بایگانی دسته ی : سبك زندگی‌

 

فرادید| داون ا.مارکوس دانشیار دانشکده پزشکى پیتسبورگ، دپارتمان بیهوشى، در این باره توضیح مى دهد وقتى که سردرد شدید و ضربان دارى را احساس مى کنید سرتان را با دو دست تان مى گیرید و مى گویید: «احساس مى کنم، مغزم دارد بیرون مى زند، فکر مى کنم اگر نگهش دارم بهتر است.»

این احساس کاذب وجود دارد که مغز بزرگ تر شده و همین درد ایجاد مى کند. جالب است اگر بدانیم بافت مغز هیچ گونه احساس دردى همچون بافت هاى دیگر مثل پوست ندارد. از آنجا که مغز در داخل پوشش سخت و محافظى قرار گرفته، لذا فاقد حس هایى چون لمس و فشار است، که بیشتر مختص بخش هاى باز و در معرض تماس خارج از بدن اند. در واقع جراحان مغز مى توانند بافت مغز را در فرد بیدار برش دهند، بى آنکه وى حتى متوجه حرکت چاقو شود.

سردرد به دلیل فعال شدن و تحریک ساختمان هایى که درد را حس مى کنند، ایجاد مى شود. در موارد تومورهاى مغز، درد علامت دیرهنگامى است و در این مواقع درد به طور کلى زمانى احساس مى شود که تومور آن قدر بزرگ شود که بتواند به استخوان ها آسیب رساند یا عروق خونى یا اعصاب را تحت کشش قرار دهد. مشکلات در ناحیه گردن نیز مى توانند موجب درد شوند که در این حالت درد از گردن به پشت سر و غالباً از آنجا به سر و یک چشم تیر مى کشد. لیکن عفونت یا التهاب سینوس ها (که معمولاً بخشى از یک واکنش حساسیتى اند) جزء علت هاى غیرشایع سردردهاى عود کننده اند.

نکته جالب اینکه راجر کدى و کرتیس اشنایدر از «مرکز مراقبت هاى سردرد» در مونتانا دریافته اند ۲۵ تا ۳۰ درصد کسانى که از میگرن رنج مى برند علائمى را در بین طول دوره هاى شدت سردرد گزارش مى کنند و نزدیک ۹۸ درصد کسانى که تصور مى کردند دچار سردردهاى سینوسى هستند، در واقع میگرن داشتند.

شایع ترین انواع سردردهاى مزمن، میگرن و انواع سردردها از نوع تنشى هستند.

میگرن سردردى دوره اى است که معمولاً بین ماهى یک بار تا دوبار در هفته روى مى دهد و هر دوره اش بین هشت تا ۱۲ ساعت به طول مى انجامد. میگرن اغلب به صورت درد یک طرفه ضربانى احساس مى شود که فعالیت ها را محدود مى کند و ممکن است با تهوع و حساسیت به نور صدا و بو همراه باشد.

 

درد تنشى بیشتر پیش مى آید و درد _ که به طور معمول به صورت درد فشارى مبهمى در دو طرف سراحساس مى شود- فعالیت ها را کم مى کند. این دردگاه تا چندین روز ادامه پیدا مى کند. هر دو نوع سردرد در پاسخ به قرار گرفتن در معرض عوامل آغازگر داخلى یا خارجى، مثل تغییرات هورمونى، محرومیت از خواب، گرسنگى یا تنش پیش مى آیند.

قرار گرفتن در معرض این آغازگرها، مغز را وادار مى سازد که پیام ها و اشاراتى به مراکز درد بفرستد که موجب ترشح پیام برهاى شیمیایى گوناگون، منجمله سروتونین و نوراپینفرین شده نهایتاً عروق مننژها (پرده هاى) اطراف مغز را گشاد مى کند. حاصل این گشاد شدن عروق افزایش جریان خون است که موجب مى شود عروق دو طرف بیرون سر پر خون، برجسته و تا حدى دردناک شوند.

با تورم و بزرگ تر شدن عروق خونى، اعصابى که در اطراف آنها قرار گرفته کشیده مى شود که همین موجب مى شود علائمى به سیستم سه قلو- ناحیه اى از مغز که پیام هاى درد را به سر و صورت مى فرستد- بفرستند. فعال شدن سیستم سه قلو در اکثر موارد موجب درد اطراف چشم ها و گونه ها مى شود، همان احساس کاذب درد «سینوس» است.

همچنین سیستم سه قلو پیام هایى نیز به هیپوتالاموس- ناحیه اى در مغز که مسئول فعالیت هاى ما براى به دست آوردن غذا است – و بخش فوقانى طناب نخاعى مى فرستد که همین موجب گرفتگى عضلات در ناحیه گردن مى شود. همین که مسیر سردرد به طور کامل فعال شد، دیگر درمان ها چندان کارگر نخواهند بود.

کارى که رامى برستاین از دانشگاه هاروارد بر روى موش ها و انسان ها انجام داد، نشان داد که براى آنکه داروها موثر واقع شوند باید هر چه زودتر در مسیر پیشرفت بیمارى از آنها استفاده کرد. بیماران میگرنى اغلب متوجه مى شوند که سردردشان با احساس ضربان و سپس افزایش حساسیت پوست آغاز مى شود. این افزایش حساسیت پوست مى تواند به شکل دردناک بودن کف سر، موهاى دردناک یا احساس درد به هنگام شانه کردن موهاى سر یا انداختن گوشواره یا زدن عینک درآید.

اگر بتوانیم علائم سردرد را به دقت در دفترى ثبت کنیم برآورد خوبى راجع به اینکه معمولاً چه موقع درد صورت یا پوست سر شروع مى شود، مى تواند به فرد کمک کند که بداند چه وقت باید داروها را شروع تا حداکثر تسکین درد را به دنبال داشته باشد. گرچه بیشتر سردردهاى مزمن خطرناک نیستند، ولى هر تغییر مهمى در الگوى سردرد، بلا اثر شدن دارویى که تاکنون موثر بوده، یا به وجود آمدن مشکل دیگرى علاوه بر سردرد، پزشک را موظف مى سازد که وضعیت را مجدداً بررسى کند.

Scientific American

به گزارش سایت چطور، تک تک سیستم‌های بدن با آب کار می‌کنند. مایعات سموم را از اندام حیاتی بدن دفع می‏‌کنند. شاید فکر کنید ما با شتر وجه مشترک چندانی نداریم، اما یک چیزمان خیلی به هم می‌آید: «هر دوی ما قادریم ساعت‌های مدیدی را بدون نوشیدن آب سپری کنیم.»

در این مقاله داستان خانمی از بریتانیا را می‌خوانید که با انجام یک رژیم ساده، زیبایی خود را دوباره به دست آوردو پوستی شاداب‌تر و جوان‌تر بدست آورد.
 
من معمولا روزم را با نوشیدن یک استکان چای شروع می‏‌کنم. شاید بعد از نهار یک لیوان آب‌ بخورم و شاید یکی هم بعد از شام که روی هم می‌شود ۱ لیتر آب در ۲۴ ساعت. به نظر می‌رسد این مقدار خیلی باشد اما در واقع حتی کافی هم نیست.
 
چند سال است که سردرد و سوءهاضمه امانم را بریده است. چند وقت پیش، رفتم سراغ دکتر اعصاب (برای سردرد) و متخصص تغذیه (برای سوءهاضمه) و هردویشان توصیه کردند که روزی ۳ لیتر آب بنوشم تا سیستم بدنم بهترین عملکردش را نشان دهد.
 

    تنها پس از ۴ هفته، انگار سارا به زن دیگری تبدیل شده است.

 
بعد، وقتی که نظرسنجی‌ای خواندم که در نتایجش نوشته بودند «از هر ۵ خانم ساکن بریتانیا، حداقل یک نفرشان میزان توصیه شده‌ی مصرف آب در طول روز را نمی‌نوشد»، تصمیم گرفتم خودم آزمایشی ترتیب بدهم تا ببینم واقعا راست می‌‏گویند یا از خودشان درآورده‌اند؟ اگر یک ماه، به اندازه‌ای که دکترها توصیه می‌کنند، آب بنوشم چه فرقی بوجود خواهد آمد؟
 
عکس سمت چپی، که در روز اول آزمایشم گرفتمش، به طور کامل – و البته وحشتناک – نشان می‌دهد که کمبود آب چه بلایی بر سر صورتم ‌آورده است.
 
من ۴۲ سالم است، اما قبول دارم که در تصویر سمت چپ انگار ۵۲ ساله به نظر می‌رسم. دور و بر چشمم گود و کبود است و عکسم اینطور القا می‌کند که انگار لِه و لَورده‌ام. چین و چروک‌های فراوان و آن لک و پیس‌های قرمز رنگ عجیب را هم می‌توانید به وضوح ببینید. در ضمن پوست صورتم اصلا روشنایی ندارد، انگار مُرده است.
 
دخترهایم، آلیس ۸ ساله و بتی ۴ ساله، به من می‌گویند در تصویر سمت چپی انگار ۱۰۰ ساله هستی، خب حق دارند.
 
حتی لب‌هایم هم چروکیده هستند. تمامی علائم، دال بر کمبود آب در بدن است. تمامی سیستم‌ها و عملکردهای بدن ما به آب وابسته هستند.
 
مایعات سموم را از اندام حیاتی بدن دفع می‌کنند، مواد غذایی را به سلول‌ها می‏‌رسانند، برای بافت‌های گوش و حلق و بینی محیطی مرطوب ایجاد می‌کنند و مواد دفعی را خارج می‌کنند.
 
عدم نوشیدن آب به اندازه‌ی کافی همان و ناقص عمل کردن بدن همان. بنابراین بنده تصمیم گرفتم ببینم بعد از نوشیدن روزی ۳ لیتر آب، ظرف مدت ۲۸ روز، چه شکلی می‌شوم و چه حسی پیدا می‌کنم. نتایج این آزمایش فوق‌العاده بود.

هفته‌ی اول
وزن: ۵۴ کیلوگرم
دور کمر: ۷۱ سانتی‌متر
 

 
سه لیتر آب معادل ۵ تا لیوان پر است، که به نظر می‌رسد خیلی آب باشد. رفتم سراغ یک پزشک عمومی در نزدیکی خانه‌مان تا این جریان را باهاش در میان بگذارم و خیالم تخت بشود که این تغییر ناگهانی مصرف آب عوارض بدی را برایم به همراه نداشته باشد. دیدم دکتر گُل از گُلش شکفت و برگشت به من گفت: «اگر از من می‌‏شنوی که صبح یک پارچ آب سر بکش، بعدازظهر یکی دیگر و دم غروب هم یکی دیگر. کلیه‌هایت که مواد دفعی را از خون بدنت فیلتر می‌کنند و آنها را به صورت ادرار از بدن خارج می‌کنند، خیلی سریع جگرشان حال می‌‏آید و حسابی خودشان را می‌چلانند.»
 
من معمولا روزی سه دفعه به دستشویی می‌روم: یکی اول صبح، یکی قبل از خواب و یکی هم بعدازظهر. بعد از روز اول آزمایش، ۶ بار رفتم دستشویی و دل و روده‌ام که همیشه خیلی تنبل بودند، بدجوری قبراق و سرحال شده بودند.
 
هر روز قبل از اینکه کرم مرطوب‌کننده به صورت بزنم، اول پوسته پوسته‌های روی صورتم را از بین می‌‌برم تا مثل سطح کره‌ی ماه نشود، اما یکهو دیدم صورتم پر از دون دون شده است. شاید دلیلش این بود که سموم بدن از پوست خارج شده بودند. چند روز که از شروع آزمایشم می‌گذشت، کماکان روزی ۵ یا ۶ دفعه به دستشویی می‌رفتم، اما رنگ ادرارم از زردِ پُررنگ به شفاف تغییر کرده بود.
 
من چای‌خور قهاری هستم و همسرم می‌گوید که چای خوردن برای تو تقلب محسوب می‌شود، اما بهش گفتم بنیاد تغذیه‌ی بریتانیا می‌گوید «میزان متعادل کافئین باعث کمبود آب بدن نخواهد شد، پس یعنی مصرف چای مساوی با جذب مایعات به بدن است.»
 
یک شب هم غلط نابجایی کردیم و با دوستان رفتیم بیرون و همچین از سر ناآگاهی نوشیدنی‌ الکلی نوشیدیم! چشم‌تان روز بد نبیند. اینکه آن شب چی کشیدم بماند! این نوشیدنی‌ها به علت داشتن الکل که یک ماده‌ی مُدر است (یعنی فرایند تولید ادرار را تسریع می‌کند) کلیه‌ها را به کار می‌اندازند. در واقع مصرف نوشیدنی الکلی باعث می‏‌شود بدن تا ۴ برابر مایعات از دست بدهد و این یعنی اعلام خطر برای بدن.
 
از سوی دیگر سردردی که معمولا پس از مصرف نوشیدنی‌های الکلی گریبان آدم را می‌گیرد به علت کمبود آب به وجود می‌آید. در واقع، اعضای بدن به خاطر جبران آب از دست رفته، مجبور می‌شوند جوراب پاریزین سرشان بکشند و شبانه شلنگ و تانکر بردارند و بروند پای مغز، آب بدزدند. در نتیجه مغز دچار کمبود آب شده و منقبض می‌شود. پس اصلا چرا آدم کند کاری که بازآرد پشیمانی؟
 
از طرف دیگر مغز غشائی دارد که آن را به جمجمه چسبانده است. منقبض شدن مغز باعث می‌شود به این غشا فشار وارد شود و آخ آخ آخ شروع شود… خب بگذریم… .
 
چندین سال است که صبح به صبح، به محض اینکه از رختخواب بلند ‌می‌شوم، ۱۰ دقیقه یوگا کار می‌کنم. اما در ۶ ماه اخیر بدنم خیلی خُشک شده بود. از وقتی که شروع کردم به نوشیدن ۳ لیتر آب در روز، انعطاف‌پذیری سابق بدنم برگشته سر جایش. بعدا در جایی خواندم که خانم جِما کریچلی از انجمن رژیم غذایی بریتانیا در این باره گفته که نوشیدن آب مفاصل را روغنکاری می‌کند.

هفته‌ی دوم
وزن: ۵۳/۵ کیلوگرم (نیم کیلو لاغر شدم)
دور کمر: ۷۱ سانتی‌متر
 

 
همانطور که در عکس می‌بینید، رنگ و رویم بهتر شده و صورتم هم صاف‌تر از دفعه‌ی قبل است و لک و پیس‌ها کمرنگ شدند. هنوز دور چشمم جای پای کلاغ هست اما نه به ترسناکی و مخوفی هفته‌ی قبل.
 
خیلی خوشحال شدم وقتی که خواهرشوهرم برگشت و بهم گفت که پوستت نسبت به هفته‌ی قبل روشن‌تر شده است. این هفته خیلی گرفتاری داشتم و دائم بیرون از خانه بودم. برای همین از این بطری‌های نیم لیتری آب معدنی می‌خریدم و در کیفم می‌گذاشتم و اینور و آنور می‌رفتم. خرج یک هفته‌ی این آب‌معدنی‌ها شد فقط ۸ پوند. اما در عوض مصرف آب نوشیدنی‌ام در طول روز توزیع شد به این ترتیب که نیم لیتر وقتی از خواب پا می‌شدم، نیم لیتر بعد از صبحانه، نیم لیتر در حین صرف ناهار، نیم لیتر بعدازظهر، نیم لیتر موقع شام و نیم لیتر هم آخر شب قبل از خواب. شاید به نظر برسد اندازه‌ی یک آکواریوم آب خورده‌ام، اما به نظر خودم که اینطور نمی‌آید.
 
امروز به نظرم می‌رسد که دهانم کمتر بو می‌دهد چون چای را گذاشتم کنار – به نظرم همان آب بهتر است.
 
جما کریچلی می‌گوید: «آب بهترین انتخاب است چون هم کالری ندارد و هم اینکه آب بدن را به کارآمدترین روش تأمین می‌‏کند.» بهش گفتم که بعضی وقت‌ها دوست دارم از آبمیوه به جای آب استفاده کنم که هم تنوع شود و هم طعم و مزه‌ای حس کنم اما بهم گفت نه!
 
«اگر آبمیوه را در حجم‌های زیاد بنوشی، بیش از آن مقداری که بدنت احتیاج دارد، انرژی واردش کرده‌ای» و این به این معنی است که وزنت زیاد خواهد شد. توجیه شدم.
 
الان یک هفته است که اصلا سردرد ندارم و این تعجبم را برانگیخته است. در ضمن خیلی خوشحالم که دل و روده‌ام هم خیلی بهتر از قبل کار می‌کند.
 
امروز بعد از ظهر مجبور شدم برای خرید به شهر لیدز بروم، اما ۳ بار دنبال دستشویی گشتن در ۵ ساعت پدرم را درآورد – بدبختی، این دستشویی‌ها را در نقطه‌ی کور مغازه‌ها می‌سازند و پیدا کردنشان سخت است.
 
توقع داشتم با اینهمه آبی که خوردم شکمم قُلمبه شود، اما الان از هر زمان دیگری فِلَت‌تر است. تازه، همسرم هم می‌گوید سلولیت دور پاهایم از بین رفته است.
 
باورم نمی‌شود دیگر دارد زیادی خوب پیش می‌رود!

هفته‌ی سوم
وزن: ۵۳/۵ کیلوگرم
دور کمر: ۷۰ سانتی‌متر (یک سانتی‌متر باریکتر شدم)
 

 
بادمجان دور چشمم ناپدید شده و آب زیر پوستم افتاده است. دوستم، که اتفاقا در کلینیک زیبایی کار می‏‌کند، می‌گوید آب به پوستت کمک کرده تا هر دفعه سلول‌های پوست باکیفیت‌تری درست کند.
 
دقت کردم دیدم دیگر موقعی که صبح‌ها از خواب بیدار می‌شوم پلک‌هایم را نمی‌مالم. قبلا انگار خیلی خشک بودند و دلشان نمی‌آمد از خواب دل بکنند، اما الان به هیچ وجه. احتمالا اینهمه آبی که می‌خورم باعث شده مرطوب باقی بمانند.
 
از اینکه آن هفته، کلی زباله‌ی پلاستیکی تولید کرده بودم خیلی وجدان درد گرفتم و به همین دلیل تصمیم گرفتم این هفته اگر بیرون رفتم یک بطری شیشه‌ای از آب شیر پر کنم و بذارم داخل کیفم. مجبور بودم سوار قطار شوم و مسیر نسبتا طولانی‌‌ای را طی کنم، اما اصلا خسته نشدم و با تمرکز تمام کارم را انجام دادم. یادم آمد قبلا که اینقدر آب نمی‏‌خوردم دائم در طی مسیر چُرت می‌زدم.
 
دکتر اِما دربی‌شاین، استاد ارشد فیزیولوژی تغذیه‌ی دانشگاه متروپولیتن منچستر و مشاور شورای جذب آب طبیعی در این‌باره می‌گوید: «مغز ما از ۷۳ درصد آب تشکیل شده و کم‌آبی روی عملکرد آن تأثیر منفی می‌گذارد. کمبود آب باعث کاهش توانایی تمرکز کردنمان می‌شود و همچنین قدرت ادراکی‌مان را نیز کم می‌کند.»
 
اما نکته‌ی منفی‌اش کجا بود؟ بله، استفاده‌ی مکرر از توالت چندش‌آورِ قطار. وَععع!
 
راستی یک چیز دیگر. غذا کمتر می‌خورم چون نوشیدن آب باعث شده خیلی سریع احساس پُر بودن بکنم و از میز غذا کنار بکشم. قبلا عادت اسنک‌خوری داشتم، اما در واقع موقعی که بدنم به آب احتیاج داشت، به جایش دنبال غذا بودم. تحقیقات نشان می‌دهند ۳۷ درصد از آدم‌ها، تشنگی را با گرسنگی اشتباه می‏‌گیرند.
 
وقتی چشم‌هایم را آرایش می‌کنم، چین و چروک‌‏ها خیلی کمتر خودشان را نشان می‌‏دهند. قبلا که می‌خواستم سایه‌ی چشم بکشم، پشت پلکم به قلم مو می‌چسبید و بلند می‏‌شد، اما الان اینطور نمی‌‏شود.

هفته‌ی چهارم
وزن: ۵۳ کیلوگرم (نیم کیلو دیگر هم لاغر شدم)
دور کمر: ۶۹ سانتی‌متر (یک سانتی‌متر دیگر هم باریکتر شدم)
 

 
واقعا باورم نمی‌شود که اینهمه صورتم تغییر کرده است. دیگر اثری از حلقه‌ سیاه دور چشمم نیست و لک و پیس‌‏ها هم ناپدید شدند. صورتم مثل زمان کودکی‌ام نرم و لطیف شده است. تغییرات کاملا چشمگیر و انکارنشدنی هستند.
 
هم باریکتر شده‌ام و هم خوش هیکل‌تر. آن هم فقط هم به خاطر نوشیدن چند لیوان آب بیشتر، معرکه است.
 
بهترین دوستم نگران است که این زیاد مصرف کردن آب نکند به سلامتی‌ام صدمه بزند. اما من با همین فرمان و با نظارت پزشک عمومیِ نزدیک خانه‌مان، جلو می‌روم و خیال این دوستم را راحت می‌کنم.
 
چند وقتی است که دیگر زیاد هم با آن نوشیدنی‌های تلخ حال نمی‌کنم. به جایش صبح‌ها مثل گل آفتابگردان از خواب بیدارمی‌شوم. هر اتفاقی هم که بیفتد این سه لیتر آب در روز را قطع نخواهم کرد و به همه‌ی شما هم توصیه می‏‌کنم همین کار را بکنید (البته زیر نظر دکتر).
 
با خوردن سه لیتر آب در روز، خوش‌هیکل‌تر، باریک‌تر، سرحال‌تر و خوشگل‌تر شده‌ام و همسر و دوستانم می‌گویند ۱۰ سال جوانتر شده‌ام.
 
حالا با همه‌ی این اوصاف، کیست که نخواهد این روش مطمئن را امتحان کند؟

فرادید|شاید خیلی از شما از دوست داران حیوانات و حامی حقوق آن‌ها باشید. حتما دلتان می‌خواهد یکی از این موجودات دوست داشتنی را در خانه کنار خودتان نگه دارید. اما تا حالا فکر کردید نگه داشتن حیوانات در خانه و فضای آپارتمان می‌تواند چه فواید یا مضراتی داشته باشد؟

اگر دلتان می‌خواهد بدانید داشتن حیوان در خانه چه عواقبی دارد این گزارش را بخوانید.

 

 آن‌ها فقط حیوانات بازیگوش و جذاب و دوست داشتنی خانه هستند

حیوان خانگی چیست؟

حیوان خانگی در حقیقت حیوانات دست آموزی هستند که عمدتا برای لذت و سرگرمی نگه داری می‌شوند، این‌ها آموزشی برای کار یا حفاظت ندیده‌اند. آن‌ها فقط حیوانات بازیگوش و جذاب و دوست داشتنی خانه هستند.

این حیوانات دو دسته اند، یا شامل: سگ، گربه، پرندگان زینتی و ماهیان آکواریومی می‌شوند که خیلی متداول هستند.

و یا شامل: خرگوش، همستر، لاک پشت، انواع مار، میمون، جوجه تیغی که نامتداول محسوب می‌شوند. حیوانات دسته دوم در واقع حیوانات وحشی و غیر خانگی و آزمایشگاهی هستند که تحت شرایطی رام و خانگی می‌شوند.

نگه داری اینها در خانه کار راحتی نیست، چون به غیر از نا‌معمول بودن برای اطرافیان، نگه داشتن آن‌ها با حیوانات اهلی خانگی بسیار متفاوت است. نوع تغذیه، محل نگه داشتن، رفتار خاص با آن‌ها همه مشکلات داشتن این حیوانات است.

کسانی که حیوانات خانگی به خصوص سگ و گربه در منزل دارند از مزایای فیزیکی و عاطفی زیادی برخوردار می‌شوند. آن‌ها برنامه‌های خاصی با حیوانات خود دارند که مهم‌ترین آن پیاده روی هر روزه برای سلامتی حیوان است. مثلا پیاده روی با یک سگ می‌تواند تعاملات اجتماعی، ورزش و هوا خوری هر روزه انسان را تامین کند.

 

برخی معتقدند  این حیوانات محبت و وفاداری بیشتری نسبت به انسان‌ها دارند

فواید نگه داری حیوانات خانگی

اگر دوست دارید یک همدم خانگی غیر انسان در خانه خود نگه دارید بد نیست از فواید نگه داشتن این حیوانات باخبر باشید.

کسانی که حیوان خانگی نگه می‌دارند، معتقدند حسی که از داشتن آن‌ها تجربه می‌کنند قابل وصف نیست. وابستگی عجیب و شدید به حیوان و ابراز احساسات این حیوانات به صاحبان خود تجربه‌ای است که شاید هرکسی مایل به داشتن آن نباشد. اما اگر پای صحبت این افراد بنشینید مصرانه معتقدند این حیوانات محبت و وفاداری بیشتری نسبت به انسان‌ها دارند.

اگر به این امر اعتقاد دارید پس همین امروز اقدام به خرید یکی از این حیوانات بکنید. محققین به این نتیجه رسیده‌اند که حیوانات خانگی باعث ایجاد حس آرامش روح و روان افراد می‌شوند، در کاهش اضطراب موثرند و به عنوان نیرویی برای مقابله با استرس به حساب می‌آیند.

حضور این حیوانات به خصوص سگ‌ها احساس امنیت را نیز در افراد بالا می‌برد. همین که سگ شما هرچند خانگی و فانتزی باشد با دیدن هر غریبه‌ای که نزدیک شما می‌آید پارس می‌کند حس خوب امنیت در افراد را تقویت می‌کند.

محققین می‌گویند که نوازش کردن سگ ‌ها ضربان قلب را کاهش می‌دهد و عمق تنفس را بالا می‌برد. به نظر می‌رسد که داشتن یک حیوان خانگی باعث ایجاد خیلی از صفات مثبت در صاحبش می‌شود. تحقیقات نشان داده افرادی که حیوان خانگی نگه می‌دارند نسبت به سایرین اعتماد به نفس بیشتری دارند.

دوست بچه ها/دردسر والدین

در جوامع امروز اکثر بچه‌ها تمایل به داشتن یک حیوان خانگی دارند. در کشورهای غربی به شکل معمول بیشتر خانواده‌ها حیوان خانگی دارند،که اغلب سگ یا گربه است.

اما در کشور ما چند سالیست تب تند داشتن این حیوانات بالا گرفته است.

بچه‌ها حیوانات را دوست دارند چون از تنهایی نجاشان می‌دهد، با آن‌ها بازی می‌کند، به نوعی تحت فرامین بچه‌ها بزرگ می‌شود و می‌توانند همدم خوبی برایشان باشد. آن‌ها حرف‌ها و مشکلات خود را با حیواناتشان در میان می‌ گذارند و این راهی برای خالی شدن آن ‌ها از غم غصه هاست.

از سوی دیگر خیلی از بچه‌ها توان نگه داری و انجام کارهای این حیوانات را ندارند، به عبارتی نظافت، غذا دادن انجام کارهای روزمره آن‌ها به عهده والدین خواهد بود. این امر هم به دلیل بالا بودن حجم کاری و درگیری‌های زندگی روزانه برای همه امکان ندارد. این یکی از دلایلی است که خیلی خانواده‌ها از نگه داری این حیوانات امتناع می‌کنند.

اگر بچه‌ها به سنی رسیده باشند که خودشان قادر به انجام این کار‌ها باشند نگه داری حیوانات خیلی برای خانواده‌ها سخت نخواهد بود. البته باید این نکته را هم اضافه کنیم که اگر این حیوانات فقط سگ، گربه، پرنده یا خرگوش باشند نگه داری آن‌ها خیلی راحت‌تر از حیواناتی است که جدیدا برخی افراد برای جلب توجه یا خاص بودن در خانه نگه می‌دارند.

 

 بچه‌ها حیوانات را دوست دارند چون از تنهایی نجاشان می‌دهد

حیوانات غیر خانگی

همان طور که در بالا اشاره کردیم تازگی‌ها بعضی افراد حیواناتی را برای خانه انتخاب می‌کنند که هیچ جور با عرف و شرایط زندگی انسان‌ها جور در نمی‌آید.

تصور کنید وارد خانه‌ای شوید و یک مار بزرگ پیچ در پیچ جلوی دراز شما استقبال کند. یا در حال خوردن غذا باشید ناگهان یک موش بپرد وسط میز. حیواناتی نظیر کورکدیل، خرچنگ، لاکپشت و امثال این‌ها اصلا برای نگه داری در خانه مناسب نیستند. فارغ از بجث حیوان دوستی که جز آزار دادن آن‌ها از ماندن در فضای خانه سود دیگری نمی‌برید، تصویر ناخوشایند حضور آن‌ها در خانه می‌تواند برای اطرافیان رنج آور باشد.

در مورد خزندگان با دو گروه رو به رو هستیم، مار‌ها و دیگران.

حضور این خزنده در خانه بسیاری از افراد را ناراحت می‌کند حالا هر چقدر که این جانوران مطیع باشند. درست است که مار‌ها خیلی ساده به غذای منجمد عادت می‌کنند اما عمده غذای آن‌ها زنده است.

دکتر دنیش می‌گوید: «مار‌ها عمر طولانی‌ای دارند، می‌توان آن‌ها را کنترل یا برای مدت طولانی‌‌ رها کرد، اگرچه اکثر اوقات باید به آن‌ها غذا داد و نیاز به گرما و نور کافی برای زنده ماندن دارند.»
پس ترجیحا اگر دنبال خزندگان هستید از نوع ساده‌تر آن‌ها استفاده کنید. مثل لاکپشت یا مارمولک.

 

 اکثر بچه‌ها تمایل به داشتن یک حیوان خانگی دارند

سگ‌های وفادار

همه می‌دانند که سگ‌ها فقط شامل یک دسته خانگی فانتزی زیبا نمی‌شوند. سگ‌ها در دسته بندی‌های مختلفی قرار می‌گیرند.

سگ‌های راهنما برای افراد نابینا، این افراد به شدت به داشتن این حیوان نیاز دارند. البته اگر امکان نگه داری آن را داشته باشند. این سگ‌ها فقط برای کمک به این افراد آموزش می‌بینند و حتی می‌توانند لبه‌های جوب و بالا و پایین‌های خیابان را به درستی بشناسند.

سگ‌هایی هم وجود دارند که برای کمک به افراد مبتلا به فلج دست یا پا آموزش می‌بینند. آن‌ها می‌توانند نقش دست یا پای  نداشته این افراد را ایفا کنند.

روان‌شناسان معتقدند افرادی که از شدت بالای افسردگی رنج می‌برند و حتی تمایل به خودکشی دارند، اگر یک حیوان خانگی ترجیحا سگ نگه داری کنند تمایلشان به اینکار کم می‌شود.

گربه‌های خانگی

گربه‌ها کامل‌ترین حیوان خانگی در آپارتمان هستند. آن‌ها نیاز به راه بردن ندارند و به نظافت خود اهمیت می‌دهند، گربه‌ها به طور متوسط ۱۵ ساعت در روز می‌خوابند. این مدت، زمان خوبی برای کار کردن صاحبان خواهد بود. و معمولا زمان زیادی از خواب آن‌ها در اوقاتی است که صاحبشان در خانه نیست.

گربه‌های خانگی ظرافت‌های خاصی دارند، آن‌ها از خیلی جهات با سگ‌ها متفاوتند. تقریبا همیشه باید دنبال آن‌ها بگردید. این مکان‌ها را به یاد داشته باشید و در اولن پنهان شدن سراغشان بروید.

 

نگه داری گربه در خانه خطرات زیادی برایش دارد

زیر پارچه‌ای که روی صندلی کشیده شده/ داخل شومینه/ پشت کتاب ها/ پشت سینک دستشویی یا وان حمام/ پشت میز اتوکشی/ داخل کشو یا کمد/ داخل سبد لباس‌های کثیف/ زیر تخت/ پشت در و بالای کابینت آشپزخانه. گربه‌ها به دلایل زیادی خود را پنهان می‌کنند اما اگر این زمان طولانی شد می‌تواند نشانه بیماری باشد بهتر است سریع‌تر او را پیدا کنید.

نگه داری گربه در خانه خطرات زیادی برایش دارد. باید همه خانه را امن کنید بعد میزبان گربه‌ها شوید.

سیم‌های برق را جمع کنید، برخی گربه‌ها به جویدن سیم‌ها عادت دارند. گیاهان سمی را از خانه دور کنید، در صورت خورده شدن کشنده هستند. رومیزی‌ها را بردارید. گربه‌ها بسیار کنجکاوند که بدانند چه چیزی آن بالا روی میز قرار دارد و سعی می‌کنند تا با استفاده از رومیزی خود را به بالای میز برسانند. برای سطل زباله سرپوش بگذارید. روی مبلمان و تخت را با پارچه بپوشانید البته اگر نمی‌خواهید موی گربه همه جای خانه باشد.

اما به این همه لطافت و نازک طبعی او اعتماد نکنید. گربه‌ها حیوانات عموما مستبد، خود پسند، راحت طلب، فضول، مغرور، زود آشنا و نمک نشناس هستند.

 این حیوان مرموز و اسرار آمیز با اینکه به بی‌صفتی معروف است اما از حیوانات مفید به شمار می‌رود. گربه حیوانی زیبا و ملوس است که با حرکات دلنشین مایه لذت صاحب خود می‌شود. از شگفتیهای گربه اینکه همیشه در حال استراحت است اما هر لحظه که بخواهد مانند پلنگ چابک و چالاک می‌شود.

پرنده‌ها قفسی

بدتربن شکل نگه داری حیوان خانگی در قفس کردن پرنده هاست. هرچقدر که داشتن سگ و گربه می‌تواند قابل تحمل باشد اما نگه داشتن پرنده‌ای که نیاز به پرواز دارد در قفس و در خانه دقققا حکم زندان دارد.

درست است که پرندگان هم نوع خانگی دارند ولی باز هم برای حیوانی که بال پریدن دارد ماندن در خانه زندان است. پرنده‌های خانگی هم انواع مختلفی دارند مثل طوطی خاکستری آفریقایی (که عموما در ایران به نام کاسکو شناخته می‌شود.)، طوطی ماکائو، طوطی کاکادو، مرغ مینا، قناری، عروس هلندی، مرغ عشق، فنچ و پرندگانی ازین دست.

 

 پرنده‌های خانگی هم انواع مختلفی دارند

علل گرایش به نگه داری حیوانات خانگی

به نظر می‌رسد اولین دلیلی که هر فرد به نگه داری حیوان در خانه علاقمند می‌شود تنهایی است. وقتی شما چه در جوانی چه در پیری احساس تنهای می‌کنید ترجیح می‌دهید همدمتان یک حیوان بی‌آزار و بی‌کلام باشد که تابع فرمان شما زندگی کند.

اما متاسفانه جدیدا و بیشتر در کشور ما افراد برای جلب توجه و بیان اینکه افرادی از قشر خاص جامعه هستند، اقدام به نگه داری حیوان می‌کنند. مثلا اقشار مرفه قطعا تصور می‌کنند داشتن یک حیوان خانگی برای فرزندشان نه تنها او را از تنهایی درمی آورد بلکه کلاس بالایی هم دارد.

نگه داشتن سگهای بزرگ و وحشی در آپارتمان‌های شهری کوچک جز دردسر چیزی نمی‌تواند باشد اما این صحنه را هم زیاد می‌بینید.خانه‌هایی که گربه ریز و درشت از در و دیوار بالا می‌رود یا سگ و گربه در کنار هم در گوشه کنار خانه می‌لولند، نمی‌تواند فضای خوشایندی برای هر کسی باشد.

 

  سگ و گربه در کنار هم در گوشه کنار خانه می‌لولند

گاهی نگه داری اینگونه حیوانات حتی معاشرت افراد را محدود می‌کند. در کشورهای غربی به دلیل اینکه اکثر خانه‌ها بزرگ و حیاط دار است داشتن حیوان خانگی عجیب به نظر نمی‌رسد. اما در ایران خیلی مرسوم نیست که در آپارتمان و آسانسور و خانه همسایه یک سگ یا گربه رفت و آمد کند. اما جوانان این نسل تمام قواعد را زیر پا گذاشته‌اند و از ابتدای کودکی دنبال داشتن سگ یا گربه هستند. گاهی آن‌ها برنده می‌شوند و خانواده برایشان تهیه می‌کند و گاهی ناکام می‌مانند تا این تب یا از سرشان بیافتد یا خودشان دست به خرید بزنند.

به همه این ماجرا‌ها وابستگی عاطفی شدید و درد از دست دادن این حیوانات را هم اضافه کنید. اگر روزی از دنیا بروند بچه‌ها بیشترین ضربه عاطفی را خواهند خورد.

به گزارش فرادید، از طرف دیگر کار‌شناسان تغذیه و پزشکان سالهاست در مبارزه‌ای علنی با این پدیده چرب و خوشمزه همواره مردم را به نخوردن فست فود دعوت می‌کنند.

 

 فست فود شامل انواع ساندویچ، همبرگر، چیزبرگر و… است که در منوی رستوارن ها دیده می‌شود

چرا مردم نمی‌توانند از فست فود بگذرند؟

پروفسور اندرو پرنتیس از دانشگاه نظافت و پزشکی گرمسیری لندن طی یک پروژه تحقیقاتی در این مورد گفت: «همه ما دچار یک ضعف ذاتی در شناسایی غذاهای پرکالری هستیم. ما عادت داریم غذا را براساس اندازه آن بسنجیم، درحالی که میزان کالری غذاهای آماده خیلی بیشتر از یک وعده غذای سالم با اندازه قابل مقایسه است.»

دلیل دیگری که علاقه به این نوع غذا‌ها را زیاد کرده سرعت آماده شدن و همیشه در دسترس بودن آنهاست. برای زندگی ماشینی این روز‌ها که شما گاهی وقت سرخاراندن هم نداری چه چیزی بهتر از یک غذای خوشمزه آماده که سریع در دسترس باشد.

دلیل خوشمزه بودن فست فود چیست؟

چرا وقتی یک همبرگر خانگی را در منزل با کلی ترفند درست می‌کنید باز لذت غذای رستوران را به شما نمی‌دهد؟ همبرگری که با گوشت سالم و مطمئن خودتان در روغن کم سرخ شده، حتما نمک و چربی کمتری دارد، مواد افزودنی و انواع سس‌های رنگ به رنگ را ندارد و موقع خوردن پر از طعم‌های فریب دهنده نیست.

تنها دلیل خوشمزگی فست فود‌ها، چربی و نمک زیاد، تنوع سس‌ها و کالری زیاد است که البته به چشم دیده نمی‌شود.

اگر شما یک شب به رستوران بروید و از آشپز بخواهید غذای کم چرب و بدون نمک و سس برای شما بیاورد حتما عذرتان را می‌خواهد و می‌گوید  رستوران را ترک کنید. پس بهتر است اگر هوس فست فود کردید قید اضافه وزن را بزنید و حداقل از خوردن غذا لذت ببرید.

پروفسور اندرو پرنتیس معتقد است، سیستم‌هایی که اشتهای انسان را تنظیم می‌کند از سرآغاز پیدایش کشاورزی تاکنون، براساس غذاهای کم انرژی تکامل پیدا کرده است. این غذا‌ها را امروزه ساکنان نواحی روستایی در کشورهای درحال توسعه، جایی که چاقی پدیده‌ای تقریبا ناشناخته است، مصرف می‌کنند.

تاریخچه فست فود

 «فست فود (fast food)» یا «غذای حاضری» غذایی است شامل انواع ساندویچ، همبرگر، چیزبرگر و دیگر انواع برگر‌ها، ماهی و میگو سوخاری، هات‌داگ، فیلهٔ استیک گوشت یا مرغ، سیب‌زمینی سرخ کرده، مرغ سوخاری، ناگت مرغ، تاکو (نوعی غذای مکزیکی)، انواع پیتزا و انواع سالاد که در فهرست غذای رستوران‌های فست فود به چشم می‌خورد.

در این رستوران‌ها، غذای از پیش آماده را در مدت کوتاهی بعد از سفارش، به مشتری تحویل می‌دهند. خیلی از این رستوران‌ها، شبیه رستوران‌های واقعی نیستند، چون جایی برای نشستن و غذا خوردن ندارند. از این نظر بیشتر شبیه یک فروشگاه عرضهٔ مواد غذایی هستند.

در روم باستان، دکه‌های فروش نان و زیتون وجود داشت. در شرق آسیا مغازه‌هایی بودند که رشته فرنگی آماده عرضه می‌کردند. در خاورمیانه، از سال‌های دور تا امروز دکه‌های فروش فلافل را وجود دارد. در هند قدیم انواع اغذیهٔ آماده وجود داشت. در کشورهای غرب آفریقا هم از قدیم‌، بروشت می‌فروختند که نوعی کباب چوبی است.

بعد از اتومات نوبت به شرکت آمریکایی «وایت‌کسل» (قلعهٔ سفید) رسید که همبرگر‌هایش فقط پنج سنت قیمت داشت که برای مشتریان واقعاً به صرفه بود. آن‌ها علاوه بر اینکه قیمت را حسابی پایین آورده بودند، نوآوری دیگری هم داشتند: خط تولید غذا را به شکلی تعبیه کرده بودند که تمام مشتریان می‌توانستند خیلی راحت شیوهٔ آماده کردن غذا را ببینند.

فست فود در شرق

قرن ۱۲ میلادی زمانی که چنگیز خان مغول مشغول کشورگشایی‌هایش بود، سربازان مغولی غذای خودشان را به‌صورت گوشت کوبیده همراه خود می‌بردند. سربازان داریوش (۴۸۶-۵۲۱ پیش از میلاد) نیز نوعی نان پهن را روی سپرهای خود می‌پختند و روی آن را با پنیر و خرما می‌پوشاندند.

در اوایل دهه‌ ۱۳۴۰، همبرگر وارد بازار غذای ایران شد. «تاپس همبرگر» در بلوار ناهید، اولین همبرگر‌ها را با بهای سه تومان، عرضه ‌کرد که با یک بطری پنج ریالی نوشابه و یک پاکت سیب‌زمینی، ۴۰ ریال می‌شد. وقتی همبرگر تاپس غذای خود را گران کرد شهرداری دستور بازگشت به بهای سابق را داد که صاحب همبرگرفروشی زیر بار نرفت و به جای همبرگر، پیتزا عرضه کرد که گران‌تر بود.

محبوب‌ترین برند برگر

در سال ۱۹۴۰ سر و کلهٔ «مک‌دونالد» پیدا شد که امروزه نامش مترادف با صنعت فست فود است. برادران مک‌دونالد، دیک و مک، با یک باربکیو شروع کردند. منتها دیگر لازم نبود که مشتریان برای تهیهٔ غذا از خودروی خود پیاده شوند. باربکیوی آن‌ها به اصطلاح حالتdriving داشت.

برادران مک‌دونالد بعد از هشت سال وقتی که دیدند بیشتر سودشان از فروش همبرگر است، رستورانشان را سه ماه بستند و وقتی در سال ۱۹۴۸ مجدداً آن را افتتاح کردند، منویشان کوتاه و ساده شده بود: همبرگر، سیب‌زمینی سرخ‌کرده، چند نوع شیک (shake)، قهوه و کوکاکولا که البته همه از قبل آماده و بسته بندی شده بودند.

 

 برادران مک‌دونالد، دیک و مک، با یک باربکیو شروع کردند

 دیگر لازم نبود مشتریان منتظر آماده شدن سفارش بمانند. قیمت هر همبرگر ۱۵ سنت بود که می‌شد نصف قیمت جاهای دیگر. در سال ۱۹۶۱ یکی از کسانی که در کار تهیهٔ انواع شیک بود، امتیاز مک‌دونالد را خرید و ایده‌های خود را در آن بسط داد و آن را متحول کرد.

 نام این شخص «ری کراک» بود و این جمله هم متعلق به اوست: برای درک زیبایی موجود در گوجه فرنگی داخل یک همبرگر به نوع خاصی از شعور نیاز است.

بعد از مک‌دونالد، فست فودهای زنجیره‌ای زیادی ظهور کردند که البته خاستگاه بیشتر آنان ایالات متحده بود. رستوران‌های زنجیره‌ای فست فود، به‌ویژه مک‌دونالد و کنتاکی، در بیشتر کشورهای جهان، نماد جهانی سازی و سلطهٔ آمریکا به حساب می‌آیند به همین دلیل در خیلی از کشور‌ها به خصوص آسیایی هنوز هیچ شعبه‌ای ندارند.

مک دونالد نان‌های کوچک و نرم مخصوص دارد و سس ترکیبی که متعلق به خودشان است، اگر سس مک دونالد را حذف کنید شاید یک همبرگر معمولی خورده باشید.

نان مک دونالد آنقدر کوچک است که در کف دست جا می‌گیرد و معمولا سیر کننده نیست. در کشورهای مختلف مک دونالد شعبه‌های خود را گسترش داد و منو‌ها زیاد کرد، انواع دسر و بستنی و ساندویچ‌های متعدد را به لیست خود اضافه کرد.

در اولین نگاه هر کسی فکر می‌کند این غذا سیر کننده نیست ولی نگران نباشید هیچ کس از مک دونالد ناراضی و گرسنه خارج نمی‌شود. در کشورهای مختلف انواع رستوان‌های شبیه مک دونالد تاسیس شدند که منو و امکانات مشابهی با مک دونالد داشتند اما هنوز هیچ کس موفق به کشف راز خوشمزگی مک دونالد نشده است.

چاق کنندهٔ دوست داشتنی  

فست فود دقیقا مثل یک دشمن در لباس دوست با شما رفتار می‌کند، انقدر با رنگ و لعاب زیبایش و طعم‌های دلنشینش شما را فریب می‌دهد که تمام مضرات آن را از یاد می‌برید.

پروفسور اندرو پرنتیس می‌گوید: «بدن ما هرگز برای جذب غذاهای پرکالری که در غرب مصرف می‌شود طراحی نشده است و همین به افزایش شدید چاقی کمک می‌کند. کودکان هنوز هیچ یک از عادات اکتسابی خویشتن‌داری در برابر خوردن را که برای لاغر ماندن در جوامع نوین ضروری است، در خود پرورش نداده‌اند.»

 

 نمک موجود در یک وعده فست فود تا دو برابر نیاز روزانه بدن ماست

فست فود‌ها به شدت چاق کننده هستند، چون بسته‌های متراکم کالری‌های ناسالم و پوچ یعنی بدون ارزش غذایی هستند. کالری یک وعده غذای فست فودی معمولا به اندازه یک و نیم تا دو برابر یک وعده غذای خانگی با حجم مشابه است.

آمار گرفته‌اند و دیده‌اند در کسانی که هفته‌ای دو بار غذای فست فودی می‌خورند چاقی ۵۰ درصد و دیابت هم که نتیجه چاقی است، دو برابر بیشتر است.

فست فود‌ها سرشار از نمک هستند. تا جایی که گفته می‌شود نمک موجود در یک وعده فست فود تا دو برابر نیاز روزانه بدن ماست. اگر شور بودنش احساس نمی‌شود به خاطر طعم‌دهنده‌هایی است که به آن اضافه می‌شود. نمک زیاد هم باعث بالا رفتن فشار خون و بیماری‌های قلبی می‌شود.

جوانان و نوجوانان در عصر حاضر مشتری دائمی فست فود‌ها هستند. مگر اینکه منعی شدید از سمت خانواده‌ها برایشان گذاشته شود. که البته باز هم حتی شده پنهانی سراغ این غول خوشمزه می‌روند.

تحقیقات نشان داده جوانانی که در یکی از وعده‌های غذایی روزانه خود فست فود می‌خورند، نسبت به سایر همسالان خود کالری، نمک و چربی بیشتر و ویتامین و مواد معدنی کمتری دریافت می‌کنند. این افراد که به فست فود عادت دارند، با چاقی و مشکلات ناشی از آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

 

 به طور دقیق نمی‌توان گفت فست فود عامل سرطان است

نتایج یک مطالعه ۱۵ ساله روی جوانانی که پا به سن گذاشته‌اند، نشان داد آنهایی که در جوانی فست فود‌ها را به عنوان یکی از وعده‌های غذایی خود قرار داده بودند، چاق‌تر از دیگران هستند.

برخی تحقیقات نشان داده احتمال ابتلا به سرطان در بین افرادی که فست فود زیادی می‌خورند بالا‌تر از سایر افراد است. البته به طور دقیق نمی‌توان گفت فست فود عامل سرطان است، اما به دلیل کالری بالای این غذا‌ها و دارا بودن حجم زیاد چربی و نمک و مواد افزودنی می‌تواند زمینه‌های سرطان را ایجاد کند.

کمتر پیش می‌آید کسی فست فود را با آب خالی یا دوغ و آبمیوه بخورد. پس با این حساب یک غول چاق کننده دیگر هم به پرونده اضافه می‌شود. وقتی غذایی با این حجم از کالری می‌خورید و در کنارش نوشیدنی تان نوشابه است، و البته مشتری دائمی فست فود هستید، منتظر اضافه وزن خود باشید.

نوشابه خود به تنهایی سرشاز ار کالری و قند ناسالم است. وقتی در کنار غذای حاضری قرار می‌گیرد تهدید جدی برای سلامتی بدن است.

بدون فست فود چه کنیم؟

اینکه بخواهیم به هر دلیلی این غذای جذاب را برای همیشه از زندگی خود محو کنیم کمی دشوار است. وقتی قدم به قدم در هر خیابان چند مدل رستوران هوس انگیز فست فود می‌بینید غلبه بر نفس تقریبا غیر ممکن است. از طرفی هم کمبود زمان و خستگی زیاد خیلی وقت‌ها باعث استقبال از فست فود می‌شود.

برای اینکه هم از فست فود جدا نشوید و هم خیلی به سلامتیتان ضرر نزنید راهکار‌هایی وجود دارد. اول اینکه نوشابه را کلا حذف کنید، خوردن فست فود با آب و یا آبمیوه هم خیلی خالی از لطف نیست. حالا برای کمک به سلامتی یک بار امتحانش کنید و از هر ده بار فست فود خوردن یکبار نوشابه بخورید.

 

 دفعات خوردن فست فود را کم کنید

دفعات خوردن فست فود را کم کنید، لازم نیست هر هفته در وعده غذایی شما فست فود باشد، ماهی یکبار یا کمتر هم چیزی از زندگی شما کم نمی‌کند.

کمتر به رستوران و فست فود سر بزنید. نگران نباشید هیچ رستورانی با این کار شما ورشکست نمی‌شود.

سعی کنید برای طعم دادن به غذا از سس‌های کم چرب استفاده نکنید. مایونز را فراموش کنید. طعم ‌دهنده‌هایی مثل سس‌ گوجه ‌فرنگی یا سس خردل انتخاب‌های بهتری هستند.

سعی کنید حجم غذای کمتری سفارش دهید، لازم نیست تا حد انفجار فست فود بخورید همین که سیر شوید کافیست.

ترجیحا غذاهای کبابی و گریل شده را انتخاب کنید، و قید دسر را بزنید.

  

 سس زیاد و مرغ‌های چرب روی سالاد‌‌ همان کار فست فود را می‌کنند

سایز خیلی ‌بزرگ سیب‌زمینی سرخ‌کرده بیشتر‌ ‌از۶۰۰ کالری انرژی دارد. معمولا افزودنی‌های نه چندان سالمی به خود سیب‌زمینی و روغن آن اضافه می‌‌شود. به جای سیب‌زمینی سرخ‌کرده، یک چیز سالم‌‌تر سفارش بدهید مثل سالاد. در انتخاب سالاد هم دقت کنید، سس زیاد و مرغ‌های چرب روی سالاد‌‌ همان کار فست فود را می‌کنند.

در منزل غذا خوردن شاید باعث شود حجم کمتری فست فود بخورید پس ترجیا در منزل فست فود خود را بخورید. در خانه می‌ توانید میوه، سبزی، ماست و دیگر مواد غذایی سالم و سودمند را هم به غذای خود اضافه ‌کنید.

زندگی با شکاک ها آسان نیست و خانه ای که با شک ویران شود، همیشه با صبوری و مرمت کردن سلامتش را به دست نمی آورد. اگر شما هم با فردی شکاک زیر یک سقف زندگی می کنید، از راهنمایی های دکتر فاطمه رنجبر، روانپزشک، استفاده کنید. او به شما می گوید که چقدر می توانید به سر و سامان گرفتن زندگی تان امیدوار باشید.
 

 
چرا شک می کنیم؟
از وقتی کارتان، همه فکر و ذکرتان شده و به جای بودن در کنار او ترجیح می دهید وقت تان را با دوستان تان پر کنید، دلش می لرزد و گاهی با سوال پیچ کردن تان می خواهد سر از کار شما در بیاورد؟ تصور می کنید همسری که تا همین چند وقت پیش به شما شک نمی کرد، حالا اطمینانش را به شما از دست داده؟ نمی گوییم همه آدم های شکاک روان سالمی دارند اما در برخی موارد اشتباهاتی که خودتان در رفتارها و واکنش های تان انجام می دهید هم می تواند همسر سالم شما را به فردی شکاک تبدیل کند.
 
دکتر فاطمه رنجبر می گوید: «نمی توان همه کسانی را که شک به دل شان راه می دهند، بیمار دانست. این تردیدها در شرایط مختلف و به دلایل مختلف سراغ آدم ها می آید و تا زمانی که علت بدبین بودن افراد را ندانیم، نمی توانیم برچسب بیمار بودن را روی شان بچسبانیم.
 
حالش خراب است؟
شک کردن های همسرتان را چطور تفسیر می کنید؟ به نظرتان خودتان گاف داده اید و از او فردی شکاک ساخته اید یا این که دوست داشتنش را دلیل این تردیدها می دانید؟ تا به حال فکر کرده اید که همسرتان با درمان های روانپزشکی و روانشناختی می تواند از این احساس آزار دهنده خلاص شود؟
 
دکتر فاطمه رنجبر می گوید: «حتما خودتان هم شنیده اید که برخی از بدبین ها، به اختلالات روانپزشکی دچار هستند؛ این مسئله درست است! بدبینی و شک ممکن است به خاطر ابتلا به یکی از اختلالات روانی ایجاد شده باشد. چنین افرادی نمی توانند ارزیابی درستی نسبت به واقعیت داشته باشند و با شک کردن، نشانه ها و دلایل بروز رفتارهای افراد دیگر را اشتباه تفسیر می کنند. اختلال شخصیت پارانویید یکی از اختلالاتی است که مبتلایانش را شکاک و بدبین می کند. این بیماران نسبت به همه چیز سوءظن دارند و به هر واقعیت ساده ای با تردید نگاه می کنند.»
 

 
چیزی می زند؟
چقدر به شریک زندگی تان و سلامتش اعتماد دارید؟ به غیر از شک کردن تغییرات دیگری را در او می بینید؟ دیر به خانه آمدن، تغییر در خواب و خوراک و زود از کوره در رفتن هم همراه با این تردیدها دیده اید؟ نکند همسرتان گرفتار مشکلی جدی مثل ابتلا به اختلالات روانی یا اعتیاد شده باشد؟
 
دکتر فاطمه رنجبر می گوید: «گاهی اعتیاد به برخی مواد مخدر یا روان گردان، باعث شکاک شدن می شود. تاثیری که برخی از مواد مخدر یا روان گردان بر فعالیت مغز می گذارد، می تواند حس واقعیت سنجی فرد را مختل کند و از او فردی شکاک بسازد.»
 
در کودکی اش چه خبر بوده؟
شما نمی توانید همه چیز را تغییر دهید، چون نمی توانید زمان را به عقب برگردانید شما نمی توانید چند دهه به قبل برگردید و نقش پدر یا مادری دلسوز را برای او بازی کنید یا این که به اختلاف های پدر و مادرش که نگرانی طلاق گرفتن شان را به جان او می انداخته اند، پایان دهید. پس فکر نکنید همیشه توپ توی زمین شماست و دست تان برای تغییر دادن هر چیزی باز است.
 
دکتر فاطمه رنجبر می گوید: «شکاک ها همیشه بیمار یا معتاد نیستند. گاهی تجربه های ناخوشایندی که در سال های قبل زندگی شان وجود داشته، آن قدر تاثیر مخربی در آنها ایجاد می کند که به فردی شکاک تبدیل می شوند. بچه هایی که از دلبستگی ایمن بهره ای نبرده اند و در خانواده ای آرام و منسجم رشد نکرده اند،اغلب تا پایان عمر به آدم ها شک دارند و دنیا را مکانی ناامن ارزیابی می کنند. اعتماد کردن به دیگران، برای این آدم ها سخت ترین کار است و از آنجا که از احساس خوشایند اطمینان بهره ای نبرده اند، دائم در حال آزمودن آدم های مختلف هستند تا با مشاهده رفتارهای اشتباه شان به خود بگویند: «درست فکر کرده ای! این آدم ها قابل اعتماد نیستند!»
 
به او خیانت کرده اند؟
شما نه تنها از پس تغییر دادن شرایطی که همسرتان کودکی اش را در آن سپری کرده بر نمی آیید، بلکه گاهی حتی نمی توانید روی زخم های عاشقانه ای که در بزرگسالی اش خورده هم مرهم بگذارید. همسرتان تجربه یک ازدواج دیگر را در کارنامه دارد و در آن زندگی گذشته، به او خیانت شده؟ پس احتمالا راه سختی برای جلب کردن اطمینان او در پیش دارید.
 
دکتر فاطمه رنجبر می گوید: «حق دارید که به خواستگاری فردی که تجربه عاشقانه دردناکی را در کارنامه دارد، با تردید پاسخ دهید. بزرگسالانی که در جریان زندگی، در معرض خیانت یا ظلم بزرگی قرار گرفته اند، ممکن است تجربه آزار دهنده ای را که پشت سر گذاشته اند، به موقعیت ها و آدم های دیگر تعمیم دهند و به دلیل این که به بلوغ عاطفی نرسیده اند، با عینک بدبینی به هر چیز و هر کسی نگاه کنند.
 
آنها در تجربه های قبلی شان آن قدر آسیب دیده اند که نمی توانند دوباره از صفر شروع کنند و رابطه تازه را بدون آوردن زخم ها و تردیدهایی که حاصل ارتباط قبلی شان است، شروع کنند. پس اگر در دوره نامزدی، احساس کردید زخم هایی که به روان این آدم ها صدمه زده، نمی گذارد رابطه آرامی را بسازید، در تصمیم تان تجدید نظر کنید.

یادتان نرود که شما مسئولیت مراقبت از این آدم های آسیب دیده و التیام دادن به زخم های شان را بر عهده ندارید، پس به خاطر احساس وظیفه ای که برای آرام کردن این آدم های شکست خورده در خود احساس می کنید، با آینده تان بازی نکنید.»