بایگانی دسته ی : جامعه

یک گزارش بین‌المللی، با بررسی وضعیت ۱۵۶ کشور نشان می‌دهد با وجود اینکه ایران از نظر شاخص‌های «شادی» هنوز در وضعیت مناسبی قرار نگرفته و رتبه ۱۰۵ را در بین کشورهای مورد بررسی در سال ۲۰۱۶ به خود اختصاص داده، ولی طی سه سال گذشته (از سال ۲۰۱۳ به بعد) وضعیت کشور در این شاخص بهبود یافته است.

به گزارش دنیای اقتصاد، مبنای این مطالعه در سنجش وضعیت «شادی» کشورها، ۶ مولفه «سرانه تولید ناخالص داخلی»، «حمایت اجتماعی»، «امید به زندگی سالم در بدو تولد»، «آزادی انتخاب زندگی»، «فعالیت‌های خیرخواهانه» و «ادراک فساد» است.

طبق این بررسی، برداشت عمومی از واقعیات و پدیده‌های اجتماعی مانند «حمایت‌های اجتماعی، آزادی انتخاب زندگی و فساد» تاثیر بیشتری روی سطح نشاط عمومی در مقایسه با شاخص‌هایی مثل «رشد اقتصادی» و حتی «امید به زندگی» دارد. اقتصاد شادکامی حوزه نسبتاً جدیدی در اقتصاد است که در سال‌های اخیر اهمیت ویژه‌ای در معادلات سیاست‌گذاری بسیاری از کشورها پیدا کرده است. حتی سازمان ملل هر ساله نسبت به انتشار نتایج حاصل از بررسی‌ وضعیت رفاه ذهنی در کشورهای مختلف در قالب «گزارش جهانی شادی» اقدام می‌کند. «دنیای اقتصاد» در گزارشی با اشاره به رویکردهای حاکم در این حوزه تلاش کرده چارچوب اقتصادی یک کشور شاد را معرفی کند.

«گزارش جهانی شادی» که هر سال از سوی پژوهشگران سازمان ملل به انتشار می‌رسد، ۶ متغیر را مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر سطح نشاط عمومی در کشورهای مختلف می‌داند: «سرانه تولید ناخالص داخلی»، «حمایت اجتماعی»، «امید به زندگی سالم در بدو تولد»، «آزادی‌انتخاب زندگی»، «فعالیت‌های خیرخواهانه» و «ادراک فساد». بر اساس نتایج این بررسی حمایت‌های اجتماعی، آزادی انتخاب زندگی، درک فساد، فعالیت‌های خیرخواهانه، تولید ناخالص داخلی و امید به زندگی در بدو تولد، به ترتیب دارای بیشترین تاثیر بر سطح نشاط عمومی در کشورهای مختلف بودند.

بنابراین به نظر می‌رسد، برداشت عمومی از واقعیات و پدیده‌های اجتماعی مانند فساد، نسبت به وضعیت اقتصادی و بهبود در متغیرهای اقتصادی تاثیر بیشتری روی سطح نشاط عمومی دارد. بر مبنای گزارش جهانی شادی، ایران از لحاظ شاخص‌های نشاط عمومی در میان ۱۵۷ کشور موردبررسی در رتبه ۱۰۵ قرار دارد. بر مبنای این گزارش هرچند ایران در وضعیت مناسبی از لحاظ شاخص‌های معرف نشاط عمومی قرار ندارد، اما در سال‌های اخیر سطح نشاط عمومی در کشور افزایش یافته است.

انعکاس واقعیت‌های اجتماعی در لبخند عمومی

با معرفی مفاهیمی مانند «رفاه ذهنی» و «شادکامی»، در دهه‌های اخیر شاهد چرخش نگاه سیاست‌گذاران از مسائل عینی رفاه به سمت مساله ذهنی رفاه بوده‌ایم. تا چند دهه قبل اقتصاددانان رفاه و شادمانی را حاصل از افزایش سطح درآمد و مصرف افراد می‌دانستند. از سوی دیگر جامعه‌شناسان، شادکامی را ناشی از حمایت‌های اجتماعی می‌دانستند. همچنین فلاسفه معتقد بودند که جامعه شادمان، جامعه‌ای است که در چارچوب عقیدتی و اخلاقی پذیرفته‌شده، حرکت می‌کند. وجود تعاریف متفاوت برای شادکامی، به خوبی نشان می‌دهد که شادی را باید به‌صورت برآیندی از چند متغیر درنظر گرفت. در ادبیات علوم انسانی نیز برای اندازه‌گیری سطح شادی در کشورهای مختلف، مجموعه‌ای از شاخص‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.

«گزارش جهانی شادی» را می‌توان جامع‌ترین بررسی انجام شده در زمینه اندازه‌گیری سطح شادمانی در کشورهای مختلف دانست. این گزارش سازمان ملل هرسال وضعیت شاکامی در ۱۵۶ کشور مختلف را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. بر مبنای بررسی‌های بازوی پژوهشی معاونت رفاه اجتماعی وزارت کار، تعاون و امور اجتماعی، پژوهشگران در نخستین گزارش جهانی شادی، در بررسی عوامل موثر بر نشاط در کشورهای مختلف، ۶ متغیر را شناسایی کردند: «سرانه تولید ناخالص داخلی»، «حمایت اجتماعی»، «امید به زندگی سالم در بدو تولد»، «آزادی انتخاب زندگی»، «فعالیت‌های خیرخواهانه» و «ادراک فساد».

بر اساس اطلاعات استخراج شده از نظرسنجی‌های بین‌المللی «حمایت‌های اجتماعی» بیشترین تاثیر را در ایجاد حس شادمانی عمومی پایدار دارد. از سوی دیگر بر مبنای این بررسی، «امید به زندگی سالم در بدو تولد» دارای کمترین میزان اثر بر سطح شادمانی عمومی است. یکی از مهم‌ترین نکات قابل توجه در این بررسی تاثیر بیشتر متغیر درک فساد در مقایسه با سرانه تولید ناخالص داخلی بود.

بر اساس نتایج این بررسی حمایت‌های اجتماعی، آزادی انتخاب زندگی، درک فساد، فعالیت‌های خیرخواهانه، تولید ناخالص داخلی و امید به زندگی سالم در بدو تولد، به ترتیب دارای بیشترین تاثیر بر سطح نشاط عمومی در کشورهای مختلف بودند. بنابراین می‌توان گفت برداشت عمومی از واقعیات و پدیده‌های اجتماعی مانند فساد، نسبت به وضعیت اقتصادی و بهبود در متغیرهای اقتصادی تاثیر بیشتری روی سطح نشاط عمومی دارد.

اقتصاد رفاه ‌ذهنی

«توماس کارلایل»، مورخ و اندیشمند اسکاتلندی در سال ۱۸۴۲ اقتصاد را علم «ملال‌آور» نامید اما این نامگذاری به دلیل مفاهیم و محاسبات پیچیده و اصطلاحا «خشک» در علم اقتصاد نبود، بلکه کارلایل و همفکران او معتقد بودند اقتصاددانان باید به‌جای «مطلوبیت‌گرایی»، رنج‌ها و احساسات خوشایند مصرف‌کنندگان را در محاسبات خود مورد توجه قرار دهند. هرچند ایده کمی‌سازی عواطف انسانی در اقتصاد به حدود دوقرن پیش باز می‌گردد، اما این ایده حدود یک قرن و تا زمان مطرح شدن حوزه جدیدی در علم اقتصاد به نام « اقتصاد شادکامی» (Economics of happiness) در ابعاد گسترده مورد استفاده قرار نگرفت. نقطه آغاز این حوزه از علم اقتصاد را می‌توان به طرح «معمای استرلین» نسبت داد یعنی جایی که استرلین با بهره‌گیری از شاخص‌های رفاه ذهنی در علم روانشناسی، ادعا کرد که در دهه ۱۹۷۰ با وجود افزایش سرانه درآمد در کشور آمریکا، سطح رفاه ذهنی در میان مردم این‌ کشور کاهش یافته است.

اقتصاد شادکامی حوزه نسبتاً جدیدی در اقتصاد است که در سال‌های اخیر اهمیت ویژه‌ای در معادلات سیاست‌گذاری بسیاری از کشورها پیدا کرده است. اقتصاددانان در این حوزه نحوه اثرگذاری متغیرهای اقتصادی بر مفهومی به نام «رفاه ذهنی»را بررسی می‌کنند. از آنجا که سیاست‌گذاران عموما در جهت افزایش رفاه و رضایت عمومی تصمیم‌گیری می‌کنند، کمیت بخشی به مفهوم رفاه ذهنی اهمیت پیدا می‌کند. در اندازه‌گیری رفاه ذهنی اقتصاددانان از دو رویکرد استفاده می‌کنند. رویکرد با سابقه‌تر در این زمینه کمی‌سازی رفاه اقتصادی با استفاده از متغیرهای عینی است.

مهم‌ترین متغیر مورد استفاده در این رویکرد سطح درآمد افراد است. اما در رویکرد دوم که حاصل نگاه روان‌شناسانه به مفهوم رضایت و رفاه ذهنی است، متغیرهای ضمنی برای اندازه‌گیری رفاه ذهنی مورد استفاده قرار گرفتند. داده‌های مورد نیاز در این روش از طریق پرسش‌نامه گردآوری می‌شوند. اگرچه استفاده از رویکرد اقتصاد شادکامی سابقه چندانی ندارد، امروزه بسیاری از کارشناسان اقتصادی بر اهمیت این حوزه در سیاست‌گذاری کلان تاکید دارند. به‌همین علت، در سال‌های اخیر برخی از موسسات و نهاد‌های بین‌المللی اقدام به ارائه و اندازه‌گیری برخی از شاخص‌های تعیین‌کننده سطح «شادکامی» و «رفاه ذهنی» در کشورهای مختلف کرده‌اند. برای نمونه سازمان ملل هر سال نسبت به انتشار نتایج حاصل از بررسی‌ وضعیت رفاه ذهنی در کشورهای مختلف در قالب «گزارش جهانی شادی» اقدام می‌کند.

وضعیت رفاه ذهنی در ایران

بررسی‌های بین‌المللی انجام شده در زمینه رفاه اجتماعی حکایت از وضعیت نامناسب ایران از لحاظ شاخص‌های رفاه ذهنی دارد. در «گزارش جهانی شادی» سازمان ملل، رفاه ذهنی در کشورهای مختلف با استفاده از شاخص نشاط عمومی و به‌صورت بازه‌ای از اعداد صفر تا ۱۰ مشخص می‌شود. عدد بزرگتر در این مقیاس بیانگر سطح رفاه ذهنی بالاتر در کشورهای مورد بررسی است. بر اساس جدیدترین گزارش جهانی شادی، مربوط به سال ۲۰۱۶، ایران با سطح نشاط عمومی معادل با عدد ۸/ ۴ در رده ۱۰۵ در میان ۱۵۷ کشور مورد بررسی قرار دارد. در این رده‌بندی کشورهای سوئیس، ایسلند و دانمارک در سه رده ابتدایی و کشورهای سوریه، برونئی و توگو در سه رده انتهایی قرار گرفته‌اند. این در حالی است که میانگین سطح شاخص نشاط در میان کشورهای مورد بررسی معادل با ۵/ ۵ گزارش شده که معادل با سطح نشاط عمومی در کشورهایی نظیر تاجیکستان و کوزوو است.

بر اساس اطلاعات ارائه شده در این گزارش شاخص نشاط عمومی در ایران بر میانگین شاخص نشاط عمومی در کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا منطبق است. در میان کشورهای منطقه نیز بهترین رتبه به کشورهای امارات متحده عربی و عمان اختصاص‌داده شده ‌است. وضعیت نامناسب ایران در شاخص‌های «ادراک فساد»، «حمایت اجتماعی» و «آزادی انتخاب زندگی» در مقایسه با سایر کشورهای جهان باعث شده است که ایران در نیمه پایینی جدول نشاط عمومی قرار گرفته باشد. اگرچه ایران از لحاظ شاخص‌های معرف سطح نشاط عمومی در وضعیت مناسبی قرار ندارد، اما بررسی‌ شاخص‌های جهانی حکایت از افزایش سطح رفاه ذهنی شهروندان ایرانی در سال‌های اخیر دارد. بر اساس اطلاعات ارائه شده در گزارش سازمان ملل، در سال ۲۰۱۲ شاخص نشاط عمومی در ایران معادل با ۶۴/ ۴ گزارش شده است. در گزارش بعدی سازمان ملل در سال ۲۰۱۵، شاخص نشاط عمومی در ایران با افزایش حدود ۰۵/ ۰ واحدی به ۷/ ۴‌رسید.

در جدیدترین گزارش شادی‌ جهانی نیز شاخص نشاط عمومی در ایران معادل با ۱/ ۰ واحد افزایش یافت. از سوی دیگر بر مبنای گزارش شادی جهانی، ایران طی ۴ سال گذشته در جدول رده‌بندی کشورهای بانشاط ۱۰ پله صعود کرده و از رتبه ۱۱۵ به رتبه ۱۰۵ رسیده است. اگرچه بر مبنای گزارش سازمان ملل، شاخص نشاط عمومی ایران در ۴ سال اخیر روند رو به بهبودی را طی کرده است، اما به علت کاهش ۷/ ۰ واحدی طی سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ در مقایسه با دهه ابتدایی قرن ۲۱ وضعیت مناسبی ندارد. بر مبنای داده‎های گزارش جهانی سلامت، شاخص نشاط عمومی در ایران طی سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۶ در حدود ۵/ ۰ واحد کاهش یافته است.

بر مبنی گزارش سازمان ملل طی دهه گذشته میزان افزایش سطح نشاط عمومی در میان کشورهای آمریکای جنوبی بیش از سایر مناطق جهان بوده است. همچنین بر مبنای داده‌های گزارش جهانی سلامت، طی دهه گذشته وضعیت توزیع نشاط در میان اقشار و سطوح درآمدی مختلف در ایران غیریکنواخت‌تر شده است.

منبع: alef.ir

رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی حوادث تلخ و دردناک شهادت ده‌ها نفر از زائران حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام در عراق و همچنین جان‌باختن و آسیب‌دیدگی جمعی از مسافران و زائران حضرت امام رضا علیه‌السلام، در پیامی ضمن طلب رحمت و مغفرت الهی برای درگذشتگان و دعا برای شفای آسیب‌دیدگان، تأکید کردند: مسئولان از این حوادث دردناک به آسانی عبور نکنند و دغدغه‌ی حلّ ریشه‌ئی این مصائب و امثال آن از مسائل مردم را در صدر اولویت‌های خود قرار دهند.

متن پیام حضرت آیت الله خامنه‌ای به این شرح است:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

حادثه‌ی تلخ و اندوهبار شهادت ده‌ها نفر از زوّار ایرانی و غیر ایرانی حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام در عراق و نیز حادثه‌ی دردناک تصادف قطار که به جان‌باختن و آسیب‌دیدگی جمعی از مسافران و زوّار حضرت ابی‌الحسن‌الرضا علیه‌السلام انجامید، اینجانب را همچون دیگر هم‌میهنان و خانواده‌های عزادار، مصیبت‌زده کرد.

در حادثه‌ی اول، گروههای جنایتکار و شقاوت‌بار تکفیری که راه‌پیمائی عظیم اربعین و امنیت بی‌نظیر زائران حسینی، چشم آنان را کور و توطئه‌های خباثت‌آلود آنان را خنثی کرده است، به انتقام بزدلانه و فجیع دست زدند و بار دیگر چهره‌ی خبیث و مَنیّت پلید خود را به همه نشان دادند. از مناطق دیگر جهان همچون نیجریه و پاکستان و افغانستان نیز خبرهای تلخ و تکان‌دهنده از جنایات هم‌مسلکان آنها می‌رسد و خطر جریان تکفیری و دولت‌های حامی آنان را بار دیگر به همه‌ی مسلمانان و دلسوزان گوشزد می‌کند.

در حادثه‌ی دوم نیز قصور یا تقصیر و بی‌تدبیری دست‌اندرکاران خانواده‌هائی را داغدار کرد و موجب جان‌باختن و آسیب‌دیدگی جمعی از مردم عزیزمان شد.

اینجانب ضمن طلب رحمت و مغفرت الهی برای درگذشتگان و دعا برای شفای آسیب‌دیدگان و عرض تسلیت به خانواده‌های آنان، از مسئولان و دست‌اندرکاران در هر دو بخش داخلی و خارجی می‌خواهم که از این حوادث دردناک به آسانی عبور نکنند و دغدغه‌ی حلّ ریشه‌ئی این مصائب و امثال آن از مسائل مردم را در صدر اولویت‌های خود قرار دهند و اکنون نیز همه‌ی تلاش خود را برای علاج مصدومان و انتقال جان‌باختگان و کاستن از مصائب داغداران به کار برند.

سیّد علی خامنه‌ای

۶ آذر ۱۳۹۵

منبع: alef.ir

به گزارش ایران خبر، دورهٔ راه‌اندازی سرد، و گرم کردن پیشرانه (Cold Start-Warm up) به چه معناست؟
 
ظرفیت جذب حرارت فلزات، مایع خنک‌کاری و روغن پیشرانه موجب معرفی یک دوره کارکرد گذرا در پیشرانه می‌شود (فلزات ساختمان پیشرانه که تمام مدت شب را در دمای هوای زمستان قرار داشتند، شدیداً از جذب گرمای احتراق استقبال می‌کنند)؛ دوره گرم شدن به عنوان مدت زمان لازم برای رسیدن پیشرانه و اجزای آن از شرایط دمای محیط به دمای پایدار کاری‌شان، تعریف می‌شود. این دوره از کارکرد پیشرانه به لحاظ بازده حرارتی و مکانیکی، مصرف سوخت و همچنین انتشار آلاینده‌ها، بدترین دورهٔ کارکرد پیشرانه است.
 
ویژگی‌های دوره گرم کردن پیشرانه چیست؟
 
تلفات اصطکاکی بسیار بالا: می‌دانید که روغن در شرایط سرد، سفت شده و فرآیند روان‌کاری مختل خواهد شد. پس سهم زیادی از توان ناشی از احتراق سوخت پیشرانه، تا قبل از رسیدن به دمای کاری صرف غلبه بر اصطکاک رینگ‌های پیستون و دیواره سیلندر خواهد شد.
 
تبخیر ضعیف سوخت مایع: در شرایط عادی سوخت بلافاصله پس از پاشش، تبخیر شده و به منظور احتراق، با هوای ورودی مخلوط می‌شود. هوای سرد، تبخیر سوخت را به تأخیر می‌اندازد؛ حتی بخشی از بخار سوخت در برخورد با دیواره‌های سرد راهگاه ورودی به مایع تبدیل شده (چگالش) و به دیواره می‌چسبد. این مساله باعث ایجاد انحراف بزرگی در نسبت هوا به سوخت واقعی پیشرانه می‌شود؛ تصور کنید محفظه احتراق به ازای هر ۱۴ واحد هوای ورودی، یک واحد سوخت نیاز داشته باشد. اگر بخشی از سوخت پاشش شده به دلیل چگالش وارد محفظه نشود، احتراق با مخلوط رقیق‌تری صورت گرفته و توان کم‌تری تولید می‌کند.
 
جذب سوخت در روغن و شستن آن از سطوح تماس: برای جلوگیری از تماس فلز با فلز و ایجاد سایش، لایهٔ نازکی از روغن، سطوح تماس را می‌پوشاند. در شرایط سرد بخشی از سوخت، جذب لایهٔ روغن شده و با توجه به خاصیت شویندگی سوخت، باعث از بین رفتن لایه و سایش فلزات می‌شود. انتشار آلاینده‌ها: سهم زیادی از انتشار آلاینده‌های پیشرانه در دورهٔ راه‌اندازی سرد اتفاق می‌افتد. به طور خلاصه می‌توان علت انتشار زیاد آلاینده‌ها در طی دوره گرم شدن را بدین ترتیب معرفی کرد: تبخیر ضعیف سوخت در شرایط سرد، وجود شکاف حجیم بین پیستون سرد و سیلندر و فرار مخلوط هوا و سوخت، جذب و دفع سوخت توسط لایهٔ روغن محفظه احتراق، خاموش شدن شعله در مجاورت دیواره سرد محفظه احتراق و بازده پایین مبدل کاتالیزوی در دماهای پایین‌تر از دمای حدود ۴۵۰ درجه سانتی گراد (Light-off).
 
واحد کنترل الکترونیکی (ECU) برای راه‌اندازی سرد پیشرانه چگونه عمل می‌کند؟
 
واحد پردازش با اطلاعاتی که از حسگر دمای مایع خنک‌کاری دریافت می‌کند، شرایط راه‌اندازی سرد پیشرانه را تشخیص داده و به دلایلی که در بالا توضیح داده شد، ۵ تا ۱۰ برابر بیش از مقدار عادی سوخت مورد نیاز برای احتراق را فراهم می‌کند و این رویکرد تا زمان گرم شدن کامل پیشرانه ادامه می‌یابد. البته موارد دیگری مانند ریتارد کردن جرقه به منظور افزایش دمای گازهای خروجی و تسریع فرآیند گرم شدن مبدل کاتالیزوری نیز در دستور کار قرار دارد.
 
باور گرم کردن خودرو در فصل سرد از کجا نشات می‌گیرد؟
 
در گذشته‌های نه‌چندان دور، قبل از ورود کامپیوترها به عرصه خودرو، مهندسین برای طراحی سیستم سوخت‌رسانی از کاربراتور استفاده می‌کردند. کاربراتورها عموماً مجهز به امکاناتی برای تشخیص برخی شرایط خاص کاری نظیر هوای سرد محیط، و به دنبال آن اتخاذ تصمیم مناسب با این شرایط نبودند. در نتیجه نیاز به سوخت بیشتر برای راه‌اندازی خودرو در فصل سرد، به صورت خودکار توسط سیستم سوخت‌رسانی احساس نمی‌شد. برای غلبه بر این مشکل، خودروها مجهز به مدار ساسات شدند.
 
راننده با کشیدن اهرم ساسات، مانع ورود هوای زیاد به پیشرانه می‌شد و از این طریق با تبخیر مقدار معینی از سوخت، مخلوط غنی‌تری از سوخت و هوا به محفظه احتراق وارد شده و راه‌اندازی پیشرانه آسان‌تر انجام می‌گرفت. حال اینکه مدار ساسات با جلوگیری از ورود هوای زیاد به پیشرانه باعث افت توان خروجی می‌شد؛ در نتیجه پدران ما مجبور بودند دقایقی را داخل خودروی سردشان خیره به نشانگر دمای آب سپری کنند! با گرم شدن پیشرانه، آن‌ها مدار ساسات را غیرفعال کرده و حالا می‌توانستند با فشردن پدال گاز، توان مورد نیاز برای حرکت خودرو را تأمین کرده و به جاده بزنند.
 
برای راه‌اندازی صحیح خودرو در فصل سرد چه باید کرد؟
 
با توجه به کیفیت کاری پایین پیشرانه در شرایط شروع به کار در هوای سرد، گرمایش سریع برای دستیابی به مصرف سوخت کم و جلوگیری از سایش قطعات اصطکاکی ضروری است. همچنین بخش مهمی از آلایندگی خودروها، که در فصل سرد با پدیده واژگونی هوا نیز همراه شده و سلامت تک‌تک افراد جامعه را تهدید می‌کند، ناشی از عادت اشتباه گرم کردن خودرو است. با وجود اینکه ما فرزندان همان پدران دوستدار ساسات! هستیم، باید بدانیم که سریع‌ترین روش برای گرم کردن پیشرانه، زیر بار قرار دادن آن، و نه کارکرد درجا در دور آرام است؛ بر همین اساس بلافاصله پس از روشن شدن خودرو آن را برانید! البته به دلایلی نظیر احتراق و روان‌کاری ضعیف در این شرایط، بهتر است تا قبل از گرم شدن پیشرانه از رانندگی خشن و اسپرت پرهیز کنید.

منبع: irankhabar.ir

سخنگوی کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی با ارائه پیشنهادی به رئیس قوه‌قضاییه خواستار رسیدگی مجدد به پرونده ۵ هزار محکوم به اعدام شد.

به گزارش تسنیم، خرداد امسال بود که با روی کار آمدن مجلس دهم، اعضای کمیسیون حقوقی و قضائی، دست به کار شدند و طرحی که از مجلس قبلی روی زمین مانده بود را بار دیگر به جریان انداختند و پس از گذشت نزدیک به ۶ ماه کش و قوس‌های فراوان این کمیسیون با ستاد مبارزه با مواد مخدر، دستگاه قضائی و نیروی انتظامی، در نهایت سوم آذر کلیات و یک فوریت طرح مجازات جایگزین اعدام تحت عنوان « الحاق یک ماده به قانون مبارزه با مواد مخدر» در صحن علنی مجلس شورای اسلامی تصویب شد.

بر اساس این گزارش، در طرح مجازات جایگزین اعدام برای مجرمان مواد مخدر آمده که مجازات اعدام تنها برای قاچاقچیان خطرناک و مسلح مواد مخدر اعمال می‌شود و سایر قاچاقچیان به حبس‌های طولانی با شرایط سخت، محکوم می‌شوند.

در جلسه روز سوم آذر، ۱۹۵ نماینده در رأی‌گیری این طرح شرکت کردند که ۱۴۷ نماینده رأی موافق، ۲۱ نفر رأی مخالف و چهار نفر رأی ممتنع دادند. اگر این طرح تصویب نهایی شود، ماده‌ای به‌عنوان ماده ۴۶ به قانون مبارزه با مواد مخدر الحاق می‌شود. 

در مقدمه توجیهی این طرح آمده است: با توجه به اینکه مجازات اعدام برای قاچاقچیان و حمل‌کننده‌های مواد مخدر به صورت کمی لحاظ و باعث گرفتار شدن حمل‌کننده‌ها شده و از دسترسی قانون به قاچاقچیان باندی جلوگیری می‌کند، لذا با توجه به مجوز ماده ۴۵ قانون اصلاح مبارزه با مواد مخدر مصوب ۵ آذرماه ۱۳۸۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام، تغییر حکم اعدام به حبس ابد به جز در موارد مسلحانه پیشنهاد می‌شود؛ چرا که اعدام جز تشویق شدن به مواد مخدر ثمره دیگری نداشته است.

در ماده واحده این طرح آمده است: «مرتکبان جرایم مرتبط با مواد مخدر در موارد زیر مفسد فی‌الارض محسوب شده و در سایر موارد که اعدام و حبس ابد در نظر گرفته شده است، به بیش از ۲۵ سال تا ۳۰ سال حبس درجه یک محکوم می‌شوند:

الف ـ مواردی که مباشر جرم یا حداقل یکی از شرکا حین ارتکاب، سلاح گرم همراه داشته یا سلاح سرد و یا گرم کشیده باشند.

ب ـ مواردی که مرتکب بر اساس ماده ۱۸ این قانون یا ماده ۱۳۰ قانون مجازات اسلامی، سردسته گروه مجرمانه سازمان یافته باشد.

پ ـ مواردی که مرتکب سابقه محکومیت به اعدام یا ۱۰ سال حبس یا بیش از آن یا گذراندن حداقل پنج سال حبس به علت ارتکاب جرایم موضوع قانون مواد مخدر را داشته باشد.

ت ـ ساخت یا تولید یا وارد کردن مواد موضوع ماده ۸ این قانون به کشور، مشروط بر آنکه بیش از … کیلوگرم باشد».

** حجم مواد حمل شده در بند «ت» این ماده در کمیسیون حقوقی و قضایی تعیین خواهد شد.

همچنین بر اساس تبصره این ماده «در مورد جرایم موضوع این قانون که حبس بیش از دو سال دارد، مرتکب الزاماً باید حداقل مجازات قانونی را طی کند و کمتر از این مدت، به جز تبصره ماده ۳۸ این قانون، مشمول معافیت، تخفیف، تبدیل، آزادی مشروط، مرخصی از زندان و سایر نهادهای ارفاقی نخواهد شد. در صورتی که حکم به مجازات بیش از حداقل مجازات قانونی باشد، دادگاه می‌تواند بخشی از مجازات حبس را پس از گذراندن حداقل مجازات قانونی به مدت ۱۰ الی ۱۵ سال تعلیق کند. این قانون شامل دارندگان محکومیت قطعی فعلی نیز می‌شود».

مجازات اعدام را تشدید کردیم

حجت‌الاسلام والمسلمین «حسن نوروزی» سخنگوی کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی که از امضاکنندگان این طرح است، در همین ارتباط به خبرنگار قضایی خبرگزاری تسنیم اظهار کرد: در واقع در این طرح، مجازات اعدام را برای کسانی که به صورت مسلحانه و باندی اقدام به جابجایی مواد مخدر می‌کنند، تشدید کردیم. 

این نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: در حال حاضر وضعیت به گونه‌ای است که از هر هزار یا دو هزار محکوم مواد مخدر، یک یا دو نفر قاچاقچی اصلی هستند و افراد زیادی به خاطر داشتن چند ۱۰۰ گرم هروئین، شیشه یا مواد مخدر صنعتی به اعدام محکوم شدند.

** قانون فعلی مبارزه با مواد مخدر خشک است/نقض ۸۰ درصد آرا پس از اصلاح قانون

نوروزی افزود: بحث ما این است که افرادی که سوء‌سابقه ندارند، اعدام نشوند. متاسفانه قانون فعلی مبارزه با مواد مخدر بسیار خشک است و برای مثلا ۵۰۰ گرم مواد مخدر صنعتی، اعدام در نظر گرفته شده که جواب هم نداده است. آمارهای خود قوه قضائیه نشان می‌دهد، در مواردی که فرد اعدام می‌شود، خانواده او نه تنها متنبه نمی‌شوند بلکه آواره می‌شوند.

نماینده مردم رباط‌کریم و بهارستان در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اصلاح قانون آئین دادرسی کیفری در سال ۹۴ اضافه کرد: تا قبل از اصلاح این قانون، رسیدگی به پرونده‌های مواد مخدر یک مرحله‌ای و  آرای دادگاه‌های بدوی هم قطعی بود؛ این در حالی است که پس از اصلاح قانون آئین دادرسی کیفری در مجلس قبلی، ۷۰ تا ۸۰ درصد آرای صادره در دادگاه‌های بدوی در مرحله فرجام‌خواهی نقض شدند.

پرونده محکومان به اعدام دوباره در دیوان عالی کشور رسیدگی شود/جمعیت معتاد کشور تحت کنترل قاچاقچی‌هاست

وی ادامه داد: پیشنهاد ما به آیت‌الله آملی لاریجانی رئیس قوه‌قضائیه این است که پرونده‌های ۴ الی ۵ هزار محکوم مواد مخدری که منتظر اجرای حکم اعدام هستند، در دیوان عالی کشور دوباره رسیدگی شود و از این به بعد نیروی انتظامی و نیروهای اطلاعاتی باید دنبال سرشاخه‌های اصلی مواد مخدر بروند.

این عضو کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی افزود: در این طرح، شهرداری‌ها را مکلف خواهیم کرد که کمپ‌های ترک اعتیاد ایجاد کنند تا کنترل جامعه معتاد کشور در اختیار دولت باشد اما اکنون کنترل در دست قاچاقچیان است. در حال حاضر آمار دقیقی از معتادان کشور نداریم که همین مسئله نشان می‌دهد، کنترل جمعیت معتاد کشور در اختیار قاچاقچی‌ها است.

نوروزی با تأکید بر آسیب‌شناسی اعدام‌ها گفت: اگر در یک شهر ۲۰ هزار نفری، فردی به اتهام مواد مخدر اعدام شود، نه تنها خانواده او بلکه بستگانش هم دیگر نمی‌توانند در آن شهر زندگی کنند و باید کوچ کنند.

سخنگوی کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: از زمانی که فرجام‌خواهی در قانون سال ۹۴ آمده، احکام زیادی نقض شدند. ۴ الی ۵ هزار نفری هم که محکوم به اعدام شدند و منتظر اجرای حکم هستند، همگی به قبل از سال ۹۴ مربوط می‌شوند و با این قانون همه این افراد باید یکبار دیگر به دادگاه بروند و آراهای صادر شده در مرحله فرجام‌خواهی، مجدداً رسیدگی شود.

وقتی بزرگان کشور می‌گویند اعدام‌ها اثر ندارد چرا ادامه می‌دهند؟

وی تأکید کرد: قطعاً قانون مبارزه با مواد مخدر باید یکبار دیگر بررسی و آسیب‌شناسی شود. وقتی بزرگان مملکت می‌گویند اعدام‌ها اثر نداشته است، چرا ادامه می‌دهیم؟

نوروزی افزود: در بحث پرونده‌های مواد مخدر باید بازپرس‌های مجرب حضور داشته باشند و قضات ویژه به پرونده‌ها رسیدگی کنند.

این نماینده مجلس شورای اسلامی یادآور شد که کمیسیون قضایی برای بررسی جزئیات بیشتر این طرح یک ماه فرصت داریم و قطعاً طرح یاد شده در اولویت‌ بررسی کمیسیون قرار می‌گیرد.

منبع: alef.ir

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان تهران با اشاره به اینکه توجه به مسائل قانونی باعث کاهش تخلفات در محیط زیست می‌شود، همچنین از پیگیری مسئله قطع درختان ولیعصر با همکاری محیط زیست و شهرداری تهران خبر داد.

ناصر مهردادی در گفت‌وگو با ایسنا درباره تخلفات مالی و دستگیری‌هایی که اخیرا در بدنه مدیریتی محیط زیست استان تهران صورت گرفت با اشاره به اینکه سعی داریم نظارت‌ها را افزایش دهیم، گفت: نظارت وظیفه ما است و این وظیفه را با جدیت پیگیری خواهیم کرد، اما نکته حائز اهمیت آن است که مسائل قانونی وجود دارد که در صورت توجه دقیق به قانون از بروز مشکلاتی از این دست جلوگیری خواهد شد.

وی افزود: در استان تهران با وجود کارشناسان متبحر و به بکارگیری این افراد در بدنه محیط زیست استان، سعی می‌کنیم مشکلات را تا حد بالایی کاهش دهیم. علاوه بر این قصد داریم از طریق همکاری با دستگاهای مختلف نظارت و کنترل را بیش از پیش اعمال کنیم. 

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان تهران در ادامه در مورد تعیین تکلیف درختان خیابان ولیعصر (عج) اظهار کرد: اگرچه مباحث مختلفی مثل آلودگی هوا، حیات وحش، محیط‌بانی، انتقال آب، شرایط ویژه پرندگان، آلاینده‌های زیست محیطی در بخش صنایع، پایش‌های زیست محیطی، کارخانه‌های آجرپزی اطراف تهران، فضای سبز، کارآمدی یا ناکارآمدی سیستم‌های تصفیه فاضلاب و… به محیط زیست مرتبط است و سهمی را در این مسائل دارد؛ ولی همه اینها متولی خاص خود را نیز دارد.

مهردادی با اشاره به اینکه سازمان حفاظت محیط زیست دستگاهی است که وظیفه نظارت بر همه این امور را دارد، گفت: علاوه بر محیط زیست دستگاه‌های دیگر نیز نسبت به این مسائل تکالیفی دارند، واقعیت آنست که محیط زیست با توجه به وضعیت مالی و امکانات موجود به اندازه سهم خود و حتی بیش از توان خود زحمت می‌کشد. در مورد درختان خیابان ولیعصر(عج) تهران هم از آنجا که محیط زیست در قبال این درختان وظایفی دارد، پیگیری‌های لازم را انجام می‌دهیم. قرار است نشست‌هایی را با نیروهای شهرداری برای تعیین تکلیف این موضوع داشته باشیم. برخی افراد در شهرداری نیز نگرانی‌هایی نسبت به این موضوع دارند برای همین فکر می‌کنیم با تعامل و نشست‌های مختلف می‌توانیم این مسائل را حل کنیم.

منبع: alef.ir

س از گذشت یک‌روز از فاجعه تصادف دو قطار مسافربری در ایستگاه هفت‌خوان سمنان، پزشکی قانونی از آغاز عملیات تشخیص هویت جانباختگان خبر داد.

 این حادثه در ساعت ۷:۴۰ صبح دیروز در ایستگاه هفت خوان نزدیک شهرستان سمنان رخ داد. ۲ قطار مسافربری در ایستگاه هفت‌خوان دامغان ـ سمنان به یکدیگر برخورد کردند که قطارهای تبریز به مشهد و سمنان به مشهد بودند.

معاون امداد و نجات هلال‌احمر استان سمنان: آمار قطعی تلفات انسانی حادثه قطار سمنان ۴۵ نفر است
معاون امداد و نجات هلال‌احمر استان سمنان، آمار قطعی تلفات انسانی حادثه قطار دیروز را ۴۵ نفر اعلام کرد و گفت: تعداد فوتی‌های نهایی از همان شب گذشته هم مشخص بود اما اشتباهات جزیی در شمارش ظاهرا سبب شد که برخی رسانه‌ها آن را به اشتباه ۴۴ نفر اعلام کنند.

به گزارش انتخاب؛ علی یحیایی اظهار کرد: متاسفانه به دلیل حجم بالای حریق و شدت سوختگی اجساد، جداسازی آنها به سختی انجام می‌شد.
وی در پاسخ به چرایی اشتباه در  اعلام تلفات گفت: امدادگران اجساد یک مادر و کودک را در یک کیسه گذاشته بودند که ظاهرا در شمارش‌ها یک نفر حساب شده بود. البته همکاران ما از اول عدد تلفات و فوتی‌ها را ۴۵ نفر ثبت کرده بودند.

معاون امداد و نجات هلال‌احمر استان سمنان با بیان اینکه بیشتر اجساد به شدت سوخته بودند افزود: شدت آتش‌سوزی داخل واگن زیاد بود و برای همین وزن جسد یک فرد ۶۰ یا ۷۰ کیلیویی به پنج-شش کیلو رسیده بود.

وی در پاسخ به پرسشی در خصوص اعزام اولین گروه از امدادگران در صبح حادثه دیروز گفت: خبر حادثه ساعت ۹:۰۷ دقیقه به ما گزارش شد و بلافاصله امدادگران از طریق بالگرد و به فاصله کوتاهی به محل حادثه اعزام شدند. امددگران ما ساعت ۹:۲۵ دقیقه در محل سانحه بودند و این درحالی است که محل حادثه ۷۰ کیلومتر از سمنان فاصله داشت و ریل هم در مسیر جاده نبود و امدادگران پیاده باید جاده خاکی منتهی به محل حادثه را طی می‌کردند. زمانی که ما به محل حادثه رسیدیم، تعدادی از افراد محلی هم آنجا بودند اما شدت حادثه و حجم آتش‌سوزی به حدی بود که فوتی‌ها در همان چند دقیقه اول حادثه جان باخته بودند.

یحیایی با بیان اینکه زمانی که ما رسیدیم کارکنان راه‌آهن، واگن‌ها را جدا کرده بودند، افزود: خوشبختانه پرسنل راه آهن به موقع واگن‌ها را جدا کرده و بخشی از مسافران را راهی کرده بودند تا حادثه‌ای مثل نیشابور در دامغان هم تکرار نشود.

معاون هلال‌احمر استان با بیان اینکه مسافران اکثرا در خواب بودند، خاطرنشان کرد: خیلی از مسافران در همان ثانیه‌های اول حادثه و بعد از برخورد دو قطار جان داده بودند، تصریح کرد: در چنین مواقعی معمولا در اثر همان برخورد اولیه و برخورد سر با بدنه قطار و یا دیگر موانع داخل قطار، فرد فوت شده یا آسیب می‌بینند.

وی در پاسخ به پرسشی درباره اینکه چرا اطفای حریق ساعت‌ها طول کشید، افزود: اولا انتقال خودروهای آتش‌نشانی با توجه به خاکی بودن بخشی از راه دسترسی و فاصله ۷۰ کیلومتری آن زمان بیشتری می‌برد تا حوادث داخل شهر که مسیر کاملا شناخته شده و نزدیک است. دوم اینکه حجم آتش بالا بود و واگن کاملا آتش گرفته بود.

این امدادگر ارشد در پاسخ به این پرسش که چرا حجم آتش این همه زیاد بود، افزود: بدنه قطار به غیر بدنه بیرونی که از آهن است، مابقی قابل اشتعال است. بخش زیادی از آن چوب است، حجم زیادی از جنس ابر و اسفنج دارد، صندلی‌ها و پرده‌ها، همه و همه به شعله‌ور شدن بیشتر آتش کمک کرده بود.

دادستان سمنان گفت: ۳ نفر از عوامل برخورد دو قطار مسافربری بازداشت شدند
آسیابی اظهار کرد:  پیروی دستور رییس قوه قضائیه و دادستان کل کشور در رابطه با پیگیری این حادثه، دادستانی با قاطعیت و بدون فوت وقت به این موضوع ورود کرد و شب گذشته با اعطای نیابت از سوی شعبه سوم دادسرای مرکز استان سمنان به دادستان شاهرود، دستور شناسایی عوامل و مقصرین این حادثه صادر شد.

وی با بیان اینکه در جریان رسیدگی به این  پرونده ۳ نفر از عوامل از جمله مسئول مرکز کنترل فرماندهی راه آهن شمال شرق کشور که در شاهرود مستقر است، مسئول مرکز کنترل خطوط و مسئول شیفت مرکز کنترل بازداشت شدند، ادامه داد: دادستان شاهرود و قاضی کشیک از ساعت ۷ شب تا ۳ بامداد مشغول انجام تحقیقات این حادثه بودند و افراد بازداشت شده تفهیم اتهام و با صدور قرار تامین روانه زندان شدند.

وی با بیان اینکه دستورات لازم برای شناسایی سایر مقصرین این حادثه صادر شده است، گفت: کمیسیون بررسی فنی حوادث مسئول بررسی فنی شده و اعلام شده که هرچه زودتر این کمیسیون تشکیل و نظر کارشناسی را به صورت کتبی و رسمی اعلام کند و از آنجایی که نسبت به شناسایی اجساد از طریق DNA در پزشکی قانونی سمنان امکانات لازم وجود نداشت، اجساد شب گذشته حوالی ساعت ۲۳ از سمنان به سازمان پزشکی قانونی کشور انتقال داده شدند و ساعت سه و نیم بامداد اعلام شد که اجساد رسیده و اداره پزشکی قانونی تهران مشغول تشخیص هویت اجساد از طریق آزمایشات DNA است.


جهانگیری: با مقصران احتمالی حادثه قطار مسافربری برخورد جدی خواهد شد
معاون اول رئیس‌جمهور در پیامی تاکید کرد: اطمینان می‌دهم با عوامل و مقصران احتمالی بروز حادثه ناگوار قطار تبریز مشهد برخورد جدی خواهد شد.
در پی سانحه تلخ و غم‌انگیز برخورد دو قطار مسافربری و جان باختن تعدادی از هموطنان، اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور در پیامی ضمن تسلیت این مصیبت دردناک به عموم ملت ایران، تاکید کرد: اطمینان می‌دهم که با بررسی دقیق و فوری و همه‌جانبه موضوع، با عوامل و مقصران احتمالی بروز این حادثه ناگوار برخورد جدی خواهد شد.

پزشکی قانونی: تشخیص هویت جانباختگان فاجعه هفت‌خوان سمنان از صبح امروز آغاز شد
قادی پاشا مدیرکل پزشکی قانونی استان تهران، در رابطه با آخرین وضعیت احراز هویت جانباختگان حادثه برخورد دو قطار مسافربری در منطقه هفت خوان سمنان اظهارکرد: کار نمونه برداری و تشخیص هویت اجساد با حضور معاون دادستان تهران، تیم تشخیص هویت ناجا و تیم تخصصی پزشکی قانونی کشور از هشت صبح امروز آغاز شده و در حال انجام است.

منبع: alef.ir

مرتضی سلیمی  اظهار داشت: ۱۳ استان مازندران، گلستان، گیلان، سمنان، قزوین، تهران، خراسان رضوی، شمالی و جنوبی، زنجان، کرمان، فارس و یزد متأثر از برف و کولاک شده است.وی افزود: ۶۰ محور شهر و مناطق عشایرنشین همچنین بیش از ۱۱ هزار مسافر توسط نیروهای هلال‌احمر امدادرسانی شده‌اند.سرپرست سازمان امداد و نجات از اسکان اضطراری بیش از هزار مسافر در جاده‌ها و محورهای کوهستانی خبر داد و اعلام کرد: ۱۲ مسافر گرفتار در برف که دچار حادثه شده بودند، به مراکز درمانی منتقل و ۳۷ نفر از خدمات سرپایی بهره‌مند شدند.سلیمی اضافه کرد: بیش از ۲۵۰۰ خودروی گرفتار در برف طی چند روز گذشته توسط نیروهای امدادی رهاسازی شده و تعداد زیادی نان، آب‌معدنی، خرما، نایلون، کنسروجات و چراغ والور میان مسافران گرفتار در برف و کولاک توسط ۱۸۵ تیم توزیع شده است.

منبع: baharnews.ir

نوعا تفاله های تنباکو که باید در زباله دان ریخته و معدوم شوند در قلیان مصرف می گردند. پس در اصلی ترین بخش، پدیده قلیان که تنباکوی آن است، از زیانبارترین و بدترین نوع تنباکو استفاده می شود که نمی توان آن را کم خطر از مصرف سیگار دانست.

به گزارش تسنیم،«وقتی که کریستف کلمب، کاشف بزرگ، به دنبال چندین ماه تلاش در کنار جزیره ای، که امروزه به کوبا شهرت دارد، لنگر انداخت، با جهانی رویاروی شد که تازگی های فراوانی برایش داشت! وی و همراهانش در این جزیره ناشناس، دیدنی های جدیدی مشاهده کردند. آنان دیدند بومی ها، لوله ای از برگ خشک گیاهی را که به هم پیچیده است، در دست دارند و به لوله آتش بازی که بچه ها در عید بازی می کنند، شباهت دارد. یک سرش را آتش زده و سر دیگر را می مکند و دود آن را با هوا استنشاق می کنند. این استنتشاق دود، نوعی سستی و رخوت پدید می آورد و آدمی خستگی را احساس نمی کرد. لوله یادشده را بومیان «تاباکوس» می نامیدند. بدین ترتیب دریانوردان اسپانیایی نخستین بار توتون را شناخته و به تقلید از بومیان به کشیدن آن پرداختند.»

تاریخچه قلیان در ایران

به گزارش سادس «قلیان وسیله ای آبی است برای کشیدن تنباکو که در خاورمیانه و آسیای مرکزی متداول است. در فارسی به صورت قلیان و غلیان نیز ثبت شده و گاه نارگیلی نیز نامیده شده است. قلیان برای استفاده از دود حاصل از تماس ذغال گداخته و تنباکوست که به این عمل کشیدن «قلیان» می گویند.

تاریخ دقیق اولین استفاده از قلیان در ایران مشخص نیست با این حال، بنا به نوشته سیریل الگو، «اولین بار ابوالفتح گیلانی (متولد ۱۵۸۸) پزشک ایرانی دربار اکبر اول، سطان مغول هند بود که دود تنباکو را از یک ظرف آب عبور داد تا آن را خالص تر و سرد کند و از این طریق قلیان که در شبه قاره به «حقه» معروف است را ابداع کرد.»

نخستین تصویری که از قلیان به وسیله هنرمندان کشیده شده، احتمالاً تصویر «نشمی کماندار»، کار رضا عباسی، نقاش دربار شاه عباس بزرگ است که تا اواخر نیمه نخست سده یازدهم هجری زنده بوده است.

جهانگردان اروپایی که به ایران سفر کرده اند، از آن جمله «تاوارنیه» که در دوران صفویه به ایران آمد، به قلیان و کشیدن تنباکو در ایران اشاره کرده اند. از جمله وی نوشته است که «ایرانیان تنباکو را با دستگاه کاملاً اختصاصی می کشند. در کوزه گلی دهان گشادی به قطر سه انگشت، تنه قلیانی از چوب با نقره که سوراخی در وسط دارد، قرار می دهند و بر سر آن مقدار تنباکوی نم دار با اندکی آتش می گذارند و در زیر قلیان سوراخ ممتدی است که در حالی که نفس را بالا می کشند، دود تنباکو با شدت از امتداد سوراخ پایین آمده و درون آب که به رنگ های گوناگون می آمیزد، داخل می شود این کوزه مرتبا تا نصفه آب دارد دودی که در آب است به سطح می آید و هنگامی که نفس را بالا می کشند، از نی قلیان دود به دهان وارد می شود. به واسطه آبی که به قلیان می ریزند، دود تنباکو تصفیه می شود و کمتر ضرر می رساند. والا با این همه قلیان که می کشند، مقاومت برای آنها غیر ممکن است ایرانیان اعم از زن و مرد، به طوری از جوانی عادت به کشیدن تنباکو کرده اند، که کاسبی که باید روزی پنج شاهی خرج کند، سه شاهی آن را به مصرف تنباکو می رساند. او می گوید اگر تنباکو نمی داشتم، چطور ممکن بود کیف و دماغ داشته باشم.»

اولئاریوس نیز که در سال ۱۰۴۶ در ایران بوده است می نویسد: چندین گونه ظرف قلیان در ایران ساخته می شد. شیشه ای، کوزه ای، از جوزهندی (نارگیله)، کدویی که تا نیمه آب می شد و گاهی در آن عطر می ریختند.

«شاردن»، جهانگرد دیگر دوران صفوی، در سفرنامه خود می نویسد: شاه عباس بسیار کوشید تا از استعمال قلیان در بین مردم جلوگیری کند برای این کار، روزی در مجلس رسمی دستور داد که به جای تنباکوی قلیان، مهمانان را با سرگین (پِهن) چاق کنند و سپس در حالی که آنان مشغول کشیدن قلیان خود بودند، گفت این تنباکو را که وزیر همدان برای من فرستاده است و ادعا می کند که بهترین تنباکوی دنیاست، چگونه است؟ آنان همگی از این تنباکو تعریف کردند. آنگاه شاه خطاب بدیشان گفت: «مرده شوی چیزی را ببرد که نمی توان آن را از پِهن تشخیص داد.»

سرانجام کار مخالفت شاه عباس بزرگ با تنباکو به تحریم آن کشیده شد و هنگامی که متوجه گردید سربازانش پول خود را صرف کشیدن توتون و تنباکو می کنند آنها را ممنوع ساخت و بازرگانانی که این دو را به اردوی وی آورده بودند، با تنباکوی خود یکجا سوختند و سربازانی که مرتکب کشیدن توتون و تنباکو می شدند، بینی و لبان شان را می بریدند!

قلیان در دوران قاجار بخشی از ضرورت های زندگی بود اشراف و بزرگان در خانه های خویش انواع قلیان را نگهداری می کردند که برخی از آنها جواهرکاری شده بودند واقعه قیام تنباکو در دوران قاجار و در نتیجه فتوایی توسط میرزاحسن شیرازی مبنی بر تحریم مصرف و فروش تنباکو رخ داد.

ضمنا گردشگران پرتغالی، قلیان سنتی خود را که در بین آنها قلیان هایی با چند لوله برای استفاده مشترک چند نفر از یک قلیان دیده می شد، در شهرهای جنوبی و حاشیه خلیج فارس در معرض دید مردم قرار می دادند، از آن زمان پدیده قلیان با فرهنگ ایرانی درآمیخت و مردم به گمان اینکه مصرف تنباکو، خطری ندارد، آن را به صورت یک سرگرمی پذیرا شدند تا بدانجا که امروزه قلیان در بسیاری از خانواده های ایرانی، چایخانه ها، سفره خانه ها و مراکز گردشی و تفریحی، جا خوش کرده است!

قلیان، زمینه ساز اعتیاد جوانان

نوعا تفاله های تنباکو که باید در زباله دان ریخته و معدوم شوند در قلیان مصرف می گردند. پس در اصلی ترین بخش، پدیده قلیان که تنباکوی آن است، از زیانبارترین و بدترین نوع تنباکو استفاده می شود که نمی توان آن را کم خطر از مصرف سیگار دانست. دیدگاه کارشناسی در امور دخانیات براین است که درصد سرطان زایی از نوع حاد آن در کسانی که قلیان می کشند، بیش از افرادی است که معتاد سیگارند. برخلاف تصوراتی که قلیان را اعتیادآور نمی پندارند، این پدیده به علت بالا بودن میزان نیکوتین در خون، خاصیت اعتیادآوری دارد.

البته تهیه و تدارک قلیان پیوسته زمان بر است و آسان نیست به همین خاطر، افرادی که از این شیوه دخانیات استعمال می کنند، با دشواری هایی که رو در روی آنان است، روش ساده تر را برمی گزینند و گاه گاهی به سراغ قلیان می روند. از طرف دیگر کسانی که قلیان را به شکل تفننی استفاده می کنند وقتی به سطح خونی خاص نیکوتن می رسند و در واقع معتاد به مصرف دخانیات می گردند، راهکار آسان تری را که همان مصرف سیگار است برای رفع نیاز خود در نظر می گیرند و به راستی اعتیاد در قلیان کشی با روی آوردن فرد معتاد به استعمال سیگار نمایان می شود.

صاحب نظران اجتماعی که مصرف قلیان را یک ضد ارزش فراگیر می دانند، براین باورند که قلیان شبیه بازی است و در مصرف آن قبحی وجود ندارد و متأسفانه در میان اقشار جامعه، زشتی ویژه ای در پدیده قلیان مشاهده نمی شود.تا جایی که در صورت استفاده شدن توسط زن ها و بچه ها بیشتر به صورت تفنن و تمسخر شبیه می گردد.

قلیان کشی، پدیده فعلی جامعه ما نیست. سال ها در اقشار مختلف جامعه ایرانی بوده و از آن به عنوان وسیله ای برای تفنن و سرگرمی یاد می شود و در تاریخچه مصرف قلیان در ایران، اصلی ترین قشری که قلیان دامنگیر آنان شده است زنانی بوده اند که در حاشیه شهرهای استان های جنوبی کشور زندگی می کردند.

قلیان به خاطر شکل و شمایلی که دارد گاهی برای تزیین خانه ها خریداری می شود و وسوسه آزمایش آن، خانواده را به سمت قلیان کشی سوق می دهد و این در حالی است که این پدیده شیوع مصرفی بالایی ندارد بررسی های آماری وزارت بهداشت در سال های گذشته در سرشماری شاخصه های بهداشت طرح سلامت نشان می دهد که در برابر ۲۰ درصد مصرف کنندگان سیگار، ۲/۳ درصد معتادان قلیانی هستند و این اختلاف بیشتر به سبب اختصاص محل های خاص در سفره خانه ها و قهوه خانه ها برای استفاده از قلیان است اگر به شیوه استعمال دخانیات در روش قلیایی بنگریم، درمی یابیم که آماده کردن قلیان از حوصله خارج است در خانه ها، زن خانواده وظیفه قلیان چاق کردن را دارد و با گسترش آپارتمان نشینی این امکان از آنان سلب شده است و افراد قلیانی برای رفع نیاز نیکوتین خون خود، مشتری ثابت قهوه خانه ها شده اند و از آنجایی که آمد و شد به این مکان ها در هر زمان ممکن نیست به مصرف سیگار روی می آورند.

به باور یکی از کارشناسان سرطان زایی قلیان کشی بیشتر از سیگار است وی می افزاید: در قلیان همه عوامل دست به دست هم می دهند و آن را خطرناک تر از سیگار می کنند.

نامرغوب بودن تنباکو، درجه حرارت زیاد، تولید گاز۲CO و مکش های ریوی و سرطانی مختلف را برای افراد قلیان کش به ارمغان می آورد. درجه حرارت و دود ناشی از تنباکو در سیگار حدود ۲۰۰ درجه سانتی گراد است و همین دما و حرارت در قلیان بسیار بالاتر درجه بندی شده است از سویی ذغال های نیمه سوخته و سوخته آتشدان قلیان، گاز مونواکسیدکربن را مستقیما به بدن انتقال می دهد و احساس گیجی بعد از مصرف تنباکو که افراد آن را نشانه مرغوبیت تنباکو می دانند در واقع از گاز ۲CO است.

یکی دیگر از مضرات قلیان، برخاسته از اسانس های شیمیایی با بو و مزه میوه ای است که این نوع توتون ها بر اثر حرارت بالا هیدرولیز می شوند. در قلیان کش ها، سرطان های دهان، حلق و حنجره بیشتر دیده می شود و در قلیان همانند پیپ و چپق چون حرارت در راه های تنفسی فوقانی بسیار اثر می گذارد،

دهان، حنجره و حلق در معرض خطر بیشتری هستند و این در حالی است که سرطان های ریوی در افراد سیگاری بیشتر نمود پیدا می کند مواد بیماری زایی که از تنباکوی عادی و میوه ای متصاعد می شود، سازوکار (مکانیسم) دفاعی بدن را از بین می برد و با مساعد شدن زمینه برای بیماری ها افراد به برونشیت و انسداد ریوی حاد مبتلا می گردند در مصرف قلیان مکش ریوی است و باید ریه ها را پر کرد. در حالی که برای سیگار، مکش دهانی هست و دود آن قورت داده می شود.

بنابراین دود قلیان که مضرتر است با مکش ریوی عمیق تر تا انتهایی ترین خانه های ریه نفوذ می کند و گاز مونواکسیدکربن باعث به وجود آمدن زمینه سرطان در خون شده و با غلظت خون، فشار آن نیز پایین آمده و نوسان پیدا می کند.

در زمینه خاصیت آب در قلیان باید گفت برخلاف دیدگاه هایی که از طرف مصرف کنندگان تنباکو در روش قلیان مطرح می شود، آب قلیان در پایین بودن زیان های تنباکو، نقش اساسی ندارد، آب در واقع دو کار انجام می دهد ابتدا اینکه دمای دود را پایین می آورد زیرا محفظه آتشدان دمای بسیار بالایی دارد که این امر استعمال دود ناشی از تنباکو را غیرممکن می کند، از طرف دیگر آب، نقش صافی (فیلتر) سیگار را بازی می کند و مقداری از تار یا قطران حاصل از سوختن تنباکو را می گیرد که کدر شدن آب پس از قلیان کشی به خاطر حل شدن قیر دوده و جرم در آن است این دو عمل که آب قلیان در آن دخیل است هیچ تأثیری برای جلوگیری از رسیدن مواد بیماری زا به بدن ندارد و تنها تنباکو را قابل استفاده می کند.»

ریشه های اجتماعی قلیان کشیدن

روانشناسی معتقد است که قلیان خود انگیزه و کشاننده اصلی نیست کشاننده اصلی، خوش گذراندن است که به تدریج جنبه اعتیاد پیدا می کند روی آوردن بر چنین خوشگذرانی های ناشی از بیکاری و بی مسئولیتی بیشتر افراد است یعنی فردی که در محیط خانه هیچ نوع مسئولیتی از او خواسته نمی شود فضای زندگی اش را از اینگونه خوشی ها پر می کند و برای تخلیه روانی نیز در بین بسیاری از خانواده ها بخصوص قشر مرفه محدودیتی وجود ندارد لذا اینگونه اقشار به چنین پدیده ای روی می آورند و اقشار متوسط و پایین هم از آنان پیروی می کنند این مسئله در بین دختران بیشتر جنبه «مُد» پیدا می کند برای اینکه جلب توجه می نمایند.

مهم جدید بودن این پدیده در شهرهای بزرگ در بین دختران است وگرنه جنبه زیبایی ندارد. دختران نیز به گروه همسالان خود نگاه می کنند و می خواهند احساسات پسرانه مقابل با محدودیت های دخترانه و ابراز استقلال را در خودشان تقویت کنند.

اما بیشتر در میان افرادی ظاهر می شود که انگیزه خاصی برای زندگی کردن ندارند و در مقابل هم نه مسئولیتی دارند و نه کاری در خانواده بلد هستند. در زمان های قدیم در مجالس خاصی قلیان می کشیدند و مربوط به برخی افراد بود ولی امروزه متأسفانه جوانان که زندگی فانتزی را ترجیح می دهند، در واقع همان مراسم قهوه خانه ها را به کافی شاپ ها تبدیل کرده اند، البته اینکه چرا خوشی و شادی را در استفاده از دود تعبیر می کنند، جای تأمل دارد، اما خود این استفاده باعث توقف بیشتر در مکانی می شود که اوقات فراغت افراد را پر می کند و ممکن است شکارگاه آنانی شود که می خواهند خلوتگاه های اعتیاد را پشت عرصه قلیان فراهم کنند خود پدیده قلیان به تنهایی آسیب اجتماعی به حساب نمی آید اما جوان هایی که قدرت دفاع از خود و توانایی نه گفتن بدین گونه دام ها را ندارند در پشت قلیان در معرض آسیب های اجتماعی بزرگتری قرار می گیرند.

پیامدهای مطالعات صورت گرفته چنین می نماید که میزان گاز دی اکسیدکربن در خون مصرف کنندگان قلیان، بیشتر از سیگاری ها بوده و مقدار نیکوتین موجود در قلیان به مقدار چشمگیری بیش از سیگار است.

منبع: alef.ir

چرا توجه به دختران ۱۰ ساله ضروری است؟ به این دلیل که در معرض آسیب‌های زیادی هستند مانند ناقص‌سازی جنسی، محرومیت از تحصیل، ازدواج اجباری، بارداری ناخواسته و …
 

به گزارش خبرآنلاین، صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPA) که از سال ۱۹۶۹ تاسیس شده، بزرگترین منبع ذخیره مالی بین‌المللی برای برنامه‌های جمعیت، تنظیم خانواده و بهداشت تولیدمثل است. این صندوق با دولت‌ها و سازمان‌های غیردولتی بسیاری در بیش از ۱۴۰ کشور جهان همکاری دارد و برنامه‌های متنوعی را برای توجه جهانیان به سلامت جمعیت اجرا می‌کند. 

در یکی از پروژه‌های این سازمان که به دختران ۱۰ ساله در کشورهای مختلف اختصاص دارد، به این موضوع پرداخته شده که آینده چقدر می‌تواند در گروی تصمیمات این دختران نوجوان در این سن تعیین‌کننده باشد و هر کدام از آنها در صورتی که در شرایط مناسب زندگی و آموزش قرار بگیرند، چطور می‌توانند در جهانی که در پیش رو است، نقش موثری ایفا کنند.
 

چرا دختران ۱۰ساله؟

آمارها نشان می‌دهند حدود ۱۲۵ میلیون نفر در سن ۱۰ سال در جهان زندگی می‌کنند که ۶۰ میلیون آنها را دختران تشکیل می‌دهند و جالب اینجاست که بیشتر این کودکان ۱۰ ساله، در کشورهایی زندگی می‌کنند که نابرابری جنسیتی در آنها بسیار زیاد است.

صندوق جمعیت سازمان ملل متحد تاکید می‌کند توجه به دختران در سنین کودکی و نوجوانی که ۱۰ سالگی به عنوان نمادی برای توجه به آنها مورد اشاره قرار گرفته است، از آنجا ضروری است که این سن به عنوان ورود به مرحله بزرگسالی در نظر گرفته شده و در بسیاری از نقاط جهان، دختران با ورود به مرحله بزرگسالی و عبور از کودکی، با محدودیت‌های زیادی روبه‌رو می‌شوند.

مقایسه شدن با پسرها، ناقص‌سازی جنسی، آزار جنسی، مورد زورگویی و قلدری واقع شدن، محرومیت از تحصیل، قاچاق دختران، تغذیه نامناسب، ازدواج اجباری، بارداری ناخواسته، به کار گرفته شدن در مشاغل مختلف، محدودیت‌های اجتماعی و بسیاری از موارد دیگر، موانعی هستند که باعث می‌شود دختران نتوانند در آینده به زنانی توانمند و تاثیرگذار تبدیل شوند.

این شرایط باعث شده آمارهای ناخوشایندی از وضعیت دختربچه‌ها در کشورهای مختلف وجود داشته باشد که از جمله آنها می‌توان به این اشاره کرد که ۳۲ میلیون دختر در سن مدرسه در جهان، از تحصیل محرومند. بنابراین، این دختران ۱۰ ساله به نمایندگی از تمام دختربچه‌ها تاکید می‌کنند میلیون‌ها دختر همسن ما در جهان زندگی می‌کنند که به حمایت‌های خانوادگی، اقتصادی و اجتماعی نیاز دارند.

بیش از نصف ۱۰ساله‌ها، در کشورهایی زندگی می‌کنند که نابرابری جنسیتی زیادی در آنها وجود دارد



این دخترها چه آرزوهایی دارند؟

توجه به آرزوهای ساده اما مهم دختران، تشویق آنها به داشتن رویا و تلاش برای رسیدن به آن، امید بخشیدن به آنها برای ایفای نقش مهم و کلیدی در آینده و تقویت اعتماد به نفس آنها، از کارهایی است که بر اساس این پروژه در ۱۰ سالگی دخترها مهم تلقی شود.

با توجه به این موضوع، از چندین دختربچه در قاره‌های مختلف درباره آرزوهایشان سوال شده و آنها در پاسخ به این که «آرزویم این است که …» اینطور پاسخ داده‌اند:

سامانتا (برزیل): آرزویم این است که یک مامور پلیس شوم
ایزابل (آمریکا): آرزویم این است که جهان در صلح باشد
اورتیلیا (گواتمالا): آرزویم این است که برای خودم دوچرخه داشته باشم
هیبا (اردن): آرزویم این است که پدرم پیش ما باشد
اینگبورگ (نروژ): آرزویم این است که زندگی سالم و خوبی داشته باشم
دالین (کامرون): آرزویم این است که خانواده‌ام در صلح کنار هم زندگی کنند
آدیتی (بنگلادش): آرزویم این است که زیبایی‌های کشورهای مختلف را ببینم



اورتیلیا می‌گوید در آینده می‌خواهد معلم باشد و به دخترها یاد بدهد چطور قوی باشند

مجموع آرزوهای این دختران اینطور برآورد شده که اگرچه در کشورهای مختلف با امکانات متفاوت و شرایط گوناگونی زندگی میکنند، اما هر کدام به تناسب خودشان برای دسترسی به آرزوهایی که دارند، با موانعی مواجهند که بسیاری از آنها را می‌توان با اقداماتی نه چندان دشوار برطرف کرد.

به عنوان مثال، بر اساس گزارش یونیسف، میلیون‌ها کودک زیر سن پنج سال که بخش عمده‌ای از آنها دختران هستند، از محدودیت‌هایی مانند نداشتن شناسنامه، مخصوصا در آسیا و کشورهای جنوب صحرای آفریقا رنج می‌برند. این در شرایطی است که زندگی بدون شناسنامه باعث می‌شود آنها نتوانند در مدرسه ثبت نام کنند، از خدمات بهداشتی و سلامت برخوردار شوند، از خدمات اجتماعی بهره ببرند و در نهایت به شغل و درآمد مناسب دسترسی داشته باشند.

چرا باید امیدوار بود؟

امیدواری‌های زیادی وجود دارد که در صورت توجه به دخترها در سنین کودکی و نوجوانی، اتفاقات خوبی در آینده آنها و حتی آینده دیگران رخ بدهد. در دو دهه گذشته افزایش چشمگیری در میزان و کیفیت تحصیل دختران وجود داشته، مادری آنها کاهش پیدا کرده، مرگ و میر نوزادان کمتر شده و تلاش‌های زیادی برای کم شدن فاصله بین جنس‌ها صورت گرفته است.

همین نتایج، کارشناسان را متقاعد کرده که اگر این تلاش‌ها و همکاری‌ها از سوی کشورها ادامه داشته باشد و آگاهی بیشتری به مردم در قاره‌های مختلف درباره توجه به دختران و زنان صورت بگیرد، می‌توان شاهد وضعیت بسیار بهتری در آینده‌ای نه چندان دور بود و تا سال ۲۰۳۰ می‌توان دخترانی را دید که در شرایط زندگی مناسبی زندگی می‌کنند و در آن زمان دختران ۱۰ ساله امروز به زنان توانمندی بدل شده‌اند که استعدادهای بالقوه‌شان را بالفعل کرده و هرکدامشان می‌توانند باعث افتخار مردم کشورشان در زمینه‌های مختلف باشند و جهانی را بسازند که درد و رنج کمتری داشته باشد.

این تلاش‌ها، شامل مواردی است که کشورهای مختلف لازم است در نظر بگیرند و صندوق جمعیت سازمان ملل برای حمایت از برنامه‌هایی در زمینه ارتقای وضعیت سلامت دختران، ارتقای وضعیت آموزشی، ارائه خدمات اجتماعی و کاهش انواع تبعیض و خشونت برای آنها اعلام آمادگی کرده است.



با این همه، صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، علاوه بر درخواست از کشورهای مختلف برای سرمایه‌گذاری در زمینه بهتر کردن وضعیت زندگی دختران، تاکید می‌کند نباید از موانع قانونی غافل شد و برای رسیدن به این اهداف، باید در نظر داشت که چطور می‌توان در هر کشور شرایط قانونی و فرهنگی را بهبود بخشید که دختران از بدو تولد، با تبعیض‌ها و خشونت‌های جنسیتی مواجه نباشند و دیوار نابرابری به جای بلندتر شدن، برایشان شکسته شود.

منبع: alef.ir

«بر اساس معیار سطح اهمیت بهداشتی شاخص کیفیت هوا (AQI) به ترتیب از صفر تا ۵۰ در شرایط پاک (سبز)، ۵۱ تا ۱۰۰ سالم ( زرد )(حدمجاز استاندارد یا حد سلامت)، ۱۰۱ تا ۱۵۰ در شرایط ناسالم برای گروه حساس(نارنجی)، ۱۵۱ تا ۲۰۰ در شرایط ناسالم (قرمز)، ۲۰۱ تا ۳۰۰ در شرایط بسیار ناسالم (بنفش) و ۳۰۱ تا ۵۰۰ در شرایط خطرناک (ارغوانی) تعیین شده است».

به گزارش ایرنا، محمد رستگاری در گفت و گویی افزود: کیفیت هوای شهر تهران در ۲۴ ساعت گذشته منتهی به ساعت هشت صبح روزشنبه با افزایش ۲۲ عددی میزان غلظت میانگین آلاینده ذرات معلق با قطر کمتر از ۲٫۵ میکرون، با شاخص ۸۹ سالم است.

وی با اشاره به افزایش میزان غلظت آلاینده منواکسید کربن از ۲۸ به ۳۵ اظهار کرد: همچنین در همین مدت میزان غلظت ذرات معلق با قطر کمتر از ۱۰ میکرون نیز از ۴۵ به ۴۸ افزایش یافته است.

معاون نظارت و پایش محیط زیست استان تهران خاطرنشان کرد: ایستگاه های شهرداری منطقه چهار با شاخص عددی ۱۳۱، سوهانک (منطقه یک) با شاخص عددی ۱۱۹ و تربیت مدرس (منطقه شش) با شاخص عددی ۱۱۸ آلوده ترین هوا را طی ۲۴ ساعت گذشته در بین مناطق شهری تهران داشتند.

به گفته وی ایستگاه های پونک (منطقه پنج)، گلبرگ (منطقه هشت) و ژئوفیزیک (منطقه شش) به ترتیب با شاخص های عددی ۵۸، ۷۰ و ۷۳ سالم ترین مناطق جوی تهران در این مدت بودند.

شاخص کیفیت هوا، Air Quality Index) AQI) شاخصی برای تعیین روزانه کیفیت هوا و میزان ارتباط آن با سطوح سلامتی افراد است.

منبع: alef.ir