بایگانی دسته ی : سیاسی

هافینگتن پست نوشت: روز پنجشنبه مجلس سنا به تمدید قانون تحریم های ایران برای مدت ده سال رای داد. این قانون با ۹۹ رای در مقابل ۰ رای تصویب شد و به همین واسطه توانایی آمریکا برای بازگرداندن تحریم ها در صورت نقض برجام از سوی ایران را حفظ کرد. با این حال دولت اوباما و بسیاری از کارشناسان تحریم گفته اند که تمدید این قانون هیچ تاثیر عملی ای ندارد و تنها خطر از بین رفتن تعامل با ایران را افزایش می دهد. به گزارش انتخاب، کاخ سفید فواید و حکمت این قانون را زیر سوال برده اما در نهایت گفته رییس جمهور این قانون را امضا خواهد کرد. یکی از مقامات کاخ سفید در این رابطه گفته انتظار میرود رییس جمهور این قانون را به محض اینکه روی میزش قرار بگیرد امضا کند و جان کری تلاش خواهد کرد که تحریم های مرتبط با هسته ای را از قانون تمدید شده تحریم ها مستثنی کند. ماده تحریم های ایران در سال ۱۹۹۶ تصویب شده است و ماه گذشته تاریخ انقضای این ماده به پایان رسید. در توافق هسته ای سال ۲۰۱۵ بخشی از تحریم های مرتبط با برنامه هسته ای ایران لغو شد. طرفداران تمدید تحریم ها بر این باورند که اگر اجازه میدادند این قانون منقضی شود آمریکا توانایی اش را برای بازگرداندن تحریم ها و تشویق ایران به اجرای برجام از دست میداد. «باب منندز» سناتور دموکرات که با توافق هسته‌ای مخالف بود و از لوایح گوناگونی در خصوص اعمال تحریم‌های مجدد علیه ایران و تمدید لایحه تحریم‌های ده ساله ایران حمایت کرده است، به هافینگتون پست گفت: اگر نظام تحریم‌ها از هم پاشیده شود، ما هیچ تحریمی برای بازگرداندن در صورت نیاز نداریم. به گفته «کریس کوونز» یکی از حامیان توافق هسته‌ای، ایران باید بداند که تهدید به بازگرداندن تحریم‌ها یک تهدید جدی است و هنوز به قوت خود باقیست. قانون تمدید تحریم‌ها به امضای ۲۰ تن از نمایندگان دموکرات که حامی توافق هسته‌ای هستند نیز رسیده است. منتقدان توافق هسته ای رای به تمدید قانون تحریم ها را تحسین کرده اند. مارک دوبویتز مدیر اجرایی بنیاد دفاع از دموکراسی ها گفته ماده تمدید تحریم های ایران یک بنیان اساسی در مهندسی تحریم های ایران است که قدرت بازگشت به نظام تحریم ها را علیه ایران به آمریکا اعطا میکند. این در شرایطی که ایران مجددا به فعالیت های مرتبط با هسته ای اش بازگردد حیاتی است. با این حال کارشناسنان تحریم‌ها گفته‌اند که «مندننز» و همکاران او در مجلس نمایندگان، در تعریف اهمیت قانون تمدیدهای ایران اغراق می‌کنند. از سال ۱۹۹۶ که این قانون به امضا رسیده است تاکنون، کاخ سفید و کنگره تحریم‌های متعددی را علیه ایران به امضا رسانده‌اند که بخش عمده‌ای از آنها بر اقتصاد این کشور تاثیر منفی به سزایی گذاشته است. حتی اگر قانون ۱۹۹۶ منقضی می‌شد، رییس‌جمهور می‌توانست در صورت نیاز، تحریم‌ها را تحت ماده اضطرار بین‌المللی قدرت‌های اقتصادی بازگرداند. به گفته «اریک فراری» وکیل متخصص قوانین تحریم‌ها، تصویب این قانون از سوی مجلس سنا یک حرکت سمبلیک برای سخت گرفتن به ایران بوده است. تاثیرات واقعی قانون تمدید تحریم‌ها در قبال ایران در حقیقت به شدت محدود است اما می‌تواند این تصور را در ایران ایجاد کند که آمریکا به تعهداتش در برجام پایبند نیست. فراری به هافینگتون پست گفت: «تمدید یا اعمال هر تحریمی به نفع طرف‌هایی است که می‌خواهند نشان دهند آمریکا در پی ایجاد تحریم‌های سخت و جدید است.» »الیزابت روزنبرگ» یکی از مقامات سابق وزارت خزانه‌داری گفته تمدید قانون تحریم‌های ایران، توافق هسته‌ای را از بین نخواهد برد بلکه پیامی به ایران می‌فرستد که در این پیام گفته شده واشنگتن به دنبال راهی برای فرار از توافق است. به گفته ا،  ایرانی‌ها متوجه می‌شوند کسانی که خواهان تمدید ماده تحریم‌ها علیه ایرانند، به دنبال پایان دادن به توافق هسته‌ای هستند و این امر اعتماد آنها را در ادامه تعهداتشان تضعیف خواهد کرد. این می‌تواند اعتماد ایران و اتحادیه اروپا را در خصوص توانایی آمریکا در حفظ تعهداتش تضعیف کند اما این به معنای میخی بر تابوت برجام نیست.

منبع: alef.ir

از بین همه اظهارات فراوانی که گاهی بیان شده و بعد پس گرفته می‌شود، به نظر می‌رسد احیای روابط آمریکا و روسیه یکی از خطوط ثابت در اندیشه «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور جدید آمریکا، باشد. او پس از انتخابش در گفت‌وگو با «نیویورک‌تایمز»، یک‌بار دیگر بر همکاری خود با همتای روسی‌اش «ولادیمیر پوتین» تأکید کرد. هدف از این همکاری دست‌یافتن به راه‌حل‌های مشترک درباره بحران‌های خاورمیانه به‌ویژه بحران سوریه عنوان شد؛ زیرا به نظر ترامپ حمایت از نظام «بشار اسد»، رئیس‌جمهوری سوریه، بهتر از آن است که این کشور به آینده‌ای مجهول سپرده شده و گروه‌های افراطی خلأ قدرت را در این کشور پر کنند. این به آن معناست که رویکرد ترامپ به مسکو این‌بار بخشی از اظهاراتی گذرا نیست که صرفا در نقد سیاست‌های دموکرات‌ها گفته شود.  ترامپ به‌طور خلاصه جنگ علیه تروریسم به‌ویژه مقابله با داعش را محور اصلی کل سیاست‌های خود می‌داند. از آنجا که او انگیزه‌های انزواطلبانه‌ای داشته و قصد ندارد به دخالت نظامی مستقیم روی آورده یا کشورش را درگیر یک جنگ پرهزینه مثل عراق یا افغانستان کند، در پی احیای فرمول جدیدی برای روابط با دشمنان و دوستان یا متحدان خود بر آمده است. به بیان دیگر، او به دنبال سیاست‌هایی است که با استراتژی آمریکا و تحقق اهداف این کشور در این جنگ منافاتی نداشته باشد. این معیار بر کشورهای دیگر (اروپا و آسیا) و نیز کشورهای منطقه خاورمیانه (عربستان سعودی، مصر، ترکیه و ایران) نیز قابل انطباق است.  در راستای این نگرش است که او به‌صراحت اعلام کرد به دنبال مفهوم «تغییر رژیم‌ها» یا «گسترش دموکراسی در سایر کشورها» یا «حمایت از گروه‌های مخالف» اینجا و آنجا نیست؛ این سیاستی است که تاکنون پیوسته واشنگتن آن را تعقیب می‌کرده و نمونه شکست‌خورده‌اش را ما در عراق یا لیبی دیدیم جایی که آمریکا به صورت انفرادی با همراهی انگلستان یا به صورت جمعی با همراهی ناتو به آن حمله کرد. این همان چیزی است که «فرانسیس فوکویاما»، صاحب نظریه «پایان تاریخ»، نیز مطرح کرده و در مقاله‌ای در «فایننشال‌تایمز» نوشت: «پیروزی ترامپ تعیین‌کننده‌ای نه‌فقط برای سیاست آمریکا، بلکه برای کل نظام جهان است. این اتفاق بزرگ‌ترین چالش برای دموکراسی لیبرال خواهد بود». واقعیت این است که بررسی سیاست‌ها و افکار ترامپ نشان می‌دهد فاصله‌ای زیاد با نظریه فوکویاما دارد که مبتنی بر پیروزی نهایی دموکراسی لیبرال بعد از جنگ سرد و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و تسلیم‌شدن کشورهای اروپای شرقی به این دکترین و امکان تسری‌دادن آن به سایر کشورهای جهان بود. به نظر می‌رسد ترامپ عکس این رویکرد به نظریه مخالف آن‌ که همان «جنگ تمدن‌ها» باشد، تمایل دارد؛ جنگی که بین تمدن غربی با بقیه تمدن‌ها و فرهنگ‌های شرقی به‌ویژه اسلامی در حال وقوع است و «ساموئل هانتینگتون» آن را مطرح کرد. به بیان دیگر، ترامپ – مثل بعضی‌ها – تحت‌تأثیر افکار پوتین نیست، بلکه افکارش بر این نقطه خاص تمرکز داشته و به صورتی منطقی قصد دارد از نقش روسیه برای مقابله با تشکل‌های افراطی تندرو استفاده کند. حتی اگر این امر نیازمند اعطای برخی امتیازات به مسکو یا اعتراف به مناطق نفوذ این کشور چه در محیط جغرافیایی‌اش یا در کل خاورمیانه باشد. به‌هرحال، روسیه امروز دیگر آن اتحاد جماهیر شوروی سابق نیست که دشمن سرسخت ایالات متحده بود. دیگر ایدئولوژی‌ای به نام مارکسیست وجود ندارد که با سرمایه‌داری و «امپریالیسم غربی» و متحدانش به لحاظ عقیدتی سر جنگ داشته باشد. این میان فقط می‌ماند تقسیم نقش‌ها و تقویت جایگاه بین‌المللی و توسعه منابع ثروت و قدرت که مبتنی بر همان منطق «دولت‌های ناسیونالیستی» است.   روشن است دولت‌های اروپایی نگران نزدیکی آمریکا و روسیه بوده و به صورت آشکار و پنهان آن را ابراز می‌دارند، زیرا این اتفاق را به معنای فاصله‌گرفتن از معیارهای اساسی غرب در دفاع از آزادی‌ها و دموکراسی و حقوق ‌بشر تلقی کرده و حتی آن را تغییری کامل از معیارهای اخلاقی حاکم بر روابط واشنگتن و متحدان غربی‌اش می‌دانند. از سوی دیگر، به لحاظ سیاسی، این رویکرد به روسیه امکان می‌دهد جای پای خود را در عرصه بین‌المللی محکم کند بدون اینکه سزاوار آن باشد. از آن گذشته این امر می‌تواند منجر به تحکیم قدرت و توسعه نفوذ روسیه در اروپای شرقی شده و به صورت ضمنی حاکمیت این کشور بر شبه‌جزیره کریمه در اوکراین را به رسمیت بشناسد. اما مسئله مهم دیگری که درهمین‌باره باید به آن اشاره کرد امکان تبدیل توافق‌نامه «سایکس- پیکو» به توافق‌نامه جدیدی بین روسیه و آمریکاست. توافق‌نامه قبلی در پی جنگ جهانی اول و با مشارکت بریتانیا و فرانسه و روسیه حاصل و براساس آن سرزمین‌های وابسته به امپراتوری عثمانی بین این سه کشور تقسیم شد. اما این مناطق درحال‌حاضر شاهد جنگ‌های متعدد قومی، مذهبی است و دولت‌های بزرگ‌تر سنی و شیعه نیز به دنبال توسعه مناطق نفوذ خود در این مناطق هستند. اکثر جنگ‌ها در اطراف شهرها و مناطقی حتی در درون یک کشور رخ می‌دهد؛ برای همین مثلا گفته می‌شود جنگ حلب، موصل، رقه، دیرالزور، کوبانی و … که در آنجا اقلیت کرد به دنبال استقلال خود هستند. به‌این‌ترتیب شرایط کنونی شباهت زیادی به وضعیت ابتدای قرن گذشته و زمان امضای توافق‌نامه سایکس–پیکو دارد. ازاین‌رو لازمه کشف راه‌حل‌های جدید ترسیم نقشه‌های جدید به‌ویژه صد سال بعد از امضای آن توافق‌نامه است. آیا سایکس- پیکوی جدیدی این‌بار با مشارکت روسیه و آمریکا در راه است؟  منبع:شرق/ الاهرام

منبع: alef.ir

در ادامه پیشروی‌های ارتش سوریه در شرق حلب ارتش این کشور بار دیگر به مخالفان مسلح که در شرق این شهر تحت محاصره هستند پیشنهاد ترک شهر را داد، در عین حال ارتش وارد عمق مناطق تحت کنترل مخالفان مسلح شده است. به گزارش ایسنا، سرتیپ سمیر سلیمان، سخنگوی ارتش سوریه به شبکه اسکای نیوز گفت: ما به مخالفان تحت محاصره این فرصت را داده‌ایم که از شهر خارج شوند و اگر آنها انتخاب کنند که بمانند با سرنوشت مرگ رو به رو خواهند شد. وی افزود: ما به مبارزه تا زمان بازگرداندن امنیت به تمامی محله‌های حلب ادامه خواهیم داد. وی خاطرنشان کرد: ارتش سوریه بیش از ۵۰ درصد از محله‌های شرقی حلب را تحت تصرف دارد و تلاش‌ها برای بازگرداندن محله‌های تاریخی حلب مشهور به (حلب قدیم) بسیار سخت‌تر خواهد شد اما ارتش از پیاده نظام و نیروهای ویژه برای تسلط بر کل شهر طی هفته‌های آینده استفاده خواهد کرد. پیشروی نیروهای دولتی روز گذشته علاوه بر تسلط کامل بر محله‌ قاطرچی با پیشروی در مناطق تحت کنترل مخالفان در حلب قدیم رقم خورد و به نوعی وارد عمق مناطق تحت کنترل مخالفان شدند. منابع دولتی نزدیک به دولت سوریه اعلام کردند، ارتش سوریه و هم‌پیمانانش بعدازظهر روز یکشنبه بیمارستان العیون و دو منطقه میسر و الجزماتی در شرق حلب را تحت کنترل درآوردند و پیشروی را در مرحله الشعار از سمت محله الصاخور که از چند روز پیش تحت کنترل نیروهای سوری است، رقم زدند. همچنین نیروهای دولتی به پیشروی ادامه داده و منطقه الممتده از سمت حلوانیه تا مسیر هنانو را تحت کنترل گرفتند. همچنین هلیکوپترهای ارتش سوریه اعلامیه‌هایی را بر محله‌های شرقی حلب انداختند و از افراد مسلح خواستند که سلاح خود را تحویل دهند و به غیرنظامیان و بیمارستان اجازه خروج دهند. این در حالی است که فرمانده ارتش حلب وابسته به مخالفان مسلح اخبار درباره تسلیم افراد مسلح به ارتش سوریه را تکذیب کرد. زکریا ملاحفجی، یک مسئول از مخالفان به رویترز گفت: گروه‌های مسلح در حلب به آمریکا ابلاغ کردند که از منطقه محاصره شده عقب نشینی نمی‌کنند، این بعد از درخواست روسیه برای انجام مذاکره با واشنگتن در زمینه خروج آنها بوده است. ملاحفجی ادامه داد: ما هرگز خانه خود را به افغانی و عراقی دیگران نمی‌دهیم. این‌ها محله‌ها و شهرهای ما هستند. یک مسئول مخالف سوریه نیز اذعان کرد که ارتش سوریه دستاوردهای جدیدی رقم زده و این مساله موجب خواهد شد مخالفان مسلح به سمت جنوب غربی منطقه تحت کنترل خود عقب نشینی کنند. این مقام افزود: مناطق حلب قدیم شدیدا مورد تهدید است که همان سیاست زمین سوخته است. در عین حال وزارت دفاع روسیه اعلام کرد، نیروهای ارتش سوریه محله کرم قاطرچی واقع در شرق حلب را به طور کامل از تسلط شورشیان مسلح خارج کردند و بر ۳۰ محله در شرق حلب تسلط دارند یعنی بیش از ۵۲ درصد از مساحت این شهر را که تحت تسلط نیروهای مسلح است. همچنین در واکنش به حملات مکرر افراد مسلح به دو شهرک نبل و زهرا در حومه شمالی حلب ارتش سوریه نیز به طور دقیق مناطق تحت کنترل افراد مسلح را هدف گرفتند. این در حالی است که شورای امنیت امروز قرار است به پیش نویس قطعنامه آتش بسی هفت روزه در حلب رای دهد که ممکن است تمدید نیز شود اما مشخص نیست که روسیه از حق وتوی خود استفاده خواهد کرد یا نه.

منبع: alef.ir

معاون سیاسی دفتر رئیس جمهوری تصویب طرح تمدید تحریم های ایران در کنگره آمریکا را «نقض محتوایی» برجام دانسته و نسبت به هرگونه «نقض عملی» برجام توسط آمریکا هشدار داده و گفت در این صورت هر دو اقدام « حقوقی درون برجامی» و اقدام «غیر حقوقی برون برجامی» در دستور کار ایران قرار خواهد گرفت. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دولت حمید ابوطالبی با اشاره به بحث هایی که حول محور توئیت های اخیرش در خصوص برجام و نحوه برخورد مقتضی با نقض آن از سوی آمریکا در برخی رسانه ها مطرح شده، جنبه های تازه ای از برجام و نحوه مواجهه با آن را تبیین کرد. ابوطالبی با اشاره به مباحثی که در دو روزنامه جوان و کیهان در پیرامون توئیت های اخیر او مطرح شده است در مطلب جدید خود در صفحه فیسبوک به تفکیک قائل شدن میان «نقض محتوایی» و «نقض عملی» برجام توصیه کرده و می نویسد : دراین مقطع که برجام براساس مصوبات کنگره آمریکا “نقض محتوایی” شده، ولی ازلحاظ اجرایی و وفق دستورالعمل های اجرایی رییس جمهورفعلی آن کشور،جلوی “نقض عملی” آن گرفته می شود، می بایست صرفا ازطریق مکانیسم های برجام اقدام متقابل نماییم و ما مرتکب «نقض عملی» برجام نشویم. معاون سیاسی دفتر رئیس جمهوری در ادامه به این نکته اشاره می کند که برخی مسایل مطرح شده در پیرامون برجام و نقض آن از سوی آمریکا مانند «روح برجام» بیشتر مسایل سیاسی هستند تا حقوقی بر این مقوله تاکید می کند که تا زمانیکه «نقض عملی» صورت نگرفته و طرف مقابل در مقام «نقض محتوایی» است باید مقابله به مثل ما نیز « نقض محتوایی» باشد. ابوطالبی سپس با تکیه بر تفاوت آشکار دو مفهوم « نقض محتوایی» و «نقض عملی» می نویسد: آنچه در دو توئیت گذشته مورد تاکید بود این است که ما نباید ناقض عملی برجام شویم؛ بلکه می بایست صرفا مبتنی برمکانیسم های درون برجامی حرکت کنیم. اگرچه می توانیم همانند آنان مصوباتی ]درمجلس [وضع واقداماتی راتصویب کرده و اجرای آنها را منوط به اجرایی شدن ISA نماییم. او در ادامه به تفکیک دو مفهوم دیگر پرداخته و اینگونه تبیین کرده است که در مواجهه با هرگونه نقض برجام از سوی طرف مقابل باید بین مقوله اقدام “حقوقی ودرون برجامی” و اقدام “غیرحقوقی برون برجامی” تفکیک قایل شد. وی در ادامه در تبیین اقدام « حقوقی درون برجامی» و اقدام «غیرحقوقی برون برجامی» در صورت وقوع «نقض عملی» برجام می نویسد: روش های دیپلماتیک و «حقوقی درون برجامی»؛ مستند به رجوع به وزرای خارجه ۵+۱؛ درخواست پاسخ گویی؛ و سایر مکانیسم های تعریف شده است. ابوطالبی در تبیین روش «غیر حقوقی برون برجامی» راه را برای همه گونه اقدامی از سوی جمهوری اسلامی ایران باز دانسته و تلویحا به بند ده معاهده ان.پی.تی اشاره کرده است که صراحتا این اجازه را به کشورهای عضو داده است که در صورت به خطر افتادن منافع کلان کشور و مواجهه با تحولات خاص ـ که در اینجا تمدید لجبازانه تحریم ها می تواند مصداق آن باشدـ اجازه دارند از این معاهده خارج شوند. آنچه می خوانید متن کامل یاداشت دکتر ابوطالبی معاون سیاسی دفتر رئیس جمهوری در پاسخ به برخی مباحث مطرح شده در پیرامون اظهارات اخیر توئیتری او است: توییت های اینجانب درعصرجمعه درخصوص روش مقابله با اقدام مجلسین نمایندگان وسنای آمریکا درتمدید تحریم های ISA بحث های مهمی را درفضای مجازی ومکتوب کشور ایجاد نموده است؛ که اگرچه دیرهنگام است، ومی بایست شکل علمی آن – ونه تهمت ها وتوهین ها – بسیارپیش ازاین عنوان می شد ولی به هررو ودرهمین میزان هم قابل احترام وارزشمند است. درجراید کشور ودر فضای مجازی، واز میان مطالبی که درخصوص توییت های اینجانب نگاشته شده است، دو روزنامه محترم جوان وکیهان نکات قابل توجهی نوشته اند: الف)برجام چیست؟ درحدود یکسال وچندماه پیش ودرآستانه امضای برجام ودرراستای پاسخ به این سوال که ماهیت حقوقی برجام چیست؟ مطالبی نوشتم که مفصلا درجراید وفضای مجازی منتشرشد. دریکی ازآن مطالب آورده بودم:’…تفاهم نهایی کنگره و دولت آمریکا برتلقی نکردن برجام به عنوان یک معاهده، وعدم تصویب آن به عنوان یک معاهده یا… درسنا، برحفظ منافع ایالات متحده درعدم ایجاد اختلاف کلان داخلی مبتنی بوده است؛ تا درصورت عدم توافق بر برجام، این اتفاق به معنای نقض یک تعهد بین المللی بویژه نقض قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل توسط آنان تلقی نشود. ولوآنکه نقض برجام نیز نتایج سیاسی و ضمانت اجراهای سنگینی داشته باشد… بنابراین ازمنظرحقوق آمریکا، برجام یک معاهده نیست؛ یک توافق قابل تصویب نیست؛ یک… نیست؛ وبه همین جهت، سرنوشت برجام به نزاع میان دولت وکنگره و رای سرنوست ساز کشیده شده است… براین مبنا وازمنظرحقوق بین الملل، وشرائط ونظرات طرفین، ونحوه مذاکرات، و چگونگی هدایت آن، باید بپذیریم که برجام، امری تقریبا نادراست؛ ملاحظات ۵+۱ ونظرات طرف ایرانی در بافت آن تنیده شده است؛ وبه همین خاطر: نه معاهده است، نه موافقت نامه، نه…، نه صرفا متاثرازفرمان اجرایی رییس جمهورآمریکا به مانند مورد چین، ونه همگون با معاهدات آنها با شوروی سابق؛ که البته شاید بعدها بتوان برای آن درحقوق بین الملل جایگاهی تعریف کرد…این خصوصیت برجام است، برجام را وکشور را متعهد به چیزی نکنیم که نیست. برجام همین است که هست…’ به زعم اینجانب وهمانگونه که درآن متون نوشته ام: ۱٫ برجام نه معاهده است، نه موافقت نامه، نه …، نه صرفا متاثرازفرمان اجرایی رییس جمهور آمریکا به مانند مورد چین، ونه همگون با معاهدات آنها با شوروی سابق و…؛ لذا همانجا نوشتم که چنین متونی هیچ بهره ای ازاعتماد نبرده و کلا بربی اعتمادی استوارند؛ ۲٫ برجام اگرچه ضمیمه قطعنامه شورای امنیت است، ولی معلوم نیست تعهدی چندجانبه باشد – یا حداقل من تردید دارم -؛ چراکه ازمنظرحقوقی، مکانیسم هایی انفرادی درآن قراردارد که آن را بیشتربه یک ‘توافق شرافتمندانه’ شبیه می نماید؛ ۳٫ نه برجام ونه بیانیه ای که ضمیمه قطعنامه شورای امنیت شده اند، هیچ کدام بر ‘اصل حسن نیت’، ‘اصل اعتماد’ و… بنا نشده اند تا ما به آن اصول استدلال نماییم؛ ۴٫ دراین مقطع که برجام براساس مصوبات کنگره آمریکا ‘نقض محتوایی’ شده، ولی ازلحاظ اجرایی ووفق دستورالعمل های اجرایی رییس جمهورفعلی آن کشور،جلوی ‘نقض عملی’ آن گرفته می شود، می بایست صرفا ازطریق مکانیسم های برجام اقدام متقابل نماییم؛ ۵٫ ما نباید ناقض عملی برجام شویم؛ بلکه می بایست صرفا مبتنی برمکانیسم های درون برجامی حرکت نماییم؛ اگرچه می توانیم همانند آنان مصوباتی وضع واقداماتی راتصویب کرده و اجرای آنها را منوط به اجرایی شدن ISA نماییم. ب)روزنامه جوان دریادداشت خود آورده است:’درمیان پاسخ ها ومواضع اعضای تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان درمواجهه با وضع مجدد تحریم ها، اظهارنظرمحمدجواد ظریف وحمید ابوطالبی – (اینجانب اگرچه درشرائط پسابرجام دفاع ازآن را یک ضرورت می خوانم؛ ولی به هیچ روی عضو تیم مذاکره کننده هسته ای نبوده ودرمذاکرات ونوشتن متن دخالتی نداشته ام؛ اگرچه نظراتم را درجلسات ودرمشاوره ها ونوشته هاازهمان آغاز مذاکرات به صورت روشن مطرح کرده ام) – بیش ازدیگرمقامات دولتی دارای اهمیت است…معاون سیاسی دفتررییس جمهوردرموضع گیری قابل تاملی مطرح می کند: ‘اگربرجام تعهدی چندجانبه است،نقض آن توسط یکی از اعضاء رانمی توان یک جانبه پاسخ گفت…’ ومشابه باچنین مواضعی رییس جمهورکشورمان نیزمی گوید…’ که وجه مشترک این موضع گیریها به معنای ‘عدم تمایل دولت’ جهت مقابله ‘قاطع حقوقی’ با نقض برجام است…’ این روزنامه محترم درادامه آورده است:’…آنچه می تواند طرف آمریکایی را ملزم به اجرای تعهدات کند وموقعیت ایران را در تراز مناسبی دردوران پسابرجام قراردهد… به کارگیری ابزاری حقوقی است…براساس قواعد حقوق بین الملل روند کنونی دولت وکنگره آمریکا خلاف ‘اصل حسن نیت’ و ‘روح برجام’ است، چراکه مطابق ‘عهدنامه وین درزمینه حقوق معاهدات’حسن نیت یکی از قواعد اساسی دراجرای معاهدات بین المللی به شمار می رود…’ این استدلال دوستان درروزنامه محترم جوان را دربالا پاسخ گفته ونشان داده ام که نمی توان گفت چون ‘حسن نیت’ ازقواعد اساسی دراجرای معاهدات بین المللی به شمارمی رود، ویا ما براساس ‘اصل اعتماد’ گام برداشته ایم پس آنها مرتکب نقض شده واقدام آمریکا خلاف ‘اصل حسن نیت’ و ‘روح برجام’ است. چراکه ما با هیچ معاهده ای روبرو نیستیم که چنین استدلال نماییم. به علاوه واژه هایی چون ‘روح برجام’ و… بیشترسیاسی است تا حقوقی؛ ولذا نمی توان برآن ها ایستاد. روزنامه محترم جوان درادامه آورده است:’درمتن برجام حق کناره گیری ایران ازچنین توافقی… توسط طرف غربی به رسمیت شناخته شده است…’ این سخن درستی است؛ ولی آنچه من تاکید کرده ام این است که استدلال وفق برجام باید مبتنی بر مکانیسم های برجام باشد، ونه اقدامات ‘برون برجامی’. دوستان دراین روزنامه نوشته اند:’..اقدام اخیرآمریکا خلاف ‘روح برجام’ هم به شمار می آید و براساس آن باید دولت اقدام متناسب بااین رفتارازخود نشان دهد…’ ولی همین دوستان نگفته اند کجای برجام چیزی ویا کلمه ای به نام ‘روح’ آمده است که بر آن ایستاده واستدلال می کنند؟ آنها سپس درانتها، همان مطالب اینجانب را دسته بندی کرده وبه: روش های دیپلماتیک درون برجامی؛ مستند به رجوع به وزرای خارجه ۵+۱؛ درخواست پاسخ گویی؛ و… متوسل شده وارائه طریق کرده اند، که امری پسندیده بوده ودرواقع همان توییت های اینجانب است. نظرات مطروحه ازسوی ریاست محترم جمهوری ووزیرمحترم امورخارجه وسایراعضای محترم هیئت نظارت نیزبرهمین مبنا، سخنانی دقیق والبته هرکدام ازمنظری خاص می باشد. در همین راستا روزنامه محترم کیهان هم دررابطه با توییت ها آورده است:’…چگونه می توان برای مقابله بااقدامات مستکبرانه آمریکا چشم امید به هماهنگ شدن کشورهایی مثل انگلستان، آلمان، یا فرانسه داشت؟ سوابق این کشورها دردشمنی باملت ایران امری پوشیده نیست…دریغ ازیک گام همراهی و یک لحظه هماهنگی.’ من بااین سخن دوستان محترم درکیهان درخصوص تاریخچه پرمخاطره روابط برخی کشورهای اروپایی باایران موافقم، وسخنم نیزبه هیچ روی این نیست که آنها با ما آن خواهند کرد که ما انتظارداریم؛ بلکه می خواهم بگویم دردوران پسا شکایتِ ما، وفق مکانیسم های درون برجامی، آنها هستند که باید پاسخ گوی اقدامات خود باشند. وما که تااینجا باراتهامات ناروای هسته ای وسپس محدودیت های برجام را بردوش خود کشیده ایم، برای اقدام درآن دوران مُجاز به هرکاری خواهیم بود، حتی – در دورترین امکان و بعیدترین احتمال- عمل به بند۱۰ ان. پی. تی.، آنجا که می گوید: Article X ۱٫ Each Party shall in exercising its national sovereignty have the right to withdraw from the Treaty if it decides that extraordinary events, related to the subject matter of this Treaty, have jeopardized the supreme interests of its country. It shall give notice of such withdrawal to all other Parties to the Treaty and to the United Nations Security Council three months in advance. Such notice shall include a statement of the extraordinary events it regards as having jeopardized its supreme interests. آن هم وفق این استدلال حقوقی که: ‘extraordinary events’ یعنی’تمدید لجبازانه تحریم ها’ برمبنای عدم رعایت برجام، عدم احترام به قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، تداوم مخالفت های خصمانه، وعدم توجه اعضای دائم شورای امنیت، ‘supreme interests ‘ کشور ایران را در اِعمال ‘ its national sovereignty’ به مخاطره انداخته است. بااین روش وبه لحاظ حقوقی، حتی توسل سیاسی آنهابه مکانیسم های موجوددرقطعنامه نیزبرای ما این امکان را فراهم خواهد کرد. با این توضیحات واگرچه سخن دوستان درجریده کیهان سیاسی است، ولی برمن روشن نیست که چه تفاوتی در سخن حقوقی روزنامه محترم جوان وسایرعزیزانی که دراین مقوله سخن ‘حقوقی ودرون برجامی’ و نه سیاسی ‘غیرحقوقی وبرون برجامی’ رانده اند، با توییت های اینجانب وجود دارد؛ با این تفاوت که من موکدا اصرار دارم که ما نباید ناقض متقابل ویک طرفه برجام باشیم – حداقل تا پیش ازآغازاقدامات ضدبرجامی ریاست جمهوری جدید آمریکا وفق اصرارفعلی آنها بربی اعتباری برجام-. لذا مجددا برآنچه نوشته ام – با دقت های موجود درآن وبکارگیری اگر و…- تاکید می کنم، یعنی آنچه درآن توییت ها آمده است که: ‘ اگر برجام تعهدی چندجانبه است، نقض آن توسط یکی از اعضاء را نمی توان یک جانبه با نقض پاسخ گفت؛ هرنقضی، اقدام برعلیه تمامی متعهدین خواهد بود. مشروع ترین و شدیدترین روش مقابله با هر نقض برجام، برخورد هماهنگ، پاسخ شدید و یکپارچه تمامی متعهدین، اقدام براساس اجماع، و انزوای ناقضان است.’

منبع: alef.ir

به گزارش ایران خبر، در ابتدای جلسه علنی امروز مجلس شورای اسلامی،‌ علی لاریجانی به تمدید قانون داماتو در آمریکا واکنش نشان داد و گفت:‌ همانطور که نمایندگان ملت مستحضرند مجلس نمایندگان و مجلس سنای آمریکا در باره قانون ایسا تصمیم صددرصدی بر تمدید آن گرفته اند و در همین حال رئیس جمهور آمریکا که یک طرف توافق هسته ای بود در مقابل این سوال که چنین اقدامی خلاف توافق است،‌ اعلام کرد که شما محدودیت های مرا در کنگره می دانید؟ آیا این یک موضع صادقانه است؟‌ یعنی شما پس از انتخابات اخیر، آنقدر در مجلس نمایندگان و سنا بی اعتبار شدید که حتی هم حزبی های شما نیز به نظرات شما توجهی نمی کنند؟

لاریجانی ادامه داد: حدود نیمی از اعضای کنگره از حزب دموکرات هستند، چطور حتی یک نفر از آنها رای نداد؟ این امر فقط حکایت از آن می کند که کل سیستم حکومت آمریکا،‌ اعم از دموکرات و جمهوری خواه در تمدید این قانون توافق کرده اند و معنای این امر، بی اعتباری رئیس جمهور فعلی است.

وی اظهار کرد: چطور در زمان توافق هسته ای اعضای حزب شما در مجلس نمایندگان و سنا توانستند جلوی جمهوری خواه ها را بگیرند اما در اینجا یک نفر هم از دموکرات ها در مجلس سنا شأنی برای تعهد شما قائل نشد؟ این حادثه نشان می دهد رئیس جمهور فعلی آمریکا در این توافق با شرافت عمل نکرد و گفته اخیر
ایشان که محدودیت هایی در کنگره دارد از روی صداقت نیست. محدودیت دارند اما نه اینقدر!

رئیس قوه مقننه بیان کرد: این مصوبه خلاف توافق هسته ای است. حداقل با بررسی اجمالی که انجام دادم در هشت جا در برجام به نوعی مخالفت با چنین رویکردی را نشان داده است. به عنوان مثال در بند ه دیباچه آمده است که گروه ۱+۵ و ایران متعهد می شوند این برجام را با حسن نیت و بر مبنای احترام متقابل اجرا کنند و از هرگونه اقدام مغایر با روح و هدف برجام که سبب تخریب اجرای موفق آن شود، خودداری نماید.

لاریجانی ادامه داد: در بند ۲۳ آمده است ایالات متحده مطابق برجام تحریم‌های مشخص شده در پیوست ۲ را متوقف ساخته و به این توقف ادامه خواهد داد. این تحریم‌ها شامل حوزه‌هایی است، در بند «ل» می‌گوید معاملات با بخش انرژی ایران. در بند «ت» سرمایه‌گذاری شامل مشارکت در سرمایه‌گذاری‌های مشترک، خدمات، اطلاعات، فناوری و دانش فنی و کمک به بخش‌های نفت، گاز و پتروشیمی.

وی گفت: در قانون ایسا، تمرکز بر تحریم‌ها روی نفت، گاز و سرمایه‌گذاری بعدی آن مثل پتروشیمی است که با صراحت در بند ۲۱ برجام، ایالات متحده باید از این تحریم‌ها خودداری کند.

رئیس مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: بارها وزیر خارجه آمریکا این معنا را اعلام نمود و حتی قبل از بحث در سنا نیز اعلام نگرانی کرد؛ لذا اقدام آمریکایی‌ها هیچ توجیهی از نظر تعهد بین‌المللی ندارد. از طرفی پایبندی ایران نیز بر حسب نظر سازمان‌های بین‌المللی مسجل است.

لاریجانی تصریح کرد: ما در مجلس قانون بسیار مهمی تصویب کردیم و به نظر می‌رسد تکلیف کار در قانون مصوب مجلس روشن شده است. در بند ۳ این قانون به صراحت بیان کرده‌ایم، اگر یکی از طرفین به تحریم‌ها روی بیاورد و یا تحریم‌های جایگزین مشخص کند، چه اقداماتی را دولت باید انجام دهد؟ لذا چون در این موارد تحریم‌هایی ایجاد شده، دولت باید متناسب با این قانون اقدامات لازم را صورت دهد.

تعدادی از نمایندگان در تائید اظهارات لاریجانی فریاد «الله‌اکبر خامنه‌ای رهبر» سر دادند.

نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: از دولت می‌خواهیم مطابق مصوبه مجلس، اقدام متقابل را در ازای گستاخی آنان هر چه سریعتر اجرا کند و گزارش آن را به مجلس دهد.

لاریجانی ادامه داد: از همه دوستداران انقلاب و قوای مختلف می‌خواهیم در شرایط فعلی کشور که احتیاج به وفاق بیشتر داریم، تمام سعی خود را در وحدت و همدلی صرف نمایند و از اقداماتی که چالش برای کشور ایجاد می‌کند، بپرهیزند تا وقت مسئولین صرف منافع ملی کشور شود.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به حوادث پایان ماه صفر گفت: چند حادثه در پایان ماه صفر اتفاق افتاد که وجدان عمومی جامعه را متألم و داغدار نمود که یکی از آنها حادثه تروریستی در حله بود. شهادت دهها نفر از زائران ایرانی، اوج سبوعیت جریان تروریستی داعش را نشان داد. کمتر در تاریخ اسلام سابقه‌ای به این وقاحت سراغ داریم که گروهی در انجام اعمال خود این‌قدر لاابالی باشد.

رئیس مجلس شورای اسلامی ادامه داد: در این شرایط به هم ریخته امنیتی در منطقه، ایران با تدبیر و با همت نیروهای مسلح و امنیتی خوشبختانه از امنیت پایدار برخوردار است. از خداوند متعال علو درجات برای شهدای این حادثه طلب می‌نماییم و به خانواده همه شهدا بخصوص اهالی خوزستان که بیشترین صدمه را تحمل کردند، عرض تسلیت و تعزیت داریم.

لاریجانی با اشاره به حادثه قطار در استان سمنان گفت: این حادثه نیز از حوادث تلخ روزهای گذشته بود که دهها نفر از هموطنان زائر امام رضا (ع) جان خود را از دست دادند. به خانواده‌های داغدار که عمدتاً از اهالی شریف آذربایجان هستند، عرض تسلیت داریم و امیدواریم خداوند عافیت کامل به مجروحین این دو حادثه عطا فرماید.

نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: البته همان‌گونه که مطلع هستید، کمیته‌هایی برای بررسی این حادثه دردآور تشکیل شده و کمیسیون عمران مجلس در این زمینه تلاش وافری نمود و گزارش اولیه خود را تهیه کرد که به زودی به اطلاع شما خواهد رسید.

رئیس مجلس شورای اسلامی در ابتدای جلسه ماه ربیع و ولادت پیامبر (ص) را تبریک گفت و اظهار داشت: روز مجلس را به همه همکاران تبریک می‌گویم و یاد شهید بلندمقدار مجلس ایران، شهید مدرس را گرامی می‌داریم. شهید مدرس به حق معتقد بود، مجلس نقطه ثقل و قضا و قدر مملکت ایران است.

منبع: irankhabar.ir

به گزارش ایران خبر، وزیر امور خارجه کشورمان که بامداد امروز وارد شهر پکن شد، در اولین روز سفر کاری خود با «وانگ یی» در محل وزارت امور خارجه چین دیدارو گفت وگو کرد.
 

طرفین در این دیدار علاوه بر مسایل مشترک دوجانبه و مورد علاقه، آخرین تحولات منطقه‌ای و بین المللی را مورد بررسی و تبادل نظر قرار دادند.

 

وزیران امور خارجه ایران و چین در این دیدار به روابط و سابقه دیرینه دو کشور اشاره کرده و تاکید کردند که هیچ مانعی برای توسعه آن وجود ندارد.

 

محمد جواد ظریف با اشاره به سفر اوایل سالجاری میلادی شی جین پینگ رئیس جمهوری چین به تهران گفت: ما بر این اعتقادیم که آن دیدار می تواند باب مناسبات و روابط دو کشور را بیش از پیش بهبود بخشد.

 

وی همچنین از میهمان نوازی همتای چینی خود تشکر و از استقبالی که از هیات ایران در این سفر صورت گرفته تقدیر کرد.

 

قرار است بعد از پایان این دیدار، دو مقام عالی رتبه در جمع خبرنگاران به سنوالات آن‌ها پاسخ دهند و نتایج مذاکرات و دیدار خود را تشریح کنند.

منبع: irankhabar.ir

 تسنیم برنامه‌های تشکل‌ها و اتحادیه‌های دانشجویی سراسر کشور به مناسبت هفته دانشجو را منتشر کرد.

 دانشگاه‌ها، تشکل‌ها و اتحادیه‌های دانشجویی با گرایش‌های مختلف سیاسی سراسر کشور امسال نیز مانند سال‌های گذشته برنامه‌های مختلفی را برای روز ۱۶ آذر تدارک دیده‌اند. برنامه‌های دانشگاه‌‌های سراسر کشور به مناسبت ۱۶ آذر، روز دانشجو به شرح زیر است:
 



نام دانشگاه
میهمان
برگزارکننده
زمان


شهید بهشتی
محمدباقر قالیباف شهردار تهران
بسیج
۱۶ آذر، ساعت ۱۴


الزهرا
رحیم‌‌پور ازغدی
انجمن اسلامی
۱۶ آذر، ساعت ۱۲


شهید رجایی
نقوی‌حسینی، مهدی چمران
بسیج
۱۶ آذر، ساعت ۱۳/۳۰


بوعلی سینا همدان
حجت‌الاسلام حمید رسایی و حمید رحمانیان
بسیج
۱۵ اذر، ساعت ۱۰ صبح


شهید باهنر کرمان 
علی مطهری
انجمن اسلامی
۱۵ آذر، ساعت ۱۳


فردوسی مشهد
علی باقری و فؤاد ایزدی
بسیج
۲۰ آذر، ساعت ۱۴


علم و صنعت
مناظره حق‌شناس و فروزنده
بسیج
۱۵ آذر، ساعت ۱۲/۴۵


تهران
حجت‌الاسلام محسنی‌اژه‌ای
بسیج
۱۴


خواجه نصیرالدین طوسی
مناظره محمدعلی رامین و داریوش قنبری
بسیج
۱۵ آذر


صداوسیما
حسین شریعتمداری
بسیج
۱۵ آذر، ساعت ۱۰ صبح


صنعتی شریف
سعید جلیلی و عزت‌الله ضرغامی
بسیج
۱۶ آذر، ۱۲/۳۰


پردیس فارابی دانشگاه تهران
حجت‌الاسلام محمود نبویان نماینده سابق مجلس
بسیج
۱۵ آذر، ساعت ۱۲/۳۰


صنعتی امیرکبیر
مسعود ده‌نمکی و محمدحسن طریقت منفرد
انجمن اسلامی
۱۶ آذر، ساعت ۱۵


آزاد واحد تهران غرب
پروانه مافی و حجت‌الاسلام مازنی نمایندگان تهران در مجلس
انجمن اسلامی 
۱۵ آذر، ساعت ۱۲


الزهرا
صادق زیبا کلام و علی خضریان
بسیج
۱۷ آذر، ساعت ۱۳


تهران
مسعود میرکاظمی و مهدی کوچک‌زاده نمایندگان تهران در مجلس نهم
جامعه اسلامی دانشجویان
۱۶ آذر، ساعت ۱۴


تهران
حسن عباسی رئیس اندیشکده یقین
انجمن مستقل
۱۶ اذر، ساعت ۱۴


امام صادق(ع)
علیرضا زاکانی نماینده سابق مجلس
بسیج
۱۶ آذر، ساعت ۲۰



اخبار تکمیلی از برنامه‌های دانشگاه‌های کشور در روز ۱۶ آذر، روز دانشجو، در همین خبر بروزرسانی می‌شود.

منبع: alef.ir

پس از شوک برگزیت و سپس انتخاب دونالد ترامپ برای ورود به کاخ سفید، اکنون در سپهر سیاسی هر چیزی امکان پذیر به نظر می رسد. از این رو تا شش ماه دیگر ریاست جمهوری در دسترس مارین لوپن رهبر جبهه ملی فرانسه قرار خواهد داشت.

به دنبال رای غیرمنتظره بریتانیایی ها به ترک اتحادیه اروپا و پیروزی به همان اندازه غافلگیرکننده ترامپ در ماه جاری، این احتمال وجود دارد که لوپن در این شگفتی آفرینی تنها نباشد. هفته گذشته مانوئل والس نخست وزیر فعلی فرانسه تایید کرد که در انتخابات سال آینده، ممکن است رهبر جبهه ملی به ریاست جمهوری جدید جمهوری فرانسه انتخاب شود.

لوپن ۴۸ ساله که وکیل مبرزی است، امید دارد که حال و هوای زمانه یا آنچه که خود آن را «قیام مردمی علیه نخبگان حاکم» می نامد، یاری رسان او در تلاش برای رسیدن به کاخ الیزه باشد.

هم اکنون شانس او برای رسیدن به نامزدی ریاست جمهوری حزب مرکز- راستگرای جمهوریخواهان و رهبری بزرگ ترین کشور عضو اتحادیه اروپا پس از آلمان به نسبت فرانسیس فیلون که انتظار می رفت نامزد منتخب باشد، قوت گرفته است. فیلون در حال رقابت با آلن ژوپه برای کسب نامزدی در حزب خود است که در آخر هفته جاری نتیجه آن معلوم خواهد شد.

در حالی که فیلون در مسائلی چون وضع کنترل های سختگیرانه تر بر ورود مهاجران با لوپن اشتراک نظراتی دارد، اما در مسائل اقتصادی همچنین ارتباط فرانسه با بلوک اتحادیه اروپا تفاوت های زیادی بین برنامه های این دو وجود دارد.

فیلون که در دوران ریاست جهموری نیکولا سارکوزی نخست وزیر بود (۲۰۱۲-۲۰۰۷) یک باز نئولیبرال اقتصادی است. او با افتخار از مارگارت تاچر نخست وزیر درگذشته انگلیس به عنوان یکی از معلمان ایدئولوژیک خود نام می برد. فیلون وعده کاستن شدید مشاغل خدماتی و بودجه های دولتی را می دهد، در حالی که در نظر دارد قوانین کار فرانسه را از محتوا تهی کند و محدودیت های قانونی بر سر راه حداکثر ساعات کاری را از میان بردارد و سن بازنشستگی را افزایش دهد.

دشوار می توان نامزد دیگری را برای ریاست جمهوری نشان کرد که بیش از او از لحاظ سیاسی یکسویه نگر باشد. در سال جاری فرانسه شاهد ماه ها تظاهرات گسترده مردمی در اعتراض به تمهیدات ریاضتی سختگیرانه ای بود که فیلون مدافع آنهاست.

بنابراین اگرچه شعارهای شدیداللحن او درمورد  سختگیری بر مهاجرت و مخالفت از نظر اجتماعی محافظه کارانه او با ازدواج همجنس گرایان می تواند برخی شهروندان را به سمت راست سیاسی جذب کند، به نظر می رسد که نظرات ماری لوپن با دغدغه های طیف گسترده تری از رای دهندگان همساز باشد. این دغدغه ها از ناامنی اقتصادی و نبود پاسخگویی دمکراتیک در یک دوران جهانی سازی مالی انگیزه می گیرند.

جبهه ملی راه درازی را از اصول اولیه خود پشت سر گذاشته است، یعنی زمانی که این حزب خار چشم فرانسه و سیاست های اروپایی متمایل به گرایش های فاشیستی و نژادپرستانه قلمداد می شد. این حزب که در سال ۱۹۹۳ توسط ژان ماری لوپن پدر مارین تاسیس شده، هرگز از یک پوشش رسانه ای جریان اصلی برخوردار نبود و هنوز نیز از چنین امکانی برخوردار نشده است.

وقتی که مارین لوپن در سال ۲۰۱۱ به رهبری جبهه ملی رسید، یک برنامه «سم زدایی» از حزب را در پیش گرفت و کوشید تصویر آن را به عنوان یک جنبش فرعی یهودستیز و نژادپرست بهبود بخشد. این کار به شکافی تلخ با پدرش منجر شد که به دلیل اظهارات مکررش در این باره که هولوکاست نازی ها چیزی جز یک «پانوشت تاریخی» محض نیست، از آن پس تنها عنوان «ریاست افتخاری» این حزب را یدک می کشید.

جبهه دمکراتیک در زمان مارین نیز یک دستور کار اقتصادی صرفا دست چپی را در پیش گرفته است، مثل صیانت از حقوق استخدام، افزایش حداقل دستمزدها و وعده مبارزه با کاپیتالیسم شرکتی از طریق تشویق معاملات تجاری بین المللی نئولیبرال را می دهد.

شاید این حوزه همان حوزه ای باشد که لوپن وعده می دهد بتواند زمانی که رای دهندگان فرانسوی برای دور اول و دوم انتخابات ریاست جمهوری در ۲۳ آوریل و ۷ می به پای صندوق های رای می روند، آنها را به نفع خود بسیج کند.

فرانسیس اولاند رئیس جمهوری سوسیالیست فعلی و مانوئل ولس نخست وزیرش به مثابه زهری در کام کارگران و رای دهندگان دست چپی سنتی فرانسوی شده اند. محبوبیت اولاند از زمان انتخاب او در سال ۲۰۱۲ به رکورد بی سابقه تک رقمی تنزل کرده است. به رهبر حزب سوسیالیست اتهام زده می شود که از طریق تسهیل سرمایه فاینانس و در پیش گرفتن سیاست های ریاضت اقتصادی نئولیبرال به مردم عادی«خیانت» کرده است.

بنابراین با توجه به جایگاه حزب سوسیالیست در نظر رای دهندگان، نمی توان تصور کرد که این حزب  بتواند برسر یک نامزد قدر برای انتخابات ریاست جمهوری به توافق برسد.

این مسئله، انتخابات را به رقابتی بین ماری لوپن و فرانسیس فیلون تبدیل می کند که طرفدارانشان ممکن است جذب شعارهای ضدمهاجران او شوند که با فریبکاری برای جلب آرای دست راستی مطرح می کند. علاوه بر این فیلون ۶۲ ساله دارای بیشتر از سه دهه تجربه پارلمانی است که می تواند برای رای دهندگان مرکزگراتر جذابیت ایجاد کند.

اما چنین محاسباتی می تواند به شکل نامطلوبی  درسنجش حال و هوای اجتماعی فرانسه و هرجای دیگر نادرست باشد. نارضایتی عمومی از سیاست های متعارف، از دغدغه های دست راستی بر سر افزایش تعداد مهاجران و «چند فرهنگ گرایی» فراتر می رود. این دغدغه ها عمدتا با به چالش کشیدن وضعیت موجود سرکوب اقتصادی که سیاستمدارانی چون فرانسیس فیلون آن را نمایندگی می کنند، مربوط می شوند.

در این ارزیابی لوپن می تواند آرای زیادی را در میان انبوهی از رای دهندگان و شهروندان فرانسوی هم در میان چپ سنتی و هم راست که همگی زیر پرچم مطالبه کنترل دمکراتیک بر مسائل اقتصادی اساسی متحد شده اند، به خود جذب کند.

اگر جبهه ملی در ماه می آینده بتواند به قدرت برسد، چشم انداز سیاسی اروپا دچار شکاف می شود. یک رئیس جمهورفرانسه ضد اتحادیه اروپا، می تواند پرچمدار فروپاشی این بلوک ۲۸ عضوی به شکلی که می شناسیم باشد.

این امر تبعات عمیقی بر روابط آمریکا، اروپا و روسیه خواهد داشت. فرانسه و اروپا که دیگر در بند آتلانتیک گرایی طرفدار واشنگتن نخواهند بود، می توانند شروع به برقراری روابط دوجانبه متعادل تری با مسکو کنند. با توجه به  نیات عملگرایانه تر و دوستانه تر دونالد ترامپ نسبت به ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه، کل چشم انداز ژئوپلتیک سال آینده می تواند به سمت خیر بیشتر برای کل جهان وارونه شود. به این ترتیب امکان دارد خصومت فعلی تحت رهبری آمریکا نسبت به روسیه کنار گذاشته شود و نقاط بحرانی در اوکراین و سوریه موضوعیت خود را از دست دهند.

 فرانسیس فیلون نامزد ریاست جمهوری مرکز- راستگرا در مقایسه با رهبری برده وار حزب سوسیالیست تحت اولاند و والس دیدگاهی معقولانه تر نسبت به روسیه دارد. هفته گذشته او خواستار یک ائتلاف بین المللی با مشارکت روسیه به عنوان یک شریک در مبارزه جهانی علیه تروریسم شد.

با این حال  در این مورد نیز نظرات لوپن با خواسته های رای دهندگان همسازتر به نظر می آید. او رهبران واشنگتن و اروپایی را به خاطر سیاه نمایی روسیه ملامت کرده و خواهان رفع تحریم های خودویرانگر علیه مسکو شده و علنا در اهداف سیاست خارجی، همسویی خود را با ولادیمیر پوتین نشان داده است، از جمله حمایت پوتین از سوریه در مقابله با شورشیان مسلح غیر قانونی که تهدیدات امنیتی شدیدی را متوجه فرانسه و بقیه اروپا نیز کرده اند.

اینکه لوپن بتواند سیاست هایی را برای بهبود بخشیدن به جامعه و اقتصاد فرانسه  به اجرا بگذارد یا نه جای بحث دارد. اما روابط خارجی بهبود یافته فرانسه و اروپا با آمریکا و روسیه چیزی است که انسان احساس می کند رای دهندگان فرانسوی تمایل دارند فرصتی به آن بدهند.

شاید زمان نشان دهد که برگزیت، ترامپ، لوپن سه لحظه بزرگ در یک سال پر هیاهو باشند. در هر تغییری همیشه خطراتی برای طبقات پایینی وجود دارد. اما با توجه به پوسیدگی سیاست های متعارف در غرب، از احتمال تغییر استقبال می شود.

و زلزله سیاسی لوپن می تواند آخرین تکانه برای به زیرکشیدن این عمارت پوسیده باشد.

نویسنده: فینان کانینگهام[۱]

ترجمه: محمود سبزواری

منبع: https://www.rt.com/op-edge/367836-madame-president-le-pen-europes-earthquake/

 Finian Cunninghamروزنامه نگار که مقالات بسیاری را به چند زبان در زمینه مسائل بین المللی منتشر کرده است.

منبع: alef.ir

رسانه‌های آمریکایی از بیانیه شرکت مهندسی ارتش آمریکا درباره تغییر مسیر خط لوله داکوتای شمالی خبر دادند.

به گزارش فارس، رسانه های آمریکایی از بیانیه شرکت مهندسی ارتش آمریکا درباره تغییر مسیر خط لوله داکوتای شمالی خبر دادند.

قبیله سرخپوستی موسوم به «ایستاده چون صخره» یا قبیله سو که از گروههای اصلی معترض به این خط لوله بودند و از ماهها پیش در مقابل ساخت این خط لوله مقاومت میکردند نیز با انتشار بیانیه ای اعلام کردند که شرکت مذکور تصمیم گرفته است که مسیر جایگزین را برای این خط لوله پر هزینه در نظر بگیرد. 

این پروژه حدود ۴ میلیارد دلاری خط لوله نفت در ژوئن ۲۰۱۴ علنی شد و اعترض فعالان محیط زیستی و بومیان ساکن منطقه را برانگیخت. آنها لزوم اجرای این پروژه را زیر سوال بردند و نگرانی خودشان را نسبت به اثرات محیط زیستی پروژه ابراز کردند.

طی ماهای اخیر درگیریهای سختی میان معترضان و نیروهای امنیتی آمریکا رخ داده که منجر به بازداشت دهها نفر شده بود.

پیشتر نیز معترضان آمریکایی در نزدیکی اراضی بومیان آمریکایی در داکوتای شمالی در اعتراض به ساخت این خط لوله نفت با کارگران شرکت ساخت و سازی که آنها را مقصر نابودی مکان‌های تاریخی خود می‌دانند، درگیر شده بودند.

بخشی از این خط لوله نفت از کنار و زیر دریاچه اوهی متعلق به قبیله سو میگذشت که به گفته آنها منابع طبیعی، قبرستانهای مقدس و اکامن تاریخی و نمادهای تاریخی آنها را نابود میکرد. 

قبیله داکوتا که به قبیله «سو» هم معروف است، در ایالات‌های شمالی و مرکزی آمریکا و نیز در استان‌های مرکزی کانادا پراکنده هستند.

منبع: alef.ir

طرح تمدید ۱۰ ساله قانون تحریم های ایران روز پنجشنبه در سنای آمریکا با ۹۹ رای موافق  و بدون رای مخالف به تصویب رسید، طرحی که قبل تر مجلس نمایندگان آمریکا نیز آنرا با ۴۱۹ رای موافق در برابر ۱ رای مخالف تصویب کرده بود.

با توجه به این وضعیت باید گفت اوباما برای وتوی این طرح قدرت کافی در اختیار ندارد؛ چرا که این طرح با اجماع کامل جمهوری خواهان و دموکرات ها در کنگره تصویب شده است. البته بعد از تصویب این قانون در سنا کاخ سفید عنوان کرد که اوباما نیز آن را امضا خواهد کرد اما جان کری از اختیارات خود درخصوص استثنا قائل شدن برای تحریم‌های مرتبط هسته‌ای ایران استفاده می‌کند.

اما ابهامی که همین ابتدا باید به آن اشاره کرد این است که با رفتن اوباما و جان کری که تا چند هفته دیگر اتفاق خواهد افتاد تکلیف این مواد چه خواهد شد و آیا دونالد ترامپ نیز چنین رویکردی در پیش خواهد گرفت و یا این رویکرد کدخدامنشی مبنی بر تعلیق برخی از مواد قانون تحریم های ۱۰ ساله دچار تفسیرهای جدید نخواهد شد؟

قانون تحریم ایران و لیبی (ILSA) یا همان داماتو، ابتدا در سال ۱۹۹۶ به بهانه‌های تروریسم و هسته ای علیه ایران و لیبی تصویب شده بود و حوزه بالادستی نفت ایران را هدف قرار داده بود. طبق این تحریم که اولین تحریم فراسرزمینی یا ثانویه آمریکا است، هیچ شخص حقیقی و یا حقوقی نمی‌توانست بیش از ۲۰ میلیون دلار در طول یک سال در بالادستی نفت ایران سرمایه‌گذاری کند. در ۲۰۰۶ با اصلاح این قانون، تحریم‌های لیبی حذف شد و اسم قانون به قانون تحریم ایران (ISA) تغییر کرد. در قانون جامع تحریم ایران سیسادا ( (CISADA,2010 این قانون اصلاح شد و تحریم صادرات فراورده‌های نفتی به ایران نیز به آن افزوده شد.

اعمال تحریم های ۱۰ ساله چگونه باعث نقض برجام می شود
برخلاف نگاهی رایجی که آمریکایی ها و برخی ها در داخل عنوان می کنند که تحریم های ۱۰ ساله جدید نیست بلکه تحریم قدیمی است که تمدید شده باید گفت وقتی یک تحریمی تمام می شود ولی دوباره آن را دایر می کنند یعنی اینکه یک تحریم جدید وضع شده و به نوعی یک قانون جدید تعریف می‌شود و از این رو باید گفت نقض برجام اتفاق افتاده است. همچنین به عقیده بسیاری با توجه به اینکه تحریم‌های مطرح شده در قانون تحریم ایران در برجام به عنوان تحریم مرتبط با هسته‌ای تلقی شده است در نتیجه تا زمانی که برجام از سوی ایران نقض نشده است، هیچ دلیلی برای طرح مجدد تحریم‌های این قانون در کنگره آمریکا وجود ندارد. چرا که تحریم مرتبط با هسته‌ای برای مهار ایران در موضوع هسته‌ای بوده و با توجه به توافق صورت گرفته، دیگر دلیلی برای وجود نگرانی وجود ندارد. از سوی دیگر باید گفت تمدید این تحریم ها نقض آشکار برجام است؛ چرا که تحریم‌های ISA  مربوط به فعالیت‌های تجاری، حوزه انرژی، نظامی و بانکی مرتبط با برنامه هسته‌ای و موشکی ایران بوده است.

این در حالی است که دربند ‌ه. از مقدمه برجام آمده است: برجام موجب لغو جامع کلیه تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد و همچنین تحریم‌های چندجانبه و ملی مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران و نیز شامل گام هایی برای ایجاد دسترسی در حوزه‌های تجارت، فناوری، مالی و انرژی خواهد شد.

همچنین دولت اوباما با تلاش ناکافی برای منصرف کردن مجلس نمایندگان آمریکا به مفاد بند ۲۵ برجام عمل نکرده است. بر اساس این بند« چنانچه قانونی در سطح ایالتی یا محلی در ایالات متحده مانع از اجرای لغو تحریم‏ های مشخص شده در برجام شود، ایالات متحده، با در نظر گرفتن تمامی اختیارات موجود، گام های مقتضی را به منظور تحقق اجرای مزبور اتخاذ خواهد نمود. ایالات متحده به طور فعال، مقامات در سطح ایالتی یا محلی را تشویق خواهد کرد که تغییرات در سیاست ایالات متحده منعکس شده در لغو تحریم ‏های وفق این برجام را در نظر داشته و از اقداماتی که با این تغییر در سیاست همخوانی ندارد خودداری نمایند».

در ماده ۲۶ برجام نیز تاکید شده است « دولت ایالات متحده فارغ از فرآیند حل و فصل اختلافات پیش بینی شده در این برجام، در چارچوب نقش مشخص رئیس جمهور و کنگره، از بازگرداندن یا تحمیل مجدد تحریم های مشخص شده در پیوست ۲ که اعمال آنها را وفق این برجام متوقف کرده است، خودداری می نماید. دولت ایالات متحده، در چارچوب نقش مشخص رئیس جمهور و کنگره، از اعمال تحریم های جدید مرتبط با هسته ای خودداری خواهد کرد».

اما تحریم‌های مندرج در پیوست ۲ چیست؟ در پیوست ۲ برجام فهرست تحریم‌هایی که گروه ۱+۵ باید آنها را تعلیق کند آورده شده است. بند ۴ این فهرست مربوط به لیست تعهدات ایالات متحده آمریکا برای برداشتن تحریم‌های اعمال شده علیه ایران است. در بخش ۳ از بند ۴ پیوست دوم برجام که مربوط به تعهدات آمریکا در برداشتن تحریم‌های حوزه انرژی علیه ایران است، آمده:

۳-۴ – بخش‌های نفت، گاز و پتروشیمی
۱-۳ -۴ – تلاش‌ برای کاهش فروش نفت ایران شامل محدودیت‌ها بر مقدار فروش نفت خام ایران و کشورهایی که می‌توانند نفت خام ایران را بخرند.
۲-۳ -۴- تحریم سرمایه‌گذاری، شامل مشارکت در سرمایه‌گذاری‌های مشترک، کالاها، خدمات، اطلاعات، فناوری و دانش و کمک فنی برای بخش‌های نفت، گاز و پتروشیمی.
۴-۳ -۴ – تحریم صادرات، فروش یا عرضه فرآورده‌های نفتی تصفیه شده و فرآورده‌های پتروشیمی به ایران.
۵-۳ -۴ – تحریم معامله با بخش انرژی ایران شامل معامله با شرکت ملی نفت ایران، شرکت بازرگانی نفت ایران (نیکو)، شرکت ملی نفتکش ایران.
۶-۳-۴ – تحریم خدمات تبعی برای هریک از دسته تحریم‌های فوق
۴-۴- کشتیرانی، کشتی‌سازی و بنادر
۱-۴ -۴- تحریم معامله با بخش‌های کشتی‌رانی و «کشتی‌سازی ایران» و عاملان بنادر شامل شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، خطوط کشتیرانی جنوب و شرکت بازرگانی نفتیران (نیکو) و عاملان بندرعباس.
۲-۴ -۴- تحریم خدمات تبعی برای هر دسته از این تحریم‌ها

براساس این فهرست کاملا مشخص است با اعمال تحریم های ایسا مفاد این بند از تعهدات آمریکا در برجام کاملا نقض خواهد شد. بنابراین باید گفت تردیدی نیست که تحریم‌های موضوع قانون مذکور در زمره‌ی تحریم‌هایی است که ایالات متحده متعهد به توقف اعمال و اجرای آن‌ها در مورد ایران و با ترتیبات خاصی، متعهد به لغو نهایی آن‌هاست و با تشریفاتی از اعاده و اعمال مجدد آن‌ها نیز ممنوع شده است.

اجماع مقامات دولتی درباره نقض برجام
 اگر در مواردی در گذشته شاهد اظهارات متفاوتی از سوی مقامات کشورمان بودیم اینبار مقامات دولت به‌صراحت عنوان داشته‌اند که تمدید قانون تحریم های ایران به‌معنای نقض برجام است که در ادامه به برخی از این اظهار نظرها اشاره شده است.

حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی، رئیس جمهور روز یکشنبه ۱۴ آذر در جلسه علنی مجلس گفت: مصوبه اخیر کنگره آمریکا با برجام مغایرت دارد و ناقض آن است،‌ لذا رئیس جمهور آمریکا موظف است با استفاده از اختیارات خود از تایید و به ویژه اجرای آن جلوگیری کند.

روحانی اظهار کرد:‌ صریحا اعلام می کنم چناچه مصوبه اجرا شود نقض فاحش برجام بوده و پاسخ قاطعانه ما را به دنبال خواهد داشت. حتی امضای آن توسط رئیس جمهور آمریکا را نیز خلاف تعهدات آمریکا می دانیم و با عکس العمل مقتضی روبه رو خواهد شد.

علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی هم چند روز قبل از بررسی طرح در سنا گفته بود: «گرچه کشور ما از ابتدا با تحریم های ظالمانه آمریکا روبرو بوده و نتیجه آن نیز پیشرفتهای فراوان در عرصه های علمی، صنعتی و نظامی بوده است، اما تمدید تحریم ها در شرایط پسابرجام به نوعی لگد زدن به توافق برجام است».

محمدجواد ظریف، وزیر امورخارجه نیز در خردادماه و در صحن علنی مجلس، در پاسخ به سوالی در خصوص تمدید تحریمهای داماتو گفته بود: «قطعا تمدید و اجرایی شدن مجدد این تحریم ها مغایر برجام خواهد بود».

وزیر امور خارجه امروز نیز عنوان کرده بود: «این کار سنا در صورتی که به امضای رئیس‌جمهور هم برسد، اثر اجرایی ندارد و از نظر جامعه بین‌المللی بی‌اعتباری دولت آمریکا را نشان می‌دهد».

مجید تخت روانچی از دیگر اعضای ارشد تیم هسته ای در چهارم آذرماه در مصاحبه با برنامه «مِن طهران» شبکه خبری العالم اعلام کرده بود: «هر نوع تمدید تحریم‌های مربوط به برنامه هسته‌ای از نظر ما مردود و خلاف برجام است».

در نهایت باید گفت هدف نهایی ایران از انجام مذاکرات طولانی رفع نهایی تحریم‌ها در قبال شفاف‌سازی برنامه‌ی هسته‌ای بوده است. اما در چنین فضایی و با وضع قانون تحریم های ایران باید گفت آمریکایی ها قصدی مبنی بر کنار گذاشتن تحریم ها ندارند و تلاش دارند تا ساختار و شاکله تحریم ها را حفظ کنند. علاوه بر واشنگتن در پی این است در مقابل مراودات تجاری و سرمایه گذاری کشورهای دیگر در ایران مانع ایجاد کند و تهران را در زمینه های دیگر نظیر سیاست های منطقه ای نیز وادار به تغییر رفتار و عقب نشینی نماید.

منبع: alef.ir