بایگانی دسته ی : بین‌الملل

«دونالد ترامپ» که در کمپ‌دیوید به سر می‌برد، امشب در یک کنفرانس خبری زنده در برابر خبرنگاران حاضر شد. این کنفرانس پس از رایزنی ترامپ و تیم سیاسی و امنیتی‌اش با رهبران کنگره در اقامتگاه کمپ‌دیوید برگزار شد. در ابتدای این کنفرانس، «پاول رایان» رئیس مجلس نمایندگان از دستاوردهای بزرگ ملت آمریکا در سال ۲۰۱۷ (سال زمامداری ترامپ) و طرح‌ریزی برنامه‌های جدید برای افزایش سهم مردم آمریکا از رونق اقتصادی این کشور، سخن گفت.


ترامپ هم البته از تلاش برای تقویت ارتش کشورش و جلوگیری از ورود مواد مخدر به آمریکا در سال ۲۰۱۸ سخن گفت. در بخش سوال و جواب رئیس‌جمهور آمریکا و خبرنگاران کشورش، ابتدا نظر ترامپ در خصوص کتاب «آتش و خشم» پرسیده شد؛ کتابی که در خصوص رفتار نابهنجار ترامپ در طی یک سال زمامداری در کاخ سفید نوشته شده و آقای رئیس‌جمهور را به شدت عصبانی کرده است.

ترامپ در رد مسائل مطرح‌شده در این کتاب گفت: «من به یکی از بهترین دانشگاه‌های این کشور رفتم؛ میلیاردها دلار پول درآوردم، ۱۰ سال در تلویزیون بودم و فقط با یک‌بار نامزدی، رئیس‌جمهور آمریکا شدم.» وی همچنین نویسنده این کتاب را به پیروی از خبرنگارانی که «اخبار جعلی» در خصوص موفقیت‌های وی منتشر می‌کنند متهم کرد. ترامپ همچنین گفت «این خوب نیست که هر کس هر چیزی به ذهنش می‌رسد بتواند منتشر و کشور را ضعیف کند؛ بهرحال تکرار می‌کنم: نوشته‌های این کتاب، رویاپردازی است و من هیچ‌گاه با این فرد (نویسنده کتاب) در کاخ سفید ملاقات و مصاحبه نکرده‌ام.»

سوال بعدی در خصوص دیپلماسی المپیکی دو کره بود. روسای جمهور دو کره اخیراً از لزوم گفت‌وگوی دولت‌مردهایشان با یکدیگر در خصوص نحوه حضور ورزشکاران کره شمالی در المپیک زمستانی کره جنوبی سخن گفته‌اند. ترامپ گفت: «رئیس‌جمهور کره جنوبی با من تماس گرفت و بخاطر موضع سرسختانه‌ام (در قبال کره شمالی) تشکر کرد. می‌دانید! ۲۵ سال اخیر، همه چیز دیدیم غیر از اتخاذ موضعی سخت.»

ترامپ در مقام کوتاه نیامدن از تهدیدات، موضعی که سال‌ها پیش در برنامه «در پیشگاه رسانه‌ها» اتخاذ کرده بود را یادآور شد و گفت: «تا وقتی رفتار آنها (کره شمالی) تغییر نکرده، شما باید رفتار مشخصی داشته باشید و باید برای انجام کاری مشخص آماده باشید.» ترامپ افزود: «شاید پس از گفت‌وگوی آنها در خصوص المپیک، رویه گفت‌وگوهای دو کره ادامه یابد و من از این رویه ۱۰۰ درصد پشتیبانی خواهم کرد. ولی بدانید همانطور که خیلی‌ها می‌گویند، اگر سخنان و مواضع سرسختانه من نبود، الان هیچ صحبتی از گفت‌وگوهای المپیکی نبود.»

یکی از خبرنگاران پرسید: «آیا تمایلی به تماس تلفنی با کیم جونگ اون رهبر کره شمالی دارید؟» ترامپ پاسخ داد: «مطمئناً، من همیشه به مذاکره اعتقاد داشته‌ام.» ترامپ در پاسخ به سوالی در خصوص ارتباط میان ستاد تبلیغاتی‌اش و روسیه گفت: «هیچ زد و بندی میان من و روسیه نبود. البته بین هیلاری کلینتون، کمیته ملی دموکرات‌ها و روسیه زد و بندهایی بود که البته شما خبرنگاران به آن نمی‌پردازید.»

در انتها، صحبت به برنامه ترامپ برای ساماندهی روند مهاجرت به آمریکا کشید. ترامپ گفت: «ما خواهان ساخت دیوار (در مرز مکزیک) هستیم. ما می‌خواهیم از شر مهاجرت زنجیره‌ای (هجوم مهاجران به سمت هموطنان سابق خود که حالا آمریکایی شده‌اند) خلاص شویم. ما می‌خواهیم از شر لاتاری خلاص شویم.» لاتاری یا همان قرعه‌کشی برای ویزای گرین کارت آمریکا، برنامه‌ای است که از سال ۱۹۹۰ و بر اساس قوانین داخلی این کشور و به مجری‌گری بخش کنسولی وزارت خارجه آمریکا راه افتاده است.

در این برنامه، برای ملیت‌هایی که مسیر مهاجرتشان به آمریکا هموار نیست، سهمیه‌هایی در نظر گرفته می‌شود و هر سال ده‌ها هزار نفر از طریق لاتاری وارد آمریکا می‌شوند. ترامپ در مذمت لاتاری گفت: «لاتاری یک مصیبت است. حکم عقل و منطق هم این است که آنها (کشورهای مبدأ) بهترین‌هایشان را برای ما نمی‌فرستند. باید از شر لاتاری خلاص شویم.»
منبع: بهارنیوز

به گزارش ایسنا، شبکه خبری دویچه وله در گزارشی نوشته است: «در طول سالیان گذشته حاکمیت آنگلا مرکل بر اروپا چالش برانگیز نبود. پس از اینکه دونالد ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا انتخاب شد برخی از روزنامه‌های انگلیسی زبان حتی صدراعظم آلمان را به عنوان “رهبر جهان آزاد” اعلام کردند. اما در چند ماه اخیر تحولاتی رخ داده است: حزب آنگلا مرکل در انتخابات سراسری ماه سپتامبر نتایج خوبی به دست نیاورد و او هنوز نتوانسته است یک دولت جدید تاسیس کند. مرکل تا زمان دستیابی به دولت جدید در یک دوران گذار قرار گرفته است. این مساله وضعیت او را به عنوان چهره هدایت کننده اروپا مخدوش کرده است.در مقابل امانوئل ماکرون توانسته است به یک ستاره سیاسی تبدیل شود. این سیاستمدار کاریزماتیک و جوان توانست پیروز انتخابات ریاست جمهوری فرانسه شود و مارین لوپن، کاندیدای راست افراطی را پشت سر بگذارد. همچنین او در اصلاح بازار کارگری فرانسه موفق شده است که این اقدام بسیار تاثیرگذار بوده است. آمار جدید اقتصادی او را جسورتر کرده است. آمارها نشان می‌دهند که ماکرون دوباره توانسته است حمایت عمومی را به دست آورد. در دسامبر گذشته زمانی که ماکرون ۴۰ ساله شد بسیاری از شهروندان فرانسه او را به عنوان یک رئیس‌جمهور خوب اعلام کردند.

ماکرون حتی خود را به عنوان یک رهبر مطمئن به هنگام مواجهه با مسائل جهانی معرفی کرده است. او اجازه نداده است که مسائل داخلی توجه او را از مسائل بین‌المللی منحرف کند. او دونالد ترامپ را به یک ضیافت شام فریبنده در بالای برج ایفل دعوت کرد. ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه را در کاخ ورسای پذیرفت. میزبان کنفرانس بین‌المللی تغییرات آب‌وهوایی در پاریس بوده و به ابتکارات سیاسی در قاره آفریقا دست زده است. او میزبان رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه در پایتخت فرانسه بوده است.استفان زیدندورف، معاون موسسه فرانکو – جرمن می‌گوید: سیاست خارجی ماکرون قویاً یادرآور دیپلماسی سنتی فرانسه بوده که عمیقا جهانی بود. اما وی ادامه می‌دهد: ماکرون هوشیار است که قدرت او وابسته بر نقشش به عنوان یک کشور اروپایی است. ماکرون در برخی مواقع اختلاف‌نظرهای آشکاری با آنگلا مرکل، شریک اروپایی‌اش داشته است. به طور مثال در مورد رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه.چندی قبل ماکرون از آنکارا به عنوان یک شریک حیاتی نام برد در حالی که مرکل در دوران کمپین انتخاباتی‌اش در ماه سپتامبر درخواست کرد که روند مذاکرات عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا به دلیل نقض اصول حقوق بشر در این کشور به حالت تعلیق درآید. در حال حاضر سفر اردوغان به آلمان عملاً غیرقابل تصور است.

ماکرون و مرکل همچنین رویکردهای متفاوتی را در مواجهه با رهبران سرسخت سیاسی اتخاذ می‌کنند. مرکل گفت‌وگوهای خود را با ترامپ، پوتین و اردوغان حفظ کرده است اما همواره براساس یک رویکرد معقول و منطقی تصمیم گرفته است اما در مقابل ماکرون تلاش کرده است که با اقداماتی و رفتارهایی رهبران را تحت تاثیر خود قرار دهد. دست دادن ماکرون با ترامپ برای مدت طولانی مورد بحث قرار گرفت و خبرساز شد. همچنین ماکرون در اظهاراتی از ترامپ خواست که “کره زمین را بار دیگر بزرگ کند”. این اظهارات درواقع کنایه‌ای به شعار معروف ترامپ مبنی بر “بزرگ کردن دوباره آمریکا” بود.

چندی پیش نشریه آمریکایی تایم، مرکل را به عنوان “بانوی اروپا” معرفی کرد و اکنون این نشریه ماکرون را به عنوان “رهبر جدید اروپا” معرفی کرده است. زیدندورف در این‌باره هشدار می‌دهد، نباید یک سیاستمدار یا تنها یک کشور رهبری اروپا را برعهده بگیرد. زمانی که یک کشور بخواهد به تنهایی رهبری اروپا را برعهده بگیرد، خطرناک است زیرا دیگر کشورها این رهبری را رد خواهند کرد. در این صورت کشورها به سمت منافع ملی و ناسیونالیستی خود سوق خواهند یافت.  برهمین اساس ماکرون و مرکل باید به طور مشترک امور اروپا را در دست گیرند.
در همین راستا ماکرون اعلام کرده است که نمی‌خواهد به طور گسترده نقش رهبری در اروپا داشته باشد و به جای آن خواهان اصلاح اتحادیه اروپا به همراه آلمان است. هنوز او منتظر بازتاب‌ها درباره ایده‌هایش برای تغییر است. او پیشنهاد معرفی یک وزیر دارایی اتحادیه اروپا و تشکیل بودجه منطقه یورو داده است.

در مقابل مرکل اگرچه محافظه‌کار بوده اما نشان داده است که نسبت به ایده‌های جدید رویکرد باز اتخاذ کرده است. با این حال حزب ائتلافی دولت مرکل با این اصلاحات مخالف است. در همین راستا یکی از چهره‌های شاخص حزب اتحاد سوسیال مسیحی با رد کردن پیشنهادات ماکرون اعلام کرده است که “ما مخالف تقسیم وام و بدهی‌های کشورهای دیگر هستیم. ما این مساله را به پرداخت کنندگان مالیات خود مدیون و بدهکار هستیم.”
همچنین یک کارشناس مسائل فرانسه در شورای روابط خارجی آلمان اعلام کرد: نه تنها حزب کوچک اتحاد سوسیال مسیحی بلکه حزب دموکراتیک آزاد و بخش اعظمی از آلمانی‌ها بر این نظر موافق هستند.با این حال فرانسه امیدوار است که آلمان در رفع بدهی‌ها کمک کند. در این باره دست‌کم باید منتظر ماند که مرکل بالاخره بتواند یک دولت تشکیل بدهد، پس از آن وی می‌تواند در سیاست گذاری‌ها با ماکرون همکاری کند.»
منبع: بهارنیوز

به گزارش یورونیوز، یکی از ابعاد مخوف و شاید کمتر شناخته شده جنگ و درگیری های سوریه استفاده گسترده از شکنجه است، که چه در زندانهای دولتی و چه از سوی مخالفان دولت اعمال می شود و حتی شامل غیرنظامیان هم می شود. حل و فصل درگیریهای سوریه همچنان چشم اندازی دور به نظر می رسد؛ به این دلیل اینکه مذاکرات صلح مدام به شکست می انجامد و بشار اسد هم که از حمایت روسیه برخوردار است، حاضر نیست از قدرت کناره گیری کند. در نتیجه سایه سیاه جنگ همچنان بر زندگی نیم میلیون نفر از مردم این کشور و میلیونها آواره داخل و خارج کشور سنگینی می کند.

گرچه گمان می رود عقب نشینی و شاید شکست گروه موسوم به دولت اسلامی، زندگی روزمره بسیاری از شهروندان سوریه را بهبود ببخشد، اما اخبار مربوط به این کشور همچنان تلخ و ناخوشایند است. یکی از ابعاد دهشتناک این درگیری ها شکنجه هایی است که در زندانهای دولتی و در بازداشتگاههای گروههای مختلف مخالف دولت اعمال می شود و شامل غیرنظامیان اعم از فعال اجتماعی، هنرمند و شهروند عادی می شود.

طبق گزارش عفو بین الملل از زمان آغاز جنگ سوریه در سال ۲۰۱۱ تا سال ۲۰۱۵ میلادی ۱۷,۷۲۳ نفر در زندانها در اثر شکنجه جان باختند. ۶۵ نفر از زندانیان سابق که از شکنجه های جان سالم بدر برده اند به عفو بین الملل گفته اند که دستکم مرگ یک نفر در اثر شکنجه و بدرفتاری در زندان بوده اند. عفو بین الملل همچنین گفته که نزدیک به ۲۰ هزار سوری در بازداشتگاههای دولت در اثر شکنجه جان داده و ۷۵ هزار نفر هم مفقود شده اند. شکنجه به شیوه ای روشمند، سیستماتیک و گسترده در زندانهای داخل سوریه وجود دارد. برای کسانی که از شکنجه جان سالم به در برده و از سوریه فرار کرده اند، کورسویی از امید وجود داشته باشد. به کمک مکانیزمی که «صلاحیت قضایی بین المللی» نامیده می شود، قربانیان شکنجه می توانند علیه این جرایم (به مراجع قضایی) به دادگاههای ۲۰ کشور دیگر، از جمله کشور چند کشور اروپایی شکایت کنند؛ بدین معنی که مثلا دادگاهی در آلمان می تواند صلاحیت رسیدگی به این جرایم را در سوریه دارد.

تعداد معدودی از قربانیان شکنجه حاضرند به مراجع قانونی شکایت کنند
هانس ون دربرلی، خبرنگار یورونیوز در آلمان با چند تن از کسانی که از شکنجه های سوریه جانم سالم به در برده اند صحبت کرده است. تعدادی از آنها به مراجع فقضایی در آلمان مراجعه کرده و خواستار اجرای عدالت و محاکمه شکنجه گران خود هستند. تعدادی از این افراد هم از ترس آزار و اذیت خانواده شان در سوریه، حاضر به افشای هویتشان نیستند. داستانهایی که این زندانیان سابق از بدرفتاری در زندانهای سوریه برای خبرنگار یورونیوز بازگو کرده اند، از دردناکترین و غیرانسانی ترین روشهای شکنجه روحی و جسمی است: آویزان شدن از سقف، تجاوز جنسی، کتک خوردن با نوار آهنین.

آیا می توان عاملان شکنجه در سوریه را محکوم کرد؟
ندیم حوری، کارشناس مسائل سوریه و مدیر برنامه مبارزه با تروریسم در دیده بان حقوق بشر است. وی در گفتگو با یورنیوز درباره فراگیر و سیستماتیک بودن شکنجه در زندانهای سوریه می گوید طی ۱۵ سال تجربه در حوزه حقوق بشر در جاهای مختلف دنیا، به ندرت با پدیده شکنجه بشکلی که در سوریه وجود دارد، برخورد کرده است. وی همچنین می گوید که شکنجه بطور کلی یک مکانیسم کنترل و اعمال قدرت است که توسط رژیم‌های خودکامه و دیکتاتورها بکار می رود.
منبع: بهارنیوز

سازمان امنیت روسیه از بازداشت فردی که بمب گذاری در سن‌پترزبورگ را برنامه‌ریزی و اجرا کرده بود، خبر داد.

به گزارش ایلنا، سازمان امنیت فدرال روسیه امروز-شنبه- از بازداشت مظنون اسلی در حمله تروریستی در سن‌پترزبورگ خبر داد.

«اف‌اس‌بی» سازمان امنیت فدرال روسیه اعلام کرد فرد بازداشت شده بمب‌گذاری در سن‌پترزبورگ را طرح ریزی و اجرا کرده است.

گروه تروریستی داعش مسئولیت انفجاری که روز چهارشنبه در سن‌پترزبورگ رخ داده و ۱۳ نفر را مجروح کرد را برعهده گرفت.

منبع: عصرایران

درست ۱۱ سال پیش در چنین روزی یعنی ۹ دی‌ماه سال ۱۳۸۵ و در ساعت ۶:۰۷ به وقت محلی، صدام‌حسین  به دار آویخته شد. صدام را درست در محلی دار زدند که خودش همان‌جا تعداد زیادی از شهروندان عراقی را شکنجه کرده بود.  موفق الربیعی رئیس سازمان امنیت دولت جدید، اجرای اعدام را بر عهده داشت و آرزو کرد که صدام به جهنم واصل شود. صدام به واسطه آرام‌بخش‌های قوی، خونسرد بود و زیر لب اشهدش را خواند اما قبل از پایان اشهدش اهرم را از زیر پایش کشیدند. او شروع به تقلا کرد اما زیاد طول نکشید … .

اما صدام قبل از مرگش در گفت‌وگو با بازجوی خود جان نیکسون تحلیل‌گر ارشد سازمان سیا چه گفت؟
نیکسون در این‌باره روایت می‌کند: «در حین اینکه به سوال‌ها گوش می‌داد، خونسرد بود. توجهم به این جلب شد که چقدر سریع توانسته است خودش را با محیط اطراف و موقعیت تازه‌اش به عنوان زندانی وفق دهد. مثل کسی عمل می‌کرد که هر شنبه شب به آنجا می‌آید و این بخش منظمی از زندگی روزانه‌اش است. لحظه‌ای متوجه شدم که پشت دست راستش یک تتوی قبیله‌ای دارد؛ بین انگشت‌های سبابه و میانی و تتوی دیگری زیر مچ دست راستش بود. دهانش همان‌گونه که در عکس‌ها و فیلم‌ها دیده بودم، کج بود. صد در صد مطمئن شدم که خود صدام حسین است.

صدام با صداقت به بسیاری از پرسش‌ها پاسخ داد. دست کم آنهایی را که خودش مایل بود جواب بدهد. او چیزی درباره اینکه چطور از بغداد خارج شده یا چه کسی به او کمک کرده بود به زبان نیاورد. گفت که متوجه نمی‌شود چرا این سوال‌ها را از او می‌پرسم: «چرا درباره سیاست از من سوال نمی‌کنی؟ خیلی چیزها می‌توانی از من یاد بگیری.» به او گفتم که درست است ولی اول از همه باید یکسری سوال‌های مشخص بپرسم. طبیعتا من این‌طوری بازجویی نمی‌کنم.

در یک موقعیت از صدام پرسیدم آیا حرفی برای گفتن دارد؟ او گفت: «بله» و سپس از رفتار خشن واحد نیروهای ویژه با او هنگام دستگیری انتقاد کرد: «آیا این طرز برخورد با رئیس‌جمهور یک کشور است؟ اگر رئیس‌جمهور بوش در چنین موقعیتی بود و به دست عراقی‌ها اسیر شده بود، فکر می‌کنید همین‌طور با او رفتار می‌شد؟» با شک و دودلی به صدام نگاه کردم. اینجا مردی نشسته است که برای کشتن مردمش دو بار فکر نمی‌کند. حالا از زخم‌ها و خراش‌هایی که برداشته شکایت دارد. در واقع درست بود؛ نیروهای ویژه با او خوب رفتار نکرده بودند. یادم می‌آید که شنیده بودم کسی به او مشت زده و گفته بود این هم برای حادثه ۱۱ سپتامبر!

هفته‌ها بعد در جریان بازجویی از صدام از او پرسیدم آیا تا به حال از بدل استفاده کرده‌ای؟ خندید و گفت: «از کجا می‌دانید الان با یکی از آنها حرف‌نمی‌زنید؟ شاید من بدل او باشم و خود صدام جایی قایم شده است.» سپس سرش را عقب برد و از ته دل خندید: «نه! فقط یک صدام حسین وجود دارد!»

شروع کرد به نشان دادن جای چند زخم و جراحت. بعد دشداشه‌اش را بالا زد تا آسیبی را که به پای چپش وارد آمده بود، نشان دهد. زخم کهنه‌اش را دیدم و ناخودآگاه پرسیدم که این همان زخمی است که در اثر تیر خوردن در جریان تلاش برای کشتن قاسم برداشته بود؟ با یک خرناس تایید کرد. این آخرین قسمت کارم برای گرفتن تاییدیه بود. ما آدم اصلی را دستگیر کرده بودیم. ما صدام حسین را گرفته بودیم.

به او گفتم: «صدام! من در جریان هستم که زندگی خودت را صرف آن کردی تا جایگاهی در تاریخ پیدا کنی و نهایت تلاشت را به خرج دادی تا دوران زمامداری‌ات را با ساختن بناهای یادبود زنده نگه داری. چه احساسی داری وقتی می‌بینی که همه این بناها نابود شده‌اند؟» صدام تبسمی کرد. انگشت سبابه‌اش را نشان داد و گفت: «از تو می‌خواهم به حرف‌های من گوش کنی. من هرگز از کسی نخواستم مجسمه‌ای از من بسازد. اغلب اعضای شورای فرماندهی به من می‌گفتند که صدام، ما می‌خواهیم عکس تو را جایی نصب کنیم یا می‌خواهیم مجسمه‌ات را بسازیم. من چه کاره بودم که این دستور را لغو کنم؟»

صدام در اواخر عمرش آدمی مذهبی شده بود. انگیزه‌های مذهبی‌اش هم از برخی پیوندهای مخفیانه‌اش با القاعده نشات نمی‌گرفت. فکر می‌کنم تنها در غروب عمرش بود که مذهب به امری بسیار مهم در زندگی‌اش تبدیل شد. این تصمیم بسیار شخصی بود اما وقتی می‌خواست با بازجویی ما مخالفت کند به مذهب متوسل می‌شد. اغلب اوقات وقتی روی موضوعاتی دست می‌گذاشتیم که نمی‌خواست درباره‌شان صحبت کند، نگاهی به اطراف می‌انداخت و می‌گفت: «نگهبان کجاست؟ فکر می‌کنم وقت نماز است!»

در یکی از جلسات وقتی که درباره هیئت حاکمه ایران پرسیدیم، صدام تلاش کرد مانند یک سیاستمدار برخورد کند. لحنی بزرگوارمنشانه به خود گرفت ولی نمی‌توانست نفرتش را از ایرانی‌ها پنهان کند. حرف زدن درباره ایرانی‌ها او را پریشان می‌کرد: «ایرانی‌ها مردمانی غیر قابل اعتمادند. همه را دروغگو می‌دانند. ابتدا یک چیزی می‌گویند و بعد خلاف آن رفتار می‌کنند. روحیه ایرانی این طوری است. ایران به اسم اسلام همچنان به دنبال توسعه‌طلبی در جهان عرب است. آنها فکر می‌کنند اگر زمانه اجازه می‌داد، رهبری آزادسازی قدس را بر عهده می‌گرفتند. آنها فکر می‌کنند که می‌توانند ملت عرب را رهبری کنند.»

صدام ساعت‌ها درباره ایران حرف زد. کمتر موضوعی اینقدر او را به حرف می‌آورد. احساسش این بود که کشورش در طول جنگ، غیورانه عمل کرده و آزمون میان ارتش‌های دو کشور ثابت کرده که عراق، جنگ‌جویان قابل‌تری داشته است. صدام اصرار داشت که ایران مسئول خصومت‌ها بوده است.

دسامبر ۲۰۰۶ بود و من مامور دیدن اعدام صدام در مقر سیا در لانگلی بودم. صدام بیشتر وقت‌ها می‌گفت که از مرگ واهمه‌ای ندارد و به نظر می‌رسید که با پایان کارش کنار آمده است. به احتمال زیاد مرگ برایش تسکین بود. او در زندان و با تحقیرهایی که در جریان محاکمه‌اش تحمل می‌کرد، کنار آمده بود. فکر می کردم اعدام صدام از تلویزیون پخش می‌شود اما اعدام او در تاریکی شب، پس از نیمه‌شب رخ داد؛ به گونه‌ای که یک بالگرد آمریکایی، صدام را از زندان برداشت و با انتقال به محلی دیگر او را تحویل دولت مالکی داد. صدام سپس از سوی تحویل‌گیرندگان  فورا به زیرزمین ساختمان یک وزارتخانه برده شد. آنچه جهانیان فردای آن روز دیدند به عقیده من شوک‌آور بود. در ویدئویی که با تلفن همراه ضبط شده بود، صدام در حالی دیده می‌شد که بالای یک سکوی موقت برده شده و ماموران اعدام پایین سکو ایستاده‌اند.

* بخش‌هایی از این گزارش برگرفته از کتاب «بازجویی از صدام» به قلم جان نیکسون است.
منبع: بهارنیوز

تجمع میدان انقلاب تهران / شعار «نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران»، «مرگ بر روسیه»، «دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد» و شعارهایی تند علیه مسئولان نظام افتتاح نخستین خط کشتیرانی خرمشهر- عمان (+عکس) چرا دلار در آبان ماه گران شد؟ چگونه از سرماخوردگی فصلی نجات یابیم؟ (+ فیلم) تورم و گرانی چه تفاوتی دارند؟ مرد رامسری با شلیک به همسرش و مردی که با او رابطه داشت، آنها را روانه بیمارستان کرد دفاع ۸ سال پیش هاشمی از نامه‎اش به رهبری/ واکنش رهبری به نامه بدون سلام هاشمی را بخوانید رونالدو خواهان جدایی ۱۰۰ میلیون یورویی از رئال انتقاد امیرعلی دانایی از رفتار باشگاه استقلال با مجتبی جباری (فیلم) لبخند، استراتژی جدید مهندس مسلمان!

منبع: عصرایران

حرکات نمایشی حسنا میرهادی، دختر فوتبالیست ایرانی (فیلم) نقاشی با تخم مرغ (عکس) مراسم بزرگداشت ۹ دی در مصلی تهران (عکس) عرضه کامیون های ولوو با مدل ۹۷ به بازار توسط سایپادیزل سقوط آسانسور ۸ مصدوم برجای گذاشت کلید موفقیت در شراکت تجاری چیست؟ فرماندار دزفول: صدای مهیب انفجار در دزفول مربوط به امحای مهمات بود ضعیف‌ترین و نیرومندترین ارزهای جهان در سال ۲۰۱۷ توصیه های یک سردفتر در خصوص قرارداد پیش فروش ساختمان چه کسانی نباید زنجبیل بخورند؟

منبع: عصرایران