بایگانی دسته ی : سلامت

استفاده از رنگها در ناراحتیهای بینایی اغلب سودمند است.
نوری که به آن سفید گفته می شود و بهترین و طبیعی ترین منبع آن برای ساکنان زمین، خورشید است و هر بار که ممکن است باید از آن استفاده کرد.
در صورت فقدان نور خورشید، از نور مصنوعی استفاده کنید، ولی بعضی از این منابع بهتر از سایرین هستند. مانوری را که کمی زرد باشد (مانند نوری که خورشید در ساعاتی که در وسط آسمان نیست ایجاد می کند) ترجیح داده و توصیه می کنیم. نور شمع، لامپهای رشته ای (لامپهای معمولی خانگی) از رنگ نورهایی مانند قوس الکتریکی، لامپ گازی و استیلن مناسبتر و بهترند. تولید کنندگان لامپهای فلورسنت نیز باید به این مسئله دقت و توجه کنند.
نور قرمز : تحریک کننده و «گرم» است و برای کسانی که دچار ناراحتیهای عصبی هستند و همچنین در مورد ورمهای حاد (ورم شبکیه، ورم بافت ملتحمه، ورم عنبیه و …) مضر است.
توصیه می شود که در صورت وجود آب مروارید و جدا شدن شبکیه (با حداکثر احتیاط و پیشگیری) و همچنین در فلج عضله های بیرونی چشم از این رنگ استفاده شود.
نورآبی : این رنگ سرد و آرام بخش و تسکین دهنده است. این نور در ناراحتیهای ورم اعصاب و بافتها به صورت عمومی، دردهای مختلف، سردرد، و تراکم خونی مفید است. آبی رنگی است که برای اشخاص مبتلا به فشار خون بالا، هیپرتیروئید، و تشنج غمزی انتخاب شده است. از این رنگ برای کسانی که مبتلا به فشار خون پایین، کم خونی و لنفاتیسم هستند، استفاده نمی شود.
نور سبز: این نور نقشی آرام کننده تر و ملایمتر از آبی دارد. ضمناً به بهبود فشار بالای چشمی کمک می کند و اغلب به وسیله افرادی که فشار خون بالا داشته اند و یا عصبی هستند بهتر عمل می شود.
نور زرد : این نور بسیار گرم و محرک است و برای فلج مناسب می باشد. در ارتباط با دردهای عصبی ممنوع است. افراد نزدیک بین و لوچ عموماً رنگ کهربایی را بهتر تحمل می کنند و آنرا ترجیح می دهند.
نورهای نیلی، بنفش، و ارغوانی : این نورها گاهی اوقات برای بعضی افراد قابل ترجیح است و در این صورت بهتر است آنها را به جای زرد یا سبز مورد استفاده قرار دهند.
آمیزش رنگها : یک پزشک باید یاد بگیرد که چگونه از رنگها و آمیختن آنها، و با قرار دادن آنها در کنار یکدیگر و یا استفاده پیایی از آنها سود ببرد. این مسئله خود مورد مطالعه و آموزش مخصوص و دقیقی قرار گرفته است که در چارچوب این کتاب، نمی توانیم بیش از این در مورد آن توضیح دهیم.
تذکر : در ارتباط با رنگ کاغذ، افراد نزدیک بین غالباً روی کاغذ زرد بهتر مطالعه می کنند. در حالی که افراد دوربین معمولاً کاغذهای آبی یا سبز را ترجیح می دهند.
ما توصیه می کنیم که از این داده ها، برای انتخاب رنگها جهت آپارتمان و محل کار استفاده شود. مثلاً از رنگ سرد و تسکین دهنده برای اتاق و محل استراحت، از رنگ گرم و تند و شاد برای اتاق غذاخوری، از رنگ های بسیار روشن و محرک برای محل کار استفاده شود که در ارتباط با کارآیی آن موثر است. استفاده از رنگهای قرمز برای پنجره اتاق خواب مناسب نیست اما پرده های سبز تیره که روی آبی کشیده شده باشند برای خوابیدن مناسب اند
منبع: مه شو

مسئولیت والدین
یاد بگیرید که چگونه راههای حفاظت از سلامتی عمومی و بینایی را به فرزندانتان آموزش دهید تا آنها را از ابتلا به ناراحتیهای مختلف نجات دهید. برای شروع عادتهای خوب هیچ وقت دیر نیست.
در مرحله اول از تغذیه و بهداشت عمومی کودکانتان مراقبت به عمل آورید.
همچنین عادتها و روشهای بد در حین انجام کارهای تحصیلی که نتایجی همچون انحرافات خلقی، انحرافات جنبی ستون فقرات و خمیدگی پشت و به تدریج ناراحتیهای تطابق، نزدیک بینی و آستیگماتیسم، حساسیت بیش از حد به نور و غیره را نباید فراموش کرد.
از سوی دیگر ما می دانیم که هیجانات تکراری و دائم، ترس و اضطراب، ریشه های بسیاری از ناراحتیهای چشمی هستند. استراحت کم و استفاده بد از چشمها از عوامل وضع بد سلامتی عمومی و موضعی هستند.
کودکان عصبی، آنهایی که نمی توانند بخوابند یا در یک جا باقی بمانند و از سردرد شکایت می کنند، افراد بی تحرک، لنفاتیکها و آنهایی که آرام و قرار ندارند، اغلب دچار ناراحتیهای بینایی هستند. هنگامی که کودکان را به گونه ای سالم تغذیه کنید و آنها استراحت کافی داشته و شبها زود بخوابند، و هنگامی که کودکان به خود و دیگران اعتماد کنند و نیروی آنها صرف مبارزه علیه ترس نشود، ناراحتیهای آنها به طور شگفت آوری از بین خواهد رفت.
توصیه های عمومی
در روش تغذیه باید تجدید نظر شود
– از نشستن به مدت طولانی جلوی تلویزیون، فیلم سینماها برای افراد بزرگسال، و هر چیزی که می تواند خستگی، فشار عصبی و اضطراب در کودکان تولید نماید، خودداری کنید. به کودک برای شکستهای تحصیلی اش زیاد سخت نگیرید.
– عواملی طبیعی برای سلامتی کودکان خود را از قبیل تمرینهای در هوای آزاد، بازی کردن، استفاده از نور خورشید، استراحت و غیره را تأمین کنید.
تمرینهای بسیار مناسب برای کودکان : پالمینگ، مژه زدن ، بالانس ، حرکات منحنی نگاه، و بالانس سر در برابر خورشید با چشمان بسته .
هر روز از ورقه آزمایش برای مطالعه استفاده کنید. پس از جلسه خواندن صحیح کارت آزمایش، حروف بهتر دیده می شوند. چشمها در حین دیدن اشیای آشنا دارای آرامش بیشتری خواهند بود.
ژیمناستیک و حرکات هماهنگ نیز بسیار توصیه می شوند
طریقه صحیح نشستن پشت میز کار :
برای بهتر نوشتن و بهتر خواندن، کودک باید توجه خود را متمرکز نموده و در وضعیت صحیح قرار گیرد. او باید پشت میز به صورت کاملاً راست بنشیند. سینه نباید بالبه میز تماس داشته باشد، به طوری که بتواند آزادانه تنفس کند. ستون فقرات نیز باید تقریباً به حال عمودی قرار گیرد. تنه باید به صورت عمودی روی دو استخوان نشیمنگاهی (استخوان نشیمنگاهی یکی از سه استخوانی است که تشکیل دنبالچه را می دهد) قرار گرفته و پاها به طور عمودی و رو به پایین قرار گیرند.
کودک از نشستن روی یک طرف نشیمنگاه و حلقه زدن پاهایش در هم خودداری خواهد کرد. سر بالا کاملاً باز از هم، سرآزاد و عضله های گردن به حالت غیر منقبض قرار داشته باشد.
منبع: مه شو

تاریخچه درمان و شفا از طریق غذا، زمان های قدیم به عنوان پیشگیری و سلامت بخشی، دارای سابقه دیرینه می باشد. زیرا غذا می تواند موجب تغییر ساختار جسم و روح شده، در طبیعت انسان اثر گذار باشد. مواد غذایی، اعم از خوردنی ها و آشامیدنی ها، نقش مهمی را در زندگی جسمی و روحی انسان ایفا می نمایند. لذا، اغراق نیست که بگوییم علت و ریشه بیماری ها و یا درمان را باید در محصولات غذایی جستجو نمود.
متاسفانه علی رغم رشد علمی در جوامع، تعداد اندکی از مردم در مورد تغذیه و نقش سازنده آن، از دانش کافی برخوردار می باشند. در صورتی که راز سلامتی، تندرستی و طول عمر را باید در تغذیه سالم جستجو نمود.
اعمالی که در کارخانه های تولید مواد غذایی صورت می گیرد، باعث از بین رفتن ویتامین ها، مواد معدنی و دیگر مواد مغذی در آن ها می گردد و مواد غذایی تبدیل به تفاله شده، و تنها شکم گرسنه آدمی را سیر می کند.
از غذاها و تنفلات آماده و ارزان، توقع شفا بخشی نداشته باشید.
زیرا ترکیبات حیات بخش آن ها، در فرآیند به اصطلاح صنعتی و کارخانه ای دستخوش تغییر شده و از بین رفته است.
امروزه به علت تبلیغات غلط و دروغین شرکت های چند ملیتی و سرمایه داری، تغذیه انسان امروزی، از مقادیر زیادی چربی های حیوانی (مانند همبرگر، سوسیس، کالباس) و قندهای تصفیه شده (مانند شیرینی، شکلات، شکر، نوشابه)، نمک (مثل چپیس، پفک و کنسرو) مواد آماده و فرآوری شده و ذخیره ای به صورت کمپوت و کنسرو به همراه افزودنی ها و مواد نگه دارنده سمی آن ها (اعم از رنگ ها، طعم دهنده های شیمیایی) و سرطان زا، تشکیل شده و مورد مصرف قرار می گیرد.
گوشت حیوانی که انسان ها مورد مصرف قرار می دهند، به انواع آنتی بیوتیک ها، هورمون ها، مواد شیمیایی و مواد به ظاهر خوراکی که به منظور رشد بیش تر و پرواری گوشت آن ها، به خورد حیوان داده می شود، آلوده می باشد. مصرف اینگونه مواد غذایی سبب رشد بیماری های مزمن، هم چون فشارخون، التهاب مفاصل، التهاب روده بزرگ و کوچک، کم خونی، دیابت، کلسترول، اضطراب، افسردگی، و تحریک غدد کنترل کننده سوخت و ساز قند- یعنی لوزالمعده- ایجاد آلرژی های مختلف، عدم تعادل هورمونی، دردها و سندرم های قاعدگی و سرطان می شود.
منبع: مه شو

به درد ناحیه تحتانی شکم و احساس ناراحتی، درست قبل از شروع قاعدگی، یا در طول قاعدگی را دیسمینوره گویند. دیسمینوره، به ۲ قسمت تقسیم می شود :
الف) دیسمینوره اولیه primary Dysmenorrhoea
دیس منوره بدون ارتباط با پاتولوژی لگنی که معمولاً در نوجوانی شروع می شود و عامل واضحی ندارد.
ب) دیسمینوره ثانویه secondary Dysmenorrhoea
دیسمینوره ناشی از یک ضایعه لگنی در نتیجه اختلال و بیماری اعضاء تولید مثل که معمولاً پس از ۲۰ سالگی شروع می شود.
الف- دیسمینوره اولیه : حدود ۸۰% تا ۹۰% دردهای قاعدگی از این نوع هستند و علت آن، آزاد شدن و افزایش موادی در بدن، موسوم به پروستاگلاندین می باشد. در نتیجه، بروز انقباضات شدید عضلات رحم و عروق، پریود دردناک ایجاد می شود.
دیسمینوره اولیه فقط در سیکل های قاعدگی که همراه با تخمک گذاری است، رخ می دهد. بنابراین، در یکی دو سال او شروع بلوغ (در شروع قاعدگی) رخ نمی دهد (زیرا در این دوران سیکل های قاعدگی معمولاً با تخمک گذاری همراه نیست)، این نوع درد قاعدگی، در سنین بعد از ۲۵ سال کاهش می یابد و اغلب در ۳۰ سالگی از بین می رود و هم چنین به طور معمول پس از زایمان از شدت آن کاسته می شود. دردیک حالت قولنجی دارد، بدین ترتیب که هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه یکبار برای مدت ۲ تا ۴ دقیقه بسیار شدید می شود و سپس کاهش یافته، یا قطع می شود و یا مجدداً حدود نیم ساعت بعد تکرار می شود. درد، بیش تر در ناحیه زیر دل (کرامپهای پایین شکم که به صورت موجی هستند)، پشت و لگن احساس می شود و ممکن است همراه با سردرد، تهوع، بی اشتهایی، اسهال و تحریک پذیری باشد. خانم هایی که در خانواده شان دیسمینوره اولیه وجود دارد، بیش تر مستعد هستند و اعتقاد بر این است که عوامل ژنتیکی در بروز آن نقش دارند.
در صورت وجود هر یک از حالات زیر، به پزشک متخصص مراجعه نمایید :
۱- درد بیش از ۳ روز ادامه داشته باشد.
۲- اگر قبل از خونریزی قاعدگی ترشح غیرطبیعی زنانه وجود داشته باشد.
۳- درد فقط در یک طرف باشد (و یا در یک طرف بسیار شدیدتر از طرف دیگر باشد)
۴- شروع درد، برای اولین بار بعد از ۳ سال از شروع قاعدگی باشد.
۵- اگر با گذشت زمان (چند سال) درد بیش تر می شود.
۶- اگر درد موقع اجابت مزاج یا ادرار کردن بروز کند یا شدیدتر شود.
۷- اگر درد بیش از یک روز مانده به قاعدگی وجود داشته باشد.
منبع: مه شو

سندروم قبل از قاعدگی : premenstrual syndroms یا به اختصار (PMS) پی ام اس
سندروم پیش از قاعدگی (PMS) شامل محدوده وسیعی از تغییرات جسمی و روحی است که زنان در روزهای قبل از عادات ماهیانه شان تجربه می کنند نشانه های (PMS) قابل پیش بینی هستند. زیرا قبل از هر سیکل قاعدگی رخ می دهند. نشانه ها معمولاً با شروع عادت ماهیانه به طور ناگهانی خاتمه می یابند.
درباره گروهی از مشکلات مربوط به اختلالات قاعدگی و پیرامون علائم مشخص آن ها و علل به وجود آمدن تعدادی از سندرم ها، به مواردی اشاره گردید. اما شکایت های خانم ها از دوره قاعدگی، تنها به سبب مقدار خونریزی، بی نظمی یا درد نمی باشد بلکه، نشانه های روحی و جسمی دیگری نیز وجود دارد که معمولاً چند روز قبل از شروع قاعدگی به طور غیر منتظره ظاهر می شوند و غالباً با شروع قاعدگی کاهش پیدا می کنند و یا از بین می روند. پس (PMS) عبارت است از : «عود نشانه هایی خاص، پیش از عادت ماهانه و بهبود آن ها پس از شروع عادت ماهانه»
علت (PMS) و چگونگی تشخیص آن
در تعریف سندروم (PMS) به نوع نشانه ها هیچ گونه اشاره ای نشده است، علت این است که نشانه های آن بسیار متنوع می باشد و تا به حال بیش از ۱۵۰ نشانه و علائم خاص و متفاوت برای آن گزارش شده است، شایع ترین علایمی که بیماران با آن ها مواجه می گردند. عبارتند از : نفخ شکم، سردرد، سرگیجه، تشویش و اضطراب، دردناک شدن پستان ها، گریه های بی دلیل، افسردگی، خستگی، بی حالی، عصبانیت بی دلیل، تحریک پذیری، حواس پرتی، تشنگی، تمایل شدید به خوردن مواد قندی، فقدان انرژی، بروز هیجان یا تیرگی روابط و تورم دست ها و پاها که معمولاً این حالات در طی ۷ تا ۱۰ روز آخر سیکل قاعدگی بروز می کند.
به طور معمول شدت این نشانه ها به اندازه ای است که موجب اختلال آشکار در توانایی کار کرد اجتماعی یا شغلی در هفته قبل از قاعدگی می شود. این اختلال ممکن است از نظر اجتماعی به صورت اختلاف های زناشویی و مشکلاتی در روابط با دوستان و خانواده آشکار شود و دامنه گسترده ای از بیماری های جسمانی ممکن است در مرحله پیش از قاعدگی وخیم تر شوند. برای مثال می توان به میگرن، آسم و آلرژی هااشاره نمود. در سال های اخیر اختلاف نظر زیادی در مورد تعریف صحیح سندروم یا (PMS) وجود داشته است زیرا از ۷۵% زنانی که دچار مشکلات قبل از قاعدگی هستند، در ۳ تا ۸% زنان علائم آن چنان شدید است که موجب اختلال در زندگی اجتماعی و خانوادگی فرد می شود و برخی از پژوهشگران معتقدند که فقط کسانی که علائم خیلی شدید دارند (۳ تا ۸%) دچار سندروم حقیقی هستند ولی برخی دیگر علائم خفیف را نیز جزء سندروم به حساب می آورند.
منبع: مه شو

آیا زندگی پر استرس توام با تنش و هیجان دارید ؟
آیا مشکلی در ارتباط با همسر، اعضاء خانواده و یا همکارانتان داشته اید ؟
آیا به اندازه کافی می خوابید (وقتی از خواب بلند می شوید احساس نشاط کرده و سرحال هستید؟)
آیا به موقع غذا می خورید و رژیم غذایی مناسبی دارید؟
آیا روزی ۳ تا ۴ بار در هفته و هربار به مدت ۲۰ دقیقه ورزش می کنید ؟
آیا سیگار می کشید ؟
آیا از نوشیدنی الکلی استفاده می کنید ؟
آیا روزانه از مواد حاوی کافئین (قهوه، کوکاکولا و …. ) به مقدار زیاد استفاده می کنید؟
آیا مواد مصرفی شما مملو از گوشت قرمز، مواد شور یا شیرینی جات است ؟
آیا از یک تا دو هفته قبل از شروع قاعدگی میل شدید به مصرف مواد غذایی گوناگون پیدا می کنید ؟
آیا قبل از قاعدگی دچار نفخ شکم می شوید و احساس می کنید شکمتان بزرگ شده است؟
آیا قبل از قاعدگی وزنتان واقعاً اضافه شده و بعد از قاعدگی دو باره به وزن اول بر می گردید؟
قرص بارداری مصرف می کنید ؟
آیا احساس ذهنی، دشوار بودن تمرکز روی مسائل به وجود آمده است ؟
آیا حس بوبایی بیش تر شده و یا از دست داده اید ؟
آیا احساس خستگی زودرس یا فقدان انرژی به شکل برجسته در خوداحساس می کنید ؟
برای اثبات و تشخیص (PMS) حداقل باید ۵ مورد از علائم بالا در شما وجود داشته باشد تا بتوانید اقدامات درمانی را آغاز کنید. زیرا تا مشکل خوب تشخیص داده نشود، امکان ندارد راه حل درستی برای درمان آن پیدا شود، پس اگر می خواهید این مشکل را برطرف نمایید باید ابتدا آن را خوب تشخیص دهید، و شما می توانید با تشخیص درست، اقدام به خود یاری نموده و آرامش توأم با رهایی از هرگونه سندروم را بار دگر احساس کنید.
منبع: مه شو