بایگانی دسته ی : ورزش

ایسنا: در دومین روز از مسابقات وزنه برداری قهرمانی جهان ۲۰۱۷ که در آناهیم آمریکا در حال برگزاری است، وزنه برداران دسته ۵۶ کیلوگرم به رقابت پرداختند و اولین مدال طلای مجموع نیز به ویتنام رسید.

در این وزن و در غیاب کشورهای مدعی چین وکره شمالی، کیم تاچ توان از ویتنام  دارنده دو برنز و یک نقره جهان، این بار مدال طلا جهان را به دست آورد.

نکته جالب در این وزن این بود که وزنه بردار  تایلند با هدایت ایوان گارچف بلغاری که قبل از المپیک به عنوان مشاور در ایران فعالیت داشت، مدال نقره دوضرب و برنز مجموع را گرفت.

نتایج دسته ۵۶ کیلوگرم:

۱- کیم تاچ توان از ویتنام با رکورد ۱۲۶ یک ضرب، ۱۵۳ دوضرب و مجموع ۲۷۹ کیلوگرم ( ۳ مدال طلا)

۲-تران توان از ویتنام با رکورد ۱۱۹ یک ضرب، ۱۵۱ دوضرب و مجموع ۲۷۰ کیلوگرم ( ۲ مدال نقره. یکضرب و مجموع و برنز دوضرب)

۳-ویتون مینگمون از تایلند با رکورد ۱۱۵ یک ضرب، ۱۵۲ دوضرب و  مجموع ۲۶۷کیلوگرم ( نقره دوضرب و برنزمجموع)

.

۵- جوزه براچی از اسپانیا با رکورد ۱۱۸ یکضرب، ۱۴۰ دوضرب و مجموع ۲۵۸ کیلوگرم ( برنز یک ضرب)

منبع: برترینها

سپرده‌های موسسات غیر مجاز چند درصد سود می‌گیرند؟ مانور مقابله با زلزله در مدارس (عکس) تایمز: پوتین در خاورمیانه، آمریکا را فریب داده تونل های زیر زمینی لندن (+عکس) وزیر علوم: فرزندم را در حادثه تصادف از دست دادم/ تکذیب تصویر منتسب به فرزند غلامی اتاق مخصوص شکمو‌ها (عکس) روحانی ۱۱ آذر به دانشگاه سیستان و بلوچستان می‌رود عارف: جای پسرم بودم، “ژن خوب” را مطرح نمی‌کردم/ انقلاب ما آمد که مسئله آقازادگی را حل کند صندلی با پاهای انسانی (عکس) وزیر ارتباطات: گوشی‌های فعال شده تا ۱۴ آذر مجاز هستند

منبع: عصرایران

محمدرضا مقصودلو در واکنش به عکس منتشر شده از مربی مرد تایلندی که با روسری در کنار زمین و مسابقات قهرمانی آسیا  – گرگان حضور دارد، اظهار کرد: مگر مربی تایلندی مقنعه سر دارد! وی ادامه داد: این ماجرا شیطنت است که از سوی یک عکاس ایرانی اتفاق افتاده است. به محض دیده شدن این موضوع نیروهای حفاظتی داخل زمین آن عکاس و آن مرد تایلندی را به بیرون هدایت کردند.
رییس فدراسیون کبدی در ادامه‌ صحبت‌های خود، خاطرنشان کرد: یک عکاس به آن مرد تایلندی روسری می‌دهد تا به داخل سالن برود و سر کند و از او عکس بگیرد. این ماجرا شیطنت بود و با این کار می‌خواستند این بازی‌ها را زیر سوال ببرند. وی در پاسخ به این سوال که آیا  مربیان مرد خارجی مجوز حضور در کنار زمین را داشته‌اند؟ در این باره توضیح داد: آنها اجازه نداشتند که در سالن حضور داشته باشند. پیش از آن بخشنامه کرده بودیم. حتی حضور مربی و سرپرست زن نیز بخشنامه شده بود که نباید به همراه تیم به ایران بیایند.

این اظهارات از سوی رییس فدراسیون کبدی در حالی مطرح می‌شود که افراد حاضر در سالن مسابقه این اتفاق را تایید کرده‌اند و عکس‌های منتشر شده  در اشکال مختلف نیز موید این اتفاق تلخ است. امید است که وزارت ورزش و نهادهای مسوول با ورود به این موضوع که موجب وهن نظام است با مسببان آن برخورد قاطع انجام دهند. 
 

 



انتهای پیام
منبع: بهارنیوز

خبرآنلاین: وینفر شفر هم قاعدتا از عملکرد این بازیکن راضی نیست. سجاد نتوانسته هیچ گلی برای استقلال بزند و خودش می گوید اگر گل اول را بزند، خیلی از مشکلات حل می شود و حداقل فشار از روی او برداشته خواهد شد. در همین حال بازیکنان هم به حمایت از سجاد پرداخته اند و پشت او هستند. شهباززاده رابطه نزدیکی با بازیکنان با تجربه تیم از جمله خسرو حیدری، امید ابراهیمی و… دارد. در همین حال شنیده می شود نسخه حسن بیت سعید به طور قطع پیچیده شده است. این بازیکن هم قصد ندارد دیگر در استقلال بماند. وضعیت او هم شد دقیقا شبیه به بختیار رحمانی.

این بازیکن هم سال گذشته در استقلال شماره ۷ پوشید و در نیم فصل اینقدر اوضاع برایش بد بود که مجبور شد در تعطیلات زمستانی استقلال را ترک کند و به فولاد بازگردد. حالا بیت سعید هم قرار است دقیقا چنین مسیری را برود. او از باشگاه فولاد پیشنهاد دارد و خودش تمایل زیادی دارد از استقلال برود. بیت سعید گویا در این باره با مسئولان تیم هم حرف زده است. با ورود شفر این بازیکن نیمکت نشین شده است و شانسی برای بازی در زمین ندارد.

منبع: برترینها

محمد سررشته داری- روزنامه بهار
به نظر می‌رسد همانطور که امروز دیگر علیه آمریکا و شوروی و انگلستان و … شعار نمی‌دهیم و با آنها درگیری نداریم و روسیه متحد ما است و انگلستان سفارتش باز است و با آمریکا هم بر سر برجام توافق می‌کنیم و دور یک میز می‌نشینیم، شاید باید قوانین قدیمی را کنار بگذاریم و اجازه بدهیم شیرمردان بیشه ایران پرچم رژیم اشغالگر قدس را پایین بکشند.خبر ساده بود و نگران کننده: « در رقابت‌های کشتی آزاد زیر ۲۳ سال جهان به دلیل اینکه حریف علیرضا کریمی در دور بعد یک کشتی‌گیر اسرائیلی بود، او در ١٠ ثانیه آخر در حالی‌که ٣-٢ از حریف روس خود پیش بود، با اشاره کادر فنی به حریف باخت و حذف شد در حالیکه شانس کسب طلا داشت!در فیلمی که از این مسابقه منتشر شده یکی از کادر مربیان تیم ملی کشتی به او می‌گوید علیرضا بباز … باید ببازی!. در مورد علیرضا کریمی،‌ مربیان تصمیم گرفتند در دور نخست او را ببازانند که دچار مشکل در مرحله یک چهارم نشوند و به حریف اسرائیلی نخورد. اما آنها یک اشتباه محاسباتی کردند. حریف روسی که کریمی را برد، در دور بعد «یوری کالاشتیکوف» اسرائیلی را برد و بعد از یک برد دیگر به فینال رسید و در نهایت طلای وزن ۸۶ کیلو را کسب کرد. چون او به فینال رسید، کریمی در گروه بازنده‌ها شانس بازی برای رسیدن به برنز را داشت. نکته قابل توجه این بود که او در این مرحله باید در مقابل حریف اسرائیلی حضور میافت که او به ناچار قید مسابقه را زد تا در نهایت حریف اسرائیلی با پیروزی بر رقیب روسیه سفید مقام سوم را کسب کند.ساعتی بعد از این اتفاقات، علیرضا کریمی پستی در اینستاگرام خود گذاشت و به کنایه نوشت «آخرین سنگر سکوته، حق ما هم هیچ وقت گرفتنی نیست.»
اما آیا واقعا «آخرین سنگر همیشه سکوته؟» یا برخی مواقع باید جسورانه نوشت و در مورد اتفاقات توضیح داد و توضیح خواست؟
همین چند هفته قبل بود که مسعود شجاعی و احسان حاج صفی در حالی که قرارداد حرفه‌ای دارند مجبور شدند در مقابل تیمی از رژیم اشغالگر قدس به میدان بروند و هزار داستان در مورد آنها به وجود آمد. شجاعی هنوز هم حتی وسط زمین و آسمان است و به تیم ملی دعوت نشده است. در این رابطه هم باید مطلب نوشت، شاید بهتر است از واژه ای به نام زمان استفاده کنیم و در تونل زمان حرکت کنیم ببینیم چه می‌شود؟
بسیاری از تابو‌ها شکسته اند، روزی روزگاری در صف‌های پرشور دبستان‌ها و مدارس راهنمایی تقریبا علیه همه شرق و غرب شعار می‌دادیم. شعارهایی طولانی داشتیم در مورد آنها. مرگ بر آمریکا، مرگ بر شوروی، مرگ بر انگلیس، مرگ بر اسرائیل، مرگ بر منافقین و صدام  و…
آن دوران در تونل زمان سپری شد. امروز کجای کار هستیم؟ امروز پوتین به کشور ما می‌آید و برای ما هدیه می‌آورد، موشک اس‌۳۰۰ هم از آنها می‌خریم ، در واقع متحد ما در منطقه آنها هستند تا جایی که از فرودگاه همدام برای پرواز شکاری هایشان استفاده می‌کنند و دشمن مشترک ما را بمباران می‌کنند. آنها از هوا به داعش حمله می‌کنند و ما از زمین.
روزی آمریکا بزرگترین دشمن بود و البته هنوز هم دشمن است اما به لطف اصلاحات با آنها سر یک میز می‌نشینیم و مذاکره می‌کنیم و به توافق می‌رسیم و ۱+۵ را امضا می‌کنیم و ظریف ما و کری آنها از خاطرات جنگ و اتفاق‌های بد آن برای هم حرف می‌زنند.
سفارت انگلیس هم که در سال ۹۰ با  ورود غیر مجاز به سفارت بسته شده بود، بازگشایی شد. حالا با انگلستان هم رابطه مستقیم داریم و سفارت ما هم در لندن باز است.حالا با عراق هم کشور دوست و برادر هستیم. اجازه بدهید از سیاست بیرون بیاییم و به ورزش برسیم:
قوانین باید عوض شوند
روزی روزگاری در همان ایام دبستان و راهنمایی تیم ملی ایران به نوعی هنوز آقای آسیا بود، قبل تر از آن در زمان مهاجرانی که ما بودیم و کل آسیا زیر دستمان. شاید اگر جنگ تحمیلی نبود سال‌های آقای ما در آسیا به بیش از سی سال هم می‌رسید. آن روزها با قوانین آماتور زندگی می‌کردیم، فوتبالمان تقریبا – نه دقیقا- همین قوانین را داشت و بانک ملی‌ها و دارایی‌ها به جای کارخانه‌های سایپا و پیکان و سیمان و فولاد  هزینه تیم‌داری را می‌دادند. امروز اما با قوانین آن روزها نمی‌توان پیشرفت کرد، امروز پرسپولیس و استقلال ما ۶ تا ۶ تا می‌خورند و بر می‌گردند. آن هم نه از استرالیا و شرقی‌ها بلکه از همین کشور‌های حوزه خلیج فارس!
دلیلش اینست که قوانین ۴۰ سال قبل نمی‌توانند امروز فوتبال را یدک کش کنند و جلو ببرند. در واقع تیم‌های ما یا در آستانه ورشکستگی کامل هستند و یا دیگر زورشان به رقبا نمی‌رسد. این تیم‌ها را نمی‌توان با قوانین قدیمی به جنگ رقبا فرستاد. اینجا هم مثل موارد بالا و قوانین نانوشته و نوشته ای که تغییر پیدا کردند، نیاز به تغییر است.
به طور کلی نیاز به تغییر داریم. نیاز به خصوصی سازی و داشتن صدا و سیمای خصوصی و حق پخش و کپی رایت و …
به همه اینها نیاز داریم.
به اقتصاد مراجعه می‌کنیم، روزهایی بودند که در کشور ما حق تبلیغ وجود نداشت، باور کنید یا نه، فرقی ندارد تبلیغ کردن جرم بود! مثلا اگر شما یام یام تولید می‌کردی یا آدامس خروس، اگر آنها را تبلیغ می‌کردی پیگرد قانونی داشت، تلویزیون هم اصلا تبلیغ نشان نمی‌داد!
به فرهنگ نگاه می‌کنیم، به نظرتان شوخی بیاید یا نه فرقی ندارد، ویدئو داشتن جرم بود، یعنی فیلم خانوادگی خودت را هم اگر داشتی و می‌خواستی نگاه کنی جرم بود، قاچاق بود تا اینکه در زمان آقای خاتمی این جرم با تاسیس موسسات کرایه فیلم آزاد شد.
همه اینها را نوشتیم تا برگردیم به علیرضا کریمی و شکست مصلحتی به روس‌ها و البته آخرین سنگرش یعنی سنگر سکوت.
آیا این قاعده نباید امروز عوض شود؟ آیا این تابو شکستنی نیست؟ آیا همچنان باید سیاست را با ورزش قاطی کرد؟ در ورزش یکی از بزرگترین خاطرات مردم ایران شکست دادن هاپوئل اسرائیل توسط تیم تاج بوده است. آنها چنان در امجدیه جشن گرفتند که باور کردنی نبود. کل ایران جشن بود. مردم از اینکه پشت این نابکاران به خاک مالیده می‌شود کیفور بودند. بوق‌ها تمامی نداشت، خنده‌ها را پایانی نبود.
قیمه‌ها را نریزیم تو ماست ها
در یک سکانس از یک سریال،  کمدین ایرانی قیمه‌ها را ریخت در درون ماست ها! پدر در آن سکانس معترض شد که چرا «قیمه‌ها را می‌ریزی تو ماست ها؟» از آن روز به بعد ریختن قیمه‌ها در درون ماست‌ها نمادی شد برای قاطی کردن موارد مختلف با یکدیگر!به نظر می‌رسد با وجود قوانین جدید ورزش حرفه ای و قراردادها و محرومیت‌ها و نظارت‌ها باید سیاست را از ورزش  جدا کنیم و قیمه‌ها را نریزیم تو ماست ها. به ویژه آنکه  با این کار پرچم رژیم اشغالگر قدس را با جا خالی دادن بالاتر می‌بریم و پرچم کشور معززمان ایران را هر دفعه پایین می‌آوریم.
این تابو را بشکنیم
شاید وقت آن رسیده که این تابو هم بشکند و در موردش بحث کنیم و حرف بزنیم. آقای روحانی در سخنرانی یک ماه قبل خود گفت: «آموزش و پرورش ما در حال آماده کردن بچه‌های ما برای دیروز است در حالی که بچه‌های ما فردا زندگی باید بکنند.» اشاره روحانی این بود که بچه‌ها به درس‌های مدرن تری نیاز دارند و آموزه‌هایی جدیدتر. در این زمینه شاید ما به قوانین و قاعده‌های قدیمی دیگر نباید اکتفا کنیم و به شیر مردان و جوان‌های بیشه ایران اجازه بدهیم پوزه آن غاصبان را بر خاک بمالند.
منبع: بهارنیوز

به گزارش ایسنا،‌ علیرضا کریمی با وجود داشتن تنها ۲۳ سال سن افتخارات زیادی را برای کشتی ایران در رده‌های سنی مختلف به ارمغان آورده و بارها باعث اهتزاز پرچم ایران در رویدادهای جهانی و آسیایی شده است.
کریمی، یک مدال نقره و ۲ طلای آسیا در رده نوجوانان، طلای جهان و آسیا در رده جوانان و ۲ طلای آسیا و برنز با ارزش جهان در رده بزرگسالان را در کارنامه خود دارد. باید به ویترین افتخارات کریمی دو مدال طلای جهان نیز اضافه می‌شد اما هم‌گروهی با نماینده اشغالگر قدس در رقابت‌های جهانی جوانان و این‌بار در رقابت‌های جهانی زیر ۲۳ سال باعث شد وی علی‌رغم شایستگی در رسیدن به ۲ مدال طلای جهان، مقابل رقبا به عمد شکست بخورد تا با نماینده اسراییل سرشاخ نشود.
این اتفاق نه تنها باعث لطمه روحی شدید به این کشتی‌گیر و بر باد رفتن زحمات چندین ماهه او در تمرینات تیم ملی شد بلکه باعث شد تیم ایران که با مدال طلای کریمی می‌توانست بر سکوی سوم جهان بایستد در نهایت در جایگاه هشتمی جهان قرار گیرد تا از این بابت نیز کشتی ایران شدیدا متضرر شود و کشتی‌گیر گمنام رژیم صهیونیستی ضمن گرفتن سکوی سومی از ایران، براحتی به مدال برنز جهان برسد.
علیرضا کریمی آزادکار وزن ۸۶ کیلوگرم ایران در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار ایسنا، درباره حذف ناباورانه از رقابت های کشتی آزاد زیر ۲۳ سال قهرمانی جهان بدلیل مبارزه نکردن با نماینده رژیم صهیونیستی و اینکه برای دومین مرتبه این اتفاق باعث شد از رسیدن به مدال طلای جهان در عین شایستگی بازبماند صحبت کرد که در ادامه می‌خوانید:
*فکرش را هم نمی‌کردیم کشتی گیر اسراییلی از پس آمریکا بربیاید
روز وزن کشی من بعد از کشتی گیر اسراییل وزن کشی کردم. قرعه او ۲۳ شد و قرعه من ۲۲. ابتدا فکر کردم در همان دور اول به کشتی گیر اسراییلی خوردم اما بعد معلوم شد من دور اول به حریف روس خوردم و کشتی گیر اسراییلی به حریف آمریکایی خورد و برنده این ۲ مبارزه دور دوم باید به مصاف هم می رفتند. ما هم از این موضوع خوشحال شدیم چرا که تا حد زیادی اطمینان داشتیم کشتی گیر اسراییلی مقابل حریف آمریکایی شکست بخورد و به دور دوم نرسد اما اتفاقات رخ داده کاملا بر خلاف انتظارات و پیش بینی ما بود.

*یک دقیقه مانده به پایان مبارزه گفتند”باید ببازی”
کشتی من با حریف روس و مبارزه کشتی گیران آمریکا و اسراییل حدودا همزمان با هم شروع شد. من پرقدرت مبارزه را آغاز کردم و تا دقیقه ۵ مبارزه و یک دقیقه مانده به پایان ۳ بر ۲ از حریفم پیش بودم. تازه بدنم راه افتاده بود و حریف روس هم کاملا بریده بود. دنبال این بودم که امتیازات بیشتری هم از او بگیرم تا با اختلاف بالا او را شکست بدهم اما یک دقیقه مانده به پایان مبارزه به یکباره دیدم مربیانم چلنج را انداختند و اعتراض کردند. وقتی این صحنه را دیدم به آن ها گفتم من که جلو هستم و مشکلی نیست پس چرا چلنج کردید که آن ها به من گفتند حریف اسراییلی موفق به شکست کشتی‌گیر آمریکایی شد و تو باید به حریفت ببازی تا دور بعد به اسراییل نخوری.
*وقتی گفتند باید ببازی دنیا روی سرم خراب شد
وقتی این حرف را شنیدم دنیا روی سرم خراب شد. در یک آن تمام زحمات و سختی هایی که ماه ها در تمرینات و دور از خانواده به امید کسب مدال طلای جهان متحمل شده بودم از جلوی چشمانم گذشت. شوکه شده بودم و انگار سطل آب یخ را روی سرم ریختند. دیگر قدرت ایستادن روی پاهایم را هم نداشتم. دیدم ده نفر همگی فریاد می زنند “باید ببازی باید ببازی”. به کشتی برگشتم کاملا وا دادم. حریف روس بلافاصله شروع کرد به حمله کردن من هم فقط ایستاده بودم. من را در خاک نشاند و به راحتی و بدون هیچ مقاومتی چند فتیله پیچ روی من اجرا کرد و در ده ثانیه کار را تمام کرد و کار من هم تمام شد.
* گفتند هر کسی گفته با اسراییل کشتی نگیرید پاداشت را هم بدهد!
 برای دومین مرتبه است که با قرعه اسراییل در مسابقات جهانی مواجه می شوم. یک‌بار نیز در مسابقات جهانی جوانان در سال ۲۰۱۳ به قرعه اسراییل خوردم و به حقم که مدال طلا بود نرسیدم. آن زمان قهرمان آسیا هم شده بودم و به من گفتند به اندازه پاداش قهرمان جهان که ۴۰ سکه بود به تو می دهیم اما وقتی پدرم پس از مسابقات جهانی ۱۳۹۲ با نامه فدراسیون کشتی به وزارت ورزش رفت و خواستار عمل مسوولان به قول‌شان شد به او گفته بودند، “به ما ربطی ندارد که پاداش کشتی نگرفتنش مقابل اسراییل را بدهیم. بروید از هر کس که گفته با اسراییل کشتی نگیرید پاداش‌تان را از او بگیرید”در نهایت هم به جای ۴۰ سکه فقط یک کارت هدیه یک میلیون تومانی دادند و تمام!

*همه زحماتم بر باد رفت
امسال هم قرار بود به نفرات اول ۶۰ سکه پاداش بدهند اما باز هم به کشتی گیر اسراییل خوردم و به حقم نرسیدم و همه زحماتم بر باد رفت. براحتی قهرمان جهان می‌شدم اما این اتفاق مانع آن شد. من حریف روس را براحتی می بردم اما این اتفاق باعث شد او فینالیست شود. من دیگر فینالیست این وزن را که کشتی گیر قزاق بود را پیش از این  ۴ مرتبه ده بر صفر شکست داده بودم. حتی تا ثانیه های پایانی فینال کشتی گیر روس شکست خورده بود اما در ثانیه های پایانی امتیاز گرفت و حریف قزاق را شکست داد و قهرمان شد.
*اسراییل ظالم است اما زحمات من را نادیده می‌گیرند، ظلم نیست؟
 من ماه‌ها برای رسیدن به مدال طلای جهان زحمت کشیدم و براحتی می‌توانستم به مدال طلای جهان برسم. قبول دارم اسراییل ظالم است و ظلم می‌کند اما اگر باز هم مسوولان ورزش ما براحتی زحمات من را نادیده بگیرند ظلم نیست؟ کشتی گیران وضعیت مالی خوبی ندارند و تنها دلخوشی همه ما به کسب مدال جهانی و پس از خوشحال کردن مردم، گرفتن پاداش است. از مسوولان وزارت ورزش انتظار دارم آن ها نیز اینگونه مواقع به قول و تعهداتشان عمل کنند.
*روس‌ها حذف می‌شدند هم من هم فدراسیون محروم می‌شدیم
اینکه می‌گویند روس را می‌بردی بعد با اسراییل کشتی نمی‌گرفتی حرف درستی نیست چون با اینکار کشتی گیر روس حذف می‌شد و روس ها بدلیل نفوذی که در اتحادیه جهانی دارند شدیدا معترض می‌شدند و آنوقت هم من و هم فدراسیون کشتی را محروم می کردند.
*این اتفاق بر روحیه کل تیم تاثیر بد گذاشت
این اتفاق نه تنها بر روحیه من بلکه بر کل تیم اثر منفی گذاشت و باعث شد بچه ها در روز نخست شوکه شوند و آن‌طور که باید کشتی نگیرند. وقتی من از تشک کشتی بیرون آمدم بقیه بچه ها هاج و واج من را نگاه می کردند و به هم ریخته بودند. اگر این اتفاق نمی افتاد و من به مدال طلایم می رسیدم آنوقت ایران به جای هشتمی در جهان بر سکوی سوم می ایستاد.
منبع: بهارنیوز