بایگانی دسته ی : سیاسی

نایب‌ رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه ۱۷ اپوزیسیون خارجی و ۵ کمیته داخلی در ایجاد فتنه ۸۸ نقش داشتند، گفت: یک مدیریت جهانی علیه جمهوری اسلامی در فتنه ۸۸ وجود داشت.

حجت‌الاسلام والمسلمین احمد سالک در گفت‌وگو با تسنیم، پیرامون فتنه ۸۸ و بررسی و تحلیل ابعاد مربوط به آن اظهار داشت: فتنه ۱۴ هدف اصلی را دنبال می‌کرد و ابعاد مختلف نظام از جمله مهمترین آن‌ها محوریت نظام را مورد توجه قرار داده بود.

وی با بیان اینکه هر یک از ابعاد فتنه را درنظر بگیریم متوجه معضلات بسیاری می‌شویم، افزود: فتنه‌گران، ضد قانون و ضد قانون اساسی حرکت کرده و علاوه بر این خواسته آمریکا را پیاده‌ کردند، بنابراین نمی‌توان گفت به کدام بُعد از فتنه باید بیشتر پرداخت چراکه ماهیت فتنه، ماهیتی خطرناک است.

نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با اشاره به ۳ نکته کلیدی در فتنه ۸۸ بیان کرد: نخستین نکته این است که بدانیم عوامل ساماندهی داخلی و خارجی فتنه چه کسانی بودند، دوم اینکه محتوای این فتنه چه بوده و رمز اردوکشی خیابانی، کشتار، زدن، بستن و آتش زدن چه بوده است.

وی ادامه داد: نکته سوم مربوط به آثار فتنه است، باید دید فتنه ۸۸ به نفع چه کسانی تمام شد، سران فتنه چه نقشی در این مسئله داشتند، اگر آنها نقش اولیه را داشتند که همین طور است البته تا اکنون حرمت آنها حفظ شده است وگرنه باید محاکمه می‌شدند.

سالک با بیان اینکه در فتنه مسئله کامل مشخص است، گفت: عوامل داخلی و خارجی در شکل‌گیری فتنه نقش داشته‌اند، در این میان به عوامل خارجی با ۱۷ اپوزیسیون می‌توان اشاره کرد که با بیش از ۴۰۰ میلیون دلار مصوب کنگره آمریکا؛ باراک اوباما، هیلاری کلینتون، عناصر امنیتی آمریکا و اسرائیل در ایجاد فتنه دست داشتند.

نایب‌رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی افزود: به این عوامل خارجی باید سفارتخانه‌هایی که در داخل ایران قرار داشتند را نیز اضافه کرد از جمله سفارت انگلیس، فرانسه، آلمان، ایتالیا و حتی کشورهای خلیج فارس که همه حمایت کردند، یعنی یک مدیریت جهانی علیه جمهوری اسلامی در فتنه ۸۸ وجود داشت.

وی با بیان اینکه یک ساماندهی داخلی و خارجی در شکل‌گیری فتنه نقش داشت، گفت: این اقدامات با استفاده از عناصر فریب‌خورده داخلی یا عوامل داخلی به دست استعمار انجام گرفت، ماهیت این فتنه براندازی جمهوری اسلامی، انداختن ستون خیمه نظام (ولایت و حاکمیت) و دور کردن مردم از اندیشه‌های بلند امام راحل و رهبر معظم انقلاب بود.

منبع: alef.ir

روسیه به تازگی توان موشکی خودش را تقویت کرده و نسل جدیدی از موشک‌های بالستیک قاره‌پیما را نشان داد. این موشک توانایی حمل کلاهک هسته‌ای را هم دارد و می‌تواند کشور فرانسه را کاملا نابود کند.

ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه در جریان معرفی این موشک گفت که شرایط منطقه روسیه را واداشت تا توان موشکی خودش را تقویت کند. این کشور توسط نیروهای ناتو و سپر دفاعی موشکی آمریکا احاطه شده و به همین دلیل تصمیم گرفته نسل جدید موشک‌های بالستیک قاره پیمای خودش را رونمایی کند.

وزن این موشک به ۱۰۰ تن می‌رسد و توانایی پیمودن مسافت بسیار زیادی را هم دارد. براساس اطلاعات منتشر شده این موشک که Satan 2 نام دارد، می‌تواند ۱۰ هزار کلیومتر را با سرعت ۲۰ ماخ (۲۴۵۰۰ کیلومتر بر ساعت) طی کند که هفت برابر بیشتر از سرعت هواپیمای SR-71 Blackbird است. همچنین مشخص شده که این موشک توانایی حمل همزمان ۱۰ کلاهک هسته‌ای را دارد. البته می‌تواند به جای حمل ۱۰ کلاهک هسته‌ای کلی موشک دفاعی داشته باشد تا بتواند در برابر سیستم‌های دفاعی ضد موشک از خودش مراقبت کند.

کشور روسیه به این موضوع اشاره کرده که موشک جدیدش می‌تواند ایالت تگزاس و یا کشور فرانسه را نابود کند.
منبع: newatlas

‌‌‌‌‌

منبع: alef.ir

گروه سیاسی: شامگاه دوشنبه ۲۹ آذر ماه بود که وزیر امور خارجه به همراه معاونانش در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس حاضر شد تا در خصوص برجام، تمدید ایسا و مباحث مرتبط با حوزه‌ی سیاست خارجی با نمایندگان مردم گفت‌و گویی داشته باشد. ظریف در ابتدای این جلسه از اعضای کمیسیون می‌خواهد که مطالب مطرح شده در این نشست به دلیل آنکه ممکن است مورد سوء استفاده قرار بگیرد به شکل محرمانه باقی بماند و منتشر نشود. اعضای کمیسیون نیز با درک شرایط این پیشنهاد آقای وزیر را پذیرفتند. پس از این نشست اتفاقی عجیبی رخ داد و نماینده‌ی پرحاشیه مشهد که معمولا با اظهاراتی شاذ باعث جنجال هایی می‌شود این بار هم با اینکه در آن جلسه حتی برای چند ثانیه هم حضور نداشته است با اعتماد به نفس عجیب و غریبی متنی را بین خبرنگاران پارلمانی توزیع کرد و مدعی شد که این جملات عین مطالب نقل شده از سوی ظریف است. کریمی قدوسی مدعی است که وزیر خارجه چنین مطالبی را مطرح کرده است: “من اعتراف می‌کنم که اشتباه کردم و به حرف کری گوش کردم و اگر استراتژی خودم را دنبال می‌کردم اکنون با مشکل مواجه نبودم، من می‌پذیرم اشتباه کرده‌ام و مسئولیت آن را قبول می‌کنم و. . . “پس از انتشار ادعاهای کریمی قدوسی درباره‌ی اظهارات وزیر امور خارجه شاهد موضع گیری‌های دیگر همکاران این نماینده بوده‌ایم به گونه‌ای که بروجردی به عنوان رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی صراحتا اظهار می‌دارد که: ”جلسات کمیسیون امنیت‌ملی مجلس طبقه‌بندی دارد؛ به همین دلیل سخنگوست که مطالب را عنوان می‌کند و آنچه که قابل ذکر و تایید است، همانی است که سخنگو اعلام می‌کند. “ اما سخنگوی این کمیسیون که از نظر سیاسی قرابت بیشتری با نماینده”دلواپس”دارد از اعلام موضع در این خصوص خودداری می‌کند و تنها به این نکته بسنده می‌کند که:”پیش از این به عنوان سخنگوی کمیسیون گزارش جلسه را منعکس کرده است. “در سوی دیگر علیرضا رحیمی نماینده تهران با غیر اخلاقی خواندن این رفتار گفت:”اولاً کمیسیون سخنگو دارد و ایشان گزارش جلسات را مطرح می‌کند. کما اینکه گزارش این جلسه را نیز سخنگو به رسانه‌ها داده و خلاصه آن از طریق سیما به اطلاع مردم رسیده است و اینکه یکی از اعضای کمیسیون که در جلسه حضور نداشته بخواهد نقل قول غیرمسئولانه‌ای از جلسه داشته باشد غیراخلاقی و خلاف پروتکل کمیسیون است زیرا وقتی کمیسیون سخنگو و رئیس دارد جایی برای اظهار نظر سایر اعضا باقی نخواهد ماند. اظهارات غیرمسئولانه در مورد صحبت‌های آقای ظریف اجحاف به وزیر و همچنین کمیسیون است و یک اقدام غیراخلاقی و غیرحرفه‌ای است زیرا آنچه به نقل از آقای دکتر ظریف مطرح شده کذب محض است و مطلقاً در کمیسیون مطرح نشده است. “سخنگوی وزارت امور خارجه از موضع همیشگی دولت اعتدال که پرهیز از تنش هاست با این موضوع مواجه می‌شود و با لحن اعتراضی ملایمی بیان می‌دارد که:”بنای وزیر و وزارت امور خارجه به عنوان متولی اصلی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، وارد نشدن به مباحث پایین دستی و درگیر شدن در رقابت‌های کم ارزش سیاسی است “جعفر زاده ایمن آبادی دیگر نماینده مجلس نیز در خصوص اقدام غیر اخلاقی همکارش اظهار داشت: “این اقدام آقای کریمی قدوسی هم جرم است و هم خلاف شرع و اخلاق. چطور می‌شود که اخبار جلسه‌ای محرمانه را منتشر کرد؟ زیبنده نمایندگان مجلس نیست اینگونه رفتار کنند. از طرفی چنین چیزی واقعیت نداشت، اگر هم داشت انعکاس یک موضوع محرمانه جرم است. تاکنون بارها این آقایان چنین اقداماتی را انجام داده‌اند و تکرار آن خیلی دور از ذهن نیست. ضمن اینکه آقای نعمتی نوار را گوش داده است و میگوید چنین چیزی نبوده است. هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان باید جرم آقای کریمی قدوسی را پیگیری کند. “اشاره این نماینده مجلس به سابقه دار بودن چنین رفتارهایی از دلواپسان به مهرماه ۹۲ بر می‌گردد که در آن زمان هم وزیر امور خارجه صحبت هایی را با قید محرمانه در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس بیان کرد و بعد از مدتی در کمال تعجب همان اظهارات از سوی سخنگوی این کمیسیون به رسانه‌ها منتقل شد! ظریف در واکنش به این اقدام در صفحه فیسبوک اش نوشته بود:”روز تلخی بود ولی برای من بسیار آموزنده. یاد گرفتم که هرچه می‌خواهم بگویم علنی و عمومی بگویم و گرنه بازار سوءاستفاده بسیار داغ است.“اما آنطور که مشخص است آن اتفاق برای آقای وزیر آن چنان آموزنده نبوده است و ظریف یک بار دیگر در بازی طراحی شده توسط دلواپسان قرار گرفته است. دلواپسانی که نشان داده‌اند منافع ملی هیچ جایگاهی در دلواپسی‌های روزمره شان ندارد و دقیقا مشخص نیست دلواپس چه چیزی هستند، دلواپس قدرت یا دلواپس کشور؟ اگر آن‌ها به واقع دلواپس کشور و منافع ملی باشند می‌بایست این نکته را قطعا بدانند که در حوزه مسائل سیاست خارجی اصرار مردان دیپلماسی به عدم انتشار علنی برخی موضوعات (با فرض واقعیت داشتن اظهارات منتسب به وزیر خارجه) در راستای منافع ملی نخواهد بود. در نهایت عصر ۵ دی ماه متن مکتوب اظهارات ظریف در جلسه‌ای که قرار بود محرمانه باشد منتشر شد تا مشخص شود که همانطور که رییس مجلس نیز تاکید داشته است اظهار نظر وزیر خارجه تنها درباره‌ی یک موضوع خاص بوده است و نه کلیت برجام و یا مذاکرات. پرسش قابل طرح این است که آیا انتشار مطالبی که قرار بر محرمانه بودنش است خلاف اخلاق و قانون نیست؟ آیا می‌توان از یک سو از بدعهدی دشمن سخن گفت و از طرف دیگر همان حضرات مدعی بدعهدی امریکا خلاف تعهدی که کرده‌اند مطالبی که با فرض خصوصی بودن یک جلسه مطرح شده است را به سطح جامعه منتقل کنند؟ به نظر می‌رسد که تشت رسوایی اخلاقی دلواپسان دیگر از پشت بام افتاده است و آن‌ها دیگر نمی‌توانند با شعارهای به ظاهر انقلابی دست به عوام فریبی بزنند. ذات واقعی این جماعت در وقایع این چنینی به خوبی خود را نشان می‌دهد.

منبع: baharnews.ir

رضا صادقیاننقل قولی از وزیر امور خارجه در کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی توسط یکی از نمایندگان همیشه منتقد دولت به رسانه‌های نزدیک به اصولگرا منتقل و باعث شادمانی غیرقابل وصف شماری از آنان شد. اینکه توانسته‌اند سال پایانی دولت یازدهم را با مچ‌گیری اساسی از گفته‌های محوری‌ترین وزیرش به پایان برسانند خوشحال هستند. نیروهایی که آن گفته‌ها را به عنوان اعترافات تکان‌‌دهنده وزیر دیدند و براساس همین نقل‌قول‌ها خبر و تحلیل ارایه کردند، هنوز آن گفته‌ها را به عنوان بهترین و مستندترین مدرک بازگو می‌کنند.ابتدا جمله و جملاتی توسط یکی از نمایندگان مجلس منتشر شد، در ادامه این خبر و طبق روال عادی روابط عمومی‌های کل کشور کلیت آن عبارت‌ها از سوی وزارت امور خارجه تکذیب گردید و در نهایت شماری از نمایندگان آن گفته‌ها را تایید کردند. اینکه چنین اظهاراتی صورت گرفته و یا خیر چندان مهم نیست، حتی پخش صورت‌جلسه رسمی آن کمیسیون که بدون‌تردید به عنوان اسناد محرمانه تلقی شده و جای بازنشر آن در فضای عمومی نیست فراهم گردد باز هم تک تک آن گفته‌ها و شنیدها در جلسه نمی‌تواند به عنوان اهرم فشار و حربه‌ای در دست مخالفان قرار بگیرد. حتی اگر آن گفته‌ها (به درست و یا اشتباه) از زبان رییس دولت بیان شود همچنان بی‌ارزش است و جایی برای نقد ندارد، چرا که میدان سیاست خارجی به دولت ارتباط مستقیم پیدا نمی‌کند.دامن زده به چنین جوی بیش از آنکه سودی کوتاه مدت برای ناقدان داشته باشد که قطعنا و بدون‌تردید خواهد داشت ولی شک نکنیم که فراهم کردن چنین وضعیتی ضرر طولانی مدت و تخریب‌های پرهزینه‌ای را به کلیت نظام تحمیل خواهد کرد. نقدهای انجام شده قصدشان نقد کردن دولت روحانی است، عملکرد وزیر امور خارجه را نمی‌پسندند و ده‌ها ایراد دیگر را مطرح می‌نمایند ولی دقت نمی‌کنند که این نقدها و انکارها و وارد ساختن اتهام‌ها تنها به دولت فعلی محدود نمی‌شود. می‌توان دولت وقت و یا دولت‌ها قبلی را براساس برنامه‌هایشان در بخش اجرا و سیاست‌گذاری عمومی مورد پرسش و نقد قرار داد ولی حوزه سیاست خارجی و تصمیم‌های آن به دولت‌ها وقت به عنوان سیاست‌گذار ختم نمی‌گردد. مسئله سیاست خارجی، آنگونه که آگاهان می‌دانند در دستان حاکمیت و نه شخص است. حاکمیت یعنی کل نظام، ظریف و یا هر فرد دیگری که سکان این کشتی به او سپرده می‌شود در لحظه‌ای می‌تواند سکان را به چپ و یا راست بچرخاند که حاکمیت به او فرمان دهد، خودسر و براساس علاقه‌اش امکان چرخاندن این سکان را ندارد. رییس دولت وقت هم نمی‌تواند به تنهایی در عرصه سیاست خارجی تصمیم‌ بگیرد، نقش همه این افراد در ساختار کلان حاکمیت نقش مشورتی-کارگزاری و نه تصمیم‌گیر نهایی است.پرسشی که در این میان طرح می‌شود چگونگی مسیر طی شده و رسیدن به برجام است. برجام دستاورد کیست؟ آیا می‌توان کلیت برجام و شرایط گام نهادن به سوی یک توافق بین‌المللی را تنها به یک شخص و یا یک دولت مرتبط دانست؟ به راستی می‌توان یکی از مهمترین تفاهم‌های انجام گرفته شده در عرصه سیاست خارجی را مربوطه به یک دولت دانست؟ اگر پاسخ به هر کدام از این پرسش‌ها مثبت باشد، اصولگرایان ناخواسته به دام نفی دیگر تصمیم‌ها در عرصه امور خارجه و در نتیجه انکار تمام رویدادهای تاریخی قدم برداشته‌اند.یادآوری این مطلب خالی از لطف نیست. در بررسی‌های تاریخی صورت گرفته درباره پذیریش قطعنامه ۵۹۸، تاریخ‌نویسان و کسانی که با ساختار سیاسی ایران آشنایی داشته باشند نامی از دولت وقت به عنوان عامل اصلی و سیاستگذار نمی‌برند. مسئله پذیرش قطعنامه در دستان حاکمیت و نه دولت وقت قرار داشت، از همین‌رو می‌نویسند: حاکمیت تصمیم گرفت. بعد از انتخاب محمود احمدی‌نژاد در سال ۸۴ عده‌ای گمان کردند ریل سیاست‌ خارجی کشور از مسیری به راهی دیگر رفته است در صورتی که اگر به نشریات همان سال‌ها رجوع کنیم و شماری از ادبیات تند رییس دولت را فاکتور بگیریم، دولت نهم و دهم به تنهایی این عرصه را راهبری نمی‌کرد. البته در دوره‌ای دولت دهم با تعریف پست‌های نمادین قصد برهم زدن این نظم را داشت، دیری نپایید متوجه شد میدان سیاست خارجی قایم به شخص نیست و تصمیمات اتخاذ شده ورای اشخاص، گروه‌ها و دولت‌هاست و نمی‌توان با تعریف جایگاه‌های جدید در دل دولت کشتی سیاست خارجی را به سوی دلخواه هدایت کرد. چنانچه زمان رسیدن به برجام همانند قراردادهای تجاری و بازرگانی کمتر از یک‌سال می‌بود می‌توانستیم با نقدهای بی‌رحمانه عملکرد دولت را جزء به جزء مورد نقد قرار دهیم، در صورتی که ۱۲ سال تاریخ عملکرد تیم‌های مذاکره کننده مختلف پشت سر برجام است. به عبارتی دوازده سال کار مداوم، پرداخت هزینه، انباشت تجربه و انتخاب مسیرهای متفاوت از دل تمام دوره‌های مذاکره بیرون آمد تا سرانجام نظر حاکمیت به برجام و توافق فعلی رسید.با نقد ظریف و یا افشای گفته‌های او در کمیسیون مجلس راه به جایی نمی‌بریم. شاید برای مدتی بهانه‌ای برای افزودن فشارها به دولت یافت شود ولی سرانجام خوشی با این جنجال‌ها به دست نخواهد آمد. ظریف و دولت روحانی مجری تفاهم برجام هستند و نه کارفرما آن. مهمتر اینکه نقل جملات جلسه کمیسیون مجلس در جهت نقد دولت نه تنها دستاوردی به حساب نمی‌آید، بلکه با چنین رفتاری راه را برای کسانی که در پی نفی و کلیت تصمیم‌های مربوط به حاکمیت است گشوده می‌کند و سود حاصل از گشایش راه نفی، انکار و نادیده انگاری بیش از هر شخص و گروهی به جیب مخالفان تمامیت ارضی کشور خواهد رفت. به بهانه نقد برجام و دولت مسائل مربوط به منافع ملی را نادیده نگیریم.

منبع: baharnews.ir

منبع: baharnews.ir

روزنامه «ایران» نوشته است: منتقدان دولت هر روز به بهانه‌ای سعی می‌کنند چرخ برجام را پنچر کنند یا اقدامات یکی از طرف‌های برجام را به پای دولت بنویسند. آیا آنان به راستی آرزو می‌کنند که ایران به شرایط پیش از برجام بازگردد؟ آیا آنان چون ایرانیان رنج دیده از تحریم‌ها، تصویر درستی از شرایط پیشابرجامی دارند؟ برای روشن شدن این واقعیت که در دوره تحریم‌ها، چه بر ایران رفته است، با اکبر ترکان، مشاور رئیس جمهوری گفت‌وگو کرده‌ایم. او معتقد است که برندگان تحریم‌ها، کسانی که منافع ملت ایران را با گزاف‌ترین قیمت‌ها بردند، هنوز دست از مخالفت با برجام برنداشته‌اند و در داخل نیز برخی افراد، از سر نادانی، در همان مسیری گام برمی‌دارند که دشمن می خواهد. هنوز معلوم نشده است که در دوره تحریم‌های سازمان ملل علیه ما، واقعاً چه اتفاقی افتاده است. شما بگویید که در این دوره چه اتفاقی افتاد و چه کسانی از تحریم‌ها نفع بردند و زیان دیدگان، چه کسانی هستند؟ ابتدا باید به این موضوع اشاره کنم که این روزها عده‌ای اصرار دارند ثابت کنند که برجام ناکارآمد بوده و شکست خورده است. البته می‌توان احساسات جریحه‌دار شده ملت ایران را درک کرد. ملت ایران بابت تمدید تحریم‌های «آیسا» از سوی ایالات متحده ناراحت است و حق هم دارد. اما این عصبانیت نباید سبب شود که ما به دست خودمان کاری را انجام دهیم که دشمنان ما می‌خواهند. دشمنان ما از برجام و لغو تحریم‌های بین‌المللی شورای امنیت علیه ایران، عصبانی هستند. آنان چه بسا علاقه‌مند هستند که این وضعیت به هم بخورد و بار دیگر تحریم‌ها برقرار شده و به ملت ایران اعمال فشار شود، اما ترجیح می‌دهند این اتفاق به گونه‌ای بیفتد که ایران عامل نقض برجام قلمداد شود. این، آن چیزی است که بدخواهان ملت ایران دنبال می‌کنند. اما در مقابل، خیرخواهان ملت ایران درصدد هستند تا به ایالات متحده فرصت ندهند که بار دیگر قدرت‌های بزرگ را علیه ما متحد و یکپارچه کند. زیرا اکنون و در شرایط پسابرجام، ایالات متحده دیگر قادر به تکرار این یکپارچگی علیه ایران نیست و هوشمندی ما در این است که اجازه ندهیم این یکپارچگی بار دیگر شکل بگیرد. علاوه بر دشمنان، عده‌ای هم هستند که با نادانی کارهایی را می‌کنند. اینان دشمن نیستند، اما به دلیل نادانی، در همان مسیری می‌روند که دشمن ما می‌خواهد، یعنی جمهوری اسلامی به دست خود برجام را به هم بزند. فهم این موضوع به هشیاری نیاز دارد. اما این هشیاری چگونه به دست می‌آید، به این صورت که بفهمیم ذینفعان بین‌المللی و داخلی تحریم‌ها چه کسانی بودند. بنابراین باید برندگان و بازندگان تحریم  مشخص شوند و اگر این امر معلوم شود، سبب خواهد شد که هشیار شویم و هوشمندانه عمل کنیم. مخالفت با برجام، تنها از سوی ذینفعان تحریم‌ها صورت می‌گیرد؟ کسانی که به دنبال بازگرداندن تحریم‌ها هستند، همان کسانی هستند که از تحریم‌ها منفعت می‌بردند، چه بین‌المللی و چه داخلی. ذینفعان بین‌المللی چه کسانی هستند؟ در رأس ذینفعان بین‌المللی، دشمن کینه‌توزی به نام اسرائیل قرار دارد که البته خود، رژیمی غیرمشروع و غیرقانونی است. دیگرانی هم هستند که باورمان نمی‌شد در ضدیت با ما پیشرو باشند و حتی خشن‌تر از اسرائیل علیه ملت ایران عمل کنند. باورمان نمی‌شد که عربستان سعودی به عنوان کشوری مسلمان، جزو مشوقان تشدید تحریم‌ها علیه ایران باشد یا بنابر اسناد منتشرشده در ویکی لیکس، تا آنجا پیش برود که ایالات متحده را به حمله نظامی به ایران تحریک کند. دو کشور عربستان و اسرائیل، ذینفعان سیاسی و امنیتی تحریم‌ها علیه ایران بودند. عربستان تنها نفع امنیتی و سیاسی برد؟ تحریم ایران برای عربستان نفع اقتصادی هم داشت. حداقلش این بود که این کشور سهمیه نفتی ایران در بازار را از آن خود کرده بود که با کوشش‌های وزارت نفت، توانستیم سهم خود را به میزان سهم اصلی نفت ایران در اوپک برگردانیم. عربستان از این محل تحریم‌های نفتی ما توانست میلیاردها دلار به جیب بزند. به نظر می‌رسد دایره کشورهای منتفع از تحریم ایران، از عربستان تا هند، چین، امارات و ترکیه را در بر بگیرد؟ نمی‌خواهم بگویم کشورهایی که نام بردید، نفع نبردند اما کشوری که مستقیماً از تحریم‌های ایران نفع برد، عربستان سعودی است. ترکیه از راه‌های دیگری منفعت می‌برده است. مثلاً کشور قطر که در میدان گازی پارس جنوبی با ایران مشترک است، از تحریم‌ها نفع زیادی برد. زیرا در آن دوره، ما از توسعه میدان عقب افتادیم، اما این کشور میدان را توسعه داد و می‌دانید که برداشت از میدان مشترک، سبب تغییر فشار مخزن و مهاجرت گاز از سمت ما به سمت قطر می‌شود.  ذینفع دیگر کشورهای امارات متحده و ترکیه بودند که از جابه‌جایی پول ایران، منفعت می‌بردند و درصدهای بزرگی از پول گیر آنها می‌آمد. زیرا ما در بازار تحریم بودیم و باید با واسطه خرید می‌کردیم. این واسطه‌ها نیز هزینه‌های بسیار هنگفتی را به خریداران ما تحمیل می‌کردند. نفع چین و هند چگونه بود؟ اروپایی‌ها در دوره تحریم نفت ما را نمی‌خریدند و هند و چین تنها خریداران نفت ما شده بودند. این دو کشور با شرایط بسیار استثنایی نفت را می‌خریدند و پول آن را نیز با فرمول بسیار تحقیرآمیزی در حساب‌هایی می‌ریختند که بلوکه می‌شد. به عنوان مثال، در دولت گذشته، نفت ایران به چین فروخته شد اما پول نقد این نفت که ۲۲ میلیارد دلار است، از سوی چین در یک حساب بلوکه شد. چینی‌ها معادل این پول، به نسبت یک به یک دلار به ما وام دادند. در این شرایط، اکنون ۲۲ میلیارد دلار پول ما در چین وثیقه است، در مقابل، این کشور قرار بود ۲۲ میلیارد دلار به ما وام بدهد که در ابتدای وام دادن، ۴ میلیارد دلار را به عنوان سود وام کسر کرده و در ادامه، برای وامی که به ما داده، ۸ درصد نیز پول بیمه در نظر گرفته است. بیمه با این توجیه که اگر ایران نتوانست اقساط خود را بازپرداخت کند، این پول، بیمه باشد. درباره هند نیز ما مجبور بودیم نفت خود را به قیمت‌هایی به این کشور بفروشیم. هند پول نفت ما را دو قسمت می‌کرد؛ بخشی را به حساب یورویی و بخشی را به حساب روپیه واریز می‌کرد. آن پولی که به حساب یورویی واریز می‌شد، توقیف می‌شد، چون نمی‌توانستیم با آن خرید کنیم. اما از پولی که در حساب روپیه قرار داشت، باید از هند و به قیمت‌هایی که خودشان می‌گفتند، کالای هندی بخریم. به این ترتیب، از امارات و تا عربستان و قطر و چین و هند، منافع و ثروت این ملت دست یک عده چپاولگر بین‌المللی از دست رفت. ذینفعان داخلی چه کسانی را شامل می‌شوند؟ نقل و انتقال پول، فروش نفت یا خرید کالاها، مگر به دلال نیاز نداشته است؟ بابک زنجانی یکی از دلالان فروش نفت بوده است. فکر می‌کنید همین یک نفر بود؟! باز هم بوده‌اند. اینها نفت ایران را بردند و پول‌هایش را به نوعی بالا کشیدند؛ حالا بابک زنجانی یک جور، دیگران به طرق دیگر. اینها هم می‌شوند برندگان تحریم. فکر نمی‌کنید یکی از دلایلی که مخالفان دولت تحریم‌ها را کوچک می‌شمارند تا اقدام دولت در برجام را ناچیز جلوه دهند، ناشی از این است که این حقایق برای مردم گشوده نشده است؟ به نظر من باید برندگان و بازندگان تحریم مفصل شکافته شوند. منظورم بیشتر در حوزه داخلی است. فکر می‌کنید بانکی که بابک زنجانی معرفی ،کرده از کجا بوده است؟ زنجانی این بانک را در یکی از کشورها به قیمت ۴ میلیون دلار خریداری کرد و از طریق این بانک ۴ میلیون دلاری، گشایش اعتبارهای بسیار بزرگی انجام داد که نتیجه‌اش برداشت ۷/۲ میلیارد دلار درآمد نفت از ایران بوده است. مشابه این، باز هم هست. به این صورت بوده که در دوره تحریم‌ها منافع و ثروت مردم، مظلومانه مورد تهاجم این غارتگران بین‌المللی قرار گرفته است. بنابراین می‌شود گفت برندگان تحریم‌ها، این افراد و کشورها و بازندگان هم ملت ایران و جمعیت بیکار تحصیلکرده ماست، بازنده تحریم‌ها، خانوارهایی هستند که در فقر می‌سوزند، یا بیمارانی که نمی‌توانستند به داروهای خود دسترسی داشته باشند. در این میان، عده‌ای هم هستند که مزدور نیستند، اما نادانند و نمی‌دانند که بعضی از حرف‌هایی که می‌زنند، به نفع کیست. من آنان را خائن نمی‌دانم، بلکه نادان می‌دانم. در چالش‌هایی که در مسأله قراردادهای نفتی ایجاد شد، آقای جهانگیری به این نکته اشاره کرد که ما دست برخی از کشورهای منطقه را در سنگ‌اندازی در مسیر نهایی شدن این قراردادها می‌بینیم. آیا در مخالفت با برجام نیز می‌توان دست ذینفعان بین‌المللی تحریم‌ها را در فضاسازی‌های داخلی و حتی بین‌المللی دید؟ مردم ما به لحاظ عاطفی نسبت به موضوعاتی حساس هستند. نمی‌شود که روی یک موضوعی همه احساسات جامعه را تحریک کرد. اما می‌بینیم که برخی حرف‌هایی را برای تحریک احساسات مردم مطرح می‌کنند، در حالی که می‌دانند واقعیت چیز دیگری است. در اینجا سیاستمداران ما باید عاقل و مدبر باشند، درست فکر کنند و مراقبت کنند که این فضاها از سوی دیگران به ما تحمیل نشود. ما که نمی‌دانیم قدرت رسانه‌ای قدرت‌های مسلط جهان چگونه است. اینها در سطوح عالی می‌توانند افکار عمومی یک جامعه را بالا و پایین می‌کنند. شما دارید به نفوذ اشاره می‌کنید؟ نفوذ رسانه‌ای و فضاسازی در افکار عمومی که در گذشته به این عملیات جنگ روانی گفته می‌شد، اکنون ممکن است اسامی دیگری داشته باشد، اما ماهیت آن، همان جنگ روانی است، یعنی به اوج رساندن افکار عمومی در مسأله‌ای و آن مسأله را وارونه جلوه دادن و با تبلیغات به گونه‌ای عمل کنند ناخودآگاه به اشتباه بیفتیم. در این شرایط، وظیفه سیاستمداران است که هشیار باشند، دچار هیجان نشوند و کاری نکنند که مدنظر دشمنان ماست. چون دشمنان ما علاقه‌مند هستند که دستاوردهای برجام شکسته شود، اما به دست ما و ما باید هشیار باشیم. دولت تا چه حد توانسته است در مقابل ذینفعان منافع مردم را تأمین کند و دست آنان را قطع کند؟ ما باید صورت مسأله را بشناسیم. در کشورهای اروپایی امکان کارهای فساد و دلالی بسیار کم است. زیرا قوانین بسیار محکمی وجود دارد که اگر در داخل اروپا از نوع کارهایی چون دلالی انجام شود، با آنها بشدت برخورد می‌شود. اما همین اروپایی‌ها، تحت نام عامل (AGENT)  و نمایندگی، این فساد و دلالی را در کشورهای دیگر انجام می‌دهند. شاید یکی از آلوده‌ترین‌ها در شبکه‌های دلالی، چینی‌ها باشند. چینی‌ها سعی می‌کنند برای تأمین منافع خود در کشورها، دلالان خود را نفوذ بدهند. در دولت‌های قبل و تا قبل از تحریم‌های سازمان ملل علیه ما، همه کشور تلاش و مبارزه می‌کرد تا این دلالان را پیدا کنند و بیرون بیندازند و اجازه مداخله به آنان ندهند تا کار سالم در اقتصاد ایران انجام شود. اما تحریم‌ها باعث شد همه دلالانی که همه کوشش دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی و اجرایی، بیرون کردن آنان بود، یکی یکی از پنجره وارد شوند. از آنجایی که در شرایط تحریم نمی‌توانستیم در فضای رقابتی، خرید سالم و مستقیم انجام دهیم و بسیاری از کشورهای اروپایی علاقه داشتند که به ایران کالا بدهند، نتیجه این شد که دلالان وارد شدند. دلالان کالاها را از طریق راه‌های غیررسمی، به قیمت‌های بسیار گزاف به کشور تحمیل کردند. در نهایت، دلالان، یعنی همان‌هایی که وزارت اطلاعات باید دانه دانه آنان را با انبر پیدا می‌کرد و بیرون می‌انداخت، رسماً پشت میز مذاکره آمدند و شدند طرف مذاکره ما. برجام توانست این حرکت‌ها را متوقف کرده و با برقراری رابطه مستقیم بین بنگاه‌های ایرانی با بنگاه‌های اصلی دنیا، دست این دلالان را کوتاه کند که این، دستاورد بزرگی است. البته هنوز همه آن دلالان، گوشه کنارها مخفی شده‌اند. چون در طول دوران تحریم، روابط برقرار کرده و به پیکره‌ها وصل شدند و با افراد، ارتباطات غیررسمی برقرار کردند، اکنون آنان سعی می‌کنند با استفاده از شبکه‌های ارتباطات غیررسمی، به فساد خود ادامه بدهند. بدون اینکه بخواهیم منتقدان را متهم کنیم، تا چه حد فشارهای سیاسی که از ناحیه برجام به دولت وارد می‌شود را ناشی از اقدامات و تلاش‌های دلالان یا دیگر ذینفعان تحریم می‌دانید؟ قطعاً در سطح بین‌المللی ذینفعان علاقه‌مند هستند شرایط به آن دوره برگردد. به عبارت دیگر برندگان تحریم تلاش می کنند برجام ناکام بماند. کشوری که به صورت انحصاری به ایران کالا می‌فروخت، آیا از ایجاد شرایط رقابتی خوشحال است؟ یا اینکه ترجیح می‌دهد همچنان انحصاری باشد؟ وقتی می‌خواستیم پول خود را تبدیل یا منتقل کنیم، عده‌ای در شبکه‌های بین‌المللی گاه ۱۰ تا ۱۲ درصد از پول نقد ما برمی‌داشتند تا پول ما را از یک نقطه به نقطه دیگر منتقل کنند. چه کسب و کاری از این پولسازتر است؛ اینکه کسانی برای جابه‌جایی پول ملت مظلومی که بیکار و فقیر دارد، ۸ تا ۱۰ درصد پول برای خود بردارند؟ این کسب و کار پرسودی است. کاسبان این کسب و کار، علاقه‌مند هستند آن شرایط بازگردد. اما مدافعان ملت ایران باید مراقب باشند که ملت ایران بار دیگر تحت این فشارها قرار نگیرد حقوق ملت استیفا شود. همان وام چینی که به آن اشاره کردم، اینکه ۲۲ میلیارد دلار پول نقد ما در حساب آنان باشد و در مقابل، به جای ۲۲ میلیارد دلار، ۱۸ میلیارد دلار وام بدهند، از ابتدا ۴ میلیارد دلار سود وام را کسر کنند و در ادامه، برای همین پول ۸ درصد از ما بیمه بگیرند، این، اجحاف و ظلم بزرگی است و وقتی آدم این را می‌شنود، از داخل آتش می‌گیرد که چرا این ستم‌ها بر ملت ایران تحمیل می‌شود. عده‌ای با تحریم‌ها منافع کشور را غارت  کردند. منتقدانی که در مخالفت خود صادق هستند، این واقعیت‌ها را نشنیدند؟ آنان که بهتر می‌دانند موضوع چه بوده است. بعید می‌دانم آنان ندانند که در دوران تحریم بر ما چه گذشته است. هندی‌ها که بخشی از پول‌های ما را به حساب‌های روپیه واریز کرده بودند، کالاهای خود را به هر قیمتی که دلشان می‌خواست، به ما می‌فروختند. به بابک زنجانی اشاره کردید. آیا مورد دیگری بوده است که پول دولت و ملت را بازنگردانده باشد؟ همین قدر بدانید که کسان دیگری هم بودند که نفت بردند و از قضا پولش به خزانه بازنگشته است، آن پول ها در حساب‌های دیگری هست که در جای خود باید بررسی شود، اما به خزانه بازنگشته است.

منبع: baharnews.ir

داریوش احمدیانآنچه محمد جواد ظریف در این چند روز اخیر تجربه اش کرد تکرار اتفاقی بود که پیش از این هم رخ داده است. در مهر ۹۲ که دولت روحانی ماه‌های اولیه حضور در قدرت را تجربه می‌کرد وزیر امور خارجه با حضور در نشست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی با تاکید بر این نکته که تمایلی به انتشار مطالب مطرح شده ندارد نکاتی را مطرح کرد که چند ساعت بعد از سوی سخنگوی این کمیسیون در اختیار رسانه‌ها قرار گرفت. این بار هم نماینده‌ای دیگر که مانند آقای سخنگوی کمیسیون از تبار دلواپسان است قول و قرار‌ها را زیر پا گذاشت و گفته هایی که قرار بر محرمانه بودن و عدم انتشارش بود را در اختیار رسانه‌های قرار داد. در حوزه سیاست خارجی این یک نکته‌ی بدیهی است که برخی موضوعات می‌بایست در زمان‌های مشخصی منتشر شود و اعلام عمومی زود‌تر از موعد آن می‌تواند بر ضد منافع ملی کشور باشد، بعید است که نمایندگان افشاگر که خود را متخصص این حوزه نیز می‌دانند از این موضوع آگاه نباشند. پس دلیل این نوع از رفتار غیر اخلاقی را باید در کجا جستجو کرد؟ چگونه ممکن است افرادی که بدعهدی امریکا ورد زبانشان شده است و در هر موضوع با ربط و بی‌ربطی از عهد شکن بودن دشمن سخن می‌گویند خود عهد شکن‌ترین افراد در چنین وقایعی هستند؟ به نظر می‌رسد که باید ریشه‌ی این نوع مواجهه با چنین موضوعاتی را ذبح منافع ملی برای رسیدن به مقاصد کودکانه سیاسی جست‌وجو کرد. آن‌ها حاضرند برای کسب قدرت هر فردی را اندک محبوبیت در جامعه پیدا کند با روش هایی غیر اخلاقی کنار بزنند. حتی اگر چنین اقداماتی آسیب هایی جدی به وجهه مسئولان حوزه سیاست خارجی و از آن‌ها مهمتر منافع ملی کشور وارد آورد. اما تجربه نشان داده است که مردم حاضر در متن جامعه چندان با این نوع رفتارها همراهی ندارند و به خوبی نیت افرادی که خود را به ظاهر دلواپس معرفی می‌کنند شناخته‌اند و هر چقدر هم از دولت مستقر ناراضی باشند قطعا بار دیگر تجربه ۸۴ تا ۹۲ را تکرار نخواهند کرد.

منبع: baharnews.ir

پلیس آمریکا از وقوع ۲۷ مورد حادثه تیراندازی تنها طی ۲۴ ساعت شب و روز کریسمس در شهر شیکاگو خبر داد که از این تعداد ۱۲ مورد تلفات جانی داشته است.

به گزارش فارس، پلیس شیکاگو بامداد سه‌شنبه اعلام کرد، در حال بررسی ۲۷ مورد حادثه تیراندازی است که در شب و روز کریسمس در این شهر اتفاق افتاده است.

بنا بر گزارش خبرگزاری فرانسه، سخنگوی پلیس شیکاگو در گفت‌وگو با خبرنگاران گفت، از این تعداد حادثه تیراندازی ۱۲ مورد تلفات جانی داشته و قربانی گرفته است.

وی افزود، البته تعدادی از این حوادث تیراندازی نیز به صورت رویدادهای از پیش طراحی شده توسط گروه‌های جنایتکار انجام شده است.

گزارش‌ها از این امر حکایت دارد که شیکاگو در یک سال گذشته شاهد حوادث تیراندازی مرگبار بسیاری بوده است و به عنوان سومین شهر پرجمعیت آمریکا تعداد حوادث تیراندازی در این شهر به مراتب از دو شهر پرجمعیت نخست آمریکا (لس آنجلس و نیویورک) بیشتر بوده است.

مقامات شیکاگو اعلام کرده‌اند که قصد دارند در دو سال آینده حدود هزار نیروی پلیس دیگر را به خدمت بگیرند تا از میزان جرایم و جنایاتی از این دست تا حدودی کاسته شود.
 

منبع: alef.ir

دادگاهی در آنکارا با صدور حکمی هرگونه پوشش رسانه‌ای اخبار مرتبط با ترور سفیر روسیه در ترکیه را ممنوع اعلام کرد.

به گزارش فارس، دادگاهی در ترکیه با صدور حکمی، هرگونه پوشش رسانه‌ای مربوط به تحقیقات در خصوص ترور سفیر روسیه در آنکارا را ممنوع اعلام کرد.

بنا بر گزارش خبرگزاری «تاس»، این ممنوعیت پوشش خبری مربوط به اخبار مرتبط با صحنه جنایت و یا اخبار مرتبط با مظنونین این حادثه تروریستی می‌شود.

خبرگزاری آناتولی ترکیه با اعلام این خبر تأکید کرد که این ممنوعیت پوشش رسانه‌ای به درخواست دفتر دادستان عمومی آنکارا اعمال شده است.

بر اساس این گزارش، «آندری کارلوف» سفیر روسیه در ترکیه بود که هفته گذشته در مراسم افتتاحیه یک نگارخانه عکاسی در آنکارا ترور شد. ضارب نیز در حمله نیروهای امنیتی از پا در آمد. وزارت خارجه روسیه این حادثه را یک حادثه تروریستی خوانده است.

در حال حاضر کمیته بازرسی روسیه در حال بررسی این پرونده و ارتباط آن با تروریسم بین‌المللی است.

منبع: alef.ir