بایگانی دسته ی : گردشگری

هتل اواکس با چشم‌اندازی زیبا از آبشار نیاگارا، دارای مرکز تناسب اندام، استخر سر‌پوشیده، آب‌گرم و حتی سالنی برای تماشای زیبای آبشار در طبقه‌ی چهاردهم است.

پول‌نیوز -اکثریت کانادایی‌ها و همچنین آمریکایی‌ها اعلام کرده‌اند که پایتخت جهان برای ماه‌عسل، آبشار نیاگارا است و سفر به آن برای هر شخصی نیاز است. زمانی که از خواب بیدار می‌شوید و با چشم‌انداز آبشار نیاگارا روبه رو می‌شوید، تمام خستگی‌های روز قبل را فراموش می‌کنید و با انرژی ویژه‌ای روز خود را شروع خواهید کرد.
 

هتلی مجلل با چشم‌انداز آبشار نیاگارا که با اقامت در آن در فصل پاییز می‌توانید از تخفیف ویژه‌ای برخوردار شوید، تخفیفی که مسافران فصل تابستان از آن بی‌نصیب خواهند ماند. تمام اتاق‌های این هتل دارای چشم‌انداز نیست.

اتاق‌ها به سه نوع مجلل، سوئیت دیپلمات و اتاق نشیمن تقسیم می‌شوند که همه‌ی آن‌ها شیک و راحت هستند. این هتل مجلل شامل: آبگرم و ماساژ، مانیکور و دیگر خدمات طبیعی و آرامش‌بخشی است که خستگی‌های روز را از بین می‌برد. علاوه بر‌ آن، مرکز تناسب اندام و استخر سر‌پوشیده نیز در این هتل موجود است.

 رستوران هتل نیز با انواع استیک، غذا‌های دریایی، ایتالیایی و آسیایی خدمت‌رسانی می‌کند. سرگرمی و هیجان نیز در این هتل در دسترس است، مثلا می‌‌توانید هنگام اقامت در این هتل، از بازی‌های روی میزی که در آن تعبیه شده است، استفاده کنید.

هتل اواکس با چشم‌اندازی زیبا از آبشار نیاگارا، دارای مرکز تناسب اندام، استخر سر‌پوشیده، آب‌گرم و حتی سالنی برای تماشای زیبای آبشار در طبقه‌ی چهاردهم است.

 اگر قرار است در این سفر همراه خانواده باشید، هتل اواکس می‌تواند انتخاب مناسبی باشد زیرا این هتل دارای یک زمین بازی برای کودکان است.
رستوران‌های اپلبی (Applebee) و پرکینز (Perkins) در محوطه‌ی هتل با قیمت مناسب آماده‌ی خدمت‌رسانی هستند. علاوه بر آن، رستوران رمینگتون نیز با محیطی بی نظیر، استیک و غذا‌های دریایی لذیذ و عالی را سرو می‌کند. با اقامت در این هتل، به جاذبه‌های شهری نظیر: برج اسکای لون و تئاتر ایمکس نیز دسترسی خواهید داشت.

منبع:کجارو

منبع: پول نیوز

«زیباترین مکان در کره زمین»، لقبی است که گردشگران به سواحل باشکوه پالاوان نسبت داده‌اند

پول‌نیوز -کشور فیلیپین، سرزمینی است هزار جزیره با مناظری حیرت‌انگیز و فوق‌العاده از طبیعت که توانسته است در بین گردشگران و علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی، از محبوبیت فراوانی برخوردار شود. سواحل متعدد این سرزمین آسیایی، همانند گوهری است درخشان که در مقابل بسیاری از سواحل مطرح و مشهور سراسر دنیا، قد برافراشته و با تمام زیبایی‌هایی که دارد، همانند رقیبی سرسخت و البته جسور، میزبان جمع بسیاری از گردشگران است.

در بین تمامی سواحل این کشور و جزایر جهان، جزیره‌ی زیبا و شگفت‌انگیز پالاوان توانسته است، مقام بهترین جزیره را از دید گردشگران و افرادی که به آن سفر کرده‌اند، به خود اختصاص دهد. قطعا دلایل مختلفی برای این انتخاب وجود دارد که در این مقاله به بیان مهم‌ترین آن‌ها می‌پردازیم.

طبیعت بی‌نظیر و دست نخورده، ساحل سفید نقره‌ای و غواصی در سطح کلاس جهانی، گردشگران و مسافران سراسر این کره‌ی خاکی را به حضور در این جزیره‌های پراکنده در فیلپین سوق می‌دهد. به گونه‌ای که «زیباترین مکان روی زمین»، لقبی است که علاقه‌مندان به جزیره‌گردی و عاشقان به طبیعت بکر و منحصربه‌فرد ساحلی، به پالاوان داده‌اند.

صخره‌ها و تخته‌سنگ‌های تشکیل شده از سنگ آهک، تصویری زیبا و مبهوت کننده را ایجاد کرده است. درواقع می‌توان این تصاویر زیبا و رویایی را تجسمی از دنیایی غیر مادی و ماورای زمینی پنداشت که هنگام قرار گرفتن در کرانه‌ی تماشایی دریای فیروزه‌ای سواحل پالاوان، چشم هر گردشگر و بیننده‌ای را به خود خیره می‌سازد.

منظره‌ای باورنکردی از زیبایی و شکوه سواحل سفید و نقره‌ای و ادغام آن با دریایی فیروزه‌رنگ که زیباییش، مسافران و توریست‌های بسیاری را مسحور خود کرده است. مکانی که بازدیدکنندگان با سفر به مجمع‌الجزایر فیلپین، می‌توانند شاهد آن باشند.

منبع:کجارو

منبع: پول نیوز

ماهنامه همشهری سرزمین من – نسیبه فضل اللهی: غذا از جذاب ترین بخش های هر سفری است؛ عطر دارچین و غوغای بی حد و حسبا زعفران در کاسه لعابی حلیم بادمجان اصفهان، پیچ و تاب رشته های فالوده شیرازی در بستر ارغوانی شهد آلبالو، بوی جنگل باران خورده به وقت صرف «میرزاقاسمی»، شمه نامتناهی از غذاهایی است که خاطره راسته ها، دشت ها، کوچه ها و روستاهای بسیاری را زنده می کند.

یکی از علایق همیشگی گردشگران در هر گوشه دنیا، خوردن و چشیدن غذاها، نوشاک ها و خوراک های بومی هر منطقه است که نظیرش در جای دیگری یافت نمی شود یا اگر هم پیدا شود به اصالت شهر یا روستای زادگاهش نیست.

«گردشگری غذا» یا «Travel to eat»، امروزه به یکی از ژانرهای سفر و گردشگری در سراسر جهان بدل شده است و گردشگران و مسافران بی شماری به قصد و نیت چشیدن غذا، راهی سفر، غذاخوری ها و راسته های غذافروشی شهرها و کشورهای مختلف می شوند. اما این گردشگران برای چشیدن غذاهای بومی نه سراغ غذاخوری های معمول و مشهور، که یکراست سراغ شلوغ ترین خیابان های شهر می روند؛ جایی که چندین دکه غذافروشی زیر برق آفتاب یا شرشر باران ایستاده اند و به مشتریان گرسنه شان غذایی گوارا و صدالبته ارزان می فروشند.

چندماهی است که خیابان تاریخی «سی تیر» تهران نیز به جمع راسته های غذافروشی پیوسته است و در سایه سار درختان کهنسال پایتخت و در قلب تهران دیروز، با غذاهای متنوع از مشتریان و مسافران گرسنه اش پذیرایی می کند.

 

با وجود توصیه های همیشگی سازمان های «بهداشت و غذا»، هنوز انگشت اتهام بسیاری از پزشکان و متخصصان امور غذا به سوی این دکه ها گرفته شده است. با وجود چنین اتهام های طولانی و تمام نشدنی نسبت به فروشندگان دوره گرد و دکه های غذافروشی، اما اقبال به این فروشندگان و دوره گردها رو کرده است و هر سال به تعداد مشتریان شان اضافه می شود. تجربه غذاخوردن در این دکه ها، تجربه ای فراموش نشدنی، خوشمزه و رنگارنگ است.

منظره دست هایی که به تندی حرکت می کنند و کباب های تابه ای یا فلافل های نارنجی رنگی که در تابه پرروغن ریخته می شوند، به همراه عطر سیب زمینی که در پوششی از «ادویه کاری» خوابانده شده و حالا در بستر روغنی به جلز و ولز افتاده است. گردشگران بسیاری را به هیجان آورده، به قدری که سختی راه را به جان خریده اند و برای چشیدن طعم غذایی، دل به دریا زده اند. اگر تا به حال سراغ این دکه های پرسر و صدا نرفته اید و در آن ها غذایی نخورده اید، مطمئن باشید که لحظه پرشکوهی را از دست داده اید و خودتان را از ضیافت بی مانندی محروم کردهاید؛ ضیافتی از بشقاب های رنگارنگ، محاصره ای از عطرهای تند و مزه های ملس و گوارا. وقت ماجراجویی رسیده و این بار باید «شکم» را مجهز کرد و به میدان برد.

وصف طعام

بچه که بودیم؛ غذای خیابانی حکم «لولو» را داشت که باید فرسنگ ها از آن دوری می کردیم و هوس خوردن و چشیدنش را به گور می بردیم، اما مگر کسی می توانست در تابستانی داغ از منظره خنک کاسه های لعابی رنگ خودداری کند که غرق برگه های هلو و انجیر بودند. دود زغال و عطر بلال برشته، فقط در تابستان های بدون مدرسه بلند می شد و هر بچه ای را از کنج خانه به بیرون می کشید. زمستان های یخ زده، حکایت ها و خوراک های زمستانی خودش را داشت؛ سیخ لبوهای درست و سرخ رنگ در سینی هرم زده و داغ، صد مرتبه به خوشمزگی سرمای زمستان می افزود.

صد البته که نباید کوه باقالی را در این سرمای استخوان سوز از یاد برد که با عطر سرکه و بوی گلپر، زمستان را به خاطره ای خوشبو و خوش طعم تبدیل می کردند. سابقه خوراک ها و غذاهای خیابانی ایران فقط محدود به لبوی زمستان و کاهو و سکنجبین تابستان نیست اما خیابان های شهرهای مختلف به مرور از گاری ها و چرخی های دستفروش که خوراک و غذاهای فصلی می فروختند، خالی شدند، منظره ای که امروزه و با گذشت چندین سال به عنوان یکی از اهداف گردشگری شهر تهران مطرح شده است.

چند ماهی است که خیابان سی تیر تهران، میزبان دکه ها و گاری های دستفروش شده است که نوشاک و غذاهای آماده می فروشند. غذاهای خیابانی به خصوص در راسته خوراکی ها، یکی از مقاصد گردشگری در همه جای دنیاست.

اشتیاق مسافران برای چشیدن غذاهای محلی و بومی به قدری است که گونه ای از سفر طراحی و شایع شده که مقصدش خوراک پزی ها و خوراک فروشی های خیابانی است و حتی انتشارات «lonely planet» در سال ۲۰۱۲ میلادی (۱۳۹۰ خورشیدی) اقدام به انتشار کتابی به نام «بهترین غذاهای خیابانی، کجا آن ها را پیدا کنیم و چطور بپزیم؟» (world’s best street food: where to find it and how to make it)، نوشته «ریچارد دیتیلز» کرد که در آن فهرست متنوعی از غذاهای خیابانی شهرهای مختلف جهان، به همراه دستور پخت غذا و نشانی دکه های غذافروشی هر غذا گردآوری شده بود.

اما چرا غذاهای خیابانی و راسته خوراکی ها به یکی از مقصدهای گردشگری تبدیل می شود؟ به گفته بیشتر گردشگران، سه دلیل عمده برای رجوع به راسته ها و دکه های غذافروشی وجود دارد که شامل مقرون به صرفه بودن، چشیدن غذاهای محلی و طعم خاطره انگیزی است که با خوردن هر غذا، انبوهی از خاطره در مسافران زنده می شود.

غذاهای خیابانی از باستان تا امروز

غذاهای خیابانی، غذاهای حاضر و آماده ای هستند که علاوه بر قیمت ارزان، با سرعت آماده می شوند و در اختیار مشتریان و مسافران قرار می گیرند. این غذاها در گاری ها، دکه های غذافروشی و راسته ها عرضه می شود و به غیر از خیابان، جشنواره ها، فستیوال ها و نمایشگاه ها از دیگر مراکز عرضه غذاهای خیابانی است.

احتمالا باستانی ترین غذای خیابانی، ماهی های کوچک و سرخ شده ای بودند که در رهگذرهای یونان باستان عرضه می شدند. در واکاوی ها و حفریات شهر «پمپئی» روم باستان به شمار زیادی از دوره گردهایی بر می خوریم که روزانه غذاهای محلی می فروخته اند. تصویر غذاخوری ها و دوره گردهای روم باستان، شباهت بسیاری با راسته های غذافروشی امروزی دارد.

رومی ها به دلیل رشد زیاد و سریع جمعیت انسانی، ایده های جالب و بدیعی برای سکونت و رفاه مردم داشتند و ایده دکه های غذافروشی نیز یکی از این ایده هاست. غذاهای خیابانی در حجم وسیع در روم باستان تولید می شدند و در اختیار فقرا و مردمی قرار می گرفتند که اسباب پخت و پز در دسترس نداشتند.

اما در تاریخچه راسته خوراکی ها (خیابانی که در آن غذاهای خیابانی فروخته می شود)، نام ترکیه پیش از سایر کشورها به چشم می خورد. ترکیه عثمانی در سال ۱۵۰۲ میلادی (۸۸۱ خورشیدی) تصمیم به عرضه غذاهای خیابانی در سطح گسترده گرفت. برای نخستین بار در ترکیه، یک حکومت محلی تصمیم گرفت در عرضه غذاهای محلی دخالت و حتی آن را به محل درآمدی برای حکومت وقت تبدیل کند. تصمیم ترکیه عثمانی برای سال ها و قرون آینده مفید واقع شد و امروزه شهر استانبول علاوه بر مراکز گردشگری تاریخی به یکی از مقاصد شکم گردی در جهان تبدیل شده است.

مسافران ترکیه، استانبول را به واسطه «ایاصوفیه» و ماهی های کوچک و تُرد «بالیک اِکمِک»، کباب «دُنر» و دلمه های صدفی می شناسند که در گاری های دستی و خیابان های پررفت و آمد این شهر نظیر «میدان تکسیم»، «استقلال» یا «امینوم» فروخته می شود.

آمریکا با سال ها فاصله توانست خود را به ترکیه و صنعت جذاب «گردشگری غذا» برساند. زنان آفریقایی که در قرون ۱۸ و ۱۹ میلادی، به مردم کوچه و خیابان میوه، کیک، آجیل، قهوه و بیسکوییت می فروختند، شروع به فروختن غذاهای محلی یا حاضر و آماده کردند. همین اتفاق برای فرانسه و شهر پاریس افتاد، سیب زمینی های سرخ کرده که نخستین بار در شهر پاریس و سال ۱۸۴۰ میلادی (۱۲۱۸ خورشیدی) در خلال جشنواره ای ارائه شد، به سرعت خود را به عنوان غذای خیابانی فرانسوی و تحت نام «فرنچ فرایز» (French fries) جا انداخت.

سفرهای شکم گردی

با رشد صنعت گردشگری، مشاغل دیگری نیز رشد و توسعه پیدا می کند، یکی از مشاغل وابسته به صنعت گردشگری، تولید و ارائه غذاهای محلی و خیابانی است. رشد صنعت گردشگری یکی از عواملی است که خواه ناخواه به رشد غذاهای خیابانی کمک کرده است. معادله ساده ای است؛ یعنی رشد گردشگری با رشد مشاغل دیگر و از همه مهم تر با چشیدن و خوردن «غذا» همراه است. انتشار کتاب «بهترین غذاهای خیابانی…» و استقبال خوانندگانش، نشان داد که الگوی سفر تغییر کرده و تجربه غذاهای محلی و بومی، جای تماشای اماکن تاریخی را گرفته است.

بسیاری از مقاصد گردشگری نظیر شهر نیویورک که جمعیت کثیری از مهاجران و اقلیت ها را در خود جای داده است، در گردشگری غذایی نیز از تنوع جمعیتی بهره و غذاهای متنوعی ارائه می کند. مسافران و گردشگران نیویورک می توانند در این شهر فلافل خاورمیانه، جوجه جاماییکایی، وافل بلژیکی و هات داگ آلمانی بخورند و جهانی را در یک خیابان تجربه کنند.

به تجربه و روایت گردشگران، یکی از بهترین غذاهای خیابانی در «بانکوک» ارائه می شود؛ تنوع غذایی، کیفیت محصولات، قیمت ارزان و زیبایی محصولات غذایی باعث شده تا شهر بانکوک، مقصد گردشگرانی باشد که به هوس تجربه غذای جدید، راهی شهر و دیار دیگری شده اند. «سمبوسه»، «چیکن تندری»، «آن تیکی» و «پاکورا»، غذاهای خوش طعم و مزه ای هستند که مسافران هند را از «آگرا» و «دهلی» روانه دکه های غذافروشی می کند.

به گزارش شرکت «کوکاکولا» در سال ۲۰۱۵، میلادی، کشور هند در حال تسخیر بازارهای غذایی است و گردشگری غذا را به عنوان یکی از اهداف عمده صنعت گردشگری در این کشور تعریف و مطرح کرده است. تاثیر غذاهای خیابانی و جذابیت غذاهای خیابانی برای گردشگران خارجی در هند به اندازه ای بود که رستوران هایی موسوم به «QSR» به وجود آمدند که دستورهای غذایی شان الهام گرفته از غذاهای خیابانی در این کشور بود.

«تعاملات غذایی» یکی از اتفاق ها و تجربه های بی نظیری است که حین تجربه غذاخوردن برای هر مسافر یا گردشگری رخ می دهد. مثلا شباهت های غذایی و طعم هایی که میان غذاهای ایران، ترکیه و کشورهای عربی دیده می شود، از نوعی تعامل ذائقه ای حکایت دارد. این اتفاق در مورد بقیه کشورها نیز رخ می دهد، مثلا تاثیر غذای آلمان و چین در غذاهای اندونزیایی به وضوح احساس می شود که می توان از آن به عنوان «تعامل غذای» تعبیر کرد، تعبیر خوش رنگ و لعاب و خوشمزه ای که می تواند کشورها را به یکدیگر نزدیک تر کند.

نوشیدن و چشیدن سی تیر

چند ماهی است که به همت شهرداری منطقه ۱۲ تهران، خیابان سی تیر به راسته خوراکی ها تبدیل شده است. این خیابان که در گذشته یکی از گذرهای مهم در تهران قدیم بوده و امروزه از خیابان های دیدنی و پررفت و آمد شهر شده است، این روزها گذرگاهی از خوراک ها و غذاهای خیابانی شهر تهران شده است. کمی دورتر از «موزه ملی ایران»، تعدادی دکه و گاری غذافروشی دیده می شود که نوشاک های سنتی مانند شربت ها و دمنوش های سنتی و خوراک ها و غذاهای محلی نظیر فلافل و خوراک های گیلانی می فروشند.

تعداد دکه های ثابت این راسته، ۱۷ عدد است که در مواقعی این تعداد به ۳۰ عدد نیز می رسد. دکه های ثابت این راسته غذاهایی مانند «فلافل»، «میرزاقاسمی»، «باقلاقاتق»، «آش رشته»، «حلیم»، «کباب دنر» و «چلوکباب» عرضه می کنند. البته غذاهای فست فود مانند انواع پیتزا و همبرگر و نوشیدنی هایی مانند انواع قهوه و چای نیز در برخی دکه ها فروخته می شود. ساعات کاری این دکه های غذافروشی از ۹ صبح تا ۱۲ شب است.

چندین ماه از ایده راسته غذافروشی در این خیابان گذشته و استقبال عموم نشان داده که ایده راسته غذای خیابانی، ایده جذاب و پرمخاطبی است که ظرفیت بسیاری برای جذب گردشگر شهری دارد، اما راسته سی تیر چه اندازه از راسته خوراکی های استانبول یا نیویورک فاصله دارد؟ آیا سه مشخصه بارز غذاهای خیابانی یعنی قیمت های ارزان، غذاهای محلی و تجربه طعم های متنوع، در این راسته خوراکی ها دیده می شود؟

 

کشور ایران صاحب یکی از مکتب های مادر آشپزی است و تجربه خوردن غذاهای ایرانی یکی از تجارب شگفت انگیزی است که بسیاری از گردشگران خارجی به آن اشاره می کنند. بنا به گزارش «بازار جهانی گردشگری» در سال ۲۰۱۴ میلادی (۱۳۹۲ خورشیدی)، یکی از دلایل گردشگران خارجی برای سفر به ایران، غذاهای خوشمزه و خوش رنگ و لعاب این کشور بوده است. تجربه قدیمی غذاهای خیابانی یا دوره گردهایی که در گذشته، در بازار شهرهای بزرگی مانند تهران، اصفهان یا تبریز اقدام به فروش و عرضه غذاهای خیابانی می کرده اند، می تواند امروزه کمک حال صنعت گردشگری ایران باشد تا راسته سی تیر را به یکی از مقاصد گردشگری تبدیل کند.

درست است که راسته سی تیر برای مخاطب ایرانی جذاب است اما هنوز با الگوی گردشگری غذا فاصله دارد؛ چرا که گردشگر غذا به هوس تجربه غذاهای محلی روانه چنین راسته ها و غذافروشی هایی می شود، اما نگاهی گذرا به  دکه های سی تیر از حجم اندک غذاهای بومی و محلی حکایت می کند که کیفیت درخوری نیز ندارند.

یکی دیگر از موانعی که بر سر راه راسته سی تیر وجود دارد، ساعات کاری این راسته است که با فرارسیدن ۱۲ شب به پایان می رسد. راسته غذاهای خیابانی در سراسر دنیا از معدود خیابان های همیشه بیدار هستند که خاموشی نمی شناسند و همین تحرک و جنب و جوشی که در آن ها احساس می شود، به جذب مخاطبان بیشتر کمک می کند و آن ها را به قطب های گرمابخش گردشگری تبدیل کرده است.

فضای محدودی که در خیابان سی تیر برای دکه های غذافروشی در نظر گرفته شده است، یکی دیگر از موانع پیش روی راسته سی تیر است. تجارب ایران در زمینه آشپزی و سنت تاریخی غذاهای خیابانی می تواند به رشد راسته خوراکی ها در سی تیر کمک کرده، آن را به یکی از مقصدهای خوشمزه برای مسافران و گردشگران خارجی بدل کند.

ون پیتزایی

استانبول، یکی از خوشمزه ترین مقصدهای گردشگری است که مسافران بسیاری به هوس چشیدن و خوردن غذاهای محلی راهی این شهر تاریخی می شوند. در تصویر، فروشنده ای را در حال آماده کردن ساندویچ های «بالیک اکمک» در یکی از راسته خوراکی های این شهر تاریخی می بینید.

نیویورک، یک قرن پیش

سنت غذاهای خیابانی و راسته خوراکی کمتر از ۲۰۰ سال پیش به آمریکا رسید. در آغاز فروختن غذا به عهده زنان آفریقایی بود اما استقبال مشتریان باعث شد تا سبدهای خوراکی، تغییر شکل داده و به صورت واگن ها و گاری های دستی دربیاید که مشتریان از آن ها خرید می کردند.

خوراکی های سی تیر

منبع: برترینها

ماهنامه همشهری سرزمین من – رضا یوسفی: برای فرار از گرمای تابستان و گذراندن آخر هفته در منطقه ای خنک، دامنه های جنوبی البرز انتخابی نزدیک و مناسب است. این کوه ها در عین نزدیکی به تهران، دارای آبشارها، چشمه ها و رودخانه های پرآب و خنکی هستند که هم می توان از هوای معتدل و تمیزشان لذت برد، هم این که پایی در آب خنک زد و گرمای تابستان را به رودخانه خروشان سپرد؛ گرچه برخی نقاط این منطقه بسیار معروف هستند، اما هستند مناطقی که آخر هفته خلوتی دارند.

آبشار «آیینه رود» در تنگه «روح افزا» که در نزدیکی شهر دماوند است، از آبشارهای زیبای منطقه به شمار می رود که گردشگران خسته از هوای تابستان را به ویژه در آخر هفته ها به سوی خود می کشاند. این آبشار که هم فاصله اش از تهران کم است و هم پیاده روی کوتاه و راحتی دارد، می تواند مقصد یکی از سفرهای یک روزه ساکنان تهران و شهرهای اطراف باشد.

راحتی دسترسی با وسایل نقلیه عمومی هم، از دیگر مزیت های این منطقه است. قدم زدن در تنگه روح افزا و تماشای فرود آب و لمس خنکای رودخانه در مرداد واقعا روح افزاست.

در کناب آب و آیینه

چطور برگردیم؟

آبشار: آبشار آیینه رود تقریبا ۳۰ متر ارتفاع دارد و در منطقه ای مرتفع، که حدود دو هزار و ۱۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد، واقع شده است. آب آبشار بسیار خنک است و با توجه به زلالی آّش، نام آیینه رود برازنده اش است. هوای خنک منطقه هم به شما کمک می کند که کوهپیمایی راحتی داشته باشید.

منبع: برترینها

رسول خدادوست در یادداشتی به روستای مرموزی از توابع طالقان استان البرز پرداخته و از دریچه اقتصاد، به چالش های این روستا برای اقتصاد متداول و مرسومِ امروز دنیا نگاه کرده. مردمان این روستا، اصول علم اقتصاد را به چالش کشانده اند.

منبع: پول نیوز

این شهر یکی از قطب‌های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی جهان است.

پول‌نیوز –  نیویورک پرجمعیت‌ترین شهر ایالت نیویورک و ایالات متحده آمریکاست که از ۵ ناحیه شامل برانکس، بروکلین، منهتن، کوینز و استیتن آیلند تشکیل شده‌است.

این شهر یکی از قطب‌های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی جهان است. عده‌ای به دلیل اهمیت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی منحصربه‌فرد نیویورک، این شهر را پایتخت جهان نامیده‌اند.

شهر

نیویورک با داشتن بیش از ۵۳ آسمانخراش با ارتفاع بیش از ۲۰۰ متر، بیشترین تعداد آسمانخراش را در میان شهرهای دنیا داراست.برج آزادی، اولین بنایی است که در مکان مرکز تجارت جهانی نیویورک ساخته شده است.

مطابق آمار سال ۲۰۰۷ نیویورک با احتساب حومه جمعیتی قریب به ۲۰ میلیون نفر دارد. قطار شهری نیویورک که در سال ۱۹۰۴ افتتاح شد، طولانی‌ترین خط متروی جهان است.

بازار بورس نیویورک، بزرگترین بازار بورس جهان در معاملات دلاری است که در خیابان وال استریت قرار دارد.

منبع: پول نیوز

پول‌نیوز – معمولا زمانیکه اسم مرز به گوش ما میخورد، یاد ماموران مسلح، سیم خاردار، سگ های آموزش دیده و کنترل پاسپورت میفتیم. اما مرزها همیشه مانند تصورات ما نیستند. جالب است بدانید که مرز بین بسیاری از کشورها فقط یک خط نمادین است که از پیاده رو یا جاده های حومه شهر عبور میکند. با هم نگاهی میندازیم به چند مرز جالب بین کشورهای جهان.

آلمان – جمهوری چک
 

این نمای شگفت انگیز مرز بین آلمان و چک است. منظره ای فوق العاده و نفس گیر.

 
نروژ – سوئد
 

این سراشیبی در مرز بین نروژ و سوئد قرار دارد.

 
لهستان – اوکراین
 

این ماهی غول پیکر مرز نمادین بین لهستان و اوکراین است. خالق این اثر هنرمند لهستانی Jarosław Koziara است.

 
سوئد – فنلاند
 

شما حتی می توانید در مرز فنلاند و سوئد گلف بازی کنید.

 
آرژانتین – برزیل – پاراگوئه
 

آرژانتین در سمت چپ، برزیل در سمت راست و پاراگوئه در وسط.

 
برزیل – اروگوئه
 

مرز بین این دو کشور از طریق پیاده رو مشخص شده است. سمت چپ برزیل و سمت راست اروگوئه.

 
کانادا – آمریکا
 

مرز بین این دو کشور از شهری به نام دربی لاین عبور میکند، درست از راه این ساختمان.

 
بلژیک – هلند
 

شما می توانید در هلند وارد کافه ای شوید و در بلژیک از آن خارج شوید.

 
نپال – چین
 

مرز بین نپال و چین درست از اورست عبور میکند.

 
آلمان – هلند
 

مرز بین آلمان و هلند با یک نوار فلز در مرکز تجاری Eurode مشخص شده است.

 
روسیه – آمریکا
 

این یک جزیره بین آمریکا و روسیه است. با وجود اینکه تنها ۳۵ کیلومتر از آلاسکا و چوکوتکا فاصله دارد. تفاوت زمانی در این دو منطقه ۲۱ ساعت است.

 
چین – مغولستان
 

هیچ چیز خارق العاده ای در مرز میان این دو کشور وجود ندارد. به جز دو دایناسور غول پیکر.

منبع: پول نیوز

ویژگی هایی مثل معماری و دکوراسیون زیبا و منحصر به فرد، دارا بودن بیش از ۱۰۰ اتاق، دفتر پذیرش بسیار منظم در فضای کافی و آرام، دارا بودن نگهبان و سرویس ۲۴ ساعته پرسنل آموزش دیده و متعهد، دارا بودن سه تلفن (کنار تخت، روی میز و داخل حمام)، تمیز کردن اتاق به صورت دو مرتبه در روز، مغازه و فروشگاه پوشاک و یخچال در داخل اتاق ها با انواع نوشیدنی.

هتل اسپیناس پالاس تهران

این هتل پنج ستاره بیست طبقه دارد و ۷۰۰ واحد اقامتی. ارتفاع ساختمان هتل و قرار گرفتن روی تپه باعث شده مهمانان این هتل نمایی منحصر به فرد از تهران را در مقابل خود ببینند. امکانات و خدمات هتل اسپیناس پالاس در سطح هتل های پنج ستاره دنیا است. از لابی بسیار بزرگ که در بدو ورود توجه مهمانان را به خودش جلب می کند تا امکاناتی مثل مرکز خرید، آرایشگاه، رستوران و فست فود، سالن تنیس، سالن ماساژ و … که همگی در محوطه خود هتل هستند. هتل اسپیناس پالاس برای برگزاری مراسم رسمی هم گزینه مناسبی است زیرا ۱۲ سالن گردهمایی اش ظرفیتی بین ۵۰ تا ۱۲۰۰ نفر دارند. ۴۲ اتاق هم برای کار و قرارداد و اهداف اقتصادی در نظر گرفته شده است.

حداقل هزینه اقامت برای یک شب: ۷۰۰ هزار تومان

هتل درویشی مشهد

هتل پنج ستاره درویشی در اصلی ترین خیابان منتهی به حرم امام رضا (ع)، در فاصله ای کمتر از دو کیلومتر از حرم قرار گرفته است. این هتل معماری منحصر به فردی دارد و در ۲۵ طبقه یکی از مرتفع ترین ساختمان های مشهد است. هتل آتریوم هتلی با فضای باز میانی است و می شود از لابی هتل تا بالاترین طبقه آن را هم دید و همه اتاق ها، پنجره ای به این فضای باز دارند.

این مجموعه رستوران های مختلفی با منوهای متفاوت دارد. رستوران مراکشی با منوی غذاهای عربی، رستوران آتریوم با سرو غذاهای آسیایی، رستوران روف گاردن شامل باغی مصفا و با چشم انداز طبیعت و آسمان و رستوران باربیکیو با سرو انواع کباب هر روز خدمات متنوعی ارائه می دهند. نکته غافلگیرکننده وجود برکه ای در هتل درویشی است. علاوه بر این موارد، این هتل بازارچه سوغات، مجموعه ورزشی، استخر، سونا و سالن ماساژ دارد.

حداقل هزینه اقامت برای یک شب: ۳۲۰ هزار تومان

هتل ترنج کیش

هتل ترنج کیش یک هتل دریایی است که نمونه اش را در ایران به ندرت می توان دید. هتل ترنج در واقع دو بخش دارد. یکی هتل ساحلی چهار طبقه و دیگری واحدهایی که روی آب دریا ساخته شده اند. هتل پنج ستاره ساحلی تلفیقی از عناصر سنتی و مدرن است. واحدهای دریایی همگی چشم اندازهایی رو به غروب جزیره دارند.

کف شیشه ای اتاق های روی سطح دریا یکی از جذابیت های این هتل به شمار می آید. از خدمات هتل ترنج می توان بهت سالن ماساژ، یوگا، رستوران سر باز و سر پوشیده، زمین تنیس، سرزمین بازی، حمام آفتاب و … اشاره کرد. استخری هم در بام هتل وجود دارد که یکی دیگر از ویژگی های خاص این هتل محسوب می شود.

حداقل هزینه اقامت برای یک شب: ۹۷۵ هزار تومان

 

طبق نظر بسیاری از مسافران، هتل القصر بهترین هتل دبی است. یکی از هتل های دبی که به هتل معروف دیگر شهر یعنی دارالمسیاف چسبیده و در بهترین جای شهر در جمیرا قرار دارد. القصر دبی به مراکز خرید و مراکز تفریحی مثل زمین های گلف و تنیس، که البته در تابستان بیشتر محل برگزاری کنسرت هستند، نزدیک است.

اسم هتل خود گویای صفاتش است. القصر ساحل اختصاصی دارد و در ساحلش آلاچیق هایی تعبیه شده و نمای بسیاری از اتاق ها رو به دریا و برج العرب است. رفتار پرسنل آموزش دیده بسیار منظم و محترمانه بوده و کیفیت خدمات فوق العاده قوی است. چیدمان اتاق های این هتل دبی، رنگ و بوی عربی دارند و همچنین امکاناتی نظیر رستوران، سالن ورزش، اینترنت پرسرعت، سرو غذا در اتاق، سوییت، استخر و تسهیلات برای معلولین را هم داراست.

 
حداقل هزینه اقامت برای یک شب: یک میلیون و ۹۰۰ هزار تومان

هتل پراپالاس ترکیه

 

هتل پراپالاس از هتل های معروف استانبول است که در سال ۱۸۹۵ تاسیس شده و با طراحی ویژه نئوکلاسیک، هنر جدید و سبک های شرقی اش، بیش از آن که هتل باشد، می توان آن را یک موزه حساب کرد. اتاق های بزرگ و دلباز پراپالاس استانبول با مبلمانی کلاسیک و چیدمانی منحصر به فرد که ترکیبی از سبک اروپایی و عثمانی است، منظره خیره کننده ای از شهر و حتی گلدن هورن یا شاخ طلایی را به نمایش می گذارد.

رستوران آگاتا هم با غذاهای فرانسوی، ایتالیایی و ترکی و نانوایی فرانسوی اش که شکلات ها و کیک هایی لذیذ سرو می کند. پراپالاس همچنین دارای مرکز اسپا، استخر سرپوشیده، حمام ترکی، سونا و جکوزی است و در همه قسمت هایش اینترنت پر سرعت دارد. از هتل تا متروی تونل استیشن فقط پنج دقیقه فاصله دارید و موزه پرا، برج گالاتا و خیابان استقلال در دو کیلومتری شما هستند.

حداقل اقامت برای یک شب: ۷۰۰ هزار تومان

هتل ناسیونال مسکو

 

هتل پنج ستاره ناسیونال مسکو در سال ۱۹۰۳ ساخته شد و در دهه ۱۹۹۰ مجددا بازسازی شد. این هتل دارای یک معماری تاریخی است و در مرکز مسکو قرار دارد. هتل ناسیونال فاصله چندانی با میدان سرخ و کرملین نداشته و حدود یک ساعت با فرودگاه بین المللی مسکو فاصله دارد.

یکی از ویژگی هایی که این هتل را نسبت به دیگر هتل های روسیه متمایز ساخته است، نزدیکی این هتل به ایستگاه های مترو تئاتر آلنایا و آخوتنی ریاد است. امکانات این هتل شامل رستوران، سونا، استخر، پارکینگ، سیستم حفاظتی، سالن ورزش، تلویزیون، یخچال، رادیو و ماهواره، اینترنت، روزنامه روز، سشوار، حمام، تلفن، سالن کنفرانس، مرکز تجاری، لباسشویی و خشکشویی، آرایشگاه، گیشه فروش بلیت هوایی، گیشه فروش بلیت راه آهن و فروشگاه است.

حداقل هزینه اقامت برای یک شب: ۶۰۰ هزار تومان

منبع: برترینها

گرمترین مناطق این کشور زمینهای پست در مناطق جنوبی و غربی رومانی است که درجه حرارت در جولای و آگوست به ۱۰۰ فارنهایت نیز می‌رسد.

پول‌نیوز-شاید رومانی به اندازه‌ی دیگر کشورهای اروپایی شناخته شده نباشد، اما حقیقت این است که این کشور زیبا که در جنوب شرقی اروپا واقع شده است، ازآن چیزی که خیلی از مردم تصور می‌کنند جالب‌تر باشد. این کشور مملو از شهرهای قرون وسطایی و زیبا، قلعه‌های بی نظیر و زمین‌های کشاورزی زیبا است.

آب و هوای رومانی تقریبا شبیه به شمال شرقی ایالت متحده است، و ۴ فصل مجزا هم دارد. بهار در این کشور صبحها و شب‌های خنکی دارد و روزهای گرم. تابستان رومانی کاملا گرم است.

 گرمترین مناطق این کشور زمینهای پست در مناطق جنوبی و غربی رومانی است که درجه حرارت در جولای و آگوست به ۱۰۰ فارنهایت نیز می‌رسد. اما همیشه هوا در ارتفاعات خنک‌تر است. پاییز رومانی خشک و خنک است و زمستانهایش می‌تواند بسیار سرد باشد خصوصا در کوهها.

 بارش برف نیز در دسامبر تا اواسط مارچ دیده می‌شود. گرمترین ماه جولای و سردترین آنها ژانویه است.

 اما قابل ذکر است که آب و هوای مناطق مختلف رومانی متفاوت است. گفته می‌شود بهترین زمان برای سفر به این کشور زیبا بین ماههای مارچ و اکتبر است.

منبع: پول نیوز

برترین ها – ترجمه از محمد پارسا حاتمی: از گذشته‌های دور ما درباره جنگ‌ بین کشورها و فتح سرزمین‌ها شنیده ایم و اگر به ما بگویند که عامل موفقیت در این جنگ‌ها چه بوده است، شاید اولین موردی که به ذهن مان خطور کند داشتن ارتشی بزرگ و نیرومند باشد. اما برای کشور یا شهری که مورد حمله قرار گرفته چه عاملی می‌تواند مهم باشد؟ جواب داشتن سدی محکم و غیر قابل نفوذ در برابر دشمن است.

همین حالا که جواب را گفتیم مطمئن‌ هستیم اولین موردی که به ذهن‌تان رسیده دیوار بزرگ چین است، بله همانی که امروزه مقصد گردشگری بسیاری از مسافران شده و قدم زدن بر روی آن آرزوی هر شخص.

 

مردم شهر ویزبه که شهری واقع در کشور سوییس است در قرن ۱۲ میلادی یعنی همان زمانی که ساخت دیوار در اطراف شهرهای اروپا رواج یافته بود، تصمیم به ساخت دیواری به ارتفاع ۶ متر و بدون برج مراقبت کردند تا از قافله عقب نمانند.

اما در قرن ۱۳ میلادی جنگی اتفاق افتاد که دلیلی شد تا مردم این شهر شور و اشتیاقی مضاعف پیدا کنند تا زودتر کار ساخت دیوارها را به اتمام برسانند و همچنین تصمیم گرفتند که ۲۹ عدد برج دیدبانی هم به آن اضافه کنند که امروزه ۲تا از آن‌ها تخریب شده و تنها ۲۷ عدد از آن باقی مانده است.

۹- هرر (Harar)

 

هرر شهری با وسعت زیاد و دیوار کشی شده واقع در شرق کشور اتیوپی است که برای قرن‌ها مرکز تجارتی بوده و در آن زمان با اعراب و آفریقاییان بازرگانی زیادی داشته‌اند. همچنین این شهر با داشتن ۸۲ مسجد و ۱۰۲ بارگاه زیارتی یکی از مهم‌ترین شهرهای جهان اسلام است.

هرر یکی از شهرهای حکومت عثمانی بوده است که جزئی از شاخ آفریقا محسوب می‌شود. دیوارهای این شهر در قرن ۱۶ میلادی با ۵ ورودی ساخته شد و امروزه وقتی که از بالا به آن نگاه می‌کنید جلوه زیبایی که این دیوارها به شهر داده‌اند را بخوبی می‌بینید.

۸- پینگ یائو (Pingyao)

 

پینگ یائو شهری کوچک و بازسازی شده در کشور چین است که دیوارهای عظیم و با شکوه آن شامل ۷۲ برج دیدبانی  و ۶ ورودی است بطوری که با دیدن آن به عظمت و هیبت اش پی خواهید برد. در سال ۲۰۰۴ (۱۳۸۴) یکی از دیوارها کاملا فرو ریخت اما بازهم بازسازی به دادش رسید و دوباره آن را از نو بنا کردند و اکنون از آن به عنوان یکی از سالم‌ترین دیوارهای موجود نام می‌برند. این شهر تاریخی در میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است.

۷- اوبیدوز (Óbidos)

 

اوربیدوز شهری کوچک در قسمت غربی کشور پرتغال است که در تپه ها و کوهپایه‌ها بنا شده، به همراه دیواری مستحکم که کل شهر را فرا گرفته است. این شهر توسط موروها (Moors) پایه گذاری شد و در سال ۱۱۴۸ میلادی توسط اولین پادشاه پرتغال، آفونسو هنری (Afonso Henriques) تسخیر شد و به امپراطوری آنان درآمد.

دیوار حفاظتی در قرن ۱۴ میلادی بازسازی شد و در آن از سنگ مرمر و سنگ آهک استفاده شد. اما اوربیدوز از نظر اینکه میدان، دیوارها و خیابان‌ها به سبک قرون وسطایی حفظ شده‌اند، امروزه یکی از اصلی ترین مقاصد گردشگری برای اشخاصی است که علاقه مند به این دوران هستند.

۶- شیان (Xi’an)

 

شیان شهری قدیمی در کشور چین است با قدمتی بیش از ۳۱۰۰ سال که برای ۱۰۰۰ سال نیز پایتخت ۱۳ سلسله و امپراطوری بوده است و در مجموع ۷۳ نفر بر آن حکم فرمایی کرده‌اند. شیان در پایانه شرقی جاده ابریشم قرار گرفته و نزدیک به موزه ارتش تراکوتا (سربازان سفالین) قرار دارد.

همچنین این شهر خواهر خوانده اصفهان نیز می‌باشد. این دیوار در قرن ۱۴ میلادی ساخته شده است و یکی از بزرگترین دیوارهای ساخته شده در جهان است. عرض آن آنقدر بزرگ هست که همزمان ۵ دوچرخه سوار بتوانند در کنار هم حرکت کنند.

۵- ایتچان کلا (Itchan Kala)

 

ایتچان کلا شهرکی داخلی درون شهر خیوا (Khiva) در کشور ازبکستان است که شامل بناها و خانه‌هایی آجری با ترکیبی دلنشین است که در قرن نوزدهم میلادی ساخته شده است و شامل ۴ ورودی در هر ضلع مستطیلی شکل آن است.

این بنا بارها و بارها فرو ریخته اما همیشه آن را بازسازی کرده‌اند و در سازمان جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده. به شما پیشنهاد می‌کنیم که اگر به دیدن این بنا رفتید حتما قبل از غروب آفتاب آن جا باشید تا با بخش دیدنی و جذاب این شهر تاریخی که رنگ دیوارهای آن هنگام پخش شدن نور خورشید بر روی آن است را از دست ندهید.

۴- اویلا (Avila)

 

اویلا در قسمت غربی کشور اسپانیا و در بالای تپه‌های سنگی آن منطقه که از آب و هوایی خاص و ویژه برخوردار است، ساخته شده است. بخش قدیمی این شهر تماماً توسط دیوارهای باشکوه‌اش تسخیر شده است اما در بخش خارجی شهر پیشرفت داشته و ساختمان‌هایی در اطراف آن ساخته شده است. این حصار شامل ۸۸ برج مراقبت و ۹ ورودی است که در طی قرون یازده تا دوازده میلادی تکمیل و ساخته شده است.

۳- کِرکسون (Carcassonne)

 

کرکسون شهری واقع در جنوب کشور فرانسه است که عنوان بزرگترین دیوار را در اروپا به خود اختصاص داده و بهترین شهر در دنیا است که از دیوارهایش بخوبی حفاظت شده و بسیار سالم مانده‌اند که خب بازسازی‌های انجام شده هم بی‌تاثیر نبوده و بخوبی انجام شده است.

یکی از بخش‌های دیدنی و جذاب این قلعه بخشی است بنام Roman  که متفاوت از دیگر دیوارهای قرون وسطایی بوده و در آن از آجرهای قرمز رنگ و برای سقفش از سفال‌های رنگی استفاده شده است. نکته جالب توجه درباره این بنا تعلق داشتن یکی از برج‌هایش به افراد کاتولیک برای بازجویی‌ کردن افراد در قرن سیزده میلادی بوده است و همچنان هم به برج بازجویی (The Inquisition Tower) معروف است. همچنین در نسخه سال ۱۹۹۱ فیلم رابین هود، این قلعه بخشی از مکان فیلم برداری بوده است.

۲- اورشلیم (Jerusalem)

 

اورشلیم یا همان بیت المقدس، یک شهر مذهبی است که هر سه نوع مذهب اسلام، مسیحی و یهودی در آن زندگی می‌کنند در حالی که این شهر مدرن‌ترین و بزرگ‌ترین و حتی پایتخت اسرائیل است. این شهر زیبا، تلفیقی از قرن یک و قرن بیست و یک است، جایی که بافت قدیمی در کنار بافت جدید و ساختمان‌های بلند بلند با هم تضادی زیبا ایجاد کرده اند.

بخش دیوار کشیده شده اورشلیم که در قرن نوزدهم تمام شهر را شامل می‌شد، امروزه به شهر قدیمی (Old City) معروف است و به چهار بخش تقسیم شده است. بخش مسلمان، یهودی، مسیحی و ارمنی نشین. این دیوارها از زمان‌های خیلی دور و برای حفاظت ساخته شده‌اند. در قرن شانزدهم امپراطوری عثمانی تصمیم به بازسازی دیواری که تنها خرابه‌هایی از آن مانده بود می‌کند و دیوارهایی که شما اکنون مشاهده می‌کنید بجای مانده از آن دوره است.

۱- دوبروونیک (Dubrovnik)

 

و در نهایت می‌رسیم به نگین اینگونه شهرها، یعنی دوبروونیک، شهری با دیواره‌هایی بلند که در کشور کرواسی و در سواحل دریای آدریاتیک (Adriatic) قرار دارد و به مروارید دریای آدریاتیک (Pearl of the Adriatic) معروف است.

این شهر یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری و توریستی حوضه مدیترانه است. در زمان احداث این شهر، آن را به هدف تجارت دریایی بنا کردند. این شهر در قرون وسطی به تنها شهری تبدیل شد که توانست در این تجارت رقیب شهر ونیز(Venice) شود و همچنین پیشرفت‌های قابل توجهی در قرون ۱۵ و۱۶ میلادی داشته باشد. اما در مجموع این شهر و پیشرفت‌هایش در بین قرون ۱۲ تا ۱۷ انجام شده و بخوبی تا الان حفظ شده است.

منبع: برترینها