بایگانی دسته ی : سیاسی

به گزارش ایسنا در متن این اطلاعیه آمده است: به اطلاع مردم شریف و انقلابی ایران به ویژه مومنان خداجوی و نمازگزار جمعه می رساند ،پیرو در خواست وزیر محترم بهداشت و درمان و رئیس ستاد ملی مبارزه با کرونا نمازجمعه مورخه ۹۸/۱۲/۹ در مراکز استان‌هایی که ازسوی ستاد اعلام گردیده است و ذیلا نام آنها می‌آید، برگزار نخواهد شد.
تهران، قم مقدسه،رشت،مشهدمقدس، تبریز، ارومیه، همدان،اصفهان، ساری، اردبیل، کرج،اهواز، سمنان،زاهدان، شیراز، قزوین، سنندج،کرمانشاه، یاسوج،گرگان،خرم آباد،بندر عباس، یزد همچنین در مراکز استان ها و  شهرستان ها و شهرهایی که حسب اعلام کتبی رئیس دانشگاه علوم پزشکی و  استانداران محترم ،به طور قطعی نقطه حساس شناسایی شده است نماز جمعه این هفته اقامه نخواهد شد.
منبع: بهارنیوز

گروه سیاسی: عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس در گفت‌و‌گو با ایلنا درباره شیوع ویروس کرونا گفت: متاسفانه این بیماری یکی از مرموزترین بیماری‌هایی است که حداقل از مقطع دچار شدن یک فرد به این بیماری، چهارده روز طول می‌کشد تا خود را نشان دهد تا جایی که بیمار ممکن است با ناتوانی روبرو شود و او را در بیمارستان بستری کنند.
ابوالفضل حسن‌بیگی درباره مبتلایان به این ویروس در استان سمنان گفت: بسیاری از افراد طی یک یا دو روز گذشته آزمایشات را انجام داده‌اند و حداقل پنج روز به طول می‌کشد تا پاسخ مثبت و منفی به آن‌ها ابلاغ شود و در نتیجه از این رو هیچ مجموعه‌ای نمی‌تواند عدد را به طور قاطع اعلام کند. آنچه که تا کنون برای استان سمنان مطرح شده عددی بالغ بر ۱۰ نفر بوده که آزمایشات آن‌ها مثبت بوده است، تعدادی هم الان بستری هستند. ما تاکنون فوتی نداشتیم و چند تن که مشکوک بر این بیماری بودند وقتی که کالبد شکافی شدند اعلام شد که موضوع بیماری‌شان سرماخوردگی و استفاده زیاد از دارو باعث مرگ‌شان شده و کرونا نبوده است. مردم استان سمنان از لحاظ شرایط منطقه‌ای نسبت به دستورالعمل‌ها و اطلاعاتی که وزارت بهداشت و درمان می‌دهد به شدت حساس هستند. یکی از شهرهای کشور که تعداد نماز جماعت‌های آن در مساجد بسیار زیاد است شهرستان دامغان است. به لحاظ اینکه علما نظر دادند و هم اینکه مسئولان و خود مردم بیش از همه پیگیری کردند و نسبت به این قضیه حساسیت نشان داده و می‌دهند، نمازها و مجالس کم شده و مهمانی‌ها تقریبا به صفر رسیده و مراسم عروسی را همه به بعدا موکول کردند.

وی ادامه داد: می‌بینیم که استان سمنان و به خصوص شهرستان دامغان نسبت به تذکرات پزشکی دقیق عمل می‌کنند و اقدامات‌شان تاکنون باعث شده که شیوع این بیماری در شهرستان دامغان کم باشد. در شهرستان سمنان هم به دلیل اینکه تعداد زیادی از برادران و خواهران خارجی مخصوصا افغانستانی زندگی می‌کنند مقداری حساسیت وجود دارد که مدیران در این قضیه هم تلاش خود را کرده‌اند. مدارس و دانشگاه‌ها را تعطیل کرده‌اند و پیشگیری‌های لازم را انجام داده‌اند.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در پاسخ به این سوال که با توجه به جمعیت متراکم تهران آیا بحث قرنطینه‌ کردن پایتخت مطرح است؟ گفت: به نظرم  قرنطینه تهران کار لازم و واجب است اما تاکنون تصمیمی گرفته نشده است. یکی از مشکلاتی که داریم این است که هر وقت تعطیلی صورت می‌گیرد، جمعیت میلیونی به سمت شهرهای شمال می‌روند و در نتیجه اگر این‌ها مبتلا باشند در آینده خطری بزرگ برای شهرهای شمالی و استان‌های گیلان و مازندران و گلستان است. تاکنون تصمیمی گرفته نشده و ضرورت آن را هم وزارت بهداشت و درمان خیلی جدی نمی‌بیند.

حسن‌بیگی گفت: البته برخی دوستان ما در مجلس نسبت به حرکت این جمعیت کثیر به طرف شمال واقعا نگران و ناراحت هستند که این می‌تواند یک خطر بزرگ باشد و یک سونامی در کشور ایجاد کند و میلیاردها دلار باید از دنیا کمک بگیریم و برای مقابله با این قضیه قرض کنیم. این مساله را باید جدی بگیریم. اعتراض نمایندگان به رئیس مجلس هم این بود که دو هفته مجلس تعطیل بود و کشور هم آرام بود، حالا یک هفته دیگر هم تعطیل می‌شد. وی افزود: بالاخره چند تن از نمایندگان مجلس آلوده به این مساله شدند. آقای امیرآبادی حالش بسیار بد است. این فرد وقتی به مجلس می‌آید و تنفس کرده و نوشیدنی و چایی مصرف می‌کند، این‌ها خطر ایجاد می‌کند. روز اول با اعتراضی که نمایندگان و مخصوصا پزشکان نماینده کردند ایشان رفتند. آقای جمالی خیلی ناراحت بود و اعلام می‌کرد که این مریضی سخت و بدی است و دلیلی ندارد که شخصی که مریض شده به صحن بیاید. آقای صادقی مشکوک به این بیماری بود و بعضی دیگر از نمایندگان حال بد داشتند، پریروز آزمایش گرفتند و گفتند پنج روز دیگر طول می‌کشد تا اعلام کنیم که نتیجه‌تان مثبت است یا منفی.

نماینده دهمین دوره مجلس شورای اسلامی ادامه داد: بعضی کارهایی که انجام می‌دهیم واقعا خشک مقدسی است. بعضی از اقداماتی که انجام می‌شود درخور شئونات ملت ایران نیست. الان گفته شده آقای حریرچی هم آزمایشش مثبت بوده است. همه دنیا این مسائل را جدی می‌گیرد. ما هنوز می‌خواهیم با بیماری هم با مماشات برخورد کنیم و قهرمان‌بازی از خودمان در بیاوریم که حتما بایستی همه نمایندگان به مجلس بیایند و کمیسیون تلفیق و… تشکیل شود. وی یادآور شد: مجلس یکی از جاهای پر تردد است. وقتی مجلس تشکیل می‌شود همه وزارتخانه‌ها و نهادها مخصوصا در فصل بودجه به مجلس می‌آیند. در مجلس در فصل بودجه مصرف سلف سرویس غذایمان گاهی به چهار برابر می‌رسد. در فصل بودجه از همه وزارتخانه‌ها و نهادها و ارگان‌ها برای دفاع از بودجه و پیشنهاداتی که دارند به مجلس می‌آیند. به نظرم این خشک مقدسی است و به نوعی بی‌توجهی به علم است. کرونا شوخی ندارد و ما هم تعارف نداریم. اگر مجلس عمل نکند بقیه مردم هم می‌گویند پس خبری نیست و ما هم به شمال برویم.
منبع: بهارنیوز

گروه سیاسی: احمد زیدآبادی در یادداشتی نوشت: اصولگرایان از طریق انتخاباتی که میزان رقابت و سطح مشارکت در آن نیاز به توضیح ندارد، مجلس یازدهم را به کنترل خود در آوردند. با این انتخابات، کشور ما وارد مرحله‌ای از حیات خود شده است که بدون اغراق، می‌توان آن را ورود به دوره‌ای بی‌نهایت بغرنج، ناشناخته، مبهم و در عین حال “سرنوشت‌ساز” خواند.
در تجمعات اعتراضی دو سال اخیر، برخی معترضان شعار داده بودند: “اصلاح‌طلب، اصولگرا؛ دیگه تمومه ماجرا”! بخشی از این شعار با انتخابات اخیر تحقق یافته است و آن، به آخر رسیدن کار اصلاح‌طلبان تا اطلاع ثانوی است، اما کار اصولگرایان ظاهراً نه فقط تمام نشده بلکه تازه آغاز شده است! چه بخواهیم چه نخواهیم، آینده و سرنوشت کشور ما تا اندازۀ زیادی به نوع بازی اصولگرایان در صحنۀ قدرت سیاسی گره خورده است و از همین رو، درک و فهم درست و واقع‌بینانه از نیات و برنامه‌های آنها برای دیگر بازیگران صحنۀ سیاست ایران، امری کاملاً ضروری است.
درک و فهم بی‌طرفانه و خالی از هرگونه حب و بغض نیات اصولگرایان، برای تحلیل‌گران مستقل طبعاً امری بسیار دشوار است، چرا که اتاق‌های فکر آنان در فضاهای کاملاً دربسته تصمیم می‌گیرند و ظاهراً گمراه کردن و به دنبال نخود سیاه فرستادن رقبای سیاسی از طریق ارسال نشانه‌های اشتباه، عمده‌ترین تاکتیک آنها به شمار می‌رود. برای نمونه تا همین چند ماه پیش، برخی روزنامه نگاران اصلاح‌طلب، از ابتکار برخی اعضای مؤثر شورای نگهبان در دعوت از آنان برای گفتگو در بارۀ انتخابات مجلس خبر می‌دادند و بر مبنای این گفتگوها، چنان با اطمینان از تأیید صلاحیت فعالان شاخص اصلاح‌طلب در انتخابات مجلس یازدهم سخن می‌گفتند که سطح توقع احزاب اصلاح‌طلب را تا حد عبور تمام چهره‌های زندان رفتۀ این جریان از صافی نظارت استصوابی شورای نگهبان بالا برد و امر را بر بسیاری دیگر از نیروهای سیاسی نیز مشتبه کرد!
آیا این ماجرا صرفاً تاکتیکی برای گمراه کردن اصلاح‌طلبان بوده و یا اینکه در ابتدا چنین برنامه‌ای در دستور کار قرار داشته اما بعدها به دلایلی، تحلیلِ اتاق‌های فکرِ پنهان، به سمت و سوی معکوسی چرخش یافته به طوری که حتی از خیر تأیید چهره‌هایی مانند علی مطهری و محمود صادقی هم گذشته‌اند و حاضر به پذیرش هیچگونه ریسکی در این مورد نشده‌اند؟ خدا می‌داند! به هر حال، کنترل مجلس توسط اصولگرایان به معنای کنترل غیرمستقیم قوۀ مجریه از سوی آنان نیز به شمار می‌رود؛ چرا که ادامۀ کار و نحوۀ فعالیت تک تک وزیران، بسته به ارادۀ اکثریت مجلس است و این اکثریت نیز پیشاپیش اعلام کرده که مصمم است تمام اختیارات خود در این زمینه را به کار گیرد.
بنابراین، از این پس پرتاب گوی مشکلات جاری کشور به دامن قوۀ مجریه از سوی اصولگرایان ناپذیرفتنی و ناموجه است زیرا آنان از اختیار تغییر تمام وزیران و نظارت بر عملکرد آنان برخوردارند و از این رو کارنامۀ قوۀ مجریه کاملاً به حساب آنها نوشته خواهد شد.  مشکل اصلی اما در این میان این است که اصولگرایان تاکنون هویت خود را به نفی برنامه‌های دولت روحانی که آن را آشکارا غربگرا و غربزده می‌خوانند، گره زده‌اند و هیچ نوع برنامۀ ایجابی ارائه نکرده‌اند، جز اینکه “مدیریت جهادی” و “مدیران جهادگر” را مشکل گشای معضلات بیشمار کشور دانسته‌اند. اگر منظور از مدیران جهادگر و مدیریت جهادی، تلاش شبانه روزی مسئولان مربوطه فارغ از ساعات کاری مشخص و محدودیت‌ها و ضوابط بروکراتیک باشد، روشن است که این به تنهایی مشکل عمده‌ای را حل نمی‌کند.
برای مثال، کمبود منابع در سال های اخیر، سبب کاهش روز افزون بودجۀ عمرانی کشور و بخصوص عدم سرمایه‌گذاری در پروژه‌های زیربنایی شده است. در واقع بی‌توجهی به امور زیربنایی، بزرگترین تهدید علیه کشور و مردم را رقم می‌زند و آنان را در برابرحوادث طبیعی بی‌پناه و مستأصل می‌کند. مشکلاتی که بارش برف و باران در نقاط مختلف کشور به وجود می‌آورد و شهرها و روستاها را برای چندین هفته دستخوش بحران می‌کند، عمدتاً ناشی از عدم سرمایه‌گذاری در توسعۀ زیرساخت‌ها و فقدان دسترسی به تکنولوژی روز جهان است. بنابراین، تصور اینکه پس از هر سیل ویرانگر، یا برف سنگین می‌توان با فراخوان جمعی از بسیجیان و طلاب در محل حادثه به منظور پر کردن کیسه‌های شن و لایروبی منازل با استفاده از بیل، بر مشکلات فائق آمد، تصوری غیرواقعبیانه است. این شیوۀ کار نه فقط امکانی برای حل بحران به دست نمی‌دهد که چه بسا پس از مدتی همان طلاب را هم خسته و فرسوده کند و مردم را در مقابل هجوم معضلات به کلی یله و رها سازد! من البته بعید می‌دانم که فردی مثل محمدباقر قالیباف با توجه به کارنامۀ اجرایی‌اش به این نکات واقف نباشد. او قاعدتاً اهمیت حیاتی دسترسی به سرمایه و سرمایه‌گذاری‌های کلان را برای عبور از مشکلات انباشت شده درک می‌کند، اما او در بین اصولگرایان در کدام نقطه ایستاده است و چه برنامه‌ای در سر دارد؟ 

 
منبع: بهارنیوز

این مادر و فرزند، که ۲۵ آبان سال ۹۸ در تهران بازداشت شده بودند به ترتیب به ۹ سال و شش سال حبس تعزیری محکوم شدند. شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب تهران، مریم علی‌شاهی را بابت اتهام «اجتماع و تبانی» به ۵ سال حبس، بابت اتهام «توهین به رهبری» به ۲ سال حبس، بابت اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام» و «اخلال در نظم و آسایش عمومی» هر یک به یک سال حبس و در مجموع به ۹ سال حبس تعزیری محکوم کرده است.
مهیار منصوری هم بابت اتهام «اجتماع و تبانی» به ۵ سال حبس، بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس و در مجموع به شش سال حبس تعزیری محکوم شده است. همچنین پنج نفر از بازداشت‌شدگان در اعتراض‌های آبان ۹۸ در مجموع به حدود ۳۰ سال زندان محکوم شده‌اند. اسامی این افراد، محمد اقبالی‌گلهین، سمیرا هادیان، گیتا حر، مژگان اسکندری و محمد حجازی‌فر عنوان شده است. قبلا هم برخی منابع رسانه ای خارج از کشور گزارش داده بودند که امیرحسین مرادی، سعید تمجیدی و محمد رجبی، سه شهروندی که در جریان اعتراض‌های آبان ۹۸ بازداشت شده بودند، به اعدام محکوم شده‌اند.
منبع: بهارنیوز

گروه سیاسی: «مسئولان جامعه اطلاع ندارند در شهرهای کوچک و روستاها چه اتفاقی رخ می‌دهد و مردم در چه وضعیت ضعیف مالی و اقتصادی زندگی می‌کنند. در چنین شرایطی فرصت‌طلبان و ثروتمندان رأی مردم را به سود خود مصادره می‌کنند. جملات اخیر سخنان امیر رضا واعظ آشتیانی عضو سابق حزب موتلفه اسلامی و عضو سابق شورای شهر تهران در گفت‌و‌گو با «آرمان ملی» است. واعظ آشتیانی در این گفت‌و‌گو با آسیب شناسی فضای انتخابات اخیر عنوان می‌کند:«کسی که کار اجرائی نکرده هیچ ‌پرونده خاصی ندارد. اگر یک فرد هیچ‌کارنامه اجرائی ندارد و به‌دلیل نداشتن پرونده وارد رقابت‌های انتخاباتی شود دارای هیچ ‌منطق و توجیه عقلانی نیست. چنین افرادی با ثروت‌های بادآورده‌ای که در اختیار دارند در رقابت‌های انتخاباتی به مردم وعده‌های بزرگی می‌دهند و مردم نیز به‌دلیل مشکلات اقتصادی که دارند این وعده‌ها را باور می‌کنند. در انتخابات اخیر نماینده مجلسی وجود دارد که برای پیروزی در انتخابات حداقل ده‌میلیارد تومان هزینه کرده است. برخی از چند روز قبل از انتخابات در بین مردم ارزاق تولید می‌کنند. از سوی دیگر برخی به وسیله باندهای درشت جمع آوری رأی تلاش می‌کنند آرای مردم را به سمت خود هدایت کنند».
مشروح گفت‌و‌گو با امیر رضا واعظ آشتیانی را می‌خوانید.
‌‌‌‌‌ 
ارزیابی شما از انتخابات مجلس شورای اسلامی چیست؟ آیا نتایج این انتخابات در راستای دغدغه‌ها و مطالبات مردم بود؟
حضور مردم در انتخابات اخیر مجلس تحت تاثیر عملکرد دولت و مجلس بود. بدون شک هر زمان که دولت و مجلس دارای عملکرد قابل قبولی باشند حضور مردم در انتخابات تاثیرگذار تر خواهد بود و هر زمان مردم از عملکرد مجلس و دولت رضایت نداشته باشند وضعیت شکل دیگری به خود می‌گیرد. واقعیت این است که دولت دوازدهم و مجلس‌دهم عملکرد قابل قبولی در راستای مطالبات مردم به‌خصوص در زمینه اقتصادی نداشتند. دولت آقای روحانی به جای اینکه به دغدغه‌های اقتصادی مردم توجه کند و برای آنها راه‌حل مناسب پیدا کند بیشتر انرژی و هزینه خود را صرف مسائل بین‌المللی کرده است. با این وجود یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که امروز جامعه ما با آن مواجه است انتخاب مدیران ناکارآمد در شهرستان‌های کوچک است.آیا مجلس و دولت بر عملکرد مدیران برای شهرهای کوچک نظارت دارند و متوجه هستند که در این شهرها چه اتفاقاتی رخ می‌دهد و مردم در چه وضعیتی زندگی می‌کنند؟ در برخی از شهرهای کوچک در طول سه سال گذشته چهار فرماندار یا شهردار انتخاب شده‌اند و هرکدام به دلایل نامعلومی از کار برکنار شده‌اند. نمایندگان مجلس در چنین شرایطی چه اقدامی انجام داده‌اند و چه نقشی در چالش‌های حوزه‌های انتخابیه خود ایفا می‌کنند؟
آیا شایسته‌سالاری به معنای واقعی آن در انتخابات رعایت شد و افرادی اجازه حضور در انتخابات داشتند که از تعهد و تخصص لازم برخوردار بودند؟
این مساله باید به‌خوبی مورد تحلیل و بررسی قرار بگیرد که چه اتفاقی در کشور رخ داده که افراد ناتوان به‌جای افراد کارآمد در سمت‌های مدیریتی به‌خصوص در شهرهای کوچک انتخاب می‌شوند. بوذرجمهر در سخنی معروف عنوان می‌کند: اگر می‌خواهید جامعه‌ای را به هم بزنید انسان‌های کوچک را به جای انسان‌های بزرگ به کار بگمارید». سوال اینجاست که آیا جامعه دچار چنین وضعیتی شده است؟در شرایط کنونی برخی از نمایندگان از ناتوانی یا کم توانی استانداران سوءاستفاده می‌کنند. این استانداران برای اینکه صندلی ریاست خود را حفظ کنند با این نمایندگان کنار می‌آیند. برخی از نمایندگان دارای چندین لیدر هستند که پس از اینکه به نمایندگی انتخاب شدند به این لیدرها پست و مقام می‌دهند. در دوران انتخابات نیز به این لیدرها ماموریت می‌دهند که برای آنها رأی جمع کنند. برخی از نمایندگانی که وارد مجلس شده‌اند براساس توانایی خود وارد مجلس نشده‌اند و بلکه با هزینه کردن‌هایی وارد مجلس شده‌اند. به‌نظر می‌رسد در این زمینه قانون نیز دارای اشکالاتی است. به‌عنوان مثال قانون عنوان می‌کند اگر فردی سی سال داشت و دارای مدرک کارشناسی ارشد بود، می‌تواند در انتخابات کاندیدا شود. در چنین شرایطی اگر چنین فردی دارای یک ثروت بیکران بود در شرایطی که مردم با مشکلات جدی اقتصادی مواجه هستند می‌تواند به راحتی وارد مجلس شود. در انتخابات مجلس پول‌های کثیف نقش تعیین کننده‌ای داشت و برخی از رقابت‌های انتخاباتی را به سود افراد خاصی تحت تاثیر قرار داد.
پول‌های کثیف به چه صورت در انتخابات نقش داشت؟
بنده از اینکه مشاهده می‌کنم دولت و مجلس به این مسائل توجه نمی‌کنند تعجب می‌کنم. واقعیت این است که مسئولان جامعه اطلاع ندارند که در شهرهای کوچک و روستاها چه اتفاقی رخ می‌دهد و مردم در چه وضعیت ضعیف مالی و اقتصادی زندگی می‌کنند. در چنین شرایطی فرصت‌طلبان و ثروتمندان می‌توانند رأی مردم را به سود خود مصادره کنند. این اتفاق در انتخابات نیز رخ داد. در شرایط کنونی اگر فردی قصد داشته باشد رئیس یک فدراسیون ورزشی شود و یا اینکه در هیات مدیره یک بانک حضور داشته باشد باید چندین سال سابقه مدیریتی داشته باشد. این در حالی است که برای نمایندگی مجلس هیچ‌گونه سابقه مدیریت نیاز ندارد و قانون در این زمینه دارای اشکال است. اتفاق جالبی که در انتخابات اخیر رخ داد این بود که هنگامی که از یک فرد ثروتمند سوال شد که چرا از فرزند خود در انتخابات حمایت مالی می‌کنید و هزینه‌های هنگفتی را متحمل می‌شوید وی در پاسخ عنوان کرد:«دوست دارم پسرم طعم سیاست را بچشد». این چه استدلالی است؟ آیا هر کسی ثروتمند بود باید وارد مجلس شود؟ آیا مجلس جای افرادی است که از هیچ‌ تجربه مدیریتی و تخصصی برخوردار نیستند و تنها به پشتوانه ثروت خود وارد مجلس می‌شوند؟
آیا این مسائل ریشه در نوع تایید صلاحیت‌ها و کنار گذاشتن افراد توانمند ندارد؟
به صورت طبیعی کسی که کار اجرائی نکرده هیچ ‌پرونده خاصی نیز ندارد. این در حالی است که اطرافیان چنین افرادی دارای پرونده‌های اقتصادی و غیره هستند. اگر یک فرد هیچ‌کارنامه اجرائی نداد و به‌دلیل نداشتن پرونده وارد رقابت‌های انتخاباتی شود دارای هیچ‌منطق و توجیه عقلانی نیست. چنین افرادی با ثروت‌های بادآورده‌ای که در اختیار دارند در رقابت‌های انتخاباتی به مردم وعده‌های بزرگی می‌دهند و مردم نیز به‌دلیل مشکلات اقتصادی که دارند این وعده‌ها را باور می‌کنند. در انتخابات اخیر نماینده مجلسی وجود دارد که برای پیروزی در انتخابات حداقل ده‌میلیارد تومان هزینه کرده است. در این زمینه نیز راهکارهای متفاوتی را انجام می‌دهند تا به نتیجه دلخواه برسند. به‌عنوان مثال برخی از چند روز قبل از انتخابات در بین مردم ارزاق توزیع می‌کنند. از سوی دیگر برخی نیز به وسیله باندهای درشت جمع‌آوری رأی تلاش می‌کنند آرای مردم را به سمت خود هدایت کنند. در برخی از حوزه‌های انتخابیه یک فرد با ده‌هزار رأی وارد مجلس می‌شود. در نتیجه اگر چنین فردی ثروت زیادی داشته باشد به راحتی وارد مجلس خواهد شد. دلال‌هایی در انتخابات حضور دارند که آرای مردم را برای برخی افراد خاص مصادره به مطلوب می‌کنند. متاسفانه این وضعیت در دوره‌های اخیر مجلس مشاهده می‌شود. بدون شک مسئولان نیز به این مسائل واقف هستند و به همین دلیل نیز آرای برخی مناطق در گذشته ابطال شده است. اگر این اتفاقات در رقابت‌های انتخاباتی رخ می‌دهد به‌دلیل عملکرد ضعیف مسئولان بوده که به وضعیت مردم رسیدگی نکرده‌اند. در چنین شرایطی مردم با موضوع انتخابات و رأی به شکل دیگری برخورد می‌کنند و بیش از آنکه به سرنوشت خود بیندیشند به منافع مادی فکر می‌کنند. در اغلب کشورهای جهان روستاها موتور محرک تولید یک جامعه هستند و رشد و توسعه از روستاها آغاز می‌شود. این در حالی است که امروز اغلب روستاهای کشور با چالش جدی اقتصادی و موانع جدی در زمینه تولید مواجه هستند. در برخی زمینه‌ها قوانین ما دارای اشکال است. به همین دلیل نیز باید در جاهایی که قانون اشکال دارد این اشکالات را مرتفع کرد.
تاکنون هشدارهای مکرری درباره اشکال در قوانین انتخاباتی به مسئولان داده شده است. آیا اراده‌ای برای تغییر در قوانین مشاهده می‌کنید؟
قانون کشور که وحی نیست که نتوان آن را تغییر داد. قانون را به شکلی طراحی کرده‌اند که در هر زمینه به مشکل برخورد کرد بتوان آن را تغییر داد. مقام معظم رهبری هنگامی که موضوع اقتصاد مقاومتی را مطرح کردند خطابشان به مجلس نیز بود که در زمینه‌هایی که لازم است قوانین را اصلاح کنند. اصلاح قوانین نیز باید از روستاها آغاز شود. روستاها خاستگاه اصلی توسعه کشور هستند. با این وجود هیچ ‌اراده‌ای برای تغییر قوانین در کشور مشاهده نمی‌شود.
دیدگاه شما درباره میزان مشارکت در انتخابات اخیر مجلس چیست؟
براساس آماری که وزارت کشور ارائه کرده میزان مشارکت بالغ بر چهل‌درصد بوده که آمار زیاد بدی نیست. اگر در این دوره میزان مشارکت مردم نسبت به انتخابات گذشته کاهش داشته به‌دلیل عملکرد ضعیف مجلس و دولت بوده است. هنگامی که مردم مشاهده می‌کنند مطالبات آنها محقق نمی‌شود و از سوی دیگر مشکلات آنها نیز افزایش پیدا می‌کند انگیزه خود را از دست می‌دهند و مانند گذشته در پای صندوق‌های رأی حاضر نمی‌شوند. برخی ادعا می‌کنند سیستم بیمار شده است. این در حالی است که سیستم بیمار نیست و بلکه برخی مسئولان بیمار شده‌اند. شایسته سالاری در انتخاب مدیران از بین رفته است و افراد ناکارآمد و نالایق به کار گرفته می‌شوند. اغلب مشکلاتی که در شرایط کنونی جامعه ما با درگیر است به‌دلیل این است که افراد سرجای خود قرار نگرفته‌اند. هر دولتی که روی کار می‌آید به جای اینکه به فکر مشکلات مردم باشد دستاوردهای دولت قبلی را زیر سوال می‌برد. بنده معتقدم ما برای یک بار هم شده باید از دشمنان خود یاد بگیریم. دشمنان ما در اصول ما هم اشتراک نظر دارند و تنها در تاکتیک‌ها و فرعیات با هم اختلاف نظر دارند. این در حالی است که در کشور چنین وضعیتی وجود ندارد و همه تلاش می‌کنند دستاوردها و نقاط مثبت دیگران را تخریب کنند. دولت‌های ما باید یاد بگیرند که دستاوردهای مثبت دولت‌های گذشته را پیگیری کنند. به‌عنوان مثال دولت سیزدهم که پس از دولت آقای روحانی روی کار خواهد آمد باید نقاط قوت دولت را ادامه بدهد و تنها به‌دنبال پوشش نقاط ضعف دولت باشد.
آیا ترکیب مجلس آینده می‌تواند مشکلات کشور را حل کند؟
مجلس آینده در اختیار اصولگرایان است. بنده معتقدم اصولگرایان باید این فرصت را قدر بدانند و آن را مغتنم بشمارند. مهم‌ترین رسالت مجلس آینده این است که اعتماد از دست رفته مردم را دوباره برگرداند و با عملکرد خود زمینه را برای بازگشت سرمایه اجتماعی فراهم کند. هنگامی که مردم در انتخابات مجلس دهم شرکت کردند انتظار نداشتند مجلس چنین سرنوشتی پیدا کند که نتواند به مطالبات آنها پاسخ جدی بدهد. البته این مساله به‌صورت مطلق نیست و بلکه نسبی است. با این وجود عموم مردم مجلس دهم را مجلس موفق قلمداد نمی‌کنند. نکته دیگر اینکه طیف‌های مختلف اصولگرایی در انتخابات اخیر به یک اجماع نسبی معقول دست پیدا کردند و ما شاهد بودیم طیف‌هایی مانند جبهه پایداری نیز در نهایت در جمع اصولگرایان حاضر بودند و لیست مشترک ارائه کردند. این اتفاق خوبی بود که در جریان اصولگرایی رخ داد. مجلس آینده هم با دولت آقای روحانی کار خواهد کرد و هم با دولت آینده. به همین دلیل نباید وکیل الدوله باشد و بلکه باید در راستای مطالبات مردم حرکت کند. هر نماینده‌ای حق دارد یک رئیس جمهور یا وزیر را دوست داشته باشد. با این وجود حق ندارد مطالبات مردم را وجه المصالحه علایق شخصی خود کند. حق مردم حق‌الناس است و به همین دلیل هر نماینده‌ای باید در مقابل حق الناس پاسخگو باشد. مجلس آینده باید به شکلی عمل کند که اعتماد مردم دوباره نسبت به عملکرد مسئولان تقویت شود. از سوی دیگر باید فضای کسب و کار به سمتی هدایت شود که مشکلات اقتصادی مردم حل شود. امروز کشور در معرض تحریم‌های بین‌المللی قرار گرفته است. تجربه نشان داده که می‌توان تهدید را به فرصت تبدیل کرد. اینکه نگران باشیم تهدید‌ها در نهایت سبب تسلیم شود دیدگاه اشتباهی است.ما باید از درون خود را بسازیم و اگر این اتفاق رخ بدهد بسیاری از مشکلات کشور کاهش پیدا می‌کند. حضرت امام می‌فرمایند:«مجلس خوب همه چیز را خوب می‌کند و مجلس بد همه چیز را بد». به همین دلیل ما باید به‌دنبال شکل گیری مجلس خوبی باشیم که همه چیز را خوب کند و حال کشور را خوب کند. همین که مجلس کارآمد باشد و بتواند مشکلات مردم را حل کند، نشان‌دهنده خوب‌بودن مجلس خواهد بود. در شرایط کنونی مردم دیدگاه خوبی نسبت به وضعیت اقتصادی کشور ندارند و به همین دلیل امید دارند مجلس آینده بتواند در این زمینه گام‌های موثری بردارد. امیدواریم این اتفاق نیز رخ بدهد و مجلس آینده بتواند دغدغه‌های مردم را مرتفع و مشکلات معیشتی مردم را حل کند.
منبع: بهارنیوز

دلیل بازداشت این فعال دانشجویی اعلام نشده است. یکی از بستگان ضیا نبوی در توییتر نوشته است ماموران، برخی وسایل او را ضبط کرده‌اند اما دلیل بازداشت را نمی‌دانیم. ضیا نبوی ۲۵ خرداد ۸۸ یعنی سه روز پس از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری دوره دهم و راهپیمایی بزرگ معترضان به نتایج انتخابات، همراه با چند نفر از دیگر دوستان خود در ستاد مهدی کروبی بازداشت شد. وی آن زمان در دادگاه بدوی به ۱۵ سال زندان و در دادگاه تجدیدنظر به ۱۰ سال حبس در تبعید به اتهام «محاربه» محکوم شد. او ۲۵ بهمن ۹۶ در آستانه نهمین سال حبس از زندان سمنان آزاد شد. نبوی در مرداد ۹۷ هم برای مدت کوتاهی بازداشت شد. به جز نبوی، طی دو روز گذشته چند فعال دانشجویی دیگر بازداشت شده‌اند.
منبع: بهارنیوز

رضا صادقیان
انتخابات به پایان رسید و کمترین میزان مشارکت طی تمام انتخابات‌های برگزار شده در دوره‌های گذشته رقم خورد. عدد ۴۲ درصد در نوع خود برای هر مسئول و شهروندی که دل در گرو آبادانی ایران و کارکردهای حکمرانی دارد جالب توجه است و هر فرد و جریان سیاسی و حتی تحلیلی از دریچه نگاه خود به این مشارکت خواهد نگریست. در اینجا مسئله به حضور، عدم حضور و مشارکت جریان‌های سیاسی در کارزار انتخابات ارتباط مستقیم ندارد.
برخی کاهش مشارکت را به شیوع ویروس اخیر، شرایط اقتصادی و موارد دیگر ارتباط داده‌اند  اما می‌توان دریچه نگرش به رویدادها انتخابات را گسترده‌تر کرد و نتیجه امروز را صرفا به رویدادهای ماه‌های قبل مربوط ندانست. حداقل آنکه می‌توان مدعی شد هیچ کدام از رویدادهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به یکباره رخ نداده و با اطمینان نمی‌شود رویدادهای امروز را صرفا به ماه‌های گذشته ارتباط داد. فروکاست کاهش مشارکت در انتخابات و بازخوردهای آن به ماه‌های گذشته و حتی رویدادهای خاص بیش از آنکه ما را با تصویری نسبتا مشخص از مسائل مبتلا به جامعه روبرو کند نمایی نادرست را پیش روی ما خواهد گذاشت و این همه برای بررسی وضعیت امروز جامعه به غیر از ادامه دادن راه به همان روال گذشته چیزی بیشتر نخواهد بود. به چند مورد از مسائل مهم که ارتباط مستقیم و یا غیر مستقیم با میزان مشارکت در انتخابات داشته است اشاره می‌گردد.
یکم: طی سال‌های اخیر و به صورت پیوسته اخبار مربوط به اختلاس، دریافت رشوه توسط کارکنان در سازمان‌ها و ادارات مختلف، ویژه‌خواری برخی از مسئولان سابق و یا نزدیکان این افراد و سوء استفاده‌های مکرر از جایگاه قانونی آنها در رسانه‌های رسمی منتشر شده است. همچنین برگزار شدن دادگاه‌های مربوط به مفاسد اقتصادی و نشر اخبار غیر رسمی نشانه‌های خوشایندی را به مردم در خصوص مبارزه با فساد مالی، سازمان یافته و در نهایت امر اجرای عدالت به صورت کامل به ناظران انتقال نداده است. در کنار این مسائل می‌توان به زندگی دوگانه برخی از مسئولان نیز اشاره کرد، مدیرانی که دم از ساده زیستی و رعایت حق و انصاف در تریبون‌های رسمی و غیر رسمی می‌زنند ولی در زندگی شخصی و فرزندان آنان نشانی از گفته‌های خودشان یافت نمی‌شود!
دوم: براساس سنجش‌ها و تحقیقات منتشر شده در سال‌های اخیر و به صورت مثال تحقیقات موسسه آینده‌بان و یا نظرسنجی‌های که توسط مرکز افکار سنجی دانشجویان ایران منتشر شده است، برخی از دغدغه‌های شهروندان مانند گرانی، تورم، بیکاری، فساد مالی، فربه بودن ساختار دولت و دستگاه‌های اجرایی، غیر شفاف بودن برخی ارتباطات مالی و… قابل توجه است. در واقع انعکاس این سنجش‌ها حکایت از آن دارد که شماری از سیاست‌گذاری‌های صورت گرفته طی سال‌های گذشته با نیازهای شهروندان همخوان نبوده است. به عبارتی مشخص‌تر؛ ما با تراکم مطالبات طی سال‌های اخیر روبرو شده‌ایم، خواسته‌هایی که در حوزه اقتصادی بسیار مشخص و روشن است ولی به دلیل ارتباط داشتن این مطالبات با سایر مسائل جاری موفق به پاسخ دادن نشده‌ایم. سوم: ساختار و شرح وظایفت قوه مجریه، قضاییه و مقننه در قانون اساسی منفک شده از یکدیگر است. همچنین مفهوم کلان حاکمیت نیز در دانش سیاسی تعریف یگانه‌ای دارد، اما برای سایر شهروندان و چه بسا اکثریت آنان بیش از آنکه این عبارت و مفاهیم تفکیک شده و مرزهای مشخصی با یکدیگر داشته باشد،‌ همه را به صورت یکپارچه می‌شناسند و فهم می‌کنند. از همین رو جایگزین تمامی این مفاهیم به «نظام» و «دولت»  در ادبیات روزمره و حتی موضع‌گیری‌های شهروندان نمایان است، بنابراین مردم سازمان برق، شهرداری، سیاست‌های اطلاع‌رسانی در صدا و سیما، رفتار نیروی انتظامی و پلیس راهنمایی و رانندگی، دادگاه، تاکسیرانی، اتوبوسرانی، اداره پست، دریافت وام از بانک‌های مختلف، دریافت مجوز ساخت و ساز و سایر سازمان‌هایی که به شهروندان خدمت‌رسانی می‌کنند را با مفهوم دولت می‌شناسند. بخشی از آمار کاهش مشارکت در انتخابات را می‌توان در این بخش سراغ گرفت، به عبارتی طی سال‌های گذشته نه تنها در مراجعات شهروندان به سازمان‌های مختلف تسهیل صورت نگرفته است، بلکه مردم تغییری در این ساختارها لمس نمی‌کنند. نکته آخر؛ شاید این نتیجه و میزان مشارکت برای جریان اصولگرا به دلیل کسب نتیجه دلخواه خوشایند و غرور آفرین باشد، ولی نمی‌توان همچنان در ساز سرمست کننده پیروزی دمید و از خواسته‌ها و مطالبات شهروندان با هر نام و نشانی دوری جست. با توجه به شعارها و گفته‌های فراوانی که از سوی فعالان اصولگرا درباره کم کاری وتنبلی نمایندگان فعلی مجلس، لابی‌های دولت و مجلس درباره برجام و سایر مسائل اقتصادی تکرار شده است مجلس یازدهم آزمون بسی دشوار در پیش خواهد داشت. مسئله اصلی و نهایی هر کدام از دو جریان سیاسی در کشور می‌بایست پاسخ دادن به نیازها و ضرورت‌های زندگی شهروندان باشد، چنانچه این مهم مورد توجه قرار نگیرد و به حاشیه رانده شود، دور نخواهد بود که در انتخابات بعدی میزان مشارکت مردم از این حدود نیز پایین‌تر بیاید. 
 
منبع: بهارنیوز

با مرور سه مجلسی که در روند انتخابات ریاست جمهوری (بعد از پایان ۸ ساله قدرت یک رئیس جمهور) تعیین کننده بوده اند، می‌توان به نتایجی رسید. سه مجلس پنجم(۱۳۷۴)، هفتم(۱۳۸۲)، نهم(۱۳۹۰) مجالسی هستند که به خصوص در دوران حیات جمهوری اسلامی ایران پس از رحلت امام خمینی(ره) در انتخاب سه رئیس جمهور یعنی محمد خاتمی، محمود احمدی نژاد و حسن روحانی تعیین کننده بوده اند.

منطق انتخابات ریاست جمهوری؛ ضدی به جای ضد دیگر
 به طور کلی، در انتخاب روسای جمهور نوعی منطق شبه دیالکتیکی حاکم بوده است؛ بدین صورت که هر رئیس جمهوری که بعد از دیگری به قدرت رسید، آرمانها، اهداف و تیپی ضد رئیس جمهور قبلی داشته و به عبارتی آنتی تز او بوده است. در فضای سازندگی اما به لحاظ سیاسی و اجتماعی بسته مرحوم هاشمی، محمد خاتمی با آرمان آزادی به قدرت می‌رسد؛ محمود احمدی نژاد با شعار عدالت و بازگشت به آرمانهای انقلاب  و به خصوص توجه به قشر ضعیف به قدرت می‌رسد؛ این در حالی بود که بیشتر توجه خاتمی به طبقه متوسط بود و آزادی را بر عدالت ترجیح می‌داد. روحانی با شعار اعتدال و تاکید بر حل مساله هسته ای، اصلاح سیاست بین المللی و توقف تورم به روی کار آمد؛ او دقیقا بر نقاط ضعف دولت دوم احمدی نژاد تاکید کرد و همین نقاط ضعف را سکوی پرتاب خود نمود.اگر این منطق ادامه پیدا کند باید بگوییم که دولت بعدی هم به احتمال بسیار زیاد آنتی تز دولت روحانی خواهد بود و از همان جایی قدرت و محبوبیت به دست می‌آورد که روحانی آن را از دست داده است. بزرگترین مشکل دولت حسن روحانی چیست؟ بدون شک مشکلات عدیده اقتصادی پاشنه آشیل دولت دوم حسن روحانی بوده و خواهد بود. تورم، افزایش قیمت سوخت و به هم خوردن وضعیت معیشتی طبقات پایین جامعه دست و پای روحانی را به شدت بسته است. بنابراین، می‌توان حدس زد که رئیس جمهور آینده ایران با همین شعارها به قدرت برسد. او احتمالا با شعارهایی نظیر حمایت اقتصادی از مستضعفین، ایجاد آرامش در قیمت سوخت و خودرو و افزایش یارانه نقدی به قدرت برسد.

مجلس؛ نطفه تشکیل دولت آینده
حال به مساله اصلی بازگردیم. مجلس در این منطق چه جایگاهی دارد؟ به نظر می‌رسد که مجلس نظریه فوق را تایید می‌نماید. در واقع، بررسی سه مجلس پنجم، هفتم و نهم نشان می‌دهد که معمولا چینش پارلمانی می‌تواند شکل و شمایل رئیس جمهور آینده را معرفی نماید.  مجالس پنجم، هفتم و نهم اصولا مجالسی هستند که به صورت بالقوه مولد دولت آینده بوده اند. این مجالس در تقابل با دولت وقت شکل گرفته و شعارهای خود را بر تقابل با دولت قرار داده اند. این شعارها و تقابلها در مجالسی مثل پنجم کمی ملایمتر و در مجالسی مانند هفتم و نهم شدیدتر بوده است. تقابل سیاسی با دولت در این مجالس همیشه علنی نبوده و در برخی موارد، به نوعی نطفه مخالفت با دولت و شکل گیری دولت آینده را تعیین می‌کرده است.به طور مثال، مجلس نهم مجلسی اصولگرا بود اما در دل آن برخی نمایندگان اصولگرا اما مخالف دولت محمود احمدی نژاد به شدت فعالیت می‌کردند. ماجرای مشهور به یکشنبه سیاه هم در همین مجلس رخ داد؛ ماجرایی که اوج تقابل علی لاریجانی(رئیس وقت مجلس) و رئیس جمهور وقت را آشکار کرد. این امر در مجلس هفتم به مراتب عیان‌تر بود. اکثریت مجلس اصولگرا بودند و در تقابل با دولت اصلاح طلب محمد خاتمی قرار داشتند.اکنون مجلس یازدهم به چه نحو می‌تواند دولت آینده را تعیین نماید؟ چهار جریان اصلی اصولگرا در انتخابات  چند روز پیش بیشترین رای را به دست آوردند. این چهار گروه بدین قرار هستند: اصولگراهای سنتی، نو اصولگراها(در راسشان محمد باقر قالیباف قرار دارد)، جبهه پایداری‌ها و طرفداران محمود احمدی نژاد یا به عبارتی دولت بهاری‌ها. در بالا گفتیم که رئیس جمهور آینده احتمالا با شعارهای مشهود، عینی و توده گرای اقتصادی به قدرت می‌رسد. در بین چهارگروه اصولگرای فوق الذکر، دو گروه دولت بهاری‌ها و نواصولگراها شاید بیش از بقیه در ارائه و تقویت این شعار قوی باشند. در این بین، شاید قدرت گروه اول از دوم هم کمی قوی تر باشد. نباید فراموش کرد که احمدی نژاد از طریق همین شعارها، برنامه‌ها و تیپ و کاریزمای خاص خودش توانست رئیس جمهور کشورمان گردد.به همین صورت، شاید بتوان دولت یازدهم را هم به سیاق گذشته پرورش دهنده رئیس جمهور آینده ایران دانست. باید صبر کرد و دید که در آینده چه اتفاقی می‌افتد.  
منبع: بهارنیوز

گروه سیاسی-رسانه‌ها: روزنامه ایران درباره نتایج انتخابات و عملکرد مجلس آینده با علی مطهری مصاحبه کرده است.
بخشی از مصاحبه را می‌خوانید:
به‌عنوان یک نماینده مجلس که تجربه سه دوره حضور در انتخابات را داشتید، چه ارزیابی از آنچه در این انتخابات گذشت دارید؟ این انتخابات را چطور تحلیل می‌کنید؟
در مجموع اتفاق خوبی نیفتاد. چه نگرش و روش شورای نگهبان در بررسی صلاحیت‌های نامزدها را در نظر بگیریم و چه میزان مشارکت مردم، این واقعاً اتفاق مورد انتظار در این شرایط سخت کشور نبود. اما مهم این است که قبول کنیم باید آسیب‌شناسی و نقاط ضعف را برطرف کنیم که دوباره این اتفاق رخ ندهد. این اتفاقی که رخ داد و اینکه مشارکت پایین بود و بعد از انقلاب با چنین مشارکتی روبه‌رو نبودیم، علت‌های مختلفی دارد. اینکه این اتفاق را گردن ویروس کرونا بیندازیم یا به‌دلیل ضعف مجلس و دولت بدانیم، اینها دلایل قابل قبولی نیست آنچنان که برخی رسانه‌های اصول‌گرا چنین تحلیل‌هایی ارائه کرده‌اند.هر کدام از اینها جواب خودش را دارد. بحث ویروس کرونا اگر تأثیری هم داشته بسیار کم بوده و قابل اعتنا نیست. اگر بگویند ضعف عملکرد دولت بوده که ماجرا برعکس است. یعنی اگر مردم دولتی را ضعیف بدانند و به فرایند انتخابات هم امید داشته باشند اتفاقاً انگیزه بیشتری پیدا می‌کنند که از طریق رأی دادن بیایند مجلس قوی‌تری تشکیل دهند تا دولت را به حرکت وادارد. این امر سبب مشارکت بیشتر می‌شود. مسأله ضعف مجلس هم یک دروغ بزرگ است، به این دلیل که در واقع دست‌های مجلس دهم بسته بود. شما ببینید در طول این چهار سال، مجلس کجا می‌توانست درباره یک مسأله مهم کشور تصمیم بگیرد.
ما مثلاً بعد از قضیه تصمیم شورای سران سه قوه درباره بنزین می‌خواستیم در مجلس تصمیمی بگیریم یا بعد خواستیم به خاطر حوادث آبان ماه وزیر کشور را استیضاح کنیم، که به خاطر فشارهای خارج از مجلس میسر نشد. در خیلی موارد دیگر همین اتفاق افتاد. در واقع اول دست مجلس را بستند و بعد شروع کردند به تحقیر مجلس و تلقین کردند که این مجلس ناتوان است. این یک دروغ بزرگ است. دروغ دیگرشان این بوده که می‌گویند این مجلس، مجلس اصلاح‌طلبان است در حالی که این مجلس، مجلس اصول‌گرایان است و اکثریت اصول‌گرا دارد. اساساً با روش شورای نگهبان هیچ‌وقت این اتفاق در جمهوری اسلامی نمی‌افتد که یک مجلس با اکثریت اصلاح‌طلب روی کار بیاید. مجلس ششم البته یک استثنا بود. بنابراین اینکه می‌گویند مجلس ضعیف بوده اولاً این مجلس ضعیف نبوده و ثانیاً اگر هم ضعفی بوده عوامل خارج از مجلس باعث آن شده‌اند و تبلیغات گسترده در طول چهار سال گذشته علیه این مجلس، نهاد مجلس را در چشم مردم ضعیف جلوه داده است.
الان با این وضعیتی که شما می‌گویید باید چه کرد و تکلیف چیست؟ به هر حال بخشی از جامعه هم در انتخابات شرکت نکردند، باید به نظر شما برای این قسمت از جامعه چه کرد؟
باید علل این اتفاق را بررسی کنیم که در آینده دیگر تکرار نشود. مثلاً اتفاقات آبان ماه به نظر من در کم بودن مشارکت انتخاباتی تأثیر داشته است. البته هیچ‌وقت درصد مشارکت انتخاباتی در هیچ کشوری صددرصد نمی‌شود. اما در کشور ما مشارکت بالای ۶۰ درصد طبیعی بوده. مثلاً در دوره قبل مشارکت ۶۲ درصد بود یا سال ۸۸ مشارکت بالای ۸۰ درصد داشتیم ولی این عدد ۴۲ درصد عدد پایینی است.مخصوصاً باید توجه داشته باشیم که مشارکت در کلانشهرها به طور قابل توجه پایین‌ بوده است. مشارکت در شهر تهران ۱۸ درصد بوده که نگران‌کننده است. در واقع مردم یک پیامی دادند به مجموعه نهادها و مسئولان که باید این پیام را دریافت کنند و ببینند چه نقایصی در کارشان وجود دارد، آن را برطرف کنند.دلیل دیگر، حادثه هواپیما و رفتار غیردلسوزانه در حادثه جان‌باختگان کرمان بود. یک دلیل دیگر هم به نظر من این بود که برخی مسئولان ما بابت تشییع باشکوه پیکر سردار سلیمانی دچار توهم شدند و فکر کردند این جمعیت انبوه به معنی تأیید سیاست‌های داخلی و خارجی آنهاست؛ در حالی که چنین چیزی نبود و مسأله، شکسته شدن غرور ملی بود و مردم از این بابت ناراحت بودند که یک فرمانده ارشد آنها را امریکا در خاک کشور همسایه ترور کرده و دیدیم که موافق و مخالف نظام، همه وارد شدند.
عامل دیگر در کاهش مشارکت مردم، روش بحث برانگیز شورای نگهبان در بررسی صلاحیت نامزدها بود. در این دوره یک رویه در شورای نگهبان برجسته‌تر بود و آن رد صلاحیت بابت اظهارنظر بود. در گذشته هم از این کارها می‌کردند اما در این دوره خیلی شدید بود، یعنی آشکارا می‌گفتند شما باید این را می‌گفتید و آن را نمی‌گفتید. این رویه کاملاً مخالف آزادی بیان بود. این هم یک پدیده نامبارکی بود که متأسفانه این بار شدت پیدا کرده بود.
دلیل دیگر، ناعادلانه بودن رقابت بود که به‌دنبال رفتار شورای نگهبان ایجاد شد. یک طرف از چند ماه پیش با خیال آسوده مشغول برنامه‌ریزی بود و طرف دیگر تا دو روز مانده به انتخابات هنوز نمی‌دانست که چه نامزدهایی از آن تأیید صلاحیت شده‌اند و فهرست خود را چگونه ببندد. این اصلاً یک رقابت عادلانه نیست. مثل یک مسابقه دو سرعت است که افراد سریع را با دست نگه دارند برای اینکه ضعیف‌ها جلو بیفتند. و این اتفاقی که افتاد به ضرر کشور بود. البته من خودم به این اتفاقی که رخ داد خوش‌بین هستم. به خاطر اینکه وقتی که کار دست دوستان به قول خودشان انقلابی می‌افتد و اداره کشور را به دست می‌گیرند باعث می‌شود که خودشان به برجام برگردند، خودشان مشکل اف ای تی اف را حل کنند، خودشان سیاست خارجی را اصلاح کنند، رابطه با عربستان را برقرار کنند، حتی رابطه خوب با اروپا را در پیش خواهند گرفت.اینها در دل خودشان می‌دانند که کشور نمی‌تواند رابطه خود با دنیا را قطع کند ولی می‌خواهند این اتفاق یعنی بهبود روابط به وسیله خودشان رخ دهد نه به وسیله رقیب‌شان یا دولت آقای روحانی. من معتقدم با روی کار آمدن یک چنین مجلس یکدستی که بعد از آن هم احتمالاً یک دولت یکدست همراه به وجود خواهد آمد بسیاری از این مشکلات که عامل آن هم بیشتر خودشان بوده‌اند رفع خواهد شد. لذا این اتفاق را مبارک می‌دانم. چون مشکل دوستان ما این است که چرا قدرت در دست ما نیست؟ و وقتی که قدرت را به دست بگیرند و ببینند با روش‌هایی مثل برهم زدن برجام و کارشکنی در مورد FATF نمی‌توان کشور را اداره کرد خودشان مشکلات را حل می‌کنند. در واقع مشکل، جنگ قدرت است.
یعنی شما معتقد هستید ترکیب جدیدی که در مجلس شکل گرفته است، به رفع مشکلات فعلی در کشور خواهد انجامید؟ اما این مجلس قرار است یک سال و نیم با دولت روحانی کار کند که در واقع رقیب آنان محسوب می‌شود….
در این یک سال و اندی اگر مجلس جدید بخواهد اقدام احساسی در مورد دولت انجام دهد رهبری مانع می‌شود. اینکه مجلس و دولت یکدست شوند و به قول خودشان انقلابی باشند به نفع کشور است چون مسئول اداره کشور خواهند بود و به این نقطه می‌رسند که با این سیاست‌ها نمی‌شود کشور را اداره کرد. دنبال احیای برجام، حل مشکل اف ای تی اف و اصلاح سیاست خارجی خواهند رفت.
ما مجلس نهم را داشتیم. حتی قبل از آن مجالس هشتم و هفتم هم تقریباً یکدست بوده‌اند. حتی با دولت وقت هم یکدست بودند اما این اتفاقاتی که شما پیش‌بینی می‌کنید، رخ نداده بود. اگر هم به تعامل با دنیا می‌رسیدند، زمان و انرژی و هزینه زیادی می‌برد. آیا فکر می‌کنید این تصمیم اگر بخواهد در دوره جدید مجلس گرفته شود، سریع‌تر اتفاق می‌افتد؟
امروز شرایط متفاوت است. ما هیچ‌گاه این مقدار تحت فشار نبوده‌ایم. در اواخر دولت احمدی‌نژاد مجلس با دولت درافتاده بود و با هم متحد نبودند. خود احمدی‌نژاد هم آدم خاصی بود و قابل پیش‌بینی نبود. این گروه سیاسی نیاز به کیسه بوکسی دارند به‌نام دولت آقای روحانی که بتوانند حمله کنند. شما هم دیدید وقتی که صحبت از استعفای آقای روحانی می‌شد اینها خیلی نگران می‌شدند چون دیگر کیسه بوکس آنان از بین می‌رفت. ولی الان که وارد قدرت شدند و مخصوصاً اگر دولت را هم به دست بگیرند با تجربه‌ای که سران آنها پیدا کرده‌اند می‌فهمند که راه نجات کشور اصلاح سیاست خارجی، زنده کردن برجام و حل مشکل اف ای تی اف و در صورت لزوم برقراری رابطه با امریکا است.
آقای دکتر، اگر شما این اعتقاد را داشتید چرا از این جریان در انتخابات حمایت نکردید؟
برای اینکه این جریان مضرات دیگری دارد که در مجموع به ضرر کشور است. مثلاً اکثر آنها اصلاً اعتقادی به آزادی بیان و حقوق شهروندی ندارند. مثلاً اگر یک نفر منتقد در زندان کشته شود پیگیری نمی‌کنند. از طرفی انتخابات باید آزاد و رقابتی باشد. اگر بود، اینها رأی نمی‌آوردند اما حالا که این افراد رأی آورده‌اند و تا بیرون بودند دائم تخریب می کردند، ورودشان به مجلس و مخصوصاً اگر دولت آینده را هم به دست بگیرند باعث می‌شود معتدل شوند. وقتی خود را مواجه با اداره کشور ببینند از رفتار تند و افراطی خود دست برمی‌دارند.
کسانی که نتوانستند در این انتخابات در میدان رقابت حضور داشته باشند، مانند اصلاح‌طلبان و معتدلین و شخص شما، در ادامه راه باید چه برنامه‌ای داشته باشند؟
باید به آگاهی‌بخشی خود ادامه دهند. مردم را آگاه کنند، شیطنت‌هایی را که در پشت پرده از سوی برخی نهادها انجام می‌شود به مردم توضیح دهند، دنبال تشکیل احزاب قوی باشند. مهمتر از همه اینکه به‌دنبال حل مشکل نظارت استصوابی باشند. یادم است که رهبر انقلاب در آستانه مجلس چهارم که بحث نظارت استصوابی پیش آمده بود، گفتند که بله این یک موضوع قابل بحث است. حالا فعلاً در آستانه انتخابات هستیم، اما بعد از برگزاری انتخابات در این مورد بحث کنید. البته هیچ‌وقت در این مورد بحث نشد و نظارت استصوابی به‌عنوان یک امر مسلّم تلقی شد. من راجع به خودم نمی‌خواهم صحبت کنم ولی فردی مانند آقای جعفرزاده نماینده رشت، جانباز ۷۰ درصد قطع نخاعی است که خودش هم نمی‌داند به چه دلیل رد صلاحیت شده است.احتمالاً به خاطر نطقی است که گفت تا کی فتنه فتنه می‌کنید. یا آقای رحیمی نماینده تهران. این بنده خدا از ۱۵ سالگی به جبهه رفته است. اسیر شده، یک پای خود را از دست داده، آدم معتدلی هم هست. یک جمله حرف تندی که بگوییم نظام آسیب ببیند هم نزده است. چرا چنین فردی را رد می‌کنند؟ این مشکلات باید حل شود. باید با مقام رهبری صحبت شود. ممکن است که دستوراتی از سوی ایشان صادر شود. بالاخره باید تلاش کرد.
منبع: بهارنیوز

به گزارش ایلنا، مسعود رضایی با اشاره به اینکه برای بررسی دلایل میزان مشارکت مردم در انتخابات باید سیر تاریخی سال گذشته را مد نظر قرار داد، گفت: یکی از عوامل مهم میزان کاهش مشارکت در انتخابات، نارضایتی مردم از وضع موجود اقتصادی است.به گفته نائب‌رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، مردم از شرایط اقتصادی کشور راضی نیستند و این موضوع مهمترین دلیل کاهش میزان مشارکت نسبت به دوره‌های پیشین بوده است.
مردم از مجلس ناامید شدند
مسعود رضایی در ادامه با اشاره به وقوع حوادثی مانند گران‌شدن قیمت بنزین و حوادث آبان‌ماه ادامه داد: در پی گرانی بنزین مردم احساس کردند مجلس در تصمیم‌گیری‌های کلان نقشی ندارد و نمایندگان قوی در مجلس حضور ندارند تا بتوانند در چنین تصمیماتی نقش‌آفرینی کنند.نماینده شیراز در مجلس دهم با بیان اینکه مردم در پی گرانی بنزین تاحدودی از مجلس ناامید شدند، افزود: این ناامیدی نیز دلیل دیگری برای کاهش تمایل مردم برای شرکت در انتخابات بود.
تاثیر رد صلاحیت کاندیداهای یک طیف سیاسی در کاهش مشارکت
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس در ادامه با بیان اینکه دیگر دلیل کاهش مشارکت مردم در انتخابات، تصمیم شورای نگهبان در ردصلاحیت کاندیداهای یک طیف سیاسی خاص بود، خاطرنشان کرد: من در روزهای قبل از انتخابات مردم را به شرکت در انتخابات تشویق می‌کردم، اما مردم می‌گفتند ما به شرکت در انتخابات علاقه داریم اما نمی‌دانیم در این شرایط باید به چه کسانی رأی دهیم. این کاندیدای ردصلاحیت‌شده یازدهمین دوره انتخابات مجلس در ادامه با اشاره به ترغیب مردم برای شرکت در انتخابات افزود: صندوق رای پایه دموکراسی است، اما مردم در پاسخ به ما می‌گفتند به دلیل آنکه کاندیدای همسو با دیدگاه‌های ما در جریان انتخابات حضور ندارد، در انتخابات شرکت نمی‌کنیم.
در نبود رقیب، طبیعی است که یک طیف برنده انتخابات شود
به گفته رضایی در نبود رقبای شاخص از یک طیف سیاسی، کاندیداهای متعلق به دیگر طیف سیاسی با آرایی پایین‌تر از دوره‌های پیشین توانستند در انتخابات پیروز شوند.مسعود رضایی با اشاره به حضور نمایندگان منتخب انتخابات در کلانشهرها از یک طیف سیاسی خاص گفت: مهم‌ترین دلیل پیروزی این طیف سیاسی در انتخابات، مشارکت پایین مردم در انتخابات نسبت به دوره‌های پیشین بوده است.نماینده شیراز در مجلس دهم در ادامه با بیان اینکه در حال حاضر نگاه مثبت و امیدوارکننده‌ای در میان نمایندگان منتخب فارس در مجلس آینده کمتر مشاهده می‌شود، ادامه داد: با این حال ممکن است در ادامه مسیر برخی از این نمایندگان با دیگر تفکرات و دیدگاه‌های سیاسی سازش و تعامل داشته باشند.
منبع: بهارنیوز