بایگانی دسته ی : جامعه

به گزارش ایران خبر، این فناوری که توسط محققان در دانشگاه واشنگتن در ایالات متحده توسعه یافته به دانشمندان اجازه می‌دهد تا فعالیت نورون‌ها را تماشا کرده و فعالیت‌های یک مغز زنده را در آینده ببینند.

هنگامی که یک شی در هوا حرکت می‌کند، هوای مقابل خود را به اطراف سوق داده و امواج فشاری را ایجاد می‌کند که با سرعت صوت در تمام جهات حرکت می‌کند.

اگر جسم در حال حرکت با سرعت صوت یا بیشتر از آن در حال حرکت باشد، از امواج فشار پیشی خواهد گرفت که این امر سبب پیدایش غرش صوتی می‌شود.

یک غرش صوتی صدایی است که به علت امواج ضربه ای ایجاد شده توسط شیء که سریع‌تر از صوت حرکت می‌کند ایجاد می‌شود. غرش‌های صوتی حجم عظیمی از انرژی را تولید می‌کنند که بیشتر شبیه یک انفجار است.

مطالعات قبلی نشان داده است که نور نیز می‌تواند دنباله‌ مخروطی از خود به جای بگذارد که شبیه به غرش صوتی است.

حال برای اولین بار و با استفاده از این دوربین فوق سریع محققان موفق به تصویربرداری از این دنباله مخروطی شکل شده‌اند.

محققان یک تونل باریک پر از مه یخ خشک را طراحی کرده‌اند. این تونل بین صفحات ساخته شده از مخلوطی از لاستیک سیلیکون و پودر اکسید آلومینیوم پیچیده شده است.

آنها سپس پالس‌هایی از لیزر سبز رنگ را که هر کدام تنها یک تریلیونم ثانیه طول می‌کشید به این تونل تاباندند.

این پالس‌ها می‌تواند لکه‌های یخ خشک را در تونل پراکنده کرده وامواجی از نور را تولید کرده که می تواند وارد صفحات اطراف شود.

نور سبز در داخل تونل سریع‌تر از صفحات حرکت کرده و همانطور که پالس لیزری به سمت پایین تونل حرکت کرد، یک مخروط از حرکت کندتر امواج نور که با هم تداخل دارند را در پشت صفحات ار خود برجای گذاشت.

منبع: irankhabar.ir

به گزارش ایران خبر، ابراهیم درستی اظهار کرد: پس از حادثه تلخ پلاسکو و از بین رفتن سرقفلی کسبه این ساختمان جلسات متعددی بین اصناف، اتحادیه‌های بخش خصوصی و مسوولان دولتی دستگاه‌های مختلف زیرربط برگزار شد که از همان ابتدا مقرر کرده بودیم تا هر چه سریعتر کسبه خسارت دیده از این حادثه تلخ در فضایی به صورت موقت اسکان داده شوند تا سرقفلی‌شان احیاء شود.  وی افزود: چندین مکان در نظر گرفته شده و هم‌اکنون در حاشیه خیابان جمهوری پاساژی نوساز که پیش از این قرار بود به عنوان مرکز ارائه خدمات و کالا در زمینه صوت، تصویر و تلفن همراه در نظر گرفته شود، به آسیب‌دیدگان ساختمان پلاسکو اختصاص دادیم که در ماه جاری مغازه‌های این پاساژ در اختیار آنها قرار خواهد گرفت.  نایب رئیس اتاق اصناف ادامه داد: این پاساژ پنج طبقه می‌تواند حدود ۴۵۰ واحد را در خود جای دهد و برای بقیه حدود ۱۰۰ واحد باقی‌مانده پلاسکو نیز دو نقطه دیگر را در محدوده جمهوری در نظر گرفته‌ایم که به زودی همه آنها به مدت حدود دو سال در این محل‌ها مستقر خواهند شد تا تصمیم‌گیری‌های صورت گرفته در زمینه احیای سرقفلی آنها اجرایی شود.  درستی با بیان اینکه رئیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی از بازسازی ساختمان آوارشده پلاسکو تا دو سال آینده خبر داده است و همه دستگاه‌های اجرایی متولی باید برای کمک به آسیب‌دیدگان این حادثه دست به دست هم دهند، گفت: در ساختمان پلاسکو حدود ۶۰۰ واحد صنفی وجود داشت که شامل ۴۰۲ واحد پیراهن‌دوز، ۱۵ واحد کشت بافت، حدود  هشت واحد خیاط و حدود چندین واحد فروش ماهی زینتی بودند که تقریباً همه دارایی و سرمایه‌های آنها در این حادثه از بین رفت و برای حمایت از آنها باید از هیچ مساعدتی دریغ نکنیم.  وی از در نظر گرفتن وام ۳۰۰ میلیون تومانی برای کسبه آسیب‌دیده پلاسکو با بهره پایین و بخشودگی خبر داد و گفت: همه دستگاه‌های متولی از جمله سپاه پاسداران، شهرداری، بیمه و دیگر ارگان‌های ذی‌ربط دست به دست هم داده‌اند و دولت عزم خود را برای کمک به آسیب‌دیدگان پلاسکو جذب کرده است اما مردم باید در نظر داشته باشند که بهترین حمایت از این آسیب‌دیدگان این است که در آینده به ویژه طی ماه‌های پیش‌رو سعی کنند تا از کالای ایرانی استفاده کنند که از سوی دیگر نیز تولیدکنندگان داخلی باید بدانند که در تولید خود کیفیت بالا و سلیقه ایرانیان را در نظر داشته باشند.  ساختمان ۱۵ طبقه پلاسکو که مرکز تجاری و تولیدی پوشاک بود، با ۵۴ سال قدمت به دلیل آتش‌سوزی روز پنجشنبه (۳۰ دی ماه) فرو ریخت که تعدادی از آتش‌نشانان و مردم عادی در این حادثه زیر آوار ماندند و تعدادی دیگر نیز مصدوم شدند. هنوز هم عملیات آواربرداری این ساختمان فروریخته ادامه دارد و پیکر آسیب‌دیدگان هنوز پیدا نشده است. در این برج ۱۵ طبقه ۵۷۰ واحد تجاری و تولیدی نیز فعال بودند که اکنون با مشکل کسب و کار مواجه هستند.

منبع: irankhabar.ir

در آیین اختتامیه اولین جشنواره بین‌المللی اقوام، اولین نشان «فرهنگ و هنر» کرمانشاه به شهرام ناظری اهدا شد.به گزارش ایران خبر، شهرام ناظری در این مراسم با بیان این‌که تا چند روز پیش، از برگزاری چنین مراسمی بی‌خبر بود، گفت: با من تماس گرفتند که جشنواره بین‌المللی اقوام است، تشریف بیاورید و من هم حضور استاد محمدرضا درویشی متخصص موسیقی اقوام را در این مراسم پیشنهاد کردم و در نهایت، از زبان یکی از دوستان متوجه شدم که قرار است برنامه‌ای برای تجلیل از من برگزار شود.او ادامه داد: قطعا تجلیل در زادگاهم کرمانشاه برایم بسیار ارزشمند است، هرچند ما هنرمندان عادت نکرده‌ایم که از ما تجلیل شود، اما دوست داشتم این مراسم با دقت بیشتر و برنامه‌ریزی منسجم‌تری انجام می‌شد.ناظری بیان کرد: اگر حضور محمدرضا درویشی را در این جشنواره پیشنهاد کردم، مقصود این بود که از حضور متخصصی مانند ایشان در بحث موسیقی اقوام در چند روز جشنواره استفاده شود که بهره‌ای هم برای موسیقی کرمانشاه و منطقه کُرد داشته باشد.وی اظهار کرد: زحمات اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان را در برگزاری این مراسم نادیده نمی‌گیرم، اما شرایط طوری است که اگر افرادی هم بخواهند کار کننند، چوب لای چرخ‌شان می‌گذارند و سنگ‌اندازی می‌کنند.ناظری پس از دریافت نشان «فرهنگ و هنر» کرمانشاه گفت: قطعا این نشان مهم‌ترین جایزه زندگی‌ام خواهد شد و امیدوارم مسئولان فرهنگی کشور، روزی نشان «فرهنگ و هنر ایران» را به افرادی مثل استاد محمدرضا درویشی بدهند.این استاد آواز ایران در پاسخ به درخواست برای اجرای زنده قطعه‌ای، تاکید کرد: این هم از همان بی‌برنامگی‌هایی است که سال‌ها به آن عادت کرده‌ایم. برای اجرا باید سازی مهیا باشد و از قبل برنامه‌ریزی شده باشد.ناظری در ادامه پس از این‌که متوجه پخش برنامه اختتامیه جشنواره از صداوسیما شد، گفت: ۳۷ سال است که از خانه خودمان، صداوسیما محروم هستیم و در این ۳۷ سال بابت پخش کارها و آثارمان هیچ حق و حقوقی به ما پرداخت نشده است.او ادامه داد: در هشت سال دفاع مقدس، رضایت کامل برای پخش آثارم داشتم، اما در سال‌های بعدی صداوسیما پیگیر نشد که این هنرمندی که آثارش را پخش می‌کند حق و حقوقش چه می‌شود و از نظر کپی‌رایت و مسائل قانون، حقش چیست و بدون اجازه و بدون این‌که حقم را بدهند، این چند سال از آثارم استفاده کردند و سوال من این است که چرا باید این‌طور باشد.ناظری با بیان این‌که ۳۷ سال به عشق مردم ایران در کشور مانده‌ام، افزود: امکانات زیادی داشتم که به آمریکا و فرانسه بروم، اما به عشق مردم کشورم در ایران ماندم.

منبع: irankhabar.ir

مسئول ستاد تشییع پیکر شهدای آتش نشان گفت: پیش بینی کرده ایم پیکر شهدای آتش نشان از دانشگاه تهران به سمت بهشت زهرا (س) تشییع شود.

به گزارش میزان، مجتبی عبدالهی با اشاره به برنامه ریزی های مدیریت شهری برای اجرای هر چه باشکوه تر مراسم تشییع شهدای آتش نشان اظهار کرد: قرار است پیکر این عزیزان با حضور آحاد ملت از دانشگاه تهران تشییع و در همین مکان نیز نماز خوانده می شود.

وی افزود: پس از خواندن نماز، پیکر شهدا از سمت خیابان انقلاب به بهشت زهرا (س) تشییع می شود تا در آرامگاه ابدی آرام گیرند.

مسئول ستاد مراسم تشییع پیکر شهدای آتش نشان گفت: پیش بینی کرده ایم از سوی شهرداری مراسم ختم و بزرگداشتی برای شهدای آتش نشان عزیز برگزار شود که زمان این مراسم متعاقباً اعلام می شود.
 

منبع: alef.ir

 شاخص‌های بیمه‌ای و اقتصادی صندوق‌های بازنشستگی ایران به وضعیت بحرانی و خاص بودن نظام بیمه‌ای کشور اشاره دارد که به دلیل حساسیت موضوع، نظام سیاسی و اقتصادی کشور را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد.

در مراحل اولیه تنظیم لایحه برنامه ششم توسعه، سازمان برنامه و بودجه کشور با توجه به نامساعد بودن وضعیت پایداری صندوق‌های بازنشستگی، این موضوع را به عنوان بحرانهای احتمالی آینده کشور در کنار دو موضوع آب و محیط زیست عنوان نمود تا در کارگروه ویژه‌ای به آن پرداخته شود. این امر بارقه امید رفتار عقلایی برای بهبود وضعیت نظام بازنشستگی کشور را ایجاد نمود.

ولی متاسفانه در عمل شاهد بودیم برخلاف سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه ابلاغی مقام معظم رهبری (بخصوص بندهای ۴۰ و۴۲) و علیرغم پیشنهادات ارائه شده از سوی متولیان وکارشناسان حوزه رفاه و تأمین اجتماعی، در لایحه ارسالی به مجلس شورای اسلامی حکمی مبنی بر اصلاح وضعیت فعلی صندوق‌ها ارایه نگردید و نگرانی بیشتر برای صندوقهای بیمه‌ای و صاحبنظران این حوزه زمانی ایجاد شد که در کمسیون‌ها و صحن علنی مجلس شورای اسلامی قوانینی به تصویب رسید که نه تنها امید برای نجات صندوق‌های بازنشستگی را از بین برد بلکه روند شتابنده‌ای به ورشکستگی صندوق‌های بازنشستگی خواهد داد.

قوانینی که بدون رعایت اصول محاسبات بیمه‌ای و به یکباره اعمال خواهد شد. عمده این احکام به دلیل آنکه در طول مدت اجرای برنامه از اعتبار برخوردار می‌باشد منجر به ایجاد منافع برای گروهی خاص و ایجاد تبعیض و نابرابری برای گروهی دیگر می‌شود.

اغلب قوانین حوزه بیمه‌های اجتماعی از جنس قوانین مادر و دایمی هستند و تعهدات بلند مدت و بین النسلی را شامل می‌شوند؛ لذا نمی‌توان در قوانین یکساله و یا پنج ساله بدون مطالعه دقیق ابعاد موضوع  به صورت کوتاه مدت نسبت به تصویب قوانین حمایتی و نهایتا ایجاد تعهدات بدون پشتوانه اقدام نمود و حقوق نسل‌های بعدی را به مخاطره انداخت.

به عبارت دیگر بسیاری از قوانین مصوبه الحاقی مجلس محترم مانند بازنشستگی زودرس زنان با بیست سال سابقه و مشاغل سخت وزیان آور، معافیت بیمه‌ای کارورزان و بیمه بیکاری هنرمندان و… ماهیت قوانین دایمی دارند و نه برنامه‌‌ای.
به طور مثال چه کسی پاسخگوی بیمه شدگانی متضرری هستند که در طول برنامه پنجم توسعه بازنشسته شدند و مستمری بازنشستگی آنان مطابق ماده ۳۱ قانون برنامه مذکور بدلیل رشد نامتعارف در سال‌های آخر بیمه‌پردازی برمبنای میانگین ۵ سال آخر محاسبه و پرداخت شد.

 اگر این گروه از بیمه شدگان چنانچه با خبر می‌شدند در برنامه ششم توسعه (ماده ۹۷) برقراری مستمری همانند فرمول قوانین اصلی صندوق‌ها بر مبنای ۲ سال آخر منتهی به درخواست بازنشستگی محاسبه و پرداخت می‌شود؛ تصمیم به بازنشستگی می‌گرفتند؟

تجربه کشورهای موفق در حوزه اصلاحات نظام بازنشستگی حاکی از آن است که کشور‌ها اصلاحات پارامتریک از قبیل تغییر سن بازنشستگی و فرمول محاسبه مزایا را پس از بررسی کارشناسی و برآورد اثرات مالی آن به صورت تدریجی اعمال کردند. در حالیکه در کشور ما قوانین متعددی به ویژه در برنامه‌های توسعه کشور به تصویب می‌رسد که محل تامین بار مالی آن مشخص نمی‌باشد و از طرفی زمینه تبعیض را برای بیمه شدگان سالهای مختلف فراهم می‌کند.

ایرادات حقوقی و ماهوی بسیاری بر احکام برنامه ششم مصوب مجلس محترم در حوزه رفاه و تأمین اجتماعی وارد است که از جمله می‌توان نخست به تعارض بین احکام مختلف این برنامه با یکدیگر و همچنین قوانین بالادستی بالاخص سند چشم انداز، سیاستهای کلی برنامه ششم و اصول وسیاست‌های اقتصاد مقاومتی؛ دوم به ایجاد بار مالی برخی از احکام برای دولت و صندوقهای بازنشستگی و تشدید بحران و ورشکستگی صندوقها؛ سوم به تشدید بحران مشارکت و اشتغال زنان و نهایتا به تشدید چندپاره‌گی و عدم یگپارچگی نظام رفاهی کشور بر خلاف ماده ۴۰ و ۴۲ سیاستهای کلی برنامه ششم توسعه اشاره نمود.

برخلاف تجربه اصلاحات در دنیا که به سمت افزایش سن بازنشستگی با توجه به سن امید به زندگی و حتی یکسان کردن سن بازنشستگی زنان و مردان رفتند، یکی از احکامی که تیر خلاص را به تن نحیف صندوق‌های بازنشستگی ایران شلیک کرد، بازنشستگی پیش از موعد زنان شاغل با ۲۰ سال سابقه بدون شرط سنی است. در این حکم ضمن کاهش سابقه، شرط سنی را نیز ملغی نمود.

در ایران سن بازنشستگی به دلیل بازنشستگی‌های پیش ازموعد و سایر قوانین دیگر علیرغم افزایش امید به زندگی (مطابق آمار رسمی سن امید به زندگی زنان در جامعه ما بالاتر از مردان است) کاهش یافته است( حدود ۵۰ سال) که این امر علاوه بر کاهش ماه‌های بیمه پردازی به صندوق‌ها موجب افزایش متوسط دوره مستمری‌بگیری آنها گردیده است از اینرو لازم است حداقل سن بازنشستگی و حداقل سابقه بیمه‌پردازی افزایش یابد نه آنکه بالعکس شاهد کاهش شدید آن باشیم.

در کشور ما متوسط دوره سن بازنشستگی تا سن امید به زندگی یا همان متوسط دوره مستمری‌بگیری فرد در سال ۱۳۵۴ حدود ۷٫۵ سال بوده است و هم اکنون به ۲۴ سال افزایش یافته است و عملا با این مصوبه مجلس به حدود ۲۷٫۵ سال افزایش خواهد یافت.

طبق اعلام رسمی مرکز آمار در سال ۱۳۹۴ ، از  ۲۱ میلیون ۹۷۲ هزار و هشتاد نفر شاغل کشور  سه میلیون ۴۶۰ هزار و ۸۱۹ نفر شاغل زن هستند که یک میلیون و ۹۵۵ هزار و ۵۵۴ نفر آن مزد وحقوق بگیرند و یک میلیون ۵۰۵ هزار و ۲۶۲ نفر آن غیر مزد وحقوق بگیر(کارفرما، کارکن مستقل و کارکنان فامیلی بدون مزد) هستند.

از جمعیت شاغلین زن تقریبا ۹۹ درصد مزد بگیران تحت پوشش بیمه اجتماعی هستند و حدود ۵۸ درصد غیر مزد بگیران تحت پوشش بیمه اجتماعی می‌باشند.

بر خلاف سهم کلی ۱۶ درصدی اشتغال زنان از کل شاغلین کشور، در صندوق بازنشستگی کشوری از یک میلیون و ۲۶۲ هزار ۳۰۰ نفر حدود ۵۳۵ هزار و ۲۹۵ نفر زن(۴۲ درصد) هستند.

میانگین سابقه زنان در این صندوق حدود ۱۴٫۵ سال با ۳۸ سال سن است. یعنی با تصویب بازنشستگی پیش از موعد بدون شرط سنی در این صندوقی که در سه دهه گذشته بارها بدلیل تحمیل قوانین حمایتی و غیر بیمه‌ای(حدود ۲۸ قانون تحمیلی) ۸۰ درصد به بودجه عمومی وابسته شده است؛ شدت کسری مالی و وابستگی آنرا به مراتب بالاتر و تسریع خواهد نمود.

حتی اگر نیت طراحان این طرح جذب نیروی کار جوان باشد، تجربه گذشته تحمیل این دست قوانین بازنشستگی زودرس خلاف این موضوع را اثبات کرده است. مطالعات موردی انجام شده نشان داده است بین ۶۲ تا ۷۰ درصد این بازنشستگان مجددا به کار برگشتند.

بعبارت دیگر تحمیل این مصوبه هزینه‌های چند برابری به سیستم وارد می‌کند از طرفی همانطور که اشاره شده موجب افزایش متوسط دوره مستمری‌بگیری و کاهش ماه‌های بیمه پردازی به صندوق‌ها می‌شود و از سوی دیگر بدلیل اینکه در بخش دولتی بدلیل اعمال سیاست کوچک سازی شاهد کاهش جذب نیروی انسانی هستیم در بخش خصوصی نیز برای کارفرما استفاده ار نیروی کار با تجربه که هزینه‌های قانون تأمین اجتماعی و قانون کار و… را ندارد، بمراتب بصرفه‌تر خواهد بود؛ فلذا جذب نیروی کار جوان اتفاق نخواهد افتاد و به تبع آن صندوقها ورودی جدیدی نخواهند داشت.

در پایان شایان ذکر است بر اساس گزارش‌های موجود بین المللی در یک بازه ۲۰ ساله از ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ میلادی بمنظور کاهش هزینه‌های مالی و پیشگیری از بحران صندوق‌های بازنشستگی عمومی ۵۰ کشور سن بازنشستگی را افزایش داده‌اند (ازجمله المان، اسپانیا، کره جنوبی، فرانسه، آذربایجان، یونان، بلغارستان، قزاقستان و…) و ۶۳ کشور فرمول مزایا را به منظور کاهش هزینه های مالی تعدیل کرده و یا مستقیما”مزایا را کاهش داده‌اند( از جمله برزیل، بلژیک، ایتالیا، هلند و انگلستان) .

در ۲۷ اکتبر ۲۰۰۸ مجلس کشور آذربایجان قانونی تصویب کرد که برنامه تامین اجتماعی را با افزایش تدریجی سن بازنشستگی برای دستیابی به مزایای مستمری کامل تغییر می‌دهد. از ژانویه ۲۰۱۰ سن بازنشستگی هر ساله ۶ ماه افزایش یافته تا به ۶۳ سال برای مردان و ۶۰ سال برای زنان برسد.

کشور قزاقستان با اصلاحاتی که در سال ۲۰۱۳ میلادی انجام داد عملاً مردان و زنان در سن یکسانی بازنشسته خواهند شد و سن زنان به صورت تدریجی از ۵۸ به ۶۳ سال می‌رسد، افزایش تدریجی ۶ ماهه در هر سال که از ژنوایه ۲۰۱۸ آغاز می‌شود.

در برخی از کشورها قانون بازنشستگی عددی که منظور جمع سن و سابقه است را لحاظ می‌کنند. بطور مثال هم اکنون در برزیل قانون ۹۵/۸۵ اجرا می‌شود که اجازه می‌دهد کارگران بدون کاهش ضریب ایمنی که تابه حال اعمال می‌شد بازنشسته شوند.( فرمول کاربردی برای ارزش مستمری که تعداد سالهای بیمه‌پردازی، سن بازنشستگی و امید به زندگی بیمه شده را نیز در نظر می‌گیرد).

تحت قانون ۹۵/۸۵ مجموع سن بازنشستگی و سالهای بیمه پردازی می‌بایست برای زنان ۸۵ و  برای مردان ۹۵ باشد. قانون۹۵/۸۵ هر دو سال یک درجه از ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۶ افزایش می‌یابد، بطوریکه فرمول به ۱۰۰ و ۹۰ تغییر کند (۹۰ برای زنان و ۱۰۰ برای مردان ). حداقل دوره بیمه پردازی در ۳۵ سال برای مردان و ۳۰ سال برای زنان بدون تغییر می‌ماند.

تجارب و اقدامات فوق‌الذکر تجربه کشورهای اطراف ما و یا تا حدودی مثل ما هستند نه کشورهای صرفا توسعه یافته غربی. از اینرو لازم است تصمیم‌گیران کشورمان با یک عزم، اراده و اجماع ملی برای بحران صندوق‌های بازنشستگی که در آینده نه چندان دور بلکه نزدیک، امنیت کشور را تحت تإثیر قرار خواهد داد، فکر اساسی کرده همانطور که خیلی از کشورهای دنیا توانستند با رویکرد پیشگیرانه و با احساس اقتصادی و نه اقتصاد احساسی آنرا مدیریت کنند.

*کارشناس حوزه رفاه و تأمین اجتماعی
 

منبع: alef.ir

می‌گل هشترودی روزنامه بهاربعد از شروع آتش‌سوزی در ساختمان پلاسکو شاهد واکنش‌هایی از سوی مردم بودیم که در بعضی مواقع مورد استهزا قرار گرفتند. در فضای مجازی بارها افراد جامعه را به گوسفند تشبیه کردند. شمار ناسزاها تا جایی بالا رفت که همه فکر کردند مردم ایران فقط و فقط برای سرگرمی و گرفتن عکس سلفی به محل حادثه رفته‌اند و جز این تفکر دیگری پشت این تجمع انبوهی نبوده است.درست است که این تجمع انبوه در خیلی از مواقع مانع کارایی بهینه امدادگران و آتش‌نشانان شده و بارها و بارها از امدادگران شنیده شده که محترمانه و عاجزانه از مردم درخواست کرده‌اند که به خانه هایشان بروند، اما باید دید که دیدگاه جمع همیشه حاضر در صحنه مردم ایران نسبت به این حضور گسترده چه می‌تواند باشد؟ گذشته از این‌که در عکس‌های منتشر شده در فضای مجازی شاهد آن بودیم که عده‌ای با ساختمان آتش‌گرفته‌ پلاسکو و یا با آوارهای آن عکس‌های سلفی گرفته‌اند و در فضای مجازی منتشر کردند اما آمار این عکس‌ها آن‌قدر محدود بود که حتی به تعداد انگشتان دست هم نمی‌رسید و حال اما به گناه عده‌ای محدود تمام مردم ایران را چوب می‌زنیم و گوسفند می‌خوانیم. بد نیست ببینینم که شب همان روز پنجشنبه پر حادثه که با آتش گرفتن و آوار شدن ساختمان پلاسکو همراه بود، عده‌ای از همین مردمی که حالا دچار ناسزا شده‌اند، به مراکز آتش‌نشانی رفته و با بردن گل و روشن کردن شمع در این مجامع سعی در به اشتراک گذاشتن اندوه خانواده‌های این عزیزان داشتند تا دلگرمی باشد برای این خانواده‌ها که مردانشان مردانه سوختند تا این مردم نسوزند و این حضور جمعیت و شمع روشن کردن تا به همین حالا که ۳ روز از آن روز پر حادثه می‌گذرد ادامه دارد. گلباران آتش‌نشانی اگر کمی با چشم‌های باز به این روزها نگاه می‌کردیم می‌دیدیم که ماشین آتش‌نشانی که در آن آتش و دود، سوخته بود حالا توسط همین ملت همیشه در صحنه گلباران شده تا شاید آتش‌نشانان ما ببینند که مردم قدر این جانفشانی را می‌دانند. یا اندوه پیرزنی که از میان سیل جمعیت فریاد می‌کشید مردم، ما جنگ را دیده‌ایم. ما با سختی‌های این چنینی عیاق هستیم تو را به خدا به خانه هایتان بروید تا مزاحم امدادگران نباشید. چرا راه دور می‌روید، بیایید از همین اهالی خیابان جمهوری بگوییم. همین کسبه و همسایگان که با غذای گرم و چای داغ پذیرای امداد گران و آتش‌نشانان هستند. بیایید از همین احالی بگویم که دست از هست و نیست کشیده منتظر خبری هستند تا برای کمک بشتابند.وقتی شب حادثه مراکز انتقال خون پر شد از همین ایرانی‌هایی که صف کشیده بودند برای اهدای خونی که فکر می‌کردند کوچک‌ترین کمکی است که می‌توان به مصدومین کرد، نمی‌توان گفت که این مردم گوسفندانی هستند و فقط برای گرفتن عکس سلفی به میدان آمده‎‌اند.نه! این طور نیست. ملت ایران در صحنه حاضرند که اگر کمکی از آن‌ها بر آمد هر چند کوچک و جزئی، هر چند در حد درست کردن غذایی گرم یا اهدای خون، مضایقه نکنند، به میدان آمدند تا عرض ارادتی باشد بر آتش‌نشانی که ۳ شبانه روز است بدون استراحت مشغول کار هستند. به میدان آماده‌اند که بگویند ما هستیم به جای تمام نداشته‌ها، به جای تمام بالگردهایی که ندارید یا نردبان‌هایی که از عمر آن‌های خیلی گذشته است، مردم ایران به میدان آمده‌اند تا بار دیگر حماسه بیافرینند و دست مریزاد گویان دست آتش‌نشانان را ببوسند. شب قبل وقتی برای دیدن احساسات مردمی به ایستگاه آتش‌نشانی رفتم دختر نوجوانی را دیدم که در گوشه‌ای تکیه داده و مثل ابر بهاری می‌گرید. مادری را دیدم که از داغ از دست دادن پسر جوانش حرف می‌زد در این بین «بمیرم برای دل مادرانتان» را بارها تکرار می‌کرد. پسرانی که با دلی سوخته نوحه‌ی حضرت ابولفضل را می‌خواندندو عزاداری می‌کردند. در این بین نه عکس سلفی گرفته می‌شد و نه گوسفندی در حال گذر بود.  هر چه بود درد بود و اندوه. یکی در آن بین می‌گفت قهرمانانمان رفتند آن‌ها اسطوره‌های زنده‌ی این کشور بودند که همیشه در سکوت جان می‌دهند و دیگری با تاکید می‌گفت اگر مسئولان به موقع رسیدگی می‌کردند الان یک ملت داغدار این عزیزان نبود. زن مسنی عصا به دست در آن نزدیکی ایستاده بود اشکش را پاک کرد و گفت:  ایران امسال عید ندارد.عده‌ای از جوانان که تازه رسیده بودند با صدای بلند در تایید حرف آن زن مسن می‌گفتند چهار شنبه سوری تمام مواد منفجره را تحریم می‌کنیم تا آتش‌نشانان دیگر نیاز نباشد که شیفت باشند. به کنار خانواده‌هایشان بروند و استراحت کنند. همدردی در شهرهای دیگر روز پیش اخباری مبنی بر اجتماع مردم شهرستان‌ها در مقابل ایستگاه‌های آتش‌نشانی منتشر شده بود. مردمی که رفته بودند تا خسته نباشید بگویند بر جان بر کفانی که در سکوت و بدون هیاهو جان می‌دهند تا زنده بمانیم. حتی شاهد آن بودیم که در شهرستان فارس یک معلم با لباس آتش‌نشانی به کلاس درس رفت که به جز قدردانی از آتش‌نشانان مهم بودن جایگاه این افراد را به بچه‌ها بیاموزد و همچنین کودکان شین‌آبادی که خود درد در آتش سوختن را با جان و دل لمس کرده‌اند برای ابراز هم دردی با آتش‌نشانان در ایستگاه‌های آتش‌نشانی حاضر شدند. عده‌ای از جوانان یکی از هیأت‌های پیروزی هم برای ایجاد همدردی با آتش‌نشانانی که همکاران یا دوستان خود را از دست داده‌اند به خیابان جمهوری رفتند و با پرچم سیاهی که نقشی از حضرت ابوالفضل بر آن بود، یا حسین و یا ابوالفضل گویان آمده بودند تا همدردی کنند. تا سنگ صبور باشند. تا بگویند هم دردیم. تا بگویند شهید شدگان برادرانمان بودند. همه مردم چشمشان به مسئولین است و مطالبه شان این است که مسببین اصلی این فاجعه شناخته شوند. داغ سوختن مردم و آتش‌نشانانی که زیر آوار ماندند و حتی تا امروز خبری از آن‌ها نیست، داغ همه‌ی ملت ایران است. پس نمی‌توان سیل جمعیتشان را گوسفند وار دانست و عکس سلفی را تنها بهانه آن‌ها برای این تجمع. مردم ایران اگر تجمع کردند، اگر لحظه‌ای خیابان جمهوری را با تمام شلوغی و آلودگی هوایش حتی در باران و برف رها نمی‌کنند به دلیل عکس سلفی و خوشگذرانی نیست، به خاطر دل نگرانیست که هنوز هم امید دارد شاید کسی زنده از زیر آوار بیرون بیاید، به خاطر چشمان اشکی دختر بچه‌ای است که آمدن پدر را امید می‌کشد.مستحق توهین نیستیم مردم ایران مستحق این سیل خودزنی‌هایی که در فضای مجازی روان شده و آتش به فرهنگ و تمدن ایرانیان می‌زند، نیستند. مردم ایران می‌فهمند و همین فهم و شعورشان آن‌ها را در تمام لحظات سخت این کشور مثل ۸ سال دفاع مقدس، یا انواع تحریم‌ها مثل کوه استوار نگه داشته است.ما اگر خودمان را برای گناه نکرده مجازات کنیم و تیشه به ریشه عزتمان بزنیم چیزی جز شادی بیگانه‌های ایرانی ستیز که تعدادشان هم کم نیست، ندارد. مردم همیشه مهربان سزاوار این‌اندازه توهین نیستند، مردمی که در موقعیت‌های لازم همیشه قهرمانانه به میدان آمده‌اند و حماسه آفریدند.

منبع: baharnews.ir

فروپاشی پلاسکو، علاوه براینکه شوکی بود به بسیاری از ما، مردم، و بسیاری از دست اندر کاران، و جان حداقل ۲۰ آتش نشان فداکار و احتمالا افراد بیشتری از نگهبانان و صاحبان و کارکنان این واحد تجاری را گرفت، ولی‌ همچنین میتواند کارگاه آموزشی باشد برای همه مسئولان و دست اندر کاران و ما مردم اگر، هشیار باشیم. اگر بخواهیم این درس ها را از ابتدا به انتها ارزیابی کنیم باید به موارد زیر اشاره کنیم:

۱- ابتدا در مورد فوری‌ترین مساله یعنی‌ آوار برداری وبرگشت سایت و منطقه به شرائط عادی

اصولا مشکلی‌ اساسی‌ که ما در کشور داریم، این است که خود را تافته جدا بافته می‌دانیم، و یک اعتماد به نفس بسیار بالائی داریم که می تواند خیلی‌ خوب باشد، ولی‌ اگر مطابق واقعیت نباشد، می شود غرور بیجا! مثلأ همین مورد آوار برداری پلاسکو، همه می‌گویند چند روزه مساله باید جمع شود. دوستان، مگر این یک ساختمان دو طبقه بوده که چند روز بشود جمع کرد؟! اصولا ما در ایران در تاریخ معاصر خود حتی در زلزله‌‌ها و جنگ تحمیلی سابقه نداریم که یک برج ۱۷ طبقه با انبوهی از مواد اشتعال زا چنین فرو بپاشد، و طبیعی‌ است که آتش نشانان و نیروهای امدادی ما تجربه چنین موردی را نداشته باشند. حتی در دنیا هم چنین تجربه یی بسیار معدود است. نزدیکترین مورد به این همان برج دو قلو بود که فقط ۲ سال طول کشید که اوار برداری شد، و دو ماه اول فقط میسوخت(آتش نهفته  با ایجاد ۶۰۰ درجه گرما). فوری برخی‌ از روی احساس خواهند گفت ما از آمریکایی‌ها قویتر هستیم و خواهید دید به هفته نمیرسه، همه چیز حل است! دوستان، این ساختمان مانند آن برج ۱۱۰ طبقه، تجاری بوده، و حداقل چند صد گاو صندوق در آن بوده و زندگی‌ بسیاری در زیر آن. در نیو یورک چه کردند؟! آنها کلیه آوار را به یک فضای مخصوص انتقال دادند و تا ۵ سال وسایل، اموال و بقایای قربانیان را با صبر و علمی‌، باز یافت کردند. به هر حال اگر در آمریکا برج  ۱۱۰ طبقه، ۲ سال طول کشید آوار برداری بشود، این برج پلاسکو ۱۷ طبقه، اگر در دو ماه آوار بردای بشود و شرائط منطقه به طبیعی‌ برگردد، کار بزرگی صورت گرفته.

۲- درس دیگری که ما از این فاجعه باید بگیریم، عدم توجه همه ما و مدیران کشور، به هشدار‌هایی‌ است که افراد با تجربه و عالم و اساتید فنّ در همه موارد می دهند، ولی‌ نوعا همیشه با بی‌ توجهی مواجه میشیم و به قول معروف تا به سرما نیاید حاضر به قبول واقعیت نیستیم.

چه اندازه گفته می شود، که وضعیت ایمنی و رعایت استاندارد‌های ایمنی ما از مسائل ایمنی ساختمان ها تا برج‌ها تا رانندگی‌ تا کارخانجات، تا ایمن کردن نیروی کار، خطرات زلزله، خطرات فرو نشست زمین در دشت های ایران، خطرات و فاجعه بسیار بزرگ آب، محیط زیست، آلودگی‌، صنایع قاضی غیر استاندارد، سونامی سرطان و… بحرانی است، ولی‌ به این خاطر که به قول خودمان به دشمن گرا ندهیم و یا بدبینی ایجاد نکنید و…. مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

همین بازار کویتی‌های در شمال پلاسکو به عنوان یک نمونه کوچک از خرواری از این موارد را در نظر بگیرید. یک مجتمع قدیمی‌  ۵ طبقه، که صاحبان آن در چند سال گذشته با گرفتن مجوز تراکم از شهرداری تا ۸ طبقه برا روی آن ساختند که آنهم اغلب تبدیل به تولیدی و در واقع کارخانه‌ شده است! آن شهرداری و سیاستمداری که در دهه ۷۰، پایه تخریب و غیر زیست کردن معماری تهران و بعدا شهرستان و حتی روستاها و شهرهای کوچک را با آزاد کردن فروش قوانین ملی‌ شهرسازی و تراکم، گذاشتند، مسئولند و متاسفانه برخی‌ از مردم و حتی کارشناسان، آنها را با امیرکبیر و قهرمان ملی‌ مقایسه می کنند.

تا بحث علمی‌ در مورد فاجعه تصمیم اشتباه فروش تراکم  و یا  برجام یا خرید هواپیما یا اشتباه استراتژیک دولت قبل در تحریک دنیا با گفتار غیر دیپلماتیک و… در می‌گیرد، طرفداران دو دولت و مسئولان و مدیران دو دولت، برا طرف مقابل آوار می شوند که ما بهتریم و شما بهتر نبودید! انگار شاخص مدیریت در دنیا فقط آقای جلیلی یا آقای ظریف هستند، و هر کس به یکی‌ از این عزیزان، انتقاد کند، طرف دیگر مانند آوار برا او وارد میشوند که مگر فلانی‌ بهتر بود و یا آن موقع کجا بودید؟! و یا شما بروید هوپیما کهنه شوار شوید و یا اینکه دیکته نانوشته غلط ندارد و یا مسائل ایجاب می کرد و اینجوری هر منتقدی را یا به استکبار یا به دولت قبل و کاسب تحریم ارتباط می دهیم. تا این هستیم، هیچ امیدی به بهبود نباید داشت.

مثلأ همین آقای ظریف، و تیم‌ سیاست خارجه ایران، باز دارند یک اشتباه استراتژیک دیگر می کنند. پشت سر هم و با تاکید فراوان و قاطعانه، می‌گویند برجام تمام شده و هرگز قابل مذاکره نیست! این یعنی اینکه عملا ایران را دارند در آینده خلع سلاح و در بن بست قرار می دهند. این یعنی آن ها به آن طرف خواهند رفت که جوری رفتار کنند که ایران نیاز پیدا کنه در مورد برجام مذاکره کند، و در آنزمان، آنها قاطعانه مخالفت خواهند کرد و خواهند گفت که مگر همین شما نبودید که می گفتید، هرگز برجام قابل مذاکره نیست؟! پس ما مذاکره یی نداریم. با معذرت آقای ظریف، هر شغلی‌ می‌توانست داشته باشد، جز دیپلمات و مذاکره گر ارشد یک کشور با چالش‌های سیاست خارجی‌ مانند ایران…. ولی‌ چه میشود کرد که طرفداران ایشان فوری آوار خواهند شد و خواهند گفت مگر فلانی‌ بهتر بود و یا ایشان زبان انگلیسی‌ بلد است و تحصیلات مرتبط (آنهم به عنوان دانشجو خارجی‌) دارد! اگر این جور بود، آمریکا چند میلیون وزیر خارجه و دیپلمات در سطح وزیر خارجه ما دارد!

خلاصه اگر هشیار باشیم، همین سه مساله، آب، محیط زیست و آلودگی‌، و قطعی بودن زلزله‌ و بی‌ دفاع بودن تقریبا اکثر شهرهای بزرگ ایران در برابر آن، ما را بر آن خواهد داشت، که عوض درگیری، رقابت، مجادله، مخالفت و… با اکثر کشورهای دنیا، که هیچکدام از مسائل بالا را ندارند، فقط به فکر باز سازی، مقاوم سازی، و حل مساله آب و محیط زیست ۸۰ میلیون ایرانی‌ براییم، که برای حل آن ها، حداقل ۳۰ تا ۴۰ سال زمان نیاز داریم. ولی‌ این هشیاری را هرگز نمی‌بینیم و همین جأ خواهند فرمود، که شما دارید از فاجعه پلاسکو استفاده سیاسی می‌کنید ولی‌ هرگز نمی فرمایند که این آسیب شناسی‌ است که باید انجام شود و گفته شود چرا آموزش و مدیریت ما به این صورت است که کّل سیستم در برابر فرو پاشی یک ساختمان، باید چنین شوک زده شوند؟! هرگز نمی پرسیم که چرا وزیر خارجه ما باید بگوید مساله هست یی سه ماه یا ششماه تمام می شود و یا همه تحریم ها در یک روز حل می شود؟! چرا گفته نمی‌شود که مخالفت با خرید هواپیما برای شرکت دولتی بسیار مقروض هما، که چند هزار نیروی مازاد دارد و هیچ دانش ورزی برای رقابت با شرکت‌های دنیا ندارد و هیچ برنامه مدونی برای باز سازی آن وجود ندارد، مخالفت با خرید هواپیما نو برای ملت نیست بلکه مخالفت با همان راهی‌ است، که فروشنده تراکم و قانون ملی‌ شهرسازی را معادل امیر کبیر بدانیم و آن اشتباه را بعد از ۳۰ سال در خرید هواپیما یا برجام یا مواجه با گرگ‌هایی‌ همچون ترامپ تکرار کنیم.
 

منبع: alef.ir

سازمان آتش نشانی از همکاران خود در سایر شهرها خواست به تهران نیایند.

به گزارش میزان، به اطلاع هموطنان عزیز و همکاران گرامی آتش نشانی سراسر کشور می رساند؛ نظر به ازدحام جمعیت در محل حادثه ساختمان پلاسکو که باعث کند شدن امر امدادرسانی می گردد، خواهشمند است از حرکت به سمت تهران جهت همکاری امر مذکور خودداری کنید.

لازم به ذکر است در صورت هرگونه نیاز(نیروی انسانی، تخصصی، تجهیزانی و…) اطلاع رسانی مناسب از طریق سایت رسمی این سازمان به آدرس www.125.ir و کانال تلگرامی به آدرس @TFD125 و زیرنویس شبکه های تلویزیونی و بخشهای خبری صورت خواهد گرفت.

در پایان از ابراز همدردی و احساس مسئولیت همه هموطنان عزیز و همکاران گرامی تشکر و قدردانی به عمل می آید.
 

منبع: alef.ir

سرپرست مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی کشور آخرین جزئیات روند درمانی مصدومان حادثه پلاسکو را تشریح و در عین حال توضیحاتی درباره ماسک‌های توزیع شده میان نیروهای عملیاتی حاضر در صحنه حادثه ارایه کرد.

به گزارش ایسنا، دکتر پیرحسین کولیوند در نشستی خبری درباره آخرین آمار مصدومان حادثه پلاسکو گفت: از ابتدای حادثه تا کنون ۱۹۷ مصدوم داشتیم که از این تعداد ۱۵۰ نفر در محل حادثه به صورت سرپایی مداوا شدند؛ چرا که ما در آنجا پزشک، متخصصین طب اورژانس و اتوبوس آمبولانس داشتیم و می‌توانستیم خدمات را ارائه دهیم.

وی افزود: از این تعداد مصدوم، ۴۵ نفر هم برای ادامه درمان به بیمارستان‌ها اعزام شدند که خوشبختانه ۴۱ نفر از آنها با حال عمومی مناسب مرخص شده و چهار نفر همچنان بستری‌اند که البته روند درمان‌شان رو به بهبود است.

کولیوند با بیان اینکه در این مدت برای رعایت مباحث بهداشتی و بحث‌های سلامت، تعداد قابل توجهی ماسک میان امدادگران توزیع کردیم، افزود: دو دستگاه جدید هم برای سنجش میزان مسمومیت با گاز در منطقه مستقر کردیم تا سریعا مسمومیت را تشخیص دهیم. همچنین تیم‌های حمایتی روحی و روانی نیز هم برای امدادگران و هم برای خانواده‌های مصدومین و مفقودین قرار دادیم.

کولیوند با بیان اینکه در حال حاضر کار آواربرداری سرعت بهتری گرفته و منطقه محدودتر شده است، ادامه داد: بر این اساس با تصمیم مدیریت بحران قرار شد که همه دستگاه‌ها به اندازه نیاز منطقه در محل مستقر شوند و ما نیز بر این اساس عمل کردیم. در عین حال در این حادثه بیمارستان‌ها کاملا آماده بودند و همه بیمارستان‌ها اعم از دولتی، خصوصی و عمومی با ما همکاری کرده و حتی جامعه پزشکی و پیراپزشکان مرتبا برای کمک اعلام آمادگی می‌کردند و همین موضوع باعث شد که بتوانیم بسیاری از مصدومان را به صورت استاندارد منتقل کنیم.

سرپرست اورژانس کشور در پاسخ به سوالی درباره کمبود امکانات اورژانس گفت: در این حادثه از نظر امکانات، تجهیزات و نیروی انسانی کمبودی نداشتیم و اتفاقا یکی از نقاط قوت امدادرسانی، حضور فوریت‌های پزشکی بود؛ به طوریکه حتی خود امدادگران می‌گفتند با حضور فوریت‌های پزشکی امیدمان بیشتر است.

کولیوند درپاسخ به سوال خبرنگار ایسنا درباره ماسک‌هایی که برای امدادرسانان توزیع شد، گفت: امدادگرانی که در آنجا کار می‌کردند خودشان ماسک‌های مخصوص داشتند و ما هم برای سایرین ماسک ۹۵ که بالاترین استاندارد جهانی را دارد توزیع کردیم. بنابراین مشکلی از این جهت وجود نداشت.

وی در پایان تاکید کرد: در حوزه اورژانس نیازمند کار بسیار وسیعی هستیم و باید نیروهای انسانی، تجهیزات زمینی و هوایی را توسعه دهیم؛ چرا که اگر با این شرایط در تهران اتفاقی رخ دهد، امدادرسانی و خدمات رسانی بسیار دشوار است. البته مباحثی که در زمینه تشکیل سازمان اورژانس مطرح شد و مجلس آن را تصویب کرد، قدم موثری برای توسعه این امکانات خواهد بود.

منبع: alef.ir

معاون اجرایی مدیریت نظارت و ارزیابی امور مناطق شهرداری تهران که وظیفه ساماندهی جابه‌جایی نخاله‌ها را برعهده دارد، از فعالیت روزانه ۱۵۰ کامیون برای جابه‌جایی نخاله‌ها خبر داد.

به گزارش ایسنا، قنبر آدینه‌وند صبح امروز در حاشیه آواربرداری پلاسکو با بیان اینکه بیش از ۵۰ درصد عملیات آواربرداری انجام شده است، گفت: وظیفه آواربرداری به سازمان پسماند شهرداری سپرده شده است.

وی با بیان اینکه ۱۵۰ کامیون روزانه نخاله و آوارهای پلاسکو را جابه‌جا کرده و به سکوی هرندی منتقل می‌کنند، گفت: سکوی هرندی که محل دپوی آوار است، تحت نظارت نیروی انتظامی قرار دارد.

آدینه‌وند با بیان اینکه با توجه به پیچیده شدن سازه فلزی به یکدیگر، کار تا اندازه‌ای سخت و دشوار شده است، گفت: به همین دلیل قیچی‌های مکانیکی در محل آوار حضور دارند تا نسبت به بریدن سازه فلزی اقدام کنند.

معاون اجرایی مدیریت نظارت و ارزیابی امور مناطق شهرداری تهران با بیان اینکه به نظر می‌رسد تا قبل از روز پنجشنبه آواربرداری به اتمام برسد، گفت: تمام تلاش خود را انجام می‌دهیم هرچه زودتر معبر باز شود.

به گزارش ایسنا، بنا به مشاهدات خبرنگار، در هنگام خروج هر کامیون حامل نخاله و آوار، یکی از عوامل انتظامی شهرداری کامیون را تا سکوی هرندی هدایت می‌کند.

منبع: alef.ir