بایگانی دسته ی : سلامت

استفاده از روغن هایی مانند نارگیل و زیتون در بخش زیبایی و سلامت پوست و مو بسیار رایج است.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ یکی از همه کاره ترین روغنها برای پوست، بدن و موی شما که دارای عملکردی عالی است، را می توانید در کمد آشپزخانه تان پیدا کنید. این بار در مورد روغن نارگیل صحبت نمی کنیم ــ منظورمان روغن بادام شیرین است.
دونا فولر،مدیر برند InstaNatural (یک خط مراقبت از پوست که از مواد تشکیل دهنده ارگانیک و طبیعی استفاده می کند) می گوید: روغن بادام، یک روغن چندکاره است که پوست را بطور منحصربفردی نرم می کند و تسکین می دهد. روغن بادام محتوی اسید چرب بالاتری نسبت به هر روغن دیگری دارد و غنی از ویتامین های A،B1،B2،B6 و E، بعلاوه زینک، منیزیم و کلسیم، و بنابراین یک مرطوب کننده قوی است. در عین حال بطور شگفت آوری سبک و غیر چرب است و همچنین برگ برنده پوست های حساس و مستعد آکنه است، چون منافذ را مسدود نمی کند.
فرقی نمیکند انتخاب شما کدامیک باشد، محصولی که حاوی روغن بادام است (اگر می خواهید به مشکلات پوستی دیگری مانند هیپرپیگمانتاسیون یا لکه های تیره پوستی و چین و چروک رسیدگی کنید، تصمیم درستی است) و یا مستقیما از آن استفاده می کنید (روغن بادام خام، پرس سرد و ارگانیک را انتخاب کنید)، این نرم کننده طبیعی و سبک، مزایای متعددی برای روال زیبایی شما دارد. ۹ مورد از آنها را در اینجا بیان می کنیم.
یک ماده ضدپیری است
حتماً دلیلی دارد که روغن بادام در لوکس ترین محصولات ضدپیری بکار می رود. جفری جیمز از Botanicals می گوید: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد روغن بادام شیرین به کاهش خطوط ریز و علائم پیری در پوستهای آسیب دیده از آفتاب کمک می کند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۰ نشان می دهد که روغن بادام دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی، تقویت کننده سیستم ایمنی و کاهندگی اثر زخم است. برای استفاده از این روغن به تنهایی، چند قطره از آن را بین کف دستهایتان بمالید تا گرم شود و سپس به آرامی روی پوست تمیز، ماساژ دهید.
پوستتان را با رطوبت، اشباع می کند
روغن بادام، رطوبت پوست را حفظ می کند و در درمان خشکی، التهاب و خارش پوست موثر است. جیمز می گوید: از آنجا که چربی ها در روغن بادام، عمدتاً اشباع نشده هستند، پوستتان آنها را بسرعت جذب می کند و در نتیجه رطوبت را حفظ می نماید. شما می توانید روغن بادام را در محصولات آرایشی مختلفی پیدا کنید اما در صورت تمایل به استفاده از روغن بادام خالص این کار را پس از حمام یعنی هنگامیکه پوست، تازه هیدراته شده است انجام دهید.
حلقه های سیاه زیر چشم را پنهان می کند
ویتامین E و اسیدهای چرب امگا۶، مواد تشکیل دهنده جادویی این روغن هستند. فولر می گوید: روغن بادام، کم شدن آب بدن را که می تواند باعث مشخص تر شدن حلقه های زیر چشم شود، جبران می کند ۲ یا ۳ قطره روغن بادام (یا یک کرم چشم حاوی روغن بادام) را درست قبل از خواب، به آرامی و بدون مالش، دور ناحیه اطراف چشمتان بزنید. مراقب باشید روغن در چشم شما نرود.
همچنین بخوانید: روش درمان حلقه های سیاه دور چشم؟
آکنه را برطرف می کند
ما نسبت به زمانی که استفاده از روغن برای پوست چرب ممنوع بود پیشرفت زیادی کرده ایم. برندا براک، بنیانگذار Farmaesthetics، یک شرکت تولید کننده محصولات مراقبت از پوست گیاهی می گوید: در واقع استفاده از روغن روی پوست چرب، یک راه مهم برای مقابله با مشکل تولید بیش از حد چربی است. روش قدیمی برای برطرف کردن این وضعیت، از بین بردن چربی یا خشک کردن پوست با محصولات قابض و الکل مانند بود اما این کار فقط چربی های موضعی را از بین برده و باعث تولید چربی بیشتر می شد. روغن بادام به باز کردن و تمیز کردن منافذ پوست کمک می کند و حتی تحقیقات نشان داده است که مشکل سبوم اضافی (چربی که پوست ما بطور طبیعی تولید می کند و می تواند باعث آکنه شود) را حل می کند. شبها پس از تمیز کردن پوستتان، مقداری کمی از این روغن را روی آن بمالید.
پوست تحریک شده را تسکین می دهد
به گفته فولر، زینک موجود در روغن بادام آن را به یک ماده ایده آل برای تسکین راش های پوستی، از جمله پسوریازس و اگزما تبدیل می کند. او می گوید: بدن ما برای سرعت بخشیدن به زمان ترمیم به زینک وابسته است. او توصیه میکند اگر پوست حساس و تحریک پذیر دارید در یک وان آب گرم که ۴/۱ فنجان روغن بادام شیرین به آن اضافه کرده اید به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه بمانید.
آرایش را پاک می کند
فولر می گوید: روغن بادام در پاک کردن آرایش هم ملایم است و هم موثر، حتی برای ناحیه حساسی مانند دور چشم. یک گلوله پنبه ای را در روغن بادام فرو ببرید و سپس به صورتتان بزنید. اجازه دهید این روغن بمدت ۲ دقیقه روی پوستتان بماند و سپس با یک پد پنبه ای، آرایشتان را به آرامی پاک کنید. این روغن، پوست شما را تمیز و نرم خواهد کرد بدون آنکه اصلا چرب بنظر برسد.
پوست لب شما را ترمیم می کند
چند قطره روغن بادام از لبهای خشکیده و ترک خورده محافظت کرده و آنها را تسکین می دهد. یا می توانید یک بالم لب که حاوی روغن بادام است، تهیه کنید.
شوره سر را برطرف می کند
ما معمولا تا زمانیکه پوست سرمان شروع به خارش و پوسته دادن نکند، به فکر آن نیستیم و پس از آن نیز به سراغ شامپوی ضدشوره می رویم. جیمز می گوید: به یاد داشته باشید که پوست سر نیز نیاز به تغذیه دارد. برای جلوگیری یا درمان شوره سر، او توصیه می کند چند قطره روغن بادام شیرین را شبها بطور مستقیم روی پوست سر بمالید.
همچنین بخوانید: بهترین روش درمان شوره سر
این کار نه تنها التهاب پوست سر را تسکین و کاهش می دهد و پوسته های خشک را نرم می کند بلکه سلامت و رشد موهای شما را نیز بهبود می بخشد (بخصوص اگر شما دچار کمبود جزئی روی یا منیزیم باشید هر دوی اینها برای سلامت مو مهم هستند). آنقدر ماساژ دهید تا روغن جذب شود و اجازه دهید تمام شب روی سرتان بماند. جیمز می گوید: شما بعنوان یک درمان شبانه یا هفتگی، فقط به چند قطره از این روغن نیاز خواهید داشت. اگر با یک محصول که مخصوص سلامت پوست سر فرموله شده، احساس راحتی بیشتری می کنید، محصولی که حاوی روغن بادام است را خریداری نمایید.
موهای شما را درخشان می کند
شما می توانید برای درخشان کردن موهایتان از محصولات گرانقیمت حاوی روغن بادام استفاده نمایید یا در پولتان صرفه جویی کرده و مقداری روغن بادام شیرین را در کف دستهایتان گرم کرده و از وسط ساقه مو تا نوک موهایتان بمالید.
سوزان گریفین بلک، یکی از بنیانگذاران محصولات EO می گوید: روغن بادام شیرین یک جایگزین عالی برای برخی از محصولات درخشان کننده و نرم کننده معمولی است. مواد معدنی مانند پتاسیم و منیزیم به تقویت مو کمک کرده، موخوره را کاهش می دهند و به ساقه های خشک مو، رطوبت می رسانند.
The post خواص و کاربرد روغن بادام شیرین برای پوست appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

اگر میخواهید از یک مکالمه دشوار بدون افسوس خارج شوید و حس رضایت داشته باشید باید نحوه مدیریت کردن اینگونه مکالمات را یاد بگیرید.
به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ هر کس لااقل ۷۵درصد در مورد نحوه رفتار دیگران با خودش مسئول است. رفتارهای کلامی و غیرکلامی ما گزینه‌های بقیه برای واکنش را محدود کرده یا گسترش می‌دهند؛ برای مثال، اگر کسی در حالی که دارد از کنارتان رد می‌شود بپرسد «چطوری؟»، می‌دانید که نباید برگردید و کنار او راه بیفتید تا پاسخ مفصلی به او بدهید. با ادامه دادن به راهش، طرف مقابل به شما این پیام را می‌رساند که انتظار یک سر تکان دادن یا پاسخی کوتاه و خلاصه از شما دارد؛ اما اگر او در مقابل شما می‌ایستاد و چشم‌در‌چشم این سوال را از شما می‌پرسید، گزینه‌هایتان متفاوت می‌شد. رفتار او عکس‌العملی بیش از یک پاسخ واکنشی می‌طلبد.
ما همه محصول عادت‌هایمان هستیم و الگوهای ارتباطی به ما کمک می‌کنند تا مجبور نباشیم راجع به تک‌تک کلماتی که به زبان می‌آوریم فکر کنیم؛ اما وقتی صرفا به این دلیل که نتوانسته‌ایم گزینه‌های بهتری برای پاسخ دست‌و‌پا کنیم به سمت این الگوها می‌لغزیم، پیش‌بینی‌پذیر می‌شویم؛ مثلاً اگر به پرهیز از تقابل شناخته می‌شوید، سایرین می‌توانند شرایطی ایجاد کنند که باعث شود پا پس بکشید یا عذرخواهی کنید یا مکالمه را رها کنید. دارید مسئولیت ۷۵درصدی‌تان را واگذار می‌کنید و این خوب نیست.
اما اگر مجموعه‌ای از پاسخ‌ها دم دست داشته باشیم، می‌توانیم از الگوهای پیش‌بینی‌پذیر اجتناب کنیم؛ برای مثال، می‌توانیم یاد بگیریم که با بعضی سوالات بی‌ادبانه به عنوان پرسش‌هایی بی‌طرف برخورد کنیم یا عنصری از منطق در اظهارنظری ظاهراً مسخره بیابیم یا به یک توهین طوری پاسخ دهیم که انگار اتفاقی و غیرعمدی بوده‌است. به این ترتیب، به جای اینکه قربانی الگوهای عادتی شویم، بر آنچه اتفاق می‌افتد حاکم می‌شویم.
چنین مهارتی مخصوصا در فضاهای سیاسی که در آن‌ها آنچه گفته می‌شود، اغلب با آنچه منظور است تفاوت دارد، اهمیت پیدا می‌کند. دوام آوردن و پیشرفت در میان سیاست‌بازی‌های محیط‌های کاری نیازمند درجه‌ای از تسلط بر برخوردهای روزمره است. مهم است که روش‌های مؤثر واکنش به موقعیت‌های سخت را بدانیم.
مکالمات دشوار
اگر کسی به شما چیزی بگوید و بعد بشنوید که به دیگران حرف متفاوتی زده چه باید کرد؟ در محیط‌های سیاسی سازمانی این اتفاق نادری نیست. آیا باید بگذرید؟ کینه به دل بگیرید؟ دیگر به آن فرد اعتماد نکنید؟ مستقیم موضوع را مطرح کنید؟ با یک مجموعه واکنش آماده، گزینه‌هایی پیش رویتان خواهید داشت؛ حتی می‌توانید با واکنشی مؤثر، با فاصله کمی بعد از مرتبه اولِ این برخورد، از وقوع چنین وضعیتی در آینده جلوگیری کنید، چه در کار افزایش مجموعه واکنش‌هایتان تازه‌کارید چه باتجربه، داشتن واکنش‌های آمادهٔ متفاوت در دسترس مفید خواهد بود. لیستی که در ادامه می‌آید تاکتیک‌های دسته‌بندی شده‌ای است که بهتان کمک می‌کند این کار را انجام دهید. وقتی به یک وضعیت منفی بالقوه واکنش نشان می‌دهید، به کار بردن این تاکتیک‌ها ممکن است از صدمه به یک رابطه مهم یا رفع یک تهدید به اعتبارتان جلوگیری کند:

از زاویه دیگری به موضوع نگاه کنید. کلمات یا اقدامات طرف دیگر را طوری تفسیر کنید که فضا را برای تعاملات آینده فراهم کند. اگر کسی گفت: «نمی‌خواهم دعوا کنم.» یک تغییر دیدگاه مناسب می‌تواند این باشد که «قطعاً دعوا نمی‌کنیم، داریم مباحثه می‌کنیم و تا آنجایی که می‌دانم شما خوب بحث می‌کنید.»
حرف‌ها را به شکل متفاوتی که کمتر منفی باشد بگویید. اگر کسی شما را متهم کرد که در جلسه‌ای بیش از حد محکم بوده‌اید، می‌توانید در پاسخ بگویید، «درباره این موضوع احساسی قوی دارم». اگر لج‌باز خوانده می‌شوید، می‌توانید بگویید، «وقتی پای موضوع مهمی که به موفقیت کار مربوط است در میان باشد، خیلی مصصم هستم». به جای اینکه بگذارید عبارات برخورنده یا نادرست بگذرند، جایگزین برایشان پیشنهاد کنید.
موفقیت‌های گذشته را برای بازتعریف شکست فعلی به کار ببرید. اگر افراد درگیر در یک مکالمه سابقه‌ای از تعاملات مثبت دارند، یادآوری موفقیت گذشته و توانایی رسیدن به نقطه مشترک می‌تواند مفید باشد: «ما سابقه خوبی در کار با هم داریم، دلیلی ندارد حالا این سابقه را خراب کنیم.»
ابهام و جهت‌دهی عبارات منفی را تغییر دهید. هر کس ممکن است تصادفاً حرف برخورنده‌ای بزند یا جرقه مخالفت را بزند. در چنین مواقعی، یک استراتژی مفید این است که: به آنها فرصت بدهید که کار درست را انجام بدهند. «البته راه بهتری هم برای گفتن این موضوع وجود دارد» یا «منظور شما همان چیزی بود که من فکر می‌کنم؟»، مثال‌های از تشویق افراد به بازنگری و تغییر حرفشان هستند.
سؤال کنید. وقتی درباره منظور کسی تردید دارید، یک رویکرد معقول این است که قبل از واکنش منفی برداشتتان را بررسی کنید: «ممکن است منظورت را واضح‌تر بگویی؟»
موقعیتِ قدرت طرف مقابل را تنظیم کنید. وقتی به کسی اجازه می‌دهید احساسی ناگوار در شما ایجاد کند یا کارتان را زیر سوال ببرد، دارید بی‌دلیل برای خودتان در مقابل او موضع ضعف و تسلیم می‌گیرید. این ناهماهنگیِ موضعِ قدرت اغلب قابل تغییر است. یک روش برای این کار کاهش تأثیر این برخوردها روی شما، با تغییر نگرش‌تان است. می‌توانید احساس ناراحتی را نپذیرید یا اینکه بگویید، «خوشبختانه به این راحتی‌ها به من برنمی‌خورد. مخصوصاً با موقعیت‌های نادر مثل این».
اولویت مسائل را تغییر دهید. با تمرکز روی روند کار، مکالمه را از ترجیحات شخصی دور کنید. مثلا یک پاسخ می‌تواند این باشد که، «به نظر می‌رسد روی «چه» توافق داریم؛ اما در مورد «چطور» به مشکل خورده‌ایم». با این روش مشکل را نصف می‌کنید. حالا تمرکز تنها روی یک جنبه از مسئله‌ای است که در غیر این صورت ممکن بود به شکل یک بن‌بست حل‌نشدنی به نظر بیاید.

تفاوت بین کسانی که ارتباط مؤثر برقرار می‌کنند، با کسانی که در مکالمه و حتی زندگی به هر طرف رانده می‌شوند ممکن است همین تطبیق‌پذیری باشد. دفعه بعد که به نظرتان با راه بسته‌ای مواجه شدید، چه به علت برخورد و چه به علت نبود فهم متقابل، تاکتیک‌های بالا را در نظر بگیرید. آزمایش تنها راه برای رسیدن به حداقل ۷۵درصدی مسئولیت برخوردها با ماست؛ در غیر این صورت، بیشتر روزهای ما در گرفتاری عادات پیش‌بینی‌پذیرمان می‌گذرد و به جایی هم نمی‌رسیم و در این مسیر هیچ سود و لذتی هم نیست.
The post مدیریت مکالمات دشوار و منفی appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

چه به دنبال شروع بارفیکس رفتن باشید و چه قصد افزایش رکورد و توان شخصی تان در بارفیکس را داشته باشید این مقاله یک راهنمای خوب برای شماست.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ در این بخش،ما سوالات سلامت و تناسب اندام شما را از باهوش ترین کارشناسان جهانی می پرسیم. «چگونه می توانم بارفیکس انجام دهم؟هرگز قادر نبوده ام که بیش از یک بارفیکس بروم.»
بارفیکس یکی از بهترین تمرینات برای ساخت عضله در قسمت بالایی کمر و عضلات دو سر بازو است. اما برای بسیاری از افراد انجام این حرکت دشوار می‌باشد. حرکت بارفیکس مقدار زیادی قدرت نسبی در نیم‌تنه بالایی بدن نیاز دارد. به گفته مربی تمرینات قدرتی، جیم اسمیت (C.S.C.S) این یعنی که شما نسبت به وزن بدنتان چقدر قدرت دارید برای ایجاد قدرت پایه برای به حرکت در آوردن بدنتان می‌توانید تمرین‌هایی از قبیل کشش پشت، بارفیکس افقی و پارو زیربغل هالتر خم را انجام دهید. این حرکات به شما کمک می‌کنند عضلات کششی پشتتان را تقویت کنید. در چند هفته‌ی اولیه تمرینات خود ۳ الی ۴ ست، حداقل دو مورد از این حرکات را در دفعات ۸ تا ۱۲ تایی انجام دهید. همان‌طور که قدرتتان افزایش پیدا می‌کند تعداد دفعات را در هر ست به ۶ الی ۱۰ تکرار کاهش داده و وزنه‌های مورد استفاده را افزایش دهید.
چگونه شروع کنید؟
اگر اصلاً نمی‌توانید بارفیکس بزنید با وضعیت‌های «منفی» شروع کنید. به جای بالا کشیدن بدن خود به سمت میله بر آرام آرام پایین آوردن بدن خود از موقعیت بالایی تمرکز کنید. اسمیت می‌گوید «منفی» ها باعث افزایش قدرت می‌شوند چون ماهیچه‌های شما در طول فاز اکسنتریک یا برون‌گرا (در حین پائین آمدن) زمان بیشتری را تحت تنش طی می‌کنند.
نحوه انجام این کار
روی یک جعبه یا نیمکت بایستید، به بالا پریده و بدن خود را در موقعیت بالایی یک حرکت بارفیکس قرار دهید (سینه شما باید میله را لمس کند و آرنج‌ها به عقب به سمت قفسه سینه کشیده شوند.) سپس در طی ۴ تا ۸ ثانیه به آرامی بدن خود را به سمت جعبه پایین بیاورید، به بالا پریده و حرکت را تکرار کنید. ۴ تا ۶ ست ۶ الی ۸ تایی از منفی‌ها را انجام دهید، بین هر ست حدود ۱ تا ۲ دقیقه استراحت کنید.
راهنمایی فرم
تکنیک‌های مناسب می‌توانند به شما در انجام بارفیکس بسیار کمک کنند در اینجا هشت مرحله که توسط اسمیت طراحی شده‌اند برای آموزش فرم مناسب برای این تمرین آورده شده‌اند.
۱. درحالیکه دست‌هایتان به اندازه عرض شانه از هم فاصله دارند میله را بگیرید، فاصله‌ی بیش از حد دست‌ها می‌تواند به مچ دست، آرنج و شانه‌ی شما آسیب بزند.
۲. زمانی که از میله آویزان می‌شوید دست‌هایتان را به طور کامل بکشید، بخش بالایی کمر خود را شل نکنید چون باعث وارد آمدن فشار اضافی بر شانه‌های شما می‌شود. تیغه‌های شانه خود را به سمت عقب و پایین نگه‌ دارید (تصور کنید که شانه‌های خود را دور از گوشتان نگه می‌دارید) و برای محافظت از شانه‌های خود تنش را حفظ کنید.
۳. درحالیکه نگاه خود را مستقیم به جلو نگه می‌دارید خود را به سمت بالا بکشید.
۴. آرنج‌های شما باید مسیری را دنبال کنند که کمی مقابل دو طرف بالا تنه تان است.
۵. چانه شما باید از سطح بالای میله بگذرد تا حرکت پایان پیدا کند و آرنج‌های شما باید به عقب و به سمت قفسه سینه هدایت شوند.
۶. به صورت حساب شده و به آرامی پایین بیایید.
۷. هنگامی ‌که دست‌های شما به طور کامل کشیده شدند دوباره حرکت را تکرار کنید.
۸. همیشه به جای کمیت بر کیفیت تمرکز کنید.
افزایش قدرت
هنگامی‌که توانایی تکمیل حرکت را پیدا کردید، از این برنامه ساده طراحی شده توسط اسمیت برای انجام دفعات بیشتر با زمان استراحت کمتر استفاده کنید.
هفته ۱-۲: ۱۰ ست × ۲ دفعه، ۶۰ ثانیه استراحت بین ست‌ها
هفته ۳: ۸ ست × ۳ دفعه، ۵۰ ثانیه استراحت
هفته ۴: ۷ ست × ۴ دفعه ، ۴۰ ثانیه استراحت
هفته ۵: ۶ ست × ۵ دفعه ، ۳۰ ثانیه استراحت
هفته ۶: ۵ ست × ۶ دفعه ، ۲۰ ثانیه استراحت
The post چگونه بیشتر و بهتر بارفیکس برویم؟ appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

داشتن پوستی سالم و البته لطیف در کف پاها برای هرکسی ایده آل است اما متاسفانه پا عضوی از بدن است که ممکن است هیچوقت لطافت پوست را در آن تجربه نکنید و حتی دچار ترک های ناجوری هم در قسمت کف پاهای خود بشوید.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ اگر از پاهایتان بدرستی مراقبت نکنید، ممکن است پاشنه هایتان به شدت ترک بخورند. در پوست پاهای ما هیچ غده عرقی وجود ندارد و احتمال زیادی دارد که آنها خشک شوند و ترک بخورند. ترک خوردن پاها و پاشنه پاها به علت کمبود رطوبت بدیهی است. اما پاهای ترک خورده می توانند توسط برخی شرایط پزشکی نیز ایجاد شوند. افراد مسن، افراد مبتلا به دیابت یا کسانی که مبتلا به بیماری پای ورزشکاران هستند، همگی ممکن است گرفتار ترک های شدید پا شوند.
ترک های پا می توانند آنقدر وخیم شوند که ایجاد درد کنند. این زمانی است که ترک ها به لایه حساس میانی پوست (درم) رسوخ می کنند.اگر در طول روز زیاد بایستید نیز ممکن است دچار ترک خوردگی پا شوید. فشار بیش از حد روی پهنه پا باعث این مسئله خواهد شد. کمبودهای ویتامین در اسیدهای چرب امگا ۳ و زینک نیز پاها را خشک و ترک خورده خواهد کرد.
اگر پاهای ترک خورده دردناک دارید، مهم است که فورا از آنها مراقبت کنید. چند درمان خانگی موثر وجود دارند که برای پاهای ترک خورده، مفید خواهند بود. اگر فورا از آنها مراقبت نکنید، ممکن است دچار مشکلات جدی تری شوید. آنها می توانند دچار عفونت شده و راه رفتن را بسیار دشوار سازند.
همچنین بخوانید: درمان ترک پاشنه پا
اگر در آغاز بروز علائم با درمانهای خانگی آسان از پاهای ترک خورده تان مراقبت نکنید، ممکن است در آینده به عوارض بیشتری دچار شوید که به توجه پزشکی نیاز خواهند داشت. برای درمان و التیام سریع پاهای ترک خورده تان، بدون نیاز به کرم های گران قیمت یا مراجعه به پزشک، یکی از درمان های خانگی زیر را امتحان کنید.
خمیری از موز
موز، یکی از بهترین راهها برای کمک به التیام سریع پاهای ترک خورده است. چند موز رسیده را بردارید و آنها را له کنید تا به شکل خمیر در بیایند. این خمیر را روی نواحی آسیب دیده پاها قرار دهید و اجازه دهید حدود ۲۰ دقیقه بماند. می توانید برای تسریع زمان بهبودی، جوراب بپوشید و اجازه دهید در طول شب روی پاهایتان بماند. آووکادو له شده به همراه روغن نارگیل نیز برای این کار مناسب است.
با روغن زیتون ماساژ دهید
روغن زیتون، یک مرطوب کننده بسیار عالی برای پوست است و قرن هاست که به وان های حمام اضافه می شود. افراد زیادی وجود دارند که روغن زیتون را بطور منظم به وان حمامشان اضافه می کنند و در مورد توانایی آن برای نرم نگه داشتن پوست، سوگند می خورند. ماساژ دادن روغن زیتون روی نواحی ترک خورده پاهای شما به التیام سریع علائم آزاردهنده کمک خواهد کرد. این روغن به رطوبت رسانی کمک می کند، در حالیکه ماساژ به تحریک گردش خون کمک خواهد کرد. روغن بادام، یک روغن عالی دیگر برای کمک به التیام پاهای ترک خورده است. روغن نارگیل نیز مفید است.
وازلین و آب لیمو
مخلوطی از وازلین و آب لیمو در التیام سریع پاهای ترک خورده، موثر است. برای استفاده از این درمان خانگی سریع، پاها را برای حدود ۲۰ دقیقه در آب گرم خیس کنید و سپس کاملا خشک نمایید. یک قاشق غذاخوری وازلین را با ۳ قاشق چایخوری آب لیمو بخوبی مخلوط کنید. این مخلوط را روی پاها بمالید و اجزاه دهید یک ساعت بماند. همچنین می توانید روی آن را با جوراب بپوشانید و بگذارید در طول شب روی پاهایتان بماند. اگر این کار را هر روز انجام دهید، در حدود یک هفته شاهد نتایج مثبت آن خواهید بود.
عسل
عسل برای پوست، فوق العاده مفید است. نه تنها فوق العاده مغذی است بلکه سرشار از خواص ضدباکتری می باشد. مردم هزاران سال است که از عسل برای درمان انواع مشکلات مختلف استفاده می کنند و بسیاری از ویژگی های قدرتمند آن برای پوست آگاهند. تمام کاری که باید انجام دهید، آن است که نصف فنجان عسل را در یک سطل آب گرم مخلوط کنید. پاهایتان را بمدت ۲۰ دقیقه در این مخلوط بخیسانید و سپس با یک لیف مالش دهید. این کا ر را به هر تعداد دفعات لازم تکرار کنید تا زمانیکه به نتایج مورد نظرتان برسید.
ویتامین E
ویتامین E به خاطر خواص مفیدش در افزایش سلامت پوست، شناخته شده است. ثابت شده که این ویتامین، چین و چروکها و خطوط ریز را برطرف می کند و مردم قرن هاست که از ویتامین E برای حفظ جوانی و درخشش پوستشان استفاده می کنند. ویتامین E، تاثیر بسیار مثبتی در کمک به درمان و جلوگیری از ترک خوردن پاها دارد. شما می توانید آن را به شکل مکمل مصرف کنید یا روغن خالص آن را تهیه کرده و روی قسمتهای آسیب دیده پاهایتان بمالید. همچنین ممکن است لازم باشد غذاهای غنی از ویتامین C بیشتری در رژیم غذایی تان جای دهید، از جمله آووکادو، بادام، زرد آلو، پاپایا و تخمه آفتابگردان.
خمیر بلغور جو دوسر و روغن زیتون
می دانید که روغن زیتون برای پوست، عالی است اما آیا می دانستید که بلغور جودوسر در درمان و تسکین پوست خشک و ترک خورده، بسیار مفید است؟حمام بلغور جو دوسر، صدها سال است که برای کمک به تسکین پوست تحریک شده یا ملتهب، مورد استفاده قرار می گیرد. افراد بسیاری با آبله مرغان یا آفتاب سوختگی، برای تسکین سوزش و خارش پوستشان از حمام بلغور جو دوسر استفاده کرده اند. ترکیب کردن بلغور جو دوسر و روغن زیتون، یک روش عالی برای التیام پاهای ترک خورده است.
یک قاشق غذاخوری بلغور جو دوسر و یک قاشق غذاخوری روغن زیتون (روغن بادام نیز موثر است) باید با هم مخلوط شوند تا یک خمیر درست شود. این خمیر باید به نواحی آسیب دیده پا مالیده شده و پس از حدود نیم ساعت شسته شود. انجام دادن این کار، چند بار در هفته به التیام سریع پاهای خشک و ترک خورده کمک خواهد کرد و باعث می شود پاهایتان ظاهر و احساس فوق العاده ای پیدا کنند.
اسکراب سرکه سیب، عسل و آرد برنج
این ترکیب یک راه عالی برای درمان و التیام پاهای ترک خورده است. ۳ قاشق چایخوری از هر کدام از اینها ــ سرکه سیب، عسل و آرد برنج ــ را با هم مخلوط کنید تا یک خمیر غلیظ درست شود. پاهایتان را بمدت ۲۰ دقیقه در آب گرم بخیسانید، سپس کاملا خشک کنید و این خمیر را روی آنها بمالید. برای نتایج بهتر، پاهایتان را با جوراب بپوشانید و اجازه دهید این خمیر در تمام شب روی پاها بماند. می توانید آن را در صبح بشویدد. پس از چند روز استفاده از این روش آسان خانگی، تفاوت قابل توجهی را مشاهده خواهید کرد.
همچنین بخوانید: ماسک برنج و عسل برای پوست
The post بهترین درمان خانگی ترک پاها appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

غذا خوردن احساسی بزرگترین مانع برای رسیدن به اهداف تناسب اندام است.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ پدرم در یک جمع دوستانه خانوادگی به من گفت «تو آنقدر چاقی که نمی توانی از جایت تکان بخوری» من که آن موقع ۱۳ سالم بود، سعی می کردم طفره بروم اما آنچنان در این کار مهارت نداشتم. از آن سال شروع به گرفتن رژیم غذایی کردم. سال ششم مدرسه بودم و ۱۴۰ پوند (حدود ۶۳ کیلوگرم) وزن داشتم.
همکلاسی هایم قبل از این به خاطر چاق بودنم از من دوری کرده بودند. بهترین دوستم در این زمان با دختر دیگری دوست شده بود، با من تماس گرفت تا بگوید که چون چاق هستم، دیگر نمی تواند با من دوست باشد. این موضوع به اندازه ی حرف پدرم من را اذیت نکرد اما با وارد شدن به سنین نوجوانی، نمی توانستم شخصیت خودم را مثل گذشته زیر پا بگذارم. یکبار دیگر متوجه شدم که من به اندازه ی کافی خوب نیستم.
سال هفتم مدرسه وزن من به ۸۰ پوند (حدود ۳۶ کیلوگرم) کاهش یافت. چند هفته ای را در اردوی تابستانه گذراندم و هنگامی که آنجا بودم، اساساً هیچ چیزی نخوردم. وقتی که مدرسه شروع شد، آنقدر دچار سوء تغذیه شده بودم که زبانم کم رنگ شده بود. شبیه یک روح شده بودم، اما چون لاغر بودم اهمیتی نمی دادم. برای مخفی کردن ماجرا، به بقیه گفتم تصمیم گرفته ام گیاهخوار شوم. تظاهر به مشکل پسندی در غذا خوردن، بهترین سرپوش برای غذا نخوردن بود.
با رسیدن به کلاس هشتم، همراه مادرم به یک شهر دیگر نقل مکان کردم. بدون حضور پدرم و دخترهای بدجنس مدرسه، توانستم بعضی از عادت های قدیمی ام را کنار بگذارم، اما هنوز هم در غذا خوردن سخت گیر بودم. حالا به عنوان یک گیاهخوار می توانستم کمی بیشتر بخورم، اما همچنان در میان جمع، از غذاهای چرب مثل لازانیا پرهیز می کردم. خودم را صرفاً مجاز به خوردن غذاهای دارای برچسب بدون چربی می دانستم، و اغلب بیسکویتهای نمکی بدون چربی را بسته بسته پشت سر هم می خوردم. حتی زمانی که به خودم اجازه ی پرخوری می دادم، باز هم در مورد چیزی که می خوردم، حساسیت زیادی به خرج می دادم.
اگرچه بعضی اوقات کنترل خودم را از دست می دادم و سراغ چیزهایی که واقعا دوست داشتم می رفتم: غذاهای لذیذ پنیری سرشار از کربوهیدرات. یک پیتزا سفارش می دادم و تقریباً یک پای کامل را به تنهایی می خوردم. بعد احساس گناه می کردم؛ جلوی آینه می رفتم و بارها و بارها به بدنم نگاه می کردم و سعی می کردم خودم را قانع کنم که فقط یک برش پیتزای دیگر اشکالی ندارد.
بعد از اینکه اینگونه پرخوری کردم، خودم را با یک رژیم سخت تنبیه کردم دو ماه تمام به جز ذرت بو داده هیچ چیز نخوردم.
هرچه سنم بیشتر می شد، عادت های غذایی ام به تدریج تغییر می کرد. به خودم اجازه دادم بیشتر غذا بخورم، اما هنوز هم در مورد تک تک لقمه هایی که می خوردم حساسیت داشتم و الگوهای غذا خوردنم همچنان وابسته به احساساتم بود. شروع کردم به اضافه کردن کربوهیدرات ها، غذاهای دریایی خاص و مرغ به برنامه ی غذایی، اما اجازه ی خوردن گوشت قرمز و گوشت خوک را به خودم نمی دادم. با این حال، کم آوردم و مقدار زیادی پاستا خوردم.
پرخوری های من طوری نبود که کسی بتواند آن را پیش بینی کند؛ من خودم را مجازات نمی کردم یا از غذا برای تحمیل درد به خودم استفاده نمی کردم. در واقع ماجرا برعکس این بود در حالت عادی، وقتی که شاد و خوشحال بودم پرخوری می کردم. در مورد بعضی چیزها احساس خوبی داشتم، مثل موفقیت در مدرسه یا در کار، یا وقتی پسری از من خوشش می آمد، در نتیجه با غذا به خودم پاداش می دادم و وقتی که ناراحت بودم خودم را جریمه می کردم مثلاً وقتی که در مدرسه یا کار، یا رابطه با یک پسر خرابکاری می کردم.
بعد از پرخوری هایم روی مبل می نشستم و مدام به آنها فکر می کردم. فقط می خواستم به خوردن ادامه دهم و نمی توانستم مقاومت کنم. اینکار مرا از پای در می آورد، تا اینکه قادر بودم خودم را قانع کنم که خوردن یک کاسه دیگر ایرادی ندارد. بعد از آن بعضی وقت ها خودم را مجبور به استفراغ یا پاکسازی (استفاده ازملین ها) می کردم.
پنهان کردن اختلال غذا خوردن در بزرگسالی بسیار دشوارتر است. این مطلب را در ۲۹ سالگی، زمانی که دوباره به وضعیت قبلی خود برگشتم یاد گرفتم. پس از سال ها زندگی در سرتاسر کشور، وقتی دوباره به وضعیت طبیعی برگشته بودم، به ایالت مادری خود بازگشتم و چندین ماه کنار پدرم ماندم.
در طی چند روز اولم در این خانه ،یک روز هر دوی ما با هم در زیرزمین در حال شستن لباس هایمان در ماشین لباسشویی بودیم. من به طور تصادفی با گفتن جملاتی مثل «باید یه مقدار وزن کم کنم» به وزنم اشاره کردم، که پدرم در جواب گفت «آره، باید همینکار رو بکنی» می دانستم که او همیشه با دیده ی تحقیر به من نگاه می کند، و تمام خواسته ی من این بود که احساس او را تغییر دهم، و در نهایت برای او به اندازه کافی خوب باشم.
امیدوار بودم نسبت به دوران کودکی ام واکنش متفاوتی نشان بدهد. اگر چنین کاری می کرد، ممکن بود تمام گذشته ها را فراموش کنم. اما در عوض او همان رفتاری را کرد که در ۱۳ سالگی با من کرده بود، بنابراین من هم همان کار را انجام دادم.
به عنوان یک بچه، هیچ کس واقعاً توجه نمی کرد که من نهار نمی خورم و اگر شام هم نمی خوردم، مادرم فقط من را به اتاقم می فرستاد. اما غذا خوردن در بیرون از خانه بخش بزرگی از اجتماعی بودن است و اگر غذا نمی خوردم مردم متوجه می شدند. با برگشتن به رفتارهای قدیم خود، در سفارش دادن غذاهای کم و بازی کردن با غذا به این بهانه که قبلاً غذا خورده ام استاد شدم.
روزهای من در خانه ی پدری با یک فنجان قهوه همراه با کمترین مقدار شیر بدون چربی، و به دنبال آن یک ورزش شدید و طاقت فرسا شروع می شد. تنها غذایی که خودم را مجاز به خوردن آن می دانستم شیک های جایگزین وعده غذایی Atkins و ساندویچ های تخم مرغ ۱۰۰ کالری Dunkin Donuts، و استثنائاً هر از چند گاهی پیتزا یا پاستا بود. در چند ماهی که با پدرم زندگی می کردم ۳۵ پوند وزن کم کردم. در نهایت پدرم با انداختن لباس ها و آلبوم های عکس من در سطل زباله من را از خانه بیرون انداخت، چون معتقد بود من با برگشتن از سفر ساس ها را به خانه ی او آورده ام.
وقتی وسایلم را جمع می کردم گفت «تو همیشه همه چیز را خراب می کنی» این ها آخرین کلماتی بودند که پدرم به من گفت؛ از آن زمان دیگر با هم صحبت نکردیم.
گاهی اوقات که عصبی می شوم، همچنان سعی می کنم غذایی که خورده ام را بالا بیاورم. اما دوباره بیرون از ایالت زندگی می کنم و غذای سالم و منظم می خورم و بیشترِ وزنم را دوباره بدست آورده ام.
The post غذا خوردن احساسی چگونه است؟ appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

احساسات زیادی بعد از طلاق سراغ هردو طرف خواهد آمد که ممکن است مشکل آفرین باشد شیوه درست کنار آمدن با این احساسات میتواند حکم معجزه برای هر طرف را داشته باشد.
به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ هلیا شش ماه است از همسر سابقش ماهور جدا شده است. درخواست طلاق از طرف ماهور بوده‌است که معتقد است «ما آدم‌های خوبی هستیم اما برای هم ساخته نشده‌ایم.» دنیای هلیا و ماهور زمین تا آسمان با هم فرق می‌کرد. ماهور عاشق تجربه‌های تازه، تحرک و معاشرت با آدم‌های جدید بود؛ اما هلیا محافظه‌کار، کم‌تحرک و درون‌گرا بود. این تفاوت عمیق باعث دعواها و سوءتفاهم‌های زیادی شده بود که دامنه‌اش به خانواده‌ها هم کشیده بود. در ظاهر ماهور هلیا را راضی به طلاق توافقی کرد؛ اما هلیا، هنوز بعد از شش ماه، حس می‌کند طرد شده است. حس می‌کند دوست‌داشتنی نبوده که ماهور او را پس زده است. ماهور هم با اینکه می‌داند طلاق به نفع هر دو آنها بوده است، هنوز، به خاطر پیشنهاد طلاق، احساس‌گناه می‌کند.
همچنین بخوانید: احساس گناه بعد از طلاق درمورد فرزندان‌مان
احساس‌گناه و احساس طردشدن، دو روی یک سکه‌اند. بنا به اینکه کدامتان زودتر برای پایان دادن به زندگی پیشقدم شده باشید، یکی از این دو احساس را تجربه می‌کنید. در طلاق‌های توافقی این احساسات کم‌ترند؛ اما خیلی از طلاق‌ها فقط از لحاظ حقوقی توافقی‌اند نه از نظر عاطفی. احساس‌گناه و طردشدن را باید شناخت و بعد برای برطرف کردنش برنامه‌ریزی کرد.
چه کسی چه احساسی می‌کند؟
همان طور که گفتیم احساس‌گناه و احساس طرد‌شدن، هر کدام گریبان‌گیر یکی از دو طرف طلاق می‌شوند. معمولاً کسی که پیشنهاددهنده طلاق است، چه خانم و چه آقا، بعدش احساس‌گناه می‌کند. در مقابل کسی که این پیشنهاد را می‌شنود، بعد از طلاق، احساس طردشدن می‌کند. بیایید برای راحت‌شدن ماجرا کسانی را که پیشنهاددهنده هستند «برنده» و طرف مقابل را «بازنده» بنامیم. احتمالاً با خودتان می‌گویید طلاق ما برنده و بازنده نداشته است. بله. در طلاق‌های توافقی ممکن است این نقش‌ها وجود نداشته باشند. در بیشتر طلاق‌ها این واقعیت‌ها وجود دارند؛ اما ما یا آنها را انکار می‌کنیم یا خیلی ساده از این زاویه به مسیر جدایی نگاه نمی‌اندازیم.
همچنین بخوانید: چگونه با مشکلات طلاق توافقی کنار بیاییم؟
گرفتن نقش برنده و بازنده بیشتر از پیش‌قدم شدن برای طلاق، به لحن دو طرف بستگی دارد. معمولاً برنده‌ها اولش پیشنهاد می‌دهند، «باید مدت زمانی تنها باشم تا فکرهایم را جمع کنم.» بعد اعتراف می‌کنند، «دیگر آن‌قدرها عاشقت نیستم تا بتوانم با تو زندگی کنم» و بعد پیشنهاد جدایی را مطرح می‌کنند. بازنده‌ها برعکس شوکه می‌شوند. آن‌ها اصرار می‌کنند، «لطفاً مرا ترک نکن.» آن‌ها می‌پرسند، «کجای کار من ایراد داشته است که می‌خواهی رهایم کنی» و بالاخره اینکه «لطفاً یک فرصت دیگر به من بده تا بتوانیم با هم خوب باشیم.»
کنارآمدن با احساس طرد
بیشتر ما لااقل یک بار در زندگی تجربه طردشدن را داشته‌ایم، تجربه‌ای که بسیار تلخ است و هیچ‌کسی از آن لذت نمی‌برد. معمولاً بعد از این احساس، در خودمان فرو می‌رویم و گذشته را کنکاش می‌کنیم تا بفهمیم چه اتفاقی افتاده است؛ مثلاً آیلین وقتی اولین بار پیشنهاد طلاق را از همسر سابقش سامیار شنید، مرتب به این فکر می‌کرد «نکند من دیگر آن‌قدرها زیبا نیستم» یا «نکند من بلد نبودم با مردها درست برخورد کنم.»
همچنین بخوانید: چگونه بعد از طلاق شاد زندگی کنیم؟
برای کنار‌آمدن با احساس طرد می‌توانید این راه‌ها را امتحان کنید:
باید احساس طردشدن را بپذیرید
احساس طردشدن بخشی از فرایند جدایی است و قبل از هر تلاشی برای تغییر باید آن را پذیرفت. تا وقتی شما این احساس را انکار کنید نمی‌توانید هیچ کاری برایش انجام دهید.
واکاوی گذشته همیشه هم بد نیست
اگر وقتی احساس طرد می‌کنید، بعدش گذشته را واکاوی کنید، همیشه هم این واکاوی بد نیست. شاید واقعاً شیوه ارتباطی اشتباهی داشته‌اید و با این واکاوی می‌فهمید باید رابطه‌تان را با دیگران اصلاح کنید.
شما بی‌کفایت نیستید
در هر طلاقی چندین و چند عامل با هم باعث جدایی می‌شوند. هر کدام از ما با کوله‌باری از تجربه‌های گذشته وارد زندگی مشترک می‌شویم و گذشته تأثیر خودش را خواه ناخواه می‌گذارد. اینکه طلاق گرفته‌اید به معنای بی‌کفایتی یا نالایقی شما نیست. گاهی طلاق ربطی به بی‌کفایتی ندارد.
فقط شما زیان نکرده‌اید
اینکه شما طلاق گرفته‌اید به این معنا نیست که الزاماً شما مشکل حادی داشته‌اید. اگر نتوانستید مشکلتان را با هم حل کنید، طرف مقابل هم به اندازه شما ضرر کرده است. اگرچه نوشتن این جمله راحت است، رسیدن به این احساس احتیاج به زمان طولانی و تمرین فراوان‌تری دارد.
شما بی‌ارزش نیستید
به هر حال چه طلاق گرفته باشید چه نه، فرد ارزشمندی هستید که می‌تواند دیگران را دوست داشته و دوست‌داشتنی باشد. هر کسی ویژگی‌های منحصر به فردی دارد که برای دیگران دوست‌داشتنی است. ممکن است ویژگی‌های شما برای همسر سابقتان جذاب نبوده؛ نه‌این‌که به طور کلی شما آدم دوست‌داشتنی‌ای نیستید.
کنارآمدن با احساس‌گناه
احساس‌گناه الزاماً احساس بدی نیست. همه ما برای این که خودمان پلیس خودمان باشیم، به اندازه‌ای از احساس‌گناه احتیاج داریم. هیچ‌کدام از ما خودمان را کاملاً بی‌گناه نمی‌دانیم؛ اما وقتی این احساس آن‌قدر زیاد می‌شود که دیگر نمی‌توانیم دست به هیچ کاری حتی کارهای مثبت بزنیم، این احساس ناکارآمد می‌شود.
بعد از طلاق، احساس‌گناه معمولاً سراغ پیشنهاددهنده طلاق می‌آید. در واقع، طلاق فرصتی است برای این که با احساس‌گناه خودمان روراست روبه‌رو شویم. برای این‌که با احساس گناه کنار بیاییم باید از راه‌کارهای زیر استفاده کنیم:
فرق احساس‌گناه متناسب و نامتناسب را بدانید
در واقع با دو نوع احساس‌گناه روبه‌رو هستیم. بعضی از احساس‌گناه‌ها به اصطلاح متناسب هستند؛ مثلاً اینکه ما به عنوان پیشنهاددهنده طلاق برای مدتی احساس‌گناه کنیم و بعد با آن کنار بیاییم احساس‌گناه متناسب است. نوع دوم احساس‌گناهی عمیق است که ریشه در کودکی دارد. این نوع احساس‌گناه بسیار شدید و بی‌تناسب است. در این نوع احساس‌گناه ما با هر چیز کوچکی احساس‌گناه شدید می‌کنیم، یک احساس‌گناه شدید همراه با ترس و اضطراب. چون ریشه این نوع احساس‌گناه برای ما نامعلوم است، تمام هم نمی‌شود. احساس‌گناه دوم ربطی به طلاق ندارد و طلاق فقط آن را آشکار کرده است و برای رفع آن حتماً باید به یک روان‌شناس بالینی مراجعه کنید.
منطقی باشید
وقتی احساس‌گناه سراغتان می‌آید به این فکر کنید که «طلاق راه‌حلی منطقی بود. راه‌حلی که به نفع شما و همسر سابقتان تمام شد.»
خودتان را تنبیه نکنید
وقتی احساس‌گناه می‌کنیم به دنبال راهی برای مجازات خودمان می‌گردیم تا آرام شویم. ممکن است خودمان را از لذت‌های معمولی مثل خوب‌خوردن یا تفریح‌کردن محروم کنیم. یادتان باشد احساس‌گناه شما واقعی نیست؛ بنابراین نباید خودتان را به خاطر گناه نکرده تنبیه کنید.
هیچ‌کس کامل نیست
احتمالاً شما هم مثل خیلی از آدم‌های دیگر برای خودتان زندگی ایده‌آلی تصور کرده بودید که حالا فرو ریخته است. احتمالاً شما هم حفظ زندگی زناشویی را یکی از مهم‌ترین عامل‌ها برای اینکه خودتان را موفق بدانید می‌دانستید؛ اما حالا حس می‌کنید نتوانسته‌اید موفق باشید. حس می‌کنید در زندگی مردود شده‌اید و به همین دلیل احساس‌گناه می‌کنید؛ اما هیچ‌کس کامل نیست. شما دانش‌آموزی هستید که فقط در یک درس تجدید آورده‌اید. به درس‌های دیگر زندگی که آنها را پاس کرده‌اید نگاه کنید. درس‌هایی مثل شغل، روابط با دوستان، تحصیل، رابطه با خانواده پدری و بخش‌های دیگر زندگی. زندگی تمام نشده است
The post احساس طرد شدن یا گناه بعد از طلاق appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

خوردن هله هوله در کودکان را نمی توان قطع کرد اما حتماً باید آنرا کنترل کنید چراکه هله هوله برای کودکان بسیار مضر است.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ با توجه به نشریه «دستورالعمل های رژیمی برای آمریکایی ها در سال ۲۰۱۰»، دسرهای بر پایه غلات و پیتزا و همچنین نوشابه ها، نوشیدنی های ورزشی و نوشیدنی های انرژی زا، منابع اصلی کالری برای کودکان ۲ تا ۱۸ را تشکیل می دهند. با این آمار، چندان تعجب آور نیست که نرخ چاقی در کودکان از بین ۴ تا ۶ درصد، بسته به محدوده سنی در اوایل دهه ۱۹۷۰ به بین ۱۰ تا ۲۰ درصد تا سال ۲۰۰۸ افزایش یافته است. یک رژیم غذایی مملو از هله هوله، نه تنها بر وزن بلکه بر سایر جنبه های زندگی یک کودکی نیز تاثیر می گذارد.
تاثیر آن بر سلامت روان
نیاز به یک رژیم غذایی خوب، از همان ابتدای زندگی آغاز می شود. یک مطالعه که در سال ۲۰۱۳ در “مجله آکادمی روانپزشکی کودک و نوجوان آمریکا” منتشر شد، رژیم غذایی کودکان ۶ ماهه تا ۵ ساله و همچنین رژیم غذایی مادر در زمان بارداری را مورد بررسی قرار دارد. محققان نتیجه گرفتند که رژیم غذایی مادر باردار و کودک پس از تولد، هردو می توانند بر سلامت کودک تاثیر بگذارند. یک رژیم غذایی سرشار از هله هوله های ناسالم و مواد مغذی اندک، با مشکلات رفتاری و عاطفی از جمله اضطراب و افسردگی مرتبط بود.
تاثیر آن روی ریسک چاقی و ابتلا به بیماری
به گفته محققان که یک مطالعه در سال ۲۰۰۴ در مجله طب اطفال منتشر کردند، یک رژیم غذایی سرشار از فست فود در افراد ۴ تا ۱۹ ساله، خطر ابتلا به چاقی را افزایش می دهد. آنها دریافتند کودکانی که فست فود می خوردند، کالری، چربی، کربوهیدرات، قندهای افزوده و نوشیدنی های شیرین شده با شکر بیشتری نسبت به افرادی که فست فود نمی خوردند، مصرف کردند. بعلاوه این کودکان، شیر، فیبر، میوه و سبزیجات غیر نشاسته ای کمتری مصرف کردند.
با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها، احتمال ابتلای کودکان چاق به فشار خون بالا و کلسترول بالا بیشتر است و هر دو اینها از عوامل خطر برای بیماریهای قلبی عروقی هستند. بعلاوه، کودکان چاق در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به پیش دیابت، مشکلات استخوان و مفصل، آپنه خواب و مشکلات روانی قرار دارند. وضعیت چاقی آنها می تواند در بزرگسالی نیز آنها را تعقیب کند.
تاثیر آن بر عملکرد تحصیلی
یک رژیم غذایی سرشار از مواد غذایی بدرد نخور می تواند مانع موفقیت فرزند شما در مدرسه شود. محققان در سال ۲۰۱۳، رژیم های غذایی بیش از ۵۰۰۰ دانش آموز را با نمراتشان در یک ارزیابی سواد استاندارد، مقایسه کردند. آنها دریافتند دانش آموزانی که رژیم غذایی با کیفیت پایین مصرف کرده بودند، در این آزمون استاندارد عملکرد بدتری داشتند. نتایج در سال ۲۰۰۸ در مجله «بهداشت مدارس» منتشر شد.
رژیم غذایی ایده آل برای کودکان
کالری مصرفی ایده آل برای یک کودک براساس جنسیت، سن و سطح فعالیت بدنی متفاوت است. بطور کلی یک دختر از سن ۴ تا ۱۳ سالگی، بین ۱۲۰۰ و ۲۲۰۰ کالری نیاز دارد. هنگامیکه به سالهای نوجوانی اش برسد، به ۱۸۰۰ تا ۲۴۰۰ کالری نیاز دارد. پسران جوان در طول سالهای پیش از بلوغ به ۱۲۰۰ تا ۲۶۰۰ کالری و در سنین نوجوانی به ۲۰۰۰ تا ۳۲۰۰ کالری در روز نیازدارند. این کالریها باید شامل غذاهایی باشند که چربی اشباع، چربی ترانس، کلسترول، نمک و قندهای افزوده کمی دارند.
طیف گسترده ای از مواد غذایی را از همه گروههای غذایی انتخاب کنید، از جمله پروتئین خالص مانند ماکیان، ماهی و حبوبات، محصولات لبنی کم چرب، غلات سبوس دار و مقدار زیادی میوه و سبزی. برای جلوگیری از پرخوری، برای بار دوم بررسی کنید که اندازه سهم ها برای سن کودک شما مناسب است یا نه.
The post مضرات خوردن هله هوله برای کودکان appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

اضطراب در شرایط سخت کاملاً طبیعی است اما گاهی اوقات اضطراب آنقدر  زیاد است که کل زندگی را مختل میکند در این شرایط باید به دنبال راهکارهای درمانی باشید.
به گزارش آلامتو و به نقل از بدونیم؛ همه ما گاهی نگران می شویم، اما اگر این نگرانی شروع به تاثیرگذاری منفی روی زندگی تان کند ممکن است مشکل اختلال اضطراب داشته باشید. در صورت تشخیص چنین اختلالی باید به یک متخصص مشورت کنید. در این مقاله می خواهم علائم وجود اختلالات اضطرابی را به شما معرفی کنم. این نشانه ها می گویند اختلالات اضطرابی دارید.
نگرانی تان دیگر کمک کننده نیست
اگر هرگز نگران نمی شدیم هرگز در کارهای زندگی مان عملکرد خوبی نداشتیم. فشاری که از درون خودمان حس می کنیم به ما انگیزه می دهد که وظایفمان در طول روز را انجام دهیم و زندگی مان را روی روال نگه داریم. با این حال نگرانی بیش از حد یکی از نشانه های اختلالات اضطرابی است ک متاسفانه آمار بسیار بالایی بدون اینکه بدانند به آن مبتلا هستند. نگرانی تا حدی خوب است و همانطور که گفتیم مجبورمان می کند عملکردی بهتر داشته باشیم، اما اگر نگرانی آنقدر زیاد باشد که فلجمان کند و نتوانیم کاری کنیم مشکل ساز خواهد بود. به این فکر کنید که نگرانی تان برایتان مفید است یا از آن ضربه می خورید. اگر ضررش بیشتر از نفعش است نشان از آن دارد که با کاهش نگرانی می توانید زندگی بهتری داشته باشید.
همیشه نگران بودید یا به تازگی تحول بزرگی در زندگی تجربه کردید
با اینکه اختلالات اضطرابی می تواند در هر سنی بروز کند، اما بسیاری از محققان برای این موضوع رفتارهایی خاص را در طول زندگی دنبال می کنند، حتی رفتارهای دوران جوانی. اختلالات اضطرابی معمولا بیشتر در دوران جوانی رخ می دهد و معمولا در کودکان و نوجوانان هم قابل مشاهده است. افرادی که مبتلا به اختلالات اضطرابی هستند معمولا خود را به عنوان کسانی که زیاد نگران هستند توصیف می کنند. برای دیگر افراد ممکن است به این شکل باشد که با شرایط کنونی کاملا وفق پیدا کرده اند و هیچگونه اضطراب شدیدی را تجربه نمی کنند تا زمانی که یک تحول بزرگ برایشان پیش می آید یا عواملل استرس زای دیگری وارد زندگی شان می شود. بسیاری هستند که پس از مناسبت های بزرگ زندگی مانند شغل جدید، بچه دارشدن و یا نقل مکان کردن دچار اختلالات اضطرابی می شوند.
به تازگی رویدادی ناراحت کننده را تجربه کرده اید
با اینکه بعضی روانشناسان اختلال استرس پس از سانحه را در دسته اختلالات اضطرابی قرار نمی دهند، یک تجربه بسیار منفی یا دلهره آور می تواند تاثیر ویژه ای روی سطح اضطراب یک فرد داشته باشد. حتی اگر به اندازه استرس پس از سانحه شدید نباشد، ممکن است افراد پس از یک رویداد استرس زا دچار نگرانی هایی جدید شوند. برخی افراد پس از یک تصادف رانندگی دیگر نمی توانند جلوی نگرانی خود درباره رانندگی را بگیرند.
یک یا چند حمله عصبی دارید
یک حمله عصبی ضرورتا نشان دهنده وجود اختلالات اضطرابی نیست، چون حمله عصبی پاسخی تکاملی به وحشت شدید است. بسیاری از افراد تعداد حملات عصبی بیشتری از کسانی که دچار اختلال هراس هستند دارند. بسیار مهم است که بدانید حمله عصبی به چه معنا است: برنامه کاملی است از پاسخ جنگ یا گریز شما. شتاب گرفتن ضربان قلب، احساس درد و وحشت شدید در حمله عصبی یک دلیل خارجی دارد اما اگر شخصی بدون هیچ دلیل قانع کننده ای این نشانه ها را تجربه کند و یا فقط ترسش از حمله عصبی باعث این مشکل شود، ممکن است از اختلالات اضطرابی رنج ببرد.
زندگی تان را اطراف ترسهایتان شکل دادید
بسیاری از افرادی که اختلالات اضطرابی دارند بدون اینکه بدانند بی هیچ مشکلی عمل می کنند چون از مواجه شدن با آنچه باعث نگرانی و ترسشان می شود اجتناب می کنند. برخی زندگی شان را می کنند و برخی دیگر بیرون نمی روند یا از رفتن به موقعیت های خاص اجتناب می کنند. در ظاهر مشکلی ندارند اما اگر ناگهان مشکلی بروز کند که تا آن هنگام از آن رو بر می گرداندند، ممکن است واکنششان منفی باشد. اگر این اختلالات باعث می شود نتوانید آنطور که دوست دارید زندگی کنید باید حتما به فکر درمانشان باشید.
اضطرابتان شما را از فعالیت های اجتماعی که دوست دارید در آنها شرکت کنید بازداشته است
دست پاچه شدن در مقابل یک جمع چیزیست طبیعی، ترس قبل از ارائه یک سخنرانی نیز همینطور است. اما اگر بودن در کنار دیگر افراد برایتان تبدیل به امری سخت و اضطراب آور شود ممکن است یکی از نشانه های اضطراب اجتماعی باشد. اگر متوجه شدید هر بار که کنار دیگر افراد قرار گرفتید ضربان قلبتان تشدید شد، سرخ شدید و در کل حالتان خوب نبود دیگر ماجرا فرق می کند و نمی توان آن را طبیعی خواند. خودتان متوجه خواهید شد که افزایش اضطرابتان مربوط به ترس یا تهدید خاصی نمی شود.
نشانه های فیزیکی را هم تجربه خواهید کرد
تعداد بسیاری از کسانی که مبتلا به اختلالات اضطرابی هستند مخصوصا آنهایی که در سطح پیشرفته درگیر آن هستند، معمولا برای دردهای فیزیکی مانند سردرد، معده درد و کمردرد به پزشک مراجعه می کنند. چنین افرادی به خاطر مشکلشان گیج شده اند و دائما به پزشک مراجعه می کنند. اگر شما هم دائما نگران هستید و این نشانه های طبیعی را هم دارید، ما فکر می کنیم مشکلتان اختلالات اضطرابی باشد و این دردها هم ناشی از همان است.
معمولا با به خواب رفتن مشکل دارید
بسیاری از ما به لطف اضطراب حداقل یک شب بی خوابی را تجربه کرده ایم. اما اگر بی خوابی تبدیل به چیزی عادی شود، ناسالم است. مثلا اگر یک شب قبل از اولین مصاحبه کاری تان خوابتان نبرد ایرادی نمی توان گرفت، اما اگر هفته ها قبل از یک مسابقه که در پیش رو دارید خوابتان نبرد با اینکه چیزی که به آن فکر می کنید استرس آور است، مسلما نباید اجازه دهید چنین حالتی برایمدت زمانی طولانی ادامه پیدا کند. این بی خوابی و اضطراب مکرر به روند زندگی عادی افراد آسیب وارد می کند.
اضطرابتان باعث پریشانی شدیدی شده
اختلالات روانی همگی در طول زنجیره ای از تجربه انسانی رخ می دهند به این معنا که هرآنچه تجربه می کنیم و قصد داریم تجربه کنیم، هر از گاهی برخی از این نشانه ها هستند. باید دقت کنیم که عامل نگرانی و اضطراب تاثیرش روی ما زودگذر است یا تا مدت ها باعث پریشانیمان می شود. برای مثال یک فرد پس از یک اشتباه در جمع ممکن است دچار اضطراب شود اما پس از مدتی همه چیز را فراموش کند اما اپر دچار اختلالات اضطرابی باشید ممکن است نه تنها دیگر در آن جمع حاضر نشوید بلکه در هیچ جمع دیگری حاضر به نشان دادن خود نباشید.
The post علائم اختلال اضطرابی appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

هر کاری قوانین خاص خود را دارد قوانینی که در طول سال ها به دست آمده است و باعث می شود کار مورد نظر به بهترین شکل ممکن انجام گردد، آرایش صورت نیز یکی از مواردی است که باید در آن به شدت پایبند اصول اصلی آن باشید.
به گزارش آلامتو وبه نقل از روزیاتو؛ آرایش کردن یکی از کارهایی است که خصوصا خانم های ایرانی به آن علاقه فراوانی دارند. در طول زمان های مختلف، مُدهای آرایشی تغییرات فراوانی کرده اند. همه ما آن سایه های آبی رنگ را که روزهایی مُد بودند را در تصاویر اعضای خانواده یا میان خوانندگان قدیمی دیده ایم.
اگرچه مُد می تواند تا اندازه فراوانی، در چگونگی آرایش کردن تاثیر داشته باشد، اما سن هم در این جریان بی تاثیر نیست. اینکه فردی بتواند متناسب با سن و سال خود آرایش کند، اگر قوانینی کلی را هم بداند، خواهد توانست به آرزوی دیرین زنانه یعنی کم تر از سن واقعی به نظر رسیدن، دست یابد.
با هم به مرور ۱۲ قوانینی خواهیم پرداخت که در ۴۰ سالگی و برای آرایش کردن صورت بهتر است مورد توجه قرار گیرند.
از پنکک خداحافظی کرده و از کرم پودر استفاده کنید
با بالاتر رفتن سن، پوست صورت نازک تر شده و چروک هایی نیز بر روی آن شکل می گیرد. یکی از چیزهایی که باید در دهه پنجم زندگی خود در نظر داشته باشید این است که استفاده از پودرهای آرایشی شما را از سن واقعی تان بیشتر نشان می دهد.
خانم ژُسِف از متخصصان متبحر آرایش بر این باور است که در این سنین بهتر است به آرامی کرم پودر را روی پوست صورت مالیده و اندکی برای جذب آن به پوست خود فرصت دهند. دیگر از پودر بر روی آن استفاده نکنید. بعد از آنکه آن را بر روی تمام سطح پوست مالیدید، با یک اسفنج بر روی چروک ها، فشار دهید تا آرایش به اصطلاح به خوبی روی صورت بنشیند.
همچنین بخوانید: ترفندهای آرایش صورت
انتخاب رنگ کرم پودر هم بسیار اهمیت دارد چرا که باید نزدیک ترین رنگ به رنگ پوست خودتان باشد. حتی باید این نکته از پیش از آنکه آن را محو هم کنید در نظر داشته باشید.
باید به خوبی بدانید که کدام رنگ رُژ برای لب های تان مناسب ترین به شمار می آید
با بالا رفتن سن بهتر است از رُژ لب های بسیار تیره همچون قرمز پررنگ، بنفش و قهوه ای به دلیل نازک تر کردن حجم لب های تان پرهیز کنید.
ژُسِف پیشنهاد می کند که از پالت رنگ هایی برای لب های تان در حدود ۴۰ سالگی تان استفاده کنید که با رنگ پوست صورت، زبان و لثه تان هم هارمونی داشته باشد. رنگ هایی چون صورتی، رنگ ماهی سالمون و توناژهایی این چنینی می توانند گزینه های بسیار خوبی در این سن به شمار روند.
رُژگونه را در مناطقی استفاده کنید که کاملا طبیعی به نظر برسد
بسیاری از خانم ها خط بسیار تیره ای از رُژگونه را در زیر استخوان گونه خود می کشند که با این کار چهره آنها به سمت غیرطبیعی شدن پیش می رود.
در نظر داشته باشید که خصوصا در سنین بالاتر نباید از رُژگونه هایی استفاده شود که تفاوت رنگ فراوان با خود گونه های شما داشته باشد. در ضمن لازم هم نیست که عمیقا این کار در زیر خط استخوان گونه و یا روی قسمت برجسته آن و کاملا واضح اعمال کنید.
همچنین بخوانید: چگونه آرایشی جذاب داشته باشیم؟
ژُسِف در این باره می گوید تمام خانم ها زمانی که شاد هستند و از ته دل می خندند، رنگ خاصی روی گونه های آنها شکل می گیرد، تلاش کنید رنگ رُژگونه تان نزدیک ترین رنگ به آن باشد و در همان مناطق انتخاب شوند. چنین رنگی در زمان گل انداختن صورت بر چهره نقش می بندد که می توان از همان مناطق در هنگام اعمال رُژگونه استفاده کرد.
اگر از این رنگ مطمئن نیستید، یک بار گونه های خود را نیشگون بگیرید تا رنگ خاص آن را در یابید.
از استفاده از خط چشم در پلک پایینی پرهیز کنید
کشیدن خط چشم در پلک پایینی سبب می شود چشم تان کوچک تر، به سمت پایین تر متمایل شده و شما را پیرتر نشان دهد. با بالا رفتن سن به طور طبیعی پلک ها شروع به افتادن به سمت پایین می کنند، با کشیدن خط چشم در پلک پایینی به این کار دامن خواهید زد.
همچنین بخوانید: آموزش کشیدن خط چشم گربه ای
ژُسِف پیشنهاد می کند تنها پلک بالایی را آن هم با یک خط نازک و سایه ملایم بکشید و خط چشم را بیشتر به سمت گوشه های خارجی چشم متمایل کنید. اطمینان حاصل کنید که این کار را کاملا به صورت قرینه انجام داده اید.
در زمان کشیدن خط لب از محدوده خط طبیعی لب عدول نکنید
با بالاتر رفتن سن، خط طبیعی لب ها به سمت محو شدن پیش می روند. یادتان نرود خط لب های تیره را به طور کامل کنار بگذارید. همواره به خاطر داشته باشید در کشیدن خط لب یا زدن رُژ لب از حد خط لب خود خارج نشوید. خط لبی را هم که به کار می برید باید حتما توناژ رنگ لب خودتان را داشته باشد.
از اعمال بیش از اندازه کانسیلر در زیر چشم پرهیز کنید
بهتر است با این حقیقت کنار بیایید که بالا رفتن سن، زیر چشم نازک تر و تیره تر می شود اما این دلیل خوبی برای استفاده بیش از اندازه از کانسیلرهای چشمی نیست. با دادن حجم بیشتری به این مناطق باعث خواهید شد که توجه بیشتری به سمت چروک ها شود. بنابراین از استفاده بیش از اندازه از کرم پودر یا کانسیلر در این ناحیه جدا پرهیز کنید.
از به کار بردن سایه های برق دار جدا خودداری کنید
نه تنها این سایه ها زیبایی بیشتری به چشم ها نخواهند داد بلکه چروک ها را کاملا آشکار خواهند کرد و توجه بیشتری به آنها جلب خواهد شد. اگر هم نمی توانید این گونه سایه ها را به طور کامل کنار بگذارید لااقل تنها کمی در گوشه های داخلی چشم ها و وسط پلک از آن استفاده کنید.
همواره داخل ابروها را با مداد یا سایه پر کنید
با بالاتر رفتن سن، ابرو شروع به ریزش کرده و تارهای آن نازک تر هم می شود بنابراین پر کردن جاهای خالی ابرو از الزامات آرایش است. با انجام این کار و هرچه طبیعی نگه داشتن ابروها، جوان تر نشان داده خواهید شد.
ژُسِف بر این باور است که فرم ابروی طبیعی باید حفظ شود وگرنه صورت سنگین تر، گردتر و پهن تر به نظر می رسد.
مناسب ترین رنگ را برای مداد ابرو در نظر بگیرید
اگر می خواهید زیباتر و جذاب تر به نظر برسید باید از مدادهای پررنگ قهوه ای و مشکی که شما را شبیه به شخصیت های بدجنس کارتون ها می کند پرهیز کنید. از آنجایی که با افزایش سن، رنگ ابروها به سمت خاکستری و سفید پیش می رود بسیار اهمیت دارد که از مناسب ترین رنگ برای ابرو استفاده شود.
ملایم و محو و غیررنگین کمانی آرایش کنید
بسیار زیاد توصیه می شود که در این سن از آرایش های رنگین کمانی و فراوان پرهیز شود. به جای آن بهتر است از محو کردن رنگ هایی استفاده کنید که آنها را در آرایش ملایم خود به کار برده اید. ژسف بر این باور است که در نواحی بالای استخوان گونه، داخل پلک ها و استخوان پیشانی را با رنگ های ملایم و روشن سایه و روشن آرایش کنید.
قبل از شروع آرایش زیرسازی کنید
زمانی که سن بالاتر می رود، ممکن است در پوست لک، آکنه یا ناهمواری هایی به وجود آید که اگر پیش از انجام آرایش با زیرسازی خوبی همراه نشود، پس از پایان آرایش، بر روی صورت ترک های شکل می گیرد. بسیار توصیه می شود که در زیر آرایش از ضدآفتابی با «اِس پی اِف ۳۰» استفاده شود.
با این کار نه تنها بخشی از ناهمواری های پوست مرتفع می گردد بلکه از پوست در مقابل اشعه آفتاب نیز محافظت به عمل خواهد آورد.
در این سنین، کمترین میزان آرایش باز هم زیاد است
همه ما تا کنون خانم هایی را دیده ایم که بیش از اندازه آرایش کرده اند. کاری نکنید که زمانی که به خود در آینه نگاه می کنید بیش از آنکه تصویری از خود را مشاهده کنید انبوهی از مواد آرایشی غیرطبیعی را ببینید.
خانم ژُسِف اعتقاد دارد که بهترین کار تنها پوشاندن عیوب برجسته صورت است. این را به خاطر داشته باشید افرادی که شما را دوست دارند، با همان چهره طبیعی شما ارتباط بهتری برقرار خواهند کرد.
وی می گوید بهتر است انگیزه آرایش کردن را از خودتان سئوال کنید. اگر هم در این سنین تنها کمی آرایش می کنید تلاش کنید از لوازمی استفاده کنید که برای پوست تان مناسب بوده و از بدون آسیب ترین انواع آن انتخاب شده باشند.
The post قوانین اصلی آرایش کردن صورت appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com