به گزارش آلامتو و به نقل از وبسایت چطور؛ شما هم هر روز سعی می‌کنید زودتر از همه سر کار بروید سخت کار کنید و دیرتر از همه به خانه برگردید؟ شاید امیدوارید با این از خود‌گذشتگی رئیس‌تان را تحت تاثیر قرار بدهید اما در حقیقت بیشتر ماندن در کنج اتاقِ محل کار، شما را مستقیم به سوی نابودی و عدم بهره‌وری پیش خواهد برد.
برای بسیاری از متخصصین کار کردن در آخر هفته‌ها با هدف انجام کارهای عقب افتاده‌ی هفته‌ی قبل یا آماده شدن برای کارهای هفته‌ی آینده طبیعی است. اما چرا حرفه‌ای‌ها بیش از حد کار نمی کنند؟
جو ویزِنتال، سردبیر اجرایی وبسایت بیزینس اینسایدر (Business Insider)، می‌نویسد: «به نظر می‌رسد دور بودن دو روزه از کار برای بسیاری افراد دشوار است. خیلی‌ها وقتی صبح یکشنبه سرکار می‌آیند بسیار مشتاقند دوباره کارشان را شروع کنند.» به اعتقاد او تعطیلی دو روزه برای بسیاری افراد بیش از اندازه طولانی است.
با این حال پژوهش‌های فراوانی اثبات کرده‌اند که کار بیشتر از ۴۰ ساعت در هفته سلامتی و تندرستی فرد را به خطر می‌اندازد، روابط اجتماعی وی را مختل می‌کند و باعث پایین آمدن بهره‌وری او می‌شود.
کار بیشتر از ۴۰ ساعت در هفته تاثیرات خطرناکی بر سلامتی و تندرستی فرد می‌گذارد
وقت آزادِ کم باعث می‌شود افراد عادات خوبی که اثرات منفی یک زندگیِ پر‌تنش را کم می‌کند رها کنند و به‌جای خوردن یک وعده‌ی خوراکیِ پخته شده در خانه یا یک استراحت کوچک، سریع یک غذای آماده بخورند و سراغ کارشان بروند. این فشار‌ها تاثیر بسیار بدی بر سلامتی فرد می‌گذارد.
محققان و سازمان‌های مختلفی تاثیرات کار زیاد بر سلامتی جسم، مغز و ذهن فرد را بررسی کرده‌اند و یافته‌های آنها عبارت است از:
کار کردن بیش از ۱۰ ساعت در روز احتمال بیماری‌های قلبی و عروقی را ۶۰ درصد افزایش می‌دهد.
در ۱۰درصد از کسانی که ۵۰ تا ۶۰ ساعت در هفته کار می‌کنند مشکلات ارتباطی گزارش شده است. این رقم برای افرادی که بیش از ۶۰ ساعت کار می‌کنند به ۳۰ درصد افزایش می‌یابد.
کار کردن بیش از ۴۰ ساعت در هفته با افزایش مصرف الکل و تنباکو و همچنین افزایش وزن ناسالم در مردان و افسردگی در زنان مرتبط است.
خطر ابتلا به افسردگی در افرادی که بیش از ۱۱ ساعت در روز کار می‌کنند بیشتر است.
با افزایش ساعت کاری میزان آسیب‌پذیریِ افراد افزایش می‌یابد. میزان آسیب‌پذیری در افرادی که بیش از ۶۰ ساعت در هفته کار می‌کنند ۲۳ درصد بالاتر است.
بسیاری از مشکلاتی که در بالا بیان شد به فشار و استرس که به تعادل هورمونی وابسته است گره خورده‌اند. استرس کورتیزول را افزایش می‌دهد و افزایش کورتیزول موجب اختلال در خواب، اشتها، فشار‌خون، سیستم ایمنی بدن، حافظه و رفتار می‌شود.
اما اثرات کار زیاد فراتر از ضربه زدن به سلامت فرد است و عملکرد شناختی وی را نیز مختل می‌کند. در مطالعه‌ی پنج سالهای که در مجله‌ی همه‌گیر‌شناسی آمریکا منتشر شد شرکت‌کنندگان آزمون‌هایی برای ارزیابی هوش، یادآوری کلامی و واژگانی انجام داده بودند. بر طبق نتایج این پژوهش افرادی که ۵۵ ساعت کار کرده بودند نسبت به افرادی که ۴۰ ساعت در هفته کار کرده بودند قدرت استدلالشان ضعیف‌تر و یادآوری واژگانی‌شان کمتر بود.
کارِ بیش از حد باعث پایین آمدن بهره‌وری می‌شود
پرفسور تاشا اریک، مشاور اجرایی و نویسنده‌ی کتاب «راهنمای بانکی» می‌گوید: «احمق هستیم اگر بیش از حد کار کنیم.» اریک معتقد است که گرفتن مرخصی و رفتن به تعطیلات به ما کمک می‌کند تا سازنده‌تر باشیم.
انتظار نمی‌رود که کار بیشتر بر بهره‌وری‌تان اثر مثبتی داشته باشد. اضافه‌کاری‌های کوتاه‌مدت زمانی که همیشگی می‌شوند باعث کاراتر شدن شما نمی‌شوند، بلکه مانع کاراتر بودن‌تان هستند.
مطالعه‌ای که توسط آینده‌پژوه اجتماعی سارا رابینسون در موسسه‌ی آلترنت بر روی میزان تاثیر طول ساعات کاری بر بهره‌وری کارکنان انجام شد، نتایج قابل‌ملاحظه‌ای دربر‌داشت. نتایج پژوهش از این قرار بود:
– کارکنانی که در طول هشت هفته، هفته‌ای ۶۰ ساعت کار کرده بودند کاهش بهره‌وری‌شان در مجموع به اندازه‌ای بود که اگر در تمام این مدت به همان برنامه‌ی ۴۰ ساعت در هفته ادامه داده بودند می‌توانستند آن مقدار کار و حتی بهتر از آن را انجام دهند.
– در حالتی که این ساعت کار به ۶۰ تا ۷۰ ساعت در هفته می‌رسید در مدت کوتاه‌تری بهره‌وری به همان مقدار مورد بالا افت می‌کرد.
– نهایتا در حالتی که این زمان به ۸۰ ساعت در هفته رسید مدت سربه‌سر شدن بهره‌وری این کارکنان با کارکنان ۴۰ ساعت در هفته، تنها پس از سه هفته اتفاق می‌افتاد.
زمانی که تیمی هر هفته ۴۰ ساعت کار می‌کرد فرصت بهبود خستگی و رسیدن به سطح بالای بهره‌وری را داشت، اما کار بیشتر از ۴۰ ساعت در هفته فرصت رسیدن به سطح بالای بهره‌وری را از فرد می‌گرفت. ۴۰ ساعت کار در هفته توسط هنری فورد رایج شد او این تعداد ساعت کاری را برای کارکنانش در شرکت فورد موتور تعیین کرد تا کارکنان بیشتر با خانواده‌یشان باشند و میزان بهره‌وری‌شان افزایش یابد.
محققی از دانشگاه آکسفورد نیز در مطالعه‌ای نشان داد میزان بهره‌وری فرد با رسیدن به ۵۰ ساعت کار در هفته رو به کاهش می گذارد و با ۵۵ ساعت کار در هفته به پایین‌ترین سطح می‌رسد و با ۵۶ تا ۷۰ ساعت کار در هفته خروجی کاملا دگرگون می‌شود.
البته ویزِنتال اینگونه استدلال می‌کند که بعضی‌ها شغل‌شان را بسیار دوست دارند و می‌خواهند وقت آزادشان را با کار کردن پر کنند.
اما حتی افراد خوش‌شانسی که عاشق کارشان هستند هم باید زمان استراحت و نقطه‌ی توقفی داشته باشند. بسیاری از کارکنانی که عاشق کارشانند و کارشان را هیجان‌انگیز، سریع و اعتیادآور میدانند سلامتی و روابط اجتماعی‌شان در معرض آسیب است.
بیش از ۵۰ درصد افرادی که بیش از حد کار می‌کنند موقع آمدن به خانه زبان و نایی برای صحبت کردن ندارند. هیولت در مقاله‌ای در مجله‌ی نقد کسب‌و‌کار هاروارد (Harvard Business Review) می‌نویسد: کار بیش از حد موجب می‌شود رابطه‌ی بین زن و شوهر به خشونت و دعوا کشیده شود.» تحقیقات او همچنین ارتباط بین ساعات کار طولانی و بی‌خوابی مزمن، افزایش وزن، ناباروری و حمله‌ی قلبی را تایید می‌کنند.
به هر دلیلی به نظر می‌رسد ۵۵ ساعت و یا حتی ۴۹ ساعت کار برای سلامت کارکنان و کارایی آنها مضر است. علم می‌گوید که شرکت‌تان با یک ساعت کار اضافی یا دو روز کارِ بیشتر چیزی به دست نمی‌آورد. بنابراین اگر سلامتی، شادی و ارتباطتان با دیگران باارزش است به هیچ وجه بیشتر از ۵۰ ساعت در هفته کار نکنید.
The post مضرات کار بیش از حد که افراد موفق میدانند! appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com
