بایگانی دسته ی : جامعه

سال ١٣٩١ برای انجام کاری شخصی به اصفهان سفر کردم. به توصیه بهروز مبصری، محقق و پژوهشگر موسیقی اصیل، برای ازدست‌ندادن فرصت دیدار ناهید دایی‌جواد و منوچهر شیخ‌صراف در این سفر- که بحق این دیدار برای من، غنیمتی بود – با خانم ناهید تماس گرفتم. خیلی حوصله من را نداشتند و من را از سر خود باز کردند به بهانه مشغله و نداشتن فرصت. شکوه‌کنان به شیخ‌صراف زنگ زدم و ایشان با آرامش گفتند: «شما بیا خانم ناهید با من! کاریت نباشد». نفس راحتی کشیدم. به اصفهان رفتم. با شیخ‌صراف تماس گرفتم و به منزل ایشان رفتم. ایشان و همسر محترمشان به‌گرمی پذیرای من شدند. خانم ناهید هنوز نیامده بودند و من مشتاق و چشم به در که این هنرمند را ملاقات کنم. می‌خواستم به‌همراهشان سفر کنم به عمق خاطرات موسیقایی پدران و مادران سرزمینم. سرانجام انتظار به‌سر رسید. دوست‌داشتنی‌تر از تصورم بودند. دوست داشتم به احترام موسیقی فاخر سرزمینم زانو بزنم و دستشان را ببوسم.

ساعاتی طولانی گفت‌وگو کردیم. با حوصله و بدون نشانی از خستگی در چهره و صدای مهربانش به سؤالات من و حتی بیشتر از آن پاسخ دادند. آن‌قدر به آن جمع احساس تعلق داشتم که گویی سال‌هاست در بین آنها بوده‌ام. با انرژی و شعفی وصف‌نشدنی به محل اقامتم برگشتم. طعم شیرین این ملاقات همچنان در جان من است. در آغاز در معرفی خودشان چنین گفتند: «من متولد ٢٨ اردیبهشت سال ١٣٢١ هستم. پدر و مادر من دخترعمو و پسرعمو بودند و حاصل این وصلت سه فرزند بود، یک دختر و دو پسر، برادرهای من هیچ‌کدام با موسیقی آشنایی نداشتند. نمی‌دانم چطور شد که من از کودکی به موسیقی علاقه‌مند بودم و از ابتدا من را تشویق می‌کردند که صدایت خوب است و می‌شود شنید. من از رادیو موسیقی گوش می‌کردم. خوشبختانه از رادیو مرتب موسیقی پخش می‌شد و من هم می‌شنیدم و یاد می‌گرفتم. علاقه زیادی به صدای منوچهر همایون‌پور داشتم. ما در محله احمدآباد اصفهان زندگی می‌کردیم و دوران کودکی من تا نوجوانی آنجا گذشت و بعد نقل‌مکان کردیم به محله عباس‌آباد که در آنجا وارد دانشکده ادبیات و در همان محله با آقای پازوکی آشنا شدم که فعالیت رسمی هنری من از آنجا شروع شد. سال ١٣۴١ وارد رادیو شدم. آن زمان آقای پیرنیا بودند و شدم خواننده گلها، از سالی که وارد رادیو شدم معلم بودم، چهار سال آموزگار بودم و بعد رفتم دانشگاه در امور دانشجویی کار کردم. سال ١٣۵۵ با کیوان قدرخواه ازدواج کردم. مجددا برگشتم به آموزش‌وپرورش تا سال ١٣٧۴ که بازنشسته شدم». ادامه گفت‌وگویمان به شرح زیر است:

در مورد آثار و فعالیت هنری‌تان توضیح دهید.

کارهایی که در رادیو اصفهان انجام دادم، در کنار آقای کسایی بودم و با ارکستر رادیو اصفهان که عبارت بودند از: مرحوم علیخان ساغری، سیروس ساغری، مرحوم سعادت‌الله نورده، مهندس قدرت‌الله راستی، دکتر ابوالفضل سهیلیان، آقای جمشید شاهین، آقای ابراهیم گوهری، آقای جهانگیر بهشتی و آقای هوشنگ سراج که ضمن فعالیت در رادیوی اصفهان، به دعوت آقای پیرنیا، به تهران هم می‌آمدیم.
آهنگ‌هایی که در رادیو اصفهان اجرا کردم، ساخته آقای جهانبخش پازوکی، آقای حسن کسایی، آقای هوشنگ سراج و آقای سیروس ساغری بودند و کارهایی که در برنامه گلها اجرا شد، ساخته آقای روح‌الله خالقی، آقای تجویدی و آقای معروفی از عارف قزوینی و چندتا هم از جهانبخش پازوکی. اشعار هم از بهادر یگانه و رهی معیری بود که در آن زمان در قید حیات بودند و آهنگی بود از آقای معروفی با اشعار خانم سیمین بهبهانی.

گفته می‌شود شما ٩٢ کار، ضبط کرده‌اید.

بله همین‌طور است، منتها هیچ‌کدام از آنها باقی نمانده‌اند. در ابتدای انقلاب تمام آرشیو رادیو اصفهان از بین رفت و کارهای من هم از بین رفت، خیلی از این کارها با همراهی استاد کسایی بود که وجود ایشان واقعا غنیمت بود. سعی کردیم که دوباره کارها را اجرا کنیم؛ اما نشد، موضوع، وجود آقای کسایی بود که در جمع ما باشد.

درحال‌حاضر کدام آثارتان باقی است؟

برنامه گلها، همه، هست؛ ١۵ برنامه گلها و ١١ تا گلهای رنگارنگ است، سه تا شاخه گل و یک گلهای صحرایی و چند آهنگ تک‌تک که از آهنگ‌های آقای پازوکی بود، آهنگ‌های آقای هوشنگ سراج هست، یکی، دو تا از کارهای آقای کسایی هست که همه این کارها روی کاست است که باید روی سی‌دی برگردانده شود.

در مورد آهنگ غروب کوهستان بگویید.

این آهنگ در ابتدا خیلی عریض و طویل بود و اورتور خیلی مفصلی داشت و به نام «دره خاموش» بود و با شعری از جهانبخش پازوکی. بار اول در رادیو اصفهان اجرا و ضبط شد؛ با همان ارکستری که نام بردم. منتها آن موقع اجازه نداشتیم به صورت رسمی آن را پخش کنیم. فقط ضبط کردیم که یادگار بماند. چون خانواده‌ام مخالف آوازخواندن من بودند که آن هم داستان خود را دارد، پدرم خیلی دوست داشت من آواز بخوانم. منوچهر سلطانی، پسرخاله مادرم بودند و رفیق صمیمی پدر، این دو اغلب با هم وقت می‌گذراندند. یکی از مشوقان من بودند برای آوازخواندن و همیشه به پدر می‌گفتند: «باقی -نام پدر من عبدالباقی بود- ناهید را بفرست رادیو». ایشان شاگرد بسیار خوب مرحوم صبا بود. ویلن خیلی خوب می‌زد و آهنگ‌ساز برجسته‌ای بود. شعر آهنگ‌هایشان را هم خودشان می‌گذاشتند. یکی از قشنگ‌ترین کارهای ایشان توسط خانم پوران اجرا شد در برنامه گلها در بیات ترک و دو‌تا را هم آقای کسایی آوردند رادیو اصفهان که «ای جدایی» را من اجرا کردم. یادشان بخیر. متأسفانه ایشان به اصرار همسرشان رفتند آمریکا و در آنجا به خواست ایشان آمار خواندند. هنرمندی که دکترای آمار گرفت! متاسفانه دو، سه سال پیش در مریلند آمریکا فوت کردند و بسیاری ازآهنگ‌هایشان توسط هنرمندان دیگر اجرا شد و نبودند که از آهنگ‌هایشان دفاع کنند. آثاری که من زمان نت‌نویسی ایشان شاهد آن بودم.

چه شد که بالاخره به رادیو آمدید؟

فامیل رضایت نمی‌داد که من بروم رادیو؛ این شد که پدر جلسه‌ای برگزار کرد به اتفاق مردان چون خانم‌ها حق اظهارنظر نداشتند. آقایان هم معتقد بودند که دختر باید شوهر کند. خانواده در خطر است، مگر می‌شود نوه فلانی آوازه‌خوان شود، رادیو که اصلا حرفش را نزنید. من هم مثل دخترانی که برایشان خواستگار می‌آید، پشت در گوش ایستاده بودم که ببینم نتیجه جلسه چه می‌شود. پدر دوست داشت من به رادیو بروم و همه، یکپارچه، مخالف بودند که دایی من، جواد دایی جواد -که وکیل دادگستری بود و دوست صمیمی آقای دکتر حسین عمومی که از آوازخوان‌های مطرح شهر من بود، – ایستادند و گفتند کسی حق ندارد برای آینده و زندگی ناهید تصمیم بگیرد. او خودش می‌داند که می‌خواهد آواز بخواند یا نه. همه ساکت شدند و کسی جوابی نداد.
من به اتفاق آقای پازوکی رفتم رادیو و در نوروز ١٣۴١ این کار اجرا شد که البته از نظر خودم یکی از بدترین اجراهای من بود. چون خیلی از میکرفون ترسیده بودم و تماشاچی در استودیو خیلی زیاد بود؛ حدود صد نفر، ١٠، ١۵ نفر مجری. در لژ هنرمندانی چون آقای گلپایگانی و… را می‌دیدم. اتاق فرمان خیلی شلوغ بود. وزیر اطلاعات وقت، معینیان بود که خودش اصفهانی بود و لابد ایستاده بود ببیند این دختر اصفهانی چه کار می‌کند. خلاصه خیلی ترسیده بودم. یک‌جا را از ضرب انداختم، جایی را بیخود کشیدم. اما به‌هرحال این اجرا یک موفقیت بود برای من و آقای معروفی هم کار را با همین فرم تنظیم کردند. یک ماه بعد این کار را با گلها ضبط کردیم و شد گلهای صحرایی شماره ۶٢، آهنگ‌ساز و شاعر معرفی نشد. آهنگ را محلی اعلام کردند. درحالی‌که این آهنگ با ارکسترهای متعددی اجرا و ضبط شد از جمله ارکستر آقای کسروی، در اصفهان با دو، سه تا ارکستر و با ارکستر دانشگاه اما در هیچ‌کدام آهنگ‌ساز و شاعر معرفی نشد. آهنگ‌ساز این کار آقای سیروس ساغری بود و شاعر آن آقای جهانبخش پازوکی.
لازم است به این موضوع اشاره کنم که تمام خواننده‌های زن در آن زمان اسم مستعار داشتند. من اولین خواننده‌ای بودم که با اسم و فامیل خودم معرفی شدم و گوینده زمان معرفی من روی «دایی جواد» مکث کرد که این چه فامیلی‌ای است که من برای او توضیح دادم که این یک شهرت محلی است.

برای ما هم توضیح می‌دهید.

پدر پدرم و پدر مادرم، محمدحسین و محمدحسن، فرزندان جواد بودند. بچه‌های خواهرشان می‌گفتند: «حسین و حسن دایی جواد!» که این اسم روی آنها ماند تا وقتی شناسنامه گرفتند به همین نام.

علت محبوبیت آهنگ «غروب کوهستان» را چه می‌دانید؟

فکر می‌کنم مردم خسته شده بودند از صداهای تکراری. این یک نقطه‌عطف بود در موسیقی و من این را با قدرت می‌توانم بگویم؛ هم از نظر شعر و هم از نظر آهنگ و هم از نظر صدا چون تحریر داشت. در آن‌موقع خانم‌ها صداهایشان تحریر نداشت و علت آن هم ندانستن آواز بود. با اجرای این آهنگ بخش تازه‌ای باز شد به‌خصوص با آن جمله «خدایا گله دارم».

شایع است که ازدواج باعث شد از رادیو بیرون بیایید. علت چه بود؟

مشکلاتی بود که مجبور شدم از رادیو بیرون بیایم. مسائلی بود که نمی‌شد کار را ادامه بدهم. شاید نشود گفت؛ اما خیلی سخت بود ادامه‌دادن و من همیشه عزت و حرمت و آبروی پدر و مادرم جلوی چشم‌هایم بود. آنها خیلی تلاش کردند بروم رادیو و من را با احترام و عزت فرستادند. من نباید به خواسته‌های آنها پشت می‌کردم.
من سال ١٣۴٨ از رادیو بیرون آمدم در حالی که در سال ١٣۵۵ ازدواج کردم. اصلا همسرم من را به خاطر آوازه‌خوان‌بودنم انتخاب کرد؛ چون من نه ظاهر آنچنانی داشتم، نه قد و بالایی. فعالیت‌های هنری من بعد از ازدواج کمتر شد؛ اما ادامه داشت.

از آشنایی‌تان با همسرتان بگویید.

من در سال ١٣۵۵ در بلوغ کامل با کیوان قدرخواه که شاعر مدرن و نوپرداز بود، ازدواج کردم. کیوان نوه‌ عمه پدر و مادر من بود و همسایه ما و زیاد به منزل ما می‌آمد. من به تشویق او کتاب‌های بسیاری خواندم. می‌آمد دو کتاب به من می‌داد و می‌گفت: «یک هفته فرصت داری این کتاب‌ها را بخوانی». من بزرگ‌ترین رمان‌ها را در دوره دبستان به خاطر تشویق‌های کیوان خواندم. در آن‌موقع هیچ علاقه‌ای بین ما نبود. بعدها کیوان به دانشکده حقوق تهران رفت و من هم در اصفهان در دانشکده ادبیات درس خواندم و در این فاصله ما همدیگر را ندیدیم.
کیوان خیلی علاقه‌مند بود به هنرمندان ادب این مملکت و خانه ما همیشه محفل ادیبان بود و این شاید شانس من بود که در منزلم با بزرگان ادب آشنا شدم و باعث این، همسرم بود.
کیوان قدرخواه چهار مجموعه شعر دارد به نام‌های: «گوشه‌های اصفهان»، «پری‌خوانی‌ها»، «از تواریخ ایام»، «سایه‌های نیاسر».
او عاشق اصفهان بود تا حدی که وقتی مثلا به پل خواجو می‌رفت، انگار که از یک مکان زیارتی دیدن می‌کند.
حاصل این ازدواج یک دختر است که به هنر نقاشی علاقه‌مند است. پدرش هم به نقاشی علاقه‌مند بود. دخترم کانادا زندگی می‌کرد که بعد از فوت پدرش آمد ایران و دیگر برنگشت. یک نوه دختر دارم که آن‌قدر دوستش دارم که می‌توانم جانم را به او بدهم. همیشه فکر می‌کنم چطور می‌شود که آدم این‌قدر نوه‌اش را دوست داشته باشد، حتی بیشتر از بچه‌اش.
کیوان ١٠ دی سال ١٣٨٣ بر اثر بیماری درگذشت.

از خاطرات خود با هنرمندان بگویید.

نوازنده‌ای که همیشه آرزو داشتم او را ببینم و فقط جواب سلام من را بدهد، آقای پرویز یاحقی بود. بار اول که ایشان را دیدم، در راهروی استودیو ٨ رادیو ایران بود که با آقای معروفی آهنگ «قسم به خدا» را ضبط می‌کردیم. به من گفتند: «تو برو بیرون، خسته می‌شوی، تا ارکستر تمرین کند». آقای یاحقی با دو، سه نفر دیگر در راهرو ایستاده بودند. به من گفتند: «تو کی هستی که اینجا ایستاده‌ای؟» گفتم: «من ناهید دایی‌جوادم». گفتند: «گوینده‌ای؟» گفتم: «نخیر با آقای معروفی ضبط دارم». گفتند: «تو ناهیدی؟!» و به من خیلی اظهار لطف کردند و هنوز هم این خاطره را مرور می‌کنم، بدنم می‌لرزد.

بعد از انقلاب مشکلاتی که برای هنرمندان پیش آمد، برای شما هم اتفاق افتاد؟

خیر. چون من قبل از انقلاب از رادیو بیرون آمده بودم، مشکلی نداشتم. چند بار خواسته شدم که اغلب معلم‌ها را خواسته بودند. ربطی به هنرمندبودن من نداشت.

شما به‌عنوان یک زن هنرمند نشان دادید که می‌شود هنرمند بود و سالم زندگی کرد؛ صحبتی دراین‌باره دارید؟

مسائل اخلاقی هیچ ارتباطی به هنرمندبودن ندارد. نمی‌شود گردن هنر انداخت. هنرمند یک خلاق است. به قول همسرم: «هر انسانی در خودش یک جهان است و هر هنرمندی یک الهه است».
شاید به خاطر داشتن یک کار خوب یا مطرح‌شدن، یک‌سری اتفاقات بیفتد-؛ اما یک هنرمند کافی است تنها کار خوب ارائه دهد برای معرفی خود.

از معلمی بگویید و اینکه بعد از بازنشستگی چه کار کردید؟

قبل از اینکه لیسانس بگیرم، به استخدام آموزش‌وپرورش درآمدم. یکی از اساتید در یک درس به من نمره نمی‌داد، آقای صدرهاشمی و من ناچار شدم آن درس را با استاد دیگری بردارم و در سال ١٣۴۵ فارغ‌التحصیل شدم. از رادیو که بیرون آمدم، همان سال توسط رئیس دانشگاه وقت اصفهان به استخدام دانشگاه درآمدم؛ در امور دانشجویی مسئول خوابگاه‌ها و تا سال ١٣۵۵ هم آنجا بودم که به خاطر پرخاش دانشجویی حالم بد شد و بیمار شدم. همسرم گفت: «دوباره برگرد به آموزش‌وپرورش». سال ١٣٧۴ بازنشسته شدم. بعد از بازنشستگی به تدریس آواز پرداختم. بعد از انقلاب بیشتر به آواز روی آوردم. فرصت داشتم روی ردیف‌های آوازی استاد کسایی و استاد محمود کریمی کار کنم و همین‌طور کارهای آقای تاج، آقای قوامی، آقای ایرج و آقای گلپایگانی که حق مسلمی بر آواز این مملکت دارند. خاطرم هست زمانی که ما محصل بودیم، همه می‌خواستند بشوند اکبر گلپا. هرکس می‌آمد امتحان بدهد، مثل او می‌خواند و آقای تاج می‌گفتند: «جانم مثل خودت بخوان». وقتی کار آدم تأثیرگذار باشد، این اتفاق می‌افتد. البته من قبل از انقلاب هم آواز کار می‌کردم. من اولین زنی بودم که در برنامه گلها آواز خواند. مثنوی‌ها را اجرا کردم. شاخه گل ٣٢٣، شاخه گل ٣٠۶ و شاخه گل ٢٩٧ و اهل فن می‌دانند که مثنوی را باید با تحریرها و حالت‌ها و خصوصیات خودش اجرا کرد تا مورد قبول باشد که من خوشبختانه از پس این کار برآمدم؛ در کنار بزرگان هنر موسیقی این مملکت مثل آقای حبیب‌الله بدیعی، احمد عبادی، رضا ورزنده و جلیل شهناز که هم من را راهنمایی می‌کردند و هم باعث شدند من به آواز علاقه‌مند شوم.

با تغییراتی که در موسیقی ایرانی ایجاد می‌شود، چقدر موافق هستید؟

یک‌سری اتفاقات ممکن است بیفتد. اصلا موسیقی ما همیشه گرفتار این مصیبت بوده؛ اما اگر تاریخ را ورق بزنید، می‌بینید عده‌ای بودند که همیشه رسالت داشتند حافظ موسیقی اصیل باشند. اصل کار را نمی‌شود تغییر داد. البته من با تغییرات خوب که باعث علاقه‌مندشدن جوان‌ها به موسیقی اصیل شود و به اصل کار آسیب نزند، موافقم.

در مورد خوانندگان این نسل نظرتان چیست؟

متأسفانه همه خوانندگان مرد از هم تقلید می‌کنند؛ شما هیچ تشخصی در صداها نمی‌بینید. صداها شخصیت ندارند؛ همه می‌خواهند مثل فلان خواننده شوند و این اشتباه است. خود آن خواننده
که هست.

سخن آخر؟

آرزو دارم فضایی برای فعالیت خانم‌ها باز شود. چراکه ما هنرمند توانمند خانم خیلی داریم که هیچ جایی برای ارائه هنر خود ندارند.

فرزانه نکواصل – روزنامه شرق

منبع: عصرایران

سازمان هواشناسی ژاپن امروز سه شنبه اعلام کرد سنگین ترین برف از سال ۲۰۱۴ میلادی تاکنون در شهر توکیو، اطراف و نواحی مرکزی پایتخت باریده و باعث لغو دهها پرواز و توقف حرکت صدها قطارها شده است.
بارش برف در پایتخت ژاپن ۱۳ سانتیمتر و در اطراف نیز حدود ۳۰ سانتیمتر گزارش شده و برخی از خدمات مسافربری در این شهر متوقف شده است.تلویزیون ژاپن و روزنامه ژاپن تودی گزارش کرده اند از دیروز دوشنبه برخی از قطارها از حرکت باز ایستاده اند و شماری از ترن ها نیز برنامه حرکت خود را به تاخیر انداخته اند.سازمان هواشناسی ژاپن خاطر نشان کرده است بارش امروز پایان می یابد اما به دلیل سرمای شدید و پایین آمدن دما، یخبندان جاده های پایتخت را فرا می گیرد.
منبع: بهارنیوز

گروه جامعه: جدول مقایسه میزان بارش باران از اول مهر تا آخر دی ماهِ ده سال گذشته نشان می‌دهد که سال ۹۶ کم‌بارش‌ترین سال دهه گذشته است.به گزارش مهر، جدول مقایسه میزان بارش باران از اول مهر تا آخر دی ماهِ ده سال گذشته نشان می‌دهد که سال ۹۶ کم‌بارش‌ترین سال دهه گذشته است.
منبع: بهارنیوز

روزنامه بهار:قلیان با تمام مضرات آن جزو یکی از پر طرفدارترین تفریحات جوانان به حساب می‌آید. با این وجود این تفریح مضر چند سالی بود که در پیچ و خم‌های آزادی و ممنوعیت به سر می‌برد. حتی در برهه ای از زمان جمع آوری قلیان‌ها از قهوه خانه‌ها، کافی شاپ‌ها ورستوران‌ها جزو اولویت مسئولین قرار گرفته بود تا این که روز گذشته در پی تصمیماتی در مجلس شورای اسلامی این تفریح مضر آزاد اعلام شد. هرچند با تمام سخت گیری‌های قبل از این تصمیم، قلیان از سطح شهر جمع آوری شده بود ولی استعمال آن به خانه‌ها راه یافته بود اما حالا آن چه جای تعجب دارد این است که مسئولین مربوطه چطور بعد از آن همه سخت گیری به یک باره استعمال این تفریح مضر را آزاد اعلام کرده‌اند و موضوع دیگری که چالش بر انگیز محسوب می‌شود این است که چرا استعمال قلیان تنها در برخی از اماکن آزاد اعلام شده است؟ آیا همین آزادی مشروط راه را برای رانت و فساد در این صنف باز نمی‌کند؟

***

قل قلی که پایان ندارد!
انگار قل قل قلیان‌ها پایان ندارد. قلیانی که تا دیروز همه از مضرات آن صحبت می‌کردند و برخی آن را حتی بدتر از سیگار می‌دانستند و عده ای دیگر اعتیاد به آن را بیش‌تر از اعتیاد به هروئین می‌دانستند امروز آزاد شده است و به این ترتیب جوانان به راحتی می‌توانند از تنها تفریح خود استفاده کنند. تفریحی که تنها دست آویز جوانان برای فرار از بی کاری و کمبود تفریحات مفرح محسوب می‌شود و جوانان هم به خوبی از این تفریح خود استفاده می‌کنند. تا قبل از این هم هر جا که پا می‌گذاشتی، رستوران سنتی، کافی‌شاپ، قهوه‌خانه و حتی پارک‌های کوچک و بزرگ، بساط قلیان پهن بود و یکی ذغال چرخاند و جوانان دیگری هم پای قلیان نشسته بودند که از تنها تفریح موجود این روزها استفاده کنند. حالا با آزادی مشروط برای این تفریح مضر می‌توان تصور کرد که استفاده از آن تا چه اندازه همگانی خواهد بود.

راه پر پیچ و خم عرضه قلیان
عرضه قلیان در مراکز تفریحی با ورود انواع تنباکوی‌های میوه‌ای نخستین بار در دولت نهم ممنوع اعلام شد. چندی بعد در نیمه‌راه عمر دولت دهم با مصوبه هیئت دولت دوباره به‌صورت رسمی و در برابر بهت ناظران، استعمال آن در قهوه‌خانه‌ها و رستوران‌های سنتی و دیگر اماکن عمومی آزاد شد. از آن پس یک روز استفاده از قلیان ممنوع و قهوه‌خانه‌های متخلف پلمب می‌شد و یک روز خبر بازگشایی قهوه خانه‌ها و آزاد شدن مصرف قلیان‌ها منتشر می‌شد. یک روز، وزارت بهداشت، قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات را با نظر دیوان عدالت اداری اجرایی می‌کرد و روز دیگر هیئت وزیران با حضور وزیر بهداشت آن را نقض می‌کرد و قهوه‌خانه را از شمول اماکن عمومی خارج می‌کرد. بماند که وجود وزیر بهداشت در چنین ماجراهایی ابهام بر انگیز است اما آخرین بار در روزهای پایانی خرداد سال جاری بود که خسرو صادق نیت، رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت دوباره اعلام کرد که صنف چایخانه‌ها تنها مجوز عرضه چای را دارند و هیچ کدام از این قهوه خانه‌ها جواز عرضه قلیان را ندارند. او برای تائید نظرات خود از قانون اساسی کمک گرفته بود و گفته بود: «طبق قانون اساسی اماکن عمومی از جمله چایخانه‌ها اجازه عرضه دخانیات را ندارند و عرضه مواد دخانی از جمله قلیان در این اماکن نیز ممنوع است.»

لازم به ذکر است در حالی که وزارت بهداشت همچنان بر ممنوعیت عرضه قلیان تأکید می‌کرد، عده‌ای هم چندان با برخورد قهری با قلیان موافق نبودند از جمله این مخالفین می‌توان به محمدعلی نجفی، شهردار فعلی شهر تهران اشاره کرد. او که زمانی عهده‌دار ریاست سازمان میراث فرهنگی در دولت یازدهم بود، از مخالفان ممنوعیت در عرضه قلیان به شمار می‌آید. چند سال پیش بود که او در یک برنامه تلویزیونی گفته بود:«موافق قلیانم در محیط‌های مشخص با استانداردهای کافی. ببینید چقدر امکان تحرک، تفریح و حتی نفس کشیدن برای مردم باقی گذاشته ایم؟ نمی‌گویم هر رستورانی، سرو شود. جلوی قلیان را بگیریم همراه با قلیان چیزهای دیگری هم وارد فضای خانه می‌شود.» او درباره محدودیت‌ها برای مصرف قلیان، توسط خانم‌ها هم گفته بود:« با این مخالفم، حالا بنده با همسرم یا دخترم رفتیم قلیان بکشیم دو پک هم آنها بزنند چه مشکلی دارد؟ می‌دانم خیلی‌ها با حرفهای من مخالف هستند اما ببینیم مجموع محدودیت‌ها قابل دفاع هستند؟ اگر نبود بدانیم بعضی محدودیت‌ها را زیاد به مردم تحمیل می‌کنیم و در تصمیمات، تردید کنیم. علما می‌گویند هر چیز که منع می‌کنید انسان حریص می‌شود، اگر این را ملاک تصمیم گیری بگذاریم شاید به این نتیجه برسیم بعضی تصمیمات قبلی اشتباه بوده است. اگر بناست، قلیان باشد برای زن و مرد نباید تفاوت باشد.» او همچنین با توجه به واکنش‌های موافق و مخالفی که از سوی مردم در برنامه درباره اظهار نظرش در خصوص قلیان اعلام شده بود پیشنهاد داد تا تلویزیون نظرسنجی درباره قلیان بگذارد. هر چند این اتفاق هیچ وقت صورت نگرفت اما حالا دوباره داستان عرضه و استعمال دخانیات در قهوه خانه‌ها به خوان اول برگشته و با رأی مجلس قهوه‌خانه‌های سنتی دیگر جزو اماکن عمومی مدنظر قانون کنترل و مبارزه با دخانیات محسوب نمی‌شوند و استعمال دخانیات و قلیان در آن‌ها آزاد است.

قلیان را مجلس آزاد کرد!
در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی درخواست ۵۵ نماینده برای مطرح شدن یک فوریت استفساریه تبصره یک ماده ۱۳ قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات در دستور کار قرار گرفت و موضوع استفساریه به تصویب مجلس رسید. هدف از ارائه این استفساریه، روشن کردن مفهوم تبصره یک ماده ۱۳ قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات و مستثنی کردن مصرف قلیان در قهوه‌خانه‌های مجوزدار، از مقررات ممنوعیت استعمال دخانیات در اماکن عمومی و اداری اعلام شده است؛ در واقع طراحان این استفساریه با اشاره به سابقه فرهنگی و اجتماعی قهوه‌خانه‌ها، کسب و کار جمعیت قابل توجهی از این صنف و نیز خطرات زیرزمینی شدن این صنف، خواستار مستثنی شدن قهوه‌خانه‌های مجوزدار از این موضوع شده‌اند. در این استفساریه آمده است: آیا اماکن عمومی مذکور در تبصره یک ماده ۱۳ قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات مصوب ۱۵ شهریور ۱۳۸۵ شامل قهوه‌خانه‌ها و قهوه‌خانه‌های سنتی و اتاق‌های استعمال دخانیات مستقر در فرودگاه‌ها و پایانه‌های مسافربری نیز می‌شود؟

در پاسخ این استفساریه که به تائید نمایندگان رسید، آمده است: «خیر، اماکن عمومی مذکور در تبصره یک ماده ۱۳ قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات، شامل قهوه‌خانه‌ها و قهوه‌خانه‌های سنتی و اتاق‌های استعمال دخانیات مستقر در فرودگاه‌ها و پایانه‌های مسافربری نمی‌شود.» هرچند این موضوع به تنهایی شائبه بر انگیز است زیرا راه را برای رانت و تبعیض در این صنف باز می‌کند اما پرداختن صرف به مسئله قهوه‌خانه‌های بدون مجوز و دارای مجوز نیز می‌تواند موضوع مورد چالش دیگری باشد.
در خبرها آمده بود که با پیگیری دکتر کولیوند، نماینده مردم استان البرز جریان بررسی درخواست یک فوریتی ط‌رح استفساریه تبصره یک ماده ۱۳ قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات با ۱۲۰ رأی موافق، ۵۱ رأی مخالف و ۱۱ رأی ممتنع از مجموع ۲۱۶ نماینده حاضر در جلسه با بررسی آن به صورت یک فوریت مورد موافقت قرار گرفت. به گفته کولیوند جمع آوری بدون برنامه قلیان علاوه بر آثار سوء سبب بیکاری فعالان این حوزه می‌شود. او گفته بود: مصرف قلیان در اماکنی به نام قهوه‌خانه مرسوم بوده و این اماکن بیش از ده‌ها سال است که در جامعه فعالیت دارند و تحت نظارت دقیق اتحادیه صنفی خود هستند و افراد متقاضی کاملاً آگاهانه وارد این اماکن می‌شوند. قهوه خانه‌ها یکی از نمادهای سنتی کشور هستند و جمع آوری بدون برنامه قلیان علاوه بر آثار سوء، سبب بیکاری فعالان این حوزه می‌شود؛ بنابراین این استفساریه برای رفع ابهام از قانون در خصوص فعالیت قهوه خانه‌ها و اتاق‌های مخصوص استعمال دخانیات در فرودگاه‌ها و پایانه‌های مسافربری طرح شده که خواستار بررسی آن به صورت یک فوریت هستیم.

رانت‌ها در راهند!
قلیان آزاد بشود یا نشود در همه اماکن عمومی با مجوز و بی مجوز عرضه می‌شود و پرداختن به این گونه مسائل آن هم در شرایطی که لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان و لایحه منع خشونت علیه زنان در مجلس خاک می‌خورد و در جنوب کشور از آسمان به جای باران خاک می‌بارد و بودجه مقابله با آلودگی هوا در مجلس حذف می‌شود، کاری به شدت عبث محسوب می‌شود. با همه این اوصاف هر چند تا پیش از این شبهاتی در مورد ارائه مجوز برای قهوه خانه وجود داشت زیرا این مجوز‌ها به هر کسی داده نمی‌شد، حالا با طرح این استفسار و آزادی مشروط شائبه‌های بیش تری در مورد اماکنی با مجوزی که قلیان عرضه می‌کنند به وجود خواهد آمد.
منبع: بهارنیوز

کلانتری در خصوص خبر حذف بودجه ۱۵۰ میلیون دلاری برای مهار کانون های گرد و غبار نیز اظهار کرد: مبلغ ۱۵۰ میلیون دلار از سوی دولت به مجلس شورای اسلامی پیشنهاد شده و اینطور نیست که این بودجه توسط کمیسیون تلفیق مجلس حذف شده باشد.

منبع: عصرایران

به گزارش ایسنا، شبکه‌های لرزه‌نگاری مرکز لرزه‌نگاری کشوری موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران در ساعت ۱۷:۲۰:۰۳ ثانیه روز یکشنبه، اول بهمن ماه این زمین‌لرزه را ثبت کردند.مختصات این زمین‌لرزه که در عمق ۱۵ کیلومتری زمین رخ داده، ۳۴٫۵۶ درجه عرض شمالی و ۴۵٫۵۷ درجه طول شرقی ثبت شده است.این زمین‌لرزه در ۵ کیلومتری قصر شیرین، ۲۹ کیلومتری سرپل ذهاب و ۳۹ کیلومتری ازگله  در استان کرمانشاه رخ داده است.روز یکشنبه، اول بهمن ماه زمین‌لرزه‌هایی با بزرگای ۴٫۲، ۲٫۷، ۲٫۴، ۲٫۷، ۲٫۴، ۲٫۹، ۲٫۵، ۲٫۲، ۲٫۹، ۲٫۹ و ۱٫۹ ریشتر از ساعت ۵:۴۹:۳۸ ثانیه بامداد تاکنون این منطقه را به لرزه در آورده است.
منبع: بهارنیوز

دکتر حسین توکلی در گفت و گو با ایسنا، ضمن اعلام این مطلب اظهار کرد: آزمون سراسری سال ۹۷ به منظور پذیرش دانشجو برای دوره‌های روزانه، نوبت دوم یا شبانه، نیمه حضوری مجازی و پردیس‌های خودگردان دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی، دانشگاه پیام نور، موسسات آموزش عالی غیر انتفاعی و غیر دولتی و همچنین کد رشته های تحصیلی با آزمون دانشگاه آزاد اسلامی برگزار می‌شود.وی در ادامه تصریح کرد: ثبت نام برای شرکت در آزمون سراسری سال ۹۷ از ساعت ۱۶ امروز یکشنبه اول بهمن ۹۶ از طریق شبکه اینترنتی سازمان سنجش آموزش کشور آغاز می‌شود و در روز یکشنبه ۸ بهمن ۹۶ پایان می‌پذیرد. همچنین دفترچه راهنمای ثبت نام یا به عبارت دیگر دفترچه شماره ۱ آزمون سراسری سال ۹۷ همزمان با آغاز ثبت نام بر روی سایت سازمان سنجش آموزش کشور قرار خواهد گرفت.مشاورعالی سازمان سنجش آموزش کشور افزود: هر یک از داوطلبان برای ثبت نام در آزمون سراسری سال ۹۷ ضرورت دارد در مهلت تعیین شده به سایت سازمان سنجش آموزش کشور به نشانی www.sanjesh.org مراجعه کرده و ضمن مطالعه دقیق دفترچه راهنمای ثبت نام یا به عبارت دیگر دفترچه شماره ۱ آزمون سراسری سال ۹۷ که بر روی سایت سازمان قرار می‌گیرد، نسبت به ثبت نام اقدام کنند.

به گفته دکتر توکلی، با توجه به اینکه پرداخت هزینه ثبت نام منحصرا اینترنتی پرداخت می شود؛ لذا داوطلبان لازم است به وسیله کارت های عضو شبکه بانکی شتاب که پرداخت الکترونیکی آن‌ها فعال است با مراجعه به سایت سازمان سنجش و پرداخت مبلغ ۲۲۰ هزارریال به عنوان وجه ثبت نام، برای شرکت در آزمون، نسبت به دریافت اطلاعات کارت اعتباری ثبت نام اقدام کنند.مشاور عالی سازمان سنجش آموزش کشور گفت: با توجه به اینکه در مراحل مختلف فرایند این آزمون خدماتی از طریق ارسال پیام کوتاه به داوطلبان ارائه می‌شود لذا داوطلبانی که تمایل به استفاده از خدمات پیام کوتاه داشته باشند، می توانند با انتخاب گزینه مربوط و پرداخت مبلغ ۵ هزار ریال، به عنوان استفاد از خدمات پیام کوتاه از این خدمات استفاده کنند.

وی افزود: در آزمون سراسری سال ۹۷ دارندگان دیپلم نظام قدیم، بدون توجه به نوع دیپلم و دانش آموزان دوره پیش دانشگاهی و یا فارغ التحصیل پیش دانشگاهی بدون توجه به نوع مدرک پیش دانشگاهی با توجه به رشته های تحصیلی مورد علاقه خود که در جداول شماره ۲ تا ۶ دفترچه راهنمای شماره یک درج شده است، می توانند منحصرا متقاضی یکی ازگروه های آزمایشی علوم ریاضی و فنی، علوم تجربی، علوم انسانی، هنر، و یا زبان های خارجی شوند و در تقاضا نامه اینترنتی ثبت نام آن را ثبت کنند.مشاور عالی سازمان سنجش آموزش کشور اظهار کرد: در آزمون سراسری سال ۹۷، همانند آزمون سراسری سال ۹۶ به هر یک از داوطلبان گروه آزمایشی علوم ریاضی و فنی، علوم تجربی، علوم انسانی و زبان های خارجی، اجازه داده شده است تا در صورتی که علاقمند به شرکت در گروه آزمایشی هنر نیز باشند، علاقمندی خود را در تقاضانامه ثبت نام اعلام کنند.بنابراین چنین داوطلبانی لازم است نسبت به پرداخت مبلغ ۲۲۰ هزار ریال دیگر علاوه بر وجه ثبت نام اولیه با عنوان علاقه‌مندی به شرکت در گروه هنر از طریق سایت سازمان سنجش اقدام کنند.

وی خاطر نشان کرد: به همین ترتیب به داوطلبان گروه‌های آزمایشی، ریاضی و فنی، علوم تجربی، علوم انسانی و هنر اجازه داده شده است تا درصورتی که علاقه‌مند به شرکت در گروه زبان های خارجی نیز باشند، علاقه‌مندی خود را در تقاضا نامه ثبت نام اعلام کنند، بنابراین چنین داوطلبانی لازم است نسبت به پرداخت مبلغ ۲۲۰ هزار ریال دیگر علاوه بر وجه ثبت نام اولیه با عنوان علاقه‌مندی به شرکت در گروه زبان های خارجی از طریق سایت سازمان اقدام کنند.توکلی تصریح کرد: چنانچه داوطلبی علاقه‌مند به شرکت در گزینش رشته های تحصیلی دانشگاه پیام نور و موسسات آموزش عالی غیر انتفاعی و غیر دولتی باشد لازم است ضمن اعلام علاقه‌مندی در تقاضانامه نسبت به پرداخت مبلغ ۱۱۰ هزار ریال دیگر از طریق سایت سازمان اقدام و کارت اعتباری مربوط را دریافت کنند.
به گفته وی، در رابطه با اعلام علاقه‌مندی به رشته‌های پردیس‌های دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران، در صورت اعلام رسمی وزارت آموزش و پرورش، برای پذیرش دانشجو در دانشگاه های مذکور مراتب در زمان پرینت کارت شرکت در آزمون و یا زمان انتخاب رشته به اطلاع داوطلبان خواهد رسید.مشاور عالی سازمان سنجش آموزش کشور گفت: داوطلبان پس از تکمیل تقاضانامه اینترنتی ثبت نام و ارسال عکس و پس از دریافت شماره پرونده و کد پیگیری ثبت نام خود، می توانند در قسمت مشاهده و چاپ اطلاعات ثبت نامی، اطلاعات خود را مشاهده و از آن پرینت تهیه کنند.

وی افزود: کارت شرکت درآزمون سراسری سال ۹۷ به تمام داوطلبان گروه های آزمایشی پنج گانه، از روز دوشنبه ۴ تیر ۹۷ برروی سایت سازمان سنجش آموزش کشور قرار خواهد گرفت و لذا داوطلبان باید از روز دوشنبه ۴ تیرماه ۹۷ لغایت روز چهارشنبه ۶ تیرماه ۹۷ به سایت سازمان سنجش آموزش کشور مراجعه کرده و نسبت به دریافت پرینت کارت شرکت در آزمون سراسری سال ۹۷ و برگ راهنمای مذکور اقدام کنند.دکتر توکلی افزود: برای داوطلبانی که در دو یا سه گروه آزمایشی متقاضی شرکت در آزمون هستند، باید علاوه بر دریافت پرینت کارت شرکت در آزمون گروه آزمایشی اصلی خود، بر حسب مورد نسبت به دریافت پرینت کارت شرکت در آزمون گروه آزمایشی دوم و یا گروه های آزمایشی دوم و سوم، خود نیز اقدام کنند.توکلی تصریح کرد: براساس برنامه زمانی پیش بینی شده، آزمون سراسری سال ۹۷ در روزهای پنج شنبه، هفتم و جمعه هشتم تیرماه ۹۷ در حوزه های امتحانی مربوط برگزار می‌شود. نتیجه اولیه آزمون به صورت کارنامه تنظیم و کارنامه مربوط در دهه دوم مرداد ماه ۹۷ بر روی سایت سازمان قرار می‌گیرد.
منبع: بهارنیوز

می‌گل هشترودی- روزنامه بهار

با گذشت نزدیک به ۳ ماه از زلزله غرب کشورو یک ماه از زلزله‌های استان کرمان، هنوز هم ساکنان این مناطق می‌لرزند اما شدت این لرزش‌ها خیلی بیش تر از قبل است چون حالا نه تنها لرزش گاه و بی‌گاه زمین تن و بدن آن‌ها را می‌لرزاند بلکه سرما هم مزید بر علت شده تا غیور مردمان این سرزمین شب‌های سرد زمستانی را به سختی سر کنند. انتشار گاه و بی‌گاه کلیپی از وضعیت اسف بار زلزله زدگان گواه بر روزهای سخت آنان دارد. اما کلیپی که اخیرا منتشر شد خبر از دردی عمیق تر دارد، پدری که به زبان کردی می‌گوید دیگر تاب و تحمل این زندگی را ندارد و حالا که مسئولین به وضعیت آن‌ها رسیدگی نمی کنند به زندگی خود و خانواده اش پایان خواهد داد. پس از آن همسر و فرزندانش را به داخل چادر هول می‌دهد و گالن بنزین را روی چادر می‌ریزد. هر چند که با تلاش اطرافیان موفق به انجام این کار نمی‌شود اما آن چه که بیش از هر چیز مورد توجه قرار می‌گیرد این است که این پدر چه رنج و مشقتی را تحمل می‌کند که راضی به زنده زنده سوزاندن خانواده اش شده و درد و مشقت آن را کمتر از زندگی کنونی خود می‌داند! با تمام این اوصاف هیچ یک از این‌ها خللی در برنامه‌های روزانه مسئولین مربوطه ایجاد نمی کند و مسئولین در آرامش کامل به سر می‌برند!
***
خودکشی در کرمانشاه
زمین کمتر از یک دقیقه می‌لرزد اما مردم تا سال‌ها تاوان پس می‌دهند. نزدیک به ۷۰ روز از وقوع زلزله در شهرها و روستاهای استان کرمانشاه می‌گذرد. زلزله‌ای که نزدیک به ۷۰۰ کشته و هزاران زخمی برجای گذاشت، خانه‌های زیادی را ویران کرد و خانواده‌های زیادی را از هم پاشید. کسانی که زلزله زندگی‌شان را دگرگون کرد، همگی از توانایی روانی یکسانی برای سالم بیرون آمدن از این بحران برخوردار نیستند و فروپاشی روانی با آنها کاری کرده که برخی به پایان دادن به زندگی‌شان پیش رفته‌اند. علاوه بر همه این‌ها عدم رسیدگی مسئولین و کم کاری‌های که در جهت رسیدگی به آن‌ها تا کنون صورت گرفته مزید بر علت شده و تاب و توان این مردم سخت کوش را بیش از پیش ربوده است.  چندی پیش شهاب نادری نماینده مردم پاوه، جوانرود، ثلاث باباجانی و روانسر در مجلس، با اشاره به وضعیت دشوار مردم این منطقه گفته بود:« برخی از مسئولان در مناطق زلزله زده حضور پیدا کردند و قول‌هایی دادن که هیچکدام از آنها عملی نشد، مردم را در انتظار قرار می‌دهند، اما تحمل این انتظارها برای مردم بسیار دشوار است. تنها انتظار حداقلی ما ساماندهی اسکان موقت مردم است، مردم این منطقه در طول دوران بعد از انقلاب و در زمان جنگ، دشواری‌های فراوانی را تحمل کرده‌اند و اجازه نداده‌اند ذره‌ای از خاک این کشور در اختیار دشمن قرار بگیرد. ۸۶ درصد این مردم به دولت رای داده‌اند و اکنون این توقع را دارند تا امروز دولت به آنها کمک کند، جدا از مسائل مذهبی زلزله در مناطق اهل تسنن که صورت گرفت، اما شاهد کمک‌های فراوان هموطنان اهل تشیع به مناطق زلزله‌زده بودیم، مردم اقدامات بزرگی داشته‌اند اما دولت در کجا قرار دارد.»
وی با تاکید بر اینکه در بحث سرمازدگی ۴ مورد فوتی وجود داشته و حداقل ۲۰ نفر اقدام به خودکشی کرده‌اند و با توجه به شرایط این آمارها قطعا روز‌به‌روز افزایش پیدا می‌کنند، عنوان کرد: «کدام وجدان بیداری قبول می‌کند، دانش‌آموزان ابتدایی زیر چادر تحصیل کنند. امروز کمک به مناطق زلزله زده را سیاسی و جناحی کرده‌اند، اما این مسئله برای هیچ‌کسی قابل قبول نیست، فشارها بر مردم بسیار زیاد است و مردم مناطق روستایی بدون سرپناه در شرایط بسیار سختی قرار دارند. منازل تخریب شده و آسیب دیده تقسیم‌بندی شده‌اند، این تقسیم‌بندی‌ها اصلا صحیح نیست، زلزله‌ای با قدرت۷ و ۳ دهم ریشتر و ۱ هزار و۳۰۷ پس لرزه با قدرت های متفاوت اتفاق افتاده که این زلزله‌ها باعث شده تا خانه‌ها دیگر از استحکام مناسبی برخوردار نباشند. توقع داشتیم تا برای تقسیم‌بندی این منازل تخریب شده از کارشناسان بومی استفاده کنند، قصد این کارشناسان کمک و خدمت به مردم نیست بلکه مچ‌گیری است. این افراد تمام زندگی و سرمایه خود را از دست داده‌اند و در شرایط روحی و روانی مناسبی قرار ندارند، تناقض در گفتار کارشناسان نیز در روحیه افراد بسیار تاثیرگذار است، مردم به دنبال این هستند که درجه تخریب منازل آنها در چه سطحی است و خدمات به چه صورتی به دست آنها می‌رسد.» این نماینده مردم در مناطق زلزله‌زده با اشاره به اینکه مسئولین در مناطق زلزله‌زده کم‌کاری کرده‌اند، اگر خدمت مردم مناطق زلزله‌زده نبود مسئولین کشور در امنیت کامل به سرنمی‌بردند، افزود: «در صورتی که نگاه‌ها تبعیض آمیز باشد، ایجاد مشکل می‌کند. ۳۰ زایمان در مناطق زلزله‌زده وجود داشته که اکثر نوزادان شرایط خوبی ندارند و به دلیل نبود امکانات و عدم وجود تجهیزات گرمایشی در حال فوت هستند، در شب وقوع زلزله به دلیل وجود تنها یک راه دسترسی و بسته شدن آن به دلیل ریزش کوه‌ها امکان کمک‌رسانی وجود نداشت و همین مسئله باعث زیاد شدن تلفات بود.» زندگی در مناطق زلزله زده استان کرمانشاه پس از گذشت هفتاد روز همچنان جریان دارد اما در این بین سوالی که مطرح است این که در وضعیت فعلی نقش دولتمردان در قبال خدمت رسانی به مردم زلزله‌زده چیست؟!

تن کوهبانی‌ها در سرما می‌لرزد!
زمین لرزه کوهبنان، حداقل در مقابل سه زمین لرزه ۶ ریشتری که هجدک را لرزاند خفیف تر بود، شدت زلزله تنها ۵.۲ ریشتر بود اما در کمال تعجب سه هزار و ۵۰۰ خانه را ویران و هزاران نفر را بی‌خانمان کرد. علت تخریب گسترده خانه‌های مسکونی در شهر کوهبنان تنها یک چیز بود، وجود خانه‌ها خشت و گلی و فرسوده در قلب شهر کوهبنان. اگر سری به این شهر تاریخی در شمالی ترین نقطه استان کرمان بزنید به سادگی مشخص می‌شود بیشترین حجم تخریب در بافت قدیمی شهر روی داده است، هر جا چادری برپا شده در کنارش ویرانه‌هایی از یک خانه خشت و گلی وجود دارد. چادر‌های سفید هلال احمر در هر گوشه‌ای از شهر خودنمایی می‌کند، گفته می‌شود برای اسکان موقت زلزله زده‌ها حداقل به سه هزار و ۵۰۰ کانکس نیاز است اما در عمل تعداد کانکس‌های توزیع شده پس از یک ماه از زمین لرزه به ۵۰ عدد هم نمی‌رسد. نکته عجیبی که در ذهن‌ها نقش می‌بندد این است که چرا تا کنون هیچ اقدامی برای مقاوم سازی شهر کوهبنان انجام نشده است. نکته خوشایند زمین لرزه کوهبنان این بود که علیرغم خرابی‌های گسترده و مشکلاتی که در بحث عدم وجود مدیریت بحران در این شهرستان احساس شد اما خوشبختانه تلفات جانی نداشت. کار آواربرداری خانه‌های تخریب شده بسیار کند پیش می‌رود به طوری که بسیاری از مردم هنوز بر روی آوارهای خانه‌ها خشتی خود زندگی می‌کنند. اکثر کوچه‌ها و خیابان‌های بخش مرکزی شهر مملو از چادر است در بخش‌های دیگر شهر نیز که خانه‌ها دچار ترک خوردگی شده‌اند هنوز مردم در چادر می‌خوابند. در حالی که مسئولان از آغاز توزیع کانکس در شهر خبر می‌دهند اما هنوز کانکس در شهر توزیع نشده است، از سوی دیگر مردم به خرید کانکس روی آورده اند. کسانی که توان مالی دارند سعی می‌کنند یک کانکس هر چند کوچک خریداری کنند که هم از گزند زمستان بسیار سرد کوهبنان در امان بمانند و هم خطر زلزله را از سر خود دور کنند.کوهبنان به بام کرمان شهرت دارد، این شهر دقیقا بر دامنه کوه بنا شده و سرمای هوایش در کرمان زبانزد است، طاقت آوردن شب‌های برفی و زمستانی این شهر در چادر مردمانی از جنس همین کوهستان‌ها می‌خواهد و این روزها تن بسیاری از این مردم از شب تا صبح در این چادرها می‌لرزد و در انتظار کانکس، آوار برداری و تخصیص اعتبارات بازسازی، شب را صبح می‌کنند و صبح‌ها نیز در صف‌های دریافت تسهیلات و آوار برداری سپری می‌کنند.این‌ها واقعیت‌هایی است که هر فرد معمولی هم می‌تواند با پوست و استخوان خود لمس کند، چه برسد به مسئولانی که مسئولیت ساماندهی این مردم را دارند، تجربه‌ای از جنس زمستان سرد کوهستانهای شمالی کرمان. اینجا مردم چند چیز را می‌خواهند که بسیار ابتدایی است، اینها نه بازسازی می‌خواهند و نه پول بلکه زلزله‌زده‌های کوهبنان سرپناهی برای فرار از گزند سرمای شدید منطقه می‌خواهند و هر بار قول مسئولان در خصوص توزیع کانکس را به یاد می‌آورند اما چله دوم زمستان هم در حال سپری شدن است و هنوز هم خبری از عمل به وعده مسئولان نیست!

سحر ندارد این شب تار
این طور که معلوم است این شب‌های سرد و بلند که کم از شب یلدا ندارد سحر نخواهد داشت و اکنون نزدیک به ۳ماه است که مردم خطه کرد خواب و خوراک ندارند چراکه زلزله مهمان ناخوانده آنان شده و اوضاع زندگی آنان را به کلی بهم ریخته است و حالا هم که سرمای استخوان سوز کوهستانی مهمان نا خوانده ی چادرهای کوچکشان شده و تاب و توانشان را گرفته است. هرچند وقوع زلزله در یک شهر یا یک روستا نباید موجب شود زندگی در یک شهر تعطیل شود اما وضعیت فعلی استان‌های زلزله‌زده ایران ثابت کرده است که نمی‌توان امیدی به دولت داشت و اگر مردم و نیروهای جهادی نباشند، امیدی به زنده ماندن مردم نیست. زبان قاصر است از رنج مردمانی که در دوران جنگ آماج حمله‌های دشمن بودند و امروز در غصه از دست دادن عزیزان و آوار شدن خانه‌هایشان ونابودن شدن تمام هستی گرفتار شده‌اند، از دیدار بی‌شکوه رئیس‌جمهور از زلزله‌زدگانی قصرشیرینی و ناپدید شدن وزیر راه و مسکن که بگذریم، پرسشی در اینجا مطرح می‌شود، آن هم اینکه چرا با گذشت ۳ ماه از وقوع زلزله و پس لرزه‌هایی که تمامی ندارند و هر لحظه لرزه بر اندام خانواده‌های کرمانشاهی می‌اندازند، هنوز کمک شایانی از سوی دولت به زلزله زدگان نشده است و این طور که می‌گویند هنوز هم ۳۰ درصد زلزله زدگان در چادر به سر می‌برند و در آن هوای سرد کوهستانی حتی کانکسی برای اسکان موقت به آن‌ها داده نشده است؟ این در حالی است که برای زلزله زدگان کرمان و توابع آن هنوز کمک بلاعوضی هم پرداخت نشده است! خبری که فتاح، رئیس کمیته امداد نیز آن را تائید کرد و گفت: «متأسفانه دولت هنوز به هیچ یک از زلزله‌زدگان کمک بلاعوضی را که وعده داده بود محقق نکرده است.» دولت در حالی به وعده خود عمل نکرده است که سخنگوی دولت پیش ازاین اعلام کرده بود که به کسانی که کانکس دریافت کرده باشند، کمک بلاعوض تخصیص نمی‌یابد. اظهارات نوبخت با انتقادات بسیاری روبه رو شد تا جایی که وی مجبور شد جوابیه‌ای را در این راستا منتشر کند و اعلام کند: « اعطای کمک بلاعوض و وام بانکی برای بازسازی واحدهای مسکونی صدمه دیده از زلزله به قوت خود باقی است و کمک سه میلیونی مصوب دولت به هرخانوار زلزله زده برای اسکان موقت نیز یا به صورت نقدی به آنها انجام می‌شود یا در عوض آن کانکس تحویل داده می‌شود. بدیهی است خانواده‌ها اختیار دارند که یا کانکس بگیرند یا سه میلیون تومان وجه بلاعوض اسکان موقت را، که در آن صورت خودشان باید مشکل اسکان موقت را حل کنند.» هرچنددولت به جز این کمک سه میلیونی، قول داده بود برای بازسازی واحدهای مسکونی، ۵ تا ۶ میلیون تومان کمک بلاعوض و وام بانکی به زلزله‌زدگان اعطا ‌کند که هیچ ارتباطی به اسکان موقت و دریافت یا عدم دریافت کانکس نداشته باشد، اما گویی این هم محقق نشده است.

هرچند بیش از این نباید از این دولت که وزیر مسکن آن معتقد است نباید دایه‌ مهربان‌تر از مادر برای زلزله‌زده‌ها شد، انتظار داشت، وزیر غایب دولت دوازدهم که مسئولیت اساسی را در زلزله برای تامین مسکن کرمانشاهی‌ها داشت نه تنها در زمان حادثه و بعد از آن حضور نداشت بلکه مدعی شد قیم مردم برای بازسازی مناطق زلزله‌زده نیستیم و عملا دولت نباید در این مسئله دخالت کند. حتی در یادداشتی در کانال تلگرامی‌اش خود نوشت: «امر تجربه‌شده را دوباره تجربه نکنیم، ازهمین‌روست که روز وقوع زلزله تمام سیاست‌هایی که اینجانب به دولت پیشنهاد کردم مبتنی بر حفظ همین اصل اخلاقی و حقوق شهروندی بود. در بازدیدهایی که از منطقه داشتم اصرارم بر حفظ حق انتخاب توسط زلزله‌زدگان بود. اگر خانوار زلزله‌زده‌ای تمایل دارد که مبلغ کمک بلاعوضِ دولت را دریافت کند و خود به‌نحوی که مصلحت می‌داند اسکان موقت و دائم خود را سامان دهد دایه مهربان‌تر از مادر نشویم.برای من مانند روز روشن است که سیاست‌های مداخله‌گرایانه با شکست روبه‌رو خواهد شد. در مناطق زلزله‌زده ده‌ها کار خیرِ عمومی و یا حتی خصوصی توسط داوطلبان قابل انجام است که همراه با مداخله در زندگی خصوصی آنان نباشد.» هرچند تعبیر وزرای دولت تدبیر و امید درباره حقوق شهروندی درباره مردمی که تمامی زندگی خود را از دست داده‌اند شایان توجه است اما پس از خواندن اظهارات آخوندی و مشاهده ناگوار وضع زلزه‌زدگان کرمانشاه در کنار وضع اقتصادی نابسامان مردم بیش از پیش به این موضوع می‌رسیم که ما را به خیر این دولت امید نیست.



 
منبع: بهارنیوز

رضا بهنودفر  با ارائه توضیحاتی پیرامون تصویر منتشرشده از کودکان کار در فضای مجازی توسط شهرداری بروجرد اظهار داشت: مسئول سایت و روابط عمومی شهرداری بروجرد برای ارائه توضیحات فراخوانده شده اما به دلیل اینکه توضیحات ارائه داده‌شده برای اعضای شورا قانع‌کننده نبود با خاطیان این قضیه به‌صورت قانونی برخورد می‌شود.


 

وی با تأکید بر اینکه نفس عمل مشخصاً بد بوده و این اتفاق نباید رخ می‌داد، افزود: شهرداری جزو نهادهای متولی ساماندهی کودکان کار است و جمع‌آوری متکدیان، دست‌فروشان و کودکان کار در سطح شهر به‌صورت روزانه انجام می‌شود اما با شیوه برخورد به این صورت با کودکان کار به‌شدت مخالفیم چراکه انتشار تصویر این کودکانی که نیازمند حمایت‌های مادی و معنوی هستند هیچ گره‌ای را از مشکلات آن‌ها باز نمی‌کند.نائب رئیس شورای شهر بروجرد با تقبیح عملکرد روابط عمومی شهرداری در انتشار تصاویر این کودکان گفت: انتشار تصاویر افراد تحت هر عنوان مجرمانه‌ای و با هر منظوری تنها در حیطه وظایف و اختیارات قوه قضائیه است که حق انتشار تصاویر افراد به نهادهای مربوطه داده شود اما این کار اشتباه محرزی بوده که در شهرداری بروجرد رخ‌داده و قویاً این عمل رد و تقبیح می‌شود.وی انتشار تصاویر کودکان کار را غیرقانونی و مورد اعتراض همه شهروندان دانست که مغایر با وظایف خدمات‌رسانی شهرداری‌هاست و عنوان کرد: نباید به‌منظور ارائه گزارش کار تصویری از کودکان کار در فضای مجازی منتشر می‌شد که با آبروی این کودکان بازی شود.
بهنودفر با همراهی با افکار عمومی در ناپسند دانستن اقدام مسئولان سایت شهرداری بروجرد در انتشار تصاویر کودکان کار در هیبت مجرمان تصریح کرد: این اقدام بی‌شک سبب جریحه‌دار شدن افکار عمومی ‌شده چراکه کودکان کار کودکان بی‌پناهی هستند که شهرداری در کنار نهادهای متولی باید از آن‌ها حمایت کند.وی افزود: بدون اینکه منکر وجود کودکان کار باشیم این شیوه برخورد را نکوهش می‌کنیم چراکه شأن هر انسانی باید حفظ شود و اگر قرار است تصویری از هرکسی به هر عنوانی منتشر شود باید با هماهنگی نهادهای قضائی صورت پذیرد.کانال روابط عمومی شهرداری بروجرد اقدام به انتشار تصاویر کودکان کار در هیبت مجرمان نمود که این امر واکنش‌های بسیاری را در نکوهش این عمل به دنبال داشت و نهادهای مدافع حقوق کودکان کار و دیگر شهروندان نسبت به این کار اعتراض جدی کردند.
منبع: بهارنیوز

گروه جامعه:در حاشیه وضعیت خطرناک در برخی شهرهای استان خوزستان، راضیه درزی این طرح را در روزنامه قانون منتشرکرد.
 
منبع: بهارنیوز