بایگانی دسته ی : جامعه

به گزارش ایسنا، یکی از بزرگترین دستاوردهای دنیای امروز امکان تحصیل برای تمام آحاد جامعه است. نظام آموزشی مدرن افراد را به کسب علم، شناسایی و شکوفایی استعدادها، عدم تبعیض(اعم از جنسی، قومی و نژادی) تشویق می‌کند. این امر علاوه بر آموزش دانش مقدماتی مانند خواندن و نوشتن، ریاضیات و علوم مقدماتی دریچه بزرگی را بر دنیای دانش باز می‌کند. به گونه‌ای که هر فرد می‌تواند متناسب با علایق و استعدادهای خود در آن به کندوکاو پرداخته و ضمن یاد گیری بر آن بیافزاید.از سوی دیگر این دانش امکان اندیشیدن در فرد را نهادینه ساخته و روشنگری، ارتقای فردی و اجتماعی و در نهایت مدنیت بیشتری را برای جامعه به ارمغان می‌آورد. از این رو، عدم تحصیل آسیب‌های اجتماعی جبران ناپذیری مانند تنزل اخلاقیات در جامعه، گسترش پدیده کار کودکان، کودکان خیابانی، ازدواج اجباری کودکان و … را در پی خواهد داشت که این آسیب‌ها به خودی خود آسیب‌های دیگری مانند افزایش جرم، جذب افراد بویژه کودکان به گروه های خلاف و گسترش اعتیاد را در جامعه به وجود می‌آورند.

عمدتا گروه‌هایی در معرض بازماندگی از تحصیل هستند که بطور مثال به دلیل کم توانی(معلولیت) یا دوری محل زندگی کودک فاقد دسترسی موثر به مدرسه یا معلم بوده، درآمد خانوار کفاف معیشت آنها را نداده و یا خانواده‌های بد سرپرست، امکان ثبت نام و شرکت در مدرسه را ندارند. از علل عدم تحصیل می‌توان به عدم آگاهی از اهمیت آن، فقر، عدم وجود امکانات لازم مانند مدرسه، آموزگار و… برای تمام اقشار جامعه را نام برد. مثلا خانواده‌ها به دلیل فقر، نبود امکانات آموزشی مناسب یا عدم وجود زیر ساخت‌های دستیابی به امکانات مذکور، کودکان خود را از تحصیل منع می‌کنند تا از رهگذر آن امکان معاش خانواده فراهم شود، اما عدم تحصیل این کودکان و ورود آنها پیش از سن مجاز به بازار کار ضمن تاثیرات مخرب بر آنان، آنها را در معرض آسیب‌های اجتماعی و سوء استفاده‌های مختلف قرار می‌دهند که پیامد آن نابود شدن آینده این کودکان و آسیب‌های بیشتر اجتماعی است.

اگرچه نرخ بازماندگی از تحصیل (نرخ سواد) در هر جامعه‌ای اهمیت بسزایی دارند ولی محاسبه این نرخ برای گروه سنی ۶ تا ۱۴ ساله از ضرورت بیشتری برخوردار است زیرا با توجه به تغییرات فرهنگی در جامعه امروز، انتظار می‌رود این نرخ برای گروه سنی مذکور مقدار ناچیزی را به خود اختصاص دهد. براساس آنچه بیان شد، هدف از این گزارش محاسبه نرخ بازماندگی از تحصیل در گروه سنی ۶ تا ۱۴ ساله (لازم‌التعلیم) و بررسی آن بر حسب جنس و استان است. بدین منظور با استفاده از نتایج سرشماری نفوس و مسکن سال  ۹۵ مرکز آمار ایران این شاخص برای تفکیک‌های یاد شده بدست می‌آید.
 
جمعیت مردان بیسواد ۶تا ۱۴ ساله بیشتر از زنان
به گزارش ایسنا، با توجه به نتایج بدست آمده از سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ (کودکان لازم‌التعلیم در گروه سنی ۶ تا۱۴ ساله ۱۰ میلیون و ۷۷۲ هزار و ۷۸۷  نفر است که از این تعداد، پنج میلیون و ۵۱۶ هزار و ۶۳۷  نفر مرد و پنج میلیون و ۲۵۶ هزار و ۱۵۰نفر زن بوده‌اند. همچنین از تعداد مذکور ۳۱۵ هزار و ۴۱۲ نفر بیسواد (۱۵۹ هزار و ۶۳۰  نفر مرد بیسواد و ۱۵۵ هزار و ۷۸۲ نفر زن بیسواد) در کل کشور وجود دارند. که با توجه به اطلاعات حاصل، جمعیت مردان بیسواد نسبت به بیسوادان زن گروه ۶ تا ۱۴ ساله بیشتر است؛ البته جمعیت باسوادان مرد نسبت به زنان باسواد در همین گروه بیشتر است.

جمعیت زنان بیسواد ۱۰ تا ۱۴ ساله بیشتر از مردان
لازم به ذکر است؛ این امر در خصوص نسبت مردان و زنان گروه سنی ۶ تا ۹ ساله نیز صادق است. اما در گروه سنی ۱۰ تا ۱۴ ساله (با جمعیت کل پنج میلیون و ۶۸۸ هزار و ۳۸۴ نفر)،  ۷۴ هزار و ۳۹۸ نفر بیسواد هستند که  از این تعداد ۳۶ هزار و ۴۸۳ نفر مرد و ۳۷ هزار و ۹۱۵نفر زن هستند. بر خلاف گروه سنی ۶ تا ۹ ساله، زنان بیسواد گروه سنی ۱۰ تا ۱۴ ساله نسبت به بیسوادان مرد همان گروه سنی جمعیت بیشتری را به خود اختصاص داده‌اند. این کاهش نسبت طی ۵ سال اخیر، می‌تواند به دلیل تغییر فرهنگی، اجرای سیاست‌های آموزشی همگانی و بهبود امکانات آموزشی یا زیر ساخت‌های آن باشد.

نرخ بازماندگی کل کشور برای ۶ تا ۱۴ ساله‌ها ۲.۶۱ درصد است
زنجان دارای کمترین و سیستان و بلوچستان دارای بیشترین نرخ بازماندگی از تحصیل ۶ تا ۱۴ ساله‌ها
نرخ بازماندگی کل کشور برای گروه سنی ۶ تا ۱۴ ساله ۲.۶۱ درصد است که بسیار قابل تامل است. شایان ذکر است که با توجه به بالا بودن این نرخ، انتظار می‌رود مشکلات ذکر شده که در مقدمه به آن اشاره شده است، را پدید آورد. طبق جداول ۳ و ۵،  در گروه سنی ۶ تا ۱۴ ساله، استان زنجان (۱.۴۲ درصد) کمترین نرخ بازماندگی از تحصیل در مردان و زنان داراست و به ترتیب استانهای گیلان (۱.۴۶ درصد) و اردبیل (۱.۹۵ درصد) در جایگاه دوم و سوم قرار دارند.از سوی دیگر بیشترین مقدار این نرخ را استان سیستان و بلوچستان (۷.۶۱درصد) به خود اختصاص داده است و پس از آن استانهای کرمان (۴.۵۲ درصد) و یزد (۳.۵۲ درصد) قرار دارند. با توجه به آن که نرخ بازماندگی از تحصیل استان‌های مذکور از متوسط کشور (۲.۶۱ درصد) بسیار بیشتر است، به نظر می‌رسد در حالت بحرانی به سر می‌برند.
بررسی نرخ مذکور گروه‌های سنی ۶ تا ۹ ساله در استان‌های مختلف نشان دهنده نتایج حاصل برای گروه سنی ۶ تا ۱۴ ساله است. همچنین همان طور که انتظار می‌رود استان سیستان و بلوچستان در گروه سنی ۱۰ تا ۱۴ ساله نیز ( ” اعم از  مرد و زن) بیشترین مقدار نرخ بازماندگی از تحصیل را به خود اختصاص داده است.





قم در صدر شاخص شکاف جنسیتی سواد
سیستان و بلوچستان دارای کمترین میزان این شکاف
پس از بررسی نرخ بازماندگی از تحصیل، به ارزیابی وضعیت شکاف جنسیتی سواد پرداخته می‌شود. بدین منظور جمعیت مردان بیسواد در گروه سنی ۶ تا ۱۴ ساله نسبت به زنان بیسواد در همان گروه سنی برای هر استان محاسبه شد. نتایج حاصل نشان می‌دهد که استان قم ( ۱۱۶.۹۸ درصد) بیشترین مقدار شکاف جنسیتی سواد را داراست که به این مفهوم اشاره می‌کند، مردان بیسواد در مقایسه با بیسوادان زن استان مذکور در گروه سنی ۶ تا ۱۴ ساله، بیشتر هستند. از سوی دیگر استان سیستان و بلوچستان (۹۵.۸۷ درصد) کمترین مقدار شکاف جنسیتی سواد را به خود اختصاص داده است که نشان می‌دهد مردان بیسواد نسبت به بیسوادان زن در گروه سنی ۶ تا ۱۴ ساله، از تعداد کمتری برخوردار هستند.
بر اساس اطلاعات مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت رفاه؛ از سوی دیگر، با مقایسه دو جدول ۵ و ۶ نتایج قابل ملاحظه‌ای حاصل می‌شود. استان اردبیل با نرخ بازماندگی از تحصیل ۵۹.۱ درصد، دارای شکاف جنسیتی ۵۷.۱۱۵ درصدی است. یعنی این استان، علاوه بر کم بودن تعداد بیسوادان  مرد و زن در گروه سنی ۶ تا ۱۴ ساله، مقایسه جنسیتی بیسوادان استان نام برده نشان از وضع سواد بهتر زنان آن دارد. از طرف دیگر، برعکس استان اردبیل، استان سیستان و بلوچستان (۷.۶۱ درصد) با توجه به بالا بودن نرخ بازماندگی از تحصیل گروه سنی ۶ تا ۱۴ ساله، شکاف جنسیتی استان نام برده (۹۵.۸۷ درصد) زنان بیسواد بر بیسوادان مرد همان گروه نیز بیشتر است.

منبع: بهارنیوز

به گزارش ایسنا، به نقل از بی.بی.سی، مطلب زیر نگاهی است به ۱۰ مورد از مرگبارترین تیراندازی‌ها در آمریکا.
۱ – فستیوال موسیقی در لاس وگاس (دست کم ۵۸ کشته)
اول اکتبر ۲۰۱۷ – استیون پداک ۶۴ ساله از طبقه سی و دوم هتلی در لاس وگاس جمعیت حاضر در فستیوال را به رگبار بست. در این تیراندازی دست کم ۵۸ نفر کشته و بیش از ۴۰۰ نفر زخمی شدند. پلیس بعد از یورش به اتاق مهاجم در هتل، جنازه او را پیدا کرد.
۲- کلوب شبانه در اورلاندو (۵۰ کشته)
۱۲ ژوئن ۲۰۱۶ – حمله به کلوب شبانه همجنسگرایان در شهر اورلاندوی ایالت فلوریدا در زمانش مرگبارترین تیراندازی در تاریخ معاصر آمریکا بود. در این حمله ۵۰ نفر کشته و ۵۳ نفر زخمی شدند. عمر متین، مهاجم این حمله، بعد از کشتن تعدادی از حاضران در محل، ده‌ها نفر را گروگان گرفت. نیروهای ویژه پلیس برای پایان دادن به گروگانگیری وارد عمل شدند و در نهایت مهاجم را کشتند.
۳ – ویرجینیا-تک (۳۲ کشته)
۱۵ آوریل سال ۲۰۰۷ – سونگ هوی چو، دانشجوی دانشگاه ویرجینیا تک درمحوطه این دانشگاه ۲۷ دانشجو و ۵ نفر از کارکنان دانشگاه را به ضرب گلوله کشت و بعد از آن خودکشی کرد. ۱۷ نفر هم در این تیراندازی مجروح شدند. او در ویدیویی که بعد از مرگش به دست رسانه‌ها رسید از “بچه سوسول‌های” پولدار شکایت کرده بود و گفته بود که مورد آزار و اذیت قرار گرفته است.
۴ – دبستان سندی‌هوک (۲۷ کشته)
۱۴ دسامبر ۲۰۱۲ – در این روز آدام لانزای ۲۰ ساله با حمله به دبستان سندی‌هوک در نیوتاون در ایالت کنتیکات ۲۶ نفر را کشت. بیست نفر از قربانیان این حمله دانش‌آموزان مدرسه و بقیه از کارکنان آن بودند. علاوه بر آن او مادرش را هم کشت و در نهایت خودکشی کرد. بعد از این حمله اعلام شد که آدام لانزا دچار مشکلات شدید روانی بوده و ذهنش مدام درگیر خشونت بوده است.
۵ – کافه لوبی در تگزاس (۲۳ کشته)
۱۶ اکتبر ۱۹۹۱ – جورج هنارد ۳۵ ساله در تیراندازی در کافه‌ای در کیلین تگزاس ۲۳ نفر را کشت. او پیش از حمله با خودرویش وارد این کافه شده بود. ۲۷ نفر دیگر هم در این تیراندازی مجروح شدند. این حمله یکی از مرگبارترین تیراندازی‌های آمریکا خارج از فضاهای آموزشی بود.
۶ – مک‌دونالد، کالیفرنیا (۲۱ کشته)
۱۸ ژوئیه ۱۹۸۴ – جیمز هوبرتی ۴۱ ساله ۲۱ نفر از مشتریان و کارکنان رستوران مک‌دونالدی در سن ییسدروی ایالت کالیفرنیا را کشت. او نگهبان سابق این رستوران بود که از کارش اخراج شده بود. یک ساعت بعد از شروع حمله، تک‌تیراندازهای پلیس جیمز هوبرتی را کشتند.
۷ – دانشگاه آستین تگزاس (۱۸ کشته)
اول اوت ۱۹۶۶ – چارلز جوزف ویتمن، تفنگدار سابق آمریکایی بعد از کشتن مادر و همسرش به دانشگاه آستین تگزاس رفت و ۱۶ نفر دیگر را کشت. در این حمله ۳۰ نفر هم زخمی شدند. خود ویتمن به ضرب گلوله یک مأمور پلیس از پا درآمد. کالبدشکافی جسدش نشان داد که تومور مغزی داشته اما معلوم نشد که آیا این بیماری نقشی در انگیزه‌اش برای تیراندازی داشته یا نه.
۸ – ادموندو، اوکلاهما (۱۴ کشته)
۲۰ اوت ۱۹۸۶ – پاتریک هنری شریل پستچی ۱۴ نفر از کارکنان اداره پستی در شهر ادوموندو واقع در ایالت کالیفرنیا را کشت و در نهایت باشلیک گلوله به سرش خودکشی کرد. او پیش از آن از سوی مدیرانش به دلیل عملکردش در کار مواخذه شده بود.
۹ – سن‌برناردینو، کالیفرنیا (۱۴ کشته)
۲ دسامبر ۲۰۱۵ – سید رضوان فاروق و همسرش تشفین مالک با تیراندازی در یک مراسم ۱۴ نفر را در مجتمع بهزیستی سن‌برناردینوی کالیفرنیا کشتند و ۲۲ نفر دیگر را زخمی کردند. هر دو مهاجم به ضرب گلوله پلیس کشته شدند. دولت آمریکا اعلام کرد که این حمله تروریستی بوده است.
۱۰ – دبیرستان کلمباین (۱۳ کشته)
۲۰ آوریل ۱۹۹۹ – اریک هریس ۱۸ ساله و دیلان کلبولد ۱۷ ساله در حمله به دبیرستان کلمباین در شهر لیتلتون ایالت کلورادو ۱۲ دانش آموز و یک معلم را به ضرب گلوله کشتند. بیش از ۲۰ نفر هم در این تیراندازی زخمی شدند. هر دو مهاجم خود را در کتابخانه مدرسه کشتند.

منبع: بهارنیوز

برف محمد اصغری در گفت و گو با میزان گفت: امروز سه شنبه در ۷ استان‌ گیلان، مازندران، آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، اردبیل، گلستان و خراسان شمالی شاهد بارش پراکنده باران و کاهش محسوس دمای هوا خواهیم بود.وی افزود: کاهش دما در این استان‌ها به دلیل ورود جریان‌های شمالی است که از روز‌های گذشته وارد آسمان کشور شده است.کارشناس سازمان هواشناسی با اشاره به پیش بینی بارش برف در ۳ استان کشور خاطرنشان کرد: بر اساس اطلاعات نقشه‌های هواشناسی، پیش بینی می‌شود فردا در ارتفاعات استان‌های مازندران، گیلان و اردبیل شاهد بارش پراکنده برف باشیم.اصغری از مواج بودن خلیج فارس و دریای خزر خبرداد و تصریح کرد: امروز و فردا خلیج فارس و دریای خزر به شدت مواج بوده و افراد باید توصیه‌های ایمنی را مد نظر قرار دهند.وی در خصوص وضعیت هوای شهر تهران اذعان کرد: هوا امروز در استان تهران صاف تا کمی ابری است و در خنک‌ترین حالت، دمای هوا به ۱۵ درجه سانتی گراد می‌رسد.

 

منبع: بهارنیوز

می‌گل هشترودی- روزنامه بهار

این‌روزهـــا کودکان بی‌شناسنامه، طیف عظیمی از کودکان را شامل می‌شود. کودکان کار، کودکان افغانی، کودکان حاشیه شهرها و حتی کودکانی که حاصل ازدواج دختران در سنین پایین هستند همگی زیر مجموعه یک عنوان قرار می‌گیرند. کودکان بی‌شناسنامه! کودکانی که بهای بی‌هویتیشان را با محرومیت از مدرسه پرداخت می‌کنند. حتی حالا که به قول وزیر آموزش و پرورش سیصد و هفتاد هزار نفر از همین کودکان پا به مدرسه گذاشته‌اند باز هم عنوان بی‌شناسنامه گی بر سر خیلی از همین بچه‌ها آوار است و پر پرواز را از آن‌ها گرفته است. مخصوصا حالا که به گفته معاون وزیر آموزش و پرورش کودکان بدون شناسنامه ایرانی کد انحصاری ندارند.
***
عدم وجود کد انحصاری برای کودکان بی‌شناسنامه
پس از این که معاونت رفاه وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی از ارائه لایحه‌ای برای صدور کارت هویت برای کودکان حاصل از ازدواج زنان ایرانی و مردان خارجی خبر داد سخنگوی سازمان ثبت‌احوال عنوان کرد که وزارت رفاه به لحاظ قانونی نمی‌تواند به این موضوع ورود کند و وزارت کشور در این زمینه مسئول است و صدور شناسنامه برای افراد بی‌هویت باید از مسیر قانونی و از طریق وزارت کشور طی شود.در همین راستا، علی باقرزاده، معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان نهضت سوادآموزی با اشاره به چگونگی پوشش تحصیلی کودکان و بازماندگان از تحصیل بدون شناسنامه ایرانی گفته است: متاسفانه کد انحصاری برای این‌ها نداریم؛ در این زمینه نیازمند نظام آماری دقیق هستیم که وزارت کشور مسئول آن است. شاید بتوان به صورت موردی مشکل اسناد هویتی و سوادآموزی این کودکان را حل کرد اما به صورت فراگیر نمی‌توانیم به تنهایی این کار را سامان دهیم. باید یک شناسه و مشخصه انحصاری از این کودکان در سیستم ثبت کنیم، زیرا ما برای هر یک از افرادی که تحت پوشش برنامه‌ها قرار می‌گیرند سالانه یک میلیون تومان هزینه می‌کنیم. هرساله تفاهم‌نامه‌ای با سازمان برنامه و بودجه برای پوشش تعداد مشخصی منعقد و به همان میزان اعتبار دریافت می‌کنیم و به همین دلیل اطلاعات همه این افراد باید در سامانه ثبت شود. وی با اشاره به بازدید از یکی از روستاهای سیستان و بلوچستان گفت: در این روستا مشکل عدم برخورداری از شناسنامه به صورت فراگیر وجود داشت و خانواده‌های متعددی بدون شناسنامه بودند. باید این مسئله توسط مرجع ملی حقوق کودک و ثبت احوال دنبال و یک تصمیم اساسی اتخاذ شود. لازم است در آنجا استانداری ورود فعال‌تری داشته باشد. باید اطلاعات و مشخصات در اختیار داشته باشیم. این مشخصات در طرح‌های آزمایشی توسط اداره کل اتباع وزارت کشور جمع آوری می‌شود. باید این افراد حداقل یک شناسه منحصر به فرد داشته باشند که بدانیم چه کسانی تا کنون آموزش دریافت کرده‌اند اگر دائما در معرض افراد بدون هویت باشیم نمی‌توانیم با ارزیابی دقیقی اعلام کنیم چه تعداد را پوشش داده ایم. مکرر دیده شده است فردی هم در مدرسه و هم در نهضت سوادآموزی ثبت نام کرده و از انجمن‌ها هم خدمات می‌گیرد. متاسفانه کدانحصاری برای این‌ها نداریم. چندین نهاد دولتی و غیردولتی متولی‌اند اما چون خدماتشان روی یک گروه مشترک متمرکز شده نتیجه‌ای ندارد. نیازمند یک نظام آماری دقیق هستیم که وزارت کشور مسئول آن است.

تحصیل حدود ۱۲ هزار فاقد شناسنامه در مدارس سیستان و بلوچستان
علیرضا نخعی مدیرکل آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان همزمان با آغاز سال تحصیلی جدید گفته بود: «حدود ۱۲ هزار  نفر فاقد شناسنامه در مدارس این استان مشغول به تحصیل شدند. آمار دانش آموزان فاقد شناسنامه استان امسال نسبت به ۹ هزار نفر سال گذشته رشد قابل توجهی داشته است، پیش بینی می‌شود این آمار تا ۱۵ هزار دانش آموز نیز افزایش یابد.» این تعداد برای کودکان بدون شناسنامه که بی‌هویت محسوب می‌شوند در یک شهر کوچک رقم بسیار زیادی است و این که هیچ کس به این معضل که روز به روز رو به افزایش است و حالا چشمگیر هم شده توجهی ندارد جای تعجب دارد. بعد از این که سالانه افزایش شمار این کودکان را در کوچه و خیابان و پارک در قالب کودکان کار دیدیم و اشتیاقشان را به تحصیل و مدرسه حس کردیم جای بسی تعجب دارد که چگونه مسئولان تا حالا راهی برای آن نیاندیشیده‌اند و حالا از عدم وجود کد انحصاری برای این کودکان سخن می‌گویند.

تعجیلی که هیچ وقت صورت نمی‌گیرد
همین چند وقت پیش بود که رضا شیران عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی بر لزوم تعجیل مجلس و دولت در تعیین‌تکلیف کودکان بی‌شناسنامه تاکید کرد و گفت: ما اگر تنها به دنبال مسکن‌ها باشیم هر دستگاهی خود را متولی می‌داند و مسئولیت‌پذیری هم ندارند، اما اگر قانون تصویب شود برای همه دستگاه‌ها الزام‌آور است. با توجه به شرایط و قوانین حال حاضر اگر قانون اعطای تابعیت به فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی و مردان خارجی به تصویب برسد، سازمان ثبت‌احوال می‌تواند برای این افراد شناسنامه صادر کند. در حوزه اجرا، نهاد و دستگاهی که باید سند هویتی صادر کند، سازمان ثبت‌احوال بوده، اما قطعاً قانون‌گذاری در این زمینه به عهده سازمان ثبت‌احوال نیست. قانون‌گذاری در مجلس و آیین‌نامه‌ها به عهده هیئت‌وزیران است. البته این درست است که سازمان ثبت‌احوال باید بر اساس قوانین موجود شناسنامه صادر کند، اما در حال حاضر سازمان ثبت‌احوال نمی‌تواند، برای افرادی که به لحاظ هویتی نامعلوم هستند، کاری انجام دهد.

او مسئله کودکان بی‌شناسنامه را خاص کودکان حاصل از ازدواج زنان ایرانی و مردان افغان ندانست و گفته بود: من با یکی از ایرانیانی که در کانادا زندگی می‌کرد گفت‌وگو می‌کردم و او می‌گفت ما و بسیاری از ایرانی‌های مقیم کانادا نیز با این مشکل روبه‌رو هستیم. زنان ایرانی در کانادا با مردان غیرایرانی ازدواج‌ کرده‌اند و دارای فرزند هستند و علاقه دارند رابطه فرزندشان با سرزمین مادری‌اش برقرار باشد، اما با توجه به قوانین موجود این مسئله امکان‌پذیر نیست. وزارت کشور و سازمان ثبت‌احوال هم باید تابع قانون باشند. مجلس به این آمادگی رسیده که این قانون را تصویب کند و ضرورت حل مسئله کودکان بی‌شناسنامه را درک کرده است. البته برخی دیدگاه‌های بازتر و برخی دیدگاه‌های بسته‌تری به این موضوع دارند، اما درباره این‌که این کودکان باید تعیین تکلیف شوند، همه به قطعیت رسیده‌اند. من با ارائه شناسنامه و تابعیت به این کودکان موافق هستم، هر چند اگر به این کودکان سند هویتی هم داده شود، نمی‌توانند مسئولیت دولتی داشته باشند و به عنوان مثال وزیر شوند؛ اما باز هم قابل‌مقایسه با وضعیت فعلی نیست.

تبعات وجود «ناشهروندان» بی شناسنامه
مرضیه محبی یک فعال حقوق زنان با اشاره به قوانین مدنی ایران که انتقال تابعیت را تنها بر اساس نسب خونی و از طریق پدر امکان پذیر می‌داندمی‌گوید: بر اساس این قانون مادر نقشی در انتقال تابعیت به فرزند ندارد. از سوی دیگر بر اساس همین ماده قانونی محل تولد نیز نمی‌تواند در انتقال تابعیت موثر باشد یعنی فرزندی که در ایران و از مادری ایرانی به دنیا آمده باشد ایرانی محسوب نمی‌شود. قانون مدنی کشور مصوب سال ۱۳۰۷ است و در نتیجه به طور سنتی در کشور اعمال می‌شود. ماده ۹۷۶ قانون مدنی طفل متولد شده از پدر ایرانی را، صرف نظر از این که در کجا به دنیا آمده است ایرانی می‌داند، همچنین در این ماده آمده است فرزندی که از پدر یا مادر غیر ایرانی در ایران متولد شود در صورتی که بعد از رسیدن به سن ۱۸ سال، یک سال در ایران بماند می‌تواند تابعیت ایرانی داشته و دریافت کند. اما این قانون سال‌ها اجرا نمی‌شد تا این که سال ۱۳۸۵ مجلس شورای اسلامی دست به تعیین تکلیف این قانون زد و با افزودن محدودیت‌هایی آن را مورد بازنگری قرار داد. وی با انتقاد از این که کودکی که در ایران، از مادری ایرانی و پدری خارجی متولد می‌شود، هیچ هویتی ندارد و شهروند هیچ کشوری محسوب نمی‌شود تصریح کرد: علاوه بر این بر اساس مقررات لازم است تا طفل متولد شده از مادر ایرانی که بعد از ۱۸ سال زندگی در ایران از پدر رد تابعیت بگیرد. اما این سئوال وجود دارد که این فرد چه طور و با کدام اوراق شناسایی می‌تواند از کشور خارج شود؟

همچنین در صورت خروج از کشور و رفتن به کشور متبوع پدر، چه طور درخواست صدور شناسنامه بدهد و سپس با بازگشت به ایران و گذراندن یک سال دیگر در کشور درخواست تابعیت ایران را داشته باشد؟ به نظر می‌رسد زمان آن است که تمام این قوانین اصلاح شوند. بیشتر افراد فاقد شناسنامه‌ای که از مادران ایرانی متولد شده‌اند در واقع تبعه کشور افغانستان هستند زیرا بیشترین مهاجران از مقصد افغانستان وارد کشورمان شده‌اند. این درحالی است که این کشور سیاستی تحت عنوان قبول ترک تابعیت ندارد و به شدت نسبت به این قضیه مقاومت می‌کند. البته این سیاست هایی است که برای مقابله با دو تابعیتی بودن افراد اتخاذ شده است. بنابراین این عملا ممکن نیست که طفلی که در ایران به دنیا آمده و هیچ اوراق شناسایی ندارد بتواند‌ترک تابعیت از کشور پدری اش بگیرد. در حال حاضر طرحی تحت عنوان اصلاح قوانین تابعیت به مجلس ارائه شده است که در صورت تصویب به زنان ایرانی کمک می‌کند تا برای فرزندانشان شناسنامه بگیرند. قرار بود این طرح در یک کمیسیون مشترک در مجلس بررسی شود که هنوز مورد رسیدگی قرار نگرفته؛ اما در عین حال روند کار متوقف هم نشده است.

وی با اشاره به دو سیاست تابعیت در جهان یعنی انتقال تابعیت بر اساس خون و خاک اظهار کرد: انتقال تابعیت بر اساس تولد در خاک یک کشور سیاستی است که در بیشتر کشورهای مهاجر پذیر دنبال می‌شود. اما در بیشتر کشورهایی که اصالت نژادی برایشان مهم است تابعیت از مادر یا پدر به فرزند منتقل می‌شود. این درحالی است که ایران از معدود کشورهایی است که در آن تابعیت تنها از پدر به فرزندان منتقل می‌شود. امیدواریم که این سیاست سنتی هرچه سریع‌تر اصلاح شود. مساله کودکان بدون تابعیت مساله‌ای است که بیش از آن که مربوط به ایران و قوانین ما باشد یک مساله بشری است، اگرچه براساس دستور مقام معظم رهبری در حال حاضر کودکان افغانستان می‌توانند در مدارس تحصیل کنند اما باید توجه داشته باشید که صرف تحصیل بدون داشتن شناسنامه مشکلی از این کودکان حل نمی‌کند و در نهایت آن‌ها در حاشیه شهرها سرگردان خواهند بود. به همین دلیل باید تلاش کرد تا طرحی که وارد مجلس شده برای پایان دادن به این ستم‌ها هرچی سریع‌تر تصویب شود و این حق را برای زن ایرانی قائل شویم که فرزندش تابعیت ایرانی داشته باشد.



 

منبع: بهارنیوز

بابک خطی *
کمی از ظهر گذشته است و بعد از ویزیت روزانه پای صحبت یکی از استادان صاحب تجربه و دلسوز  نشسته‌ام که برایم از خاطره‌ی اخیرش می‌گوید (نقل به مضمون): چند شب قبل زنگ تلفن همراهم  به صدا در آمد و شماره فردی که در زمانی دور بیمارم بود و به دلیل یک پیگیری شماره‌ام را به او داده بودم آنهم بعد از پانزده سال  روی صفحه گوشی نقش بست. خسته از کار روزانه بودم و به ساعت که نگاه کردم یازده و نیم را نشان می‌داد و واقعا حالی برای جواب دادن نبود. اما با خودم گفتم تماس فردی چنان محترم، بعد این همه سال و این ساعت شب باید چیزی قابل اعتنا باشد. جواب دادم و صدایی مضطرب شروع به سلام و عذرخواهی کرد و توصیف اینکه همسرش در میانه راهی در جاده دچار درد زایمان شده است و او مستاصل که تا آمدن اورژانس چه کند
استاد برایم تعریف کرد از نبودن اثری از خستگی بعد از حرفهای بیمار سابق، از چیزهایی که به او گفت و راهنمایی هایی که کرد  و کودکی که نهایتا فردا در بیمارستان به دنیا آمد و…

من به آن مرد فکر می‌کنم که در آن شرایط اضطراب و فشار شماره این پزشک برای او به مثابه نقطه نهایی امید و اعتماد بود.
با خود می‌اندیشم  در بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها و مطب‌های کشور دستیاران، کارورزان و سایر پزشکان در موقعیت‌های  مختلف (دولتی، خصوصی، آموزشی و. . .) در جایگاه‌های اعتمادی چنین نشسته‌اند و با تلاشی شبانه روزی چنین امیدی را به بیمار و همراهانش هدیه می‌دهند؛ امید به زندگی، ادامه دادن و بهبود شرایط و همراهی و اخذ اعتماد در سخت‌ترین شرایط  یک بیمار و حتی وقت هایی که فرجام یک بیماری علیرغم همه تلاش‌ها به بهبودی یا نجات ختم نمی‌شود. آرامشی که وقتی یک بیمار خود را به دست پزشک و تیم درمان می‌سپارد بدان دست می‌یابد و با خود می‌گوید: ” دیگر نگران نیستم، چون هر اقدامی که لازم باشد را برای من انجام می‌دهند. “

هدف این یادداشت  توصیه  دادن شماره تلفن از سوی پزشک به بیمار یا‌ترویج پاسخگویی به بیمار در وقت نامناسب نیست تنها تلنگری است برای نشان دادن نقطه خوشرنگ امید و اعتماد جامعه به پزشکان خود و این خود مایه امیدواری است که علیرغم هجمه هایی که خصوصا طی سال‌های اخیر پیکره اعتماد بین بیمار و پزشک را هدف قرار داده است، با بازتولید چنین  الگوهایی از پزشکان دلسوز، هنوز پزشکان و بیماران صاحبان  این گوهر گرانبها هستند.

از سویی  با خود می‌اندیشم که از فرافکنی هم باید پرهیز کرد و خطوط جداکننده را هرگز از یاد نباید برد. از یاد نباید برد اگر من خوب از بیمارم شرح حال نمی‌گیرم و وقت کافی برای معاینه صرف نمی‌کنم، اگر هزینه‌های غیرضروری بر روند درمان تحمیل می‌کنم، اگر به روشی غیر منصفانه و آغشته به تقلب وارد دوره‌های پزشکی می‌شوم و به خاطر عدم شایستگی در جایگاهی که تصرف کرده‌ام موجب آسیب به بیماری می‌شوم، همه این‌ها ناشی از کم کاری‌ها و حقارت‌های من است و نباید آن را به حساب اکثریتی که بر مسند این اعتماد نشسته‌اند گذاشت و پایه‌های آن را لرزاند. این من هستم که باید از عملکردم شرمسار باشم و بدانم اعمال امثال من باعث دلیر شدن رسانه‌های زرد سوگرا در تحریک کاذب جامعه‌ای می‌شود که به پزشکان خود اعتماد دارد. اسمم را می‌شنوم و از افکارم بیرون می‌جهم، استاد است که صدایم می‌کند.
لبخند روی لب دارد. . .
* طبیب کودکان
*حکیم خارچین: پزشک حاذقی که استادانه بیماری را درمان و خار از دل‌ها بیرون می‌کند.

منبع: بهارنیوز

عسگر قاسمی آقباش در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به ادعای اخیر قاتل ستایش قریشی مبنی بر اینکه وی بعد از ارتکاب قتل همدست داشته و شخص دیگری پس از قتل، اقدامات مجرمانه‌ای را نسبت به مقتوله انجام داده است، گفت: به فرض صحت این ادعا، این موضوع در حکم صادره از سوی دادگاه برای امیرحسین تاثیری ندارد.وی خاطرنشان کرد: دادگاه کیفری یک استان تهران برای بررسی این موضوع، پرونده را به دادگستری ورامین ارجاع داد تا آن‌ها بررسی کنند که آیا  اقدام مجرمانه‌ای در این خصوص صورت گرفته یا خیر.بر اساس این گزارش، ابوالقاسم مرادطلب دادستان ورامین پیش از این گفته بود که رسیدگی به این پرونده در تهران انجام شد و در نهایت برای اجرای حکم، به ورامین می‌آید.
 
وی با اشاره به اظهارات اخیر رییس کل دادگستری استان تهران مبنی بر اینکه «فرایند استیذان مربوط به اجرای حکم انجام و به دادسرای مجری حکم ابلاغ شده است» بیان کرد: تا این لحظه پرونده به اجرای احکام ورامین نیامده، زیرا اندکی زمان بر است.رسیدگی به پرونده موسوم به «ستایش» در شهریور سال ۹۵ در شعبه هفتم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی خازنی انجام شد و در نهایت سه اتهام عمل منافی عفت، قتل عمد و جنایت بر میت به متهم پرونده تفهیم شد. بر اساس رای صادره، قاتل این پرونده در خصوص اتهام قتل عمد به قصاص نفس و در خصوص اتهام تجاوز به عنف به یک بار اعدام و در خصوص اتهام جنایت بر میت به ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.با اعتراض به رای صادره توسط دادگاه کیفری، پرونده برای رسیدگی به شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور ارسال شد و دیوان عالی نیز حکم دادگاه بدوی را عینا تایید کرد.

منبع: بهارنیوز

به گزارش ایسنا، دکتر مصطفی اسماعیلی در توضیح مطالب مطرح شده درباره عطری بنام “ریلکس” که پس از مصرف باعث مرگ مصرف کننده می‌شود و در بازارهای برخی کشورهای عربی از جمله عراق بفروش می‌رسد، گفت: انتشار چنین مطالبی تازگی ندارد و حدود ۶ سال پیش نیز درباره عطری اسراییلی به نام Lovely که از کربلا به کشور آورده می‌شد نیز مطرح بوده است.اسماعیلی با اشاره به عدم صدور مجوز  برای عطری تحت این نام و حتی مشابه آن در کشور تصریح کرد: برای اطمینان بخشی و جلوگیری از نگرانی مردم، موضوع را به معاونت‌های غذا و داروی دانشگاه‌ها اطلاع می‌دهیم تا موارد مشکوک را مورد بررسی دقیق قرار داده و در صورت وجود حتی قاچاق آن، از سطح عرضه جمع‌آوری کنند.
 
وی درباره دلایل و چگونگی آسیب رسانی این فراورده آرایشی عنوان کرد: تنها مطلب جدی که در اینباره وجود دارد هشدار وزارت بهداشت مصر و دستور جمع‌آوری آن است؛ اما اگر ما بخواهیم صحت و سقم موضوع را بدرستی بررسی کنیم لازم است محتوای آنرا مورد آنالیز دقیق قرار داده و نسبت به ترکیبات آن کسب اطلاع نمائیم تا در صورت تایید تهدیدات، آنتی دوزش را سفارش دهیم.بنابر اعلام روابط عمومی سازمان غذا و دارو، اسماعیلی همچنین به مردمی که قصد مسافرت به کشورهایی مثل مصر، سودان، لبنان، بحرین و بویژه عراق را دارند توصیه کرد: بدون دامن زدن به تشویش و نگرانی‌های بیش از حد، از خطر احتمالی پیشگیری کنند و در گام نخست از قرار گرفتن در معرض استنشاق عطرها اجتناب کرده و در طول مسافرت با ماسک تردد کنند.وی در پایان،  شست‌وشوی صورت بویژه بینی و چشم‌ها را با آب، به عنوان راهکاری دانست که در صورت بروز مشکلات از طریق فراورده‌هایی مثل عطر  می‌تواند راهگشا باشد.

منبع: بهارنیوز

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ فرمانده انتظامی نهاوند گفت: چاقوی پدر نهاوندی براثر یک اتفاق دریکی از روستاهای بخش خزل، جوانی ۳۵ ساله را به کشتن داد. سرهنگ منصور ملکی در تشریح این ماجرای خونبار گفت: شب گذشته، جوان ۳۵ ساله متأهل که ساکن یکی از روستاهای بخش خزل نهاوند بود با خانواده خود مشاجره لفظی پیدا می‌کند.سرهنگ ملکی ادامه داد: در این شرایط پدر این جوان برای وساطت و پایان مشاجره سعی می‌کند جوان خود را آرام کند که چاقوی در دست پدر در این میان ناخواسته به پهلوی جوان اصابت می‌کند.فرمانده انتظامی نهاوند افزود: براثر این حادثه Incident جوان ۳۵ ساله به بیمارستان علیمردانیان این شهر انتقال یافت ولی متأسفانه به علت شدت جراحت و خونریزی جان خود را از دست داد.

منبع: بهارنیوز

به گزارش ایلنا، سوم مهرماه سال جاری، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی لرستان از مرگ یک کارگر فضای سبز شهرداری شهرستان خرم آباد بر اثر برخورد با یک خودرو پژو ۴۰۵ خبر داد. سرهنگ «منوچهر مرادی» گفته بود که این راننده در مسیر، کنترل خود را از دست داده و به کارگر فضای سبز برخورد کرده بود. البته راننده خودرو دستگیر شد اما خانوده‌ای را داغدار کرد.بیست و پنجم شهریورماه نیز سه کارگر خدمات شهری شهرستان محمودآباد واقع در استان مازندران در حالی که در ساعت ۵ صبح  مشغول رفت و روب خیابان بودند؛ با یک خورو پژو که به صورت غیرمعمول می‌راند، تصادف کردند. در این حادثه «حسین رمضانی» کارگر ۵۰ساله، به علت شدت جراحات وارده در دم جان باخت و راننده نیز متواری شد.اینها تنها دو نمونه از حوادثی است که پای ثابت قربانیان آن کارگران شهرداری‌ها هستند. از همین جهت است که فعالان صنفی کارگری می‌گویند کارگران شهرداری‌ها در برابر دریافت دستمزدهای ناچیز که با تاخیر مکرر نیز پرداخت می‌شود، قربانی حوادث کار، می‌شوند؛ حوادثی که هیچ سهمی در پیش آوردن آن ندارد.

یکجا باید حوادث دلخراش متوقف شود
«سیدرحیم میرعبدالـله» رئیس اتحادیه کارگران شهرداری تهران می‌گوید: این به هیچ وجه انسانی و قابل پذیرش نیست که کارگران شهرداری‌ها در حین انجام وظیفه جان بدهند؛ آنهم وظیفه‌ای که شاید کمتر آدمی آن را در قبال دریافت دستمزدهای ناچیز قبول کند.میرعبداللـه با بیان اینکه رفت و روب شهر در ساعت‌های انتهایی شب و میان صبح مسئولیت سنگینی است که عایدی جز بیخوابی ندارد، تصریح کرد: در این شرایط کارگر باید نگران آن باشد که نکند یک راننده، بی‌محابا و با سرعت جنون‌آمیز به وی بزند. از این رو قطعا باید به گونه‌ای با رانندگان خاطی برخورد تا سایرین نیز در آن ساعت‌ها مراقب نحوه رانندگی خود باشند.رئیس اتحادیه کارگران شهرداری تهران با بیان اینکه نمی‌توان دست روی دست گذاشت تا بازهم شاهد وقوع یک رشته حوادث از این دست بود، گفت: بالاخره یکجا باید این حوادث دلخراش برای کارگران شهرداری متوقف شود؛ چراکه حق آنها نیست که اینگونه بمیرند. البته کارهایی در این زمینه مثل استفاده از لباس‌های شبرنگ انجام شده است اما تکرار این حوادث نشان می‌دهد که استفاده از لباس‌های شبرنگ به تنهایی کافی نیست.

آیین‌نامه وسایل حفاظت فردی و تکالیف کارفرما
تمرکز بر احتیاط رانندگان، رافع مسئولیت‌های پیمانکاران شهرداری در مقام کارفرما، نیست و آنها مطابق آیین‌نامه وسایل حفاظت فردی مصوب ۲۱ خرداد ۱۳۹۰ مکلف به شناسایی و ارزیابی شرایط محیط کار برای تشخیص و کنترل خطرات هستند. در عین حال  مطابق مواد ۲ و ۳  این آیین‌نامه کارفرما باید وسایل حفاظت فردی مناسب را رایگان در اختیار کارگران بگذارد و آموزش‌های لازم در خصوص نحوه استفاده از آنها به کارگران ارائه کند.«محمد گنجی کیا» عضو هیات مدیره کانون مسئولین ایمنی و بهداشت کار کشور نیز تاکید دارد که پذیرفته نیست که پیمانکاران شهرداری‌ها، کارگران را بدون تامین امنیت جانیشان در خیابان‌های به کار گمارند.وی می‌گوید: به صورت کلی کارفرمایان مطابق آیین‌نامه وسایل حفاظت فردی مکلف هستند که تمام وسایل مورد نیاز که در خدمت تامین ایمنی کارگران باشد را به رایگان در اختیار آنان بگذارند و آموزش‌های مورد نیاز را هم برای کار با آن وسایل به آنان ارائه کنند.

گنجی کیا با بیان اینکه رفتگران و کارگران فضای سبز در ساعت‌هایی که هوا تاریک می‌شود باید با تجهیزات مناسب کار در  شب در خیابان حاضر شوند، گفت: استفاده از لباس‌های شبرنگ، نمادها و نشانگرهای مناسب از مواردی است که کارفرما باید در اختیار کارگر بگذارد تا ریسک مخاطرات محیط کار را کاهش دهد.وی افزود: حتی جابجایی ساعت کار به اوایل صبح که هوا روشن‌تر است و ترددی  نیز در خیابان وجود ندارد، می‌تواند در جهت کاهش حوادث این چنینی موثر باشد که البته دشواری‌های خود را نیز دارد.رئیس کانون مسئولین ایمنی و بهداشت کار استان تهران در ادامه با اشاره به حوادثی که برای کارگران شهرداری‌ها، پیش آمده  است، تصریح کرد: وقتی یک نفر را بفرستیم و به وی بگوییم که خود مراقب جانت باش نتیجه همین می‌شود از همین روست که می‌گوییم کارفرما باید به تکالیفی که در قانون برایش دیده شده است، عمل کند.

لزوم آموزش مخاطرات کار در شب به کارگران
«افشین حبیب زاده» عضو شورای اسلامی شهر تهران هم تاکید دارد که باید جلوی حوادث این چنینی به وسیله برخورد با رانندگان خاطی گرفته شود: عدم رعایت سرعت مطمئن، در شب یک مشکل جدی است. البته پلیس، برخورد خود را به متخلفان جدی کرده است اما در مواردی که اخیرا شاهد آن بودیم، رانندگان با سرعت بالایی به کارگران شهرداری زده‌اند. البته در مواردی هم به علت خواب آلودگی رانندگان این اتفاق‌ها رخ داده است.
وی با بیان اینکه کارگران در شرایط کار شب باید آموزش‌های لازم را ببینند و مخاطرات کار در شب را به روشنی بیاموزند، تصریح کرد: بدین طریق جلوی بسیاری از حوادث گرفته می‌شود البته کارفرما نیز مکلف است که وسایل مورد نیاز این کار را در اختیار کارگر بگذارد تا به صورت صد در صدی جلوی وقوع حادثه را گرفت.عضو شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه تعدادی از کارگران شهرداری به علت اینکه کار خود را قبل از طلوع خورشید شروع می‌کنند، شب را در حاشیه اتوبان‌ها و خیابان‌ها می‌خوابند، گفت: این کار خطرناکی است چرا که در آن ساعت رانندگان خواب آلود هستند و احتمال وقوع تصادف بالاست؛ در نتیجه شرکت‌های پیمانکاری شهرداری باید در این خصوص تدابیری به کار گیرند که جان کارگران به خطر نیفتد.

حبیب زاده در پاسخ به این پرسش که آیا تغییر ساعت کار کارگران شهرداری‌ها می‌تواند، مانع کاهش حوادث شود، گفت:  زمان کنونی آغاز به کار کارگران شهرداری توسط سازمان پسماند و پس از امتحان نمودن ساعت‌های مختلف، انتخاب شده است. ضمن اینکه اگر ساعت کار به گونه‌ای جابجا شود که با آغاز تردد مردم در ساعت‌های آغازین صبح همزمان شود، امکان کار برای این کارگران وجود نخواهد داشت. از این رو بهتر است که به جای جابجایی ساعت کار، از تجهیزات مناسب و آموزش‌های هدفمند، بهره جوییم.

منبع: بهارنیوز