بایگانی دسته ی : جامعه

منابع خبری از تبادل آتش میان نیروهای امنیتی سعودی و گروه های مسلح در منطقه الحرازات در شرق جده گزارش دادند.

به گزارش میزان، شبکه اسکای نیوز گزارش داد: تبادل آتش میان نیروهای امنیتی سعودی و گروه های مسلح در منطقه الحرازات در شرق جده جریان دارد.

بنابر گزارش ها، نیروهای امنیتی سعودی از صبح روز شنبه عملیات گسترده ای را در منطقه الحرازات شهر جده به اجرا گذاشته اند.

نیروهای سعودی به دنبال محاصره این منطقه و بازداشت افراد مسلح هستند.

برخی فعالان رسانه ای سعودی تصاویری از وقوع انفجاری مهیب در منطقه الحرازات منتشر کرده اند.

تاکنون گزارشی از میزان تلفات و خسارات احتمالی این حادثه منتشر نشده است.
 

منبع: alef.ir

هم‌اکنون در نسل اول ساختمان‌های بلند و مدرن که تعدادشان هم کم نیست و در خیلی از شهر‌ها و تهران نمونه‌های آنها به کرات به چشم می‌خورد، امکان اجرای مقررات ملی وجود ندارد و باید تخریب شوند.

به گزارش ایسنا، پیروز حناچی – معاون شهرسازی وزارت راه – در روزنامه «ایران» نوشته است: واقعه آتش‌سوزی در ساختمان پلاسکوی خیابان جمهوری تهران، اگرچه سخت و تکان‌دهنده بود، اما این نکته را به همه ما نشان داد که هم‌اکنون وارد مقطع جدیدی از نظام مدیریت شهری شده‌ایم و آن، توجه به عمر مفید ساختمان‌هایی است که در زمان حاضر به پایان رسیده است.

مسأله‌ای که هم‌اکنون در سراسر دنیا به طور عمومی مورد توجه قرار می‌گیرد، درس گرفتن از این حوادث و اصلاح روش‌ها و حتی آئین‌نامه‌ها است که موجب اصلاح قوانین قبلی و وضع قوانین جدید نیز می‌شود.

اما درباره عمر مفید ساختمان‌ها در کشور باید به دو نکته مهم اشاره کرد؛ اول اینکه باید دید این‌گونه ساختمان‌ها با وجود سن بالا می‌توانند در زمره ساختمان‌هایی که مقررات ملی در آنها اجرا شود قرار بگیرند یا نه؟ و دوم اینکه اگر این امر میسر نیست، یعنی امکان بهسازی و اجرای ضوابط و مقررات در آنها (ساختمان‌هایی که قبل از اجرای اجباری ضوابط و مقررات ملی ساخته شده‌اند) و استفاده با این شرایط از ساختمان قدیمی وجود ندارد، باید به مباحث دیگر توجه کرد.

بعد از انقلاب ساختمان‌های متعددی وجود داشت که بر اثر آتش‌سوزی، صدمه دیده بودند، برای همین هنگام بهره‌برداری مجدد از آنها مطالعات عمیقی انجام شد تا اگر امکان بهسازی وجود ندارد، عملیات تخریب انجام شود. من فکر می‌کنم درباره بسیاری از ساختمان‌های با سن بالا، (در صورت میسر نبودن اجرای مقررات ملی همچون مقاوم بودن در برابر حریق و ایمنی در برابر زلزله) پیش از بروز حادثه‌ای جدی، باید به عملیات «تخریب بنا» متوسل شد. این کار در دنیا نیز امری متداول و مرسوم است.

هم‌اکنون در نسل اول ساختمان‌های بلند و مدرن که تعدادشان هم کم نیست و در خیلی از شهر‌ها و تهران نمونه‌های آنها به کرات به چشم می‌خورد، امکان اجرای مقررات ملی وجود ندارد و باید تخریب شوند.

همانطوری که می‌دانید در اواخر دهه ۳۰ و اوایل دهه ۴۰، ساختمان‌های بلند و غیرمتعارف معمول آن زمان افزایش پیدا کرد. عمر مفید این ساختمان‌ها هم‌اکنون رو به پایان است. در آن زمان البته آئین‌نامه‌های سراسری وجود نداشت و باید گفت نخستین آئین‌نامه مقررات ملی ساختمان در حوزه زلزله معروف به ۵۱۹ و بعد از آن با عنوان «۲۸۰۰» پس از زلزله رودبار و منجیل شکل سراسری به خود گرفت.

در کشورهای دیگر هم به ساختمان‌هایی که از نظر مقررات ایمنی در شرایط مطلوبی قرار ندارند، اجازه استفاده عمومی نمی‌دهند و برای ساختمان‌هایی که جنبه میراثی دارند هم هزینه‌های زیادی می‌پردازند تا امکان اجرای مقررات را ایجاد کنند. با این حال در کشورهای اروپایی هم ساختمان‌های بعد از جنگ جهانی دوم تحت تأثیر نیاز شدید مسکن، تخریب شدند تا به جای آنها ساختمان‌هایی با الگوهای جدید احداث شوند.

منبع: alef.ir

حادثه پلاسکو، در حالی وارد سومین روز خود شد که عملیات آواربرداری همچنان ادامه دارد و سرعت بیشتری هم گرفته است.

با افزایش سرعت آوار برداری در ضلع شمالی این ساختمان بار دیگر شعله های اتش قابل مشاهده شد بر این اساس آتش نشانان ضمن آوار برداری مشغول خاموش کردن شعله‌ها هستند.

در این گزارش می‌توانید مجموعه اخبار سومین روز حادثه فروریختن ساختمان پلاسکو را مشاهده کنید.

* تلاش برای خارج کردن پیکر شهدای آتش نشان از زیر آوار بعد از تست دستگاه زنده یاب ادامه دارد و گفته می شود که احتمالا ۴ نفر زنده هستند. این در حالی است که همزمان با بارش باران تلاش برای آوار برداری و پیدا کردن اجساد جان‌باختگان وارد سومین روز خود شده است. آتش‌نشانان از یک‌سو مشغول خاموش کردن آتش شعله‌ور و برخواسته از زیر آوارها هستند و از سوی دیگر در جستجو و تلاش برای پیدا کردن اجساد جان‌باختگان هستند.

* گفته میشود پیکر دومین شهید هم از میان آوار خارج شده است

* لحظاتی قبل نخستین پیکر از جان‌باختگان حادثه ساختمان پلاسکو از زیر آوار خارج شد و به بیرون انتقال یافت. تلاش برای یافتن سایر پیکر‌های حادثه ساختمان پلاسکو ادامه دارد.

* حسن روحانی، دقایقی پیش با حضور در چهارراه استانبول تهران از  حادثه پلاسکو بازدید کرد و از نزدیک در جریان روند امداد و نجات و همچنین آواربرداری از ساختمان های آسیب دیده قرار گرفت.

منبع: alef.ir

روزنامه خراسان نوشت:مرد ۳۸ ساله که در کار خرید و فروش زعفران فعالیت می کرد، مدعی شد توسط زورگیران ربوده شده است.

وی گفت: برادرم قاچاقچی مواد مخدر بود و مخارج زندگی اش را از همین راه تامین می کرد تا این که روزی هنگام حمل مواد مخدر دستگیر شد و زندگی اش از هم پاشید. ماجرای زندگی برادرم درس عبرتی برای من شد تا از راه حلال روزی ام را به دست آورم. این بود که به تجارت زعفران پرداختم و زندگی شیرینی را تجربه می کردم.

روز ها به همین ترتیب می گذشت تا این که روزی یک پیامک عاشقانه برایم ارسال شد. وقتی با فرستنده پیامک تماس گرفتم زنی از آن سوی خط گفت که شماره را اشتباه گرفته است و سپس ادامه داد «زنی تنهاست که از همسرش طلاق گرفته و در مشهد زندگی می کند.» شنیدن صدای آن زن جوان افکارم را به هم ریخت به طوری که باز هم تلاش کردم به بهانه های مختلفی با او تماس بگیرم.

در همین ارتباطات تلفنی بود که آن زن جوان از من خواست برای این که سرپناهی داشته باشد حاضر است به عقد موقت من دربیاید. من هم که شیفته ادب و گفتار او شده بودم از محل سکونتم که در یکی از شهر های جنوبی خراسان رضوی است سوار بر خودرو به سمت مشهد حرکت کردم تا با آن زن که خود را «شهین» معرفی می کرد، کنار پل الغدیر مشهد ملاقات کنم.

قرار بود اگر با یکدیگر به توافق رسیدیم او را به عقد موقت خودم درآورم. وقتی به محل قرار رسیدم. زن جوانی را داخل یک خودروی پراید دیدم که اشاره می کرد سوار خودرویی شوم که به ادعای او تاکسی تلفنی بود. به محض آن که در خودرو پراید را باز کردم ناگهان خودروی دیگری مقابلم توقف کرد و سرنشینان آن خودرو کیسه ای روی سرم کشیدند و مرا به کف صندلی عقب انداختند. دچار شوک عجیبی شده بودم که آدم ربایان مرا داخل یک انباری از خودرو پایین انداختند وبا بستن دست و پاهایم مقداری مواد مخدر به من تزریق کردند.

آن ها مدعی بودند چندین میلیون تومان از برادرم طلبکار هستند ومن باید رمز عابر بانکم را به آن ها بگویم در همین هنگام یکی از آن ها که همانند دیگران نقاب بر چهره داشت اثر انگشت مرا روی چند کاغذ گرفت و بعد از من خواست تا سفته هایی را که انگشت زده ام، امضا کنم ولی من امضای دیگری را پای سفته ها زدم تا این که روز بعد آن ها مرا با تهدید و شکنجه در کنار جاده ای رها کردند. پس از آن با کمک رهگذران به مرکز درمانی رفتم و سپس از زورگیران شکایت کردم وقتی آن ها با تلاش کارآگاهان دستگیر شدند تازه فهمیدم که فریب پیام های عاشقانه یک زن را خورده ام.

منبع: alef.ir

سخنگوی وزارت امور خارجه با اشاره به حادثه ساختمان پلاسکو و اعلام عزای عمومی در کشور گفت: پرچم سفارتخانه‌های ایران در خارج از کشور نیمه افراشته و دفتر یادبود قربانیان حادثه پلاسکو گشوده می‌شود.

به گزارش ایسنا، بهرام قاسمی در پاسخ به پرسش خبرنگاران در خصوص اقدامات وزارت امور خارجه و سفارتخانه‌های جمهوری اسلامی ایران در روز عزای عمومی حادثه دلخراش مرکز تهران که منجر به شهادت جمعی از آتش نشانان فداکار شده است، گفت: با اعلام هیات محترم دولت مبنی بر عزای عمومی روز شنبه ۲ بهمن ۹۵، به کلیه سفارتخانه‌ها و سرکنسولگری‌های جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور دستور داده شد پرچم‌های کشور را نیمه افراشته کنند و با توجه به ابراز همدردی‌های مقامات و شهروندان بسیاری از کشورها، دفتر یادبود قربانیان قهرمان این حادثه تاثرانگیز را نیز مفتوح  کنند.

منبع: alef.ir

پشت نوار خطر بیل‌های مکانیکی آوار برمی‌دارند، این سو جمعیتی به تماشا آمده، چندقدم آن سوتر احمد پیاده‌راه را جارو می‌کشد؛ دو ماه پیش از بدخشان به نیت کار آمده. سحر که پلاسکو آتش گرفت، او هنوز در خواب بود. ساعتی بعد از اتاقکش نزدیک ساختمان پلاسکو بیرون زد و ساعت‌های کار او حالا بعد از ١٢ ساعت تمام نشده. وقتی پلاسکو کمر خم کرد و فروریخت احمد تماشاگر این صحنه نبود.

به گزارش «شهروند»، صدای جارو در هیاهوی نیمه‌شب خیابان جمهوری گم‌ است: «در افغانستان هر روز یک انفجار می‌دیدم. اینجا آرام است.»

جمعیت، سربازان پشت نوار خطر را کلافه کرده‌‌اند: «می‌خواهیم برویم تو ببینیم چه خبر است». احمد بدخشانی جارو می‌زند و پیش می‌رود. کار این راسته که تمام شود به اتاقش برمی‌گردد؛ پشت نوار خطر.

خیابان‌های منتهی به پلاسکو شلوغ است؛ انگار روزهای آخر اسفند است و بازار شب عید اما انبار پوشاک شب عید در ساعت‌هایی که بر جمهوری گذشته خاکستر شده. در خیابان لاله‌زار سه سرباز پابه‌پا می‌شوند و به کرکره‌ مغازه و تابلوی راهنمایی تکیه می‌دهند. از اصرار خسته شده‌اند. با صدایی نه چندان بلند مردان و زنانی را که پشت نوار ایستاده‌اند، خطاب می‌کنند: «چرا نمی‌رید خونه از تلویزیون ببینید؟ برید سینما.»

ساعت ١٢ و ١۵ دقیقه شب است. محمد همراه زن و دخترکش از خیابان نیرو هوایی آمده به تماشا: «نمی‌شه بریم تو؟» سرباز حوصله ندارد. رو برمی‌گرداند. محمد چشم می‌دوزد به ته خیابان که نور چراغ آمبولانس و چند خودروی آتش‌نشانی پیداست. چشم‌ها را تنگ می‌کند. زن و دختر رد نگاه مرد را دنبال می‌کنند. چند جوان شوخی‌کنان بی‌خیال این بن‌بست می‌شوند و می‌روند. موتورها لای خودرو‌ها پیچ‌و‌تاب می‌خورند و در کوچه پس‌کوچه‌ها گم می‌شوند. مرد و زن جوانی با یکی از مامورها بحث می‌کنند: «چرا نمی‌گذارید بریم تو؟ همه چیزمان آنجاست.» مامور است و معذور. زن و مرد عقب می‌نشینند.

– واقعا آنجا مغازه دارید؟

– نه این دوستمون مغازه داره. رفته تو. ما هم می‌خواستیم بریم.

همه خیره در سیاهی. جای برج فروریخته در آسمان خالی است. جمعیت تازه‌نفس از راه می‌رسد. سوال‌ها و جواب‌ها همان است. چراغ کیوسک روزنامه‌فروشی روشن است. با تلفن همراه حرف می‌زند و جواب مشتری را هم می‌دهد. همه یک چیز می‌خواهند، سیگار. دو نخ و سه نخ و هشت نخ و یک بسته و دو بسته. سیگارها به محض به دست رسیدن روشن می‌شوند. مشتری‌ها امشب بیشتر از همیشه‌اند. شب‌های دیگر اینجا پشت دخل چرت می‌زد و انتظار می‌کشید. دست‌ها و پول‌ها به سمتش دراز شده. دو‌ هزار تومان شارژ همراه اول، کیک، شکلات، سیگار، سیگار، سیگار.

– آقا خیابان‌ها از این طرف بسته‌ است، راه نداره؟

– نه، نداره.

– فکر می‌کنی فردا روزنامه‌ها پلاسکو را تیتر می‌کنند؟

– فردا؟ فردا جمعه است؟ اما شنبه همه می‌نویسند.

مردها در خیابان‌ها پرسه می‌زنند و سیگار دود می‌کنند.

یک خیابان، یک حادثه، چند زخم

ساعت یک‌ و‌ نیم بامداد، پنجمین پیام از خانواده‌های کوهدشتی می‌رسد. آنها معروف شده‌اند به خانواده حادثه‌ سعادت‌آباد؛ حادثه‌ای که هشت‌ سال پیش ١٧ جوان را از ١٧ خانواده و سه طایفه آزادبخت و نورعلی و قرعلیوند گرفت: «برای بازماندگان پلاسکو: دوستان و هموطنان عزیز؛ تمامی این واکنش‌های احساسی و تمام این همدردی‌های لحظه‌ای فقط و فقط تا چند روز آینده ادامه دارد و بعد از آن شما هستید و یک دنیا درد و تنهایی، شما هستید و یک دنیا اندوه و حسرت هر چند عزیزان من و شما قهرمانانه رفتند و از خود گذشتند برای دیگران. متاسفانه ما آخرین قربانیان نخواهیم بود و ساختمان مرگ دیگری در کمین خواهد بود و باز هم غروب تهران غم‌انگیز خواهد بود.»

صبح دهم تیر ٨٧ آپارتمان نیمه‌ویران هفت‌طبقه‌ای در بلوار فرهنگ سعادت‌آباد تهران فروریخت و ١٧ نفر از کارگران در آن زنده‌به‌گور شدند. هشت‌ سال گذشته اما هر حادثه‌ فروریختنی در تهران، حتی شنیدن کلمه سعادت طعم دهانشان را تلخ می‌کند.

حسین نورعلی، دانشجوی علوم دینی و مجرد بود. علی‌حسین و سعید یوسفیان پدر و پسر بودند. حسین پیری‌هاشم آبادی ۱۸ ساله  بود و مجرد. بهرام و مهران پیرزاده نور. هوشمند منصوری، دانشجوی الهیات، تازه‌داماد. افشار و عابدین سعادتی ۲۴ و ۲۹ ساله و مجرد. احسان و موسی آزادبخت هر دو ۲۰ ساله پسرعمو بودند. یحیی و فریبرز سعادتی آزادبخت ۲۶ و ۲۴ ساله. میثم قاسمی و علی ابدالی. نامزد میثم تا مدت‌ها باور نمی‌کرد که شریک زندگی آینده‌اش برای همیشه رفته است: «سلام، داستان سعادت‌آباد به یک شکل دیگری در تهران اتفاق افتاد، واکنش به‌ظاهر مسئولانه، واکنش‌های احساسی، عکس‌های سلفی، شایعات بی‌پایه،  نامه‌نگاری‌ها، جلسات و … همه و همه برای من تداعی خاطرات تلخ سعادت‌آباد است اما چیزی که همیشه فراموش می‌شود علل و ریشه‌ این داستان‌های تلخ است. به راستی کی و چه وقت این مسائل باید کنترل بشه؟ اگه چنین سازه‌هایی خطرناکند، چه موقع باید رفع خطر بشه؟ چندین خانواده دیگر باید بی‌سرپرست بشن تا شهردار محترم درس عبرت بگیرن؟ چه قدر دردناک است که شهردار ادعا می‌کند از ساعت ۸ در جریان حادثه بوده اما …»

پیام دیگری می‌رسد: «این نه اولین ساختمان است و نه آخرین.»

و چند سوال که در همه پیام‌ها مشترک است: «آیا بعد از ۸ ‌سال علل حادثه سعادت‌آباد مشخص شد؟ مقصران چه کسانی بودن؟ در اون حادثه شهرداری چه نقشی داشت؟ با بازماندگان در روزهای آخر چه برخوردی شد؟ اجساد را با چه شرایطی تحویل خانواده‌ها دادن؟ بعد از جریان سعادت‌آباد چه تدابیری برای عدم تکرار این حوادث اندیشیده شد؟ آیا آمار دقیقی از ساختمان‌های مشابه هم دارن؟»

حادثه پلاسکو برای چند خانواده‌ دیگر هم زخمی است که دهان باز می‌کند. خانواده دو زنی که درست سه‌ سال پیش در همین روز و ساعت یعنی ٣٠ دی‌ماه ٩٢ در حادثه حریق ساختمان پنج طبقه تجاری – اداری جان دادند. بعد از این حادثه، حسن روحانی در نامه‌ای به عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور را موظف کرد تا در اسرع وقت به موضوع رسیدگی کند و گزارشی از این حادثه تاسف‌بار ارائه دهد.

شب دلهره

ماه پاره‌ای آتش است در آسمان غبارآلود تهران. دودی در آسمان جریان دارد. در شرق پلاسکو در خیابان جمهوری، تقاطع سعدی، جمعیت بیشتر است. اغلب خانوادگی آمده‌اند. صدای مردی که پشت بلندگو فریاد می‌زند گرفته: «بروید عقب، آقای محترم نایست اینجا. بفرمایید. خطرناکه، حرکت کنید.»

– آتش‌نشان‌ها رو درآوردن؟

خودرو‌ها پشت سر هم بوق می‌زنند.

– می‌شه رفت تو؟

زن می‌پرسد؛ خطابش به همه کسانی است که کنارش ایستاده‌اند.

– برای چی می‌خواهید بروید داخل محوطه؟

– همین‌جوری. چرخ زدیم و آمدیم اینجا.

خبر را ساعت ١٠ صبح شنیده و از شبکه‌های اجتماعی و خبری دنبال کرده و حالا که ساعت یک بامداد جمعه است اینجاست. همراه با مادر و خواهرش از پاسداران آمده.

خیابان‌های منتهی به پلاسکو روز پرجمعیتی را به شب رسانده. امروز بارها و بارها از مردم خواسته‌اند به خیابان نیایند تا امدادرسانی ممکن شود. سه رفیق بازنشسته ترک موتور از راه می‌رسند. پاسخ ماموران را می‌شنوند و می‌ایستند به تماشای دود: «این رفیقمون ما رو از سلسبیل بلند کرده آورده اینجا. گفتیم از نزدیک ببینیم.»

– از نزدیک چه چیزی را ببینید؟

– ببینیم تونستن این آهن‌ها رو بیرون بکشن. سخته، مگه می‌شه.

دوستش می‌گوید: «تا فردا هم نمی‌ذارن کسی بره اون تو.»

– مرد حسابی تا شنبه هم نمی‌ذارن. بیا پشت این‌ مامورها قایم شیم بریم تو.

– ۲۵ نفر هنوز اونجا هستن.

– آقا خطرناکه حرکت کن. هیچ‌کس رو راه نمی‌دهیم.

راننده آمبولانس پشت فرمان چرت می‌زند. در هجوم بوق خودرو‌ها و همهمه مردم به خواب رفته.

– شما کسی را می‌شناسید از آتش‌نشان‌ها یا مردمی که ممکن است داخل ساختمان باشند؟

پسر با حیرت جواب می‌دهد: «نه، می‌خواهیم ببینیم. شما برای چی آمدید؟»

– من خبرنگارم.

زنی می‌آید جلو: «از تلویزیون می‌دیدم. گفتم الان بیام. اومدم دیدم سیزده‌به‌دره؛ همه اومدن تفریح.»

– این دود چرا خاموش نمی‌شه؟

– آقا حرکت کن. نایست.

– مردم اینجا بایستند. چه‌کار به اون‌ها دارند؟

در میدان حسن‌آباد اوضاع فرق می‌کند. جلوی ایستگاه آتش‌نشانی جمعیتی زن و مرد و کودک ایستاده‌اند به ردیف و دعا می‌خوانند. دو مجسمه آتش‌نشان در حال حمل شلنگ هستند و یکی کودکی را در آغوش دارد. زیر این مجسمه‌ها شمع روشن کرده‌اند. چشم‌ها همه نمناک است: «یا وجیها عندالله». دختری نشسته روی سکو. می‌گوید یکی از آتش‌نشان‌ها دوست نزدیک پسرعمه‌اش بوده. روحانی، کودکی در آغوش دارد و جلو ایستاده و لب‌تاپی گذاشته‌اند پشت میکروفن. جمعیت با صدا همنوا می‌شوند: «اشفع ‌لنا عندالله».

خودروها میدان قجری را دور می‌زنند و به ولیعصر می‌روند. ساعت دو بامداد، شب تهران شلوغی تابستان تعطیل را دارد. یکی از راننده‌ها مسیر را در گوگل‌مپ تهران بزرگ جست‌وجو می‌کند.

احمد بدخشانی تا این ساعت خیابان را جارو زده و به اتاقک برگشته.

منبع: alef.ir

یکی از ماموران ایستگاه ۲۰ آتش‌نشانی تهران که در محل حادثه پلاسکو حضور داشته است، ضمن روایت بخشی از این حادثه، مطالبی را درباره وضعیت سخت آتش‌نشانان بیان کرد.

به گزارش «فرهیختگان»، موسی خاتم گفت:

* وقتی رسیدیم ساختمان مشتعل بود. از پله‌ها رفتیم طبقه نهم. صدای ریختن سقف طبقات می‌آمد. خودمان را به طبقه دوم رساندیم. از طبقه دوم امکان پایین‌تر آمدن نبود. راه‌پله‌ها ریخته بودند. از بیرون ساختمان نردبان گذاشتند و خارج شدیم. یک لحظه نفهمیدیم ناصر مهرورز، فرمانده تیم برای چه برگشت به داخل ساختمان. انگار کسی را دید که داخل بود و رفت برای نجات. متوجه نشدیم برای چه رفت. هرچه فریاد زدیم رفت. چهار دقیقه بعد پلاسکو ریخت.

* سال ۸۴ و ۸۵ درباره ناایمن بودن پلاسکو گزارش داده بودیم. ۳۰ بار اخطار تعطیلی آمده بود اما تعطیل نمی‌شد.

* شهادت مهدی حاجی‌پور و امید عباسی فقط به خاطر اشتباه عملیاتی بود.

* پنجشنبه نصف پرسنل سازمان رفته بودند امتحان بدهند؛ امتحان درس‌هایی که گذاشته‌اند و اجبار کرده‌اند که باید لیسانس بگیرید. برای همین نیرو کم بود. فقط لوله‌کشی به طبقات ساختمان ۸۰ نیرو می‌خواست اما ۴۰ نیرو حضور داشتند. همین مدرک‌گرایی و بی‌تجربگی در مدیریت میدان باعث فروریختن پلاسکو شد. در فیلم هم مشخص است که دیوار شرقی را آب می‌دهند. این آب دادن باعث سنگین شدن ساختمان شد. می‌گویند منبع گازوئیل منفجر شد، منبع گازوئیل اصلا منفجر نمی‌شود. گازوئیل می‌سوزد اما منفجر نمی‌شود.

* از ۴۰ دقیقه قبل از ریختن کل ساختمان صدای آوار می‌آمد و معلوم بود که ساختمان می‌ریزد اما تخلیه نیروها صورت نگرفت. البته آتش‌نشانی هم از وضعیت ساختمان بی‌اطلاع بود اما وقتی حریق به اصطلاح قارچی شد باید نیروها را بکشید بیرون. بعضی بچه‌ها خودشان را از طبقات بیرون انداختند.

* گردنم سوخته و چندین‌ بار دست و پایم شکسته. با بیشتر کسانی که شهید و مفقود شده‌اند خدمت کرده‌ام. معجزه است که در این سال‌ها زنده مانده‌ایم. پلاسکو خشم خدا بود. زنگ خطر بود.

* پوشاک از نفت و گازوئیل و اورانیوم خطرناک‌تر است. شهرداری منطقه نتوانسته برای خارج‌کردن تولیدی‌ها از پلاسکو اقدام کند. نتوانسته پلاسکو را تا ایمن‌شدن تخلیه کند.

* فرمانده ایستگاه ما مفقود و احتمالا شهید شده است. تا جایی که می‌دانم از ایستگاه یک سه نفر، از ایستگاه ۶۴ یک شیفت کامل که ۱۲ نفر می‌شوند، از ایستگاه سه، ۱۲ نفر و از ایستگاه ۱۱۷ و ۱۸ سه نفر مفقود شده‌اند. البته اطلاعاتم دقیق نیست. ایستگاه‌های دیگر را نمی‌دانم. از تمام ایستگاه‌ها نیرو اعزام شده بود.

* ماشینی خریده‌اند که چهار هزار لیتر آب دارد. این برای اروپاست که در خیابان‌ها شیر آب آتش‌نشانی دارد نه برای ایران. ۶ بالابر در تهران داریم که دو تایش از رده خارج شده. خودم دیدم که بعد از ریختن ساختمان یکی از بچه‌ها از نردبان افتاد داخل سفارت انگلیس؛ از ارتفاع ۵۵ متری.

* دیگر چیزی برایم مهم نیست. جان مردم در خطر است. لاستیک‌های نردبان‌ها دو سال از تاریخ اعتبارشان گذشته و هر لحظه ممکن است در وسط عملیات بیفتند.

* ایستگاه‌های آتش‌نشانی را زیاد می‌کنند اما روی چه حسابی؟ یک فرمانده باید حداقل ۲۰ سال سابقه داشته باشد. این نیرو را از کجا می‌آورند؟ تیم باید ۱۸ نفر باشد. با پنج نفر ایستگاه و تیم درست می‌کنند. یک نفر باید در ایستگاه بماند یعنی چهار نفر بروند برای یک حادثه.

* دیسیپلین نظامی و سختگیری‌های بی‌مورد، آتش‌نشان‌ها را بیمار کرده است. نیرو از عملیات آمده می‌گویند چرا ملحفه‌ تختت کج است. نیرو درگیر می‌شود و درگیری را به خانه می‌برد. نظافت تمام بخش‌های ایستگاه با خود آتش‌نشان‌هاست. ساعت سه نصف شب برای یک گربه در یک ساختمان زنگ خطر را می‌زنند. آژیر آتش‌نشانی قبلا حرمت داشت. از یک طرف این سختگیری‌های بی‌مورد را داریم و از طرف دیگر خرید‌های غلط دارند. خودروی برنتو برای اروپا است نه برای ایران. برای خاک ایران که کوهپایه است باید نردبان بخریم که دکلش سبک‌تر است. در همین حادثه پلاسکو چند نردبان افتادند. تجهیزات باید هر چند وقت از طرف شرکت فروشنده بازرسی و تعمیر شوند اما این کار انجام نمی‌شود.

* شهید علی قانع در زیرزمینی دچار ایست قلبی شد که ۳۰ متر بود. چرا باید در جایی که ۳۰ متر است، دچار ایست قلبی شد؟ آنقدر قبلش اذیتش کرده بودند، از این ایستگاه به آن ایستگاه. لنگ پنج میلیون تومان وام بود که امضا نمی‌شد. با آن فشار روحی به عملیات می‌رود خب احتمال ایست قلبی بالا می‌رود.

منبع: alef.ir

در این گزارش به صورت خلاصه نظریات دانشمندان را مورد برانگیخته شدن انسان در دنیای آخرت مطرح می کنیم.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛برانگیخته شدن انسان در سرای آخرت یکی از موضوعات مهم است که به نظرات دانشمندان در این زمینه می پردازیم.

۱٫ گروهی از متکلمان،معاد را تنها جسمانی دانسته و به وجود روحی غیر از جسم و مکانیسم بدن معتقد نیستند.

۲٫عده ای از فلاسفه به ویژه پیروان حکمت “مشاء” تنها به معاد روحانی معتقدند و می گویند: پس از مرگ علاقه روح به بدن قطع می گردد، اما از آن جا که روح موجود پیراسته از ماده است، فنا و نیستی در آن راه ندارد و پس از قطع علاقه از بدن، باقی و جاوید خواهد ماند. این نظریه از آن جا ناشی می شود که این گروه از فلاسفه نتوانستند اشکالات و شبهات معاد جسمانی را حل کنند، لاجرم به معاد روحانی معتقد شدند و معاد جسمانی را انکار کردند.

۳٫بسیاری از حکما، عرفا و دانشمندان علم کلام و عالمان شیعی؛ مانند شیخ مفید، شیخ طوسی، خواجه نصیر و… به هر دو معتقدند و می گویند: در رستاخیز روح به بدن باز می گردد، در نتیجه معاد انسان جسمانی است، البته نه جسم بدون روح، بلکه جسمی که دارای روح است. دارندگان این نظریه خود به دو گروه تقسیم شده اند:

الف. برخی از آنان معتقدند روح در قیامت به بدن طبیعی و عنصری که دارای فعل و انفعالات طبیعی و شیمیایی است باز می گردد.

ب. عده ای نیز برآنند که روح در سرای دیگر به بدن مثالی و برزخی که لطیف است و جرم و ماده ندارد، اما از مقدار و شکل برخودار است تعلق می گیرد. این بدن لطیف به گونه ای عین بدن دنیوی است و هرکس آن را ببیند می گوید این همان انسانی است که در دنیا زندگی می کرد، ولی از این جهت که دارای جرم و ماده نیست و قابلیت فعل و انفعال شیمیایی و فیزیکی ندارد با آن تفاوت دارد؛ مانند جسمی که انسان در خواب و رؤیا می بیند.

اما آیات قرآن کریم به روشنی گواهی می دهد که معاد انسان ها در رستاخیز تنها روحانی نبوده، بلکه این بازگشت روحانی و جسمانی است، همچنین جسمی که روح به آن تعلق خواهد گرفت همان جسم عنصری دنیوی است. آیات فراوانی براین مطلب دلالت دارد که در این جا به جهت اختصار تنها به نقل چند نمونه اکتفا می کنیم:

۱٫ برخی از آیات در پاسخ کسانی است که زنده شدن استخوان ها را محال می پنداشتند؛ مانند:  《بگو استخوان ها را آن کس که آنها را بار نخست آفرید زنده می کند》 و  《آیا انسان مى‏پندارد که هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهیم کرد》؟. 《آرى قادریم که (حتّى خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتّب کنیم》

۲٫تعدادی از آیات گواهی می دهند که انسان روز قیامت از قبر برخاسته و پای محاسبه می آید، آن جا که می فرماید: 《آیا نمى‏داند در آن روز که تمام کسانى که در قبرها هستند برانگیخته مى‏شوند》. و 《… (بار دیگر) در «صور» دمیده مى‏شود، ناگهان آنها از قبرها، شتابان به سوى (دادگاه) پروردگارشان مى‏روند》

۳٫البته گاهی قرآن امکان معاد جسمانی را از طریق وقوع آن در دنیا روشن می کند؛ مانند سرگذشت شگفت انگیز عزیر (ع) و داستان حضرت ابراهیم (ع) در پرسش از خداوند از چگونگی معاد جسمانی. از این که قرآن کریم گاهی از طریق ارجاع به زندگی نخست و گاهی با ارائه نمونه هایی از احیای مردگان؛ مانند داستان عزیر یا داستان اصحاب کهف و… سخن به میان می آورد، می توان نتیجه گرفت که حیات مجدد انسان با همین بدن مادی همراه خواهد بود.

از طرف دیگر از سخنان امام علی (ع) در نهج البلاغه نیز می توان فهمید که معاد انسان ها در سرای دیگر با بدن طبیعی خواه بود. آن حضرت در این باره می فرماید: 《بدانید که این پوست نازک انسان را بر آتش شکیبی نتواند بود، پس به خود رحم کنید …》 یا آن جا که می فرماید: 《… و رستاخیز پیش آید، آن گاه از قالب گورها … بازشان گیرد و بیرونشان کشد، در حالی که همه در جهت امر خداوندی دوان اند و به سوی معادش شتابان…》. امام علی (ع) در جایی دیگر می فرماید: 《… و هر آ ن که را زمین در درون خود دارد بیرون ریزد، پس خداوند آنان را در پی کهنگی، باز آفرینی کند، و در پی پراکندگی، اجزاشان را فراهم آورد…》.
 
منابع:

یس، ۷۹، “قُلْ یُحْییهَا الَّذی أَنْشَأَها أَوَّلَ مَرَّهٍ وَ هُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلیم”‏.

قیامت، ۳- ۴،”أَ یَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظامَهُ * بَلى‏ قادِرینَ عَلى‏ أَنْ نُسَوِّیَ بَنانَه‏”.

عادیات، ۹، “أَفَلا یَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِی الْقُبُور”.

 یس، ۵۱، “وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَإِذا هُمْ مِنَ الْأَجْداثِ إِلى‏ رَبِّهِمْ یَنْسِلُون‏”.

بقره، ۲۵۹، “أَوْ کَالَّذی مَرَّ عَلى‏ قَرْیَهٍ وَ هِیَ خاوِیَهٌ عَلى‏ عُرُوشِها قالَ أَنَّى یُحْیی‏ هذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِها فَأَماتَهُ اللَّهُ مِائَهَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قالَ کَمْ لَبِثْتَ قالَ لَبِثْتُ یَوْماً أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَهَ عامٍ فَانْظُرْ إِلى‏ طَعامِکَ وَ شَرابِکَ لَمْ یَتَسَنَّهْ وَ انْظُرْ إِلى‏ حِمارِکَ وَ لِنَجْعَلَکَ آیَهً لِلنَّاسِ وَ انْظُرْ إِلَى الْعِظامِ کَیْفَ نُنْشِزُها ثُمَّ نَکْسُوها لَحْماً فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ قالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیر”.

بقره، ۲۶۰، “وَ إِذْ قالَ إِبْراهیمُ رَبِّ أَرِنی‏ کَیْفَ تُحْیِ الْمَوْتى‏ قالَ أَ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلى‏ وَ لکِنْ لِیَطْمَئِنَّ قَلْبی‏ قالَ فَخُذْ أَرْبَعَهً مِنَ الطَّیْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَیْکَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلى‏ کُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ یَأْتینَکَ سَعْیاً وَ اعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیم‏”.

 معادیخواه، عبد المجید، خورشید بی غروب نهج البلاغه، خ ۱۸۲، ص ۲۱۸، نشر ذره، چاپ اول، ۱۳۷۳٫

همان، خ ۸۲، ص ۸۰٫

 همان، خ ۱۰۸، ص ۱۲۵٫

مرسلات ۴۲، مؤمنون ۱۹، صافات ۴۲، دخان ۵۵ و …

 واقعه ۲۱، طور ۲۲ و…

رحمن ۷۲، واقعه ۲۲ و ..

منبع: alef.ir

مدیر کمیته امداد استان تهران گفت: بیش از یکصد میلیون تومان کمک معیشت به صورت ماهانه به خانواده‌های مددجوی کمیته امداد پرداخت می‌شود.

محسن ولیئی مدیر کمیته امداد استان تهران در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار داشت: در حال حاضر از مجموع حدود یک هزار و ۳۱۸ خانوار، بیش از یک هزار و ۲۶۸ خانوار تحت حمایت دایم و بیش از۵۰ خانوار از خدمات تک و چند خدمتی کمیته امداد بهره‌مند می‌شوند که ماهانه بیش از یکصد میلیون تومان برای کمک معیشت آنان پرداخت می‌شود.

وی با بیان اینکه از ابتدای امسال تاکنون بیش از یک میلیارد ریال کمک معیشت برای خانواده‌های تحت حمایت واریز شده است، افزود: بیش از یک هزار خانوار با جمعیتی بیش از ۲ هزار و ۲۵۰ نفر از خدمات این نهاد برخوردار شده‌اند که از این تعداد ۹۳۶ خانواده شهری و ۳۳۲ خانواده روستایی هستند.

ولیئی ادامه داد: حدود ۳۰۰ یتیم سادات تحت پوشش، علاوه بر دریافت خدمات حمایتی این نهاد در قالب طرح اکرام، از حمایت‌های حامیان نیز برخوردار شده که به طور متوسط از ۱۰۶ هزار حامی عضو طرح اکرام، یک هزار و ۲۰۰ حامی از ایتام سادات حمایت می‌کنند.

مدیرکل کمیته امداد استان تهران در پایان بیان کرد: تقویت و گسترش مشارکت‌های مردمی و بهره‌گیری از ظرفیت‌های خیران و سایر سازمان‌ها به منظور رفع مشکلات نیازمندان و اجرای بسترهای توانمندسازی آنان امری ضروری است.

منبع: alef.ir

به گزارش ایران خبر، لحظاتی قبل پیکر دومین آتش‌نشان حادثه ساختمان پلاسکو از زیر آوار پیدا شد.  تلاش برای پیدا کردن اجساد سایر جانباختگان ادامه دارد.

منبع: irankhabar.ir