بایگانی دسته ی : سیاسی

یک روزنامه آلمانی تحریم‌های جدید آمریکا علیه روسیه را عامل جدایی در اتحادیه اروپا دانسته و به بررسی دلایل این مسئله پرداخت.

به گزارش تسنیم، روزنامه “ویرتشافتز ووخه” آلمان در مطلبی نوشت: آمریکایی ها می خواهند ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه را منزوی کنند. اما تحریم هایی که آمریکا برای این منظور اخیرا تصویب کرده است همچنین آلمان را تحت تاثیر قرار می دهد. البته برخی شرکای اروپایی آلمان از این مسئله خرسندند.

 برای نمایندگان دولت آلمان خبر تصویب تحریم های جدید آمریکا علی روسیه سنگین بود. در این راستا حتی وزیر اقتصاد آلمان تحریم های جدید آمریکا برای مبادلات تجاری با روسیه را نقض قوانین بین المللی ارزیابی کرد. دیگر نمایندگان احزاب دموکرات مسیحی، سوسیال دموکرات و لیبرال دموکرات آلمان هم اظهارات مشابهی را در این باره بیان کردند.

به این ترتیب به نظر می رسد نظم و آرایشی دیگر دوباره شکل می گیرد که در آن آلمانی های خوب علیه رئیس جمهور ناقض قوانین بین المللی قرار می گیرند. البته این مسئله به این سادگی ها هم نیست. آلمان البته در اعتراضات خود علیه این تحریم ها در اروپا تنها نیست، اما در جبهه اکثریت بلامنازع هم قرار ندارد. چنین شرایطی از آنجا نشات می گیرد که این تحریم ها احتمالا همچنین بر پروژه خط لوله گازی که گاز روسیه را به روگن آلمان منتقل می کند تاثیر خواهد گذاشت. بسیاری از اروپاییان دوست داشتند شاهد شکست این پروژه باشند. این پروژه موسوم به نورد استریم ۲ در بروکسل بسیار نامحبوب است.

در اکتبر گذشته پارلمان اروپا این پروژه را به عنوان مخل امنیت انرژی، تنوع و همبستگی در اروپا دانست. یان کلود یونکر، رئیس کمیسیون اروپایی هم هشدار داده بود که این پروژه خط لوله انتقال گاز به مصرف کنندگان و شرکت های انرژِی آسیب می رساند.

معاون رئیس کمیسیون اروپایی و مسئول در بخش انرژی اروپا از شمار زیادی از اعتراضاتی که از طرف کشورهای عضو به این پروژه خط لوله انتقال گاز وارد شده است خبر داد.

وی تامین انرژی اروپا را در سایه اجرایی شدن این پروژه در معرض خطر دانسته و گفت: این پروژه استراتژی اروپا مبنی بر اینکه ما می خواهیم در زمینه تامین انرژی مستقل تر شویم نه وابسته تر را نقض می کند.

کمیسیون اروپایی همچنین از دلایل دیگری با این پروژه مخالف است و آن بحران اوکراین است.

کمیسیون اتحادیه اروپا مایل است بر اساس  قواعد بازار داخلی اروپا در این زمینه عمل کند به گونه ای که روسیه هم زمان نتواند به عنوان تحویل دهنده گاز به اروپا مطرح شود. اما در پروژه های دریایی این قوانین اعمال نمی شود. کمیسیون اروپایی برای اینکه از اعمال قواعد روسیه در این پروژه جلوگیری کند می خواهد در این باره با مسکو به توافقی چارچوبی دست یابد. پیشنهادی در این باره ارائه شده که البته کشورهای عضو اتحادیه اروپا باید درباره آن توافق کنند.

۱۳ کشور اروپایی از جمله لهستان این مسئله را تمجید می کنند اما آلمان هنوز رسما در این باره موضع گیری نکرده و این یک راز نیست که از این پیشنهاد استقبال نمی کند.

در بخش دیگری از این مطلب آمده است: بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا به اعلام کرملین مبنی بر اینکه نورد استریم ۲ را به عنوان یک پروژه صرفا اقتصادی می بیند خوش بین نیستند. آن ها انگیزه های ژئوپلیتیک را در پس این پروژه می بینند و آن را به عنوان ابزار قدرت ارزیابی می کنند.

منبع: الف

 ‘رودریگو دوترته’ رئیس جمهوری فیلیپین که در یکسال گذشته صدها تن از مقامات نظامی، دولتی، سیاستمداران و شهرداران کشورش را متهم به قاچاق مواد مخدر کرده است پس از ادعای دخالت فرزندش در فساد مالی، برای استعفاء در صورتی که فرزندانش در فساد دخیل باشند، اعلام آمادگی کرد.

به گزارش ایرنا، تارنمای روزنامه ‘فیل استار’ روز پنجشنبه اعلام کرد رئیس جمهوری فیلیپین پس از اینکه ‘پائولو دوترته’ پسر بزرگش به عنوان معاون شهردار ‘داوائو’ متهم به فساد در گمرک شد، گفت که اگر فرزندانش در فساد دخیل باشند، آمادگی دارد استعفاء دهد.

وی گفت که فعالیت های فاسد را قبول نمی کند و از اینکه هر فرد درگیر بی نظمی را بسوزاند هراسی ندارد.

دوترته گفت: من واقعا فساد را دوست ندارم. حتی پای پسر من به مسائل مربوط به گمرک کشیده است. من پیش از این گفته و باز هم می گویم، اگر هر یک از فرزندانم در فساد دخیل باشند، من بلافاصله استعفاء خواهم داد. رئیس جمهوری فیلیپین گفت: من واقعا فساد را قبول نمی کنم. اقدام به فساد با دخالت هر یک از پسران و دخترانم برای (استعفای) من کفایت می کند. من شما را آتش می زنم و اتهامات علیه شما و نسل خودم را هر کجا که باشد مطرح خواهم کرد.

پیش از این، تحقیق در مورد یک کارگزار در فیلیپین نشان داد وی از شخصی به نام ‘پائولو’ نام برده که در فعالیت های رشوه خواری در گمرک دخیل بوده است.
واردکننده یک برند مدعی شده است شخصی به او معرفی شده که هر دفعه ۱۰ هزار پزو (حدود ۲۰۰ دلار) رشوه دریافت می کند تا آن پول را به گروه ‘داوائو’ تحت رهبری معاون شهردار ارائه نماید.

وی پذیرفت که ممکن است نام ‘پائولو’ برای تسهیل قاچاق و ورود مواد مخدر استفاده شود. رئیس جمهوری فیلیپین همچنین شب گذشته گفت که برای انجام تمام قتل های مربوط به مواد مخدر نگرانی ندارد.

وی گفت: در نهایت یک فرد باید این کار را انجام می داد و من خوشحال هستم که این کار را انجام دهم. دوترته گفت: من مایلم استعفاء دهم اگر قادر به حل مشکل مواد مخدر نباشم و نتوانم با تروریسم برخورد کنم.

رئیس جمهوری فیلیپین علاوه بر فشارهای داخلی به دلیل اجرای شعارهای انتخاباتی اش در مبارزه با فساد و مواد مخدر که به قتل هزاران نفر انجامیده است تحت فشار کشورهای غربی و سازمان ملل نیز قرار دارد.

گفته می شود از سال گذشته و آغاز عملیات مقابله پلیس فیلیپین با عاملان مواد مخدر بیش از ۸ هزار تن کشته شده اند.

دوترته با تاکید بر اینکه به وعده هایش برای مبارزه با مواد مخدر و فساد حتی اگر زندگی اش را بگیرد ‘بی رحمانه’ ادامه می دهد و آن را برای خود افتخار دانست.

منبع: الف

معاون حقوقی رییس جمهور با رد اینکه رییس‌جمهور بخاطر فشارهای جامعه معاونان خود را از میان زنان انتخاب کرده است، گفت:‌ اصولا برای کار نمادین دنبال افرادی که خیلی کار علمی کرده‌اند، نمی‌روند. چون این افراد بهرحال خواسته یا ناخواسته افکار خود را پیگیری می‌کنند.

لعیا جنیدی در گفت‌و‌گو با ایلنا در رابطه با اهم برنامه‌های خود در معاونت حقوقی رییس جمهور گفت: رییس جمهور از بنده برنامه خواستند که اجمالا در دو قسمت برنامه خود را تحویل ایشان دادم. یک قسمت مربوط به بهبود امور جاری معاونت است که تشکیل شورای متخصصان را پیشنهاد دادم و همچنین حسب مورد کارگروه‌های تخصصی. همینطور با اشاره به معاونت‌های موجود در معاونت حقوقی گفتم که هر کدام را چه حدی می‌توان ارتقا داد.

معاون حقوقی رییس جمهور تشریح کرد: در کنار این پیشنهادات طرح‌های توسعه‌ای را مطرح کردم که در ارتباط تنگاتنگ با برنامه‌های دولت دوازدهم است یعنی جنبه‌های حقوقی موضوعاتی که دولت در آن برنامه دارد را استخراج و سعی کردم جنبه‌ها کلی آن را مطرح کنم.

کلیات طرح‌های وکیل خانواده و بیمه وکالت را قبول دارم
این حقوقدان در رابطه به طرح‌هایی که از قبل در معاونت حقوقی مطرح بود مانند طرح وکیل خانواده و بیمه وکالت، خاطر نشان کرد: حقیقتا نسبت به کلیت این طرح‌ها نظر مثبت دارم ولی برای ارایه یک نظر دقیق باید کارهای تخصصی و اسناد پشتیبان آن‌ طرح‌ها مطالعه شود.صرف دیدن متن این طرح‌ها کفایت نمی‌کند. باید مشخص شود تا چه حد کار تخصصی صورت گرفته که بر اساس آن بشود نتیجه نهایی را گرفت.

ضرورت طرح‌هایی که برای حفظ استقلال کانون وکلا لازم است را درک می‌کنم
جنیدی با بیان اینکه وکیل دادگستری است و مشکلات وکلا را می‌داند و درک می کند، بیان کرد: چون با خواسته‌ها و مطالبات کانون وکلا آشنایی دارم ضرورت طرح‌هایی که برای حفظ استقلال کانون وکلا و وکیل است را درک می‌کنم و این مسائل را در یک چارچوب کار‌شناسی و بطور جدی هم در دولت و هم در مجلس پیگیر می‌شویم.

برای کار نمادین دنبال افرادی که خیلی کار علمی کرده‌اند نمی‌روند
او در پاسخ به نقدهایی که مطرح می‌کنند رییس جمهور بصورت نمادین یک زن را به سمت معاونت انتخاب می‌کند و از روی فشار جامعه زنان است، گفت: درحال حاضر سه زن در سمت‌های معاونت و دستیار ویژه رییس جمهور انتخاب شدند با این حرف که رییس جمهور در مقابل فشار‌ها معاون زن انتخاب کرده است موافق نیستم و بنظر می‌رسد این ایرادی که گرفته می‌شود با در نظر گرفتن همه جوانب نیست.

او تاکید کرد: اصولا برای کار نمادین دنبال افرادی که خیلی کار علمی کرده‌اند، نمی‌روند. چون این افراد بهرحال خواسته یا ناخواسته افکار خود را پیگیری می‌کنند. بنابراین وقتی چنین افرادی وارد دولت می‌شوند بطور طبیعی دولت با توجه به این حقیقت با این اشخاص کار می‌کند و این افراد را انتخاب می‌کند اما سخت است راجع به این مساله پیشاپیش صحبت کنم. مردم باید کارنامه عملکرد چهار ساله مرا ببینند و آن موقع اظهار نظر کنند. قطعا دولت همه تلاش خود را کرده است که بهترین انتخاب را انجام دهد ولی مسلما قضاوت نهایی با مردم است.

نپذیرفتن زنان به کل کشور آسیب می‌زند
معاون حقوقی رییس جمهور در خصوص برنامه‌های خود برای برخورد با رویکرد جنسیت گرا در کشور و دولت و استفاده از ظرفیت زنان، گفت: بدون تردید امروز جامعه یک قشر بزرگ، تحصیل کرده و حرفه‌ای خانم دارد بنابراین این نیمه؛ نیمه مولد جامعه چه در عرصه اقتصاد و چه فرهنگی است از این رو آسیب خیلی بزرگی است که این نیمه پذیرفته نشود. این آسیب نه تنها به خود این زنان وارد می‌آید بلکه کل کشور هم متاثر از این موضوع می‌شود زیرا جامعه‌ای که قصد پیشرفت دارد باید از تمام توان خود استفاده کند نه از نصف آن.

این حقوقدان تشریح کرد: من حتما و نه فقط برای زنان بلکه برای اعتلای کل کشور ایده استفاده از همه افراد جامعه را پیگیری می‌کنم.

معاون رییس جمهور در خصوص اینکه آیا با زمینه تحصیلاتی در شاخه حقوق خصوصی می‌توان در بدنه دولت که بیشتر با مسایل حقوق عمومی و بین الملل درگیر است موفق بود، گفت: البته موفق بودن یا نبودن بنده در این پست را کارنامه عملکردم در طولانی مدت مشخص می‌کند. اینکه پیشاپیش راجع به این مساله حرف برنم کمی خودستایانه است که امری درست و پسندیده نیست. ولی لوایح و طرح‌هایی که می‌آید محدود به مسائل عمومی نیست و راجع به همه مسائل مردم است و محتوای این لوایح و طرح‌ها هم شامل موضوعات حقوق خصوصی است و هم حقوق جزا ، هم حقوق عمومی و هم حقوق بین‌الملل.

جنیدی افزود: من در زمینه حقوق خصوصی و تجارت بین الملل و داوری بین الملل تحصیل کرده‌ام. بنابراین حوزه بین‌الملل و حقوق تجارت بین‌الملل که مورد توجه دولت به جهت مسایل اقتصادی است به تخصص من مرتبط است. مسایل مربوط به زنان نیز در این حوزه قرار می‌گیرند. درست است که مساله زنان زیر مجموعه یک معاونت مستقل است اما سیاست‌گذاری آن با حوزه تخصصی من مرتبط است. اما در حوزه‌های حقوق عمومی و اداری به دلیل اینکه سابقه طولانی و بیش از ۷۰ماه تجربه کاری به عنوان مدیر کل حقوقی دانشگاه تهران و مدیر کلی اداره لوایح و تنقیح قوانین و مقررات وزارت علوم رادارم، گمان می‌کنم در این بخش هم تجربه کافی داشته و بتوانم موثر واقع شوم.

او افزود: البته هر شخصی در یک حوزه تخصص دارد و هیچ فردی در تمام حوزه‌ها متخصص نیست. علوم انقدر تخصصی شده‌اند که تخصص داشتن در همه زمینه‌ها دور از ذهن است. لازمه جبران این ایراد این است که متخصصان آن حوزه‌هایی که تخصص ندارد را گرد هم بیاورید و با عقل فردی کار نکید و به عقل جمعی اعتقاد داشته باشد.

منبع: الف

۱۶ سال است که خاک افغانستان بوی خون می‌دهد. طی سال‌های پس از سقوط حکومت طالبان بیش از ۳۱ هزار نفر از مردم بیگناه افغان قربانی جنگ و ترور شده‌اند تا سرنوشت‌شان با اقدامات تروریستی گروه «طالبان»، حضور نظامیان آمریکا و یکی از طولانی‌ترین درگیری‌های مسلحانه جهان گره بخورد.آخرین مورد از کشتار مردم از سوی طالبان به ۵روز پیش بازمی‌گردد.

همشهری: به گفته مقام‌های محلی، بیش از ۵۰۰نفر از نیروهای طالبان با یورش شبانه به روستای میرزاولنگ در ولایت سرپل در شمال افغانستان ۵۲نفر از مردم را کشتند و بیش از ۲۳۰زن و کودک را هم گروگان گرفتند. به گفته مسئولان دولتی دست‌کم ۳۰۰نفر از ساکنان میرزا اولنگ هم در شب حمله از این منطقه گریخته و آواره مناطق اطراف شده‌اند.

روز چهارشنبه گروگان‌ها با وساطت ریش‌سفیدان آزاد شدند و کماندوهای ارتش هم که با چند روز تأخیر به میرزا اولنگ اعزام شده بودند، کنترل منطقه را از دست نیروهای طالبان خارج کردند. طبق گزارش‌ وزارت دفاع افغانستان، در موقع حمله تنها حدود ۲۰نیروی نظامی افغان در این منطقه حضور داشته‌اند که همگی کشته شده‌اند.

مردم میرزا اولنگ از شیعیان هزاره هستند و مهاجمان که به گفته مقام‌های محلی به طرز «فجیعی» آنها را «قتل‌عام» کرده‌اند، از نیروهای تاجیک و ازبک طالبان هستند که در مدارس دینی پاکستان آموزش دیده‌اند. کشتار سرپل، بار دیگر خاطره کشتار ۱۹سال پیش هزاره‌ها در شهرهای شمالی افغانستان ازجمله مزارشریف را زنده کرد. شیعیان این مناطق در پی هجوم طالبان به شهرها و روستاهای افغانستان و در جست‌وجوی خانه به خانه کشته شدند. ۸دیپلمات و یک خبرنگار ایرانی مستقر در کنسولگری ایران در مزارشریف نیز جزو قربانیان بودند.

آنچه اوایل هفته جاری در سرپل اتفاق افتاد، هفته گذشته در منطقه تیوره در ولایت غور در مرکز افغانستان رخ داد. نیروهای طالبان که از سوی هم‌قطارانشان از ولایت‌های اطراف حمایت‌ می‌شدند، شبانه به این منطقه در غرب غور حمله کردند. در این منطقه به‌دلیل کمبود نیروهای امنیتی، مردم محلی خود با سازماندهی یک گروه شبه‌نظامی امنیت‌شان را تأمین می‌کنند. نزدیک به ۱۵۰نفر از این نیروها در یورش بیش از ۷۰۰نفر از نیروهای طالبان کشته شدند و تیوره به‌دست آنها افتاد. چند روز بعد نیروهای ارتش از کابل به منطقه اعزام شدند و نیروهای طالبان را پس زدند.

عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی دولت، پس از آزادسازی تیوره طی سفر به این منطقه در پاسخ به انتقادها به‌خاطر تأخیر در اعزام نیروهای کمکی گفت: «همزمان با حمله غور، نیروهای طالبان در ۸نقطه دیگر از افغانستان هم دست به حملات شبانه زدند. در چنین موقعیتی دولت از عکس‌العمل بموقع باز می‌ماند.» به گفته عبدالله، نیروهای طالبان قصد داشتند با اشغال ولایت غور، کریدوری ایجاد و مناطق تحت کنترل‌شان در شمال و جنوب را به هم متصل کنند.

الگوی حملات اخیر طی ماه‌های گذشته بارها و بارها در مناطق مختلف افغانستان تکرار شده است: یورش شبانه طالبان، مقاومت نیروهای دولتی و مردمی، درخواست نیروی کمکی، عدم‌اعزام بموقع نیرو از مرکز، کشتار نیروهای مقاومت‌کننده و مردم از سوی طالبان، سقوط شهر یا روستا، اعزام نیروها با چند روز تأخیر، آزادسازی منطقه با تلفات سنگین از هر دو طرف. دست به‌دست شدن کنترل مناطق مختلف افغانستان میان نیروهای دولتی و گروه طالبان طی این مدت به یک اتفاق عادی تبدیل شده است.

جدیدترین گزارش منتشر شده از سوی وزارت دفاع آمریکا حاوی آمار بی‌سابقه‌ای است. بر این اساس، دولت افغانستان بر ۲۴درصد از خاک افغانستان کنترل کامل دارد و در ۳۶درصد از دیگر مناطق دست بالا را دارد. در مقابل، نیروهای طالبان بر ۱۱درصد از خاک این کشور کنترل کامل دارند. باقی مناطق هم صحنه درگیری است و کنترل آنها دائما میان دو طرف دست به‌دست می‌شود.

ادامه اختلافات سیاسی در کابل
محمد اشرف غنی، رئیس‌جمهور افغانستان، روز سه‌شنبه در واکنش به کشتار مردم ولایت سرپل گفت که «انتقام» قتل‌عام میرزا اولنگ را خواهد گرفت. این جمله را افغان‌ها طی ۶‌ماه گذشته بارها و بارها و پس از هر کشتاری که طالبان در شهرها و روستاهای افغانستان انجام داده، از اشرف غنی شنیده‌اند. افغانستان طی این مدت شاهد مرگبارترین حملات تروریستی بوده که بیشتر آنها از سوی طالبان انجام شده است. حمله اردیبهشت‌ماه طالبان به پادگانی در نزدیکی مزارشریف، بیش از ۱۵۰کشته به جا گذاشت.

یک‌ماه بعد، انفجاری مهیب در قلب کابل، بیش از ۱۰۰کشته به جا گذاشت که بیشتر آنها غیرنظامی بودند. مراسم خاکسپاری قربانیان این حمله هم با حملات انتحاری متعدد همراه بود. اینها مرگبارترین حملات اخیر طالبان بوده است. گزارش سازمان ملل نشان می‌دهد که در ۶‌ماه اخیر بیش از هزار و ۶۰۰نفر از مردم افغانستان در حملات انتحاری، بمب‌گذاری‌ها و درگیری‌های مسلحانه کشته شده اند؛ آماری که طی ۱۶سالی که از سقوط حکومت طالبان می‌گذرد، بی‌سابقه بوده است.

در یک سال گذشته بر گستره مناطق تحت کنترل و نفوذ طالبان افزوده شده است. بسیاری از تحلیلگران، قدرت‌گیری دوباره طالبان را ناشی از ضعف دولت مرکزی افغانستان می‌دانند. ناتوانی کابل در تأمین امنیت مناطق مختلف در سایه کشمکش‌های سیاسی در بالاترین سطح در دولت ودر مجلس پررنگ‌تر از گذشته شده است. یک سال مانده به انتخابات پارلمانی و ۲سال مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری، گروه‌های سیاسی در پایتخت بی‌توجه به آنچه در ولایت‌های دور از مرکز می‌گذرد، آرایش ائتلافی و انتخاباتی به‌خود گرفته‌اند.

بلاتکلیفی آمریکا در افغانستان
مثل بسیاری از دیگر حوزه‌های سیاست‌خارجی آمریکا، تکلیف دولت جدید این کشور در افغانستان و منطقه شبه‌قاره هم مشخص نیست. این در شرایطی است که کاخ سفید خود درگیر کشمکش‌های داخلی میان چهره‌های افراطی مثل استیو بنن مشاور ارشد ترامپ و چهره‌های میانه‌رو‌تر مثل ژنرال مک‌مستر مشاور امنیت ملی اوست.

آسوشیتدپرس دیروز از درگیری لفظی میان این دو در یکی از جلسات اخیر کاخ سفید در مورد افغانستان خبر داد.آمریکا پس از حملات تروریستی ۱۱سپتامبر ۲۰۰۱با هدف تعقیب نیروهای القاعده و ساقط‌کردن طالبان به افغانستان یورش برد. جنگ افغانستان برای آمریکا ۷۰۰میلیارد دلار هزینه داشته است. فارغ از این، تاکنون بیش از ۲هزار و ۵۰۰نیروی آمریکایی در افغانستان کشته و حدود ۲۰هزار نفر از آنها هم زخمی شده‌اند. خارج‌شدن کنترل حدود نیمی از خاک افغانستان از دست کابل، زنگ خطر بزرگی را برای آمریکایی‌ها به صدا درآورده است؛

خطری که به‌معنای سقوط کامل افغانستان به‌دست طالبان خواهد بود. در چنین شرایطی و با گذشت ۶‌ماه از حضور دونالد ترامپ در کاخ سفید، همچنان استراتژی مشخصی از سوی او و تیمش در مورد افغانستان ارائه نشده است. این وضعیت در کنار خروج عمده نیروهای آمریکایی و اروپایی از افغانستان باعث شده تا طالبان قدرتمند‌تر از همیشه به حملاتش به شهرها و روستاهای این کشور ادامه دهد؛ حملاتی که قربانی اصلی آنها مردم بی‌دفاع بوده‌اند.

منبع: الف

شورای امنیت نسبت به این که قحطی در برخی کشورهای عرب و آفریقایی جان میلیون ها نفر را تهدید می کند، ابراز نگرانی کرد.

به گزارش شفقنا به نقل از شبکه خبری الجزیره قطر، شورای امنیت سازمان ملل متحد عصر امروز (چهارشنبه) در قبال تهدید قحطی در یمن، سومالی و سودان جنوبی به شدت ابراز نگرانی کرد.

بر اساس این گزارش، شورای امنیت در این باره تاکید کرد که قحطی هم اکنون جان ۲۰ میلیون نفر را در یمن، سومالی، سودان جنوبی و نیجریه تهدید می کند.

منبع: الف

اندیشکده «سیپری» در تازه تین تحلیل خود ضمن بررسی فرایند، فروش و مبادلات تسلیحاتی دو کشور مهم چین و روسیه می نویسد: بسیاری از مقام های نظامی در مسکو بر این باورند که چین ممکن است تبدیل به یک رقیب جدی در بازار جهانی تسلیحات و تسخیر بازارهای سنتی روسیه شود.

گزارش می افزاید: در پی فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و پایان جنگ سرد، کاهش شدیدی در بودجه ی نظامی روسیه رخ داد. هزینه های نظامی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۸۸ میلادی تقریبا ۳۵۰ میلیارد دلار بود. با این حال، در سال ۱۹۹۲ این رقم به ۶۰ میلیارد دلار و در سال ۱۹۹۸ به تنها ۱۹ میلیارد دلار کاهش یافت.

انعطاف پذیرترین بخش های بودجه نظامی بیشترین آسیب را دیدند، همانند بخش های مرتبط با تدارکات و عملیات نظامی. همزمان، صنایع نظامی روسیه برای سلاح هایی که توان تولید آنها را نداشت چندین مشتری بزرگ را در برابر خود می دید. مهم ترین آنها اعضای پیشین پیمان ورشو و عراق بودند. در سال ۱۹۹۲، صنعت نظامی روسیه که از زمان اتحاد جماهیر شوروی به ارث مانده بود در شرایط حادی به سر می برد. بیشترین میزان بازار داخلی و بخشی از بازار صادراتی خود را از دست رفته دید.

«سیمون وزمن» پژوهشگر اندیشکده سیپری معتقد است: همگام با این تحولات، چین مدرن سازی نظامی گسترده ای را کلید زد. چین سرخوش از رشد اقتصادی فزاینده، اغاز به ساماندهی دوباره نیروهای نظامی و ساخت تسلیحات پیشرفته کرد. ( این مدرن سازی از دهه ی ۱۹۷۰ برنامه ریزی شده بود و به خاطر عملکرد ضعیف نیروهای مسلح چین در جنگ ویتنام در سال ۱۹۷۹ انگیزه ها بیش از پیش تقویت شد).

از سال ۱۹۸۹ هزینه های نظامی چین تقریبا هر ساله افزایش یافته است. بسیاری از داده های موسسه ی «صلح بین الملل استهکلم» (SIPRI) در رابطه با چین از سال ۱۹۸۹ آغاز می شود و نشان می دهد که هزینه های نظامی این گشور، در این سال ۲۱ میلیارد دلار بوده و در سال ۲۰۱۵ به ۲۱۵ میلیارد دلار رسیده است. با چنین جهشی، چین در سال ۱۹۸۹ در هزینه های نظامی از روسیه پیشی گرفته و در مدت پنج سال به دومین سرمایه گذار بزرگ جهانی در حوزه ی نظامی بعد از ایالات متحده تبدیل شده است.

**وابستگی هایِ نظامی دوجانبه
گزارش در ادامه می نویسد: از اواخر دهه ی ۱۹۶۰، قابلیت های طراحی نظامی در چین راکد ماند و چنین روندی به این دلیل بود که چین، از فناوری هایِ منسوخ اتحاد جماهیر شوروی بهره می گرفت، بنابراین صنایع چین در جستجوی کمک طراحان و عرضه کنندگان اجزاء و تجهیزات خارجی با فناوری های نوین بودند.

در دو دهه ی ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، این متخصصان از اروپا و آمریکا می آمدند. با این حال، یک منبع غربی تاکید می کند، از سال ۱۹۸۹ به دلیل وقایع میدان «تیانانمن» محدودیت هایی برای پکن ایجاد شد و چین به دنبال گزینه های دیگری رفت.

گزارش تاکید دارد: «بر حسب تصادف و نه به شکلی از پیش طراحی شده، روسیه و چین خود را نیازمند یک بازار و یک منبع فروشِ تجهیزات نظامی دیدند. در طول دهه ی ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰، صنایع نظامی روسیه به دلیل صادرات از محل هواپیماهای نظامی تازه تولید شده، نتجهیزات زرهی، و کشتی های جنگی تا حد زیادی از خطر ورشکستگی جان سالم به در بردند.

در طول این دوره، چین نقشی حیاتی را ایفا کرد. چین میان سال های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۶ بزرگ ترین مشتری روسیه بود، و سالیانه ۳۴ تا ۶۰ درصد از حجم صادرات روسیه از تسلیحات را تشکیل می داد.

با این حال نویسنده معتقد است: تصمیم فروش سلاح به چین، با مخالفت هایی در روسیه همراه بود. این نگرانی ها وجود داشت که روسیه در حال تجهیز یک دشمن قدرتمند است و بسیاری بر این باور بودند که چین به حوزه های شرق دور روسیه چشم طمع دارد. به علاوه، نگرانی هایی ابراز می شد که چین ممکن است بدون اجازه یا پرداخت حق نسخه برداری، از روی آنچه که روسیه تحویل می دهد نسخه برداری نماید.

در بلندمدت، نگرانی ها افزایش یافت زیرا بسیاری از مقام های نظامی در مسکو بر این باور بودند که چین ممکن است به زودی تبدیل به یک رقیب جدی در بازار جهانی اتسلیحات درست در همان مناطق و کشورهایی شود که روسیه در آنها حرفی برای گفتن دارد. با این حال، این واقعیت که چین نیازمند تنوع دهی به تسلیحات خود -تمایل و نیز توانایی پرداخت پول آنها را داشت- به همه ی بحث و جدل ها خاتمه داد. چین بیشترین میزان واردات را در سال ۲۰۰۵ داشت که ۶۰ درصد از تمامی تسلیحات قابل فروش روسیه را خریداری کرده بود.

گزارش می افزاید: در سال ۲۰۰۶، مناسبات دو سر برد (صادراتی- وارداتی) روسیه و چین آغاز به تغییر کرد. سهم چین میان سال های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ به ۲۵ درصد کاهش یافت. به علاوه، از سال ۲۰۱۰، این سهم تا نزدیک ۱۰ درصد رسید. با این حال، روسیه برخی از بازارهای سنتی خود را در کشورهایی همانند چین و الجزایر تقویت کرد و سفارش زیادی از بازارهای جدیدی همانند ونزوئلا دریافت کرد. با بهبود اقتصاد روسیه و با افزایش سفارش از سوی صنایع نظامی داخلی، نیاز برای صادرات در روسیه کاهش یافت.

**مهندسی معکوس و تحولات در بازار
گزارش تاکید دارد: رویگردانی چین از صادرات روسیه بخشی به خاطر قابلیت های رو به رشد تولید و ساخت داخلی بود. همگام با نگرانی های به حق روسیه پیرامون ظرفیت چین برای مهندسی معکوس، چندین نسخه برداری بدون اجازه از سامانه های نظامی روسیه صورت گرفت. به عنوان نمونه، تنها چند سال پس از اینکه روسیه هواپیمای نظامی سوخو ۲۷ را تحویل داد، چین ازهواپیمای «جیان ۱۱» خود رونمایی کرد.

به رغم اینکه این هواپیما با برچسب بومی رونمایی شده بود اما نسخه آشکاری از سوخو ۲۷ روسی بود. به همین ترتیب موشک های زمین به هوای چینی بسیار شبیه پلت فرم های «اس.۳۰۰» روسی بودند. به علاوه، زیردریایی های چین ویژگی های زیردریایی های روسی را با خود داشتند که توسط روسیه ساخته شده بود.

چین آغاز به ساخت سلاح های پیشرفته ای، همانند هواپیماهای جنگی «جیان ۱۰» و چندین نوع موشک هوا به هوا و هوا به زمین، و انواع متعددی از کشتی های جنگی نمود.

بدین ترتیب، عمده ی صادرات چین از روسیه از سامانه های کامل جنگی به اجزاء این سامانه ها همانند موتورها، کاهش یافت. تنها در زمینه ی هلی کوپتر، تلاش های چین برای ساخت سامانه های بومی کند بود، بیشتر به این دلیل که چین هنوز در تولید سامانه های پیشران، همانند موتورها، گیربکس، و روترها به توانایی لازم نرسیده بود. در این حوزه، واردات هلی کوپتر از روسیه هنوز به شکل قابل توجه ادامه دارد.

منبع: الف

اداره امور پروازهای غیرنظامی در وزارت حمل‌ونقل و ارتباطات بحرین اخبار منتشره درباره گشوده شدن حریم هوایی این کشور به روی هواپیماهای قطری را تکذیب کرد.

به گزارش فارس، اداره امور پروازهای غیرنظامی در وزارت حمل‌و نقل و ارتباطات بحرین در بیانیه‌ای ضمن تکذیب خبر گشوده شدن حریم هوایی بحرین به روی هواپیماهای قطری تأکید کرد که اخبار منتشره در این باره صحت ندارد و بر خلاف واقعیت است.

در این بیانیه آمده است که حریم ملی و حاکمیتی بحرین به روی هواپیماهای ثبت شده در دولت قطر همچنان بسته است.

خبرگزاری بحرین (بنا) با انتشار این بیانیه افزود که اداره امور پروازهای شهری تمامی تدابیر لازم را با همکاری و هماهنگی دفتر سازمان پروازهای شهری بین‌المللی و منطقه‌ای در قاهره اتخاذ کرده است تا سلامت هوایی بر فراز آبهای بین‌المللی حفظ شود.

منبع: الف

توییت های امروز موضوعات گوناگونی نظیر فجایع رخ داده در افغانستان، نظر برخی از افراد در مورد وزرای پیشنهادی، محاکمه ی حسن خسرو آبادی خبرنگار افشاگر فیش های حقوقی و موارد متنوع دیگری را شامل می شوند.


از شما دعوت می کنیم تا توییت های خواندنی امروز را مشاهده کنید:


توییت الیاس حضرتی در مورد وزیر سابق و پیشنهادی برای وزارت اقتصاد


توییت سید عباس صالحی وزیر پیشنهادی برای وزارت فرهنگ و ارشاد


توییت دکتر عبدالمالکی در مورد فرد پیشنهاد شده برای وزارت اقتصاد


کنایه ی توییتری حسین دهباشی در مورد نبود زنان در کابینه ی دوازدهم


توییت الیاس حضرتی در مورد وضعیت فرهنگیان و گابینه ی دوازدهم


توییت الهه کولایی در مورد حضور زنان در سطوح مدیریت


توییت مسعود بوربور خبرنگار، در مورد معصومه ابتکار


توییت محمود صادقی در مورد وزیر پیشنهادی برای آموزش پرورش


توییت یامین پور در مورد وزرای پیشنهادی


توییت فرشاد مهدی پور در مورد یکی از نامزدهای شهرداری تهران


توییت محمد جواد حق شناس در مورد انتخاب شهردار تهران


توییت سید محمود رضوی در مورد شورای شهر جدید



توییت حسن خسروآبادی خبرنگار افشاگر فیش های نجومی


توییت امیر سیاح کارشناس مسائل اقتصادی در مورد حسن خسرو آبادی


توییت یامین پور در مورد کشتارهای افغانستان


توییت فرشاد مهدی پور در مورد کشتارهای افغانستان



توییت های مرتبط با محیط زیست معصومه ابتکار


 

منبع: الف

عدم توانایی “دونالد ترامپ” برای یافتن زبان مشترک با کنگره آمریکا، او را به شریکی بی فایده و «دردسرساز» برای مسکو تبدیل کرده است.

به گزارش تسنیم، روزنامه اینترنتی «آر.ب.کا» روسیه در تحلیلی چنین نوشته است: “دونالد ترامپ” رئیس جمهوری آمریکا در هنگام امضای قانونی که تحریم‌های شدیدالحنی علیه روسیه را در نظر گرفته و امکان اعمال تحریم‌های بیشتر نیز وجود داشته و لغو آنها در آینده نزدیک هم از بین رفته، در حقیقت تلاش نموده تا نشان دهد که وی مجبور شده دست به چنین اقدامی بزند.

البته کسی تردیدی هم در این مورد ندارد: با توجه به پایین ترین سطح میزان محبوبیت و فقدان دستیابی به موفقیت خاصی در شش ماه نخست ریاست جمهوری خود، ترامپ در واقع نتوانسته تا با نمایندگان کنگره و سناتورهای آمریکایی در شرایطی که تمایلات ضدروسی در بین سیاستمداران و رسانه های گروهی آمریکا شدت یافته، به توافق دست یابد و اکنون باید شکست خود را بپذیرد.

روابط با روسیه «پاشنه آشیل» کاخ سفید شده است
البته دونالد ترامپ در ابراز عقیده نسبت به لایحه قانونی تحریمها علیه روسیه، محدودیتی احساس نکرد. وی گفت که این قانون را غیرسازنده می داند و حتی با برخی از مفاد آن موافق نیست. بر اساس قانون اساسی ایالات متحده، سیاست خارجی کشور در مجموع از سوی رئیس جمهوری تعیین می شود و اگر شرایط متفاوت بود، کارشناسان حقوقی کاخ سفید آماده بودند تا بر سر قانونی بودن سند مصوبه کنگره مباحثات گسترده‌ای راه بیاندازند.

ولی در شرایط کنونی توازن نیروهای سیاسی در آمریکا تغییر کرده است. واقعیت این است که کنگره به ترامپ در مورد اجرای سیاست خارجی آمریکا، بخصوص در جهت گیری به سمت روسیه، رای عدم اعتماد داده است. اولا میزان حمایت مردمی از سیاست ترامپ در قبال روسیه، در پایین ترین سطح بوده و تنها ۳۰ درصد از آمریکایی ها اقدامات وی در این رابطه را تایید کرده و ۶۶ درصد مردم مخالف آن هستند. تمایل کاخ سفید برای عادی سازی روابط با مسکو، به «پاشنه آشیل» آن تبدیل شده و امکان اجرای سیاست مستقل دولت آمریکا از کنگره را از بین برده است.

ترامپ قصد بهبود روابطش با کنگره را ندارد
در ثانی، عامل شخصی در رویارویی نمایندگان کنگره و دونالد ترامپ نیز نقش خاص خود را در این بین ایفاء می کند. رئیس جمهور از ابتدای امر تلاش نکرد تا به روابط خود با کنگره و حزب جمهوری خواه سرو سامان بدهد و بعد از گذشت ماهها از حضور وی در کاخ سفید، ترامپ در این رویارویی بالاخره شکست خورد. اگر در ماههای ژانویه تا مارس، بسیاری از نمایندگان کنگره از رئیس جمهور و گروه حامیان وی، به نوعی هراس داشتند، ولی اکنون چنین ترسی دیگر در بین آنها وجود ندارد. ترامپ دیگر نمی تواند با سخنان تند خود آنها را بترساند. ضمن اینکه برکناری اخیر رئیس دفتر ریاست جمهوری نشان داد که رئیس جمهوری همچنان ضرورتی برای برطرف کردن مشکلات با کنگره و حزب نمی بیند و قصد دارد همچنان برای پیش بردن سیاستهای خود به این رویارویی ادامه دهد.

سوم اینکه، دیکته کردن شرایط به رئیس جمهور، این امکان را بوجود می آورد تا ضعف سیاسی وی افزایش یابد. بعد از گذشت شش ماه از انتخابات، اکنون دیگر «ماه عسل» ترامپ و تسلیم بودن کنگره، دیگر پایان یافته و عدم توانایی دولت جدید برای تحقق نوعی اصلاحات، از جمله ایجاد تغییرات مثبتی که عرصه تجاری آمریکا انتظار آن را داشت، دیگر به وضوح آشکار شده است. اکثر طرح‌های اصلاحی که ترامپ در مبارزات انتخاباتی از آنها صحبت میکرد، تحقق نیفتاده و یا با مشکلات جدی مواجه است.

هدف کنگره تنبیه ترامپ و پوتین بطور همزمان است
در شرایطی که امکان آن وجود ندارد که رای دهندگان آمریکایی را در خصوص دستاوردهای کاخ سفید قانع کرد، قانونگذاران دست به کار شده و روسیه را براحتی در مشکلات موجود در ایالات متحده مقصر جلوه دادند، نه وجود اختلافات در بین خود. آنها نتوانستند در مورد لایحه قانونی بیمه به توافق برسند، پس تصمیم گرفتند بجای آن، قانونی برای تحریم روسیه تصویب کنند. بعید نیست که در طول چند سال آینده وظیفه اصلی کنگره این باشد که «ترامپ و پوتین را تنبیه کنند». این مسئله در آمریکا محبوبیت داشته و هیچ هزینه ای هم ندارد، در واقع با یک تیر، دو نشان می زنند.

روابط مسکو و واشنگتن دیگر مسموم شده است
اکنون به نظر می رسد نظریاتی که خواهان مذاکرات مناسب و با صراحت بیشتر کرملین با کاخ سفید بودند، درست بود. مسلما رئیس جمهوری که نتواند از منافع خود دفاع کرده و در سیاست داخلی موفق نباشد، شریک خارجی خوبی هم نخواهد بود. ترامپ که نتوانسته با کنگره و رای دهندگان به خود زبان مشترکی پیدا کند، مسلما نمی تواند طرف مذاکره مناسبی برای کشور فدراسیون روسیه باشد. اگر پیش از این موضوع روسیه تنها برای دفتر ریاست جمهوری آمریکا یک سم بود، اکنون به عامل سمی در روابط مسکو و واشنگتن تبدیل شده است و هرچقدر هم که هر دو طرف مایل باشند، این روابط تنها به سمت تیرگی بیشتر سوق خواهد یافت.

منبع: الف