بایگانی دسته ی : جامعه

شهروند نوشت: تصویر پیرزن اهوازی که با ضربه شوکر مأموران شهرداری نقش بر زمین شده، چند روزی است که در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود؛ اما حالا نه‌تنها مسئولان شهرداری اهواز که رئیس شورای این شهر هم اتفاق رخ داده را تکذیب می‌کند و می‌گوید: «تنها درگیری بین مأموران شهرداری و یک پسر جوان دستفروش بوده است که روز چهارشنبه اتفاق افتاد.»

در روزهای گذشته رسانه‌های محلی اهواز گفت‌وگویی با «سمیر» پسر پیرزن اهوازی را منتشر کرده‌اند که از حال وخیم مادرش بعد از درگیری با شوکر مأموران شهرداری اهواز خبر داده بود: «روز ١۶ آذر یک اکیپ ١٠ نفره از اجراییات شهرداری اهواز که همه شوکر برقی دست‌شان بود، وارد خیابان خوانساری (حراجی‌ها) شدند. آنها از میان همه دستفروشان به مادر ۷۰ ساله من که جلوی مغازه خودم، نرسیده به خیابان طالقانی (طلافروشان) بساط پهن می‌کند، حمله‌ور شدند و با شوکر برقی او را نقش زمین کردند.» «سمیر» که تقریبا ۴۰‌سال دارد و در مغازه کوچک خود سیخ و منقل می‌فروشد، در این باره می‌گوید: «مادر من زنده است ولی وضع مناسبی ندارد. بعد از آن حادثه چند ساعتی در بیمارستان امام(ره) بستری شد. الان هم روزی دوبار به بیمارستان می‌بریمش. حالا هم به کلانتری ١٣ اهواز مراجعه و شکایت کرده‌ایم.»

اما در پیگیری‌هایی که «شهروند» از ماجرا داشت، دو نفر از اعضای شورای شهر اهواز به جای تأیید حادثه درگیری میان پیرزن و مأموران شهرداری، حادثه مشابه دیگری را که روز چهارشنبه اتفاق افتاده بود، توضیح دادند. هوشنگ شیر مردی، رئیس شورای شهر اهواز توضیحاتش درباره این حادثه را این‌گونه شروع می‌کند: «در جریان جمع‌آوری دستفروشان در شهر اهواز، روز چهارشنبه یکی از دستفروشان مرد، به این اقدام مأموران معترض شده بود که همین مسأله سبب شد تا از سوی مأموران شهرداری بازداشت شود، ظاهرا بعد هم با رضایت ماجرا ختم به خیر شد.» او ادامه می‌دهد: «متأسفانه این افراد خواهان بازگشت به هسته مرکزی شهر هستند. طبق مصوبه پیشین شورای شهر قرار بود که دستفروشان در مرکز شهر بساط نکنند و به بازارچه‌های محلی بروند اما همچنان اصرار دارند که به محله‌های قبلی برگردند. قبلا هم با مأموران شهرداری درگیر شده و چند نفری را هم مجروح کرده‌اند. ما هم به‌عنوان نمایندگان مردم از آنها حمایت می‌کنیم؛ اما به صورت قانونی. البته اینها هم بیشتر مظلوم‌نمایی می‌کنند.»

او با اشاره به اتفاقی که برای این دستفروش رخ داد، می‌گوید: «مأموران به این مرد جوان گفته بودند که بساط خود را جمع کند اما او مقاومت کرده بود که درنهایت نیروی انتظامی با آنها برخورد کرد.» او در پاسخ به اینکه آیا استفاده از شوکر توسط مأموران شهرداری مورد تأیید است، می‌گوید: «مأموران شهرداری مجهز نیستند، اما قطعا مأموران نیروی انتظامی که همراه آنها هستند، شوکر دارند.» پس ماجرای پیرزن اهوازی که در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده است، چیست؟ یعنی مصاحبه‌هایی که با رسانه‌ها هم شده دروغ است؟ شیر مردی در پاسخ به این سوال می‌گوید: «درگیری با هیچ زنی در شهرداری گزارش نشده است. بنده به‌عنوان رئیس شورای شهر این موضوع را تأیید نمی‌کنم.» اما پسر این پیرزن از حال وخیم مادر خود خبر داده است. رئیس شورای شهر در این‌باره می‌گوید: «من حتی فیلم و عکس آن را هم ندیده‌ام. اما اگر واقعا مدعی هستند، بیایند به من مراجعه کنند تا ماجرا را بررسی کنم. قطعا اگر واقعیت داشته باشد، با خاطیان برخورد می‌شود. در مورد اخیر هم من از شهردار می‌خواهم که برخورد با فرد خاطی را در دستور کار قرار دهد.»

حیدری، رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای شهر اهواز هم ماجرای درگیری پیرزن را به‌طور کامل تکذیب می‌کند: «معاون خدمات شهری در تماس با من گفت که ماجرای پیرزن صحت ندارد و افرادی هستند که علیه من این اخبار را در صفحات مجازی منتشر کرده‌اند.»

با وجود این خبرنگار روزنامه همشهری خوزستان در مراجعه حضوری به مغازه پسر پیرزن دستفروش اهواز اعلام کرده که او بیشتر از ٧٠‌سال سن دارد که با ضربه شوکر نقش بر زمین شده است. اگرچه علیرضا حلاج، سرپرست خدمات شهری شهرداری اهواز همچنان در گفت‌وگو با این نشریه تصویر منتشرشده از زن دستفروش را غیرواقعی می‌داند: «این تصویر به هیچ‌وجه صحت ندارد. تنها مأموران نیروی انتظامی از شوکر استفاده می‌کنند. مأموران اجراییات شهرداری از این ابزار استفاده نمی‌کنند.»بنابراین طی دو روز دوحادثه برای دستفروشان در شهر اهواز رخ داده که یک مورد آن هنوز تأیید نشده است. حالا البته مسئولان فرمانداری اهواز به این موضوع ورود کرده‌اند.

علی مظفری، معاون سیاسی، اجتماعی فرماندار اهواز با بیان این‌که هیچ‌ کدام از مأموران شهرداری اهواز حق برخورد با دستفروشان را ندارند، به ایرنا گفته است: «مسأله ضرب و شتم این دستفروشان پیگیری و با مأمور خاطی در این ماجرا برخورد می‌شود. حتی درصورتی که قوانین ازسوی عده‌ای از افراد ازجمله دستفروشان رعایت نشود، شهرداری اهواز باید حقوق شهروندی آنها را به جا آورد.» او همچنین ساماندهی دستفروشان را از برنامه‌های فرمانداری اهواز دانسته است: «دراین زمینه جلسات متعددی برگزار شده و چندین نقطه ازسوی شهرداری به‌عنوان محل استقرار دستفروشان جانمایی و پیشنهاد شده است. دستفروشان نیز پیشنهاداتی ازجمله اختصاص بخشی از پارکینگ رفاه در مرکز شهر را مطرح کرده‌اند که هنوز درحال کارشناسی است و درصورت موافقت مسئولان متولی، نهایی می‌شود.»

٢٩ آبان‌ماه هم انتشار فیلم سیلی‌‌زدن مأمور سد معبر شهرداری فومن بر صورت زن دستفروش سروصدای زیادی به پا کرد. بعد از این ماجرا مسئولان شهرداری این شهر از زن دستفروش دلجویی کردند و مأمور خاطی هم تعلیق شد.

گفت‌وگو با دستفروش اهوازی: قاضی گفت فیلم نداشتی زندان می‌رفتی

چند ماهی است ازدواج کرده. از ٧‌سال قبل با دستفروشی در بازار عبدالحمید اهواز روزگار می‌گذراند. محمد عبیداوی، پسرجوان ٢٣ساله‌ای است که در روزهای گذشته تصویرش مانند تصویر پیرزن اهوازی که روز سه‌شنبه ١۶ آذر با مأموران شهرداری اهواز درگیر شده بود، در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. او ظهر روز چهارشنبه تازه می‌خواست در بازار بساط کند که یکی از مأموران شهرداری اهواز درگیری را با او آغاز کرد؛ آن هم با شوکر و خودروی مخصوص شهرداری.

روز چهارشنبه چه اتفاقی برای شما در بازار اهواز افتاد؟

ساعت یک ظهر روز چهارشنبه تازه داشتم در بازار بساط می‌کردم که سامان سعیدی که از مأموران شهرداری است، با خودرو به سمت بساط من آمد و درحالی که سرعت زیادی داشت، از روی جنس‌های من رد شد. با عجله فریاد زدم که الان بساطم را جمع می‌کنم اما فحاشی کرد. بعد هم با باتوم برقی به طرفم آمد و من را زد. بعد هم چند نفری آمدند من را به کلانتری بردند.

شکایت کردید؟

بله من همان موقع درشعبه ١٣ کلانتری از او شکایت کردم اما به من گفتند که رضایت بده. گفتم: رضایت نمی‌دهم. من فیلم داشتم و آن را به قاضی نشان دادم. او هم گفت: اگر این فیلم را نداشتی، حتما زندان می‌رفتی.

در نهایت کی از آن‌جا بیرون آمدید؟

چهارشنبه ساعت ۴ عصر.

قبلا هم با مأموران شهرداری درگیری داشتید؟

بله. من کار دیگری بلد نیستم. هیچ پولی هم ندارم که بتوانم شغل دیگری برای خودم دست و پا کنم. همه زندگی‌ام در بساط بازار و دستفروشی خلاصه می شود. نمی‌دانم اگر این شغل را هم از من بگیرند، باید چه کنم و کجا بروم. با همین دستفروشی هم نمی‌توانم نان شبم را دربیاورم. پول همین جنس‌ها را هم که دربساطم بود، قرض کردم.

آیا صدمه‌ای هم دیدید؟

صدمه جسمی ندیدم اما تمام لباس‌هایم را پاره کردند. همه اهالی بازار هم شاهد هستند.

واقعا شوکر داشتند؟ چون تا همین حالا مسئولان شهرداری آن را تکذیب کرده‌اند؟

بله باتوم برقی داشتند.

بعد از این ماجرا مسئولان شهرداری از شما دلجویی نکردند؟

نه. هیچ تماسی با من گرفته نشد.

قبلا هم با همین مأمور درگیر شده بودید که اینطور برخورد کرد؟

نه. قبلا هیچ برخوردی با او نداشتم.

کجا زندگی می‌کنید؟

از چهارماه قبل که ازدواج کرده‌ام، درخانه کوچکی در محله علوی زندگی می‌کنم.

دانشگاه هم رفته‌اید؟

نه. من همان مدرسه را هم به زور تمام کردم. پول نداشتم که به دانشگاه بروم. دو تا کارتن حوله برای دستفروشی دارم که آن را هم با پول قرضی خریده‌ام.

منبع: alef.ir

از میان معدود جمعیت بومیِ باقی مانده از زلزله سال ۸۲ در بم، هستند عده‌ای که خود را به سکوت ارگ تاریخی سپرده‌اند و هر روز بخشی از آن خاطرات را با خشت‌های نو پیوند می‌زنند تا حداقل اگر نتوانسته‌اند پاره‌ تن‌شان را از زیر آوار نجات دهند، هویت شهرشان را زنده نگه دارند. آن‌ها ۱۳ سال است که پرستار ارگ شده‌اند و زخم‌هایش را مرحم می‌زنند، اما امان از زخم‌های کهنه‌ی خودشان که هر بار نمک رویش پاشیده می‌شود. ۱۲۱ نفر که ۸۰ درصدشان بومی بم هستند و هر روز به ارگ تاریخی می‌آیند و پیش از آن‌که شهر از خواب بیدار شود، کارشان را شروع می‌کنند، ماموریت‌شان را پایگاه میراث جهانی بم تعریف کرده است. هر کدام زخم گوشه‌ای را وصله می‌کند، آن‌هم با خشت و کاه‌گل‌های مانده که بوی ناخوشی دارد و ریه را آزار می‌دهد. خیلی‌هایشان پیش از زلزله اینجا کار می‌کردند، برخی‌ از آن‌ها بالای ۲۰ سال سابقه‌ کار در ارگ بم دارند و حالا استاد کار ماهری شده‌اند که حتی بعد از بازنشستگی توان دل کندن از این خشت‌ها را ندارند. شاید علت اصلی‌اش دخل و خرج سنگین زندگی باشد، اما تواضع به خرج می‌دهند و درباره‌اش صحبتی نمی‌کنند. جوان‌ترها اما بی‌پرواتر هستند، می‌خواهند از حق استادکارها و کارگرانی که چهار ماه است ریالی کف دست‌شان نگذاشته‌اند، دفاع کنند. یکی‌شان که سبزه‌رو است و هیکل درشتی هم دارد، در حال آماده کردن کاهگِل برای استادکارش است که می‌گوید؛ ارگ پاره تن من است، پاره تن همه ما است، اما حیف که مسؤولان توجهی به آن نمی‌کنند. مرد جوان که ۱۳ سال است در ارگ بم کار می‌کند، ادامه می‌دهد: اینجا شرایط سختی حاکم است. ما کم‌ترین پایه دستمزد را دریافت می‌کنیم. حقوق‌ها را هم که همیشه هم با چندماه تاخیر می‌دهند. به خاطر همین کارگرها یکی یکی می‌روند. ماندن دیگر فایده‌ای ندارد. او می‌گوید: دیگر پول ندارند نیروی جدید بگیرند، چند سالی می‌شود که نیروی جدید نگرفته‌اند. نزدیکی‌های حاکم‌نشین و سربازخانه، مردان بیشتری مشغول کارند، کاهگل‌های تیره را روی دیوار قدکوتاهی ماله می‌کشند. یکی‌شان می‌گوید؛ اینجا باقی‌مانده یک خانه‌ی قدیمی است، اطلاعات بیشتری درباره‌ش ندارد. از زلزله‌هایی حرف می‌زند که گاه و بی‌گاه قلب بم را می‌لرزاند و اگر شدت داشته باشد دور از چشم همه، تکه‌ای از خشت‌های ارگ را جدا می‌کند. یکی‌شان آدرس خشت‌های افتاده را خیلی خوب می‌داند، اما نشان نمی‌دهد؛ به جای آن می‌گوید: خشت‌های جدا شده را دوباره مرمت می‌کنیم، تازه زلزله اگر شدید باشد، خشت‌ها را جدا می‌کند،‌ این کار هر زلزله‌ای نیست. سر دردِ دل‌شان باز می‌شود؛ از زمستان غم‌انگیز ۱۳ سال پیش می‌گویند که خانه‌شان در نزدیکی ارگ بود و آوار شد. یکی‌شان که ریزاندام، اما جا افتاده‌تر است بغض می‌کند و می‌گوید: «نه تنها خانه‌های اطراف ارگ، کل شهر ویران شد. روز بدی بود. اینجا حتی یک نفر هم نیست داغ‌دیده نباشد. من چهار برادر و چهار خواهر داشتم، سه تای‌شان معلم بودند و یکی‌شان هم ماما، اما حالا هیچ‌کدام‌شان را ندارم، حتی پدر و مادرم را. زن و بچه‌هایم سالم‌اند، اما هر گُلی بوی خودش را دارد.» بعد هم زخم دیوار کوتاه ارگ را می‌پوشاند. از ترسی حرف می‌زند که بعد از ۱۳ سال هنوز از ذهن وخانه‌ی مردم بم بیرون نرفته است و می‌گوید: ما هنوز هم داخل حیاط خانه‌مان کانکس داریم و شب‌ها در آن می‌خوابیم، چون می‌ترسیم. تقریبا همه‌ی شهر اینطور است. او بعد از زلزله به ارگ آمده، دامادش او را اینجا آورده است، از حقوقی که چهار ماه است برای دومین‌بار به تعویق افتاده حرفی نمی‌زند، بیشتر دلش می‌خواهد از ۱۵ میلیون تومانی که بعد از زلزله به مردم شهر دادند تا خانه‌هایشان را بسازند، ولی کفاف نداد و خیلی‌ها را سرگردان شهرها و روستاهای دیگر کرد و ۴۰۰ هزار تومان پول خونی که برای هر نفر کشته دادند حرف بزند، اما به جای همه‌ی این‌ها بغض سنگینی می‌کند و دیگر ادامه نمی‌دهد. در بخش حکومتی و نظامی دژ خشتیِ بم، استادکاران و مرمتگران بیشتری مشغول کارند. ارگ حدود ۱۸۰ هزار مترمربع مساحت دارد که زلزله بیش از ۸۰ درصد آن را ویران کرد، با وجود اقدامات مرمتی، اما هنوز بخش‌هایی از آن قابل دسترسی نیست، از قلعه نظامی بهتر می‌توان حجم ویرانی را دید. رسیدن به این قسمت به نزدیک‌های ظهر می‌کشد. مرمت قلعه هنوز ادامه دارد، داربست‌های زیادی نصب شده تا حائل دیوارهای خشتی سُست باشد. تابلوی ورود ممنوع برای بازدیدکننده نصب نشده، اما داربست‌ها و ویرانه‌های پشت دروازه نشان می‌دهد اینجا برای بازدید هنوز آماده نیست، مرمت‌گران با حساسیت اخطار می‌دهند که نباید وارد این قسمت شد. گروهی از مرمت‌گران سایه گرفته‌اند و درحال نوشیدن چای هستند، از حقوق‌هایی می‌گویند که ماه‌ها است پرداخت نشده و از تعصبی حرف می‌زنند که اجازه نمی‌دهد حتی با اوضاع بد اقتصادی که گرفتارش شده‌اند، کار را رها کنند. استادکار کهنسالی دور از آن جمع در کنج دنجی استراحت می‌کند، متواضعانه می‌گوید: هفت سال است بازنشست شده‌ام، اما از ارگ نرفته‌ام، آزاد کار می‌کنم. روزمزدی هستم، به استادکار روزی ۴۰ هزار تومان می‌دهند. البته فعلا حقوق نمی‌دهند. در محوطه‌ی بیرونی یکی از نگهبان‌ها، ماشین‌آلات درحال استراحت را نشان می‌دهد و می‌گوید: همه این‌ها با پول خارجی‌ها خریده شده، اصلا ارگ هم با همان پول‌ها مرمت شده، وگرنه اگر قرار بود از داخل پول بدهند که مثل حقوق‌ها می‌شد. مردان خسته‌ی ارگ چند روزی دست از کار کشیدند تا پول زحماتشان را طلب کنند و دست آخر هم بدون نتیجه باز هم به خشت‌های بم پناه بردند. از اول سال تا حالا این دومین‌بار بود که کارگران و مرمت‌گران بم به خاطر عقب افتادگی در پرداخت حقوق ماهانه، حرکت اعتراضی انجام دادند. دفعه‌ی پیش اواخر مردادماه بود، درحالی‌که پنج ماه از پرداخت حقوق خبری نشده بود و از آمدن سلطانی‌فر ـ رییس‌ پیشین سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ـ به بم هم سه ماهی می‌گذشت، و حالا نیمه‌ی آذر که چهار ماه است از حقوق‌ها خبری نشده و سفر رییس جدید سازمان به کرمان هم اثری در تغییر اوضاع این پایگاه جهانی نداشته است. فرهاد عزیزی ـ مدیرکل امور پایگاه‌های میراث جهانی ـ این اوضاع را فقط محدود به بم ندانسته و مشکل را به تخصیص ندادن اعتبارات ربط داده و گفته که از اول سال تا حالا برای کل پایگاه‌های جهانی فقط ۱۵ درصد اعتبار را گرفته‌اند. عزیزی خودش هم از این وضعیت شاکی است و گفته که «آیا فقط ما باید میراث جهانی کشورمان را ثبت کنیم؟ وقتی نمی‌توانیم حداقل حقوق کارگران را بپردازیم چطور انتظار دارید آن‌ها را مدیریت کنیم و زیرساخت برای حضور گردشگران آماده شود. مسؤولان و کارگران پایگاه‌ها در ایران با سیلی صورتشان را سرخ نگه می‌دارند.» گزارش از سمیه حسنلو، خبرنگار ایسنا

منبع: baharnews.ir

دکتر مهرداد باقری افزود: بلافاصله روند مداوای این کودک با کمک متخصصان مستقر در اورژانس آغاز شد اما به دلیل رضایت نداشتن خانواده، قطع دست وی از ناحیه مچ در اتاق عمل انجام نگرفت.وی اظهار کرد: این کودک تا پیش از ظهر امروز در بخش جراحی این بیمارستان حضور داشت که با اصرار خانواده اش برای ادامه درمان به یکی از مراکز درمانی کرمانشاه منتقل شد.اسلام آبادغرب با ۱۵۰ هزار نفر جمعیت در ۵۵ کیلومتری غرب کرمانشاه قرار دارد.

منبع: baharnews.ir

مجتبی عبدالهی  در خصوص آخرین وضعیت جمع آوری متکدیان از سطح معابر شهر تهران با بیان اینکه متاسفانه تکدی گری یک ناهنجاری اجتماعی است که برای رفع آن باید همشهریان اهتمام ویژه‌ای داشته باشند گفت: متاسفانه عمدتا متکدیان نیازمند نیستند و به عنوان یک شغل تکدی گری را انتخاب کرده‌اند و از آنجایی که مردم شهرمان افرادی مهربان و دلسوز هستند درآمد خوبی نیز دارند.وی با بیان اینکه جلسات زیادی با فرمانداری و استانداری در خصوص ساماندهی این متکدیان برگزار شد و نهایتا شهرداری تهران نسبت به جمع آوری این افراد متعهد شد گفت: در دو سه ماه اخیر که وظیفه جمع آوری متکدیان به شهرداری تهران سپرده شده است بیش از ۷۰۰۰ متکدی از سطح معابر شهر جمع آوری کردیم که طبیعتا برای چند روز این افراد نگهداشته می‌شوند و دوباره به سطح معابر باز می‌گردند. خلاء قانونی در جمع آوری متکدیان کودک و تغییر رویه باندهای تکدی‌گری معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران با اشاره به پشت پرده حضور گسترده متکدیان کودک در معابر شهر گفت: در معابر شهر کمتر می‌توان متکدی بزرگسال مشاهده کرد اما از آنجایی که قانون در جمع آوری متکدیان کودک خلأ دارد و سرکرده‌های باندهای تکدی گری نیز این موضوع را می‌دانند، نسبت به جذب کودکان برای گدایی اقدام کرده‌اند.وی افزود: بر اساس قانون شهرداری تنها مسئولیت جمع آوری متکدیان بزرگسال را دارد و ساماندهی متکدیان کودک بر عهده بهزیستی و نیازمند اخذ دستور قضایی است بر همین اساس می‌بینیم که این روزها تعداد متکدیان کودک افزایش یافته است و مردم باید دقت داشته باشند که نباید به این افراد کمک کنند چرا که هر ریالی که به این کودکان کمک می‌شود به جیب سرکرده باند ریخته می‌شود و این فرد تشویق می‌شود تا تعداد بیشتری کودک جذب کند. عبدالهی با بیان اینکه به دلیل این خلأ قانونی باندهای تکدی‌گری تغییر رویه داده و به سمت جذب کودکان پیش رفته‌اند گفت: مردم باید بدانند که متکدی نیازمند واقعی نیست و در پس این کودکان باندهای تکدی‌گری وجود دارند. وی در پایان در خصوص ساماندهی شبه متکدیان که بعضا در معابر و سر چهارراه‌ها با در دست گرفتن اشیاء کم بهاء همچون دستمال کاغذی و فال اقدام به تکدی‌گری می‌کنند گفت: ساماندهی و جمع آوری این افراد نیز در دستور کار قرار دارد و در حال فراهم ساختن زیرساخت‌های آن هستیم.

منبع: baharnews.ir

به گزارش ایران خبر، دیروز بالای ۶۰ هزار نفر برای تماشای بازی استقلال و تراکتورسازی به ورزشگاه آزادی رفتند و در این بین تصویری منتشر شد که نشان می داد یکی ازهواداران استقلال، با وجود سختی های فراوان، چطور خود را به ورزشگاه آزادی رسانده است. این تصویر پسری استقلالی بود که آمده بود تا برد تیمش را نگاه کند ولی مثل همه آبی هایی که آمده بودند، با ناراحتی ورزشگاه آزادی را ترک کرد و به خانه اش برگشت. تصویری که کاش بازیکنان استقلال و کادرفنی اش آن را ببینند و به خود بیایند.

منبع: irankhabar.ir

به گزارش ایران خبر، این آسیب (RSI) زمانی اتفاق می افتد که فشار زیادی روی یک مفصل ایجاد می شود و تاندون ها و عضلات دور آن را می کشد. وقتی این فشار به طور مکرر ادامه یابد، بدن زمانی برای نوتوانی خود و استراحت نخواهد داشت. در این هنگام، بدن با افزایش میزان مایعات آن ناحیه (ادم) برای کاهش فشار روی تاندون یا عضله واکنش نشان می دهد.
 
این نوع آسیب سیستم عضلانی اسکلتی و دستگاه عصبی ممکن است توسط انجام کارهای یکنواخت، کارهای دشوار بدنی، قرار گرفتن در برابر ارتعاش ها، فشار یا فشرده شدن مکانیکی و یا قرار گرفتن در موقعیت های سخت به صورت دائمی ایجاد می شود.
 
این بیماری با نام های ترومای تجمعی و یا اختلالات و آسیب های تکراری استرس، صدمات حرکت تکراری و یا اختلالات اسکلتی عضلانی و سندرم استفاده بیش از حد شغلی و یا ورزش نیز شناخته شده است.
 
مشکلاتی که در اثر آسیب فشار تکراری ایجاد می شوند عبارتند از:
– سندرم تونل کارپال: منطقه ای در مچ دست که عصب مدیان در آن وارد می شود، تونل کارپال نام دارد. در این سندرم عصب مدیان ورم می کند. هر گونه ورم در عصب این منطقه می تواند منجر به ایجاد درد و بی حسی و سوزن سوزن شدن و یا احساس ضعف در انگشتان دست شود.
 
– سرویکال رادیکولوپاتی: تحت فشار قرار گرفتن دیسک گردن که معمولا در اثر نگه داشتن گوشی تلفن روی شانه ایجاد می شود.
 
–  اپیکوندیلیتیس: درد پشت آرنج که بیماری آرنج تنیس باز هم نامیده می شود.
 
–  کیست گانگلیون: تورم و ایجاد توده ای روی مچ دست که در اثر یک ماده ژله  مانند که از پوشش مفصل یا تاندون تراوش می شود ایجاد می گردد.
 
–  دیستروفی رفلکس سمپاتیک: وضعیتی که در آن دست ها خشک و متورم می شوند و کنترل عضلات از بین می رود و درد به صورت مداوم وجود دارد.
 
– التهاب تاندون: پاره شدن و التهاب تاندون هایی که استخوان ها را به عضلات وصل می کند.
 
پیشگیری از آسیب فشار تکراری موقع کار با کامپیوتر
– محل قرارگیری مناسب برای کامپیوتر، تایپ کردن درست و درست نشستن موجب ارگونومیک شدن محیط کامپیوتر می شود (یعنی خستگی و ناراحتی کمتری ایجاد می کند) و از بروز آسیب های فشار تکرار جلوگیری می کند.

همیشه صاف بنشینید. قوز کردن یا دولا شدن روی کیبورد فشار زیادی روی گردن، پشت و ستون فقرات وارد کرده و موجب این آسیب می شود
 
– در مصرف کامپیوتر هم درست مثل سایر تجهیزات، هدف کاهش فشار و تکرار است تا اطمینان حاصل شود که استراحت کافی وجود دارد و طرز نشستن و قرارگیری صحیح است.
 
– مبلمان مربوط به کامپیوتر اگر موجبات درست نشستن را فراهم نکند، خطرساز خواهد بود. کامپیوتر نباید روی هر میزی که در دسترس است قرار گیرد. میز کامپیوتر میز مشخصی است که برای استفاده از آن طراحی شده است.
 
– اگر کامپیوتر توسط بیشتر از یک نفر استفاده می شود، راحت بودن صندلی تنها مسئله مهم نیست. باید بتوانید قد صندلی، زاویه پشت و محل قرارگیری دست ها را تنظیم کنید.
 
– کمر حتماً باید به جایی تکیه داشته باشد.
 
– برای تایپ کردن و استفاده از موس، مچ ها باید در وضعیت خنثی قرار گیرند نه خم شده یا کشیده شده.
 
– زاویه آرنج ها با بازوها باید ۹۰ درجه باشد. آرنج ها باید نزدیک پهلوهای بدن قرار بگیرند تا مچ دست تان را برای تایپ کردن خم نکنید.
 
نباید فاصله دست هایتان از کیبورد زیاد باشد، زاویه ساعد و بازو باید ۹۰ درجه باشد
 
– بالای مانیتور باید هم تراز با پیشانی کاربر باشد. فاصله  از مانیتور باید ۶۰ سانتیمتر باشد. اگر مانیتور توسط همه اعضای خانواده استفاده می شود، مانیتوری خریداری کنید که تنظیم آن ساده باشد.
 
– کیبورد باید ۷۰ تا ۷۵ سانتیمتر بالاتر از سطح زمین قرار داشته و قابل تنظیم باشد تا برای افراد بلندقدتر بالاتر رفته و برای کوتاه قدترها، پایین بیاید.
 
– همیشه صاف بنشینید. قوز کردن یا دولا شدن روی کیبورد فشار زیادی روی گردن، پشت و ستون فقرات وارد کرده و موجب این آسیب می شود.
 
– از سفت کردن شانه های خود خودداری کنید.
 
– پشت میز ، پاها باید در وضعیت راحتی قرار بگیرند و کف پاها باید صاف روی زمین باشد. در ضمن پاها و لگن باید عمود بر ستون فقرات باشند و زاویه آنها ۹۰ تا ۱۰۰ درجه باشد.
داشتن استراحت های مرتب بین کار برای پیشگیری از این آسیب ضروری است. شما باید چشم ها، پشت، مچ ها و گردنتان را هر نیم ساعت یکبار استراحت دهید
 
– محکم کوبیدن روی دکمه های کیبورد کاری غیرضروری است و می تواند هم به خود فرد و هم کیبورد آسیب بزند. یک تماس سبک برای تایپ کردن بهتر است.
 
– نباید فاصله دست هایتان از کیبورد زیاد باشد. زاویه ساعد و بازو باید ۹۰ درجه باشد. انگشتان و مچ دست نیز موقع تایپ کردن باید در یک راستا باشند.
 
– داشتن استراحت های مداوم و مرتب بین کار برای پیشگیری از این آسیب ها ضروری است. شما باید چشم ها، پشت، مچ ها و گردنتان را هر نیم ساعت یکبار استراحت دهید.
 
– انجام حرکات کششی، خوردن یک نوشیدنی یا تنقلات و یا قدم زدن در بین کار به شما کمک می کند در آینده دچار درد نشوید. دردناک شدن، خسته شدن، سوزش و خارش یا خشک شدن چشم ها، تار شدن دید یا دوبینی، حساسیت زیاد به نور همه از نشانه های فشار بر چشم هستند. از این رو باید هر از گاهی چشم هایان را از صفحه مانیتور گرفته و به چیزی دورتر تمرکز کنید. بودن نور مناسب و کافی موقع کار با کامپیوتر، فشار وارد بر چشم ها را کمتر می کند.
 
– خیلی اوقات آسیب های فشار تکراری با استفاده کردن از ابزارهای کار نامناسب ایجاد می شود. از این رو بهتر است در انتخاب صندلی، مانیتور، دستگاه ها و کیبوردتان دقت کنید و سایز مناسب را تهیه کنید.
 
درمان آسیب های فشار تکراری
علائم فشار تکرارشونده شامل سوزش، بی حسی و درد می شود که نشانگر وجود عصب پیشرونده و تخریب عضلانی است. اگر از خستگی مفرط و یا خشک شدن گردن و پشت تان شکایت دارید، حتما نزد پزشک بروید.
در صورت نادیده گرفتن درد و فقط مصرف داروهای مسکن برای تسکین درد، وضعیت بیمار وخیم تر و دوره درمان طولانی تر می شود
 
در صورت ابتلا به عارضه آسیب فشار تکراری، پزشکان انجام ورزش، فیزیوتراپی و مصرف دارو را توصیه می کنند که مدت زمان بهبود سه هفته تا شش ماه طول می  کشد.
در صورت نادیده گرفتن درد و فقط مصرف داروهای مسکن برای تسکین درد، وضعیت بیمار وخیم تر و دوره درمان طولانی تر می شود.
 
پزشک ممکن است برای از بین بردن تورم و درد، درمان های سرد را توصیه کند و برای کاهش اذیت و تسریع بهبودی نیز استراحت را سفارش نماید.
 
وقتی تورم و درد از بین رفت، پزشک یک برنامه توانبخشی را توصیه خواهد کرد که عضلات را به آرامی ورزش دهد و عدم حرکت مفصلی پیشگیری کند.
بخش دیگری از درمان، استفاده از داروهای ضدالتهاب برای از بین بردن درد است.

منبع: irankhabar.ir

‌روزی روزگاری هیاهو و سر و صدای فرزندان یک خانواده در حیاط خانه‌ باغ‌های باصفا و دویدن آنان دور حوض‌ کوچک با قهقهه‌های بلند و از ته دل، خاله‌بازی دختر بچه‌های محله و گل کوچیک بازی کردن پسرها حال و هوای دیگری به خانه‌ها و خیابان‌هایمان داده بود.

به گزارش ایسنا ، امروزه تمایل به فرزندآوری در بین زوجین جوان پایین آمده و کاهش فرزندآوری و سیر تحول جمعیت کشور به یکی از دغدغه‌های مسئولان نظام نیز تبدیل شده است.

در همین رابطه چند زوجین جوان درباره فرزندآوری مطالبی را عنوان کردند.

جوانان چه می‌گویند؟

فتانه‌ ۳۴ ساله که هشت سال از ازدواج با همسر ۳۶ ساله‌اش می‌گذرد در مورد اینکه چرا تاکنون صاحب فرزند نشده‌اند، می‌گوید: من و همسرم با هم به این نتیجه رسیده‌ایم که ابتدا صاحب خانه شویم تا خیالمان از بابت هزینه‌ها راحت شود.

وی اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین دلایلی که مانع شده من و همسرم اقدامی برای فرزندآوری داشته باشیم این است که فکر می‌کنیم صاحب فرزند شدن باعث سلب اختیارات‌مان می‌شود و دیگر نمی‌توانیم سر کار برویم و دغدغه‎ای به دیگر گرفتاری‎هایمان اضافه خواهد شد.

 این در حالیست که کیوان ۳۵ ساله که دارای سه فرزند پسر است، می‌گوید: من فکر می‌کنم فرزند یک پشتوانه در زندگی است، البته عقیده ندارم به اینکه مانند نسل‌های گذشته باید صاحب ۹ تا ۱۰ فرزند شد درعین حال تمایل دارم ۴ فرزند داشته باشم.

وی ادامه داد: همسر من اکنون شاغل است و فکر نمی‌کنم فرزندآوری ما و گرفتن مرخصی ۹ ماهه مانع رشد او در شغلش باشد.

اما سعید ۲۷ ساله است، ۲ سال است که ازدواج کرده و تاکنون موفق نشده شغل ثابت و درآمدزایی پیدا کند، او در مورد فرزندآوری به خبرنگار ایسنا گفت: چرا باید من و همسرم فرد دیگری را به دنیا بیاوریم، در حالی که از شرایط آینده خودمان مطمئن نیستیم از طرف دیگر آنقدر مشکلاتم در زندگی زیاد است که تحمل هیچ دغدغه اضافه‌ای را ندارم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا نگران آینده بی‌فرزند خود نیستید، افزود: من و همسرم تصمیم گرفته‌ایم تا بهتر شدن اوضاع زندگی‌مان و پیدا کردن یک شغل ثابت به فکر بچه‌دار شدن نباشیم.

تغییر نگرش خانواده‌های ایرانی به فرزندآوری

فرهاد طهماسبی دانشجوی دکترای جامعه شناسی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا گفت: فرزندآوری تابعی از شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بوده و تغییر نگرش خانواده‌های ایرانی نسبت به این مسئله باعث کاهش فرزندآوری بین زوجین شده است.

وی اضافه کرد: در جامعه امروزی ما داشتن فرزند کمتر ارزشمندتر از خانواده‎های پرجمعیت است و این تفاوت در شیوه زندگی نسل گذشته و نسل امروزی جهت جمعیت کشور را به سمت پیر بودن نشان می‌دهد.

مسائل اقتصادی، عمده دلیل کاهش فرزندآوری در خانواده‌های ایرانی

طهماسبی اظهار کرد: بالا رفتن هزینه‌ها در دنیای امروزه باعث شده که خانواده‌ها از پس هزینه‌های چند فرزند برنیایند و تلاش کنند شرایط و امکانات را برای تنها یک بچه مهیا کنند.

این جامعه‌شناس یادآور شد: فرزندان امروزی دستشان در جیب پدر و مادر است و خانواده باید خرج آنان را متقبل شود، در حالی که در گذشته فرزندان به سرعت به عناصری مولد و فعال تبدیل می‌شدند و پدر و مادر برای اینکه بار کمتری بر دوش خود بکشند، اقدام به فرزندآوری می‌کردند و فرزند نیز در کشاورزی، دامداری و… به والدین کمک می‌کرد.

مجرد بودن دیگر ضد ارزش نیست‌

وی ادامه داد: در جامعه امروزی مجرد بودن دیگر ضد ارزش نیست، چرا که بسیاری از افراد تمایل دارند تحصیل کنند و راه‌های ترقی را بپیمایند و فکر می‌کنند تشکیل خانواده و فرزندآوری دست و پاگیر است. بالارفتن سن ازدواج باعث کاهش احتمال بارداری و درنتیجه کاهش فرزندآوری می‎شود.

در ۳۰ سال آینده کشور ما با مشکل نیروی کار مواجه می‌شود

طهماسبی اشاره‌ای به بیکاری جوانان در کشور ما داشت و تصریح کرد: گرچه امروزه با این مشکل مواجه هستیم، اما در آینده به دلیل پیر بودن جمعیت با مشکل نیروی کار مواجه خواهیم شد و این قضیه جای نگرانی دارد و زنگ خطری برای جامعه است.

کاهش فرزندآوری با ارزش‌های هویتی، ملی و دینی ما سازگار نیست

این مدرس دانشگاه‌های لرستان افزود: کاهش فرزندآوری با ارزش‌های هویتی ملی و دینی ما مغایرت دارد و با توجه به اینکه جامعه شیعیان در اقلیت قرار دارند باید با کار فرهنگی و فراهم سازی شرایط مطلوب اقتصادی و اجتماعی زوجین جوان را به فرزندآوری تشویق کنیم.

کاهش ولادت در لرستان

در ادامه مصطفی امانی‌پور مدیرکل ثبت احوال لرستان به خبرنگار ایسنا گفت: مبحث جمعیت یکی از اساسی‌ترین و مهم‌ترین مباحث نظام است و دولت ها نیز سیاست‌های جمعیتی مختلفی را برای کاهش و یا افزایش جمعیت از قبیل سیاست‌های مستقیم شامل تشویق به ولادت و امر ازدواج تدوین می‎کنند.

وی ادامه داد: در ۶ ماهه نخست سال جاری، ۱۹ هزار و ۱۷۴ واقعه ولادت در استان به ثبت رسیده است.

امانی‌پور اضافه کرد: از این ولادت‌ها ۹۹۶۴(۵۲ درصد) پسر و ۹۲۱۰ دختر بوده‌اند و به ازاء هر ۱۰۹ پسر، ۱۰۰ دختر متولد شده است.

مدیرکل ثبت احوال لرستان اظهار کرد: از کل تعداد ولادت‌های ثبت شده ۱۳ هزار و ۱۱ مورد شهری(۶۷٫۹ درصد) و ۶۱۶۳ واقعه روستایی بوده است.

وی خاطرنشان کرد: همچنین در این مدت ۲۹۵ دوقلو و ۱۱ مورد سه‌قلو در استان متولد شده است.

امانی‌پور یادآور شد: ۹۹٫۵ درصد از کل ولادت‌های ثبت شده در مهلت قانونی ۲۵ روزه به ثبت رسیده‌اند.

به گزارش ایسنا، در ۶ ماهه نخست سال گذشته ۲۰ هزار و ۲۴۸ واقعه ولادت در استان ثبت شده و امسال شاهد کاهش ولادت هستیم.

ناباروری یکی از دلایل کاهش فرزندآوری

دکتر آسترکی، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی لرستان نیز با بیان اینکه یکی از دلایل کاهش ولادت‎ها ناباروری زوجین است، ادامه داد: عمده‌ترین دلیل ناباروری مشکلات آنتومیکی است.

وی اظهار کرد: لازم است زوجین جوان قبل از اقدام به بارداری با متخصص مشورت کرده و در صورت لزوم آزمایش های لازم را انجام دهند.

آسترکی یادآور شد: مراکز باروری در بررسی مشکلات ناباروری زوجین و رفع اختلالات احتمالی موثر هستند و وجود چنین کلینیک‎هایی البته با کاهش هزینه‎ها اقدامی در جهت افزایش تعداد فرزندآوری است.

معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی لرستان خاطر نشان کرد: یکی از برنامه‎های این دانشگاه تأسیس یک مرکز درمان ناباروری در استان است تا زوجین نابارور بتوانند بارور شوند.

با توجه به شرایط جمعیتی کشور و عواملی که بیان گردید، ضروری است که برای حل مسئله‌ی کاهش فرزندآوری برنامه‌‌ریزی صورت گیرد تا این مسئله تبدیل به بحران نگردد. از این ‌‌رو هم باید سیاست‌گذاری‎‌‌هایی در سطح کلان صورت گیرد و هم فرهنگ‌‌سازی در سطح خانواده‌‌ها انجام شود.

منبع: alef.ir

مدیر عامل آسایشگاه خیریه کهریزک گفت: به دلیل بدهی یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومانی به شرکت گاز برای چندمین بار اخطار قطع گاز را دریافت کرده ایم.

محمد رضا صوفی نژاد در گفت و گو با میزان گفت: در حال حاضر بیش از هزار و ۸۰۰ سالمند، معلول و افراد مبتلا به بیماری ام اس در آسایشگاه خیریه کهریزک حضور داشته و خدمات مختلف به این افراد ارائه می شود.

وی افزود: ۲۶۰ معلول ضایعه نخاعی نیز در منزل خود خدمات توانبخشی را از تیم های مراقبت در منزل کهریزک دریافت می کنند.

مدیر عامل آسایشگاه خیریه کهریزک با اشاره به دریافت نشدن هزینه از خانواده افراد معلول برای نگهداری از این افردا در مجموعه کهریزک خاطرنشان کرد: از مهر ماه سال جاری سازمان بهزیستی کشور تصمیم گرفت بابت حضور هر فرد معلول در آسایشگاه خیریه کهریزک ۱۳۴ هزار تومان خدمات توانبخشی پرداخت کند.

صوفی نژاد در خصوص هزینه نگهداری از یک سالمند و یا معلول در طول یک ماه اظهارکرد: در طول هر ماه به صورت میانگین خیرین مبلغی حدود ۵۴۰ هزار تومان برای نگهداری از هر معلول و یا سالمند به آسایشگاه خیریه کهریزک کمک می کنند اما هزینه نگهداری از هر معلول و یا سالمند با احتساب نیازهای ویژه این گروه ها، مبلغی حدود ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان است.

وی با ارائه آماری از سالمندان و معلولان مجهول الهویه حاضر در آسایشگاه خیریه کهریزک اذعان کرد: از ۱۸۰۰ نفری که اکنون در مجموعه خیریه کهریزک نگهداری می شوند ۳۷۰ نفر مجهول الهویه بوده و با توجه به اینکه این افراد خانواده ای ندارند، از سوی مراجع قضایی، شهرداری ها و سازمان بهزیستی کشور به آسایشگاه کهریزک معرفی شده اند.

مدیر عامل آسایشگاه خیریه کهریزک در رابطه با نحوه دریافت یارانه افراد مجهول الهویه گفت: یارانه این افراد به صورت مستقیم به حساب سازمان بهزیستی کشور واریز می شود و این سازمان طی یک فرآیند، مبلغ این یارانه را با احتساب سایر کمک ها به آسایشگاه می پردازد.

صوفی نژاد با تاکید بر افزایش مشکلات مالی آسایشگاه خیریه کهریزک تصریح کرد: متاسفانه میزان کمک های خیرین به آسایشگاه خیریه کهریزک کاهش یافته و در شرایطی که خیرین کمک های خود را به مجموعه ما ارائه نکنند، قادر به اداره کهریزک نخواهیم بود.

وی افزود: در حال حاضر آسایشگاه خیریه کهریزک مبلغ یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان به شرکت گاز بدهی داشته و این درحالی است که تاکنون در چند نوبت اخطار قطع گاز مجموعه کهریزک را ارائه کرده ایم.

مدیر عامل آسایشگاه خیریه کهریزک با اشاره به نیازهای اولیه معلولان و سالمندان حاضر در این آسایشگاه خاطرنشان کرد: یکی از اصلی ترین نیازهای افراد معلول و سالمند حضور در مکانی است که شرایط گرمایشی مناسبی داشته باشد و در صورتی که اخطارهای شرکت گاز عملی شود قطعا تعدادی از سالمندان و معلولان ما جان خود را از دست خواهند داد.

صوفی نژاد در پاسخ به این پرسش که آیا بدهی های مجموعه خیریه کهریزک تنها به بدهی به شرکت گاز خلاصه می شود؟، تاکید کرد: علاوه بر این بدهی، مبلغ ۱۷۰ میلیون تومان نیز به سازمان آب و فاضلاب بدهی داریم. مسئولان این سازمان این رقم را در ازای نظارت بر چاه های آب موسسه از ما طلب کرده اند و این درحالی است که چاه های حفر شده در اطراف کهریزک همه از سوی این مجموعه حفر شده است.

وی در خصوص آخرین آمار افراد پشت نوبت مانده جهت دریافت خدمات از مجموعه خیریه کهریزک اذعان کرد: در حال حاضر بالغ بر ۱۸۰ نفر از معلولان که عمده آنها جوان هستند جهت دریافت خدمات در پشت نوبت قرار داشته و امیدوار هستیم تمهیداتی فراهم شود تا بتوانیم این افراد را جذب کنیم.

مدیر عامل آسایشگاه خیریه کهریزک با ارائه آماری از تعداد مرگ سالمندان و معلولان در آسایشگاه کهریزک بیان کرد: در طول هر ماه ۱۰ تا ۱۵ تن از افراد حاضر در آسایشگاه خیریه کهریزک جان خود را از دست می دهند و بیشتر این افراد به دلیل کهولت سن فوت می کنند.

منبع: alef.ir

به گزارش ایران خبر، اسم «شپش یا پدیکولوز» که به میان می‌آید، خانواده‌ها نگران و هراسان می‌شوند و خیلی سریع به دنبال راهی برای از بین بردن این شپش می گردند.

افزایش شپش سر بیشتر در کودکان و نوجوانان و به خصوص دانش‌آموزان رخ می‌دهد که به دلیل فقدان آموزش لازم در خصوص پیشگیری و همچنین درمان پس از بروز این مشکل، در اغلب اوقات خانواده‌ها با مشکلاتی مواجه می‌شوند.

در گذشته هنگامی که شپش سر به سراغ دانش‌آموزان می‌آمد، تنها راه رهایی از آن، تراشیدن موی سر بود، اما اکنون راه‌های بسیاری در این خصوص وجود دارد که عدم اگاهی و عدم آموزش باعث بیشتر شدن و تسری آن به دیگران می‌شود.

وزارت آموزش و پرورش و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نقشی حساسی در اطلاع‌رسانی، آموزش و پیشگیری در ابتلای دانش‌آموزان به شپش سر دارند که اگر خانواده‌ها هم در این خصوص آموزش لازم را داشته باشند، می‌توانند در پیشگیری از این بیماری نقشی اساسی داشته باشند.

به نظر می‌رسد که جمله کلیشه‌ای «نبود اعتبارات» و یا «صرف ۹۸ درصد بودجه آموزش و پرورش برای پرداخت حقوق کارکنان» در این مجال جایی ندارد، چون به نظر می‌رسد این آموزش‌ها دیگر نیازی به صرف هزینه‌های گزاف و هنگفت ندارد.

شپش سر چیست؟

۱٫شپش‌ها، حشرات انگلی کوچک و معمولاً خاکستری رنگ هستند که در روی پوست سر انسان زندگی می‌کنند.

۲٫طول بدن شپشی که در روی سر زندگی می‌کند، حدود یک تا ۳ میلی متر است و بال برای پرواز ندارد.

۳٫شپش دارای ۶ پا است که توانایی چسبیدن به موی سر را دارد.

۴٫این حشرات امکان ورود به داخل پوست سر را ندارند.

۵٫شپش سر در بین کودکان و نوجوانان بین ۴ تا ۱۱ ساله شیوع بیشتری دارد.

۶٫شیوع شپش سر در بین دختران بیش از پسران دیده می‌شود.

۷٫زمان افزایش شپش سر در سنین مدرسه است.

۸٫شپش سر به نوعی واگیردار است و امکان انتقال از فردی به فرد دیگر وجود دارد.

۹٫حدود ۳۰ ثانیه طول می‌کشد که یک شپش از یک سر به سر فردی دیگر انتقال یابد.

۱۰٫سرایت شپش از طریق کلاه، شانه و بالش امکان پذیر است.

۱۱٫علامت شیوع به شپش سر، خارش بسیار زیاد است تا حدی که زخم در سر و تا پشت گوش‌ها سرایت کند.

۱۲٫ به علت کم توجهی خانواده‌ها و اطرافیان امکان انتقال به افراد دیگر وجود دارد.

۱۳٫شپش‌ها روزانه ۸ تا ۵۶ تخم روی سر و موی کودکان می‌گذارند.

روش‌هایی برای پیشگیری از بروز شپش سر در کودکان

۱٫در صورت بروز خارش در سطح سر، سریعا به پزشک مراجعه کنید.

۲٫معمولا خارش از پشت سر و اطراف گوش‌ها شروع می‌شود.

۳٫رعایت بهداشت کامل فردی، خانوادگی و اجتماعی

۴٫شپش به قسمتی از موی سر می‌ چسبد که دور از چشمان قرار می‌گیرد، لذا بازدید موی سر کودکان را در دستور کار قرار دهید.

۵٫یکی از راه‌های از بین بردن شپش موی سر، استفاده از شامپوهایی است که پزشکان تجویز می‌کنند.

۶٫از بالش، ملحفه و شانه افراد مبتلا به شپش استفاده نشود.

۷٫استحمام هر روز نیز به پیشگیری از شپش کمک می‌کند.

به گزارش فارس، دانش‌آموزان در مدارس نباید در فصل سرد سال کاپشن‌ها و لباس‌های گرم خود را روی یکدیگر آویزان کنند و یا اینکه در زنگ ورزش تمام لباس‌های خود را روی یکدیگر تلمبار کنند، زیرا این کار باعث ازدیاد و انتقال شپش به افراد سالم می‌شود.

روش‌های درمان و مقابله با شپش سر کودکان

۱٫در صورت مشاهده هرگونه علایم به پزشک مراجعه شود.

۲٫اصول بهداشتی فردی به دقت رعایت شود.

۳٫لباس‌ها به طور منظم تعویض و شست و شو شوند.

۴٫لباس‌ها پس از شست و شو اتو شوند.

۵٫لباس افراد مبتلا در آب جوش جوشانده شوند.

۶٫درمان شپش سر تا ۲۰ روز به طول می‌انجامد.

آموزش لازم برای پیشگیری و مقابله با شپش سر باید در مدارس برای دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها انجام شود تا در صورت بروز چنین بیماری، امکان مقابله و درمان وجود داشته باشد.

متأسفانه این آموزش در تمام مدارس انجام نمی‌شود و تعداد مربیان بهداشت مدارس نیز آنقدر کم هستند که نمی‌توانند وقت و زمان کافی را برای سلامتی دانش‌آموزان در نظر گیرند.

در آخرین حادثه وحشتناکی که شپش سر ایجاد کرد، مادر یک خانواده که فکر می کرد،  شپش سر در موهای سر فرزندانش زندگی می کنند، برای از بین بردن شپش سر دو کودک دختر و پسر خود، دست به دامن کود شیمیایی شد که این کار متأسفانه به مرگ دختر او منجر شد.

حسن ضیاءالدینی مدیرکل سلامت و تندرستی وزارت آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس اظهار داشت: بحث پدیکلوز در دنیا شایع است و در همه جوامع مشاهده می‌شود و به طبقه اجتماعی ارتباط ندارد.

وی با بیان اینکه دستورالعمل پیشگیری از شپش سر به آموزش و پرورش تمام استان‌ها ابلاغ شده است، گفت: آموزش والدین و معاینه دانش‌آموزان در برنامه آموزش و پرورش قرار دارد و این اقدام به طور پیوسته انجام می‌شود؛ در روستاها نیز خانه‌های بهداشت، این کار را انجام می‌دهند.

منبع: irankhabar.ir