صحبت کردن در مورد ظاهر فردی که دوستش دارید

“دکتر رمانرز عزیز، دیشب شوهرم به من گفت که فکر میکند کمی چاق شده ام. اقرار میکنم که به تازگی کمی وزن اضافه کرده ام، اما فکر نمیکنید که یک همسر نباید چنین چیزی را هرگز به همسرش بگوید؟”. شما چه فکر میکنید؟ من به عنوان یک پزشک این پرسش را در یک شبکه اجتماعی مطرح کردم و پاسخهای متفاوتی دریافت کردم. نظر دو نفر از آنها را با هم میخوانیم.

۱- “سوال بزرگی است. این مقدار زیادی عشق، صمیمیت، اعتماد و علاقه با خود به ارمغان می آورد. صادقانه بگویم، این سوال حاوی مقادیر زیادی از آنچه گفتم به اضافه شجاعت است. شجاعتی که شوهر این خانم به خرج داده تا حقیقت را بگوید.”

۲- “معلوم است که نباید بگوید. یک شریک زندگی هیچوقت نباید به همسرش بگوید: تو چاق شده ای! هرکسی که تو را دوست دارد نیز نباید چنین چیزی بگوید.” دکتر فیشمن متخصص مدیریت سلامت میگوید: برای یک شوهر، راههای بهتری نیز برای مطرح کردن این موضوع وجود دارد؛ راههایی که کمتر حساسیت برانگیز باشد؛ چرا که این موضوع به اندازه کافی حساس هست.

شوهر وی باید روشهایی را برای بیان این موضوع عنوان کند که کمتر بطور فردی باشد. به جای آنچه گفته است، میتواند موضوع را بطور مثال چنین عنوان کند: “عزیزم، من میخواهم درباره سلامت خود بیشتر فکر کنم و میخواهم آن را بهبود ببخشم. میخواهم شروع به خوردن غذاهای سالم و ورزش بیشتر کنم. فکر میکنم اگر ما باهم آن را انجام دهیم، من بیشتر تشویق میشوم و درنتیجه هردو سالمتر میشویم. نظر تو چیست؟”

پزشک متخصص دیگر دکتر الین در مورد پاسخ به این پرسش عقیده دارد: “یک قسمت بزرگ از مشکل بیان “چربی اضافه بدن” به یک زن، ارتباط منفی است که ما با آن داریم. چربی اضافه بدن خیلی بیشتر از اضافه وزن است. چون چربی اضافه، بیشتر درباره شکم پرستی، سیری ناپذیری، تنبلی و عدم کنترل  است. چربی اضافه بدن، به عنوان یک شکست اخلاقی فهمیده میشود. درباره خود کلمه “چربی اضافه بدن”، یک جنبه شرم آور وجود دارد؛ در نتیجه من دلایل کمی برای بیان این کلمه به جای “اضافه وزن” می بینم.

قوانین عنوان کردن این موضوع به فردی که دوستش داریم چیست؟

۱- قبل از اینکه در مورد کسی قضاوتی کنی، یک نگاه خوب در آینه به خودت داشته باش و خودت را خوب نگاه کن. شاید شما هم روزی روزگاری تروتمیز و باریک بودید. ولی “اگر فردی میخواهد سنگی را از سر راهش بردارد، بگذار قبل از اینکه سنگهای بیشمار سد راهش شوند، خودش این کار را انجام دهد”. (این یک ضرب المثل انگلیسی است که درآن به قدرت اختیار و تصمیم گیری فرد، و عدم دخالت دیگران در تصمیمش اشاره شده و سنگ، در اینجا کنایه از اضافه وزن است).

۲- اگر میخواهید به فردی که دوستش دارید، متنی بنویسید یا بگوئید، تلاش کنید به جای اینکه در مورد ظاهر وی باشد بهتر است در باره سلامتی اش باشد. اگر میخواهید برای فرد دیگری جذاب باشید، کلید آن “علاقه و اعتماد“ است.

۳- به احساسات شریک زندگی خود توجه کنید ولی قضاوت نکنید. حساس باش؛ قبل از حرف زدن فکر کن؛ همه چیز را عوض کن؛ چقدر تمایل داری تا این مطلب را همسرت ( زن یا شوهر) به تو بگوید؟

۴- هرگونه تلاش برای کاهش وزن را از صورت فردی خارج کرده و به تلاش تیمی تغییر بدهید. به شریک زندگی ات بگو: بیا باهم انجام دهیم، ما میتوانیم روی نقشه خوردن، نوشیدن، تمرینات ورزشی و کم کردن اضافه وزن خود با یکدیگر کار کنیم. بیا با هم به ورزش برویم. تلاش کن تا مواد مغذی را به برنامه غذایی اضافه کنی.

مطالعات نشان داده است که حمایت های اجتماعی، به افراد برای رسیدن به اهداف سبک سالم زندگی و حفظ وزنشان در حد طبیعی (بعد از یکبار رسیدن به حد طبیعی)، کمک میکند.

برگردان: سیما آزادفلاح

بازنویسی: فرزانه پاشایی

هرگونه کپی برداری با نام دکتر سلام و لینک دهی مستقیم مجاز می باشد

مقالات مرتبط

افزایش ماندگاری عشق در رابطه زناشویی

رابطه زناشویی پس از زایمان

۱۰ نشانه خیانت زنان در زندگی زناشویی

سرزنش در زندگی زناشویی

۵ عامل که باعث ایجاد استرس در رابطه زناشویی می شوند


منبع: دکتر سلام

نکاتی درباره پدیکور

برای انجام پدیکور شما نیاز به همان وسایل و آلات مانیکور دارید به استثنای تعویض کاسه شناور یا یک لگن یا وان کوچک برای پاها. قبل از شروع پدیکور یک حوله یا پارچه بزرگ روی زمین پهن کنید ، سپس لگن آب را روی آن بگذارید. ظرف را تا نیمه از آب پر کنید و چند قطره صابون مایع یا لایه بردار ناخن به همراه روغن های معطر به آن اضافه کرده و آن ها را با هم مخلوط کنید.
تمام وسایل خود را روی حوله جایی که به راحتی به آن ها دسترسی داشته باشید بگذارید. تمام مراحلی را که در پدیکور رعایت می کنیم در مورد مانیکور هم صادق است به جز مرحله سوهان زدن که درجه سوهان در پدیکور قدری متفاوت است ؛ یعنی سوهان پدیکور زبرتر از سوهان مانیکور می باشد. شما به ناخن گیر یا قیچی مخصوص انگشتان پای خود نیاز دارید. شاید دلتان بخواهد قبل از شروع پدیکور از اسپری های ضد عفونی کننده استفاده کنید. پس اول با شستن دست های خود شروع نمایید.
لاک را از روی انگشتان پای خود پاک نمایید.
ناخن انگشتان پای خود را در قسمت مرکز ناخن صاف و در گوشه ها گرد سوهان بزنید تا به شکل خود انگشت مطابقت داشته باشد. برای از بین بردن گوشه ها و پوسته های ناخواسته اطراف و زیر ناخن از ناخن گیر استفاده نمایید. در این صورت این زوائد دیگر به داخل گوشت شما رخنه نخواهند کرد.
یک یا هر دو پای خود را داخل لگن محتوی آب و صابون مایع و مایع ضد عفونی کننده بگذارید و ماساژ دهید. این کار را تا ۵ دقیقه ادامه دهید.
در این مرحله می توانید از لایه بردار کوتیکل نیز استفاده کنید.
با استفاده از “metal cuticle pusher” کوتیکل شفاف را نمایان کنید. زیر لبه ناخن را تمیز نمایید. هرگز این وسیله را به داخل قسمت گوشتی فرو نکنید چرا که ممکن است ، مانع میان بستر ناخن و صفحه ناخن شکسته شده و میکرو ارگانیسم های باکتریال وارد بستر ناخن شده و ایجاد عفونت کنند. برای به عقب راندن کورتیکل ها از فشار بیش از حد استفاده نکنید چرا که این کار به بافت ناخن آسیب می رساند.
اگر پوست و زوائد اطراف کوتیکل به اندازه کافی بزرگ و مشهود بود می توانید از ناخن گیر نیز استفاده کنید. اما باید مراقب باشید تا گوشت و بافت زنده پا را نبرید.
مراحل ۲ تا ۶ را روی پای دیگر نیز انجام دهید.
انگشتان و ناخن های انگشتان را با یک برس ناخن بسایید تا از تمیزی سطح ناخن ها و زیر ناخن ها مطمئن شوید.
اگر پوست چین چین و پینه بسته ای دارید می توانید از سوهان های بسیار زبر برای نرم کردن و برطرف کردن آن ها استفاده کنید. هرگز از وسایل تیز مانند تیغ برای بریدن و برداشتن پینه پاهای خود استفاده نکنید.
با مالیدن لوسیون یا کرم روغن به کف دست های خود هر دو پا را ماساژ دهید و بعد آن ها را داخل لگن آب گذاشته و روی ناخن ها و انگشتان را بمالید تا لوسیون و روغن روی آن ها کاملا پاک شوند سپس پاها را از لگن خارج و آن ها را خشک کنید (میان انگشتان پا را نیز خوب خشک کنید).
با استفاده از یک تکه پنبه یا گاز آغشته به الکل سطح ناخن ها را خوب تمیز کنید تا مطمئن شوید که هیچ چربی و روغنی روی آن ها نمانده است. سپس بگذارید تا ناخن ها کاملا خشک شوند.
لاک پایه را بر روی ناخن بزنید ، دو لایه نازک لاک و یک لایه نهایی نازک روی آن ها ، فاصله زمانی بین زدن دو لایه حداقل ۱ دقیقه باشد تا سطح ناخن زود خشک شود.
اگر نگران کدر شدن ناخن خود هستید می توانید از جدا کننده های انگشتان پا استفاده کنید. جدا کننده ها را لای انگشتان پا بگذارید و اجازه دهید تا لاک ناخن های پایتان خشک شود.
لگن آب را خالی کرده و با محلول ضد عفونی کننده بشویید و خشک کنید. تمام وسایل پدیکور را با همان محلول ضد عفونی کننده تمیز کرده و آبکشی نمایید. پس از آبکشی آن ها را خشک و در جای خود قرار دهید.
منبع: مه شو

نکاتی درباره ی مانیکور

یک مانیکور خوب و عالی با نگهداری خوب از ناخن شروع و با استفاده از یک محصول مراقبت از ناخن خوب پایان می یابد.
برای داشتن ناخن های محکم و جذاب این مراحل ساده باید دنبال شود:
لاک های قبلی روی ناخن را کاملا پاک کنید. برای این کار از آستون می توانید استفاده نمایید.
ناخن ها را سوهان کنید ( با یک حرکت از طرفین به سمت مرکز ناخن ، نه به طور رفت و برگشتی).
برای پدیکور کردن ممکن است لازم باشد که ناخن را کوتاه تر کنید. همیشه ناخن خود را صاف بگیرید زیرا گرفتن ناخن به شکل گرد باعث رشد ناخن های زائد از بغل ناخن اصلی می شود.
ناخن های خود را در آب گرم فرو کرده و قبل از لاک زدن نیز دستان خود را بشویید تا لاک بر روی ناخن شما خوب بنشیند.
یک لایه نازک از لاک بر روی ناخن خود بزنید تا رنگ ناخن شما زیباتر به نظر برسد.
اگر ناخن های شما شکننده هستند و همیشه در معرض شکسته شدن هستند ناخن های خود را کوتاه نگه داشته و لایه زیرین لاک را دوبار بر روی ناخن بزنید.
لاک را با سه حرکت بر روی ناخن بزنید. یکی در مرکز ناخن وسط به سمت پایین و دو حرکت از طرفین ناخن به سمت پایین.
۵ دقیقه صبر کنید تا لاک بر روی ناخن شما خشک شود. (زمان خشک شدن لاک ها بستگی به دمای محیط نیز دارد).
پس از اینکه لاک ها بستگی به دمای محیط نیز دارد).
پس از اینکه لاک خشک شد ، لایه دوم لاک را روی ناخن بزنید. بهترین روش لاک زدن زدن دو لایه نازک لاک به فاصله چند دقیقه بر روی ناخن است.
پس از خشک شدن لایه دوم می توانید از برق ناخن یا لاک بی رنگ استفاده کنید تا رنگ لاک و ناخن شما بهتر بماند.
حال وسایل مانیکور و سوهان و اسباب مورد نیاز را تهیه و مرتب کنید تا در صورت نیاز در مراحل مانیکور به راحتی در دسترس باشند. بعد دستان خود را بشویید ، ( صابون یا مایع شوینده حتما ملایم باشد) سپس دستان خود را خوب آبکشی و خشک کنید.
منبع: مه شو

کاربرد وسایل و مواد مورد استفاده در مورد مانیکور

پاک کننده کوتیکل: این محلول های آرایشی در نرم کردن ناخن کمک می کنند و حاوی درصدی از هیدروکسید سدیم یا هیدروکسید پتاسیم و گلیسیرین می باشند. این محلول ها را قبل از سوهان کشیدن بر روی ناخن خود بمالید ( قبل از اینکه در کاسه مخصوص انگشتان قرار دهید).
پاک کننده های ناخن: معمولا یک نوع لایه بردار به شکل مایع هستند که به آب اضافه شده و در تمیز کردن ناخن ها کمک کنند.
لوسیون یا کرم کوتیکل: پوست و ناخن را نرم و مرطوب نگه می دارد.
سفید کننده های ناخن: این مواد آرایشی حاوی هیدروکسید هیدروژن یا اسیدهای اورگانیک می باشند که می توانید هم بر روی ناخن و هم زیر ناخن مالیده شوند تا لکه های ناخن پاک شوند.

پوشش پایه: انتخاب رنگ مینا و پوشش رویی
خشک کننده های لاک: این محصولات آرایشی می توانند بر روی لایه رویی مینا (ناخن) اسپری شوند و برای خشک کردن سطح ناخن طراحی شده اند. حلال موجود در این محصولات باید بخار شوند تا لاک خشک شود. وقتی لاک بر روی ناخن زده می شود حلال های سطح ناخن تبخیر شده و حلال های روی لایه زیرین شروع به حرکت به سمت بالا می کنند و همزمان سطح رویی شروع به سخت شدن می کند. این حلال ها باید بر سطح این لایه خشک و سخت شده پاشیده شود تا کم کم تبخیر کاهش یابد. خشک کننده های لاک ، این لایه ضخیم را با کشیدن حلال ها به درون خود دفع می کنند. این عمل مانند فشار دادن یک اسفنج خیس است. لاک به طور کلی خشک نمی شود. تقریبا یک ساعت زمان احتیاج دارید تا کاملا مینای ناخن از این حلال ها پاک شده و سخت شود.
روغن های خوشبو کننده: برای کم کردن استرس و ایجاد آرامش در شما.
لوسیون های پوست اندازی: برای لایه برداری از پوست خشک و زبر.
موم پارافین: موم پارافین با باز کردن منافذ در رطوبت سازی و نرم کنندگی پوست کمک کرده و به روغن های خوشبو کننده اجازه می دهد تا به لایه بیرونی پوست نفوذ کند.
منبع: مه شو

لاک ناخن و پاک کننده های آن

لاک ناخن
اکثر لاک های ناخن دارای ترکیبات مشابهی هستند مانند: نیتروسلولز و همچنین پوششی سخت و براق دارند. بعضی از ترکیبات خاص مانند نایلون ، لاک را محکم تر و بادوام تر می کند.
لاک ها ، ناخن را بر خلاف عقیده عموم محکم نمی کند. به علاوه لاک ها ممکن است دارای ترکیباتی باشند که برای ناخن و پوست مضر باشد و ایجاد ناراحتی های پوستی و حساسیت نماید. به همین دلیل تا مطمئن نشده اید که لاک روی ناخن خشک نشده به آن دست نزنید و اگر عجله داشتید دست هایتان را چند دقیقه زیر آب سرد بگیرید تا زودتر خشک شود. آب سرد باعث می شود لاک زودتر سفت شده و بالاخره خشک شود.
پاک کننده های لاک ناخن
پاک کننده های لاک برای ناخن ها مضر هستند و به آن ها آسیب می رسانند. برای پاک کردن لاک از پاک کننده هایی مانند آستون که حلال ترکیبات لاک هستند می توانید استفاده نمایید. آستون روغن و رطوبت را از سطح ناخن پاک کرده و آن را خشک و ورقه ورقه می کند. پس حتما از آستون هایی که دارای نرم کننده یا روغن می باشند استفاده کنید.
پاک کننده های لاک ناخن ممکن است به پوست شما نیز آسیب برسانند. از تماس این مواد با دیگر قسمت های بدن جدا پرهیز نمایید. پس از استفاده از آستون و یا هر پاک کننده لاک ، حتما دستان خود را بشویید. سعی کنید میزان پاک کننده ای را که برای پاک کردن لاک ناخن خود استفاده می کنید کنترل کنید و بیش از اندازه از آن استفاده نکنید.
منبع: مه شو

نکاتی درباره ی ناخن های مصنوعی

ناخن یکی از ضمایم پوستی است که نقش مهمی را در کارهای دست و زیبایی آن ایفا می کند ، لذا از گذشته های دور همیشه زنان سعی می کردند ناخن های خود را زیباتر جلوه داده و تغییرات مختلفی را از نظر رنگ ، فرم و شکل به آن ها بدهند ؛ همچنین برای برطرف کردن بیماری های مختلف ناخن و به طور کلی برای زیبا کردن و تغییر شکل دادن ظاهر ناخن کارهای متعددی انجام می دادند.
یکی از روش هایی که زنان برای زیبا کردن ناخن های خود به کار می برند ، استفاده از ناخن های مصنوعی یا موادی است که سطح یا شکل ناخن را به فرم دلخواه درآورد. هر چند تحقیقات در سال های اخیر روشن کرده است که استفاده از این گونه ناخن ها و حتی کاشت آن ها می تواند باعث بروز عوارضی برای این افراد شود.
بهترین روش برای جدا کردن ناخن ها مصنوعی استفاده از آب ولرم است که در این حالت ناخن ها خود به خود جدا می شوند. خانم ها می توانند برای بهبودی عوارض چسب ناخن از کرم های مرطوب کننده مانند اوسرین استفاده نمایند.
امروزه زنان به دو دلیل از ناخن های مصنوعی یا کاشت ناخن استفاده می کنند. یکی به دلیل بیماری های مختلفی که صفحه ناخن را از بین میبرند و تغییر شکل ایجاد می کنند که برای پوشاندن این آسیب از ناخن های مصنوعی استفاده می شود و دیگری به دلیل زیبایی. ناخن های مصنوعی بعد از تمیز کردن سطح ناخن به اندازه ناخن بریده می شوند و توسط چسب های مخصوصی چسبانده می شوند که یا رنگی بوده و یا این که بعد از چسباندن توسط لاک های مختلفی به دلخواه رنگ می شوند ، ناخن های مصنوعی (ورقه های پلاستیکی) معمولا سه ، چهار روز بیشتر نباید باقی بمانند زیرا اولا برخورد با مواد شوینده و مواد شیمیایی سبب جدا شدن آن ها می شود و ثانیا تبخیر ترکیبات ناخن موجب جدا شدن آن ها می شود که در صورت باقی ماندن ، صدماتی را برای ناخن ها به وجود می آورد.
ناخن های مصنوعی به دو فرم کاشته می شوند ؛ در ابتدا مانند پر کردن دندان توسط وسیله ای دور حاشیه ناخن قرار می گیرند و محکم می شوند و در این صورت صفحه ناخن کاملا صاف شده و به اصطلاح حاشیه ناخن ها مانیکور می شوند و با موادی که حاوی فایبر گلاس است آن ناحیه را پر می کنند و به اندازه دلخواه در می آورند. همچنین به دلیل این که ناخن دائما در حال رشد است بعد از مدتی باعث به وجود آمدن فاصله بین ناخن اصلی و ناخن کاشته شده می شود که مرتبا باید تعویض شود تا فرم آن به صورت درستی حفظ شود.
منبع: مه شو

عوارض ناشی از ناخن مصنوعی (۱)

ناخن های مصنوعی به دلیل این که روی ناخن طبیعی گذاشته می شوند توسط چسب های خاصی محکم می شوند. این ناخن ها دائما باید تعویض شوند که همین امر می تواند باعث دردناک شدن ناخن ها شود و حتی باقی ماندن آن ها روی ناخن باعث جدا شدن ناخن ها می شود. درماتیت (اگزمای تماسی) که به دلیل تحریک و آلرژی در پوست دور ناخن و در قسمت های مختلف بدن ایجاد می شود از مهم ترین عوارضی است که در اثر استفاده از ناخن ها به وجود می آید ؛ همچنین بر اساس گزارشات بدست آمده افراد آرایشگری که کار کشات ناخن را انجام می دهند به علت آزاد شدن سم سیانید و بخار ناشی از آن دچار مسمومیت می شوند.
همچنین در اثر استفاده از این ناخن ها انیکولایزیس که در واقع کندگی لبه آزاد ناخن از بستر است ایجاد می شود ، ناصافی ، تغییر ناخن ، خط خط شدن آن ، شکنندگی و خرد شدن ناخن نیز در اثر استفاده از ناخن های مصنوعی به وجود می آید ؛ حتی بعضی از مواقع ناخن به طور کامل از بین می رود و تغییراتی در رنگ ناخن ها به وجود می آید. التهاب حاشیه ناخن و بروز عفونت های معمولی یا قارچی نیز از دیگر عوارض آن است.
اصولا ناخن های مصنوعی به دلیل این که به ناخن ها زیبایی و تنوع می دهد و عیوب ناخن های بیمار و تغییر شکل داده شده را می پوشاند مورد تقاضای زنان قرار می گیرد. برای چسباندن ناخن از حلال های مختلفی استفاده می شود بنابراین به دلیل حل شدن لایه مخافظ ناخن در ناخن مصنوعی ، ناخن ها استحکام خود را از دست می دهند و حالت نرمی شکل پیدا می کنند و آسیب پذیر تر می شوند و میکروب ها خصوصا عفونت های قارچی به راحتی وارد لایه زیرین ناخن می شوند.
ناخن های مصنوعی به چند حالت در بازار موجود است و مورد استفاده خانم ها قرار می گیرد. بعضی از آن ها که به شکل آماده موجودند ، روی ناخن ریخته شده و سپس شکل می گیرند ، این نوع از ناخن های مصنوعی بی رنگ هستند و افراد بنا به دلخواه خود می توانند از انواع لاک برای زیباتر کردن آن ها استفاده کنند و نیاز به چسب ندارند.
ناخن های مصنوعی که توسط چسب های مخصوص روی ناخن قرار می گیرد باعث بروز عوارضی همچون انواع آلرژی های پوستی می شود که با عوارض قرمزی ، التهاب ، پوسته ریزی و خارش ظاهر می شوند ؛ همچنین بعضی از انواع این نوع از ناخن ها ممکن است پس از چند بار استفاده حساسیتی در فرد ایجاد نکند ولی پس از استفاده مکرر این حساسیت ها بروز کنند که در این صورت ناخن دچار آسیب و تغییر شکل می شود. همچنین در این موارد صفحه ناخن تغییر رنگ می دهد که این مسئله به صورت موقت و گاهی طولانی مدت روی ناخن تظاهر می کند. آلرژی به چسب هایی که برای قرار گرفتن ناخن های مصنوعی روی ناخن مورد استفاده قرار می گیرد در زنان بیشتر مشاهده می شود. در صورت بروز عوارض مذکور ، خانم ها باید از داروهای ضد حساسیت که اکثرا کورتون های موضعی هستند برای بهبودی استفاده نمایند. چسب هایی که برای استحکام ناخن های مصنوعی به کار می روند بعد از مدت ها باعث عوارض برای مصرف کنندگان می شود که از این عوارض می توان به خالی شدن ناخن های طبیعی ، سوراخ شدن ؛ چروکیده و شکننده و بد رنگ شدن آن ها اشاره کرد که امکان باقی ماندن آن تا آخر عمر روی ناخن فرد وجود دارد. البته باید گفت این عوارض در افراد به صورت متفاوت بروز می کند. در صورتی که عمل کاشت ناخن به طور بهداشتی و مناسب انجام نشود عفونت های قارچی را در افراد افزایش می دهد. همچنین به دلیل این که پوست کناره ناخن در بعضی از مواقع دچار خونریزی می شود و ابزار کار را آلوده می کند ، در صورت عدم رعایت بهداشت ، احتمال انتقال بیماری های ویروسی همچون ایدز و هپاتیت را افزایش می دهد.
منبع: مه شو

عوارض ناشی از ناخن مصنوعی (۲)

ناخن های مصنوعی به خودی خود باعث عوارض نمی شوند بلکه چسب آن باعث نرسیدن هوا به ناخن ها می شود و به مرور زمان ناخن ها از حالت طبیعی خود خارج شده و خشک می شوند و حتی رنگ آن ها به صورت نارنجی کم رنگ در می آید.
در زنانی که از مانیکور و کاشت ناخن برای زیبا تر جلوه دادن ناخن ها استفاده می کنند التهاب پوست دور ناخن افزایش می یابد. برای چسباندن ناخن از حلال های مختلفی استفاده می شود بنابراین به دلیل حل شدن لایه محافظ ناخن در ناخن مصنوعی ، ناخن ها استحکام خود را از دست می دهند و حالت نرم شکل پیدا می کنند و آسیب پذیرتر می شوند. که در این صورت میکروب ها خصوصا عفونت های قارچی به راحتی وارد لایه زیرین ناخن خواهند شد. همچنین برای ترمیم ناخن از مواد ضد قارچ استفاده می شود ، که متاسفانه باعث سوزش پوست کنار ناخن می شود.
زنانی که برای زیبا شدن ناخن های خود از مانیکور و کاشت ناخن استفاده می کنند در صورت خون آلود شدن دست و آلوده شدن قیچی و وسایل مورد استفاده باید رعایت احتیاط و مسائل بهداشتی را بکنند زیرا استفاده از این وسایل آلوده می تواند عفونت های ایدز و هپاتیت را به فرد دیگری انتقال دهد.
ناخن از چند قسمت تشکیل شده است ، ماتریکس که باعث رشد ناخن ها می شود ؛ صفحه ناخن که سلول های آن شاخی شده و به حالت ضخیم در می آید ؛ فیتیکول ، لایه نازکی که روی ناخن قرار می گیرد ؛ بستر ناخن که زیر صفحه ناخن قرار می گیرد و باعث چسبیدن ناخن به سطح زیرین می شود ؛ هلال ناخن : شیار ناخن که قابل رویت نیست ؛ زیر ناخن (قسمتی از پوست که زیر لبه آزاد ناخن قرار گرفته و از بروز عفونت به داخل ناخن جلوگیری می کند).
بنابراین ناخن ها در اثر تغییرات طبیعی و غیر طبیعی ، بیماری های پوستی و دیگر بیماری های داخلی سیستم ایمنی مانند بیماری های دریچه قلب ، ریه ، صدف (پسوریازیس) ، عروقی باعث تغییر شکل ناخن می شوند و در این حالت آن ها به شکل چخماقی و فرو رفته ، انحنا یافته ، ضخیم شده ، شیار شیار شده ، در می آیند و لکه های رنگی روی ناخن ایجاد می شوند
منبع: مه شو

طرز تهیه ی دم کرده و جوشانده ی گیاهان

تهیه دم کرده
یک راه بسیار ساده برای استفاده از گیاهان دارویی، دم کرده آن هاست. روش تهیه دم کرده شباهت زیادی به تهیه جای دارد. برای تهیه دم کرده آب را زمانی که جوش امد از روی حرارت بردارید، زیرا آب در حال جوشیدن باعث پراکنده شدن روغن های فرار با ارزش گیاه ازطریق تبخیر آن ها می شود. برای تهیه دم کرده از گل ها و برگ های گیاه استفاده می شود. دم کرده را باید تازه مصرف کرد، بنابراین از را روزانه پس از تهیه کردن طی همان روز مصرف کنید. می توان دم کرده را به صورت داغ و یا پس ازسرد شدن مصرف کرد.
‏برای دم کردن، گیاه مورد نظر را داخل ظرفی (مانند قوری قرارداده و آب داغ روی آن بریزید. آن را چند دقیقه دوراز حرارت مستقیم قراردهید تا دم بکشد، که پس از عبور دادن از صافی آماده میل کردن خواهد بود. مقادیر باقی مانده را می توانید پس از سرد شدن در وعده بعدی همان روز مصرف کنید.
‏مقادیر استاندارد: ۵ ‏الی ۱۰ گرم کیاه خشک شده یا ۱۵ گرم گیاه تازه به ازای یک لیوان آب (۱۵۰ ‏میلی لیتر) و یا ۳۰ ‏گرم گیاه خشک شده یا ۷۵ ‏گرم گیاه تازه ه ازا ۵۰۰ ‏میلی لیتر آب جوش دم کنید.
‏دوز استاندارد: مقدار مصرف دم کرده معمولا سه وعده در روز و هر وعده به میزان یک فنجان و یا یک لیوان می باشد.
‏تجهیزات مورد نیلز : قوری دردار، چای صاف کن، فنجان یا لیوان، ظرف شیشه ای در دار برای نگه داری مازاد دم کرده.
‏تهیه جوشانده
‏در روش جوشانده اجزای فعال گیاه در مقایسه با دم کرده به میزان بیشتری استخراج می شود. در این روش از ریشه، پوست، ساقه و برخی میوه ها استفاده می شود. گیاه را در آب سرد بریزید و مدت یک ساعت بجوشانید. جوشانده هم مانند دم کرده، باید هر روز تازه تهیه شود و مقدار آن برای سه وعده در روز کافی باشد. جوشانده را می توان به صورت داغ یا سرد مصرف کرد.
‏گیاه را در قابلمه ریخته و مقداری آب به آن اضافه کنید. آن را به قدری بجوشانید تا یک سوم آن بخار شود. جوشانده پس از عبور دادن از صافی آماده میل کردن خواهد بود. با قی مانده جوشانده را داخل ظرف شیشه ای و در محلی خنک برای مصرف در وعده های بعدی همان روز نگه داری کنید.
‏مقادیر استاندارد: ۳۰ ‏گرم گیاه خشک شده یا ۶۰ گرم گیاه تازه به ازا ۷۵۰ ‏میلی لیتر آب که پس از جوشیدن به حدود ۵۰۰ ‏میلی لیتر می رسد.
‏دوز استاندارد: مقدار مصرف جوشانده معمولا سه وعده در روز و هر وعده به میزان یک فنجان و یا یک لیوان می باشد.
‏تجهیزات صورت نیاز: قابلمه (ترجیحا سفالی یا لعابی)، چای صاف کن نایلونی، ظروف شیشه ای دردار برای نگه دا ری باقی مانده جوشانده.
منبع: مه شو

طرز تهیه ی تنتور و شربت گیاهان

تهیه تنتور
‏تنتور هرگیاه با خیساندن گیاه خشک شده و یا تازه در محلول حاوی ۲۵ درصد الکل سفید و آب تهیه می شود از تمامی بخش های گیاه می توان به این منظور استفاده کرد. الکل علاوه برنقشی که در استخراج ترکیبات فعال گیاه دارد، ماده ای نگه دارند. نیز هست. و به همین دلیل تنتور را می توان مدت دو سال نگه داری ‏کرد. در تهیه تنتور فقط از یک نوع گیاه استفاده کنید و در صورت لزوم می توانید تتنورهای آماده شده را با هم مخلوط کنید. د‏ر تهیه تنتور به صورت خانگی از الکل سفید استفاده کنید.
‏گیاه را داخل ظروف شیشه ای دردار قرار داده و مخلوط الکل و آب را نیز داخل ظرف ریخته و در ظرف را ببندید. ظرف را مدت دو هفته در محلی ‏نگه داری کرده و گه گاه آن را تکان دهید. پس ازدو هفته محلول را از صافی عبور ‏داده و محلول به دست امده را داخل ظرف شیشه ای تیره رنگ ریخته و نکه داری ‏کنید.
‏مقادیر استاندارد: مقدار مورد نیاز ۲۰۰ گرم گیاه خشک شده یا ۶۰۰ گرم گیاه تازه به ازای یک لیتر آب حاوی ۲۵ ‏درصد الکل می باشد.
‏دوز استاندارد: مقدار مصرف تنتور ۵ ‏میلی لیتر سه وعده در روز می باشد. تنتور به صورت رقیق شده در آب مصرف شود. (با افزوده شدن کمی عسل یا آب میوه طعم ناخوشایند آن ازبین می رود).
‏تجهیزات صورت نیاز: ظروف بزرگ در دار، صافی پارچه ای، دستگاه آبمیوه گیری ‏فشاری، تنگ بزرگ، بطری های شیشه ای تیره رنگ با در محکم و قیف.
احتیاط: برای تهیه تنتور هیچ وقت ازالکل صنعتی (متیلیک) یا الکل ایزوپروپیل استفاده نکنید، چون هردو فوق العاده سمی هستند.
تهیه شربت
‏برای حفظ دم کرده ها و یا جوشانده ها به شکل شربت می توان از عسل و شکر تصفیه نشده استفاده کرد. شربت تهیه شده از عسل، نرم کننده و آرام بخش خوبی است. شیرینی اضافه شده به محلول باعث پنهان ماندن طعم اغلب ناخوشایند گیاهان دارویی می شود. ازشربت می توان برای طعم دادن به داروهای کود‏کان نیز استفاده کرد.
‏برای تهیه شربت مقدار ۵۰۰ میلی لیتر دم کرده و یا جوشانده مورد نظر را ‏داخل قابلمه ریخته وگرم کنید، سپس ۵۰۰ گرم عسل و یا شکر تصفیه نشده را آرام آرام داخل محلول حل کنید. محلول را پس از سرد شدن داخل بطری شیشه ای تیره رنگ ریخته و در بطری را با چوب پنبه ببندید. استفاده از چوب پنبه مهم است، زیرا شربت ها اغلب تخمیرشده وگاز ایجاد می کنند و بطری هایی که درپیچی داشته باشند ممکن است منفجر شوند.
‏مقادیراستاندارد: مقادیر مورد نیاز برای تهیه شربت ها ۵۰۰ میلی لیتر ازدم کرده یا جوشانده مورد نظربه همراه ۵۰۰ گرم عسل و یا شکرتصفیه نشده می باشد.
‏دوز استاندارد: مقدار مصرف شربت روزانه سه وعده و دو هر وعده ۵ الی ۱۰ ‏میلی لیتر می باشد.
‏تجهیزات مورد نیاز: قابلمه، قاشق چوبی، بطری های شیشه ای تیره ‏رنگ با در چوب پنبه ای و قیف.
منبع: مه شو

تهیه روغن های دم کرده

‏ترکیبات فعال گیاه را می توان با روغن استخراج کرد. روغن های دم کرده برای استفاده های موضعی در روغن های ماساژ،کرم ها، پمادها کاربرد دارند.
چنانچه ‏محل نگه داری روغن دم کرده خنک و تاریک باشد تا یک سال قابل نگه داری ‏هستند. دو روش جهت تهیه روغن های دم کرده وجود دارد: روش داغ که برای گیاهانی مانند گندمک و رزماری کاربرد دارد و روش سرد که برای گیاهانی مانند گل داودی وگل راعی به کار می رود.
روغن دم کرده داغ : برای تهیه روغن دم کرده داغ روغن وگیاه صورت نظر را داخل ظرفی ریخته وظرف داخل قابلمه پراز آب، (یا داخل ظرف بخارپز) قرارداده و مدت سه ساعت حرارت دهید. مخلوط روغنی را پس از عبور دادن از صافی داخل یک بطری تمیز با در محکم (درصورت لزوم با استفاده ازقیف) ریخته و نگه داری کنید.
‏مقادیر استاندارد: مقادیر لازم برای تهیه دم کرده داغ ۲۵۰ گرم گیاه خشک یا ۷۵۰ گرم گیاه تازه و ۵۰۰ میلی لیتر روغن آفتابگردان می باشد.
تجهیزات مورد نیاز: کاسه شیشه ای، قابلمه و یا ظرف بخارپز، صافی، ظروف شیشه ای درد ‏دار قیف.
روغن دمکرده سرد: برای تهیه دم کرده سرد‏، تنگ های شیشه ای در دار را از گیاه ‏مورد نظرکاملا پرکرده و سپس آن را لبالب با روغن پر کنید. ظرف را پس از بستن در آن، مدت ‏دو هفته در مقابل تابش آفتاب قرارد ‏هید. پس از این مدت محلول را ازصافی عبور داده، داخل بطری تمیزی ریخته ونگه د‏اری کنید.
مقادیر استاندارد : مقادیر لازم برای تهیه دم کرده سرد شامل مقدارکافی از گیاه مورد نظر برای پرکرد‏ن تنگ شیشه ای و مقدار حداقل یک لیتر روغن افتابگرد‏ان می باشد. تجهیزات صورت نیاز: تنگ بزرگ شیشه ای د‏ردار، بطری وقیف وصورت نیاز.
منبع: مه شو

چگونگی تهیه ی کرم ها و پمادهای استاندارد

تهیه کرم های استاندارد
‏کرم مخلوطی از آب و روغن یا چربی بوده که با پوست ترکیب شده و آن را نرم می کند. می توان کرم را به سادگی و با استفاده از یک امولسیون کننده (که در داروخانه ها موجود است) تهیه کرد. این کرم مخلوطی از روغن و موم است که با آب مخلوط شده است. طول عمر کرم های دست ساز چند ماه بوده اما چنانچه چند قطره تنتور بنزویین به کرم اضافه شود و یا مخلوط داخل فریزر نگه داری گردد عمر آن چندین برابر می شود.
‏برای تهیه کرم، آب و چربی را داخل ظرفی ریخته و در حرارت حاصل از بخار مخلوط کنید. پس از نرم ، شدن مخلوط، گیاه مورد نظر را اضافه کرده و سه ساعت دیگر هم حرارت دهید. مخلوط با فشار از صافی عبور داده و تا سرد شدن داخل ظرفی هم بزنید. مخلوط را ارظروف شیشه ای درداری ریخته و ‏نگه داری کنید.
‏مقادیر استاندارد: مقادیر لازم برای تهیه کرم شامل ۱۵۰ ‏گرم ماده امولسیون کننده،۷۰ کرم گلیسیرین، ۸۰ ‏میلی لیترآب و ۳۰ ‏گرم گیاه خشک است.
‏تجهیزات مورد نیاز: بخارپز، کاسه، قاشق چوبی، صافی پارچه ای، همزن و ظروف کوچک شیشه ای دردار.
‏تهیه پمادهای استاندارد
‏پماد فقط حاوی روغن یا چربی بوده و برخلاف کرم آب ندارد و به همین دلیل دو پوست نفوذ نمی کند بلکه لایه ای روی پوست تشکیل می دهد. پمادها برای پوست ضعیف یا نرم، و یا محلی که نیاز به حفاظت بیش از معمول، به دلیل رطوبت اضافی، دارد مناسب است. قبلا پماد را ازچربی حیوانی تهیه می کردند اما اکنون ژله نفتی یا موم پارافین هم برای این کارمنامسب است.
‏موم و یا ژله را با استفاده از حرارت بخار نرم کرده و سپس گیاه را به آن اضافه کنید، مخلوط را مدت دو ساعت حرارت داده تا گیاه اضافه شده حالت ترد و شکننده پیدا کند. مخلوط را با فشار از صافی پارچه ای عبور داده و مخلوط صاف شده را که هنوز گرم و سیال است به سرعت داخل ظرف شیشه ای اردار کوچکی بریزید.
مقادیر استاندارد : مقادیرلازم برای تهیه پماد شامل ۵۰۰ ‏گرم ژله و یا پارافین و ۶۰ ‏کرم گیاه خشک شده مورد نظراست.
‏تجهیزات صورت نیاز : کاسه شیشه ای، بخارپز، قاشق چوبی، صافی پارچه ای و ظرف شیشه ای دردار.
منبع: مه شو

ساختار و انواع مفاصل

مفاصل
محل اتصال دوسر استخوان را مفصل می گویند. مفاصل از نظر میزان و درجه پایداری و تحرک پذیری به سه دسته غیر متحرک، نیمه متحرک و مفاصل متحرک تقسیم می شوند. معمولا در ورزش مفاصل متحرک و نیمه متحرک کاربرد بیشتری دارند. مفاصل متحرک مانند تمام مفاصل سینوویال، مفاصل نسبتا ناپایداری هستندکه دارای تحرک پذیری و قابلیت حرکتی نسبتا زیادی هستند. منظور از واژه تحرک پذیری در مفصل سینوویال، دامنه حرکتی در آن مسیر و جهت هایی (درجات آزادی) است که برای مفصل به صورت طبیعی در نظرگرفته شده است و حرکات دیگر برای آن مفصل را غیرطبیعی و ممنوع می دانیم.
طبقه بندی مفاصل متحرک (سینوویال)
‏مفاصل متحرک به سه دسته تقسیم می شوند : مفاصل یک محوری، دو محوری، چند محوری
۱- مفاصل یک محوری
‏در مفاصل یک محوری، حرکت اساسا حول یک محور واحد انجام می شود. مفاصل یک محوری به دو دسته مفاصل قرقره ای (لولایی) و مفاصل استوانه ای تقسیم می شوند. مفاصل قرقره ای فقط حول محور فرونتال حرکت کرده و تنها حرکات تا شدن و بازشدن برای آنها مجاز و قابل اجراست. بنابراین، در مفاصل یک محوری قرقره ای، مانند مفصل درشت نی – رانی و مفصل آرنج (مفصل بازویی – زند زیرینی)، مفصل بین انگشتی و مفصل فک پایینی و مفصل مچ پا، باید از حرکاتی که مخصوص مفاصل دو محوری و چند محوری است خودداری شود و تمامی تمریناتی که خلاف ساختار و محور حرکتی مفصل است ممنوع است. حرکات مفاصل استوانه ای مانند. مفاصل بین استخوان آکسیس و اطلس و مفصل زند زیرینی _ زبرینی فوقانی نیز به چرخش حول محور طولی آنها محدود می شود.
۲- مفاصل دو محوری
‏در مفاصل دو محوری حرکت اساسا حول دو محور عمود برهم، معمولا محور قدامی خلفی ‏(دورکردن و نزدیک کردن) و محور عرضی (خم کردن و بازکردن) انجام می شود. سه نوع مفصل دو محوری به اسامی : مفاصل لقمه ای، بیضوی و زینی وجود دارند.
۳- مفاصل چند محوری
یک نوع مفصل چند محوری به نام مفصل کروی وجود دارد که حول هر سه محور مرجع حرکت می نمایند. با توجه به ساختار مفصلی و محورهای حرکتی آنها و عوامل محدودکننده حرکات دراین مفاصل که به طور طبیعی برای همه افراد یکسان است، می توانیم به حد مجاز حرکت در مفصل پی برده و محدوده ممنوع ادامه حرکت را پیش بینی کنیم.
منبع: مه شو

محدودیت های حرکتی ساختار مفصلی

مفاصل
محل اتصال دوسر استخوان را مفصل می گویند. مفاصل از نظر میزان و درجه پایداری و تحرک پذیری به سه دسته غیر متحرک، نیمه متحرک و مفاصل متحرک تقسیم می شوند. معمولا در ورزش مفاصل متحرک و نیمه متحرک کاربرد بیشتری دارند. مفاصل متحرک مانند تمام مفاصل سینوویال، مفاصل نسبتا ناپایداری هستندکه دارای تحرک پذیری و قابلیت حرکتی نسبتا زیادی هستند. منظور از واژه تحرک پذیری در مفصل سینوویال، دامنه حرکتی در آن مسیر و جهت هایی (درجات آزادی) است که برای مفصل به صورت طبیعی در نظرگرفته شده است و حرکات دیگر برای آن مفصل را غیرطبیعی و ممنوع می دانیم.
طبقه بندی مفاصل متحرک (سینوویال)
‏مفاصل متحرک به سه دسته تقسیم می شوند : مفاصل یک محوری، دو محوری، چند محوری
۱- مفاصل یک محوری
‏در مفاصل یک محوری، حرکت اساسا حول یک محور واحد انجام می شود. مفاصل یک محوری به دو دسته مفاصل قرقره ای (لولایی) و مفاصل استوانه ای تقسیم می شوند. مفاصل قرقره ای فقط حول محور فرونتال حرکت کرده و تنها حرکات تا شدن و بازشدن برای آنها مجاز و قابل اجراست. بنابراین، در مفاصل یک محوری قرقره ای، مانند مفصل درشت نی – رانی و مفصل آرنج (مفصل بازویی – زند زیرینی)، مفصل بین انگشتی و مفصل فک پایینی و مفصل مچ پا، باید از حرکاتی که مخصوص مفاصل دو محوری و چند محوری است خودداری شود و تمامی تمریناتی که خلاف ساختار و محور حرکتی مفصل است ممنوع است. حرکات مفاصل استوانه ای مانند. مفاصل بین استخوان آکسیس و اطلس و مفصل زند زیرینی _ زبرینی فوقانی نیز به چرخش حول محور طولی آنها محدود می شود.
۲- مفاصل دو محوری
‏در مفاصل دو محوری حرکت اساسا حول دو محور عمود برهم، معمولا محور قدامی خلفی ‏(دورکردن و نزدیک کردن) و محور عرضی (خم کردن و بازکردن) انجام می شود. سه نوع مفصل دو محوری به اسامی : مفاصل لقمه ای، بیضوی و زینی وجود دارند.
۳- مفاصل چند محوری
یک نوع مفصل چند محوری به نام مفصل کروی وجود دارد که حول هر سه محور مرجع حرکت می نمایند. با توجه به ساختار مفصلی و محورهای حرکتی آنها و عوامل محدودکننده حرکات دراین مفاصل که به طور طبیعی برای همه افراد یکسان است، می توانیم به حد مجاز حرکت در مفصل پی برده و محدوده ممنوع ادامه حرکت را پیش بینی کنیم.
عوامل محدود کننده حرکات دو مفاصل از نظر ساختاری
الف- لیگامنت های اطراف مفاصل : چنانچه مفصل بیشی از حد دامنه حرکتی طبیعی مورد فشار قرار گیرد، لیگامنت ها از این کار جلوگیری می کنند. و چه بسا در جریان این امر صدمه ببینند.
‏ب- برخوردهای استخوانی در مفاصل : برای مثال، به دلیل برخوردهای استخوانی زائده آرنجی در مفصل آرنج و برخورد برجستگی بزرگ استخوان ران و استخوان خاصره در حرکت آبداکشن از مفصل ران، دامنه حرکتی این مفاصل محدود می شود.
ج- عضلات : عضلات به شکل عمل کننده مخالف در حرکت ها نیز می توانند عامل محدود کننده حرکت در یک مفصل باشند.
‏د- چربی و پوست : دو عاملی هستندکه ممکن است توانایی حرکت یک مفصل را در طول دامنه کامل حرکتی اش محدود سازند.
‏ه- شکل و نوع سطوح مفصلی و قابلیت تحرک آن در محورهای مختلف
‏و- عوامل خارجی محدود کننده : برخی از عوامل خارجی محدود کننده میزان انعطاف پذیری مفاصلی عبارت اند از : درجه حرارت، جنس، سن، نژاد، بیماری ها و افراد کم تحرک و غیر ورزشکار.
منبع: مه شو

بیان اصول کلی در ارتباط با اثر حرکات ممنوعه مفاصل (۱)

در این بخش به ذکر نکاتی می پردازیم که انجام و ایجاد آن در هر تمرینی آن را بدون شک به حرکتی ممنوع تبدیل می کند. این نکات در بحث مفصلی به پنج بخش تقسیم می شوندکه در زیر یه آنها اشاره می گردد.
۱- اثرات سوء حرکات غلط بر کپسول مفصلی
‏عضلات اسکلتی، رابط های فعال (رابط های انقباضی) را بین استخوان ها ایجاد کرده، درحالی که رباط ها و کپسول های مفصلی رابط های غیر فعال (رابط های غیرانقباضی) را بین استخوان ها به وجود می آورند. رباط ها و کپسول های مفصلی به همراه عضلات اسکلتی باعث انجام حرکات طبیعی ‏مفصل می شوند. به هر حرکتی که باعث کاهش انطباق و تقارن طبیعی مفصل و انحراف سطوح مفصلی شود حرکت غیرطبیعی گویند. وقتی انحراف سطوح مفصلی مختصر و جزئی باشد، سطح تماس بین سطوح مفصلی کاهش می یابد که به این وضعیت دررفتگی ناقص می گویند. دردر رفتگی ناقص به محض حذف عامل فشار، تقارن طبیعی مفصل نیز به حالت اولیه بازمی گردد، اما اثار مخربی بر بافت مفصلی بجا می ماند. کپسول مفصلی از طریق کمک به جلوگیری از انجام حرکت فراتر از دامنو طبیعی و جلو گیری ازحرکت درجهات غیرطبیعی به تثبیت مفصل کمک می کند و مانع دررفتگی ناقص مفصل می شود. دو نمونه در رفتگی ناقص مفصلی عبارت اند از:
‏الف- انعطاف پذیری بیش از حد در صورتی اتفاق می افتد که حرکاتی فراتر ازدامنه طبیعی، اما در مسیر طبیعی مفصل انجام شود.
‏ب- لقی بیش ازحد در صورتی به وجود می آید که حرکت فراتر از درجه طبیعی نباشد، اما در جهت های غیرطبیعی مفصل انجام شود.
هر درجه ای از لقی و انعطاف پذیری بیش از حد نه تنها باعث آسیب دیدگی رباط ها وکپسول های مفصلی می شود، بلکه منجر به آسیب دیدگی غضروف مفصلی نیز می گردد. از بحث فوق می توان نتیجه گرفت که به هنگام انجام تمرینانت آمادگی جسمانی (از قبیل انعطاف پذیری، قدرتی – استقامتی) حتی در جهت و سیب دامنه طبیعی حرکت، باید دقت کرد که رباط ها وکپسول های مفصلی به میزان زیادی تحت کششی و فشار قرار نگیرند، چون این عمل باعث نرمی و انعطاف پذیری بیش ازحد مفاصل می شود و در نتیجه، کپسول های مفصلی و رباط ها نمی توانند عملکرد خود را به طور صحیح وکامل انجام دهند، و در تمام وضعیت های مفصلی پایداری کمی خواهند داشت و به دنبال ایجاد این مشکل (انعطاف پذیری بیش ازحد)، انجام حرکات درجهات غیر طبیعی، حتی به طور ناخواسته شایع تر خواهد شد.
۲-. حرکات غیر مرتبط با ساختار و محورهای طبیعی مفصل
‏اگر حرکات غیر مرتبط با ساختار و محورهای طبیعی مفصل، با فشار و به طور اجباری به آن تحمیل شود، در دراز مدت با صدمات جبران ناپذیری روبه رو می گردد. برای مثال، حرکت دورکردن مفصل زانو در خلال ضربه پا در شنای قورباغه باعث وقوع سندرم زانوی قورباغه رو می شود. با توجه به آگاهی از ساختار مفصل زانو می دانیم که دورشدن و چرخش خارجی استخوان های ساق پا از مفصل زانو، حرکات غیرطبیعی برای این مفصل محسوب می شود و باید از انجام آن در هر نوع تمرینی خودداری کرد.
منبع: مه شو

بیان اصول کلی در ارتباط با اثر حرکات ممنوعه مفاصل (۲)

– ایجاد حرکات مضر با ترکیب و تلفیق کردن نادرست و ناسازگار دو حرکت طبیعی
‏توجه به این نکته حائز اهمیت است که بر روی انجام حرکاتی که تا منتهی درجه دامنه طبیعی حرکت ادامه یافته و در آن نقطه حول یک محور طبیعی می چرخد دقت شرد. برای مثال، (الف) ترکیب و ‏تلفیق حرکت نزدیک شدن و چرخش داخلی مفصل شانه باعث ایجاد سندرم برخورد شانه در یک شناگر و یا پرتاب کننده می شود. (ب) در دامنه های طبیعی حرکت در مفصل شانه و مفصل جناغی چنبری و آخرومی چنبری، زمانی که حرکت دورکردن مفصل شانه با چرخش داخلی آن ترکیب و همراه می شود، برخورد بین ساختارهای مفصل شانه و قوس غرابی آخرومی اتفاق می افتد، این حالت در خلال مرحله برگشت دست به حالت اولیه در شنای پروانه و شنای آزاد بر اثر قرار گیری آرنج در وضعیت بالا و قرارگیری ناحیه دست در پشت آرنج (چرخش داخلی مفصل شانه) ایجاد می شود. بنابراین ترکیب و تلفیق حرکت نزدیک شدن و چرخش داخلی مفصل شانه و حرکت دور شدن و چرخش داخلی شانه ممنوع است.

– زنجیره حرکتی و تاثیر مفاصل بر همدیگر
‏تمام حرکات و وضعیت های ویژه بدن با انتقال نیروها از وسط تعدادی از مفاصل همراه است. واژه زنجیره حرکتی انتقال نیروها را بین قطعات مختلف بدن در هر حرکت یا وضعیت بدنی ویژه، توصیف می کند. از آنجا که مفاصل موجود در هر زنجیره حرکتی ویژه به یکدیگر متصلی هستند، از این رو، ممکن است حرکت یک مفصل واحد، تمام یا بعضی از مفاصل دیگر در آن زنجیره حرکتی را تحت تاثیر فشار غیرطبیعی و مضر قرار دهد. بنابراین، نتیجه گیری می شود که ممکن است انجام برخی از حرکات تمرینی در یک مفصل آسیبی به آن بخش وارد نکند، اما باعث اعمال فشار بیش از حد در مفاصل دیگر زنجیره حرکتی شود. بنابراین، در طراحی تمرینات باید حرکت مفاصل مختلف به طور متناسب و صحیحی با یکدیگرهماهنگ شوند، به گونه ای که هیچ کدام از مفاصل به طور مجزا و یا اتصالات قطعه ای بین آنها بیش ازحد تحت فشار قرار نگیرند. برای مثال، بسیاری از ناراحتی های ستون مهره ای به دلیل حرکات لگن در زنجیره حرکتی تمرینات مربوط به این مفصل است.
منبع: مه شو

حرکات جبرانی وکاهش کیفیت تمرینات

‏تمام مفاصل دارای یک تا شش درجه آزادی هستند، در نتیجه، روی هم رفته تعداد الگوهای حرکتی ‏قابل حصول در مفاصل که می توانند یک کار معین را به انجام رسانند (درمورد بیشتر حرکات کل بدن) نامحدود است. از این رو، نتیجه گیری می شود زمانی که حرکت مفصلی در یک زنجیره حرکتی، به دلایل مختلف محدود می شود، مثلا ‏به خاطر ضعف عضلانی یا ناهنجاری های آناتومیکی و یا استمرار و تلاش برای انجام حرکات غیرطبیعی و نامناسب با ساختار مفصلی، مفاصل و عضلات دیگر موجود در آن زنجیره حرکتی معمولا از طریق تغییر و اصلاح دامنه حرکتی خود می توانند این محدودیت حرکتی را جبران نمایند به طوری که آن کار باز هم می تواند به انجام برسد، اما در این شرایط تمرینی هرگز به هدف اصلی تمرین و تقویت عضله مورد نظر نمی رسیم.
بیان این نکته حائز اهمیت است که برای هر وظیفه یا کار معین، یک الگوی حرکتی بسیار مؤثر و ‏کار آمد وجود دارد و اجرای آن الگوهای حرکتی ای دارای ارزش است که (الف) در درون دامنه های نسبتا محدود انجام شود،(ب) مقدار نیروی عضلا‏نی مورد نیاز به حداقل برسد، (ج) میزان فشار روی کل دستگاه عضلانی – اسکلتی را نیز به کمترین حد ممکن تقلیل دهد، (د) دقیقا عضله مورد نظر و لازم برای حرکت فعال گردد.
حتی مقدار مختصر و محدودی از حرکات جبرانی در یک مفصل نیز الگوی طبیعی اعمال فشار ‏در آن مفصل را تغییر می دهد، به علاوه هرچه میزان و درجه حرکت جبرانی در یک مفصل بیشتر باشد، میزان اعمال فشار روی آن مفصل و ساختارهای نگهدارنده آن نیز بیشتر بوده و احتمال اختلال عضلانی – اسکلتی وجود دارد.
‏از بحث فوق نتیجه گیرد می شود که صرف انجام شدن یک تمرین نباید فکر کنیم که دقیقا به هدف خاص آن تمرین رسیده ایم چون در زنجیره حرکتی برای اجرای یک تمرین، مفاصل و عضلات دیگر می توانند با تغییر و اصلاح دامنه حرکتی خود محدودیت های حرکتی را جبران کنند، اما حتی مقدار مختصر و محدودی از حرکت جبرانی در یک مفصل می تواند الگوی طبیعی اعمال فشار(بار) در آن مفصل را تغییر دهد و در همان حال ممکن است باعث ایجاد چندین نوع اختلا‏ل عضلانی اسکلتی شود.
‏مثالی از حرکات جبرانی در مفصل زانو به دلیل انجام حرکت غیرطبیعی در ناحیه پا ‏به هنگام فعالیت و تمرین هایی که وزن بدن به روی پاها قرار دارد، انجام حرکت پرونیشن ناحیه پا یا چرخش کف پا به طرف خارج ممکن است منجر به چرخش داخلی استخوان درشت نی نسبت به استخوان ران شود. چرخش داخلی استخوان درشت نی می تواند منجر به چرخش و جابه جایی داخلی استخوان کشکک گردد، بنابراین، در صورتی که این گونه حرکات جبرانی اردوهای نرم و آهسته ‏(جاگینگ) و دوهای مسافت طولانی و هنگام پریدن و فرود آمدن به میزان زیادی تکرار شود سندرم ‏درد کشککی رانی اتفاق می افتد (کلیمنت و همکاران ۱۹۸۱).
‏در برخی از دونده ها دوره تماس پاشنه پا با زمین، با پرونیشن یا چرخش خارجی بیش ازحد و دراز مدت ناحیه پا همراه است (کاوانا ۱۹۸۰، هونتاس، حداد و شلزینگر ۱۹۸۶‏). پرونیشن یا چرخش خارجی ناحیه پا ممکن است ناشی از عوامل خارجی از قبیل کفش نامناسب و یا ناشی از عوامل داخلی از قبیل خستگی عضلا‏ت کنترل کننده حرکت برونیشن باشد.
در هنگام تمرینات ورزشی و جاگینگ و دویدن باید این نکته به طور مکرر تاکید شود که دونده ‏دقیقا بر روی چگونگی قرار دادن کف پا بر روی زمین دقت کرده و درحین فعالیت، وزن خود را روی ‏قسمت داخلی پا نیاندازد و دوره تماس پاشنه پا با زمین را آنقدر طولانی نکند که با پرونیشن یا ‏چرخش خارجی پا همراه گردد و درست آنست که دویدن را با سینه پا انجام دهد. همچنین باید در هنگام دویدن های طولانی و استقامتی به خستگی عضلانی توجه خاصی شود چرا که در زمان ‏خستگی کیفیت گام برداری کاهش یافته و ادامه دادن به دویدن و جاگینگ بیشتر می تواند آسیب رسان ‏باشد تا این که مفید واقع شود. بنابراین، می توان احتمال داد که اجرا شدن یک حرکت و تمرین خاص دقیقا نشانه الگوی حرکتی مؤثر و کار آمد مفاصل درگیر نباشد و شاید با کمی دقت بتوانیم حرکات جبرانی موجود در هر تمرین را بیابیم و در جهت رفع نکات اشتباه تمرینات خاص برآمده و الگوهای حرکتی هر تمرین را دقیقا در درون دامنه های نسبتا محدود خودش اجر اکرده و حرکت را به طور مؤثر وکارآمد و به کمک عضلات مخصوص آن حرکت به هدف نزدیک کنیم.
منبع: مه شو

رژیم غذایی برای سلامت پروستات

بهترین مواد غذایی برای داشتن پروستات سالم؛

اگر میخواهید پروستاتی سالم داشته باشید سعی کنید مواد غذایی سالم زیر را در رژیم غذایی خود اضافه کنید.
به گزارش آلامتو به نقل از سالم زی؛ غده پروستات درست در زیر مثانه مردان قرار گرفته است. با افزایش سن، این غده بزرگ شده و به تدریج مشکلاتی در دفع ادرار به وجود می‌آید، که نهایتاً به سرطان تبدیل می‌شود. پنجاه درصد مردان در سن ۶۰ سالگی و نود درصد آنها در سن ۷۰ تا ۸۰ سالگی، به نوعی مشکلات وابسته به پروستات را تجربه می‌کنند. به همین دلیل یک رژیم غذایی مناسب می‌تواند تا حدی آن را درمان و حتی ابتلا به آن را پیشگیری کرد.
فواید میوه برای داشتن پروستات سالم
مصرف میوه تازه، در سلامتی پروستات بسیار موثر است. قند طبیعی موجود در آنها، به نوعی از غده پروستات حفاظت می‌کند. مطالعات نشان داده است که ماده لیکوپن برای پروستات مفید است. لیکوپن، نوعی ترکیب شیمیایی طبیعی است که در میوه‌هایی مثل گوجه فرنگی، هندوانه و گریپ فروت صورتی یافت می‌شود. این ماده آنتی‌اکسیدانی قوی است. مطالعات نشان داده اند که مردانی که مصرف لیکوپن بالایی داشته‌اند، به ندرت به سرطان پروستات مبتلا شده‌اند.
بسیاری از سبزیجات هم حاوی لیکوپن هستند. چغندر، کنگرفرنگی، سیب زمینی شیرین، هویج و شلغم نوعی آنتی‌اکسیدان دیگر به نام سولفورافن دارند که در بهبود تورم و آسیب‌های اکسیداتیو و نیز از بین بردن مواد سرطان‌زا موثر است. کلم بروکلی، کلم، کلم‌پیچ، و برگ چغندر سوئیسی بهترین سبزیجات سبز برگ و سرشار از سولفورافن هستند.
فواید ماهی و روغن‌های گیاهی برای پروستات
برای اینکه لیکوپن میوه‌ها و سبزیجات به خوبی جذب بدن شود، روی مورد نیاز است. روی در ماهی و حلزون صدف‌دار فراوان است. منابع دیگر روی عبارت است از کدو تنبل، پوست پخته سیب زمینی، گوشت، ماست و حبوبات. تحقیقات نشان داده است که سلنیوم معدنی هم در سلامتی پروستات موثر است. سلنیوم باعث تولید گلوتاتیون پراکسیداز می‌شود، ماده‌ای که سلول‌ها را از آسیب‌های اکسیداتیو حفظ می‌کند. ماهی، صدف خوراکی، آجیل برزیلی و سیر حاوی سلنیوم هستند. مارگارین و روغن‌های گیاهی نیز مفید هستند.
فواید سویا برای پروستات
ثابت ماندن میزان هورمون بدن در سلامت پروستات، تاثیر زیادی دارد. سویا حاوی فلاوونوئید است، ماده‌ای که باعث تعادل ترشح هورمون‌ها می‌شود. هر چند در بسیاری از غذاهای سبز، سویا و محصولات گرفته شده از آن وجود دارد، ولی توصیه می‌شود که سویا را به صورت گیاه سویا یا توفو مصرف کرد.
فواید آجیل و دانه‌ها برای پروستات سالم
ویتامین E در کاهش تورم و پیشگیری از سرطان پروستات بسیار موثر است. زرده تخم‌مرغ، جوانه گندم، آجیل و دانه‌ها سرشار از ویتامین E است. تخمه کدو، دانه کتان، دانه آفتابگردان و شاهدانه بخاطر تنظیم هورمون‌ها بسیار مفیدند. پسته، بادام، آجیل برزیلی و گردو چربی اشباع شده کمتری داشته و حاوی ویتامین E و سایر مواد مغذی است.
فواید گیاهان برای سلامت پروستات
از عصاره نخل اره‌ای، سالهاست که در درمان پروستات‌های بزرگ استفاده می‌شود. عصاره نخل اره‌ای دارای ترکیبی است که آنزیم ۵-alpha reductase را مهار می‌کند. نتیجه آن است که هورمون تستوسترون به DHT تبدیل می‌شود. DHT در ایجاد خصوصیت‌های جنسی مرد لازم است. مانند رشد موهای صورت، که علاوه بر آن پروستات هم رشد می‌کند و همین باعث مشکل می‌شود. عصاره نخل اره‌ای علاوه بر اینکه ترشح DHT را کاهش می‌دهد، عمل ادرار و مثانه را هم راحت تر می‌کند.

برترین جاهای دیدنی روسیه برای تفریح
۶ راه خانگی برای سفید کردن دندان‌ها

مطالب مشابه:

تعابیر محبوب:
آب
سگ
مرده
دندان
جن
طلا
پول
عروسی
حامله
طلاق
مدفوع
مار
ماهی
موش
خون
کفش
ثروت
گربه
بوسه
اسب
بچه
برف


اسامی محبوب:
رایان
ایلیا
کارن
لیا
بارانا
فاطمه
مریم
چکامه
شیما
هیراد
هانیه
آتنا
طه
ماهان
ماهور
هلیا


‹ مطلب قبلی
مطلب بعدی ›


برچسب ها : رژیم غذایی, سالم زی, سرطان پروستات


سفر به سواحل آنتالیا :تور آنتالیا


سفر ارزان به آنتالیا :تور لحظه آخری آنتالیا


مبلمان اداری فضاگویا
مبلمان اداری


هاشور ابرو ، تاتو ابرو، قیمت هاشور ابرو،نمونه هاشور ابرو
هاشور ابرو


سفرمی؛ خرید آنلاین بلیط هواپیما
بلیط هواپیما


انجام تشریفات مجالس
تشریفات مجالس


خرید بلیط هواپیما با الی گشت
بلیط هواپیما


خرید آنلاین تشک رویا
قیمت تشک رویا


فلایتیو
خرید اینترنتی بلیط هواپیما


یک عروسی باشکوه داشته باشید
تشریفات عروسی


مجله اینترنتی تک موج
عکس بازیگران

ارسال نظر


منبع: آلامتو

تمرین برای تقویت عضلات دلتوئید پشتی

عضلات دلتوئید خود را چگونه تمرین دهید؟

داشتن شانه های قدرتمند کار ساده ای نیست اما آنقدر هم سخت نیست که شما را ناامید کند همین امروز برای تقویت عضلات شانه اقدام کنید.
به گزارش آلامتو و به نقل از مجله تناسب اندام؛ عضلات دلتوئید شما بزرگترین ماهیچه ها در شانه هایتان هستند که مفاصل بازو و شانه ی شما را در جهات مختلف حرکت می دهند. این عضلات، مسئول نزدیک و دور کردن (abduction & adduction) شانه از مرکز بدن هستند. شما می توانید عضلات دلتوئید خود را با اجرای تمریناتی که آنها را، همراه با سایر عضلات و مفاصل درگیر می کند، تقویت نمایید. چنین تمریناتی شامل فشار دادن، کشیدن، و چرخاندن است.
سرشانه دمبل از طرفین
قدم اول
به گونه ای بایستید که یکی از پاها جلوی پای دیگر قرار گرفته و یک دمبل سبک در هر دست نگه دارید.
قدم دوم
ماهیچه های شکمی خود را منقبض کرده و دستهایتان را از پهلو تا زاویه ای حدود ۹۰ تا ۱۱۰ درجه بالا بیاورید، بازو هایتان اندکی خمیده باشند و کف دست ها رو به پایین باشد.
قدم سوم
وزنه ها را در مدت ۳ ثانیه تا کنار پهلوها پایین بیاورید. سه ست ۱۰ تا ۱۲ تایی از این حرکت را انجام دهید.
پرس شانه ی ایستاده
قدم اول
در حالتی مثل تمرین قبل بایستید. یک دمبل سبک در هر دست نگه دارید و آرنج هایتان نزدیک به کناره های قفسه ی سینه تان باشد.
قدم دوم
بازدم کنید و دمبل ها را تا بالای سرتان بیاورید. ستون فقرات یا پاهای خود را حرکت ندهید.
قدم سوم
وزنه ها را در مدت ۳ ثانیه، به حالت اولیه پایین بیاورید. سه ست ۱۰ تا ۱۲ تایی از این حرکت را انجام دهید.
بارفیکس
قدم اول
یک میله ی بارفیکس را با دو دست خود بگیرید به صورتی که دست ها به اندازه ی عرض شانه از هم فاصله داشته باشند.
قدم دوم
بازدم کنید و خودتان را تا جایی که سرتان کاملا بالاتر از میله باشد، بالا بکشید. گردن خود را به سمت جلو نگه ندارید.
قدم سوم
بدن خود را تا جایی که دست ها کاملاً کشیده باشند، پایین بیاورید. سه ست ۸ تا ۱۲ تایی از این حرکت را انجام دهید.

۶ راه خانگی برای سفید کردن دندان‌ها
برترین جاهای دیدنی روسیه برای تفریح

مطالب مشابه:

تعابیر محبوب:
آب
سگ
مرده
دندان
جن
طلا
پول
عروسی
حامله
طلاق
مدفوع
مار
ماهی
موش
خون
کفش
ثروت
گربه
بوسه
اسب
بچه
برف


اسامی محبوب:
رایان
ایلیا
کارن
لیا
بارانا
فاطمه
مریم
چکامه
شیما
هیراد
هانیه
آتنا
طه
ماهان
ماهور
هلیا


‹ مطلب قبلی


برچسب ها : بدنسازی, عضله سازی, مجله تناسب اندام


سفر به سواحل آنتالیا :تور آنتالیا


سفر ارزان به آنتالیا :تور لحظه آخری آنتالیا


مبلمان اداری فضاگویا
مبلمان اداری


هاشور ابرو ، تاتو ابرو، قیمت هاشور ابرو،نمونه هاشور ابرو
هاشور ابرو


سفرمی؛ خرید آنلاین بلیط هواپیما
بلیط هواپیما


انجام تشریفات مجالس
تشریفات مجالس


خرید بلیط هواپیما با الی گشت
بلیط هواپیما


خرید آنلاین تشک رویا
قیمت تشک رویا


فلایتیو
خرید اینترنتی بلیط هواپیما


یک عروسی باشکوه داشته باشید
تشریفات عروسی


مجله اینترنتی تک موج
عکس بازیگران

ارسال نظر


منبع: آلامتو

انوع مزاج ها

‏فلاسفه قدیم معتقد بودند که تعادل مطلق دربین اخلاط چهارگانه وجود ندارد. ازاین رو، انسان کاملا سالم (کسی که به طور مطلق دچار غلبه یکی از اخلاط نباشد) وجود ندارد وهرکسی به نوعی گرفتار غلبه یکی از اخلاط است. بنابراین هر شخص دارای مزاج معین و مربوط به خود است که با مزاج فرد دیگر تفاوت می کند و ممکن است که فرد:
‏صفراوی مزاج (گرم و خشک)، دموی مزاج (گرم و تر) بلغمی مزاج (سرد و تر) و یا سوداوی مزاج (سرد و خشک) باشد.
بدن انسان در مراحل مختلف زندگی و در محیط های عادت کرد. به آن، دارای مزاجی است که با تغییر سن یا محیط زندگی، دستخوش دگرگونی شد. و از اعتدال خارج می گردد.
‏ابن سینا در کتاب قانون می گوید: «محیط زندگی نوعی اعتدال مزاج در شخص که از ابتدا در آن محیط بوده به وجود می آورد. اگر شخص مورد نظر ‏از محیطی به محیط دیگر نقل مکان کند، مزاجش دستخوش تغییر می گردد و ‏احتمال بیماری می رود.» در عقاید طب سنتی، مردم سرزمین های شمالی نسبت به مردم سرزمین های جنوبی، تر مزاج تر و مردم سرزمین جنوبی تر، خشک مزاج ترهستند.
عمر آدمی در مراحل مختلف دارای مزاج معینی است که در هر مرحله نسبت به مرحله قبل و بعد تفاوت می کند. اشخاص در سنین پایین دارای مزاجی گرم هستند و هرچه سن بالاتر رود مزاج شان روبه سردی خواهد رفت. درنتیجه غذاها و داروهایی که در سن جوانی باعث اعتدال مزاج من شوند، در سنین کهولت بدن را ازاعتدال خارج می کنند.
قدمای طب قدیم مزاج عمر را به صورت زیر دسته بندذی کرده اند :
الف- تن خرد سالان و جوانان دارای حرارت معتدل و تن پیران سرد است. لیکن تن خردسالان از حد اعتدال مرطوب تر است.
ب- اعتدال مزاج هوایی و آبی بیشتر و در پیران مزاج خاکی بیشتر است.
‏ج) اعتدال مزاج جوانان بیشترازخردسالان است، ولی جوانان در مقایسه با خردسالان خشک مزاج تر و د‏رمقایسه با پیران تر و گرم مزاج ترهستند.
‏به طور کلی می توان گفت که هرچه سن پایین تر باشد مزاج آن بیشتر گرم و تر است، و هرچه به کهولت و پیری نزدیک تر شود، مزاج به سردی و خشکی می گراید.
‏ابن سینا در مورد مزاج اندام های بدن می گوید: «هر عضو از بدن دارای اعتدال مزاجی خاصی می باشد که با مزاج سایر اندام ها متفاوت است. به طور مثال، مزاج استخوان، وقتی معتدل است که خشکی آن بیشتر باشد، اعتدال مزاج مغز درحالتی است که رطوبت آن زیادتر باشد، اعتدال قلب در شرایطی است که ازحرارت بهره برده باشد وعصب موقعی در اعتدال است که از سردی نصیب ‏برده باشد.»
منبع: مه شو