بایگانی دسته ی : سیاسی

معاون دادستان کل کشور با تاکید بر اینکه مصوبه الزام کانال‌های خبری پرکابر به دریافت مجوز در اجرا با مشکلاتی مواجه خواهد بود، گفت: وقتی وزارت ارتباطات نتوانسته کانال‌های ضد انقلاب ، تروریستی و دین ستیز در تلگرام را فیلتر کند چگونه می خواهد با کانال هایی که صرفا گناهشان عدم دریافت مجوز است برخورد کند.

عبدالصمد خرم آبادی، دبیر کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه در گفت‌وگو با فارس درباره اعلام وزیر ارتباطات مبنی بر الزام کانال‌های خبری دارای ۵ هزار عضو در تلگرام به دریافت مجوز بر اساس مصوبه شورای عالی فضای مجازی اظهار کرد: با توجه به اینکه تلگرام از قوانین جمهوری اسلامی ایران تبعیت نمی کند اجرای این مصوبه شورای عالی فضای مجازی در عمل با مشکل مواجهه خواهد شد.

وی درباره آیا این کانال‌ها در صورت عدم دریافت مجوز فیلتر می‌شوند؟ ادامه داد: در حاضر هزاران کانال و گروه غیر قانونی مانند  کانال گروهک منافقین و سایر گروهک های ضد انقلاب ، تروریستی و دین ستیز در تلگرام مشغول فعالیت هستند که غیر قانونی بودن آنها اظهر من الشمس است ولی وزارت ارتباطات نتوانسته آن ها را فیلتر کند حالا نمی دانم چگونه می خواهد با کانال هایی که صرفا گناهشان عدم دریافت مجوز است برخورد کند.

معاون قضایی دادستان کل کشور در امور فضای مجازی یادآور شد: دادستانی کل کشور به طور مکرر دستور فیلتر کانال های متعددی را که علیه امنیت کشور و مقدسات اسلامی در تلگرام فعالیت می کنند جهت اجرا برای وزیر ارتباطات و معاونانش ارسال کرده است ولی این دستورات تا کنون اجرا نشده اند. برخی از دستورات بیش از ۲۰ مرتبه به وزارت ارتباطات ابلاغ شده اند ولی از اجرای آن سرپیچی شده است.

خرم‌آبادی با بیان اینکه برخی از موضوعات مطرح در شورای عالی فضای مجازی  از مشکلات درجه چهارم یا پنجم فضای مجازی هستند، تصریح کرد: ظاهرا عده ای می خواهند با طرح و تصویب مسایل کم اهمیت در شورای عالی فضای مجازی این شورای مهم را از تصمیم گیری در خصوص مسایل و مشکلات درجه یک فضای مجازی بازدارند.

وی افزود: ترویج فساد و فحشا و دین ستیری در تلگرام و سایر شبکه های اجتماعی بیگانه در کشور فریاد مردم و مراجع اعظام تقلید را نیز درآورده است و موجب شده مراجع عظام و علما به طور مکرر به مسئولان ذی ربط تذکر بدهند اما برخی مسئولان به جای اینکه به فکر رفع این معضل باشند مسائل دست چندم را مطرح می کنند.

معاون دادستان کل کشور با اشاره به اینکه در حال حاضر اساسی ترین مشکل کشور در فضای مجازی ، اشغال این فضا توسط بیگانگان است، تاکید کرد: تا زمانی که فضای مجازی کشور در اشغال بیگانگان است امیدی به اجرای قانون در فضای مجازی نیست و متاسفانه عده ای اصرار دارند که فضای مجازی کشور همچنان در اشغال بیگانه باقی بماند چون منافعشان در لاابالی گری و بی قانونی  در فضای مجازی است.

به اعتقاد وی راهکار اساسی آزاد شدن فضای مجازی کشور از اشغال بیگانگان ایجاد شبکه اجتماعی قوی ، کارآمد و پرسرعت بومی است.

دبیر کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه تاکید کرد: وزارت ارتباطات باید زمینه را از هر جهت برای ایجاد و فعالیت شبکه های پیام رسان اجتماعی بومی فراهم کند، چرا که تا کنون در ایجاد شبکه های اجتماعی مستقل، با کیفیت و پرسرعت بومی وقت کشی و غفلت شده و اهتمام کافی به عمل نیامده است.

منبع: alef.ir

یکی از شهروندان حاضر در شهرک الفوعه اعلام کرد که مردم دو شهرک فوعه و کفریا در وضعیت نابسامانی به سر می‌برند. مردم در پی تأمین نان و سوخت هستند و بیماران در انتظار دارو.

 


به گزارش فارس، شهرکهای محاصره شده الفوعه و کفریا در شرق استان ادلب همچنان در محاصره عناصر تروریستی قرار دارند.

یک منبع میدانی در شهرک الفوعه در گفت‌وگو با گروه بین‌الملل فارس اعلام کرد: با عملی شدن توافق خروج مسلحین از حلب، صدها تن از مجروحان، کودکان، زنان و سالمندان از شهرکهای محاصره شده خارج شدند.
این منبع میدانی افزود: همچنان ۳۰ هزار تن از شهروندان در این دو شهرک در محاصره تروریست‌ها هستند.
وی با بیان این که مردم محاصره شده، دچار ‌کمبود سوخت هستند، گفت: سرمای طاقت سرما امان مردم به ویژه کودکان و زنان را بریده است.

«ابراهیم حاج یحیی» به مشکلات جسمی و درمانی مردم اشاره کرد و افزود: کمبود مواد غذایی، شهروندان را با دچار سوتغذیه کرده است.

وی با توضیح این که مردم محاصره شده در این شهرکها هیچ درآمد و منبع مالی ندارند، گفت: مشکلات درمانی فقط به سوء تغذیه ختم نمی‌شود و بیمارهای پوستی نیز بر رنجهای مردم افزوده است.

این منبع میدانی افزود: نبود تجهیزات اولیه درمانی و بهداشتی فقط بخشی از مشکلات است و راهی برای معالجه بیماران وجود ندارد.

وی گفت: مشکلات درمانی همچنین بیماری ای کلیوی و قلبی را افزایش داده است. ابراهیم حاج یحیی افزود: بیماریهای چشمی به طور گسترده شیوع پیدا کرده و نبود تجهیزات تعداد زیادی را تا آستانه نابینا شدن پیش برده است.

وی با درخواست از همه آزادگان جهان به ویژه ملت ایران، برای کمک به آزادی شهروندان محاصره شده اعلام کرد: مردم محاصره شده با کمبود شدید نان روبه رو هستند و همه مردم چشم انتظار کمکهای ارسالی از طریق هواپیما هستند.

این منبع میدانی وضعیت مردم محاصره شده را در شهرک های الفوعه و کفریا بحرانی توصیف و تأکید کرد که سرمای شدید هوا همه مردم به ویژه کودکان و زنان را با مشکل روبه رو کرده و نبود لباس گرم و کفش زمستانی به شدت احساس می شود.

منبع: alef.ir

به گزارش ایران خبر، اندیشکده صهیونیستی «مطالعات امنیتی» در تحلیلی پیرامون اظهارات اخیر مقام‌های ارشد نظامی ایران که گفته بودند این کشور درصدد تاسیس چند پایگاه‌ دریایی در منطقه است، نوشت: «اسرائیل باید به رصد کامل تحرکات ایران پرداخته و در صورت لزوم چنین تاسیساتی را نابود سازد.»

«افراییم کام» نویسنده این گزارش در این‌باره می‌نویسد: سخنان مقام‌های نظامی ایران درباره ایجاد تاسیسات دریایی در منطقه و در یمن یا سوریه نشانگر جاه‌طلبی‌ سلطه‌طلبانه این کشور در غرب آسیا و حتی ورای آن است. ایران حتی در حال مبدل ساختن امیال‌ سلطه‌طلبانه خود به تلاش در ایجاد محوریت به عنوان یک قدرت منطقه‌ای است.

تبعات پایگاه‌های دریایی ایران

در بخش دیگر این گزارش با اشاره به عواقب تاسیس چنین پایگاه‌های نظامی از سوی ایران در سطح منطقه آمده است: اگر ایران موفق به ایجاد پایگاه‌های دریایی در سواحل سوریه و یمن شود، این امر تبعات دردسرسازی را به طور عمده برای اسرائیل، عربستان سعودی و آمریکا و حتی مصر و ترکیه دارد. البته هنوز مشخص نیست که حضور نظامی ایران در این زمینه به طور موقت و محدود است یا یک پایگاه دریایی دائمی را ایجاد می‌کند.

بر اساس این گزارش، بدترین سناریوی ممکن ساخت یک پایگاه دریایی دائمی در سوریه خواهد بود که متضمن حضور دریایی نظامی دائمی در دریای مدیترانه و نزدیکی به اسرائیل می‌شود. در عین حال این امر تهدید و بازدارندگی علیه اسرائیل خواهد بود.

از این گذشته، ایجاد پایگاه دریایی در سوریه باعث می‌شود ایران به طور مرتب تجهیزات نظامی و دیگر کمک‌های خود را به حزب‌الله بدون نیاز حمل زمینی یا حمل و نقل هوایی از طریق ترکیه، سوریه یا عراق داشته و این تاسیسات البته در خدمت نیازهای اطلاعاتی این کشور خواهد بود.

آبراه سوئز و خلیج عقبه تحت پایش ایران

همچنین ایجاد پایگاه دریایی ایران در یمن تهدید این کشور از جنوب بر عربستان سعودی را موجب شده و ایران را قادر می‌سازد تا تهدیدهایی را بر ورودی دریای سرخ برقرار کرده و از ظرفیت تاثیر بر تردد دریایی کشتی‌ها به سمت آبراه سوئز و خلیج عقبه در صورت مواجهه نظامی برخوردار باشد.

نویسنده در ادامه عنوان می‌کند: در این مرحله اسرائیل این فعل و انفعال‌ها را به خوبی رصد می‌نماید هرچند که شکل‌گیری این تاسیسات، زمان و نوع آن‌ها و میزان تهدیدها بر اسرائیل و دیگر کشورها مشخص نیست.

در خاتمه این مطلب نویسنده با تاکید بر لزوم مقابله اسرائیل با پایگاه‌های دریایی ایران و البته عواقب آن می‌نویسد: ایجاد پایگاه‌های دریایی نزدیک به اسرائیل امکان راحت‌تری را به تل آویو برای نابودی آن‌ها در صورت لزوم یا برای مثال در عمل تلافی جویانه برابر اقدام‌های تحریک کننده ایران می‌دهد.

البته هرگونه عملیات آشکار و پنهان علیه پایگاه دریایی ایران در سوریه منجر به پاسخگویی مستقیم ایران یا از طریق حزب الله خواهد شد.

منبع: irankhabar.ir

شرق در مطلبی نوشت؛

«حسین شریعتمداری» در خبرسازی، هم صاحب سبک است و هم صاحب‌نام. شهرتش به دو دلیل است؛ اول افشای پشت پرده‌ها و دوم هم به واسطه تحلیل‌های تند و گزنده‌اش علیه رقبای سیاسی‌اش به‌ویژه اصلاح‌طلبان.

کمتر چهره اصلاح‌طلب یا همسو با اصلاحات را می‌توان یافت که نامش به گزندگی و گاه کنایه، آماج انتقادات و کنایه‌های تحریریه کیهان قرار نگرفته باشد. ستون اخبار ویژه کیهان نقطه مشترک اصلاح‌طلبان در گلایه‌مندی و تکدر خاطر از حسین شریعتمداری و روزنامه کیهان است.

بهانه: مدیرمسئولی حسین شریعتمداری بر کیهان ٢٣ساله شد
دیروز حکم حسین شریعتمداری به عنوان مدیرمسئول و نماینده ولی‌فقیه در روزنامه کیهان ٢٣ساله شد. اول دی ماه سال ٧٢ بود که او به عنوان جایگزین محمد اصغری، مدیرمسئول کیهان شد. محمد اصغری به دلیل اختلاف ‌نظر با مهدی نصیر، سردبیر روزنامه، از سمتش استعفا کرد.

شناسنامه:صادره از دماوند
۶٩ساله است و متولد شهرستان دماوند. پدرش حاج شیخ سیف‌الله شریعتمداری، خطیب بود. اطلاعات رسمی زیادی درباره زندگی شخصی او در دست نیست. گفته می‌شود همسرش عصمت باروتی است که در دولت نهم معاون دانشجویی و فرهنگی وزیر بهداشت بود. درباره تعداد فرزندانش هم خبر دقیقی در دست نیست. در راهپیمایی روز قدس سال ٨٧ خبرهایی از پسرش ابوالفضل شریعتمداری منتشر شد. شفاف‌نیوز همان روز گزارش داد که رئیس دولت اصلاحات که برای راهپیمایی به میان مردم آمده بود، با واکنش تند گروهی روبه‌رو شد که رهبری آن را ابوالفضل شریعتمداری، فرزند حسین شریعتمداری برعهده داشت.

کارنامه:انتقاد بی‌ خط قرمز
شاید معاونت اجتماعی وزارت اطلاعات در سال ۶٨ تا ٧٢ در زمان وزارت علی فلاحیان اولین سمت رسمی او پس از انقلاب باشد. اما شهرت او در عالم خبر و رسانه که جهانی هم شده است، بیشتر به سکان‌داری‌اش در روزنامه کیهان بازمی‌گردد. آنچنان که ١۴ سال پس از انتصابش به عنوان مدیرمسئول کیهان- سال ٢٠٠۶ میلادی- روزنامه فایننشال‌تایمز او را به‌عنوان «تأثیرگذارترین تفسیرگر» ایرانی معرفی کرد.

اقدامات او اما محدود به کیهان نمی‌شود. سه سال بعد از حضورش در کیهان بود که گفته شد در تهیه مستند تلویزیونی «هویت» که در چندین قسمت روی آنتن صداوسیما رفت، همکاری داشت. در این برنامه عبدالحسین زرین‌کوب، هوشنگ گلشیری و بسیاری دیگر مورد انتقاد قرار گرفتند و همچنین در برخی قسمت‌ها اعترافات سعیدی سیرجانی، عزت‌الله سحابی، غلامحسین میرزاصالح و… به‌صورت سریالی پخش شد. سال ١٣٨٢ هاشمی‌رفسنجانی در مصاحبه‌ای با روزنامه «کیهان» درباره برنامه «هویت» گفت: «برنامه هویت را از تلویزیون دیدیم و اصلا خبر نداشتیم. شما از آقای شریعتمداری بپرسید که چه کسی به او گفته که آن برنامه را بسازد. تیپ فکری من این‌گونه نبوده و نیست».

در کنار شهرت او به‌خاطر یادداشت‌های روزنامه کیهان، شائبه بازجوبودن او بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها داشت؛ اولین‌بار فرهاد بهبهانی در کتاب «مهمانی حاج‌آقا» از شریعتمداری به عنوان بازجوی خود نام برد که در زندان «برادر حسین» نامیده می‌شده ‌است. در مناظرات انتخاباتی سال ٨٨ این بحث باز هم در صدر اخبار قرار گرفت. به‌دنبال مطرح‌شدن مجدد این شائبه، شریعتمداری در سرمقاله‌ای در سیزدهم اردیبهشت سال ٨٨ در روزنامه کیهان بازجوبودنش را تکذیب کرد و نوشت: «بنده هیچ‌گاه بازجو نبوده‌ام ولی بارها ابراز تأسف کرده و می‌کنم که چرا ثواب بازجوبودن در نظام جمهوری اسلامی ایران در نامه اعمال من ثبت نشده ‌است».

این ماجرا چنان خبرساز شد که حتی روزنامه نیویورک‌تایمز در مصاحبه‌ای که ٩ سال پیش با او انجام داد، از او در‌این‌باره پرسید و نوشت: «او در موارد خاصی که از او برای صحبت با زندانیان درخواست شده، همکاری کرده است و می‌گوید البته، این موضوع که من بازجو نبوده‌ام، به این معنی نیست که کار بازجویان را تأیید نمی‌کنم و متأسفم که موفق به چنین خدمتی نشده‌ام».

از دیگر مباحث خبرساز درباره شریعتمداری، می‌توان به ماجرای بیماری او اشاره کرد؛ هجدهم اسفند ماه سال ٨٨ بود که شریعتمداری در بیمارستان بستری شد. برخی سایت‌های خبری از ابتلای او به سرطان مری خبر دادند اما یک روز بعد از انتشار این اخبار شریعتمداری به فارس گفت: «پزشکان علت بیماری‌ام را ‌استراحت‌نکردن و فعالیت زیاد اعلام کرده بودند که به لطف خدا امروز از بیمارستان مرخص شدم… برای ضدانقلاب‌هایی که برای من آرزوی مرگ کرده بودند، باید بگویم زندگی و مرگ در دست خداست و خداوند است که تصمیم می‌گیرد چه کسی زنده بماند و چه کسی بمیرد…».

موضع روزنامه کیهان در زمان مدیریت شریعتمداری همواره بر مدار خاستگاه و اندیشه‌های جناح راست و نقد بی‌محابای رقبای سیاسی است؛ در همین راستا در زمان ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد، چه در دولت نهم و چه دولت دهم، با وجود همه انتقاداتی که اصولگرایان به احمدی‌نژاد و یارانش داشتند، کیهان همواره در دفاع از دولت می‌نوشت و اگر نقدی بود، به برخی یارانش نشانه می‌رفت و نه به رئیس دولت. کیهان در فردای انتخابات سوم تیر ٨۴ با تیتر «ملت کار را تمام کرد» به استقبال پیروزی محمد احمدی‌نژاد رفت.

حمایت از دولت اصولگرای احمدی‌نژاد البته برخلاف رویه‌ای بود که کیهان شریعتمداری در قبال دولت اصلاحات در پیش گرفته بود. حمایت کیهان از دولت نهم و دهم به مذاق محمود احمدی‌نژاد خوش آمد و جالب اینکه حسین شریعتمداری موفق شد به همراه محمدکاظم انبارلویی، سردبیر روزنامه رسالت، جایزه بهترین و منصف‌ترین منتقد دولت محمود احمدی‌نژاد را در مراسم اختتامیه نمایشگاه مطبوعات از آن خود کند.

کیهان اما در انتخابات یازدهم ریاست‌جمهوری حامی اصلی اصولگرایان در مقابل کاندیدای اعتدال‌گرایان، حسن روحانی، بود.

شریعتمداری پیش از برگزاری یازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در سرمقاله‌های کیهان خواستار وحدت نامزدهای اصولگرا بر سر یک گزینه برای شکست حسن روحانی شد که اصلاح‌طلبان برای حمایت از او متحد شده بودند. فردای روز انتخابات اما رویه‌اش مقابل حسن روحانی تغییر کرد و ادعا کرد رأی به حسن روحانی گرایش‌های سیاسی اصولگرایانه دارد؛ در همین راستا هم اول تیرماه سال ٩٢ در سرمقاله کیهان نوشت: «…گفتمان اصولگرایی پیروز شده است. … مدعیان اصلاحات شکست سختی را متحمل شده‌اند. اصلاح‌طلبان این شکست را از قبل پیش‌بینی می‌کردند و به همین علت نامزد اختصاصی خود را برای پیشگیری از وزن‌کشی در انتخابات، مجبور به کناره‌گیری کردند». یک سال بعد از روی‌کارآمدن دولت روحانی، شریعتمداری در سال ۱۳۹۳ نشان جهادگر عرصه فرهنگ و هنر را دریافت کرد.

این نگاه او اما خیلی پایدار نبود و انتقادات او از روحانی با مطرح‌شدن اسامی کابینه پیشنهادی‌اش و دیده‌شدن نام چهره‌های نزدیک به اصلاحات در آن بازهم به روال قبل از انتخابات برگشت. انتقاد‌های او که بعضا مجلس را هم نشان می‌گرفت، باعث موضع‌گیری برخی نمایندگان مانند علی مطهری، غلامرضا تاجگردون و عوض حیدرپور علیه مواضع روزنامه کیهان در صحن علنی بهارستان شد.

حضور شریعتمداری در عالم فرهنگ و رسانه به روزنامه کیهان محدود نمی‌شود؛ او نخستین کتاب خودش با نام «متهم ردیف اول» را که مجموعه خاطراتش از دوران دادگاه در زمان حکومت پهلوی بوده‌ است، در اردیبهشت ۱۳۹۲ و در بیست‌و‌هفتمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران رونمایی کرد.

مواضع:

* دعوت از اینجانب برای بحث و گفت‌وگو با زندانیان گروهکی از جانب حجت‌الاسلام مجید انصاری صورت گرفته بود… آن هنگام را اینجانب جزء پربرکت‌ترین ایام عمر خود می‌دانم که بر اثر آن تعداد قابل‌توجهی از عناصر گروهکی بریده از انقلاب و مردم به آغوش انقلاب و ملت بازگشتند./ روزنامه کیهان، دی ٧٨.

*آیا نمی‌بینید که وطن‌فروشان فتنه آمریکایی- اسرائیلی ۱۳۸۸ در باشگاه مدعیان اصلاحات کباده می‌کشند و نامزد آنها به حضور و حمایت این عده که در فتنه ۸۸ آشکارا نقش ستون پنجم دشمن را بر عهده داشتند و از جرج سوروس صهیونیست، تیموتی اش، مایکل لدین و… دستورالعمل می‌گرفتند، افتخار هم می‌کند؟!/ روزنامه کیهان، خرداد٩٢

*بر اساس مدارکی که وی در اختیار دارد، ایده اولیه اجرای تحریم‌ها علیه ایران را سران فتنه به آمریکا پیشنهاد داده‌اند/ روزنامه کیهان، آذر ٩٣.

*کلاه ‌گشاد توافق ژنو را در پوشش بیانیه مطبوعاتی بر سر فعالیت هسته‌ای کشورمان گذاشت./ روزنامه کیهان، فروردین ٩۴.

* به هر اصلاح‌طلب و مدیر دولتی که مایل باشد وکالت محضری می‌دهم تمام مبلغ فیش حقوقی‌ام را برای خود دریافت کند./ خبرگزاری فارس، تیر ٩۵.

منبع: alef.ir

«دور هم جمع شدند، سوژه بحث بحران روسیه بود اما ایالات متحده بیرون در ماند.»
«سفیر روسیه در ترکیه ترور شد، امریکا بیرون در سرمای کریسمس ماند.»
«امریکا می‌گوید غیبتش در نشست مسکو مهم نیست. آیا واقعا مهم نبود؟»
«ایران، روسیه و ترکیه خود را به اصلی‌ترین بازیگران تاثیرگذار در بحران سوریه بدل کردند.»
«روسیه، ایران و ترکیه در بهترین شرایط برای مذاکره درباره سوریه هستند.»
تیترهایی برای نشست روز سه‌شنبه ۳۰ آذرماه در مسکو. محمد جواد ظریف از ایران، سرگئی لاوروف از روسیه و مولود چاووش اوغلو از ترکیه تنها چندساعت در مسکو با هم به رایزنی درباره حلب در سطح اولیه و سوریه در سطح ثانویه پرداختند اما رسانه‌های جهان ساعت‌ها به تحلیل این نشست، تاثیر آن بر معادلات آتی منطقه‌ای، معنای آن برای نقش روسیه در منطقه و به تبع آن نقش امریکا در خاورمیانه پرداختند.

درست در ساعت‌های نفسگیر سیاسی که همگان منتظر بودند خروجی نشست فوری ولادیمیر پوتین با وزیر امور خارجه‌اش پس از ترور سفیر روسیه در ترکیه، تعطیلی سفارتخانه این کشور در آنکارا، تخلیه سفارتخانه و قطع رابطه دیپلماتیک باشد و درست در لحظه‌هایی که مولود چاووش اوغلو بی‌خبر از همه جا پا بر خاک روسیه گذاشته بود، روس‌ها تازه‌ترین تهدید را به طلایی‌ترین فرصت بدل کردند. غایبان نشست مسکو منتظر به تاخیرافتادن آن بودند که خبر رسید سه بازیگر تاثیرگذار در بحران سوریه با عزمی راسخ‌تر دور هم جمع خواهند شد تا با تروریست‌هایی که در نیس فرانسه، برلین آلمان و استانبول ترکیه شهروندان غیرنظامی را هدف قرار می‌دهند و در آنکارا در روز روشن اسلحه خود را به طرفه‌العینی بر دیپلمات روس می‌کشند مبارزه کنند. ناگفته پیدا بود که نشست‌های دو و چندجانبه در مسکو در سایه سنگین ترور آقای سفیر صورت گرفت اما پیشانی گره خورده لاوروف، خجالت عیان در سیمای چاووش اوغلو و عزم پنهان در صدای محمد جواد ظریف و بیانیه‌ای چندبندی محصول نخستین نشست گروه بود که می‌خواهند به بحران در سوریه پایان بدهند. پایان نشست برابر بود با انتشار تحلیل‌های رنگارنگ.

هرچند مفاد بیانیه و بندهای موجود کلیت‌هایی را که پیش از این نیز به نوعی در رفتار سه بازیگر مشهود بود منعکس می‌کرد اما به هرحال پیام این نشست این بود که بحرانی ۵ سال و نیمه اکنون سه بازیگر اصلی دارد که دست در دست هم می‌خواهند از اختلاف‌های دولت با جریان معارضه قابل مذاکره بکاهند.

نه جان کری دعوت بود، نه استفان دی‌میستورا
دیوید سنگر از خبرنگاران مشهور نیویورک‌تایمز پس از نشست روز سه‌شنبه در مسکو در خصوص آن نوشت: تا زمانی که دونالد ترامپ در کاخ سفید حاضر و سوگند ریاست‌جمهوری را به دست آورد احتمالا برقراری تشکیل منطقه امن در سوریه بی‌معنا خواهد شد، اگر تخلیه حلب کامل شده باشد و مذاکرات سیاسی هم در مسیر خوب و امیدوار‌کننده‌ای پیش برود. یک سال پس از روزهایی که روسیه حملات هوایی مستقیم خود در روسیه را آغاز کرد، روسیه به دنبال راهی برای پایان دادن به جنگ می‌گردد. تحلیلگران می‌گویند که روسیه به دنبال تشکیل دولت انتقالی است و در این اتفاق فرصت پایان دادن به جنگ را به گونه‌ای می‌بیند که هم برای بشار اسد، رییس‌جمهور سوریه مفید باشد و هم تامین‌کننده منافع روسیه در منطقه باشد.

آندرو تبلر از کارشناسان موسسه خاورمیانه نزدیک در این باره به نیویورک تایمز می‌گوید: روسیه به این درک در مساله سوریه رسیده که در این پرونده کسی چیزی را به شما تعارف نمی‌کند پس هر بازیگری باید تامین‌کننده منافع خود باشد. زمانی که امریکا با سرعت بیشتری نسبت به توفیق‌های طرف مقابل در حال باختن قافیه است، فضا برای مانور سایرین باز می‌شود. زمانی که ترک‌ها، ایرانی‌ها و روس‌ها بر سر یک کلیت با هم به توافق می‌رسند و این توافق در اتاق مذاکره‌ای به دست می‌آید که امریکا غایب آن است، باید گفت که مشکلی برای امریکا رخ داده است. مقام‌های روس در چندهفته اخیر اندک تلاشی هم نکردند تا نارضایتی خود را از مذاکره با امریکا در این خصوص بروز دهند. هفته گذشته سرگئی لاوروف، به صراحت اعلام کرد که کار با ترکیه برای تخلیه حلب مفیدتر و کارآمدتر از کار بی‌فایده با امریکا بوده است. جان کربی، سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا در واکنش به نشست مسکو اعلام کرد که جان کری با وزرای امور خارجه ترکیه و روسیه صحبت کرده است و فکر نمی‌کند که این تلاش‌ها به جایی برسد.

کربی در این خصوص گفت: اگر این مذاکرات منجر به ایجاد فضای آرامی در سوریه شود که در سایه آن گفت‌وگوهای سیاسی ادامه پیدا کند، می‌توان آن را مثبت خواند. اما ما وعده‌های بسیاری را شاهد بوده‌ایم دال بر اینکه برخی از طرف‌ها از نفوذ خود بر بشار اسد برای توقف خشونت‌ها استفاده خواهند کرد؛ اتفاقی که هرگز رخ نداد.

نیویورک‌تایمز در ادامه نوشته است: در حالی که نیروهای سوری و متحدان آنها توانستند حلب را از دست شبه نظامیان بیرون بیاورند، روسیه طرح مذاکرات جدیدی را میان دولت و مخالفان سوری در قزاقستان داده است که می‌تواند جایگزین مذاکرات سازمان ملل در ژنو شود. از سوی دیگر روسیه و ترکیه برای نخستین‌بار در داستان حلب با هم مستقیم و بدون واسطه کار کردند.

عامل دیگری هم در شکل‌گیری نگاه‌های متفاوت بازیگران نسبت به سوریه دخیل است که نیویورک تایمز به نقل از یک تحلیلگر عضو شورای آتلانتیک از دونالد ترامپ به عنوان آن عامل نام می‌برد. وی در این باره می‌گوید: یکی از نخستین نشانه‌های سیاست ترامپ در قبال سوریه این بود که می‌خواهد دست از حمایت از اپوزیسیون در سوریه بردارد و توان خود را بر مبارزه با داعش متمرکز کند. ترامپ سیاست مشخصی در خصوص سوریه را اعلام نکرده است اما پیشنهاد داده که با روسیه برای مبارزه با داعش همراه خواهد شد.

نشانه‌های نزدیکی روسیه و ترکیه دیگر برهمه هویدا شده و این در حالی است که سفیر روسیه در ترکیه اخیرا ترور شده است. وزرای امور خارجه ایران، روسیه و ترکیه پس از دیدار سه جانبه از بیانیه مشترک سه کشور رونمایی کردند. این بیانیه در حالی تهیه و قرائت شد که نه نماینده امریکا در این نشست حضور داشت و نه حتی استفان دی میستورا، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در امور سوریه که دیروز اعلام کرد گفت‌وگوهای صلح جدید در هشتم فوریه در ژنو برگزار خواهد شد. نیویورک تایمز در ادامه می‌نویسد: ما در حال کرنش ترکیه به سمت روسیه هستیم. این نقطه پایانی بر سیاست ترکیه برای رفتن بشار اسد است.

حضور ایران نیز بسیار مهم بود. درست است که روسیه و ترکیه اصلی‌ترین نیروهای درگیر در تخلیه حلب بودند اما گفته می‌شود که نیروهای شیعه مورد حمایت ایران نیز در این عملیات دخالت داشته‌اند. برخی از منابع نیز می‌گویند که روند تخلیه زمانی با وقفه روبه‌رو شد و دلیل آن هم اصرار ایران برای قراردادن نام دو روستای شیعه‌نشین در حصر در نزدیکی ادلب در توافق دولت با شبه‌نظامیان بوده است. یک تحلیلگر مسائل سوریه در گروه بین‌المللی بحران در این باره به نیویورک‌تایمز می‌گوید: در خلأ فعالیت امریکا، همه‌چیز میان ترکیه و روسیه خواهد بود و البته ایران نیز از نفوذی بر این دو برخوردار است.

آغاز فصلی جذاب در رابطه روسیه – ترکیه
ترور سفیر روسیه در ترکیه به جای آنکه جرقه‌های جنگ جهانی سوم را بزند به آغاز فصل جذابی از رابطه، همکاری و رفاقت میان ترکیه و روسیه منتهی شد و امریکا پشت در ماند. مسکو، روز سه‌شنبه میزبان وزرای امور خارجه ایران و ترکیه بود. در این نشست در خصوص آینده سوریه تصمیم‌گیری شد. مرحله نخست این همکاری‌ها، تخلیه حلب را شامل خواهد شد.

نیویورک پست در این باره می‌نویسد: تمام کسانی که شاهد نشست سه کشور در مسکو بوده‌اند احتمالا چندین بار با دست چشم‌های خود را مالیده‌اند تا ببینند که آیا آنچه می‌بینند واقعیت دارد؟ آیا این وزرای امور خارجه روسیه و ترکیه هستند که پس از ترور رفیق صمیمی ولادیمیر پوتین در آنکارا با هم دست دوستی داده‌اند؟ مردی که با استفاده از هویت نیروی امنیتی ترک وارد جلسه شده بود و پشت سر سفیر ایستاد و فریاد کشید‌الله اکبر، حلب را فراموش نکنید، سفیر روسیه در ترکیه را ترور کرد و باز هم ترکیه و روسیه در این اتفاق وجه مشترکی یافتند تا امریکا را از جلسه سه‌جانبه در خصوص سوریه محروم کنند.

حتی ترکیه پارا از این مساله هم فراتر نهاده و فتح‌الله گولن، روحانی ترک در تبعید در پنسیلوانیا را پشت پرده این ترور معرفی کرده بود تا به گونه‌ای پای امریکا را هم در این مساله باز کند. در مسکو، ولادیمیر پوتین به صراحت اعلام می‌کند که این ترور برای تخریب رابطه روسیه و ترکیه طراحی شده بود. اما تخریب‌کنندگان چه کسانی هستند آقای پوتین؟ پاسخ مشخص است: غرب. گفته می‌شود که ایران، روسیه و ترکیه در حال تلاش برای ترسیم نقشه راه سوریه در روزهای پس از جنجال‌ها در خصوص حلب هستند. نقشه‌ای که در آن نه از ناتو و کشورهای اروپایی خبری است و نه از اعضای شورای همکاری خلیج فارس. حرکت ترکیه به سمت پوتین، مرد قوی این روزهای منطقه که از مدت‌ها پیش آغاز شده بود بدون تاثیرپذیری از اتفاق ترور سفیر همچنان ادامه دارد.

نویسنده این مطلب درباره دو راهی پیش روی اردوغان می‌نویسد: رییس‌جمهور ترکیه از یک سو می‌خواهد رابطه با روسیه را ترمیم کند و از سوی دیگر هم به دنبال راضی کردن اسلامگراهایی است که به او تأسی می‌کنند. اگر بتواند بحران در سوریه را با نزدیکی به روسیه حل کند در حقیقت به هر دو هدف خود رسیده است. اگر پوتین بتواند با کمک ترکیه روند خارج کردن شهروندان غیرنظامی و همچنین شبه‌نظامیان از حلب را تکمیل کند همه او را به عنوان ناجی حلب خواهند شناخت و از سوی دیگر شاید روسیه چشمان خود را بر فعالیت‌های ترکیه علیه کردها در شمال سوریه ببندد.

از سوی دیگر در حالی که حزب حاکم در چندهفته اخیر، حرکت‌های ضدایرانی را پیش برده است اما ترکیه در پشت پرده گفت‌وگوهای نه چندان محرمانه اقتصادی را در حوزه انرژی و تجارت با ایران پیش می‌برد. در این میانه نقش امریکا چیست؟ در حالی که بازیگران منطقه‌ای بر اختلاف‌ها در سوریه برای تامین منافع منطقه‌ای خود کنار آمده‌اند، امریکا هم در سازمان ملل در حال سر و صدا و هیاهو است. در این میان باید توجه داشت که اتحادهای جدید ترکیه عملا اتحادهای پیشین و سنتی این کشور را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد. هرچه که اردوغان به روسیه و ایران نزدیک‌تر شود از ناتو بیشتر فاصله می‌گیرد. ترکیه دومین ارتش بزرگ در ناتو را در اختیار دارد و حضور وی در قلب خاورمیانه آن هم در چنین روزهای بحرانی برای این نهاد امنیتی اروپایی بسیار مهم است.

انزوای امریکا
واشنگتن تلاش می‌کند نبود خود در مذاکرات مسکو را کم اهمیت جلوه دهد اما باید اعتراف کرد که این نتیجه سیاستی است که باراک اوباما در ۵ سال گذشته در سوریه اتخاذ کرده بود. این خطوط تحلیل رویترز از نشست روز سه شنبه در مسکو است. نویسندگان این مطلب در ادامه نوشته‌اند: زمانی که باراک اوباما تصمیم گرفت تنها حمایت‌های محدودی را از شبه‌نظامیان میانه رو در سوریه انجام دهد نتیجه آن باقی ماندن قدرت تاثیرگذاری اندک واشنگتن بر معادلات سوریه خواهد بود.

در حالی که واشنگتن همواره هم در پرونده سوریه و هم در سایر پرونده‌های منطقه‌ای همواره بازیگر اصلی بوده است اما اکنون باید در حاشیه بایستد و شاهد تحولات آتی در حلب و بعد از آن هم در کل سوریه باشد. دنیس راس از تحلیلگران موسسه خاورنزدیک در واشنگتن در این‌باره می‌گوید: امریکا خود را به مهره‌ای بی‌ربط در معادلات سوریه بدل کرد. روسیه و ایران به این نتیجه رسیده‌اند که فعالیت‌های آنها در سوریه با هیچ عکس‌العملی و هزینه‌ای از سوی ما روبه‌رو نخواهد شد پس عملا قدرت را در دست گرفته‌اند.

روسیه به راحتی توازن قوا در سوریه را به نفع خود تغییر داد.

در نشست روز سه‌شنبه روسیه، ایران و ترکیه اعلام کردند که آماده‌اند تا طرح صلح در سوریه را پیش ببرند و همزمان هم بیانیه‌ای صادر کردند که اولویت‌ها و اصولی را که باید از این پس درباره سوریه اجرایی شود، تعیین کرده بودند. با این‌همه باید گفت که خروجی مهم این نشست نه بیانیه سوریه که نزدیکی هرچه بیشتر مسکو به ایران و ترکیه بود. این رفتارها نشان می‌دهد که روسیه به دنبال افزایش نفوذ خود در منطقه خاورمیانه است و از سوی دیگر گویای خستگی روسیه از سر و کله زدن با دولت اوباما در خصوص سوریه است.

برخی از مقام‌های امریکایی می‌گویند که غیبت امریکا در نشست مسکو در حقیقت ترفند روسیه برای به نمایش گذاشتن این مساله است که این روسیه است که صحنه گردان پرونده سوریه است و نه امریکا. یک مقام امریکایی در این خصوص به رویترز می‌گوید: ما خودمان را در شرایطی قرار دادیم که روسیه با همه همکاری کند جز ما و برای منزوی کردن ما با هرکسی در سوریه همراه شود. ما اجازه دادیم که اختلاف‌های‌مان با ترکیه بر سر مساله کردی در شمال سوریه خلئی را ایجاد و به روس‌ها در این فضا فرصت مانور بدهد.

ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه نیز هفته گذشته به صراحت اعلام کرد که او و اردوغان تلاش می‌کنند مذاکرات صلح جدیدی را بدون امریکا و حتی سازمان ملل در خصوص سوریه کلید بزنند.

نقش عربستان کمرنگ‌تر می‌شود
ترکیه، روسیه و ایران خود را به عنوان اصلی‌ترین مهره‌های حاضر در پرونده سوریه به جهان معرفی کردند. آسوشیتدپرس با انتخاب این تیتر نوشت: نشست همزمان وزرای امور خارجه و وزرای دفاع سه کشوری که پیش از این در مساله سوریه در دو طرف متفاوت ایستاده بودند، نشان می‌دهد که اکنون هرکدام از بازیگران در رسیدن به توافق منفعتی می‌بینند. سه وزیر امور خارجه در این نشست بر تمام اختلاف‌های ۵ سال و نیم اخیر فایق آمدند و لاوروف هم به صراحت اعلام کرد که وقت آن فرا رسیده است تا همه دست از حمایت و تامین تروریست‌ها بردارند. البته چاووش اوغلو نیز پاسخ این سخنان را داد و تاکید کرد که این مساله باید حزب‌الله لبنان را هم شامل شود. ظریف هم با لبخند گفت: شورای امنیت سازمان ملل گروه‌های داعش و فتح الشام را تروریستی می‌داند اما نظرات در خصوص سایر گروه‌ها متضاد و متفاوت است.

به نظر می‌رسد که بر اساس توافق اولیه سه کشور با دو دیدگاه متفاوت در خصوص سوریه، ترکیه می‌تواند به تحرکات خود در مرز خود با سوریه ادامه دهد اما دست از حمایت از مخالفان بشار بردارد. سرگئی فوکین از تحلیلگران نظامی در این خصوص می‌گوید: این دیدار سه جانبه، گام مهمی برای حل و فصل مساله سوریه است. روسیه، ایران و ترکیه نقش بسیار مهمی دارند و این در حالی است که نقش کشورهایی مانند عربستان سعودی کمرنگ‌تر خواهد شد.

حذف هیچ بازیگری از پرونده سوریه ممکن نیست
جان لیمبرت، دیپلمات سابق امریکایی در گفت‌وگو با آر تی در پاسخ به این سوال که آیا ترور سفیر روسیه در ترکیه می‌تواند بر پروسه صلح در سوریه تاثیر بگذارد، می‌گوید: من نمی‌توانم به قطع از چنین تاثیرگذاری سخن بگویم اما این اتفاق بر نیاز‌ها برای پایان دادن به خشونت در سوریه و پایان دادن به آلام مردم این کشور تاثیرگذار خواهد بود.

این دیپلمات امریکایی در پاسخ به این سوال که آیا به نتیجه نشست سه جانبه ایران، روسیه و ترکیه امیدوار است نیز می‌گوید: باید از هرتلاشی که برای پایان دادن به رنج مردم سوریه صورت می‌گیرد و می‌تواند امنیت را برای آنها به ارمغان آورد، حمایت شود. با این‌همه باید توجه داشت که ایران و روسیه در این سال‌ها از بشار اسد حمایت کرده‌اند و ترکیه هم در سوریه نگران مساله کردی بوده و با آن بازی کرده است در چنین شرایطی باید گفت که هرکدام از آنها منافع و اهداف خود را دنبال می‌کنند. آیا این نشست و توافق می‌تواند منجر به تحول ملموسی شود؟ باید منتظر ماند و دید.

لیمبرت در پاسخ به این سوال که آیا غرب با توجه به اینکه غایب این نشست بوده با این فرمول کنار می‌آید یا خیر، می‌گوید: مشکل اینجاست که هرفرمولی که به دنبال پایان دادن به بحران در سوریه باشد و یک یا چند بازیگر اصلی را دور از صحنه مذاکره نگه دارد، جواب نخواهد داد. چه این بازیگران محروم شده ایران و روسیه باشند و چه عربستان یا اردن.
منبع: اعتماد

منبع: alef.ir

یک مقام مسئول در وزارت آموزش و پروش ترکیه اعلام کرد مقامات این کشور نزدیک به دو هزارنفر از معلمان و کارمندان بخش آموزش و پرورش را در ارتباط با کودتای نافرجام اخیر از کار معلق کرده اند.

العالم: انفصال خدمت این معلمان در چارچوب عملیات در حال گسترش پاکسازی بعد از کودتای نافرجام ماه ژوئیه در ترکیه صورت می گیرد.

همچنین بیش از ۱۲۵ هزار نیروی پلیس ، ارتش و کارمند دستگاه قضایی و بخش های اداری دولتی و نظام آموزشی ترکیه مشمول انفصال از خدمت شده و حدود ۴۰ هزار نفر دیگر به اتهام دست داشتن در تلاش  برای کودتای اخیر بازداشت شده اند.

دست کم ۲۴۰ نفر در این کودتا جان خود را از دست دادند.

این مسئول ترکیه ای روز چهارشنبه به خبرگزاری رویترز گفت: « ۱۹۸۰ معلم مشمول انفصال از خدمت شده اند و در نوبت تحقیق و بازجویی قرار دارند».

منبع: alef.ir

در حالی که دبیرکل سازمان ملل از مسکو و واشنگتن خواسته باوجود اختلافات به همکاری درباره بحران سوریه ادامه دهند، بیانیه مشترک وزیران خارجه روسیه، ایران و ترکیه درباره سوریه مورد استقبال سازمان ملل و امریکا قرار گرفته است.

 این بیانیه مشترک که روز سه‌شنبه در مسکو صادر شد بر همکاری طرفین در زمینه انتقال غیرنظامیان از حلب و همچنین  آغاز فرآیند سیاسی برای حل بحران تأکید کرده است. به گزارش ایسنا، استفان دی میستورا، فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه این بیانیه را برای ترغیب دمشق و مخالفان به ازسرگیری مذاکرات در هشتم فوریه در ژنو سودمند دانست.

از سوی دیگر، جان کربی، سخنگوی وزارت خارجه امریکا نیز در یک کنفرانس خبری گفت: در صورتی که رایزنی‌های آنها در مسکو بتواند موجب حصول نتایج واقعی و ملموس شود، آن را کاملاً مثبت می‌دانیم و اگر در راستای بهبود اوضاع مردم سوریه و ثبات منطقه باشد از آن استقبال می‌کنیم.

کربی همچنین  حضور نداشتن در نشست مسکو را به معنای کنار گذاشتن امریکا از روند تصمیم‌گیری‌ها در سوریه ندانست و اعلام کرد، این نشست سه جانبه تلاشی برای رسیدن به صلح پایدار در سوریه است. با وجود استقبال سازمان ملل و امریکا از توافق قدرت‌های منطقه‌ای در سوریه، خبرگزاری رویترز روز سه‌شنبه از حلب گزارش داد، ارتش سوریه از طریق بلندگو به آخرین گروه شورشیان که در شرق حلب باقی مانده‌اند هشدار داده است، هر چه زودتر حلب را ترک کنند.

این در حالی است که پیش‌تر منابع میدانی اعلام کرده بودند، روز چهارشنبه آخرین گروه از افراد مسلح شرق حلب را ترک می‌کنند. اما روز گذشته خبرگزاری دولتی سوریه (سانا) به نقل از منابع مطلع گزارش داد، این روند به دلیل اختلاف داخلی میان تروریست‌ها و منع آنها برای ورود اتوبوس‌ها برای انتقال یکسری از خانواده‌های کفریا و فوعه به شهر حلب به تعویق افتاده است.

همزمان کمیته صلیب سرخ روز گذشته اعلام کرد که دستکم ۲۵ هزار غیرنظامی از شرق حلب خارج شده‌اند این در حالی است که ترکیه اعلام کرده که تاکنون دستکم ۳۷ هزار نفر از حلب خارج شده‌اند. برخی منابع مخالفان سوری نیز گفته‌اند در روزهای اخیر ۴۰ هزار نفر از حلب خارج شده‌اند. در خبری دیگر بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با سوء‌استفاده از این وضعیت و با هدف بهبود وجهه اسرائیل در عرصه جهانی اعلام کرد، اسرائیل امکان انتقال مجروحان سوری از حلب به بیمارستان‌های اسرائیلی را بررسی می‌کند.

در همین حال ستاد کل ارتش ترکیه اعلام کرد در صد و بیستمین روز عملیات این ارتش در سوریه موسوم به «سپر فرات» نظامیان این کشور و گروه‌های شورشی مورد حمایت آنان کنترل مسیر بین الباب و حلب را به طور کامل در دست گرفتند. به گزارش خبرگزاری آناتولی، در این بیانیه همچنین  اعلام شده که جنگنده‌های ارتش ترکیه ۴۸ موضع متعلق به گروه تروریستی داعش در منطقه الباب را منهدم کرده‌اند.
منبع: روزنامه ایران

منبع: alef.ir

روزنامه کیهان در مطلبی ذر ستون اخبار ویژه خود اورده است:

صورت مسئله در تحریم‌های ۱۰ ساله‌ای که آمریکا علیه ایران تصویب کرد روشن است و نامه ظریف به موگرینی نمی‌تواند پاسخی به این نقض برجام باشد.

داریوش سجادی همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب با انتقاد از بی‌عملی وزارت خارجه درباره نقض برجام نوشت: نامه ظریف به فدریکا موگرینی و درخواست از وی به منظور تشکیل کمیسیون مشترک برای رسیدگی به بدعهدی اخیر آمریکا در تمدید تحریم‌های ۱۰ ساله ایران ‌(ISA) تلاشی است عبث که قطعا به اتفاق خاصی منجر نخواهد شد.

متاسفانه دیپلماسی آقای ظریف، ذهنی و انتزاعی و فاقد ضمانت اجراست صورت قضیه در ماجرای تمدید ISA توسط آمریکا بسیار روشن است و آن را نباید در چشم‌انداز برجام فهم و تعقیب کرد.

آقای ظریف! آنچه را که در دانشکده خوانده‌اید فراموش کنید. واقعیت دنیای سیاست متفاوت با ذهنیات و حفظیات تدریس شده در دانشکده‌های علوم سیاسی است و برخلاف تصور جنابعالی در نظام بین‌الملل، قبل از «مسئولیت» این «قدرت» است که حرف اول را می‌زند.

همین ذهنی‌گرایی ساده‌اندیشانه آقای ظریف است که او را وامی‌دارد تا در «اجلاس امنیتی تهران» بفرمایند: «مجموعه شرایط و دلایل را اگر کنار هم بگذاریم به این نتیجه می‌رسیم که قدرت هژمون و دوران هژمونی سر آمده است و دیگر نمی‌توان از قدرت هژمون سخن گفت»!

کاش «دکتر» لااقل تأسی به همان «هنری کیسینجری» می‌کرد که کتاب‌اش را با پشت‌نویس «تقدیم به دشمن قابل احترامم» به ظریف هدیه داد و مردرندانه با همان یک جمله «دکتر» را فریفت تا خود و سیاستمداران هم‌کلاس و هم‌سنت با خود در کلاس دیپلماسی قدرت‌محور آمریکایی کماکان و زیرکانه به همان دیپلماسی قدرت‌محور متعهد باقی بمانند و مشق سیاست کنند!

آقای دکتر ظریف کیسینجر همین هفته گذشته در مصاحبه با جفری گلدبرگ گفت «استفاده از قوای نظامی بخشی از فرآیند دیپلماسی است. دیپلماسی و قدرت دو کنش مجزا نیستند؛ آن‌ها با یکدیگر پیوند خورده‌اند… این نکته به سه مولفه وابسته است: در اختیار داشتن قدرت کافی و مرتبط، اراده تاکتیکی برای به کارگیری آن و یک دکترین استراتژیک که به یک قدرت اجتماعی با ارزش‌هایش نظم می‌بخشد».

آقای «دکتر» چنین صراحتی از جانب کیسینجر یعنی حضرتعالی و مشابه شما، تا اطلاع ‌ثانوی از جانب کدخدا سر کار گذاشته شده‌اید!

منبع: alef.ir

به گزارش ایران خبر، مرد ۳۸ ساله نیویورکی پس از دستگیری به جرم قتل عمد در دادگاه دلیلی مضحک را در دفاع از خود عنوان کرد. او ادعا می کند که مرد اول آمریکا، دونالد ترامپ را کشته است. فرد مقتول راننده یک کامیون بود که در حین رانندگی توسط گلوله های جاستین بارکلی به قتل رسید.
 
راننده بدشانس ۵۲ ساله بوده و چهره اش تفاوت زیادی با ترامپ ۷۰ ساله دارد، اما قاتل وی همچنان با پافشاری و افتخار اصرار دارد که او به سمت دونالد ترامپ شلیک کرده و نه یک راننده ساده. حالا دادگاه این مرد را برای انجام معاینات پزشکی به بیمارستان منتقل و معتقد است که جنون او با این آزمایشات به راحتی اثبات خواهد شد.



 

منبع: irankhabar.ir