بایگانی دسته ی : سلامت

ریشه نگرانی به این گرایش طبیعی و کاملاً عقلانی انسان ها بر می گردد که برای حل مسائل یا اجتناب از آن، روی مسئله ها یا خطرات تمرکز می کنند. ولی این گرایش هم مثل سایرگرایشات انسان می تواند صورت مبالغه به خود بگیرد و زندگی انسان را در کام خود فرو ببرد. در نتیجه انسان یکسره به مسئله ها فکر می کند ولی اقدامی برای رفع آنها نمی کند.
شاید بسیاری از آدم ها به این دلیل یکسره نگران هستند که می پندارند نگرانی، آنها را از خطر مصون می دارد. در نتیجه صاحب چنین باورهایی می شوند :
«باید مراقب خطرات باشم»، «اگر نگران نباشم ممکن است اتفاق بدی بیفتد»، «اگر نگران باشممی توانم جلوی اتفاقات بد را بگیرم».
این گونه است که نگرانی به یک عادت تبدیل شده و متوف کردن آن سخت می شود البته ای باور که «نگرانی مانع اتفاقات بد مشود» تقویت هم می شود چون معمولاً اتفاق بدی نمی افتد – به این ترتیب، انسان نگران به شکلی خرافی متقاعد می شود که چون نگران بوده، اتفاق بدی نیفتاده است !
البته استدلال هیجانی هم در این میان نقش دارد یعنی چون احساس اضطراب می کنم، پس اتفاق بدی خواهد افتاد. چون نگرانی تصورات ترسناکی را به ذهن متبادر می کند، این تصور که واقعاً خطری وجود دارد، تقویت می شود.
توقع امنیت یکی دیگر از سوخت های نگرانی است یعنی معتقدیم زندگی باید کاملا امن باشد، همه چیز باید تضمین شده باشد و هیچ خطری نباید زندگی مشترک، خانه، پول و کار ما را تهدید کند. اگر همه چیز را به جای ترجیح، یک نیاز بی چون و چرا بدانید، نگرانی بر شما مستولی می شود. و اگر اعتقاد داشته باشید (هر مسئله ای، راه حل بی عیب ونقصی دارد)»، هر وقت در وضعیتی قرار می گیرید که «بهترین» راه حل را نمی یابید، از هر گونه اقدامی خودداری می کنید.
مشکلات خود انگاره نیز دخیل هستند. عده ای می پندارند بر «ذمه» آنها است که نگران باشند و اگر نگران باشند «مسئولیت پذیر» هستند. این عده می گویند «اگر نگران نباشم، آدم بی مسئولیتی هستم». و کسی که دلواپس تایید نشدن یا انتقاد دیگران است، نگران اشتباه کردن، احمق به نظر رسیدن یا «اشتباه حرف زدن» خواهد شد. در ضمن، آدمی که به توان کنار آمدن خود با فشارها و استرس های زندگی اعتماد ندارد، بیشتر نگران خواهد بود.
نگرانی برای دنیز، عادتی دیرینه شده بود. تا جایی که نگران نبودن، او را ناراحت می کرد. دنیز متقاعد شده بود که نگرانی او را از مخاطرات مصون می دارد. البت در پس این گرایش دنیز، مشتی توقعات درونی و خود آموزی های دوران کودکی بود؛ مثل این توقع و خود آموزی که «زندگی باید امن باشد» و «برای من و خانواده ام هیچ اتفاق بدی نباید بیفتد». دنیز باور کرده بود که اگر نگران خطرات احتمالی نباشد، آدم بی مسئولیتی است.
منبع: مه شو

اهداف تان را مشخص کنید
اهداف طرح خود درمانی در مشخص کنید. هدف های خود را تا حد امکان به صورت مشخص و در قالب یک رشته رفتار بیان کنید. برای مثال :
* دوره های نگرانی خودم را به حداکثر ۳۰ دقیقه برسانم.
* یاد بگیرم مسئله های سخت را حل کنم.
* چک هایم را با دریافت های ماهانه ام هماهنگ کنم.
* خودم را از داورهای آرام بخش خلاص کنم.
سعی کنید نگرانی خود را به حداقل برسانید ولی فراموس نکنید که قرار نیست آن را کاملاً از بین ببرید چون این یک خیال باطل است. مدیریت احتمال موفقیت را بیشتر می کند.
طرح خود را روی کاغذ بیاورید
سپس طرح های خود درمانی را روی کاغذ بیاورید. این کار را براساس اطلاعاتی که درباره ماهیت – یعنی نشانه ها و الگوی – مشکل خود جمع آوری کرده اید، انجام بدهید. راهبردها و فنون مورد نیاز برای تحقق اهداف درمانی خود را فهرست وار بنویسید. راهبردها و فنون شما می توانند موارد زیر باشند :
* تعلیم ماهیت نگرانی و اضطراب به خود
* استفاده از راهبردهای بازنگرنی جهت کم کردن نگرانی؛ به عنوان مثال وارسی واقعیت داشتن یا کنترل محرک (طرح شش مرحله نگرانی، موثرترین راهبرد است.)
* آرمیدگی آموزی یا کنترل تنفس، گرفتگی عضلانی و دیگر نشانه های بدنی را کم می کنند.
* مواجهه با هر گونه وضعیت و فعالیتی که از آنها اجتناب می کنید.
* کنار گذاشتن باورهای اصلی ناکارآمد.
* یاد گرفتن روش حل مسئله و جرات آموزی برای کنار آمدن با مشکلاتی که نیاز به توجه دارند.
* تغییرات مناسب در سبک زندگی.
منبع: مه شو

در مورد برخی از نگرانی ها بهتر است هر شش مرحله را اجرا کنید؛ در مورد برخی دیگر بهتر است بعضی از مراحل را کنار بگذارید.
* اگر قبلاً فهمیده اید واقعاً در مورد چیزی نگران هستید، از مرحله ۳ شروع کنید.
* اگر فکر می کنید آن موضوع اصلاً ارزش نگران شدن ندارد، سراغ مرحله ۶ بروید.
* اگر مسئله مهم است ولی الان وقت رسیدگی به آن را ندارید، با خودتان قرار بگذارید در موعد دیگری به آن بپردازید. سپس تا آن زمان، نگرانی را رها کنید.
مشکل واقعی را بیابید
وقتی دقیقا می دانید مشکل چیست، از مرحله ۳ شروع کنید. گاهی اوقات فقط می دانید ناراحت هستید یا چکاننده را کشف کرده اید ولی مشکل اصلی را نمی دانید.
فهرستی از دلواپسی ها تهیه کرده و دلواپسی اصلی خود را انتخاب کنید
از خودتان چنین سوالاتی بپرسید : «از چه چیزی ناراحت هستم ؟»، «مشکل چیست ؟» سپس جواب های خود را بنویسید. ممکن است چند جواب به فکرتان خطور کند – جواب ها را فهرست وار بنویسید.
اگر این کار برای شما سخت است چون نگرانی نمی گذارد تمرکز داشته باشید، چند دقیقه صبر کنید، بنشینید، احساسات ناخوشایند خود را بیایید و ذهن تان را روی انها متمرکز کنید.
فهرستی از فکرها تهیه کرده و فکر اصلی خود را مشخص کنید
در مورد این مشکل چه چیزهایی به خودتان می گویید ؟ چه چیز آن بیشتر از همه شما را اذیت می کند ؟ افکار را مثل نگرانی ها، فهرست وار بنویسید :
دنیز سه فکر را نوشت :
۱- این تغییر، اوقات فراغتم را کم می کند.
۲- اگر چیزی نگویم، نفرت وجودم را می گیرد.
۳- اگر با جوان مخالفت کنم، فکر می کند می خواهم مشکل درست کنم.
حالا «فکر اصلی» را انتخاب کنید – فکری که تصور می کنید بیشترین رابطه را با احساس اضطراب تان دارد. دنیز نتیجه گرفته فکر اصلی او این است که «اگر با جوان مخالفت کنم، فکر می کند می خواهم مشکل درست کنم».
سلسله افکارتان را دنبال کنید
فکر اصلی خود را باز کنید تا مشکل اصلی درون آن را بیابید. برای این کار از چنین سوالاتی کمک بگیرید : «بالاخره چه چیزی مضطربم می کند ؟ پیش بینی می کنم چه اتفاقاتی بیفتد؟ و اشکال اصلی‌ آن چیست ؟»
این کار را با زنجیره یابی انجام بدهید. افکار نگران کننده معمولا زنجیروار به هم متصل هستند؛ یعنی با «یکدیگر» مرتبط می باشند.
منبع: مه شو

سرطان خون
سرطان خون که به لوسمی شهرت دارد در واقع یکی از علل مرگ ومیر در کودکان و بالغین در تمام دنیا است. مردم نیز ازشنیدن اسم سرطان خون شدیدا وحشت دارند و آن را کاملا د‏رمان ناپذیر و مرگ زا می پندارند. بیان این نکته ضرورت دارد که تنها برخی از انواع سرطان خون کشنده هستند و بعضی از آن ها نیز مشکلی خاصی ایجاد نمی کنند. باید به محض مشاهده هر یک ازعلائم بالینی این بیماری به پزشک متخصص مراجعه کرد تا ضمن پیش گیری (درصورت وجود داشتن) ازحاد شدن وگسترش و نفوذ آن اطمینان خاطر حاصل شود.
‏سرطان خون به طور کلی دو نوع است:
‏۱- لوسمی میلوئیدی حاد و لوسمی میلوئیدی مزمن
۲- لوسمی لنفوئیدی حاد و لوسمی لنفوئیدی مزمن
‏در سرطان خون معمولا مشکل اساسی در سلول های خون ساز مغزاستخوان است که توانایی تولید خون را در میزبان به اندازه و شکل طبیعی خود ندارند.
سرطان خون نوع لوسمی لنفوئیدی حاد بیشتر در کودکان زیر پانزده سال، اما لوسمی میلوئیدی حاد و لوسمی میلوئیدی مزمن و لوسمی لنفوئیدی مزمن در افراد بالای چهل سال رخ می دهند .
علل بروز سرطان خون
‏بیماری های مادرزادی که در تماس با مواد رادیواکتیو و شیمیایی بوده اند (مانند کودکانی که در نسل های گذشته از مادران مورد تهاجم بمب های اتمی هیروشیما و نا کازاکی متولد شده اند، امروزه اکثرا به سرطان خون مبتلا شده اند)، برخی داروها، ویروس انسانی نوع تی، علل ژنتیکی (کروموزوم فیلادلقیا) و علل ناشناخته دیگر.
‏تشخیص بیماری

علائم بالینی: افزایش گلبول های سفید وکاهش پلاکت ها که منجر به خونریزی خواهد شد، خونریزی های زیر پوستی به صورت لکه های قرمز پوستی، ضعف عمومی بدن، شیوع بیشتر عفونت باکتریایی یا قارچی، بزرگی کبد و طحال و غدد لنفاوی، سردرد، تهوع، تشنج، مننژیت، درد بیضه ها، تب، ضعف شدید، کم خونی و افزایش حجم مغز استخوان که منجر به درد استخوان ها خواها شد.
‏با آزمایشات خونی، بیوپسی و اسپیراسیون مغز استخوان و اسکن می توان لوسمی و لنفوم را تشخیص داد.
درمان
درمان سرطان خون بستگی به نوع سرطان دارد. مثلا نوعی از آن ها حتی یک روز از طول عمر آنان نمی کاهد، و نوعی نیز در کمتر از یک روز فرد را از پای در می آورد. به طور مثال، در کودکان مبتلا ‏به سرطان خون حاد شصت درصد بهبودی کامل داریم، در سایر موارد نیز پس از شیمی درمانی و اشعه درمانی و پیوند مغز استخوان می توان تا چندین سال بیمار را زنده نگه داشت.

راه های پیشگیری و درمان از طریق طب سنتی
‏ویتامین های مس، آهن، روی، میوه و آب میوه های رسیده (کیوی، مرکبات،…)ء خرمای نیش زنبور (بعد از دو دقیقه نیش را خارج کنید)» روزی سه لیوان آب لیموشیرین همراه با یک قرص مخمر آبجو، جوشانده مرجان در شیر با عسل، شیره شیرین بیان را در آب جوش حل کنید و هر روز کمی میل کنید، هرساعت یک لیوان آب میوه یا آب جوش باکمی آب لیموترش تازه، تنتور: همیشه بهار (۷‏گرم) + سو رنجان (۵‏گرم) + تخم هویج (۸‏گرم) + گوجه فرنگی + گزنه (۹‏ گرم) – تخم اسفناج (۶ گرم)، سالاد اسفناج خام + هویج ‏خام + چغندر قرمز آب لیموترشی تازه + سیر + پیاز + کاهو + روغن زیتون، کباب دل، قلوه و جگر با کمی آب لیمو، گیاهان تصفیه کننده خون.
‏در درمان این بیماری می توان از گیاهانی نظیر پسته، شیرین بیان، کنجد، بولاغ اوتی،گاوزبان، مریم گلی استفاده کرد.
منبع: مه شو

سرطان مری
‏مری لوله درازی است بین ستون نفرات و جناغ سینه که حلق را به معده وصل می کند. سرطان آن پنجمین سرطان شایع در دنیا است که بیشتر در مردان رخ می دهد. متاسفانه به دلیل تشخیص دیرهنگام سرطان مری، عموما مرگ زا و کشنده است.
‏تومورهای مری دو نوع خوش خیم و بدخیم هستند. در شهرهای شمالی ایران به دلیل استفاده مکرر ازغذاهای نمک دار برای تمام وعده های ناهار یا شام استعداد و آمادگی بیشتری برای ابتلابه سرطان مری دارند.
‏علل بروز
سیگار کشیدن و استعمال سایر فرآورده های دخانی، تریاک کشیدن، نوشیدن مشروبات الکلی، نوشیدن چای داغ، از عوامل بروز این سرطان است. از دیگر عوامل می توان مصرف ماهی دود‏ی، اغذیه نمک سود ‏مانند کلم شور و خیارشور به مقادیر زیاد د‏ر طی سال، ماهی شور، ترشی ها، سموم قاچ ها، کمبود‏های ویتامینی، املاح و ترکیبات معدنی و شیمیایی و علل ناشناخته را نام برد.
‏‏پیش گیری
‏بهترین راه پیش گیری از سرطان مری، عدم استعمال دخانیات و پرهیز از تریاک، خود داری از نوشیدن مشروبات الکلی و پای داغ و خوراکی های نمک سود است. افرادی که در بلع غذاهای جامد مشکل داشته باشند، اما مایعات را به آسانی می توانند بخورند باید به پزشک مراجعه کنند.
تشخیص بیماری
علائم بالینی: اختلال در بلع، درد زیر جناغ، بی اشتهایی، کاهش وزن، خشونت صدا، خونریزی های پنهان گوارشی، درد، عفونت های مکرر ریوی.
‏با رادیوگرافی با بلع باریم اما (ماده حاجب)، آندوسکوپی، نمونه برداری می توان بیماری را تشخیص داد.
درمان
‏جراحی، شیمی درمانی و اشعه درمانی.
‏راه های پیش گیری و درمانی از طریق طب سنتی
‏مصرف غذاهای دارای سلنیوم، ویتامین های C,E خوردن کباب جگرها کمی آب لیموی تازه، خوراک عدس و لوبیا با کمی آب لیموی تازه و روغن زیتون، همچنین جعفری، کلم، زردچوبه، زرده تخم مرغ، صدف خوراکی، ماء الشعیر، مخمر آبجو، مالت جو، روغن سویا، اسفناج خام، هویج خام، غلات، سیر، سیب زمینی ترشی، کدوحلوایی، مصرف میوه هایی مانند کیوی، پرتقال، زرد آلو، ‏سیب قرمز، انگور رسیده، توت فرنگی در درمان مؤثر است. تنتور مامیران ‏(روزی ۳ ‏قطره) و غرغره با جوشانده گل شبدر وگندم سیاه، همچنین مصرف روغن کنجد و چای سبز در درمان بیماری مؤثرند.
منبع: مه شو

‏‏پروستات غده مخروطی شکل کوچکی است که زیر مثانه (در مردان)، در محل دفع ادرار، قرار دارد و مجرای منی از آن می گذرد. سرطان پروستات در مردان و در سنین بالاتر از پنجاه سالگی بسیار شایع است.
‏‏علل بروز سرطان پروستات
۱-. در افراد یک خانواده مستعد (عامل ژنتیک) احتمال وقوع این سرطان بیشتر است و در سیاه پوستان دو برابر سفید پوستان شیوع دارد.
۲- وقتی سن از پنجاه سالگی می گذرد، چون میزان استروژن در مردان بیشتر شده و از میزان تستوسترون کاسته می شود، شیوع سرطان نیز بیشترمی شود.
۳- وجود نیتروزامین در غذاهای چرب حیوانی احتمال بروز این نوع سرطان را در مصرف کنندگان این مواد غذایی افزایش می دهد.
۴- احتمال بروز سرطان پروستات در افرادی که دارای شغلی هایی مانند باطری سازی، لاستیک سازی، تولید کود شیمیایی، نساجی و مجاورت با صدای آلوده باشند، به دلیل وجود کادمیوم و ترکیبات سرطان زا، بیشتر است.
۵- ویروسی ها.
۶- دود سیگار و سایر فراورده های دخانی.
۷- علل ناشناخته.
علائم
سوزش ادرار، تکرر ادرار، احتباس کامل ادرار، کمر درد، درد لگن، خونریزی ادراری وگاهی نیز فاقد علامت هستند.
تشخیص بیماری
در معاینه از طریق رکتوم، نودولی سخت و سنگی و غیر قرینه با انگشت توسط ‏پزشک لمس می شود. هرگاه افراد بالاتر از پنجاه سال، با یکی از علائم ذکر شده به پزشک مراجعه کرد، پزشک باید به سرطان پروستات مشکوک شود و برای اطمینان آزمایشات بیشتری را انجام دهد. دردهای لگن، مهره ها و استخوان ها و همچنین کم خونی در بیمار وجود دارد.
درمان
پس از انجام معاینات بالینی و اقدامات کلینیکی در صورت حتمی شدن سرطان ‏پروستات برحسب درجه بندی تومور و تشخیص پزشک تشخیص، برخی از اقدامات زیر صورت می گیرد:
‏جراحی غده پروستات و بافت های مشکوک، پرتو درمانی (اشعه)، درمان آندوکرینی (جراحی همراه با تجویز استروژن و هورمون های مشابه)، شیمی درمانی ترکیبی.
‏پیش گیری با طب ستی
‏برای پیش گیری از سرطان پروستات باید ازمصرف چای پر رنگ، دخانیات و گوشت های پرچرب حیوانی پرهیز کرد. اگر در افراد یک خانواده و فامیل درجه یک آنان در گذشته و حال این نوع سرطان وجود داشته باشد، باید مراقبت بیشتری به عمل آورند. شاغلان در کارخانه های لاستیک سازی، چرم سازی، کود و مواد شیمیایی و بافندگی، تمیزکنندگان دوده های کوره ها،کارکنان پمپ بنزین ها و باتری سازی ها و ساکنان شهرهای بزرگ و صنعتی و محیط های بسیار آلوده، باید اقدامات آزمایشگاهی و معاینه توسط پزشک را یک اصل ضروری به حساب آورند.
‏مصرف پیازچه و فندق – که دارای سلنیوم هستند و به خاطر آنتی اکسیدان بودن شان و قدرت ترمیم دی آن آ را دارند _ و همچنین آب انار دو بهبود این سرطان مؤثر است. خوردن پسته به دلیل داشتن نوعی ویتامین ای به نام گاماتوکوفرول نقش محافظتی درابتلا به سرطان پروستات ایفا می کند. مصرف هفته ای ده عدد میوه حاوی آنتی اکسیدان لیکوپن مانند گریپ فروت، توت فرنگی،گوجه فرنگی، فلفل قرمز و هندوانه خطر ابتلا به سرطان پروستات را در مردان تا پنجاه درصد کاهش می دهد. مصرف ویتامین های E,K,C همچنین سویا، کباب جگو با کمی آب لیموی تازه و فرآورده های دریایی به ویژه صدف، زرده تخم مرغ، سالاد (برگ کلم تازه،گوجه فرنگی، هویج، اسفناج خام، روغن زیتون، ذرت،کرفس ونخود فرنگی)، دمنوش (رازیانه و تخم شوید)، مصرف جوانه گندم، مالت جو، ماء الشعیر و شیره شیرین بیان که آن را در آب یا در شیر حل کرده و نوش جان شود. خوردن کدو حلوایی، دم کرده گل گاو زبان، داروی ‏گیاهی ساخت چین به نام P.C Spice (علاج پروستات)، مصرف سبزی های زرد و سبز، هویج، گوجه فرنگی، کلم ها، زنجبیل، چای دارچین، عرق گزنه (روزی۲ ‏لیوان)، کپسول امگا ۳ ‏و زردچوبه در د‏رمان بیماری به شدت مؤثرند.
منبع: مه شو

دخترها به طور معمول وقتی هورمون هایشان ترشح می شود (حدود ۱۱ تا ۱۳ سالگی) ، که تقریبا زمان آغاز خونروی ماهانه آن هاست ، شروع به آکنه زدن می کنند. پسرها در حدود ۱۲ سالگی ، با گستره سنی ۹ تا ۱۵ سال شروع به آکنه زدن می کنند. پسرها به طور میانگین دیتر از دختر ها بالغ می شوند و اکثر دخترها گواه این مطلب اند.
در ابتدای آغاز آکنه نوجوانی ، ضایعات اصلی سیاه سرها و سفیدسرها هستند. بعد تر در هنگام بلوغ ، وقوع ضایعات التهابی بیشتر می شود. ضایعات اولیه معمولا در ناحیه مرکزی صورت و روی پیشانی پدیدار می شوند. نوجوان ها معمولا فعال اند و برنامه های فشرده ای در مدرسه و پس از مدرسه دارند و زندگی اجتماعی آن ها نیز مدام فعال تر می شود. نوجوان بودن به اندازه کافی دشوار است ، تا چه رسد به اینکه عامل یپچیده کننده آکنه نیز به آن افزوده شود. متاسفانه در ذهن بسیاری از نوجوان ها ، یک جوش می تواند محبوبیت را به طرد شدگی تبدیل کند.
بنابراین درمان برای نوجوان ها باید ساده ، موثر و (در حالت مطلوب) سریع باشد تا نوجوان تشویق به پذیرش درمان شود. نتایج نیز باید در این گروه سنی نسبتا زود آشکار شود ، زیرا ، مهم تر از هر چیز اعتماد به نفس آن ها اغلب در گروی جدیدترین جوشی است که آمده یا رفته. ترکیب هایی از درمان های خوراکی و موضعی ، در این نوجوان ها بسیار خوب کار می کند. نکته بسیار مهم دیگر این است که پدر و مادرها و متخصصان پوست گفتگوی درستی داشته باشند تا شرایط پوست فرد نوجوان بهتر درک شود.
بعضی پدرومادرها بیشتر از فرزندانشان نگران آکنه هستند و عده ای نیز می پندارند فرزندشان بیش از حد ناراحت است و آکنه اصلا نباید درمان شود چون فقط یک مسئله زیبایی است. بعضی پدر و مادرها معتقدند آکنه صرفا یک دوره گذاری مربوط به سن است که لازم نیست کار خاصی برای آن انجام شود چون نوجوان سرانجام آن را پشت سر خواهد گذاشت ؛ آکنه فقط شرایط گذرایی در پوست است ، مگر نه؟ حالا می دانید که این نظر مسلما اشتباه است. آکنه می تواند یک بیماری بدشکل کننده بسیار جدی باشد که نوجوان ممکن است از شر آن خلاص شود یا نشود. درمان های عالی بسیاری به کنترل آکنه و جلوگیری از جای آکنه و مسائل دیگر کمک می کند. دکترها از طریق برقراری گفتگو و تعامل بهتر بین پدر و مادر و نوجوان می توانند بسیار یارگیر باشند.
منبع: مه شو

در بعضی افراد ماه ها طول می کشد تا جوش ها سرانجام از بین بروند. کومدون ها اگر درمان نشوند هفته ها یا ماه ها یا بیشتر می مانند. ضایعات التهابی معمولا در چند روز یا چند هفته از بین می روند ؛ اما نشانه های (سرخ و سرانجام قهوه ای) آن ها ماه ها یا بیشتر می مانند. همچنین ، چون آکنه ممکن است در همان محل و گاه درست وقتی ضایعه شروع به ناپدید شدن کرده است عود کند ، می تواند دوباره تشدید شود که این تصور را ایجاد می کند که ماه ها دوام داشته باشد.
کیست ها نیز در همان محل قبلی دوباره عود می کنند و شاید متوجه شوید که اندازه آن ها در طول زمان خود به خود کوچک و بزرگ می شود. طبق معمول وسوسه می شویم که اگر این ضایعات را بکنیم از شر آن ها رها می شویم ، اما این کار فقط آن ها را تشدید می کند و سبب می شود طولانی تر بمانند. این کار احتمال ماندن جای آکنه را نیز افزایش می دهد.
یکی از بدترین کارهایی که می شود با هر نوع جوش کرد کندن یا فشار دادن آن است. آسیب و تحریکی که کندن یا فشار دادن ایجاد می کند این رضایت موقت را به شما می دهد که محتوای جوش را درآورده اید و پوست را صاف کرده اید ؛ اما در مدتی کوتاه آن ناحیه سرخ تر و بیشتر مستعد به جا ماندن لک قهوه ای یا جای گود آکنه می شود و بدتر از همه ، مانع دوباره بیرون آمدن جوش در همان نقطه نیز نمی شود.
هدف اصلی فرد مبتلا به آکنه این است که بکوشد در درجه اول از تشکیل آکنه جلوگیری کند. وقتی جوش بالا آمد ، اولین ترفند برای هر چه زودتر از بین رفتن ضایعه به نحوی که جای آکنه هر چه کمتر بماند ، پرهیز از ور رفتن و کندن آن است ؛ هدف دوم ، درمان هر چه زودتر آن با داروی مناسب ضد باکتری / ضد التهاب است. و در آخر ، پرهیز از هر کاری با آکنه یا مصرف هر چیزی روی آکنه است که تحریکی اضافی برای جوش ها باشد. بررسی علت هایی که فکر می کنید در پس بیرون ریزی آکنه هست نیز به شما کمک می کند. آیا بیرون ریزی نزدیک یک امتحان بوده است یا یک پروژه پر از استرس؟ آیا کرم یا لوسیون جدید مصرف کرده بودید؟ آیا دارو یا قرص ضدبارداری خوراکی را شروع یا متوقف کرده بودید؟ آیا چیز دیگر می توانسته در بیرون ریزی آکنه نقش داشته باشد؟ و در آخر اگر ضایعه از بین نرود ، فکر خوبی است که یک متخصص پوست آن را بررسی کند و مطمئن شود فقط جوشی است که آهسته خوب می شود و نه چیز دیگری که باید به گونه ای دیگر به آن رسیدگی کرد.
منبع: مه شو

کنکور، غول سال‌های گذشته جوانان ایرانی اگرچه در سال‌های اخیر به یک تفریح برای جوانان قبل از ورود به دانشگاه تبدیل شده و فقط تعدادی از شرکت‌کنندگان هستند که برای کسب صندلی بهتر در دانشگاه با یکدیگر به رقابت می‌پردازند اما هستند هنوز هم کسانی که در شب‌های کنکور استرس می‌گیرند.

«میزان» نوشت: برای اینکه در روزهای منتهی به کنکور بتوان بر استرس غلبه کرد باید روی خورد و خوراک دقت شود و افراد کنکوری غذایی را بخورند که بر استرسشان اضافه نکند. غذا موضوعی مهم در کاهش استرس است. اگرچه برای دوری از استرس روش‌های مختلفی وجود دارد اما از غذا نباید غافل شد. سروتونین یک ماده شیمیایی آرامش‌بخش است و در مقابل کورتیزول و آدرنالین دو هورمون استرس هستند که کاهش آنها و افزایش سروتونین بسیار در کاهش این بحران روحی که به مرور بسیار به بدن آسیب می‌رساند کمک می‌کنند. یک رژیم غذایی سالم باعث تقویت سیستم بدن، کاهش فشار خون و کم‌کردن اثر استرس می‌شود.

یکی از موضوعات مهم این است که بتوان از طریق غذاهای دارای کربوهیدرات‌دار، سروتونین جذب کرد. بهترین مواد غذایی برای این کار غلات سبوس‌دار، نان جو، پاستا و ماکارونی است. البته باید دقت کنید که غذاهای دارای کربوهیدرات‌های ساده را به اندازه کمی مصرف کنید. به عنوان مثال قند و نوشابه دارای ضرر است اما مصرف کم آن در روزهای منتهی به کنکور توصیه می‌شود.

شیر و دانه خوراکی بخورید

افرادی که دارای استرس کنکور هستند نباید به هیچ‌وجه مصرف شیر را فراموش کنند. کنکوری‌ها صبح‌ هنگام بیدار شدن از خواب و قبل از خواب حتما یک لیوان شیر گرم بخورند. مغز‌ها را نباید به هیچ‌وجه از سبد غذایی فرد کنکوری حذف کرد. پسته، گردو و بادام منبع غذایی چربی‌های سالم هستند و باید روزانه یک مشت مصرف شود.

آواکادو و اسفناج بخورید

پشت کنکوری‌ها باید برای جذب آهن و دوری از استرس و پایان خستگی و سردرد، سویای پخته با سبزیجاتی مانند اسفناج مصرف کنند. سبزیجات خام مانند کرفس و هویج هم در کاهش استرس موثر هستند. اگر احساس می‌کنید که فشار خون شما بالا می‌رود و باعث استرس می‌شود، آواکادو بخورید. این میوه از موز پتاسیم بیشتری دارد.

ورزش کنید

ورزش‌های هوازی از مهم‌ترین راهکارهای ذخیره اکسیژن است. هرچه اکسیژن در بدن بیشتر وجود داشته باشد، استرس از فرد دور‌تر می‌شود. پیشنهاد می‌کنیم کنکوری‌ها در روزهای باقی‌مانده روزی نیم‌ساعت حداقل ورزش کنند.

منبع: عصرایران