بایگانی دسته ی : جامعه

حسین اسدبیگی با اشاره به برنامه ریزی سازمان بهزیستی کشور برای ارائه خدمات به هموطنان در استان‌های مختلف، اظهار کرد: بر همین اساس در سال جاری تعداد خودروهای اورژانس و همچنین مراکز مداخله در سطح کشور افزایش یافته است. وی با اشاره به آمار تماس‌های برقرار شده در خصوص آسیب‌های اجتماعی،بیان کرد: بخشی از این آسیب‌ها به فرار دختران از منزل برمی‌گردد به طوری که در سال ۹۵ ، ۵ هزار و ۳۸ مورد در این زمینه به اورژانس اجتماعی اطلاع داده شده بود.

اسدبیگی ادامه داد: آمار اشاره شده در ۴ بخش ثبت شده که یک هزار و ۱۱۸ مورد از طریق مراکز مداخله در بحران، یک هزار و ۱۴ مورد از طریق خدمات سیار، دو هزار و ۵۷۹ مورد از طریق برقرار تماس با خط ۱۲۳ و ۲۵۹ مورد نیز از طریق پایگاه‌های خدمات اجتماعی پذیرش شده‌اند. رئیس اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در ادامه به آمار دختران فراری در ۶ ماه ابتدایی ۹۶ اشاره کرد و گفت: طی زمان اشاره شده از طریق مرکز مداخله در بحران ۶۴۴ مورد، خط ۱۲۳، یک هزار و۷۲۷ مورد، خدمات سیار ۵۱۵ مورد و در نهایت از طیق مرکز مداخله در بحران نیز ۱۴۴ مورد پذیرش شده‌اند.

وی با اشاره به اینکه در حال حاضر ۴ مرکز برای نگهداری دخترانی که در شهر تهران فرار می‌کنند، پیش بینی شده است،گفت: این افراد حداکثر ۳ هفته در مراکز اشاره شده نگهداری می‌شوند و در نهایت و در صورت تشخیص مددکار اجتماعی، فرد به خانواده بازگردانده می‌شود و در غیر این صورت موضوع از طریق قضایی پیگیری می‌شود.
منبع: بهارنیوز

سمیرا سرچمی- روزنامه بهار
کلاف نظام آموزش و پرورش گره‌های کوری دارد که اگر کسی بخواهد یکی از آن‌ها را باز کند، باید پیه اخطار، توبیخ و پلمپ را به جان بخرد. گره‌هایی که اغلب با تعصب آلوده‌اند و سلیقه‌ای به این کلاف زده می‌شوند و جورش را کودکان آموزش ندیده می‌کشند. مربیان مهدکودک‌ها از کلاس‌های آموزشی بی‌محتوایی که برای‌ آن‌ها برگزار می‌شود گله‌مندند. کلاس‌هایی که به گفته خودشان به سخنرانی و اتلاف وقت می‌گذرد بدون آنکه مربی، شیوه درست آموزش دادن به کودک را یاد بگیرد.
***
تدریس کتاب کمک‌درسی در کودکستان!
مربی یکی از کودکستان‌ها می‌گوید: «چند سال پیش حدود سال ۹۲-۹۳ کلاس‌های آموزشی خیلی عالی و تخصصی رو برای ما مربیان برگزار می‌کردند. کلاس‌هایی که از نظر علمی کیفیت داشتند و ما بعد از اتمام کلاس، شیوه‌های آموزشی متفاوتی را برای پرورش کودک یاد می‌گرفتیم. اما حالا کلاس‌ها به این صورت هست که مثلا شاعری رو میارن از ابتدا تا انتهای کلاس به شعرخوانی می‌گذره. اونم به این صورت که فرد همه اشعار خودش و دیکلمه‌های دخترش رو بازخوانی می‌کنه! ما از همین فرد خواستیم که حداقل شیوه آموزش شعر به کودک را به ما یاد بدهد. شعر را روی تخته نوشت و گفت ابتدای بیت را پاک می‌کنید و بعد از دانش‌آموز میخواین که.. ما حرفش را قطع کردیم و گفتیم بچه پیش‌دبستانی سواد خواندن از روی تخته را ندارد! در واقع به جای آموزش راهکارهای عملی، وقت کلاس به بطالت می‌گذره و جالب‌تر اینکه وقتی بازرس وارد مهد کودک شد، سوال می‌کند که چرا فلان مطلب را به بچه آموزش ندادید. در حالی که این‌ها مباحثی بوده که باید سرهمین کلاس‌های آموزشی به صورت آئین‌نامه به ما گفته می‌شد تا ما به کودک منتقل کنیم. حتما هم باید سر این کلاس‌های بیهوده حضور داشته باشیم. این باعث شده که نه تنها پیشرفتی صورت نگیره بلکه شاهد تخلف هم در بعضی از پیش‌دبستانی‌ها هستیم. چون پیش‌دبستانی‌ها نباید به بچه‌ها درس بدن اما از این قانون پیروی نمیشه و رقابت ایجاد شده کدام پیش‌دبستانی از کدام کتاب کمک آموزشی مثل گاج یا… استفاده کنه!»

نظام آموزشی تکلیفش با خودش روشن نیست
مربی مهدکودکی دیگر قبول دارد بخشنامه آموزشی خاصی وجود ندارد تا مشخص کند: «مثلا مشخص نیست چقدر عدد و حروف و محتوا باید گفته بشه. این باعث شده که کلاس‌های آموزشی بازخوردی نداشته باشن. فقط یکسری جلسات پرسش و پاسخ خسته کننده.» او به چند سال قبل بر می‌گردد و از کلاس‌هایی می‌گوید که در هلال احمر، کانون توسعه و هم یاری مهدکودک ها  برگزار می‌شد: «کلاس‌هایی که روش «مونته‌سوری» را برای آموزش به کودک توضیح می‌داد. روشی که فوق‌العاده عالی و جامع بود اما بعدها از بالا نامه زدن که هیچ مهدکودکی حق استفاده از این روش را در مهدکودک و پیش‌دبستانی ندارد و بهزیستی موظف است در صورت مشاهده استفاده از این شیوه‌، آن محیط آموزشی را پلمپ کند!» ولی خب ما از یکسری وسایل از قبیل مهره‌های رنگی برای آموزش رنگ‌ها، میله‌های اندازه‌گیری، ترازو، وزنه‌ها، قوطی‌های صدا و به طور کلی ابزار بی‌خطر برای تثبیت آموزش بهره می‌بریم. این ابزارها در اینکه کودک به صورت عملی و تجربی مفاهیم را یاد بگیرد خیلی موثر است. مفاهیمی مثل حجم و مکعب و…
شیوه‌ مونته سوری چیست؟
«ماریا مونته سوری» در زمانی که دختران اجازه تحصیلات دانشگاهی نداشتند با وجود مخالفت پدر با حمایت مادرش به دانشکده پزشکی رفت. او نخستین دختری بود که در ایتالیا پزشک شد. ماریا مربی کودکان معلول بود. او با مشاهده رفتار کودکان پی‌برد که کودک بیش از اینکه به نتیجه کار توجه و علاقه داشته باشد، به شیوه کار توجه دارد و از آن لذت می‌برد. ویژگی دیگر کودک علاقه به انجام کارهای تکراری‌ست تا برایش کاملا درونی شود. روش آموزشی ماریا مونته سوری مبتنی بر ایده و عمل است. اینکه مربی در آموزش کودک مداخله مستقیم نداشته باشد و اجازه بدهد که کودک خودش همه چیز را تجربه کند، استقلال را یاد بگیرد و در انتخاب فعالیت آزادی داشته باشد. او معتقد بود که توانایی‌های بنیادی کودک بین سه تا شش سالگی شکل می‌گیرند. این توانایی‌ها تنها از طریق مدرسه رفتن کسب نمی‌شوند. کودک به دنیایی قدم می‌گذارد که از قبل ساخته شده و البته مدام در حال تغییر است. کودک نیاز دارد که زندگی کردن در این دنیا را یاد بگیرد و خود را با آن تطبیق دهد.
بنابراین او نیاز دارد که توانای‌های ضروری مانند تمرکز، استقامت، پشتکار و هم چنین توانایی تعامل با دیگران را از همان کودکی کسب کند. این‌ها توانایی‌هایی هستند که معمولا در مدارس یا محیط خانه به عنوان موضوعی برای آموزش دادن در نظر گرفته نمی‌شدند یا هنوز هم نمی‌شوند. در روش مونته سوری کودک پرسشگر تربیت می‌شود و همه چیز را به صورت تجربی یاد می‌گیرد. اینکه خودش باید راهنمای خودش باشد و یاد بگیرد که باعث بانی اتفاقات خوب یا بد زندگی‌اش خودش هست و تصمیماتی که می‌گیرد. او از این طریق احساس رضایت، استقلال و خودانگیختگی می‌کند. ماریا مونته سوری به خاطر ابداع این شیوه جایزه یونسکو را از آن خود کرد.

روزنامه‌ای که برای کودکستان‌ها خط و مشی تعریف می‌کند!
همه مهدکودک‌های کشور دارای استانداردهای تعیین شده‌ نیستد. اما برخی از این مراکز آموزشی جزو مراکزی هستند که با وجود صرف هزینه میلیونی برای نهادینه کردن روش مونته‌سوری در مهدکودکش با اخطار مرکز بهزیستی مواجه شده‌اند! اخطاری که بر اساس بخشنامه‌ای بوده که از سوی سازمان بهزیستی کل کشور مبنی بر ممنوعیت اجرای شیوه مونته سوری در مهدکودک‌ها دریافت شده.
با این حال مدیران برخی مهدکودک‌ها طی چند سال فعالیتشان در حوزه آموزش به کودکان توانسته‌اند بین والدینی که نمی‌خواهند کودکشان در یادگیری درگیر حواشی مثل سیاست و… شوند، جایی باز کنند.  از یکی از همین مدیران موفق می‌پرسم چه شد که با اجرای شیوه مونته سوری در مهدکودک‌ها مخالفت شد؟ او از بخشنامه‌ای حرف می‌زند که سال ۹۳ سازمان بهزیستی کل کشور به مراکز زیر مجموعه خودش در استان‌ها و شهرستان‌ها داد مبنی بر اخطار و توبیخ مهدکودک‌هایی که این شیوه را آموزش دهند، آن هم دقیقا بعد از یادداشتی بود که حسین شریعتمداری در محکوم کردن این روش در کیهان نوشت. دقیقا یک ماه بعد از نوشتن این مطلب آموزش این شیوه ممنوع اعلام شد! محتوای یادداشت با همان لحن توهین‌آمیز و تند همیشگی شریعتمداری بود و ماریا مونته سوری را زنی بدکاره خواند که به بچه‌ها صرفا مسائل جنسی و رقص‌های مختلط را یاد می‌دهد! این در حالی‌ست که صاحب‌نظران امروزی یکی از نقص‌های شیوه مونته سوری را یاد ندادن مسایل جنسی به کودکان می‌دانند. باید پذیرفت که شیوه آموزشی به بچه‌ها در کشورهای توسعه یافته ایدئولوژی‌زده نیست. ولی وقتی به دست ما می‌رسد طبیعتا ما می‌توانیم با فرهنگ خودمان تطبیقش بدهیم. این مدیر موفق می‌گوید: «بالاخره تضادهایی هست که بچه رو گیج خواهد کرد. مثلا بخش کیهان‌شناسیِ شیوه مونته سوری با مفاهیم اسلامی ما در رابطه با چگونگی آفرینش تناقض دارد که همه مهدکودک‌هایی که قرار بود شیوه مونته‌سوری را اجرا کنند این بخش را حذف کرده بودند. حالا اینکه یک یادداشت سلیقه‌ای در کیهان بدون هیچ تحقیق و پژوهشی تا این حد می‌تواند به روی مدیرکل بهزیستی کشور برش داشته باشد، جای سوال دارد و عجیب‌تر این که مدیر کل بهزیستی خودش در حوزه کودکان تا دکترا درس خوانده و انتظار می‌رود که اصول این شیوه را بلد باشد. متاسفانه اجرای این شیوه‌های علمی و تخصصی بستر مناسب می‌خواهد که جامعه ما این بستر را ندارد.»

او در ادامه‌ می‌گوید: «با اجرای شیوه مونته‌سوری معجزه نمی‌شد که حالا در نبودش فاجعه رخ دهد. من همین که گفتن وسیله‌ها رو جمع کن و تابلوهایی که از جملات ماریا مونته‌سوری بر دیوار هست رو پایین بیار. با وجود اینکه پنجاه شصت میلیون هزینه کرده بودم، بدون جر و بحث این کار رو انجام دادم. فاجعه اونجاست که امر آموزش در اختیار افرادی‌ست که سال‌ها معلم بودند و بعد از سی سال هنوز به کودکان آموزش می‌دهند! یعنی سه نسل متوالی از یک فکر و عقیده تغذیه میشن! یا در دست افرادی که دغدغه‌شان آموزش زندگی به بچه نیست.من خودم اعتقادم اینه که باید بچه رو پرسشگر بار آورد به جای اینکه اونو درگیر مسله سیاسی و حاشیه بکنیم.»
به نظر او نیاز هست که مربی و مدیر مهدکودک خودش شیوه و راه خودش را پیدا کند: «کلاس‌های آموزشی متاسفانه دردی رو دوا نمی‌کنن. در واقع صورت مسئله یک شیوه آموزشی صحیح به صرف اینکه مبدع آن هم‌کیش ما نیست، پاک میشه بدون اینکه از قبل جایگزین مناسبی برای اون تعریف شده باشه.»

توران میرهادی که دیگر کافر نیست!
توران میرهادی ایرانی هست و مسلمان. او بنیانگذار شورای کتاب کودک است. شیوه آموزشی‌اش به کودکان اصولی‌ست. می‌گویند مدرسه را به دست بچه‌ها می‌سپرده که اداره کنند تا مستقل شوند، آزاد و جسور بار بیایند. توران میرهادی ریشه همه جنگ‌ها را در تعلیم و تربیت نادرست کودکان در نظام آموزش و پرورش می‌دانست و هدف اصلی‌اش در آموزش این بود که انسان آزاده تربیت کند. او چند وقت پیش دار فانی را وداع گفت و شهرداری تهران فقط سعی‌اش این هست که خیابان یا پارکی را به نامش بزند! آیا بهره‌گیری از روش آموزشی توران میرهادی هم به پایه‌های تربیتی نسل آینده ضربه وارد می‌کند؟ یا اینکه اصلا قرار نیست آموزشی برای کودکان صورت بگیرد و فقط هدف این است که حضور مربیان برای چرت زدن سر کلاس الزامی باشد؟!
منبع: بهارنیوز

محسن بهرامی با اشاره به آغاز عملیات اطفاء حریق توسط تیم چینی از ساعت ۵ بامداد به وقت ایران، اظهار کرد: چینی‌ها به بهانه بدی آب و هوا و به دلیل احتراق کوچکی که روی نفتکش رخ داده بود عملیات اطفاء حریق را متوقف کردند. وی به این سوال که آیا ایران قصد اعزام مقامات بلندپایه به چین برای پیگیری بیشتر این موضوع را دارد یا خیر، پاسخ داد: نفرات ایران در محل حریق مشغول هستند. همچنین سعی می‌شود از ایران دولت چین را ترغیب کنیم.

سخنگوی شرکت ملی نفتکش با اشاره به مذاکره با ژاپن برای مشارکت در اطفاء حریق، گفت: ژاپنی‌ها آمادگی مشارکت در اطفاء حریق را دارند. همچنین امکانات آنها مناسب است. اگر ایران بخواهد تیم عملیاتی به منطقه اعزام کند به ۲۰ روز وقت نیاز است. بهرامی ادامه داد: در حال مذاکره با سازمان بنادر و دریانوردی هستیم که اگر شرایط مناسب بود هلی‌بورد انجام شود و تیم عملیاتی ایران با هلی‌کوپتر به چین اعزام شده و در منطقه‌ای که حریق رخ داده روی کشتی‌های آتش‌خار مستقر شوند.  یک نفتکش ایرانی روز شنبه با یک کشتی باربری چینی برخورد کرد که بر اثر این برخورد بلافاصله آتش گرفت و ۳۲ خدمه این کشتی ناپدید شدند.
منبع: بهارنیوز

زلزله ای به بزرگی ۴.۷ در مقیاس ریشتر، ساعت ۲۳ دقیقه بامداد یکشنبه، ۱۰ دی، حوالی بالاده در استان فارس را لرزاند.

به گزارش عصرایران، مرکز لرزه‌نگاری کشوری مؤسسۀ ژئوفیزیک دانشگاه تهران، مشخصات و مختصات این زمین‌لرزه را به شرح زیر اعلام کرده است:

گزارش مقدماتی زمین‌لرزه

بزرگی: ۴.۷
محل وقوع: استان فارس – حوالی بالاده
تاریخ و زمان وقوع به وقت محلی: ۱۳۹۶/۱۰/۱۰ ۰۰:۲۳:۲۶
طول جغرافیایی: ۵۲
عرض جغرافیایی: ۲۹.۴۹
عمق زمین‌لرزه: ۱۸ کیلومتر

نزدیک‌ترین شهرها:
۲۴ کیلومتری بالاده (فارس)
۲۴ کیلومتری خانه زنیان (فارس)
۳۶ کیلومتری کازرون (فارس)

نزدیکترین مراکز استان:
۵۲ کیلومتری شیراز
۱۲۸ کیلومتری بوشهر.

منبع: عصرایران

روزنامه بهار: «اگر در تهران زلزله مارا نکشد، آلودگی هوا حتما به زودی این کار را خواهد کرد!» این جمله‌ای است که این روز‌ها در صفحات فضای مجازی به تکرار نوشته می‌شود و خبر از نا رضایتی مردم از آلودگی هوای تهران دارد. اما آنچه که بیش از هر زمان مورد توجه و اعتراض قرار گرفته است این است که هم زمان با طرح ترافیک و طرح زوج و فرد خودرو‌ها از درب منزل، هنوز هم وسایل نقلیه سنگین مثل کامیون و کامیونت در شب تردد می‌کنند و با این تفاسیر به قول بعضی‌ها هر چه مردم رشته‌اند را پنبه می‌کنند!

رشته هایی که پنبه شد
اجرای طرح ترافیک در تهران، آن قدر قدمت و سن و سال دارد که شاید برچیده شدن این محدودیت در مخیله کسی هم نگنجد؛ اما آیا اجرای این طرح توانسته و می‌تواند تأثیری در آلودگی هوا بگذارد؟ اصلا آیا هدف از اجرای این طرح، کنترل آلودگی هوا بوده یا چیز دیگری؟ کافی است کمی در عنوان این محدودیتِ ویژه دقیق شویم تا دریابیم، هدف نخست از اجرای طرح ترافیک، کنترل «ترافیک» در مناطق پر ازدحام و شلوغ شهر بوده است؛ طرحی که البته در نتیجه اجرای آن، کاهش آلودگی هوا نیز حاصل می‌آید، ولی در بهترین حالت، هدف ثانویه طراحان بوده است.
صحبت درباره زمانی است که احتمالا شمار معدودی از شهروندان آن را به یاد می‌آورند یا درباره‌اش خوانده‌اند و اغلب، تا به یاد دارند، طرح ترافیک در تهران در حال اجرا بوده و تخطی‌کنندگان از آن، جریمه می‌شدند. تاریخچه‌ای نسبتا طولانی که بعدها با اجرای طرح‌های محدود کننده، پای مسائل زیست‌محیطی و آلودگی هوا به آن باز شد. منظور از آن طرح ترافیک بر مبنای رقم آخر سمت راست پلاک انتظامی خودروهاست که به طرح زوج و فرد شهرت دارد و به مانند طرح ترافیک، جز در تهران در چند شهر بزرگ دیگر کشورمان نیز اجرا می‌شود؛ طرحی که می‌کوشد خودروها را بر مبنای دم دستی تری از تردد در برخی قسمت‌های شهر محروم کرده و به این وسیله هم از ترافیک بکاهد و هم از آلودگی هوا. ایده‌ای که البته در اجرای آن، اهداف زیست محیطی اولویت نخست معرفی می‌شد؛ اما نتایج بررسی‌ها ثابت کرده که در کاهش آلودگی هوا و نیل به این هدف ناکام بوده است؛ ناکامی که البته در قیاس با برخی موضوعات ندید گرفته شده در این عرصه، قابل اغماض به نظر می‌رسد! صحبت درباره زمان هایی از شبانه روز است که در آن طرح‌های ترافیکی اجرا نمی‌شوند. از عصر و ساعات ابتدایی شب تا بامداد روز بعد؛ زمان هایی که در آن همه خودروها با هر میزان آلایندگی که داشته باشند، مجوز تردد در تمامی معابر شهر را به دست می‌آورند و از این روی که غالبا به ترافیک سنگین منجر می‌شود و ایستایی خودروهای روشن را به دنبال دارد، به شدت بر آلودگی هوا افزوده می‌شود. این در حالی است که در این میان، برخی خودروهایی که پس از پایان یافتن زمان اجرای طرح ترافیک و زوج و فرد در خیابان‌ها روان می‌شوند، به شدت آلاینده هستند؛ آن قدر آلاینده که می‌توان با توقف شان بهبود آمارهای آلودگی هوا و میزان آلاینده را به چشم دید. تغییر ملموسی که برای لمس آن، نگاه کردن به دود خروجی از اگزوز بسیاری از این وسایل نقلیه هم کفایت می‌کند.
آمارهای متفاوت از سهم کامیون‌ها در آلودگی هوا
عیسی کلانتری معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان حفاظت از محیط‌زیست، می‌گوید: منشا ۳۰ درصد آلودگی هوای پایتخت ترددشبانه کامیون‌های فرسوده است و از اعضای پارلمان محلی شهر تهران درخواست کرده در این خصوص چاره اندیشی کنند اما به نظر می‌رسد شورایی‌ها آمارهای او را چندان جدی نگرفتند.
او اما چند هفته پیش آمار متفاوتی از تاثیر‌گذاری کامیون‌های فرسوده بر آلودگی هوای پایتخت داده بود. او در نشست خبری خود اعلام کرده بود که سهم کامیون‌ها در تولید آلاینده ۵۱ درصد است. این آمارها مورد تردید رئیس کمیسیون حمل و نقل و ترافیک شورای شهر تهران هم بود. او خطاب به رئیس سازمان رحفاظت از محیط‌زیست، گفت: آمار سهم ۳۰ درصدی کامیون‌های فرسوده در آلودگی هوای تهران را از کجا آورده‌اید و مرکز این آمار کجا است؟. ۷۰ درصد آلودگی در پایتخت مربوط به خودروها است، اما این آمارهایی که شما ارائه می‌دهید ممکن است ما را به اشتباه بیاندازد، لذا در دادن آمار دقت کنید.
رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست در پاسخ به علیخانی، گفت: اینکه آمار ۳۰ درصد از کجا آمده واقعیت این است که همکاران ما در سازمان آمار بالای ۵۱ درصد را به ما گزارش دادند، اما چون شریعتمداری وزیر صنعت، معدن و تجارت به ما گفت ۳۰ درصد است، ما همان را عنوان کردیم. لذا شما ببینید تردد ۱۵ هزار کامیون در شهر تهران چه وضعیتی ایجاد می‌کند و با ۳ میلیون موتور سیکلت مقایسه کنید.

گردن هیچ کس اندازه این تقصیر نیست
تاثیر فعالیت شبانه کامیون‌ها بر آلودگی هوای پایتخت پیش از این نیز از سوی کارشناسان شهری اعلام شده بود و بارها شاهد بودیم که هر کس این تقصیر را برگردن دیگری می‌اندازد‌‌ اما همچنان گردن هیچ کس اندازه این تقصیر نبود به همین دلیل همه از سر خود باز می‌کردند. رحمت‌اله حافظی رئیس کمیسیون سلامت شورای چهارم شهر تهران در پیام توئیتری خود گفته بود: «شب‌ها ۱۰ هزار سرویس توسط خودروهای دیزلی غیراستاندارد در سطح شهر تهران مصالح ساختمانی توزیع می‌کنند و تشدیدکننده آلودگی هوا هستند. فریاد!» نکته‌ای که حافظی به آن تأکید می‌کند، فعالیت خودروهای دیزلی غیر استاندارد است. به اعتقاد کارشناسان محیط‌زیست در تعیین نقش و سهم منابع آلاینده بسیار مهم است که به نوع آلاینده و شرایطی که آن آلاینده تولید می‌شود در جمع آلاینده‌های متنوع در شهر تهران توجه شود. به طور مثال خودروی دیزلی سنگین و نیمه سنگین در مقایسه با خودروهای سواری در تولید اکسیدهای گوگرد نقش و سهم مهمی دارند. براساس آخرین گزارشی که توسط مرکز کنترل کیفیت هوای شهری تهران منتشر شده است: خودروهای دیزلی سنگین و نیمه سنگین در شهر تهران مسئولیت تولید آلاینده‌های اکسیدهای گوگر (SOx)، اکسیدهای ازت (NOx) و ذرات معلق (PM) را عهده دار هستند و این نقش از اکسیدهای گوگرد تا ذرات معلق بزرگ و بزرگ‌تر می‌شوند. مینی بوس ها، کامیون‌ها و اتوبوس‌ها به ترتیب بیشترین سهم را در تولید اکسیدهای گوگرد با درصد سهم ۳۹درصد، ۳۴ درصد و ۱۹ درصد بر اساس مطالعات انجام شده قبلی دارا هستند. در زمینه تولید اکسیدهای ازت (NOx)، کامیون‌ها به ترتیب با ۷/۵، ۴ و ۳ درصد مسئولیت تولید این آلاینده را در شهر تهران به عهده دارند. در خصوص تولید آلاینده‌های خانواده ذرات معلق نیز کامیون‌های سبک و سنگین جمعاً ۲۰درصد، مینی بوس‌ها ۱۰ درصد و اتوبوس‌ها ۳ درصد از کل را بر اساس مطالعات قبلی، مسئول هستند. در یک نگاه کلی خودروهای سنگین ۱ درصد و نیمه سنگین با احتساب اتوبوس‌ها و کامیون‌ها و مینی بوس‌ها حدود ۲۴ درصد از آلودگی شهر تهران را بر اساس مسئول بوده‌اند.

اعداد منتشر شده در این گزارش با سهم ۳۰ درصدی که ازسوی معاون محیط‌زیست رئیس‌جمهور اعلام شده است اختلاف معناداری دارد. این نکته را محمد حقانی رئیس کمیته محیط‌زیست شورای چهارم شهر تهران هم یادآوری می‌کند. او با گفته این مقام دولتی موافق نیست و به اسناد اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوا می‌گوید: بر اساس آمار و اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوا، سهم کامیون‌ها در آلاینده‌های شهر تهران در تولید اکسیدهای گوگرد ٣۴ درصد در تولید ذرات معلق ٢٠درصد در تولید اکسیدهای ازت ٧/۵ درصد است. به گفته این کارشناس شهری کامیون‌ها با احتساب اتوبوس‌ها و مینی بوس‌های تهران مجموعاً ٢۵ درصد از آلودگی هوای تهران را تولید می‌کنند و تولید ۵١ درصد از آلودگی هوای تهران صرفاً توسط کامیون ها، چندان منطقی به نظر نمی رسد و نیاز به تأمل دارد.

حقانی با بیان اینکه منع تردد خودروهای سنگین در شب‌های سرد پاییز و زمستان، سبب می‌شود تزریق آلاینده‌ها از اگزوز کامیون‌ها به جو انجام نگیرد و صبح روز بعد، تمرکز آلاینده‌ها را در شهر شاهد نباشیم یا کمتر شاهد باشیم در حالی که ترددهای شبانه کامیون‌های حامل مصالح و نخاله، آلودگی هوا در نیمه دوم سال را مضاعف می‌کند. در فصولی از سال که شرایط تجمع آلاینده‌ها بیشتر فراهم می‌شود مانند فصل پاییز و زمستان و یا در شرایط ویژه هواشناسی و جوی (مثل وارونگی) می‌تواند تأثیرات بسزایی در کاهش آلاینده‌ها و رسوبات نهایی داشته باشد.  متأسفانه بسیاری از ترددهای شبانه، کامیون‌های حامل فعالیت‌ها و مواد ساختمانی- عمرانی در شهر و یا دستگاه‌های دیزلی ساکن در امورات و پروژه‌های عمرانی تشکیل می‌دهند. در کشورمان مجموعاً ٣۵٣ هزار دستگاه کامیون وجود دارد که از این تعداد ٢٨ هزار دستگاه یعنی ٨ درصد کامیون‌های کشور در تهران مشغول به کار هستند.

کارشناسان حوزه محیط‌زیست معتقدند سهم ذرات معلق از آلایندگی‌های هوا می‌تواند ۵۱ درصد باشد و در این بین سهم خوردوهای سنگین نیز بالاست. اما اگر تاکید تنها بر کامیون‌های فرسوده باشد این نکته درست نیست. محمد رستگاری معاون پایش و نظارت اداره کل نظارت محیط‌زیست استان تهران معتقد است سهم منابع آلودگی هوا در حال تغییر است و آخرین وضعیت سیاهه انتشار هوا مربوط به سال ۹۲ است. او می‌گوید: در قراردادی که میان شهرداری تهران، جایکای ژاپن و محیط‌زیست منعقد شده این اطلاعات در حال به روز رسانی است و در این بین سهم خودروهای دیزلی در آلودگی هوا قابل توجه است. او اما اشاره‌ای به سهم کامیون‌ها در تولید آلاینده‌های هوای تهران نمی کند.

کربن‌سیاه، بلایی که هر شب سر تهران می‌آید
وحید حسینی، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در این باره می‌گوید: «داده‌های اندازه‌گیری شده در ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوای شهر تهران نشان می‌دهد که کیفیت هوای تهران، در ساعات شب غالبا پایین‌تر از ساعات روز است. با توجه به اعداد و ارقامی که در مجموعه ۴جلدی سیاهه انتشار شهر تهران منتشر شده، می‌توان دریافت که عامل بیش از ۸۰درصد آلودگی هوای تهران، ناوگان حمل و نقل هستند. لذا تفاوت عمده‌ای که در ناوگان روز و شب وجود دارد، تردد وسایل نقلیه سنگین و دیزلی در شب است که می‌تواند تاثیرات عمده‌ای در کیفیت هوا داشته باشد. بدین ترتیب کیفیت هوا از نظر ۳ آلاینده کربن سیاه، اکسیدهای نیتروژن و ذرات معلق کوچکتر از۲٫۵ میکرون نیازمند بررسی دقیقی است.» او افزود: «آلاینده کربن سیاه، آلاینده‌ای است که غالبا از احتراق ناقص به وجود می‌آید، کامیون‌ها و ناوگان دیزل که در ساعات شبانه مجوز تردد در خیابان‌های تهران را بدست می‌آورند، نقش اساسی در ایجاد این آلاینده دارند. بر اساس نتایج اندازه‌گیری شده در ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوا، در طول روز، غلظت این آلاینده به مقدار کمی می‌رسد، اما با شروع ساعات شبانه، به شدت افزایش پیدا می‌کند. مشکل هوای تهران در ساعات شب تنها به این آلاینده محدود نمی شود. اندازه گیری‌ها نشان می‌دهد، آلاینده اکسیدهای نیتروژن، با روندی بسیار مشابه آلاینده کربن سیاه در طول ساعات روز و شب تغییر می‌کند به طوریکه تردد ناوگان وسیع روزانه تهران، شامل خودروهای سواری منجر به غلظت به مراتب کمتری نسبت به ناوگان دیزلی در ساعات شب می‌گردند، به طوریکه در ساعات روز، این آلاینده مقادیر حداقلی در حدود ۵۰قسمت در میلیون را تجربه می‌کند، در حالی‌که با شروع ساعات شب، غلظت این آلاینده به شدت افزایش پیدا کرده و به بیش از ۲۰۰ قسمت در میلیون می‌رسد.  این موضوع در مورد ذرات معلق به شکل دیگری قابل مشاهده است. بر خلاف آلاینده‌های کربن سیاه و اکسیدهای نیتروژن، آلاینده ذرات معلق کوچکتر از ۲٫۵ میکرون، در طول ساعات روز نیز مقادیر قابل توجهی دارند که در اثر تردد ناوگان سواری می‌باشد، اما مشاهده می‌شود که مقادیر این آلاینده در ساعات شب، از حداکثر مقادیر آن در طول ساعات روز بیشتر است. در ساعات شب، به دلیل کاهش ارتفاع لایه مرزی، حجمی از هوا که آلاینده‌ها به آن تزریق می‌شوند، کاهش پیدا می‌کند. لذا باید در ساعات شب، میزان ورود آلاینده‌ها را به شدت کنترل کرد، در حالی که بر خلاف آن در شهر تهران، ناوگان دیزل با تولید آلایندگی بسیار بالا، تنها در ساعات شب مجوز تردد پیدا می‌کنند که افزایش سریع غلظت آلاینده‌ها در شب را به دنبال دارد در صورتی که در شهرهایی مانند لندن، تردد وسایل نقلیه سنگین، در ساعات شب ممنوع است.»
بدین ترتیب دور از انصاف نیست اگر بگوییم هرچه با اجرای طرح ترافیک تهران و زوج و فرد کردن خودروها از آلودگی هوا و تولید و انتشار آلاینده‌ها می‌کاهیم، در شب با تردد کامیون‌های آلاینده و دیگر خودروهای مشابه، بر آلودگی هوا افزوده می‌شود؛ درست مثل اینکه رشته‌های تنیده شده در روز، در چشم بر هم زدنی در شب پنبه می‌شوند و روز از نو و روزی از نو! وضعیتی که تا تردد کامیون‌ها مشمول محرومیت‌های سنگین نشده و جای این وسایل نقلیه آلاینده را، کامیون‌های پاک‌تر نگیرد، تداوم خواهد یافت.
منبع: بهارنیوز

حرکات نمایشی حسنا میرهادی، دختر فوتبالیست ایرانی (فیلم) نقاشی با تخم مرغ (عکس) مراسم بزرگداشت ۹ دی در مصلی تهران (عکس) عرضه کامیون های ولوو با مدل ۹۷ به بازار توسط سایپادیزل سقوط آسانسور ۸ مصدوم برجای گذاشت کلید موفقیت در شراکت تجاری چیست؟ فرماندار دزفول: صدای مهیب انفجار در دزفول مربوط به امحای مهمات بود ضعیف‌ترین و نیرومندترین ارزهای جهان در سال ۲۰۱۷ توصیه های یک سردفتر در خصوص قرارداد پیش فروش ساختمان چه کسانی نباید زنجبیل بخورند؟

منبع: عصرایران

دکتر ابراهیم مقیمی، استاد دانشگاه تهران و عضو انجمن مخاطره‌شناسی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به زلزله‌های ثبت شده در ۲۰ روز گذشته،‌ گفت: یکسری لرزش‌هایی با قدرت کم ۲ تا ۳ ریشتر در گسل‌های شرق تهران مانند گسل دماوند داشتیم و به دنبال آن زمین‌لرزه‌هایی در گسل “اشتهارد” در شرق تهران نیز رخ داده است.
وی با بیان اینکه این لرزش‌های کم در نهایت منتهی به زلزله ۵.۲ ریشتر در روز ۲۹ آذرماه شد، ادامه داد: علی‌رغم اینکه لرزش‌هایی داشتیم، ولی تاکنون رخداد لرزه‌ای بزرگی را مشاهده نکردیم، ضمن آنکه گسل شمال تهران نیز در امتداد سطح گسلی “اشتهارد” و گسل “مشا” است؛ از این رو باید در این زمینه هوشیار باشیم که اگر بخواهد زلزله بزرگ دیگری رخ دهد، “گسل شمال تهران” خواهد بود.
مقیمی اضافه کرد: بر این اساس حرکت گسل شمال تهران در واکنش به لرزش‌های پی در پی کم شدت شرقی مربوط به گسل مشا و پر شدت غربی مربوط به گسل اشتهارد خواهد بود.
استاد دانشگاه تهران، زلزله ۵.۲ ریشتر تهران را یک مانور طبیعی دانست و یادآور شد: باید از این فرصت در این جهت استفاده کنیم که بتوانیم تهران جدیدی را از اکنون تا ابد به لحاظ هوشیاری و آمادگی ایجاد کنیم.
وی با تاکید بر لزوم آمادگی کشور در برابر زلزله، افزود: آمادگی به معنی داشتن چادر، ذخایر و ملزومات نیست. بلکه آمادگی به معنی رعایت نظام مهندسی، توجه به زیر ساخت‌ها، توجه به مکان‌های پایدار برای شهر، تراکم مناسب،‌ توجه به سیستم‌های هشداردهنده سریع و بالاخره واکنش سریع و مقاوم‌سازی سازه‌ها است.
این محقق ارتقای فرهنگ و دانش و وارد شدن به علوم جدید را از دیگر معانی آمادگی در برابر زلزله دانست و گفت: اگر با این دید آمادگی را معنا کنیم، می‌توانیم مخاطرات زلزله را کاهش دهیم.
عضو انجمن مخاطره‌شناسی ایران تاکید کرد: زلزله با انتخاب روش‌های مهندسی جدید، محاسبات جدید و نظارت جدید بر ساخت‌ و سازها، قابل مدیریت و کنترل است.
زندگی گسل‌ها در کنار آتشفشان دماوند
مقیمی با اشاره به اثرات آتشفشان دماوند بر روی گسل‌های اطراف آن، خاطر نشان کرد: آتشفشان دماوند کل گسل‌ها را قطع کرده است و این پدیده جدید و محصول دوران کواترنری زمین است.
وی با بیان اینکه گسل‌ها نسبت به آتشفشان‌ها قدیمی‌تر هستند، گفت: آتشفشان دماوند ارتباط گسلی شرق و غرب البرز را قطع کرده است و زمانی که این گسل‌ها قطع شدند، رفتارهای مستقلی پیدا کردند.
مقیمی با تاکید بر اینکه آتشفشان دماوند در قطع شدن گسل‌ها موثر بوده است، ادامه داد: ولی باید تاکید شود ایجاد گسل‌ها ربطی به پدیده آتشفشان ندارند و همچنان آثار مستقل گسل‌ها حفظ شده است و شرایط استقلالی خود را دارند و آتشفشان ارتباط آنها را با یکدیگر قطع کرده است.
عضو هیات علمی دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه آتشفشان دماوند ارتباط گسل‌ها را با یکدیگر قطع کرده است، اضافه کرد: این امر موجب شده سطوح گسلی دفن شوند و در برخی موارد در مطالعات میدانی یکسری میکرو گسل‌هایی در لایه‌های سطحی دماوند مشاهده کردیم که این میکرو گسل‌ها را نمی‌توان در ارتباط با سیستم گسلی بزرگی که آتشفشان قطع کرده است، دانست.
وی با تاکید بر اینکه هنوز رفتارهای گسل‌های قطع شده شناسایی نشده است، گفت: ما اطلاعات لازم را از رفتارهای گسل‌هایی که قطع شده در اختیار نداریم، ولی می‌دانیم این گسل‌ها اتصالات پایه‌ای با یکدیگر ندارند و بخش صفحه‌ای آنها قطع شده است.
مقیمی، قاعده آتشفشان دماوند را ۴۰۰ کیلومتر ذکر کرد و گفت: در ناحیه‌ای که آتشفشان دماوند پیدایش یافته است، ارتباط گسلی را هم می‌توان قطع شده تلقی کرد، مگر در سطوح عمیق زمین.
این محقق دانشگاهی ارتفاع آتشفشان دماوند از سطح دریا را ۵ هزار و ۶۱۹ متر عنوان کرد و یادآور شد: این میزان سطح بیرونی این آتشفشان است و ممکن است ۴ تا ۵ هزار متر هم در درون زمین باشد؛ از این رو از عمق ۱۰ کیلومتری سطح دماوند ظهور پیدا کرده است و اگر زلزله در عمق ۳۰ کیلومتر رخ دهد می‌تواند این کوه را بلرزاند و آتشفشان آن را فعال کند.
فعالیت آتشفشان‌های ایران
استاد دانشگاه تهران با بیان اینکه آتشفشان‌ها معمولا بر روی سطح گسلی ایجاد نمی‌شوند،‌ توضیح داد: الزامی وجود ندارد که توده‌های آذرین به شکل آتشفشان و بر روی گسل‌ها تشکیل شوند.
این محقق با بیان اینکه آتشفشان‌های ایتالیا و ژاپن اغلب بر روی سطوح شکستگی ایجاد شده‌اند، اضافه کرد: در ایران آتشفشان‌های فعال نداریم، ولی این آتشفشان‌ها فعالیت گاز  زایی دارند و آثار و شواهد فعالیت در آنها مشاهده می‌شود، ولی هنوز به مرحله تکامل و بلوغ نرسیده‌اند.
مقیمی با تاکید بر اینکه فعالیت آتشفشان‌ها با زمین‌لرزه ناشی از حرکت گسل‌ها همراه نیست، خاطر نشان کرد: انفجار آتشفشان ممکن است زمین‌لرزه ایجاد کند؛ ولی خود آتشفشان‌ها توان لرزه‌زایی ناشی از ایجاد حرکت در گسل‌ها را ندارند.
به گفته وی، اگر آتشفشان‌ها انفجاری داشته باشند، می‌توانند زمین‌لرزه ایجاد کنند، ولی این زلزله ناشی از گسل خاص نخواهد بود؛ اما می‌تواند زمین‌لرزه ناشی از تجمع ماگما و گازها در درون زمین باشد که همانند دیگ زودپز منفجر می‌شود.
درس‌هایی که زلزله ازگله کرمانشاه به ما گوشزد می‌کند
این محقق با تاکید بر ضرورت توجه به مدل چند مرحله‌ای تغییر رفتار زمین در زلزله “ازگله” به عنوان درس‌آموزی و سر مشق‌گیری از زلزله برای کاهش مخاطرات، گفت: نتایج حاصل از داده‌های محیط و ژئومورفیک سطح زمین ایران بیانگر این است که هیچ منطقه‌ای از ایران مصون از زلزله نیست.
وی با بیان اینکه معنی این جمله این نیست که همه مناطق ایران از نظر زلزله مخاطره‌آمیز است، ادامه داد: معنی و مفهوم این جمله آن است که هوشیار باشیم و با استناد به درس آموزی، چنین محیط‌هایی را شناسایی کنیم تا بتوانیم راهکارهای کاهش مخاطره را در پیش بگیریم.
مقیمی با بیان اینکه ۳ تفکر و مدل “ساختاری”، “رفتاری” و “ترکیبی” را می‌توان اساس بررسی مخاطرات زلزله در ایران تلقی کرد، ادامه داد: ما اخیرا با استناد به شواهد لرزه‌ای چون بزرگی به لحاظ مقیاس، فراوانی و توالی رخداد زلزله‌ها و “رگباری بودن” زلزله‌ها در ازگله و در غرب زاگرس، به این نتیجه دست یافتیم که رفتار زلزله در زاگرس در حال تغییر است، به گونه‌ای که زلزله‌های این منطقه به تدریج در مقیاس بزرگتر و پیچیده‌تر جلوه می‌کنند.

پراکندگی زلزله‌های پهنه زاگرس از بعد از زلزله ازگله کرمانشاه
مقیمی با تاکید بر ضرورت توجه به مقاومت حداکثری ساخت و ساز در پهنه زاگرس، خاطر نشان کرد: با توجه به اینکه شدت زلزله ازگله استان کرمانشاه ۷.۳ ریشتر گزارش شد و قلمرو ثبت شدت این زلزله و تکانه‌ها، شمال تهران را نیز در برداشته و همچنین کشویی بودن بسیاری از گسل‌ها در زاگرس و چین‌های زاگرس به سمت ایران مرکزی (شرق) چولگی ساختاری دارند، چنین به نظر می‌رسد این زلزله می‌تواند محرک گسل‌های تهران باشد.
به گفته وی، این زلزله امتداد شمال – جنوب لبه غربی زاگرس را به طول بیش از ۱۲۰۰ کیلومتر و امتداد عرضی زاگرس با طول بیش از حدود ۶۰۰ کیلومتر از کانون زلزله را متاثر ساخته است.
این عضو هیات علمی دانشگاه تهران با ابراز امیدواری از اینکه کشور هیچ گاه شاهد رخداد زلزله‌های ویرانگر نباشد، خاطر نشان کرد: ولی آنچه مسلم است این است که زلزله خواهد آمد و این وضعیت مرحله دیگری از تغییر رفتارشناسی زلزله و متاثر از تغییرات پهنه زاگرس است.
وی ادامه داد: به این معنی که زلزله بزرگی در غرب زاگرس می‌تواند نقطه آغاز بی‌تعادلی یا ایجاد تعادل جدیدی در شرق این رشته‌کوه عظیم که کیلومترها از آن فاصله دارد، ایجاد کند و این موضوع را با استفاده از مدل تعادل ژئومورفولوژیک مورد کنکاش قرار خواهیم داد.
عضو انجمن مخاطره شناسی ایران خاطرنشان کرد: ریزش آواری و حجمی مواد سنگی (خود آواری یا آوار برجا)، لغزش بزرگ در “مله کبود” و “قوچ باشی” استان کرمانشاه، تداوم پیوسته حرکات زمین و فروپاشی شبکه‌های آب زیر سطحی و انحراف سیالات در زیر سطح، ماهیت پیچیده‌ای از زلزله بزرگ کرمانشاه را نشان می‌دهد که می‌تواند برای زمین تهران درس‌آموز باشد.
 

پراکندگی گسل‌ها در تهران
وی با تاکید بر ضرورت توجه به رفتارهای شهروندان ایرانی در برخورد با زلزله و مخاطرات آن، گفت: تمام تلاش مردم، دانشمندان، مهندسان، مجریان و مسوولان در ایران معطوف به کاهش آثار سوء ناشی از رخداد زلزله است، ولی تاکنون این امر در کشور رخ نداده است و شواهد موجود نشان می‌دهد در این زمینه تلاش‌ها از ماهیت دیدگاه‌های آکادمیک و تکنولوژیک جدید بهره‌مند نیست و در مسیر ادراک و اقدام نیز قرار ندارد.
مقیمی با بیان اینکه ما همچنان شاهد خانه‌ها و سازه‌های متعدد خشتی، غیرمقاوم، غیر اصولی و ساخته شده در مکان‌های نامناسب هستیم، یادآور شد: باید به دنبال پاسخ سوالاتی چون “ما در حوزه مقابله با زلزله در کدام یک از مراحل قرار داریم؟” و “دیگر ملت‌ها در کدام مرحله قرار دارند؟” باشیم تا بتوانیم با استناد به رخدادهای زلزله ازگله مدل رفتار با زلزله را در کشور انطباق پذیر کنیم. شاید با واکاوی این مدل و با استناد به زلزله ازگله بتوان هم ایران و هم دیگر ملت‌ها را از مخاطرات ناشی از زلزله رهایی داد.
منبع: بهارنیوز