بایگانی دسته ی : حوادث

محکوم به قصاص که ١٢ سال پیش در یک درگیری، میانجی را به قتل رسانده بود؛ موفق شد نظر اولیای‌ دم را برای گذشت جلب کند و دیه بپردازد.
 

 

به گزارش شرق، سال ٨۴ بود که به مأموران پلیس خبر دادند بین چند جوان درگیری اتفاق افتاده و یکی از آنها به قتل رسیده ‌است. به محض اینکه مأموران به محل رسیدند، تحقیقات دراین‌باره آغاز شد و آنها عباس، نوجوان ١٧ساله را به‌عنوان متهم اصلی پرونده شناسایی کردند؛ اما عباس اتهام قتل را رد کرد.

او گفت: پس از شرکت در درگیری، مجروح شدم و از هوش رفتم. پس از به‌هوش‌آمدن به بیمارستان رفتم و در مدت درگیری نیز چاقویی در دست نداشتم و نمی‌دانم چه کسی مرتکب این قتل شده ‌است.
 
او گفت: من مقتول را نمی‌شناختم و با او خصومتی هم نداشتم. می‌خواستم به این درگیری پایان دهم که این اتفاق افتاد.  در ادامه تحقیقات، مأموران از خانه عباس بازرسی کردند و آلت قتل که چاقویی دسته‌زرد بود، در خانه متهم کشف شد.

عباس که چاره‌ای جز اعتراف نداشت، گفت: کارد کشف‌شده کاردی است که من با آن مقتول را زدم و تمام جراحاتی که روی بدن من وجود دارد، آثار خودزنی است و کسی من را مجروح نکرده و دروغ گفتم که محسن من را زده است.
 
عباس که در زمان محاکمه حدود ١٨ سال داشت، در جلسه دادگاه قتل را انکار کرد و از نحوه و دلیل قتل اظهار بی‌اطلاعی کرد و گفت: اصلا دلیلی برای درگیری با مقتول یا اختلافی با او نداشتم؛ بنابراین با او درگیر نشده‌ام. درگیری من با علی بود؛ اما شاید حواسم نبوده و ضربه‌ای به مقتول زده و او را کشته باشم.  
 
متهم در جلسه دادگاه که در ٢٣ مهر سال ٨۶ برگزار شد، انجام قتل عمد را انکار کرد و گفت ممکن است مرتکب قتل غیرعمد شده باشم؛ چون من با علی درگیر بودم و مقتول را من نزدم.

عباس در تشریح اتفاقاتی که در روز درگیری افتاده بود، گفت: علی به من سیلی زد و من را داخل جوی آب انداخت و به برادرش تلفن زد تا به آنجا بیاید. وقتی برادرش آمد، من یک چاقوی قصابی دسته‌زرد را در جیب شلوارم گذاشته بودم و یک چوب هم دستم گرفته بودم.

علی به من حمله کرد؛ اما مردم میانجی شدند و یکی از آنها چوب را از دستم گرفت. من می‌خواستم با همان چاقوی دسته‌زرد ضربه‌ای به شانه راست علی بزنم که متأسفانه محمد آمد وسط درگیری و دست من را گرفت و چاقو به سینه‌اش اصابت کرد.
 
بعد از آن، از علی به‌عنوان گواه و مطلع تحقیق شد. علی اظهارات عباس را بی‌اساس دانست و گفت: او اصلا نمی‌خواست با من درگیر شود و از دور آمد و گفت می‌خواهد محمد را بزند. ٢٠٠ نفر آنجا بودند و درگیری ما با عباس نیم‌ساعت قبل از درگیری منجر به قتل بود و بعد از آن بود که او به خانه رفت و چاقو آورد و محمد را زد. من دست چپ عباس را گرفتم و محمد یک متر آن‌طرف‌تر بود و دیدم که عباس به او چاقو زد.
 
شاهدان دیگری نیز با رد ادعای عباس، اظهارات مشابهی را مطرح کردند و در نهایت دادگاه با توجه به گواهی شاهدان متعدد، بزه ارتکابی را محرز دانسته و حکم قصاص نفس صادر کرد.

بر اساس حکم ‌صادره، مادر مقتول مکلف شد با توجه به وجود فرزند صغیر مقتول، سهم دیه نوه‌اش را که هنوز به سن قانونی نرسیده ‌بود به صندوق دادگستری واریز و سپس حکم را اجرا کند. عباس به این رأی اعتراض کرد و خواستار بررسی مجدد آن شد.
 
به‌این‌ترتیب پرونده به شعبه ٣٧ دیوان عالی کشور ارجاع داده شد. رأی صادره تأیید و پرونده برای انجام مراحل قانونی به شعبه اجرای احکام دادسرا ارسال شد. 

با گذشت ١٢ سال از حادثه، خانواده اولیای دم در نهایت با توجه به محتویات پرونده و شرایط سنی محکوم و اینکه او با مقتول کدورت و مشکلی نداشته، از قصاص صرف‌نظر و تقاضای دیه را مطرح کردند که پس از رایزنی‌ها و تلاش‌های مستمر مددکار زندان و قاضی اجرای احکام، مبلغ درخواست‌شده از سوی اولیای ‌دم ٢٧٠ میلیون تومان اعلام شد.
 
درحال‌حاضر عباس و خانواده‌اش موفق شده‌اند بخشی از این مبلغ را با فروش دارایی‌هایشان تأمین کنند؛ اما برای تأمین مابقی آن، نیاز به کمک خیران دارند. خیرانی که قصد کمک به این متهم را دارند، مبالغ خود را به شماره کارت ۶٠٣٧٩٩٧٢٧٢٨٨٠٨٧۴ نزد بانک ملی ایران به نام رضاعلی شعبانی‌سرناوه، واریز کنند.

دختر دانش‌آموز که به اصرار خانواده، در ۱۷ سالگی و از پشت نیمکت کلاس پای
سفره عقد نشانده شده و تن به ازدواج با پسرعمویش داده بود با گذشت پنج سال
از عقد زودهنگام، روی نیمکت راهرو دادگاه خانواده نشست تا از زندانی که
شوهرش برای او ساخته بود نجات پیدا کند. 

 

به گزارش ایران، دختر دانش‌آموز که به اصرار خانواده، در ۱۷ سالگی و از پشت نیمکت کلاس پای سفره عقد نشانده شده و تن به ازدواج با پسرعمویش داده بود با گذشت پنج سال از عقد زودهنگام، روی نیمکت راهرو دادگاه خانواده نشست تا از زندانی که شوهرش برای او ساخته بود نجات پیدا کند.

زن جوان که در راهرو مجتمع قضایی ونک در انتظار ورود به دادگاه خانواده نشسته بود، چهره‌ای شبیه یکی از ستاره‌های سرشناس سینمای ایران داشت. به خاطر همین شباهت بعضی از مراجعان زیر چشمی او را برانداز می‌کردند.

اما «فرشته» بدون توجه به نگاه‌های دیگران، غرق در خاطرات سال‌های تلخ‌اش بود و ماجرای زندگی‌اش همچون فیلم سینمایی در پرده‌های مختلف از خاطرش می‌گذشت.

نخستین پرده از زندگی تلخ فرشته در ۱۴ سالگی‌اش کلید خورد. در آن روزها هنوز از عروسک‌هایش دل نکنده بود که پسر عمویش «داوود» با او گرم گرفت و ذهنش را پر کرد.

دخترک، دانش‌آموز مقطع راهنمایی بود و درک چندانی از عشق، علاقه و ازدواج نداشت.به همین خاطر داوود را به چشم عضوی از خانواده و فامیل می‌دید که در نبود برادر جای خالی‌اش را برایش پر می‌کرد.

داوود خانواده‌اش را درسمنان ترک کرده و برای تحصیل در رشته مورد علاقه دانشگاهی‌اش به تهران آمده بود و با مادربزرگش زندگی می‌کرد. دیدارهای دخترعمو و پسرعمو معمولاً در میهمانی‌ها، تماشای مسابقه فوتبال و زمان امتحانات اتفاق می‌افتاد.

اما کم کم دیدارهایشان به کافی شاپ و سینما و مراکز خرید کشید. در آن ۴ سال داوود که در تهران احساس تنهایی می‌کرد در هر فرصتی با دخترعمویش قرار می‌گذاشت و در این ملاقات‌ها از آرزوهای بزرگش برای او می‌گفت.

در مقابل فرشته می‌گفت مصمم است در رشته مجسمه‌سازی ادامه تحصیل دهد تا یک روز در جهان هنرمند مشهوری شود.

در همان روزها بود که داوود برای فرشته یک قفس و قناری خرید و قول داد بزودی قناری را از تنهایی درآورد.

وقتی رابطه آنها به مکالمه‌های طولانی تلفنی رسید خانواده فرشته با خانواده داوود تماس گرفتند که نگران ضعف تحصیلی دخترشان هستند و ترجیح می‌دهند این رابطه قطع شود، چرا که ماجرای طلاق دخترخاله و پسرخاله فرشته از هم تجربه تلخی برای فامیل به جا گذاشته بود و آنها نمی‌خواستند این تجربه در فامیل پدری هم اتفاق بیفتد. بنابراین همان‌طور هم شد و داوود با توصیه پدرش به خانه عمویش پا نگذاشت.

 اما داوود در پرده دوم داستان فرشته را به قرارهای بیرون از خانه دعوت کرد و دخترجوان هم که به پسرعمویش وابسته شده بود دلش نمی‌خواست او را برنجاند، تا اینکه خانواده‌ها از موضوع با خبر شدند و پدر فرشته دعوای سختی به راه انداخت.

اما داوود دست بردار نبود و مادربزرگ را واسطه کرد تا به خواستگاری برود. در حالی که هیچ‌کدام از خانواده‌های دو طرف راضی به ازدواج آنها نبودند، خانواده داوود به مشکلات ژنتیکی دخترعمو و پسرعمو برای بچه دارشدن اشاره می‌کردند و خانواده فرشته هم ازدواج دخترشان را در مقطع دیپلم به صلاح نمی‌دانستند.

اما اصرار داوود برای ازدواج و قبول کردن هر مهریه پیشنهادی، باعث شد خانواده‌ها تسلیم شوند و به شرط ادامه تحصیل فرشته دختر عمو و پسرعموی جوان با هم عقد کنند. آن روز فرشته فقط ۱۷ سال داشت و داوود ۲۲ ساله بود.

اما پرده جدید زندگی زوج جوان در آغاززندگی مشترک‌شان شکل گرفت. داوود که وارد ترم دوم دانشگاه شده بود، از حمایت خانواده‌اش محروم ماند و ناچار شد ضمن تحصیل کار کند.

او مشکلات مالی را بهانه کرد و اجازه نداد فرشته در کنکور سراسری شرکت کند، فرشته هم تصمیم گرفت به کاری مشغول شود و در عین حال کمک حال همسرش باشد، اما داوود اجازه کار کردن به همسرش نداد و حتی فرشته را از معاشرت با دوستانش منع کرد و اصرار داشت که نباید بدون اجازه شوهر پایش را از خانه بیرون بگذارد.

به ناچار فرشته روزهای تنهایی‌اش را با قناری یادگار دوران مجردی‌اش می‌گذراند. پرنده‌ای که جفتی نداشت و به تنهایی آواز سر می‌داد.

در پرده بعدی از زندگی مشترک زوج جوان، فرشته تصمیم گرفت پنهان از شوهرش در کلاس‌های آرایشگری شرکت کند و به خاطر استعدادش موفق شد شش ماه بعد در آرایشگاهی معروف یک صندلی اجاره کند.

اما به سر سال نرسیده شغل مخفی فرشته لو رفت و داوود در محل کار همسرش جنجال بزرگی راه انداخت. فرشته هم با ناامیدی به خانواده‌اش پناه برد، اما آنها او را به صبوری دعوت کردند و دخترشان را به خانه اجاره ای‌اش برگرداندند.

در سال سوم فرشته توانست با پس‌انداز و فروش طلاهایش یک خودرو شخصی بخرد، اما داوود اجازه رانندگی به او نداد و ماشین آنها ماه‌ها در پارکینگ خاک خورد. آنها گاهی برای هفته‌ها با هم قهر بودند و کاری به هم نداشتند.

اما این وضع برای فرشته قابل قبول نبود و او را از آرزوهایش برای آینده دور می‌کرد بنابراین با هر دو خانواده صحبت کرد تا با هزینه خودش همسرش را نزد مشاور خانواده ببرد.

در پرده بعدی زن و شوهر جوان چند جلسه با مشاور خانواده و چند جلسه با روانشناس گفت‌و‌گو کردند و مشکلاتشان را در میان گذاشتند. همه مشاورها معتقد بودند که آنها در سن مناسبی ازدواج نکرده‌اند و خصوصاً داوود به قدر کافی اعتماد به نفس ندارد و برای از دست دادن همسرش نگران است.

با این حال مرد جوان فقط دو هفته خودش را کنترل کرد و بعد از آن دعوا و اختلافاتشان ادامه یافت. در این مدت فرشته افسرده شده بود و با خانواده‌اش هم رابطه خود را قطع کرده بود.

همه دلخوشی او همان قناری در قفس بود تا اینکه تصمیم گرفت برای کنکور سال آینده آماده شود و همین موضوع رابطه‌اش را برای همیشه با شوهرش قطع کرد و پـرده آخر فرا رسید.

فرشته قبول کرده بود که چاره‌ای جز طلاق ندارد و داوود هم به این نتیجه رسیده بود که با بخشیدن مهریه و نفقه و اجرت‌المثل همسرش دردسری برایش پیش نمی‌آید. روزهای قبل از عید بود که فرشته قناری‌اش را آزاد کرد و به خانه پدرش بازگشت.

 و حالا در یک روز بهاری زن و شوهر جوان با وکلایشان به شعبه ۲۶۱ دادگاه خانواده آمده بودند تا پنهان از دو خانواده دادخواست طلاق توافقی‌شان را امضا کنند.

با اینکه همه مراحل رسیدگی انجام شده بود. قاضی«محمود سعادت» به زن و شوهر جوان توصیه کرد نسبت به هم گذشت داشته باشند و طلاق نگیرند.

اما طرفین پرونده روی جدایی اصرار داشتند. چند دقیقه بعد برگه‌ها را امضا کردند و از دادگاه خارج شدند. در آن لحظات فرشته امیدوار بود بتواند همه چیز را از نو آغاز کند.

مرد جوان که با اغفال منشی مطب یک پزشک، او را با وعده ازدواج به خلوتگاه شیطانی‌اش کشانده و مورد تعرض قرار داده بود، صبح دیروز از زندان به شعبه پنجم دادگاه کیفری منتقل و محاکمه شد.

 

به گزارش ایران، پنجم شهریور پارسال زن ۲۷ ساله‌ای به‌نام «رویا» به اداره آگاهی تهران رفت و از مردی به‌نام «حمید» – ۳۲ ساله – شکایت کرد.

او گفت: «مرد جوان من را به خلوتگاهش در شمال تهران کشانده و بعد هم نقشه شوم‌اش را اجرا کرد.»

پس از این شکایت، حمید با ردیابی‌های پلیسی در خانه‌اش دستگیر شد و با صدور قرار از طرف بازپرس به زندان افتاد تا اینکه دیروز در شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی «بابایی» و با حضور «قاضی تولیت» – مستشار دادگاه – محاکمه شد.

در ابتدای جلسه دادگاه زن جوان در جایگاه ایستاد و در شرح واقعه گفت: «تقریباً سه ماه قبل از این ماجرای تلخ، حمید به عنوان بیمار به مطبی که منشی‌اش بودم مراجعه کرد و پس از چند جلسه دیدار به من اظهار علاقه کرد و خواستار ازدواج با من شد تا اینکه یک روز از من خواست برای آشنایی با خانواده‌اش به دیدن آنها بروم.

اما او به این بهانه مرا به آپارتمانش کشاند و ضمن آزار و اذیت، به من تعرض کرد.»

سپس «حمید» در دفاع از خود گفت: «قبول دارم که در این مدت با رویا دوست بودم و حتی با او رابطه داشتم اما این رابطه به خواسته خودش بوده و ادعای تعرض به او را قبول ندارم.من فریبش نداده‌ام بلکه او با پای خودش به آپارتمانم آمده بود.»

قضات پس از شنیدن اظهارات متهم با توجه به اسناد پزشکی قانونی او را به خاطر رابطه نامشروع به ۹۹ ضربه شلاق و یک سال تبعید به یکی از شهرهای دورافتاده محکوم کردند.