بایگانی دسته ی : سلامت

به گفته دکتر سعادتی متخصص فیزیوتراپی درد در مفصل ساکروایلیاک (SI) در قسمت پایین کمر و کفل‌ها احساس می‌شود. این درد به دلیل آسیب به مفصل بین ستون فقرات و مفصل ران ایجاد می‌شود و می‌تواند به اشتباه به عنوان درد ناشی از فتق دیسک یا مشکل مفصل ران در نظر گرفته شود. برای تعیین منشا درد تشخیص صحیح اهمیت دارد.

در وهله اول برای مدیریت و کنترل علائم فیزیوتراپی، ورزش‌های کششی، داروهای مسکن و تزریق در مفصل انجام می‌شود. اگر این درمان‌ها کارساز نباشند پزشکان انجام جراحی را توصیه می‌کنند. 

درد مفصل ساکروایلیاک

مفاصل ساکروایلیاک بین استخوان‌های ایلیاک و ساکروم(استخوان خاجی) قرار گرفته‌اند و ستون فقرات را به مفاصل ران متصل می‌کنند. در قسمت پشت مفاصل SI زیر کمر جایی که دو تو رفتگی قابل مشاهده هستند قرار گرفته است. عضلات و رباط‌های قوی از مفاصل SI پشتیبانی می‌کنند. به منظور افزایش انعطاف‌پذیری طبیعی بدن مقدار بسیار کمی حرکت در مفصل وجود دارد. با بالا رفتن سن، استخوان‌های بدن دچار آرتروز و رباط‌ها دچار خشکی می‌شوند. زمانی که غضروف فرسایش پیدا می‌کند استخوانها به یکدیگر ساییده می‌شوند و به این ترتیب درد ایجاد می‌شود. مفصل SI یک مفصل سینوویال است که با مایع پر شده است. این نوع مفصل پایانه‌های عصبی آزادی دارد که اگر مفصل دژنره شود یا به درستی حرکت نکند می‌توانند باعث ایجاد درد مزمن شوند.

علل

علل اختلال در عملکرد مفصل ساکروایلیاک عبارتند از:

• آسیب ناشی از ضربه. اثر ناگهانی مانند تصادف با وسایل نقلیه موتوری یا افتادن می‌تواند به مفصل ساکروایلیاک صدمه وارد کند.
• آرتروز. آرتروز فرسودگی و پارگی(استئوآرتریت) می‌تواند در مفاصل ساکروایلیاک اتفاق بیافتد مانند آنچه در اسپوندیلیت آنکلیوزان اتفاق می‌افتد-نوعی آرتروز التهابی که ستون فقرات را درگیر می‌کند.
• حاملگی. مفاصل ساکروایلیاک در روند زایمان شل و کشیده می‌شوند تا کودک بتواند از زهدان خارج شود. اضافه وزن و تغییر شیوه قدم برداشتن در طی بارداری می‌تواند فشار اضافی روی مفاصل وارد کرده و باعث فرسایش غیرطبیعی مفصل شود.
• عفونت. در موارد نادر، مفصل ساکروایلیاک ممکن است عفونی شود.

علائم

علائم و نشانه‌های مرتبط با درد مفصل شامل موارد زیر هستند:

• قرمزی مفصل
• ورم مفصل
• حساسیت به لمس در مفصل
• گرمی مفصل
• لنگیدن
• قفل کردن مفصل
• از دست رفتن دامنه حرکتی مفصل
• خشکی
• ضعف

تشخیص چگونه انجام می‌شود

·         معاینه پزشکی به تعیین منشا درد کمک می‌کند. ارزیابی شامل تهیه پیشینه پزشکی و معاینه فیزیکی است. پزشک همه اطلاعاتی را که فرد در اختیار وی قرار می‌دهد مد نظر قرار می‌دهد. این اطلاعات شامل تاریخچه آسیب، محل درد و مشکل در ایستادن و خوابیدن هستند.

·         آزمایشات مخصوصی وجود دارند که تعیین می‌کنند آیا مفصل ساکروایلیال منشا درد است یا خیر. ممکن است از شما خواسته شود تا بایستید یا در موقعیت‌های مختلف حرکت کنید و به نقطه‌ای که در آنجا احساس درد می‌کنید اشاره کنید. ممکن است پزشک مفاصل شما را دستکاری کرده و در جستجوی نقاط حساس به لمس آنها را لمس کند.

·         ممکن است تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی‌تی‌اسکن یا MRI برای کمک به تشخیص و چک کردن سایر مشکلات مرتبط با ستون فقرات و مفصل ران درخواست شود.

·         ممکن است برای تایید علت درد داخل مفصل SI تزریق تشخیصی انجام شود. داخل مفصل SI بیحسی موضعی و داروی کورتیکواستروئیدی تزریق می‌شود. برای اطمینان از قرارگیری صحیح سوزن در مفصل SI فلوروسکوپی اشعه ایکس انجام می‌شود. میزان درد پیش از تزریق و ۳۰-۲۰ دقیقه پس از تزریق اندازه‌گیری شده و تا یک هفته بعد تحت نظر گرفته می‌شود.

درمان درد مفصل خاجی خاصره ای

راه های کاهش و درمان درد مفصل ساکروایلیاک عبارتند از:

دوره کوتاه استراحت

یک دوره استراحت ۲-۱ روزه توصیه می‌شود. استراحت بیش از چند روز توصیه نمی‌شود چرا که ممکن است باعث تشدید خشکی، افزایش درد و کاهش تونوس عضلانی شود.

استفاده از یخ و گرما 

استفاده از یخ در قسمت پایینی کمر و لگن می‌تواند التهاب را کاهش داده و درد و ناراحتی را تسکین دهد. استفاده از گرما در اطراف مفصل ممکن است با کاهش تنش عضلانی یا اسپاسم به تسکین درد کمک کند.

داروهای مسکن

داروهای مسکن بدون نسخه(مانند استامینوفن) و داروهای ضدالتهابی(NSAIDs مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن) ممکن است در موارد برای تسکین موارد خفیف تا متوسط درد توصیه شود. داروهای تجویز شده مانند شل‌کننده‌های عضلانی یا مسکن‌های حاوی مخدر ممکن است در طول حملات حاد و شدید درد مورد استفاده قرار گیرند.

درمان دستی

چنانچه درد در مفصل ساکروایلیاک به دلیل حرکت بسیار کم ایجاد شده باشد درمان دستی (لینک شود به مقاله Manual manipulation) که توسط کایروپراکتور، پزشک متخصص بیماری‌های استخوانی یا افراد واجد صلاحیت در حیطه سلامت  انجام می‌شود می‌تواند بسیار موثر باشد. در این نوع درمان به منظور کاهش فیکس مفصل و تنش عضله و برگرداندان دامنه حرکتی از حرکات فیزیکی در ناحیه پشت کمر، مفصل SI  و مفاصل ران استفاده می‌شود.

استفاده از ساپورت‌ یا بریس

زمانی که مفصل SI  خیلی شل باشد(تحرک بسیار زیاد داشته باشد) می‌توان با استفاده از یک بریس لگنی که اطراف کمر بسته می‌شود استفاده کرد. یک بریس لگنی اندازه‌ای حدود اندازه یک کمربند باز دارد و می‌تواند در موقعی که مفصل ملتهب و دردناک است مفید واقع شود.

تزریقات در مفصل ساکروایلیاک

برای کاهش التهاب و تسکین درد یک داروی بیحسی موضعی مانند لیدوکائین یا بوپیواکائین به همراه یک داروی ضدالتهاب مانند کورتیکواستروئید در محل تزریق می‌شود و به این ترتیب زمانی که فرد برنامه فیزیوتراپی را آغاز می‌کند و فعالیت طبیعی خود را از سر می‌گیرد درد به حداقل می‌رسد.

فیزیوتراپی برای تسکین درد مفصل ساکروایلیاک

فیزیوتراپی برای توانبخشی مفصل ساکروایلیاک معمولا شامل موارد زیر است:

• ورزش‌های کششی برای کاهش تنش عضلانی و اسپاسم در قسمت پایینی کمر، مفاصل ران و لگن شامل درگیر کردن عضلات همسترینگ، سرینی بزرگ و پیریفورمیس هستند. تنش ناشی از اختلال در عملکرد مفصل ساکروایلیاک در این عضلات می‌تواند علت اولیه درد باشد.
• انجام ورزش‌های قدرتی برای پشتیبانی بهتر از مفصل ساکروایلیاک و قسمت پایینی کمر. برای پشتیبانی بهتر از مفصل می‌توان عضلات شکمی، عضلات تنه‌ای جانبی و عضلات پایینی کمر را تقویت کرد.
• ورزش‌های هوازی. هر نوع برنامه ورزشی مناسب باید شامل ورزش‌های هوازی برای بهبود جریان خون و رساندن مواد غذایی و اکسیژن به بافت‌های آسیب دیده باشد تا به این وسیله روند ترمیم تسریع شود. ورزش‌های هوازی با اثر کم ممکن است در موارد نارسایی عملکردی مفصل ساکروایلیاک برای به حداقل رساندن درد ناشی از ورزش مفید باشند. این ورزش‌ها می‌توانند شامل دوچرخه ثابت، دویدن در یک مسیر بیضوی یا ایروبیک آبی باشند.

ورزش‌های ساکروایلیاک برای تسکین درد مفصل SI

اگرچه همه انواع آسیب ساکروایلیاک قابل درمان نیستند اما در برخی موارد ورزش‌های ساکروایلیاک می‌تواند در تسکین درد مفصل ساکروایلیاک مفید باشند، درد قسمت پایین کمر را درمان کنند و حتی از عود مجدد نارسایی عملکرد مفصل ساکروایلیال جلوگیری کنند.

کشش زانو به سمت قفسه سینه

به پشت دراز کشیده و پاهای خود را دراز کنید. در حالیکه یک زانوی خود را به سمت قفسه سینه می‌کشید عمل بازدم انجام دهید و به مدت ۱۰-۵ ثانیه نگه دارید. در حالیکه پای خود را به عقب و به سمت تشک برمی‌گردانید عمل دم انجام دهید و سپس این کار را با پای دیگر تکرار کنید. این حرکت را ۱۰-۸ بار با هر پا تکرار کنید. کسانی که درد شدیدی در قسمت پایین کمر خود دارند ممکن است با انجام این حرکت درد کمتری احساس کنند.

کشش زانو به سمت قفسه سینه دوتایی

 به پشت بخوابید و هر دو زانوی خود را به سمت قفسه سینه برده و در آغوش بگیرید در حالیکه ستون فقرات را به حالت ریلکس درآورده‌اید. این موقعیت را به مدت ۱۰-۵ ثانیه نگه دارید و سپس به آرامی پاها را پایین بیاورید. این کار را ۱۰-۸ بار تکرار کنید.

چرخش زانو

چرخش‌های زانو یکی دیگر از ورزش‌های کششی برای موارد درد مفصل ساکروایلیال هستند که آرام ولی موثرند. برای شروع، به پشت در حالیکه زانوهای خود را خم کرده‌اید دراز بکشید و هر دو کف پای خود را روی کف زمین قرار دهید. قسمت پایینی کمر را را روی زمین محکم نگه داشته و در حالیکه ستون فقرات نسبتا بیحرکت است زانوهای خود را به آرامی به سمت چپ حرکت دهید و به مدت چند ثانیه نگه دارید. سپس زانوها را به مرکز برگردانید. حالا این پروسه را روی سمت راست تکرار کنید. در هر سمت ۱۰ -۸ بار این حرکت را انجام دهید.

بریج یا پل

این ورزش به تقویت عضلات سرینی و قسمت پایین کمر کمک می‌کند و به این ترتیب در پشتیبانی از مفصل ساکروایلیال نقش دارد. برای انجام این ورزش به پشت دراز بکشید. زانوهای خود را خم کنید و دستان خود را به موازات بدن به گونه‌ای قرار دهید که کف دست‌ها رو به زمین باشد. کفل‌ها را منقبض کرده و باسن خود را از روی زمین بلند کنید به طوریکه نیم‌تنه به صورت یک خط مستقیم مورب باشد. این وضعیت را به مدت ۵ ثانیه نگه دارید و سپس به آرامی به حالت اولیه برگردید. این حرکت را ۱۰-۸ بار تکرار کنید.

کبرا

حالت یوگا الهام گرفته از کبرا به خصوص می‌تواند برای مفاصل ساکروایلیال که بسیار متحرک هستند مفید باشد. برای انجام آن، با دراز کشیدن روی شکم شروع کنید. با باز کردن بازوها قسمت بالای بدن را در حالیکه لگن و پاها روی زمین قرار دارند از روی زمین بلند کنید.

در حال انجام این حرکت فرد باید روی کشیدن شانه‌ها به سمت پایین و دور از گوش‌ها تمرکز کند و همچنین قسمت پایین کمر و کفل‌ها را ریلکس و شل کند. این وضعیت را به مدت ۳۰-۱۵ ثانیه نگه داشته سپس به آرامی به وضعیت اولیه خود برگردید. این حرکت را سه بار تکرار کنید.

حرکت کششی ژست کودک

این یک حرکت رایج برای مبتدیان در یوگا است که به فرد کمک می‌کند تا مفاصل ران و ران‌ها را کشیده و عضلات را با تمرکز روی تنفس ریلکس کند. برای این حرکت کششی ابتدا باید روی دست و زانوهای خود قرار بگیرید  طوری که پاشنه پا و کفل‌ها در تماس با یکدیگر قرار داشته باشند. بازوهای خود را در حالیکه کف دستان شما رو به پایین قرار گرفته در حد امکان از بدن دور کنید. این وضعیت را به مدت یک دقیقه نگه دارید و آن را بین ورزش‌های کششی در صورت نیاز تکرار کنید.

سگ پرنده

این ورزش روی عضلات قسمت پایینی کمر و شکمی کار می‌کند و به افزایش پایداری ستون فقرات کمری کمک می‌کند. روی چهار دست و پا قرار بگیرید و سر و گردن خود را طوری قرار دهید که صورتتان رو به زمین باشد و فشاری هم به آنها وارد نشود. پای راست خود و دست چپ خود را به صورت همزمان از خود دور کنید. دقت کنید که شانه‌ها و مفاصل لگن صاف باشند تا کمر قوس پیدا نکند. به مدت ۵ ثانیه نگه دارید و حرکت را برای هر طرف ۱۰-۶ بار تکرار کنید. اگر احساس می‌کنید نیاز است که این ورزش تعدیل شود تنها روی باز کردن پای خود تمرکز کنید و بازوهای خود را باز نکنید.

ورزش‌ها یا فعالیت‌هایی که باید از انجام آنها اجتناب کرد

ورزش‌های خاصی وجود دارند که با اعمال فشار بیش از حد روی مفاصل ساکروایلیال مشکلات بیشتری برای بیمار به وجود می‌آورند. ما انجام ورزش‌هایی که در بالا اشاره شد را به شما توصیه می‌کنیم و در عین حال از شما می‌خواهیم که از همه فعالیت‌هایی که باعث افزایش فشار روی مفصل ساکروایلیاک می‌شود خودداری کنید. برخی ورزش‌هایی که باید از انجام آنها خودداری کرد به شرح زیر هستند:

• دراز و نشست
• هر ورزش یا فعالیتی که شامل چرخیدن زیاد روی مفاصل ران باشد مانند گلف و تنیس
• وزنه‌برداری سنگین به ویژه مواردی که قسمت پایینی کمر را درگیر می‌کنند
• ورزش‌های تماسی که می‌توانند آسیب بیشتری به مفاصل ساکروایلیال واردکنند مانند فوتبال یا بستکبال
• دوچرخه‌سواری زیاد یا در مسیرهای طولانی بیش از اینکه مفید باشد مضر است چرا که فشار زیادی را روی مفاصل ساکروایلیاک وارد می‌کند

جراحی

چنانچه درمان‌های غیرجراحی و تزریق در مفصل باعث کاهش درد نشود ممکن است پزشک توصیه کند فرد جراحی فیوژن مفصل ساکروایلیال با حداقل تهاجم را انجام دهد. از طریق یک برش کوچک جراح ایمپلنت‌هایی از جنس فلز تیتانیوم و ماده گرافت استخوانی را برای تثبیت مفصل و پیشبرد رشد استخوان را در محل کار می‌گذارد. جراحی حدود یک ساعت طول می‌کشد. بیمار ممکن است همان روز یا روز بعد از بیمارستان ترخیص شود. تا چند هفته پس از جراحی بیمار نمی‌تواند وزن کامل خود را روی سمت جراحی شده بیاندازد و حتما باید از عصا استفاده کند.

سوالات رایج

چه کسانی در معرض خطر مشکلات مفصل ساکروایلیال قرار دارند؟آسیب ناشی از تصادف وسانحه مانند افتادن عاملی است که فرد را در معرض خطر مشکلات مفصل ساکروایلیاک قرار می‌دهد. چون زنان لگن پهن‌تری دارند و ستون فقرات کمری آنها انحنای بیشتری دارد نسبت به مردان در معرض خطر بالاتری قرار دارند/ به علاوه، بارداری اغلب منجر به کشیدگی رباط‌های ساکروایلیاک می‌شود.

فرد چطور متوجه شود مفصل ساکروایلیال وی به خوبی عمل نمی‌کند؟

اگر فرد نمی‌تواند راحت بخوابد، در برخی وضعیت‌های خوابیده یا خمیده درد احساس می‌کند یا کفل‌ها به لمس حساس هستند ممکن است دچار یک اختلال مفصل ساکروایلیال باشد. با پزشک خود راجع به علایم صحبت کنید.

منبع: عصرایران

منبع: عصرایران

شیمی درمانی یکی از روش های درمان رایج بیماری سرطان است. اما این روش درمان عوارض جانبی بسیاری برای بدن به همراه دارد که از آن جمله می توان به ریزش مو، مشکلات گوارشی و خشکی دهان اشاره کرد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از “ریدرز دایجست”، یکی از اقداماتی که می توان برای به حداقل رساندن عوارض شیمی درمانی مد نظر قرار داد افزودن برخی مواد غذایی به رژیم غذایی است. البته رژیم غذایی برای هر بیمار مبتلا به سرطان باید طی مرحله شیمی درمانی توسط پزشک وی شخصی سازی شود.

هویج برای تقویت شیمی درمانی

هویج یکی از مواد غذایی رایج در هر رژیم غذایی برای بیماران مبتلا به سرطان است. بنابر نتایج پژوهشی که توسط موسسه پژوهش های گیاهی و غذایی نیوزیلند انجام شد، برخی ترکیبات موجود در هویج که در جعفری نیز وجود دارند، می توانند به واسطه توقف مکانیزمی در بدن که گاهی وقات با درمان سرطان تداخل ایجاد می کند، کارایی شیمی درمانی را افزایش دهد.

سس گریوی برای مبارزه با خشکی دهان

خشکی دهان – یکی از عوارض جانبی شایع شیمی درمانی – عمل بلع را دشوار می سازد، اما با مرطوب کردن غذا با استفاده از سس ها، آب گوشت یا حتی شیر کم چرب می توانید به تسهیل عمل بلع کمک کنید. تبدیل کردن غذاها به حالت مایع در یک دستگاه مخلوط کن نیز به قورت دادن راحت‌تر وعده غذایی شما کمک می کند.

برنج و موز برای اسهال

غذاهای ملایم (Bland Foods) مانند برنج، موز، سیب پخته، و نان تست خشک می توانند به بهبود اسهال ناشی از شیمی درمانی کمک کنند. از غذاهای چرب، میوه های خام و محصولات غلات کامل پرهیز کنید زیرا می توانند شرایط اسهال را وخیم‌تر سازند.

غلات کامل برای مبارزه با یبوست

از سوی دیگر، اگر با یبوست ناشی از شیمی درمانی مواجه هستید، مصرف مقدار فراوان مایعات و غذاهای سرشار از فیبر، مانند نان های غلات کامل، میوه های خشک، و لوبیا یا نخود خشک به بهبود شرایط دستگاه گوارش کمک خواهد کرد. موسسه ملی سرطان آمریکا نوشیدن هشت تا ۱۲ لیوان مایع در روز برای افرادی که تحت درمان سرطان قرار دارند را توصیه کرده است.

وعده های غذایی کوچک برای مقابله با بی اشتهایی

بی اشتهایی یکی از عوارض جانبی شایع شیمی درمانی است، اما به جای این که خود را وادار به مصرف وعده های غذایی بزرگ کنید، پنج یا شش وعده غذایی کوچک‌تر در روز مصرف کنید تا مواد مغذی لازم را دریافت کرده و انرژی مورد نیاز بدن خود را تامین کنید. افزودن مکمل های پروتئین و غذاهای پر کالری به رژیم غذایی به حفظ وزن سالم کمک می کند. با این وجود، رژیم غذایی برای بیماران مبتلا به سرطان متفاوت است، از این رو، با پزشک خود درباره شخصی سازی وعده های غذایی بر اساس نوع بیماری و نیازهایی که دارید، مشورت کنید.

آبنبات های زنجبیلی برای تسکین حالت تهوع

شیمی درمانی اغلب موجب ناراحتی معده و حالت تهوع می شود، اما آبنبات های زنجبیلی می توانند در بهبود این شرایط بسیار موثر باشند. مصرف آبنبات های زنجبیلی به تسکین سرگیجه و آرامش معده شما کمک خواهد کرد.

کاستارد برای زخم های دهان

زخم های دهان می توانند غذا خوردن را حتی زمانی که نرم‌ترین غذاها مصرف می شوند، دردناک و دشوار سازد. اگر درمان سرطان موجب بروز زخم و احساس درد در دهان شما شده است، غذاهای پوره شده که بلع آنها آسان است، مانند کاستارد، برنج، تخم مرغ، و سوپ ها را مد نظر قرار دهید. هرچه غذاها ملایم‌تر باشند، بهتر است زیرا نمک و ادویه ها می توانند زخم ها را هرچه بیشتر دردناک سازند. از غذاهای ترد و تیز مانند کراکرها، چیپس، و سبزی های خام و همچنین غذاهای تند مانند سس های تند، کاری، سالسا، و فلفل های چیلی پرهیز کنید زیرا زخم ها را تحریک می کنند.

آب پرتقال برای خشکی دهان

افزودن غذاهای شیرین و ترش به رژیم غذایی می تواند از بروز خشکی دهان پیشگیری کند. نوشیدن مایعات مانند لیموناد و آب پرتقال به تولید بزاق بیشتر کمک می کند زیرا ترشی آنها غدد بزاق را تحریک می کند. با این وجود، اگر درمان سرطان موجب بروز زخم در دهان یا گلوی شما شده است از مصرف این قبیل مواد غذایی پرهیز کنید زیرا علائم را تشدید می کنند.

پیاز و سیر برای تقویت سیستم ایمنی

یک رژیم غذایی سالم برای بیماران مبتلا به سرطان همواره باید شامل پیاز و سیر باشد. این مبارزان قدرتمند در برابر سرطان حاوی سطوح بالای آنتی اکسیدان ها هستند که دیوارهای دفاعی طبیعی سیستم ایمنی بدن در برابر سرطان را تقویت می کنند. برخی پژوهش ها نشان داده اند که پیازهایی با عطر و طعم قوی می توانند حتی رشد برخی سلول های سرطانی را مهار کنند.

پروتئین بدون چربی برای حفظ سطوح انرژی و ماهیچه

موسسه ملی سرطان آمریکا مصرف پروتئین بیشتر زمانی که روند شیمی درمانی را پشت سر می گذارید را توصیه کرده است زیرا به کسب انرژی مورد نیاز بدن و حفظ قدرت ماهیچه ها کمک می کند. پروتئین های بدون چربی مانند ماهی، تخم مرغ، توفو، و مرغ را انتخاب کنید.

غذاهای سرشار از سلنیم برای مبارزه با سرطان

آجیل برزیلی، غذاهای دریایی، جو دوسر، و برنج قهوه ای همگی منابعی عالی برای سلنیم هستند که یک ماده معدنی مفید برای مبارزه با سرطان محسوب می شود. مطالعه ای که در نشریه Journal of Biological Chemistry منتشر شد، نشان داد که ترکیبات سلنیم سیستم ایمنی را تقویت می کنند و امکان مبارزه با برخی انواع سرطان، مانند لوسمی و ملانوم را فراهم می کند. با این وجود، از مصرف نرمتنان صدف‌دار و ماهی خام پرهیز کنید زیرا می توانند شما را در معرض خطر بیماری هایی با منشا غذایی قرار دهند. مصرف ماهی های آب شیرین، مانند سالمون را مد نظر قرار داده و همواره آنها را به خوبی بپزید.

منبع: عصرایران

آمپوتاسیون به معنای قطع یک عضو به دلیل ضربه جسمی، گرفتگی طولانی مدت، عارضه پزشکی یا عمل جراحی می‌باشد. به عنوان یک اقدام جراحی،  جهت کنترل درد یا کنترل پیشرفت تدریجی و مداوم بیماری در اندام آسیب دیده مثل غده بدخیم یا قانقاریا استفاده می‌شود. در برخی موارد به عنوان یک جراحی پیشگیرانه برای مشکلات این چنینی روی افراد انجام می‌گیرد.

یک مورد خاص از آمپوتاسیون مادرزادی، یک اختلال مادرزادی است، که اندام‌های جنین توسط باندهای فشاری جدا می‌شوند. در برخی از کشورها، آمپوتاسیون دست‌ها، پاها یا دیگر قسمت‌های بدن به عنوان شکلی از مجازات برای افرادی که مرتکب جرم می‌گردند استفاده می‌شود یا می‌شده است. آمپوتاسیون به عنوان یک تاکتیک در جنگ یا اقدام تروریستی استفاده می‌شود، با این وضعیت ممکن است به عنوان یک آسیب جنگی نیز اتفاق بیفتد.

دلایل آمپوتاسیون

قطع عضو ممکن است به دلایل زیر اتفاق افتد:

مادرزادی

• نقص اندام جنینی
• فوکوملیا:” یک بدشکلی مادرزادی که در آن اندام‌ها به شدت کوتاه می‌شوند. برای این که پاها و دست‌ها به بالا تنه نزدیک‌اند.”

اکتسابی

۱- آوندی

• کم‌خونی موضعی
• دیابت
• سرمازدگی
• نارسایی شریانی که منجر به بافت بدن مرده یا فاسد می‌شود (قانقاریا).
• زخم پای مزمن که منجر به سپتیسمی می‌گردد.

۲- عفونت، به عنوان مثال عفونت استخوانی (استئومیلیت).

۳- تومورهای بدخیم برای مثال سارکوم (سرطان بافت پیوندی).

۴- تروما (اندام له  شده/ شکسته شده زیر اجسام سنگین، اندام آسیب دیده به خاطر تصادف ماشین، زخم چاقو یا تیراندازی، گاز گرفتن حیوان و غیره)، در برخی موارد منجر می‌شود به

• آمپوتاسیون تروماتیک: (انفصال فیزیکی (نه مربوط به جراحی) یک عضو در طی یک رویداد تروماتیک)

انواع مختلف قطع عضو یا آمپوتاسیون

قطع عضوهای اندام فوقانی و تحتانی، قطع عضوهای جزئی و کامل وجود دارند.

صرف نظر از نوع آمپوتاسیون که شما یا یکی از عزیزانتان از آن رنج می‌برید، با نمایندگی‌های آمپوتاسیون ما در پنسیلوانیا جهت گفت‌وگو درباره مورد خود، تماس بگیرید، در نتیجه ما می‌توانیم به شما کمک کنیم تا رفع کمبودی که مناسبتان است برای شما انجام بگیرد.

 انواع قطع عضوهای اندام تحتانی

انواع  بسیار مختلفی از قطع عضوهای اندام تحتانی شامل ران، زانو، مچ پا و آمپوتاسیون‌های پا وجود دارند. توانبخشی شما ممکن است به طور قابل توجهی متفاوت باشد، به نوع قطع عضوی که دچار آن شده‌اید بستگی دارد. انواع مختلفی از پروتزها و ابزارهای کمک به راه رفتن وجود داشته که برای اقسام مختلف آمپوتاسیون استفاده می‌شود، بنابراین فیزیوتراپیست شما باید از نوع قطع عضوی که دارید مطلع باشد. از طرفی شما باید برای رسیدن دوباره به عملکرد طبیعی راه رفتن، توانایی خود را به حداکثر برسانید. اگر شما دچار یک آمپوتاسیون شده‌اید، اطمینان حاصل کنید که با نوع آن قطع عضو آشنا هستید.

به یاد داشته باشید که آمپوتاسیون اندام تحتانی، یک جراحی پیچیده است و پروسه توانبخشی افراد بسیاری را درگیر می‌کند. این افراد عبارتند از فیزیوتراپیست شما، کاردرمان، مددکار اجتماعی، روانشناس و پزشک. آنها باید با یکدیگر همکاری کرده تا قابلیت تحرک اعضای شما را به حداکثر رسانده و یک نتیجه مثبت پس از  آمپوتاسیون اندام تحتانی به دست آورید.

آمپوتاسیون بالای زانو

آمپوتاسیون بالای زانو (AKA)  جایی است که پا از میان استخوان ران  بالای مفصل زانو قطع می‌شود. این نوع از آمپوتاسیون به عنوان یک آمپوتاسیون ترانس‌فرمال نیز‌ ارجاع داده می‌شود.

بیشترین آمپوتاسیون در قسمت میانی استخوان ران اتفاق می‌افتد. اندام باقی مانده از استخوان ران تشکیل شده و مفصل زانو  وجود نخواهد داشت. یک AKA  ممکن است باعث از بین رفتن قابل توجه کنترل ماهیچه‌ای  در عضلات عقب ران و عضلات چهار سر شود که راه رفتن با یک پروتز را مشکل می‌سازد.

در قطع عضو بالای زانو مجبور به استفاده از مفاصلی هستیم که بتواند ویژگی های بیومکانیکال زانو طبیعی را برای فرد ایجاد کند و دامنه حرکتی لار را در حین حرکت به فرد القا کند.

پروتز بالای زانو حتما نیازمند قطعات و مفاصل با کیفیت می باشند تا بتواند علاوه بر عملکرد راحتی را نیز برای فرد ایجاد کند

آمپوتاسیون زیر زانو

به گفته متخصصین کلینیک  اسکن پا امید یک آمپوتاسیون زیر زانو (BKA)،که به عنوان آمپوتاسیون ترانس‌تیبیال نیز شناخته می‌شود، یک قطع عضو از میان استخوان ساق پای شما است.BKA  رایج‌ترین قطع عضو انجام شده است و خطر ناشی از عوارض جدی پس از عمل جراحی در یکBKA   بسیار کمتر از آمپوتاسیون ترانس‌فرمال می‌باشد. در یکBKA ، مفصل زانو حفظ شده و راه رفتن با یک پروتز عموما موفقیت‌آمیز است.

 آمپوتاسیون نصف لگن

یک آمپوتاسیون نصف لگن به گونه‌ای است که مفصل ران و بخشی از لگن شما قطع شده است. این نوع از آمپوتاسیون به عنوان آمپوتاسیون ترانس‌بلویک نیز شناخته می‌شود. این نوع اغلب بیش از همه انجام می‌شود، به علت یک تومور بدخیم یا در نتیجه تروما.

راه رفتن پس از قطع عضو لگن مشکل است چون هیچ اندام باقی مانده‌ای وجود ندارد که پروتز بتواند نصب شود. با این وجود فیزیوتراپیست و پزشک شما می‌توانند با شما کار کنند تا با مناسب‌ترین دستگاه برای کمک به ماکزیمم کردن توانایی‌تان جهت راه رفتن سازگار شوید.

آمپوتاسیون انگشت پا

آمپوتاسیون انگشت پا معمولا در نتیجه ذخیره خونی کم در انگشت پا اتفاق می‌افتد، وضعیتی که گاهی اوقات در قانقاریا ایجاد می‌شود. این نوع از قطع عضو به ندرت نیاز به توانبخشی ماهرانه فیزیوتراپیست دارد اما بعضی از اوقات اگر موضوع تعادل یا گام برداشتن تحرک عملکردی اندام را محدود کند، مداوا در روند توانبخشی وارد خواهد شد.

آمپوتاسیون قسمتی از پا

 آمپوتاسیون قسمتی از پا به این معناست که انگشتان و قسمتی از استخوان های بلند پا قطع می‌شوند. این نوع قطع عضو به عنوان آمپوتاسیون ترانس‌متاتارسال نیز شناخته می‌شود. آمپوتاسیون بخشی از پا هنوز هم به شما اجازه می‌دهد که در سطح بالایی از تحرک عملکردی اندام باقی بمانید زیرا بسیاری از وصل کننده‌های ماهیچه‌های بزرگ در طول عمل جراحی محفوظ می‌مانند. همچنین، در این نوع قطع عضو تعادل و شکل پا حفظ می‌شود که این می‌تواند در گام برداشتن صحیح به شما کمک کند.

 قطع عضوهای اندام فوقانی

 آمپوتاسیون‌های اندام فوقانی از قطع بخشی از یک انگشت دست تا از دست دادن همه بازو و حتی بخشی از شانه  متغیر هستند. انواع آمپوتاسیون اندام فوقانی عبارتند از:

• آمپوتاسیون قسمتی از دست که معمولاً شامل نوک انگشتان دست ، بخش‌هایی از انگشتان دست و آمپوتاسیون همه انگشتان دست می‌باشد.‌ متداول‌ترین انگشتی که به صورت تکی از دست می‌رود، انگشت شست است. از بین رفتن انگشت شست باعث از بین رفتن توانایی در دست گرفتن، انجام کار با دست یا برداشتن اشیاء خواهد شد. اگر هر یک از انگشتان دیگر قطع شود، دست هنوز هم می‌تواند این کارها را انجام دهد اما با دقت کمتر.
• آمپوتاسیون همه دست در حالی که مچ دست سالم باقی بماند که آمپوتاسیون متاکاربال نامیده می‌شود.
• قطع مفصل مچ دست که آمپوتاسیون دست و مفصل مچ نام دارد.
• آمپوتاسیون زیر آرنج که آمپوتاسیون ترانس‌رادیال نام دارد. قطع عضو ترانس‌رادیال از بین رفتن بخشی از ساعد درست زیر مفصل آرنج است.
• قطع مفصل آرنج آمپوتاسیون ساعد تا آرنج نام دارد.
• قطع عضو بالای آرنج، آمپوتاسیون ترانس‌هومورال، از بین رفتن بازوی بالای آرنج است.
• قطع مفصل شانه و آمپوتاسیون فورکوارتر از بین رفتن همه بازو شامل تیغه شانه و ترقوه است.

جایگزینی عضو قطع شده با اندام مصنوعی و پروتز

در پایان بیماران برای انجام برنامه‌های توانبخشی یا مراقبت خانگی به منظور درمان اصلی مرخص می‌شوند. این مرحله از درمان مهارت‌های پیشرفته برای تضمین امنیت در حین رسیدن به بالاترین سطح بی‌نیازی از دیگران را آموزش می‌دهد. درمان ممکن است در طول بهبودی جراحت ادامه داشته باشد، بستگی به پیشرفت بیمار دارد.

 به محض این‌که بیمار برای دریافت پروتز آماده شود،  ارزیابی بهبود جراحت و اتصال اولیه پروتز و نیز تماس با بیمار برای سرویس کردن پروتز انجام می‌شود. یک تیم با یکدیگر کار می‌کنند تا نوع پروتز را مشخص کنند که این به بیمار کمک می‌کند تا به اهدافش دست یابد. به محض این‌که پروتز ساخته شود، بیمار می‌تواند برای جایگذاری آن به کلینیک پروتز امید مراجعه کرده و مشخص کند که آموزش‌های استفاده از پروتز به صورت سرپایی مناسب‌تر است یا با بستری شدن در بیمارستان. آموزش اولیه استفاده از پروتز چند هفته طول می‌‌کشد زیرا بیماران برای افزایش تعادل و تسلط بر مهارت‌های عملکردی تلاش می‌کنند. اهداف این مرحله عبارتند از:

 راه رفتن با حداقل استفاده از دستگاه کمکی دست و پا گیر، تهیه یک برنامه زمان‌بندی برای پوشیدن، آموزش خانواده، انجام فعالیت‌های روزانه با پروتز و حفظ سلامت اندام باقی مانده.

منبع: عصرایران

وقتی می گوییم چیزی را از شکمم گفته ام و یا این حرف را از خودم در آوردم، در واقع از زبان استعاره استفاده می کنیم و منظورمان چیز دیگری است.
یک زن و شوهر میکروبیولوژیست به نام های جاستین و اریکا سونبورگ، که دارای مدرک دکتری بوده و در آزمایشگاه سونبورگ دانشگاه استنفورد کار می کنند در تمام طول عمر کاری خود میکروب های رودوی را مورد بررسی قرار داده اند و با کمک یکدیگر کتاب یک روده ی خوب را به رشته تحریر در آورده اند.
این زن و شوهر می گویند که کنترل وزن، کلید داشتن سلامت ذهنی در طولانی مدت است و باعث می شود که به طور کلی احساس سلامتی کنید. در واقع مغز و شکم ما با استفاده از یک شبکه ی وسیع از نورون ها، مواد شیمیایی و هورمون ها به یکدیگر مرتبط شده اند. بنابراین هنگامی که ما وارد دفتر کار شریک و یا رئیس اداره مان می شویم تا به بحث در رابطه با آخرین ارقام فروش و سود و زیان شرکت بپردازیم، با گوش دادن به صحبت های غم انگیز آن ها در رابطه با خرید و فروش، احساس بدی را در شکم و روده ی خود تجربه خواهیم کرد و لذا این شواهد نحوه ی اتصال مغز و روده را در عمل نشان می دهند.
تحقیقاتی که اخیرا در این رابطه انجام شده اند نشان می دهند که محور متصل کننده ی مغز و شکم به دو صورت وارد عمل می شود. در حقیقت باکتری های موجود در روده و شکم ما سیگنال هایی را به مغزمان ارسال می کنند که خلق و خو، نحوه ی برخورد با دیگران و به طور کلی بینش و جهان بینی ما را تحت تاثیر قرار می دهد.
بنابراین علاوه بر این که این مطالعات می توانند مدرک مستدل و قوی ای دال بر لزوم مصرف غذاهای غنی از پروبیوتیکی مثل ماست، کیمچی و کلم بروکلی باشند، این تحقیقات نشان می دهند که احساسات شکمی ما در حقیقت دقیق تر از آن چیزی هستند که ما ممکن است تصور نماییم. پس بهتر است با مطرح نمودن سوالات زیر به این نکته پی ببرید که چه زمانی می توانید به غرایز و ندای درونتان اعتماد کنید:
آیا واقعا من به عنوان یک انسان به آنچه که شکمم در مورد تصمیماتی که اتخاذ می کنم می گوید توجه می کنم و آنها را جدی می گیرم و یا به سرعت شروع به قضاوت کردن و تصمیم گرفتن می کنم تا احساس استرس و اضطراب موجود در درونم را متوقف نمایم؟
آیا من به سخنان شکمم گوش فرا می دهم، زیرا آن قدر تنبل هستم که نمی خواهم با توجه به حقایق و دلایل منطقی تصمیم بگیرم، و یا واقعا احساس می کنم که آنچه باید تا کنون می دانستم را فهمیده ام و همین ها برای گرفتن یک تصمیم مهم کافی هستند؟
اگر چند دقیقه یک گوشه بنشیم و احساسات موجود در شکم و روده ام را لمس کرده و اجازه دهم تا مغزم با این احساسات کلنجار رفته و با آنها برخورد کند، آیا این قدرت را دارم تا بتوانم احساسات موجود در روده ام را تغییر دهم؟
آیا برای اینکه ببینم راهی که انتخاب کرده ام و هدفی که برای خود تعیین نموده ام درست است یا نه باید بر احساسات موجود در شکمم اعتماد کنم و یا برای اتخاذ تصمیمات لازم در این عرصه باید به حرف ها و صحبت های دیگران اعتماد کنم؟
آیا در مورد عواقب تصمیماتی که خودم به تنهایی اتخاذ می کنم و می دانم اگر انها را با دیگران در میان بگذارم، به چالش کشیده شده و به چیزی بیش از جمله ی به من اعتماد کن نیاز خواهند داشت، به اندازه ی کافی اطلاعات دارم یا خیر؟
آیا اطلاعاتی که برای آزمایش واکنش شکمم، در صدد جمع آوری شان هستم باعث می شوند که این احساسات شکمی ام اندکی آرام تر شوند و یا درست بر عکس این موضوع عمل می کنند، یعنی این اطلاعات، بیشتر باعث افزایش احساس اضطراب و استرس من خواهند شد؟

اختصاصی چیست
منبع: آلامتو

پوکی استخوان پیامدهای ناگواری برای بدن دربردارد. عدم دریافت نور خورشید به میزان کافی، رژیم غذایی نامناسب، افزایش سن و کاهش ویتامین دی در بدن از جمله عوامل تاثیرگذار در ایجاد پوکی استخوان به شمار می روند. در ادامه با روش های درمانی موثر برای مقابله با این عارضه آشنا شوید.

پوکی استخوان یک ناهنجاری در سیستم استخوان‌های بدن است که می‌تواند سبب افزایش ترک‌برداری و شکستگی استخوان‌ شود و انسان را در سطوح مختلف از حرکت بازدارد.

پوکی استخوان نه تنها یک بیماری محسوب می‌گردد بلکه می‌تواند تحرک را کاهش داده و به ایجاد بیماری‌های مختلفی منجر شود.

پوکی استخوان یک ناهنجاری در سیستم استخوان‌های بدن است که می‌تواند موجب افزایش ترک‌برداری و شکستگی استخوان‌ها شود، به عبارت دیگر، پوکی استخوان یک بیماری استخوانی است که انسان را در سطوح مختلف از حرکت باز می‌دارد.

بسیاری از افراد شاهد کاهش قد و یا ترک‌برداری و شکستگی استخوان‌ها بوده‌اند، اما پوکی استخوان فقط این ناهنجاری‌ها نیست و نتایج این بیماری بسیار پیچیده‌تر و مشکل‌سازتر است.

رابطه سن و جنس و پوکی استخوان

بعد از چهل سالگی، تراکم استخوانی در خانم‌ها سالانه یک تا ۵ درصد کاهش می‌یابد، در حالی‌که این کاهش در آقایان کمتر از یک درصد است.

استخوان‌ها به طوردائم در حال تغییر و تحول هستند، استخوان‌های کهنه از بین می‌روند و استخوان‌های جدید جایگزین آنها می‌شود.

پوکی استخوان زمانی بوجود می‌آید که میزان استخوان‌های جدید کمتر از استخوان‌های از بین رفته باشد و یا میزان از دست دادن استخوان‌ها از حد نرمال بیشتر باشد.

سن ۳۵سالگی نقطه شروع مناسبی برای ارزیابی سلامت و مواظبت از استخوان‌ها است. فاکتورهایی مانند ارث، تغذیه، رژیم غذایی، میزان تمرینات ورزشی و نرمشی، مصرف الکل و سیگار پزشک متخصص را قادر می‌سازد که آینده استخوان‌های انسان را تا حدودی پیش‌بینی کند.

اصولا استخوان‌های بدن انسان در طول یک روز بوجود نمی‌آیند و سالیان دری طول می‌کشد تا استخوان‌ها شکل بگیرند، استخوان‌ها در طول عمر انسان مدل و شکل خود را تغییر می‌دهند و انسان تا زمان بروز انفاق و یا حادثه منجر به شکستگی و ترک‌برداری از این تغییرات آگاه نیست.

شرایط بخصوصی احتمال ابتلا به پوکی استخوان را افزایش می‌دهد

بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های کبدی و کلیوی، مصرف طولانی مدت داروهای مخصوص صرع، تیروئید و داروهای معده، مشکل جذب و گوارش غذا به علت بیماری‌های معده و روده، مشکل هورمونی مانند کاهش استروژن و تستوسترون، مصرف الکل و دخانیات، وزن پایین بدن، بی‌حرکتی‌های بلندمدت به علت بیماری و یا تنبلی و یا شرایط خاص کاری و مصرف غذاهای آماده و بی توجهی به تغذیه مناسب شرایط ابتلا به پوکی استخوان را فراهم می‌کند.

علی‌رغم عوامل ژنتیکی در تعین مقاومت و چگالی استخوان‌ها، عوامل محیطی نیز نقش بسزایی در این زمینه دارند.

نقش کلیدی ویتامین D

کودکانی که در آپارتمان زندگی می‌کنند کمتر در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند و میزان دریافت ویتامینD در آنها کاهش می‌یابد، کودکان امروزی کم تحرک شده‌اند و مدت‌های طولانی در مقابل کامپیوتر و تلویزیون بی‌حرکت قرار می‌گیرند، افراد به جای شیر، نوشابه مصرف می‌کنند که دشمن استخوان‌ها است.

تعداد مصرف کنندگان دخانیات در همه مقاطع سنی بالا است و این عادت نادرست در کاهش چگالی استخوان‌ها موثر است، افراد در سنین مختلف برای حفظ تناسب اندام به جای ورزش و تمرین منظم، با رعایت رژیم‌های غذایی نامناسب، خود را دچار سوء تغذیه کرده و از همان زمان بیماری پوکی استخوان خود را در خود پرورش می‌دهند.

تغذیه و پوکی استخوان

تغذیه و رژیم غذایی مطلوب موثرترین عامل سلامتی استخوان‌ها محسوب می‌گردد، تغذیه ناسالم حتی اگر با تمرینات ورزشی همراه باشد می‌تواند موجب شکنندگی و نارسائی استخوان‌ شود.

اولین ماده حیاتی برای ادامه حیات استخوان‌ها کلسیم است، خانم‌هایی که بالای ۵۰ سال سن دارند حداقل احتیاج به ۱۵۰۰ میلی‌گرم کلسیم در طول روز دارند که این میزان کلسیم در ۴ لیوان شیر موجود است.

علاوه بر شیر دانه‌های روغنی و انواع آجیل‌ ، تخم‌مرغ، ماهی‌ها، سبزیجات و انواع دانه‌های سبز مانند لوبیا حاوی کلسیم هستند و ویتامین D هم به عنوان تغذیه کمکی در جذب کلسیم موثر است.

مصرف بالای نمک سبب از دست دادن کلسیم می‌گردد، غذاهای آماده در بسته‌بندی‌ها حاوی میزان قابل ملاحظه نمک هستند که علاوه بر پوکی استخوان باعث افزایش فشار خون می‌شود.

فارس

منبع: دکتر سلام