش بالاتر از دسترس بچه‌ها بود.
کوچولوهای من نوبتی روی سرسره پلاستیکی بچه‌ها بازی می‌کردند. دخترم کوچک‌تر از آن بود که خودش از پله‌های سرسره بالا برود، من باید او را بالای سرسره می‌گذاشتم و پایین سرسره می‌گرفتمش. بچه‌ها داشتند حسابی کیف می‌کردند.
چهارمین بار که دخترم را پایین سرسره گرفتم، ناگهان دیدم پسر چهارساله‌ام را پیدا نمی‌کنم. اول اصلا نگران نبودم. هر چه نباشد او در یک محفظه امن بسته مخصوص بچه‌ها محدود بود؛ اما خیلی طول نکشید که بفهمم او دیگر در محدوده نیست. راهی پیدا کرده بود و وارد بخش اصلی پارک شده بود. شنا بلد نبود و جلیقه شنا تنش نبود و داشت در منطقه‌ای پر از استخرهای عمیق برای خودش می‌چرخید.
دخترم را برداشتم و به سمت دروازه اصلی دویدم و از آن‌ها خواستم نجات غریق‌ها را دنبال بچه‌ام بفرستند. بعد از طولانی‌ترین پنج دقیقه عمرم، پسرم را دیدم که دست در دست نجات‌غریق نوجوانی می‌آمد. وقتی مرا دید، با ملامت به من اشاره کرد و گفت: «تو گم شدی!»
چطور از منطقه بسته بیرون آمده بود؟ بدون هیچ زحمتی! خیلی ساده، موقع رد شدن یک خانواده از در عبور کرده بود و آن خانواده یا ندیده بودند و یا اهمیت نداده بودند.
منظورم چیست؟ بچه من ممکن بود قبل از اینکه بفهمم چه شده غرق شده باشد. من او را به محفظه‌ای بسته با دروازه‌ای قفل‌دار برده بودم. درست کنارش ایستاده بودم. فقط چند لحظه چشمم را از او برداشته بودم تا خواهرش را از روی سرسره بردارم، در حالی که با خودم فکر می‌کردم، عیبی ندارد چون ما در منطقه بسته‌ای با قفل ضد کودک بودیم.
واقعیت این است که تراژدی فقط چند اتفاق کوچک تصادفی لازم دارد؛ مثل اینکه یک مادر لحظه‌ای به یکی دیگر از بچه‌هایش نگاه کند و بزرگسال دیگری ناخواسته (یا آگاهانه) دری با قفل کودک را برای بچهٔ بدون مراقب باز کند. بچه خودش هم دنبال کشف جاهای جدید است.
ممکن است دقیقاً همین اتفاق برای آن مادر در باغ‌وحش سین‌سیناتی افتاده باشد: او لحظه‌ای به طرف دیگری نگاه کرده‌است. نرده حفاظ ایرادی داشته‌است. بزرگ‌ترهای دیگری که درست کنار بچه ایستاده بوده‌اند، خواسته یا ناخواسته به بچه‌ای که دارد تلاش می‌کند از وسط یا بالای نرده رد شود بی‌توجهی کرده‌اند. همه این‌ها در چند ثانیه اتفاق می‌افتد، اما نتایج غم‌بار برای همیشه ماندگار است.
اشتباه نکنید. نمی‌خواهم بگویم مشکلی به عنوان قصور مادر وجود ندارد. نمونه‌هایش را خودم دیده‌ام: مادرهایی که بچه‌هایشان را کتک می‌زنند یا به موقع به آن‌ها غذا نمی‌دهند یا آن‌ها را برای چندین ساعت تا حتی چند روز تنها در خانه رها می‌کنند. آنچه در باغ‌وحش سین‌سیناتی رخ داد قصور مادر نبوده‌است. آن‌هایی که اصرار دارند بوده با این کار بیشتر درباره خودشان به ما اطلاعات می‌دهند تا مادر آن بچه.
آن‌ها می‌خواهند باور کنند که حوادث برای مادرهای خوب نمی‌افتند. در واقع نمی‌توانند بیفتند. این تندی و پرخاشی که این مادر را هدف گرفته بازتاب دهنده تلاش عاجزانه آن‌ها برای حفظ آن تصور است، در مقابل شواهدی که نشان می‌دهد آن تصور واقعیت ندارد. او مادر بی‌توجهی نبوده، همان‌طور که آن‌ها نیستند و اصرار بر اینکه اتفاقات بد نمی‌توانند برای مادرهای خوب بیفتند چیزی بیش از یک توهم زیبا و احتمالا تراژیک نیست.
The post چرا اتفاقات بد برای مادرهای خوب می‌افتد؟ appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

برای تغییر کفش های خود هر چند وقت یکبار به فکر می روید؟ آیا کفش های فعلی تان به اندازه کافی برای شما مناسب هستند؟
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ اگر کفشتان را درست انتخاب نکنید، ممکن است زمان مسابقه ناخن‌ها و انگشتان پاهایتان، تقاص این اشتباهتان را پس بدهند.
بند کفش‌هایتان را می‌بندید و حالا آماده دویدن هستید اما اگر به کفش‌هایی که به پا دارید توجه نکنید، برنامه دویدنتان می‌تواند با برخی چالش‌های جدی و روبرو شود.
در اینجا ۸ آسیب دیدگی متداول ناشی از انتخاب کفش‌های نامناسب را برایتان شرح می‌دهیم و می‌گوییم که چگونه بر این مشکلات غلبه یا از بروز آن‌ها جلوگیری کنید.
۱. با همان کتانی‌هایی می‌دوید که وزنه بلند می‌کنید
جف گادت، مالک Runners Connects Online Coaching Service می‌گوید: «شما باید با کفش‌هایی بدوید که واقعا برای دویدن طراحی شده‌اند، نه برای کراس فیت یا هر نوع ورزش دیگر».
علت آن این است که کفش‌های دو دارای تعادل مناسبی از انعطاف‌پذیری و پشتیبانی برای فعالیتی هستند که اساسا شامل پریدن از یک پا روی پای دیگر برای دوره‌های زمانی طولانی است.
گادت می‌گوید: «شما به مقداری انعطاف پذیری نیاز دارید تا پایتان بتواند با صرف انرژی کمتری حرکت کند و البته زیرسازی آن به گونه‌ای باشد که کمترین فشار و ضربه به پایتان وارد شود».
یک جفت کفش مناسب می‌تواند به شما کمک کند سریع‌تر و بدون آسیب دیدگی بدوید. اما یک کفش نامناسب می‌تواند در گرفتگی عضلات، درد قوس پا، مشکلات تاندون آشیل و آسیب دیدگی‌های دیگر نقش داشته باشد.
مشکل را حل کنید: فروشگاه‌های بزرگ را فراموش کنید. اگر در پیدا کردن یک کفش دوی مناسب، تازه کار هستید، بجای آن به فروشگاه مخصوص کفش‌های دویدن مراجعه کنید. در آنجا منتخبی از کفش‌های مخصوص دویدن پیدا خواهید کرد و کارکنانی که آموزش دیده‌اند، شما را در این مورد راهنمایی می‌کنند.
کارل لیورز، مربی دوی مستقر در آتلانتا می گوید: «برای خریدن کفش مناسب، حداقل ۳۵۰ هزار تومان کنار بگذارید. برندهای بزرگ گاهی اوقات گزینه‌های ارزان‌تری که نزدیک به ۲۰۰ هزار تومان هستند را در فروشگاه‌های بزرگ یا به صورت فروش ویژه ارائه می‌دهند اما آن‌ها از مواد ارزان‌تری ساخته می‌شوند که ضربه را به همان اندازه جذب نمی‌کنند.»
۲. بدون هیچ تحقیقی، همان کفشی را می‌خرید که دوستتان خریده است
بود کوتس، مدیر آموزشی در Runner’s World و نویسنده Running on Air می‌گوید هنگامیکه صحبت از کفش‌های دو می‌شود، ما مانند دانه‌های برف، خاص هستیم. بنابراین برخی کفش‌هایی که مناسب بقیه هستند، ممکن است مناسب شما نباشند. بعنوان مثال بروکس، ساکونی، نیوبالانس و سایر برندها، هر یک با توجه به قالبی که بر اساس آن ساخته شده‌اند،یک توانی دارند. بعضی در پاشنه پهن‌تر و در قسمت پنجه باریک‌تر هستند یا برعکس. بقیه از بالا تا پایین جادارتر هستند و برای افرادی با پاهای پهن‌تر مناسبند. بقیه ممکن است از پاشنه تا قسمت جلو، دراپ یا شیب کمتری داشته باشند.
این برندها، مدل‌های مختلفی تولید می‌کنند که هر کدام بمنظور اصلاح عیوب جزئی مختلف در گام شما طراحی شده‌اند. گادت می‌گوید پیدا کردن یک جفت مناسب برای خودتان، به معنای تمرکز کردن روی بهترین ترکیب برای شکل پا و بیومکانیک‌تان است. کاری که انجام دادن آن بتنهایی، سخت است.
مشکل را حل کنید: به جای آنکه دوستانتان را برای خریدن کفش با خود همراه کنید، نظر آن‌ها را بپرسید، و سپس خودتان تحقیق کنید و از افراد متخصص مشاوره بگیرید.
کوتس می‌گوید فروشگاه‌های اختصاصی دو، به کارکنانشان آموزش می‌دهند که پاها و گام‌های شما را ارزیابی کنند و سپس تعدادی از کفش‌های مناسب را برای شما بیاورند.
حداقل چند مورد از آن‌ها را برای چرخ زدن در اطراف ساختمان یا راه رفتن روی تردمیل بردارید و جفتی که از همه راحت‌تر است را انتخاب کنید.
یک مزیت دیگر مراجعه کردن به فروشگاه کفش‌های دو این است که اگر چند هفته گذشت و شما متوجه شدید درد دارید، می توانید کفش را برگردانید. احتمال دارد این نوع فروشگاه‌ها، کفش‌تان را تعویض کنند.
۳. به سایز کفش دقت نمی‌کنید
لیورز می‌گوید اولین باری که کفش دو به پا می‌کنید، خیلی گرم و نرم و راحت است اما پاها معمولا در غروب یا در پایان یک تمرین طولانی، ورم می‌کنند.
گادت می‌گوید در نتیجه با در نظر گرفتن این مسایل، بسیاری ازمردم کفش‌های دوی بیش از حد کوچک می‌خرند که باعث سیاه شدن ناخن‌های پا و افزایش احتمال کنده شدن ناخن، تاول، گرفتگی پا و انگشتان و سایش آن‌ها می‌شود
مشکل را حل کنید: جفتی را امتحان کنید که حداقل یک سایز بزرگتر از کفش‌های معمولتان است. بایستید و از یک دوست یا فروشنده کفش بخواهید انگشت شست‌اش را بین بلندترین انگشت پا و جلوی کفش‌تان فشار دهد. این،دقیق‌ترین روش است اما اگر تنها هستید، می ‌وانید خم شوید و خودتان این تست را انجام دهید.
کوتس می‌گوید: «باید حدودا به اندازه عرض انگشت شستتان در آنجا فضای خالی باشد. اگر اینطور نیست، نیم سایز بالاتر بروید و تست را تکرار کنید.»
۴. بند کفشتان را شل گره می‌زنید
کوتس می‌گوید در حالت ایده آل، کفش شما باید بعنوان یک اکستنشن عمل کند و در هر باری که پایتان به زمین برخورد می‌کند، از مفاصل و عضلات پایتان محافظت کند.
اما شل بستن بندها به پایتان امکان می‌دهد که به اطراف بلغزد، کارایی هر گامتان را کاهش می‌دهد و هم ترازی شما را بر هم می‌زند.
گادت می‌گوید: «در نتیجه پلانتار فاسیا ــ بافت سفت روی پایین پا ــ یا تاندون آشیل می‌توانند در هنگامیکه پایتان سعی دارد به قسمت ته کفش بچسبد، درد بگیرند. به مرور زمان، شما ممکن است دردی را احساس کنید که در مچ پا و ساق شما شروع می‌شود و در نهایت می‌تواند به زانوها و باسن‌تان برسد. کوتی می‌گوید اینها علائمی هستند که نشان می‌دهند پاهای لغزنده شما مانع ترکینگ درست مفاصل‌تان می‌شوند.
مشکل را حل کنید: به بالای کفشتان به دقت نگاه کنید. اگر بیش از عرض دو انگشت از زبانه کفش، بین بندها قرار دارد، آن‌ها را سفت تر بکشید و همیشه قبل از در آوردن کفش‌هایتان، بندهایشان را باز کنید. اگر می‌توانید بدون باز کردن بند کفش، پایتان را بیرون بیاورید، قطعا بندها بیش از حد شل هستند.
۵. بند کفشتان را سفت گره می‌زنید
کوتس می‌گوید تاندون‌های پایین ساق پا در یک غلاف، درست در بالای مچ پا جمع می‌شوند. اگر بند کفشتان را دور این ناحیه، محکم گره بزنید، می‌توانید التهاب تاندون اکستانسور ایجاد کنید که باعث درد و التهاب در بالای مچ و جلوی ساق پا می‌شود.
مشکل را حل کنید: کوتس می‌گوید نشانه‌های دیداری بندهای بیش از حد سفت، شامل چین خوردن در دو طرف کفش‌ها و دیده نشدن زبانه کفش است. اگر متوجه این علائم شدید، بندها را مقداری شل کنید ــ اگر شل کردن بندها باعث می‌شود پاشنه‌تان به اطراف بلغزد، یک جفت کفش کوچکتر را امتحان کنید. بندهای کفش باید به پاها احساس راحتی دهند و آن‌ها را منقبض نکنند.
لیورز می‌گوید: «اگر بالای پایتان در هنگام دویدن درد می‌گیرد، بایستید و بندها را مقداری شل کنید».
۶. کفش‌هایتان را عوض نمی‌کنید
مواد تشکیل دهنده کفش‌ها به مرور زمان تجزیه شده و قدرت جذب ضربه و زیرسازی‌شان را از دست می‌دهند.
تولیدکنندگان کفش توصیه می‌کنند که در هر ۶۵۰ تا ۸۰۰ کیلومتر، یک جفت کفش جدید بخرید.این، راهنمای خوبی است اما این موضوع را مد نظر داشته باشید که مسافت پیموده شده شما ممکن است به معنای واقعی کلمه، متفاوت باشد.
هر کس یک علامت هشدار دهنده متفاوت بر اساس بدن و بیومکانیک‌اش دارد که نشان می‌دهد چه زمانی، موقع دور انداختن کفش‌هایش است. بعضی دونده‌ها هنگامیکه کفش‌شان فرسوده می‌شود، دچار درد پا و مچ می‌شوند، در حالیکه بقیه این درد را در زانو یا پایین کمرشان احساس می‌کنند.
مشکل را حل کنید: لیورز می‌گوید اگر چند صد کیلومتر است که با کفش‌هایتان می‌دوید و هیچ چیز دیگری را در برنامه‌تان تغییر نداده‌اید ــ مثلا برای اولین بار شروع به دوی سرعت در تپه نکرده‌اید ــ اما چیزی شما را اذیت می‌کند، احتمالا وقت آن است که یک جفت کفش جدید بخرید.
گادت می‌گوید: «همچنین اگر لاستیک پاشنه، کف کفش‌تان را آنقدر فرسوده کرده که فوم زیرش مشخص است، باز هم زمان تعویض کفش‌تان است».
از سویی دیگر، وجود سوراخ در بالای کفش، عمدتا جنبه زیبایی دارد. نگران آن‌ها نباشید، مگر آنکه فرم کفش‌تان را تغییر دهد یا باعث شوند درکفش، احساس ناراحتی کنید.
۷. با کفش‌هایتان مانند لباس کثیف رفتار می‌کنید
شما خواه در خیابان‌های شهر بدوید یا در مسیرهای پیاده‌روی پر پیچ و خم، کفش‌های شما قرار نیست مانند روز اولشان تر و تازه بمانند. اما آن‌ها را در ماشین لباسشویی نیندازید.
گادت می‌گوید: «شستن و خشک کردن کتانی‌ها توسط ماشین لباسشویی، زیر سازی را از بین می‌برد و طول عمر کفش را کاهش می‌دهد. این بدان معناست که چند کیلومتر زودتر، زانو و مچ پایتان درد می‌گیرد.»
مشکل را حل کنید: اگر بیرون کفش‌های شما آنقدر گل آلود و کثیف شده‌اند که نمی‌توانید تحملشان کنید، آن‌ها را با یک حوله کاغذی مرطوب تمیز کنید.
در زیر باران شدید دویده‌اید؟ گادت می‌گوید: «داخل کفش‌هایتان را با روزنامه پر کنید و اجازه دهید در طول شب خشک شوند. این کاغذ رطوبت را جذب می‌کند و کفش‌ها، شکلشان را حفظ خواهند کرد». این ترفند به جلوگیری از بوی بد که معمولا بعلت رطوبت بوجود می‌آید نیز کمک می‌کند.
کتانی‌هایتان خشک شده‌اند، اما همچنان بد بو هستند؟ از پودرها و اسپری‌های مخصوص کفش استفاده کنید.
۸. به یک مدل کفش خاص پایبندید
لیورز می‌گوید: «شرکت‌های تولید کننده کفش هر سال یا هر دو سال یکبار، آپدیت‌هایی برای هر مدل ارائه می‌دهند. در برخی موارد، این تغییرات نشان دهنده یک پیشرفت هستند. اما حتی یک تغییر کوچک در مواد تشکیل دهنده یا ساختمان کفش می‌تواند به این معنا باشد که آن‌ها دیگر برای شما مناسب نیستند.
مشکل را حل کنید: کورکورانه، جدیدترین نسخه از کتانی مورد علاقه‌تان را نخرید. هنگامیکه مدل شما به روز رسانی می‌شود، دوباره به فروشگاه کفش برگردید و آن را امتحان کنید تا مطمئن شوید هنوز مناسب شماست.
در حالیکه در فروشگاه هستید، چند گزینه دیگر را نیز امتحان کنید .بعلاوه، برندهای دیگر نیز مشغول ارائه آپدیت‌های جدید بوده‌اند، بنابراین یک جفت کتانی که در گذشته در آن احساس راحتی نمی‌کردید، ممکن است حالا همان برگ برنده شما برای انجام یک دوی سریع‌تر باشد.
The post عوارض و مشکلات پوشیدن کفش نامناسب appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

اگر احساس میکنید که موهایتان نازک تر از قبل شده است پس باید به دنبال دلایلش بگردید و هرچه زودتر از ریزش غیرطبیعی موهای خود جلوگیری کنید.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ شانه زدن موها و دیدن انبوهی از موهای ریخته شده، هر کسی را عصبانی می‌کند. فکر می‌کنید واقعا دارید کچل می‌شوید؟ دکتر جولیان مک‌کی، استادیار پوست و مدیر واحد تحقیقات بالینی در گروه پوست دانشگاه کلمبیا می‌گوید که چند دلیل برای ریزش غیر طبیعی موها وجود دارد (یک فرد معمولی، ۶۰ تا ۱۰۰ تار مو در روز از دست می‌دهد). مک‌کی در اینجا ۶ دلیل متداول برای ریزش مو را بیان می‌‌کند:
۱. موی شما بیش از حد تحت تاثیر مواد شیمیایی قرار گرفته است
ترکیب سورفاکتانت و سولفات موجود در بسیاری از شامپوها و نرم کننده‌ها، در کنار مویی که بیش از حد تحت تاثیر مواد شیمیایی قرار گرفته (مثلا موی کراتینه شده، دکلره شده یا بیش از حد در معرض حرارت قرار گرفته) می‌تواند باعث شود موهایتان شکننده شوند و به شکستگی بیشتر و ریزش مو منجر شود. اگر این مسئله در مورد موهای شما صدق می‌کند، از شامپوهای بدون سولفات که حاوی مواد شوینده ملایم تری هستند، استفاده کنید.
۲. شما بشدت تحت استرس هستید
تلوژن افلوویوم، نام بالینی برای ریزش مویی است که پس از پشت سر نهادن یک تجربه دراماتیک مانند جراحی مهم، کاهش وزن شدید، بارداری یا استرس شدید توسط بدنتان، اتفاق می‌افتد. مو در ۳ مرحله رشد می‌کند: رشد، استراحت و ریزش. در طول تلوژن افلوویم، مو سریعتر از حالت طبیعی، دو مرحله اول را سپری می‌کند و وارد مرحله ریزش می‌شود. خوشبختانه، تلوژن افلوویم، موقتی است بنابراین هنگامیکه بدن شما آن استرس بیش از حد را پشت سر گذاشت، مویتان باید به حالت عادی برگردد.
۳. شما عادات غذا خوردن خوبی ندارید
درست مانند بدن شما که برای سالم ماندن به یک رژیم غذایی متعادل با مواد مغذی مناسب نیاز دارد، موهای شما نیز نیازمند یک رژیم غذایی درست هستند. اگر شما دچار کمبود چیزهایی مانند پروتئین، آهن و منیزیم باشید، ممکن است متوجه ریزش موی بیشتری شوید. اگر احتمال سایرعلل ریزش مو رد شده‌اند، یک متخصص تغذیه می‌تواند به شما در تنظیم یک رژیم غذایی مناسب کمک کند. موی شما از پروتئین ساخته شده است بنابراین اضافه کردن مواد غذایی بیشتری که سرشار از این ماده مغذی هستند ــ مانند ماست یونانی، مرغ و آجیل ــ به رژیم غذایی‌تان می‌تواند به کاهش ریزش موی مربوط به رژیم غذایی کمک کند.
همچنین بخوانید: بهترین مواد غذایی برای رشد مو
۴. با آب سخت دوش می‌گیرید
آب سخت (یعنی آب با تعداد مواد معدنی بالا) می‌تواند موی شما را خشک کرده و منجر به شکستگی آن شود. آب سخت، بیشتر از همه در خانه‌هایی با یک سیستم توزیع آب قدیمی یافت می‌شود. به گفته مشاوران آب EPA، رسوبات آهکی (یک ماده سفید سخت که در شیرهای آب، وان‌ها و سینک‌ها رشد می‌کند) شاخص مهمی است که نشان می‌دهد شما آب سخت دارید. استفاده کردن از یک شامپوی پاک کننده، یکبار در هفته می‌تواند به خنثی کردن این اثرات کمک کند.
۵. شما مبتلا به بیماری تیروئید هستید
کم کاری تیروئید (تیروئید کم کار) و پرکاری تیروئید (تیروئید پرکار) هر دو می‌توانند باعث ریزش مو شوند. خبر خوب این است که با درمان موفق (ممکن است یک هورمون تیروئید مصنوعی برای شما تجویز شود)، موها معمولا دوباره رشد می‌کنند. علاوه بر ریزش مو، سایر علائم شایع کم کاری تیروئید عبارتند از خستگی، پوست خشک، یبوست و ضعف عضلانی، در حالیکه سایر علائم متداول پرکاری تیروئید عبارتند از کاهش وزن ناگهانی، ضربان قلب سریع و تغییرات در چرخه قاعدگی. شما برای تشخیص بیماری تیروئید باید به پزشک مراجعه کنید.
همچنین بخوانید: علائم بیماری تیروئید
۶. شما مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک هستید
این اختلال غدد درون ریز باعث یک عدم تعادل هورمونی می‌شود که به سطوح بالای تستوسترون منجر می‌گردد. این امر می‌تواند در نهایت منجر به ریزش مو شود. سایر علائم PCO عبارتند از افزایش وزن، آکنه، ۶ دوره پریود یا کمتر در سال و رشد بیش از حد موهای بدن.
The post چرا موهایم میریزد؟ ۶ علت اصلی ریزش مو appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

اگر هنوز هم بدون نمک زیاد نمیتوانید به خوبی غذا بخورید بهتر است در ادامه با اینفوگرافیک مضرات نمک همراه شوید.
به گزارش آلامتو و به نقل از روزیاتو؛ بدون شک همه می دانیم که مصرف زیاد نمک برای بدن مضر است اما از اینکه دقیقا چه ضررهایی دارد و موجب ایجاد چه نوع بیماری هایی می شود، چندان آگاه نیستیم.
نمک یکی از مواد اصلی و ضروری برای سوخت و ساز و کارکرد صحیح عضلات بدن محسوب می شود اما باید بدانید که مصرف بیش از اندازه آن می تواند به بروز انواع بیماری ها منجر گردد.
بر اساس استاندارد‌های سازمان جهانی بهداشت، حداقل و حداکثر میزان تعیین شده برای مصرف نمک در طول یک روز، ۲ تا ۵ گرم است. این در حالیست که طبق گزارش محققان داخلی، مردم ایران به طور میانگین، روزانه بین ۱۰ تا ۱۵ گرم نمک مصرف می کنند که دو تا سه برابر بیشتر از استاندارد جهانی محسوب می شود.
باید بدانید که حدود ۴۰ درصد از نمک مصرفی را سدیم تشکیل داده است و واکنش افراد مختلف به نمک با هم فرق دارد. اما تقریبا همه پزشکان، متفق القول توصیه می کنند که برای پیشگیری از فشار خون بالا، باید با احتیاط نمک مصرف کنید. دلیل آن نیز در اینفوگرافیک زیر توضیح داده شده است.

The post خطرات مصرف زیاد نمک برای بدن [اینفوگرافیک] appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

اگر در جستجوی روشهای لاغری باشید احتمالاً با توصیه هایی در زمینه تغییر دادن میز کارتان به میزهای حالت ایستاده مواجه شده اید اما این روش تا چه اندازه در کاهش وزن موثر است؟
به گزارش آلامتو و به نقل از آی بانو؛ نشستن در محل کار! دوباره بیاندیشید. همچنان که در مطالعات منتشر شده در مجله فعالیت‌های جسمی و سلامت از سوی ست کریسی آمده است، ایستادن فقط ۲ یا ۳ کالری بیشتر از نشستن‌های ۱۵ دقیقه‌ایی کالری می‌سوزاند، پس بیش از این انتظار نداشته باشید.
قدم می‌زنید، سپس دوباره، بی‌حال می‌شوید چون سه دور می‌چرخید، حتی در بهترین شرایط ۲.۵ تا ۳ مایل در ساعت راه می‌روید. شاید تصور می‌کنید همین موجب لاغر شدن شما می‌شود.
برخی مطالعات حاکی از آن است که ایستادن بیشتر از نشستن کالری می‌سوزاند که شاید به همین دلیل میزهای کار ایستاده در جای جای ادارات بیشتر دیده می‌شود. حال آنکه اغلب آن مطالعات خطاست. مطالعات بیشتر دال بر آن است که اکثر افرادی که خوش اندام به نظر می‌رسند دائماً ورزش می‌کنند یا حداقل هر از گاهی در حال ورزش هستند که اندام آن‌ها را توجیه می‌کند.
بدین منظور، از ۷۴ جوان که داوطلب به نظر می‌رسیدند، ثبت نام کردند تا در آزمونی پیشرفته شرکت کنند. این افراد چهار تمرین منفک و هماهنگ مبنی بر نشستن، ایستادن یا قدم زدن را در گروه‌های جداگانه انجام دادند.
نخستین گروه پشت کامپیوتر نشستند و به مدت ۱۵ دقیقه مشغول نوشتن شدند، سپس ایستادند. گروه دوم به مدت ۱۵ دقیقه در مقابل تلوزیون نشستند، سپس روی تردمیل قدم زدند. گروه سوم ایستاده و سپس نشستند، حال آنکه گروه چهارم پیش از نشستن، قدم زدند. هر حرکتی ۳ دقیقه به طول می‌انجامید و هدف این بود که هر فرد در موقعیت خودش کاملاً ساکن بماند و هیچ حرکت یا تکانی خارج این حرکات نداشته باشد.
افراد حدوداً در هر ۱۵ دقیقه نشستن، فارغ از اینکه در مقابل تلویزیون یا کامپیوتر نشسته بودند، ۲۰ کالری سوزاندند. ایستادن فقط ۲ کالری بر این مقدار افزود.
کریسی، متخصص در زمینه سلامت و تحرکات جسمی در مرکز مدیریت تحقیقات کاهش وزن و فعالیت‌های جسمانی در دانشگاه پیتس‌بورگ می‌گوید، از یک دیدگاه کاملاً پویا، ایستادن و نشستن یکسان هستند. این نشانه خوبی است. پس با ایستادن تلاشی نمی‌کنید.
قدم زدن، با این وجود، سه برابر هر دوی آن‌ها کالری می‌سوزاند، یعنی ۶۰ دقیقه قدم زدن می‌تواند تا ۱۳۰کالری بسوزاند. با افزایش سن که به مرور و آرام آرام افزایش وزن گسترش می‌یابد، یک بار در روز قدم زدن کفایت می‌کند.
در مواقعی که لازم است شگردی در پیش بگیرید تا لرزش‌های دردناک را از خود دور کنید، ایستادن بر نشستن ارجحیت دارد. با این وجود، در مواردی که مستلزم کاهش وزن یا کنترل وزن است، تا حد ممکن از اینجا تا پله‌ها، تا آبدارخانه، از فواصل دور در پارکینگ تا ماشین، قدم بزنید.
دکتر کلی پریچت از آکادمی تغذیه و رژیم غذایی و مربی علوم فیزیکی در مرکز دانشگاهی واشنگتن می‌گوید، قدم زدن‌های متناوب، به مردم کمک می‌کند تا از مواقعی که می‌نشینند، سرزنده‌تر باشند.
او خاطر نشان می‌کند که ما دریافتیم ۱۵۰ دقیقه یا بیشتر ورزش ملایم قدرتی در هفته از مزایای پزشکی متعددی برخوردار است. بنابراین، اگر در زمره افرادی هستید که مشکلات پزشکی متعددی را پشت سر می‌گذارید، قدم زدن‌های متناوب به حل این مشکلتان کمک خواهد کرد.
The post آیا استفاده از میز کار ایستاده باعث کاهش وزن میشود؟ appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

اگر از سنگ کلیه رنج میبرید پس احتمالاً با دردهای وحشتناک آن آشنا شده اید اما چرا به این درد دچار شده اید؟
به گزارش آلامتو و به نقل از بازده؛ این مقاله ۱۵ عامل ابتلا به سنگ کلیه را به شما معرفی می کند که اصلا انتطارش را ندارید و بسیار عجیب هستند.
وقتی کسی دچار سنگ کلیه می‌شود باید بداند چرا و چگونه دچارش شده ‌است. به هر حال، ‌دلایلی غیر‌منطقی در مورد بیماری سنگ کلیه وجود دارد‌. ازهر ۱۱ نفر یک نفر در طول زندگی‌اش از سنگ‌کلیه رنج می‌برد. درحال‌حاضر، بنابر گزارش‌ها حدود۵۰ درصد افراد، ‌احتمال ابتلا به سنگ‌ کلیه را دارند. خبر بد این است که ‌در گذشته، سنگ کلیه در مردان بیش‌تر بود اما پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که به خاطر بروز چاقی در زنان و مردان، دیگر در ابتلا به سنگ کلیه شکاف جنسیتی بینشان وجود ندارد.
سنگ کلیه چیست؟
پرسش خیلی از شما این است که سنگ کلیه واقعا چیست و عوامل یا عامل ابتلا به سنگ کلیه چیست. سنگ کلیه توده‌ی جامد و سفت از مواد معدنی بدن است و در هر جایی ‌از ‌دستگاه ادرار می‌تواند تشکیل شود. در بیش‌تر موارد، ‌سنگ کلیه از جنس کلسیم و معمولاً‌ ترکیبی از کلسیم و اگزالات است؛ در موارد نادرتر، می‌تواند ترکیبی از کلسیم و فسفات باشد؛ اما کمی ‌اسید اوریک هم دارد.
خبر خوب این است که بیماران دارای سنگ کلیه با چند ترفند مثل تغییر در رژیم غذایی و سبک ‌زندگی‌‌شان می‌‌توانند این بیماری را کنترل یا حتی کاملا از آن پیشگیری کنند. در زیر ۱۵ عامل ابتلا به سنگ کلیه مطرح می‌شوند؛ که با راه‌هایی می‌توان آن ها را کنترل کرد.

۱. کلسیم بسیار کم
با کلسیم موجود در سنگ‌کلیه، این فکر پیش می‌آید که آیا این بیماری فقط از طریق مواد مغذی در غذا‌ها ایجاد می‌شود؟ نه، این یک تفکر قدیمی‌ است. درحال‌حاضر، کارشناسان می‌دانند افرادی که کلسیم بیش‌تری مصرف می‌کنند، نسبت به کسانی که در رژیم غذایی‌شان، کلسیم کم‌تری به بدن می‌رسانند؛ با احتمال کم‌تری به سنگ‌کلیه مبتلا می‌شوند. ‌براساس مطالعات ۲۰۱۳ منتو گاپتا، استاد و پژوهشگر اورولوژی دانشکده پزشکی‌ هاروارد و بیمارستان‌های مونت سینای روزولت و لاکس سانی مونت ؛ همه‌ی این مواد باید در بدن‌تان‌ با هم در حال تعادل باشند. دکتر گاپتا توضیح می‌دهد که اگر در رژیم غذایی‌تان کلسیم کمی ‌مصرف کنید؛ ماده‌ی شیمیایی اگزالا در بدن‌تان تولید می‌شود. از آن جا که این ماده‌ به صورت طبیعی به دستگاه گوارش متصل است؛ می‌تواند با کلسیم در ادرار ترکیب و باعث تولید سنگ‌کلیه شود.
۲. وسواس سالاد خوردن
فکر می‌کنید اگر سالاد بخورید، غذای‌تان مناسب و سالم است؟ ببینید پزشک اورولژیست‌تان چه می‌گوید. باید بدانید از سالاد چه می‌گیرید(چه موادی معدنی دریافت می‌کنید). بازهم اگزالات. این مواد معدنی در سبزیجات برگ‌دار مانند اسفناج، ریواس و چغندر یافت می‌شود. دکتر راجر سوری رئیس “بخش پژوهشی سنگ‌کلیه” دردانشگاه کالیفرنیاعنوان می‌کند در حالت طبیعی اگزالات روده‌، به کلسیم می پیوندد و از دستگاه اداراری بیرون می‌رود. اما وقتی میزان اگزالات بالاتر از حد مجاز و طبیعی باشد؛ مواد شیمیایی با چسبیدن به مواد ادراری، منجر به سنگ‌کلیه می‌شود. نمی‌توان گفت سبزیجات نخورید؛ درحقیقیت باید از‌ پزشک‌تان درباره ی مواد غذایی با اگزالات کم‌تر، بپرسید تا جایگزین‌اش را معرفی کند. برای مثال کلم‌پیچ به جای اسفناج یا گل‌کلم مصرف کنید.
۳. رژیم نمکی
اکثر مشکلات بالقوه می‌تواند ناشی از مصرف بالای نمک باشد، سنگ‌کلیه هم یکی از همین‌ها است. باید گفت افزایش مصرف سدیم‌ می‌تواند موجب افزایش میزان بالای کلسیم و ایجاد سنگ‌کلیه شود. دکتر برین ایتورک، اورولوژیست و سخنگوی انجمن اورولوژی می‌گوید، ‌با تولید کلسیم در ادرار، خطر تشکیل سنگ‌کلیه افزایش می‌یابد. متخصصان توصیه می‌کنند مصرف سدیم‌ افراد عادی روزانه حدود‌‌۲۳۰۰ میلی‌گرم باشد؛ اما کسانی که فشار خون دارند؛ باید کم‌تر از ۱۵۰۰ میلی‌گرم در هر روز استفاده کنند.
۴. مصرف ناکافی میوه‌های خانواده‌ی مرکبات
اگر نتوانید به یاد بیاورید آخرین باری که لیمو یا گریپ‌فروت خورده‌اید چه زمانی بوده است؛ باید بهانه‌ای برای‌ افزایش مصرف روزانه‌شان بیابید. مرکبات، ترکیبی از مواد معدنی مثل سیترات دارند که به کاهش ریسک ابتلای سنگ‌کلیه کمک می‌کند. اما دکتر گوپتا در مطالعه‌ی خود که در مجله ی نیچر به چاپ رسید نشان داد زمانی که افراد از مصرف میوه و سبزیجات همیشگی رژیم غذایی‌شان به مدت یک ماه اجتناب ‌می‌کنند؛ ‌میزانی ‌از موادشیمیایی در سنگ‌کلیه ایجاد می‌شود و درصد آن در ادرار کاهش می‌یابد. دکتر گوپتا می‌گوید سعی کنید که مدام و هر روز، ‌لیمو و یا لیمو‌ترش را در آب‌تان بچکانید و آن را میل نمایید.
۵. مصرف زیاد گوشت
خوردن بیش از اندازه ی مرغ و گوشت قرمز، می‌تواند ریسک سنگ‌ کلیه را افزایش دهد. در مطالعه‌ای که در ۲۰۱۴ در مجله ی “علم امراض تغذیه” چاپ شد آمده است سبزیجات و ماهی‌ها، حدود ۳۰ درصد تا ۵۰ درصد ابتلا به سنگ‌کلیه را نسبت به افرادی که روزانه زیر ۱۰ گرم ‌گوشت مصرف می‌کنند افزایش می‌دهند. ‌اما کاملا اشتباه و غیر‌علمی ‌است که بگوییم افرادی ‌که گوشت مصرف می‌کنند،در مقایسه با کسانی که در رژیم غذایی‌شان میوه و سبزیجات بیش تری استفاده می‌کنند؛ بیش تر مبتلا به سنگ‌کلیه می‌شوند. این‌گونه نیست چون، در برخی از این خوراکی ها موادی حاوی منیزیم وجود دارد که می‌تواند از تشکیل سنگ‌کلیه جلوگیری کند.
۶. زندگی در جنوب
کسانی که در جنوب‌شرقی ایالات‌متحد‌آمریکا( مشابه این استدلال را در ایران برای جنوبی های خودمان مطرح می کنند. م) زندگی می‌کنند؛ با احتمال بیش‌تری به سنگ‌کلیه مبتلا می‌شوند؛ اورولوژیست‌ها نام کمربند سنگ‌کلیه را به این منطقه داده‌اند. یکی از مطالعات مجله‌ی ایمیوولوژی در ۱۹۹۶‌ می‌گوید ریسک ابتلا به سنگ‌کلیه در افراد ساکن مناطق جنوبی ‌کشور آمریکا نسبت به افراد ساکن در مناطق سردتر و با آب و هوای خشک؛ دوبرابر است. دکتر گوپتا عنوان می‌کند هر چه قدر درجه ی حرارت بالاتر رود افرادی که در مناطق جنوب زندگی می‌کنند، مایعات بیش‌تری را از طریق تعرق از دست می‌دهند. و آب بدن‌شان کم‌تر می‌شود. هنگامی‌ که به اندازه‌ی کافی آب به بدن نرسد، با افزایش ترکیب مواد معدنی بدن و ادرار، به سنگ و توده تبدیل می‌شوند.
۷. نوشیدن بیش از حد چای سرد
در ۲۰۱۵، مجله ی پزشکی نیوانگلند در مورد مرد ۵۶ ساله‌ای نوشت که پس از نوشیدن بیش از حد چای سرد به‌طور اورژانسی در بیمارستان بستری شد و تشخیص دادند که نارسایی کلیه دارد. چای سیاه منبع اصلی اگزالات است که می‌تواند به شکل سنگ‌کلیه ‌در آید. این مرد روزانه در حدود ۱۶۸ اونس فنجان چای سیاه می‌نوشید که حداقل دو برابر میانگین مصرف معمول روزانه است. دکتر گوپتا می‌گوید اگر قبلاً سنگ‌کلیه داشتید؛ باید از پزشک‌تان درباره‌ی محدودیت مصرف چای بپرسید. هم‌چنین، ممکن است برخی‌ها مجبور شوند چای سیاه را از رژیم غذایی‌شان به‌طور کامل حذف کنند.
۸ . نوشیدنی گازدار
مورد بعدی در این فهرست عامل ابتلا به سنگ کلیه نوشیدنی‌های گازدار است. طبیعتا، آب کافی در بدن به عنوان نیمی ‌از روش‌های هوشیارانه برای پیشگیری از ابتلا به سنگ‌کلیه است؛ ‌زیرا با رقیق‌کردن مایع درون کلیه، مانع تشکیل سنگ‌کلیه می‌شود.(به همین دلیل کارشناسان و متخصصان می‌گویند نوشیدن ۸ لیوان آب در روز برای پیشگیری از تشکیل سنگ کلیه ضروری است.) اما باید گفت همه‌ی نوشیدنی‌های دیگر می‌توانند موجب تشکیل سنگ‌کلیه شوند. مطالعه‌‌ای در۲۰۱۳ نشان دادعدم مصرف یک قوطی نوشیدنی شیرین در روز، می‌تواند حدود ۲۳ درصد ریسک این عامل ابتلا به سنگ کلیه را ‌کاهش دهد. پژوهشگران معتقدند قند نوشیدنی‌های شیرین، باعث افزایش مواد شیمیایی و تشکیل سنگ‌کلیه می‌شود.
۹. والدین
بله والدین هم عامل ابتلا به سنگ کلیه هستند. حتی اگر یکی از والدین‌تان سنگ‌ کلیه داشته باشد، ریسک ابتلا به آن شما را نیز تهدید می‌کند. ‌مطمئنا یک خانواده رژیم‌ غذایی مشابهی دارند، اما دلایل بیولوژیکی هم وجود دارد، مثل چاقی یا دیابت که با ژن‌های زیادی در بدن درگیرند، اغلب مردم سنگ‌کلیه را از والدین به ارث می‌برند. ‌باید گفت عموما اگزالات باعث تشکیل سنگ‌کلیه می‌شود که هم‌ از طریق رژیم غذایی؛ و هم از طریق ژن به افراد منتقل می‌شود.
۱۰. بیماری روده
افرادی که التهاب روده دارند، نسبت به دیگران در معرض ریسک بالای ابتلا به سنگ‌ کلیه قرار دارند. مطالعات اخیر می‌گویند، به ویژه کسانی که به بیماری‌های کرون و کولیت اولسرایتو مبتلا هستند، در معرض ریسک سنگ‌کلیه قرار دارند. یکی از دلایل آن، ‌شرایط‌ و وضعیت دفع بدن به صورت اسهال است، که می‌تواند موجب کم آبی بدن و ایجاد درصد بالایی از مواد شیمیایی در مایع درسنگ‌کلیه شود.
۱۱. عفونت‌های مکرر دستگاه ادرار
عفونت ادراری مکرر، می‌تواند نشانه‌ی سنگ‌کلیه باشد. همه‌ی سنگ‌ها دردناک نیستند؛ در واقع، ممکن است بدون ‌این‌ که متوجه شوید از بدن‌تان دفع شوند. اما گاهی سنگ‌های‌کلیه در مجاری ادرار می‌مانند و مانع جریان ادرار می‌شوند که این می‌تواند موجب عفونت دستگاه تناسلی و سنگ‌ کلیه شود. عفونت ادرار نشانه‌ی محتملی است مبنی بر این که شاید سنگ‌کلیه دارید و از آن بی‌اطلاع هستید.
۱۲. استفاده بیش از حد ملین‌ها
بیش از ۲۰۰۰ سال است که مسهل‌ها یا ملین‌ها وجود دارند و مردم نیز، از آنها سوءاستفاده یا بد استفاده می‌کنند. مطالعه‌ای در ۲۰۱۰ نشان داد افراد مسن‌تری که یبوست دارند فکر می‌کنند نیاز به حرکت روده برای سلامتی‌شان بهتر است که همین فکر باعث اعتیادشان به تعداد زیادی ملین‌ می‌شود. افرادی که بی‌اشتها یا پر‌خور هستند نیز به این گونه ملین‌ها رو می‌آورند؛ ممکن است با استفاده‌ی بیش از حد این ملین‌ها، ‌توانایی بدن در جذب نیترات و داروها کم‌تر شود، یا داروها و ملین‌ها با هم تداخل پیدا کنند و ‌باعت عدم تعادل الکترولیت در بدن شود و به همین دلیل سنگ‌کلیه تولید شود. استفاده‌ی بیش از حد این داروها و ملین‌ها در بین افرادی که در‌ مناطق خشک زندگی می‌کنند، باز هم می‌تواند باعث ایجاد سنگ‌کلیه باشد.
۱۳. داروهای میگرن
افرادی که میگرن یا سر‌درد شدید دارند و داروهایش را مصرف می‌کنند (مثل توپوماکس) نسبت به کسانی که این داروها را مصرف نمی‌کنند؛ با احتمال بیش‌تری به سنگ‌کلیه دچار می‌شوند. دکتر سور بنابر مطالعات سال ۲۰۰۰ خود می‌گوید؛ این افراد سطح PH در دستگاه ادراری‌شان، افزایش می‌یابد؛ و‌ ممکن است دچار سنگ‌کلیه شوند (قبل از هر گونه تغییرات در رژیم غذایی‌تان، ‌از ‌پزشک‌تان بخواهید داروهای‌تان را بررسی کند).
۱۴. وزن
مورد بعدی در فهرست ۱۵ علت ابتلا به سنگ کلیه وزن است. احتمال ابتلای زنان چاق به سنگ‌کلیه، نسبت به زنان لاغر، حدود ۳۵% بیش‌تر است. بر اساس گزارش پژوهشی که در ۲۰۱۱ در مجله اورولوژی به چاپ رسید، پژوهشگران کاملاً مطمئن نیستند که دلیلش چیست اما مظنون هستند که اضافه وزن در دستگاه ادرار، ‌تغییراتی ایجاد می‌کند که تشکیل سنگ‌کلیه را آسان‌تر می‌سازد. به گفته‌ی دکتر سور، افرادی که سطح PH ادرارشان بالا می‌رود، سنگ‌کلیه‌شان می‌تواند ناشی از تجمع اسید اوریک باشد.
۱۵. جراحی برای کاهش وزن
همان‌ قدر که چاقی، ریسک سنگ‌کلیه را افزایش می‌دهد؛ جراحی بر کاهش وزن هم این ریسک را بالا می‌برد. بر‌اساس مطالعاتی که در ۲۰۰۹ در مجله ی اورولوژی به چاپ رسید دکتر استورک می‌گوید. این افراد پس از عمل، کلسیم کافی از رژیم غذایی‌شان جذب نمی‌کنند. به این ترتیب، ایجاد اگزالات در دستگاه ادراری منجر به ایجاد سنگ‌کلیه می‌شود. اگر اخیراً عمل جراحی داشته‌اید، با پزشک‌تان درباره‌ی نوشیدن زیاد آب یا محدودیت مصرف گوشت یا سدیم مشورت کنید تا بتوانید ریسک این عامل ابتلا به سنگ کلیه را کاهش دهید.
The post دلایل ابتلا به سنگ کلیه چیست؟ appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

اگر میخواهید از خوردن پاپ کورن لذت ببرید بهتر است آنرا در خانه درست کنید و از خرید پاپ کورن آماده پرهیز کنید چراکه مقدار کالری در پاپ کورن های آماده ممکن است بیشتر از حد استاندارد باشد.
به گزارش آلامتو و به نقل از روزیاتو؛ اگرچه خوردن چیپس، می تواند اندکی عذاب وجدان در فردی که آن را خورده به وجود آورد اما در مورد پاپ کورن اگر به درستی تهیه و میل شود، می تواند مفید هم باشد.
در این نوشته به بررسی ۹ دلیل برای مفید بودن این نوع میان وعده که در گروه هله هوله ها هم قرار می گیرد، پرداخته شده که آنها را برایتان برخواهیم شمرد.
اگر به درستی تهیه شود، کالری بسیار کمی دارد
زمانی که در مورد پاپ کورن و مزایای آن صحبت می کنیم، مسلم است که منظورمان پاپ کورن های پرچرب و کره ای نیست که در سینماها قابل خریداری است.
بر اساس یافته های یکی از مراکز پژوهشی در آمریکا که به بررسی مواد غذایی در مجامع عمومی می پردازد، پاپ کورن هایی در اندازه های متوسط و بزرگ ۱۲۰۰ کالری و ۶۰ گرم چربی اشباع شده دارد. بهترین نوع پاپ کورن ها همان انواع سنتی آن است که در حدود ۳۰ کالری انرژی دارد.
اگر می خواهید آن را در منزل تهیه کنید، به اندازه ۳ تا ۴ قاشق غذاخوری از دانه های ذرت را در داخل یک پاکت قهوه ای کاغذی قرار داده و سر آن را خوب ببندید. از بسته شدن در آن کاملا مطمئن شوید، سپس آن بسته را داخل ماکرو قرار داده و به مدت ۲ دقیقه داخل ماکرو حرارت دهید.
می تواند از میوه و سبزیجات هم سالم تر باشد
بله درست است چرا که دانشمندان و پژوهشگران دانشگاه «اسکرانتون» دریافته اند که پاپ کورن با در برداشتن «پلی فنول» ها که در گیاهان یافت می شود به عنوان آنتی اکسیدان عمل می کند و در کاهش تورم هم نقش دارد.
پلی فنول ها ترکیباتی هستند که در میوه ها و سبزیجات وجود دارند و تا ۹۰ درصد از آب تشکیل شده اند. پاپ کورن هم در حدود ۴ درصد آب دارد و بیشتر هم در دانه این گیاه یعنی همان قسمت هایی که در داخل دندان ها گیر می کند وجود دارد.
یک وعده پاپ کورن می تواند ۳۰۰ میلی گرم پلی فنول را در بر داشته باشد که ۱۳ درصد از میزان متوسط مصرف روزانه هر آمریکایی به شمار می رود. میزان میوه مصرفی روزانه ۲۵۵ میلی گرم و در مورد سبزیجات ۲۱۸ میلی گرم از این ماده را در بردارد.
اما از آنجایی که پاپ کورن سایر ویتامین های موجود در میوه ها و سبزیجات را دارا نیست نمی تواند به طور کامل جایگزین آنها شود.
پاپ کورن می تواند در مبارزه با سرطان، خوردنی مفیدی باشد
یکی از نقش های مهمی پلی فنول هایی که در موادی چون پاپ کورن یافت می شوند، این است که آنزیم هایی که غدد سرطانی برای رشد خود به آنها نیاز دارند را سد می کند. با این نقش خود پخش شدن سلول های سرطانی را تنظیم می کند.
از آن جایی که پاپ کورن از تورم هم جلوگیری به عمل می آورد، می تواند در گروه بهترین انواع پلی فنول ها باشد. با این حال مواد دیگری که این ماده را دارا هستند نیز گزینه های مناسبی به شمار می روند.
پاپ کورن میزان لازم غلات را تامین می کند
پاپ کورن یکی از محدود خوراکی هایی است که ۱۰۰ درصد غلات فرآوری نشده در آن وجود دارد. تنها یک وعده از آن ۷۰ درصد از غلات توصیه شده روزانه را داراست.
دکتر «جو وینسون» از دانشگاه «اسکرانتون» و مدیر پروژه تحقیقاتی در مورد پاپ کورن توضیح می دهد، در بسیاری از کورن فلکس ها هم غلات وجود دارد چرا که حدود نیمی از آنها از غلات تشکیل شده است.
پاپ کورن باعث راه انداختن شکم می شود
از آنجایی که پاپ کورن محتوی غلات و فیبر غیر قابل حل را نیز است، می تواند به یبوست کمک کند.
در مطالعه ای که ۸ سال پیش انجام پذیرفت نشان داده شد افرادی که به طور مداوم پاپ کورن مصرف می کنند، تا ۲۲ درصد، روزانه و در مجموع ۲۵۰ درصد غلات را دریافت می کنند.
چه کسی حتی می تواند تصور مفید بودن پاپ کورن ها در وضعیت هضم را داشته باشد؟ باید بدانید که مصرف فیبر یکی از جمله راه های مبارزه با یبوست است.
می تواند یک میان وعده مناسب برای کاهش وزن محسوب شود
مواد غذایی که میزان فیبر موجود در آنها بالاست، در مقایسه با سایر مواد غذایی بدون فیبر، می توانند احساس سیری بیشتری را به فرد بدهند.
زمانی که از نوع سنتی این پاپ کورن ها در بین وعده های غذایی خود استفاده می کنید، کمتر به سراغ شیرینی ها و غذاهایی با چربی بالا خواهید رفت. فقط یادتان باشد که از نمک و کره بیش از اندازه در تهیه آن بپرهیزید.
پاپ کورن برای مبتلایان به دیابت هم خوردنی مناسب محسوب می شود
علاوه بر دارا بودن فیبر در پاپ کورن، این خوراکی، نسبت به سایر کربوهیدرات هایی چون نان های سفید، شکر، کربوهیدرات پالایش شده کمتری دارد. از آنجایی که فیبرها توسط بدن شکسته نمی شوند، باعث افزایش ناگهانی میزان قند خون هم نمی شوند.
بی نهایت گزینه به عنوان طعم دهنده به این خوراکی وجود دارد
می توانید به جای استفاده از نمک بر روی پاپ کورن از گزینه های دیگری هم استفاده کنید. برای ایجاد چنین تنوعی می توانید از دارچین یا تکه های سیب هم استفاده کنید که هوس شیرینی را نیز برآورده کرده باشید. می توانید از طعم دهنده های دیگری چون کاری و واسابی هم استفاده کنید.
گاهی هم طعم دهنده های ایتالیایی همچون پارمسان و روغن زیتون را در تهیه آن به کار گیرید. هر آنچه که بدون کالری و خوش طعم باشد قابلیت اضافه کردن به پاپ کورن را دارد.
میزان آهن موجود در پاپ کورن، از اسفناج هم بیشتر است
بر اساس یافته های انجمن غذا و داروی آمریکا، در هر ۲۸ گرم از پاپ کورن، ۰٫۹ میلی گرم آهن وجود دارد. این در حالی است که در هر ۳۰ گرم اسفناج خام، ۰٫۸ میلی گرم از این ماده وجود دارد. البته ممکن است این میزان کم به نظر برسد.
مردان بزرگسال روزانه حدود ۸ گرم آهن لازم دارند. در میان زنان و به علت عادت ماهیانه مصرف آهن باید بیشتر باشد و بر اساس یافته های علمی انجمن نامبرده، حدود ۱۰ درصد از زنان با فقر آهن مواجه هستند.
The post خواص غذایی پاپ کورن برای سلامت appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com