بایگانی دسته ی : سیاسی

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی گفت: مشکلات اقتصادی و معیشتی و برخی ناهمواری‌ها برای اقشار آسیب پذیر روز به روز در حال اضافه شدن است، رکود و بیکاری و گرانی و مشکلات معیشتی و کاهش نرخ پول ملی را نیز اضافه کنید که همه مردم را محاصره کرده است.

آیت الله سیداحمد علم الهدی ظهر امروز در خطبه‌های نماز جمعه مشهد مقدس در جوار بارگاه منور رضوی اظهار داشت: محور زندگی انسان بندگی خداوند است و همین عبودیت زندگی انسان را از سایر موجودات جدا می‌کند، زندگانی ما گاهی با بندگی خدا تعارض پیدا می‌کند، اما در هر دوره از زندگی این تعارض به شکل خاصی است.

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی بیان کرد: یک جوان در جوانی‌اش باید به جنگ خواسته‌های خود برود و از عبودیت خداوند برای خود یک فیلتر بسازد و خواسته‌های شهوانی را از این فیلتر بگذراند و آنچه باب میل خداوند است را اجرا کند و آنچه را که با عبودیت خداوند سازگار نیست کنار بگذارد.

آیت الله علم الهدی ادامه داد: خیلی از ریزش‌های انقلاب هم در دوره میانسالی افراد می‌بینیم، جوان در دوران هشت سال دفاع مقدس، دلخواه‌های خود را کنار می‌گذارد و در شب عملیات در زیر باران آتش پیش می‌رفت اما همان جوان اکنون به دوره میانسالی رسیده و دست به کارهایی می‌زند و در عرصه‌هایی از اشتغال و اقتصاد وارد می‌شود که با آن آتش بار شب عملیات اصلاً سازگار نیست و این بخاطر این است که در دوره میانسالی تعارض با بندگی و عبودیت پروردگار در عرصه تامین نیازهای زندگی است.

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی ادامه داد: وضعیت امروز جامعه ما در این نظام اسلامی بی شباهت به یک مثال قدیمی نیست، امروز ما در شرایطی هستیم که آزادی شهر حلب و فداکاری رزمندگان ما و تفوق فرماندهی عزیزان ما بر تمام کارشناسان نظامی ناتو ثابت شده و ایران به عنوان یک قدرت برتر در منطقه و شناخت جریان نظامی در دنیا می‌شناسند.

آیت الله علم الهدی ادامه داد: از سویی لشگر و ارتش سوریه و رزمندگان سوری با مستشاری نظامی عزیزان ما در سپاه پیروز شدند و در طرف مقابل که جریان تروریسم تکفیری بود و آن جریان مستشار نظامی‌اش، بزرگترین کارشناسان نظامی ناتو و غرب بودند، انبارهای مفصلی از تجهیزات و سلاح‌های آلمان و فرانسه و انگلیس و آمریکا در حلب کشف شده است.

وی با اشاره به اینکه کارشناسان نظامی ناتو تروریست‌ها را هدایت می‌کردند بیان کرد: این طرف سپاه پاسداران ایران رزمندگان سوری را راهنمایی می‌کرد و ثابت شد که عزیزان کارشناس نظامی ما به مراتب بالاتر از کارشناسی کارشناسان ناتو هستند.

خطیب جمعه مشهد مقدس افزود: اصلاً مسئله حلب یک مسئله مربوط به سوریه نیست و مسئله مربوط به جهان اسلام است و دنیا را تکان داده و قدرت‌های نظامی دنیا به خود لرزیدند، تازه هنوز به عمق توانمندی نیروهای نظامی ما پی نبرده‌اند.

وی با اشاره به اینکه کسی هنوز قدرت سپاه را نشناخته است تاکید کرد: فرماندهی معظم کل قوا که مقام معظم رهبری است در ۲۸ سال اخیر توان و قدرت نظامی ما را ۲۸ برابر افزوده است؛ آمریکا قصد تجزیه عراق و سوریه را داشت و می‌خواست اسرائیل دوم بسازد و حاکمیت آن را به دست کسانی بدهد که به مراتب سنگدل‌تر از صهیونیست‌ها هستند.

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی ادامه داد: سینه ستبر رزمندگان مدافع حرم آمریکا را به خاک ذلت کشاند؛ اما در داخل کشور مشکلات اقتصادی و معیشتی و برخی ناهمواری‌ها برای اقشار آسیب پذیر روز به روز در حال اضافه شدن است، رکود و بیکاری و گرانی و مشکلات معیشتی و کاهش نرخ پول ملی را نیز اضافه کنید که همه مردم را محاصره کرده است. گزارش به مردم باید باورپذیر باشد، گزارش رشد اقتصادی ۷٫۴ درصد باید مستند باشد زیرا مردم اینها را می‌فهمند.

آیت الله علم الهدی ادامه داد: مگر فروش نفت رشد اقتصادی است؟ اگر این‌گونه است پس عربستان سعودی رشد اقتصادی‌اش از همه دنیا بیشتر است.  مشکل ما در انتقال پول نفت به داخل کشور و صرف آن بود.

وی بیان کرد: مردم ما باسواد هستند، در حوزه‌های علمیه پیچیده‌ترین مسائل اقتصادی در حال تعلیم و تعلم است، توجیه باید باورپذیر باشد.

منبع: alef.ir

وزیر کشور در سفر یک روزه به استان هرمزگان برنامه بسیار فشرده‌ای داشت که در همه آنها حسین فریدون برادر رئیس جمهور وی را همراهی می‌کرد.

به گزارش فارس، سفر یک روزه عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور به استان هرمزگان دارای حاشیه‌های جالب توجهی بود که در ادامه می‌آید:

وزیر کشور صبح پنج‌شنبه و با یک فروند هواپیمای اختصاصی کوچک که ویژه وزیر کشور و هیأت همراه از تهران به پرواز درآمده بود، وارد فرودگاه بین‌المللی بندرعباس شد و مورد استقبال استاندار هرمزگان و معاونین وی و فرمانده انتظامی هرمزگان قرار گرفت.

پس از پیاده شدن رحمانی فضلی از هواپیما، بسیاری با دیدن برادر رئیس‌جمهور که پس از وزیر کشور از هواپیما پیاده شد، تعجب کردند چرا که حسین فریدون چند وقتی است که کمتر در برنامه‌های رسمی حضور می‌یابد و همراهی او با وزیر کشور در سفر به بندرعباس موضوعی غیرقابل پیش‌بینی بود. سید سلمان سامانی قائم مقام وزیر کشور در امور مجلس نیز رحمانی فضلی را در این سفر همراهی می‌کرد.

حسین فریدون تقریبا در تمامی برنامه‌های سفر وزیر کشور به هرمزگان همراه او بود و در خلال برنامه‌ها با استاندار هرمزگان و گاهی نیز با نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی، گفت‌وگوهای کوتاهی داشت اما سفر وزیر تحت‌الشعاع حضور حسین فریدون بود و حتی در نشست شورای اداری در کنار وزیر کشور قرار گرفت اما سخنرانی نکرد.

اولین برنامه سفر وزیر کشور به استان هرمزگان بلافاصله پس از پیاده شدن از هواپیما در مجاورت باند پروازی فرودگاه بندرعباس تدارک دیده شده بود. پایگاه امداد هوایی هرمزگان به همراه یک فروند بالگرد رسما با حضور وزیر کشور آغاز به‌کار کرد. قرار است بالگرد این یگان امداد هوایی ۱۵ روز در استان هرمزگان و ۱۵ روز از ماه را در استان بوشهر مستقر باشد. این بالگرد می‌تواند با ظرفیت ۱۵ نفر، ۶ برانکارد را در مواقع بحرانی حمل کرده و تا ۲۵۰ کیلومتر در ساعت و حتی در شب به پرواز درآید.

محمد آشوری، سید مصطفی ذوالقدر و حسین هاشمی تختی، سه نماینده از ۴ نماینده استان در مجلس شورای اسلامی وزیر کشور را در این سفر همراهی می‌کردند.

دومین برنامه سفر وزیر کشور که زمان قابل توجهی از این سفر را به خود اختصاص داد،  حضور در نشست شورای تأمین استان هرمزگان بود که با مجموعه نیروهای امنیتی، انتظامی و سیاسی و نظامی استان برگزار شد و هر کدام از اعضای حاضر در شورای تأمین استان گزارشی از وضعیت امنیتی استان در بخش‌های مختلف و از جمله درباره مبارزه با قاچاق کالا و مقابله با مواد مخدر ارائه کردند.

سومین برنامه وزیر کشور حضور در محل ستاد فرماندهی انتظامی هرمزگان و بازدید از کشفیات قاچاق کالا و مواد مخدر در سطح استان بود. حجم وسیعی از کالای قاچاق کشف شده که کل میدان صبحگاه فرماندهی انتظامی هرمزگان را اشغال کرده بود و وزیر کشور از آنها بازدید کرد. جالب این که کل کالاهای به نمایش درآمده در میدان صبحگاه فرماندهی انتظامی هرمزگان تنها کشفیات یک هفته اخیر این نیرو در استان هرمزگان بود که بیش از ۲۰ میلیارد تومان ارزش‌گذاری شده بود.

اولین توقف وزیر کشور و هیأت همراه در بازدید از کشفیات کالای قاچاق به نمایش درآمده، در مقابل تریلی حامل ۸ دستگاه خودروی اسپورتیج ۲۰۱۷ قاچاق شده به کشور بود که پلیس توانسته بود این خودروها را که با اسناد جعلی و به اسم خودروی مستهلک برای ترانزیت به کشورهای اطراف وارد کشور شده بودند را شناسایی، کشف و توقیف کند.

وزیر کشور همین طور در غرفه کشفیات مواد مخدر نیز توقف داشت و سوالاتی میان وی و مسؤولان غرفه رد و بدل شد.

پس از بازدید از کشفیات کالای قاچاق و مواد مخدر، رحمانی فضلی برای مدت کوتاهی پاسخگوی سوالات خبرنگاران شد و وضعیت امنیتی استان هرمزگان را بسیار مطلوب ارزیابی و گفت: هرمزگان از استان‌های بسیار امن کشور است. وزیر کشور در پاسخ به سوال فارس در این بخش درباره اعتبارات نیروی انتظامی در بودجه سال آینده کشور با توجه به انبوهی از وظایف بخصوص در زمینه مبارزه با قاچاق کالا پاسخی نداد و ابراز بی‌اطلاعی کرد.

رحمانی فضلی بلافاصله در گردهمایی شهرداران، روسای شوراها و دهیاران هرمزگان حضور پیدا کرد و پس از استماع دو ساعت سخنان آنان، برای آنها سخنرانی کرد.

بخش جالب این گردهمایی، همزمانی آن با اذان مغرب بود. وزیر کشور از استاندار هرمزگان خواست تا در پشت جایگاه قرار گرفته و ادامه گردهمایی را به بعد از اذان مغرب و اقامه نماز موکول کند. جادری استاندار هرمزگان نیز در پشت تریبون قرار گرفت و گفت: از آن جایی که ما کارمند وزارت کشور و آقای وزیر هستیم و ایشان نیز بچه مسلمان هستند لذا گردهمایی را به مدت ده دقیقه برای اقامه نماز تعطیل می‌کنیم.

پس از اقامه نماز و بازگشت وزیر به سالن، مجری برنامه از استاندار هرمزگان برای سخنرانی دعوت کرد اما هنوز بسیاری از حضار به سالن بازنگشته بودند و این جا بود که جادری به کنایه گفت: سخنرانی بنده مانند سخنرانی آقای احمدی‌نژاد در سازمان ملل برای صندلی‌های خالی شده است!

وزیر کشور در سخنرانی خود برای شهرداران، روسای شوراها و دهیاران هرمزگان در این گردهمایی به واگذاری ۱۰۰ اختیار از اختیارات متمرکز در مرکز کشور به استان‌ها به عنوان یک گام مهم در دولت یازدهم نام برد و گفت: این روند را در قالب برنامه ششم توسعه کشور ادامه خواهیم داد.

بخش پایانی سفر وزیر کشور به هرمزگان حضور در نشست ۳ ساعته شورای اداری استان با موضوع اقتصاد مقاومتی بود. وزیر کشور به همراه حسین فریدون، آیت‌الله نعیم‌آبادی نماینده ولی فقیه در هرمزگان و علی رئوفی در صدر برنامه قرار گرفتند و به‌رغم دیگر برنامه‌های رایج شورای اداری، نمایندگان استان در کنار دیگر حضار و در بخش پائینی جلسه نشستند.

لزوم توجه دولت به مدیریت عرضه تولیدات کشاورزی، تأکید بر استفاده از نیروهای هرمزگانی در مناصب ملی، تقویت اعتبارات عمرانی استان هرمزگان، توجه به جزایر و سواحل، لزوم ایجاد بسترهای مشارکت صنایع هرمزگان در توسعه شهر بندرعباس، تقویت اشتغال و همکاری دولت با فعالان بخش خصوصی برای ایجاد بازارهای هدف در کشورهای همسایه برای صادرات محصولات مختلف تولیدی در هرمزگان از جمله محورهای مطرح شده از سوی سخنرانان این مراسم بود.

آیت‌الله نعیم‌آبادی پیش از اظهارات وزیر کشور در جلسه شورای اداری هرمزگان و در سخنان کوتاهی به موضوع خرید کشتی از سوی کشتیرانی جمهوری اسلامی از کشور کره جنوبی اشاره‌ای کرد و به کنایه گفت: مگر ما واحد اشتغال کره‌ای‌ها هستیم!؟

رحمانی فضلی در آخرین سخنرانی خود در این سفر به هرمزگان از مدیران استان خواست تا نگاه اعتقادی به موضوع اقتصاد مقاومتی داشته باشند و بدانند که اقتصاد مقاومتی از ضروریات زیست در شرایط کنونی جهان است. وی همین طور از همدلی میان سران قوا به فرصتی برای کمک برای پیشرفت کشور یاد کرد و به کنایه گفت: یادمان نرفته که روزی رئیس یک قوه در مجلس با رئیس قوه دیگر دعوا کرد.

منبع: alef.ir

محمد‌مهدی مهدویانبا پایان عهد ایلخانی و تا شروع سلسله تیموریان این سرزمین در کلکسیون خاطرات خود دوران فترتی را تجربه می‌کند که از آن با نام “حکومت‌های ملوک‌الطوایفی” یاد می‌شود. حکومت‌هایی ناکارآمد با عمری چند ساله که خیلی زود رو به انحطاط می‌رفتند و در طول حیات سیاسی خود تنها قادر به تسلط بر بخشی از ایران بودند. نوعی فدرالیسم وطنی اما بدون هیچ گونه انسجام فرامحلی! پر واضح است که در این برهه هر حکومتی کار خود را می‌کرد و ساز خود را میزد و ایران به معنی واقعی کلمه ظهور و بروز خارجی نداشت!اما این روزها در ایران قرن ٢١ نشانه هایی از بازگشت به حیات طیبه همان عهد به چشم می‌خورد! تصمیمات متفاوت و گاهاً متناقض در مناطق مختلف اما این بار در یک نظام حکومتی و با یک قانون واحد. در شرایطی که هدف حاکمیت قانون است استفاده غیرقانونی از قانون توسط مجری قانون همان چیزی است که جنبه‌ی طنز ماجرا را شکل می‌دهد. بدیهی است که هر قانونی به واسطه ذات قراردادی اش می‌تواند درست یا اشتباه باشد اما این مسئله هیچ گاه اصل الزام و اجرای آن را زیر سوال نمی‌برد. با این وجود راه تغییر قانون نیز بسته نیست هر چند برای این کار هم باید روی خط قانون حرکت کرد.اما در این بین چه می‌شود که عده‌ای مکان یاب‌های ویژه‌ی خود را به کار می‌اندازند، خیلی سریع راه میان بر را روی نقشه پیدا می‌کنند و در چشم به هم زدنی نتیجه را به نفع خود رقم می‌زنند؟ در چنین شرایطی است که مسیر ناهموار بی قانونی ما را به مقصد نه چندان مهم لغو یک کنسرت در فلان شهرستان می‌کشاند و یا حتی پا را فراتر می‌گذارد و تا لغو سخنرانی نایب رئیس مجلس ملوک الطوایف‌ها پیش روی می‌کند! به نظر می‌رسد در چنین شرایطی جواب مشخصی برای سوالات زیر وجود ندارد.تا چه سطحی خود را ملزم به قانون می‌دانیم؟ آیا قرار است قانون حرف اول و آخر را بزند یا در شرایط خاص امتیاز‌های ویژه‌ای برای خود قائل ایم! اگر به قانون اشکالاتی وارد است چرا سعی نمی‌کنیم آن را اصلاح کنیم؟ قدرتش را نداریم و یا به کار گیری قدرت در مجرایی غیر از قانون بهتر مزه می‌دهد؟!تمام حرف این یادداشت یک چیز است. “الزام به قانون”. اندیشه‌هایی که ملوک الطوایفی را پدید آورد نتوانست دوام چندانی داشته باشد. گویا به دور انداختن این رفتارها تنها راه بیمه کردن خود و کشور است. هرچند ‌ترک عادت موجب مرض است اما در عین حال این را هم از یاد نبریم که دموکراسی بهتر از ملوک‌الطوایفی است؛ خیلی بهتر!

منبع: baharnews.ir

محمد نظرگاهدر روزهای اخیر که خبر تمدید ISA در صدر اخبار رسانه‌های ایرانی قرار گرفته بود و جوّی سنگین علیه برجام ایجاد شد شاهد نوعی از رفتار و گفتار در بین برخی مسئولان و رسانه‌ها بوده‌ایم که گویی این مصوبه کنگره به معنای شکست کامل برجام و از بین رفتن تمام مذاکرات صورت گرفته در سه سال اخیر بوده است. این جو‌سازی سنگین چنان فضایی را ایجاد کرد که حتی مسئولان دولتی هم تحت تاثیر قرار گرفته و موضع گیری هایی را مطرح کردند که با واقعیات متن برجام در تناقض آشکار بود اما فارغ از فضای غبار آلود ایجاد شده آیا اساسا مصوبه مجلس امریکا تاثیری بر تحریم‌های رفع شده خواهد گذاشت؟واقعیت آن است که از ابتدای مذاکرات هم قرار بر این بوده است که اجرای تحریم‌های مرتبط با کنگره امریکا با توجه به اختیارات رییس جمهور ایالات متحده متوقف شود و چنین فرآیندی هم مورد تایید ارکان نظام قرار گرفته بود. در نتیجه تحریم‌های مرتبط با مصوبه اخیر مجلس امریکا نیز با همین فرآیند اجرایی نخواهد شد و می‌توان گفت که هیاهوی ایجاد شده برای هیچ بوده است. به این دلیل که تمدید ISA هیچ تاثیری در روند اجرای برجام نخواهد گذاشت.پرسش قابل طرح این است که این جماعت از این نوع فضا‌سازی‌ها به دنبال چه هستند؟ نگاه ساده‌سازی شده به این فضای ایجاد شده در این موضوع و به شکل خفیف شده اش در گذشته و زمان مصوبه کنگره درباره‌ی ویزا این است که علت ایجاد چنین جوّی را موضوعی مثل مخالفت با برجام بدانیم اما واقعیت آن است که این عده خود به خوبی آگاهند که نظام سیاسی با همه گلایه‌های گاه و بیگاه از روند اجرایی برجام همچنان این راه حل را راهی مفید برای حل مسائل تنش زا در خصوص پرونده هسته‌ای می‌داند و راه جایگزینی برای آن وجود ندارد. بنابراین باید علت این فضاسازی‌ها را در جای دیگری جستجو کرد.با نگاهی به ماه‌های پیش رو و انتخابات۹۶ می‌شود علت العلل این نوع جوّسازیها را رقابت‌های سیاسی ناظر بر انتخابات دانست. به گونه‌ای که گروه‌های مخالف دولت همه توان خود را برای بی ثمر نشان دادن برجام بسیج کرده‌اند و از هر موضوعی به عنوان بهانه‌ای برای تخریب کارنامه دولت استفاده خواهند کرد. یک روز ”قطار شرمساری” را تیتر می‌کنند و جان مردم را بهانه‌ای برای بازی‌های کودکانه‌ی سیاسی شان قرار می‌دهند و روز دیگر با بزرگنمایی تحریم هایی که بلااثر خواهد بود سعی در وارونه نمایی واقعیات دارند.در این شکل از مواجهه سیاست زده با موضوعات آنچه مایه‌ی دلواپسی است عدم هوشیاری در برابر سیاست‌های دولت جدید امریکا خواهد بود. دولت‌ترامپ به همراه هم حزبی هایش در کنگره قطعا در ماه‌های پیش رو به سمت افزایش تحریم‌ها در حوزه هایی که دولت روحانی با ممنوعیت مذاکره روبروست پیش خواهند رفت و اگر قرار باشد در چنان فضایی هم عده‌ای به اصطلاح بخواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند نمی‌توان امید چندانی به بهره مند شدن از ثمرات برجام داشت. اگر جریانات تندرو مخالف دولت روحانی همچنان منافع ملی را قربانی منافع سیاسی خود کنند و دولت روحانی هم همچنان با انفعال در برابر این جوّسازی‌ها عقب نشینی کند سیاست هوشمندانه در برابر‌ ترامپِ غیر قابل پیش بینی آرزویی محال خواهد بود.

منبع: baharnews.ir

رضا صادقیانمصاحبه حسین دهباشی با عبدالرضا داوری حاوی نکاتی است. نکته‌هایی که نمی‌توان از آنها چشم پوشید و نادیده‌شان گرفت. در واقع خواندن نکته نظرات نزدیکان احمدی‌نژاد و مشاوران وی همچنان از کشش‌ خاصی برخوردار است؛ نه از جهت جریان‌سازی سیاسی بلکه از منظر کنشگران اجتماعی که همچنان از کارنامه هشت ساله زمام‌داری یک شخص با تمام هزینه‌های برجای مانده از دو دولت وی دفاع می‌کنند. این دفاع و توجیه در زمانه‌ایی که عده‌ای از تحلیل‌گران عمر سیاسی احمدی‌نژاد را برای همیشه پایان یافته تلقی می‌کنند جذاب‌تر و در عین حال متفاوت‌تر و هزینه‌ساز برای مدافعان خواهد بود با این حال این طیف از کارنامه برجای مانده از دولت نهم و دهم در مقابل دیگر دولت‌ها دفاع می‌کنند.بخشی از مصاحبه با داوری به حوادث سال ۸۸ باز می‌گردد. رویدادی که در زندگی و کارنامه نزدیکان احمدی‌نژاد پررنگ است. او درباره علل گرایش به احمدی‌نژاد و دوری کردن از مهندس موسوی می‌گوید: من تصورم بعضی از جلسات مهندس موسوی بعد از ۸۸ یعنی از ابتدای ۸۸ قبل از انتخابات را عرض می‌کنم احساس کردم آقای مهندس موسوی دیگر آن مهندس موسوی عدالتخواه نیست یک مقدار گرایشات شاید متمایل به بازار آزاد پیدا کرده است. در ادامه می‌گوید: احساس کردم آقای مهندس موسوی دیگر آن مهندس موسوی عدالتخواه نیست یک مقدار گرایشات شاید متمایل به بازار آزاد پیدا کرده است. بنابراین و از نگاه”عدالت‌یاب”داوری وی به سوی نسخه کوچک شده میرحسین موسوی که همان احمدی‌نژاد است گرایش پیدا کرد. تا اینجای مصاحبه قابل باور است و تناقضی در آن مشاهده نمی‌شود.انتهای مصاحبه ایشان به مسئه اقتصاد و اندیشه نهایی احمدی‌نژاد در حوزه اقتصاد و حتی می‌توان گفت کلیت این فکر اشاره می‌کند. این نکته نشان می‌دهد داوری چندان در قید عدالت و نظام توزیعی نیست. در کمتر از چند دقیقه سخن خود را درباره گرایش به یکی از کاندیدا از منظر اقتصادی و عدالت‌محور تغییر می‌دهد. وی می‌گوید: با اقتصاد نفتی ایران، تا زمانی که نفت بخواهد حرف اول را بزند دولت باید ریلش عوض بشود. آقای احمدی‌نژاد دنبال این بود. یادم هست روزی که یارانه ۲۵۰ تومانی را مطرح کرد واقعاً می‌خواست دولت را از حوزه اقتصاد خلع ید بکند. یعنی همه منابع را در اختیار مردم بگذارد. حالا من با تبعات اقتصادی‌اش کار ندارم، نگاه این بود. نگاه این بود که مردم راجع به کل منابع بودجه‌ای تصمیم بگیرند.در نهایت وقتی این ریل عوض شد از نگاه داوری ما به یک”دمکراسی ناب”می‌رسیم که نشد و نگذاشتن، در واقع عده‌ای مانع رسیدن ملت به دمکراسی ناب شدند. داوری به همین سادگی از خلع یدی سخن می‌گوید که کاری هم با تبعات اقتصادی این عمل ندارد. از یک طرف از عدالت اقتصادی می‌گوید و از طرف دیگر از دولت روحانی گله می‌کند که مانع باز شدن دانشگاه احمدی‌نژاد شد! اگر آن مبلغ بازگشت داده شده به حساب دولت از طرف دانشگاه ایرانیان مسئله‌دار بود که بود، پس چرا دوباره از آن حرکت آمیخته با فساد سیاسی-اقتصادی دفاع می‌کنید؟ این سخنان متناقض نشان می‌دهد گوینده چندان در قید و بند عدالت و شعارهای خویش نیست.به باور بسیاری از نزدیکان احمدی‌نژاد، خصوصا طیف اشخاصی که پست‌های مدیریتی نداشتند و آزادانه‌تر سخن می‌گفتند احمدی‌نژاد نمایی کامل از”جمهور مردم”است. تعجب نکنید. این واژه را با عبارت‌های مشابه بارها و بارها تکرار کرده و می‌کنند. نمایی که از نگاه داوری به دمکراسی ناب تغییر نام داده و خلع‌ید دولت را در جهت فربه‌سازی ملت پیگیری می‌کند. به بیانی ساده شده دولت به‌جای پرداختن به مسئله فرهنگی و آماده کردن راه مردم به طرف خداباوری و صراط مستقیم در نظام اسلامی. . . همه این مسائل را وانهاده و فقط به طرف توانمندسازی مردم همت گمارده است. دولتی که سهام عدالت می‌دهد، وام‌های ارزان به شهروندان اعطا می‌کند و با راه‌اندازی کسب و کارهای کوچک در صدد توانمندسازی عموم مردم در بخش اقتصاد است. با چنین نگاهی احمدی‌نژاد و دولت وی تنها قدرتی می‌شوند که در جهت واگذاری قدرت در بخش‌های کوچک و بزرگ به سوی مردم قدم گذاشته‌اند. شاید عبارت جمهور مردم از دل چنین نگاه و چیدمانی بیرون آمده است. خلع‌ید از دولت نیز همین معنا را به ذهن انتقال می‌دهد. دولتی که نقش یک ناظر را بر عهده دارد و امکان استفاده از اهرم اقتصادی را با دوپینگ سیاسی ندارد. اساسا راه دولت به قدرت اقتصادی توسط همان دولت بسته شده است. در مقابل این همه سخن می‌توان این سوال را مطرح کرد، کارنامه عملی دولت نهم و دهم نیز بازگو کننده همین روایت است و یا داستانی دیگر را بازگو می‌کند؟ کدام سیاست دولت نهم و دهم در راستای قدرتمند کردن مردم بود؟ آیا کاهش ارزش پول ملی در کمتر از شش ماه نتیجه همین فکر بود و یا سیاستی دیگر در میان بود؟گویی شماری از نزدیکان و دوست‌داران دولت نهم و دهم کارنامه اجرایی و عملی دولت را در جزء و کل وارونه جلوه می‌دهند. می‌توان ساعت‌ها و روزها نشست و صدها صفحه درباره اتفاق‌های مربوط به سال ۸۴ الی ۹۲ نوشت؛ ولی در صورتی که اندکی به جایگاه خویش باور داشته باشیم نمی‌توان هر حرف نامربوط و خارج از رویدادها را بیان داشت. در حال حاضر مهم نیست عبدالرضا داوری درباره آن سیاست‌ها و شعارها چه برداشتی را ارایه می‌دهد، مهم اینجاست که ما با کارنامه اقتصادی، فرهنگی و سیاسی دولت نهم و دهم روبرویم. دولتی که قرار بود پول نفت را سر سفره مردم بیاورد ولی اولین قدم‌هایش را راستای کوچک کردن همان سفره برداشت و با اجرایی کردن سیاست‌های اشتباه اقتصادی باعث از میان رفتن هزاران شغل در پروژه‌های نفتی و صنعتی شد! دولتی که کرور کرور آمارهای غیر واقعی ارایه داد و صدها محدودیت جدید را در دانشگاه، حوزه کتاب و حتی اقتصاد برای فعالین ایجاد کرد. با کارنامه دولتی روبرویم که شعارهای بسیار داد ولی در عمل باعث برهم زدن همان نظم نیم‌بند اقتصادی شد و باعث شد عده‌ای از انتهای حاشیه‌نشینی و با نازلترین دانش و تجربه مدیریتی به سوی پست‌ها و کارهای کلان اقتصادی در بخش خصوصی-دولتی گام بردارند. به عبارتی دیگر، دولت نهم و دهم در قبال بدبخت شدن و فقیرتر شدن شماری از شهروندان عده‌ای خاص را توانمند کرد.

منبع: baharnews.ir

محمد نظرگاههنگامی که با نظر و عقیده‌ای خلاف باورمان روبرو می‌شویم می‌بایست چه واکنشی نشان دهیم؟ چاره‌ی کار واکنش‌های قضایی – پلیسی است یا ایجاد گفتگو و تلاش برای افزایش مدارا؟ آیا می‌توان فردی را بواسطه‌ی آن چه نوشته است گاهی حتی پیش از آنکه جایی منتشر شده باشد به مجازات هایی محکوم کرد؟ اساسا این نوع مواجهه با موضوعاتی در ساحت اندیشه و فکر در خود چه معانی مستتری را به همراه دارد؟ تصمیم گیران به این پرسش بیندیشند که آیا چنین نوع مواجهه‌ای با اندیشه و تولیدات فکری حتی اگر بدترین عقاید ممکن هم در آن بیان شده باشد ضرر بیشتری دارد یا رفتارهای مبتنی بر گفتگو و مدارا در این عرصه؟بیاییم از زاویه‌ای دیگر به این موضوع بنگریم؛ مجازات‌های این چنینی علیه صاحبان قلم که گهگاه خبری از آن در برخی رسانه‌ها منتشر می‌شود و مورد سوء استفاده بدخواهان نظام هم قرار می‌گیرد به کدام سوی ماجرا ضربه‌ای بیشتر وارد می‌آورد؟ به فردی که در ظاهر محکوم است یا افرادی که در ظاهر در نقش شاکی و مدعی العموم هستند؟به نظر می‌رسد در این قبیل مسائل می‌بایست هوشیاری کافی را به کار بست و با دست خود به مظلوم نشان دادن فردی که علی الظاهر متهم است کمک نکرد. در چند روز اخیر نام عده‌ای از افرادی که به چنین محکومیت‌هایی داشته‌اند در فضای مجازی اصطلاحا داغ شده است و عده‌ای هم با تعمیم دادن چنین مواردی کلیت نظام را زیر سوال می‌برند، آیا وقت آن نشده است که به این پرسش بیندیشیم که ارزشش را دارد؟به واقع ارزشش را دارد که با چنین احکامی بدون آنکه بخواهیم به نشان دادن تصویری سیاه که تصویری غیر واقعی و غیر منصفانه از نظام است کمک نماییم؟ اگر به واقع معتقدیم که اندیشه‌های رسمی نظام دارای استحکام نظری کافی است و می‌توان در ساحت اندیشه به راحتی نظریات و عقاید دیگر را به چالش کشید پس دلیل این واهمه‌ی بی دلیل چیست؟ علت آنکه برخوردهای قضایی – پلیسی را به عرصه‌ی فرهنگ و اندیشه وارد می‌نماییم کجاست؟به نظر می‌رسد که می‌توان علت چنین امری را در کمبود اعتماد به نفس ملی جستجو کرد. چند سال پیش بود که در یکی از بیانات رهبری یکی از نقاط ضعف جامعه ایرانی همین کمبود اعتماد به نفس ملی عنوان شده بود، می‌توان ریشه این نوع مواجهه با اهالی فرهنگ و اندیشه را هم در همین نقطه ضعف اساسی جستجو کرد.

منبع: baharnews.ir

صادق صدراییحسین شریعتمداری روزنامه نگار معروف اقلیت تندرو ذیل جریان اصولگرا دستورات روحانی درباره‌ی آنچه نقض برجام می‌خواند را ناکافی دانسته و معتقد است که می‌بایست در برابر تمدید تحریم هایی که به واسطه‌ی برجام بلا اثر است و مغایر برجام بودنش هم مورد قبول طرف‌های دیگر مذاکرات هسته‌ای نیست باید برجام را آتش زد.استناد این نظر شریعتمداری و رفقای دلواپسش هم به بخشی از بیانات رهبری نظام است که فرموده‌اند در صورتی که‌ترامپ برجام را پاره کند ما آن را آتش خواهیم زد. اینطور که از ظواهر امر بر می‌آید سوء استفاده‌های متداول این اقلیت خاص از بیانات رهبری را پایانی نیست و بی توجه به این نکته‌ی مهم مطرح شده توسط ایشان که ایران هیچ گاه در نقض برجام پیشقدم نخواهد شد خواهان کنار گذاشتن برجام هستند.به واقع مشخص نیست که منافع ملی در نگاه این جماعت چه جایگاهی دارد که با چنین پیشنهادهایی به دنبال انزوای کشورمان در صحنه بین الملل هستند. شاید بتوان این گونه گفت که آرزوی‌ ترامپ و دولت آینده ایالات متحده دقیقا همین خواسته‌ی جناب شریعتمداری و دوستان مدعی بصیرتش است به طوری که با اجرای چنین پیشنهادی به جای آنکه امریکا به دلیل تعلل هایش در مسیر اجرای برجام محکوم شود این ایران خواهد بود که دچار چالش هایی می‌شود.آنچه که دلواپسان هنوز با آن کنار نیامده‌اند این موضوع مشخص است که تمام ارکان نظام برجام را پذیرفته‌اند و با همه‌ی نقدهایی که به اصل سند و نوع اجرایش گهگاه مطرح می‌شود همچنان همین مسیر را مسیری صحیح برای حل تنش‌های فی مابین ایران با قدرت‌های جهانی می‌دانند. منتقدان روحانی و تیم سیاست خارجی دولت اعتدال باید این واقعیت را بپذیرند که با همه جوّسازی هایی که گاه رنگ و بوی تهمت‌های ناجوانمردانه‌ای هم به خود گرفته است همچنان در نگاه تصمیم گیران ارشد نظام رییس جمهور، وزیر خارجه و همراهانش”فرزندان امین انقلاب”هستند و مورد پشتیبانی قاطع رهبری معظم قرار دارند و همه نقدهای مطرح شده همانطور که بارها از سوی رهبر انقلاب بیان شده است معطوف به طرف امریکایی است نه افرادی که با زحمات شبانه روزی خود در این مدت توانسته‌اند تحریم‌های اثر گذار بر معیشت متن جامعه را از سر راه ملت بردارند.شریعتمداری و امثال او به همراه رسانه‌های پرشمار و دارای مصونیت آهنین شان آتش زدن برجام را مگر در خواب و خیالشان ببینند زیرا هم در ایران مسئولان ارشد نظام حامی اجرای این توافق هستند و هم در طرف‌های دیگر حتی دولت آینده ایالات متحده با ریاست جمهوری‌ترامپ هم با مشاهده‌ی واقعیات صحنه به خوبی متوجه این نکته شده است که نمی‌توان برجام را به همین سادگی و بدون توجه به تبعاتش به کناری نهاد.

منبع: baharnews.ir

جلسه که تمام شد به راهروی مجلس آمد و چند تا از همان برگه‌ها را به خبرنگاران رسانه‌های اصولگرا داد. قبلش نشست و تند تند با خودکار آبی چیزی را روی آن برگه‌ها تصحیح کرد. آنقدر عجله کرده بود که یادش رفته بود واژه «اعتماد» را در جمله «به حرف کری کردم» اضافه کند. جمله را که تصحیح کرد برگه را به خبرنگاران داد و گفت که اینها سخنان ظریف در جلسه روز یکشنبه کمیسیون امنیت ملی است. «من اعتراف می‌کنم اشتباه کردم». «می‌پذیرم اشتباه کردم» «ما با صحبت و قول آقای کری اظهارنظر کردیم و این اشتباه بزرگ من بود»‌ و چند جمله دیگر با همین مضامین که او مدعی بود ظریف در آخرین جلسه کمیسیون امنیت ملی گفته است. اینکه کریمی‌قدوسی در معرکه‌ای که در میان خبرنگاران اصولگرا گرفته بود دقیقا چه می‌گفت روشن نبود. چون وقتی خبرنگار غیراصولگرایی به آنها نزدیک می‌شد سخنانش را قطع می‌کرد اما این اندازه از حرف‌هایش شنیده می‌شد که می‌گفت: «خودم در جلسه نبودم اما اینها را از یادداشت‌های یکی از نمایندگان حاضر در جلسه برداشتم و تا آخر پای حرف‌هایم هستم.» و در واکنش به خبرنگار همسو با خودش که گفت نگران نیستید اقدام قضایی در مورد شما انجام شود، گفت: «هر اقدام قضایی هم که انجام شود حرف‌هایم را پس نمی‌گیرم. ظریف در جلسه اینها را گفته است.»سکوت نمایندگان پایداری و تکذیب اصلاح‌طلباناز قضا در همان لحظات نقوی حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی از کنار کریمی‌قدوسی رد می‌شد که در حلقه خبرنگاران محاصره شد. او به لحاظ سیاسی نزدیک به جبهه پایداری و البته کریمی‌قدوسی است. شاید به همین خاطر برای پاسخ قاطع دادن درباره ادعای کریمی‌قدوسی مردد بود. برای همین هم وقتی اصرار خبرنگاران برای توضیح درباره ادعای کریمی‌قدوسی را دید، گفت: «شما سایت خانه ملت را می‌شناسید! من هر چه درباره این جلسه داشتم را به آنجا گفتم و منتشر شده است. هیچ چیز هم علاوه بر آن ندارم». از خبرنگاران اصرار و از او تکرار که من حرف تازه‌ای ندارم. در همین اثنا عضو دیگر کمیسیون امنیت ملی که اتفاقا او هم نزدیک به جبهه پایداری است وارد راهروی مجلس شد. مجتبی ذوالنوری هم چیزی اضافه بر سخنان نقوی حسینی نگفت. او به سوال «اعتماد» در این باره اینطور جواب داد که «بروید از خود آقای کریمی‌قدوسی یا آقای ظریف بپرسید. من نه تایید می‌کنم و نه رد می‌کنم. یک نفر در مظان گفتن است و یک نفر هم ادعا دارد که او اینها را گفته، بروید از خودشان بپرسید. قرار نیست که من درباره هرچه می‌شنوم یا نمی‌شنوم حرف بزنم. من در این زمینه مطلقا مثبت یا منفی اظهارنظر نمی‌کنم». اما علیرضا رحیمی، نماینده اصلاح‌طلب تهران چهارمین عضو کمیسیون امنیت ملی بود که به میان خبرنگاران آمد و حرف‌های کریمی‌قدوسی را با صراحت تکذیب کرد. این را هم گفت که این جلسه کاملا محرمانه بوده و ظریف تاکید داشته مطالبی که در این جلسه بیان می‌شود صرفا برای آگاهی اعضای کمیسیون است. به نظر او اینکه نماینده‌ای که در جلسه حاضر نبوده بخش‌هایی از آن را منتشر کند مرتکب عمل غیراخلاقی و خلاف پروتکل شده است. درست به همین دلیل هم فاطمه سعیدی، نماینده اصلاح‌طلب تهران این سوال را مطرح کرد که انتساب دروغ به وزیر خارجه در حیطه وظایف نمایندگی است؟! و با این سوال خواسته تا هیات نظارت بر رفتار نمایندگان افشای حرف‌های محرمانه ظریف در جلسه کمیسیون را بررسی کند. (ایلنا) . اما کریمی‌قدوسی هم به این حرف‌های رحیمی واکنش نشان داده و به میزان گفته است حرف‌های ظریف در آن جلسه محرمانه نبوده است چرا که محرمانه به سندی می‌گویند که انتشار آن به امنیت کشور ضربه بزند! کریمی‌قدوسی این را هم گفته که با اینکه در جلسه نبوده اما فایل جلسه و یادداشت‌های اعضای کمیسیون را در دست داشته که به آنها استناد کند. تلاش‌های «اعتماد» برای اطلاع از جزییات بیشتر در گفت‌وگو با فلاحت‌پیشه و جمالی از اعضای کمیسیون امنیت به جایی نرسید. چون آنها در جلسه روز یکشنبه با ظریف حاضر نبودند. اما قشقاوی معاون پارلمانی وزارت امور خارجه به «اعتماد» گفت که کریمی‌قدوسی در آن جلسه حاضر نبوده و با اینکه خودش حرف‌های زیادی درباره آن جلسه برای گفتن دارد اما چون ظریف در ایران نیست و او نمی‌تواند بدون هماهنگی با رییسش حرفی بزند مواضع رسمی وزارت امور خارجه را قاسمی، سخنگوی وزارتخانه خواهد گفت.در جلسه علنی عصر مجلس چه گذشت؟ ماجرای تازه‌ای که کریمی‌قدوسی، نماینده دلواپس مشهد کلید زده بود ساعاتی بعد به جلسه نوبت عصر مجلس هم کشیده شد. در جلسه نوبت عصر چند نوبت اعتراضات جدی بین نمایندگان و کریمی‌قدوسی اتفاق افتاد. یکی از نمایندگان حاضر به «اعتماد» گفت که جو سنگینی علیه کریمی‌قدوسی در صحن مجلس وجود داشت و نمایندگان معترض بودند که چرا او محتوای یک جلسه محرمانه را منتشر کرده است. اما از آن سو جواد کریمی‌قدوسی و مجتبی ذوالنوری و اردشیر نوریان هم با حالتی اعتراضی کنار صندلی علیرضا رحیمی رفتند و چندین نوبت بحث میان آنها بالا گرفت. ظاهرا اعتراض آنها به این بود که رحیمی چرا اولا سخنان کریمی‌قدوسی را تکذیب کرده و ثانیا چرا آنقدر سریع آن را تکذیب کرده است. آنقدر این بحث‌ها جدی بود که علی لاریجانی هم متوجه این بگو مگوها شد و به کریمی‌قدوسی تذکر داد که بهتر است به صندلی‌اش برگردد و در رای‌گیری‌ها شرکت کند. حرکات دست کریمی‌قدوسی نشان می‌داد که چقدر عصبانی است. آن‌طور که فارس نوشته او در آن لحظات به رحیمی گفته بود«آقای رحیمی! چرا اظهارات من را تکذیب کردید؟ شما می‌دانید آقای ظریف این اظهارات را در کمیسیون مطرح کرده است! من وابستگی حزبی سیاسی ندارم، این مسائل و تلاش برای تکذیبیه گرفتن برای این است که بین ما اختلاف بیندازند». رحیمی هم به او گفته بود کسی که در جلسه کمیسیون نبوده نمی‌تواند گزارشی از آن داشته باشد. آن هم در حالی که کمیسیون رییس و سخنگو دارد. اظهارات باید مستند باشد و مصالح ملی مهم‌تر از همه‌چیز است. نقل قول‌های خلاف واقع با مصالح ملی سازگار نیست. اگرچه برخی خبرگزاری‌های اصولگرا گزارش دادند که در این بحث‌ها کریمی‌قدوسی فایل صوتی اظهارات ظریف را به رحیمی داده و در حضور بقیه نمایندگان آن را پخش کرده است اما رحیمی به «اعتماد» گفت که هیچ فایل صوتی در کار نبود و این فایل ظاهرا بعد از پایان جلسه برای چند نماینده پخش شده است.رد اظهارات کریمی‌قدوسی از سوی وزارت خارجهاما در حالی که بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت امور خارجه هم اظهارات کریمی‌قدوسی را رد کرده و گفته بود او در آن جلسه حضور نداشته و نقل قولش از سخنان ظریف «کاملا نادرست، مخدوش و گزینشی و احتمالا برای بهره‌برداری کاملا سیاسی و جناحی تحریر و تنظیم شده است»؛ این‌بار خبرگزاری مهر گزارش داد اکبر رنجبرزاده عضو اصولگرای هیات رییسه مجلس گفته است نوار کمیسیون امنیت ملی با حضور بهروز نعمتی و محبی‌نیا سخنگو و عضو هیات رییسه بازبینی شده و آنها صحت سخنان کریمی‌قدوسی را تایید کرده‌اند. خود کریمی‌قدوسی هم به مهر گفته بود نتیجه این بررسی به اطلاع علی لاریجانی هم رسیده است. اظهاراتی که از سوی نعمتی سخنگوی هیات رییسه مجلس در گفت‌وگو با «اعتماد» تکذیب شد. قبل و بعد از عبارت‌های انتخاب شده از سوی کریمی‌قدوسی در سخنان ظریف جملاتی وجود داشته که بدون آنها نمی‌توان درباره این عبارت‌ها قضاوتی کرد.مواجهه آشنای کریمی‌قدوسی و ظریفکریمی‌قدوسی نماینده ۵٠ ساله مشهد که از دل جبهه پایداری به مجلس آمده است در انتشار جلسات محرمانه کمیسیون امنیت ملی مسبوق به سابقه است. او یک بار دیگر در سال ٩٢ وقتی که نماینده مجلس نهم بود اظهارات ظریف در کمیسیون بعد از دیدارش با جان کری و حضور در مجمع عمومی سازمان ملل را منتشر کرد. آن موقع نخستین بار کیهان از قول یک منبع آگاه و به نقل از ظریف تیتر زده بود: «مکالمه روحانی با اوباما و دیدار طولانی من با جان کری نابجا بود». ظریف با دیدن این تیتر آنقدر متعجب شده بود که دچار کمردرد و روانه بیمارستان شد. آنقدر مشکل کمر ظریف جدی بود که او با ویلچر راهی مذاکرات هسته‌ای شد. با بالا گرفتن واکنش‌ها به انتشار جلسه محرمانه روزنامه کیهان با کریمی‌قدوسی گفت‌وگو کرد و او با اینکه در آن جلسه حضور نداشت اما تاکید کرد که ظریف این جملات را گفته و از دیدار با کری اظهار پشیمانی کرده است. جالب آنکه کریمی‌قدوسی آبان ماه سال ٩٢ هم طرح سه فوریتی برای الزام دولت به حفظ حقوق هسته‌ای در مذاکرات را با ١١٠ امضا به هیات رییسه داده بود که متن آن پر از غلط‌های املایی بود. از جمله اینکه اوقرارداد «ان‌پی‌تی» را «ام‌پی‌تی» نوشته و این غلط را به فارسی و انگلیسی تکرار کرده بود. ١۶ فروردین سال ٩۴ هم درگیری لفظی کریمی‌قدوسی با ظریف خبرساز شد. کریمی‌قدوسی به ظریف گفته بود رهبری در یک جلسه خصوصی در خصوص اقدامات وزارت خارجه وشخص وزیر خارجه تذکرداده است. این عبارت ظریف را عصبانی کرده و او با لحن تندی گفته بود: شما دروغ می‌گویید و با اینگونه حرف‌ها به آقا تهمت می‌بندید و به آقا ظلم می‌کنید و در آن جلسه هرگز آقا به من تذکر ندادند. شما وقتی نمی‌دانید لطفا حرفی نزنید یا از کسی که در جلسه بود به صورت کامل جزییات را سوال کنید و سپس اظهارنظر کنید، آقای لاریجانی رییس مجلس در این جلسه بودند و می‌تواند در این مورد شهادت بدهند.» چند ماه پیش ١١ مهرماه هم وقتی که ظریف برای پاسخ به سوال کریمی‌قدوسی به مجلس دهم آمده بود بگومگوی تازه‌ای میان آنها در گرفت. بعد از اینکه کریمی‌قدوسی در این جلسه اظهارات تندی درباره برکناری امیرعبداللهیان و برجام داشت، ظریف به او پاسخ داد: آقای کریمی‌قدوسی! به خاطر منافع کودکانه با وجهه جمهوری اسلامی بازی نکنید… چه کسی از صحبت‌های خصوصی به شما گزارش داده؟  حالا باید دید آیا هیات نظارت بر رفتار نمایندگان برای بررسی رفتارهای کریمی‌قدوسی و انتظار جلسه محرمانه تشکیل خواهد شد ؟!

منبع: baharnews.ir

گروه سیاسی: اصغر زارع کهنمویی – سردبیر دوره جدید روزنامه بهار در سرمقاله این روزنامه نوشت: سلام بر آنان که در پنهان خویشبهاری برای شکفتن دارندسلمان هراتی۱٫ بهار و نه زمستانروزنامه بهار، روزنامه زمستان‌ها است، رسانه‌ای از متن تاریخِ تلخ اصلاح‌طلبی و صدایی که بالمره قطع و وصل شده است. «بهار» اسم مستعار ناکامی ما است، روزنامه‌ای به‌نام بلند اصلاح‌طلبی و رسانه‌ای در قامت یک برند ملی که وااسفا، هرگز روی آرامش و ثبات به خود ندیده است. انتشار نمادین «بهار» در نخستین روز زمستان،‌ پیامی آشکار دارد؛ شکفتن و سربرآوردن از لابلای یخ‌های نشکن، سرشت بهار است. بهار ممکن است، بالمره زیر برگ‌های خزان غیب شود اما هرگز نمی‌میرد. مرگ را با بهار میانه‌ای نیست. روییدن گل و شکفتن شکوفه و آمدن بهار، رمز حیات است. مگر می‌توان از انسان، زیستن و جامعه سخن گفت و «بهار» را نادیده گرفت. بهار اگر چه روزنامه زمستان‌ها است اما رسانه‌ای زمستانی نیست. این مولود زمستان، میانه‌ای با زمستان ندارد. هرچه زمستان، سرد، زمخت، تند، خشن و فروکوبنده است، بهار معتدل، نرم، آرام، باصفا و زیبا است. بهار، فصل دوستی‌ها و مهربانی‌ها است، فصل اعتدال و آرامش است. و روزنامه بهار، در دوره جدید انتشار تلاش مجدانه دارد که هرگز از سرشت بهاری خود دور نشود و تمام‌قد در تمام حوزه‌ها، از مدار اعتدال و دوستی خارج نشود. مصالح کلان امنیتی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور و نظام که در اسناد بالادستی، نص قانون اساسی و کلام رهبری معظم انقلاب اسلامی مصرح است، خط قرمز بهار است. برای تقویت و پاسداشت مصلحت کشور و نظام،‌ از هیچ کوششی فروگذار نیستم و درکنار آن، به عنوان یک رسانه، در برابر آزادی و حقوق مردم، خود را مسئول می‌دانیم و اساسا اعتقاد داریم، حق و مصلحت در‌هم‌تنیده، وابسته و همبسته هستند. در عصر بحران «روزنامه‌نگاری» و در وضعیت افول مطلق رسانه‌های مکتوب، ما آمده‌ایم بمانیم و «روزنامه» بمانیم. اعتقاد داریم، با همه تعابیر و واقعیت‌های تلخ، عرصه مکتوب همچنان در وضعیت قابل اعتنایی، جایگاه کانونی دارد. ما رسانه‌ایم و به رسالت آگاهی و مسئولیت نقد خود پایبندیم. اما اصالت را نه به نقد که به اخلاق نقد و نه به آگاهی که به اصول آگاهی‌بخشی می‌دهیم. بهار برای بهاری‌ماندن، اخلاق روزنامه‌نگاری را رعایت خواهد کرد و از مسیر اعتدال هرگز خارج نخواهد شد چه، می‌دانیم، هرگاه از این مدار خارج شدیم، دیگر «بهار» نیستیم، «زمستان‌«ایم در قامت بهار. برای زمستانی نشدن بهار، به نگاه منتقدانه مخاطبان نیاز داریم. نقدهای شما، بهار را «بهاری»تر خواهد کرد. ممکن است به دلیل محدودیت‌های متعدد، آن‌چنان‌چه باید،‌ خوب ندرخشیم اما تلاش داریم، حداقل چراغ برومندی بنام بهار برافروزیم.۲٫ اصلاح‌طلبی و نه فرصت طلبیبهار روزنامه‌ای برای اصلاحات است. به تعبیر دیگر، پیوندی ماهوی میان بهارنویسی و اصلاح‌طلبی وجود دارد. نمی‌توان بهار را منتشر کرد و از «اصلاحات» سخن نگفت. به تبعیت از سنت پژوهش‌نویسی، باید کلید واژه‌های پروژه خود را تعریف کنیم. بهار روزنامه‌ اصلاحات است اما کدام اصلاحات؟ پاسخ است؛ در این روزنامه به اصلاحاتی مقید هستیم که به معنی واقعی کلمه، «اصلاح» را به تمامی در قامت سیاسی و اجتماعی، متجلی می‌کند. اصلاحات نام بلندی است، نامی که می‌توان تاریخ پرافتخاری برایش نوشت، از بامداد تاریخ نوین تا امروز. اما در کنار این «تالار بزرگ افتخار»، باید از «دکان‌های کوچک فرصت» نیز یاد کرد. بهار با اصلاح‌طلبی همراه است نه فرصت‌طلبی. تاسف بسیار است که گاه همه واژه‌های خوب، به مسلخ فرصت‌طلبان می‌رود. آنان‌ که بنام اصلاحات و به کام منافع خود، اصلاح‌طلبی می‌کنند، رسوا می‌شوند. اصلاحات نام بلندی است و جبهه‌ای به قامت تاریخ آزادی‌خواهی دارد؛ با این نام بلند، نباید «دلالی» کرد. بازاریابی سیاسی کسانی که کمترین اعتقاد و التزامی به اصلاح ندارند، بدترین ضربه را به اصلاحات زده است. بهار روزنامه اصلاح‌طلبان است نه روزنامه فرصت‌طلبان. در این مسیر، ضمن تاکید بر پذیرش رویکرد بزرگان اصلاحات، از فرصت‌طلبی‌ها و دلالی‌ها اعلام برائت می‌کنیم. بازخوانی انتقادی اصلاح‌طلبی،‌ نیاز جدی اصلاحات است. اصلاحات باید بتواند با خوانش انتقادی از گذشته و حال خود، به بازنگری استراتژی‌ها و نگرش‌های خود بپردازد. ۳٫ صلح و نه خشونتاین روزها، خاورمیانه در جهنم خشونت می‌سوزد. خشونت این‌قدر عریان و آن‌چنان سهمگین است که جان جهان را نگران کرده است. خشونت فزاینده، هراسی تمام‌عیار در میان افکار عمومی و به‌خصوص در دل دانشوران ایجاد کرده است. شاید در حال حاضر، راه‌حلی برای توقف فاجعه‌ها نباشد،‌ اما این نکته مهم است که هرگز نباید تسلیم خشونت شد. آنچه خشونت را آغاز می‌کند و در مرحله بعدی به‌صورت تصاعدی افزایش می‌دهد،‌ نه فیزیک خشونت که اندیشه خشونت است. برای مقابله با خشونت،‌ باید کار فکری،‌ تبلیغی و فرهنگی کرد. موثرترین و مهم‌ترین ابزار مقابله با خشونت رسانه‌ها هستند. به گفته مرحوم کاظم معتمدنژاد، صلح، آرامش و امید، مسئولیت بزرگ روزنامه‌نگار است. روزنامه‌نگاران وظیفه دارند،‌ جامعه را در برابر خشونت،‌ آرام کنند. روزنامه بهار،‌ عطف به سرشت بهاری خود، مسئولیت صلح‌طلبی را در رأس اهداف خود قرار خواهد داد و تلاش خواهد کرد در تمام حوزه، با خشونت مقابله کند. فراتر از خشونت فیزیکی و عریان در خارومیانه،‌ به‌گواه جامعه‌شناسان، انواع خشونت نرم، جامعه ما را آزار می‌دهد. بهار تلاش خواهد کرد، تریبونی برای همه گروه‌ها و نگرش‌های سیاسی و فرهنگی باشد که اولا دل در گرو منافع کشور،‌ نظام و ملت دارند و ثانیا، از هرگونه ادبیات خشونت‌آمیز پرهیز می‌کنند. بهار محمل گفتگوی بدون خشونت همه مخالفان و منتقدان خواهد بود. خشونت در همه ابعاد خود، خط قرمز ما است. ۴٫ جامعه و نه سیاستبدون اینکه ضرورت و واقعیت «امر سیاسی» را نفی کنیم، باید از فربگی حداکثری،‌ غیرعادی و نادرست سیاست در جامعه خودمان گلایه کنیم. امر سیاسی آن‌قدر فربه شده که در جایگاه‌هایی فراتر و غریبه‎‌تر از خود قرار گرفته و جای دیگر نهادها را اشغال کرده است. ما به قدرتمند شدن جامعه و فربه‌شدن فرهنگ نیاز داریم. برای فهم این ضرورت، کافی است بگوییم اگر این وضعیت کاریکاتوری ادامه یابد، جامعه ما در مسیر سقوط اجتماعی قرار خواهد گرفت که در آن صورت، عرصه سیاست نیز ضربه خواهد دید. سیاست باید به جایگاه خود بازگردد و بیش از این، بوم‌رنگ جامعه ایرانی را تمام‌قد به خود اختصاص ندهد. متاسفانه، وضعیت حداکثری امر سیاسی، همه حوزه‌ها از جمله رسانه‌ها را نیز قربانی خود کرده است. رسانه‌های ما کمتر به محیط زیست، کودکان، کسب‌وکار، زندگی و دیگر ساحت‌های اجتماعی و فرهنگی جامعه ایرانی می‌پردازند. تیترهای نخست روزنامه‌ها و مطالب خوش‌نشین سایت‌ها عموما به امر سیاسی می‌پردازند. سیاست،‌ رسانه را از جامعه ربوده و به ابزار رخ‌نمایی خود تبدیل کرده است. لازم است، رسانه‌ها در کنار سیاست، به جامعه و فرهنگ نیز بپردازند و شاید لازم باشد، در این مسیر،‌ به تبعیض مثبت روی آورند. روزنامه بهار نیز، ‌تلاش خواهد کرد، امر سیاسی را فربه‌تر از جایگاه آن، نبیند و دیگر ساحت‌ها را قربانی ساحت سیاست نکند.

منبع: baharnews.ir