بایگانی دسته ی : طنز

پوریا عالمی در نوشت:

دیروز و قبلا نوشتیم که ما وقتی به رفتار بعضی از اساتید اصلاح‌طلب نگاه می‌کنیم، به دوروبری‌های محمود احمدی‌نژاد حسادت می‌کنیم که محمود تا آخرین نفس پشتشان را می‌گیرد و مثل فیلم‌هندی‌ها حاضر است درحالی‌که خودش تیر خورده، تا آخرین گلوله از آنها دفاع کند. بعد گفتیم که فیلم‌های حمید بقایی و مشایی و احمدی‌نژاد را در این چندماه جرئت نکردیم توی خانواده و همراه مادرمان نگاه کنیم، چون به مادرمان قول دادیم شلوغی نکنیم و کار سیاسی نکنیم و اگر مادرمان ببیند اینها توی فیلم‌ها چی دارند می‌گویند و چطوری می‌روند تو دل این و آن، فکر می‌کند ما با اپوزیسیون و گروه‌های برانداز ارتباط گرفتیم! و اضافه کردیم این‌طور که احمدی‌نژاد و بقایی دارند از حقوق زندانی‌ها دفاع می‌کنند و می‌گویند توی بازداشت سخت می‌گذرد، آدم فکر می‌کند واقعا اصلا برخی گزارش‌ها قبل از فیلم‌های احمدی‌نژاد و بقایی سوءتفاهم بود!

خلاصه ما واقعا می‌خواستیم دیگر بی‌خیال قضیه بشویم و ماستمان را بخوریم که حمید بقایی با ارسال نامه‌ای خطاب به قاضی حیدری، رئیس شعبه ۱۰۵۷ دادگاه کارکنان دولت، خواستار برگزاری علنی دادگاهش در روز ۲۵ مهر شد.

متن نامه حمید بقایی را با هم می‌خوانیم و بعد ما می‌رویم توی افق گم می‌شویم و شما هم بعد از خواندن این نامه آن را از بین ببرید که بعد قصه نشود. ممنون.

جناب آقای حیدری
قاضی محترم شعبه ١٠۵٧ دادگاه کارکنان دولت
با سلام همان‌طور که استحضار دارید مطابق قانون برگزاری جلسات دادگاه‌ها به صورت علنی می‌باشد، اخیرا اخباری در سطح عمومی شنیده شده که حاکی از آن است که حکم محکومیت اینجانبان از هم‌اکنون و قبل از تشکیل دادگاه مشخص و تعیین شده است و حتی این‌گونه گفته می‌شود که جلسات دادگاه صرفا برای رعایت صورت ظاهری و نمایشی است؛ لذا جهت رد این اخبار و همچنین اثبات استقلال دادگاه و غیرسیاسی‌بودن پرونده لطفا دستور فرمایید تمامی جلسات دادگاه با حضور عموم مردم به صورت کاملا علنی برگزار شود. قطعا در آینده تاریخ ایران علنی‌بودن دادگاه و قضاوت منصفانه شما در این زمینه به ثبت رسیده و خط بطلانی خواهد بود بر این تصور که دادگاه تصمیم خود را برای محکومیت اینجانبان از قبل اخذ نموده است.
حمید بقایی

منبع: برترینها

پوریا عالمی در نوشت:

بعد از اعلام این خبر که «وکیل‌مدافع حمید بقایی، معاون اجرائی محمود احمدی‌نژاد در دوران ریاست‌جمهوری‌اش، گفته محمود احمدی‌نژاد در جلسه دادگاه بقایی که در روز ۲۵ مهرماه برگزار می‌شود شرکت می‌کند»، مردم از ما سؤال کردند علت حضور احمدی‌نژاد در دادگاه چیست؟ و چرا احمدی‌نژاد این اواخر درباره اقتصاد و سیاست خارجی و وضعیت داخلی مملکت زیاد اظهارنظر می‌کند؟ پاسخ کاملا روشن است. از قدیم گفته‌اند که همیشه متهم به سر صحنه برمی‌گردد! الان هم آقای احمدی‌نژاد هر چندوقت یک‌بار در عرصه سیاست خارجی و اقتصاد و اینا آفتابی می‌شود تا عادی جلوه کند! دقیقا توی شرلوک هولمز هم این‌طوری بود که هر کسی درباره مقتول بیشتر حرف می‌زد، آخرسر معلوم‌دار می‌شد همه‌چیز زیر سر خودش بوده.بعد هم همه شاکی هستند که چرا محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور سابق ایران (بله… شاید الان باور نکنید، ولی نام‌برده هشت سال رئیس‌جمهور شما بوده) درباره وضعیت بازداشت معاونش، حمید بقایی، این‌طور تند اظهارنظر می‌کند و همه را تهدید می‌کند؟

حتی خود بقایی هم طوری از روند بازداشتش حرف می‌زند که ما که نه سر پیازیم، نه ته پیاز، وقتی ویدئوهای این دو نفر را خطاب به مسئولان بلندپایه می‌بینیم، احساس خطر می‌کنیم و سریع چراغ‌ها را خاموش می‌کنیم که کسی نیاید ما را به اتهام اطلاع از جرم با خودش ببرد. جدی می‌گویم. الان شما بزنی ماهواره اپوزیسیون این‌طوری حرف نمی‌زنند، اما نظر ما این است که دم احمدی‌نژاد گرم که پشت آدم‌هاش درمی‌آید. توی اصلاح‌طلب‌ها این‌طوری است که وقتی می‌روی برای بازپرسی، می‌بینی علاوه بر مدعی‌العموم، چهارتا از اساتید در گوش بازپرس می‌گویند ما که قبلا بهتان گفته بودیم! این پسره چموش است و تند می‌رود و حرف ما را گوش نمی‌کند و راستش برای خودش خوب است یک‌مدت آب خنک بخورد تا عقلش بیاید سر جاش! البته الان بعضی از این اساتید اصلاح‌طلب می‌گویند این عالمی باز چموش شد و گیر داد به ما. حیف ما که این‌همه پشت او درآمدیم. پاسخ ما هم این است که بله! شما پشت ما درمی‌آیید، منتها ما را به‌عنوان جاده‌صاف‌کن می‌فرستی در منطقه مین و بعد از پشت ما که سوت شدیم و رفتیم هوا، درمی‌آیید و به راه بی‌خطرتان ادامه می‌دهید…

هی هی هی… مثل اینکه دلمان خیلی پر است! درواقع طوری دلمان پر است که بعید نیست عکس احمدی‌نژاد را تتو کنیم روی بدنمان و اگر این‌دفعه کاندیدا شد حاضر باشیم براش همان کارهایی را بکنیم که رحیمی‌ها و بابک زنجانی‌ها و بقایی‌ها و… کردند.

منبع: برترینها

وحید میرزایی در نوشت:

روزی مردی دانا همینجوری نشسته بود و داشت به تأثیر میزان دانایی‌اش بر جامعه می‌اندیشید که ناگهان از طرف آموزش و پرورش دعوت به همکاری به‌عنوان معلم پایه دوم دبستان شد. مرد دانا که اوضاع مالی را خراب می‌دید، تصمیم گرفت با شروع سال تحصیلی جدید پیشنهاد آموزش و پرورش را بپذیرد. اما این پایان ماجرا نبود؛ شاگردان مکتب که از درس و مشق و اول مهر خسته شده بودند، با هم مشورت کردند که با هر حیلتی شده، درس و مکتب را تعطیل کنند. یکی از شاگردان که از همه زیرک‌تر بود، گفت:«همه به نوبت به مکتب می‌آییم و یکی‌یکی به معلم می‌گوییم چرا رنگ و رویتان زرد است؟ مریض هستید؟ وقتی همه این را بگوییم، او باور می‌کند و خیال بیماری در او شکل می‌گیرد.» شاگردان حرف کودک زیرک را پذیرفتند و با هم پیمان بستند که همه در این کار متفق باشند.

اول شاگرد رندِ زیرک وارد شد و به مرد دانا گفت «خدا بد ندهد؟ چرا رنگ و رویتان زرد است؟ بمیرم الهی. اسهال هم دارین؟» مرد دانا گفت: «نه حالم خوب است. برو بشین سر درس ات، موهاتم فردا کوتاه کن. چیه انگار سگ لیس زده». شاگرد دوم آمد و گفت «وای؛ وای چرا رنگتون زرده آقا؟ تب مالت نگرفته باشین حالا؟ اسهال هم دارین؟» شاگرد سوم وارد شد و گفت«رنگ به رو ندارید آقا معلم. شاید سردیتون کرده. اسهال هم دارین؟» همین‌طور سی شاگرد آمدند و همه چنین گفتند. معلم کم‌کم یقین کرد که حالش خوب نیست. شاگرد زیرک که کار مرد دانا را تمام دید، همراه با شاگردان دیگر خندیده و به بذله‌گویی پرداختند.

مرد دانا این صحنه را دید و پس از پرتاب گچ به وی، گفت«چه خبره ته کلاس؟ چیزی هست بگین ما هم بخندیم.» سپس رو به شاگرد زیرک کرد و گفت«برو گمشو از کلاس بیرون.» و او هم رفت و گم شد از کلاس بیرون. القصه مرد دانا که امر بر وی مشتبه شده بود که بیمار است، پاهایش سست شده و به خانه آمد و قضای حاجتی سخت و سنگین نمود. زنش گفت «چرا زود برگشتی مرد؟ چه خبر شده؟» مرد دانا با عصبانیت به همسرش گفت: «مگر کوری؟ نمی‌بینی؟ چرا به من نگفتی که رنگ صورتم زرد است؟ تازه اسهال هم دارم.» زن گفت: «ای مرد تو حالت خوب است. چرا اینجوری می کنی؟ چیزی شده؟ کسی چیزی گفته؟» مرد دانا گفت: «تو هنوز لجاجت می‌کنی. از اول ازدواجمون تاحالا یه جوشونده ندادی دست من.

لعنت به این زندگی.» زن کمی گریست و گفت: «اصلاً الآن آینه می‌آورم تا در آینه ببینی که رنگت کاملاً عادی و نچرال است. ای نادان.» مرد دانا که آتش خشمش زبانه می‌کشید گفت«آینه هم مانند تو از حقیقت چشم می‌پوشد… پوشد… پوشد…» این را با صدای اکو شده گفت و مجدداً به سمت مستراح دوید، سخت و سنگین. پایان‌بندی اول) فردای آن روز شاگرد زیرک نزد مرد دانا آمد و همه چیز را اعتراف کرد.

مرد دانا که در این داستان فرصت نکرده بود لختی در خودش فرو برود، سریع فرو رفت و اندیشید که حقیقتاً وقتی امری بر آدمی مشتبه می‌شود، نتیجه‌اش جز تباهی نیست. و باز اندیشید توهم قدرت ازهمه بدتر است و باز می‌خواست بیندیشد که از بالا تذکر دادند بیش از این جلو نرود. پایان‌بندی دوم) متأسفانه بعد از این اتفاق جامعه پزشکی به خاطر آنچه توهین به این شغل شریف می‌دانست، اعتراض کرد و مجوز دانایی مرد دانا باطل گشته و وی برای دو سال از ارائه خدمات مربوط به اندیشیدن و دانایی منع شد.

منبع: برترینها

علیرضا لبش در نوشت:

آقای رییس‌جمهور در مراسم بازگشایی مدارس گفته‌اند که وقتی امروز کتاب‌های درسی را باز می‌کنیم غیر از عوض شدن جلد، فونت، عکس وتغییر بعضی عبارت‌ها نسبت به زمانی که ما درس می‌خواندیم، تغییر چندانی نکرده است. درست هم گفته‌اند. ما هم چند تغییر برای درس‌های معروف کتاب‌های درسی پیشنهاد می‌کنیم:

درس تصمیم کبری:

نام کبری به صغری شاخ اینستا تغییر کند. چون تصمیمی که می‌‌گیرد آنچنان هم بزرگ نیست. صغری شاخ اینستا گوشی آیفون ۸ را زیر درخت جا بگذارد و ممد لمینت آن گوشی را پیدا کند و عکسش را در اینستا به اشتراک بگذارد و از آنجایی که این دو جزو پر فالوئرهای اینستا هستند و به هم می‌آیند با هم ازدواج کنند و پیج مشترک راه‌اندازی کنند.

درس دهقان فداکار:

دهقان فداکار منتظر بماند تا قطار از ریل خارج شود و همه مسافرانش نابود شوند و بعد عکس حادثه را در اینستا بگذارد و کلی لایک دریافت کند.

درس چوپان دروغگو:

چوپان دروغگو گوسفندها را اختلاس کند و برود کانادا و از آنجا استوری بگذارد که گرگ آمده است و گوسفندان را دریده است. صاحبان گوسفندان هم برای شکایت، هر روز جلوی بانک مرکزی جمع شوند و اعتراض کنند. بانک مرکزی هم بگوید چوپان دروغگو جزو چوپان‌های مجاز ما نبوده است و به ما هیچ ربطی ندارد.

درس روباه و کلاغ:

روباه برای کلاغ آواز بخواند و عده‌ای بیایند و روباه را به خاطر برگزاری کنسرت در محل نامناسب دستگیر کنند. کلاغ هم یک گوشه‌ای بنشیند و نان و پنیرش را بخورد.

درس روباه و خروس:

خروس بعد از اینکه در دهان روباه آواز خواند، روباه موبایلش را درمی‌آورد و از او عکس می‌گیرد. زیرش هم می‌نویسد: شام امشب خروس پلو. سگ‌های روستا هم عکس را توی رختخواب لایک می‌کنند و می‌خوابند.

درس شیر و روباه:

روبهی بی‌دست و پا یک گوشه‌ای افتاده است و گدایی می‌کند و شیرهای مختلف، نیم‌خورده غذای خود را به او می‌دهند. شب که می‌شود، روبه بی‌دست و پا ناگهان بلند می‌شود و می‌‌فهمیم که خیلی هم با دست و پا بوده و فقط تمارض می‌کرده. پلیس او را تعقیب کند و وارد خانه‌اش شود و ببیند کلی پول و پله از راه گدایی کسب کرده است.

درس حسنک کجایی:

حسنک در تلگرام مشغول چت کردن با اکرم است. صدای حیوانات بلند شده ولی حسنک همچنان مشغول چت است. امین برادر اکرم متوجه چت کردن این دو می‌شود و می‌آید در خانه حسنک و یقه‌اش را می‌گیرد. حسنک هم حسابی به خدمت امین می‌رسد و به او می‌گوید: همین کارها را می‌کنید که نیمی از دختران دهه۶۰ مجرد مانده‌اند. امین می‌گوید: داداچ داری اشتبا می‌زنی. برو به حیواناتت برس که آبرویت را نبرند و هی نگویند: حسنک کجایی.

منبع: برترینها

مهرداد نعیمی با همراهی علی رضازاده در نوشت:

«با خیال تو رد شدم از شب تنهایی، هر کجا که من بعد از این ‌می‌رسم آنجایی»

وقتی ترانه‌ «عطر خاطره» از رادیو پخش شد، نادر حرف‌هایش نیمه‌تمام ماند، شاید به یاد آورد که صدها بار با خودش رویاپردازی کرده بود که بهار مسافرش باشد. ما واقعا نمی‌دانیم بعدش چه اتفاقی افتاد!

این سه خط بالا، پایان احمقانه و بی‌مزه‌ قصه‌ایست که قرار است بخوانید. پایانش را همین اول آوردیم که به انتهای داستان فکر نکنید: نادر جوانی بود ۳۴ ساله، شوخ‌طبع، سخت‌گیر، کاریکاتوریست، مغرور، رُک و بی‌ادب، با موهایی بلند و زبانی تلخ! تصمیم به ترک اعتیاد گرفته بود. نوع اعتیادش را کسی نمی‌دانست اما می‌خواست هرچی که هست را ترک کند. معمولا تنها چند ساعت پس از ورود به کمپ، از طریق چاه دستشویی فرار می‌کرد، نگهبان کمپ می‌دید که جا خیس است و نادر نیست، از نادر فقط یک یادداشت کوتاه و خیس باقی می‌ماند که: «یوهاهاها، هنوز زاییده نشده معماری که دیواری طراحی کنه که منو بیشتر از سه ساعت حبس کنه!» این جمله‌ خون بسیاری از معماران دنیا را جوش آورد و بالاخره معماری به نام مسعود مرعشی دیواری ساخت که کسی نمی‌توانست سه ساعته از آن خارج شود که البته هیچ‌وقت ازش استفاده‌ای نشد.

چند وقت بعد نادر دوباره به کمپ برگشت و این‌بار برخلاف همیشه از آنجا فرار نکرد. یکی از معتادان کمپ به‌نام غلام، معتقد بود که مصاحبت با شخصیت بی‌بدیل او دلیل ماندنِ نادر بود اما واقعیت این بود که نادر عاشق شده ‌بود. فی‌الواقع ورود نادر همزمان بود با اضافه شدن دختری به اسم بهاره به‌ عنوان پرستار در کمپ! بهاره دختری جوان و نسبتا زیبا بود که صبح‌به‌صبح از کرج خودش را به کمپ می‌رساند و تمام روز با روی زیاد و انرژی گشاده، وقتش را در اختیار معتادان می‌گذاشت. نادر در یک نگاه عاشق بهاره شد و حالا پایه‌ترین عضو کمپ بود. کم‌کم حسودی‌اش می‌شد که بهاره برای معتاد دیگری وقت بگذارد. از نظرِ او بهاره مشاور شخصی و رسمیِ او بود. هر روز برایش آهنگ عطرِ خاطره را می‌گذاشت و بهاره هم لبخندی تحویلش می‌داد. نادر ماند و اعتیادش را ترک کرد و بعد از ترخیص، در اولین‌قدم همراه پدر و مادرش به خواستگاری بهاره رفت. بهاره هم که پیر و فرتوت شده‌بود، انتظارات آنچنان بالایی نداشت و قبول کرد.

چند ماهِ رویایی برای نادر سپری شد تا اینکه بهاره خبر داد که باید برای پروژه‌ای به اتریش برود اما زود برمی‌گردد و به عشقِ نادر پای‌بند است اما نادر پس‌از این اتفاق هیچ‌وقت نادر سابق نشد. در واقع شد همان نادر اسبق! دوباره افسرده، فقط روی کاغذ طراحی سیاه‌قلم می‌کرد. هرچه فواصل تماس‌های بهاره دیرتر می‌شد، نادر به اعتیاد دوباره نزدیک‌تر! صبح‌ها می‌کشید و شب‌ها مسافرکشی می‌کرد! سال‌ها گذشت و نادر با هر جور آدمی برخورد کرده ‌بود، بعضی‌ها دیگر اشباح را سوار نمی‌کنند اما برای نادر فرقی نداشت و همه بوگندوها، علفی‌ها، هیپی‌ها، ولگردها و باج‌گیرها را سوار می‌کرد! تا اینکه یک روز بهاره مسافر نادر شد! بهاره که در نگاه اول نادر را شناخته بود، آرام روی صندلی عقب نشسته‌بود و منتظر واکنشی از نادر بود. فکر کرد شاید اگر حرفی بزند، نادر صدایش را به یاد می‌آورد. گفت: «تجریش می‌رید دیگه؟»

نادر: «بله»

بهاره عصبی شده ‌بود، یک‌ربع در سکوت گذشت و نادر به رادیو بیشتر توجه می‌کرد تا مسافرش. بهاره بالاخره دل به دریا زد و گفت: «نادر وانمود نکن منو یادت نمیاد…»

نادر سرش را برگرداند و با خشم عجیبی به چشم‌های بهاره خیره شد و گفت: «چرا باید بشناسمت؟ چرا فکر کردی اون‌قدر ارزش داری که یه بخش از ذهنم رو برای حفظ خاطراتت نگه دارم؟» در همین‌لحظه بود که ترانه‌ عطر خاطره از رادیو پخش شد.

منبع: برترینها

در دوران ایشان وزارت راه به وزارت راه و سقوط هوایی تبدیل شد و هواپیمای آنتونف از نظر فناوری کمی ازاین موشک‌های کاغذی پیشرفته‌تر بودند. محمد جواد ظریف متأسفانه خیلی لبخند می‌زند و اصلاً دیپلماسی لبخند را ایشان وارد سیاست ما کرده‌اند درحالی که ما در گذشته سیاست کشدار داشتیم که اسمش خوب نبود اما منظور مدلی از مذاکره بود که عین پنیر پیتزا کش می‌آمد و طول می‌کشید. دکتر ظریف در دوران دانش‌آموزی از شاگردهایی بوده که معلم مدام به او می‌گفته: اگه چیز خنده‌داری هست بگید تا ما هم بخندیم!

دکتر قالیباف اما در دوران مدرسه استاد انجام کاردستی بوده و احتمالاً موفق به دریافت چندین جایزه منطقه‌ای و استانی شده است. ایشان بعدها به‌عنوان شهردار تهران این کاردستی‌ها را به‌عنوان تونل و پل و ایستگاه مترو توی چشم بقیه فرو کرد. اسحاق جهانگیری هم در دوران مدرسه منتقد معلم‌های سال‌های قبل بوده و مدام رو به دوربین و از پشت نیمکت می‌گفته: مردم ایران هوشیار باشید، آقای معلم پایه سوم ریاضی به خودت بیا، ما توی جدول ضرب مشکل داریم، پس فردا این بچه‌ها وزیر اقتصاد می‌شوند و افزایش قیمت دلار را نشانه پویایی اقتصاد می‌دانند.

آقای نیکزاد وزیر مسکن هم در درس حرفه و فن نمونه بوده‌اند. ایشان در امتحان نهایی توانسته‌اند از وسایل به درد نخور یک سازه بسازند که فقط به درد همان درس می‌خوردند و به کار کسی نمی‌آمدند، بعدها همین فرمول را در مورد مسکن مهر اجرا کردند. البته این چیزهایی که ما گفتیم سند تاریخی خاصی ندارند اما خوشبختانه ما هم خیلی درگیر سند معتبر تاریخی نیستیم و اغلب یک چیزی می‌پرانیم و آن را مستند تاریخی صدا می‌زنیم.اول مهر را خلاصه به همه وزیران، سیاستمداران و مدیران آینده کشور تبریک عرض می‌کنیم و امیدواریم معلمان عزیز حواس‌شان به آینده ما و خودشان باشد.

منبع: برترینها

عابد کریمی در نوشت:

با توجه به آمار بیکارها و افراد غیرشاغل کشور که تعدادشان نزدیک به سه میلیون و ۴۰۰ هزار نفر اعلام شده است، شررخان طرح تاسیس و ساخت شهر جدید بیکارستان را برای تمامی بیکاران عزیز پیشنهاد می‌دهد.

همان‌طور که همگی مطلع هستیم مشکل بیکاری و عدم شغل مناسب در جامعه، معضلی کهنه و تاریخی است. اگر بخواهیم بیشتر از این منتظر بمانیم تا شرایط مناسب فراهم شود و بنا بر نظر کارشناسان اقتصادی، متصدیان اشتغال‌زایی و کارآفرینان، سرمایه و دانش بیاورند و به دادِ بیدادِ بیکاران محترم و گرامی برسند، دیگر کار از کار که چه عرض کنم، بیکاری از کار خواهد گذشت و به زودی باید فاتحه عزیزان بیکار را خواند. پس لازم است به فکر چاره‌ای بود، که به لطف استاد گرامی جناب شررخان همیشه راه حلی اساسی برای هر مشکل باپایه و بااساس وجود دارد.

راه حل جنجال‌آفرین شررخان از آنجا آغاز می‌شود که ابتدا منطقه‌ای بی‌سکنه با وسعت مناسب در گوشه‌ای از کشور در نظر گرفته شود و با کلنگ‌زنی و احداث شهری جدید با نام بیکارستان موافقت به عمل آید، شهری بزرگ که جمعیت عظیم سه میلیون و ۴۰۰هزار نفری بیکاران را که با احتساب خانواده چیزی نزدیک به ۱۰ میلیون نفر تخمین زده می‌شوند را در خود جای دهد.

راهکار اساسیِ جمع‌آوری بیکاران و اسکان آن‌ها در شهری جدید که خودشان موظف خواهند بود آن را اداره و مدیریت کنند بسیار مثمر ثمر خواهد بود زیرا بیکارستان به کلان‌شهری پیشرفته و فَراموفق تبدیل می‌شود و افسار گسیخته به سوی آینده‌ای روشن چهارنعل پیش خواهد رفت. البته دلایل محکم شررخان برای موفقیت شهر جدید بیکارستان، بسیار واضح و بدون ابهام است از آن جهت که به طور معمول افراد بیکار در جامعه ما آدم‌های باسواد و تحصیل کرده و یا افراد باتجربه و متخصصی هستند که توان و دانش کافی برای موفقیت دارند، اما دوستان و آشنایان و روابط فامیلی لازم برای استخدام و اشتغال را ندارند. پس با این تفاسیر ما با چند میلیون نیروی تحصیل کرده، باسواد، متخصص و حرفه‌ای روبه‌رو هستیم که مدت‌هاست تشنه کار و تلاش هستند و بدون ادعا و غرور کاذب از پتانسیل کافی برای ترقی و پیشبرد اهداف شهر و شهروند برخوردار هستند.

از زاویه‌ دیگر چون شهروندان شهر بیکارستان شغلی ندارند، بی‌شک از قدرت فساد، خیانت، قوم‌گرایی بند پ و امثالهم خبر ندارند و با این رویکردهای کذایی و جامعه‌برانداز ناآشنا و غریب هستند، پس در سلسله مراتب اداره شهر بیکارستان از این‌گونه معضل‌ها و رابطه‌ها استفاده نخواهند کرد.

لازم به ذکر است برای موفقیت بی‌پایان شهر بیکارستان باید قانون یا تبصره‌ای به قوانین این شهر افزود، قانونی که بنا بر آن نباید اجازه داد پای هیچ جنبنده شاغلی به عنوان مدیر یا مسئول از هر ارگان، اداره یا مرکزی به این شهر باز شود. زیرا با حضور این افراد دوباره پای اقوام، آشنایان و دوستان برای اشتغال به مدیریت شهری باز خواهد شد و فساد اداری و بیکاری به بیکارستان سرازیر می‌شود.

منبع: برترینها

رئیس سازمان بهزیستی کشور گفته اورژانس اجتماعی جلوی ۵٠٠٠ خودکشی را گرفته است.

البته ایشان نگفته چند نفر از این ۵٠٠٠ نفر عزیزی که از خودکشی‌شان جلوگیری شده، هنوز زنده‌اند. این‌طور که خبرنگارهای ما تحقیق کرده‌اند، زحمات سازمان بهزیستی در کاهش آمار مرگ‌ومیر به ثمر نمی‌رسد؛ چون دوستانی که اقدام به خودکشی کرده بودند پس از مشاوره برای این‌که به دستور پزشک هوایی تازه کنند، می‌روند سفر و در تصادفات جاده‌ای و سقوط اتوبوس به دره فوت می‌کنند.

دو.

می‌گویند پزشکان سراسر کشور با امضای بیانیه‌ای از محمدرضا عارف خواستند از این به بعد اگر خواست سکوتش را بشکند و چیزی بگوید، یادش باشد بعضی خبرها را باید یواش یواش به ملت داد و اعلام ناگهانی خبر، ضریب سکته قلبی و البته مغزی را بالا می‌برد. نه فقط خبر بد که خبر خوب هم این‌طوری است؛ مثلا از لحظه‌ای که ایشان گفته «در انتخابات‌ سال ۹۸ ائتلاف نمی‌کنیم» آمار سکته و آنفارکتوس بشدت در کشور بالا رفته. نمی‌دانید مردم بعد از شنیدن این خبر چقدر شادمانی کردند. هر چند خیلی از احزاب و گروه‌ها و جبهه‌های سیاسی هم زانوی غم بغل کرده‌اند و می‌گویند ددم وای یعنی اگر با ما ائتلاف نکنند ما می‌میریم؟

سه.

فردی به دکتر مراجعه کرده بود، در هنگام معاینه بازرس وزارت بهداشت از راه می‌رسد و از دکتر می‌خواهد مدارک نظام پزشکی‌اش را ارایه کند. دکتر، بازرس را کنار می‌کشد و می‌گوید: عزیزم گیر نده. من دکتر واقعی نیستم! بالاغیرتا این پول رو بگیر و بی‌خیال شو. بازرس هم پول را می‌گیرد و راهش را می‌گیرد و از کلینیک می‌رود بیرون. بیمار

دوان دوان خودش را می‌رساند به بازرس و می‌گوید که مرد حسابی تو باید گزارش می‌دادی که او دکتر نیست؛ الان زنگ می‌زنم پلیس. بازرس دستپاچه می‌شود و می‌گوید جان مادرت این کار را نکن. من بازرس واقعی نیستم و بیچاره می‌شوم. بیا این پول را بگیر و بی‌خیال من بشو. بیمار پول را می‌گذارد تو جیبش و دوباره راه می‌افتد سمت کلینیک. بازرس می‌گوید اما تو به‌عنوان مریض می‌توانی از آن دکتر قلابی شکایت کنی. بیمار می‌گوید: بدبختی من هم بیمار واقعی نیستم و فقط آمده بودم خودم را مریض جا بزنم یک گواهی پزشکی بگیرمو بروم. حالا هم این پول را می‌دهم به او که گواهی را زود صادر کند!

این داستان را چرا تعریف کردم؟ نمی‌دانم. شاید چون صبح در خبرها شنیدم با وجود تشکیل کارگروه برای حل بحران کاهش سطح آب دریاچه ارومیه و وعده دولت به حل مشکل ‌این دریاچه اوضاع در آن از خط قرمز گذشته است.

چهار.

تست هوش: با توجه به این‌که محمدجواد لاریجانی گفته مقصود اصلاح‌طلبان از کنسرت مجلس بزن و برقص است، لطفا مقصود اصولگراها از کنسرت را تشریح فرمایید. با توجه به محتوای پاسخ احتمالی رسم شکل ضرورت ندارد؛ چون ما نمی‌توانیم شکل آن را چاپ کنیم.

منبع: برترینها

آیدین سیارسریع نوشت:

اصلا با تصورش هم دلم قیلی ویلی میره. ژوله رو یادتون میاد؟ ده پونزده سال تو مطبوعات و تلویزیون بهترین کارها رو می نوشت ولی از مردم که می پرسیدی متن های ژوله رو خوندین می گفت آره! میشل استروگف، بیست هزار فرسنگ زیر دریا … با ژول ورن اشتباهش می گرفتن ولی یه شب رفت تو این خندوانه، حالا بیا و ببین … چه بروبیایی داره. داغ دلم تازه شد … بگذریم … شاید فکر کنین هدف من از شرکت تو مسابقات استعدادیابی بروز استعداد و توانایی هامه. ولی سخت در اشتباهید. چون استعدادها و توانایی های من مثل روز واسه همه روشنه.

منبع: برترینها