بایگانی دسته ی : فرهنگی

به گزارش ایلنا، مسعود کیمیایی کارگردان شناخته شده‌ای در سینمای ایران است. گروهی معتقدند کیمیایی یکی از بنیاینگذاران موج نو در سینمای ایران است گرچه خودش خیلی نسبت به این صفت دل خوشی ندارد و از آن استقبال نمی‌کند. با کیمیایی همزمان با  ۷۶ ساله شدنش در مرداد ماه ۹۶  گفتگو کردیم.
                                                       میل به دانستگی کم شده است
شما اصلی‌ترین مشکل جامعه فرهنگی و سینمایی را چه می‌دانید؟
متاسفانه امروز میل به دانستگی و میل به آموختن کم شده است و زمانی که میل به دانستگی وجود نداشته باشد میلی به تعهد وجود ندارد و وقتی میلی به تعهد وجود نداشته باشد میل به اعتراض وجود ندارد. در حالی که انسان و هستی آدم با اعتراض معنا می‌شود. اعتراض همیشه معنای سیاسی ندارد و انسان می‌تواند به خودش نیز معترض باشد.
 دلیل میل نداشتن به اعتراض را در چه می‌دانید؟ 
بررسی این مسئله بسیار پیچیده است. آنچه از مسئله اعتراض مهم‌تر است نبودن میل به دانستگی است. متاسفانه در سال‌های اخیر میل به عام‌سازی گسترش پیدا کرده است و جامعه‌‌گردانان نیز در این میان نقش زیادی دارند. آنچه در این بحث مهم است اقتصاد است و اقتصاد در فرهنگ تاثیر زیادی دارد. گران‌ترین سهم اجتماعی؛ فرهنگ است و آنچه برای ما باقی می‌ماند فرهنگ است. این تاریخ هنر است که درباره عملکرد جریانات مختلف در طول سال‌ها حرف درست را می‌زند.

                                      اقتصاد نقش مهمی در فرهنگ دارد زیرا آداب فرهنگ آداب گرانی است
با این تعریف اگر به فرهنگ کم‌توجهی می‌شود یعنی دلیل اصلی‌اش مشکلات اقتصادی است؟
اقتصاد نقش مهمی دارد. وقتی کسی می‌خواهد کتاب بخواند یا به کنسرت برود مهم‌تر از آنکه به چه اثری علاقه دارد این مسئله مهم است که پول داشته باشد تا آن اثر را تهیه کند. امروز حتی یک دورهمی ساده نیز که درباره مسائل فرهنگی در آن گفت‌وگو شود نیاز به پول دارد و آداب فرهنگ؛ آداب گرانی است. ما هم اکنون در دوره سختی به سر می‌بریم. البته این سختی فقط برای نسل فعلی نیست و من در این شرایط نگران جدی دوستان عزیزم هستم زیرا این هنرمندان پدران سازنده سینما هستند. یک نفر نیست که سوال کند این هنرمندان هزینه‌های زندگی خود را چگونه تامین می‌کنند و زمانی که به وضعیت یک هنرمندی توجه می‌شود، چنان در بوق می‌کنند که آن کمک تبدیل می‌شود به یک شعار انسانی ولی سیاه.
                             انسان یعنی کار و این کار از دست تا فکر تعریف می‌شود
در بیشتر فیلم‌های شما و به خصوص فیلم آخر اقتصاد مورد توجه بوده است اما بیشتر از اقتصاد بحث کار و بیکاری نشان داده شد. بیکاری چقدر در پایین آمدن فرهنگ تاثیر دارد؟
این مسئله در برخی از فیلم‌هایم وجود دارد به خصوص در قاتل اهلی که کاملاً پررنگ است. وقتی کار نباشد انسان وجود ندارد. انسان یعنی کار و این کار از دست تا فکر تعریف می‌شود. کار و کارگری فقط در کارخانه معنا پیدا نمی‌کند. از ۲۰ سال پیش تافلر به عنوان یک اندیشمند حتی کسانی که پشت کامپیو‌تر کار می‌کنند را کارگران جدید معرفی کرد. فقط شیوه عملشان تفاوت دارد ولی آنچه که تغییر نکرده موجودیت کار است امروز فشار بیکاری بیشتر روی کسانی است که در شهرستان‌ها و شهرهای حومه زندگی می‌کنند. وقتی کشاورزی نمی‌تواند به شغل اصلی خودش بپردازد مجبور می‌شود تمام زندگی خود را بفروشد تا پولی جمع کند و به شهر بیاید، یک دستگاه پراید بخرد و در یکی از این شرکت‌های حمل و نقل مسافر مانند اسنپ کار کند و به دنبال آن خانواده خود را نیز به شهرهای بزرگ می‌آورد و از صبح تا شب کار می‌کند تا تنها چیزی که به دست می‌آورد؛ نان باشد و هیچ ارزش اضافه‌ای پیدا نمی‌کند و حتی در تولید نیز سهمی برای او درنظر نگرفته‌اند. تمامی این افراد وقتی جمع می‌شوند تبدیل به حاشیه می‌شوند.اقتصاد صحیح این است که حاشیه‌نشینی را کم کند و تازه این حاشیه‌نشینی اول مشکلات است زیرا فرد حاشیه‌نشین ابتدا یک تکه زمین می‌خواهد تا خانه داشته باشد بعد در کنار خانه برق، تلفن، آب، اتوبوس و امکانات دیگر می‌خواهد وقتی این امکانات که اولین حقوق شهروندی است نباشد، اعتراض از همین جا شروع می‌شود و حاشیه را تبدیل به متن می‌کند و تبدیل به جبهه نارضایتی و حتی ندانستگی می‌کند. یک وابستگی اصولی بین کف پیاده‌رو، بیکاری، کارگر وجود دارد.
                                            کارسازان تبدیل به کارخوران شده‌اند
راه‌حل چیست؟ آیا باید از حضور حاشیه‌ها در متن جلوگیری کرد؟
می‌توان از نشت و نشر حاشیه به متن جلوگیری کرد اما نه به شکل پانسمان بلکه با یک درمان علمی و باید مشکل کار را حل کرد زیرا کار رگ‌های اصلی جامعه را تغذیه می‌کند و داربست هستی‌ساز جامعه است و این مسئله کاملاً روشن است. باید امروز بپرسیم که چه اشکالی به وجود می‌آید که کارسازان تبدیل به کارخوران می‌شوند. مشکلات اقتصادی کاملاً روی میل مخاطبان به فرهنگ نیز تاثیر می‌گذارد.
با این تعریف شما اگر مخاطبان به سمت فیلم‌های کمدی می‌روند درواقع آنها به دنبال فرار از مشکلات هستند؟
فیلم کمدی امروز در جامعه ما بسیار زیاد شده اما در اصل فیلم کمدی اثر ضعیفی نیست. بسیاری از آثار چاپلین باسترکیتون آثار کمدی هستند که در تاریخ سینما ماندگار هستند ولی فیلم‌های کمدی امروز ما با آن‌ها فاصله دارد. به صورت کلی تلاش برای خنداندن یک تلاش تراژیک است و اینکه جامعه ما برای خنداندن تلاش می‌کند یعنی دچار یک تراژدی است و به دنبال آن است که با هر کیفیتی مخاطب را بخنداند اما ساخت فیلم اجتماعی سخت است و حرف اجتماعی زدن نیز سخت‌تر.

                                                          عام‌سازی در فرهنگ زیاد شده است
از گذشته کتاب، فیلم و محصولات فرهنگی به عنوان آثاری که تلاش در آگاهی‌سازی و روشنگری دارند یاد می‌شد اما به نظر می‌رسد در جهان فعلی خود این محصولات تبدیل به آثاری شدند که انگار بلاحت را ترویج می‌کنند. در این میان اقتصاد هم اگر وارد حوزه فرهنگ شده فقط به دنبال آن بوده تا از اعتبار فرهنگ برای دیده شدن بیشتر خودش استفاده کند.
عام‌سازی در فرهنگ زیاد شده و این مسئله بسیار مهم است، این عام‌سازی کاملاً برنامه‌ریزی شده و هدفمند است اگر تصور کنیم که عام‌سازی مانند رودخانه‌ای است که چاله‌های خود را پیدا می‌کند اشتباه است فرار از این عام‌سازی نیاز به بررسی تئوری‌هایی دارد که در درازمدت اجرایی می‌شود.
                                             ابراهیم گلستان برای من جایگاه مهمی دارد
 نقش منتقدان و روزنامه‌نگاران در جلوگیری از عام‌سازی چیست؟
بسیار نقش مهمی دارد. امروز ما در تلویزیون مشاهده می‌کنیم یک فردی یک فیلمی را انکار می‌کند اما همزمان با حرف‌های دیگرش و گفتن عقیده‌اش تایید می‌کند. اینکه بگوییم فیلم خوبی نیست، نویسنده خوبی نیست یا کتاب خوبی نیست و کلاً انکار کردن کار راحتی است و با یک اشاره می‌توان انکار کرد. آنچه که سخت است و نیاز به اثبات دارد، دانستگی است و وقتی اثری را می‌خواهید تایید کنید باید آن را اثبات کنید و این اثبات دانستگی می‌خواهد. مثلاً منتقدی مانند پرویز دوایی با دانستگی به اثری نه می‌گفت و آن را نفی می‌کرد اما بسیاری از کسانی که امروز انکار می‌کنند می‌خواهند از این مسئله برای خود دکان درست کنند. یا آیدین آغداشلو ازجمله انسان‌های دانسته‌ای است که بسیار زیبا با دانستگی سخن می‌گوید. آیدین آغداشلو هرگز مظلوم نبوده است این افراشتگی او را کامل می‌کند. ابراهیم گلستان نیز برای من جایگاه مهمی دارد و خوشحالم که همچنان با ابراهیم گلستان، پرویز دوایی، آیدین آغداشلو زیبایی‌ها ادامه دارد.
 مردم عامی به عنوان مخاطب چقدر در این عام سازی مقصر هستند و آیا نباید خودشان نیز به دنبال مسائل جدی‌تری باشند؟
مردم هیچگاه گناهکار نیستند و لباس گناهکار به تن آن‌ها می‌کنند ولی بدنشان بدن گناهکاری نیست.

منبع: بهارنیوز

مرجان یگانه پرست- روزنامه بهار
نزدیک به دو دهه از مرگ علی حاتمی می‌گذرد اما اثرات او در سینما و تلویزیون ما همچنان باقی است. او با نوع دیالوگ‌نویسی قهار و یگانه‌اش، با وقار بی‌اندازه‌اش در هدایت بازیگران آثارش و اهمیتی که به چیدمان و فرهنگ ایرانی می‌بخشید، فرهنگ و آیین مان را در ذهن‌مان دوباره اعتبار بخشید. او هنوز در آثارش، در خاطرات همکارانش و در یادگاری‌های ارزشمندی که در تاریخ سینمای ما به یادگار گذاشته است، زنده و پویا نفس می‌کشد و سایه حضورش بر سینمای ایران پابرجاست.
***
نگاهی به زندگی
علی حاتمی در سال ۱۳۲۳ در خیابان شاهپور تهران متولد شد. مادر وی خانه‌دار بود و پدرش سمت صفحه‌آرا در یک چاپخانه را داشت و دومین فرزند ذکور خانواده بود. شوق نمایشنامه‌نویسی پای او را به تماشاخانه‌های لاله‌زار باز ‌کرد و در آن جا مسحور بازی هنرمندانه جعفر توکل ‌شد و آرزو می‌کرد روزی برسد که توکل در نمایشی به کارگردانی خود او بازی کند. از همان ایام، حاتمی تصمیم می‌گیرد روی مایه‌هایی از داستان‌های ملی و ایرانی کار کند. موقعی که در کلاس نهم تحصیل می‌کرد برای آموختن اصول اولیه نمایشنامه‌نویسی به هنرستان هنرپیشگی تهران می‌‌رفت؛ پس از آن به هنرستان آزاد هنرهای دراماتیک رفت. حاتمی نخستین نمایشنامه‌اش را با عنوان دیب (دیو) نوشت و در اردیبهشت ماه ۱۳۴۴ با حضور کودکان در تالار نمایش هنرهای دراماتیک به مدت ۳ شب اجرا کرد. در سال ۱۳۴۵ نمایشنامه مدرنی با عنوان «آدم و حوا» یا «برج زهر مار» را می‌نویسد که تحولی در کار او محسوب می‌شود و همین نمایش موجب آشنایی او با مسئولان تلویزیون می‌گردد که در آن ایام در کار جذب افراد مستعد بودند.
کارنامه پر بار
علی حاتمی در دوران کاری اش ۱۵ فیلم و سریال ساخت و هر کدام در نوع خود اثراتی جدی در این هنر از خود به جای گذاشتند.الهام از داستان‌های کهن: سال ۱۳۴۸ کیمیایی و مهرجویی و تقوایی فیلم‌های «قیصر»، «گاو» و «آرامش در حضور دیگران» را می‌سازند و حاتمی در تدارک ساختن «حسن‌کچل» است. شاید «حسن‌کچل»، اثری فرهیخته و همسان دیگر آثار سینمای موج نو ایران نباشد اما این اثر مخالف جریان فیلمفارسی‌های زمانه خود ساخته شد  و با وجود لحاظ کردن مولفه‌های جاذبه‌سازی چون استفاده از موسیقی و قصه پرکشش اما در پرداخت و اجرا حرفه‌ای و در مفهوم هم پرمعنا بود. او در همان ابتدای فعالیت با الهام از داستان‌های ایرانی کهن، داستانی باورپذیر و شنیدنی را به تصویر کشید. «حسن کچل» نخستین فیلم ریتمیک، موزیکال ایرانی و برگرفته از داستان‌های کهن ایرانی بود و با استقبال بسیار خوبی از سوی تماشاگران رو به‌رو شد.

قصه‌ای از دل فرهنگ زمانه: دومین فیلم بلند او «طوقی» بود. طوقی نوعی کبوتر است که کبوتربازها علاقه زیادی به آن دارند. حاتمی در این فیلم به یکی از ویژگی‌ها و سرگرمی‌های برخی از مردان آن زمان که گاه از یک سرگرمی فراتر رفته و به نوعی علاقه افراطی بدل می‌شد، می‌پردازد. در این فیلم نیز علاقه به یک طوقی و تلاش برای به دست‌آوردن آن، سرانجام به یک فاجعه بدل می‌شود. شاید فیلم «طوقی» به نوعی از فیلم موفق «قیصر» تاثیر گرفته باشد اما بی‌تردید قصه آن یکی از دغدغه‌های زندگی شهری آن روزها و فرهنگی بود که مردم در آن زیست می‌کردند. داستانی باورپذیر و ملموس برای تماشاگرانش و هنوز هم این فیلم گویای اتمسفر وفضای آن سال هاست. حاتمی راوی همین فرهنگ مردمی است و تا سال‌ها نگاهی به فرهنگ مردم و سنت‌ها داشت.
هماهنگی بین فرم و محتوا: در سال ۱۳۵۶ با پنج سال فاصله، حاتمی فیلم «سوته دلان» را ساخت. بسیاری از منتقدان این فیلم را مهم‌ترین و کامل‌ترین فیلم حاتمی قبل از انقلاب می‌دانند. در این فیلم هماهنگی کاملی بین فرم و محتوا وجود دارد و حاتمی ماجرای فیلم را که قصه عشق یک عقب مانده است، با زبان تصویری تازه‌ای به فیلم بدل کرده است. داستان در فضای تهران جنگ جهانی دوم (۱۳۲۰-۱۳۲۵) و بعد از آن می‌گذرد. توانایی حاتمی در بازسازی فضاهای تهران آن روزگار، بی‌بدیل است. فضای نوستالژیک و تاریخ گرایانه در آثار و روایتش همواره ثابت است.

سریالی ماندگار برای دوران ها: سال ۱۳۵۸ بود که علی حاتمی بعد از مهیا کردن شرایط لازم برای ساخت سریالی تاریخی، «هزاردستان» را ساخت. سریالی که به مانند یک فیلم سینمایی جدی، اثری ماندگار در شکل گیری تیم‌های فیلمسازی و نسل جوان، هدایت بازیگر و تولید سریال در سال‌های بعد از انقلاب داشت. کست و انتخاب بازیگران این سریال، دیالوگ نویسی، اجرای صحنه و بازی‌ها، به حدی پخته و استاندارد بودند که انسجامی بی مانند در این مجموعه فراهم کرده بود و این اثر همچنان یکی از نقاط عطف صدا وسیمای جمهوری اسلامی ایران است و هنوز قابل دیدن، قابل اشاره و قابل ارزش. سینمای مبتنی بر هویت ملی: و اما فیلم «مادر» که یادآور بازی‌های خوب، چهره تهران دهه ۳۰ و ۴۰ و زندگی سنتی ایرانی است و بیش از همه معرف سینمایی است که از علی حاتمی می‌شناسیم. همان سینمای مبتنی بر ارزش‌های ملی و فرهنگ سنتی. او این فیلم را در سال ۱۳۶۸  ساخت. «مادر» ماجرای روزهای پایانی مادری پیر است که در خانه سالمندان به سر می‌برد. او که بعد از سال‌ها تلاش و تحمل مشکلات بسیار و بزرگ کردن فرزندانش، اکنون در آستانه مرگ قرار گرفته از فرزندانش می‌خواهد که او را به خانه قدیمی‌شان ببرند. بیماری مادر و سپس مرگش بعد از کش‌و‌قوس‌هایی آنها را به یکدیگر نزدیک می‌کند. . . این فیلم هم از بازی خوب بازیگران مورد علاقه حاتمی بهره‌مند شد به ویژه اکبر عبدی در نقش پسر عقب مانده مادر بسیار خوب ظاهر شده است. و نقش مادر که توسط رقیه چهره آزاد ایفا شد، یکی از بهترین و ماندگارترین مادرانی که در سینمای ایران به تصویر کشیده شده است.

یادگارهای بازمانده از علی حاتمی
هویت ملی و فرهنگ سنتی: یکی از مهم‌ترین امتیازات سینمای حاتمی، تاکیدی و تعهدی است که در اجرا و بازسازی صحنه‌های کاملا ایرانی و برگرفته از فرهنگ ملی دارد. هر چند این فرهنگ بیشتر به فضای شهری و حتی بیشتر جنوب تهران اشاره دارد، با این حال در دکور و چیدمان، لباس و معرفی فضا، استفاده از لغات و بازی‌ها به زندگی مردم و سنت‌های ایرانی شبیه‌تر هستند. فیلم‌های او مملو از تصاویر و صحنه‌هایی نوستالژیک و خاطره انگیزند و بسان مستندنگاره‌هایی‌اند که تاریخی از یک فرهنگ و سنت را در دل خود دارند. فیلم‌های او خیلی بعد از روزگاری که به آنها می‌پردازد، ساخته شده‌اند اما نمونه‌های تمام عیاری از واقعیت و روایت روزهای رفته‌ای است که بخشی از فرهنگ و تاریخ این مملکت است. هویتی که از شعر و قصه، فضا و اتمسفر زمانه، ضرب المثل و فرهنگ عامه و امثال آن می‌آید و نشانی از گذشته ما است. به همین سبب علی حاتمی را می‌توان یکی از ایرانی‌ترین فیلمسازهایی دانست که تا به حال تاریخ سینمای ما به خود دیده است.

دیالوگ‌های سعدی گونه:  کافی است که پای سریال «هزاردستان» بنشینید یا «سوته دلان» یا «دلشدگان» یا هر یک از فیلم‌های دیگرش تا سخنان نغز و سهل و ممتنعی که از زبان کاراکتر‌ها و شخصیت فیلم هایش در می‌آید، شما را به دنیای شاعرانگی ببرد و از عمق و معنای کلماتی که انتخاب کرده است، متحیر شوید یا لذت ببرید. این زبان بیش از هر چیز، خاص سبک وسیاق هنرمندی چون علی حاتمی است، نه کس دیگر. کسی در تاریخ این سینما نبوده است که به مانند این گونه شاعرانه دیالوگ بنویسد و کاراکترهایش به فراخور زمانه‌ای که در فیلم روایت می‌شود، رفتار کنند و کلمات را اد ا کنند. اولین بار این جمشید مشایخی بود که او را سعدی سینمای ایران خواند، وصفی که گزافه نبود.

شهرک غزالی، میراثی ماندگار: در روزگاری که فضای شهری در حال تغییر و تحول بود و این وضعیت بعد از انقلاب بیش از پیش شده بود، نیاز به مرکزی کنترل شده و متمرکز برای تولید و ساخت فیلم و سریال‌ها حس می‌شد. مرکزی همچون استودیوهای ایتالیایی و هالیوودی که بتوان به راحتی کار کرد، رویای عوامل سینمایی بود که به همت علی حاتمی و پروژه بی نظیرش «هزار دستان» ممکن شد. اقدام و همت او برای احداث و ساخت شهر ک غزالی منجر به بازسازی بخشی از هویت شهری و میراث قدیمی شد، میراثی که اساس ساخت سریال‌ها و مجموعه‌های بسیاری در آینده را فراهم کرد. این شهرک، میراثی است که از علی حاتمی برای ما باز مانده است و سنگ بنای آثار چشمگیر و ارزشمندی شد.

منبع: بهارنیوز

طیب‌نیا: حتی زمانی که خواب بودم هم به اقتصاد فکر می‌کردم واژگونی کامیون حامل سنگ در تهران (+عکس) کسب رتبه اول رضایت از خدمات پس از فروش مشتریان برای نگین خودرو درخواست عربستان از عراق برای میانجیگری بین ریاض و تهران مشتریان مدیران خودرو، تیگو۷ را تست کردند پیدا شدن ۴ مفقود سیل در کلات دادگاه مدیران کانال‌های تلگرامی غیرعلنی برگزار شد داعش، مسئولیت حملۀ کربلا را پذیرفت وزیر پیشنهادی صنعت: اولویت من تامین مالی بخش تولید است/ باید برای ایجاد تقاضا برنامه‌ریزی کنیم حمایت بانک شهر از توسعه حمل و نقل ریلی در شهر قم

منبع: عصرایران

به گزارش ایرنا، هفدهمین جشن حافظ شامگاه شنبه ۲۱ مرداد در تالار وزارت کشور با حضور چهره های سرشناس سینما و تلویزیون برگزار شد.در ابتدای مراسم کلیپی تصویری از صحبت های شهید محسن حججی پخش شد که مورد تشویق حاضران در سالن وزارت کشور قرار گرفت و در ادامه پس از قرائت خیر مقدم شیلا خداداد، امید معلم با یادی از علی معلم به معرفی هیات داوران پرداخت.خسرو دهقان، آرش خیروی، جواد طوسی، امیر پوریا، مامی باغبانی، هیوا مسیح، علیرضا مجمع، محمدرضا لطفی، امیررضا نوری پرتو، کسری ولایی، امیرهوشنگ هاشمی، آذر معماریان و امید معلم داوران این دروه از جشن حافط را تشکیل دادند.پس از معرفی هیات داوران، مهران مدیری به عنوان مجری روی صحنه آمد و گفت: خیلی کار سختی است جای علی معلم اجرا کردن و این کار به من واگذار شده است. امشب، شب بسیار پر ستاره ای است بنابراین خواهش می کنم به یاد علی معلم تا آخر برنامه همه بمانند.پس از پخش کلیپی به یاد علی معلم، مدیری از حاضران خواست تا به یاد او یک دقیقه سکوت کنند.
در ادامه و با حضور آذر معماریان همسر علی معلم، تندیس ویژه علی معلم برای نخستین بار به اصغر فرهادی اهدا شد.

معماریان درباره این تندیس گفت: تندیس علی معلم امسال به یک سینماگر اهدا می شود، اما در سال های آینده ممکن است به یک ایرانی که نام ایران را در جهان پرآوازه کرده باشد، تعلق گیرد.ساره بیات به جای اصغر فرهادی که در سالن حضور نداشت، تندیس را دریافت کرد و سپس کلیپی از اصغر فرهادی پخش شد و او ضمن تقدیر از اهدا لوح ابراز امیدواری کرد که این جشن ادامه پیدا کند.در ادامه جواد طوسی برای اهدای جایزه دستاورد نوشتاری روی صحنه آمد و این جایزه را به شهرام جعفری نژاد اهدا کرد.تجلیل از محمدعلی کشاورز از سوی جمشید مشایخی از دیگر برنامه های این جشن بود که کشاورز بعد از دریافت تندیس، گفت: تئاتر مقدمه سینما است و برای اینکه سینمای قدرتمند داشته باشیم، باید تئاترمان قوی باشد.در ادامه امیر پوریا برای اهدای تندیس ویژه هیات داوران روی صحنه آمد و گفت: این جایزه بسیار مهم است، من اینجا هستم که از سوی دیگر داوران جایزه را به کسی اهدا کنیم که سال ها پیش وقتی علی معلم با او مصاحبه کرد از آثار او یاد کرد. او گفت این جایزه از سوی حمید نعمت الله و علیرضا رییسیان اهدا می شود.رییسیان با حضور روی سن گفت: تا شقایق هست زندگی باید کرد، امشب افراد زیادی هستند و یاد علی زنده است.وی افزود: همیشه ستاره ها لطافت آسمان هستند و قرار است امشب به یک ستاره جایزه بدهیم. این جایزه به محمدرضا گلزار برای ایفای نقش در عاشقانه و سلام بمبئی اهدا می شود.

گلزار با تشکر از هیات داوران گفت: جای معلم خالی است، مطمئنم که شما هم با من هم عقیده هستید که نمی شود تصور کرد او حضور ندارد، من این جایزه را بعد از ۱۷ سال به فال نیک می گیرم و از عوامل این دو پروژه و هوادارانم که حامی من بودند، تشکر می کنم.در ادامه جایزه بهترین چهره تلویزیونی به احسان علیخانی به عنوان مجری برنامه ماه عسل اهدا شد. علیخانی پس از کسب جایزه اش گفت: در بین نامزدها دو رفیق خوب به نام رامبد و عادل دارم و نفر سوم هم مهران مدیری است که گویا مهران از من دلخور است چون هرگاه از من دعوت کرد، نتوانستم به برنامه او بروم، صالح علا نیز حکم معلمی برای من دارد.وی افزود: هرکدام از ما تلقی از جسارت و شجاعت داریم، من افراد شجاع را بسیار دوست دارم، چند روزی است عکسی دست به دست می شود که معادله شجاعت را تغییر داده است، خدا باعث و بانی هر جنگی را به زمین گرم بزند، دوست دارم جایزه ام را به خانواده محسن حججی این بچه شیر ایرانی تقدیم کنم.

در ادامه نوبت به اهدای نشان عباس کیارستمی رسید که دومین سال آن است. همایون ارشادی برای اهدای این نشان روی سن آمد و گفت: از خانواده علی معلم که کاری کردند تا این جشن ادامه پیدا کند، تشکر می کنم، مطمئنم حضور معنوی علی معلم و عباس کیارستمی سال ها ادامه خواهد داشت.این جایزه به رضا درمیشیان تعلق گرفت. درمیشیان پس از کسب جایزه اش گفت: من نبود کیارستمی و معلم را باور ندارم و می دانم حتما آنها در اینجا حضور دارند.در ادامه لوریس چکناواریان روی سن آمد تا برنده جایزه بهترین ترانه را اعلام کند. تندیس حافظ بهترین ترانه تیتراژ به سالار عقیلی برای قطعه خون غزل در سریال معمای شاه اهدا شد.
عقیلی پس ار دریافت تندیس، گفت: خوشحالم با وجود مشکلاتی که سال گذشته بود این جشن برگزار شد، بها دادن به هنر این مرز و بوم از وظایف همه ما و دولت است. او همچنین با یادی از زنده یاد افشین یداللهی قطعه ای را زنده اجرا کرد.
اسامی کامل برگزیدگان به شرح زیر است:

*بهترین های تلویزیونی

**بهترین چهره تلویزیونی هفدهمین جشن حافظ
احسان علیخانی (ماه عسل)
مهران مدیری (دورهمی)
**بهترین مجموعه تلویزیونی هفدهمین جشن حافظ
لیسانسه‌ها (به تهیه‌کنند‌گی رضا جودی) برگزیده
**بهترین کارگردانی مجموعه تلویزیونی هفدهمین جشن حافظ
منوچهر هادی (عاشقانه)
**بهترین فیلمنامه مجموعه تلویزیونی هفدهمین جشن حافظ
سروش صحت و ایمان صفایی (لیسانسه‌ها)
**بهترین بازیگر مرد درام تلویزیونی هفدهمین جشن حافظ
هومن سیدی (عاشقانه)
**بهترین بازیگر مرد کمدی تلویزیونی هفدهمین جشن حافظ
هوتن شکیبا (لیسانسه‌ها)
**بهترین بازیگر زن درام تلویزیونی هفدهمین جشن حافظ
ساره بیات (عاشقانه)
**بهترین بازیگر زن کمدی تلویزیونی هفدهمین جشن حافظ
سیما تیرانداز (پادری)

**بهترین های سینمایی
**بهترین فیلم مستند هفدهمین جشن حافظ
دیپلماسی شکست‌ناپذیر آقای نادری (بهتاش صناعی‌ها و مریم مقدم)
**بهترین دستاورد هنری هفدهمین جشن حافظ
عبدالله اسکندری (طراحی چهره‌پردازی سه‌بعدی لانتوری)
**بهترین فیلمبرداری هفدهمین جشن حافظ
هومن بهمنش (اژدها وارد می‌شود)
**بهترین تدوین هفدهمین جشن حافظ
سجاد پهلوان‌زاده (ماجرای نیمروز)
**بهترین موسیقی متن هفدهمین جشن حافظ
کیهان کلهر (لانتوری)
**بهترین فیلمنامه هفدهمین جشن حافظ (دو جایزه)
نرگس آبیار (نفس)
رضا عطاران (دراکولا)
**بهترین بازیگران مرد هفدهمین جشن حافظ (سه جایزه)
شهاب حسینی (فروشنده)
جواد عزتی (ماجرای نیمروز)
نوید محمدزاده (لانتوری)
**بهترین بازیگران زن هفدهمین جشن حافظ (دو جایزه)
الناز شاکردوست (مبارک)
فاطمه معتمدآریا (آباجان)
**بهترین کارگردان هفدهمین جشن حافظ
محمدحسین مهدویان (ماجرای نیمروز)
**بهترین فیلم هفدهمین جشن حافظ
فروشنده (به تهیه کنندگی الکساندر ماله گی و اصغر فرهادی)
**بهترین های بخش ترانه تیتراژ هفدهمین جشن حافظ
سالار عقیلی (سریال معمای شاه/ قطعه «خون غزل»)
به گزارش ایرنا، در این مراسم هنرمندانی چون کیهان کلهر، محمدرضا گلزار، هومن سیدی، میلاد کی مرام، جمشید مشایخی، سعید راد، مهران غفوریان، رضا داوودنژاد، سیروس الوند، داریوش ارجمند، ایرج راد، بیوک میرزایی، مجید قناد، احسان علیخانی، مجید مظفری، منوچهر هادی، عبدالله اسکندری، یکتا ناصر، رضا عطاران، فاطمه معتمدآریا، لوریس چکناواریان، پوران درخشنده، آناهیتا همتی، مجید توکلی، محمد کارت، بهرنگ علوی، مسعود فروتن، قربان محمدپور، نادر فلاح، شیرین بینا، الهام پاوه نژاد، مهناز افشار، امین حیایی، علیرضا قربانی حضور داشتند.

منبع: بهارنیوز

به گزارش ایسنا، به نقل از ددلاین، دو کمپانی فیلمسازی پارامونت و یونیورسال رقابت شدیدی برای در اختیار گرفتن حق ساخت فیلم «لئوناردو داوینچی» بر اساس رمان نوشته «والتر ایساکسون» دارند که قرار است «لئوناردو دی‌کاپریو» بازی در نقش اصلی آن را بر عهده بگیرد.
 




«والتر ایساکسون» پیش از این نگارش رمان «استیو جابز» را بر عهده داشت که فیلمی به اقتباس از آن به کارگردانی «دنی بویل» و با بازی «مایکل فاسبندر» در نقش مالک فقید کمپانی اپل ساخته شد. دبیر سابق مجله تایم نگارش رمان‌های پرفروشی چون «بنجامین فرانکلین» و «آلبرت اینشتین» را نیز در کارنامه دارد.«ایساکسون» با استفاده از یادداشت‌های «داوینچی» رمان خود را نوشته و در آن تلاش کرد در قالب یک داستان روایتی هنر، علم، کنجکاوی سیری‌ناپذیر و خلاقیت این هنرمند برجسته ایتالیایی را با هم مرتبط کند.

کمپانی «آپیان وی» که متعلق به پارامونت است نیز به عنوان تهیه‌کننده در پروژه اقتباس از این رمان حاضر است.«دی کاپریو»در  سال ۲۰۱۶  برای بازی در فیلم «بازگشته» به کارگردانی «الخاندرو گونزالز ایناریتو» پس از چهار بار نامزد شدن توانست برای اولین بار اسکار بازیگری بگیرد.وی پیش از این برای بازی در فیلم‌های «گرگ وال استریت» (۲۰۱۳)، «الماس خونین» (۲۰۰۶)، «هوانورد» (۲۰۰۴) و «آنچه گیلبرت گریپ را آزار می‌دهد» (۱۹۹۳) تا آستانه کسب اسکار بازیگری پیش رفته بود.

منبع: بهارنیوز

مرجان یگانه پرست
روزنامه بهار
نمایشگاهی پر از رنگ‌های لطیف، طرح‌هایی از جنس دنیای کودکان و چیدمانی از لباس‌هایی غیرمتعارف و آسیب‌دیده از جنگ اما با چیدمان لطیف زنانه، محتوای نمایشگاه نقاشی «وقتی سپیده زد» بود. نمایشگاهی در رثای آرامش از دست رفته زندگی، کودکان بی‌رویا و زنان و مردانی که دردمند از جنگ و ستیز هستند. نرگس موسوی، خالق این تصاویر و نقاشی‌ها در پس زمینه کارهایش به جنگ و دردی که جامعه آدم‌ها را تحت تاثیر قرار داده است می‌پردازد. نگاه او تلفیقی است از خشونت‌های جنگی در مقابل صلح و لطافتی که آرزوی آن را دارد. او همان طور که در استیتمنت نمایشگاه آورده است، تلاش کرده است تا یاس ناشی از دیدن بی‌رحمی اسلحه و موشک را با تصاویری شاعرانه و صلح آمیز تعدیل کند. لطافتی که با اردوگاه‌های کار اجباری، با مادران فرزند از دست داده، با مخروبه‌های جنگی، استخوان‌های شکسته و دفرمه شده و ماسک‌های حفاظت از کارهای شیمیایی در تضاد هستند. به طور آشکار در سیاهی زمینه این جهان خشونت طلب، روشنایی رنگ‌های صلح آمیز، درخشندگی بیشتری دارند. این هنرمند، در نمایشگاهش که نامش هم پر از امید است، «وقتی سپیده زد»،  امید سپیده زدن روزی بدون خشونت و جنگ را دارد. امیدی که علی‌رغم قتل‌عام‌ها، آتش‌باران‌ها و صدای کر‌کننده شلیک‌ها و انفجارهای قریب‌الوقوع هسته‌ای، این جهان را قابل زیستن می‌کند. . .
***
 آثار شما ضد جنگ هستند و در محتوای آنها می‌توان نشانه‌های ویرانگری جنگ و ناامنی را دید اما نکته جالب آثار شما این است که نگاه تان زنانه، لطیف و با طیفی از رنگ‌ها است.
می خواستم مجموعه‌ای خلق کنم که آنتی جنگ و ضد ستیز باشد. در حقیقت هدفم این بود که با تصاویری که می‌سازم هم خشونت جنگ را نشان دهم و هم پیروزی لطافت و شاعرانگی را منتقل کنم.

 سبک کار شما خیلی شبیه تصویرسازی کتاب کودک و به نرمی دنیای کودکان است. چقدر تلاش داشتید که این سبک در کارتان لحاظ شود؟
سعی نکردم که این نوع نگاه در کارم باشد. واقعیتش این است که من در این رشته تحصیل کردم و از آنجا که کارشناسی ارشد من در زمینه تصویرگری بوده است، در نتیجه ناخودآگاه نگاه و سبک کارم به این سمت و سو رفته است. شاید این نوع نگاه و سبک، شاخصه کارم شده است، نمی‌دانم خوب است یا نه ولی این سبک در کارم است.

 یک ویژگی دیگر آثار شما این است که در پس زمینه کارتان بحرانی خفته است. در ابتدا آثارتان خیلی ظاهر لطیف و انسانی دارند که در تضاد با پس زمینه‌شان هستند. در پس زمینه کارتان بحران و جنگی در جریان است که باید به آن دقت کرد تا آن را دریافت. این تضاد گویای چیست؟
تلاش من این بوده است که پس زمینه اثر خشن و راوی دردهای جامعه جنگ زده باشد. البته بخشی از تصاویری که انتخاب کرده بودم، سانسور کردم چون احساس کردم که خشونت آنها بالاست و تلخی زیادی را منتقل می‌کنند. به‌خصوص عکس‌هایی که از جنگ ایران و عراق باز مانده بود، نتوانستم کار کنم و آنها را کنار گذاشتم. واقعیتش کار روی آنها برایم سخت و دردناک بود. پس زمینه‌ها را با الهام از جنگ‌های مختلف کار کردم. آنها هم تصویرگری هستند اما با کامپیوتر آنها را کار کردم تا کمی خشن و خشک به نظر برسند و در عوض نقاشی‌هایی که روی آنها کار می‌شود، لطیف و پر از رنگ باشد.

 یکسری کانسپت‌هایی در این نمایشگاه کار کرده‌اید که حاوی پیام‌هایی هستند. درباره آنها هم توضیح می‌دهید؟
مایل بودم در کنار مجموعه نقاشی‌ها، سه تا لباس هم طراحی کنم که ادامه رویکرد همان نقاشی‌ها و تعریف همین مجموعه باشد. اولی لباس عروسی است که انگار عروس آسیب خورده از جنگ است و قسمتی از لباس کنده شده و در حقیقت ستون فقرات آن عروس مانده است. یک بال سیاه هم در شانه لباس تعبیه کردم که برای من مفهوم مرگ را دربرداشت ولی ممکن است هر مخاطب و بیننده‌ای برداشت دیگری داشته باشد. لباس دیگری هم طراحی کرده‌ام که ساختارشکنی در آن دیده می‌شود، یک آستین آن خیلی بلند و یکی‌اندازه عادی است اما روی آن تصاویری از انفجار بمب هسته‌ای و جنگ دیده می‌شود.البته تلاشم این بوده که تصاویری که روی لباس می‌آید، شاعرانه و لطیف باشد اما محتوای جنگ را منتقل کند. لباس دیگری هم هست که شاید زنی است که از آن لباس کوچ کرده و رفته است و تعدادی پرنده در قفس تن آن زن به مانند خاطرات او در آنجا جا مانده است، ضمن اینکه یک پوتین سربازی که به نوعی اشاره به کشته شده در جنگ است، هم در کنار لباس دیده می‌شود. مفهومی که این لباس دارد، تلخ است اما سعی من این بوده است که با تور و پرنده، این خشونت و تلخی را تلطیف کنم.

 در خانواده شما هنر و نقاشی ریشه دارد و این موضوع احتمالا در شکل‌گیری نوع نگاه شما بی‌تاثیر نبوده‌ است. به نظرتان چطور می‌توان از هنر برای نمایش آسیب‌های جنگ بهره گرفت؟
نمی‌دانم واقعا توانسته‌ام از هنر برای نمایش آسیب‌ها و ویرانی‌های جنگ کمک بگیرم یا نه؟ ولی تلاش خودم را کرده‌ام. درباره ریشه هنر در خانواده‌ام هم باید بگویم که فضای خانواده ما همیشه هنری بود و اولین استادم مادرم بود. خیلی بچه بودم که مادرم یکسری نقاشی کلاسیک به من نشان داد و از من خواست یکی از آنها را انتخاب کنم. بعد تکنیک کار آنها را به من آموخت و هر چه آموخته‌ام را میراثی از هنر و استادی مادرم می‌دانم. مادر من یک معلم هنرزاده شده و همچنان هم از بیانات و توصیه‌های هنری‌اش استفاده می‌کنیم. پدرم هم همیشه مشوق من بود و نقاشی‌های من را می‌خرید و امیدوارم می‌کرد. والدینم درباره سبک‌های هنری با ما صحبت می‌کردند و در آن فضا رشد کردیم. قالب فضای خانه ما همیشه هنری بوده است.

 واکنش‌های مردمی و استقبال از نمایشگاه را چطور دیدید؟ آیا واکنش‌ها آن طور که انتظار داشتید، بود؟
واکنش‌ها خیلی بیشتر از انتظار من بود و فوق‌العاده محبت‌آمیز بود. واقعا از همه عزیزانی که لطف کردند و به نمایشگاه آمدند و به آثارم توجه نشان دادند، ممنونم.

منبع: بهارنیوز

دیدنی های امروز نمایش ارزانترین خودروی اتوماتیک کشور در نمایشگاه خودروی مشهد (+عکس) توان ارتش کره شمالی چقدر است؟ افزایش مفقودی‌های سیل کشور به ۶ نفر/ امدادرسانی در خراسان رضوی و گلستان ادامه دارد موتور سواری فرهاد آئیش و مائده طهماسبی! (فیلم) حضور فرمانده کل سپاه در منزل پدری شهید حججی (عکس) با رستوران روباتیک تهران آشنا شوید (فیلم) خصوصیات روانشناسی رنگ چشم‌های مختلف! «خندوانه» باز هم کیهان را عصبانی کرد جزئیات چگونگی وقوع حادثه نشت گاز کلر در دزفول

منبع: عصرایران

این فیلم شهریور ماه در گروه هنر و تجربه روى پرده می رود.

 


 


 
فاطمه معتمدآریا، حمید فرخ‌نژاد، طناز طباطبایی، مژگان بیات، مائده طهماسبی، شبنم قلی خانی، فرهاد آئیش، مصطفی زمانی، فرخ نعمتی، بابک حبیبی فر، و… بازیگران اصلی این فیلم سینمایی هستند.«پریناز» با فیلمنامه ای از بابک کایدان داستان زندگی دختر بچه ای را روایت می کند که خانواده خود را از دست داده و قرار است از سوی خانواده مادرش نگهداری شود، اما در خانواده جدید ماجراهایی برای وی رخ می دهد که… .دیگر عوامل اصلی «پریناز» عبارتند از: تدوین: مصطفی خرقه پوش، طراح چهره پردازی: عبدا… اسکندری، طراح صحنه و لباس: رضا حاج درویش، آهنگساز: محمدرضا درویشی، صدابردار و صداگذار: اسحاق خانزادی، مجری طرح و مدیر تولید: محمد نشاط، دستیار اول کارگردان و برنامه ریز: کامبیز دارابی، عکاس: جواد جلالی.

منبع: بهارنیوز