افتتاح جشنواره کن ۲۰۱۷ توسط اصغر فرهادی

اصغر فرهادی با سخنانی کوتاه هفتادمین دوره جشنواره بین المللی فیلم کن را رسما افتتاح کرد.

به گزارش ایسنا، فرهادی با حضور روی سن جشنواره فیلم کن به زبان انگلیسی گفت: به هفتادمین جشنواره فیلم کن خوش آمدید، جایی که فرهنگ‌ها با احترام متقابل با یکدیگر به زبان سینما گفتگو می‌کنند. برای شما ۱۲ روز سرشار از شور و شوق گفتگو و لحظات به یاد ماندنی آرزو می کنم. ۱۲ روز برای کشف فیلم‌هایی که شما را به فکر درباره شرایط انسانی امروز وامی‌دارد. به هفتادمین جشنواره فیلم کن خوش آمدید.

«لی لی رز پاپ» فرزند ۱۹ ساله «جانی دپ» بازیگر معروف هالیوودی نیز به عنوان نماد  جوانی در کنار اصغر فرهادی برای افتتاح رسمی جشنواره کن حضور داشت.

فیلم «فروشنده» ساخته اصغر فرهادی سال گذشته دو جایزه بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر مرد (شهاب حسینی) را از جشنواره معتبر کن را کسب کرد.

 هفتادمین جشنواره فیلم کن از تاریخ ۱۷ تا ۲۸ می (۲۸ اردیبهشت تا ۷ خرداد) در کن فرانسه برگزار می‌شود و امسال «پدرو آلمادوار» ریاست هیئت داوران بخش رقابتی را بر عهده دارد.


منبع: عصرایران

مجسمه اسکار به دست فرهادی رسید

مجسمه اسکار که اصغر فرهادی برای فیلم «فروشنده» آن را برده بود، به‌دست این کارگردان ایرانی رسید.

به گزارش ایسنا، اصغر فرهادی – کارگردان – که به‌علت غیبت در مراسم اسکار ۲۰۱۷ موفق به دریافت جایزه‌اش نشده بود، امروز (۲۷ اردیبهشت‌ماه) در حاشیه برگزاری جشنواره کن در فرانسه، مجسمه اسکارش را از الکساندر ماله‌گی دریافت کرد.

در مراسم اسکار ۲۰۱۷ که ششم اسفندماه ۱۳۹۵ برگزار شد، جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان به «فروشنده» ساخته اصغر فرهادی داده شد.

اصغر فرهادی پیش از برگزاری مراسم اسکار اعلام کرده بود که در اعتراض به قانون مهاجرتی «دونالد ترامپ» – رییس‌جمهور آمریکا – در مراسم اسکار شرکت نمی‌کند.


منبع: عصرایران

کنسرت۸۰هزارنفری سالارعقیلی در مشهد

گروه هنری: سالار عقیلی در گردهمایی هشتادهزار نفری حامیان حسن روحانی در شهر مشهد ترانه وطنم را اجرا کرد.
 
امروز (چهارشنبه، ۲۷ اردیبهشت‌ماه) گردهمایی حامیان حسن روحانی – نامزد انتخابات ریاست جمهوری – در ورزشگاه تختی شهر مشهد و با حضور گروهی از هنرمندان حوزه‌های موسیقی و سینما برگزار شد. در این مراسم، سالار عقیلی – خواننده – پیش از اجرای قطعه «وطنم» در سخنانی گفت: امیدوارم بتوانم اینجا برای شما کنسرت بدهم. او همچنین با اشاره به حضورش در وزرشگاه تختی مشهد، از جهان‌پهلوان تختی نیز یاد کرد.

 


منبع: بهارنیوز

حمایت محمود دولت‌آبادی از روحانی

به گزارش ایسنا، در متنی که این نویسنده پیشکسوت در اختیار ما قرار داده، نوشته است:
رأی نهایی
در آخرین روز مجالِ اظهارنظر در انتخابات دور دوازدهم، ترجیحم حسن روحانی ست؛ زیرا به گمانم چهار سال زمان برای انجام برنامه‌های کلانِ کشور مهم ایران، زمان کافی نیست.دیگر آن‌که شخصاً با تلاش‌های ایشان برای رسیدن به تفاهم منطقی با ممالک دیگر نظر موافق دارم و معتقدم مسؤلین سیاسی جهت صیانت از خود و امتیازات خودشان هم که شده، ضرورت دارد این سرزمین را دور از جنگ که در ذاتِ خود جز نابودی ارمغانی ندارد، نگه بدارند. تقویت قوای دفاعی کشور متفاوت است با دشمن‌سازی و خط و نشانِ غیرلازم کشیدن علیه دیگران – رفتاری که در سایه آن فقط فشار بر مردم خود امکان‌پذیر می‌شود و سرپوشیده نگه داشتنِ انواع فشارها.
 

نمونه فجیع فشار بر مردم، انفجار در معدن شمال کشور بود در آستانه انتخابات که نشد سرپوشیده بماند و بعد از فاجعه مردمان دانستند دریافتی کارگران معدن هر ماه فقط هفتصدهزار تومان است که چندی ست همین حقوق ناچیز هم به آن مردمانِ زحمت و کار پرداخت نشده است”!” البته شخصاً بی‌خبر نبوده‌ام و نیستم از شرایط دشوار کار و کارگری و ساقط شدنِ مبانی تولیدی کشور و سر به‌خود رها شدن‌های بیکارشدگان، اما در کجا و چگونه و چه اشخاصی جرأت آن را می‌داشتند که درباره حقوق این طبقه به‌راستی لگدشده سخن بگویند؟ در شبکه دولتی هم کمرنگ‌ترین وزیر، وزیر کار است – اصلاً وزیر کار کیست؟! من که نشنیده‌ام و نه دیده‌ام که یک بار شخصی به عنوان وزیر کار لایحه تقویت حقوق کار را به تریبون مجلس ارائه دهد و پیشنهاد کند!باری… من به حسن روحانی رأی می‌دهم به عللی که ذکر کردم، و امیدِ به‌جا آوردن آن کاستی‌ها که آوردم.

نیز از آن‌جا که انتخابات شورای شهر همزمان برگزار می‌شود، انتخاب اصلحِ من آقای احمد مسجدجامعی ست که وی را به حُسن نیت می‌شناسم از بابِ نگاه و نگرش به مقوله بسیار مهم هنر و فرهنگ در عرصه‌های وسیع جامعه شهری تهرانِ بی اندازه بزرگ! امکان همین است از دید من و ممکن همین؛ اگر شیرین‌ترش را سراغ دارید آدرسش را به من هم بدهید!

محمود دولت‌آبادی، تهران، ۱۳۹۶/۲/۲۷ خورشیدی


منبع: بهارنیوز

بهرام رادان: رای من به رای دادن است

به گزارش ایسنا، این بازیگر سینمای ایران در متنی که در صفحه‌ی مجازی‌اش منتشر کرد،نوشت:« اداره یک مملکت،وظیفه آسانی نیست و انتخابات در هر کشوری نشان‌دهنده میزان درک اکثریت مردم آن کشور است،مطمئنا نسل متولدین پنجاه،شصت و هفتاد این مهم را به خوبی درک می‌کنند، آنها باسواد و باهوشند و خوب می‌دانند زندگی در قرن بیست و یکم و در غوغای تکنولوژی، با عقل و تدبیر ممکن است،نه با شعار و تهدید.اگر انتخاب سکاندار کشورمان را جدی نگیریم،بهترین سال‌های زندگی‌مان را جدی نگرفته ایم.با احترام به تمام عقاید،رای من به رای دادن است،رای من به ادامه “مسیر امید” است. با باور به اینکه موفقیت برای یک ملت نه یک مقصد مشخص بلکه مسیری‌ست که باید پیوسته پیموده شود.»بهرام رادان به همراه این پست، ویدیویی را منتشر کرده است که فرود هواپیمای ATR72_600  هما در تولوز فرانسه را نشان می‌دهد که امروز به همراه سه فروند دیگر به تهران منتقل و به ناوگان هواپیمایی ایران ملحق می‌شود.


منبع: بهارنیوز

به احترام‌دولتی‌که منتقدش را سرکوب نمی‌کند

چهار سال پیش که نام حسن روحانی به عنوان رئیس‌جمهور منتخب مردم اعلام شد، اهالی فرهنگ و هنر از سویی، هشت سال تنگا و توهین و تحقیر را تجربه کرده بودند و از سوی دیگر بی‌اعتمادی غیرقابل وصفی میان آن‌ها و دولت شکل گرفته بود. از آغاز کار حسن روحانی من به عنوان خبرنگار موسیقی فعالیت خودم را آغاز کردم و در تمام مدت در میان اهالی موسیقی به عنوان خبرنگاری که منتقد عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد و معاونت هنری در عرصه موسیقی است؛ شناخته می‌شوم اما امروز به احترام فضایی که این دولت برای منتقدان ایجاد کرده است؛ می‌نویسم.
من و هم‌نسلانم که در دوران ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد دانشجوی موسیقی بودیم و در رشته‌ی نوازندگی ساز جهانی یا آهنگسازی تحصیل می‌کردیم، به یکباره در سال نود با مصوبه‌ای عجیب مواجه شدیم و آنهم حذف تدریس ساز جهانی از هنرستان‌ها و برخی دانشکده‌های موسیقی بود. وقتی این اتفاق افتاد به جرأت می‌توانم بگویم که هیچ رسانه‌ای انتقادی علیه دولت نکرد و این برای من جای تعجب بسیار داشت که چطور اتفاقی با این اهمیت مورد توجه رسانه‌ها قرار نمی‌گیرد و مسئله‌ای که آینده عده زیادی از دانشجویان موسیقی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد رسانه‌ای نمی‌شود. چندی بعد که در رسانه‌ای اصلاح‌طلب مشغول فعالیت شدم، روزنامه‌نگاران می‌گفتند که حتی برای انتشار اخبار گرانی گوشت و مرغ هم توسط برخی ارگان‌های مرتبط با دولت وقت مورد بازخواست قرار می‌گرفتند و آن زمان برایم روشن‌تر شد که چرا جریان انتقاد علیه دولت احمدی‌نژاد خصوصا در چهار سال دوم تا این حد محافظه‌کارانه بوده است.
چهار سال پیش وقتی وارد فضای موسیقی شدم، پیروز ارجمند به عنوان مدیرکل دفتر موسیقی انتخاب شد. او نخستین کسی بود که میان اهالی موسیقی به یک سمت دولتی رسید. در طول فعالیت این مدیر همواره عملکرد دولت را مورد انتقاد قرار دادم و گزارش های متعدد انتقادی درباره لغو کنسرت‌ها، ناتوانی دولت در دفاع از مجوزهایش، عدم فعالیت هنری محمدرضا شجریان و مسائل مربوط به ارکستر ملی، ارکستر سمفونیک، جشنواره موسیقی فجر و روابط معاونت هنری و خانه موسیقی و … نوشتم. در این مدت نه من و نه همفکرانم ترسی از انتقاد نداشتیم و بعضا بی‌رحمانه دولت را نقد کردیم؛ حال اینکه برخی از ما قصدمان بهبود شرایط موسیقی و برخی دیگر قصدشان کینه‌ورزی‌های جناحی بود.
با تمام انتقاداتی که نسبت به عملکرد دولت حسن روحانی داشته و دارم، امروز در شرایطی قرار گرفتیم که ممکن است تمام آنچه که اهالی موسیقی طی چهار سال اخیر به آن رسیده‌اند، از دست برود. اگر منتقد وضعیت ارکسترها بودیم امروز در شرایطی قرار گرفتیم که با یک انتخاب اشتباه؛ ممکن است صدها نوازنده بار دیگر بیکار شوند؛ اگر منتقد وضعیت جشنواره موسیقی فجر بودیم و می‌گفتیم این جشنواره کیفیت مناسبی ندارد، بیم آن می‌رود که با سیاست‌های بین‌المللی جناح مخالف، به‌طور کلی هنرمند غیرایرانی پا به جشنواره نگذارد و بزرگانی که درطول دولت احمدی‌نژاد برای فعالیت‌های خود محدود می‌شدند بار دیگر به حاشیه رانده شوند.
 ما ۴ سال است که از ناتوانی دولت برای دفاع از مجوزهایش انتقاد می‌کنیم و می‌گوییم چرا عده‌ای فراتر از قانون، مجوز رسمی دفتر موسیقی را لغو می‌کنند؟ امروز در شرایطی هستیم که ممکن است همان عده ریاست کشور را برعهده بگیرند.
در چهار ساله دوم ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد، سه هزار و دویست و چهارده کنسرت موسیقی برگزار شد و در دولت حسن روحانی تعداد کنسرت‌های برگزار شده به چهارده هزار و چهارصد و سی و پنج کنسرت رسید. در دولت یازدهم بار دیگر امکان آموزش ساز جهانی در دانشگاه‌ها و هنرستان‌ها ایجاد شد و این درحالی‌ست که جناح مقابل در طی این چهار سال تلاش کرد تا فراتر از قانون، کلاس‌های موسیقی را تعطیل و کنسرت‌ها را لغو کند. این یادداشت به احترام دولتی نوشته شده است که امکان نقد را به منتقدانش داد و فضایی باز ایجاد کرد. بدون شک اگر حسن روحانی باردیگر انتخاب شود؛ از آغاز خرداد امسال می‌توانیم برای بهبود شرایط موسیقی انتقاد کنیم و مطمئن باشیم که انتقاداتمان به دولتی می‌رسد که با نفس موسیقی مسئله ندارد و به فرهنگ و هنر احترام می‌گذارد.‌


منبع: بهارنیوز

فیلم‌های ایرانی در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۷

– محمد تقی‌زاده: بعد از درخشش «فروشنده» در فستیوال کن ۲۰۱۶، گویی دوران تازه‌ای برای سینمای ایران آغاز شد و توجه سینمای هنری جهان که پایگاهش هر ساله در کن بنا می‌شود به سینمای ایران بیشتر و بیشتر شد.

بعد از درخشش «فروشنده» در فستیوال کن ۲۰۱۶، گویی دوران تازه‌ای برای سینمای ایران آغاز شد و توجه سینمای هنری جهان که پایگاهش هر ساله در کن بنا می‌شود به سینمای ایران بیشتر و بیشتر شد. امسال پنج فیلم از سینماگران ایرانی در این فستیوال به رقابت با برترین آثار ارائه شده به این جشنواره می‌پردازند. «لِرد» از رسول اف که در جشنواره فجر شرکت داده نشد و دو فیلم کوتاه و یک فیلم تجربی از مرحوم کیارستمی از جمله فیلم‌های ارائه شده از ایران به جشنواره کن محسوب می‌شوند.

بجز این چهار فیلم، آناهیتا قزوینی‌زاده که هم‌اکنون در آمریکا ساکن است فیلم جدید خود را برای بخش ویژه فرستاده است تا پنجمین فیلمساز ایرانی باشد که فیلمش قرار است نماینده سینمای ایران در کن لقب گیرد. در ادامه به معرفی کوتاه این پنج فیلم می‌پردازیم که قراراست در هفتادمین جشنواره فیلم کن (که از تاریخ ۱۷ تا ۲۸ می‌(۲۸ اردیبهشت‌ماه تا هفتم خرداد‌ماه) در فرانسه برگزار می‌شود) به نمایش در آیند.

فیلم تجربی «۲۴ فریم»، ساخته عباس کیارستمی در بخش ویژه

حضور کم رمق سینمای ایران در کن

در بخش مسابقه فیلمی از سینمای ایران پذیرفته نشد اما در بخش خارج از مسابقه، فیلمی که عباس کیارستمی در حال ساخت آن بود، به نمایش درمی‌آید. کیارستمی مراحل پایانی این فیلم با نام اصلی «۲۴ فریم قبل و بعد از لومیر» را در دوره‌ درمانش در بیمارستان و منزل خود به پایان رساند. این مجموعه بر مبنای ۲۴ فیلم چهار‌ونیم دقیقه‌ای که کیارستمی در چند سال گذشته کارگردانی کرده، گردآوری شده است. هر فیلم از یک صحنه ثابت بر مبنای پنج نقاشی و ۱۹ عکس تشکیل شده است. برای جان بخشیدن به صحنه از تکنیک‌های پرده آبی استفاده شده است.


فیلم سینمایی «لِرد» ساخته محمد رسول‌اُف بخش نوعی نگاه

این فیلم ششمین فیلم سینمایی محمد رسول‌اف است که پس از چند سال دوری از تولیدات رسمی سینمای ایران، زمستان ۹۵ با دریافت پروانه ساخت، مقابل دوربین رفت اما از سی‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر کنار گذاشته شد.

«لِرد» (به معنی ته نشست مایعات) عنوان آخرین ساخته محمد رسول‌اف است که پس از چند سال دوری از تولیدات رسمی سینمای ایران، زمستان سال گذشته با دریافت پروانه ساخت در سکوت خبری، در شمال کشور و بخش‌هایی از آن در تهران تصویربرداری شد. در خلاصه داستان «لِرد» آمده است؛ «رضا با دوری جستن از شهر، در مزرعه خود مشغول به‌کار است. او همراه خانواده‌اش در دامن طبیعت زندگی آرامی دارد. اداره مزرعه با مشکلاتی روبه‌رو شده است. رضا می‌خواهد این مشکلات را با دوری از زنجیره روابط فاسد محلی پشت سر بگذارد.»

حضور کم رمق سینمای ایران در کن

طبق اطلاعات خبرنگار «صبا»، مراحل فنی فیلم سینمایی «لِرد» شامل صداگذاری، جلوه ویژه و اصلاح رنگ در کشور فرانسه انجام خواهد شد. سودابه بیضایی ایفاگر نقش اصلی فیلم «لِرد» است و علاوه بر او رسول‌اف از چند بازیگر تئاتر در تازه‌ترین ساخته خود استفاده کرده است.

آخرین ساخته محمد رسول‌اف با عنوان «به امید دیدار» به‌رغم توقیف در کشور در فستیوال بین‌المللی کن در سال ۲۰۱۱ موفق به دریافت جایزه بهترین کارگردانی در بخش نگاه دیگر این فستیوال بین‌المللی شد.

با وجود این‌که رسول‌اف برای شرکت دراین جشنواره دعوت شده بود، به علت ممنوع‌الخروجی نتوانست درآن حضور یابد. اگر‌چه این حکم چند روز قبل از شروع جشنواره لغو شد ولی با توجه به این‌که وی باید از چند مرجع قانونی دیگر برای دریافت گذرنامه استعلام می‌کرد، در نهایت امکان حضور پیدا نکرد.

همچنین رسول‌اف که جزو کارگردانان ممنوع‌الکار سینمای ایران به حساب می‌آید، در سال ۲۰۱۲ نیز با فیلم سینمایی «دست‌نوشته‌ها نمی‌سوزند» در شصت و ششمین جشنواره بین‌المللی کن شرکت کرد.


فیلم کوتاه «وقت ناهار» ساخته علیرضا قاسمی، بخش رقابتی نخل طلای فیلم‌های کوتاه جشنواره کن

استفاده از عنصر خشونت ممکن است بسیاری از مخاطبان را هنوز هم از چنین فیلم‌هایی دور کند اما «وقت نهار» با تکیه درست و زمان‌بندی دقیق روایی برای استفاده از این عنصر موفق می‌شود تاثیرگذار باشد اما آنچه چنین فیلم‌هایی را با وجود حس دافعه ناخوشایند خشونت به فیلم‌های قابل تامل و مهم بدل می‌کند آگاهی ناخودآگاهی است که اجازه می‌دهد سیطره نازیبایی در جغرافیایی فیلم جای خالی و از دست رفته آنچه مسائل انسانی و زیبا می‌نامیم را یادآور شود. مسیری که در نهایت و پایان فیلم تاکید محکمی روی آن می‌شود و «وقت نهار» را از آثار انحرافی به اصطلاح سینمای خشن، دور می‌کند.

حضور کم رمق سینمای ایران در کن

کیفیت اجرا و وسواس برای دست یافتن به اتمسفر از ویژگی‌های دیگر «وقت نهار» هستند که بسیار در مورد آن‌ها خواهیم گفت. «وقت نهار» در بخش مسابقه فیلم کوتاه هفتادمین دوره جشنواره فیلم کن و برای به‌دست آوردن نخل طلای این بخش رقابت خواهد کرد.

خلاصه داستان؛ «دختری ۱۶ساله از مدرسه برای تشخیص هویت مادر تازه در گذشته‌اش به بیمارستان آمده است. مسئولان بیمارستان اجازه ورود او را به دلیل سن کم به سردخانه نمی‌دهند و از او می‌خواهند بزرگ‌تران خود را برای تشخیص هویت خبر کند. اما دختر اصرار دارد که اجازه ورودش را به سردخانه بدهند (اکثر اعضای خانواده دختر به‌خاطر جرم و بزه در زندان هستند). سرانجام با اصرارهای دختر به او اجازه حضور در سردخانه را می‌دهند. با رفتن مامور سردخانه متوجه می‌شویم که دختر دلیل دیگری نیز برای حضور در کنار جنازه مادرش دارد…»

نویسنده و کارگردان: علیرضا قاسمی، مدیر فیلمبرداری: محمد حدادی، بازیگران: خورشید چراغی‌پور، رویا بختیاری، سیاوش چراغی‌پور، امیر تقدیری، پیمان نعیمی و محمد امینی و تهیه‌کننده: علیرضا قاسمی.

«وقت نهار» به کارگردانی علیرضا قاسمی که فیلمبرداری آن به‌تازگی در بیمارستان «قائم» کرج به پایان رسیده داستان یک دختر دبیرستانی است که برای تشخیص هویت مادر درگذشته‌اش به بیمارستان رفته است.

علیرضا قاسمی که پیش از این با فیلم کوتاه «فرکانس» در بخش مسابقه جشنواره فیلم «اوستین» آمریکا حضور داشت، «وقت نهار» را به‌عنوان تازه‌ترین فیلم کوتاهش برای اکران در سال ۲۰۱۷ آماده نمایش می‌کند.


فیلم کوتاه «حیوان» ساخته بهرام و بهمن حاج‌ابول‌لو(ارک)، بخش سینه فونداسیون

داستان «حیوان» درباره مردی است که تلاش می‌کند خود را به آن‌سوی مرز برساند. بهرام و بهمن ارک پیش از این با ساختن فیلم‌های کوتاهی نظیر «نجس» درباره تصادف مردی مذهبی با یک سگ، «آفتاب‌سوخته»، «سیمین سینماست» و فیلم بلند «سویوق» درباره کودکی درگیر اضطراب در بین اهالی سینما شناخته شدند.

حضور کم رمق سینمای ایران در کن

بهمن و بهرام ارک علاقه خود به استفاده از عناصر آلترناتیو را در ساخته پیشین خود «سیمین سینما ست» به خوبی به نمایش گذاشته‌اند. «حیوان» به تمامی پاسخ محکمی است بر تشخیص درست آن‌ها بر اهمیت تجربه کردن هر چه بیشتر عناصر آلترناتیو در همه جوانب سینما. «حیوان» در میانه انبوه فیلم‌های موفق و شکست خورده‌ای که در تلاشند با تکیه هر چه تمام‌تر بر واقعیت بیرونی و نزدیک‌تر شدن به آن، اهمیت مسئله خود را بیشتر و بیشتر به رخ بکشند به سادگی ذهنیت را چاشنی درک بیشتر و متفاوت‌تر مسئله جهانی و البته به‌روزش قرار می‌دهند.

آنچه سورئالیسم بی‌مکان و بی‌زمان «حیوان» درون خود دارد بازگو شدن یک مسئله مهم و بارها گفته جهانی است اما با چاشنی لذت‌بخشی از مقدار قابل توجهی از خلاقیت و جسارت. «حیوان» حتی با وجود فیلمی مانند «مادرمرده» نیز موفق می‌شود عنوان فیلمی جسورانه‌تر را از آن خود کند.

«حیوان» در بخش مسابقه سینه فونداسیون هفتادمین دوره جشنواره فیلم کن حضور خواهد داشت.

نویسنده، کارگردان، گریم و صحنه: بهمن و بهرام ارک، ماسک: مهسا فرشید، طراحی لباس: حسن ارک، بازیگر: داود نورپور و تهیه‌کننده: مدرسه ملی سینما.


فیلم «آن‌ها» ساخته آناهیتا قزوینی‌زاده بخش نمایش‌های ویژه کن ۲۰۱۷

قزوینی‌زاده سه سال پیش با فیلم کوتاه «سوزن» برنده جایزه اصلی بخش سینه‌فونداسیون فیلم‌های دانشجویی شده بود.

حضور کم رمق سینمای ایران در کن 

او «آن‌ها» را در آمریکا و به زبان انگلیسی ساخته است.


منبع: برترینها

لیلا زارع: به‌خاطر کیارستمی در «امتحان نهایی» بازی کردم

لیلا زارع به‌ معنای دقیق کلمه بازیگر گزیده‌ کاری است. او که تجربه کسب سیمرغ جشنواره فجر را برای اولین حضورش در سینما با بازی در فیلم «ما همه خوبیم» داشته، در ۱۰ سال اخیر اغلب در فیلم‌هایی بازی کرده که کمتر مجال اکران عمومی را پیدا کرده‌اند.

به‌خاطر کیارستمی در «امتحان نهایی» بازی کردم 

از جمله فیلم‌های «خانه روشن»، «به امید دیدار»، «شیفتگی» و… کارهایی هستند که با وجود بازی خوب او هنوز اکران نشده‌اند. از آخرین کارهای مطرح او می‌توان به فیلم «شیفت شب» اشاره کرد که در جشنواره فجر حضور داشت و برای آن دیپلم افتخار بازیگری را دریافت کرد. این‌روزها «امتحان نهایی» با بازی لیلا زارع در حال اکران است. فیلمی با طرحی از عباس کیارستمی و به کارگردانی عادل یراقی که شهاب حسینی و لیلا زارع بازیگران اصلی‌اش هستند. به‌مناسبت اکران این فیلم با زارع گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

شما با فیلم ما «همه خوبیم» سیمرغ جشنواره فجر را کسب کردید و با این‌که پتانسیل بیشتری برای حضور در سینما را داشتید ترجیح دادید در فیلم‌های سینمای مستقل کار کنید. از فیلم «خانه روشن» (وحید موسائیان)گرفته تا همکاری با محمد رسول‌اف. آیا «امتحان نهایی» هم در ادامه همین انتخاب‌های هوشمندانه بود؟

همیشه سینماى مستقل را دوست داشتم، قبل از این‌که وارد سینماى حرفه‌اى شوم، مخاطب جدى سینماى مستقل بودم و آن را دنبال مى‌کردم و به آن علاقه‌مند بودم. این طبیعى است که بعد از ورود به سینما به‌طور حرفه‌اى هم، علاقه و سلیقه خودم را دنبال کنم.

فیلمنامه «امتحان نهایی» چه ویژگی متمایزی داشت که بازیگر گزیده‌کاری مثل شما آن‌را انتخاب کرد؟

بیش از هر مسئله‌ای نگارش فیلمنامه و اسم استاد کیارستمى علت انتخابم بود. در پى آن گپ‌وگفت، تعامل و توافق با عادل یراقى؛ کارگردان فیلم و همچنین حضور شهاب حسینى و این‌که در این مرحله متوجه شدم توسط او به یراقى برای این پروژه معرفى شده‌ام، به‌رغم خستگى، بلافاصله بعد از به پایان رساندن نقش ناهید در «شیفت شب» در پروژه «امتحان نهایى» حاضر شدم.

به‌خاطر کیارستمی در «امتحان نهایی» بازی کردم

همکاری با شهاب حسینی به چه شکلی بود. این سال‌ها، سال‌های اوج کارنامه شهاب حسینی است و طبیعی است همکاری متمایزی برای هر بازیگری محسوب می‌شود که مقابلش بازی می‌کند.

این پنجمین حضور مشترک من و شهاب حسینى در یک پروژه بود، اولین فیلم مشترکمان به‌نام «باغ آلوچه» کارى از بهروز شعیبى بود که اصلا مقابل هم بازى نداشتیم، در دو فیلم «سوپر استار» از تهمینه میلانى و «به امید دیدار» از محمد رسول‌اف که در هر دو بازى کوتاهى مقابل هم داشتیم، درواقع غیر از پروژه «سرزمین کهن» از کمال تبریزى، «امتحان نهایى» دومین همکاریمان محسوب مى شود.

در فیلمنامه، نقش مادری را دارید که فرزندی نوجوان دارد. آیا نگران نبودید که از لحاظ سن و سال، باورپذیری لازم را برای مخاطب نداشته باشید؟ این شخصیت چه تفاوتی با شخصیت‌های فیلم‌های قبلی کارنامه‌تان داشت؟

با مرور کارنامه کارى‌ام، کاملا پرهیز از تکرار و انتخاب نقش‌هاى متفاوت مشهود است، به‌دلیل این‌که دغدغه‌ام از انتخاب شغل بازیگرى اساسا، تجربه همین تفاوت‌هاست. طبیعى است که با این نگاه هر نقشى را که قادر به تحلیل و پرداخت آن باشم با جان و دل مى پذیرم و البته امیدوارم توانسته باشم در اجراى آن‌ها نیز باورپذیر بوده باشم.

پایان فیلم «امتحان نهایی» فضایی خشن و کوبنده‌ دارد. هنگام خواندن فیلمنامه و هنگام اجرا چقدر، این فضاسازی‌ها را تحلیل می‌کنید؟

اتفاقا موقع خواندن فیلمنامه به این پایان‌بندى فکر کردم و با کارگردان در مورد آن صحبت کردیم. طبیعى است که نوشته روى کاغذ، در زمان اجرا تغییراتی پیدا کند که البته در این فیلم این اتفاق نیفتاد. زمان برداشت پایان‌بندى سر صحنه نبودم، در اساس فکر مى‌کنم این سوال باید از کارگردان و نویسنده پرسیده شود زیرا ایشان براى جوابگویى به این سوال و نوع پایان‌بندى فیلم محق‌تر از من هستند

به‌خاطر کیارستمی در «امتحان نهایی» بازی کردم

آیا در اکران همراه با مردم فیلم را دیده‌اید. بازخورد‌ها به چه شکلی بوده؟ به‌عنوان مخاطب، نظرتان درباره فیلم چیست؟

فیلم «امتحان نهایى» را فقط یکبار در اکران خصوصى دیدم و هنوز در اکران با مردم، براى دیدن این فیلم در سینما نرفته‌ام. همان‌طور که گفتم خودم مخاطب این نوع سینما بوده و هستم و به‌واسطه علاقه‌ام، همیشه این نوع سینما را دنبال کرده‌ام چه در فستیوال‌هاى داخلى و خارجى و چه در اکران، این نوع سینما را در خیلى از کشورها با مردم به تماشا نشسته‌ام.

به‌طور کلى برخورد و استقبال مردم از این نوع فیلم‌ها به‌نظرم خیلى متفاوت رسیده است. عده‌ای (ازجمله خودم) پاى ثابت تماشاى این قبیل فیلم‌ها هستند و قصدشان از تماشاى فیلم این است که ببینند فیلم به‌لحاظ محتوا و یا فرم، چه نقطه نظر جدیدى را مطرح مى‌کند یا به‌طور شخصى چه برداشت و دریافتى مى‌توان از فیلم داشت. طبیعى است همه مخاطبان سینما با یک منظور به سینما نمى‌روند و هر کسى سلیقه خاص خودش را دارد و توقع افراد از رفتن به سینما با هم متفاوت و البته قابل احترام است.

شما جزو بازیگران بدشانس هم هستید زیرا برخی از فیلم‌هایتان مجال اکران پیدا نکرده‌اند. از جمله «شیفتگی»، «خانه روشن» و به‌خصوص فیلم «به امید دیدار» که در آن بازی خیلی خوبی داشتید. آیا این مسئله دلسردتان نکرده است؟

ممنون، این لطف شماست. طبیعى است که هر هنرى بدون مخاطب مهجور مى‌ماند. البته تمام فیلم‌هایى که نام بردید در فستیوال‌هاى مختلف و معتبر به‌خوبى دیده شده و موفق هم بوده‌اند. در مورد شانس که گفتید، خیلى با شما موافق نیستم زیرا مسیرى که در آن حرکت مى‌کنم خالى از لطف نیست و برایم تشویق‌های زیادی را به‌دنبال داشته که دلگرمى‌ام را از انجام کارم به‌دست آورده‌ام.

شاید تعبیر بدشانسى به‌معناى مهجورماندن به‌عنوان هنرمند در بین مردم کشورم باشد که دلیل آن اکران نشدن فیلم‌هایم در ایران باشد و البته خیلى از فیلم‌هایى که کار کرده‌ام و هنوز در هیچ کجا براى اکران ارائه نشده است. به‌هر حال این وضعیت از طرفی برایم تاسف‌آور و از طرفی هم خوشحال‌کننده است زیرا باتوجه به این‌که تعداد کمى از کارهایم پخش یا اکران‌شده، لطف مخاطبان را برایم به‌همراه داشته است.

به‌خاطر کیارستمی در «امتحان نهایی» بازی کردم

در جشنواره فجر، سه فیلم متفاوت «کمدى انسانى»، «آذر» و «خانه دیگرى» را داشتید. آیا این اتفاق برایتان تجربیات خوشایندى بود؟ کى قرار است اکران شود؟

فیلم «آذر» که در آن حضور کوتاهى داشتم و «کمدى انسانى» که یکى از مکمل‌هاى داستان بودم، هر دو در بخش مسابقه قرار داشتند، در «خانه دیگرى» نقش اصلى و محورى داشتم که البته در بخش مسابقه حضور نداشت. هر سه کار را دوست دارم و هر سه تجربه‌هاى متفاوت و خوبى را برایم به‌همراه داشتند و البته از زمان اکران آن‌ها اطلاع دقیقى ندارم.

در چند فیلم نقش زن مظلوم و رنج‌کشیده را ایفا کرده‌اید که البته کاملا از هم قابل تفکیکند، براى ترسیم جزئیات این رنج‌ها چقدر از تجربیات زیست‌شده کمک مى‌گیرید و چقدر به منابع تحقیقى و فیلمنامه و… مربوط مى‌شود ؟ چه راهکارى دارید که این نقش‌آفرینى‌ها شبیه هم نباشند؟

خوشحالم از این‌که این ظرافت‌ها در کارم دیده شده است. هیچ دو شخصیتى به‌رغم شباهت‌هایشان مثل هم نیستند و یک موقعیت را به تصویر نمى‌کشند. به فراخور کاراکترها و موقعیتى که کاراکتر در آن قرار دارند، برگرفته از خود متن، تحلیل شخصى، تحلیل کارگردان و در خیلى از موارد تحقیق یا مشاهده یا مشاهدات پیشین در بازیگرى به من کمک مى‌کند تا بتوانم تصویرى از آن کاراکتر به‌خصوص را در ذهنم بازسازى کنم و در مرحله بعد آن را اجرا کنم. امیدوارم توانسته باشم در اجرا، موفق عمل کرده باشم. همواره به نقش‌هاى متفاوت فکر مى‌کنم و دغدغه انجام آن را دارم.


منبع: برترینها

اصغر فرهادی «جشنواره کن» را افتتاح می کند

اصغر فرهادی کارگردان ایرانی با حضور روی صحنه جشنواره کن و سخنرانی، هفتادمین جشنواره فیلم کن را افتتاح خواهد کرد.

به گزارش ایسنا، مراسم افتتاحیه هفتادمین جشنواره بین‌المللی فیلم کن امروز ۲۷ اردیبهشت ماه در حالی برگزار می‌شود که اصغر فرهادی کارگردان سرشناس ایرانی با حضور در مراسم افتتاحیه و سخنرانی، این رویداد مهم سینمایی را افتتاح خواهد کرد.

اصغر فرهادی برنده دو جایزه اسکار خارجی، سال گذشته با فیلم «فروشنده» جایزه بهترین فیلمنامه کن و بهترین بازیگر مرد جشنواره (شهاب حسینی) را کسب کرد.

هفتادمین جشنواره فیلم کن از تاریخ ۱۷ تا ۲۸ می (۲۸ اردیبهشت تا ۷ خرداد) در کن فرانسه برگزار می‌شود.


منبع: عصرایران

رای دادن تکلیف رسمی ماست

این کارگردان و بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با ایسنا درباره‌ی لزوم دعوت به مشارکت در انتخابات از سوی هنرمندان، گفت: واژه‌ هنرمند را مردم بعد از مرگمان به ما می‌دهند؛ در واقع من هنرپیشه هستم و با هنر کار می‌کنم و رأی دادن تکلیف رسمی من است.او ادامه داد: در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری به آقای روحانی رای خواهم داد. زمانی که در مترو می‌نشینم با مردم صحبت می‌کنم و آن‌ها را تشویق می‌کنم تا در سرنوشت خود دخیل باشند؛ نه به خاطر مسئله خاصی، بلکه برای اینکه انتخاب کردن در لحظات مناسب مهم است.بقایی با اشاره به فعالیت خود در این راستا اظهار کرد: من احتمالا در زمان باقیمانده به ستاد روحانی می‌روم تا حمایت خود را از او اعلام کنم و بعد هم روز جمعه به پای صندوق رأی می‌روم تا رأی دهم.

او با تایکد بر اینکه بهتر است مردم رأی بدهند، گفت: خوشحال می‌شوم مردم ایران به پای صندوق رأی بروند و رای بدهند حتی اگر باور ندارند، اشکال ندارد. اگر فکر می‌کنند بازی انجام می‌دهیم، اشکال ندارد. هر فردی بیرون از کشور هر حرفی می‌خواهد بزند، مهم این است که ما مردم بدانیم چه کاری باید در داخل کشور انجام دهیم.به گزارش ایسنا، بقایی فعالیت خود در زمینه تئاتر را با نمایش «لبخند باشکوه آقای گیل»  در سال ۱۳۵۲ آغاز کرد. او همچنین در سال ۱۳۵۹ با فیلم سینمایی« تاریخ‌سازان» به کارگردانی هادی صابر فعالیت سینمایی خود را نیز آغاز کرد.بقایی در مجموعه تلویزیونی «همسران«، «سرزمین سبز»، «قطار ابدی» و «سیب خنده» (مجموعه طنز برای کودکان)ایفای نقش کرده است. از آخرین فعالیت‌های تلویزیونی او می‌توان به کارگردانی سری دوم مجموعه «بازهم زندگی» اشاره کرد.


منبع: بهارنیوز

بزرگداشت زبان فارسی و فردوسی در بغداد

به گزارش ایرنا، در این مراسم ابتدا دکتر منعم سلمان رئیس گروه زبان فارسی این دانشگاه، در خصوص اهمیت زبان فارسی در جهان امروز و تاثیر آن بر روابط دو کشور ایران و عراق سخن گفت و برگزاری هفته زبان فارسی و گرامی داشت یاد حماسه سرای ایران فردوسی طوسی را برای دانشجویان این رشته با اهمیت توصیف کرد.سپس در ادامه ، طباطبایی معاون سفارت ایران درعراق، طی سخنانی در جمع دانشجویان زبان فارسی ، گفت، زبان های فارسی و عربی در همسایگی یکدیگر موجب تاثیر پذیری این دو زبان از یکدیگر شده و هردو به یکدیگر کمک کرده اند، هر چند عده ای خواسته اند وجود اختلاف دربین این دو زبان را القا کنند.وی همچنین در خصوص ویژگی های فردوسی، اضافه کرد: این شاعر توانای پارسی گوی توانسته است بین فرهنگ ایران بعد از اسلام و قبل از اسلام رابطه برقرار کند و بزرگانی همچون سعدی وی را ستایش کرده اند.

طباطبایی ، خرد و اندیشه ورزی این شاعر و خداپرستی و رعایت اخلاق و همچنین دعوت به اتحاد و نفی تفرقه را در مقابله با دشمن، در اشعار شاهنامه فردوسی، یادآور شد و آن را نقطه قوت اثر ماندگار این شاعر پرآوازه ایرانی خواند.در این مراسم دانشجویان سال اولی رشته زبان و ادبیات فارسی دانشکده زبان های خارجه دانشگاه بغداد، به زبان فارسی سرود خوانی کردند که مورد توجه حاضران قرار گرفت. همچنین ۱۰ تن از استادان زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بغداد در جمع حاضران شعر خواندند و مطالبی ارائه کردند.دانشکده زبان های خارجه دانشگاه بغداد ۱۱ گروه زبان خارجی با قریب به ۳ هزار دانشجو دارد که سهم کرسی زبان فارسی بیش از ۳۰۰ دانشجو است.

براساس گزارش ها، تمایل و گرایش به یادگیری زبان فارسی در عراق طی سال های اخیر افزایش یافته است؛ بویژه اینکه طی سال های مراودات و مسافرت های مردم عراق و ایران به کشورهای مقابل رشد شتابنده ای داشته است، بطوری که گزارش های رسمی حاکی است سالانه بیش از دو میلیون عراقی و متقابلا همین حدود ایرانی از مرزهای دو کشور عبور می کنند.توریسم معنوی ، گردشگری و نیز مسافرت های درمانی اکنون مهمترین عامل افزایش مراودات میان دو کشور تلقی می شود و در این میان ، اربعین یکی از بسترهای اصلی تحکیم پیوندی است که روبه روز محکم تر می شود. همچنین حضور ایران در کنار ملت و دولت عراق در جنگ علیه تروریسم و گسترش پرشتاب همکاری های اقتصادی و تجاری میان دو کشور از دیگر زمینه های تحکیم این پیوندهاست.


منبع: بهارنیوز

رای بهمن فرمان‌آرا در انتخابات

گروه فرهنگی_رسانه ها: روزنامه شرق نوشت: بهمن فرمان‌آرا اعلام کرد، در انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری به احترام ایران به حسن روحانی رای می‌دهد.
 




 فرمان‌آرا در این‌باره نوشت: «روز جمعه به پای صندوق رأی می‌روم و بی‌شک انتخاب من از بین نامزدهای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری، حسن روحانی است.اما علت اینکه می‌خواهم این بار هم رأی بدهم، مثل همه انتخابات‌هایی که رأی دادم، این است که رأی‌دادن را یک وظیفه ملی می‌دانم. نمی‌توان در یک مملکت زندگی کرد و در موسم انتخابات، فقط تماشاچی بود. نمی‌شود آدم در کشوری متولد شود و زندگی کند و از همه محاسن آن کشور بهره ببرد و بعد هم نظاره‌گر سرنوشت باشد و هیچ کاری نکند.

تجربه سالیان عمر، به ما اثبات کرده که رأی ما در جهت احقاق مطالباتمان اثرگذار است و با همین یک برگ رأی می‌توان به تغییر، امید داشت. به احترام وطنم ایران، به حسن روحانی رأی می‌دهم چون نمی‌خواهم به عقب برگردیم.چون احترامی که در این چهار سال، روحانی و تیمش دوباره برای مملکتمان پس از هشت سال انزوای بین‌المللی رقم زدند برایم ارزشمند است و رأی من نیز در جهت حفظ حرمت این سرزمین است.»


منبع: بهارنیوز

چرا کیارستمی این فیلم‌نامه را دوست داشت؟

عادل یراقی – کارگردان «امتحان نهایی» – که همزمان با اکران فیلمش در نشست ایسنا حاضر شده بود، در پاسخ به اینکه آیا فیلم به دلیل ممیزی در جشنواره‌ی دو سال قبل حضور پیدا نکرد؟ گفت: ما هم به دنبال کسی می‌گردیم که این سوال را از او بپرسیم. فیلم مشکل ممیزی نداشت و فقط شاید این مساله که درباره‌ی آن مطرح شد، بهانه‌ای بود تا آن را در جشنواره نپذیرند.او یادآور شد: در آن سال، هیات انتخاب فیلم فجر، فیلم را دیده بود اما آقای حیدری دبیر جشنواره، به هر دلیلی فیلم را از جشنواره درآوردند که البته در این زمینه در برنامه «هفت» در همان مقطع، مفصل بحث شد.
یراقی ادامه داد: چند ماه قبل یکی از اهالی سینما که در آن مقطع جزو دست‌اندرکاران جشنواره‌ی فجر بود و الان مسوولیتی ندارد؛ به من گفت که فیلم شما در هیات انتخاب، پذیرفته شده بود ولی دبیر جشنواره به بهانه‌ی اینکه این فیلم پروانه ندارد،نگذاشت در جشنواره باشد. این در حالی است که خیلی فیلم‌ها در جشنواره پروانه نمایش ندارند اما شرکت می‌کنند و پس از آن برای اکران عمومی، پروانه  می‌گیرند.
همچنان معتقدم چیزی هست که ما نمی‌دانیم!
کارگردان «امتحان نهایی» تاکید کرد: هیچ دلیل موجه‌ای برای عدم نمایش فیلم در جشنواره به ما ارایه نشد و البته معتقدم همچنان یک چیزی هست که ما نمی‌دانیم!یراقی با اشاره به تاخیر سه سالی که از مقطع ساخت فیلم تا نمایش بوجود آمده است، گفت: به هرحال فیلمی که در جشنواره‌ی فجر نباشد، کمتر فرصتی برای عرضه پیدا می‌کند و سینماها کمتر رغبت نشان می‌دهند تا آن را نمایش بدهند.
ای کاش عباس کیارستمی بود و فیلم را روی پرده می‌دید
کارگردان «امتحان نهایی» که با فیلم‌نامه‌ی عباس کیارستمی،این اثر را مقابل دوربین برده است، در بخش دیگری از این گفت‌وگو اظهار تاسف کرد از اینکه “فیلم وقتی به نمایش درآمده که عباس کیارستمی دیگر نیست” و ادامه داد: ایشان خیلی علاقه‌مند بودند که این فیلم، رنگ پرده را ببیند و حالا افسوس می‌خورم که ای کاش کیارستمی بود و فیلم را روی پرده می‌دید، به هرحال باور رفتن عباس کیارستمی خیلی سخت است.عادل یراقی در عین حال خاطرنشان کرد: البته باید خدا را شکر کنم که ایشان فیلم را بصورت کامل دیدند و پیشنهاداتی داشتند که در نهیات یک پلان هم به فیلم اضافه شد.
او با اشاره به رضایت عباس کیارستمی از بازیگران فیلم لیلا زارع، شهاب حسینی  و حتی بازیگران نوجوان آن، یادآور شد: نمیدانم چرا! ولی می‌دانم که آقای کیارستمی خیلی فیلم‌نامه «امتحان نهایی» را دوست داشتند و افسوس می‌خورم ای کاش خودشان بودند و می‌گفتند که چرا این فیلم‌نامه را دوست داشتند؟!عادل یراقی که پیش از «امتحان نهایی» با ایده‌ای از عباس کیارستمی «آشنایی با لیلا» را ساخت که در گروه «هنر و تجربه» به نمایش درآمد، یادآور شد: در کلاس‌های آقای کیارستمی،یک فیلم کوتاه ساختم که خودم هم در آن بازی کردم،آقای کیارستمی گفتند، از بازی من خوششان می‌آید و ایده‌ی «آشنایی با لیلا» را مطرح کردند.
او ادامه داد: بعد از آن همکاری، ایده‌ی فیلم‌نامه‌ی «امتحان نهایی» را دادند، مدتی طول کشید که توانستم با این طرح ارتباط برقرار کنم اما آقای کیارستمی اصرار می‌کردند که چرا نمی‌نویسی ؟! چون طرح «امتحان نهایی»، جدی‌تر بود و به روحی‌ام نمی‌خورد، نوشتن آن برایم سخت بود اما در نهایت شروع به نوشتن فیلم‌نامه کردم و بعد من می‌نوشتم و می‌بردم به آقای کیارستمی نوشته‌ها را نشان می‌دادم و ایشان هم فیلم‌نامه را می‌خواندند و تصحیح می‌کردند.
شهاب حسینی مثل یک فرشته برای این فیلم بود
عادل یراقی در بخش دیگری از گفت‌وگویش با ایسنا با بیان اینکه “شهاب حسینی وقتی برای این فیلم آمد، مثل یک فرشته‌ای برای آن” بود” ادامه داد:ایشان وقتی پذیرفتند در این فیلم بازی کنند،خانم لیلا زارع را معرفی کردند.کارگردان «امتحان نهایی» در پاسخ به این نقطه‌نظر که “پایان بندی فیلم شبیه پایان بندی فیلم‌های کیارستمی نیست!” گفت: نه کاملا مورد نظر ایشان بود. البته الان پایان کمی باز است چون ایشان یک پایان مشخص‌تری مدنظرشان بود اما من به دلیل اینکه آن پایان را نمی‌توانستم تصور کنم، نتوانستم بسازم؛ به هرحال از خود آقای کیارستمی یاد گرفته بودم که ابتدا باید تصور کنم و بعد بنویسم بنابراین به این پایان‌بندی که الان می‌بینید،رسیدم و آقای کیارستمی هم قبول کردند.

عادل یراقی در پاسخ به اینکه “اگر فیلم در «هنر و تجربه» اکران می‌شد شاید فرصت اکران بهتری داشت”، توضیح داد: پیشنهاد هنر و تجربه برای فیلمی مثل «امتحان نهایی»، مثل این است که شما تجهیزات کامل برای رفتن به قله کوه تهیه کنید اما بعد که همه مخارج را متحمل شدید،بعد بگویند ما می‌خواهیم تا سر همین تپه برویم! به هرحال فیلم قبلی‌ام «آشنایی با لیلا» نوع ساختارش می‌طلبید که در «هنر و تجربه» پخش شود و من هم پذیرفتم، اما «امتحان نهایی» برای من اینگونه نبود.او در عین حال گفت: البته دوست داشتیم «امتحان نهایی» همزمان در «هنر و تجربه» هم اکران شود اما اخیرا متاسفانه یک لایحه‌ای آمده است که فیلم‌ها همزمان نمی‌توانند هم در سینماها و هم در گروه «هنر و تجربه» اکران شوند، بنابراین این فرصت برای آن فراهم نشد.

سعید خانی پخش‌کننده‌ی فیلم «امتحان نهایی» هم در پاسخ به وضعیت اکران فیلم‌های این‌چنینی خاطرنشان کرد: الان مدت‌هاست که فیلم‌های کمدی برای سینمادار در ارجحیت است و اکران این مدل فیلم‌ها، یک مقدار سخت است. ضمن اینکه دو سال از تولید این فیلم می‌گذرد، شاید اگر زمانی که آقای کیارستمی زنده بودند، این فیلم اکران می‌شد به مراتب اکران بهتری داشت.او ادامه داد: به هرحال وقتی دو سال از ساخت یک فیلم بگذرد، تا بخواهی فیلم را دوباره برای سینمادار جا بی‌اندازی، وقت می‌برد اما با همه‌ی این اوصاف و محدودیت سالن نمایش، فیلم فروش خوبی داشته است.
سعید خانی در پاسخ به اینکه آیا حضور چهره‌ای چون شهاب حسینی و گیشه‌ای که این بازیگران دارند، باعث شد که پخش فیلم «امتحان نهایی» را بپذیرید؟ گفت: قطعا حضور بازیگران چهره در فروش یک فیلم تاثیرگذار هست اما من این فیلم را به این دلیل پخش کردم چون آن را دوست داشتم و همچنین معتقدم اثری از آقای کیارستمی می‌تواند باعث شود تا مخاطبان بیشتری به سالن بیایند.
این پخش‌کننده همچنین تاکید کرد که “فرهنگ با هم رفتن به سینما و فیلم دیدن باید بیش از این جا بی‌افتد.”سعید خانی در پایان درباره‌ی اینکه آیا تبلیغات متفاوتی برای «امتحان نهایی» در نظر گرفته‌اید؟ گفت: ما برای این فیلم یک شعاری درآوردیم که “آیا تا به حال برای عاشقی امتحان دادی؟” و  در فضای دانشگاهی از اساتید و دانشجویان این سوال را پرسیدیم و براساس آن ویدیو درست کردیم. فیلم «امتحان نهایی» به کارگردانی عادل یراقی و نویسندگی عباس کیارستمی و عادل یراقی، محصول سال ۱۳۹۴ است.«امتحان نهایی» به تهیه‌کنندگی مصطفی شایسته روایت داستان یک معلم ریاضی است که برای تدریس خصوصی به خانه شاگردش می‌رود و همین امر باعث آشنایی او با مادر بچه می‌شود.


منبع: بهارنیوز

خواسته‌ ایران از قدرت اول گردشگری

مرتضی رحمانی موحد، اسپانیا را مدلی موفق در گردشگری دانسته که ارتباط بیشتر با آن، به بهبود زیرساخت های فنی و برنامه ریزی گردشگری کشور کمک می کند. او در این باره به ایسنا گفت: اسپانیا کشور هدف ایران است که ورود گردشگران آن در سال های اخیر رشد فزاینده ای داشته. در سال ۹۲ تعداد اسپانیایی هایی که به ایران سفر کردند ۴ هزار و ۲۲ نفر بوده که در سال ۹۵ شمار آن ها به ۹ هزار و ۷۶۱ نفر رسیده است.  معاون گردشگری با اشاره به تمایل معاون گردشگری اسپانیا برای توسعه همکاری با ایران، اظهار کرد: همکاری های پایه ای و ریشه ای گردشگری بین دو کشور می تواند اتفاق افتد تا زمینه توسعه گردشگری در ایران فراهم شود. اسپانیا به حسب تجربه های موفقی که در گردشگری دارد، می تواند از نظر ساختاری و محتوایی بویژه در فرایند بین المللی به کشورمان کمک کند.
او به آغاز همکاری های رسمی دو کشور در بخش گردشگری که به سال ۲۰۰۲ میلادی برمی گردد، اشاره کرد و افزود: در آن سال، ایران و اسپانیا یادداشت تفاهمی را امضا کردند که با پایان یافتن اعتبار آن، طرف اسپانیایی چندین بار از ایران درخواست کرد آن یادداشت تفاهم بروز رسانی شود. در آن سال ها یک دور نشست کمیته فنی در تهران نیز برگزار شد که قرار بود دور دوم آن در اسپانیا برگزار شود، اما از سال ۲۰۰۵ تا کنون این اتفاق نیافتاده است.
رحمانی موحد، اظهار کرد: در دیداری که با معاون گردشگری اسپانیا داشتم این درخواست مطرح شد که ضمن بروز رسانی یادداشت تفاهم همکاری دو کشور، کمیته فنی ایران و اسپانیا نیز با حضور رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و با همراهی بخش خصوصی کشورمان در اسپانیا برگزار شود که از این پیشنهادها استقبال شد. وی با بیان این که برگزاری کمیته فنی باعث برنامه ریزی گردشگری می شود و ارتباط بخش خصوصی دو کشور را تقویت می کند، اضافه کرد: اسپانیا بر این باور است که ایران در تبادلات رسمی ضعیف است که ما از گرم شدن روابط و همکاری های دو جانبه استقبال کردیم. همچنین طبق پروتکل های دیپلماتیک از مقام رسمی گردشگری آن کشور نیز برای سفر به ایران دعوت شد.
معاون گردشگری با اشاره به درخواست ایران برای برقراری خط هوایی مستقیم بین تهران و مادرید، اظهار کرد: به تازگی یک خط مستقیم هوایی بین تهران ـ بارسلون برقرار شده که ما درخواست دادیم این خط بین تهران و مادرید هم برقرار شود، چون بر این باوریم که افزایش خطوط هوایی مستقیم بین دو کشور، به شمار گردشگران نیز می افزاید.
وی همچنین به درخواست ایران از اسپانیا برای تسهیل صدور ویزای این کشور، اظهار کرد: این پیشنهاد به این دلیل داد شده که اتباع اسپانیایی به‌راحتی می توانند در فرودگاه‌های بین المللی‌ایران ویزای گردشگری با یک ماه اعتبار و قابلیت ۶۰ روز تمدید، دریافت کنند، درحالکیه اتباع ایرانی در مقابل از چنین امکانی بی‌بهره‌اند. ما درخواست دادیم صدور ویزای اسپانیا برای ایرانی‌ها نیز آسان شود. رحمانی موحد گفت: معاون گردشگری اسپانیا که تمایل به توسعه همکاری با ایران دارد، از این پیشنهادها استقبال کرد و قرار شد با هر یک از بخش های مربوطه این درخواست ها را بررسی کند.


منبع: بهارنیوز

امیدوارم اقلیت به لانه‌شان برگردند

خشایار الوند، فیلمنامه‌نویس در گفت‌وگو با ایسنا درباره لزوم شرکت در انتخابات گفت: من در انتخابات شرکت می‌کنم و به تمام اطرافیانم هم تاکید کرده‌ام که حتما شرکت کنند، زیرا با رای دادن از حق خود استفاده می‌کنیم و همچنین به دنیا اعلام می‌کنیم، ماهنوز فکر می‌کنیم که از طریق صندوق رای می‌توانیم به خواسته‌هایمان برسیم. در واقع این رفتار سایه جنگ و حمله را از کشور ما دور می‌کند.او ادامه داد: در واقع مردمی که ۷۰ تا ۸۰ درصدشان به صندوق رای امیدوارند جسارت و جرات کار دیگری را پیدا نمی‌کنند. درحال حاضر در کشور صحنه روشن شده است و دو طرز تفکر و شیوه مملکت‌داری را می‌بینیم که من یکی را می‌پسندم و دیگری را نه. اما هر فردی فکر می‌کند آن شیوه درست است به آن رای دهد.
الوند با بیان اینکه شرکت در انتخابات نشان از بلوغ جامعه است، گفت: شرکت کردن در انتخابات یک رفتار مدنی است که نشان از بلوغ جامعه دارد. من به کسی رای می‌دهم که اکثر مردم به او رای خواهند داد!او درباره وضعیت بعد از انتخابات اظهار کرد: دوست دارم بعد از اعلام نتایج و برنده انتخابات، خصومت، دشمنی و افشاگری میان برنده و بازنده‌ها پیش نیاید. دوست دارم نامزد برنده با رای قاطع و بالا برنده شود تا بازنده‌ها فکر نکنند که اپوزیسیون و ابرقدرتی هستند و سهمی دارند و باید حتما در کشور به کار گرفته شوند.این فیلمنامه نویس افزود: مزاحمت و بحران نباید بعد از انتخابات به وجود بیاید. امیدوارم نامزد برنده با رای قاطع و دندان‌شکن رای بیاورد تا اقلیت به لانه‌شان برگردند.


منبع: بهارنیوز

وزیر ارشاد: چرا برای چند رای شرافت‌تان را به حراج گذاشته اید؟

به گزارش ایسنا، صالحی امیری که در نشست هم‌اندیشی فرهیختگان فرهنگی و اقتصادی با عنوان «پویش توسعه، اخلاق، مسوولیت‌پذیری» تمام مسوولیت ما در قبال ایران «تام» سخن می‌گفت، اظهار داشت: خدا را شاهد می‌گیرم که روحانی علقه‌ای برای قدرت ندارد و اگر وارد کارزار انتخابات شده بخاطر این است که فضای تحجر، تخریب و بد اخلاقی گذشته باز نگردد.وی با بیان اینکه نخستین نیاز توسعه کشور، انسجام است افزود: انسجام مهمترین نیاز برای جامعه است و آنچه که در چند روز گذشته به شدت مورد تهدید قرار گرفت فروپاشی انسجام بود. عملکرد برخی کاندیداها کاملا ضد انسجام بود که این هم از پدیده‌های خاص مربوط به ایران است.

 

صالحی امیری ادامه داد:‌ حرکت متعالی اجزای یک نظام و سیستم به سمت قله‌های متعالی را انسجام می‌گویند که به دوشکل مکانیکی و ارگانیکی است.وی افزود: گفتمانی که انسجام را مبتنی بر نظام مکانیکی می‌داند بر اساس بایدها و نبایدها و امرو نهی‌ها شکل می‌گیرد که نتیجه آن بستن دهان مخالفان، رسانه‌های مخالف، انگ زنی، اتهام و تخریب است.وزیر ارشاد ادامه داد: در مقابل انسجام ارگانیکی مبتنی برعقلانیت، گفت وگو، تعامل، آزاد اندیشی و پذیرش حق دیگران است.

 

وی گفت: تمام دعواها روی این دو مفهوم است، باید شفاف کرد که آیا باور دارید که یک ملت منهای رنگ و پوست و نژاد از حقوق مساوی برخوردارند، اگر باور دارید در جهت انسجام ارگانیکی قرار دارید.صالحی امیری گفت: اما اگر در آزاد اندیشی به دایره خود باور دارید این همان استبداد و بستن دهان دیگران است و گفتمانی است که مبنای آن تحجر است، اما برای گرفتن رای به تزویر متوسل می‌شود.

 

وی گفت: ادعا کرده بودند که ارشاد، مجوز برای آموزش‌های جنسی داده است، بنده در جواب گفتم که چند عدد رای ارزش ندارد تا شرافت و اخلاق تان را به حراج بگذارید.وی گفت: کسی که به دنبال این است که با جهل و دروغ و نیرنگ و تزویر در پی کسب رای باشد باید شفاف جواب دهد که آیا به آزادی فکر و قلم و بیان اعتقاد دارد، آیا به اندیشه هنر و هنرمند اعتقاد دارد.

 

وی در ادامه گفت: آیا معتقدید صدای مخالف شنیده شود و یا باید بسته بماند، اینکه می‌گویید زبان خدادادی است اگر دروغ نمی گویید چرا طی ۳۸ سال گذشته این امر را محدود کردید و اقوام آموزش زبان نداشتند.صالحی امیری افزود: دولت روحانی برای اولین بار طی ۳۸ سال گذشته آموزش زبان را به دانشگاه‌ها آورد و شهروندان می‌توانستند در دفترچه کنکور آنرا انتخاب کنند.

 

وی گفت: متاسفانه ما زبانمان باید بسته بماند اگر مجاز بودیم حرف‌های زیادی برای گفتن داشتیم، اما امنیت ملی و مصالح ملی را مقدم می‌دانیم و تشویش اذهان و نا امیدی و سرکوب نشاط مردم را خیانت می‌دانی.وزیر ارشاد گفت: چه کسانی درصدها جلسه می‌گفتند ترویج زبان قومی تهدید ملی است. مردانگی، شرافت و اخلاق حکم می‌کند که باور و بیان مان تعارض نداشته باشد.

 

وی گفت: گوش فلک را کر کردید که دولت سند ۲۰۳۰ را امضا کرده تا آزادی جنسی را در کشور آزاد کند، روی تان سیاه باشد که دروغ می‌گویید؛ دولت جمهوری اسلامی ایران هیچگونه امضایی نکرده چراکه الزام آور نیست بلکه یک بیانیه است.وی گفت: آقایانی که ادبیات حقوق بین الملل را نمی دانند، این را هم نمی دانند صدور بیانیه برای یک دولت الزام آور نیست. علاوه بر آن تمام بیانیه‌هایی که صادر می‌شود یک حق تحفظ (حق شرط یا تحدید تعهد در حقوق بین‌الملل) روی سند قرار می‌گیرد که جمهوری اسلامی ایران این سند را بر اساس اسناد فرادستی آن می‌پذیرد و مواردی که مغایر باشد را نمی پذیرد.

 

وی گفت: چرا برای چند رای شرافت تان را به حراج گذاشته اید؟ اگر سرکار بیایید چه دروغ‌هایی را باز تولید خواهید کرد و یکبار دیگر چرخ دروغ و توهم و نیرنگ متولد خواهد شد.وی گفت: این دولت (یازدهم) زمینی است و از مقدسات سو استفاده نمی کند، به گونه ای که هرهفته وزرا با سفر به قم خدمت مراجع می‌روند، اما یک مورد سراغ ندارید که وزیر از مرجع تقلیدی استفاده ابزاری کند ؛ چراکه معتقدیم مقدسات متعلق به ملت است و کسی حق استفاده ابزاری از آن را ندارد.

 

وزیر ارشاد گفت: ننگ بر دولتی که برای اثبات ناکارآمدی خودش از سفره مقدسات استفاده می‌کند، همه ما جیره خوار سفره حضرت مهدی(عج) هستیم، اما ما کجا و حضرت صاحب کجا.وی گفت: ما برای تصمیم گیری مبتنی بر عقلانیت در دولت رفتار می‌کنیم و نمی گوییم که حضرت پیام داده که اینگونه شود.این دغل و دروغ بزرگ، ملت را به تباهی برد.

 

وزیر ارشاد گفت: جامعه را تقسیم به ۹۶ درصد و چهار درصد کردن بزرگترین تهدید است و هر کسی که چنین تجزیه ای ارایه کند به آرمان‌های ملت خیانت کرده ؛ چرا که جامعه تجزیه شده آبستن حوادث مختلف می‌شود.وزیر ارشاد افزود: امسال نمایشگاه کتاب را به شهر آفتاب آوردیم، آنان یک سال فرصت داشتند که حیثیت ما را در برابر ناشران خارجی تهدید نکنند، اما با یک باران بهاری کل نمایشگاه زیر آب رفت و هیچکس هم پاسخگو نبود و ما هم در برابر خارجی‌ها دچار خجالت زدگی شدیم ؛ این همان مدیریت شماست، چرا گزافه حرف می‌زنید.

 

صالحی امیری ادامه داد: مبنای سیاسی کاری نداشتیم و با انتشار فیلم‌ها و تصاویر نمایشگاه نشان می‌دادیم که سیستم مدیریتی تان چگونه است و نشان می‌دادیم که جز برج‌های بلندی که ساختید هیچ کار دیگری نکردید و به مردم تهران خیانت کردید.وی گفت: شهرداری تهران ۲۰ تا ۶۰ هزار میلیارد تومان برای مردم بدهی گذاشته، صداقت داشته باشید و آمارها را ببینید.

 

وی گفت: دولتی که نتواند برای مردم امنیت، آرامش، امید و نشاط بیاورد لیاقت ندارد.وزیر فرهنگ و ارشاد در ادامه گفت: روحانی وعده داده است که در دور دوم ریاست جمهوری خود تمام تحریم‌ها را تعلیق خواهد کرد. این امر حساسی است و هدف گذاری شده است. امروز زنجیر تحریم‌ها پاره شده و مردم خوشحال هستند، اما چرا عده ای نگرانند.صالحی امیری افزود: مردم به دنبال تنش، مناقشه و درگیری نیستند بلکه اشتغال و معیشت می‌خواهند.

 

وی در ادامه با اشاره به اقدامات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت یازدهم گفت: چاپ کتاب به ۸۸ هزار عنوان افزایش داشته است و تعداد تماشاگران سینما از هشت میلیون به ۲۵ میلیون نفر افزایش داشته و اجرای صحنه‌های تئاتر به ۱۱۰ نمایش رسیده و این رقم چهار برابر دوره قبل است.صالحی امیری گفت: دولت برای حوزه فرهنگ دینی توجه زیادی داشته و بیش از دوهزار و ۵۰۰ موسسه قرآنی تشکیل داده و مجوز ۶ هزار و ۳۰۰ موسسه فرهنگی را صادر کرده است. برای اولین بار ۶ هزار و ۸۰۰ مجوز در این دولت برای نشریات و مطبوعات صادر شده است که معادل ۴۷ درصد کل مجوزهای کشور بعد از انقلاب بوده است.وی گفت: در دولت یازدهم زیرساخت‌های لازم شکل گرفت و هم اکنون در آستانه جهشی برای رسیدن به قله‌های توسعه هستیم، روحانی می‌تواند پرچمدار رسیدن به این توسعه باشد.


منبع: بهارنیوز

محبوب‌ترین هنرمند در اینستاگرام به حلقه حامیان روحانی پیوست

گروه هنری: در ادامه موج پیوستن ستارگان و چهره های شناخته شده هنری و فرهنگی به جمع حامیان روحانی، بهنوش بختیاری صفحه پربیننده خود در اینستاگرام را به رنگ بنفش در آورد. بهنوش بختیاری براساس آماری که قبل از این منتشر شده بود در صدر لیست پربیننده ترین صفحات اینستاگرامی قرار دارد. تعداد هنرمندانی که در عرصه های مختلف سینما، تئاتر، موسیقی و سایر حوزه ها به صف حامیان روحانی پیوسته اند از شمار خارج شده است.

 


منبع: بهارنیوز

دوباره ایران دوباره ایران دوباره ایران/دانلود کنید

حجت اشرف‌زاده در گفتگو با ایلنا، ضمن بیان این مطلب گفت: ما قرار بود در جریان برنامه‌ای که توسط ستاد آقای روحانی ترتیب داده شده بود چند قطعه ملی را اجرا کنیم اما متاسفانه با ما تماس گرفتند و گفتند که شما مجوزهای لازم را دریافت نکرده‌اید و نمی‌توانید در مشهد اجرا داشته باشید.  این خواننده در ادامه افزود: این در حالی است که همه ما می‌دانیم اجرای ما یک کنسرت مستقل محسوب نمی‌شود و همچون سایر برنامه‌های انتخاباتی که برخی گروه‌ها دو سه قطعه را اجرا می‌کنند؛ قصد داشتیم اجرا کنیم.
 
وی همچنین عنوان کرد: همانطور که می‌دانید آقای علم‌الهدی در مشهد گفته‌اند که در این شهر نمی‌شود کنسرت برگزار کرد و این برنامه ما نیز کنسرت مستقل نبود. من نیشابوری هستم و قطعا بسیار دوست دارم در این خطه هنرخیز اجرا داشته باشم اما در این سال‌ها اجازه چنین کاری را نداده‌اند.  اشرف‌زاده گفت: امیدوارم هرچه زودتر اینگونه مسائل حل بشود؛ ساحت موسیقی به عنوان یک هنر متعالی و به ویژه در خراسان جایگاه بسیار ویژه‌ای دارد. در خراسان نغمه‌های بسیار کهنی وجود دارد که مردم این خطه در تمام اتفاقات زندگی‌شان با از آنها استفاده می‌کنند و موسیقی همیشه با زندگی‌شان همراه بوده‌است.
 
 ادامه داد: خراسانی‌ها شهدای‌شان را با موسیقی به خاک سپرده‌اند؛ دعای باران را با موسیقی اجرا کرده‌اند؛ جشن برداشت محصول‌شان را با موسیقی برگزار می‌کنند. چنین مردمی با این پیشینه وقتی امروز هنر موسیقی را در کنار خودشان نداشته باشند بسیار عجیب و ناراحت‌کننده است.   این خواننده افزود: باید باور کرد هنرمندان همواره در کنار مردم بوده‌اند و باید موسیقی خاص خراسان و سایر موسیقی‌ها اجازه اجرا پیدا کنند. متاسفانه به گونه‌ای رفتار شده که امروز خراسان یکی مهمترین مراکز فعالیت و تولید موسیقی‌های زیرزمینی شده است. امیدوارم این مشکل هرچه سریع‌تر حل شود تا هنرمندان برای تعالی مردم و در جهت هرچه بهتر شدن حال جامعه فعالیت کنند.
 
حجت اشرف‌زاده همچنین عنوان کرد: من نیشابوری هستم؛ نیشابور مهد موسیقی و ادبیات و سایر هنرهاست اما متاسفانه اجازه اجرای موسیقی به ما نمی‌دهند و این بسیار آزار‌دهنده است. نمی‌دانم چه قصه‌ای وجود دارد که سعی می‌کنند موسیقی را در تقابل با مذهب قرار بدهند. درحالی‌که موسیقی همیشه در کنار عقاید مردم و مذهب بوده است. چنین رویه‌ای می‌تواند بیشتر به اعتقادات جوانان ما ضربه بزند.   قطعه “دوباره ایران” اثری است که توسط حجت اشرف‌زاده به عنوان قطعه انتخابات حسن روحانی اجرا شده است. بخشی از شعر  قطعه “دوباره باران” از این قرار است:
 در این بهاران که گل شکفته که لاله خفته به زیر باران
 در این خموشی که نای خسته که می شکسته ز جور طوفان
 ز شب چه خواهی طرب چه جویی به دل چه گویی ز حجر یاران
 بیا سحر شو ز شب به در شو سپیده باش و سیه بگردان
 دوباه لبخند دوباره پیوند دوباره پیمان دوباره ایران
 
دوباره ایران دوباره ایران دوباره ایران
دانلود فایل صوتی


منبع: بهارنیوز

ناصر‌ هاشمی: بیمار اصلی منم، نه شهاب حسینی!

– محسن جعفری‌راد: ناصر ‌هاشمی از بازیگران باسابقه‌ای است که در هر سه عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون کارنامه قابل توجهی دارد. از سریال «سمندون» و «روزگار قریب گرفته» تا فیلم «خانه پدری» که برای چندمین‌بار همکاری درخشانی با کیانوش عیاری داشت.‌ هاشمی این‌روزها با «برادرم خسرو»، مهمان پرده سینماهاست. فیلمی که در جشنواره فجر دو سال قبل اکران شد و مورد توجه منتقدان قرار گرفت و خیلی‌ها بازی ‌هاشمی را ستودند.

به‌خصوص این‌که او در مقابل شهاب حسینی بازی می‌کرد که جزو بهترین بازیگران سینماست و به‌خوبی شیمی رابطه آن‌ها شکل گرفته بود و به‌عنوان یکی از نقاط قوت فیلم به بازی آن‌ها تاکید می‌شود. به بهانه «برادرم خسرو» با ‌هاشمی گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

بیمار اصلی منم؛ نه شهاب حسینی!

وقتی در «خانه پدری» بازی می‌کنید و توقیف می‌شود و «برادرم خسرو» بعد از دوسال اکران می‌شود برای چشم انداز بازیگری شما چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا خودتان را بازیگر گزیده‌کاری می‌دانید؟

ممکن است نابودش کند! اول این‌که با عنوان بازیگر گزیده‌کار چندان موافق نیستم چون انگار بازیگر را در یک مقام خاص قرار می‌دهد و از دیگران دور می‌کند. کار من بازیگری است و دوست دارم مثل هر آدم دیگری سرکار بروم. این کم‌کاری برایم خوشایند نیست. اما تلاشم را می‌کنم در جایی قرار بگیرم که جای درستی باشد. وقتی در یک فیلم بازی می‌کنید با تمام فیلم شریک هستید. چه فیلمی اثرگذار باشد یا ضعیف. همیشه سعی کردم نقش‌هایی را انتخاب کنم که جای دفاع داشته باشند.

متاسفانه نقش‌هایی که به من پیشنهاد می‌شد نقش‌های خوبی نبود و تصویری خوبی را از من نشان نمی‌داد. درباره توقیف یا مهجور ماندن کارها طبعا کار ما به شکلی است که دوست داریم آثار دیده شوند. ما را بشناسند و احتمالا اگر کارمان را خوب انجام دهیم می‌توانیم در جذابیت یک فیلم سهیم باشیم. اما وقتی کارمان دیده نمی‌شود طبعا فاجعه‌ای رخ می‌دهد. نه تنها درباره کار ما بلکه درمورد تمام شغل‌ها همین‌طور است. وقتی محصول کاری دیده نمی‌شود آن شغل نابود می‌شود.

آیافیلمنامه «برادرم خسرو» جذاب بود که کار با یک کارگردان فیلم اولی را قبول کردید یا ترکیب بازیگران برای شما مهم بود؟ چطور برای همکاری دعوت شدید؟

در درجه اول سناریو مهم بود. اولین‌بار امیر سیدی با من تماس گرفت. سیدی کسی است که سال‌ها به‌عنوان دستیار کارگردان‌های معتبر از جمله داریوش مهرجویی کار کرده و در حرفه خودش اعتبار خوبی دارد. وقتی چنین آدمی به شما زنگ می‌زند یعنی با کاری سطحی روبه‌رو نیستید. سناریو را که خواندم تعجب کردم چون بعد از مدت‌ها فیلمنامه‌ای جذاب را خواندم. فیلمنامه‌ای که لایه‌های پنهان معنایی در خود دارد.

شخصیت‌ها و روابط و فضایی که شکل خاصی برای تاویل‌پذیری دارد، خیلی برای من جذاب بود. شهاب حسینی من را پیشنهاد کرده بود. با بیگلری که حرف زدم کارنامه قابل توجهی داشت. هم فیلمنامه نوشته و هم دستیاری کرده و آدم بسیار دوست‌داشتنی و آگاهی هم هست. سعید ملکان و بقیه عوامل گروه هم همین‌طور که از این همکاری بسیار لذت بردم.

شخصیت خسرو بیماری دو قطبی دارد و با پرداخت مناسب، فیلم جزو معدود فیلم‌هایی قرار می‌گیردکه روایتی روانکاوانه را مد نظر قرار داده است. آیا فیلمنامه به اندازه کافی درباره وجوه روانی آدم‌ها جزئیات داشت؟ شیوه برخوردتان با کاراکتر خودتان به چه شکلی بود؟

بیگلری که با کمک همسرش، پریسا ‌هاشم‌پور، فیلمنامه را نوشته، در گذشته خودش ما به‌ازای واقعی چنین آدم‌هایی را دیده بود. برای نوشتن این سناریو بیش از یک سال تحقیق کرده و با بیماران دو قطبی و روانشناسان مختلف حرف زده بودند. نقشی که من بازی کردم بیماری پنهانی دارد که بسیاری از ماها داریم. البته شاید نتوان اسم بیماری را بر آن گذاشت.

خیلی روشن نیست.کسی که خودخواه و مستبد است. سعی کردم این نقش را حق به جانب بازی کنم. شخصیت تلاش می‌کند که فرزندش خوب تربیت شود، موسیقی یاد بگیرد و آدم بزرگی در آینده شود. یا همسرش سر کار نرود و در آرامش زندگی کند و در کل به فکر دیگران هم هست.

در واقع دارد تلاش می‌کند تا شرایط خوبی را برای دیگران فراهم کند. در این وضعیت تعادلی به‌وجود می‌آید که تماشاگر با این شیوه پرداخت به فکر فرو می‌رود که انگار این کاراکتر آشناست و مثل خودمان است. البته نظرات مختلف است. مخاطب عام دقیقا به امور به‌طور قطب منفی و مثبت نگاه می‌کند اما مخاطبان خاص این تفکیک را لحاظ نمی‌کردند و کامل‌تر می‌دیدند. درواقع شخصیت می‌خواهد جلوی متلاشی‌کردن زندگی‌اش را بگیرد.

بیمار اصلی منم؛ نه شهاب حسینی!

بازی شهاب حسین کاملا برونگرا و پر اکت است. شما به مقتضیات شخصیتی که دارید بازی درونگرا و فاقد کوچک‌ترین برون‌ریزی حسی را ارائه کرده‌اید. چطور به این تضاد در بازی رسیدید؟ شیوه تمرین‌ها به چه شکلی بود؟

به‌هر حال کارگردانی وجود دارد که به شکلی کار و بازی را کنترل می‌کند و در عین حال قرار است که ما دو تا آدم مختلف باشیم. شخصیت دو قطبی معمولا این بستر را دارد؛ یعنی آدم‌هایی که بسیار پرهیاهو و پر انرژی هستند و برونگرا رفتار می‌کنند. شیدایی خاصی دارند و افسردگی خاصی. در واقع یک نمایشگری در این شخصیت وجود دارد. اما برای بازی من نیازی نبود و قرار بود در فیلمنامه شخصیتی که من بازی می‌کنم وجوه مختلفش برای تماشاگر به‌مرور آشکار شود.

تماشاگر متوجه می‌شود که گویا این شخص بیمار اصلی است. درواقع انگار فضا طوری فراهم می‌شود که تماشاگر به سمت این تحلیل می‌رود که بیماری اصلی من هستم و نه خسرو. دوربین و نگاه کارگردان و نویسنده‌ها انگار به سمت این آدم بر می‌گردد. فکر کنم دلیلش این باشد که این تضاد شکل گرفته است.

در کارنامه کاری شما همکاری با کیانوش عیاری بیشتر از هر کارگردان دیگری دیده می‌شود. امضای شخصی عیاری این است که نگاه به‌شدت واقع‌گرایانه‌ای به موقعیت‌ها دارد، کمتر با فیلمنامه کامل سر صحنه ظاهر می‌شود و بیشتر کار سر صحنه شکل می‌گیرد. در «برادرم خسرو» هم چقدر همکاری با عیاری به شما کمک کرده است؟

هر بازیگری باید یک بار با عیاری و شیوه منحصر به‌فردش کار کند. شرایط را خیلی خوب آماده می‌کند. تسلط کامل دارد بر شیوه‌ای که ذهنیت خودش را به عینیت بدل می‌کند. کمی سخت است برای همکاری چون ممکن است سناریویی وجود نداشته باشد و هر روز وارد فضایی می‌شوید که از یک لحظه بعد و در کل روز بعد خبری ندارید. اما شیوه‌ای است که به ملموس بودن فضا کمک می‌کند. مثلا در «برادرم خسرو»، کارگردان روی آدم‌ها مکث می‌کرد و بازیگری دیگری می‌طلبید.

این سوال را به این دلیل پرسیدم که به‌نظر می‌رسد در «برادرم خسرو» فضا برای بداهه‌پردازی شما فراهم بوده است. چقدر در فیلمنامه و اجرا دخل و تصرف کردید؟ تفاوتش با بداهه‌پردازی‌های کارهای عیاری چه بود؟

با بیگلری خیلی بحث و تحلیل می‌کردیم و گفت‌وگویمان حدود سه‌هفته طول کشید که این‌ها چطور آدم‌هایی هستند. ولی درنهایت کارگردان حرف آخر را می‌زند و امضای او پای کار است. فضای خیلی تحلیلی در پشت صحنه وجود داشت. صحنه‌هایی به‌طور بداهه هم بود که برخی در فیلم استفاده شده و برخی هم نیست. کار عیاری به این شکل بود که بیشتر اجرا در ذهن او می‌گذرد اما بیگلری سناریوی کامل داشت و بر اساس آن نقشه راه ما شکل گرفت.

در روزهای جشنواره که فیلم را دیدید و در روزهای اخیر، بازخوردها به چه شکلی بود؟ آیا تفاوت‌هایی را داشتند؟

بازخورد‌ها خیلی خوب بود. «برادرم خسرو» از فیلم‌هایی است که وقتی تماشاچی وارد سالن می‌شود. آرام آرام از لحظه خشنی که بین من و خسرو در می‌گیرد بیننده در داستان غرق می‌شود و در همه نمایش‌ها این را دیدم. در واقع بیینده ابتدا با شوخ و شنگی‌های خسرو ارتباط مفرحی برقرار می‌کند اما در ادامه غافلگیر می‌شود و به فکر فرو می‌رود که ممکن است برای همین آدم شوخ و شنگ اتفاق‌های خطرناکی رخ دهد.

بیشتر کسانی که دیدم از فیلم راضی بودند. چند اکران خیلی خاص هم برای انجمن روانپزشکان ایران و همچنین روانپزشکان و روانشناسان بیمارستان روزبه داشتیم که برای آن‌ها هم خیلی جذاب بود. به‌عنوان یکی از معدود فیلم‌هایی که این شخصیت‌ها و بیماری را به‌خوبی نشان می‌دهد و قابل انطباق با نمونه‌های واقعی است.


منبع: برترینها