بایگانی دسته ی : سبك زندگی‌

خانه فنجان‌ها وطعم‌ها. فضایی با ۶پنجره بزرگ شیشه‌ای که تصویر خیابانی بدون هیاهو را قاب گرفته است. نوری ملایم و زرد روی میز و صندلی‌‎های‌‌ چوبی‌ را تاریک و روشن کرده. روی بزرگترین دیوار آجری کافه به قدر ٢٠ وجب، طاقچه‌ای هست که کتاب‌ها در آن‌جا خوش کرده‌اند. چیدمان کتاب‌ها یادآورکافه‌‌‌های قدیمی است.

 ۶ساعتی از ظهر رد شده است و کافه‌نشین‌های امروزی از راه می‌رسند باز و بسته شدن در، هوا را جابه‌جا می‌کند. بعضی‌ها کوله‌ای بر دوش دارند و تنها می‌آیند و بعضی‌ها باهم.

 

پشت میز نشسته است. برای خودش یک قهوه لاته درست کرده و یک زیر سیگاری هم سُر می‌دهد کنار دستش تا کمی استراحت کند. فنجان قهوه را تا زیر لبش بالا می‌آورد اما با آمدن مشتری فنجان را به دایره نعلبکی برمی‌گرداند. کارش که تمام شد دوباره برمی‌گردد روی همان چهارپایه کوچک آبی‌ رنگ لبه بار می‌نشیند و در هوای کرخت و خنک کافه شروع به پک‌زدن سیگار می‌کند.

رامین خرداد امسال ٣۶‌سال را پر کرده. مترجم است و کافه‌داری شغل دوم او است.

مدام با تیزی سبیل‌های قهوه‌ای و قاجاری‌اش بازی می‌کند: «همیشه برای خودم از مشتری‌هام قصه می‌سازم. گفت‌وگوهای مردم جالبه این‌که ‌هزار نوع رابطه وجود داره و‌ هزار نوع برخورد مختلف. آن‌قدر معاشرت آدم‌ها را دیدم که می‌توانم بگویم کی با کی چه نسبتی داره. مثلا آنها که حساب‌شان دنگی است، معلوم است چند سالی با هم بوده‌اند و سنگ‌های‌شان را از هم واکندند، اما امان از وقتی که هر دوطرف می‌گویند از کارت من حساب کن.»

لیوان‌های شربت‌های رنگارنگ را از یخ پر می‌کند و لیوان‌های چرب بستنی را هم راهی سینک. «مردم در کافه‌ها خود واقعی‌شان هستند. مخصوصا آنها که تنها می‌آیند. انگار می‌خواهند هیچ‌کسی نباشه. به نظرم خیلی از آدم‌ها بخش افسرده پنهان وجودشان را به کافه می‌آورند.»

کمر ۶سیگار را در زیرسیگاری خم کرده و انگار که طعم دهانش از این همه دود گس شده باشد چند حبه قند می‌جود: «بیشتر کسانی که به این کافه می‌آیند، مشتری ثابت هستند، نه این‌که هرروز بیایند ولی معمولا از صبح هستند و با یک سفارش ارزان که عموما هم یک قوری چای هست صبح را ظهر می‌کنند. اگر کارشان به درازا بکشد خودشان را به یک وعده غذا هم مهمان می‌کنند.»

رفت‌وآمدها ادامه دارد. مشتری‌های جدید می‌آیند. سفارش جدید دو فنجان قهوه است با یک برش کیک هویج و کیک شکلاتی. رامین گوشی‌اش را سر می‌دهد توی جیب قهوه‌ای روی پیشبندش و مشغول کار می‌شود. چند قاشق دانه آسیاب‌شده قهوه را در قهوه‌جوش می‌ریزد و دور میله بخار می‌چرخاند تا فقط سطح قهوه را بخار بدهد و قهوه به آرامی‌کف کند و یک لیوان خیلی قد کوتاه را از آب‌معدنی پر می‌کند و می‌گذارد کنار نعلبکی: «این‌جا همیشه شلوغه اما برای قرارهای دو تا چند نفره.

اگر کافه‌ای نزدیک دانشگاه باشه، مشتری‌ها بیشتر در قالب گروه‌های٧ تا ٨نفره هستند ولی ما که دور از دانشگاهیم پاتوق قرارهای دونفره‌ایم. خیلی از کافه‌نشین‌های نسل جدید نمی‌خواهند جایی برای‌شان پاتوق باشد و دوست دارند‌ به هر کافه‌ای سر بزنند. حالا کافه‌نشین‌ها کافه‌گردی می‌کنند و به جای یک کافه ثابت هر هفته چند کافه را کشف می‌کنند و می‌روند برای بررسی محیط و غذا و موسیقی. درواقع تنهانشین‌ها بیشتر کافه‌ها را پاتوق می‌کنند و تعدادشان رو به افزایش‌ است.»

یکی از تنهانشین‌ها آرمین است، نشسته پشت آخرین میز دو نفره کافه. هر یک ربع یک‌بار نگاهش را از گوشه عینک بالا می‌کشد. نفسش به چای گرم می‌خورد و شیشه‌های عینکش بخار کرده: «خیلی روزها در زندگی من با در و دیوارهای کافه شب شده. از روزهایی که عاشق شدم تا این روزها که چهارماهی از جدایی‌ام گذشته. در و دیوارهای خانه اذیتم می‌کنند، در سکوت خانه خاطرات سراغم می‌آیند، ولی این‌جا حداقل رفت‌وآمدی هست و زندگی جریان داره.» انیمیشن‌کار است و به گفته خودش کمترین بی‌حواسی کافی است تا کل کارش به هم بریزد: «آدم‌هایی که تنها می‌آیند، درواقع از بقیه دوری می‌کنند و ترجیح می‌دهند کنار کسانی باشند که غریبه‌اند. من این‌جا را ۶ماه پیش اتفاقی پیدا کردم. این‌جا کسی نمی‌گوید چرا کج نشستی؟ چرا خندیدی؟ می‌روم در دنیای خودم و کار می‌کنم.»

زندگی در کافه‌ها به سبک آدم‌های امروزی همیشه برای کار‌کردن در کنار جمع و فرار از تنهایی و سکوت خانه نیست. خیلی‌ها به کافه‌ها می‌آیند چون کافه‌گردی بخشی از انتخاب‌های آنها برای زندگی امروزی است. زندگی که بیشتر در ویترین شبکه‌های اجتماعی ساخته و به نمایش گذاشته می‌شود و برای این نمایش چه جایی خوش‌رنگ‌تر از کافه‌ها.

چند میز آن طرف‌تر دختری با روسری روشن نشسته. بیست‌وچندساله به نظر می‌رسد لنز دوربینش را روی بشقاب غذا تنظیم می‌کند و چندبار شات می‌زند. حالا نوبت چک‌کردن عکس‌هاست. راضی نمی‌شود زاویه را عوض می‌کند اما فایده ندارد. درنهایت به یک سلفی با دوست همراهش رضایت می‌دهد و بعد به او هم مجوز دست زدن به غذا.

این‌جا هر میز داستان خودش را دارد. میز بزرگ دم در میزبان گروهی٩ نفره است، ۴ پسر و ۵ دختر. هرکدام نگاه‌شان به صفحه روشن تلفن همراه دوخته شده، یکی عکس میلک شِیکش را تلگرام می‌کند، یکی درحال هشتگ‌نویسی پست اینستاگرام است و یکی هم درباره جذابیت‌های این کافه توئیت می‌کند.

آنها که زیاد کافه آمده‌اند و به اصطلاح خودشان کافه‌نشینند، معتقدند کافه رفتن تنها با انگیزه غذا و خوردن و آشامیدن نیست و کافه‌ها سبک زندگی آدم‌ها را تغییر می‌دهند، آنها را گفت‌وگوپذیر و آماده شنیدن نظرات دیگران می‌کنند و شاید هم آنها را متصل می‌کنند به جریان زندگی بیرونی.

اگر در دهه ٧٠ کافه‌نشینی اتفاقی غیرقابل پذیرش برای گروه‌های سنتی‌تر جامعه بود و به همین دلیل هم عمر کافه‌های شلوغ و به اصطلاح پاتوق‌های روشنفکری در پایتخت چند‌ سال بیشتر نمی‌پایید، حالا تعداد کافه‌ها آنچنان رو به افزایش گذاشته که انتخاب از میان آنها سخت است. یکی از یکی جذاب‌تر و هرکدام در رقابت با دیگری.

کافه‌نشینی و زندگی روزمره در کافه‌ها علاوه بر جنبه‌های تفریحی و فراغتی همواره کارکردهای اجتماعی و فرهنگی و فراتر از اینها کارکردهای سیاسی داشته، آن‌قدر که مبنای نظریه‌پردازی‌های مهمی در علوم اجتماعی شده‌اند. مثلا نظریاتی که‌ هابرماس درباره فضای عمومی داشته. او ریشه‌های تاریخی و مکانی ظهور حوزه عمومی را در سالن‌ها و مجامع عمومی بحث‌های آزاد و علنی پیگیری می‌کند. ازجمله باشگاه‌ها، کافه‌ها، روزنامه‌ها و مطبوعات که درواقع طلایه‌دار و پیشگام روشنگری ادبی و سیاسی به شمار می‌آیند. حوزه یا حوزه‌های عمومی در هر فضایی تشکیل می‌شود که در آن تعقل و گفت‌وگو درباره مسائل عمومی صورت گیرد.

 

رشد و گسترش حوزه عمومی لزوما تابعی از روند نوسازی و مدرنیسم نیست و حتی حوزه عمومی می‌تواند در جامعه سنتی شکل بگیرد، گسترش حوزه عمومی درواقع تابع پیدایش امکان گفت‌وگو و تعقل آزاد است. اما آیا کافه‌های امروزی در شهری مانند تهران می‌توانند چنین کارکردهایی را در جامعه موجب شده و تقویت کنند؟  تقی آزادارمکی، جامعه‌شناس شکل‌گیری شخصیت‌های فرهنگی را در کافه‌ها و پاتوق‌های امروزی غیرممکن می‌داند: «انتخاب گوشه‌های ثابت برای نشستن، همیشه یک نوع نوشیدنی سفارش‌دادن، مطالعه کتاب و روزنامه در پاتوق‌های همیشگی؛ این تصویری است که شکل عینی و واقعی به خود نخواهد گرفت و تکلیف جامعه ایرانی درباره ایجاد یک پاتوق فرهنگی یا یک کافه اجتماعی و ادبی هنوز به درستی معین نیست، چراکه نقاشان، عکاسان، هنرمندان، نویسندگان و شاعران نشست مستمر و ماندگاری در کافه‌ها ندارند.»

او با این وجود برای کافه‌ها کارکرد اجتماعی و فرهنگی قایل است: «اگرچه در جامعه ما کافه‌ها تغییرات اجتماعی و فرهنگی مورد نظر را دربرندارند اما به‌هرحال کافه‌نشینی یک حرکت اجتماعی محسوب می‌شود و نتیجه غیرمستقیم هر نوع اجتماعی نیز یک حادثه اجتماعی است.»

آقا منوچهر و گلچهره خانم

وقتی حرف از کافه و کافه‌نشینی می‌شود خیلی‌ها، جوانان دهه شصتی و هفتادی‌ را به خاطر می‌آورند اما این روزها نباید از دیدن جوانان قدیم و مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها در کافه‌ها تعجب کرد.

از خیابان نگاهی به داخل کافه می‌کنند و بعد از پچ‌پچی کوتاه، اول زن وارد می‌شود، چروک‌های صورتش می‌گوید ۶٠‌سال را ردکرده، پشت سر او مردی وارد می‌شود، مسن‌تر و کمی بلندقدتر. آقا منوچهر روی پیراهن سفیدش یک جلیقه سرمه‌ای پوشیده و درگیر منظم‌کردن آن روی پیراهنش است.

گلچهره خانم کیف کوچکش را روی دوشش انداخته، با یک روسری آبی با لمه‌های سفید، موهای یک‌دست پنبه‌ای‌شده‌اش را پوشانده، عصایش را روی زمین ثابت می‌کند و چشمش دنبال یک میزخالی کنج کافه می‌چرخد. به سمت میز می‌روند و همراه منوچهر روی صندلی‌های به دیوار تکیه داده شده می‎نشینند.

درست زیر طاقچه کتاب‌ها. آمده‌اند تا استراحتی کنند، زن، بند عینکش را با دست پشت سرش می‌اندازد و جای عینک را روی بینی محکم و بعد منوی کافه را نگاه می‌کند با لبخندی که چروک‌های صورتش را بیشتر می‌کند به «رامین» می‌گوید: «پسرم ما که از این اسم‎‌های عجیب سر در نمیاریم خودت بهترین نوشیدنی خنک را برامون بیاور، فقط بگو محتویاتش چیه؟ برای آقا منوچهر بد نباشه، قند داره.»

آقا منوچهر با لبخندی حرف گلچهره‌ خانم را که حالا ٣٨‌سال است با هم زندگی کرده‌اند، تایید می‌کند. آنها درنهایت با دو لیوان موهیتو و یک برش لیمو پذیرایی می‌شوند. «حالا ما هرچند وقت یه بار می‌آییم بیرون یه سری هم به کافه شما جوان‌ها می‌زنیم این‌جا دل‌مان باز می‌شود و یاد جوانی‌های خودمان می‌افتیم، اون موقع‌ها هم کافه بود ولی نه این‌قدر زیاد.»

گلچهره خانم تکیه می‌دهد به صندلی لهستانی. زنی که هم سال‌های دور را دیده و هم این روزها را. یادش می‌آید آن روز را که بی‌اجازه با آقا منوچهر به قهوه‌خانه‌ای رفتند، در آن سال‌هایی که همه‌کاره شاگرد قهوه‌چی‌ بود، خبری از قهوه موکا، آیس کافی و انواع شیک‌ها و منوهای عجیب امروزی نبود، آنها جوان‌های آن روزها هستند دوره استکان‌های کمر باریک با چای لب سوز.
منبع: برترینها

در زندگی مشترک، همسران همیشه به هم نیاز دارند، چه از نظر حمایت عاطفی حین سختی‌ها و یا حتی انجام یک کار کسل کننده! اما بعضی از انتظارهایی که از شوهرتان دارید، غیر واقعی هستند.

 

در زندگی مشترک، همسران همیشه به هم نیاز دارند، چه از نظر حمایت عاطفی حین سختی‌ها و یا حتی انجام یک کار کسل کننده! اما بعضی از انتظارهایی که از شوهرتان دارید، غیر واقعی هستند.

در این مطلب، برای‌تان توضیح می‌دهیم حد و مرز ِ قابل قبول بودن و توقع بی‌جا داشتن کجاست.
 
۱. که بین شما و مادرش یکی را انتخاب کند
فرقی نمی‌کند مشکل شما با مادرشوهرتان چیست، شاید همسرتان گاهی طرف مادرش را بگیرد یا اصلا واکنشی نشان ندهد. بهتر است به خاطر شوهرتان ( و رابطه‌‌تان) هم که شده این مسائل را رها کنید. مادر همسرتان، به هرحال، دلیل وجود همسرتان است! وقتی همسرتان رانندگی می‌کند، دل‌تان می‌خواهد بمیرید اما مادرشوهرتان کنار همسرتان ننشیند و شما روی صندلی عقب؟ بله درست است که احساس کوچک شدن می‌کنید، اما بهتر است از این منظر نگاه کنید؛ فشار مشکلاتی را که با مادرشوهرتان دارید، روی دوش همسرتان نگذارید. این تنش‌ها، رابطه‌ی شما و همسرتان را آشفته خواهد کرد، نه رابطه‌ی همسرتان را با مادرش!

۲. که مثل دوست‌تان (یک خانم) به شما گوش بدهد
وقتی ناراحت و دلخور هستید یا در شرایط سختی قرار دارید، شوهرتان باید به درد دل‌های‌ شما گوش بدهد، اما توقع نداشته باشید بنشیند و مانند فلان دوست تان، به تمام دلخوری‌ها و خشم‌تان گوش بدهد. مردها و زنها از ارتباط برقرار کردن، هدف‌های متفاوتی دارند؛ مردها به شناسایی و حل مشکلات اهمیت می‌دهند ولی زنها ابراز احساسات کرده و ارتباط عاطفی برقرار می‌کنند.
 
اگر انتظار داشته باشید بنشیند و به حرف‌های خاله زنکی شما گوش بدهد، خسته و کسل خواهد شد و شما هم وقتی ببینید شوهرتان توقعی را که دارید برآورده نمی‌کند، دلزده و عصبانی خواهید شد.

۳. که به هیچ زن دیگری نگاه نکند
مردها (و البته خیلی وقت‌ها همسران‌شان) نمی‌توانند به یک زن زیبا نگاه نکنند! و این غیر واقعی است که انتظار داشته باشید هر وقت با زن زیبایی روبرو می‌شوید شوهر شما نگاهش را برگرداند و توجهی نکند. نگاه کردن، طبیعی است، اما بدیهی است که اگر متوجه شدید شوهرتان رفتاری غیرعادی یا توجه بیش از حد به یک زن دیگر (چه زیبا باشد چه نباشد) دارد، باید به او هشدار دهید و با رفتارش مقابله کنید.

۴. که خواسته‌هایش را رها کند، چه شغلی و چه فردی
علاقه مندی‌های شوهرتان، به احتمال زیاد بخشی از دلیل علاقه مند شدن شما به او بوده است، پس بابت انرژی و وقتی که برای علاقه مندی‌هایش صرف می‌کند دلخور و عصبانی نشوید. وقتی همسرتان غرق کارش است یا به سرگرمی که دوست دارد می‌پردازد به معنی نادیده گرفتن خانواده‌اش نیست. توجه داشته باشید که تعادل همیشه شرط اول است؛ خواسته‌ها و سرگرمی‌های همسرتان نباید همیشگی شده و مانع وقت گذاشتن او برای شما و خانواده‌اش بشود.

 

۵. که مرد متفاوتی باشد
این طبیعی است که بعد از سالها باهم بودن گاهی تعجب کنید که «اصلا من چرا با این مرد ازدواج کردم؟!»، اما یادتان باشد رفتاری از شوهرتان که شما از آن بیزارید، ممکن است بزرگ‌ترین نقطه ضعف او باشد و سایر ویژگی‌های او همان چیزهایی باشد که عاشقش هستید. پس ارزش این را دارد که کمی هم چشم پوشی کنید. اگر شوهر شما معمولا نمی‌تواند سر موقع جایی برسید، بسیار خب، اصرار نداشته باشید برگرداندن بچه‌ها از مدرسه وظیفه‌ی او باشد، بهتر است فکر دیگری بکنید.

گاهی کارهای مهمی هستند که به راحتی نمی‌تواند از انجام‌شان صرفنظر کرد، پس برای او توضیح دهید وظیفه‌اش در خانواده و برنامه‌هایی که برای بچه‌ها دارید چیست. کاری کنید که شوهرتان احساس کند بخشی از مسئولیت‌های مربوط به بچه‌ها بی چون و چرا مربوط به اوست، نه اینکه فقط سرش غُر بزنید و او هم احساس کند، از خیر وظایفش گذشته‌اید.

۶. که با دوستانش ملاقات نکند
شوهر شما هم درست مثل خود شما به دوستانش نیاز دارد، دوستانی از جنس خودش که بتواند با آنها حرف‌های مردانه بزند، شما هم دوستانی دارید که با آنها حرف‌های زنانه بزنید و خوش بگذرانید و درددل کنید، اینطور نیست؟ اگر ارتباط شوهرتان را با دوستانش قطع کنید، سلامت او هم تحت تاثیر قرار گرفته و کمتر احساس شادی خواهد کرد و احتمالا شما را باعث احساسات منفی خود خواهد دانست.

 

۷. که تمام لحظات مشترک‌تان را که برای شما خاص بوده به یاد داشته باشد
زنها، بهتر از مردها خاطرات رمانتیک و هیجانی‌شان را به خاطر می‌سپارند، در واقع این یک تفاوت کاملا طبیعی بین زن و مرد است. شما حتما تاریخ و زمان دقیق نامزدی‌تان را به یاد دارید اما ممکن است شوهرتان آن را فراموش کرده باشد. اگر رویدادی هست که برای شما خیلی اهمیت دارد، این موضوع را مستقیما به شوهرتان بگویید، قبل از اینکه با فراموش کردن او برآشفته شوید. با خونسردی برایش توضیح دهید که چرا از فراموش کردن او ناامید و دلخور می‌شوید.
 
فکر نکنید برایش مهم نیستید یا خواسته‌های شما برای او مهم نیستند، و انتظار هم نداشته باشید او بداند فراموش کردن او چه تاثیری روی شما می‌گذارد، وقتی خودتان برایش توضیح نداده‌اید و احساس‌تان را نگفته‌اید. این واقعا غیر منطقی است که توقع داشته باشید او اعماق فکر و نظر شما را تفسیر کند.

۸. که به تمام علاقه مندی‌های شما، علاقه نشان دهد
از شوهرتان نخواهید همیشه در تمام فعالیت‌هایی که شما دوست دارید اما برای او جالب نیست شرکت کند. گذراندن اوقات فراغت با سرگرمی‌های خاص خودتان، پیوند شما را تقویت خواهد کرد. به او فرصت بدهید هرازگاهی نبودن‌تان را احساس کند، مطمئن باشید عشق شما و تمایلش به شما پررنگ‌تر شده و با رفتارهایش به شما ابراز خواهد کرد که چقدر دوست‌تان دارد و برایش عزیز هستید. آن وقت می‌توانید کاری انجام دهید که هر دوی شما از آن لذت ببرید، خاطرات شیرینی بسازید و برای هم جذاب‌تر شوید.

۹. وقتی رفتار بچه‌گانه‌ای انجام می‌دهید، مثل بزرگ‌ترتان با شما رفتار کند
قهر کردن و اجتناب از محبت (مخصوصا رابطه‌ی جنسی) به عنوان تنبیه، رفتاری بچه‌گانه و به دور از عقل است؛ شوهرتان هم به جای اینکه واکنش نشان دهد، عقب نشینی می‌کند. منفعل – تهاجمی رفتار کردن، یکی از مخرب‌ترین شکل‌های ارتباطی است که چرخه‌ی معیوبی ایجاد کرده و تنها کاری که می‌کند بدتر کردن شرایط و ایجاد خشم و نارضایتی است.
 
اگر فکر می‌کنید شوهرتان یک عذر خواهی به شما بدهکار است، کاری نکنید که احساسات‌تان برای خود شما هم اهمیتش را از دست بدهد (منفعل) و به او حمله نکنید (تهاجمی). در عوض با بیان احساسات خود از خودتان دفاع کنید، مثلا «وقتی به من بی‌اعتنایی می‌کنی، من دلخور می‌شوم چون به من این حس را می‌دهد که تو اهمیتی به چیزی که گفته‌ام نمی‌دهد، فکر می‌کنم بابت بدقولی دیروزت، این حق را دارم که از من عذرخواهی کنی، بار بعد ممکن است لطفا من را در جریان بگذاری و از قبل اطلاع بدهی؟»

منبع: برترین‌ها

منبع: فرادید

روزنامه زیر آسمان آبی – شایان شهوق: بسیاری از کشورهای صنعتی برای دفع ایمن و مناسب زباله، از جمله زباله های الکترونیکی که اجزای خطرناکی دارند با مشکلاتی مواجه هستند. واقعیت تلخ این است که بسیاری از این کشورها ترجیح می دهند به جای صرف هزینه و پیدا کردن راهکار مناسب، این زباله ها را در کشورهای در حال توسعه تخلیه کنند.

کشورهای در حال توسعه هم با انگیزه های مختلف از جمله انگیزه اقتصادی، میزبان زباله های کشورهای توسعه یافته کشورهای صنعتی می شوند. به نظر می رسد بزرگ ترین مقصد زباله های کشورهای توسعه یافته قاره آفریقاست؛ کشورهای در حال توسعه در قاره آسیا و آمریکای جنوبی نیز از گزند این زباله ها در امان نمانده اند.

قاره آفریقا

اواخر دهه ۸۰۲ میلادی، حدود ۱۵ هزار تن زباله از فیلادلفیای آمریکا در جزیره کاسا، نزدیک پایتخت کنیا، تخلیه شد. یک شرکت نروژی این زباله ها را برای بازیافت و تولید آجرهای ساختمانی به گینه منتقل کرد اما مشخص شد این مواد حاوی مخلوط خطرناکی از فلزات سنگین و سم دی اکسین است؛ در نتیجه این زباله ها به مبدأ اصلی خود، ایالات متحده برگردانده شدند.

در همین سال ها در زیمبابوه مقدار زیادی زباله سمی کشف شد که در پوشش مایع تمیز کننده وارد این کشور شده بود. در حالی که این محموله شامل ۲۷۵ بشکه زباله سمی بود که از رنگ آمیزی و غرقاب سازی کشتی ها حاصل شده بود. این بشکه ها به پایگاه نیروی دریایی نورفولک در آمریکا بازگردانده شدند. بعدها صادرکنندگان آمریکایی این زباله، به جرم تجارت فریبکارانه به زندان محکوم شدند.

گینه بیسائو نیز از معروف ترین زباله پذیرهای دهه ۸۰ تاکنون بوده است. بر اساس گزارش ها، بین یک تا سه و نیم میلیون تن زباله سمی دارویی و صنعتی از سوی کشورهایی مانند سوئیس، بریتانیا و آمریکا به گینه بیسائو فرستاده شده است. در سال ۱۹۸۲ مقامات کشور گینه بیسائو قرارداد ۱۵ ساله ای را برای دفن ۱۵ میلیون تن زباله سمی با یک شرکت فرانسوی امضا کرده بودند که پس از اعتراض های عمومی، این قرارداد لغو شد.

یکی از تکان دهنده ترین نمونه های تخلیه غیرقانونی زباله، تخلیه شبانه ۵۰۰ تن زباله سمی در ۱۴ جایگاه دفن زباله در اطراف ابیجان، پایتخت اقتصادی ساحل عاج است. این جایگاه ها در مجاورات منابع آب آشامیدنی و زمین های کشاورزی قرار دارند. تخلیه زباله های سمی در ابیجان هشت نفر را به کام مرگ فرستاد و بیش از هشت هزار نفر را روانه بیمارستان و مراکز درمانی کرد.

به گزارش مجله «ساینتیست نیو»، از سال ۱۹۸۹ حدود ۱۲۰ بشکه زباله سمی از آمریکا وارد آفریقای جنوبی شده است. این بشکه ها حاوی لجن هایی است که از جیوه اشباع شده اند. اخیرا سازمان غیرانتفاعی «شبکه اقدام بازل» کشف کرده است که صنعتگران بازیافت آمریکا تلاش کردند زباله های الکترونیکی را به شکل غیرقانونی به آفریقای جنوبی صادر کنند. این زباله ها که برای بازیافت از پنسیلوانیای غربی جمع آوری شده بود، در یک کشتی بارگیری و به دوربان فرستاده شد.

یکی دیگر از کشورهای زباله پذیر قاره آفریقا، سومالی است. سونامی سال ۲۰۰۴ بسیاری از زباله های سواحل جنوبی سومالی را وارد آب های دریا کرد. به گفته سازمان ملل، برخی از شرکت های کشورهای صنعتی با سوء استفاده از نبود دولت کارآمد در سومالی، برای سال ها زباله های خود را در این کشور تخلیه کرده اند. گفتنی است در بخش های مرکزی سومالی آثاری از زباله سمی پروکسید هیدروژن و مواد رادیواکتیو یافت شده است.

با این که در دهه های پایانی قرن بیستم زباله های سمی موضوع حساسیت فعالان محیط زیست بوده است اما به نظر می رسد حجم عظیم زباله های الکترونیکی معضل جدید قرن بیست و یکم باشد. کشور آفریقایی غنا یکی از مقاصد مهم زباله های الکترونیکی از سراسر دنیاست. بزرگ ترین گورستان زباله در غنا جایی است که مردم محلی به آن «سدوم و گوموره» می گویند. این منطقه که در گذشته تالاب بزرگی بود، اکنون به عنوان یکی از بزرگ ترین مکان های دفن زباله شناخته می شود.

در بندر شهر لاگوس در نیجریه، بازار بزرگ لوازم الکترونیکی وجود دارد. در این بندر، هر روز ۱۵ کانتینر لوازم الکترونیکی از رده خارج کشف می شوند. بیشتر این لوازم شکسته شده اند و تعمیر شدنی نیستند. این زباله ها به ناچار در محلی دیگر تخلیه شده یا دفن می شوند. گفتنی است در گذشته نیجریه به عنوان مدفن زباله های سمی کشورهایی مانند ایتالیا شناخته می شد.

به دلیل حجم وسیع انتقال زباله های الکترونیکی به کنیا، این کشور از سال ۲۰۱۲ پروژه ای را برای مدیریت زباله های الکترونیکی به اجرا در آورده است. نخستین کارخانه بزرگ مقیاس بازیافت در شرق آفریقا در نایروبی قرار دارد. در این کارخانه کارگران می توانند حدود ۱۵ هزار تن از زباله های الکترونیکی را که در یک سال به کنیا منتقل می شوند بازیافت کنند. بر اساس گزارش سازمان ملل، سالانه ۱۱ تن زباله از یخچال، سه تن تلویزیون، دو و نیم تن رایانه شخصی، حدود ۵۰۰ تن پرینتر و ۱۵۰ تن تلفن همراه در کنیا تخلیه می شود.

کشورهای آسیایی

می توان گفت معروف ترین زباله پذیر آسیایی بنگلادش است. این کشور پذیرای انواع زباله از سراسر دنیاست. پلاستیک، آزبست، فولاد، زباله های نفتی، زباله های سربی و باتری های مستعمل از جمله زباله هایی هستند که به مقصد بنگلادش ارسال می شوند. بر اساس مطالعات سازمان محیط زیست و توسعه اجتماعی، بیش از از ۸۳ درصد از کودکان کار این کشور در معرض مواد سمی مرتبط با بازیافت زباله های الکترونیکی هستند؛ در نتیجه هر سال ۱۵ درصد این کودکان جان خود را از دست می دهند.

گزارش ها حاکی از آن است که بسیاری از زباله های اروپایی از جمله فلزات، منسوجات، لاستیک و مواد زائد دیگر به صورت غیرقانونی وارد هندوستان شده اند. این کشور همچنین محل کارگاه کشتی سازی آلنگ است. بیش از نیمی از کشتی هایی که در دنیا از رده خارج می شوند برای بازیافت به این کارگاه ارسال شده و صدها نفر کارگر در شرایطی خطرناک به بازیافت این کشتی ها می پردازند.

برخی از زباله ها نیز با برچسب های مختلف، حتی به عنوان کمک های انسان دوستانه در کشورهای در حال توسعه دفن می شوند. «شبکه اقدام بازل» گزارش داده هر سال بیش از ۵۰۰ هزار رایانه مستعمل از کشورهای توسعه یافته ای چون سنگاپور، آمریکا و چند کشور اروپایی به پاکستان ارسال می شود و این اقدام نقض آشکار قوانین بین المللی است؛ چرا که فقط ۱۵ تا ۴۰ درصد آنها قابل استفاده هستند و بقیه آنها در شرایطی خطرناک بازیافت می شوند.

چندی پیش نیز در بندر فیلیپین ۵۰ کانتینر پر شده از زباله کشف شد. این محموله که به عنوان پلاستیک های بازیافتی از کانادا ارسال شده بود، حاوی زباله های کثیف مانند پوشک دور انداخته شده بود.

در کشورهای آسیایی مناطقی نیز وجود دارند که در مسیر توسعه به آفت زباله ها دچار شده اند. رشد فناوری اطلاعات در ویتنام حجم عظیمی از زباله های الکترونیکی را در این کشور تولید کرده است. همچنین این کشور با مشکل واردات غیرقانونی زباله های الکترونیکی دست به گریبان است. از جمله می توان به واردات ۳۴۰ تن قطعات یدکی الکترونیکی به دست یک شرکت محلی اشاره کرد. همچنین روستای مینه خای ویتنام لقب کلانشهر زباله ها را از آن خود کرده است. اما زباله پذیری در چین حکایت دیگری دارد. زباله های الکترونیکی این کشور عمدتا محصولات مرجوعی صادراتی چین به کشورهای دیگر است. گویی چین یکی از بزرگ ترین مقاصد تخلیه زباله های الکترونیکی است.

آمریکای جنوبی

مکزیک در دهه ۸۰ میلادی به زباله دان مواد خطرناک ایالات متحده آمریکا تبدیل شده بود. از آنجایی که مرزبانان این کشور تمرکز خود را روی قاچاق سلاح و مواد مخدر گذاشته بودند، انتقال زباله های خطرناک به این کشور معمولا از چشم این ماموران پنهان می ماند. در سال ۱۹۸۶ کشتی بابری «خیان سی» بیش از ۱۴ هزار تن خاکستر از زباله های فیلادلفیا را پس از این که هندوراس، برمودا و جمهوری دومینیکن این محموله را نپذیرفتند، در ساحلی در نزدیکی شهر هاییتی تخلیه کرد. همچنین در سال ۱۹۸۷ یک کشتی به نام «رادهاست» با ۲۴۰۰ تن زباله صنعتی ایتالیا را به مقصد ونزوئلا ترک کرد. این کشتی به وسیله مقامات محلی بازگردانده شد اما قبل از برگشت به ایتالیا، محموله زباله سمی خود را در لبنان تخلیه کرد.

سوئد، زباله پذیر توسعه یافته

سوئد از معدود کشورهای دنیاست که با رضایت، میزبان زباله های دیگر کشورهای دنیاست. کمتر از یک درصد زباله های وارد شده به سوئد دور ریخته می شوند؛ باقی زباله ها بازیافت یا سوزانده می شوند و برای تولید انرژی به کار می روند. سوئد از کشورهای اروپایی برای تبدیل زباله به انرژی زباله وارد می کند. به نظر می رسد کشورهای صنعتی بهتر است از الگوی بازیافتی سوئد برای خلاصی از شر زباله های شان اقدام کنند؛ اقدامی که حتی اگر در کشورهای در حال توسعه انجام شود، می تواند به اقتصاد این کشورها نیز یاری کند.

منبع: برترینها

برترین ها: تعریف فرهنگ لغت از “استایل”، روش و شیوه انجام دادن یا نشان دادن چیزها است و به ویژگی های معرف یک فرد گفته می شود، همه چیز از نحوه حرف زدن، لباس پوشیدن، مدل مو، منش و رفتار و غیره. ولی اغلب اوقات عموماً در مورد ظاهر فرد کاربرد دارد. افراد کمی هستند که برای خودشان استایل دارند و معمولاً استایل شان باعث می شود که منحصر بفرد باشند، در حالیکه دیگران بیشتر دنبال چیزهایی هستند که در حال حاضر “مد” هستند.

در واقع “استایل” ترکیب شیوه لباس پوشیدن، نحوه حرف زدن، روش انجام کارها و حتی ارزش ها و انتخاب ها و سبک زندگی یک فرد است. ساده تر بگوییم، “استایل” نحوه ابراز کردن خود درونی به دنیای بیرون است. این شامل همه افکار، احساسات، علایق و ارزش ها می شود. “حس و درک فشن” به این معناست که فرد بداند چه چیزی با استایلش جور در می آید و آیا می تواند آخرین ترند های دنیای فشن را به خوبی روی ظاهرش و در استایلش بنشاند یا خیر و اگر این توانایی را داشته باشد می توان گفت آن فرد درک فشن دارد.

مونیکا بلوچی با پیراهنی از ولنتینو و جواهرات کارتیه در حال دریافت جایزه اش در جشنواره فیلم سن سباستین ۲۰۱۷ در اسپانیا

 

سیندی کرافورد با کت و شلوار مونوکرومی از شنل در فشن شوی بهار ۲۰۱۸ این برند در هفته مد پاریس

 

کیت بلانشت با کت و شلواری از اولین کلکسیون کلیر ویت کلر، طراح مد جدید برند ژیوانشی، در فشن شوی بهار ۲۰۱۸ این برند در هفته مد پاریس

 

آریزونا میوز در فشن شوی بهار ۲۰۱۸ کلوئه در هفته مد پاریس

 

جولیان مور با کت و شلواری از اولین کلکسیون کلیر ویت کلر، طراح مد جدید برند ژیوانشی، در فشن شوی این برند در هفته مد پاریس

 

لی‌لی کالینز با پیراهنی از اولین کلکسیون کلیر ویت کلر، طراح مد جدید برند ژیوانشی، در فشن شوی این برند در هفته مد پاریس

 

الیویا پالرمو با تیپ تماماً شتری رنگ در فشن شوی بهار ۲۰۱۸ بالمن در هفته مد پاریس

 

رایلی کیو با پیراهن و کت چرمی از لوئی ویتون در افتتاحیه مزون لوئی ویتون در واندوم پاریس

 

داوتزن کروس با بلوز و شلوار تمام چرم در فشن شوی لووه در هفته مد پاریس

 

نینا دوبرو با پیراهنی از پرابال گورونگ در مراسم اکران فیلم Flatliners در لس آنجلس

 

الکسا چانگ با کت و پیراهنی از ولنتینو در فشن شوی بهار ۲۰۱۸ ولنتینو در پاریس

 

کیتی پری با پیراهنی از اتیکو مهمان برنامه Good Morning America

 

سیندی کرافورد (با پیراهنی از ژیوانشی) و همسرش راندی گربر در فتوکال Omega Her Time در پاریس

 

کلودیا شیفر با پیراهنی از بالمن و کفش های آکوازارا در مراسم افتتاح مشارکت وی با آکوازارا

 

تیلدا سوئینتن با پیراهنی از شاپارلی در ضیافت شام خیریه BFI Luminous در لندن

 

ایوا هرزیگووا با بلوز و شلواری از کریستین دیور در فشن شوی بهار ۲۰۱۸ دیور در پاریس

 

اوان ریچل وود با کت و شلواری سفارشی از موسکینو در مراسم جوایز امی ۲۰۱۷ در لس آنجلس

 

ایوا مندز با پیراهن و هدبند گلداری در مراسم افتتاحیه کلکسیون پائیز و زمستان خودش

 

زندیا با کت و شلواری از داندس مهمان برنامه Good Morning America

 

مارگو رابی با پلیور کار شده ای از الکساندر مک‌کوئین در لندن

 

فریدا پینتو بت کت بامبر گوچی در فستیوال شهروند جهانی

 

داوتزن کروس با پیراهن تیشرت مانندی از بالمن در پارتی مشترک بالمن و لورئال

 

نائومی هریس با لباسی از مایکل کورس در مراسم افتتاحیه عطر جدید این برند در لندن

کارلی کراس روز دوم هفته مد پاریس

 

آنجلا صرافیان با پیراهنی از الیزابتا فرانکی در پارتی ورایتی قبل از مراسم امی ۲۰۱۷

 

پاپی دلوین با پیراهن کوتاهی از شنل در مراسم اکران فیلم Kingsman: The Golden Circle در لندن

 

میشل ویلیامز با پیراهنی از لوئی ویتون در افتتاحیه مزون لوئی ویتون در واندوم پاریس

 

ایزابل گولار با پیراهنی از ولنتینو در فشن شوی بهار ۲۰۱۸ ولنتینو در هفته مد پاریس

 

جین فوندا با پیراهنی از کریستین دیور در مراسم اکران فیلم Our Souls At Night در نیویورک سیتی

 

جنیوری جونز با پیراهنی از The Vampire’s Wife در پارتی برگزار شده توسط فاکس

 

جولیان مور با پیراهنی از لوئی ویتون در افتتاحیه مزون لوئی ویتون در واندوم پاریس

 

کایلی مینوگ با پیراهنی از آلیس مک کال در نمایش خصوصی نمایشگاه ایروینگ پن با میزبانی مجله ووگ در پاریس

 

لئا سیدو با کتی از لوئی ویتون در افتتاحیه مزون لوئی ویتون در واندوم پاریس

 

ماریون کوتیار با بلوز و شلواری از ولنتینو در فشن شوی بهار ۲۰۱۸ ولنتینو در پاریس

 

اُلیویا پالرمو با تیپ تمام مشکی در فشن شوی کلکسیون جدید الی صعب در هفته مد پاریس

 

اُلیویا مان با بلوز و شلواری از هلنا بوردن و دوروتی شوماخر در نیویورک سیتی

 

جوردن دان با کت و شلواری از آلتوزارا در پارتی خیریه ووگ فشن در پاریس

 

جین فوندا با پیراهنی از برندون مکسول در مراسم جوایز امی ۲۰۱۷ در لس آنجلس

 

فن بینگ بینگ با تیپی از ژیوانشی در فشن شوی بهار ۲۰۱۸ ژیوانشی در هفته مد پاریس

 

پریانکا چوپرا با پیراهنی از بالمن در مراسم جوایز امی ۲۰۱۷ در لس آنجلس

 

الکسا چانگ با پلیور و دامنی از کریستین دیور در فشن شوی بهار ۲۰۱۸ کریستین دیور در پاریس

 

اُلیویا مان با کت شلوار آبی روشنی از استایلند مهمان برنامه Daily Show

 

آنیا تیلور-جوی با پیراهنی از الی صعب در جشنواره فیلم سن سباستین ۲۰۱۷ در اسپانیا

 

جنیفر کانلی با تیپی از لوئی ویتون در افتتاحیه مزون لوئی ویتون در واندوم پاریس

 

ویکتوریا بکهام با لباس هایی از برند خودش در حال خروج از فروشگاهش در لندن

 

پِترا نِمکووا با پیراهنی از الی صعب در فشن شوی لورئال در هفته مد پاریس

 

آلساندرا آمبروزیو با پیراهنی از بالمن در پارتی فشن مشترک بالمن و لورئال در هفته مد پاریس

 

باربارا پالوین با تیپ تماماً بالمن در پارتی فشن مشترک بالمن و لورئال در هفته مد پاریس

 

سلما هایک با پیراهنی از جیامباتیستا والی در فشن شوی این برند در پاریس

 

روث نگا با تیپی از لوئی ویتون در افتتاحیه مزون لوئی ویتون در واندوم پاریس

 

الیویا پالرمو (با کت و پیراهنی از ولنتینو) و همسرش یوهانس هیوبل در فشن شوی بهار ۲۰۱۸ ولنتینو در پاریس

 

فن بینگ بینگ با کت و دامنی از مونسه در مراسم اکران فیلم Sky Hunter در پکن

 

امل کلونی با کت و دامنی از بوتگا ونتا در مقر سازمان ملل

 

بازیگران محبوب سریال Stranger Things، گیتن ماتارازو (با کت و شلواری از تد بیکر)، نوآ اشناپ (با کت بلیزری از بالمن)، فین وُلفهارد (با تاکسیدویی از پرادا) و کیلب مک‌لاکلین (با کت بنفش طرحداری از گارسون کوتور) در مراسم جوایز امی ۲۰۱۷ در لس آنجلس

 

بهترین های آرایش و استایل مو:

آنجلینا جولی در مراسم اکران فیلمش، First They Killed My Father، در نیویورک سیتی

 

باربارا پالوین در پارتی فشن مشترک بالمن و لورئال در هفته مد پاریس

 

کارلی کلاس در روز دوم هفته مد پاریس

 

الیویا پالرمو در فشن شوی بهار ۲۰۱۸ بالمن در هفته مد پاریس

 

جنا دوان-تیتو در مراسم شروع پخش World of Dance در لس آنجلس

 

ریحانا روی فرش قرمز سومین جشن سالانه دایموند ریحانا

 

نائومی واتس در فشن شوی کریستین دیور در هفته مد پاریس

 

کایا گربر در مراسم برگزار شده توسط امگا

 

جنیفر لارنس در مراسم اکران فیلم Mother در نیویورک سیتی

 

ریس ویثراسپون در مراسم جوایز امی ۲۰۱۷ در لس آنجلس

 

منبع: برترینها

سالهاست که مطالعات گوناگون گزارش می‌کنند ما برای سالم ماندن نیازی به مصرف مکمل‌های ویتامین نداریم. محققان هم ادعا می‌کنند ویتامین‌ها از بیماری‌های پیشگیری نمی‌کنند و در مقادیر زیاد حتی می‌توانند بیشتر مضر باشند تا مفید.

نیمی از آمریکایی‌ها می‌گویند روزانه مکمل مصرف می‌کنند. مطمئنا برخی از افراد نیاز روزانه به مصرف مکمل ویتامین دارند.

کمبود یک نوع ویتامین، یعنی عدم حضور مقدار کافی از یک مغذی حیاتی در بدن، که قطعا منجر به بیماری خواهد شد. اما آیا یک فرد با داشتن رژیم غذایی متعادل و سالم ممکن است به ویتامین‌های بیشتری نیاز داشته باشد؟

 

در حال حاضر، مقدار کافی ویتامین دارید
اگر تغذیه‌ی سالمی از میوه‌ها و سبزی‌ها و غلات سبوسدار و پروتئین‌ها داشته باشید، پس به احتمال زیاد در حال حاضر، مقدار توصیه شده‌ی نیاز بدن‌تان به ویتامین‌ها را تامین می‌کنید. حتی بسیاری از غذاهای فرآوری شده مانند غلات صبحانه، غنی شده ار ویتامین‌ها هستند.

بیشتر مکمل‌های ویتامین، حاوی ۱۰۰ درصد از مقدار مورد نیاز روزانه‌ی بدن به ویتامین‌ها هستند، بنابراین اگر در طول روز میوه مصرف می‌کنید، پس بیشتر از میزان توصیه شده توسط موسسه‌ی ملی سلامت، ویتامین دریافت می‌کنید.

ویتامین زیاد، خوب نیست
بسیار خب، ممکن است شما به ویتامین ِ بیشتر نیاز نداشته باشید، اما ضررش چیست؟ اگر فکر می‌کنید مصرف روزانه‌ی مکمل، حال‌تان را بهتر می‌کند، باید بدانید زیاده روی کردن در مورد ویتامین‌ها، برای‌تان خوب نیست.

 

طبق اعلام موسسه‌ی ملی سلامت، مطالعه‌ای که روی ۴۰۰۰۰۰ نفر انجام شد نشان داد مصرف روزانه‌ی مکمل ویتامین باعث افزایش ریسک سرطان می‌شود. مطالعه‌ای جداگانه‌ای هم که روی زنان انجام شد دریافت مصرف روزانه‌ی مکمل، با افزایش خطر سرطان پوست ارتباط دارد.

ویتامین C سرماخوردگی را درمان نمی‌کند
حتما ردیف ِ پُر از مکمل‌های و قرص‌های ویتامین C در داروخانه‌ها را دیده‌اید، پس تعجب خواهید کرد اگر بدانید بیشتر از ۱۵ مطالعه‌ و پژوهش علمی نتیجه گرفته‌اند که ویتامین C نمی‌تواند سرماخوردگی را درمان کند. پس چرا محصولات بیشماری از ویتامین C وجود دارد که ادعا می‌کنند از شما در برابر ویروس سرماخوردگی محاظت می‌کنند؟ چرا دوست‌تان وقتی احساس می‌کند در آستانه‌ی ابتلا به سرماخودگی است، یک راست سراغ ویتامین C می‌رود؟

جواب روشن است؛ اینها صرفا ادعاها و باورهایی ثابت نشده هستند که دهان به دهان چرخیده‌اند و هیچ پشتوانه‌ی علمی ندارند. گول تبلیغات را نخورید! هیچ مکملی نمی‌تواند از بروز سرماخوردگی پیشگیری یا آن را درمان کند.
 
مکمل ویتامین A بسیار خطرناک است
حتما از وقتی که کودک بوده‌اید پدر و مادر و معلم‌های‌تان توصیه می‌کرده‌اند هویج بخورید تا بینایی‌تان قوی‌تر شود. هویج و سایر میوه‌‌ها و سبزی‌های نارنجی حاوی ویتامین A هستند که برای سلامت چشم‌ها و سیستم ایمنی لازم است.
 
اگر جزو علاقه مندان به هویج نباشید، شاید فکر کنید مصرف مکمل ویتامین A هم می‌تواند همین مزیت را برای‌تان داشته باشد، اما اینطور نیست. آزکایشات نشان داده مصرف مکمل ویتامین A با بتاکاروتن می‌تواند ریسک سرطان ریه را بالا ببرد. در مطالعه‌ای، این ریسک تا ۲۸ درصد هم رسیده بود! که باعث شد محققان آن مطالعه را زودتر به پایان برسانند. برای محافظت از سلامت چشم‌های‌تان، به دنبال منابع طبیعی ویتامین A باشید، مانند هویج، سیب زمینی شیرین و کلم برگ.

مکمل کلسیم، استخوان‌ها را تقویت نمی‌کند
هر کودکی که در حال رشد است، مدام به او توصیه می‌شود شیر بنوشد تا بهتر رشد کند و قوی‌تر شود. ما برای سلامت استخوان‌های‌مان به کلسیم نیاز داریم، پس چرا کلسیم را به صورت مکمل آن مصرف نکنیم؟ به زنان هم توصیه می‌شود به مصرف کلسیم بیشتر توجه کنند.
 

 

اما این میان نکته‌ای وجود دارد؛ هنوز ثابت نشده که مکمل‌های کلسیم بتوانند تراکم استخوانی را افزایش دهند. مطالعه‌ای نشان داده آنهایی که روزانه مکمل کلسیم مصرف کرده بودند، بیشتر در معرض شکستگی استخوان لگن قرار داشتند! برای تامین کلسیم مورد نیاز بدن‌تان، بهتر است لبنیات بدون چربی، توفو و یا سبزیجات برگدار مصرف کنید.

به تغذیه‌ی طبیعی اهمیت بدهید
یکی از خطرات مصرف مکمل‌های ویتامین این است که به ما حس اشتباهی از امنیت می‌دهد؛ یعنی مصرف آنها باعث می‌شود فکر کنیم کار مفیدی برای بدن‌مان انجام می‌دهیم، بنابراین نیازی نداریم به چیزهایی که می‌خوریم خیلی توجه کنیم. البته گروهی از افراد هستند که می‌توانند و باید برای سلامتی‌شان، مکمل مصرف کنند. مثلا اگر باردار هستید احتمالا پزشک‌تان توصیه می‌کند برای سلامت جنین‌تان، در دوران بارداری، مکمل ویتامین مصرف کنید. قبل از هرگونه تغییری در رژیم غذایی‌تان با پزشک مشورت کنید.

پس چرا خیلی از افراد فکر می‌کنند به مکمل ویتامین نیاز دارند؟
باید لینوس پاولینگ را مقصر بدانیم! لینوس پاولینگ، شیمی‌دان معروفی بود که در سال ۱۹۷۰، مقاله‌ای در مورد فواید ویتامین C منتشر کرد. او حتی آنقدر زیاده روی کرد که توصیه کرد یک فرد معمولی باید روزانه یک مکمل ۳۰۰۰ میلی گرمی ویتامین C مصرف کند! یعنی چیزی حدود ۵۰ برابر میزان توصیه شده. حتی بعد از اینکه تئوری او رد شد، او همچنان به توصیه‌اش پیرامون مصرف دوزهای بالای ویتامین C برای درمان سرماخوردگی و سرطان ادامه داد.
 
بله درست فهمیدید، پاولینگ باور داشت ویتامین C هم از سرطان پیشگیری می‌کند و هم آن را درمان می‌کند. او حتی به این ادعای خود افزود که مکمل‌ها می‌توانند بیماری‌های روحی و  روانی، هپاتیت و حتی نارسایی کلیه را درمان کنند. هر بار که مطالعه و تحقیقی ثابت می‌کرد ادعای پاولینگ نادرست و خطرناک بوده است، او همچنان مصرانه بر فواید ویتامین C تاکید می‌کرده تا اینکه در سال ۱۹۹۴، به دلیل سرطان از دنیا رفت!

منبع: برترین‌ها

منبع: فرادید

به گفته الی لوین، استایلیست سلبریتی ها، شخصیت تلویزیونی و پادکستر، این تیشرت ها تقریباً تبدیل به آیتمی اساسی شده اند و در سال ۲۰۱۸ آپگرید خواهند شد. لوین می گوید تیشرت هایی با شعارهای قوی جایی هستند که باید باشند: «تقویت نیروبخشی باعث شد که پوشاک بیش از پیش صدای خودشان را داشته باشند.» مردم بیش از گذشته احساسات و حرف هایشان را می پوشند. حداقلش این است که بعضی از نوشته های روی تیشرت ها سیاسی و اجتماعی هستند و پیامی را می رسانند. هر چند که باید بگوییم این نوشته ها به این زودی ها جایی نمی روند!

 

هر چیزی که به کارداشیان ها مربوط باشد!

لوئی ورداد، طراحی است که به سلبریتی های تاپ هالیوود از جمله کیت بلانشت، مدونا، میلا یوویچ و ایوا لونگوریا لباس می پوشاند، ولی تابحال به اعضای خاندان کارداشیان یعنی کیم، کلوئی، کورتنی، کریس، کایلی، کندال، کیتلین یا هر کسی که فامیلی اش کارداشیان یا جنر باشد، لباس نپوشانده است. وی می گوید که علتش این است که هر ترندی که مربوط به این خانواده است، دیر یا زود و خیلی سریعتر از لغو شدن شوی رئالیتی آنها، از مد می افتد.

این شامل «تاپ های روستایی، جین های فوق گشاد، لگینگ های خیلی تنگ و آیتم هایی با گلدوزی های سبک ژاپنی می شود. همه آنها به زودی دمُده می شوند. کلکسیون ورداد شامل آیتم هایی می شود که عموماً سفید، مشکی و خاکستری هستند ولی در عین حال کلاسیک و شیک و جذاب هستند. وی روی فروش کیت لوازم آرایشی (مثل خانم کایلی کارداشیان) برای آینده اش حساب نمی کند.

 

کمربندهای کُرسه مانند!

اگر از این مدل کمربندها خوشتان می آید، بهتر است آنها را فراموش کنید، زیرا مد آنها تا سال ۲۰۱۸ دیگر به تاریخ می پیوندد! آماندا کاترین، مدنویس، می گوید که ظاهراً کایلی جنر تصمیم گرفته عشقش به این مدل کمربند را کنار بگذارد: «کایلی جنر به تازگی در میامی با تراویس اسکات دیده شد که تیشرتی پیراهن مانند با این مدل کمربند به رنگ کرم پوشیده بود.» با آنکه مد این کمربندها به پایان رسیده، ولی انگار کایلی هنوز هم آن را با لباس هایش ست می کند. گویا خانم جنر از باریکی کمرش هنوز راضی نیست و این کمربند را می پوشد تا جایی که می تواند کمرش را باریکتر نشان دهد!

 

کفش های پاشنه بلند

جوان اولوف، پزشک پا و طراح کفش های لاکچری، می گوید که خانم ها از کفش هایی که پاهایشان را درد می آورند در حال فاصله گرفتن هستند و کفش هایی را انتخاب می کنند که انگشتان پاهایشان را درد نیاورده و استایل شان را ارتقا می دهند.

وی می گوید: «به نظرم چیزی که در سال ۲۰۱۸ از مد می افتد، درد است!» وی معتقد است که وقتی صحبت از ترجیح کفش از سوی خانم ها می شود، باید بگوییم ورق در حال برگشتن است: «خانم ها دیگر قبول نمی کنند که درد بکشند تا زیبا و جذاب به نظر برسند.» زنان قدرتمندتر از قبل شده اند و «مدهایی را انتخاب می کنند که برایشان کارایی داشته باشد. هنوز در شروع تغییر هستیم و من هیجانزده هستم تا ببینم برای بهار شاهد چه چیزهایی خواهیم بود.»

 

منگوله ها!

آماندا بروک، اینستاگرامر سبک شخصی و تأثیرگذار مد بر این باور است که منگوله ها و دیگر تزئینات کوچک و کرکدار در سال ۲۰۱۸ کاملاً از مد خواهند افتاد: «قطعاً لیست بلند بالایی از ترندهایی که در سال ۲۰۱۸ دمده محسوب می شوند وجود دارد و در صدر این لیست، چوکرها، وصله های گلدار، لباس هایی با یقه ها و آستین های حلزونی و آبشاری و بخصوص منگوله ها و شرابه ها قرار دارند.» وی معتقد است که دلیل آن این است که «ترندهای سکوی فشن فوراً مد می شوند و آیتم های فشن که سریع مد می شوند، همه جا بطور عمده تولید می شوند.» خیلی زود از این نوع آیتم ها خسته می شویم، حتی قبل از آنکه فرصت شود خودمان آنها را امتحان کنیم.

 

زیورآلات بزرگ

لیون ربیبو که سرپرست فروشگاه زیورآلات “پرل سورس” است پیش بینی می کند که اکسسوارهای بدقواره مانند گردنبندهای بزرگ و پرحجم، دستبند های بزرگ و همچنین گوشواره های اورسایز، دیگر کم کم به تاریخ می پیوندند.

در ماه های گذشته وی شاهد بوده که چطور مشتریانش ترند را تغییر داده اند: «در سال گذشته دیدیم که تغییر قابل توجهی در زیورآلاتی که مردم به خصوص نسل جوان انتخاب می کنند رخ داده است.» ساده بگوییم کم کم برای سال ۲۰۱۸ استایل های شیک، ساده و کلاسیک جلو می آیند. ربیبو بر این باور است که در سال ۲۰۱۸ مروارید بیشتر مد شود: «چیزی که در سال ۲۰۱۸ در ترند زیورآلات بیشتر از قبل خواهیم دید مروارید است. مجله الور به زیبایی تشریح کرده وقتی گفته که ما در اواسط رنسانس مروارید قرار داریم. همه از الن دجنرس گرفته تا بیانسه و میشل اوباما از مروارید استفاده می کنند.»

 

سرهمی مردانه

سال ۲۰۱۷ قطعاً سال سرهمی مردانه بود. ولی ایدن گیل، کارشناس استایل و مد مردانه که در مجلات اسکوایر و جی کیو کار کرده می گوید که نمی داند این مد از کجا آمده است. وی معتقد است که این یک ترند زودگذر است که خوشبختانه خیلی زود از مد می افتد.

در واقع وی می گوید که می بیند این روزها آقایان سبک های سنتی تر و کمی قدیمی تر را دنبال می کنند و پالتوی کوتاه که این روزها در محافل زیادی بر تن آقایان دیده می شود، خیلی زود جایش را به کت و شلوار کلاسیک می دهد که هرگز از مد افتادنی نیست.

 

یقه رومی

الی لوین، شخصیت رسانه ای و استایلیست، می گوید که تقریباً مطمئن است سال ۲۰۱۷ آخرین سالی است که یقه رومی مد است. ولی اگر از این مدل یقه خوشتان می آید، نگران نباشید، زیرا این ترند در حال ارتقا است و به انحای دیگری دوباره آن را خواهیم دید. این یقه بسیار شیک و جذاب است و مطمئناً بطور کامل از دور ترندها خارج نخواهد شد.

لوین می گوید که مدل های برش خورده برای پائیز از مد نخواهند افتاد. وی می گوید: «از سکوهای فشن شوها بگیرید تا استایل خیابانی و روزانه، کم کم همه جا شاهد نمایش بخش بیشتری از پوست هستیم، از شانه ها بگیرید تا پهلوها.» وی اظهار می دارد که شخصاً این سبک را دوست دارد و این مد هم هیجان انگیز است و هم جذاب و دلفریب. می توان به راحتی آن را با کت ست کرد.

 

هر چیزی که تک شاخ داشته باشد!

مدتی بود که فکر می کردیم اگر ترندی باشد که در سال ۲۰۱۷ از مد نخواهد افتاد، همه چیزهای تک شاخ شکل است. اگر چیزی بود که می شد آن را تک شاخ (یونیکورن) کرد، راهی می یافتیم برای آنکه آن را به شکل تک شاخ درآورد و ترند کنیم. آنطور که نیویورک تایمز گزارش کرده، این قضیه شامل غذاها از جمله فراپاچینوی تک شاخ استارباکس، بیگل ها و حتی نان تست و سالاد می شود. مدتی بود که نمی شد به صفحه اینستاگرام کسی نگاه کنید و تصویری با هشتگ #unicorn نبینید. حتی آرایش تک شاخی هم همه جا دیده می شد. در آوریل ۲۰۱۷، مجله الور بهترین محصولات تک شاخی آرایشی را معرفی کرد!

مد تک شاخ هنوز هم در فروشگاه هایی مانند Forever 21 ترند است و هدبند، چوکر و حتی بیکینی هایی با طرح تک شاخ در این فروشگاه ها عرضه می شود. با این حال، لیندزی کامینز که مدیرعامل Winq، اپلیکیشن نظرسنجی اجتماعی، است می گوید که به نظر می رسد جنون تک شاخ در حال کمرنگ شدن است. با قضاوت از روی نظرسنجی ها وینک، تک شاخ تا سال ۲۰۱۸ دیگر مد نخواهد بود.

 

همه چیزهای فیک و تقلبی! (البته فقط در آمریکا)

کیف، پوشاک، لوازم آرایشی و همه چیزهایی که فیک هستند، تا سال ۲۰۱۸ از دنیای فشن حذف خواهند شد. گزارشی از اتحادیه بین المللی مبارزه با تقلب اظهار می دارد که اخیراً محموله هایی به ارزش ۱٫۷ میلیارد دلار در مرزهای آمریکا توقیف و مصادره شده اند. خرید آیتم های تقلبی فقط شامل سود کردن و گول زدن کسی نمی شود. خریدن این آیتم ها می تواند پیامدهای جدی داشته باشد و جرم کار کشیدن از کودکان و قاچاق انسان را به همراه داشته باشد.

کالای تقلبی دلارهای مالیاتی را از کشور آمریکا خارج می کند و به کسب و کار های قانونی و محلی آسیب می زند. شهروندان واقعی کالای فیک نمی خرند، بلکه از وبسایت هایی مانند The Real Real و Tradsey کالاهای اصل برندهای شنل، لوئی ویتون و سن لوران را با تخفیف های بالا می خرند. این کالاها فقط برای مدت کوتاهی استفاده شده اند و یا حتی هنوز برچسب قیمت دارند.

 

سبک بوهمی برای سفر

کوری وارگا که وبلاگ «می تونی بری سفر» را می نویسد، معتقد است که تیپ شیک بوهمی برای سفر که در حال حاضر اینستاگرام را پر کرده است، تا سال ۲۰۱۸ از مد می افتد. وی می گوید: «من به شدت بر این باورم که بیشتر تیپ های بوهمی اینستاگرامی تا سال ۲۰۱۸ دیگر ترند نخواهند بود.» او پیش بینی می کند که این تیپ به تیپ جیپسی ساحلی ارتقا خواهد یافت. همه آن تاپ های روستایی و پیراهن های سوزن دوزی و قلاب دوزی تا قبل از پایان سال، ناپدید خواهند شد. تیپ جیپسی ساحلی شامل تیپ بوهمی ترکیب شده با تیپ ساحلی می شود که از سفرهای جهانی به مقاصد ساحلی الهام گرفته شده است.

ویژگی های این ترند شامل همه رنگ های رنگین کمان در ترکیب با حس و حال ساحلی و موج سواری می شود. وی همچنین پیش بینی می کند که تا قبل از پایان سال ۲۰۱۷ شاهد ترندهای آینده گرایانه خواهیم بود که مشخصاً متکی بر پارچه هایی با کیفیت های بهتر خواهد بود که استفاده بلندمدت و بازیافت را ارتقا می دهند.

وقتی از او می پرسیم ترند بزرگ بعدی چیست، در جواب می گوید: «تأثیرگذاران فشن در حال حاضر تمرکز خود را به سوی مدهای گرمسیری سوق داده اند که با رنگ های شاد، طرح های گرمسیری و طرح ها و موتیف ها تعریف می شود. می توانید نشانه های آن را از طرح هایی که از طبیعت گرفته شده اند، مانند برگ ها، گل ها و دیگر عناصر طبیعت ببینید.»

 

اگر تا به اینجا این لیست را خوانده اید و به این نتیجه رسیده اید که بر اساس این مقاله همه لباس های کمدتان را باید دور بیندازید و نصف عکس های اینستاگرام تان را پاک کنید، توصیه ما این است که این کار را نکنید. با آنکه پاکسازی کمد لباس از پوشاک قدیمی کار خیلی خوبی است، ولی ما می گوییم لباس های مورد علاقه خود را نگه دارید.

تاپ روستایی تان را تا کنید و تیشرت های نوشته دار خود را جمع کنید و همه کفش های دردناک تان را یک جا بگذارید تا شاید در آینده به دردتان بخورند. در نهایت به این جمله خواهیم رسید که «مد هر چند سال یک بار خود را تکرار می کند» و دوباره و به وقتش همه این لباس های مورد علاقه تان را از ته کمد در آورده و از نو آنها را خواهید پوشید.

منبع: برترینها

مصرف ترکیب دمنوش‌های بابونه، گل‌گاوزبان، سنبل الطیب، بادرنجبویه و افسنتین سبب تسکین اعصاب معده می‌شود.

معده درد یکی از مشکلاتی است که تقریباً همه افراد در طول زندگی خود به آن دچار می‌شوند بنابراین آشنایی با درمان‌های خانگی به وی‍ژه زمانی که امکان دسترسی به پزشک وجود ندارد، سودمند است.

مراحل هضم غذا در بدن

حیدر عظمایی محقق و پژوهشگر طب سنتی اظهار کرد: هر نوع مواد غذایی میل شده در قسمت‌های مختلف بدن چهار بار هضم، مواد زائد آن دفع و با کیفیت‌ترین قسمت غذا جذب بدن می‌شود.

وی بیان کرد: نخستین هضم در دهان و معده است که مواد زائد حاصل از این هضم به شکل مدفوع از روده خارج می‌شود بنابراین برای اینکه غذا در مراحل بعدی راحت‌تر هضم شود، افراد باید غذا را به خوبی بجوند.

این محقق و پژوهشگر طب سنتی افزود: هضم دوم در کبد است، مواد زائد حاصل از این هضم به شکل ادرار و چرک از بدن خارج و مواد جذب‌شده تبدیل به مو و ناخن می‌شوند.

عظمایی تاکید کرد: هضم سوم در عروق اتفاق می‌افتد و مواد جذب شده حاصل از این هضم تبدیل به خون می‌شوند.

وی تصریح کرد: هضم چهارم در سلول انجام می‌شود و مواد حاصل از این هضم به سمت اعضای جنسی حرکت می‌کند. این مواد بهترین پروتئین برای تولید مثل هستند.

این محقق و پژوهشگر طب سنتی گفت: مدت زمان هضم غذا بستگی به نوع ماده غذایی مصرف شده دارد، ولی به طور کلی مواد غذایی ۲ تا سه ساعت پس از میل شدن هضم می‌شوند.

عمده‌ترین مشکلات گوارشی افراد

عظمایی درد معده، سوءهاضمه، ترش‌کردن، حالت تهوع صبحگاهی، تلخی دهان، احساس سنگینی معده، بوی بد دهان و هضم ناقص غذا‌ها را از رایج‌ترین مشکلات گوارشی افراد دانست و اظهار کرد: در برخی موارد نیز مشکلات معده بر اثر فشار‌های عصبی ایجاد می‌شوند.

وی توصیه کرد: برای جلوگیری از بروز مشکلات گوارشی افراد باید از پرخوری، صحبت کردن بین غذا و تندتند غذا خوردن پرهیز کنند. همچنین خودداری از مصرف غذا‌های ساندویچی، سرخ‌شده و نوشیدن مایعات زیاد مانند دوغ، نوشابه و دلستر بین غذا ضروری است.

موثرترین درمان‌های خانگی معده درد

این محقق و پ‍ژوهشگر طب سنتی تاکید کرد: افراد باید پیش و پس از غذا کمی نمک بخورند. مصرف نمک قبل از غذا به کاهش اسید معده و پس از آن به هضم و ضدعفونی کردن غذا کمک می‌کند.

عظمایی تصریح کرد: افرادی که دچار معده درد و بالا بودن اسید معده هستند می‌توانند یک عدد سیب‌زمینی خام را رنده کنند و به مقدار نصف استکان آب آن را به آرامی بنوشند.

وی اظهار کرد: مصرف عصاره شیرین‌بیان ۱۵ دقیقه قبل از غذا با مقداری آب جوش ولرم برای تقویت معده، کاهش اسید معده و رفع دل‌درد و دل‌پیچه موثر است. همچنین مبتلایان به رفلاکس برای رفع مشکلشان باید ۱۵ دقیقه قبل از غذا عصاره شیرین‌بیان به همراه مقداری آب جوش و پس از غذا یک استکان عرق بومادران بنوشند.

این محقق و پ‍ژوهشگر طب سنتی بیان کرد: افرادی که به ویژه پس از مصرف غذا‌های سنگین و گوشتی دچار احساس سنگینی معده می‌شوند باید برای رفع این احساس مقداری عرق زنیان بنوشند.

عظمایی با اشاره به ضروری بودن مصرف سماق همراه با غذا‌های گوشتی به ویژه کباب گفت: افراد باید همراه غذا از سبزیجات تازه استفاده کنند. مصرف سبزیجات تازه علاوه بر سم‌زدایی بدن به بهتر شدن حرکات دودی روده و جلوگیری از بروز یبوست نیز کمک شایانی می‌کند.

وی افزود: مصرف ترکیب دمنوش‌های بابونه، گل‌گاو‌زبان، سنبل الطیب، بادرنجبویه و افسنتین تاثیر بسزایی در تسکین اعصاب معده دارد. افراد برای تهیه این معجون باید مقدار مساوی از این گیاهان را با هم ترکیب و روزانه سه لیوان از آن را میل کنند.

این محقق و پژوهشگر طب سنتی تاکید کرد: استفاده از مخلوط دمنوش‌های زیره‌سبز، آویشن، نعناع، کاکوتی، رازیانه، شیرین‌بیان، زنیان و بومادران سبب تقویت معده و دستگاه گوارش می‌شود. مصرف این ترکیب برای رفع سردی، ترشی و زخم معده، نفخ و دل‌درد موثر است. همچنین زنان می‌توانند در ۲ تا سه روز نخست عادت ماهیانه روزانه سه لیوان از این معجون را بنوشند.

عظمایی تصریح کرد: ماساژ معده با روغن سیاه دانه یا مصطکی نیز موجب تقویت معده می‌شود. پرهیز از پرخوری و روزه‌داری نیز به دفع سموم از معده و روده کمک شایانی می‌کند.

وی یادآور شد: مبتلایان به دل‌درد، دل‌پیچه و نفخ برای رفع مشکل خود باید از ترکیب آب‌جوش به همراه عرق‌نعناع، بارهنگ، گلاب و نبات استفاده کنند. افراد برای تهیه این مخلوط باید سه قاشق غذاخوری عرق‌نعناع، یک قاشق غذاخوری گلاب و یک قاشق مرباخوری بارهنگ را به یک لیوان آب‌جوش بیفزایند. نوشیدن این معجون برای افراد کم‌اشتها نیز مفید است.

 منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

منبع: فرادید

هفته نامه صدا – مهران علی یاری: ۹۰ سال پیش اشنو قدیمی ترین سیگار مارک دار ایرانی با تصویب قانون انحصار دخانیات تولید و به بازار عرضه شد.

«به سیگار اُشنو علاقه داشت». بعضی هم گفتند گفته شده «اینقدر سیگار ویژه اُشنو کشید که مُرد.» این جمله شرحی کوتاه برای مرگ جلال آل احمد است که می گویند از سیمین دانشور، همسر نویسنده اش نقل شده است. جمله ای که علاوه بر اضافه کردن به حواشی مربوط به مرگ جلال داستان نویس، به جزئی جدانشدنی از روزمرگی های مردم دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی هم اشاره دارد.

در آن زمان سیگار ایرانی جایگاه خاص خودش را لای انگشت ها داشت. از دهه ۳۰ به بعد اُشنوی ویژه طرفداران خاص خودش را داشت و از بین بیش از ۱۰ مدل سیگاری که شرکت ملی دخانیات ایران آن را تولید می کرد، پرطرفدارترین بود. اُشنو را می توان سیگاری معرفی کرد که با ایرانیان دویده است. این سیگار محبوب اقشاری مثل دانشجویان بود و زمانی که وینستون در ایران ۳۶ ریال به فروش می رفت، اشنوی ۵ ریالی گوی سبقت را از رقبای خارجی ربوده بود.

سیگار آن اوایل که به ایران آمد طرفداری نداشت. می گویند در زمان قاجار سیگار از روسیه به ایران آمد اما نتوانست جای قلیان را تنگ کند تا این که جامعه مدرن شد و رفته رفته این کشیدنی باریک و کوتاه و کم حجم جای هر دخانیات دیگری را در زندگی مردم گرفت. پیش از این که سیگار جایش را در زندگی مردم باز کند، توتون و تنباکو که از دوره صفویه به ایران آمده و کشت می شد، به یکی از اصلی ترین اقلام صادراتی ایران تبدیل شده بود.

 

 

 

پس از ایجاد اولین کارخانه سیگارسازی تهران، کارخانه هایی برای فرآوری توتون در شهرهای رشت، ساری، ارومیه، خوی و گرگان ایجاد شد و در نهایت شرکت ملی دخانیات یک کارخانه سیگارسازی دیگر در رشت ایجاد کرد. تا سال ۱۳۳۸ در موسسه انحصار دخانیات ایران بیش از شش هزار نفر کارگر و کارمند مشغول به کار بودند و از این تعداد تنها هزار و ۶۲۷ نفر کارگر و مهندس در کارخانه ها کار می کردند و کارخانه سیگارسازی دخانیات در هر روز ۲۴ میلیون سیگار تولید می کرد.۴

طی ۹ دهه گذشته از انحصاری شدن تولید دخانیات در ایران همواره بحث خصوصی سازی این صنعت پرسود و طرفدار مطرح شد. شرکت ملی دخانیات که یکی از قدیمی ترین شرکت های تولیدی در خاورمیانه است در سال های متمادی به دلیل مشکلات مدیریتی از آنچه باید فاصله گرفت. بنابراین زمزمه خصوصی سازی هم قوت گرفت، هر چند مخالفانی پروپاقرص داشت. از جمله این مخالفان وزیر بهداشت و درمان دولت دهم بود که در سال ۹۰ ملی شدن شرکت دخانیات را به ضرر سلامت جامعه دانسته بود.

به گفته دستجردی در هیچ کجای دنیا شرکت های دخانیات خصوصی نمی شوند و کشور ما هم نباید با تولید و عرضه خارج از کنترل محصولات دخانی، سلامت مردم را به خطر بیندازد. با وجود چنین هشدارهایی اما در سال ۹۱ مسئله خصوصی سازی شرکت ملی دخانیات شدیدتر از گذشته مطرح شد. اواخر همین سال بود که هیئت وزیران واگذاری ۵۵ درصد از سهام این شرکت و چند شرکت دولتی دیگر به صندوق بازنشستگی فولاد را که به وزارت رفاه و تامین اجتماعی منتقل شده بود تصویب کرد. مصوبه ای که در واگذاری شرکت ملی دخانیات بیشتر شبیه به راه انداختن بازی خرس وسط بود تا واگذاری یک شرکت دولتی به بخش خصوصی.

محمد حسین برخوردار فردی که مدیریت شرکت را در سال ۹۴ بر عهده گرفت بعدها در گفتگو با رسانه ها واگذاری شرکت دخانیات را بدون توجه به شرایط وقت این سازمان کار اشتباهی دانسته بود.۵

اشنو پس فراز و نشیب هایی که شرکت ملی دخانیات در سه دهه اخیر طی کرد دیگر سیگار محبوب ایرانی ها نیست. سیگار پرطرفدار ایرانی در دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی رفته رفته زمین بازی را به هموطنش بهمن واگذار کرد و در نهایت بیشتر سیگارهای ایرانی مقلوب رقبای خارجی متنوعی شدند که به طور معمول قاچاقی از مرزهای ایران می گذشتند و خودشان را به لای انگشت های ایرانیان می رساندند.

پی نوشت:

۱٫ صادرات توتون در عصر پهلوی اول، فصلنامه تاریخ روابط خارجی، زمستان ۸۹، شماره ۴۵
۲٫ از توتون اشنویه تا سیگار، نشریه داخلی شرکت دخانیات ایران، آذر ماه ۹۵، شماره ۲۰
۳٫ مصرف فرآورده های دخانیاتی کشور در نیمه اول سال جاری، نشریه بورس، اسفند ۴۵، شماره ۴۳
۴٫ سیگار و توتون، نامه اتاق بازرگانی، ۱۳۳۸، شماره ۷۹
۵٫ http://jahaneghtesad.com

منبع: برترینها