بایگانی دسته ی : فرهنگی

بر خلاف باور عمومی و ایده ای که خیلی ها آن را مطرح کردند، تعهد هیت لجر نسبت به ایفای نقش جوکر در فیلم «شوالیه تاریک» یکی از دلایلی نبود که منجر به مرگ تراژیک او به خاطر اوردوز دارو در سال ۲۰۰۸ شد و حدس و گمان های بسیاری که آن زمان در مورد سلامت روانی او زده می شد، تا حدود زیادی بی پایه و اساس هستند.
 



به گفته کیت، خواهر لجر، یک فیلم مستند جدید که با رضایت خانواده او در مورد این بازیگر فقید ساخته شده، بسیاری از شایعه های روزنامه های زرد در مورد این ستاره را رد می کند، مخصوصا شایعه طولانی مدتی که می گوید شیوه بازیگری خاص لجر در فیلم بلاکباستر بتمن باعث شد او بی خوابی بگیرد که در نهایت منجر به اودروز کردن او روی داروهای تجویزشده شد.در پیش نمایش مستند «من هیت لجر هستم» در فستیوال فیلم ترایبکا، کیت لجر این ادعاها را رد کرد و گفت: «من واقعا شوکه شده بودم چون او در آن فیلم داشت حال می کرد. تمام گزارش هایی که بیرون می آمدند می گفتند او افسرده بود و آن نقش داشت تاثیر شدیدی رویش می گذاشت و راستش ما دقیقا نقطه برعکس آن را فکر می کردیم. آن ها نمی توانستند بیشتر از آن اشتباه باشند.»

او اضافه کرد: «او یک حس شوخ طبعی فوق العاده داشت و شاید فقط خانواده و دوستانش این را می دانستند، اما او داشت خوش می گذراند. در مورد جوکر افسرده نبود!»مت آماتو، تهیه کننده این فیلم هم گفت: «امیدوارم این پادزهری برای بسیاری از شایعه هایی باشد که در این مورد وجود دارد. چیزهای واقعا افتضاحی در مورد هیت گفته می شود.»

وقتی بدن بی جان لجر در آپارتمانش در نیویورک تنها چند ماه پیش از اکران «شوالیه تیره» پیدا شد، او تنها ۲۸ سال داشت. لجر در مورد مشکلات بی خوابی اش بعد از فیلمبرداری این پروژه با نیویورک تایمز در سال ۲۰۰۷ صحبت کرده بود و گفته بود ایفای نقش یک شخصیت منفی روانی تاثیراتی رویش گذاشته است. «هفته گذشته من احتمالا به طور متوسط دو ساعت در شب خوابیدم. نمی توانستم دست از فکر کردن بردارم. بدنم خسته بود و ذهنم هنوز می رفت.»حدس و گمان ها مبنی بر اینکه این نقش روی سلامت روانی او تاثیر منفی گذاشته است با حرف های جک نیکلسون شدت گرفت که بعد از شنیدن خبر مرگ لجر در اشاره به تجربه خودش در ایفای این نقش گفته بود: «به او اخطار داده بودم.»

اما فیلم مستند آشکار می کند که لجر مدت زیادی مشکل خواب داشت. مستند «من هیت لجر هستم» نقدهای مختلفی دریافت کرد که بسیاری از آن ها از آن به خاطر صمیمیت فیلم های فیلمبرداری شده خانگی لجر تجلیل کرده بودند، اما از این انتقاد کردند که چرا فیلم کمتر اشاره‌ای به مشکلات شخصی او یا ترکیب ناهمگون دارویی که باعث مرگش شد، نمی کند.ورایتی گفت: «این فیلم تصاویر و کلیپ های خارق العاده‌ای از لجر به نمایش می گذارد. فیلم حق دارد درست به اندازه خود لجر به هنر توجه کند. اما البته او بخش‌های دیگری هم داشت و آدم نمی‌تواند حس نکند که به این بخش‌ها بی‌توجهی شده است.»

در مستند «من هیث لجر هستم» مصاحبه‌هایی با خانواده، دوستان و همکاران این بازیگر انجام شده و در ضمن از فیلم‌های زیادی که او از خودش گرفته بود نیز استفاده شده است.آنونس این فیلم که برای گرامیداشت یاد و خاطره این بازیگر فقید ساخته شده در روز تولد وی (۴ آوریل) از «اسپایک تی‌وی» پخش شده بود.

منبع: بهارنیوز

گوهر خیراندیش که پس از آسیب‌دیدگی در حین بازی در سریال «دیوار به دیوار»، از ناحیه پا تحت عمل جراحی قرار گرفت، این روزها شرایط جسمی‌اش را نامساعد عنوان کرد اما در عین حال مطرح کرد که با همین آسیب‌دیدگی پا و با اعمال تغییراتی در فیلمنامه برای ادامه تصویربرداری سریال همکاری خواهد دارد.

به گزارش ایسنا، این هنرمند همچنین از روند درمانش در بیمارستان انتقاد کرد و در عین حال به تنش‌های اخیر در جامعه و موضع‌گیری در قبال جامعه‌ی پزشکی اشاره داشت.

او عنوان کرد: با اینکه پزشکِ معالجم توصیه می‌کند استراحت مطلق داشته باشم، اما از آنجا که صحنه‌هایی نیمه‌کاره مانده و باید به پخش برسد، مجبورم سرِ تصویربرداری بروم. بعد از گرفتنِ صحنه‌های کلیدی، نویسنده کار خشایار الوند قرار است همین آسیب‌دیدگی را در قصه بگنجاند.

این بازیگر درباره حادثه‌ای که در صحنه تصویربرداری منجر به شکستگی پایش شد، اظهار کرد: سر صحنه فیلمبرداری در یک شیب سیمانی پای من پیچ خورد و از دو ناحیه شکست و رباط پایم آسیب دید. به سرعت با خانم رویا تیموریان و دستیار تولید و راننده به کلینیکی نزدیک محل  فیلمبرداری منتقل شدم. متاسفانه رادیولوژی نداشتند. خودم پیشنهاد کردم به بیمارستانی که مخصوص شکستگی و اورتوپدی است برویم و همزمان با پزشک معالج ستونِ فقراتم جناب آقای مسعود فاخری که پیش از این هم به دلیل تصادف شدیدی که موقع فیلمبرداری «اذر شهدخت ، پرویز و دیگران» داشتم ایشان و تیم پزشکی‌شان مرا از آسیب‌های جدی نجات داده بودند، در  مورد انتخاب بیمارستان مشورت کردم که ایشان هم تایید کردند.

خیراندیش ادامه داد: از شروع و ورود ما به بیمارستان وقتی کنار در اورژانس قرار گرفتم همراهان ما اطلاع دادند که ما یک مریض داریم که پایش آسیب دیده است، اما متأسفانه هیچ کدام از پرسنل بیمارستان کمکی نکردند و خود همراهانم ویلچر آوردند و من با کمک راننده و دوستم خانم رویا تیموریان توانستم با درد بسیار شدید روی ویلچر بنیشنم، پس از آن به اتاق عکس راهنمایی شدم و قبل از اینکه نتیجه عکس به رزیدنت‌ها برسد دکتر جوانی آمد و بدون اینکه از من بپرسد چه اتفاقی افتاده و بدون اینکه پایم را ببیند دستور داد که بلند شوم و راه بروم اما پزشک‌های  جوانَ دیگری که عکسها را دیدند گفتند اصلاً نباید راه بروم و نباید حرکتی داشته باشم چرا که پاهایم از دو ناحیه شکسته است. دوستانم مرا روی تخت معاینه گذاشتند و قرار شد پایم را گچ بگیرند تا فردا به اتاق عمل بروم اما باز هم کسی کمک نکرد که روی تخت معاینه قرار بگیرم. تصور من این بود حالا که من چهره‌ای شناخته شده‌ بودم این گونه با من رفتار  می‌کنند، پس به مردم عادی چگونه رسیدگی می‌کنند؟ باز هم سکوت کردم و مجدد با پزشکم تماس گرفتم و ایشان با رئیس اتاق عمل هم صحبت کردند و گفتند ترجیحا در این بیمارستان عمل بشوی بهتر است. من هم شب در بیمارستان ماندم و تا صبح نزدیک ظهر پزشکی مرا ویزیت نکرد اما پس از آنکه سوال کردم چه زمانی جراحی انجام می‌شود مطرح کردند شما باید اول عکس قلب و ریه بگیری که در این بیمارستان امکانات وجود ندارد. همچنین پزشک قلب نیز در حال حاضر حضور ندارد و شما باید برای گرفتن نوار قلب و عکس ریه به بیمارستان دیگری منتقل شوید. من هم سوالم این بود که بر سر مریض‌های بد حال چه می‌آید آیا با هر حرکت، اتفاق‌های بدتری نمی‌افتد پرسنل هم کمکی نمی‌کنند همراهان بیمار هم که آموزش کمک‌های  اولیه پزشکی ندیده‌اند چرا من توسط پزشک ویزیت نمی‌شوم هیچکدام از این دکترها پیش از جراحی بیماران را معاینه نمی‌کنند؟ میشود لطفاً با دکتر صحبت کنید مرا ببینند  .

این هنرمند در ادامه مطرح کرد: متأسفانه هیچ پزشکی بالای سر من نیامد و از طرف دکترم پیغام آوردند که شرایطمان همین است. دوست دارید بمانید و اگر دوست ندارید به هر جایی که می‌خواهید بروید. دوباره با دکترم تماس گرفتم و مطرح کردم که اینجا فعلا هیچ امکاناتی نیست و من دلم نمی‌خواهد دوباره من را به بیمارستان‌های دیگر برای گرفتن عکس ببرند و خواهش کردم من را به بیمارستان عرفان منتقل کنند و در آن بیمارستان با بهترین شرایط از من پذیرایی شد. دقیقا روی تختی که حضور داشتم عکسبرداری از ریه، نوار قلب، عکس از پا و دکتر قلب و بی‌هوشی و همه امکانات مهیا بود. پس از بررسی و چکاب کامل من را راهی اتاق عمل کردند و من پس از دو روز بستری بودن توانستم به خانه برگردم.

خیراندیش درباره وضعیتی که برایش در بیمارستان پیش آمد، اظهار کرد: تنها چیزی که در بیمارستان کمی من را دچار دلشوره کرد ورقه‌ای بود، غیر از ورقه‌ای که معمولا اجازه می‌دهند همراه بیمار یا خود بیمار آن را امضا کند. برگه‌ای که وکیل بیمارستان‌های مختلف این قرارداد را به بیماران توصیه می‌کند که پس از عمل هر اتفاقی برایشان افتاد خود بیمار مسؤول است. واقعا در آن لحظه دل من خالی شد. من دلم می‌خواست با اعتماد کامل به پزشک وارد اتاق عمل شوم و تا به امروز چنین قراردادَ عجیبی ندیده بودم.

او گفت: باعث تأسف است که اعتماد بین پزشک و بیمار بخواهد با این قراردادها خدشه‌دار شود. ما که مطمئن هستیم تمام عزیزان و پرسنل بیمارستان‌ها زحمت‌کش هستند و در بیمارستان‌ها قصد کمک و مراقبت دارند و هیچ کدامشان دوست ندارند برای بیمارشان اتفاقی بیفتد و همه دلسوزانه می‌خواهند به بیماران کمک کنند ولی واقعا یک فکری باید برای این موضوع جدید که این بی‌اعتمادی را به وجود آورده است، اندیشیده شود تا این گونه سوءتفاهم‌ها کم کم برطرف شود.

خیراندیش در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود درباره سریال «دیوار به دیوار» و همکاری‌اش با سامان مقدم، اظهار کرد: برای من جای خوشحالی دارد که با یک عوامل ۶۰ نفره توانسته‌ایم خنده را بر لبان مخاطب بیاوریم و این برای من کافی است که کمی آرامش و لبخند را به مردمی که هر روز در غم یک چیز می‌نشیند از سیل گرفته تا سرنگونی قطار و درگذشت هنرمندان و هموطنانمان بیاوریم. متاسفانه شرایط به گونه‌ای شده است که هر روز ناباورانه به سوک می‌نشینیم. هنوز اشک‌هایمان برای از دست دادن علی معلم خشک نشده بود که ناباورانه خبر درگذشت هنرمندان دیگری را شنیدیم.

گوهر خیراندیش در پایان درباره مجموعه‌ی «دیوار به دیوار» گفت: پیش از این تجربه خوبی را با کارگردان در فیلم «مکث» داشته‌ام و کارهای آقای مقدم همیشه برایم لذت‌بخش بوده است به ویژه کار «نهنگ عنبر» که پس از آن دعوت به این کار شدم و خوشحالم که با یک گروه خوب سریالی را برای عید ساختیم و تا به امروز نیز تجربه خوبی داشته‌ایم به ویژه اینکه خانواده‌مان را بسیار دوست دارم و فکر می‌کنم همه خانواده‌ها آن را پذیرفته‌اند.

منبع: عصرایران

به گزارش مهر، جانی دپ چهارشنبه شب بدون اعلام قبلی در شمایل کاپیتان اسپارو شخصیت اصلی «دزدان دریایی کاراییب» در دیزنی‌لند حاضر شد و گردشگران را سورپرایز کرد.مردمی که در دیزنی‌لند کالیفرنیا حضور داشتند از دیدن خود کاپیتان اسپارو در بخشی از دیزنی‌لند که به دزدان دریایی کاراییب اختصاص یافته بسیار شگفت‌زده شده بودند و فیلم‌های متعددی از این حضور را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشتند.

در این ویدیوها می‌شود جانی دپ را در لباس کاپیتان اسپارو دید که با علاقه‌مندان این شخصیت صحبت می‌کند ودر حالی که مردم سوار قایق‌ها در رود حرکت می‌کنند برایشان دست تکان می‌دهد. او در برابر جمعی از مردم درباره این فیلم صحبت نیز کرد.جانی دپ بار دیگر با ایفای نقش این دزد دریایی در ماه آینده راهی سینماها خواهد شد. این فیلم پنجمین فیلم از این مجموعه است که با عنوان «دزدان دریایی کاراییب: مردان مرده قصه نمی‌گویند» ساخته شده و ۲۶ ماه می راهی سینماها می‌شود. با این حال اولین نمایش این فیلم ۱۱ ماه می و در دیزنی‌لند شانگهای انجام می‌شود.جانی دپ وقتی در حال ساختن این فیلم در استرالیا بود با لباس کاپیتان اسپارو به بیمارستان کودکان بریزبن نیز رفته و از کودکان بیمار عیادت کرده بود.

منبع: بهارنیوز

مرجان یگانه‌پرست- روزنامه بهار:
پس از جدایی بخش جهانی جشنواره فجر از بخش داخلی، این سومین جشنواره‌ای بود که برگزار شد و کماکان پرتلاش اما بی‌رمق از حضور فیلم‌ها و فیلمسازان معتبر به کار خود ادامه داد. شاید جدا‌شدن این دو بخش ازهم با توجه به ملاحظاتی، بد هم نبوده است اما آنچه لازم به نظر می‌رسد این است که بررسی شود آیا این جشنواره با صرف هزینه و تخصیص زمان توانسته تصویری برازنده سینمای ایران در اذهان جهانی بیافریند یا اینکه باید راهکارهایی دیگر را جستجو کرد.

جشنواره از نظر پرداخت به امور جانبی سینما، قابل توجه بود
خسرو دهقان، منتقد نام آشنای سینما در گفتگو با «بهار» ، برگزاری جشنواره جهانی فجر را قابل توجه دانست و گفت: از نظر نوع پذیرایی، اداره منظم بخش‌های موجود و پرداخت به امور جانبی سینما، این جشنواره قابل توجه بود. به نظرم برای معرفی آثار داخلی و مباحث تخصصی تلاش‌های درخوری صورت گرفته بود. وی در واکنش به موثر بودن تفکیک دو جشنواره جهانی و ملی از هم اظهار داشت: معتقدم این تفکیک و جدایی اشتباه بود و باعث افت تب و تاب دو جشنواره و بی رمق شدن آنها شد. این روند باید روندی رو به جلو باشد که محقق نشده است و فیلمسازان معتبر را متقاعد به حضور کند که تاکنون به دلایل موجود و محدودیت‌ها موجب نشده است.

جشنواره‌ای آرام و متاثر از فضای سیاسی نزدیک به انتخابات
محمود گبرلو، منتقد و کارشناس سینما در گفتگو با «بهار»، برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر را یک ضرورت جدی برای جمهوری اسلامی در عرصه سینما به شمار آورد و گفت: اگر بخواهیم در حوزه فرهنگ و به ویژه در عرصه جهانی فعالیت جدی داشته باشیم، قدرتمند‌ترین ابزاری که در اختیار داریم، سینماست که از طریق آن می‌توانیم برای انتقال مفاهیم، ایده‌ها و فرهنگ انقلاب اسلامی بهره بگیریم. ضرورت دارد که بتوانیم ارتباطات جهانی و تعاملات فرهنگی با دنیا برقرار کنیم که هم با نظرات آنها آشنا شویم و هم بتوانیم دیدگاه‌ها و نظرات خودمان را به آنها منتقل کنیم. برای دستیابی به این مهم، لازم است بتوانیم بستر ارتباطی را فراهم کنیم تا جهانیان با فضا و فرهنگ ایران آشنا شوند.
گبرلو در ادامه افزود: متاسفانه هوشمندی مدیران و مسئولان فرهنگی ما در زمینه ارتباطات جهانی خیلی دیر جواب داده است و نسبت به کشورهایی که موقعیت سینمایی قابل توجهی ندارند، عقب افتاده ایم. برخلاف آنکه ما برخوردار از تاریخ سینمای ملی هستیم و آثار سینمای ما خیلی جدی در جشنواره‌های جهانی در حال درخشیدن هستند، نتوانسته‌ایم فضایی فراهم کنیم که این ارتباط و تعامل با جهانیان به وجود بیاید. در این شرایط سخت پیش آمده، کار مسئولین هم دشوارتر است زیرا بسیاری از فیلمسازان معتبر جهانی به جشنواره جهانی نمی‌آیند و فیلم‌های آنها به راحتی در جشنواره نمایش پیدا نمی‌کنند، در نتیجه تهیه کننده‌ها هم رغبتی برای حضور در ایران ندارند زیرا این جشنواره و بازار جهانی تهران در ابتدای راه است. یادمان نرود در چنین شرایطی جشنواره با سختی‌هایی مواجه است و به نظرم فردی مثل میرکریمی با پشتوانه سینمایی و بینش عمیق فرهنگی_ اعتقادی، پایه گذار قابلی برای این جریان فرهنگی است.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا تفکیک جشنواره جهانی فجر از جشنواره ملی موثر هم بوده است؟ ، گفت: تفکیک آن هم ضروری به نظر می‌رسید زیرا در جشنواره فیلم فجر با یک معضل جدی روبه‌رو بودیم که آیا فجر برای رقابت بین متخصصین و دست اندرکاران سینما برگزار می‌شود یا یک نمایش عمومی از تولیدات داخلی برای جشن دهه فجر است؟ این دوگانگی و تضاد باعث شده است که نتوانیم بهره برداری جدی از جشنواره به دست آوریم.

این منتقد سینما افزود: جشنواره جهانی با تفکیک از جشنواره ملی و به دور از شور و هیجانات دهه انقلاب و نمایش عمومی آثار، اتفاق درستی است و لازم است برای گفتگوی حرفه‌ای و تعاملات فرهنگی، تخصصی‌تر تمرکز کنیم. این تفکیک باعث شده است تا فارغ از هیاهوی مسائل سیاسی (که متاسفانه در هنگام جشنواره فجر علیه آن به پا می‌شود) ، بتوانیم با متخصصین و کارشناسان سینمایی حاضر در  جشنواره حتی اگر اندک شمار باشند، تعامل برقرار کنیم. مجری سابق برنامه «هفت» در ادامه از منتقدین سینمایی درخواست کرد تا شرایط موجود را سیاه نمایی نکنند و تنها دست روی نکات منفی جشنواره و برنامه‌های اجرایی آن نگذارند و اظهار داشت: نیاز ضروری به ارتباط جهانی از طریق سینما داریم و لازمه اش فراهم کردن بستر تخصصی آن است. ما اگر نتوانیم رقیبان مان را بشناسیم یا مخالفانی که فعالیت جدی  علیه فرهنگ ما دارند، چگونه می‌توانیم برنامه ریزی اساسی برای تولیدات موفق داشته باشیم؟

وی روند برگزاری جشنواره امسال را نسبت به سال قبل کندتر و غیر حرفه‌ای‌تر ارزیابی کرد و گفت: تحلیلم این است که جشنواره هم متاثر از فضای سیاسی ملتهب نزدیک به انتخابات ریاست جمهوری بوده است. در این شرایط مسئولین سینمایی هم سعی کردند با آرامش عمل کنند و در نتیجه میهمانان خارجی هم حضور جدی نداشتند و مباحث انجام شده هم  چندان کاربردی نبود. از نوع اجرایی هم این جشنواره خیلی شبیه جشنواره داخلی فجر شده بود و بیشتر میهمانان ایرانی مورد توجه قرار می‌گرفتند و بیشتر اخبار منعکس حضور و نظرهای آنها بود تا نظرهای فیلمسازان خارجی.
محمود گبرلو با اشاره به حضور جمع کثیری از دانشجویان در جشنواره جهانی اظهار داشت: این حضور قابل توجه بود، هر چند موجب رشد جشنواره نمی‌شود. در کنار نمایش فیلم ها، نیاز به تبادل و تعامل اندیشه فکری داریم که باید در جلسات تخصصی و حرفه‌ای صورت بگیرد و فکر می‌کنم در این موارد معذوراتی وجود داشته است.

وی نکته قابل توجه جشنواره امسال را محل برگزاری آن دانست و گفت: پردیس چارسو در قلب تهران واقع شده است. این انتخاب می‌تواند هم برای فیلمسازان ایرانی و هم خارجی کاربردی باشد و موجب شود آنها بی‌واسطه فرهنگ عمومی مردم و فضای اجتماعی واقعی ایران را لمس کنند و از آن تاثیر بگیرند.

ارتباط بیشتر با سینمای حرفه‌ای
جهان الزامی است
ابوالحسن داوودی، کارگردان سینما با اظهار اینکه فرصت کمی برای حضور در جشنواره جهانی به دلیل آغاز پیش تولید فیلم جدیدش داشته است، در گفتگو با «بهار» گفت: با این حال با توجه به شرایط موجود و بضاعتی که سینمای ما دارد، احساس می‌کنم کوشش زیادی برای این جشنواره شده و نسبت به سال قبل هم فضا و شکل برگزاری بهتر شده است. وی تفکیک جشنواره جهانی فجر را ضروری خواند و گفت: این جدایی که باید خیلی قبل‌تر اتفاق می‌افتاد و در جلسات و نظرسنجی‌هایی که بعد از اتمام جشنواره‌ها صورت می‌گرفت هم به عنوان نظر شخصی، تفکیک این دو جشنواره را پیشنهاد داده ام. جشنواره فجر، اسم بین‌المللی داشت اما نتوانسته بود موقعیتی بین‌المللی برای خود به وجود آورد و جشنواره صرفا به یک فضای تبلیغاتی تبدیل شده بود که تنها اسم بین‌المللی را یدک می‌کشید و عملا محلی برای نمایش یک سری فیلم‌های دسته دوم و سوم شده بود و حضور میهمانانی که هیچ گونه حاصلی برای سینمای ایران نداشت.

کارگردان فیلم «رخ دیوانه» و «نان و عشق و موتور ۱۰۰۰» در ادامه اظهار داشت: جشنواره کنونی با توجه به موقعیت و شرایط اضطراری که در فضای سیاسی کشور برقرار است، همچنین محدودیت هایی که در ارتباط با سفرهنرمندان به ایران وجود دارد و این نگرانی که مبادا سفرشان به ایران موجب محدودیت‌های بین‌المللی شود، قابل توجه برگزار شد.

داوودی همچنین افزود: یک مشکلی که جشنواره در طی سال‌های گذشته داشت و امسال سعی شده بود تا جشنواره از زیر بار این اتهام خارج شود، اتهام محفلی برگزارشدن آن بود. قبلا اغلب گروه خاصی جشنواره را برگزار می‌کردند و خیلی هم مشخص نبود که چه عوایدی برای سینما به دنبال دارد. فکر می‌کنم شخص میر کریمی سعی داشته است تا جشنواره را از زیر بار این اتهام خارج کند.
این کارگردان سینما در پاسخ به این سؤال که جشنواره جهانی فجر باید به دنبال چه هدفی باشد؟ ، گفت: بضاعت سینمای ما از نظر کمی و کیفی آن قدر هست که در بخش بین‌المللی، موقعیتی رده بالا همچون جشنواره هایی مثل ونیز، کن و برلین را نمایندگی کند. من متوجه محدودیت‌ها و اضطرار سیاسی موجود هستم اما معتقدم بضاعت سینمای ما بالاست و باید جشنواره بین‌المللی اش هم تصویری متناسب و هم‌اندازه با سینمای این سه دهه را نشان بدهد. جشنواره فیلم جهانی فجر باید به سمت جشنواره درجه A بودن، پیش برود تا فیلمسازان ممتاز جهان اشتیاق حضور در آن را پیدا کنند و با وجود شرایط اضطرار سیاسی هم لازم است ارتباط بیشتری با سینمای حرفه‌ای‌تر جهان داشته باشیم.
وی همچنین در واکنش به این سؤال که با توجه به محدودیت‌هایی که از نظر اجرا و نمایش داریم، چقدر می‌توانیم فیلمسازان معتبر جهانی را جذب جشنواره کنیم؟ ، پاسخ داد: اگر سینماگرها موقعیت اضطرار را بفهمند و از طرفی با توجه به شرایط تکنیکی جدید، بتوان محدودیت‌های نمایش آثار را کمتر کرد، جایگاه و اعتبار سینمای ما به گونه‌ای هست که آنها را جذب این جشنواره کند. هر چند قبول دارم که باید به سمت یک استاندارد جهانی پیش برویم و اگر محدودیت‌های موجود مشکل‌ساز می‌شوند، شاید لازم باشد از آنها صرف‌نظر کنیم.

ابوالحسن داوودی در پاسخ به این سؤال که شاید باید استراتژی‌مان را تغییر بدهیم و مثلا روی بازار جهانی مانور دهیم؟‌، چنین گفت: بله این یک راهکار است و سینمای ما نشان داده که این توانایی را دارد. سینمایی که بعد از انقلاب، به یک باره متوقف شد و بعد از آن با محدودیت‌های جدید فرهنگی و مسئله حجاب مواجه شد. به‌خصوص مسئله حجاب، کمابیش با ذات سینما که به دنیای شخصی آدم‌ها و زندگی‌های آنها ورود می‌کند، در تعارض است ولی دیدیم که شد و سینمای ما توانست وارد  مباحث دیگری بشود. اتفاقا سینمای جهان هم به این مباحث توجه کرد و سینمای ما توانست قابلیت‌های خود را در ارتباط‌های جهانی به دست آورد. در برگزاری جشنواره هم می‌توان این شرایط را به وجود آورد و می‌توان جشنواره را به گونه‌ای تخصصی کنیم که این محدودیت‌ها کمتر حس و مطرح شوند.

منبع: بهارنیوز

او تاکنون به عنوان صداپیشه بسیاری از شخصیت‌های کارتونی و سینمایی ایفای نقش کرده است که دراین میان به انیمیشن «دیرین دیرین» می‌توان اشاره کرد.

منبع: عصرایران

محمدمهدی حیدریان در گفت‌وگو با ایسنا، در پی انتقاد و شکایت رضا درمیشیان کارگردان فیلم «عصبانی نیستم» نسبت به توزیع غیرمجاز نسخه‌ای از فیلمش با مهر بازبینی ارشاد بیان کرد: خیلی بعید می‌دانم این خبر صحت داشته باشد، چون فیلم با آرم بازبینی را صاحب فیلم به سازمان سینمایی می‌دهد پس ممکن است با همان آرم هم در جای دیگری نمایش داده شده باشد و این آرمی نیست که در سازمان روی فیلم خورده باشد.
معاون نظارت و ارزشیابی مکلف به پیگیری است
وی افزود: البته نمی‌خواهم هیچ احتمالی را رد کنم، به همین دلیل معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی را مکلف کرده‌ام که در یک کمیته چهار – پنج نفره که در این حوزه اهل تجربه هستند موضوع را بررسی کنند و تا انتهای خط بروند که ببینیم از چه‌طریقی این اتفاق افتاده است.رییس سازمان سینمایی خاطر نشان کرد: بدیهی است که سازمان سینمایی باید امن و امین فیلمسازان باشد و همین‌طور هم هست و اگر خطا و خلافی رخ داده باید طوری برخورد کنیم که امکان تکرار نباشد، اما با این حال هنوز در این‌باره قضاوتی ندارد تا این تیم بررسی‌های لازم را انجام دهد و بعد نتیجه را اعلام خواهیم کرد.
این ظلم است که …
حیدریان در پاسخ به این که چند ماه بیشتر به پایان دولت یازدهم باقی نمانده و به نظر می‌رسد اهالی فرهنگ رضایت کافی از عملکرد این دولت در حوزه فرهنگ و هنر نداشته باشند چون شاید حداقل انتظار می‌رفت فیلم‌هایی مثل همین «عصبانی نیستم» که به نوعی نقد دولت قبل بودند پروانه نمایش بگیرند و نیز در پاسخ به اینکه آیا قرار نیست اتفاقی برای فیلم‌های توقیف شده‌ی وزارت ارشاد بیفتد؟ بیان کرد: ابتدا اگر بخواهم راجع به بخش اول سوال شما و سینما صحبت کنم باید بگویم که در این دولت آنچه در همه زمینه‌ها رخ داد بی‌نظیر است، یعنی شما با حدود هفت میلیون بیننده شروع کردید و به ۲۷ میلیون بیننده رسیدید یا با کمتر از ۳۰ میلیارد درآمد سالانه شروع کردید و به ۱۷۰ میلیارد تومان رسیدید.
وی افزود: بررسی تعداد فیلم‌هایی که ساخته شده و امکان اکران نداشتند ولی در گروه هنر و تجربه اکران شدند و نیز ساخت حدود ۲۰۰ فیلم در حوزه‌های مختلف نشان می‌دهد که اگر تمام اینها را درصدبندی کنیم، مشخص می‌شود که چند درصد از فیلم‌ها امکان اکران پیدا نکردند. بنابراین به نظرم این یک ظلم است که آنچه به “درصد” نمی‌رسد یا درصد خیلی پایینی دارد به مساله‌ای تبدیل شود که البته موافقین و مخالفینی هم دارد و براساس آن اجازه دهیم کل فضا آشفته شود، آن هم به دلیل یک یا دو درصد اتفاقی که افتاده و بهتر بود به شکل دیگری رخ می‌داد.رییس سازمان سینمایی با اشاره به این‌که آنچه مطرح کرد یک بحث کلی است، ادامه داد: حال اگر بخواهم مصداقی پاسخ دهم باید بگویم، به نظرم لااقل ما که فکر می‌کنیم گفتمان‌مان جور دیگری است و آنکه مخالفِ مخالف ماست، الزاما ممکن است دوست ما نباشد چنین شرایطی را نمی‌پسندیم. البته تاکید می‌کنم چون فیلم (عصبانی نیستم) را ندیده‌ام خیلی راحت و براساس یک معیار و متر کلی صحبت می‌کنم.
هزینه اصلاح یک فیلم از بایگانی کردنش کمتر است
حیدریان افزود: با این حال برای آن سه چهار فیلمی که درباره آن‌ها بحث وجود دارد در چهار پنج ماه باقی‌مانده از دولت یازدهم بررسی دیگری انجام خواهیم داد و به نظرم باید از این تب و تابی که ممکن است ما را به سمت یک تصمیم غیرحرفه‌ای و غیرکارشناسی هل دهد، بگذریم. پس حتما باید آن‌ها را دوباره بازبینی کنیم و فکر می‌کنم اگر فیلمی برای نمایش دادن مشکل دارد هزینه اصلاح و اکران آن کمتر از هزینه روانی و بایگانی کردن آن در سینما و نیز پرداختن و نپرداختن نقدی به آن است.وی تاکید کرد: بنابراین راه اول را بیشتر می‌پسندم که فیلم‌ها اصلاح شوند و به نمایش در بیایند.
باید مطمئن بود که سوءتفاهمی ایجاد نمی‌شود
او گفت: جدا از این مصادیق این نکته را هم یادآوری کنم که ما در حوزه فرهنگ هستیم و با آثار فرهنگی سروکار داریم. باید در نظر داشته باشیم که این آثار با همه جامعه سروکار دارد پس بسیار مهم است که در چه شرایطی با مخاطب‌تان ارتباط برقرار می‌کنید. بسیاری از فیلم‌ها بوده‌اند که در ۲۰- ۳۰ سال گذشته بعد از دو سه سال، امکان اکران پیدا کرده و حتی جایزه گرفته‌اند یا مثلا فیلم‌هایی بوده‌اند که نتوانسته‌ایم آن‌ها را در تلویزیون پخش کنیم ولی بعد از چند سال به‌طور کامل در همان تلویزیون امکان نمایش پیدا کردند، بنابراین شرایط برای دریافت پیام خیلی مهم است و اگر مطمئن باشیم که پیام به اشتباه گرفته نمی‌شود و سوء‌تفاهمی هم ایجاد نمی‌شود می‌توان از آن استفاده کرد.
فیلم‌های مشکل‌دار را در برزخ نگه نمی‌داریم
محمدمهدی حیدریان در پاسخ به این که با توجه به این توضیحات آیا دست‌کم در حوزه فیلم‌های توقیفی باید منتظر اتفاقی در چند ماه آینده بود؟ اظهار کرد: اتفاقی که حتما می‌افتد این است که این آثار دوباره بررسی می‌شوند و همچنین این‌که بررسی‌ها با این نگاه انجام خواهد شد که اگر بخش‌هایی از فیلم با دوباره گرفته شدن، آن اثر را بلامانع کند همین سیاست را دنبال کنیم. ضمن اینکه اگر فیلمی هم باشد که اشکال‌اش خیلی کلی‌تر از این بحث‌هاست حتما اعلام می‌کنیم و آن را در برزخ نگه نمی‌داریم تا تکلیف‌اش روشن باشد.وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو درباره‌ی شائبه‌هایی که پس از اظهارنظر اخیرش درباره بازگرداندن بخش بین‌الملل جشنواره فجر به بخش ملی به وجود آمده است، توضیح داد: از زمان برگزاری جشنواره ملی فجر آقای وزیر (سید رضا صالحی امیری) یک قول دادند و مرا هم مسوول آن کردند که اساسا جشنواره‌های فیلم بررسی شوند، این موضوع به جایی رسید که کل جشنواره‌ها، مراسم و برنامه‌های ارشاد بررسی شوند. درواقع برنامه‌هایی همچون جایزه سال، نمایشگاه کتاب یا نمایشگاه مطبوعات هم در این بخش می‌گنجد و همه در یک کمیته در حال بررسی هستند.
او درباره‌ی چرایی انجام این کار بیان کرد: مثلا ۳۰ سال قبل به دلیلی یک رویداد طراحی شده تا مثلا جایزه فلان شخص یا جایزه کتاب سال اهدا شود که هر کدام از این‌ها ما را به هدفی نزدیک می‌کنند، اما الان ممکن است برخی از این‌ها تغییر کرده یا مثلا نیاز به ادغام یا تفکیک داشته باشند. خیلی‌ها هم ممکن است تخصصی شده یا اصلا قابلیت واگذاری به بخش خصوصی را پیدا کرده باشند. بنابراین تمام این مسائل موضوع بحث این کمیته است که در حال حاضر بررسی‌ها برای معاونت مطبوعاتی تقریبا به پایان رسیده و معاونت هنری هم در حال پیگیری است و نتیجه هر کدام توسط وزیر فرهنگ به عنوان یک سیاست اعلام خواهد شد.
احتمال تغییر زمان جشنواره جهانی فجر
حیدریان درباره‌ سینما هم گفت: این مساله در حوزه سینما نیز درحال بررسی است که بخشی از آن پیش از سال نو انجام شد و چون آقای میرکریمی (دبیر جشنواره جهانی) یکی از اعضای اصلی برای بررسی بجشنواره فجر است، کار را از هفته آینده دوباره شروع خواهیم کرد.رییس سازمان سینمایی در این‌باره خاطر نشان کرد: جشنواره ملی فجر حتما تغییراتی خواهد داشت، چون این مساله را تا قبل از سال جدید به نتیجه رساندیم. در بخش جهانی هم در حال حاضر آقای میرکریمی یکی از موفق‌ترین تجربه‌ها را پشت سرگذاشته و شاهدیم سومین دوره جشنواره جهانی فجر با نظم خوبی برگزار شده است. البته زمان جشنواره امسال با انتخابات تقارن داشت و به نظرم در اجر و سهم آن ظلم شد و ان طور که حق‌اش بود به آن پرداخته نشد، با این حال ممکن است درباره زمان این جشنواره بررسی‌هایی را انجام دهیم.حیدریان در پایان تاکید کرد: با وجود تمام این صحبت‌ها تا به حال هیچ تصمیمی گرفته نشده و تنها تصمیم ما فقط بررسی موضوع بوده است.

منبع: بهارنیوز