ترس تان از فاش کردن مسائل را کنار بگذارید
آیا می ترسید مشاور فکر کند دیوانه هستید با شما را دچار اختلال روان پزشکی در نظر بگیرد؟ آیا فکر می کنید اگر افکار و احساسات تان را برای دیگران فاش کنید، به شما آسیب خواهند رساند یا با توسل به آنها به شما زور خواهند گفت و به دیده تحقیر به شما نگاه خواهند کرد ؟
قبول کردن کودک، خطر هم دارم. مردم گاهی اوقات از چیزهایی که یاد می گیرند درست استفاده نمی ک نند و دیگران را دست کم می گیرند. البته اگر توصیه های این مطالب را رعایت کرده و درمانگر را بررسی کرده باشید، خطر به حداقل می رسد.
سه سوال را نیز در نظر داشته باشید : اگر چنین چیز هایی اتفاق بیفتند، چقدر ضرر می زنند؟ چقدر احتمال دارد رخ بدهند ؟ و با در نظر داشتن فواید این خطرات، آیا ارزش آن دارند (یا بهتر است همان طور که هستید بمانید) ؟
وقتی از درجه بندی خود به سوی خود پذیری حرکت می کنید، دلواپسی شما درباره نظر دیگران کمتر می شود.
جمع بندی
اضطراب مشکل ساز، نتیجه جامعه صنعتی است ولی پیام کتاب این است که می توانید اضطراب تان را رفع کنید.
فهمیدن، مرحله اول است : فهمیدن این که اضطراب بد نیست بلکه جزیی از زندگی است و وقتی مشکل ساز می شود که از حد خارج می شود. پس می توانید اضطراب تان را مهار کنید و واکنش های افراطی نشان ندهید. پی بردن به افکاری که موجب اضطراب مشکل ساز می شوند نیز جزیی از مرحله فهمیدن است؛ آشنایی با این افکار کمک خواهد کرد آنها را بیابید.
مرحله دوم، سنجش دقیق اضطراب، تعیین اهداف درمان و تدوین یک طرح عملی است. در مرحله دوم می فهمید کجا بروید و چگونه بروید. گاهی اوقات وسوسه می شوید این مرحله را رد کنید و به سراغ فنون خودیاری بروید؛ اما این مرحله باعث صرفه جویی در وقت می شود. سنجش کمک می کند از تلاش تان بهترین نتیجه را بگیرند.
مرحله سوم، آموختن مهارت های اولیه در زمینه کنار آمدن است؛ این مهارت ها تا حدودی نشانه های ناخوشایند را کم می کنند. این مهارت ها در مراحل بعدی نیز به شما کمک خواهند کرد. فنون اساسی بازنگری، از جمله خود تحلیلی عقلانی و کارت های عقلانی نیز ضروری هستند. فنون کاهنده نشانه، برای مثال آرمیدگی آموزی و کنترل تنفس هم به عده ای کمک می کنند. فنون مناسب را انتخاب کنید.
پس از آن که توانستید از مهارت های کنار آمدن به خوبی استفاده کنید مرحله چهارم، نوبت به «حرف زدن در حال راه رفتن» یا کار روی رفتار می رسد. مهم ترین راهبرد رفتاری، مواجهه است. مواجهه تجسمی، اولین مرحله کنار آمدن با وضعیت های اضطراب آور است؛ اضطراب شدید نیز با مواجهه واقعی رفع می شود. در مواجهه واقعی، به کمک مهارت های کنار آمدن به تدریج و مرحله به مرحله با ترس ها مواجه می شوید. این مرحله نیز جزئ مراحلی است که معمولاً وسوسه می شوید آن را رد کنید. ولی کنار آمدن کامل یا ترس ها به آن منوط است. این مرحله آن قدر که به نظر می رسد، ترسناک نیست؛ فراموش نکنید که وقتی یاد گرفتید با وضعیت های ترسناک کنار بیایید، وارد این وضعیت های خواهید شد.
همین طور که بر اضطراب تان غلبه می کنید می توانید زیر ساخت آن، یعنی باورهای اصلی خودناکام کن را نیز زیر سوال ببرید. روی این توقع که باید امنیت داشته باشید و نباید طعم ناراحتی را بچشید، کار کنید. همچنین روی این باور که مشکلات از شما آدم ضعیفی می سازند و روی ترس تان از نظر دیگران، کار کنید. این مرحله نه تنها اضطراب را تسکین می دهد بلکه زمینه زندگی شادمانه در تمام جهات را فراهم می آورد.
منبع: مه شو
