سندسازی ها همین امروز فوتبال ایران را می سازد و فردایش را خراب می کند. شاید پرداخت ۳۶۰ میلیارد کارسختی باشد اما از نپرداختنش بهتر است . اگر باشگاه ها حذف شوند مدل مدیریتی بی بندوبار در هزینه کنار می رود و دیگر نمی گذارند این مدل مدیرها بالای سر کار باشند اگر هم نه دوسال دیگر کی روش می رود ، تیم ملی زمین می خورد تیم های باشگاهی هم کنارش .وقتی که دیگر دیراست.
عصرایران ؛ مهدی نیکپندار – مدارک تیم های ایرانی حاضر در لیگ قهرمانان برای حضور در این مسابقات ثبت شد و به نظر می رسد که مشکل شان حل شده باشد.باشگاه های ایرانی که بدهکارهای زیادی داشتند نباید موفق می شدند به این مسابقات برسند. همانطور که تیم های متمول سعودی و اماراتی موفق نشدند.
باشگاه هایی که به موقع بدهی ها را ندادند از لیگ قهرمانان بازماندند و به نظر می رسید همین اتفاق برای تیم های ایرانی هم رخ بدهد اما در لحظه آخر با استفاده از فنونی که هیچ جای دیگر استفاده نمی شود مسیرلیگ قهرمانان باز شد.یعنی پرسپولیس ، استقلال و تراکتورسازی که روی هم نزدیک ۴۰۰ میلیارد بدهکار بودند مدارک شان در برای حضور در مسابقات ثبت کردند واز این مرحله به سلامت عبور کردند .
این همان مسیری است که قبل از این هم ایران رفته و به خاطر هواداران فوتبال امیدواریم جواب دهد. ۱۰ سال قبل وقتی که لیگ قهرمانان اسیا ساختاری جدید پیدا کرد تیمهای ایرانی در آستانه حذف قرار گرفتند. طبق قوانین جدید می بایست همه تیم ها درآمد می داشتند ، استادیوم اختصاصی ، استادیوم تمرین اختصاصی ، تراز مالی درست و درمان ، اسپانسرپیراهن و باشگاه و …
آنچه در آن تاریخ از تیم های ایرانی می خواستند هیچ تیم ایرانی ای نداشت. همه تیم ها از دولت ارتزاق می کردند ، همه شان استادیوم اجاره ای داشتند ، در آمدی در کار نبود ، حق پخشی پرداخت نمی شود و اصولا تراز مالی معنی نداشت.
تیم های ایرانی اما با شروع مسابقات بیشترین امتیاز را به دست آوردند. انها برای هر کدام از ملزومات AFCمدارکی تهیه کردند. مدارکی که لزوما بر واقعیت منطبق نبود . آنها مدارکی به کنفدراسیون فوتبال آسیا دادند که استادیوم دارند و بعد استادیوم های اجاره ای را نشان دادند و بازسازی کردند ، قرارداد دروغین با صداوسیما برای حق پخش نشان دادند و با همین شکل اسناد مالی سالیانه ساختند. ایران با این مدارک به عنوان یکی از دوکشور درجه یک آسیا شناخته شد و با این مدارک موفق شد بزرگترین سهمیه حضور در لیگ قهرمانان که ۴تیم بود را به دست بیارود.
پس از آن طی این ۱۰ سال تیم های رقیب ایران موبه مو بندهای درخواستی کنفدراسیون فوتبال آسیا را اجرا کردند و عملا پیشرفت کردند.یعنی کشورهایی که ضعف داشتند نه روی کاغذ که در واقعیت ضعف ها را پوشاندند و پس از ۱۰ سال کار به اینجا رسید که ایران علی رغم سندسازی های که همچنان ادامه دارد هفتمین کشور آسیا شد.
سهمیه ۲+۲ ایران نتیجه این رتبه است که البته حق ایران با این امکانات باشگاهی نیست اما براساس مدارک به ایران رسیده. حالا و در آستانه شفاف سازی های مالی یک سری از تیم ها حذف شده اند اما همه تیم های ایران مشکلشان را حل کرده اند. کسی نمی داند مشکل تیم های حذف شده تا چه حد است اما حتما بدهی شان به اندازه پرسپولیس و استقلال ۳۶۰ میلیارد نیست.
اما ایرانی ها به مسیر جدید رسیده اند.کمیته تایید مدارک ایران از باشگاه های ایرانی سفته گرفته و بدهکار نبودن شان را تایید کرده است. یعنی اگر این مدرک سازی ها پذیرفته شود سرخابی ها و تراکتورسازی تا سال بعد برای تسویه کردن این پول فرصت دارند. قاعدتا پول به این بزرگی در یک سال هم فراهم شدنی نیست اما اگر اعتراضی از بدهکاران به کنفدراسیون برسد آن وقت دیگر مشخص نیست چه بلایی برسرتیم ها می آید.
این یادداشت را در حالی می خوانید که هنوز AFC نظرش را اعلام نکرده اما اگر هم حضور ایرانی ها تایید شود و فقط و فقط یک بدهکار دستش به کنفدراسیون برسد کار حضور تیم بدهکار تمام است و البته کمیته ایرانی هم بی اعتبار می شود.
حالا حضور و عدم حضور یک مساله است و اینکه تیم های ایران ۱۰ سال است با سندسازی در لیگ قهرمانان آسیا شرکت می کنند یک حرف . این مساله انگار به یک رویه تبدیل شده است. در مورد مساله دوم یک مطلب را نمی شود نادیده گرفت. تازمانی که الزامات کنفدراسیون فوتبال آسیا نادیده گرفته می شود فوتبال ایران مدام عقب می افتد. ایران در همین ۱۰ سال اخیر است که از نظر فوتبالی افت فاحش داشته و وزمانی که کی روش برود این افت با شکل بسیار زشتی خودش را نشان خواهد داد.
فوتبال ایران در حال حاضر در باد فعالیت های مثبت کی روش و تیمش خوابیده وتیم های دیگر آسیا با فشار کنفدراسیون جلو می روند. سندسازی ها همین امروز فوتبال ایران را می سازد و فردایش را خراب می کند. شاید پرداخت ۳۶۰ میلیارد کارسختی باشد اما از نپرداختنش بهتر است . اگر باشگاه ها حذف شوند مدل مدیریتی بی بندوبار در هزینه کنار می رود و دیگر نمی گذارند این مدل مدیرها بالای سر کار باشند اگر هم نه دوسال دیگر کی روش می رود ، تیم ملی زمین می خورد تیم های باشگاهی هم کنارش .وقتی که دیگر دیراست.
