بایگانی دسته ی : سلامت

اندارکتومی یا لای روبی شریان سبات، نوعی عمل جراحی است که بدان وسیله رسوبات چرب حاوی کلسترول (پلاک ها) را از داخل یک رگ خونی را می سازند. پلاک ها می توانند جریان خون را کاهش شدید داده یا کنده شوند و به سمت مغز حرکت کرده، در یکی از شریان های مغزی گیر کنند. تشکیل پلاک (تصلب شرایین) پدیده شایعی است و بیشتر در شریان های مسیر گردن به مغز، به ویژه در شریان سبات در محل انشعاب آن ایجاد می شود.
تشکیل پلاک در این پیوندگاه یکی از علل شایع حمله ایسکمیک گذرا (تی-آی-ای) یا سکته ایسکمیک است. لای روبی سرخرگ سبات معمولا بعد از یک یا دو بار تی-آی-ای به منظور پیشگیری از وقوع مجدد یا سکته متعاقب آن صورت می گیرد. گه گاه، عمل لای روبی سرخرگ سبات در نخستین ساعات تکامل سکته ایسکمیک انجام می شود. این عمل در کاهش خطر بروز سکته مغزی در افراد مبتلا به تنگی شدید سرخرگ سبات که تاکنون نشانه ای نداشته اند نیز موثر است.
فواید و خطرات
هر چند میزان موفقیت این عمل بالاست، اما خطراتی را هم به همراه دارد. پزشک با تشریح این خطرات برای شما، تصمیم نهایی در مورد انجام یا عدم انجام این عمل را خواهد گرفت. علاوه بر شدت و محل تنگی، پزشک پیش از توصیه به عمل، عوامل دیگری مثل فشار خون بالا یا دیگر بیماری های قلبی عروقی را هم مد نظر قرار خواهد داد. بیماری آنژین ناپایدار شریان کرونر می تواند خطر این عمل را بسیار بالا ببرد. در افرادی که ریسک عمل جراحی در آنها خیلی بالاست، درمان غیر جراحی مد نظر قرار می گیرد. این درمان ها عموما شامل تجویز داروهایی برای جلوگیری از لخته شدن خون می باشند.
عمل جراحی
این عمل با ایجاد برشی در گردن برای رسیدن به محل انشعاب (دو شاخه شدن) سرخرگ سبات آغاز می گردد. برای توقف جریان خون، به ابتدا و انتهای شریان گیره زده می شود. برای خارج ساختن پلاک ها شریان را شکاف می دهند. برای بستن شریان ممکن است به چسب های ویژه ای از جنس مواد صنعتی نیاز باشد. برای پیشگیری از ورود لخته ها به جریان خون، فرایند برقراری مجدد جریان خون بایستی با دقت تمام صورت گیرد.
منبع: مه شو

تیم توان بخشی سکته مغزی می تواند شما را در گام برداشتن به سوی تندرستی یاری کند. این تیم ممکن است شامل برخی از افراد زیر یا همه آنها باشد:
• پزشک توان بخشی (روانپزشک)
• پرستار
• کارشناس تغذیه
• فیزیوتراپیست
• کار درمانگر
• تفریح درمانگر
• گفتار درمانگر
• مددکار اجتماعی
• روانشناس
• روحانی
آرایش تیم بر اساس نیازهای اختصاصی شما صورت می گیرد. از آزمون های زود هنگام و مکرری که به منظور تعیین وضعیت بهبودی شما صورت می گیرند، برای طراحی و تدوین برنامه نوتوانی استفاده می شود. مداوابر به حداکثر رساندن قابلیت هایی مثل بازگرداندن شما به سر کار یا تحرک و پویایی شما در منزل و اجتماع متمرکز است. بسیاری از بازماندگان سکته، امکان استفاده ناقص از اندام درگیر را، به ویژه با کمک متخصصان توان بخشی باز می یابند.
بهبودی
برخی از افراد به شکل رضایت بخش و بدون اقدامات توان بخشی ویژه، از این عارضه بهبود پیدا می کنند. عده ای به این اقدامات احتیاج دارند. در برخی هم، آسیب آن قدر شدید است که توان بخشی ویژه هم کارساز نیست. در میان افرادی که در آنها توان بخشی امکان پذیر نیست، هدف از درمان و مراقبت ، پیشگیری از کنتراکتورهای (جمع شدگی) عضلانی، زخم های پوستی، سینه پهلو، سوء تغذیه، اختلال عملکرد مثانه و روده ها، انزوای اجتماعی، و افسردگی است. مهم ترین و موثرترین کمک در دراز مدت از سوی خانواده و دوستان بیمار تامین می شود و در واقع بهبودی نیاز به صبر و استقامت دارد.
محیط گرم خانواده تاثیر مثبتی بر فرایند توان بخشی دارد. صرف نظر از سن، بازماندگان سکته مغزی که همسر یا ملازمی در خانه دارند، از شانس بیشتری برای رسیدن به استقلال و کارایی برخوردار هستند. در صورت آسیب شدید، محیط خانه می تواند خطر عوارض بیشتر را کاهش دهد. تشویق و دادن دلگرمی به بیمار بسیار حائز اهمیت است.
تجهیزات سازگار کننده متنوع به همراه اصلاحات معماری مثل پلکان متحرک و نصب دستگیره بر روی وان و توالت، و نیمکت های حمام یا صندلی دوش فرایند استقلال و ایمنی بیمار را تسهیل می کنند. برای دریافت اطلاعات و کمک، با پزشک، متخصصان توان بخشی یا مرکز زندگی مستقل تماس بگیرید.
منبع: مه شو

 انواع میوه ها دارای خواص درمانی متعددی هستند اما در میان آنها زنجبیل یکی از پرخاصیت ترین خوراکی ها است.

این غده زمینی به دلیل مواد معدنی و ویتامین های فراوانی که در خود دارد، می تواند برای جلوگیری از ابتلا به سرطان روده بزرگ، دیابت، بیماری های قلبی عروقی و نیز افزایش شانس باروری در آقایان مفید باشد.

براساس تحقیقات زنجبیل حاوی موادی مانند منیزیم، منگنز، پتاسیم، ویتامین B6  و فیبر است که هر کدام به تنهایی موادی مفید برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های بدخیم هستند.

منگنز موجود در زنجبیل می تواند باعث افزایش تولید هورمون تستوسترون و قدرت باروری مردان شود که همچنین مصرف آن می تواند بسیاری از مشکلات عصبی را برطرف کند و باعث آرامش و بهبود سلامت روانی در آقایان شود.

زنجبیل دارای بو، مزه تند و مطبوعی است که می تواند سلول های سرطانی در روده بزرگ را از بین ببرد، کارشناسان دانشگاه مریلند که در خصوص تاثیر بوی زنجبیل بر جلوگیری از بروز سرطان تحقیق کرده اند در نظر دارند از این ماده طبیعی برای درمان بیماران سرطانی استفاده کنند.

زنجبیل به دلیل برخورداری از منگنز و منیزیم می تواند از بالا رفتن قندخون جلوگیری کند که کارشناسان مصرف آن را به افراد مبتلا به دیابت توصیه می کنند.

این خوراکی خوش طعم به دلیل دارا بودن مواد شیمیایی موثر از بروز لخته خون و گرفتگی عروق جلوگیری می کند و به این ترتیب افرادی که از آن در رژیم غذایی خود استفاده می کنند کمتر دچار بیماری و مشکلات قلبی عروقی می شوند.

برای استفاده از این ماده خوش طعم به ویژه افراد با سابقه حساسیت غذایی، برای نخستین بار حتما به میزان کم از آن استفاده کنند زیرا زنجبیل یکی از خوراکی هایی است که در برخی افراد باعث تشدید علائم آلرژی می شود.

منبع: دکتر سلام

این تشنج ها به خودی خود خطرناک نیستند، اما می توانند در نتیجه زمین خوردن فرد، آسیب هایی را به دنبال داشته باشند. تشنجی که باعث حواس پرتی یا عدم کنترل می شود می تواند هنگام رانندگی، شنا کردن، کار در ارتفاعات یا کار با ماشین آلات سنگین خطر آفرین باشد. در برخی از موارد، اختلالات تشنجی ممکن است نیازمند اعمال محدودیت هایی بر فعالیت های جسمانی باشند. با این حال، چنین محدودیت هایی اغلب موقتی بوده و بسیاری از افراد مبتلا به تشنج، قادر به خودداری از یک زندگی فعال و پویا هستند.
استفاده از یک بازوبند یا گردن بند هشدار دهنده می تواند کمک زیادی به این افراد بکند. این بازوبندها یا گردن بندها حاوی اطلاعاتی از جمله شماره تماس اورژانسی در صورت وقوع تشنج و نوع داروهای مورد نیاز می باشند.
درمان
هدف از درمان تشنج، حذف یا کاهش تشنج به حداقل رساندن عوارض جانبی درمان و فراهم کردن شرایط و امکان یک زندگی سالم و طبیعی می باشد. چنین درمانی می تواند شامل تجویز دارو جراحی یا در برخی از موارد درمانی موسوم به تحریک عصب واگ باشد.
دارو
برای به حداقل رساندن تشنج ها ممکن است احتیاج به مصرف منظم و مرتب دارو داشته باشید. انتخاب دارو و دوز آن نیازمند ارزیابی طبی و آزمایش است این داروها ممکن است گاهی اوقات اثرات جانبی، مثل سرگیجه و خواب آلودگی را به همراه داشته باشند.
جراحی
در برخی از موارد تشنجات لوب گیجگاهی-مثلا مواقعی که علت تشنج را بتوان در ناحیه ای واقع در یکی از لوب های گیجگاهی مکان یابی کرد-و در صورت عدم موفقیت درمان دارویی، ممکن است از عمل جراحی برای کنترل بهتر تشنج ها استفاده شود. جراحی در اوایل فرایند درمان، یعنی زمانی که نخستین دو داروی تجویز شده قادر به کنترل تشنج نباشند، عموما موثرتر خواهد بود.
برای آگاهی از این موضوع که آیا شما نامزد مناسبی برای عمل جراحی هستید یا خیر، لازم است در یک مرکز جامع صرع ارزیابی کاملی بر روی شما صورت گیرد. این ارزیابی به طور معمول شامل شناسایی نقطه ای از مغز است که تشنج های شما از آنجا نشات می گیرند. این ارزیابی به طور کلی به نوار مغزی (EEG) همین طور، ام-ار-آی و بستری شدن در بیمارستان نیاز دارد، به طوری که بتوان تشنجات را با استفاده از یک دوربین ویدئویی ثبت و ضبط کرد.
پیشرفت های صورت گرفته در تکنیک های جراحی میزان موفقیت این عمل را در بیماران درست انتخاب شده تا ۹۵ درصد افزایش داده است. میزان موفقیت، بستگی به نوع تشنج، علت آن و وجود یا عدم وجود دیگر اختلالات مغزی در فرد مبتلا دارد. در برخی از افراد میزان موفقیت ممکن است در حد متوسط و بین ۶۰ تا ۷۰ درصد باشد. منظور از موفقیت، خلاصی از تشنج یا داشتن تنها هاله هایی است که در فعالیت های روزمره فرد تداخل چندانی ایجاد نمی کنند.
مثل همه اعمال جراحی، جراحی برای درمان تشنج هم با خطراتی همراه است. هر چند نادر، اما احتمال بروز مشکلات عصبی جدیدی در پی عمل جراحی وجود دارد.
منبع: مه شو

تشخیص
وجه ممیزه تی-آی-ای، سرعتی است که با آن می آید و می رود. بروز سریع، مدت کوتاه آن و بازگشت به حالت طبیعی یک رویه معمول در تی-آی-ای می باشد. حملات راجعه با علایم و نشانه های یکسان نیز از نکات قابل ملاحظه این بیماری است.
توصیف و تشریح دقیق علایم و نشانه ها از جانب شما به تشخیص تی-آی-ای کمک می کند مثلا ضعف عضلانی تنها در یک اندام فوقانی یا تحتانی دلالت بر اختلالاتی در جریان خون شریان قاعده ای یا مهره ای دارد.
اطلاعات دیگری که پزشک می تواند با استفاده از آنها راحت تر و سریع تر به تشخیص دست یابد عبارتند از: فشار چشم و فشار خون بازو و صدایی (بروئی) که در صورت اختلال جریان خون در شریان های مختلف به کمک گوشی در ناحیه گردن شنیده می شود.
ممکن است برای کسب اطلاعات بیشتر، آزمایش هایی هم بر روی شما انجام گیرد و تصاویری از شریان های مغز شما گرفته شود. این آزمون ها عبارتند از: سی-تی-اسکن (لایه نگاری کامپیوتری ) ام-ار-آی (تصویر نگاری مغناطیسی) شریان نگاری مغزی ام-ار-آی (رگ نگاری با استفاده از پژواک مغناطیسی ، اولترا سونوگرافی از شریان کاروتید یا اکوکاردیوگرافی از عرض مری به منظور جستجو و بررسی لخته های خونی در یکی از حجره های قلب شما.
حمله ایسکمیک گذرا تا چه حد جدی است؟
باید به تی-آی-ای به منزله هشداری از قریب الوقوع بودن سکته مغزی نگاه کنید. تقریبا یک سوم افراد مبتلا به تی-آی-ای بعدا دچار سکته مغزی می شوند. یک سوم باز هم در آینده دچار تی-آی-ای می شوند و یک سوم هم علایم و نشانه های مغزی دیگری نخواهند داشت.
درمان
مقصود از درمان تی-آی-ای پیشگیری از وقوع حملات بیشتر یا سکته مغزی متعاقب آن می باشد.
دارو
اگر فشار خون بالا دارید و دچار تی-آی-ای شده اید، احتمالا برای کاهش فشار خون شما دارو تجویز خواهد شد. در غیاب فشار خون بالا ممکن است از داروهای ضد پلاکت برای کاهش تمایل و گرایش خون به لخته شده استفاده شود.
رایج ترین داروی ضد پلاکت آسپیرین است. علاوه بر خواص ضد دردی که دارد، آسپیرین از تجمع پلاکت ها در عروق خونی هم جلوگیری می کند. ایجاد چنین توده ای از پلاکت در یک نقطه تنگ شریانی جریان خون به مغز را بیش از پیش در مخاطره قرار می دهد.
از نوعی داروی تلفیقی مثل آسپیرین و دی پیریدامول (آگرنوکس) هم می توان برای کاهش تشکیل لخته استفاده کرد. اگر آسپیرین اثری ندارد یا شما نمی توانید از این دارو استفاده کنید، پزشک ممکن است داروی مشابهی مثل کلوپی دوگرل (پلاویکس) یا تیکلوپیدین (تیکلید) را برای شما تجویز کند. هر دو دارو باید زیر نظر پزشک مصرف شوند.
از داروهای ضد انعقادی مثل هپارین یا وارفارین (کومادین) هم در برخی از شرایط استفاده می شود. ضد انعقادها نیز تمایل و گرایش خون به لخته شدن را کاهش می دهند، اما به جای عملکرد پلاکتی بر عوامل (یا پروتئین های) انعقادی تاثیر می گذارند. این داروها را گاهی رقیق کننده های خون می نامند، اگر چه عملا خون را رقیق نمی سازند.
جراحی
چنانچه در ناحیه گردن دچار تنگی متوسط تا شدید شریان کاروتید (سبات) باشید، پزشک ممکن است عملی موسوم به اندار ترکتومی را به شما پیشنهاد کند. این عمل پیشگیرانه می تواند پلاک ها را از داخل شریان کاروتید درآورده و بدین ترتیب از وقوع تی-آی-ای یا سکته مغزی دیگر جلوگیری کند.
چنانچه نامزد مناسبی برای این جراحی نباشید به جای آن از عملی موسوم به آنژیو پلاستی کاروتید همراه با استنت گذاری استفاده خواهد شد. در این عمل شیلنگ بسیار ریزی که سر آن مجهز به یک بالون است به داخل ناحیه مسدود شریانی فرو برده می شود. با باد کردن بالون فشار بر پلاک ها وارد شده و آنها را به جدار شریان پرس می کند. به منظور پیشگیری از تنگی مجدد شریان نوعی لوله فلز مانند با جدار بسیار ظریف (استنت) داخل شریان کار گذاشته می شود.
منبع: مه شو

سکته ها را بر اساس محل آسیب و نوع اختلال حاصل از آنها دسته بندی می کنند.
دو نوع اصلی آن عبارتند از: سکته ایسکمیک (ناشی از کاهش خون رسانی) و سکته هموراژیک (ناشی از خونریزی).
سکته ایسکمیک
شایع ترین اختلال مربوط به جریان خون، خون رسانی ناکافی از طریق یک شریان است (ایسکمی) در چنین شرایطی بافت عصبی زیر پوشش آن شریان به سرعت قدرت عملکرد خود را از دست داده و می میرد. به بافت مرده انفارکت گفته می شود. بسیاری از عوامل دخیل در خطر ابتلا به سکته مغزی خاصیت تجمعی یا اصطلاحا انباشتی دارند. شاید به همین خاطر است که اکثریت موارد سکته ایسکمیک در افراد بالای ۶۵ سال اتفاق می افتند.
تصلب شرایین (سفتی دیواره رگ ها) حالتی است که اغلب به سکته ایسکمیک منجر می گردد. محل سکته جایی است که رسوبات حاوی کلسترول (پلاک ها) به تدریج بر سطح داخلی دیواره شریان ها تجمع پیدا می کنند. این تجمع باعث تنگی، سختی و خشونت سطح داخلی شریان ها می گردد. در چنین شرایطی است که ممکن است یک لخته خون (ترومبوس) تشکیل و جلوی جریان خون را بگیرید، به این نوع سکته ایسکمیک اصطلاحا ترومبوز مغزی گفته می شود.
نوعی دیگری از سکته مغزی که آمبولی مغزی نامیده می شود در اثر گیر کردن آمبولی در یکی از شریان های مغزی و قطع جریان خون ایجاد می گردد. آمبولی، ذره ای از پلاک یا لخته خون است که از دریچه قلبی یا یک شریان کنده شده است.
سکته هموراژیک
سکته هموراژیک زمانی رخ می دهد که شریانی در مغز شما پاره شده یا نشت پیدا کند. وقتی خون از شریانی به داخل مغز نشت پیدا کرده و باعث فشردگی، جابجایی و مرگ بافت عصبی می شود به آن اصطلاحا خونریزی داخل مغزی می گویند. تاثیر ابتدایی یک خونریزی داخل مغزی اغلب شدیدتر از سکته ایسکمیک است، اما اثرات دراز مدت در هر دو مورد یکسان است.
نوع دیگری از سکته هموراژیک که ۵ تا ۱۰ درصد کل سکته های مغزی را به خود اختصاص می دهد خونریزی زیر عنکبوتیه است. این عارضه زمانی رخ می دهد که در فضای بین سطح مغز و جمجمه خونریزی ایجاد شود. خونریزی خود به خودی در فضای زیر عنکبوتیه بیشتر به دنبال پارگی یک آنوریسم-برامدگی بادکنکی شکل جدار شریان-اتفاق می افتد.
پیش درامد خونریزی زیر عنکبوتیه اغلب نوعی سردرد ناگهانی و رعداساست که شدیدتر از هر نوع سردردی است که تاکنون تجربه کرده اید. حدود نیمی از تمامی موارد، به مرگ فرد منتهی می گردند و بسیاری از بازماندگان این حادثه هم دچار معلولیت های پایدار می شوند. پاره شدن آنوریسم هم می تواند منجر به خونریزی داخل مغزی شود.
گاهی خونریزی در اثر پارگی یک ناهنجاری شریانی-وریدی ایجاد می گردد. این ناهنجاری مادرزادی که کلافی از عروق خونی نازک دیواره می باشد می تواند باعث سردرد، تشنج و در صورت پارگی، خونریزی داخل مغزی یا زیر عنکبوتیه گردد.
یک سردرد شدید و در پی آن سایر علایم و نشانه ها بیشتر با سکته هموراژیک خوانایی دارد تا سکته ایسکمیک. بسیاری از خونریزی های مغزی به دلیل اثرات دراز مدت فشار خون بالا اتفاق می افتند. فشار خون کنترل نشده می تواند باعث در معرض پارگی قرار گرفتن شریانچه های مغزی گردد.
منبع: مه شو

در صورت وقوع سکته ایسکمیک هدف از درمان فوری بهبود جریان خون است برای این منظور از داروهای متعددی استفاده می شود:
• آسپیرین. دی پیریدامول و آسپیرین (آگرنوکس) و کلو پی دو گرل (پلاویکس).
اینها نمونه هایی از داروهای مهار کننده پلاکت هستند که با ممانعت از چسبیدن پلاکت ها به هم حین عبور از شریان های تنگ، تمایل خون به لخته شدن را کاهش می دهند.
• وارفارین (کومادین). این دارو نیز ترکیبی ضد انعقاد است که به پیشگیری از لخته شدن خون کمک می کند، اما برای تاثیر ۱۰۰درصد به چند روز وقت نیاز دارد.
• هپارین. این دارو اثری فوری دارد و می توان به منظور کاهش انعقاد در مدت انتظار برای شروع اثر وارفارین از این دارو به صورت داخل وریدی یا زیر جلدی استفاده کرد.
• فعال کننده پلاسمینوژن بافتی. لخته زدایی با استفاده از فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (تی-پی-ای) می تواند با حل کردن لخته خون و برقراری مجدد جریان خون از آسیب مغزی جلوگیری کرده یا آن را به حداقل برساند. اما این داروی لخته زدا تنها در ۳ ساعت نخست پس از بروز سکته مغزی موثر است. این دارو خطر خونریزی مغزی را هم افزایش می دهد، قبل از دریافت تی-پی-ای باید برای ردیابی هر گونه خونریزی مغزی یک سی-تی-اسکن بر روی شما انجام شود.
نکته مهم دیگر پیش از دریافت این دارو آن است که فشار خون شما باید تحت کنترل باشد.
داروهای ضد انعقاد در افراد مبتلا به فشار خون بالا یا دچار آسیب گسترده مغزی ، بالقوه خطرناک هستند زیرا احتمال خونریزی (هموراژی) را افزایش می دهند. بنابراین از این داروها برای درمان سکته های هموراژیک استفاده نمی شود.
درمان سکته های هموراژیک کار پیچیده ای است. مداوای این عارضه به طور معمول مستلزم کنترل فشار خون و محدودیت مایعات است و ممکن است برای به حداقل رساندن ورم بافت مغزی از داروهای مخصوصی استفاده شود. برای رفع سردرد گاهی مسکن تجویز می شود. در صورت تجویز تهوع و استفراغ ممکن است تا چند روز تجویز مایعات و مواد مغذی به صورت داخل وریدی (سر) ضرورت داشته باشد.
منبع: مه شو

نوشیدن قهوه می تواند خستگی عصرانه را از تن شما بیرون کند و باعث افزایش انرژی شما شود اما بهتر است بدانید این نوشیدنی پرطرفدار می تواند باعث تحریک شدن اشتهای شما برای مصرف خوردنی های شیرین شود. تحقیقات متخصصان در این زمینه را با هم می خوانیم.

بررسی‌ها نشان می‌دهد کافئین توانایی افراد را در حس کردن طعم خوراکی‌های شیرین کاهش داده و تمایل برای مصرف آنها را افزایش می‌دهد.

منبع: دکتر سلام

به کسانی که از عارضه افسردگی رنج میبرند پیشنهاد می کنیم از مکمل منیزیم استفاده کنند این مکمل می تواند به این افراد در درمان افسردگی شان کمک کند. به جای استفاده از داروهای شیمیایی بهتر است از منابع غذایی حاوی منیزیم استفاده کنید. تا بتوانید اضطراب خود را کاهش دهید. این ماده معدنی علاوه بر درمان افسردگی مزایای مختلفی همچون تقویت پوست و مو و افزایش انرژی را دربردارد.

پژوهشگران به این نکته اشاره داشته اند که اثرات منیزیم در درمان افسردگی می تواند به اندازه داروهای ضد افسردگی، مانند پروزاک، مفید باشد.

منبع: دکتر سلام