بایگانی دسته ی : سلامت

اپیلاسیون با دستگاه های اپیلاتور
دستگاه های اپیلاتور از جمله اقتصادی ترین وسایل به شما می روند. این دستگاه ها به دو دسته تقسیم می شوند: گروهی که تنها ساقه مو را کوتاه می کنند و گروهی که مو را از ریشه در می آورند. عموما وقتی از دستگاه های اپیلاتوری استفاده می کنید که مو را از ریشه بیرون می آورند ، رویش موها دو تا سه هفته عقب می افتد. از این دستگاه ها روی تمامی قسمت های بدن می توانید استفاده کنید. تنها عیب این دستگاه ها این است که باعث به وجود آمدن جوش های ریز روی پوست های حساس می شود و اگر چه موهای بسیار ریز را می گیرند ، ولی به مرور زمان موجب رویش موهای زیرپوستی می شوند. توجه داشته باشید پیش از اپیلاسیون با دستگاه های اپیلاتور ، یک دوش آب گرم بگیرید تا پوست نرم شود. بهترین زمان برای اپیلاسیون ، بعدازظهر است تا التهابات احتمالی پوست در طول شب فروکش کند. قبل از اپیلاسیون با دستگاه های اپیلاتور ، مطمئن شوید چربی ، کرم یا بقایای آرایشی از روی نقاطی که می خواهید اپیلاسیون کنید ، کاملا تمیز و برداشته شود. بعضی مواقع ، موهای نازکی که به سمت عقب رشد می کنند ، به سطح پوست نرسیده و زیر پوست رشد می کنند. برای پیشگیری از چنین مواردی می توانید از دستکش ماساژ (دستکش مخصوص حمام) یا پیلینگ بدن استفاده کنید.
این کار ، سلول های مرده پوست را از بین می برد به طوری که موهای نازک به راحتی می توانند به سطح پوست بیایند و به وسیله اپیلاتور برداشته شوند. برخلاف تیغ که پس از استفاده از آن موها ضخیم و رشد آن ها سریع تر می شود ، آزمایش های پوست شناسی نشان داده است که استفاده از اپیلاتور این مشکل را به وجود نخواهد آورد. چیزی که سبب شد ، این عقیده در میان مردم جا بیفتد این است که بسیاری از خانم ها در تابستان اپیلاسیون می کنند. طبیعتا دمای بالای هوای روی رشد موهای بدن تاثیر می گذارد. در تابستان گردش خون سریع تر است. این موضوع به تغذیه ریشه ها و در نتیجه رشد سریع تر موهای بدن کمک می کند.
اپیلاسیون با کاغذ سمباده مخصوص
برای انجام این نوع اپیلاسیون باید کاغذ سمباده را با حالت دورانی روی سطح پوست مالش داد. چگونگی رشد موها بعد از اپیلاسیون با سمباده مشابه استفاده از تیغ است.
اپیلاسیون به وسیله موچین
موهای ابرو و موهای زبر و کوتاه را می توان به وسیله موچین اپلاسیون کرد. رشد موها بعد از انجام اپیلاسیون نرمال خواهد بود.
اپیلاسیون به وسیله نخ
اپیلاسیون به وسیله نخ که آن را اصطلاحا بند انداختن می نامند ، یکی از روش های سنتی و بومی ایران است. در این تکنیک ، رشد موها کندتر از تیغ صورت می گیرد. نخ اصلاح را باید به مدت ۲۰ دقیقه در محلول رقیق شده دتول قرار داد تا ضدعفونی شود. بند انداختن غیر بهداشتی پوست را تحریک می کند و اغلب باعث ایجاد جوش و التهابات پوستی می شود. برای جلوگیری از التهابات پوستی قبل از اپیلاسیون با نخ ، دست ها را آب و صابون بشویید ، صورت را به وسیله تونیک تمیز کرده و بعد از خاتمه کار ، از کرم ضد حساسیت استفاده کنید.
اپیلاسیون با کرم های موبر
وقتی از کرم های موبر برای اپیلاسیون استفاده می کنید ، رشد موها به نسبت استفاده از موم ، سریع تر ولی به نسبت تیغ ،کندتر می شود. PHقلیایی کرم های موبر به کراتین مو صدمه رسانده و آن را متلاشی می کند. ولی به ریشه صدمه نمی رساند. تقریبا هر هفته باید از کرم های موبر استفاده کنید تا از شر موهای زاید در امان باشید. پیش از آن که به حمام بروید ، مقداری از این کرم ها را روی سطحی از بدن که خشک و تمیز است بمالید و بر اساس دستور العمل کارخانه سازنده کرم چند دقیقه صبر کنید. سپس کرم را از روی پوست شسته ، خشک کنید و مقداری آبلیمو روی پوست بزنید. آبلیمو جلوی التهاب و قرمز شدن پوست را می گیرد. در عین حال می توانید از محلول شیر و آب یا روغن های تغذیه کننده پوست استفاده کنید. به هیچ عنوان از مایعات الکلی ، بعد و قبل از اپیلاسیون استفاده نکنید. فراموش نکنید دئودورانت ها هم الکی اند. حتما پیش از استفاده از کرم های موبر آن را روی قسمتی از دست خود امتحان کنید تا مطمئن شوید نسبت به آن آلرژی ندارید.

اپیلاسیون صورت
برای برداشتن موهای صورت می توانید از نخ یا موم گرم استفاده کنید. جالب است بدانید مصرف موم روی جوش و زخم های کوچک پوستی اشکالی ندارد. آرایشگران از نخ برای اپیلاسیون تمام صورت و از موم برای پشت لب استفاده می کنند. گروهی از افراد به جای اپیلاسیون ترجیح می دهند موهای صورت خود را دکلره کنند. در دکلرواسیون از موادی استفاده می شود که طی ۱۰ دقیقه موهای صورت را کاملا بی رنگ می کند.
منبع: مه شو

عمل اپیلاسیون را بارها تکرار کنید تا پیاز مو در مرحله مطلوبی سوخته و متلاشی شود. مهارت نداشتن در انجام اپیلاسیون می تواند سبب زیان های جبران ناپذیر شود ، لذا لازم است متخصصان الکترولیز از دستگاه های اپیلاتور برقی (سوزاندن سوزنی) استفاده کنند. لازم به ذکر است که اپلاسیون برای زنان باردار ، مبتلایان به مرض قند ، یا کسانی که تحت معالجات هورمونی قرار دارند توصیه نمی شود. بعضی نواحی بدن مثل اطراف چشم ، شقیقه ها و پیشانی ، درون گوش و بینی را نباید اپیلاسیون کرد. باید اعتراف کرد که اپیلاسیون ایده آل وجود ندارد. شاید موثرترین روشی که در حال حاضر استفاده می شود ، لیزر درمانی باشد. دستگاه لیزر و IPL وسایلی هستند که با تولید نورهایی با طول موج خاص رنگدانه های موجود در پیاز مو را هدف گرفته و پیاز مو را نابود می کنند. لیزر ۸۰ درصد موهای زاید را برای همیشه از بین می برد. البته باید بدانید که هر مویی سه مرحله زندگی دارد. مو متولد می شود ، رشد می کند ، استراحت می کند. سپس می میرد و موی دیگران جای آن را می گیرد. عمر همه موها یکسان نیست. در یک جلسه لیزر درمانی بیشتر موها از بین می روند اما برای موهای باقی مانده باید دو ماه صبر کرد و دوباره جلسه لیزر درمانی را آغاز کرد. برای به دست آوردن یک نتیجه ایده آل روی پا ، زیر بغل و خط مایو سه تا پنج جلسه لیزر درمانی لازم است.
البته بعضی پرمویی ها پس از لیزر درمانی مربوط به سن و دوره ای خاص است. مثلا با نزدیک شدن به یائسگی به دلیل تغییرات هورمونی بیشتر زنان مبتلا به پرمویی می شوند. لیزر بیشتری روی پوست های سفید که موهای سیاهی دارند جواب می دهد ، اما روی پوست های تیره این احتمال وجود دارد که پیگمنت های مو خارج شده و مو را بی رنگ کند. موهای بلوند و سفید نیز به لیزر جواب مطلوبی نمی دهند.
لیزر درد چندانی ندارد و تنها هنگام گذاشتن پرتو لیزر روی مو ، شما احساس سوزش خفیفی خواهید کرد. اپیلاسیون پشت لب به دلیل حساس بودن پوست و اپیلاسیون زیر بغل و خط مایو به دلیل تراکم موها بسیار دردناک تر از باقی نقاط بدن است. لازم است بدانید نور آفتاب ، دشمن لیزر درمانی است.
توصیه می شود هنگامی که پوستتان برنزه است یا به مسافرت رفته اید ، لیزر درمانی نکنید. پس از لیزر درمانی نیز حداقل یک ماه زیر آفتاب نروید زیرا پوست حساس است و امکان دارد لکه های قهوه ای ظاهر شود.
از سوی دیگر ، در صورتی که شما درمانی را آغار کرده اید که داروهای آن ها در برابر اشعه های روشنایی حساس اند ، باید از لیزر درمانی خودداری کنید.
به هر حال ، پس از هر لیزر درمانی احتمال رویش دوباره یا سوختگی پوست هم وجود دارد. موهای زائد از جمله عوامل ناراحت کننده ای هستند که در بعضی از زنان به دلیل اختلالات هورمونی ، بیماری ها و یا عوارض دارویی ایجاد می شود و به زیبایی پوست فرد لطمه می زند و در واقع پوست بدن و صورت او را از شکل زنانه خارج می نماید. افراد برای حذف موهای زائد به راهکار های مختلفی روی می آورند ، اما به دلیل ترشح هورمون یا جریان داشتن بیماری پس از مدت کوتاه دو یا سه روزه دوباره ، رشد موهای زائد آغاز می شود و از زیر پوست بیرون می آیند.
منبع: مه شو

مطالعات نشان داده اند که مصرف رژیم غذایی غنی از سیلیسیوم ، کلسیم و آهن ، ریزش مو را کاهش می دهد. سبزیجات برگی سبز به خصوص سبزیجات دریایی ، منابع غنی از مواد معدنی هستند ؛ جو می تواند سیلیسیوم مورد نیاز را تامین کند.
میوه های خشک و آب آلبالو ، یکی از منابع غنی آهن هستند. در خانم ها ریزش مو می تواند نشانه ای وجود یک مشکل در لوله گوارشی و یا نتیجه ناکافی بودن اسید معده و یا کمبود پروتئین ، روی و یا دیگر مواد مغذی باشد. برای مردان ریزش مو می تواند با پیروی از یک رژیم کرم چربی کاهش یابد.
برخی از دانشمندان معتقدند که مساله ریزش مو در مردان با افزایش سطح هورمون تستسترون در دوران بلوغ ارتباط مستقیمی دارد یک رژیم غذایی پر چرب و رژیمی که عمدتا از گوشت تهیه شده است با افزایش سطح تستوسترون در خون باعث افزایش ریزش مو می شود. برای مثال در زمان جنگ جهانی دوم که ژاپنی ها از رژیم غذایی فاقد چربی اشباع استفاده می کردند مشاهده شد که در این افراد ریزش مو بسیار کم است ولی در حال حاضر که رژیم غذایی ژاپنی ها به رژیم غذایی غربی ها شبیه شده ، ریزش مو در مردان ژاپنی افزایش یافته است. مصرف رژیم غذایی کم چربی ، ریزش مو را کاهش می دهد. کم خونی یکی از علل اصلی ریزش مو است که برای رفع آن ، مصرف مواد غذایی غنی از آهن مانند جگر (اگر باردار هستید از آن پرهیز کنید) ،گوشت ، غلات کامل ، سبزیجات برگی سبز تیره، تخم مرغ ، خرما و کشمش توصیه می شود. مو به طور عمده از پروتئین تشکیل شده است و به منظور داشتن رشد خوب موها ، پیروی از یک رژیم غنی از پروتئین توصیه می شود.
دانشمندان اروپایی دریافته اند که مصرف پروتئین سویا باعث تحریک شدن فولیکول های مو شده و در نتیجه رشد مو را افزایش می دهد. توفو و شیر سویا از منابع غنی پروتئین می توان ، پنیر کم چرب ، تخم مرغ ، ماهی ، لوبیا و ماست را نام برد. عنصر دیگری که در ریزش مو تاثیر عمده ای دارد سیلیسیوم است و دانشمندان به دلیل نقش بارز این عنصر ، استفاده از آن را در شامپوها توصیه کرده اند که در نتیجه باعث کاهش میزان ریزش مو می شود.
سیلیسیوم در لایه خارجی سیب زمینی ، فلفل سبز و قرمز و خیار یافت می شود. جوانه حبوبات و غلات کلا دانه ها و غلایی که به طور کامل یعنی با پوست مصرف شوند نیز غنی از سیلیسیوم هستند. ویتامین C باعث افزایش جذب آهن شده و از آن طریق بر ریزش مو تاثیر می گذارد ؛ در نتیجه توصیه می شود به طور روزانه از میوه جات و سبزیجات در وعده های غذایی خود استفاده کنید. ویتامین E برای رشد موها ضروری است ، مصرف کافی آواکادو (میوه ای شبیه گلابی که در مناطق گرمسیری به عمل می آید) ، مغز ها و دانه ها و روغن زیتون می تواند نیاز روزانه شما به ویتامین E را تامین کند. در صورتی که ریزش مو مربوط به عملکرد نادرست غده تیروئید باشد ، غذاهای غنی از ویتامین A و ید مصرف کنید. البته باید توجه داشت که مصرف زیاد ویتامین A منجر به ریزش مو می شود. ریزش مو هنگامی روی می دهد که رژیم غذایی مصرفی از نظر داشتن ویتامین های گروه B فقیر باشد و در میان این گروه ویتامین B6 ، بیوتین ، اینوزیتول و اسید فولیک و از میان مواد معدنی منیزیم ، گوگرد و روی از اهمیت زیادی برخوردارند. ویتامین های گروه B به خصوص B5 یا اسید پنتوتنیک و B3 یا نیاسین برای رشد مو ضروری هستند. مصرف اسیدهای چرب ضروری ، کیفیت بافت مو را بهبود می دهند و از خشک شدن مو جلوگیری می کند. غذاهای غنی از ویتامین B عبارتند از : لوبیا ، نخود ، هویج ، گل کلم ، لوبیای سویا ، مخمر ، مغزها و دانه ها و تخم مرغ.
بیوتین یکی از عناصر مهم برای سلامت مو بوده که برای سلامت مو و پوست ضروری است و در برخی از مردان حتی از ریزش مو جلوگیری کرده است.
منابع غنی بیوتین عبارتند از : مخمر ، برنج قهوه ای ، بلغور ، نخود سبز ، عدس ، جوی دو سر ، لوبیای سویا و تخمه آفتابگردان.
مصرف ویتامین C باعث تسهیل خون رسانی به بافت مو شده و در نتیجه ، گردش خون پیازچه مو را افزایش می دهد و باعث می شود که پیاز مو بهتر تغذیه شود و رشد بهتری داشته باشد. مصرف ویتامین E موجب افزایش اکسیژن گری می شود که در نتیجه باعث بهبود گردش خون پیاز چه مو می شود. مصرف روی از طریق افزایش فعالیت سیستم ایمنی ، باعث تحریک رشد مو می شود. در آخر از دو اسید آمینه ای نام می بریم که بر روی رشد مو تاثیر می گذارند. ال-سیتئین و ال-متیونین که باعث افزایش کیفیت بافت و رشد مو شده و از ریزش مو جلوگیری می کنند.
منبع: مه شو

می گویند کسی که هر روز موهایش می ریزد ، باید به متخصص پوست و مو مراجعه کند. نه هر ریزش موی روزانه ای غیر طبیعی نیست. برای این که بدانید کدام ریزش مو طبیعی است و کدام غیر طبیعی ، باید به ۲ نکته توجه کنید : نکته اول این که عمر متوسط هر مو روی سر بنده یا شما ۱۰۰۰ روز (۳ تا ۵ سال) است و نکته دوم این که ، ۱۰۰ هزار پیاز مو حالا کمی کمتر یا بیشتر روی سر هر یک از ما وجود دارد. حالا این ۲ نکته را بگذارید کنار هم. ریزش مو تا روزی ۱۰۰ عدد هم غیر طبیعی نیست. کشیدن آرام یک دسته از موها روش ساده ای است برای تعیین طبیعی یا غیر طبیعی بودن ریزش مو. اگر با کشیدن حدود ۱۰۰ تار مو مشروط بر این طی ۲۴ ساعت گذشته سرتان را شسته باشید بیش از ۵ تار مو کنده شود ، احتمالا دچار یک ریزش موی غیر طبیعی شده اید و باید به پزشک مراجعه کنید.
برخی تصور می کنند سیگار هیچ تاثیری بر ریزش مو ندارد. دقیقا برعکس! سیگار یکی از شایع ترین علل ضعف مو و ریزش آن به ویژه در آقایان است که منجر به تجمع چربی زائد در اطراف پیاز مو شده و راه رسیدن مواد غذایی به پیاز مو را مسدود می کند.
ماینوکسیدیل شفا دهنده ی آنی است!!! خیر ! محلول موضعی ماینوکسیدیل ، بین یک تا دو ماه اثر می کندو بخشی از موهای از دست رفته را باز می گرداند. این دارو اگر چه نزد پزشکان ، داروی نسبتا موثری تلقی می شود ؛ اما شرط تاثیرش مصرف طولانی مدت (بلکه مصرف مادام العمر) است. تداوم مصرف این دارو آن قدر اهمیت دارد که پزشکان هشدار می دهند معمولا بین ۳ تا ۶ ماه پس از قطع این دارو ، ریزش مو دوباره بر می گردد. ماینوکسیدیل منجر به ضخیم شدن موها و افزایش خون رسانی در ناحیه مورد مصرف شده و به این ترتیب ، باعث رشد و تقویت موها می شود. از این نکته هم نباید غافل شد که این دارو نقشی بیشتر از یک مکمل درمانی ندارد. درمان بیماری زمینه ای با تشخیص پزشک به همراه مراقبت صحیح از موی سر ، بهترین و موثرترین درمان است.
مراقبت از موهای پیوند شده بسیار سخت و طولانی مدت است. خیر ! موهای پیوند شده پس از گذشت ۴۸ ساعت قابل شستشو بوده و پس از این مدت ، حتی قابلیت شستشوی روزانه هم پیدا خواهد کرد. بخیه های ناحیه عمل را نیز معمولا پس از ۱۰ تا ۱۴ روز بر می دارند. ۳ تا ۵ ماه بعد ، اغلب موهای پیوند شده شروع به رشد می کنند و تا آخر عمر نیز به رشدشان در همان اندازه طبیعی (نیم اینچ در ماه) ادامه می دهند. بهترین تراکم نیز یک سال پس از پیوند مو دیده می شود. محل عمل جراحی معمولا تا ۹ روز قابل مشاهده است که طی این مدت ، صدها دلمه نقطه ای شکل بر روی سر پدیدار می شوند اما پس از ریزش این دلمه ها ، پوست سر کاملا طبیعی به نظر می رسد. پزشکان با بهره گیری از تکنیک های پیشرفته ، حتی خط رویش مو را نیز با ظرافت مطلوبی بازسازی می کنند به نحوی که اصلا نمی شود تشخیص داد آیا این فرد مورد عمل قرار گرفته است یا نه . چشم اندازهای پیش روی پزشکان و بیماران نیز بسیار روشن تر از گذشته است.
منبع: مه شو

شپش
شپش سر عفونتی انگلی است که توسط انگلی به نام پدیکولوس هومانوس کاپیتیس ایجاد می شود.
علائم شپش سر
اولین علائم بالینی در سر ، موقعی اتفاق می افتد که شپش شروع به حرکت می کند که معمولا از حاشیه دو طرف سر شروع می شود و بعد به طرف مرکز سر گسترش می یابد. در این هنگام بیمار احساس خارش در سر می کند. به تدریج خارش سر افزایش یافته و در سر خراشیدگی یا ناخن پیش می آید. گاهی در موارد پیشرفته غدد لنفاوی اطراف سر در ناحیه گردن برجسته می شود.
مراحل زندگی شپش روی سر
بعد از انتقال انگل شپش از سر انسان آلوده به انسان سالم ، انگل بالغ یکی دو ماه زندگی می کند و انگل ماده در هر روز ۶-۴ تخم می گذارد که به ساقه مو می چسبند و شبیه ذرات سفید مانند شوره دیده می شوند. این تخم ها به بالغ تبدیل شده و این سیر همچنان ادامه می یابد.
پیشگیری
با جدا کردن بیماران درمان نشده از افراد سالم و درمان سریع آن ها می توان از انتقال بیماری جلوگیری کرد. (در مکان هایی همچون مدارس و پرورشگاه ها و… ) با رعایت بهداشت تا حد زیادی می توان مانع ایجاد بیماری شد. زیرا انگل بر اثر مواد شوینده از بین می رود. هر چند تخم انگل خیلی مقاوم است.
سرایت
شپش سر از طریق انتقال مستقیم از انسان آلوده به انسان سالم ایجاد می شود ، خصوصا از طریق لوازم شخصی آلوده مثل شانه ، کلاه ، روسری ، ملحفه و غیره به سرعت منتقل می شود. این بیماری در سنین مدرسه (۷-۱۸ سالگی) بسیار شایع تر از سنین دیگر است و در هر دو جنس مذکر و مونث دیده می شود. هر چند در دختران به علت موهای بلند و پر حجم ، بیشتر دیده می شود. این بیماری اگر به مدت طولانی ادامه یابد ، احتمال گسترش آن به قسمت های دیگر بدن وجود دارد.
درمان: در اوایل ، که بیماری هنوز گسترش نیافته است با کوتاه کردن موها ، استحمام روزانه و جوشاندن وسایل شخصی می توان آن را از بین برد.
منبع: مه شو

یکی از معضلات ریزش مو در جلو سر یا طاسی این است که بیمار باید تا مدت طولانی دارو مصرف کند که خسته کننده و گاهی غیر ممکن می باشد. با وجود داروهای متنوع ، در این خصوص هنوز داروی مطمئنی وجود ندارد که به توان به آن به طور کامل اعتیاد کرد. در ضمن مصرف این داروها در دراز مدت می تواند عوارض خاص خود را داشته باشد. برای اینکه فرد از مصرف این داروها آسوده خاطر شود روشی ابداع گردیده که به وسیله آن بتوان موهای جلو سر که تا حد زیادی در قیافه فرد تاثیر دارد و حتی در زیبایی و درستی سن فرد اثر می گذارد را به فرد باز گرداند.
روش پیوند مو در سالیان دراز پیشرفت کرده که موهای پیوندی با موی طبیعی فرقی نداشته باشد و آخرین روش پیوند مو همان (میکروفولیکولار) است که علاوه بر زیبایی از نظر رشد هم با موی طبیعی فرقی ندارد و عمل به این صورت است که موهای پشت سر را به وسیله عمل حراجی بر میداریم و این قسمت برداشته شده هم دارای مو و هم پوست است. به وسیله تیغ جراحی این قسمت را تکه تکه می کنیم تا این که موهای منفرد که در ریشه ، کمی پوست هم به همراه دارد را به وسیله وسایل خاصی و زاویه مشخص در جلو سر پیوند می زنیم.
یک زمان در حدود ۳ ماه نیاز است که این موهای پیوندی رشد کنند و به صورت طبیعی در بیایند. قسمت پشت سر که پوست و مو را برداشته ایم را طوری به هم نزدیک و بخیه می کنیم که اثر از آن دیده نشود. این عمل به صورت سرپایی است و نیاز به بی هوشی ندارد که با بی حسی موضعی عمل انجام می گیرد. در مواردی که ریزش مو شدید بوده و تا پشت سر ادامه داشته از این عمل استفاده نمی شود چون مویی برای بیمار باقی نمانده است. در این موارد می توان از روش های دیگری استفاده نمود. در ضمن افرادی که موهای پراکنده در جلو سر دارند می توان در بین این موها موی پیوندی به کار برد و نتیجه رضایت بخش می باشد.
منبع: مه شو