بایگانی دسته ی : سلامت

اختلال استرس پس از سانحه از آن دسته مشکلاتی است که حتماً باید تحت نظر یک پزشک متخصص درمان شود اما گاهی با داشتن اطلاعات صحیح در مورد این بیماری میتوانید به عزیزانتان بیشتر از پیش کمک کنید.
به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ «مرد شصت‌و‌پنج ساله برای درمان همسرش، که مبتلا به تومور مغزی بود، به بیمارستان مراجعه کرد. مرد و همسرش بسیار به هم علاقه‌مند بودند به خاطر نداشتن فرزند به یکدیگر وابسته‌تر شده بودند. با وجود تلاش زیاد، همسر او یک روز بعد از عمل جراحی جان سپرد. مرد که دچار ضربه سختی شده بود، مسئولین بیمارستان را مسئول و مقصر می‌دانست و حتی در میان صحبت‌ها رئیس بیمارستان را تهدید به کشتن کرد که البته کسی آن را جدی نگرفت. مدتی بعد، یک روز با اسلحه وارد بیمارستان شد و در تیراندازی او چندین بیمار و پزشک آسیب دیدند.
در کنار رعب و وحشتی که ایجاد شده بود، بسیاری از پزشکان دوستان صمیمی خود را نیز از دست داده بودند. در پی این اتفاق، تقریباً همه پزشکان تحت‌تأثیر قرار گرفتند. یکی از پزشکان بسیار مجرب، تصمیم گرفت این شغل را برای همیشه کنار بگذارد. یکی دیگر هر شب کابوس می‌دید و صبح‌ها با فریادهای بلند از خواب می‌پرید و در طول جراحی لرزش دست داشت. بعضی دیگر بسیار پرخاشگر شده بودند و… در پی این بحران، متخصص روان‌شناسی که برای بررسی موضوع آمده بود، همه آنها را مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تشخیص داد، که باید تحت مراقبت و درمان قرار می‌گرفتند.»
اختلال استرس پس از سانحه چیست؟
ممکن است بسیاری از افراد با اصطلاح استرس آشنا نباشند؛ اما بسیاری دیگر بدون اینکه با این نام آشنا باشند، علائم آن را در خود یا دیگران دیده‌اند. تقریباً همه افراد تکرار صحنه‌های آزاردهنده جنگ را در بازیگر نقش اول فیلم آژانس شیشه‌ای یا برخی دیگر از فیلم‌های دفاع مقدس دیده‌اند. خاطره چنان برای فرد تکرار می‌شود و فرد طوری رفتار می‌کند که انگار همین الان در حال اتفاق‌افتادن است. تجربه تصادف شدید، ممکن است باعث شود فرد برای همیشه از رانندگی اجتناب کند. در کشور ما، ایران، مثال‌هایی از شایع شدن این اختلال پس از زلزله بم، زلزله آذربایجان و قبل از آنها در جنگ تحمیلی و زلزله رودبار و منجیل دیده شده است.
تصادف شدید، هدف دزدی یا حمله قرارگرفتن و بسیاری دیگر از تجربه‌های آسیب‌زا همچون وارد شدن ضربه‌ای بر پیکره فیزیکی و روان‌شناختی ما هستند. همه ما کمابیش در زندگی‌مان با چنین ضربه‌هایی روبه‌رو شده‌ایم؛ اما گاهی، به دلایل مختلفی یکی از این ضربه‌ها، تأثیر عمیقی بر ما به جای می‌گذارد. گویی همیشه برای ما زنده است و هر لحظه امکان تکرار آن وجود دارد. در نتیجه همواره نگران هستیم. اگر این وضعیت ادامه یابد، دچار مشکلی می‌شویم که به آن، اختلال استرس پس از سانحه می‌گوییم.
البته انسان، به صورت معمول، آن‌قدر قوی است که از بسیاری از این ضربه‌ها با موفقیت عبور خواهدکرد و به اختلال دچار نمی‌شود؛ با این حال وقتی این اختلال روی می‌دهد، زندگی را برای خود فرد و اطرافیانش به‌شدت سخت و طاقت‌فرسا می‌کند. فرد مدام در ترس و وحشت و بی‌قراری است و گاهی، حتی کارهای معمول خود را نمی‌تواند انجام دهد. گاهی صحنه حادثه حتی لحظه‌ای او را رها نمی‌کند. اطرافیان از حساسیت و تحریک‌پذیری بیش از حد فرد و خشم‌های ناگهانی او به ستوه می‌آیند. در این حالت گاهی صدای به هم خوردن یک در، می‌تواند فرد را تا حد یک خشم انفجاری بکشاند. از این رو این علائم به‌ویژه وقتی شدید است به بروز افسردگی و اضطراب در خود فرد و اطرافیانش منجر می‌شود.
علائم اختلال پس از سانحه
باید گفت در صورت وجود علائم استرس پس از سانحه در فرد به معنای اختلال خواهد بود که حداقل به مدت یک ماه طول کشیده باشد و در ضمن فرد متخصصی آن را تأیید کرده باشد. چراکه در واقع پس از هر ضربه‌ای، بروز این علائم در همه افراد طبیعی است و فقط وقتی طول می‌کشد نشانه اختلال خواهد بود. علائم اصلی اختلال استرس پس از سانحه عبارت‌اند از:

واکنش ترس، درماندگی یا وحشت شدید
یادآوری‌های مکرر و عذاب‌آور واقعه
دیدن مکرر واقعه در رویا
رفتارکردن فرد به گونه‌ای که انگار واقعه تکرار می‌شود
واکنش جسمی و رنج و عذاب شدید در رویارویی با چیزهایی که به نوعی به آن اتفاق مربوط باشند
اجتناب‌کردن از محرک‌های مربوط با آن اتفاق؛ به‌عنوان مثال اجتناب از مکان‌های مربوط.
سایر علائم که ممکن است در سایر مشکلات روان‌شناختی دیده شوند و اینجا هم رخ می‌دهند: کم‌علاقگی در انجام امور مهم زندگی، بی‌انگیزگی و ناامیدی، مشکل در تمرکز، خشم و گوش‌به‌زنگ بودن.

لازم به ذکر است که بعضی از این علائم در بچه ها کمی متفاوت رخ می‌دهد؛ به عنوان مثال کودکی که دچار ضربه‌ای مثل آسیب جسمی یا جنسی شده ممکن است به‌سختی بتواند راجع به آن صحبت کند. و آن را بیشتر در قالب بازی و کابوس دیدن‌ها نمایان سازد. بچه‌ها معمولا به انجام تکراری بازی‌هایی با مضمون حادثه می‌پردازند و خواب‌های نامشخصی به شکل کابوس‌های ترسناک، یا خواب‌هایی درباره غول و اتفاقات ترسناک می‌بینند. علائم جسمی مثل شب‌ادراری، دل‌درد و سردرد نیز در آنها شایع است. ضربه‌های شایع در دوران کودکی بلایای طبیعی، آزارهای جنسی و جسمی مزمن، سوختگی و آدم‌ربایی است.
شیوع اختلال استرس پس از سانحه
احتمال ضربه، آن هم از نوع شدید آن، برای همه افراد وجود دارد. از این رو اختلال استرس پس از سانحه نیز از اختلالات به نسبت شایع روان‌شناختی محسوب می‌شود. میزان شیوع این اختلال، ۸‌درصد در جمعیت عمومی است. احتمال آن در زنان بیشتر از مردان و حدود ۱۰تا۱۲‌درصد است و در مردان بین ۵تا۶‌درصد (چکیده روان‌پزشکی کاپلان و سادوک، ۲۰۰۷، ترجمه دکتر فرزین رضاعی). بیشترین ضربه‌های اصلی در زنان، حمله یا تجاوز و در مردان، جنگ است.
همچنین براساس تحقیقات، احتمال بروز این اختلال در افراد مجرد، مطلقه یا کسانی که همسرشان را از دست داده‌اند بیشتر است. ممکن است دلیل این امر، کمتربودن میزان حمایت اجتماعی در این گروه افراد باشد. چون همان‌طور که بعد از این خواهیم گفت، داشتن حمایت اجتماعی در هنگام بروز سانحه، می‌تواند از بروز اختلال پس از سانحه و همچنین در پیشگیری از آن مفید باشد. در ضمن در سطوح اقتصادی‌اجتماعی پایین‌تر، این اختلال بیشتر مشاهده شده است.
آسیب‌شناسی اختلال استرس پس از سانحه
بعضی از عوامل، افراد را نسبت به بروز اختلال پس از سانحه در پی یک اتفاق، مستعد می‌کنند. بعضی از این عوامل عبارت‌اند از:

آسیب‌های دوران کودکی
کافی‌نبودن سیستم حمایت خانوادگی و اجتماعی
داشتن ویژگی شخصیت بدبینانه یا وابسته

روان‌شناسان و روان‌پزشکان نظریه‌هایی را نیز درباره علت ابتلا به این اختلال مطرح می‌کنند. به عنوان مثال، تئوری روانکاوانه معتقد است اتفاق یا سانحه، یک نقطه حساس یا تعارض ناخودآگاه در فرد را فعال می‌کند. این تئوری تا حد زیادی قابل توجیه است؛ چون بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال معتقدند ضربه‌های سخت‌تر از این را تجربه کرده‌اند، اما باعث مشکل در آنها نشده است؛ چراکه در واقع از درون نسبت به آن آسیب‌پذیر نبوده‌اند.
تئوری‌های دیگری معتقدند افراد به این دلیل دچار این اختلال می‌شوند که در پردازش اطلاعات مربوط به یک اتفاق مشکل دارند. به عنوان مثال فرد همیشه اتفاقات را بسیار بدتر و فاجعه‌بارتر از آنچه هست برآورد می‌کند. بعضی از نظریه‌ها معتقدند برخی افراد واکنش‌های زیستی خاصی مانند بالابودن غیرطبیعی سطح فعالیت دستگاه عصبی خودکار دارند، که در مواقع استرس و ضربه آنها را مستعد ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه می‌کند.
درمان اختلال استرس پس از سانحه
براساس مطالعات انجام‌شده، ۳۰‌درصد از افرادی که دچار این علائم می‌شوند، بدون درمان و خودبه‌خود بهبود پیدا می‌کنند؛ اما بقیهٔ آنها در صورت درمان‌نشدن ممکن است همچنان در طولانی‌مدت با آن درگیر باشند. درمان این اختلال به دو صورت فردی و گروهی انجام می‌شود و در هر دو شکل درمان فردی و گروهی، تمرکز اصلی درمان آن است که فرد تشویق شود درباره واقعه و معنای آن اتفاق برایش، تا جای ممکن، صحبت کند. عنصر اصلی، در این زمینه، حمایت است. در درمان فردی، درمانگر یک فضای امن و حمایت‌گرانه ایجاد می‌کند و در درمان گروهی نیز، هم درمانگر و هم سایر اعضای گروه نقش حمایتی را در قبال هم ایفا می‌کنند.
ویژگی منحصر‌به‌فرد گروه‌درمانی آن است که در آن فرد با افرادی که از این نظر به او شبیه هستند روبه‌رو می‌شود. همین نکته صحبت درباره اتفاق را برای او آسان‌تر می‌کند. در بسیاری از انواع درمان‌های فردی و گروهی، روش‌های آرام‌سازی خود یا ریلکسیشن به افراد آموزش داده می‌شود.
وقتی علائم بسیار شدید و آزاردهنده است، تجویز دارو به دست روان‌پزشک نیز کمک می‌کند.
یکی از درمان‌هایی که درباره این مشکل مطرح شده درمان با حساسیت‌زدایی و بازپردازش حرکات چشم است که توسط متخصصی به نام شاپیرو شکل گرفت. او معتقد است در موقع بروز افکار منفی و تکرار واقعه، حرکات چشم بسیار سریع می‌شود و اگر بتوان این حرکات را کنترل کرد، افکار هم کمتر آسیب‌زا خواهند بود. اگرچه در ایران این روش چندان رایج نیست، بعضی شواهد حاکی از اثربخشی آن است. به‌هرحال، همان‌طور که در ابتدا اشاره شد، کمک به حل این مشکل بیش از همه متکی به صحبت راجع به آن، به‌ویژه با کمک یک متخصص است، و حمایت اجتماعی.
نقش خانواده و اطرافیان نزدیک
حمایت اعضای خانواده و دوستان صمیمی در این مواقع بسیار کمک می‌کند. آن‌ها با ایجاد فضایی امن، رازداری، اعلام حمایت همه‌جانبه از فرد پس از سانحه و انجام اقدامات عملی در این زمینه، نقش مهمی در پیشگیری و درمان آن خواهند داشت. تحمل و صبوری در برابر بی‌قراری یا خشم فرد پس از سانحه، نوعی از این حمایت‌ها محسوب می‌شود. اگر چه همانطور که گفته شد، با طولانی‌شدن مدت علائم، نیاز به درمان ضرورت پیدا می‌کند.
The post اختلال استرس پس از سانحه چیست و چه علائمی دارد؟ appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

داشتن اشتهای زیاد برای خوردن را بعضاً به عنوان پرخوری عصبی میدانند اما حقیقت چیز دیگری است.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله سلامت؛ پرخوری عصبی اختلال در خوردن است که در آن فرد ابتدا مقدار زیادی غذا می‌خورد و سپس با ایجاد استفراغ عمدی یا مصرف ملین یا مدر می‌کوشد از افزایش وزن خود جلوگیری کند. این شرایط می‌تواند منجر به ایجاد عوارض حاد و جدی همچون کم آبی در بدن، مشکلات در ریتم قلب و آسیب دائمی به مری شود. این بیماری بیشتر در نوجوانان یا بزرگسالان جوان دیده می‌شود اما احتمال بروز آن در هر سنی وجود دارد. در ایالت متحده آمریکا، حدود ۱.۵ درصد از زنان و ۰.۵ درصد از مردان به این بیماری مبتلا هستند.
نشانه‌ها پرخوری عصبی:
معمولا بر اساس گفته‌های موسسه ملی سلامت، این بیماری با پرخوری‌های مکرر شناخته می‌شود که معمولا با پاکسازی همراه است. در طول دوره‌های پرخوری، بیمار حس می‌کند کنترل خود را بر روی غذا خوردن از دست داده است. به همین خاطر احساس شرمندگی، گناه یا ناراحتی خواهد داشت و سعی می‌کند رفتار خود را از دید سایر افراد پنهان کند. برای جبران چنین رفتارهایی، بیمار تلاش می‌کند پاکسازی‌های لازم را انجام دهد. این پاکسازی معمولا در برگیرنده استفراغ عمدی، استفاده از ملین‌ها و تمرینات ورزشی شدید است. چنین کارهایی معمولا تنها بعد از وعده‌های غذایی بزرگ رخ نمی‌دهد بلکه فرد سعی می‌کند این کارها را بعد از یک میان وعده نیز انجام دهد. افرادی که مبتلا به پرخوری عصبی هستند ممکن است از اضافه وزن خود بترسند. آن‌ها فکر می‌کنند بسیار سنگین تر از وزن واقعی خود هستند. از آنجایی که افراد مبتلا به این بیماری اغلب وزن نرمال و طبیعی دارند، شرایط آن‌ها ممکن است توسط سایر افراد قابل شناسایی نباشد. بر اساس مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۲، حدود ۶۵ درصد از افرادی که مبتلا به پرخوری عصبی بودند وزن طبیعی داشتند و تنها ۳.۵ درصد از آن‌ها دچار اضافه وزن شده بودند. دوستان و اعضای خانواده ممکن است متوجه این موضوع شوند که افراد مبتلا به پرخوری عصبی بعد از مصرف وعده‌های غذایی به دستشویی یا حمام می‌روند. والدین کودکانی که دارای این اختلال هستند نیز ممکن است متوجه ناپدید شدن حجم بسیار زیادی از غذاها شوند. نشانه دیگر این بیماری، تلاش مکرر افراد برای کاهش وزن است. نشانه‌های فیزیکی آن شامل اسیب به دندان و لثه، زخم در دهان، چرخه قاعدگی نامنظم و ضربان قلب غیر عادی است.
دلایل ایجاد پرخوری عصبی:
هنوز مشخص نیست چه چیزی باعث ایجاد اختلال پرخوری عصبی می‌شود اما فاکتورهای فرهنگی، روانی و ژنتیک می‌تواند نقش مهمی در ایجاد آن بازی می‌کند. وجود مشکلات روانی همچون کمبود اعتماد به نفس و رفتارهایی مانند رژیم غذایی دشوار می‌تواند خطر توسعه این اختلال را تا حد زیادی افزایش دهد. خطر افزایش پرخوری عصبی در افرادی که مادر یا خواهرشان از آن رنج می‌برند نیز وجود دارد. زنان نیز به خاطر فشارهای فرهنگی ممکن است به لاغر شدن روی بیاورند.
تشخیص پرخوری عصبی:
تشخیص پرخوری عصبی بعد از معاینه،آزمایش خون و ادرار و ارزیابی روانی انجام می‌شود. در آزمایش خون و ادرار پزشک متخصص به دنبال تعادل الکترولیت‌ها یا کم آبی خواهد بود. همچنین بررسی قلب، ریه‌ها و استخوان‌ها نیز انجام می‌شود. از آنجایی که پرخوری عصبی به عنوان یک بیماری روانی در نظر گرفته می‌شود پزشکان از معیارهای موجود در DSM استفاده می‌کنند. این راهنما بیان می‌کند که به منظور تشخیص افراد مبتلا به پرخوری عصبی، باید یک فرد دوره پرخوری و پاکسازی را حداقل به مدت یک هفته و دوره زمانی سه ماهه داشته باشد.
فاکتورهای خطر:
زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به این اختلال قرار دارند. بر اساس یافته‌های مرکز سلامت زنان، حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد از بیمارانی که به پرخوری عصبی مبتلا می‌باشند، خانم هستند. اما این اختلال در مردان نیز می‌تواند وجود داشته باشد. اختلالات مرتبط با خوردن در میان ورزشکاران همچون ژیمناست‌ها، دونده‌ها و کشتی گیران بیشتر شایع است.
درمان پرخوری عصبی:
غلبه کردن بر پرخوری عصبی به نظر فرایند دشواری می رسد زیرا بیماران به چرخه خوردن و پاکسازی پایبندند. به همین خاطر شکستن چنین چرخه ای بسیار سخت خواهد بود به خصوص اگر درمان به درستی انجام نشود. به طور کلی حدود یک سوم از بیماران بهبود می یابند و یک سوم از آن‌ها همانگونه که قبلا بوده‌اند باقی می‌مانند. یک سوم از بیماران نیز در طول زمان بدتر می‌شوند. درمان پرخوری عصبی شامل ترکیبی از روان درمانی، استفاده از دارو، آموزش تغذیه‌ای و گروه‌های حمایتی است. مشاوره نیز ممکن است دربرگیرنده درمان‌های رفتاری شناختی یا خانواده درمانی باشد. درمان رفتاری شناختی نیز به منظور آموزش افراد برای تشخیص رفتارها و افکار پرخطر مورد استفاده قرار می‌گیرد. خانواده درمانی نیز برای افراد جوان یا کودکانی که مبتلا به این بیماری هستند استفاده می‌شود. خانواده درمانی بر روی حمایت خانواده و والدین تکیه دارد. گروه‌های حمایتی برای افرادی که مبتلا به پرخوری خفیف هستند و مشکلات سلامتی دیگری ندارند مفید است.برخی از افراد ممکن است برای ادامه درمان خود از مراکز موجود کمک بگیرند.داروهای ضدافسردگی نیز برای درمان هر نوع افسردگی یا اضطراب مرتبط با پرخوری عصبی تجویز می‌شود. متخصص تغذیه نیز می تواند در توسعه رژیم غذایی سالم و بهبود عادت‌های خوردن به فرد کمک کند.برای بیمارانی که وزن بسیار کمی دارند، متخصص تغذیه برنامه ای را برای بازگشت به وزن نرمال و طبیعی ایجاد می‌کند. برخی از اوقات ممکن است بیمار برای تصحیح عدم تعادل الکترولیت‌ها در بیمارستان بستری شود. البته طول بستری شدن تنها یک یا دو روز است. خانواده یا دوستانی که متوجه نشانه‌های پرخوری عصبی در یک فرد می‌شوند باید هر چه سریع تر او را نزد پزشک متخصص ببرند.
The post درمان پرخوری عصبی چیست و چه علائمی دارد؟ appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

همه ما این را شنیده ایم که دعوا نمک زندگی زناشویی است اما آیا واقعاً اینگونه است؟
به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ خب دعوا بد است، نه؟ اغلب به ما آموزش داده می‌شود که از اختلاف و دعوا بپرهیزیم. به طور خاص به خانم‌ها آموزش داده می‌شود که موضوع را از لحاظ احساسی حل کنند. درباره‌اش حرف بزنند. سراغ آغوش و نوازش بروند. گوش کنند. از طرف دیگر به مردان گفته می‌شود که از اختلاف بپرهیزند؛ مگر اینکه نتوانند که در آن حالت باید تکلیف ماجرا را مشخص کنند و بگذرند. هر چه هست، یا حلش کنند یا رهایش کنند. یا شاید ماجرا را آن‌قدر در خودشان دفن کنند که دیگر مشکلی نباشد، بعد بگذرند.
با این سناریوهای جنسیتی و در کنار آمارهای بالای طلاق در جامعه، اختلاف به عنوان اتفاق بدی در ازدواج دیده می‌شود، چیزی که برای همه، به خصوص بچه‌هایی که وقتی این اختلافات رخ می‌دهد آنجا هستند، بد است. گاهی لازم است؛ اما معمولاً بد است.
سؤالی که این روزها فکر من را مشغول کرده این است که وقتی درباره ازدواج حرف می‌زنیم، آیا هر اختلافی بد است؟
پاسخ این سؤال البته غافلگیرکننده نیست: نه. بستگی دارد به نوع اختلاف، زمان اختلاف، آدم‌های درگیر در اختلاف و برنده دعوا. بله، می‌دانم که فکرکردن به بردوباخت وقتی درباره زندگی مشترک حرف می‌زنیم، ایده خوبی نیست؛ اما بیایید صادق باشیم: همه ما به چنین چیزی فکر می‌کنیم: چه کسی دعوا را برد؟ چه کسی از آن جنگ بازنده بیرون آمد؟ چرا جوراب‌ها هنوز هم در سبد لباس نیستند؟ چه کار کنم که ماشین ظرفشویی را خالی کند؟ و بالاخره… آیا این مشکل کل رابطه را به هم می‌زند؟
نکته غافلگیرکننده‌تر شاید این است که اختلاف، خوب است یا لااقل می‌تواند باشد. پژوهش‌گران مدت‌ها تلاش کرده‌اند که بفهمند چطور باید اختلاف را متوقف کنند، چطور آن را کوچک کنند، چطور می‌شود در اختلاف وساطت کرد یا برعکس، چطور می‌شود پیش‌بینی کرد که بین دو نفر اختلاف پیش خواهد آمد و از ازدواج آن دو نفر جلوگیری کرد؛ اما حقیقت این است که اختلاف اتفاق می‌افتد. مکرراً. گاهی در سکوت و گاهی پرسروصدا و خشن و آن‌وقت بقیه مجبورند که مداخله کنند. با این اوصاف، پس اختلاف چه زمانی خوب است؟ و چه زمانی آن‌قدر بد است که باید کسی مداخله کند؟
اینها پاسخ‌های ساده‌ای ندارند؛ اما من می‌توانم براساس تحقیقات و مطالعات و تجربیاتم، بینشی در این باره ارائه کنم.
اول اینکه نباید به هر قیمتی از اختلاف حذر کنید. اگر چنین کنید، ممکن است طرف مقابل فکر کند همه چیز سر جایش است و درنتیجه به همین وضعیت عادت کند. بعد… وقتی نهایتاً شما موضوع را مطرح می‌کنید، آن‌ها غافلگیر خواهند شد. هیچ‌کس دوست ندارد غافلگیر شود؛ پس، مطرح کنید. بگویید اگر از یکی از رفتارهای همسرتان متنفرید. به زبان بیاورید و مؤدبانه از او بخواهید که این کار را نکند. اگر این جواب نداد، با یادداشت‌های طنزآمیز به او یادآوری کنید. اگر ندانند که شما از این کار بدتان می‌آید، این را ادامه خواهند داد. کاری کنید بدانند.
دوم، نق نزنید. می‌دانم که گاهی نمی‌شود جلویش را گرفت. ممکن است احساس کنید که مدام دارید به او می‌گویید که حوله‌اش را بردارد و او گوش نمی‌دهد. مشکل نق‌زدن این است که جواب نمی‌دهد؛ چون نهایتاً طرف مقابل نسبت به آن بی‌حس می‌شود. اساساً، اگر شما موضوعی را همیشه مطرح کنید، ماجرا برای طرف مقابل تبدیل به سروصدایی می‌شود که آن‌ها به آن عادت می‌کنند. یا اینکه آن‌قدر کلافه می‌شوند که از اتاق بیرون می‌روند یا اینکه صدای تلویزیون را زیاد می‌کنند. این‌ها فایده‌ای ندارد و راه خیلی بدی برای حل مشکل است. پس، دعواهایتان را انتخاب کنید و راهی بیابید که خواسته‌هایتان را منتقل کنید، بدون اینکه مدام و تمام وقت حرفشان را بزنید. هدف، حل مشکل است و اگر بتوانید به یک توافق برسید، بهترین نتیجه ممکن را یافته‌اید.
نکته آخر که موضوع مهمی است: سعی کنید ریشه مشکل را حل کنید. با مکالمه حلش کنید. قراری بگذارید تا با مکالمه حلش کنید. نزد یک مشاور بروید تا او به شما کمک کند تا با مکالمه حلش کنید. سراغ جیغ‌وداد و بدتر از آن نروید که آخرش به جایی برسید که بدتر از قبل باشد. می‌دانم که این‌ها سخت است. می‌دانم که کمک خواستن مثل پذیرش شکست است. اما ارزشش را دارد. شما ارزشش را دارید و اگر در اولین تلاش موفق نشدید، دوباره و دوباره تلاش کنید. راه دیگری را امتحان کنید؛ مثلاً برای هم نامه بنویسید. سراغ مشاور دیگری بروید؛ چون همه مشاوران لزوماً قادر به کمک به شما نیستند. تلاش کنید و تلاش کنید و تلاش کنید.
The post آیا اختلاف و دعوای زناشویی نمک زندگی است؟ appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

اگر به دنبال یک رژیم غذایی سالم هستید پس باید مواد غذایی سالمی نیز انتخاب کنید در این مقاله می خواهیم کربوهیدارت های سالم را مورد بررسی قرار دهیم.
به گزارش آلامتو و به نقل از سلامت؛ در چند سال گذشته کربوهیدرات‌ها مقصر اصلی چاقی و بیماری‌هایی همچون دیابت، بیماری‌های قلبی وسایر موارد شناخته شده اند. به لطف داستان‌های موفقیت آمیزی که در مورد رژیم غذایی غنی از پروتئین وجود دارد، بیشتر افراد بر این باورند که حذف کلی کربوهیدرات‌ها می تواند به کاهش وزن کمک کند.با این وجود چنین طرز فکری به هیچ عنوان درست نیست. در حقیقت، کربوهیدرات ها اجزای ضروری در یک رژیم غذایی متعادل محسوب می‌شوند. با اینکه کربوهیدارت‌های ساده( همچون نان و پاستای تهیه شده از آرد سفید یا غذاهای سرشار از شکر) غذاهای پرکالری محسوب می‌شوند و ارزش تغذیه‌ای زیادی ندارند اما کربوهیدرات‌های متعدد دیگری نیز وجود دارد که نقش کلیدی در رژیم غذایی سالم بازی می کند. موادی همچون میوه ها، بقولات، غلات سبوس دار و حتی سبزیجات در این دسته از کربوهیدرات‌های مفید قرار می‌گیرند.در این مقاله قصد داریم کربوهیدرات‌های مفیدی را معرفی کنیم که خوردن آن در رژیم غذایی توصیه می‌شود.
سیب زمینی بنفش:
این گیاه عجیب منبع عالی از آنتوسیانین است که به کاهش فشار خون و سلامت قلب کمک می‌کند. شما می‌توانید این سیب زمینی بنفش را بپزید و آن را بعد از خنک شدن میل نمایید. با کمک این ماده قادر خواهید بود نشاسته مقاومی را وارد بدن کنید که در طول فرایند خنک کردن توسعه پیدا می‌کند و جذب قند در روده را کاهش می دهد.
عدس:
این ماده گیاهی حاوی پروتئین و کربوهیدرات، بیش از ۱۰ گرم فیبر دارد که سرعت جذب کربوهیدرات را کمتر می‌کند. پروتئینی که در عدس وجود دارد به ثابت نگه داشتن سطح قند خون کمک می‌کند و باعث می‌شود مدت زمان بیشتری سیر باشید.
کینوا:
این کربوهیدرات نیز پروتئین کاملی است. این موضوع بدین معناست که این ماده تمامی آمینواسیدهایی که پروتئین حیوانی دارد را در خود جای داده است. کینوا در برگیرنده پروتئین و فیبر است و همین امر سرعت جذب کربوهیدرات را کاهش می‌دهد.کینوا یکی از غلات عالی و عاری از گلوتن است که می‌توان از آن در غذاهای مختلفی استفاده کرد.
کدو حلوایی:
در هر پیمانه از این ماده حدود ۱۶ گرم کربوهیدرات وجود دارد. شما می‌توانید از این ماده در تهیه سس و نیز غذاهای مختلف استفاده کنید. به عنوان مثال اگر قصد تهیه نودل را دارید حتما از کدوحلوایی استفاده کنید.
جو:
این ماده شاخص گلیسمی پایینی دارد. این موضوع بدین معناست که سطح قند خون را به یکباره افزایش نمی‌دهد. همانطور که می‌دانید جو منبع غنی از کربوهیدراتی است که انرژی خوبی برای بدن فراهم می‌کند و به شما کمک می‌کند احساس سیری بیشتری داشته باشید.
حبوبات:
شاید فکر کنید حبوبات منبع غنی از پروتئین گیاهی هستند. بله این موضوع کاملا درست است. با اینحال، حبوبات منبع خوبی از کربوهیدرات‌هایی با شاخص گلیسمی پایین هستند. حبوبات سرشار از آهن،مس، فسفر، منگنز، منیزیم و مواد معدنی دیگر هستند.
ماست:
همانند حبوبات، ماست نیز منبع پروتئین گیاهی است و کربوهیدرات سالمی دارد. ماست همچنین منبع خوبی از کلسیم است. شما می‌توانید پروبیوتیک هایی را در آن پیدا کنید که باکتری های خوب روده از آن تغذیه می‌کنند. بهتر است انواع مختلف ماست یونانی را انتخاب کنید که پروتئین بالاتری دارند.
کفیر:
همانند ماست، کفیر نیز یکی محصولات لبنی تخمیر شده است که منبع عالی از کربوهیدرات، پروتئین و پروبیوتیک است.
فارو(Farro):
این ماده اغلب در غذاهای دریای مدیترانه، اتیوپی و خاورمیانه یافت می‌شود و یکی از غلاتی است که محبوبیت زیادی در میان افراد دارد. این ماده ارزش تغذیه ای زیادی دارد و برای سلامتی قلب بسیار مفید است. علاوه بر اینکه کربوهیدرات سالمی است سرشار از فیبر، پروتئین، منیزیم، آهن، روی نیز هست. شما می‌توانید این ماده را به سوپ، سالاد یا غذاهای خود بیفزایید.
گیاهک گندم:
این دانه‌های کوچک بخشی از گیاه گندم هستند که ارزش تغذیه‌ای بسیار زیادی دارند. این ماده علاوه بر اینکه کربوهیدرات خوبی دارد منبع غنی از مواد مغذی مهم همچون ویتامین E، اسید فولیک، منیزیم، تیامین، فسفر و روی است. متاسفانه گیاهک گندم در طول فرایند تبدیل گندم به آرد سفید از بین می‌رود و دور ریخته می‌شود. برای اینکه بتوانید این کربوهیدرات سالم را وارد رژیم غذایی خود کنید از غلاتی استفاده کنید که از آرد سبوس دار تهیه شده اند.
The post کدام غذاها کربوهیدرات های سالم دارند؟ appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

ترساندن فرزندان از هرچیزی جهت مطیع کردنش بسیار مضر و خطرناک است چراکه این ترس در ذهن کودک شکل میگیرد و میتوان آثار مخربی در آینده او داشته باشد.
به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ همیشه صحبت از ترس‌های ناشناخته و مبهم و یا شرطی و الگویی و نیز ترس‌های مرضی است که به‌ویژه در سال‌های اولیه، والدین و اطرافیان کودک را نگران می‌کند؛ اما اینکه والدین کودکان را بترسانند، مسلماً دلایل دیگری دارد.
معمولاً والدینی که شایستگی‌های ضعیفتری در شیوه‌های فرزندپروری دارند، به این مکانیسم متوسل می‌شوند؛ زیرا خود از توانایی لازم برای کنترل و مهار رفتارهای کودک بی‌بهره‌اند و از راه‌های کلامی، غیرکلامی و ابزاری برای به اطاعت‌کشانیدن کودکان و وادار‌کردن آن‌ها به قبول کار دلخواه خود استفاده می‌کنند. معمولاً خانواده‌های مستبد که از شیوه‌های یکسویه و سلیقه‌ای خود برای ارتباط با کودکان بهره می‌برند، از عمل ترسانیدن فرزندان خود استفاده می‌کنند و رابطه آن‌ها از نوع رئیس با مرئوس و یا بالا به پایین است. آن‌ها تاب تحمل نپذیرفتن و اطاعت‌نکردن کودکان خود را ندارند. ناآگاهی و بی‌تجربگی در امر تربیت صحیح، راه را برای ترسانیدن کودکانشان فراهم می‌آورد. به‌ویژه چون توانایی مقابله صحیح را ندارند، از راه رعب و وحشت کودکان را به اطاعت از خود وا می‌دارند. تأثیر این اعمال مسلماً بسیار ناخوشایند است. اگرچه ممکن است در کوتاه‌مدت در توقف رفتار ناشایست فرزندانشان تأثیرگذار باشد، در بلندمدت زیان‌بار خواهد بود؛ زیرا علاوه براینکه اثری تاحدودی ماندگار بر روان کودکان خواهد داشت، الگوی نامناسبی را برای ارتباط میان والدین و فرزندان باقی خواهد گذارد. ترسانیدن فرزندان به هر دلیل از طریق والدین و به هر شیوه‌ای که صورت گیرد، خواه به صورت کلامی که او را از عامل قدرت، عامل ناشناخته، تاریکی، و تهدید و یا ابزاری مانند زدن و مواردی از این دست باشد، هرچه زودتر باید متوقف شود و آرامش جای تهدید و وحشت حاصل از این رفتار والدین را بگیرد.
ترسانیدن کودکان چه اثری در زندگی بزرگسالی آن‌ها دارد؟
خاطره ناخوشایند برخورد نامناسب مادر یا پدر و اطرافیان همیشه عاملی سرنوشت‌ساز در آینده کودک است. از آنجا که ترسانیدن کودک به هر دلیل نمی‌تواند روشی عادلانه در ارتباط با کودکان خردسال باشد، در بزرگسالی می‌تواند به بی‌اعتمادی ارتباط با عامل ایجاد ترس یعنی والدین بیانجامد. ارتباط ترسناک راه را بر سلامت روحی و روانی کودک می‌بندد و ایجاد ناامنی می‌کند. ترس از عامل قدرت، علاوه بر بی‌اعتمادی، رابطه نادرست میان والدین و کودکان را پدید می‌آورد و موجب می‌شود تا کودکان این راه ناصواب را نیز در برخورد با دیگران به‌کار گیرند. کاهش اعتمادبه‌نفس و خودپنداره منفی و شکاف ارتباطی، از دیگر تأثیرات این نوع ارتباط خواهد بود؛ زیرا این کودکان همیشه به ارتباطات مثبت، توأم با مهربانی و آرامش نیاز دارند و به‌ویژه محیط ترسناک، انسان‌های ترسناک، رفتارهای تهدیدآمیز و خشن و ایجاد رعب و وحشت همچون سم مهلکی در طریق ارتباط با آن‌هاست. زنگاره‌های عاطفی حاصل از این نوع ارتباط ناامن میان کودک و والدین، سلامت جسمی و روانی آن‌ها را به خطر خواهد انداخت و موانعی را در راه شادی و موفقیتشان پدید خواهد آورد. انسان‌هایی که دچار ترس می‌شوند، اغلب خجالتی و کم‌رو هستند، قدرت تصمیم‌گیری ضعیفی دارند، دوستی‌های پایداری ندارند و همیشه در برخورد با مسائل مختلف احساس ناامنی می‌کنند و نمی‌توانند چندان مستقل باشند. عامل ترس همیشه مانند سایه آن‌ها را دنبال می‌کند، به‌طوری‌که در موقعیت‌های روزمره زندگی از ترس‌های مبهم و دلهره و اضطراب رنج می‌برند.
ترس از چه زمانی به اختلال تبدیل می‌شود؟
هر رفتار چنانچه از دو ویژگی تداوم و شدت برخوردار شود، مسلماً از وجه سلامت خارج خواهد شد و با درجات مختلف به اختلال مبدل می‌شود؛ بنابراین اگر والدین کودکانشان را به انحاء مختلف بترسانند و هر بار نیز روش خود را شدت بخشند، برای مثال، اگر در ابتدا از کلمات تهدیدآمیز استفاده کرده‌اند و حال آن‌ها را کتک میزنند و از انباری و سیاه‌چال می‌ترسانند و یا از قدرت پدر و برادر بزرگتر برای پذیرش و به‌اطاعت‌در‌آوردن او استفاده می‌کنند و مرتباً کودک در خوف واکنش ناخوشایند دیگران به سر می‌برد، مسلماً اختلالات رفتاری و روانی پیدا خواهد کرد. ترس زمانی به اختلال تبدیل می‌شود که رفتار ترس‌آور شکل حاد و بحرانی پیدا می‌کند و خواب و خوراک و آرامش کودک را برهم می‌زند، به‌طوریکه از ترس دیگر نمی‌تواند شاد باشد، به‌راحتی زندگی کند و احساس امنیت نمی‌کند. ترس بر همه جوانب وجودی او سایه افکنده است. آنگاه است که ترس حالت مرضی پیدا می‌کند.
The post عواقب و عوارض ترساندن کودکان appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

اگر میخواهید یک زندگی سالم داشته باشید باید یک سبک زندگی سالم را انتخاب کنید البته راه های میانبری هم وجود دارد مثلاً نوشیدن آب با معده خالی!
به گزارش آلامتو و به نقل از بدونیم؛ لبخند، سلامت و تناسب اندام زنان ژاپنی زبانزد است زیرا آن ها به فواید نوشیدن آب با معده خالی واقف هستند. درست است که ژنتیک نقش بسیار مهمی را ایفا می کند اما خیلی ها ادعا دارند که برنامه های صبحگاهی شان به سلامت آن ها کمک بزرگی می کند. خلاصه کنیم، بیشتر زنان ژاپنی هر روز صبح بلافاصله بعد از بیدار شدن یک لیوان آب می نوشند.
این کار ریشه در فرهنگ ژاپنی دارد و نوعی آب درمانی است که به درمان برخی بیماری ها در بدن کمک می کند. بر خلاف ایالات متحده و بسیاری از کشورهای غربی مردم ژاپن از مشکلاتی چون چاقی و دیابت رنج نمی برند. این خود دلیل قانع کننده ای برای این است که بخواهیم چند چیز از سبک زندگی سالم آن ها یاد بگیریم.
چرا آب خوردن مهم است؟
۷۰% بدن ما از آب تشکیل شده است. پس برای این که بدنمان درست و سالم عمل کند باید مراقب مقدار آب بدن باشیم. وقتی نیاز آب بدن تامین نمی شود عواقب منفی کوتاه مدت و بلند مدتی به بار خواهد آمد.
کم آبی طولانی مدت باعث آرتریت روماتوئید، میگرن، آنژین، ورم مخاط روده بزرگ، سوء هاضمه، فشار خون، چاقی، بواسیر، سرطان سینه، سل ریوی، سنگ کلیه، سینوزیت و سرطان رحم می شود.
با ناشتا آب خوردن و تامین آب مورد نیاز به بدنتان در پیشگیری از ابتلا به چنین مشکلات و بیماری هایی کمک کنید.
چگونه آب درمانی کنیم؟
روش زیر برای معالجه و درمان اختلالات بدن، اختلالات قاعدگی و بیماری های چشمی بسیار موثر و ثابت شده است. با این روش تمام روز بانشاط خواهید بود.
بلافاصله پس از بیدار شدن ۴ تا ۱۶۰ میلی لیتر آب قبل از مسواک زدن بنوشید.
تا ۴۵ دقیقه بعد از آن هیچ چیزی نخورید.
نیم ساعت از وعده های غذایی آب بخورید و تا ۲ ساعت بعد از صبحانه، ناهار و شام آب نخورید.
اگر نمی توانید ۴ لیوان آب با شکم خالی بخورید ابتدا با یک لیوان شروع کنید یا تا جایی که بدنتان توانایی اش را دارد. می توانید به تدریج مقدار مصرف آب را بالا ببرید تا این که به ۶۴۰ میلی لیتر برسد.
چه زمانی باید منتظر نتیجه بود؟

بیماران دیابتی و یا فشار خون بالا: ۳۰ روز
بیماران یبوست و ورم معده: ۱۰ روز
بیماران مبتلا به سل: ۹۰ روز

فواید نوشیدن آب با معده خالی:
به از بین بردن سموم کمک می کند
نوشیدن آب به طور طبیعی باعث حرکت روده ها می شود. شب ها بدن خودش را ترمیم و سموم را می زداید. وقتی با معده خالی آب می نوشید سموم مضر از بدن خارج شده و بدن سالم و تازه می ماند. نوشیدن مقداری آب به افزایش تولید سلول های عضلانی و سلول های خونی جدیدی کمک می کند.
متابولیسم بدن را تقویت می کند
نوشیدن آب با معده خالی سرعت متابولیسم بدن را تا ۲۴ درصد افزایش می دهد. این مسئله به خصوص برای کسانی که رژیم سخت می گیرند بسیار حائز اهمیت است. افزایش سرعت متابولیسم به معنای تقویت سیستم هضم و گوارشی است. هر چه سریع تر غذا را هضم کنید راحت تر می توانید برنامه های رژیمی را دنبال کنید. نوشیدن آب بلافاصله بعد از خواب روده بزرگ را تصفیه می کند و جذب مواد مغذی را آسان تر می سازد.
باعث کاهش وزن می شود
وقتی صبح ها با معده خالی آب می نوشید تمام سموم را از بدن رها می کنید و این سیستم گوارشی شما را تقویت می کند. کمتر احساس گرسنگی می کنید و پرخوری ها کم می شوند. در نتیجه این کار مانع اضافه وزن با پرخوری می شود.
سوزش معده و سوء هاضمه را کاهش می دهد
مشکل سوء هاضمه به دلیل افزایش اسیدیته شدن معده است. وقتی اسیده معده به روده بر می گردد دچار سوزش معده می شوید. وقتی با معده خالی آب می نوشید این اسیدها رقیق شده و از بدن بیرون می روند. بنابراین مشکل سوزش معده رفع می شود و معده آماده صبحانه می شود.
پوست را روشن و سالم نگه می دارد
خشکی و کم آبی بدن باعث ایجاد چین و چروک و منافذ عمیق روی پوست می شود. در یکی از مطالعات دریافتند که نوشیدن ۵۰۰ میلی لیتر آب با معده خالی جریان خون را در پوست افزایش داده و باعث درخشش پوست می شود. همچنین نوشیدن آب زیاد در روز سموم را از بدن خارج می کند و باعث زیبایی و درخشش پوست می شود.
موها را نرم، براق و سالم می کند
کم آبی بدن در رشد موها تاثیر بسزایی دارد. نوشیدن مقداری آب باعث تغذیه موها می شود. ¼ وزن موها را آب تشکیل می دهد. بنابراین اگر بدن آب کافی دریافت نکند موها خشک و شکننده می شوند. خوردن آب در روز ضروری است اما اول صبح با معده خالی تاثیر بیشتری روی کیفیت موها خواهد داشت.
مانع سنگ کلیه و عفونت مثانه می شود
نوشیدن آب برای جلوگیری از سنگ کلیه و عفونت مثانه بسیار مهم است. واقعیت این است که نوشیدن آب با معده خالی اسیدهایی که باعث ایجاد سنگ کلیه می شوند را از بین میبرد. هر چه بیشتر آب بنوشید بیشتر در مقابل عفونت های مثانه ناشی از سموم محفوظ می مانید.
تقویت سیستم ایمنی بدن
نوشیدن آب با معده خالی به تعادل سیستم لنفاوی که سطح ایمنی بدن را افزایش می دهد کمک می کند. سیستم ایمنی قوی بدن را از بیماری های مختلف ایمن نگه می دارد و مانع بیمار شدن شما می شود.
همانطور که مشاهده کردید نوشیدن آب با معده خالی فواید بی شماری برای بدن دارد و آسان ترین راه برای یک زندگی سالم بدون هیچ هزینه ای است.
The post خواص نوشیدن آب با معده خالی appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

اگر در میانسالی هستید و هنوز هم به تمرینات ورزشی قدرتی علاقه دارید بهتر است با ادامه این مقاله همراه ما باشید.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله سلامت؛ معمولا بیشتر افراد زمانی که به سن ۳۵ یا ۴۰ سالگی خود می‌رسند وزن اضافه می‌کنند. این افزایش وزن بیشتر در ناحیه شکم دیده می‌شود. بدن یک مرد در سن ۲۰ سالگی به بالاترین حد قدرت فیزیکی خود دست پیدا می‌کند اما زمانی که به سن ۳۰ سالگی می‌رسید بدن شما کم کم قدرت خود را از دست خواهد داد. به لطف تمرینات مقاومتی می‌توانید تناسب اندام خود را در سطح مناسبی نگه دارید اما زمانی که در سن ۳۵ یا ۴۰ سالگی خود قرار دارید باید تمرینات مقاومتی زیادی انجام دهید تا به خواسته خود دست یابید. به همین خاطر در این مقاله قصد داریم چند مورد از تمرینات قدرتی را بیان کنیم که برای مردان ۴۰ سال و بالاتر مفید خواهد بود. پس همراه ما باشید.
به خوبی تمرین کنید اما زیاد به خودتان سخت نگیرید.
زمانی که پا به سن می‌گذارید، بدن شما برای اینکه بتواند از تمرینات ورزشی و فیزیکی سخت ریکاوری کند به زمان بیشتری نیاز خواهد داشت. انجام تمرینات قدرتی ایده خوبی است زیرا به شما اجازه می دهد بدن خود را در موقعیت دشوار قرار دهید اما سعی کنید در ابتدای کار زیاد به خودتان سخت نگیرید. به عضلات، استخوان‌ها و مفاصل فرصت دهید خود را با فشار تمرینات مقاومتی منطبق کنند. بعد از یک ماه یا بیشتر، می‌توانید شدت تمرینات ورزشی را بیشتر کنید اما در حال حاضر بهتر است بر روی آموزش‌های اسان تمرکز کنید و شرایط قلبی-عروقی خود را بهبود ببخشید.
با یک مربی تمرین کنید:
اصلا مهم نیست چقدر تجربه انجام تمرینات ورزشی را دارید، کار کردن با یک مربی همیشه بهترین روش خواهد بود. مربی می‌تواند در اصلاح موقعیت بدنی نادرست به شما کمک کند، تمرینات ورزشی مناسب با سن شما را ایجاد نماید و برنامه غذایی را برای افزایش قدرت و چربی سوزی برنامه ریزی کند. شما می‌توانید از نصیحت‌های فردی که سال‌ها از عمر خود را صرف آموزش افراد کرده است بهره مند شوید.
رژیم غذایی مناسبی داشته باشید:
رژیم غذایی شما نیز به اندازه تمرینات ورزشی مهم است. شما باید پروتئین زیادی بخورید، مصرف کربوهیدرات را در مقدار متوسط نگه دارید و اسیدهای چرب سالم را به اندازه کافی دریافت کنید. همچنین به مواد معدنی بیشتر همچون آهن، کلسیم، فسفر، پتاسیم و غیره نیاز خواهید داشت تا بتوانید استخوان‌ها، عضلات و مفاصل سالم تری داشته باشید.به مقدار غذایی که می‌خورید دقت کنید. تا جایی که می‌توانید تعادل را حفظ کنید و از مواد خام بهره مند شوید.
تمرینات ورزشی را به طور منظم انجام دهید:
اگر هدف شما این است که تناسب اندامتان را حفظ کنید، وزن کم کنید، قدرت بدنی را بهبود ببخشید، اثرات پیری را کاهش دهید بهتر است حداقل سه بار در هفته تمرینات ورزشی خود را انجام دهید. اینکار به شما کمک می‌کند همه عضلات موجود در بدن را هدف قرار دهید. اگر لازم بود روز چهارم را به برنامه ورزشی خود اضافه کنید و سعی کنید تمرینات بیشتری انجام دهید. به خاطر داشته باشید که بیشتر از ۴ روز در هفته برای سن شما زیاد است. شما باید بر روی استقامت سیستم قلبی-عروقی ، انعطاف پذیری و حرکت بدن خود تمرکز کنید. سایر روزهای هفته را به انجام کارهای هنری، یوگا، دویدن، دوچرخه سواری، شنا، کشش و سایر تمرینات سپری کنید تا بتوانید بدن خود و سلامت آن را بهبود ببخشید.
بیش از حد تمرین نکنید:
حجم تمرینات ورزشی یکی از موارد مهمی است که باید مدنظر داشته باشید. اگر بیش از حد تمرین کنید و در هر بار تمرین حجم بیشتری از فعالیت‌ها را انجام دهید به زمان بیشتری برای ریکاوری نیاز خواهید داشت. بیشتر از ۳۰ ست در هر تمرین انجام ندهید.
اینکه در سن ۴۰ سالگی خود قرار دارید بدین معنا نیست که نمی‌توانید تمرینات فیزیکی را انجام دهید. شما می‌توانید از تمرینات قدرتی استفاده کنید و سلامت بدن خود را تضمین نمایید.
The post تمرینات ورزشی قدرتی برای مردان میانسال appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

اصلاح اصولی صورت برای هر مردی میتواند حکم یک کت و شلوار چند میلیون تومانی را داشته باشد چراکه آراستگی صورت در نظر همه بسیار مهم است.
به گزارش آلامتو و به نقل از بامیلو؛ توجه و رسیدن به خود معمولا برای بیشتر مردان آسان است. بااینکه نیازی به‌صرف زمان زیاد برای آرایش کردن یا فر کردن موهایشان ندارند، اما برای برخی این‌قدرها هم کار راحتی نیست. مردان هم مانند زنان برای حفظ ظاهر خود وظایف روزانه‌ای دارند، که لزوماً خیلی سخت و وقت‌گیر نیستند. در این مطلب به چهار نکته که مردان می‌توانند با تلاش و زمان کم، به‌طور منظم انجام دهند تا همیشه ظاهر مناسبی داشته باشند، می‌پردازیم.
۱. گردنتان را اصلاح کنید
گردن تمیز و تراشیده چنان به چشم می‌آید که انگار تازه موهایتان را کوتاه کرده‌اید. با اصلاح گردن خود، همه آن موهای اضافه را برداشته‌اید و نظمی به خط مو خود می‌دهید که تنها چند ثانیه وقت می‌برد. کافی ست یک ماشین اصلاح بردارید، از پایین گردن خود شروع کنید و تا خط رشد مویتان ادامه دهید. هنگام استفاده از آن به سری‌های مختلف نیازی ندارید و برای کوتاه‌ترین و تمیزترین برش ممکن، مستقیم از تیغه اصلی ماشین استفاده کنید.
۲. مزاحم‌ها را بچینید
با پا به سن گذاشتن مردان، موهای زائد سفید، خاکستری و یا حتی سیاه‌رنگی روی بینی، ابرو و گوش‌ها نمایان می‌شود؛ که اگر باحال و حوصله باشید و همان اول با آن‌ها مبارزه کنید، مشکلی نخواهید داشت. بهتر است به‌جای کوتاه کردن آن‌ها به فکر از بیخ کندن موهای ناخواسته خود باشید تا مجبور نشوید هرچند روز یک‌بار سراغشان بروید.
۳. با محصولات آرایشی مو آشتی کنید
بعضی از مردان با استفاده از هر محصول آرایش مو و صورت مخالف‌اند. اما محصولاتی که ظاهر مویتان را به‌خوبی حفظ می‌کنند و در طول روز تر و تمییز نشانتان می‌دهند، ارزش امتحان کردند را دارند.
کرم مو ظاهری چرب و موم مانند دارد. مناسب موهای صاف و معمولی است و با حفظ ظاهر طبیعی، باعث بلندتر به نظر رسیدن موهایتان می‌شود.
موس نگه‌دارنده مو ظاهری کف مانند دارد. علاوه بر حجم دادن به موهایتان، حالت طبیعی را هم حفظ می‌کند.
اگر موهای شما زود چرب می‌شود و وقت نمی‌کنید هرروز آن را بشویید، مقداری شامپو خشک روی موی خود اسپری کنید تا بدون استفاده از شامپو و آب از چربی‌ها خلاص شوید.
اگر سبیل سرکشی دارید و به مرکز توجه صورتتان تبدیل‌ شده، با واکس سبیل آن را مرتب کنید و سر جایش بنشانید.
۴. غارنشین نباشید
موهای روی صورت می‌تواند جذاب باشد، به شرطی که با رسیدگی نکردنتان، ناخوشایند به نظر نرسند! اما اگر زمان کمی برای اصلاح صورت خود صرف کنید، دیگر جای نگرانی نیست. برای کوتاه یا تمییز کردن ریشتان می‌توانید از یک خط زن (Trimmer) استفاده کنید. اگر به‌طور منظم به آن رسیدگی نکنید تبدیل به تپه‌ای از کرک می‌شود. حواستان به بلند شدن خط ریشتان هم باشد. طول خط ریش خود را بافرم صورتتان هماهنگ کنید.
برای تر و تمییز بودن به ساعت‌ها وقت و محصولات گران‌قیمت نیاز ندارید. فقط با انجام چند کار کوچک و ساده روزانه، می‌توانید همیشه ظاهری مرتب و موجه داشته باشید.
The post چگونه صورتی جذاب و آراسته داشته باشیم؟ ویژه مردان appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

آیا گوش پاک کن جزء اصلی لوازم بهداشتی شما هستند؟ شاید بهتر است با خطرارت استفاده از گوش پاک کن آشنا شوید.
به گزارش آلامتو و به نقل از روزیاتو؛ اگر در گروه کودکانی بودید که مادرتان خصوصا پس از حمام کردن شما را به پاک کردن گوش های تان با گوش پاک کن تشویق می کرد، شاید این متن خبر چندان خوبی برای تان محسوب نشود. جای نگرانی وجود ندارد گاهی هم پیش می آید که توصیه های مادران درست از آب در نمی آید.
دکتر «استفان راس اِشتاین» متخصص گوش و حلق و بینی در این باره می گوید: “این که با این گوش پاک کن ها گوش های تان را تمیز کنید تنها افسانه ای بیش نیست.” وی می افزاید حتی خود جعبه های گوش پاک کن هم در مواقعی در مورد استفاده کردن از آنها هشدار می دهند.
اما اینکه بدانیم چه نکته منفی ای راجع به آنها وجود دارد، اولین قدم است. سایر پزشکانی چون، «اریک پی. وویت» از مرکز «لانگون» نیویورک هم به مضر بودن آن اشاراتی کرده اند و توضیحاتی را در مصاحبه با «بیزنس اینسایدر» در این باره داده اند.
«وویت» بر این باور است که با استفاده از این وسیله، موم های داخل گوش را به جای بیرون آوردن به عمق فرو می بریم. هرچقدر تجمع این موم ها در آن ناحیه بیشتر شود، موم های جدید و بیشتر دیگری روی آن جمع خواهند شد. با این کار سد بسیار خطرناکی از عفونت در داخل گوش به وجود خواهد آمد.
بر طبق گزارش های بدست آمده از پژوهش های محققان دانشگاه «سوث وسترن اوکلاهاما» تقریبا می توان گفت که نیمی از مردم آمریکا از مقداری از این عفونت رنج می برند. برخی از عواقب حاصل از آن می تواند، گیجی و از دست دادن قدرت شنوایی باشد.
دکتر «راس اِشتاین» تاکید می کند برای بهبود وضعیت، کارهای اشتباه دیگری همچون استفاده از وکیوم ها، کیت های مخصوص پاک کردن گوش و یا درمان های خودسرانه خانگی را امتحان نکنید چرا که با این کار وضعیت را بدتر هم خواهید کرد.
زمانی که با چنین مشکلاتی مواجه شدید تنها کاری که باید انجام دهید این است که به یک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید.
تازه اینها بخش خوب داستان بودند. بدتر از آن این است که در بسیاری از مراجعات مردم به کلینیک ها و مراکز درمانی، به علت استفاده نادرست از گوش پاک کن ها، کانال های شنوایی و پارگی و خونریزی پرده صماخ نیز گزارش می شود.
اما راه چاره چیست؟ دکتر «راس اِشتاین» بر این باور است که خود گوش چنین موم هایی را از بخش های داخلی به خارج از آن می فرستد. برخلاف بسیاری از مردم که تصور می کنند این موم ها مضر هستند، بسیار هم مفیدند.
در واقع این موم های داخل گوش، آنتی بیوتیک های طبیعی را تولید می کنند و باعث چرب ماندن بخش خارجی گوش می شوند. همچنین در مقابل آلودگی و ورود حشرات به داخل پرده صماخ هم از گوش محافظت می کنند. بنابراین با رها کردن این موم ها به حال خودشان به شنوایی خود نیز کمک خواهید کرد.
دکتر «راس اِشتاین» معتقد است با دانستن تمام اینها مردم، به دلیل حس خوب و تحریکاتی که در اثر استفاده از گوش پاک کن دارند، دلشان می خواهد از آن استفاده کنند.
وی می گوید اگر واقعا به این قصد از این وسیله خطرناک استفاده می کنید بهتر است، به جای آن از یک پارچه تمیز استفاده کنید و به آرامی بخش های خارجی گوش تان را پاک کنید.
یک مثل قدیمی در زبان انگلیسی وجود دارد که می گوید “هرگز چیزی که از اندازه آن از آرنج تان کوچک تر است، داخل گوش خود فرو نکنید.”
با آنچه از نظر علمی در این نوشته اشاره شد می توان به این نتیجه دست یافت که این مثل چندان هم بی راه نگفته باشد.
The post مضرات استفاده از گوش پاک کن چیست؟ appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com

اگر آکنه شما را کلافه کرده است شاید با فهمیدن دلایل رایج ایجاد آکنه بتوانید مقداری از مشکل را حل کنید.
به گزارش آلامتو و به نقل از روزیاتو؛ یکی از معضلاتی که خصوصا در میان خانم ها حساسیت های بیشتری را به وجود می آورد، مشاهده بی دلیل آکنه های پوستی روی صورت است. این اتفاق گاهی در میان افرادی که بهترین محصولات آرایشی و بهداشتی را نیز استفاده می کنند دیده می شود.
پس اگر این احتمال وجود دارد که با مصرف بهترین و گاه گران ترین محصولات آرایشی باز هم روی پوست صورت مان آکنه به وجود آید، از کجا باید به دلایل آن پی ببریم و در برطرف کردن آنها بکوشیم؟ با این کار هزینه های اضافی را که در خرید محصولات بهداشتی و کرم ها صرف می کنیم را کاهش خواهیم داد.
در ادامه این نوشته به برخی از شایع ترین دلایل بروز آکنه اشاره شده و در توضیحاتی که در ادامه هر مورد آمده، به راهکارهای ساده اما مفیدی برای برطرف کردن آنها نیز پرداخته شده است. با هم این موارد را مرور می کنیم:
در معرض یائسه شدن قرار دارید
یکی از اصلی ترین دلایل ظهور آکنه بر روی پوست، وضعیت هورمون هاست. پروفسور «مارینا پردو» متخصص پوست کلینیک «مایو» در نیویورک در این باره می گوید: “در هنگام یائسگی میزان هورمون های استروژن و پروژسترون کاهش پیدا می کند. کاهش تولید این هورمون ها می تواند از عوامل به وجود آمدن التهابات پوستی باشد.”
انجمن بررسی عوامل مداخله گر در یائستگی در کشور آمریکا نقش مصرف قرص های ضدبارداری که گاهی در این دوران تجویر می شود را در ایجاد آکنه های پوستی بی تاثیر نمی داند. البته در میان گروهی از زنان نیز مصرف این قرص ها وضعیت بهتری را در پوست صورت شان به وجود می آورد. اما اگر با مصرف این قرص ها بیش از اندازه نرمال روی پوست تان آکنه به وجود آمد برای تعویض نوع آن به پزشک تان مراجعه کنید.
محصول جدید پوستی کارآیی لازم را برای تان ندارد
ممکن است به تازگی برای پوست تان کرم یا محصولی بهداشتی ترمیمی خریداری کرده باشید که از آن انتظار می رود که نتیجه سریعی برای تان داشته باشد. دکتر پردو بر این باور است که زمانی که محصول جدید پوستی را امتحان می کنید، فاصله ای بین یک تا سه ماه طول خواهد کشید که اثر خود را روی پوست تان بگذارد. برخی افراد بعد از آنکه پس از یک هفته نتیجه ای نمی گیرند از آن محصول قطع امید می کنند.
البته این را هم همواره باید در نظر داشت که حتی اگر از بهترین محصولات استفاده شود اما رژیم غذایی، میزان خواب شبانه روزی و استرس تحت کنترل نباشد آنگاه می تواند اثر آن محصول به طور کامل از بین ببرد.
آرایش غلیط می کنید
زمانی که بیش از اندازه آرایش می کنید پوست، منافذ و غدد چربی آن نمی توانند به خوبی تنفس کنند. با این کار به باکتری ها اجازه دخالت بیشتری می دهید و گاهی آنقدر این کار را انجام می دهید که مجبور می شوید برای پوشاندن آن نقاط قرمز رنگ و متورم حتی بیشتر از گذشته هم آرایش کنید.
یک متخصص مجرب پوست می تواند در برطرف کردن این عادت آسیب رسان به شما کمک خوبی باشد. وی با تجویز برخی از داروهای خوراکی این معضل را حل کند. گاهی هم این امکان وجود دارد که از روش های هایی چون «میکرودرم ابریژن» و یا لیزر سطحی پوست در برطرف کردن آکنه های پوستی استفاده کند. با این کار دیگر لازم نیست که با کرم پودر و یا کانسیلر فراوان سطح پوست خود را بپوشانید.
امکان دارد مشکل مربوط به موهای تان باشد
اگر معمولا از کرم ها یا نرم کننده هایی با ترکیبات تشکیل دهنده سنگینی استفاده می کنید، این امکان وجود دارد که بخشی از آن روی صورت تان بریزد. دکتر پردو در این باره می گوید: “بسیاری از آکنه های صورت می توانند براثر استفاده از نرم کننده ها یا شامپوهایی با ترکیبات نامناسب برای پوست تان باشند. به عنوان مثال امکان دارد که بیش از اندازه چرب باشند.”
وی بیماران خود را به استفاده از شامپوها و نرم کننده هایی با ترکیبات ملایم تر و یا شستن کمتر موها تشویق می کند. علاوه بر این از بیمارنش می خواهد که از آرایشگر خود بخواهند در زمان شستن سرشان در سرشویه های آرایشگاه ها از تماس موها به پوست صورت تا آنجا که امکان دارد پرهیز کنند.
شاید هم مقصر بلوتوث های گوشی تان باشد
اگر برای تماس های تلفنی خود از هِدسِت استفاده می کنید نیز این امکان وجود دارد که متوجه آکنه هایی قرمز رنگ در اطراف گونه های تان شوید. علت اصلی این امر می تواند حساسیت های پوستی به فلز، خصوصا نیکل باشد.
همچنین این امکان نیز وجود دارد که در اطراف شکم خود و درست در ناحیه قرار گرفتن کمربندتان نیز احساس خارش کنید یا در آن مناطق قرمزی هایی مشاهده کنید. دکتر پردو در این باره می گوید، عجیب تر از همه آن است که در مواقعی در طلا نیز مقداری نیکل وجود دارد و برخی افراد حتی در اطراف حلقه خود نیز شاهد قرمزی هایی هستند که می توان با تغییر آن، این معضل را برطرف کرد.
ممکن است روش مسواک زدن یا نوع خمیر دندانی که به کار می برید حساسیت زا باشند
همچنین این امکان نیز وجود دارد که به مواد تشکیل دهنده خمیردندانی که از آن استفاده می کنید نیز حساسیت داشته باشید. در مواقعی به وجود آمدن قرمزی هایی در اطراف دهان می تواند نشانه ای از این جریان باشد. دکتر پردو می گوید در چنین مواقعی بهترین راهکار این است که خمیردندانی را که استفاده می کنید عوض کنید.
راهکار دیگری که او پیشنهاد می کند این است که پیش از مسواک زدن، اطراف لب های تان را با وازلین چرب کنید. با این کار برای مواد حساسیت زا سدی به وجود آورده اید. زمانی هم که مسواک زدن تان تمام شد، آن وازلین را بشویید.
غذا و مکمل های غذایی هم بی تاثیر نیستند
زمانی که کربوهیدرات مصرف می کنید، در هنگام هضم شدن این کربوهیدرات ها به قند تبدیل می شوند و در بدن ایجاد تورم می کنند. به دنبال آن هورمونی به نام کورتیزول آزاد می شود. نوع تغذیه می تواند در تعادل هورمون ها تاثیرگزار گذاشته و به گفته پروفسور پردو سبب ظهور آکنه بر روی پوست شود.
اگر به تازگی بر روی پوست تان آکنه هایی ظاهر شده تلاش کنید اگر ارتباطی میان نوع تغذیه و ایجاد آنها وجود دارد به آن پی ببرید.
The post دلایل ایجاد آکنه روی پوست چیست؟ appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com