کیهان: برجام "فتنه" است

محمد ایمانی در سرمقاله روزنامه کیهان نوشت:

 ۱- دستمایه این نوشتار، «خطر برجام‌زدگی و در برجام‌ماندگی» است. با وجود اهمیت برجام، موضوعاتی بسیار مهم‌تر از برجام درمیان است که در سایه برجام‌زدگی (موافق- مخالف) تبدیل به مسائل فرعی و حاشیه‌ای شده و اغلب مورد اهتمام نیستند. رهبر معظم انقلاب، بلافاصله پس از اعلام توافق (تیرماه ۹۴) بارها در جلسات خصوصی و عمومی، انگشت تاکید بر این مهم گذاشتند که برجام را باید رصد کرد اما نباید در برجام متوقف ماند و مسائل اصولی و اصلی- از جمله اقتصاد مقاومتی، گسترش فرهنگ و روحیه انقلابی در کشور، پاسداری از فرهنگ عمومی و مقابله با تحرکات دشمن برای نفوذ- را فراموش کرد. این تذکرات بارها به ویژه با دولتمردان مطرح شد. رهنمود مشفقانه به دولتمردان و سایر مسئولین و نخبگان برخاسته از فرموده امیرمومنان(ع) است که «چهار چیز بر انحطاط دولت‌ها دلالت می‌کند: ضایع کردن اصول، پرداختن به مسائل فرعی، پیشاهنگ کردن اهل رذیلت (اراذل) و عقب راندن اهل فضیلت (افاضل)».

۲- درباره برجام بسیار قضاوت شده است؛ از ادعای فتح‌الفتوح بزرگ، پیروزی بزرگتر از فتح خرمشهر و پدیده معجزه‌گونی که حل عمده مشکلات، متوقف آن است، تا تعبیر شیرینی آدامسی، یا اسباب و مقدمه تهدید. شاید از یک جهت دیگر نیز بتوان برجام را بازشناسی کرد و آن خاصیت غفلت‌آفرین، اختلاف‌برانگیز، غبارافکن، غلط‌انداز و شبهه‌افکن برجام (یا برخی برجامیان) است. این ویژگی‌ها، از جمله اوصاف فتنه است. برجام، ۱۷ ماه پس از اعلام و ۱۱ ماه پس از اجرا به نقطه‌ای رسیده که می‌توان صفتی دیگر از فتنه را در آن بازشناسی کرد.

امیر مومنان چند جا می‌فرمایند فتنه که شروع می‌شود زیبا و دلرباست اما چون ادبار می‌کند و می‌رود، زشتی‌هایش نمایان می‌شود. حضرت از جمله در خطبه ۱۵۱ نهج‌البلاغه فرمود «آغاز آن چون نشو و نمای جوان، زیبا و دلربا و آثار آن، همانند آثار باقی مانده بر سنگ خارا، زشت است». خوش‌گمان‌ترین افراد به برجام هم امروز اذعان می‌کنند برجام، آن پدیده دلربا و مدهوش‌کننده‌ای که تصویرش می‌کردند نبوده، بلکه گویا حتی مکانیزم و چیدمان آن هم بر علیه ما عمل می‌کند و اسباب فشارها و تهدیدهای تازه است. بی‌گمان هرچه زمان بگذرد، انگیزه پنهان در پشت آرزوی غرب برای برجامیزاسیون بیشتر ایران آشکار خواهد شد؛ همان که از زبان بدمست‌هایی مانند جان ساورز رئیس وقت سرویس جاسوسیMI6  انگلیس، به خلع قدرت انقلابی ایران تعبیر می‌شد.

۳- بذر برجام به عنوان توافق با آمریکا و غرب، در زمینه‌ای به غایت نامناسب افشانده شد. دولت و برخی حامیانش، عجله و هیجانی پوپولیستی را حتی قبل از انتخابات ۹۲ به راه انداخته بودند که همان عارضه، اسباب چند سر خسارت را فراهم کرد. روند غلط پیروزی در انتخابات به هر قیمت، به مسیر توافق هرچه سریع‌تر و به هر قیمت منتهی شد. دولت در عمل با موجی که خودانگیخته بود و برخی مدعیان ناراست حمایت به آن دامن می‌زدند، در وضعیت سلب اختیار از خود پای میز مذاکره رفت. متاسفانه این ارزیابی و دریافت رادیو فرانسه در ۱۹ مهر ۹۲ (در آستانه توافق موقت ژنو)، ادراکی فراگیر از سوی رصدگران دیپلماتیک اطلاعاتی بود؛ «ارزیابی غرب از وضعیت کنونی دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی می‌بیند. بر پایه این جمع‌بندی اگر خریدار صبور باشد، شرایط فروشنده را دشوارتر می‌کند و در همان حال قیمت فروش را کمتر خواهد کرد»!

در نقطه مقابل، حریف نیازمند توافق ادعا می‌کرد توافق نکردن بهتر از توافق بد است و ما عجله‌ای برای توافق نداریم! آنچه رهبر معظم انقلاب اخیرا فرمودند مبنی بر اینکه عجله و غفلت از جزئیات موجب ایجاد رخنه و بدعهدی‌های بعدی شد، ناظر به همین موضوع مغفول است. در حقیقت شتابزدگی و هیجان از همان روز اول، این پالس را به دشمن داد که می‌تواند از موضع بالاتر مذاکره کند و کمتر امتیاز بدهد و تعهداتش را شفاف‌سازی نکند. خروجی روند ۲ سال و نیمه آن‌‌چنانی، همین برجامی شد که به دفعات نقض شده است. اما در همین حال، تعلیق و انتظار و توهم نهفته نسبت به مذاکرات، رأسا به ۳ سال رکود تدبیر و دست روی دست گذاشتن دامن زد.

۴- رهبر حکیم انقلاب در تمام این دوره دشوار اولا بر سوق دادن هیجان‌ها به سمت عقلانیت اهتمام داشتند، ثانیا ‌کوشیدند با مدیریت شکاف میان موافقان و منتقدان، مانع از دودستگی در کشور و غفلت از نقشه دشمن شوند، ثالثا همه همت‌ها و فرصت‌ها و ظرفیت‌های معطل مذاکرات را به موضوعات و مسائل اصلی نظیر «اقتصاد مقاومتی» و «پیشرفت اسلامی- ایرانی درونزا» رهنمون شوند و رابعا با وجود بی‌اعتمادی مطلق به شیطان بزرگ- به اقتضای همه شرایط-  زمینه یک تجربه خطیر ملی را با هرچه کمتر کردن هزینه‌های قطعی آن فراهم سازند. بنابراین به اقتضای مسئولیت خطیر هدایت و راهبری، در تراز پدری دلسوز و حلیم و هوشیار و ناصح ظاهر شدند؛ برای فرزندی که گویا جز به تجربه، عمق خباثت دشمن بدعهد را تصور نمی‌کرد.

۵- اگر تجربه اصرار جوانان برای خروج از مدینه و جنگ با دشمن در بیرون شهر با وجود بی‌میلی پیامبر(ص) در جنگ اُحد را با فتنه «حکمیت در صفین» و اصرار به مذاکره کنار هم بگذاریم و آمیزه‌ای از «هیجان» و «اضطرار برآمده از عملیات روانی دشمن» را در نظر بگیریم، می‌توان به تصویر مشابهی رسید که همان زمینه «مذاکرات برجام»  است. یک تصویر تاثربرانگیز و عبرت‌آموز، ماجرای جشن خیابانی بعد از توافق (بیانیه) لوزان (فروردین ۹۴) است که ملغمه‌ای از افراد متنوع – حتی پرچم جمهوری اسلامی- در حال شادمانی  هستند و کسانی که  پیش‌بینی کاهش ارزش دلار و برابری آن با اسکناس پانصد یا هزار تومانی را نشان می‌دهند… اکنون اما دلار ۳۳۰۰ تومانی قبل از برجام به ۳۹۲۰ تومان رسیده است! در چنین وضعیتی که برخلاف دوگانه‌نمایی دروغین، دموکرات‌ها و جمهوریخواهان مجلس نمایندگان و سنای آمریکا (کنگره) با اتفاق آراء نقض صریح برجام و تمدید ۱۰ ساله تحریم ISA (با بهانه هسته‌ای و موشکی) تصویب می‌کنند، قطعا بی‌اخلاقی و فرار از مسئولیت است که ادعا شود هیچ قدمی در برجام برداشته نشد مگر با نظر رهبری!

بی‌تردید هشدارها و انذارهای مشفقانه رهبری در این دوره ۲، ۳ ساله به اندازه یک یا دو مجلّدمی‌شود که متاسفانه موارد مهم آن به اعتبار همان هیجان‌زدگی و عجله و حسن ظن به شیطان بزرگ مغفول ماند؛ مواردی که از جمله به هویت حریف و بدیهیاتی نظیر لزوم همزمانی، توازن و برگشت‌پذیری تعهدات طرفین یا تضمین کافی برای پذیرش برخی محدودیت‌ها بازمی‌گشت. برخی مدیران دولتی که اکنون مایل به گریز از مسئولیت هستند، بهتر از هرکس می‌دانند که در بسیاری از این موارد مرتکب قصور و تقصیر و اهمال و غفلت شدند. «بل الانسان علی نفسه بصیرهًُْ ولو القی معاذیره».

۶- بی‌تردید نظام دوحزبی آمریکا درباره هر موضوعی اختلاف داشته باشد، بر سر خصومت و بدعهدی و تشدید فشار علیه ایران اتفاق نظر دارد؛ چه اینکه تحریم‌های داماتو در سال ۱۹۹۶، در دوره دموکرات‌ها (کلینتون) تصویب شد و تحریم‌های فلج‌کننده کذایی را نیز همین تیم اوباما- کلینتون برقرار کردند. هیئت حاکمه آمریکا بی‌شک هر قدر بتوانند حربه تحریم و سختگیری را به سیاق همین ۵-۶ ماه گذشته اعمال خواهند کرد. چاره چیست؟ اهتمام درونزا به اقتدار اقتصادی تا آنجا که حریف را ناامید کند و ملت ما را در برابر فشارها ضدضربه سازد. آسیب برجام‌زدگی و در برجام‌ماندگی همین جا خود را نشان می‌دهد. یقینا باید روند اجرای برجام را رصد کرد و نقض را با تدبیر قاطع پاسخ گفت اما گره مشکلات اقتصادی – چنان که تا به حال برای سهل‌اندیش‌ترین و خوش‌گمان‌ترین افراد هم معلوم شده- با «برجام‌زدگی» و «برجام‌ماندگی» گشوده نمی‌شود. بی‌تردید سهل‌اندیشانی- ولو در قواره نایب رئیس- که می‌گویند «۲۰ دقیقه هم برای تصویب برجام زیاد بود»(!) مرد این میدان نیستند و نباید با قبیل آنها درباره ضرورت عقل و عقلانیت و همت و مجاهدت ملی سخن گفت.

۷- اما باید برای افکار عمومی و نوع مسئولان دلسوز معلوم شود که دو مسیر بیشتر وجود ندارد؛ یک مسیر، بی‌عملی و امید به ترحم دشمن است که سهل می‌نماید و باب طبع تن‌آسایان است اما راه به مقصد آبادگری و پیشرفت نمی‌برد؛ «کی می‌توان رسید به دریا از این سراب». مسیر دوم، هرچند صعب و سخت می‌نماید و زحمت می‌طلبد، ماندگار و خوش‌عاقبت است. این مسیر، بستن منافذ هرزرفت منابع و فرصت‌های ملی است. «اسراف» به عنوان یک آسیب راهبردی، راهزن بسیاری از فرصت‌ها و منابع است. قرآن حکیم در آیه ۲۸ سوره غافر از یک قاعده خطیر خبر می‌دهد و می‌فرماید «انّ الله لایهدی من هو مُسرفًُ کذّاب». خداوند به اقتضای تباه‌کنندگی نهفته در ذات اسراف، خبر داده که هیچ- فرد یا جامعه- اسرافکاری را به سمت نجات و رستگاری رهنمون نخواهد کرد. «مدیریت اشرافی تجمل‌طلب»، آن بیماری خطرناکی است که هم منابع را غارت و تباه می‌کند و هم به اعتبار تربیت عملی، جامعه را به تباهی منابع با وجود کمیابی آن می‌کشاند؛ دقیقا شبیه کاری که قارون تجمل‌طلب می‌کرد و مدعی بود «این اموال را با علم و ذکاوت خویش به دست آورده‌ام»! مردمانی هم بودند که تجمل او را ببینند و بگویند «کاش برای ما هم بود مانند آنچه به قارون داده شد» (آیات ۷۸ و ۷۹ سوره قصص).

۸- سپری کردن و ازکف دادن بسیاری از فرصت‌ها در همین ۳ سال گذشته به امید اینکه غرب برای ما کاری خواهد کرد، یک جفا و اسراف بزرگ در حق مردم بود و چنین جفایی، با مدیریت اشرافی و حقوق و پاداش‌های نجومی مدیرانی شدت پیدا کرد که  مقامات حامی دولت شمار آنها را ۳ هزار، ۹۰۰ و  ۳۹۷ نفر اعلام کردند اما سرانجام دولت جز با ۱۰ نفر آنها برخورد – محدود و تشریفاتی- نکرد.  در همین دوره تحریم و مضیقه بود که حقوق‌های ده‌ها و صدها میلیونی برای سالها پرداخت و دریافت شد و در همین دوره فلان مدیران بانکی در سفرهای خارجی، هر وعده غذای ۶۰۰ هزار تومانی میل کردند و محل اقامت‌های ۵۰۰ متری و خودرو لیموزین اجاره نمودند و… سرانجام هم سرمایه‌های کشور خطاب شدند؛ تا معلوم شود که به تعبیر رهبر معظم انقلاب «گویا آسیب‌های ناشی از مستی اشرافیگری درست شناخته نشده است». به راستی سه‌چهار مدیر چه‌قدر نیاز به پول داشتند که در صندوق ذخیره فرهنگیان به فساد چندهزار میلیاردی دامن زدند؟ آیا با چنین زدوبندها و حیف و میل‌هایی می‌شود امید داشت منابع برای رونق اقتصاد جمع شود حال آن که برخی شکاف‌ها و منفذها نمی‌گذارد در این استخر عظیم، منابع انباشته شود؟ آیا نباید بپرسیم در وضعیت ادعای تورم ۸ درصدی، چرا «هزینه‌های جاری» دولت ظرف ۳ سال ۳/۲ برابر (۳۰۰ درصد) افزایش پیدا کرده است؟ تا این رهاشدگی هزینه‌کردها از منابع و فرصت‌ها متوقف نشود، کار به سامان نخواهد رسید. و شرط سامان و بهبود همان است که امیرمؤمنان(ع) درباره ادبار و اقبال دولت‌ها فرمود.


منبع: alef.ir

اشتباه عجیب نماینده مشهد!

عضو جبهه پایداری و منتقد برجام در تذکر شفاهیش، در یک اشتباه کلامی وقتی خواست از نچرخیدن چرخ‌های سانتریفیوژ انتقاد کند، در تلفظ این واژه به مشکل برخورد و پس از تلاش گفت: چرخ سانترفروج‌ها نمی‌چرخد.

به گزارش خبرآنلاین، نصرالله پژمانفر نماینده مردم مشهد در تذکر شفاهی خود که در جلسه علنی چهارشنبه-۱۷ آذر- به موضوع برجام و فعالیت‌های هسته ای پرداخت.

زمانی که اظهارات این عضو جبهه پایداری به موضوع سانتریفیوژها رسید، صحبت های پژمانفر با یک اشتباه کلامی همراه شد.

 این منتقد مذاکرات هسته ای و برجام هر چه تلاش کرد نتوانست چرخ سانتریفیوژها را درست تلفظ کند و به گفتن« چرخ سانترفروج‌ها نمی‌چرخد. » اکتفا کرد و اظهاراتش را ادامه داد.


منبع: alef.ir

انتقاد از حاکمیت؛ حق و تکلیف شرعی

اشکان بنکدارجهرمییکی از ویژگی‌های جذاب اسلام از همان ابتدای ظهور امر به معروف و نهی از منکر در برابر صاحبان قدرت بوده است. اسلام حتی از همان ابتدا این موضوع را شامل حاکمیت اسلامی نیز دانسته است. پیامبر اسلام (ص) که ولایتش قابل پذیرش تمام مسلمانان است پس از فتح مکه و وقتی در اوج قدرت خود به سر می‌برد در غزوه حنین در برابرمشرکان به پیروزی ارزشمندی می‌رسد. وسعت غنائم این جنگ بسیار افزونتر از آن چیزیست که تا پیش از این نصیب لشکر اسلام شده بود. در هنگام تقسیم غنایم پیامبر (ص) به سبب نرم کردن قلوب تازه مسلمانان قریش پیش و بیش از انصار، آنها را از غنایم برخوردار نمودند. اعراب بر سر آنحضرت ریختند و پیوسته درخواست عطیه می‌کردند، و کار به جایی رسید که ایشان را تحت فشار قرار دادند و بسوی درختی راندند و ردای آنحضرت به شاخهٔ درخت گیر کرد و از دوش آنحضرت کنار رفت. ایشان خطاب به معترضین فرمودند: «هان ای مردم، ردای مرا به من بازگردانید! سوگند به آنکه جان من در دست اوست، اگر به شمار درختان تهامه شتر می‌داشتم، همه را میان شما تقسیم می‌کردم، و هرگز مرا بخیل و ترسو و دروغ زن نمی‌یافتید!»۱ آنگاه بسوی شتر سواری خودشان رفتند و از کوهان آن یکی تار موی جدا کردند، و آن را در میان انگشتانشان گرفتند، و فراز آوردند و گفتند: «هان ای مردمان بخدا، در این غنیمت شما حتی به اندازه این تار موی شتر سهم ندارم؛ مگر خمس، که آن خمس نیز به خودشما بازمی‌گردد.»۲نحوهٔ تقسیم غنایم پشتوانهٔ سیاسی حکیمانه‌ای داشت، اما در آغاز کار حکمت این تقسیم برای بسیاری از مردم مفهوم نبود، و در نتیجه، زبان‌های این و آن به اعتراض گشوده شد. سعدبن عُباده بر آن حضرت وارد شد و گفت: ای رسول‌خدا، این مردم انصار در اندرون خویش بر شما خشم گرفته‌اند که چرا شما در تقسیم این غنایم چنین عمل کردید، و همه را میان خویشاوندان خودتان تقسیم کردید!؟ و برای این مردم انصار هیچ‌چیز در نظر نگرفتید؟! رسول خدا (ص) فرمودند: تو در این میانه چکاره هستی!؟ گفت: ای رسول‌خدا، من به هر حال مردی از قوم و قبیلهٔ خودم هستم!؟ فرمودند: حال که این طور است، مردمت را به نزد من در این محوطه گردآور. سعد از محضر نبی‌اکرم (ص) خارج شد و انصار را در آن محوطه گرد آورد. گروهی از مهاجرین نیز آمدند و آنان را نیز راه داد و به آن محوطه درآمدند. عده‌ای دیگر نیز آمدند، اما آنان را بازگردانید. وقتی همهٔ انصار برای ملاقات با پیامبراکرم (ص) گرد آمدند، سعد گفت: این مردم انصارند که برای ملاقات با شما گرد آمده‌اند! رسول‌خدا (ص) نزد آنان آمدند و حمد و سپاس و ثنای خداوند به جای آوردند، و آنگاه فرمودند: «ای جماعت انصار، این چه سخنانی است که از قول شما برای من بازگفته‌‌اند؟! در دل خودتان بر من خشم گرفته‌اید؟! مگر وقتی من نزد شما آمدم گمراه نبودید، و خداوند شما را هدایت فرمود؟ و مستمند نبودید، و خداوند شما را بی‌نیاز گردانید؟ و دشمنان یکدیگر نبودید، و خداوند دلهایتان را با یکدیگر پیوند داد؟!»۳ همگی گفتند: «چرا، خدا و رسولش بر ما منت و لطف دارند!؟» آنگاه پیامبر بزرگ اسلام فرمودند: پاسخ مرا نمی‌دهید، ای جماعت انصار؟! گفتند: چه پاسخی به شما بدهیم، ای رسول‌خدا؟ منت و فضل و لطف خدا و رسول‌خدا را است! ایشان مجدداً فرمودند: «هان به خدا، اگر می‌خواستید می‌توانستید بگویید، و اگر می‌گفتید راست می‌گفتید و سخنانتان مورد تصدیق قرار می‌گرفت. در حالی نزد ما آمدی که همگان تو را تکذیب کرده بودند، و ما تو را تصدیق کردیم؛ همگان تو را وانهاده بودند، ما تو را یاری و پشتیبانی کردیم؛ در حالی نزد ما آمدی که آواره بودی، و ما به تو جا و مکان دادیم؛ و مستمند بودی، و ما با تو همدردی و همراهی کردیم!؟»۴ «شما – ای جماعت انصار – در دل‌هایتان نسبت به من خشمگین شدید، به خاطر پر کاهی از مال دنیا که بواسطه آن خواستم دل مردمانی را به دست بیاورم تا مسلمان شوند؛ و شما را به اسلامتان واگذار کردم؟! نمی‌پسندید – ای جماعت انصار- که مردم گوسفند و شتر ببرند، و شما رسول خدا را نزد بار و بنه خودتان ببرید؟! سوگند به آنکه جان محمد در دست اوست؛ حتی اگر هجرتی در کار نبود، من خود مردی از انصار بودم؛ و اگر مردم همه یک ملت شوند، و انصار یک ملت، من به ملت انصار خواهم پیوست! بار خدایا، انصار را، و فرزندان انصار را، و فرزندان فرزندان انصار، را رحمت فرمای!»۵ مردم آنقدر گریستند که موهای ریش آنان اشک‌آلود گردید، و گفتند: ما از اینکه رسول خدا سهم و بهرهٔ ما شده‌اند، بسیار خشنودیم! آنگاه، رسول‌خدا -صلى الله علیه وسلم- بازگشتند، و مردم متفرق شدند.۶سیره پیامبر(ص) در برخورد با مردم الگوی والایی به ما می‌دهد از انتقاد پذیری که اولین و برترین حاکم اسلامی معصوم از خود نشان می‌دهد. پیامبر (ص) نه تنها بر رفتار اعتراض آمیز، پر طعنه و خشن انصار خشم نمی گیرد و آنها را به اتهام نافرمانی و توهین کیفر نمی دهد بلکه خود را مهربانانه و حکیمانه موظف با پاسخگویی به مردم می‌داند. برخورد پیامبر(ص) با نماینده انصار نیز قابل تأمل است. وقتی که سعدبن عُباده خود را نماینده انصار معرفی می‌کند رسول الله در کمال خضوع و خشوع خود را به سبب تقاضای سعد آماده پاسخگویی به انصار می‌کند و تلاش نمی کند تا ابن عباده را با انواع اتهام مورد تهدید قرار دهد. اوج سخنان پیامبر در این داستان تاریخی آن جا جلوه گر می‌شود که ایشان به خود انتقادی می‌پردازند. وقتی که انصار گفتند: منت و فضل و لطف خدا و رسول‌خدا را است! ایشان مجدداً فرمودند: هان به خدا، اگر می‌خواستید می‌توانستید بگویید، و اگر می‌گفتید راست می‌گفتید و سخنانتان مورد تصدیق قرار می‌گرفت. در حالی نزد ما آمدی که همگان تو را تکذیب کرده بودند، و ما تو را تصدیق کردیم؛ همگان تو را وانهاده بودند، ما تو را یاری و پشتیبانی کردیم؛ در حالی نزد ما آمدی که آواره بودی، و ما به تو جا و مکان دادیم؛ و مستمند بودی، و ما با تو همدردی و همراهی کردیم!؟» ایشان به بیان ضعف خویش در ابتدای هجرت و لطف انصار اشاره می‌کند تا مبادا اندک خشمی در دل ایشان بی پاسخ بماند. خاتم پیامبران (ص) می‌دانست که اطاعت پذیری جز در سایه مشارکت اختیاری مردم پشیزی نمی ارزد و اوج ولایت پذیری، آنجا رخ نشان می‌دهد که پیامبر به عنوان حاکم معصوم جامعه اسلامی در اوج قدرت خود نه تنها خشم نگیرد و اجازه انتقاد به اعراب بدهد بلکه حتی از زبان آنها بر خود انتقاد نماید تا حتی اگر گفته هایی انتقادی به سبب شکوه و جلال حاکمیت از زبان بندگان خارج نگردد از زبان حاکم (پیامبر) شنیده شود و دلها خالی از هر گونه سخن مکتوم گردد. دلهایی که قرار است ولایت پذیر نباشند حتی نمی توانند اندکی محکوم به خفقان باشند.جانشین وی امیر المؤمنین علی (ع) نیز به عنوان پیرو راستین پیامبر جز این روش را به ما ارائه نمی کنند. وصی پیامبر (ص) می‌فرمایند: «تمام کارهای نیک و حتی جهاد در راه خدا، در مقابل امر به معروف و نهی از منکر چیزی نیست مگر به اندازه رطوبتی که از بخار دهان خارج می‌شود در برابر دریایی مواج و پهناور (ثفئه) مقدار آب کمی است که از دهان خارج می‌شود و از تُف کمتر است.»۷ بنابراین، از دید آن حضرت ارزش و فضیلت امر به معروف و نهی از منکر نه تنها از هر عمل و فریضه دینی دیگر بالاتر و برتر می‌باشد، بلکه بر اساس سخنان ایشان چنانچه همه اعمال دیگر را در یک کفه ترازو قرار دهند و امر به معروف و نهی از منکر را در کفه‌ی مربوط به امر به معروف و نهی از منکر سنگین‌تر خواهد بود. بالاتر از آن این که، در این مقایسه و موازنه، ارزش و مقدار همه اعمال نیک در مقابل یکی از آنها که امر به معروف و نهی از منکر است، بطور خارق‌العاده‌ای سبک‌تر و پایین‌تر است؛ چراکه نسبت میان آن‌ها، مانند نسبت قطره‌ی آب است در مقابل دریا. همان‌طور که در سطور بالا آورده شد؛ امام علی (ع) تمام کارهای نیک و حتی جهاد در راه خداوند را در مقابل امر به معروف و نهی از منکر همانند قطره‌ی آبی در برابر دریایی پهناور دانستند. در ادامه‌ی این کلام نورانی مطلب عجیبی را بیان می‌دارند و اضافه می‌نمایند که «از امر به معروف و نهی از منکر بالاتر هم داریم و آن، گفتن سخن حق نزد حاکم ظالم است.»« …و افضل من ذلک کله کلمه عدل عند امام جائر۸ بالاتر از همه این‌ها اعمال نیک، جهاد در راه خدا، امر به معروف و نهی از منکر، سخن عادلانه‌ای است که در مقابل پیشوای ظالم گفته شود». آن حضرت در جای دیگر به مردم می‌گویند: «من دو حق بر گردن شما دارم؛ اول وفای به بیعت و دوم نصیحت کردن من به صورت آشکار و پنهان است» و اما حقی علیکم فالوفاء بالیعه و النصیحه فی المشهد و المغیب ۹ حق من بر شما وفای به بیعت و نصیحت آشکار و نهان است». بنابراین از منظر امام، عامه‌ی مردم و آحاد جامعه نه تنها وظیفه دارند که مقابل پیشوای ظالم بایستند و او را از معصیت باز دارند، بلکه در مقابل پیشوای عادل و معصومی همچون خودش هم حق دارند که او را نصیحت کنند و بالاتر از آن، اینکه این نصیحت یک تکلیف است و حق امام بر مردم است که باید مردم آن را ادا نمایند! یعنی در مرتبه ای شدید تر مردم حتی وظیفه دارند که بر امام خود انتقاد کنند. در جایی دیگر به مردم تذکر می‌دهد که اگر به این وظیفه و حق و حق خود یعنی امر به معروف و نهی از منکر نسبت به حاکم عمل نکنند، مستوجب عقوبت و مجازات الهی خواهند بود.فاذا عملت الخاصه بالمنکر جهاراً فلم تغیر ذلک العامه استوجب الفریقان العقوبه من‌الله عزوجل ۱۰ اگر خاصه بطور علنی و آشکار مرتکب منکر گردند و عامه برای تغییر و اصلاح آنان اقدام نکنند، هر دو گروه(عامه و خاصه) سزاوار عقوبت و مجازات خداوند عزوجل می‌باشند. از این جهت در حکومت اسلامی نه تنها منعی بر انتقاد از حاکمان (هرچند بسیار با تقوا باشند) وجود ندارد بلکه تمام آحاد ملت مسلمان موظفند که در جهت انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر، به شکل اعلای آن، از حاکمان پرسش نماید و آنان را از منکر بر حذر دارد و به معروف امر کند. در اینجا با توجه به سیره نبوی و علوی حتی می‌توان گفت گه بر حکومت اسلامی است که راه انتقاد را باز بگذارد. مسلماً بستن راه انتقاد و قبض جامعه نه تنها مردم مسلمان را خوشایند نمی‌آید بلکه آنها را از هدف مورد نظر اسلام دور می‌نماید.—————————————————————————————————————————————-۱- «أیها الناس، ردوا علی ردائی، فوالذی نفسی بیده، لوکان عندی عدد شجر تهامه نعما لقسمته علیکم ثم ما الفیتمونی بخیلا ولا جبانا ولا کذّابا»۲- «أیها الناس، والله مالی فی فیئکم ولا هذه الوبره، إلا الخمس، والخمس مردود علیکم»۳- «یا معشر الانصار، ما قاله بلغتنی عنکم؟! وجده وجدتموها علیّ فی أنفسکم؟! ألم آتکم ضلالاً فهداکم الله؟ وعاله فأغناکم الله؟ وأعداءً فألّف بین قلوبکم؟»۴- «أما والله، لو شئتم لقلتم فصدقتم ولصدقتم: أتیتنا مکذبا فصدقناک، ومخذولاً فنصرناک، وطریداً فآویناک، وعائلاً فآسیناک!»۵- «أوجدتم یا معشرالانصار فی أنفسکم فی لعاعه من الدنیا تألفت بها قوماً لیسلموا ووکلتکم إلى إسلامکم؟ ألا ترضون یا معشرالانصار، أن یذهب الناس بالشاه والبعیر وترجعوا برسول‌الله إلى رحالکم؟ فوالذی نفس محمد بیده، لولا الهجره لکنت امرء من الانصار، ولو سلک الناس شعباً، وسلکت الأنصار شعباً لسلکت شعب الأنصار. اللهم ارحم الأنصار، وأبناء الأنصار، وأبناء أبناء الانصار»۶- سیرهٔ ابن‌هشام، ج ۲، ص ۴۹۹-۵۰۰؛ نظیر همین روایت را بخاری آورده است: ج ۲، ص ۶۲۰-۶۲۱٫۷- .«و ما اعمال البر کلها و الجهاد فی سبیل‌الله عند الامر بالمعروف و النهی عن المنکر الا کنفثه فی بحر لجی:(ابن‌ابی‌الحدید، ابو‌حامد. شرح نهج‌البلاغع. داراحیاء التراث العربی، بیروت: ۱۴۰۹ ه/ ۱۹۸۹ م، جزء ۱۹، صص ۴۱۰ ـ ۴۱۱)۸- عبده. پیشین، حکت ۳۷۴، ص ۷۴۶؛ الآمدی. پیشین، ج ۱، ص ۲۳۸، شماره ۲۷۲۹- فیض‌الاسلام. پیشین، خ ۳۴، ص ۱۱۴۱۰- صافی گلپایگانی، لطف‌الله. راه اصلاح یا امر به معروف و نهی از منکر. دفتر انتشارات اسلامی، قم: ۱۳۷۳، ص ۵۲ ـ ۵۳(به نقل از وسایل ۱۱/۴۰۷)


منبع: baharnews.ir

گفتمان مقبول در ایران، اصلاح‌طلبی است

داریوش احمدیانهنگامی که به سپهر سیاست ایران نگاهی می‌اندازیم با دو جریان عمده سیاسی – اندیشه‌ای روبرو می‌شویم که در سال‌های اخیر با نام اصلاح طلب و اصولگرا شناخته می‌شوند. با بررسی اهداف اعلامی این دو جریان سیاسیِ عمده‌ی کشور شاهد آن هستیم که در برخی موارد هم‌پوشانی هایی بین این اهداف اعلام شده وجود دارد و در موارد متعددی از قبیل آزادی‌های سیاسی و اجتماعی تفاوت هایی را بین دیدگاه هایشان می‌توان یافت.پرسش قابل طرح این است که متن جامعه به کدام یک از این دو نوع نگاه تمایل بیشتری دارد. شاید ساده‌ترین راه برای یافتن پاسخ این سوال مراجعه به نتایج آرا در دوره‌های مختلف انتخابات باشد، با نگاهی به نتایج بسیاری از دوره‌های انتخابات مشاهده می‌شود که در اکثریت قریب به اتفاق این انتخابات در صورتی که اصلاح طلبان از سد رد صلاحیت‌ها عبور کرده باشند تمایل اکثریت با آن هاست، این مسئله آنگاه جالب‌تر می‌شود که این تمایل به اهداف و آرمانهای اصلاح طلبی نه تنها در سطح جامعه بلکه مورد اقبال و تمایل برخی چهره‌های مطرح جریان اصولگرا هم قرار گرفته است.آنان که با پیشینه‌ی افرادی مانند علی مطهری، عماد افروغ و در سطحی دیگر ناطق نوری، روحانی و حتی هاشمی آشنایی دارند به خوبی می‌دانند که این حضرات در سالهای پیشین چهره‌هایی از جریان اصولگرا بوده‌اند و در این سالها در نگاهی شاید خوشبینانه می‌توان گفت بواسطه‌ی آن که اهداف اصلاح طلبی را دارای قرابت بیشتری با آرمان‌های انقلاب دانسته‌اند و به سود نظام یافته‌اند به این سو گرایش پیدا کرده اند. حتی می‌توان شعارهای اعلامی احمدی‌نژاد در سالهای آخر دولتش را هم نشانه‌ی دیگری از آن دانست که جریانی سیاسی که نام اصولگرا را برای خود برگزیده است به خوبی متوجه شده‌اند که آنچه در جامعه خریدار دارد نوع نگاه اصلاح‌طلبی به مسائل جامعه است.در برابر چنین وضعیتی شاهد آن هستیم که جماعتی که مشی تندروانه‌ای را برای کنش‌های سیاسی خود برگزیده‌اند و ذیل جریان اصلاحات تعریف می‌شوند معتقدند که آنان که سابقه‌ی اصولگرایی در کارنامه‌ی خود دارند و در حال حاضر شعار‌های اصلاح طلبانه می‌دهند در حال تقلیل دادن اهداف اصلاح طلبی هستند، چنین نگاه صفر و صدی که نوعی استبداد رای و خودپسندی هم در آن مشاهده می‌شود از موانع اصلی در راه همصدا شدن میانه روها برای اصلاحاتی وسیع‌تر و سریع‌تر خواهد بود.


منبع: baharnews.ir

روسها:پیروزی قالیباف یا جلیلی به‌نفع ماست

گروه سیاسی: «المانیتور» نوشت: در تاریخ ۲۹ نوامبر حسن روحانی، رئیس جمهور ایران و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه یک مکالمه تلفنی داشتند که در طی آن روحانی به مبارزه با تروریسم در سوریه اشاره کرد که مستلزم همکاری بین مسکو و تهران است. این گفتگو چند روز پس از اعلام این که تهران اجازه استفاده از پایگاه هوایی همدان را به مسکو داده است اتفاق افتاد، رخداذی که می تواند افزایش همکاری بین دو کشور را در پی داشته باشد.در همین حال، با توجه به تاریخ، جغرافیای سیاسی و وضعیت فعلی دو کشور، روسیه به طور ویژه انتخابات آتی ریاست جمهوری در ایران را رصد می کند. این انتخابات ممکن است پیامدهای قابل توجهی برای خاورمیانه و فراتر از آن داشته باشد. پیش بینی نتیجه انتخابات ایران در این مرحله کار سختی را برای کارشناسان در پی خواهد داشت. اما چه چیزی باعث می شود هر گونه پیش بینی چالش برانگیز باشد؟ به دلیل عدم وجود ساختار یک حزب رسمی در ایران، تقریبا هر نامزد مستقل ممکن است در صحنه حاضر و پیروز شود. اگرچه که معادلات سیاسی بین دو جریان سیاسی برجسته در ایران تقسیم شده است. حتی روحانی که گفته شده است متعلق به جریان جامعه روحانیت مبارز است، برای ریاست جمهوری به صورت مستقل با شعار “تدبیر و امید” وارد رقابت ها شد.با این حال، تحلیلگران – از جمله در روسیه – با یک محیط سیاسی پیچیده تر در ایران روبرو هستند. جناح های سیاسی قدیمی محبوبیت خود را از دست داده اند و نیاز به یک گفتمان جدید به شدت احساس می شود. در این زمینه، تحلیلگران روسیه در حال تلاش برای پیش بینی نتایجی هستند که برای رابطه مسکو با تهران معنی دار خواهد بود. به نظر می رسد دو مسئله مهم وجود دارد.جنبه اول به سرچشمه های تاریخی ایران و روسیه برمی گردد. بنابراین، تهران علاقه مند به ایجاد ائتلاف های مختلف با روسیه برای مقابله با تهدیدات خارجی است. همکاری اخیر با روسیه در سوریه نشان دهنده این روند است. از سوی دیگر، همکاری با روسیه بعنوان یک قدرت بزرگ نظامی با حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل، به عنوان یک استراتژی عاقلانه و بلند مدت دیده می شود، چرا که سیاست خارجی سال های اخیر روسیه مستقل از غرب است.جنبه دوم به فرایندهای تصمیم گیری در سیاست ایران بستگی دارد. سخنان معاون رئیس مجلس مسعود پزشکیان در استفاده روسیه از پایگاه هوایی همدان به عنوان مثالی از چنین پیکربندی در قدرت است. پزشکیان در مورد همکاری با روسیه گفت: “مسائل سیاسی و امنیتی از این نوع بیشتر مربوط به مقام معظم رهبری و شورای امنیت است و چنین اقداماتی بدون اجازه رهبری غیر ممکن است. ”بنابراین کارشناسان می توانند صرف نظر از نتیجه انتخابات آتی در ایران جهت گیری کلی تهران درمورد همکاری با مسکو را تجزیه و تحلیل کنند. با این وجود، دولت سهم خود را در سیاست خارجی دارد. مانند دولت روحانی که طرفدار بازسازی روابط با غرب است. بنابراین، در میان بحث های فراوان درمورد همکاری ایران و روسیه در حال حاضر فاقد محتواست. اما تنها تمایل روحانی نسبت به غرب عامل تاثیر گذار نیست. به احتمال زیاد، هر دو طرف به اندازه کافی برای کاهش محدودیت های تجارت دو جانبه انگیزه دارند. بنابراین، در این مرحله، جنبه های مختلف روابط تهران با مسکو باید در نظر گرفته شود.در درجه اول، می توان فرض که تا زمانی که روسیه همچنان رابطه رقابتی خود با ایالات متحده را در مورد نفوذ در خاورمیانه ادامه دهد و تا زمانی که مسکو در تلاش برای ارائه امنیت بهتر در منطقه است، ایران بهترین گزینه برای همکاری است و حفظ و توانمند سازی این رابطه دو طرفه در اولویت خواهد بود. دوم، به قدرت رسیدن شخصیتی از اردوگاه اصولگرایان مانند عزت الله ضرغامی، محمد باقر قالیباف، غلامعلی حداد عادل، محمدرضا باهنر، احمد توکلی و هواداران جبهه پایداری و یا کامران باقری لنکرانی، پرویز فتاح و سعید جلیلی ممکن است به نفع روسیه تمام شود. در سوی دیگر اصلاح طلبان مانند عارف به احتمال زیاد به سمت تعامل با غرب پیش خواهند رفت اما به نظر می رسد تحلیل نهایی مسکو این باشد که فارغ از هر نتیجه ای که در این انتخابات حاصل شود، روابط با تهران روابطی مستحکم خواهد بود مگر آنکه شاهد چرخش هایی بزرگ و اقداماتی انقلابی باشیم.


منبع: baharnews.ir

احمدی نژادی ها دقیقا چه نقشه ای برای سیاست ایران کشیده اند؟!

به گزارش ایران خبر، باید به این بپردازیم که احمدی نژادی ها دقیقا چه نقشه ای برای سیاست ایران کشیده اند و برای رسیدن به خواسته نهایی خود از چه تاکتیک های استفاده می کنند.

 

فاز نخست؛ ما فعلا نیستیم

در این جملات دقت کنیم؛ «وقتی برای آقای احمدی نژاد سیاست ورزی یک امر ممتنع تصویر شده و با توجه به منعی که رهبر انقلاب در مورد کاندیداتوری آقای احمدی نژاد مطرح کردند، موضوع تنها به روز انتخابات محدود نیست، بلکه کل فرآیند انتخابات را در بر می‌گیرد.

 

بنابراین چه کاندیداتوری خود آقای احمدی نژاد ، چه معرفی یک کاندیدا از طرف خود ایشان و چه حمایت یک کاندیدا از طرف ایشان ، همه مسائل ، شامل همین منع است و مشمول همان دو قطبی شدن فضای انتخاباتی می شود. آقای احمدی نژاد از هر کاندیدایی حمایت کند، همین ظن وجود دارد که ایشان در حال دو قطبی کردن فضا و صحنه انتخابات است آقای احمدی نژاد یک رای دارند و یک رای را در روز انتخابات به صندوق می اندازند، هیچ کاندیدی را به صحنه معرفی نمی کنند و از هیچ کاندیدایی نیز حمایت نمی کنند، چرا که حضور انتخاباتی ایشان به مصلحت دانسته نشده است.منع ورود برای این دوره همه چیز را در نظر می گیرد ، انتخابات شورای شهر و ریاست جمهوری یک دو قلوی انتخاباتی است و احمدی نژاد وارد عرصه رقابتی شورای شهر هم نمی شود.» می توان از این جملات فهمید؛

 

۱-    تمام اصرار بر این است که برای عدم سیاست ورزی محمود احمدی نژاد در این انتخابات اعتماد سازی شود. به یک معنا با مطلق نگاری گزاره «حتما در هیچ کدام از دو انتخابات اردیبهشت امسال حضور نخواهد داشت» بار منفی و تقابلی با این تحرکات محمود احمدی نژاد که شامل سفرها و سخنرانی های او می شود بی اثر شده و حساسیتی در این مورد برانگیخته نشود.

 

۲-    غیر از انتخابات ریاست جمهوری یک گمانه آن بود که احمدی نژاد برای انتخابات شوراها تلاش می کند و بنا دارد از یک فهرست حمایت کرده تا با به دست آوردن شورای شهر به شهرداری تهران رسیده و جایگزین محمد باقر قالیباف شود . در واقع گفته می شد که او می خواهد بار دیگر با استفاده از مدل سال ۸۴ از «شهر» به «کشور» برسد. حالا اما این اظهارات و سخنانی مشابه این تلاش می کند این گمانه را نادرست جلوه دهد و از برانگیختگی حساسیت ها در این مورد جلوگیری کند .

 

۳-    تاکید بر اینکه احمدی نژاد هیچ تلاش برای شیفت سرمایه اجتماعی خود به سمت هیچ جریان و شخصی نخواهد داشت. به بیان دیگر این استرس سیاسی شکل نگیرد که احمدی نژاد مانند یک دونده امدادی ظاهر خواهد شد و تلاش می کند برای پیروزی یک فرد یا جریان از خودش سرمایه گذاری کند.

 

همه این ها یک هدف بیشتر ندارد؛ «آماده سازی فضا برای تداوم اقدامات احمدی نژاد و حساسیت زدایی از کنش‌های احمدی نژاد برای سیاسیون به این شکل که او خطری برای شما نخواهد بود». اینجا همان نقطه ای است که باید پرسید؛ پس دلیل این اقدامات احمدی نژاد، حالا که او نمی خواهد نامزد انتخابات یا اثر گذار در آن باشد چیست؟ این بیش فعالی سیاسی چه هدفی در پی دارد ؟ پاسخ این سوال همان نکته کلیدی ماجراست. باید به فاز دوم اقدامات احمدی نژادی ها دقت کنیم.

 

فاز دوم؛ گزینه سوزی 

نکته جالب دیگر که از اظهارات نزدیکان احمدی نژاد قابل مشاهده است تحریک برخی چهره های اصولگرا برای نامزدی در انتخابات است که یا رقیب سیاسی احمدی نژاد به شمار می آیند و یا گزینه های تقریبا همجنس او هستند. به نتیجه این نظر سنجی دقت کنید؛«براساس نظرسنجی یک مرکز افکارسنجی دانشگاهی، سعیدجلیلی برای اولین بارطی ۳۶ماه اخیر با ۱۴٫۵%دربرابر ۱۳٫۱%از محمدباقرقالیباف پیشی گرفت. در این نظرسنجی حسن روحانی با۵۴٫۷%پیشتاز است.»

 

پوشش گسترده نتیجه این نظرسنجی توسط شبکه های رسانه ای احمدی نژادی ها فارغ از اینکه وارد بحث در مورد درستی یا نادرستی آمارهای آن شویم نوعی ایجاد تصویر مطالبه گری اجتماعی برای سعید جلیلی است که او را برای ورود به انتخابات بیشتر تحریک کند. برخی اظهار نظرهای دیگر اما همزمان یک هدف دیگر را نیز دنبال می کند؛ توجه دادن به جناح که کسی رای آور تر از قالیباف نیست. به این اظهار نظر توجه کنید؛ « به نظر می‌رسد که گزینه قوی و جدی اصولگرایان برای انتخابات آتی شهردار تهران باشد؛ زیرا هم خود او علاقمند به حضور است و هم شاید در نظرسنجی‌های اصولگرایان قالیباف نسبت به سایر گزینه‌ها رای بیشتری داشته باشد. »هر دوی این افراد دو گزینه ای هستند که در انتخابات این دوره و دوره بعد می توانند نامزد اصولگرایان باشند. یعنی گزینه ای که برای اصولگرایان توانایی ایجاد قطب در رقابت داشته باشند. پس چه اتفاقی برای محمود احمدی نژاد بهتر از این که دو گزینه مهم و اصلی بالفعل اصولگرایان در همین انتخابات مصرف شده و مجالی برای حضور آنها در انتخابات بعدی باقی نماند. ضمن اینکه احمدی نژادی ها از همین حالا فرض را بر این گذاشته اند که حسن روحانی پیروز انتخابات آتی خواهد بود به این اظهارات توجه کنید :« نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد روحانی در غیاب احمدی‌نژاد ۶۰ تا ۶۵ درصد رای دارد که در چهل میلیون واجدین رای در دوره بعد این تعداد چیزی حدود بیست‌وچهار میلیون رای برای روحانی است.» این تازه ترین اظهارنظر از سوی عبدالرضا داوری یکی از چهره های رسانه ای نزدیک به احمدی نژاد است که در کنار چهره هایی چون جوانفکر تبدیل به تریبون این جریان در فضای انتخاباتی اخیر شده است.

 

فاز سوم؛ بازگشت به سیاست با تمام قوا

حالا می توان مساله را جمع بندی کرد، احمدی نژاد فاز سوم سیاست ورزی اش را کلید زده است . آنچه رخ داده این است ؛«احمدی نژاد از سیاست به اجتماع شیفت کرده است». او فرد تیزهوشی است؛ اگر چه بعد از ۸ سال ریاست جمهوری به نقطه آغاز باگشته و اکنون سهمی از قدرت رسمی ندارد اما می خواهد باز با استفاداز جامعه شناسی که اتفاقا خبرگی خاصی در آن دارد به بر سیاست غلبه کند. به بطن جامعه رفته تا برای آینده سیاست ورزی اش سرمایه اندوخته کند. زرنگی به خرج داده؛ اول به همه اعتماد داده که کاری به انتخابات اردیبهشت ماه ندارد؛ نه خودش خواهد بود ونه به کسی از داشته هایش خواهد داد. بعد از آن به تحریک گزینه های اصولگرا پرداخته تا آنها سرمایه شان را در همین انتخابات خرج کنند و چاره ای جز او در انتخابات بعدی نداشته باشند و حالا در فاز سوم سیاست ورزی اش به ایجاد مطالبه در جامعه برای بازگشتش اقدام می کند. به این جمله که از سوی یکی از نزدیکانش بیان شده دقت کنید «اگر احمدی نژاد در انتخابات بعدی کاندیدا شود بدون دغدغه و ریسک انتخاب خواهد شد.»

 

او که از انتخابات اردیبهشت باز مانده حالا آرام آرام یک شکاف اجتماعی ایجاد می کند؛ یک دوقطبی دیگر که پایه‌هایش از همین حالا ریخته می شود. محمود احمدی نژاد سیاست مدار زیرکی است اما نه آنچنان تیزهوش که کسی متوجه کارهایش نشود. در سال ۱۴۰۰ نه روحانی می تواند برای ریاست جمهوری اقدام کند نه آنچنان امیدی هست که پدیده ای از میان اصولگرایان ظهور کند. او تا اینجای کار امیدوارترین فرد به انتخابات ۱۴۰۰ است.

 

چندان هم پیچیده نیست؛ محمود احمدی نژاد، مرد سلفی های سیاسی ایران فاکتور «زمان» را به یاری گرفته تا هر چه می تواند «دلبستگی اجتماعی » ایجاد کند. به او دقت کنید؛ متوجه کارهایشان می شوید.

 


منبع: irankhabar.ir

ظریف با وزیر امور خارجه ژاپن دیدار کرد

محمد جواد ظریف وزیر خارجه کشورمان عصر روز چهارشنبه به وقت توکیو با همتای ژاپنی خود دیدار و گفت وگو کرد.



به گزارش خبرنگار الف، محمد جواد ظریف با حضور  در وزارت خارجه این کشور با فومیا کیشیدا  دیدار ورایزنی کرد.

ظریف به دعوت همتای ژاپنی خود به توکیو سفر کرده است.



محوریت سفر اخیر اسیایی ظریف دیپلماسی اقتصادی است و تعدادی از کارافرینان ،بارزگانان و نمایندگان برخی از شرکت های دانش بنیان  ظریف را همراهی می کنند.

این دو دیپلمات  عالی رتبه ایرانی وژاپنی قرار است پس رایزنی و گفت وگو در جمع خبرنگاران حضور پیدا کرده و به تشریح نتایج مذاکرات  خود خواهند پرداخت.


منبع: alef.ir

حمله هوایی صهیونیست‌ها به فرودگاه نظامی «المزه» دمشق

جنگنده های رژیم صهیونیستی در اقدامی متجاوزانه فرودگاه نظامی «المزه» در دمشق، پایتخت سوریه را بمباران کردند.

به گزارش مهر به نقل از پایگاه لبنانی النشره، جنگنده های رژیم صهیونیستی فرودگاه نظامی «المزه» در دمشق را بمباران کردند.

بر اساس این گزارش، جنگنده های صهیونیست در حمله خود، باند فرودگاه و مقر فرماندهی عملیات در آن را هدف قرار دادند.

به دنبال این حمله، بخش هایی از فرودگاه نظامی المزه دچار حریق شد.

گفتنی است، مسئولان رژیم صهیونیستی تاکنون هیچ واکنشی به این اقدام متجاوزانه نشان نداده اند.

گفته می شود که تلویزیون سوریه حمله صهیونیستها به این فرودگاه نظامی را تأیید کرده است.


منبع: alef.ir

تذکر ۱۰ نماینده به ظریف درباره تعیین سفیر ایران در سوریه

۱۰ نماینده مجلس شورای اسلامی در خصوص تسریع در تعیین سفیر جمهوری اسلامی ایران در سوریه به وزیر امور خارجه تذکر دادند.

به گزارش مهر، در پایان جلسه علنی روز چهارشنبه مجلس شورای اسلامی تذکرات کتبی نمایندگان به مسئولان اجرایی توسط هیات رئیسه مجلس قرائت شد.

بر این اساس احمد مازنی نماینده تهران و ۱۱ نماینده دیگر به وزیر دادگستری درباره توضیح علت تأخیر ابلاغ آئین‌نامه اعلام دارایی مقامات و مسئولین بعد از پایان تصدی مسئولیت تذکر دادند.

همچنین پروانه مافی نماینده مردم تهران به وزیر اقتصاد و امور دارایی درباره توضیح علت عدم حل مشکل سرمایه‌گذاران مؤسسه ثامن‌الحجج تذکر داد.

این نماینده همچنین به وزیر آموزش و پرورش درباره علت عدم پرداخت حقوق معلمان حق‌التدریس تذکر کتبی داد.

در این جلسه همچنین جبار کوچکی‌نژاد نماینده مردم رشت در مجلس به وزیر آموزش و پرورش درباره علت عدم پرداخت پاداش پایان خدمت بازنشستگان فرهنگی و محمدعلی پورمختار نماینده مردم کبودرآهنگ و بهار به وزیر صنعت، معدن و تجارت درباره علت تبعیض در ثبت سفارش واردات کالا تذکر دادند.

جبار کوچکی‌نژاد نماینده مردم رشت همچنین به رئیس‌جمهور درباره توضیح علت استخدام هزاران نفر در دستگاه‌های دولتی تذکر داد.

سید صادق طباطبایی‌نژاد نماینده مردم اردستان و ۹ نماینده دیگر نیز به محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان درباره تسریع در تعیین سفیر جمهوری اسلامی ایران در سوریه با توجه به وضع حساس به این کشور و اهمیت حضور سفیر در پیگیری مسائل بین دو کشور تذکر دادند.

حشمت‌الله فلاحت‌پیشه نماینده مردم اسلام‌آباد غرب به رئیس جمهور درباره لزوم اطلاع‌رسانی به مردم درباره جلسات مشترک رؤسای قوا در خصوص حل مشکلات اقتصادی تذکر داد.

پروانه مافی نماینده مردم تهران نیز به وزیر کشور درباره توضیح علت عدم اجرای قانون عدم نیاز به کارت پایان خدمت برای اخذ گواهینامه تذکر داد.

در این جلسه همچنین تذکر فاطمه حسینی و ۲۹ نماینده دیگر به وزیر دادگستری درباره اینکه دو سال است که دادگستری استان خراسان رضوی از پذیرش دادخواست مهریه زنان امتناع می‌ورزد، توسط هیأت رئیسه مجلس قرائت شد.

همچنین یکی از نمایندگان تهران به وزیر امور خارجه درباره اقدام برای آزادی عبدالحسین صفایی و نصرالله ابراهیمی، وکلای دادگستری دربند در زندان کنیا تذکر دادند.

سید ناصر موسوی لارگانی نماینده مردم فلاورجان نیز به رئیس‌جمهور درباره تسریع در برخورد با خاطیان پرونده‌های نجومی تذکر داد.

همچنین تذکر فاطمه حسینی نماینده مردم تهران و پنج نماینده دیگر در خصوص ضرورت پیگیری مسئله ضرب و شتم رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی در تجمع‌های پیگیری مسائل صنفی خود از سوی هیأت رئیسه مجلس قرائت شد.

در پایان جلسه امروز همچنین ابوالفضل سروش نماینده مردم تهران و ۱۲ نماینده دیگر به مسئولین اجرایی در خصوص لزوم حضور پزشک در قطار و توضیح درباره علت نبود پزشک در قطارها تذکر دادند.

همچنین محمد عزیزی نماینده مردم خرمدره در خصوص علت عدم توجه دولت به خرید تضمینی کشمش کشاورزان به رئیس‌جمهور تذکر داد.


منبع: alef.ir

کالبد شکافی یک اسطوره/ آیا فیدل کاستارو پایان یافته است ؟

زمانی که شخصیتی با پیشینه و تاریخچه‌ای تأثیرگذار، درمی‌گذرد، «مرگ» به مثابه مُهری نهایی بر زندگی، همه را به احترام برای او وامی‌دارد. ما را نیز باید وا دارد که در داوری‌های خود نسبت به او، با شتاب عمل نکنیم.

کاسترو، در ۹۰ سالگی درگذشت، در حالی که بیش از ۵۰ سال در قدرت بود و پس از خود نیز زمام امور را به برادرش سپرد. کاسترو، کشوری کوچک را با میراث تلخ و شیرین به جای گذاشت؛ از یک سو، یک سیستم اجتماعی که در میان کشورهای فقیر ِ آمریکای لاتین تنها نمونه‌ای است که در آن عدالت نسبی اجتماعی، برخورداری مردم از شرایط زیست ِ نسبتا قابل قبول از آموزش و بهداشت و زندگی سالم فراهم است؛ از سوی دیگر، کشوری که برای فراهم آوردن این شرایط و زیر تحریمی ۶۰ ساله و فشار ِ قدرت سلطه‌گرانه آمریکا، هرگز نخواست و یا نتوانست یک قدرت آمرانه کمونیستی را در نظام سیاسی ِ داخلی خود کنار گذاشته و دست به گسترشی دموکراتیک بزند و همچون رهبرانش تا امروز بر یک ایدئولوژی فروکاسته‌شده و از میان رفته یعنی «مارکسیسم – لنینیسم» پای می‌فشارد، بدون آنکه دیگر باور چندانی حتی به شعارهای سطحی آن داشته باشد. کشوری که با تبعیت از الگوی چینی، اقتصاد خود را به سوی بازار آزاد باز کرده و با قدم‌هایی، گاه نگران‌کننده، برای بهبود روابطش با آمریکا، نه فقط از لحاظ سیاسی بلکه بر خط ِ تبعیتی ِ نولیبرالی در حال پیش رفتن است، بی‌آنکه خبر چندانی از اصلاحات سیاسی دموکراتیک در کار باشد.

بیلان جهانی ِ فیدل کاسترو، از او یک «اسطوره» برای پایداری در برابر یک قدرت خودخواه و زورگو یعنی آمریکا ساخته است؛ اسطوره‌ای که هر اندازه نفرت مردم جهان از زورگویی آمریکایی‌ها بیشتر می‌شود، قدرت بیشتری می‌گیرد: مردمان ِ اکثر پهنه‌هایی که این سلطه را تحمل کرده و زجر کشیده‌اند، حق داشته و دارند که در فیدل، دوستی برای خود و محرومیت‌هایشان ببینند، همانگونه که چه گورا، در نسل‌هایی پی‌درپی، اسطوره‌ای برای جوانانی بود که حاضر به پذیرش بی‌عدالتی‌های اجتماعی و بی‌رحمی‌های سرمایه‌داری آمریکایی نبودند و رویای بر پا کردن اتوپیایی جدید با تغییر جهان و رها شدن از فشار و رنج‌های وحشیگری قدرت‌های بزرگ و رژیم‌های دیکتاتوری و دزدسالار دست نشانده آنها را داشتند.

 این تصویر در قاره آمریکا، بسیار قدرتمندتر بود و هست و حتی در خود کوبا، به‌رغم همه سختی‌هایی که مردم از فشار سیستم آمرانه سیاسی و تحریم بیرونی کشیده‌اند، امروز همه می‌دانند که اگر فیدل نبود، آنها امروز بی‌شک نه یک دموکراسی حتی نیم‌بند و بی‌حاصل، بلکه به احتمال قوی، همان چیزی را داشتند که در اکثر کشورهای مرکزی و جنوبی این قاره مشاهده می‌کنیم: جنگ‌ها و تنش‌های خونین و بی‌رحم میان دیکتاتورها فاسد و مافیاهای مواد مخدر و کارتل‌های نظامی‌گرای غرب؛ بی‌آنکه کمترین رفاهی برای مردم پایین‌دست یا حتی طبقه متوسط وجود داشته باشد.

آنچه ایالات متحده در طول قرن اخیر با آمریکای مرکزی و جنوبی کرده است، با حرکت از اندیشه «حیاط خلوت» پنداشتن این مناطق، جز تخریب در همه معانی کلمه و بی‌رحمی یک سرمایه‌داری نولیبرالی نبوده است. در این میان کمتر کسی را می‌توان سراغ گرفت که از رویاهای دموکراتیک در شرایطی فاجعه‌بار سخن بگوید.

از این رو، نباید شگفت‌زده شد که چه کسانی امروز از مرگ کاسترو شادمانی می‌کنند: گروهی کوبایی‌های مهاجر ِ میامی که سهم‌شان از سرنوشت این کشور، صرفا پناه بردن به آمریکا و جا خوش کردن در مدارهایی اغلب از فساد و ثروت‌جویی بوده و آرزوهایی برای بازگشت به دوران سیاه دیکتاتوری ِ باتیستا و کوبایی که به کازینوی ثروتمندان آمریکایی بدل شده بود؛ کوبایی که در آن تنها تعداد انگشت شماری از مردم، شانس آن را داشتند که به مثابه پادوهای این کازینوی بزرگ، زندگی بخور و نمیری داشته باشند. 

و البته در کنار این گروه، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا، این شومن ِ پوپولیست که حتی الفبای ادب دیپلماتیک را نمی‌داند و در اولین واکنش بین‌المللی خود، نشان داد که انتظار برای آنکه در دوره ریاست‌جمهوری‌اش از شخصیتی که در دوره نامزدی‌اش نشان داده بود، فاصله بگیرد، رویایی خام است و مردم آمریکا، اگر نتوانند راهی برای خلاصی از او بیابند، باید چهار و یا هشت سال کابوس و ننگ کم سابقه را در تاریخ کشور خویش تحمل کنند.

واکنش ترامپ به مرگ فیدل کاسترو زمانی بی‌آبرویی بیشتر او را نشان می‌دهد که به چند نکته انکارناپذیر توجه کنیم: در ابتدای انقلاب کوبا، کاسترو، این جوان بورژوا و تحصیلکرده حقوق با آینده‌ای روشن، شخصیتی معتدل به حساب می‌آمد که نه گرایشی به مارکسیسم داشت و نه به شوروی. او تنها در پی آن بود که کشور خود را از فساد و تبدیل شدن ِ آن به یک مرکز هرزه‌گری برای ثروتمندان آمریکایی نجات دهد. اما آمریکا در آن زمان (و حتی پیش از آن از قرن نوزدهم در برابر اسپانیا و بریتانیا) نگاهی بسیار بیشتر از امروز، مالکانه به این جزیره کوچک داشت، بنابراین کمکی به کاسترو نکرد، بلکه مانع کمک کشورهای دیگر از جمله کانادا به کوبا شد. و همین امر بود که فیدل را به سوی شوروی سوق داد.

آمریکا، در طول نیم قرن، صدها بار به جان کاسترو سوء قصد کرد و بارها و بارها برای کودتا و اشغال این جزیره نقشه کشید و حتی پس از سقوط شوروی، باز هم دست از فشار بر این مردم برنداشت؛ زیرا بر آن بود که از کوبا مثالی تاریخی بسازد که عدم تبعیت از «برادر بزرگ» چه فاجعه‌ای برای مردمان کشورهای «حیاط خلوت» به وجود خواهد آورد.

«فاجعه»ای که امروز ممکن است گروهی از نخبگان کشورهای توسعه یافته و حتی گروهی از «روشنفکران» کشور ما برغم ضربات شدیدی که از آمریکا خورده‌ایم، باز هم آن را در نبود دموکراسی و سلطه مارکسیسم کاستریستی در این کشور ببینند. اما نه در چشم اکثریت مردم کوبا و نه در نگاه مردمان فقر زده و جان به لب رسیده آمریکای لاتین و نه در چشم‌اندازهای مردم ِ در هم شکسته جهان سوم، نمی‌توان انتظار داشت جایی که مردم نانی برای خوردن ندارند، جایی که همه اوامر و دستورها باید از بیرون بیاید و خبری از هیچ‌گونه استقلال سیاسی نیست، بتوان نظام «دموکراسی» آن هم از نوع آمریکایی‌اش برقرار کرد: نظامی که حاصل ۲۰۰ ساله خود را در برگزیده شدن یک لومپن به نام ترامپ و سپردن سرنوشت جهان به عقلانیت بیمار او نشان می‌دهد.

کاسترو، نه قهرمانی معصوم بود، نه دیکتاتوری بی‌رحم، اما او یک «آرمان‌گرای انسان‌دوست» اما «اراده‌گرا» بود که به آمریت باور داشت و گمان می‌کرد چاره‌ای جز تداوم بخشیدن به نبود دموکراسی در جزیره کوبا برای به انجام رساندن  اصلاحات اقتصادی وجود ندارد و باید میان نان و آزادی، «نان» را برگزید. او می‌خواست قاره خود و دستکم جزیره خود را از  نفرین پانصد ساله‌ای که با ورود اروپاییان در آن آغاز شده بود، نجات دهد. این نکته‌ای است که روشنفکران و هنرمندانی چون ژان پل سارتر، سیمون دو بووار، اولیور استون و بسیاری دیگر را به سوی او می‌کشاند و نه آنچه «روشنفکران» ما با بی‌خبری خود از جهان واقعی و جهان اندیشه، ساده‌پنداری ِ آن  اندیشمندان بزرگ می‌دانستند و می‌دانند.

از این رو، برخلاف آنچه اغلب در جملات کلیشه‌ای گفته می‌شود؛ مرگ فیدل، نه پایان یک دوران است، نه پایان یک اسطوره، نه ورق خوردن یک برگ از تاریخ و نه انتهای مفهوم انقلاب در جهان جدید: امروز جهان، زیر هدایت باندهای مافیایی و قدرت‌های بزرگ نظامی و موجودات هیولایی که به نام تروریسم به جان همه انداخته‌اند، چهار نعل به سوی آشوبی بزرگ می‌تازد، طبیعت تخریب‌شده و همه ما را تهدید می‌کند، نظام‌های اجتماعی و سیاسی کشورهای مرکز و پیرامون فروپاشیده یا در معرض فروپاشی هستند و دیگر کسی حاضر نیست «جنگ» را به مثابه یک راه حل برای بحران‌های اقتصادی–اجتماعی (همچون قرن بیستم) بپذیرد.
و در این شرایط، «اتوپیاهای انقلابی» با همه خطرات و  تهدیداتی که در بر دارند و چهره‌های کاریزمایی انقلاب، همچون کاسترو، نه تنها به پایان نرسیده‌اند، بلکه می‌توانند هر آن دوباره ظاهر شده و گسترش یابند. از این رو، شکی نداشته باشیم که برغم همه اشتباهات و کژراه‌هایی که کاسترو در زندگی خود طی کرد، در تاریخ آمریکای لاتین و در تاریخ دستاوردهای دموکراتیک جهان، او را در کنار رهبرانی چون بولیوار، چه گورا، گاندی، مارتین لوترکینگ و … قرار خواهند داد و نه در کنار چهره‌های دیکتاتوری چون قذافی و پول پوت و استالین و … او در جایی قرار می‌گیرد که می‌تواند تا سال‌های سال چه بخواهیم و چه نه، سرچشمه «اتوپیاهای انقلابی»  قرن بیست‌ویکم باشد. و در این راه، نه اظهارات سیاستمدار تازه‌کاری چون ترامپ تأثیر خواهند داشت و نه تحلیل‌های روشنفکران استعمارزده جهان سومی.    
منبع :روزنامه ایران
 


منبع: alef.ir

حمایت «فراکسیون دیپلماسی» از تصمیم شورایعالی امنیت ملی در قبال عهدشکنی آمریکا

نماینده مردم تهران در مجلس گفت: فراکسیون دیپلماسی و منافع ملی مجلس از هرگونه اقدام و تصمیم شورایعالی امنیت ملی در قبال نقض عهد آمریکا در برجام حمایت می‌کند.

به گزارش تسنیم، مصطفی کواکبیان نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در حاشیه جلسه علنی امروز مجلس در جمع خبرنگاران با اشاره به مصوبه اخیر مجلس نمایندگان‌ آمریکا درباره تمدید تحریمها علیه ایران گفت: فراکسیون دیپلماسی و منافع ملی مجلس از هرگونه تصمیم شورای عالی امنیت ملی درباره اقدام متقابل ایران علیه نقض عهد آمریکا حمایت می‌کند.

وی افزود: این اقدام آمریکا قطعا نقض برجام است و معتقدیم تصمیمات شورای عالی امنیت ملی بر اساس مصالح عمومی کشور صورت می‌گیرد.

کواکبیان با اشاره به برخی اظهارنظرها در مورد اینکه برجام از سوی تمام اعضای ۱+۵ نقض شده است، اظهار کرد: فقط آمریکا برجام را نقض کرده و ما این اقدام آمریکا را محکوم می‌کنیم و از کشورهای اروپایی می‌خواهیم که نگذارند که با نقض عهد یک کشور تمام برجام زیر سؤال برود.

نماینده مردم تهران در مجلس ادامه داد: تمدید تحریمها علیه ایران با روح قراردادهای فی‌مابین ایران و ۱+۵ منافات دارد و برخلاف حسن نیت بین کشورهاست.


منبع: alef.ir

تنش در روابط مراکش و روسیه بر سر سوریه / رباط درصدد حل بحران برآمد

پس از آنکه نخست وزیر مکلف مراکش از مشارکت روسیه در جنگ حلب انتقاد کرد، بحران دیپلماتیکی میان دو کشور به وجود آمد لذا رباط درصدد مهار بحران دیپلماتیک برآمده است.

به گزارش ایسنا، به نقل از روزنامه فرامنطقه‌ای القدس العربی، در پی این تنش وزارت خارجه مراکش در بیانیه‌ای اعلام کرد که به حفظ روابط مستحکم با روسیه پایبند است.

طبق این بیانیه، صلاح الدین مزوار، وزیر خارجه مراکش با سفیر روسیه در رباط دیدار کرد.

رباط اعلام کرد که مناسباتش با مسکو با اعلام “شراکت استراتژیک عمیق” در جریان سفر محمد ششم، پادشاه مراکش به مسکو در مارس گذشته تقویت شد.

وزیر خارجه مراکش به سفیر روسیه اعلام کرد که موضع کشورش در قبال سوریه مبتنی بر این است که در این راه حل قویا جامعه بین‌الملل مشارکت داشته باشد به ویژه قدرت‌هایی که قادر به تحرکات میدانی و تاثیر گذاری بر روند جریان امور هستند.

وزارت خارجه مراکش به سفیر روسیه اعلام کرد که مواضع رسمی‌اش را پس از ارزیابی عمیق و سلسله‌ای بررسی‌ها اتخاذ می‌کند و این مواضع با توجه به پیچیدگی و اهمیتش نمی‌تواند با دیدگاه‌های شخصی افراد مطرح شود.

وزارت خارجه مراکش اعلام کرد که به نقش و اقدام روسیه در این پرونده احترام می‌گذارد.

در همین حال، سفیر روسیه در مراکش صبح روز سه شنبه به دیدار نخست وزیر مکلف مراکش رفت و به وی به دلیل فوت مادرش تسلیت گفت.

بن‌کیران، نخست وزیر مکلف مراکش اخیرا گفته بود: روسیه را ترغیب می‌کنم که قدرتی برای حل بحران سوریه باشد نه اینکه طرفی در این بحران باشد. آنچه نظام سوریه با پشتیبانی روسیه و دیگر کشورها انجام می‌دهد، از تمامی حد و مرزهای انسانی پافراتر می‌گذارد و نمی‌توان دلایل واقعی آن را فهمید. چرا روسیه به این صورت سوریه را منهدم می‌کند؟ روسیه می‌توانست برای ایجاد راه حل بحران تلاش کند نه نه تعمیق آن.


منبع: alef.ir

آمادگی کویت برای میزبانی دور جدید مذاکرات صلح یمن

در پی سفر اخیر میانجی سازمان ملل در یمن به کویت، مقامات کویت ضمن ابراز امیدواری نسبت به حل بحران یمن برای میزبانی از دور جدید مذاکرات صلح اعلام آمادگی کرد.

به گزارش ایسنا، خالد الجار الله، معاون وزیر خارجه کویت در مصاحبه با روزنامه الحیاه گفت که کشورش آماده میزبانی از یمنی‌ها است تا در صورت موافقت تمامی طرف‌ها با نقشه راه مطرح شده از سوی فرستاده سازمان ملل به یمن، امضای این نقشه راه در کویت صورت بگیرد.

الجار الله گفت: اسماعیل ولد الشیخ احمد، فرستاده سازمان ملل به یمن ما را در جریان تماس‌هایش قرار داد و وی از نقطه تفاهم بر اساس نقشه راهی که برای پایان این اختلاف تدوین شده، عمل کرده است.

این مقام کویتی تصریح کرد: طبق آنچه که ما فهمیدیم، پذیرشی از سوی طرف‌های درگیر برای حل این بحران وجود دارد و این شرایط را برای رسیدن به راه حل آماده می‌کند.

وی گفت: ما نسبت به آنچه که فرستاده سازمان ملل مطرح کرد، خوش‌بین هستیم و معتقدیم که وی دست به تلاش‌های بسیاری می‌زند و در مسیر درست حرکت می‌کند.

الجار الله گفت: ما به وی اعلام کردیم زمانی که توافق صورت بگیرد، کویت آماده میزبانی از یمنی‌ها برای امضای نقشه راه است.

از سوی دیگر، یک منبع در دولت مستعفی یمن اعلام کرد که عبد به منصور هادی، رئیس جمهوری مستعفی یمن در ملاحظات خود به طرح اسماعیل ولد الشیخ احمد تاکید کرد که باید قطعنامه اعمال تحریم‌های بین المللی علیه پنج شخص ذکر شده در قطعنامه ۲۲۱۶ باید اجرایی شود.

این منبع گفت که عبد ربه منصور هادی پاسخ مکتوبی را به فرستاده سازمان ملل در مورد طرحش ارائه داد که در آن پنج محور اساسی وجود دارد در این باره که طرح اسماعیل ولد الشیخ با طرح شورای همکاری خلیج فارس و قطعنامه ۲۲۱۶ و خروجی‌های گفتگوی ملی مغایرت دارد و اجرای آن در عالم واقع نیز دشوار است و این طرح فرستاده سازمان ملل به انصارالله و نیروهای علی عبدالله صالح وجهه قانونی و “خطرناک” می‌بخشد.


منبع: alef.ir

وزیر دادگستری: با اعدام زنجانی پرونده فساد نفتی بسته نمی‌شود

وزیر دادگستری با بیان اینکه حکم اعدام زنجانی حکم دقیقی است، گفت: با اعدام وی پرونده فساد نفتی بسته نمی‌شود.

به گزارش فارس؛ به نقل از خانه ملت، مصطفی پورمحمدی وزیر دادگستری، در خصوص حکم اعدام بابک زنجانی، متهم ردیف اول پرنده فساد نفتی، اظهار داشت: با حکم اعدام پرونده فساد نفتی بسته نخواهد شد.

وی ادامه داد: حکمی که دیوان عالی داده، حکم دقیقی است و سخنگوی قوه قضاییه توضیح خواهد داد، امیدواریم حکم دقیق پیگیری شود و اموال کشور از دست نرود.

عضو کابینه دولت یازدهم با اشاره به تمدید قانون تحریم ها داماتو در کنگره و سنای آمریکا گفت: از قدرت تاثیرگذاری جهانی آمریکا کاسته شده است، ما با تمام انرژی از حقوقمان در برابر آمریکا  دفاع خواهیم کرد، از هیچ حقی نمی گذریم و نگران هم نیستیم.

پورمحمدی تاکید کرد: تا دیروز آمریکا از قول جامعه جهانی با ما صحبت می کرد اما امروز جامعه جهانی باماست. امروز می توانیم صدای جامعه جهانی را علیه آمریکا مطرح کنیم.

وی اظهار داشت: ایران در موضع برتر و مشروع جهانی قرار دارد چرا که  به ضوابط و پیمان ها عمل کرده و این آمریکا است که باید پاسخ دهد چرا پیمان شکنی می‌کند .

وزیر دادگستری با بیان اینکه ملت ایران در جایگاه ممتازی قرار گرفته است، گفت: برجام سند خوبی برای احتجاج، استدلال و پیگیری حقوق مشروع ملت بزرگ ایران است.
 


منبع: alef.ir

«می خواهم با ترامپ صحبت کنم تا ببینیم برای این توافق بد چه باید بکنیم»

بلومبرگ نوشت: نخست وزیر اسرائیل خود را برای دور جدید حمله به توافق هسته ای ایران با روی کار آمدن ترامپ آماده می کند.

به گزارش انتخاب؛ رییس جمهور منتخب آمریکا توافق هسته ای ایران را بارها بدترین توافق تاریخ و فاجعه بار خوانده و در نظر دارد منتقدترین شخصیت ها به توافق هسته ای را نظیر ژنرال بازنشسته ارتش جیمز متیز به عنوان وزیر دفاع خود انتخاب کند.

علاوه بر این تنش ها مجلس سنای آمریکا هفته گذشته به تمدید تحریم های ایران برای مدت ده سال رای داد و این امر خشم مقامات ایران را در پی داشت.

نتانیاهو که بارها در عموم و در خفا به دولت اوباما نسبت به توافق هسته ای هشدار داده بود روز یکشنبه گفت ایران به واسطه توافق هسته ای قدرتی تهاجمی تر شده است و این قدرت رو به افزایش است. او گفت در آینده در نظر دارد در این باره با ترامپ صحبت کند و ببیند برای این توافق بد چه باید کرد. نتانیاهو این ادعاها را در کنفرانسی در واشنگتن بیان کرده است.

افرادی که با نحله فکری نخست وزیر اسرائیل آشنایی دارند میگویند او انتظار دارد در این توافق تغییراتی حاصل شود از این طریق با ایران سخت گیرانه تر برخورد شود و این شامل فعالیت های ایران خارج از توافق هسته ای شامل برنامه های موشکی ایران و حمایت این کشور از گروه های مقاومت است. ترامپ و نتانیاهو بعد از انتخابات آمریکا تلفنی با هم صحبت کرده اند و نتانیاهو گفته ترامپ از او برای آمدن به آمریکا در اولین فرصت دعوت به عمل آورده است.

ترامپ موضع گیری خصمانه ای نسبت به توافق هسته ای داشته و گفته این توافق را نابود یا بازبینی خواهد کرد. هر گونه تغییر در توافق هسته ای نیاز به اتفاق نظر ایران و سایر کشورهای امضا کننده برجام دارد اما دولت ترامپ میتواند به طور یک جانبه این توافق را فسخ و تحریم های جدیدی علیه ایران وضع کند.

در یک نظر سنجی تلفنی از ۵۰۰ اسرائیلی ۵۸ درصد اسراییلی ها گفتند ترامپ این شانس را دارد که توافق را نابود کند .

بر اساس توافق هسته ای در ازای محدودیت در برنامه هسته ای ایران تحریم های بین المللی مرتبط با این تاسیسات لغو شد اما تحریم های حقوق بشری به قوت خود باقیست. این توافق به ایران برای اعتماد سازی و تنش زدادی در جهان و ارتباط مجدد با بازارهای جهانی و فروش نفت کمک کرده و حسن روحانی را در مقابل سیاست مداران مخالف او و مخالف توافق هسته ای تقویت کرده است.

روحانی روز یکشنبه رای سنای آمریکا برای تمدید قاعده تحریم های ایران را نقض آشکار توافق هسته ای خواند و از باراک اوباما خواست که جلوی اجرایی شدن این قانون را بگیرد. بیش از ۲۶۰ نماینده ایران از روحانی خواستهاند که اقدام متقابلی در مقابل این حرکت آمریکا داشته باشد.

در حالی که اوباما از بسیاری از تحریم های ایران تحت برجام چشم پوشی کرده است رهبران کنگره می گویند تمدید این تحریم ها اهرم فشاری در دست آمریکا خواهد بود که ایران را به پایندی اش به برجام مجبور میکند. اریک شولتز سخنگوی کاخ سفید گفته که این لایحه هیچ تاثیری بر توافق هسته ای نخواهد داشت و انتظار میرود اوباما این لایحه را امضا کند.

انتخابات ترامپ جمهوری خواهان را در مخالفتشان با توافق تقویت کرده. نمایندگان مجلس نمایندگان نیز به مسدود سازی فروش ولیزینگ بویینگ به ایران رای داده اند. بویینگ اوایل سال قراردادی را برای فروش ۱۰۹ هواپیمای مسافربری به ارزش ۲۵ میلیارد دلار امضا کرده بود.


منبع: alef.ir

لیبرمن:‌ تجزیه عراق و سوریه کلید حل بحران‌های منطقه است!

وزیر جنگ رژیم صهیونیستی مدعی شد ترسیم مجدد نقشه عراق و سوریه کلید حل تمامی بحران‌هاست!

به گزارش ایسنا،‌ آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در مقاله‌ای که در سایت “دیفنس نیوز” آمریکا با عنوان “سیاست خارجه اسرائیل در خاورمیانه دچار مشکل است” وقایع فعلی در سوریه، عراق، یمن و دیگر کشورهای منطقه را “زلزله‌ای تاریخی” توصیف کرد.

این وزیر تندروی رژیم صهیونیستی در ادامه مقاله خود نوشت که جهان باید از درگیری‌های موجود در خاورمیانه دریابد که حل مشکلات منطقه در گرو انجام سه اقدام است؛ اول ترسیم مرزهای جدیدی برای برخی کشورها، تغییر مرزهای کنونی به ویژه در عراق و سوریه و ایجاد خط فاصل‌هایی میان مناطق شیعه‌نشین و سنی‌نشین که بتواند درگیری‌های طایفه گرایانه را از بین برده و مسیر را برای تشکیل کشورهایی برخوردار از مشروعیت داخلی باز کند.

وی ادامه داد: اقدام دوم توسعه طبقه متوسط در کشورهای منطقه است زیرا کاهش این طبقه علت اصلی عدم ثباتی است که در  بسیاری از کشورهای منطقه دیده می‌شود و گام سوم اصلاح استراتژی مبارزه با گروه‌های افراطی چون داعش، به نظر می‌رسد بمباران‌ها در این مبارزه ناکارآمد هستند و راه‌حل مقابله نظامی با این گروه‌های افراطی دخالت زمینی است.


منبع: alef.ir

گفت‌وشنود کیهان با محمود صادقی: احتمالا خودت برای تایید صلاحیت شدنت ۵۰۰میلیون تومان ندادی؟

کیهان در ستون گفت و شنود امروز خود به سخنان محمود صادقی درباره دریافت پول از یک کاندیدا برای تایید صلاحیتش واکنش نشان داده است.

در گفت و شنود کیهان آمده است؛

گفت: یکی از نمایندگان مدعی اصلاحات مجلس گفته است «از شخصی ۲ میلیارد تومان می‌خواستند تا صلاحیتش را برای نامزدی مجلس تائید کنند ولی او با پرداخت ۵۰۰ میلیون تومان برای خود تائید صلاحیت گرفته است»!

گفتم: سخنگوی شورای نگهبان خطاب به این نماینده مجلس گفته است «مشخصات او را بدهید تا برخورد کنیم» ولی او حاضر نیست مشخصات فردی را که ادعا کرده است به شورای نگهبان بدهد.

گفت: خودداری ایشان از ارائه مشخصات فقط ۳ علت می‌تواند داشته باشد. اول این که دروغ می‌گوید و دوم این که با طرف هم‌کاسه است و سوم آن که احتمالا شخص موردنظر خود او باشد!

گفتم: چه عرض کنم؟! یارو از یک نمایشگاه تابلوهای نقاشی بازدید می‌کرد که ناگهان جلوی یک تابلو ایستاد و با عصبانیت به مدیر نمایشگاه گفت؛ خجالت نمی‌کشید که این تابلو را در نمایشگاه نصب کرده‌اید؟ و مدیر نمایشگاه یواشکی در گوشش گفت؛ این آئینه است، تابلو نیست!


منبع: alef.ir

دفاع تمام قد پرویز پرستویی از بهرام بیضایی: آقای شریعتمداری بس کنید

 پرویز پرستویی بازیگر سینما در واکنش به متن منتشر شده در روزنامه کیهان که نکاتی را به بهرام بیضایی نسبت داده بود متنی منتشر کرد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روزنامه کیهان در شماره روز سه‌شنبه شانزدهم آذرماه از برگزاری جشنواره‌ای با عنوان بهرام بیضایی انتقاد و برخی نکات را به این نویسنده و کارگردان نسبت داده بود که این اقدام واکنش برخی از هنرمندان را به همراه داشته است. از جمله سینماگرانی که نسبت به این قضیه موضع‌گیری کرده می‌توان به پرویز پرستویی اشاره کرد. تینا پاکروان بازیگر و کارگردان سینما نیز دیگر هنرمندی است که در این زمینه نظر خود را بیان کرده و از رویکرد روزنامه کیهان انتقاد کرده است.

پرستویی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:

آقای شریعتمداری! شما می‌دانید راجع به چه کسی حرف می‌زنید؟ واقعا چگونه به خودتان اجازه می‌دهید که در مورداستاد مسلم عرصه ادبیات و نمایش و مدافع فرهنگ پارسی، استاد بهرام بیضایی حرفی بزنید؟

شما بهتره به همان کار اصلی خودتان بپردازید.

بس کنید. شما با اسم بردن ازاستاد بیضایی بزرگ نمی‌شوید.

وبنده هم قرارنیست ،ایشان را به کسی بشناسانم. چون همه ملت ایران،چه مردم عوام،وچه فرهنگیان واهل ادب و نمایش،وکسانی که دلشان برای ایران زمین می تپد،اورا خوب می‌شناسند.

فقط به شما یادآورمیشوم واز یک اثر از ستاد نام می برم،فیلم نامه،فیلم سینمایی (روزواقعه)غیر از سینما،یکی از افتخارات صداوسیمای ایران است،که هرساله در ایام دهه محرم ،بمناسبت شهادت امام حسین(ع)نشان می دهد.

استاد بیضایی هر مرام مسلکی دارد ،بدانید از شما بهتر اسلام رامی شناسد.ازخدای بزرگ خواهانم که سایه استاد بیضایی را از سر فرهنگ و هنر ایران زمین کم نکند.


منبع: alef.ir

امیر کویت خواستار گفت وگوی کشورهای حوزه خلیج فارس با ایران شد

امیر کویت بر گفت وگوی کشورهای حوزه خلیج فارس با ایران بر اساس احترام به حاکمیت کشورها٬ حسن همجواری و عدم دخالت در امور داخلی تاکید کرد.

به گزارش فارس٬ شیخ صباح الاحمد الجابر الصباح شب گذشته طی نطقی در افتتاحیه سی و هفتمین اجلاس شورای همکاری خلیج فارس که در بحرین برگزار شد٬ خواستار گفت وگوی کشورهای حوزه خلیج فارس با ایران بر اساس احترام به حاکمیت کشورها٬ حسن همجواری و عدم دخالت در امور داخلی شد. 

به نوشته روزنامه القدس العربی٬ امیر کویت در این سخنرانی خود اظهار داشت: ما در عین حال که اهمیت برگزاری گفت وگوی سازنده بین کشورهای عربی و جمهوری اسلامی ایران را درک می کنیم اما تاکید می کنیم که موفقیت و استمرار این گفت وگو نیازمند آن است که بر اصول قانون بین المللی مربوط به روابط بین کشورها که بر احترام به حاکمیت کشورها٬ حسن همجواری و عدم دخالت در امور داخلی تاکید دارد٬ تمرکز داشته باشد. 

وی در رابطه با مسئله سوریه نیز بر حمایت از تلاش های صورت گرفته برای دستیابی به راه حل سیاسی به منظور پایان دادن به خونریزی ها در سوریه و حفظ تمامیت ارضی این کشور تاکید کرد.


منبع: alef.ir

مطهری: هرگونه لغو سخنرانی در دانشگاه‌ها خلاف نظر رهبری است

نایب رئیس مجلس شورای اسلامی در پاسخ به تذکر موسوی لارگانی نماینده فلاورجان در رابطه با لغو سخنرانی‌های روز دانشجو، گفت: هرگونه لغو سخنرانی در دانشگاه‌ها که دارای مجوز هستند کار درستی نیست و خلاف نظر مقام معظم رهبری است.

به گزارش ایسنا، ناصر موسوی لارگانی در جلسه امروز مجلس خطاب به مطهری که ریاست جلسه را بر عهده داشت، عنوان کرد: انتظار داشتیم رئیس جمهور، رئیس مجلس و وزیر کشور که تمام قد برای سخنرانی حضرتعالی وارد میدان شدند و کارگروه تشکیل دادند، به تعداد زیادی از سخنرانی‌ها که دیروز در دانشگاه‌های سراسر کشور لغو و برخی با مشکلاتی روبرو شد واکنش نشان می‌دادند.

او ادامه داد: حتی شاهد نبودیم مسئولین از جمله وزیر کشور، رئیس مجلس و رئیس جمهور اشاره داشته باشند که چرا باید سخنرانی شخصیت‌های سیاسی لغو شود. کاری به اصلاح‌طلب و اصولگرا نداریم، نفس لغو سخنرانی صحیح نیست. اینکه برای برخی از اشخاص نیز اظهار نظر شود و برای دیگران نه، صحیح نیست.

موسوی لارگانی در بخش دیگری از تذکر خود درباره وام‌های چندصد میلیونی بدون سود و بهره و عدم معرفی این افراد به قوه قضائیه انتقاد کرد.

به گزارش ایسنا، مطهری تذکر نخست موسوی لارگانی را وارد دانست و گفت: باید درباره سایر لغو جلسه‌ها هم عکس‌العمل نشان داده شود. هرگونه لغو سخنرانی در دانشگاه‌ها که دارای مجوز هستند کار درستی نیست و خلاف نظر مقام رهبری است که بر کرسی‌های آزاداندیشی تأکید دارند. ان‌شاءالله مسئولین به این مسأله رسیدگی کنند.


منبع: alef.ir