هفته نامه صدا – ریحانه یاسینی: «کارآفرینی و سایه نشینی دو مفهوم در تضاد هستند که تنها در اقتصادی شبیه به ایران می توانند همنشین شوند. کارآفرینی همان ساختن «پادشاهی شخصی» و دور از رخوت اداری نظام های اقتصادی کارمندصفت است. هر کارآفرین تاج و تختی برای خود می سازد و در قلمروی خود تا می تواند ایده و ابتکار خلق می کند و به همین زنده است که ثمر عمرش را در دستان خریداران در سراسر جهان ببیند. اما در اقتصادهای کمتر توسعه یافته، دولت ها به جان «پادشاهی» شخصی افراد می افتند و در چشم برهم زدنی، یک عمر تکاپو را به خاک می نشانند. قندچی و رفوگران از میان زندگان و جعفری و آزمایش هم از جمع مردگان سندی بر این ادعا هستند.»
در متن سرآغاز کتاب «آشوب بزرگ» که به تازگی از سوی اتاق تهران ترجمه و منتشر شده، چنین از تمایل کارآفرینان ایرانی برای زندگی در سایه ای دور از هیاهو از ترس بوروکراسی بی رحم و نفس گیر، نوشته شده است. اگرچه در این متن، از مرد اول کامیون سازی ایران، مالک کارخانه بیک، موسس انتشارات امیرکبیر و بنیان گذار برند آزمایش نام برده شده، اما حالا دور از حیات و ممات این موسفیدان اقتصاد، در کمین جوان های اینترنت باز نیز خطراتی شبیه به روزگاران گذشته نشسته است.
دو سه سال است که استارت آپ ها در ایران سر و صدا کرده و از موانع زیادی گذر کرده اند. جوان های خوش فکر کسب و کارهایشان را راه انداخته اند و مشتری هایشان را جذب کرده اند و بعد وزارتخانه های مختلف دولت به فکر همپا شدن با آن ها و وضع قوانین افتاده اند. بخت با آن ها یار بود که در دولت روحانی، نگاه امنیتی از روی کسب و کارهای اینترنتی برداشته و سرعت اینترنت افزایش یافت.
ضریب نفوذ موبایل به ۱۰۴ درصد رسید، ۴۷ میلیون ایرانی در شبکه های اجتماعی عضو شدند، ۱۱ هزار شرکت اینترنتی شکل گرفتند و ۴ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور از طریق معاملات اینترنتی تامین شد. اما همه چیز به دولت ختم نمی شود. موازی کاری نهادهای مختلف در ایران و پاسخگو نبودن آن ها، باعث شد استارت آپ های فین تکی هفته گذشته فیلتر شوند. وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات از این ماجرا بی اطلاع است و هنوز هم کسی پاسخی به آن ها نداده اما براساس برخی شنیده ها، بانک مرکزی باید قوانینی برای ساماندهی به فعالان ابنترنتی حوزه مالی وضع می کرد و با تعلل این نهاد، نهادهای بازدارنده خود با ابزار فیلترینگ، وارد گود شدند.
اگر چند دهه پیش، کارآفرینان حاصل چند دهه فعالیت شان را با مصادره های بی ضابطه از دست رفته دیدند، حالا جوان های امروز، در آغاز کسب و کارشان به جای مصادره، با تفنگ فیلتر رو به رو شده اند. آن ها که دست شان از تریبون های پرسر و صدا کوتاه است، حالا موجی در توییتر به راه انداخته : «#کارآفرینم_فیلتر_نکنید»
زیر و ماجرای «فین تک»ها چیست؟
* انجمن فین تک: آیا جوانان خلاق و پرتلاش ایرانی در اعتماد کردن به حمایت و همراهی دولت محترم تدبیر و امید اشتباه کرده اند؟
«ریسک راه اندازی استارت آپ ۹۰ درصد است. به این عدد ریسک فیلترینگ را هم اضافه کنید.» این یکی از هزاران توییتی است که طی هفته گذشته با هشتگ #کارآفرینم_فیلتر_نکنید در واکنش به فیلترینگ فین تک ها منتشر شده است.
براساس تعریف سایت دیجیاتو، «فین تک» به هر گونه فناوری نوآورانه در زمینه مالی اطلاق می شود. کسب و کارهای فن تک، از علاقه مندی های جدید سرمایه گذاران است و تبدیل به یکی از زمینه های مورد توجه کارآفرینان برای راه اندازی کسب و کارهای خلاقانه شده است. در ایران، در سال های اخیر به حوزه فین تک توجه خاصی شده است. حوزه مالی ایران همیشه در محدوده محدود و بسته ای فعالیت می کرده و دقیقا همین مسئله تقاضای زیادی برای خدمات نوآورانه و فناورانه مالی در بین فعالان حوزه کسب و کار به وجود آورده که در استقبال از استارت آپ های فین تک نیز مشهود بوده است.
دیجیاتو می نویسد: «فین تک می تواند تکمیل کننده خدمات بانک ها و موسسات مالی باشد و نه جایگزین یا رقیبی برای آنها. بدین شکل که برای پاسخ دهی به نیازهای خرد بازار و برای دسترسی به تمام گوشه های بازار و پوشش دهی تمام نیازها، موسسات چابک تر با خدمات متنوع تری نظیر استارت آپ های فین تکی وجود دارد. هر یک از این استارت آپ ها با تعریف گروه خاصی از مشتریان، با ارائه راه حلی نهایی و سفارشی شده، بخشی از نیازهایی را که بانک ها و موسسات فعلی قادر به پاسخگویی به آنها نیستند، پوشش می دهند.»
ماجرا از جمعه، ۱۶ تیر ماه شروع شد. زرین پال، پی پینگ، با همتا و ایدی پی، بزرگ ترین استارت آپ هایی فین تکی ایران فیلتر شدند و تا لحظه تنظیم این گزارش، پس از حدود یک هفته، هیچ نهادی درباره علت این فیلترینگ صحبت نکرده است. براساس آنچه مدیران این شرکت ها در بیانیه شان آورده اند، فعالیت حدود ۲۰۰ هزار کسب و کار خانگی به آن ها وابسته است.
در بیانیه انجمن فین تک ها آمده است «بیش از ۲۰۰ هزار کسب و کار خرد و خانگی از این وب سایت ها خدمات مالی و پرداخت دریافت می کنند و فیلتر و به تعطیلی کشاندن کسب و کارها و استارت آپ های حوزه فین تک مشکلات زیاد و بیکاری بسیاری از گردانندگان این ۲۰۰ هزار کسب و کار خرد را در پی خواهدداشت. این مورد برخلاف فرمایشات مقام معظم رهبری و سیاست های اقتصاد مقاومتی و سایر قوانین و دستورالعمل هاست. ما صاحبان کسب و کارهای نوپا در حوزه فناوری های مالی (Fin Tech) در ایران، بیش از دو سال است ضمن پیاده سازی به روزترین فناوری های جهان در حوزه صنعت مالی ایران، خدمات پرداخت را برای بسیاری از کسب و کارهای کوچک و خانگی متحول ساخته ایم.
هزاران کارآفرین در صنایع کوچک و خدمات روزمره مردم از سرویس های پرداخت ما استفاده می کنند و خوشبختانه تاکنون هیچ موردی از تخلف و عبور از قوانین جمهوری اسلامی ایران در کسب و کارهای ما رخ نداده است. ما با نوآوری، بخشی از مشکلات روزمره مردم را که سیستم بانکی کشور قادر به حل آن نبوده است، با آخرین فناوری های جهان مرتفع کرده ایم.»
فین تک کارها، این بیانیه را به عنوان نامه ای به رییس جمهوری نوشته اند و این در حالی است که دولتی ها، از همه چیز بی خبر هستند. محمود واعظی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات تنها گفته است: «چیزی در این باره نشنیده ام اما قطعا سیاست دولت به هیچ وجه فیلتر شدن استارت آپ ها نیست و این موضوع توسط معاونم که این موارد را با جدیت دنبال کرده و می کند بررسی خواهدشد.»
اما برخی گزارش ها نشان می دهد این اقدامات، برای مقابله با بانک مرکزی بوده است. میلاد جهاندار، رییس انجمن فین تک ها در گفت و گو با روزنامه ایران می گوید: «بعد از پیگیری های زیاد درباره علت فیلتر شدن فین تک ها به این نتیجه رسیدیم که کمیته مشترکی که مسئول رسیدگی به فین تک ها است، به دلیل تعیین تکلیف نشدن از سوی بانک مرکزی و تعیین نشدن چارچوب، اقدام به مسدود کردن فین تک ها کرده است.
ولی گویا زمان تعیین تکلیف آخر تیرماه بوده است و برای اینکه به بانک مرکزی فشار بیاورند که چرا هنوز فعالیت فین تک ها را تعیین تکلیف نکرده اقدام به مسدودسازی کرده است. مسدودکنندگان متوجه نیستند که در این میان استارت آپ ها و کسب و کارهای خانگی و دانش بنیان متضرر شده اند. ما مقصر نیستیم. یاید دادستانی از بانک مرکزی پیگیری کند و نباید فعالیت عده ای را که از این طریق ارتزاق می کنند، متوقف کرد.»
براساس صحبت های او، فیلتر این شرکت های مالی، می تواند پرداخت ها را به سمت بیت کوین بکشاند. بیت کوین، شبکه توافقی شامل سیستم پرداخت جدید و پول کاملا دیجیتالی است و امکان پرداخت های بسیار کم هزینه را فراهم می کند. اما مسئله این است که داخلی نیست و در سطح بین المللی بدون اینکه کارآفرینی داخلی صورت بگیرد، فعالیت می کند.
جهاندار می گوید، اگر این اتفاق بیفتد ضربه سنگینی به اقتصاد کشور می زند و گویا اقدام کنندگان به مسدودسازی متوجه تبعات منفی آن نیستند. یک بار بی تدبیری آنها خسارات زیادی به کشور وارد کرد. قبل از اینکه تلگرام بیاید پیام رسان های داخلی ما امکانات خوبی داشتند ولی به دلیل بی تدبیری، سرویس دهندگان اقتصادی داخلی نتوانستند به فعالیت خود ادامه دهند و کاربران به سمت شبکه های خارجی رفتند.»
در یکی از پیام های موج توییتری، تناقض این اقدامات ضداستارت آپی در توییتی کوتاه چنین تفسیر شده بود: «حداقل در سال اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال، فیلتر نکنید.»
استارت آپ های ایرانی سیلیکون ولی می سازند؟
* بعد از سر و صداهای دیجی کالا و رسیدن نوبت به اسنپ، حالا ایرانی ها با کارآفرینی اینترنتی روز به روز بیشتر خو می گیرند.
در میانه های سال ۹۴ بود که بحث استارت آپ ها در ایران داغ شد. شبیه به هر اتفاق نوی دیگری، عده ای به مخالفت با آن پرداختند و در نقد این نوع کارآفرینی، مطالب زیادی نوشته شد. اما با صف آرایی قلم های موافق و مخالف در مقابل هم، وزنه موافق ها سنگین تر بود و استارت آپ بازها رفته رفته از موجوداتی ترسناک و غریبه، به عنوان کارآفرینانی خلاق در جمع مردم پذیرفته شدند.
دیجی کالا، بازار، نت برگ، شیپور، دیوار و… از استارت آپ هایی کوچک به شرکت هایی بزرگ تبدیل شدند و اعتماد مردم را به بازار و اقتصاد اینترنتی با خدمات سریع و ارزان جذب کردند و دیجی کالا به ارزشی بیشتر از ۱۵۰ میلیون دلار رسید. صفحات نشریه های اقتصادی، از مصاحبه با برادران دوقلوی محمد، علیرضا صادقیان و حسام آرمندهی، بنیان گذاران دیجی کالا، نت برگ و کافه بازار پر شد و به عنوان کارآفرینانی نخبه، در میان مردم جای خود را پیدا کرد.
بعد از آن ها در سال۹۵، اسنپ اسم و رسمی در میان مردم به هم زد و علیرضا شاهکار، مدیرعامل ۳۰ ساله اسنپ، به چهره ای جدید از نخبگان کارآفرینی مدرن تبدیل شد. تقابل های جدی میان کسب و کارهای سنتی با کارآفرینان اینترنتی نیز از همین زمان شروع شد. شهر از راننده هایی که با نقشه ای مقابل شان خیابان ها را می پیمایند پر شد و صدای اعتراض راننده تاکسی ها، بلند شد. به روایتی از جانب اتحادیه خودشان، درآمد آژانس داران تا ۴۰ درصد کاهش پیدا کرد و همین ترسی را از رواج کارهای نوین، ایجاد کرد.
میثم مظفر، رییس سازمان تاکسیرانی شهر تهران گفته بود: «قانون صراحتا اعلام کرده است که باید حمل و نقل درون شهری اعم از آژانس های خودرو و تاکسی ها زیر نظر شهرداری تهران فعالیت کند، امنیت این آژانس های اینترنتی زیر سوال است؛ هیچ کس پاسخگوی امنیت و تایید صلاحیت اینگونه خودروها نیست و باید پلیس و سایر ارگان های امنیتی به این مساله ورود کنند.»
با وجود تمام این موضع گیری ها، فعلا اوضاع به نفع نسل جدیدی است که در دوران جدید، یکه تازی می کنند. براساس صحبت های مدیرعامل اسنپ، این تاکسی آنلاین ۶۰۰ هزار کاربر فعال دارد که بسیاری از آن ها روزانه ند بار از این سرویس استفاده می کنند. ۳۰ هزار راننده نیز با آن همکاری می کنند. اگر میانگین هر سفر ۱۰ هزار تومان در نظر گرفته شود، روزانه ۶ میلیارد تومان پول توسط اسنپ در پایتخت جا به جا می شود.
در تپسی نیز روزانه ۴۰۰ هزار نفر جا به جا می شوند و ۲۰ هزار راننده با آن همکاری می کنند. رقم گردش مالی آن ها نیز به همین ترتیب، به ۳ میلیارد تومان می رسد. با حسابی سرانگشتی، گردش مالی آژانس های آنلاین به روزانه ۹ میلیارد تومان می رسد و به طور ماهانه نیز ۲۷۰ میلیارد تومان پول جا به جا می کنند. این رقم عظیم گردش مالی، مخالفت های زیادی را با خود به همراه آورد و حتی عده ای از عبارت برنامه اسراییلی استفاده کردند. شدیدترین واکنش هم به صنف اتحادیه مشاوران املاک مربوط بود. زمانی که حسام عقبایی گفت: «من اپلیکیشن دیوار را خراب می کنم.»
اما با وجود همه این صف آرایی ها، دولتی ها اقبال خوبی به کسب و کارهای نوین داشته اند و حسن روحانی نیز در دوران کارزار انتخابات ریاست جمهوری، بارها به این مسئله اشاره کرد. رواج کسب و کارهای اینترنتی و استارت آپی به اندازه ای شد که حتی کاندیدای سنتی ترین جناح برای ریاست جمهوری، ابراهیم رییسی نیز از این نوع کارآفرینی ها برای تبلیغات خود دفاع می کرد.
حالا در هفته گذشته، خبر از شناسایی ۱۱ هزار شرکت اینترنتی در فضای مجازی منتشر شد. سید کامل تقوی نژاد، رییس سازمان مالیاتی می گوید: «به تازگی ۱۱ هزار شرکت را در فضای مجازی شناسایی کردیم که براساس نوع فعالیت شان مشمول مالیات خواهندشد. تاکنون از اسنپ مالیات نگرفته ایم، اگر فعالیت به عنوان دریافت خدمات باشد مالیات ارزش افزوده خواهدبود و در صورتی که درآمد کسب کنند، به عنوان شرکتی که فعالیت می کند به آن مالیات تعلق می گیرد.»
به این ترتیب، حضور و فعالیت این شرکت ها به رسمیت شناخته شده و به زودی دستورالعمل های مالیاتی نیز برای آن ها صادر خواهدشد. افرادی از جمله دیو مک کلور، سرمایه گذار سرشناس سیلیکون ولی و موسس ۵۰۰ استارت آپ و مدیر سابق سرمایه گذاری فیسبوک دو سال پیش در کنفرانس بریجز در برلین، درباره فرصت های کارآفرینی در ایران، شرکت کرده بود.
براساس گزارش گاردین، او از مشاهده فهرست استارت آپ های شرکت کننده در این کنفرانس شگفت زده شده و گفت بود: «ایران مانند بسیاری از اقتصادهای نوظهور دارای جمعیت زیادی است؛ جمعیتی که عمدتا تحصیلکرده است و پتانسیل بالایی برای کارآفرینی دارد. اگر درهای ایران به روی خارجی ها گشوده شود و روابط با آمریکا و سایر کشورهای جهان بهبود یابد، تصور می کنم رشد اقتصادی زیادی پیش رو باشد. بی شک فرصت های جذاب زیادی نیز برای استارت آپ های تکنولوژی فراهم خواهدشد.»
نشریه فوربز نیز به تازگی گزارشی را با این تیتر منتشر کرده است: «استارت آپ های تجارت الکترونیکی ایران، سرمایه گذاری داغی هستند، البته با محدودیت برای آمریکایی ها.» در این گزارش پس از معرفی ایندیگو، استارت آپی برای فرصت های سرمایه گذاری در ایران، آمده است: «دو سال پیش بعد از توافق هسته ای بین المللی، ایران یکی از داغ ترین بازارهای سرمایه گذاری به حساب می آمد و پیش بینی می شد مردم زیاد به آنجا هجوم ببرند. اما پس از مدتی، داستانی واقع گرایانه تر هجوم آورد: ایران هنوز بازار آسانی نیست.» توصیف فوربز، «آسان نبودن» احتمالا دقیق ترین توصیف از وضعیت سرمایه گذاری در ایران و به خصوص در بازار استارت آپی ایران است.
در جهان شاخ ها چه می گذرد؟
* اکونومیست: واقعیت این است که استارت زدنِ یک استارت آپ بسیار دشوار است و این مسئله در خاورمیانه بیشتر خودنمایی می کند.
براساس گزارش بانک جهانی، کسب و کارهای کوچک و استارت آپ ها نیمی از مشاغل رسمی جهان را تشکیل می دهند. در سال ۲۰۱۶ همایش کارآفرینان در سیلیکون ولی برگزار شد و بیش از ۷۰۰ کارآفرین برجسته از ۱۷۰ کشور دنیا در آن حضور پیدا کردند. برآوردها نشان می دهد که تا یک دهه آینده، استارت آپ ها و کسب و کارهای کوچک بازاری به ارزش یک تریلیون و ۶۰۰ میلیارد دلار در جهان داشته باشند. در حالی که اقتصاد جهان با بحران های جدیدی از جمله سقوط قیمت نفت و کاهش رشد اقتصادی چین رو به رو شده است، این کسب و کارها و استارتاپ های کوچک می توانند تحولی بزرگ ایجاد کنند.
براساس گزارش رینولدز، بیش از ۴۰۰ میلیون نفر در کشوری در حال توسعه، مدیر یا مالک شرکت های جدید هستند، از این میان ۲۰۰ میلیون نفر تنها در چین و هند مشغول به کار هستند. این در حالی است که تنها ۱۸ میلیون کارآفرین در ایالات متحده آمریکا مشغول فعالیت هستند.
اکونومیست در گزارشی درباره وضعیت استارت آپ ها در خاورمیانه می نویسد: «اکثر استارت آپ ها در منطقه خاورمیانه با شکست رو به رو می شوند. البته این مسئله در همه جای دنیا صدق می کند اما در کشوری مانند مصر، ورشکستگی یک استارت آپ به معنای زندان است چرا که کسی توانایی پرداخت بدهی ها را در قالب چک های موعددار ندارد. تعطیلی یک شرکت ۵ تا ۱۰ سال زمان می برد که باید حجم زیادی کاغذبازی را هم به آن اضافه کرد. کسانی که در بازی باقی می مانند برای اینکه استارت آپ شان جان بگیرد باید دائم قوانین و مقررات کشور خود و سایر کشورها را رصد کنند. این فعالان باید همیشه بدانند که استارتاپ های مشابه شان چه کاری انجام می دهند تا پیشرفت کنند.
این مسئله حتی در اردن و لبنان که ادعا می کند دوست دار استارت آپ ها هستند هم قابل مشاهده است. واقعیت این است که استارت زدن یک استارت آپ بسیار دشوار است و این مسئله در خاورمیانه بیشتر خودنمایی می کند. اما در برخی از دیگر کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای نوظهور شرایط قدری متفاوت است مانند هند که جزو پنج کشور نخست در زمینه استارتاپ هاست.»
در دنیای کسب و کارهای حوزه تکنولوژی، سرمایه گذاران همیشه به دنبال تک شاخ می گردند. در این حوزه به استارت آپ هایی که بالای یک میلیارد دلار ارزش دارند، «تک شاخ» گفته می شود.
برای مثال اوبر، استارت آپ آمریکایی در حوزه حمل و نقل است که ۶۸ میلیارد دلار ارزش دارد. ایر بی ان بی نیز استارت آپی است که به شکل یک بازار آنلاین در حوزه مسکن فعالیت می کند و ۳۰ میلیارد دلار ارزش دارد. این شرکت نیز در سانفرانسیسکوی آمریکا فعالیت می کند.
از این دست مثال ها در آمریکا زیاد است و برای همین، این کشور به محلی دوست داشتنی برای سرمایه گذاران استارت آپی تبدیل شده است. ۹۶ مورد از شرکت های استارت آپی آمریکایی «تک شاخ» هستند. بعد از آمریکا، چین با ۳۷ تک شاخ در شرکت ها، در جایگاه دوم قرار گرفته است. در اروپا نیز، انگلستان با ۷ تک شاخه در صدر قرار دارد.
بیزینس اینسایدر در گزارشی می نویسد: «طی سال های اخیر شرکت های یک میلیون دلاری خصوصی، رشد زیادی داشته اند. اما زمانی که تعداد بسیاری از استارت آپ ها به تک شاخ تبدیل شوند، طبقه جدیدی از آن ها متولد می شود؛ «دو شاخ ها» یعنی شرکت هایی که ارزش آن ها به بیشتر از ده میلیون دلار می رسد. اوبر و ایر بی ان بی، استارت آپ هایی هستند که به دنبال میلیون ها دلار دیگر برای رسیدن به ارزش های بالا و بالاتر می کردند.»
اما خانه تک شاخ ها، با روی کار آمدن ترامپ ناامن شده است. سی ان ان مانی در گزارشی اعلام کرده که دولت ترامپ شرایط جذب و اقامت کارآفرینان خارجی در این کشور را سخت تر می کند. قانونی در آمریکا وجود داشت که به کارآفرینان خارجی کمک می کرد در آمریکا بمانند و استارت آپ هایشان را راه اندازی کنند. این قانون در ژانویه ۲۰۱۷ اعلام شد و قرار بود در۱ ۷ جولای اجرایی شود اما وزارت امنیت داخلی در بیانیه ای اعلام کرده که اجرای این قانون به ۱۴ مارس ۲۰۱۸ موکول می شود.
براساس این بیانیه وزارت امنیت داخلی آمریکا اجرای این قانون را به بعد از نظرسنجی عمومی درباره لغو قانون موکول می کند و در نهایت ممکن است این قانون را برای همیشه لغو کند. ماکس لوچین، کارآفرین اوکراینی در توییتر نوشته است: «به عنوان یک مهاجر و کارآفرین که ده ها هزار شغل در ایالات متحده ایجاد کرده ام، از این تصمیم ناامید شدم.»
مروری بر اقدامات ترامپ و اتفاق های اخیر ایران نشان می دهد ناامیدی از کارآفرینی، حد و مرز ندارد. در مهد استارت آپ های جهان و در سیلیکون ولی، کارآفرینان می توانند به همان اندازه ناامید شوند که جوان های ایرانی دل سرد شده اند. با این تفاوت که دل سردی ایرانی ها، در اولین سال های شکل دادن دره سیلیکون ایرانی، می تواند برای همیشه ترمز این توسعه را بکشد.
همانطور که در نامه پر از اندوه فین تکی ها به رییس جمهوری آمده است: «آیا قرار است همواره نوآوری در بن بست مقاومت عده ای دیوان سالار مخالف پیشرفت و تغییر بماند و در جهانی که با شتاب پیش می رود، دغدغه ما حفظ کمترین شرایط ممکن برای زنده نگاه داشتن کسب و کارمان باشد؟
آیا جوانان خلاق و پرتلاش ایرانی در اعتماد کردن به حمایت و همراهی دولت محترم تدبیر و امید اشتباه کرده اند؟ مطالبه ما از جنابعالی، مسئولان و متولیان اثرگذار در زمینه شرکت های دانش بنیان این است که یک بار و یک بار برای همیشه به این حوزه ورود کرده و این بلاتکلیفی طولانی مدت که گریبان تمام فعالان حوزه فناوری مالی ایران را گرفته و آثار آن بخش عمده ای از افراد جامعه را تحت تاثیر قرار داده است را با تدبیر و درایت خویش پایان بخشید و از رخ دادن فاجعه ای در حوزه کارآفرینی و کسب و کارهای خرد جلوگیری کنید.»
تک شاخ های اقتصادی جهان را بشناسید
هیچ کدام از شرکت های اینترنتی ایرانی هنوز نتوانسته اند به سرمایه یک میلیارد دلاری برسند و تک شاخ شوند. اما فوربز گزارشی منتشر کرده که نشان می دهد ۱۹۷ تک شاخ در جهان وجود داد ارزش این کمپانی ها به بیش از ۶۷۹ میلیارد دلار می رسد که میزان سرمایه آن ها نسبت به سال ۲۰۱۶، ۱۴۲ میلیارد دلار بیشتر شده است.
فوربز، اوبر ۶۸ میلیارد دلاری را باارزش ترین شرکت خصوصی جهان در میان استارت آپ ها معرفی کرده است. در سال گذشته این شرکت ۳٫۵ میلیارد دلار نیز از جانب یک سرمایه گذار عربی به سمت خود جلب کرده است. اوبر، شرکتی برای حمل و نقل است و طرز کار اسنپ و تپ سی در ایران، مانند آن است. با این تفاوت که اوبر، در تمام دنیا گسترده است. در حال حاضر، این شرکت روی گسترش ماشین های خودکار تمرکز کرده است. بعد از اوبر، شیائومی دومین استارت بزرگ جهان با ارزشی حدود ۵۰ میلیارد دلار است.
این شرکت به «اپل چین» معروف شده و به خاطر گوشی های همراه ارزان قیمت خود توانسته اسم و رسمی به هم بزند. در حال حاضر این شرکت ۳ هزار و ۶۱۲ نمایندگی دارد که نیمی از آن در چین و نیمی دیگر در سطح بین المللی گسترده است.
ایر بی ان بی، دومین استارت آپ بزرگ و باارزش در آمریکا و سومین شرکت بزرگ در جهان است که ۳۰ میلیارد دلار، ارزش دارد. این استارت آپ، مختص موجران و مستاجران است و در حوزه اجاره خانه کار می کند. ساز و کار آلونک در ایران، شباهت اندکی به این استارت آپ دارد. در ماه اکتبر، تبلیغات برای اجاره خانه کمتر از ۳۰ روز ممنوع شد و همین جنگی قانونی برای ایرناب ایجاد کرد. چرا که ایر بی ان بی، فعالیت خود را روی اجاره های کوتاه مدت برای توریست ها متمرکز کرده بود. اما این شرکت از پا ننشست و سرویس جدیدی را با نام «تریپ» به راه انداخت تا به یک شرکت مسافرتی کامل تبدیل شود.
پالانتیر، چهارمین استارت آپ بزرگ در جهان و سومین در آمریکاست. این شرکت در حوزه ساخت نرم افزار فعالیت می کند و ارزش آن به ۲۰٫۵۳ میلیارد دلار می رسد. آنطور که بیزینس اینسایدر می نویسد، کند و کاو در اطلاعات این شرکت ساده نیست و رازآلود است. برخی گزارش ها می گویند که پالانتیر، ۲۲۵ میلیون دلار سهام را از کارمندانش به عنوان حق السکوت آن ها، بازخرید کرد. این شرکت توسط بازوی سرمایه گذاری سازمان سیا حمایت می شود و به آن ها گفته شده تا با دولت همکاری کنند. در بعضی موارد نیز پالانتیر به جاسوسی برای دولت متهم شده است. همچنین برخی می گویند پالانتیر در پیداکردن مخفی گاه اسامه بن لادن، به دولت آمریکا کمک کرده است.
«اسنپ چت» چهارمین استارت آپ بزرگ در آمریکا و ششمین در جهان به حساب می آید. این استارت آپ ۱۸ میلیارد دلار ارزش دارد و برآورد می شود تا سال آینده ۴ میلیارد دلار ارزش آن افزایش یابد. در سال ۲۰۱۶، زمانی که این کمپانی، تجهیزات دوربینی خود را- مانند شکلک هایی که هنگام تصویربرداری ظاهر می شود- رونمایی کرد، تحول بزرگی در این اپلیکیشن موبایلی ایجاد شد تا جایی که حالا خودش را «کمپانی دوربینی» می نامد. این استارت آپ، به عنوان یکی از محبوب ترین اپلیکیشن ها حالا با فیس بوک، توییتر و گوگل رقابت می کند و برآورد می شود که ۲۵۰ تا ۳۵۰ میلیون دلار از محل تبلیغات امسال کسب درآمد کند.
• ۱۱ هزار شرکت اینترنتی در ایران فعالیت می کنند.
• ۹ میلیارد تومان روزانه توسط آژانس های آنلاین در تهران جا به جا می شود.
• ۱۶ هزار سایت به صورت اینترنتی در ایران تجارت می کنند.
• ۳۰ هزار راننده در اسنپ فعالیت می کنند.
• ۲۰ میلیارد دلار حجم تجارت فروشگاه های اینترنتی در ایران است.
منبع: برترینها
