بایگانی دسته ی : سیاسی

نماینده زن پارلمان عراق در برنامه زنده تلویزیونی با دفاع از حضور فرمانده نیروی سپاه قدس ایران در عراق، گفت: اگر سعودی‌ها فرد شجاعی مثل قاسم سلیمانی دارند، برای دفاع از عراق بفرستند.العالم – عراق

«حنان فتلاوی» نماینده پارلمان عراق در یک برنامه تلویزیونی که به صورت زنده پخش می‌شد، قاطعانه از حضور سردار قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس جمهوری اسلامی ایران در عراق برای مبارزه با تروریسم تکفیری دفاع کرد.

به گزارش العالم، فتلاوی در این برنامه در پاسخ به مجری که گفت این همه مستشار نظامی در عراق هست، چرا اینقدر از سلیمانی دفاع می‌کنید، گفت: اینجا از برنامه شما که میلیون‌ها نفر از عراق و عربستان شاهد آن هستند اعلام می‌کنم که اگر شما یک نفر شجاع مانند قاسم سلیمانی، سراغ دارید که آماده ورود به نبرد و فداکاری برای عراق باشد، حاضر باشد برای خاطر عراق و آزادی عراق در کوچه‌ خیابان‌های عراق برود و فداکاری کند، برای ما بفرستید!

فتلاوی در پاسخ به مجری برنامه که می گفت: “سلیمانی برای اهداف ایران تلاش می کند، نه منافع عراق”؛ افزود: من اینجا اعلام می کنم که اگر عربستان می تواند یک سعودی را به موصل بفرستد که [حتی] برای منافع عربستان بجنگد و موصل را آزاد کند، من شرایط پذیرش این سعودی، اجازه و روادید و موافقت دولت عراق را تضمین می‌کنم!

مجری برنامه معترض شد که “شما سفیر عربستان را در بغداد تحمل نکردید”، اما فتلاوی پاسخ داد: شما اگر یک نفر شجاع، یک رزمنده سعودی که با داعش بجنگد، سراغ دارید، بیاورید، من موافقت برای ورودش را تضمین می‌کنم.

این نماینده پارلمان عراق در ادامه انتقاد خود از خُرده‌گیری‌های رسانه‌های سعودی گفت، در عراق مستشاران از آمریکا، انگلیس، فرانسه و حتی استرالیا حضور دارند، پس چرا کسی به وجود اینها معترض نیست؟
فتلاوی در پاسخ به این شبهه سعودی‌ها و مخالفان ایران در عراق که می‌گویند، «ایران جز بر سر و سینه زدن (در عزاداری) چیزی برای ما نداشته» گفت: ما از همه کشورها از جمله ایران کمک خواسته‌ایم.. این هم درست نیست که شما عقاید دیگران را مسخره کنید. اگر ما بر سر و سینه زدن [در عزاداری] را از ایران یابد بگیریم، بهتر از یاد گرفتن فرهنگ قتل و کشتار و سر بریدن و دیگر فرهنگ‌های نفوذی (به فرهنگ عراق) است که ریشه‌اش وهابیت و افکار «ابن تیمیه» است.

این نماینده عراقی در مقایسه‌ای میان بر سروسینه زدن در فرهنگ شیعی ایران و اندیشه تکفیری وهابی در عربستان افزود: بر سر و سینه زدن [بر خلاف وهابیت]، کشتن دیگران را حلال نمی‌داند. این کار، مسلمان دیگر را تکفیر نمی‌کند، کشتار فرد مسیحی را حلال نمی‌داند، تجاوز به دختران ایزدی را روا نمی‌دارد و تخریب آثار باستانی را مجاز نمی‌داند. مسخره کردن عقاید دیگران، ما را به عقب می‌راند… خدا و پیغمبری که آل سعود می‌گویند به آن ایمان دارند، همان خدا و پیغمبر می‌گویند، فرقی میان عجمی و عرب نیست الا به تقوا. این فرهنگ‌های نفوذی از کجا آمده که می‌گوید این مسلمان است و او مسلمان نیست و ریختن خون برخی را حلال می‌دانند؟

مجری مدعی شد: «اتباع عربستان که در عراق می جنگند، ربطی به دولت سعودی ندارند؛ مثلا آیا عراقی‌هایی که در سوریه می‌جنگد، به دولت عراق ارتباط دارد؟».. و فتلاوی قاطعانه پاسخ داد: عراق الان دچار هرج و مرج است و بخش وسیعی از آن تحت اشغال است، اما آیا عربستان دچار این وضعیت است؟ آیا ناتوان است و نمی تواند مرزهایش را کنترل کند و از حضور افراد برای نابودی عراق جلوگیری کند؟… زمانی که ۳۵ سال صدام عراق را نابود کرد، این مدعیان کجا بودند؟ من از شما می خواهم که برای نمونه هم که شده، یک مورد از دخالت های مثبت و مفید عربستان در دیگر کشورها را ذکر کنید.

منبع: alef.ir

منبع: irankhabar.ir

تحلیل‌گر ارشد آمریکایی در سفارش‌هایی به رییس جمهور جدید این کشور بازنگری در برجام، برقراری رابطه با عناصر ضد نظام داخلی و تحکیم جبهه ضد ایرانی ریاض- تل‌آویو را برای هدف گیری جمهوری اسلامی ضروری دانست.

به گزارش فارس، درحالی که تنها چند روزی از فاش شدن نامه نگاری سی ضد انقلاب با رییس جمهور جدید آمریکا نمی‌گذرد،  نشریه «نشنال ریویو» در مطلبی به قلم «ری تیکه» تحلیلگر و روزنامه نگار سرشناس آمریکایی نوشت: دوران ریاست «باراک اوباما» رو به خاتمه است که فاجعه بارترین میراث خارجی او همانا «رویکردش در قبال ایران» بود. این امر موجب شد تا ایران امروز از یک زیر ساخت اتمی که به تدریج در حال رشد است، بهره‌مند شود. ایران برای اولین بار در تاریخ معاصر، از خلیج فارس دریای مدیترانه را فرماندهی می‌کند.

*تحقیر نظامیان آمریکا در خلیج فارس از سوی سپاه
اینک سران ایران از جایگاه خود آمریکا را تنبیه می‌کنند و در عین حال  نیروهای سپاه پاسداران این کشور نظامیان آمریکایی را در آب‌های بین المللی به سخره می‌گیرند. بنابراین «دونالد ترامپ» رییس جمهور جدید آمریکا باید همه نگرانی‌های موجود را برطرف سازد.

نویسنده با مقصر نشان دادن باراک اوباما می‌نویسد: اوباما معمار راهبرد خاص خود در قبال ایران بود. با کمک اوباما کلا وضعیت خراب شد و نتیجه دستاوردهای او یعنی «توافق اتمی» بدترین معامله تاریخ آمریکا در امور کنترل سلاح‌های اتمی بود که موجب جسارت ایران در سرتاسر خاورمیانه گشت.

*اصل اول لزوم بازنگری در برجام است
در ادامه این گزارش نویسنده با زیر ذره بین گرفتن توافق اتمی تهران با قدرت‌های جهانی عنوان کرد: آغاز تمرکز بر سیاست ایران بازبینی دوباره بخش‌های کلیدی توافق اتمی است. این توافق به سرعت مهلت شرط و شروط‌هایش پایان یافته به طوری‌که ایران به زودی از سانتریفیوژهایی با سرعت بالا بهره می‌جوید. همچنین امتیاز تحقیق و توسعه به ایران این امکان را می‌دهد تا زیر ساخت‌های اتمی خود را نوسازی کند. امتیازهای اقتصادی داده شده به این کشور نیز به ساختار تحریم‌ها لطمه زده است. بنابراین ضرورت دارد تمامی این موارد مهم در توافق بازنگری شوند.

*برنامه اتمی ایران باید نمادین باشد
ایران نه تنها در مسیر غنی سازی اورانیوم در داخل کشور است، بلکه با خاتمه محدویت‌های اعمال شده در برجام آن‌را صنعتی نیز می‌نماید. آمریکا باید شرایطی را وضع کرده و تاکید نماید که ایران تنها حق دارد برنامه اتمی نمادین داشته باشد. آنچه را که ایران غنی‌سازی می‌نماید باید به طور دائم برای پردازش میله‌های سوختی که تبدیل آن به اهداف نظامی مشکل باشد، به خارج از کشور انتقال یابد. یک ایران نفت خیز نیازی به بسط شبکه اتمی با فعالیت هزاران سانتریفیوژ پیشرفته و انباشتن اورانیوم غنی شده ندارد.

نویسنده در بخشی دیگر عنوان می‌کند: اگر آمریکا می‌خواهد «رویکرد موفقیت آمیز در قبال ایران» داشته باشد باید سیاست‌های نادرست و غلطی که می‌گویند نباید با ایران مواجه شد زیرا این امر منجر به تقویت تندروهای این کشور می‌شود، کنار گذاشته شوند.

*اصل دوم نشانه‌گیری پایه‌های بنیادین نظام ایران است
بر این اساس، وظیفه ترامپ نه تنها شبیه «دونالد ریگان» در زمان ریاستش بر آمریکا و مواجهه با اتحاد جماهیر شوروی سابق  و مذاکره مجدد برای توافق بهتر در زمینه کنترل سلاح های اتمی و تدبیر در اتخاذ رویکرد جامع باشد که بنیاد رژیم ایران را لطمه بزند. آمریکا همان کاری را که در لهستان انجام داد باید در ایران نیز اتخاذ کرده و با مخالفان داخل این کشور روابط برقرار کند. آمریکا در داخل ایران یاران آماده‌ای دارد که باید تلاش کند آن‌ها قدرت گیرند.

نویسنده تاکید می‌نماید: به عقب راندن ایران در خاورمیانه «دستور روز واشنگتن» است و برهم زدن مرزهای امپراتوری جمهوری اسلامی باید اولویت مهم دولت ترامپ باشد. بنابر این، درک ضروری در این مسیر از بین بردن برداشت نادرستی است که بر اساس آن ایران و آمریکا دشمن مشترکی به نام داعش دارند. از بین بردن داعش نیازمند نابودی ستیزه جویان سنی است که آن‌ها به نوبه خود امیال منطقه‌ای ایران را فرو می‌نشانند.

*اصل سوم قطع روابط اعراب با ایران است
نویسنده این گزارش در بخش دیگر به گزینه دیگر دولت ترامپ پرداخته و می‌نویسد: بهترین عرصه برای موفقیت در این مسیر پرداختن به اطراف ایران در خلیج فارس است.

بر اساس این گزارش، شیخ نشین‌های خلیج فارس که تحت رهبری عربستان سعودی هستند، اینک در گیر و دار رقابت گسترده منطقه‌ای با ایران قرار دارند. واشنگتن در این مسیر باید نه تنها  تلاش‌های آن‌ها را تحکیم نموده، بلکه با فشار بر آن‌ها سعی کند کشورهای عرب را مجاب نماید روابط تجاری و دیپلماتیک را با ایران کاهش دهند.

دشمنی مشترک عربستان و اسرائیل در خاورمیانه با ایران این دو را به یکدیگر نزدیکتر می‌نماید. به جای توصیه به عربستان در زمینه سهیم شدن خاورمیانه با ایران و نیز برخورد با اسرائیل در زمینه شهرک سازی، سیاستی که دولت اوباما در پیش گرفت، دولت ترامپ باید راه‌های نهادینه کردن همکاری نوپای ریاض و اسرائیل را فراهم آورد. آمریکا باید این دو را تحت فشار گذاشته تا فراتر از تبادل اطلاعات گام برداشته و روابط تجاری مکمل برقرار کنند، یعنی عربستان نفت خود را با فن آوری اسرائیلی‌ها معاوضه کند.

*اصل چهارم دور کردن ایران از عراق است
در انتهای این مطلب آمده است: تا زمانی که ایران به نفوذ خود در عراق ادامه می‌دهد، این کشور آزاد نخواهد بود. تعهد واشنگتن به بازسازی ارتش عراق و کاهش روابط این کشور با ایران راه طولانی می‌طلبد. هرگاه عراقی‌ها خود را از سلطه ایران رها سازند، شاید مسیر بازگشت به جهان عرب را یافته و دوباره مبدل به مانعی برابر ایران قدرتمند شوند.

منبع: alef.ir

نماینده سابق مجلس شورای اسلامی با انتقاد از تاکید رئیس‌جمهوری بر استفاده از ظرفیت‌های برجام گفت: هیچ‌گونه ظرفیتی در برجام برای توسعه کشور وجود ندارد.

علیرضا زاکانی در گفت‌وگو با تسنیم با تشریح و تبیین فرمایشات مقام معظم رهبری درباره عجله کردن در برجام اظهار داشت: قطعاً در مورد تصویب برجام هم دولت و هم مجلس عجله کردند و پیش‌قراول این‌ها نمایندگانی هستند که از طرف دولت به مذاکرات رفته بودند چرا که آنها هم عجله کردند.

وی با اظهار افسوس از عقد این قرارداد تصریح کرد: باید با دیپلماسی قوی با جامعه جهانی ارتباط برقرار کرده و برای ملت‌ها و دولت‌ها عهدشکنی آمریکا را تبیین کرده و چهره زشت آمریکا را نشان داد.

نماینده سابق مجلس شورای اسلامی افرود: باید یک جدول زمانی معینی تنظیم کرد تا که به طرف مقابل فهمانده شود که اگر به وعده‌های خود عمل نکنند، مسیر برگشت جمهوری اسلامی هموار است.

وی با نفی هرگونه ظرفیت در برجام بیان کرد: روحانی تاکید دارد که وزیر امورخارجه از ظرفیت‌های داخلی برجام استفاده کند حال آنکه برجام هیچ‌گونه ظرفیتی برای توسعه کشور ندارد.

زاکانی افزود: تنها دو نکته در برجام که در ماده‌های ۳۶ و ۳۷ آن گنجانده شده‌اند و همه تحریم‌ها را برمی‌گرداند.

منبع: alef.ir

همزمان با فرارسیدن سالروز ولادت حضرت عیسی بن مریم علیه‌السلام پایگاه اطلاع رسانی KHAMENEI.IR روایتی از متن و حاشیه‌های حضور رهبر انقلاب در منزل خانواده شهید ارمنی «وهانج رشیدپور» را منتشر می‌کند. این دیدار در زمستان ۱۳۹۴ برگزار شده است.

در این متن آمده است؛

مادر شهید گوشه‌ای نشسته و مدام چشم می‌چرخاند و رفت‌وآمدها را نگاه می‌کند. برادر شهید اما درحال صحبت با کسی درباره‌ی مشخصات شهید است؛ خیلی خوش‌زبان است و خوش‌برخورد؛ همه‌ی سؤال‌ها را مفصل جواب می‌دهد. دختر و خواهرش هم بی‌خیال همه‌ی مهمان‌ها شده‌اند و در آشپزخانه درحال شستن و مرتب کردن ظرف‌ها هستند.

همه‌جای خانه، حال و هوای کریسمس دارد. یک درخت کاج مصنوعیِ یک متریِ تزئین‌شده در گوشه‌ی اتاق است. چند کادوی آماده هم کنارش قرار گرفته که احتمالاً برای فردا و روز میلاد حضرت مسیح است؛ هرچند که از نظر ارمنی‌ها، میلاد حضرت مسیح ۱۰ روز دیگر است. روی کمدِ ویترینی، یک قاب عکس از آقا گذاشته‌اند. به تاج کاج، زنگوله‌ای وصل است که مدام صدا می‌کند. همه، از مسئولین گرفته تا اعضای خانواده، دست‌به‌دست هم می‌دهند تا زنگوله را جدا کنند و تاج را دوباره سر جایش بگذارند. بالاخره هم موفق نمی‌شوند درست نصبش کنند. برادر شهید می‌گوید «فدای سرتان.»

از اعضای خانواده خواسته می‌شود که موبایل‌ها را خاموش کنند و تحویل دهند؛ برادر شهید موبایل را خاموش می‌کند و با اکراه تحویل می‌دهد. با اینکه خوش‌برخورد است مشخصاً از این کار ناراحت است. با اشاره به مادرش می‌گوید «نمی‌دانم، چی کار کنم!» به او می‌گویند که خواهر و دخترش را صدا کند که بیایند داخل اتاق. از عصبانیتش کم نشده. خواهر شهید و دختری که برادرزاده‌ی شهید است هم با اکراه می‌آیند. یک نفر توضیح می‌دهد که مهمان امشب رهبر انقلاب است که تا چند دقیقه‌ی دیگر می‌رسند و عذرخواهی می‌کند بابت همه‌ی مزاحمت‌ها. انگار حواسش هم نیست در منزل یک خانواده‌ی مسیحی است؛ آخر حرفش می‌گوید: «به برکت صلوات بر محمد و آل محمد» لبخندی روی لب دختر می‌نشیند و چشم‌هایش گرد می‌شود. خودش هم نمی‌داند که باید باور کند یا نه. برادر شهید که حالا فهمیده ماجرا از چه قرار است، لبخند به لبانش برمی‌گردد: «خواهش می‌کنم، چه مزاحمتی؛ این حرف‌ها را اصلاً نزنید.» مادر گوشش سنگین است و احتمالاً هیچ‌چیز نشنیده و هنوز گوشه‌ای نشسته است.

لحظه‌ها خیلی کند می‌گذرد و هیچ کاری هم نمی‌توان کرد به جز نگاه کردن همدیگر. رهبر انقلاب هم‌اکنون در منزل شهید لازار هستند و تا دقایقی دیگر به اینجا می‌رسند. ساعت ۱۹:۴۵ خبر می‌دهند که آقا رسیده‌اند. برادر شهید، مادر را می‌برد دم در. انگار مادر هنوز هم نمی‌داند چه خبر است؛ رهبر را که می‌بیند، آن چهره‌ی مضطرب چند لحظه پیش، تبدیل می‌شود به یک چهره‌ی مهربان و پر از اشک؛ خم می‌شود و با همان صورت نمناک، دست ایشان را ببوسد که برادر تذکری می‌دهد و احتمالا آداب مسلمانان را یادآوری میکند. آقا از مادر می‌پرسند: «حالتان خوب است؟» و جوابی غیرمنتظره می‌شنوند: «نه، مریضم» با لحن مهربانانه‌ای می‌گویند: «چرا؟ خدا نکنه. پس بیایید بنشینید.» و خیلی سریع می‌روند روی صندلی بنشینند و می‌گویند: «خانم هم بیان همین‌جا.»

مادر که می‌نشیند، آقا مجدد می‌پرسند: «حالتون خوبه؟» و زن باز هم با ناله می‌گوید: «نه، مریضم؛ دیسک کمر دارم. آرتروز دارم. پوکی استخوان دارم. همه‌چیز دارم.» خودش خنده‌اش می‌گیرد و همه می‌خندند. آقا دلداری می‌دهند: «ان‌شاءالله این رنجهای زندگی باعث میشود که خدای متعال در آن نشئه‌ی دیگر به شما لطف کند. بدانید هیچ چیزی در این دنیا بی‌حساب نیست؛ مثل کفّه‌ی ترازو؛ اگر اینجا یک زحمتی برای انسان داشت، ممکن است اجرش را در دنیا نبیند اما آن دنیا اجر خواهد داشت. بیماری همین‌طور است. فرزند شما هم شهید شده و این هم پیش خدای متعال اجر خواهد داشت.» مادر خیلی نمیشنود. فقط سعی میکند رویش به سمت آقا باشد و سرش را به تأیید تکان دهد.

رهبر عکس شهید را می‌خواهند و مادر با دیدن عکس، زیر لب جملاتی می‌گوید و بغض می‌کند. برادر شهید می‌گوید برادرم بعد از قطعنامه در فکه شهید شد. آقا می‌گویند: «خدا لعنتشان کند. بعد از اینکه جنگ تمام شد و ما هم قطعنامه را قبول کردیم، اینها حمله کردند. من هم بلند شدم رفتم جبهه.» و برادر شهید بلند می‌گوید «بله، یادم هست».

آقا حرفشان را ادامه می‌دهند: «خدا ان‌شاءالله به‌خاطر این رنجی که کشیدید، به شما اجر بدهد. خدا ان‌شاءالله این جوان عزیز شما را با حضرت مسیح محشور کند؛ با اولیایش محشور کند. اینها فداکاری و مجاهدت کردند. فداکاری و مجاهدت پیش خدا ارزش دارد. اینها این ارزش را آفریدند. و این را هم شما بدانید! اگر امروز من، شما، دیگران، در یک محیط امنی داریم زندگی میکنیم، به برکت کار اینها است. اگر اینها در خانه میماندند…» و با حالت خاصی ادامه می‌دهند: «مثل بعضی بی‌غیرت‌ها و بی‌خیال‌هایی که در خانه ماندند و نرفتند، امروز ما این امنیّت را نداشتیم.» برادر شهید خیلی خونسرد و خودمانی، بین هر جمله‌ی آقا کلمه‌ای می‌‌گوید؛ حالا یا خطاب به آقا یا خطاب به اطرافیان.

رهبر انقلاب برای سلامتی مادر دعا می‌کنند و مادر در ازای هر دعای ایشان، یک جواب می‌دهد: «سلامت باشید… خدا بهتون عمر بده… خدا بچه‌هاتون رو براتون نگه داره…» و انگار که دوباره یاد پسر خودش افتاده باشد، گریه می‌کند و بین گریه می‌گوید «هیچ وقت یادم نمیره.»

آقا انگار که می‌خواهند فضا را عوض کنند، از بیماری مادر می‌پرسند؛ برادر شهید توضیح می‌دهد که مادر دیسک کمر داشته و باید عمل می‌کردیم اما ترسیدیم عمل کنیم. آقا می‌گوید: «عمل ستون فقرات، عمل خطرناکی است. دکترها هم کمتر توصیه میکنند. باید استراحت کنند دیگر.» مادر فوری می‌گوید «استراحت ندارم.» و پسرش حرف مادر را این‌طور توضیح می‌دهد: «وسواس دارد.» آقا ناراحت می‌شوند، کمی مکث می‌کنند و بعد می‌گویند: «این وسواس، شیطان است. هی میگوید اینجا تمیز شد، اینجا نشد، این شیطان است. این شیطان را ردش کنید.»

خواهر شهید لبخندی می‌زند که انگار آقا حرف دلش را زده باشند، زیر لب به برادرزاده‌اش می‌گوید: «راست میگن». مادر می‌گوید: «تنها هستم دیگر؛ چی کار کنم.» آقا می‌گویند: «خب شما دو جور کار دارید؛ یکی اینکه از خواب بیدار میشوید و میگویید برای ظهر ناهار درست کنم. این خوب است. شما را از رخوت و تنبلی خارج میکند. اما اگر بخواهید به این بپردازید که اینجا کثیف شد و اینها، باید رها کنید.» برادر شهید، گلدان‌ها را نشان می‌دهد: «کارش شده این گلدان‌ها. با گلدان‌ها حرف می‌زند.» آقا می‌گوید: «اتفاقاً کار با گل و خاک خوب است.» برادر حرفش را تصحیح می‌کند: «جابه‌جا کردنش سخته براشون. به ما هم اجازه نمی‌دن کمک کنیم. از کسی هم کمک نمی‌گیره.»

آقا با لبخند سن مادر را می‌پرسند و جواب می‌شنوند ۸۳ سال. می‌گویند: «خب، ماشاءالله سالم ماندید.» مادر بالاخره سر حرف می‌آید: «آخه آن زمان روغن حیوانی خوردیم؛ طبیعی خوردیم.» اعضای خانواده از به زبان آمدن مادر خنده‌شان گرفته. آقا می‌پرسند: «اینجا یا ارومیه؟» مادر جواب می‌دهد ارومیه. آقا می‌گویند: «الحمدلله، ماشاءالله استخوان‌بندی سالمی دارید.» دختر با ذوق می‌خندد و برادر که چندثانیه‌ای است ساکت شده می‌گوید «همین الان هر دکتری می‌بریم، تعجب می‌کند از وضعیت سلامت مادر.» آقا از فرزندان می‌پرسد چقدر به مادر رسیدگی می‌کنند؟ خواهر شهید می‌گوید «پدر و مادرند؛ باید بهشان برسیم.» و برادرش می‌گوید «ما تمام زندگی‌مان را گذاشته‌ایم برایش.» بعد صدایش را پایین می‌آورد، طوری که مادر نشنود: «داداشم که داشت می‌رفت، مادر و پدرم رو به ما سپرد. گفت از مامان و بابا خوب نگهداری کنیدها.» پدر هم سال ۷۰ یعنی سه سال بعد از شهادت پسر فوت کرده است؛ «راستش به‌خاطر توصیه‌ی برادرم، دیگر خودم و فرزندم دربست در اختیار ایشون هستیم.»

یک ظرف میوه‌ی خردشده روی میز جلوی آقا می‌گذارند؛ آقا یک قاچ سیب می‌خورند و ظرف را می‌دهند که بقیه هم از میوه‌ها بخورند. بعد، از شغل برادر می‌پرسند. برادر شهید می‌گوید شوفاژکار است. آقا می‌گویند: «ارامنه در کارهای مکانیکی وارد هستند. شما هم آچار به دست هستید پس.» و یاد خاطره‌شان از حضور ارامنه در جنگ می‌افتند: «من داشتم میرفتم جبهه؛ سال ۵۹ بود؛ می‌رفتم [جبهه] و برای نماز جمعه می‌آمدم تهران، نماز جمعه را میخواندم و بعد راه می‌افتادم می‌رفتم [جبهه]. میرفتم در پایگاه دوم ترابری؛ آنجا یک سالنی بود؛ آنجا منتظر میشدیم تا هواپیمای سی۱۳۰ می‌آمد و سوار میشدیم و میرفتیم. وارد سالن شدم، دیدم ولوله‌ی جمعیّت است. همین‌طور نشسته‌اند روی زمین؛ صندلی هم خیلی نبود؛ روی زمین نشسته‌اند. گفتم اینها کی هستند؟ گفتند اینها ارامنه هستند؛ آمده‌اند که بیایند جبهه برای کارهای پشتیبانی تعمیراتی؛ با ما آمدند جبهه. بعد مرحوم چمران اینها را برداشت برد به یک نقطه‌ای نزدیک اهواز؛ آنجا یک کارگاه مفصل درست کردند؛ اینها هم کارشان تعمیرات ماشین‌های ترابری و جنگی و اینها بود.» بعد با افتخار می‌گویند: «خیلی خدمت کردند ارامنه، خیلی خدمت کردند.»

اما انگار ارتباط رهبر انقلاب با مسیحیان به سال‌ها قبل از جنگ برمی‌گردد: «من یک رفیق ارمنی هم داشتم -سال ۴۲ در زندان قزل‌قلعه- من زندانی بودم؛ او هم زندانی بود؛ گاگیک آوانسیان؛ کمونیست بود.» برادر شهید با تعجب می‌پرسد کمونیست بود؟ آقا می‌گوید: «بله؛ هم ارمنی بود هم کمونیست. البته من نمیدانستم. چون نمیگذاشتند از سلول بیرون بیاییم اما چند وقت که گذشت و بازجوییها پیش رفت، در سلول را باز کردند. او هم مدتها در زندان بود و حالا در سلولش باز بود. یک صندلی تاشو هم داشت و میگذاشت کنار سلول و مینشست. این از من خوشش آمده بود. با هم طرح رفاقت ریختیم و به من کمک میکرد. یک روز در همین ایام زمستان، اسفندماه بود و هوا سرد، یک بخاری زغال‌سنگی خیلی بزرگی در سالن زندان روشن میکردند که همه‌ی زندان گرم شود. زندانیها دور این بخاری جمع میشدند. من هم آنجا بودم…»

دختر با ذوق دستش را زده زیر چانه و با دقت به آقا نگاه می‌کند. «… با من دوست شد. توی اوقات محدود هواخوری که داشتیم، با هم راه میرفتیم. بعد من زودتر آزاد شدم؛ گفتم اگر کاری داری، به من بگو. گفت نه؛ خانه‌ام فلان‌جا است، در خیابان شریعتی. بعد از آزادی از زندان، با زحمت زیاد و جست‌وجو منزلش را پیدا کردم. در زدم؛ یک خانم در را باز کرد و تا دید یک آخوند پشت در است، جا خورد. گفتم: من هم‌زندانی آقای آوانسیان بودم. میخواستم خبر بدهم که حالش خوب است و اگر کار خاصی دارید انجام بدهم. با اوقات‌تلخی گفت: نه، نه، کاری ندارم! باورش نمیشد یک مسلمان، آن هم یک آخوند به منزل یک مسیحی بیاید. خلاصه رابطه‌مان با گاگیک قطع شد تا انقلاب. زندانی او طولانی بود و در زمان انقلاب آزاد شد. بعد از انقلاب یک روز آمد در خانه‌ی ما. قیافه‌اش خیلی عوض شده بود. سلام علیکی کردیم و رفت. تا اینکه توده‌ای‌ها علیه انقلاب توطئه کردند و آنها را گرفتند و محاکمه کردند و او هم زندانی شد. دیگر از او خبر ندارم.»

برادر شهید با خنده می‌گوید «باز هم بازداشت شد؟ چه شانسی داشته بیچاره.» و بعد ادامه می‌دهد «تو ارامنه به‌ندرت حزب توده‌ای داریم. ما زیاد نداریم کسی که برود توده‌ای شود.» آقا جواب می‌دهد: «البته با اینکه توده‌ای بود، این رو هم بگم؛ وقتی ماه رمضان شد و شبهای احیا رسید، زندانیهای عرب پیش من آمدند، گفتند که آقا شما اینجا هستید، یک مجلسی راه بیندازیم در زندان. حالا زندان هم جایی نبود که آدم بشود مجلس راه بیندازد. البته اجازه‌ی مراسم داده بودند اما فضای زندان این‌طور نبود؛ سلولهای کوچک، دو متر در دو متر مثلاً؛ و بینشان هم یک سالنی که مثلاً یک متر و بیست سانت عرض این سالن بود. در این سلولها که نمیشد جلسه تشکیل داد؛ این سالن هم که سالن باریکی بود؛ بالاخره چاره‌ای نبود. آمدند پتوها را بین سلول من و سلول چند عرب دیگر پهن کردند. به من گفتند شما بیایید برای ما صحبت کنید. من رفتم؛ هر کدام گفتند چند شب روضه میگیریم، هر شب هم یکیمان بانی میشویم. قرار شد هر شب یک نفر بانی باشد و چایی و قند و اینها را برعهده بگیرد. من برایشان صحبت میکردم؛ راجع به امیرالمؤمنین، فضایل امیرالمؤمنین و اینها. من نگاه کردم که این گاگیک از سلولش می‌آید بیرون، صندلی‌اش را بیرون میگذارد و گوش میکند. شبهای دوم و سوم، صندلی‌اش را نزدیک‌تر آورد. بعد یک روز آمد پیش من گفت میشود یک شب من بانی این جلسه‌ی شما باشم؟ گفتم چرا نمیشود. آن شب را من صحبت کردم؛ او قند و چای داد برای آن شب. توی جلسه گفتم ما امشب مهمان آقای آوانسیان هستیم. جلسه، جلسه‌ی ایشان است. آن شب که تمام شد، آمد گفت من یک شب دیگر هم میخواهم بانی بشوم. یعنی دو شب، آوانسیان ارمنی و کمونیست، بانی جلسه‌ی ما شد.»

خاطره که تمام می‌شود، آقا به کیک‌های روی میز اشاره می‌کنند و می‌پرسند: «این کیک‌ها را هم خانم درست کردند؟» مادر نگاهی به کیک‌ها می‌کند تا منظور ایشان را بفهمد. بعد می‌گوید نه. و برادر ادامه می‌دهد که کیک‌ها بازاری است و فوری بلند می‌شود تا شیرینی تعارف کند. نوه انگار باورش نمی‌شود مادربزرگش از این کارها بلد باشد؛ از سؤال آقا خنده‌اش گرفته اما مادر آرام به آقا می‌گوید «قبلاً درست می‌کردم اما الان دیگر نمی‌توانم.» برادر که ظاهراً تا حدی با احکام اسلام آشناست، قبل از اینکه سینی را تعارف کند، با تردید می‌گوید «البته از قنادی ارمنی‌ها خریده‌ایم حاج‌آقا.» آقا می‌گویند: «بیارید اینجا.» یک نفر از همراهان بلند می‌شود و یک شیرینی در ظرف مقابل ایشان می‌گذارد. برادر می‌گوید «این یکی‌ها بهتره» و آقا هم می‌گویند: «هر کدام بهتر است را بگذارید.» برادر شهید با خوشحالی، شیرینی بهتر را نشان می‌دهد. خواهر و دخترش هم از دور با نگرانی نگاه می‌کنند که او شیرینی خوبی در ظرف بگذارد. تعجب‌شان وقتی بیشتر می‌شود که آقا می‌پرسند: «قناد ارمنی خوب سراغ دارید؟» و برادر بلافاصله نشانی یک قنادی را می‌دهد و می‌گوید: «قهوه هم آنجا سرو می‌کنند. خوشمزه هم هست.» آقا تکه‌ای شیرینی را می‌خورند و می‌گویند شیرینی خوبی است. ذره‌ی کوچکی هم که روی قبایشان می‌افتد را هم برمی‌دارند و در دهان می‌گذارند.

آقا از دختر، در مورد درس و تحصیلش می‌پرسند. هر چقدر پدر سرزبان‌دار است، دختر با خجالت جواب می‌دهد. آقا دعا می‌کنند که ان‌شاءالله برای کشور مفید باشد.

نوبت به خواهر شهید می‌رسد؛ آقا از شغلش می‌پرسند و دوباره برادر است که جواب می‌دهد «خانه‌دار هستند؛ شوهرداری می‌کنند.» زن لبخندی می‌زند و سرش را پایین می‌اندازد. آقا تکه‌ی دیگری شیرینی می‌خورند و می‌گویند: «شوهرداری هم کار آسانی نیست ها؛ مردم به زن خانه‌دار به چشم زن بیکار نگاه میکنند؛ درحالی که کاری که زن خانه‌دار میکند از کار بیشتر مردانی که بیرون کار میکنند، سخت‌تر است.» این بار، زن با لبخند سرش را بالا می‌گیرد و انگار که حرف دلش را شنیده باشد، سری به تأیید تکان می‌دهد. دختر هم با خوشحالی به عمه‌اش نگاه می‌کند. برادر هم تغییر موضع می‌دهد و شروع می‌کند به شمردن کارهای یک زن خانه‌دار؛ «تمیز کردن، پخت‌وپز و …» آقا ادامه می‌دهند: «مدیریت خانه؛ اینکه بخواهد خانه را مدیریت کند، فقط پخت‌وپز نیست. پخت‌وپز یک کاری است در کنار کارها. رئیس خانه، زن است. کدبانو یعنی کسی که خانه را مدیریت کند.»

حالا نوبت به مادر شهید می‌رسد؛ آقا می‌پرسند شغل پدر شهید چه بود؟ زن نمی‌شنود و فکر می‌کند اسم همسرش را پرسیده‌اند، می‌گوید «سردون». برادر شهید هم چند بار به ترکی می‌گوید اما باز هم مادر متوجه نمی‌شود. برادر می‌گوید «سمعک هم خریده‌ایم اما نمیزند.» آقا خودشان به ترکی می‌پرسند: «ایشین نمده؟» و مادر جواب می‌دهد «هچ زات» اما برادر تکمیل می‌کند «چرا دیگه. کشاورزی می‌کردید.» و مادر انگار که یادش آمده باشد می‌گوید «کشاورزی». اما لحنش جوری است که انگار کشاورزی برایش همان «هچ زات» است. آقا متوجه می‌شوند که مادر ترکی را راحت‌تر لب‌خوانی می‌کند، به ترکی می‌پرسند چه می‌کاشته و در تهران یا ارومیه. بعد هم از زمین کشاورزی‌شان می‌پرسند که هنوز باقی هست یا نه. مادر هم بالاخره به حرف می‌آید و به سال‌ها قبل می‌رود. به ترکی می‌گوید زمینشان در ارومیه بوده، در دهات، پشت کوه و حالا سال‌هاست که دیگر نیست. و برادر توضیح می‌دهد که کارخانه‌ی سیمان شده است. نوه که انگار از خجالت، خودش را با کندن نخ مبل مشغول کرده بود، از خوش‌زبانی مادربزرگ خنده‌اش می‌گیرد. عمه هم با خنده چیزهایی درگوشی به او می‌گوید. از صحبت‌ کردن مادر با آقا، آن هم به زبان ترکی، خنده به لب همه می‌آید.

آقا می‌پرسند: «در خانه به چه زبانی صحبت میکنید؟» برادر می‌گوید «هم آشوری، هم ارمنی. ترکی را هم حرف می‌زنیم که یادمان نرود، دخترم هم یاد بگیرد. فارسی هم که دیگر برایمان بین‌المللی است.» خواهرش بین‌المللی را ترجمه می‌کند: «با همسایه‌ها فارسی حرف می‌زنیم» مادر که دیگر سرحال شده، می‌گوید «آشوری سخت است اما ارمنی نه». صحبت می‌رود به سمت خط ارامنه و آشوری. آقا هم توضیح می‌دهند که اصل خط آشوری به خط آرامی برمی‌گردد. و برادر می‌گوید که خط ارمنی هم شبیه خط روسی است. آقا می‌گویند: «روسی تغییریافته‌ی لاتین است. البته شما دینتان هم با روس‌ها یکی است و ارتدوکس هستید.» آقا از اسقف‌شان می‌پرسند که برادر می‌گوید اسقف فعلی را نمی‌شناسد اما اسقف قبلی، ارداک مانوکیان بوده است که چند سال پیش فوت شده. آقا، مانوکیان را خوب به یاد دارد؛ همیشه خاطره‌ی همراهی او با کشور و اظهار محبت‌اش به مسئولین نظام را می‌گوید. برادر می‌پرسد فارسی بلد بود؟ آقا می‌گوید: «اوایل نه؛ اینها از لبنان می‌آیند و زبانشان عربی است. من البته عربی می‌فهمیدم.» برادر می‌گوید ارمنی را هم جوری حرف می‌زنند که ما اصلاً نمی‌فهمیم. دختر می‌زند زیر خنده. آقا می‌گویند: «شاید ارمنی را با لهجه‌ی عربی صحبت می‌کنند.» و توضیح می‌دهد که سراسقف ارمنی‌ها در ارمنستان است و او اسقف لبنان را تعیین می‌کند و ایران یکی از توابع لبنان در این مساله است و اسقفش از آنجا می‌آید.

بیش از نیم ساعت از جلسه گذشته و کم‌کم وقت رفتن می‌رسد. آقا اعضای خانواده را دعا می‌کنند: «ان‌شاءالله که در خدمت معنویات و حقایق دینی باشید. حقیقت دین مسیح با حقیقت دین اسلام تفاوتی ندارد. همان چیزی را که حضرت مسیح آورده است، اسلام شاید اضافه هم داشته باشد. چون اسلام بعداً آمده؛ اما مشکل اینجا است که این انجیلی که دست شماست، انجیلی نیست که خدا از آسمان فرستاده باشد. اینها روایات است. احتمال دارد آن انجیل اصلی دست یهودیها باشد؛ یهودیهای فلسطین. آنها خیلی آدمهای مرموزی هستند. بعید نیست انجیل واقعی و تورات واقعی را داشته باشند. البته قایم میکنند و به کسی نشان نمیدهند. اما اینهایی که ما داریم، و من هم دارم، روایت است. با چیزی که خدا بر قلب حضرت عیسی نازل کرده است فرق میکند. آن انجیل متأسفانه الان در اختیار کسی نیست. اگر آن بود، خیلی از مشکلات حل میشد. آدم میگذاشت کنار قرآن و میدید که اینها با هم هیچ تفاوتی ندارند.»

آقا رو به مادر می‌کنند: «خب! خوشحال شدیم از دیدن شما». مادر جواب می‌دهد «سلامت باشید؛ خیلی ممنون؛ شما بزرگ مایید.» آقا می‌گویند: «خدا ان‌شاءالله حفظتان کند» و مادر جواب می‌دهد «هرچه خدا خواست». برادر شهید توضیح می‌دهد: «حاج‌آقا! مادرم نماز و روزه‌اش تا پارسال پیارسال کامل بوده. با این وضعش یک پنجاه روز و یک بیست‌وپنج روز روزه می‌گرفت.» آقا می‌پرسند «کلیسا هم می‌روند؟» برادر می‌گوید خودم می‌برمش. آقا می‌گویند: «البته روزه‌ی شما با ما فرق دارد.» برادر که انگار احکام اسلامی را خوب بلد است با خنده می‌گوید «بله؛ شما هیچ چیز نمی‌خورید. ما در طول روز غذا می‌خوریم، فقط گوشت و اینها نمی‌خوریم. برای شما خیلی سخت است. مخصوصاً اگر در تابستان باشد که دیگر هیچ.» همه می‌خندند. آقا به همگی عیدی می‌دهند و به ترکی از مادر اجازه‌ی مرخصی می‌خواهند و مادر به ترکی می‌گوید «قدم روی چشممان گذاشتید.»
ساعت ۸:۲۰ شب است و آقا می‌روند به سمت منزل شهید بعدی.

۱) این دیدار دی ماه ۱۳۹۴ انجام شد.

منبع: alef.ir

رئیس جمهوری روسیه با اشاره به بحرانهای کهنه جهان همچون افغانستان و سوریه، گفت که بسیاری از بحران های جهانی حل نشده باقی مانده اند.

به گزارش مهر، به نقل از تاس، «ولادیمیر پوتین»، رئیس جمهور روسیه امروز طی سخنانی با اشاره به بحران دیرینه ای که در بسیاری از نقاط جهان وجود دارد، حل آنها را ضروری دانسته و این موضوع را مورد نگرانی اعضای سازمان پیمان امنیت جمعی دانست.

«پوتین» گفت: ما متوجه سختی شرایط در بسیاری از مناطق جهان هستیم. تعداد منشاء مشکلات کاهش یافتنی نیستند و درگیری ها برای قرن ها به آن شکلی که مورد نظر ماست، حل نشده اند. به عنوان مثال مساله افغانستان، مشکلات مربوط به خاورمیانه، سوریه و دیگر مشکلات.

وی که این سخنان را در افتتاحیه نشست سازمان پیمان امنیت جمعی مطرح می کرد، موارد یاد شده را مورد نگرانی مشترک همه اعضای این پیمان معرفی کرده و گفت: نشست امروز که در قالب تبادل نظرهای غیر رسمی تشکیل شده، فرصت مناسبی در جهت بحث در خصوص شرایط حوزه امنیت جمعی اعضای سازمان پیمان امنیت جمعی و گفتگو در خصوص وقایع جهان به حساب می آید.

وی افزود: گفتگو در خصوص مسائل مربوط به منافع اصلی ما به شکلی دائمی ادامه خواهد یافت، اما از تعداد مشکلات کاسته نخواهد شد. به هرحال، این فرصت در اختیار ما قرار داده شده تا در مورد آنچه در نقاط بحران زده جهان رخ می دهد آگاه باشیم و به تهدیدات ناشی از کشورهای اطرافمان واکنش نشان دهیم.

وی همچنین تصمیم کشورش برای حل و فصل بحران سوریه با کمک ایران و روسیه را به اطلاع سران کشورهای عضو سازمان پیمان امنیت جمعی رساند.

منبع: alef.ir

باراک اوباما اطمینان دارد اگر به او فرصت کاندیداتوری برای سومین دورۀ ریاست جمهوری داده شود موفق به کسب آرا خواهد شد.
به گزارش العالم، رئیس جمهور آمریکا اظهار اطمینان کرد که اگر امکان کاندیداتوری برای سومین دورۀ متوالی را داشت در این رقابت پیروز می شد.

وی تأکید کرد آمریکایی ها به رغم انتخاب دونالد ترامپ، به شدت به دیدگاه سیاسی او ایمان دارند.

اوباما شکست دمکرات ها در انتخابات ریاست جمهوری را شکستی دردناک توصیف کرد و افزود: «خوشحالم که تلاش کردم در کاخ سفید کارهایی را انجام دهم که معتقد بودم درست است و نه کارهایی که تصور می کردم مورد پذیرش مردم قرار خواهد گرفت».

اوباما از پیشرفتی که در دو دورۀ ریاست جمهور او رخ داد اظهار خشنودی کرد و دلیل آن را «روح آمریکایی» در میان نسل جوان برشمرد. وی افزود: «این روح در نسل جوان و باهوش که ابتکار و جسارت پیشتاز شدن را دارد به خوبی دیده می شود. نسلی که به تبعیض علیه دیگران به دلایلی مانند مثلا تمایلات جنسی فکر نمی کند».

منبع: alef.ir

به گزارش ایران خبر، سید سلمان سامانی سخنگوی وزارت کشور از انتصاب اعضای ستاد انتخابات کشور برای برگزاری انتخابات پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا و میان دوره مجلس شورای اسلامی از سوی وزیر کشور خبر داد.
 
وی در ادامه افزود: وزیر کشور در این احکام بر برنامه ریزی و انجام تمهیدات لازم به منظور برگزاری قانونمند و سالم انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا، میان دوره ای مجلس شورای اسلامی تاکید کرده است.

سخنگوی وزارت کشور همچنین گفت: معتمدین پیشنهادی وزیر کشور برای تشکیل هیات مرکزی اجرایی انتخابات ریاست جمهوری مطابق قانون حداکثر تا ۱۱ اسفندماه معرفی می شوند.
سامانی اعضای ستاد انتخابات کشور به شرح زیر اعلام کرد:

علی اصغر احمدی معاون سیاسی با حفظ سمت به عنوان رئیس ستاد انتخابات

سید سلمان سامانی قائم مقام وزیر در امور مجلس و هماهنگی استانها با حفظ سمت به عنوان عضو و رئیس کمیته حقوقی ستاد انتخابات

حسین ذوالفقاری معاون امنیتی و انتظامی با حفظ سمت به عنوان عضو و رئیس کمیته امنیتی و انتظامی ستاد انتخابات

جواد ناصریان معاون توسعه مدیریت و منابع با حفظ سمت به عنوان عضو و رئیس کمیته مالی و پشتیبانی ستاد انتخابات

وجه اله خدمتگزار رئیس مرکز مدیریت عملکرد بازرسی با حفظ سمت به عنوان عضو و رئیس هیات بازرسی انتخابات

امیر شجاعان رئیس مرکز توسعه دولت الکترونیک، فناوری اطلاعات و آمار با حفظ سمت به عنوان عضو و رئیس کمیته فناوری اطلاعات ستاد انتخابات

محمد ابراهیم شوشتری مشاور وزیر و رئیس مرکز حراست با حفظ سمت به عنوان عضو و رئیس کمیته حراست و استعلامات ستاد انتخابات

سیدرمضان شجاعی کیاسری رئیس مرکز اطلاع رسانی و امور بین الملل با حفظ سمت به عنوان عضو و رئیس کمیته اطلاع رسانی ستاد انتخابات

حمید درخشان نیا رئیس سازمان ثبت احوال با حفظ سمت به عنوان عضو ستاد انتخابات

علی پورعلی مطلق مدیرکل انتخابات با حفظ سمت به عنوان عضو و دبیر ستاد انتخابات

گفتنی است، انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری، پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا و میان دوره مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۲۹ اردیبهشت ماه۹۶ برگزار خواهد شد.

منبع: irankhabar.ir

رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: امروز مسلمانان هیچ پناهگاهی جز ایران ندارند و وجود منحرفین و افراطیونی از قبیل داعش، النصره و القاعده دلیلی بر این مدعاست.

به گزارش ایرنا، علی اکبر ولایتی دوشنبه شب در همایش ‘راهکارهای تعامل حرم مطهر رضوی با فعالان فرهنگی بین المللی’ در مشهد افزود: این منحرفین و افراطیون سعی کردند به بدترین نحو ممکن چهره اسلام را خدشه دار کرده و آن را دین متوحش معرفی کنند.
وی اظهار کرد: داعش ترکیبی از بعثی های زمان صدام است، همان کسانی که مرحوم آیت الله حکیم بر کمونیست بودن آنان فتوا داد زیرا بعثی ها، خدا، معنویت و ماوراء الطبیعه را قبول ندارند و کافرند.
وی گفت: بعثی ها هسته مرکزی داعش را تشکیل می دهند و ابوبکر البغدادی جزو عناصر مهم و تاثیرگذار حزب بعث بود که ادعا کرد خلیفه است.
ولایتی افزود: رسانه های غربی نیز شیپور شیطان هستند که با نشان دادن تصاویری از سر بریدن افراد بیگناه توسط داعش، این گروه را به عنوان حکومت اسلامی معرفی کرده و اینگونه اسلام را برای دیگران تبیین می نمودند.
وی اظهار کرد: در حالی که اسلام دین رافت و رحمت است، داعش به نام اسلام وحشیان عالم را به تصویر کشیده است.
وی گفت: کلینتون که در دوره اول ریاست جمهوری اوباما، وزیر امور خارجه آمریکا بود در کتاب خاطراتش اعتراف کرده که آنان داعش را بوجود آورده و باعث ایجاد ناامنی در جهان اسلام شدند.
ولایتی افزود: امروز آمریکایی ها و غربی ها مانند اژدهای هفت سر از هر طرف سربرآورده اند تا اسلام و مسلمانان را از بین ببرند و فقط مسلمانان هستند که با کفر و نفاق به مبارزه برخاسته اند و گرنه مذهبیون یا اماکن مذهبی غربی مانند واتیکان تاکنون هیچ نقشی در برابر کفر ایفا نکرده اند.
وی اظهار کرد: پاپ، جز اینکه یکشنبه ها به کلیسا بیاید و توصیه کند، کار دیگری نمی تواند انجام دهد زیرا آنچنان آبروی معنویت در اروپا رفته و الحاد در حال ترویج است که پاپ جرات حرف زدن ندارد.
وی گفت: کشورهای اسلامی از قاره آفریقا تا آسیا مردان بزرگی داشتند که از بین رفتند و اکنون به جز ایران، دیگر کشورهای اسلامی دچار قحطی رجال و ناامنی شده اند و هیچ کشوری به جز ایران پایگاه امن برای اسلام و مدافع این دین نیست.
رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: در هیچ کجای جهان اسلام مرکزیتی برای پناه مسلمانان شیعه و سنی به جز مرقد مطهر حضرت امام رضا (ع) وجود ندارد و اکنون این آمادگی و ظرفیت در حرم مطهر رضوی وجود دارد که آستان قدس رضوی به مرکز اسلامی در جهان تبدیل شود.
وی افزود: حضور حضرت امام رضا (ع) در خراسان برکات بسیار به همراه داشته و باید یک دایره المعارف در باره نقش آن حضرت در ابعاد مختلف تهیه شود.
وی اظهار کرد: حضرت امام رضا (ع) اسلام را از شر ملحدین، شکاکین و پیروان فلسه یونان و سایر فلاسفه نجات دادند، موجب تحکیم وحدت بین مسلمین شدند و تشیع را در مسیر اصلی خود به جریان انداختند و بعد از شهادت آن حضرت نیز مرقد مطهرشان تاکنون منشا برکات بسیار برای امت مسلمان بوده است.
ولایتی گفت: امید همه مسلمانان جهان به ایران است و برکت این کشور نیز نشات گرفته از معنویت مضجع شریف ثامن الحجج حضرت علی بن موسی الرضا (ع) است که اسلام را از شرک، شک و انحراف نجات داد و تشیع را یکپارچه و اهل سنت و شیعه را به هم نزدیک کرد.
وی افزود: از همان ابتدای مهاجرت حضرت امام رضا (ع) از مدینه به مرو وجود آن حضرت موجب خیر و برکت بوده و به رغم اجبار مامون به حضور آن حضرت در خراسان، مرو به مرکز بزرگ ارتباطات اسلامی در آن زمان تبدیل شد.
وی اظهار کرد: حضرت امام رضا (ع) در مرو یک حوزه علمیه ایجاد کردند که به گفته مورخین نزدیک به چهار هزار نفر در این حوزه تربیت یافتند اما مامون وقتی اقبال مردم به حضور در حوزه علمیه را مشاهده کرد، حوزه را تعطیل نمود.
ولایتی ادامه داد: حضرت امام رضا (ع) وکلایی را تعیین و به عنوان نماینده خود برای تبلیغ اسلام صحیح و خنثی کردن انحرافاتی که امویان و عباسیان در این دین ایجاد نموده بودند، به نواحی مختلف اعزام کرد.
وی گفت: وجود حضرت امام رضا (ع) موضع اتفاق نظر شیعه و سنی است و مضجع شریف ثامن الحجج حضرت علی بن موسی الرضا (ع) نیز مورد توجه علمای شیعه و سنی بوده و فقط به محل زیارت شیعیان اختصاص ندارد و علمای اهل سنت تمایل بسیار به زیارت حضرت امام رضا (ع) و اهل بیت (ع) دارند.
وی افزود: دلایل تاریخی بسیار وجود دارد که نشان می دهد مرقد مطهر حضرت امام رضا (ع) مورد تکریم شیعه و سنی بوده و حضور آن حضرت موجب برچیده شدن فرقه های اسماعیلیه، زیدیه و یکپارچگی تشیع و گرایش مردم به شیعه اثنی عشری شده است.

منبع: alef.ir