بایگانی دسته ی : حوادث

دختر ایرانی که هنگام خرید دربازارهای پرزرق وبرق شهر استانبول با یک جوان خوش‌پوش و قدبلند ترکیه‌ای آشنا شده وبه او دل بسته بود، نمی‌دانست پس ازازدواج با این مرد شیاد و سفر به سوئد، چه سرنوشت شومی درانتظارش است. دختر نگونبخت مدتی پس ازسفربه اروپا، پی برد همسرش ازتبهکاران حرفه‌ای است. اما به محض اطلاع ازاین راز، توسط شوهرش درخانه‌ای روستایی زندانی شد.

به گزارش ایران، «ارغوان» که مدت یک ماه دراسارتگاه زیرزمینی محبوس بود، سرانجام به فکر فرار افتاد و طی چنــــــــد شبانه روز موفق به کندن یک تونل زیرزمینی شد و پس از نجات از راه این تونل باریک به کمک روستاییان خود را به سفارت جمهوری اسلامی ایران در سوئد رساند و تقاضای کمک کرد. زن ۲۴ ساله که پس ازشرح ماجرای زندگی هولناکش باکمک مسئولان سفارت راهی ایران شده بود به محض ورود راهی دادگاه خانواده شد تا با پاک کردن شناسنامه‌اش از نام مردی که همه رؤیاها و آرزوهایش را به تاراج برده بود، به کابوس دو سال زندگی پر از شکنجه‌اش پایان دهد.

ارغوان با چهره‌ای پژمرده، چشم‌هایی کم فروغ و گودافتاده روی نیمکت راهروی دادگاه نشسته و بی‌آن‌که حواسش باشد، به گوشه‌ای زُل زده بود. انگار نمی‌دانست برای دادخواست «طلاق غیابی» به آنجا آمده است. درست چهار سال پیش بود که با «سینان» جوان اهل ترکیه آشنا شد. جوانی به گفته او قد بلند و خوش تیپ که در بازار معروف «اوت لیت» استانبول پرسه می‌زد. ارغوان و مادرش برای خرید پوشاک به آن بازار رفته بودند و بهانه آشنایی ارغوان با پسر ترک تبارپیداکردن یک مغازه پوشاک برای خرید مناسب بود تا لباس‌ها را برای فروش به تهران ببرند.

در آن چند روز «سینان» با چرب زبانی به مادر و دختر کمک کرد تا اجناس مناسبی پیدا کنند و به همین دلیل ارتباط آنها در سفرهای بعدی هم ادامه پیدا کرد تا آنکه بعد از دو سال ارغوان احساس کرد دلباخته سینان شده است. از نگاه ارغوان او پسری مؤدب و تحصیلکرده بود که می‌توانست خوشبختش کند. همزمان سینان هم به ارغوان علاقه‌مند شده بود و در یکی از سفرها مادر و دختر را به خانه‌اش دعوت کرد و همانجا بود که حرف خواستگاری پیش کشیده شد. با این حال مادر ارغوان با این ازدواج مخالفت کرد و گفت که ترجیح می‌دهد دخترش با یک پسر ایرانی ازدواج کند. اما ارغوان به مادرش اعلام کرد که با سینان قرار گذاشته‌اند بزودی اقامت سوئد بگیرند و در آنجا به زندگی مشترکشان ادامه دهند. نداشتن پدر هم به ارغوان این امکان را می‌داد که خودش تصمیم‌گیری کند و سرانجام درپاسخ به خواستگاری پسر ترکیه‌ای، به او «بله» گفت.

مراسم ازدواج آنها با حضور چند نفر از افراد فامیل ارغوان و جمع کوچکی از بستگان سینان در یک تالار در شهر استانبول برگزار شد. اما از همان روزها اشک ارغوان جاری شد چرا که رسوم و آداب جشن عروسی در ترکیه با فرهنگ ایرانی ارغوان و خانواده‌اش هماهنگی نداشت و همین تفاوت‌های فرهنگی مثل پوشیدن اجباری لباس صورتی به جای لباس سفید عروسی، عوض کردن نام خانوادگی زن به نام خانوادگی شوهر بعد از ازدواج و مسائل دیگر اختلاف‌های زیادی میان عروس و داماد پیش آورد.اما با تمام این شرایط، عروس ایرانی سعی کرد تحمل کند تا پایش به سوئد برسد.سرانجام چندی بعد کارهای سفرغیرقانونی انجام شد و زن و شوهر به سوئد رسیدند. اما همراه شدن مادر سینان مشکل بزرگی برای ارغوان بود که نمی‌توانست با آن کنار بیاید. چرا که مادرشوهرش انتظارات زیادی از او داشت و به اختلاف میان ارغوان و شوهرش دامن می‌زد. چند هفته بعد از زندگی دراردوگاه، دولت سوئد آنها را به روستای دور افتاده‌ای در شمال کشور فرستاد و از همان جا مشکلات ارغوان آغاز شد. آن روزها بود که ارغوان خبردارشد شوهرش نه تنها تحصیلکرده نیست، بلکه دوره تحصیلات ابتدایی را هم به پایان نرسانده است.

از طرف دیگر مبلغ پرداختی ماهیانه دولت سوئد کفاف هزینه‌هایشان را نمی‌داد و همین موضوع سینان را عصبی و پرخاشگر کرده بود. مدتی بعد سینان به فروش مواد مخدر رو آورد وبه همین خاطرازترس دستگیری چند ماه یکبار به خانه می‌آمد. هر بار هم که به خانه می‌رسید با شنیدن اعتراض ارغوان او را زیر مشت و لگد می‌گرفت. در نبود سینان هم مادرشوهرش او را تحت فشار قرار می‌داد که در خانه‌های مردم کار کند. ارغوان هم ناچار بود تحمل کند تا با گذشت زمان بتواند مجوز اقامت سوئد  را بگیرد. در سال دوم زندگی ارغوان در آن روستای دورافتاده شمال سوئد، ارغوان به بیماری تب مالت دچار شد و نتوانست در خانه‌های مردم کار کند. همین موضوع باعث شد تا مادرشوهرش تمام اندوخته و طلاهای او را بدزدد و خرج کند. در یکی از روزهای سرد زمستان بود که درد دندان ارغوان را رنج می‌داد اما نه سینان کنارش بود که کمکش کند و نه مادرشوهرش به او اعتنا می‌کرد برای همین ناچار شد خودش با انبردست دندانش را بکشد. اما این همه ماجرا نبود، بلکه او در سال دوم نه تنها پولی در بساط نداشت بلکه حقوق ناچیزماهیانه دولت سوئد را هم شوهر و مادرشوهرش می‌گرفتند و با او مثل یک کلفت برخورد می‌کردند. سوء تغذیه و بیماری باعث شده بود موهای ارغوان بریزد و روز به روز لاغرتر شود.

برای همین تصمیم گرفت به پلیس نامه‌ای بنویسد تا از شوهر و مادرشوهرش شکایت کند. اما نامه‌اش به دست مادرشوهرافتاد و سینان که حالا خلافکار مشهوری در منطقه شده بود او را در انباری خانه حبس کرد. یک ماه بعد ارغوان از همه توان باقی مانده‌اش استفاده کرد و با حفر زمین، از کلبه روستایی فرار کرد و با کمک همسایگان خود را به پلیس رساند. پلیس هم ضمن تحقیق درباره پرونده، او را به سفارت ایران معرفی کرد و سرانجام به کمک مسئولان سفارت جمهوری اسلامی ایران موفق شد به تهران بازگردد و بعد از دو سال زندگی دراسارت، مادرش را در آغوش بکشد.حالا مدتی از بازگشت ارغوان به ایران گذشته و او بعد ازشروع درمان افسردگی ناشی از زندگی در شرایط سخت درتلاش برای دریافت حکم طلاق است. وقتی ارغوان وارد شعبه ۲۷۳ دادگاه خانواده شد، قاضی «محمدرضا نیک صفت» از او خواست بنشیند.

سپس پرونده دادخواست طلاق او را ورق زد و گفت:«با توجه به مجهول المکان بودن همسرتان، روال قانونی طی شده و شما هم که با نشر آگهی در روزنامه موضوع دادخواست را به شوهرتان یا افراد ذینفع اطلاع داده‌اید…» ارغوان حرف قاضی را قطع کرد و گفت: «بله هیچ اثری از شوهرم در دست نیست. حتی پلیس سوئد هم نتوانسته او را دستگیر کند. فقط مادرش را به ترکیه برگردانده‌اند.» قاضی دوباره گفت: «به هر حال طبق روال قانونی باید کارها پیش برود. حالا فقط باید با معرفی داور نظر او را هم به پرونده اضافه کنید تا در آینده نزدیک رأی طلاق شما صادر شود.»ارغوان توضیحاتی به قاضی داد و پس از ثبت اظهاراتش زیر برگه‌ها را امضا کرد. قبل از اینکه زن جوان اتاق دادگاه را ترک کند، قاضی پرسید: «ناراحت نباشید. ان‌شاءالله همه چیز درست می‌شود. خوشحالم که از چند ماه پیش حالتان خیلی بهتر شده است.»ارغوان هم گفت: «کاش چهار سال پیش به حرف مادرم گوش کرده بودم… به خودم قول داده‌ام از این به بعد من مراقب مادرم باشم، امیدوارم بتوانم اشتباهاتم را جبران کنم و…»

کودک ۳ ساله پس از حمله شدید گرگ به کما رفت و اکنون چند روزی است که در کما با مرگ دست و پنجه نرم می‌کند.

به گزارش میزان، کودکی ۳ ساله در روستای بشیرآباد از توابع شهرستان سنقر کرمانشاه طعمه گرگ می‌شود.
 
ماجرا از آنجا آغاز می‌شود که متین یک پسر بچه روستایی کمی آن طرف‌تر از مکانی که پدر و مادرش در حال برداشت محصول از زمین کشاورزشان بودند، مشغول به بازی با خواهر بزرگترش می‌شود.
 
ناگهان گرگی که پلاک ویژه نیز بر گردن داشته و به گفته اهالی روستا چندی پیش از سوی محیط زیست استان کرمانشاه در حوالی روستا ر‌ها شده است به کودکان حمله ور می‌شود.
 
خواهر بزرگ‌تر متین پا به فرار می‌گذارد و گرگ کودک ۳ ساله را با دندان به مکانی دور می‌برد.
 
زمانی که پدر و مادر کودک با فریاد‌های دخترشان متوجه موضوع می‌شوند جست و جو‌ها را آغاز می‌کنند. اهالی روستا نیز به کمک آن‌ها می‌آیند و چند ساعت بعد، پیکر کودک ۳ ساله را آغشته در خون پیدا می‌کنند.
 
زمان یافتن پیکر پسر بچه، کودک هنوز علائم حیاتی داشته و به سرعت به بیمارستانی در کرمانشاه منتقل می‌شود.

در حال حاضر یک هفته از این حادثه می‌گذرد و متین، پسر بچه ۳ ساله روستایی همچنان در کما است. او از ناحیه شکم، ریه و دهان دچار آسیب شده و اکنون در بخش CCU یکی از بیمارستان‌های کرمانشاه بستری است.
 
مراد، پدر این این کودک ۳ ساله با اشاره به جزئیات این حادثه می‌گوید: در روز حادثه من به همراه همسرم در حال برداشت محصول از زمین کشاورزی بودیم و طبق عادت همیشگی ما، فرزندانم کمی آن طرف‌تر به بازی مشغول بودند.
 
وی می‌افزاید: در حال کار بودیم که با صدای فریاد‌های دخترم متوجه شدیم که برای متین اتفاقی افتاده است. بلافاصله در نقطه‌ای که گرگ به متین حمله کرده بود حاضر شدیم، اما خبری از وی نبود. پس از حدود ۲ ساعت از تجسس در سطح منطقه، پیکر متین را پیدا کردیم که غرق در خون بود.

 

این کشاورز روستایی با اشاره به رهاسازی تعدادی گرگ در محدوده روستای بشیرآباد می‌گوید: یک هفته قبل از حادثه، محیط زیست کرمانشاه اقدام به ر‌ها سازی تعدادی گرگ با پلاک‌های ویژه در سطح منطقه کرد.
 
وی می‌افزاید: با توجه به پیگیری‌هایی که داشتیم متوجه شدیم که در راستای حفظ نسل یک گونه گرگ، چند قلاده از آن را در اطراف روستای ما ر‌ها کرده اند. این گرگ‌ها پلاک‌های ویژه‌ای داشته و گوشواره‌های خاصی داشتند.
 
پدر این کودک ۳ ساله در رابطه با اقدامات صورت گرفته بعد از این حادثه می‌گوید: شکایتی از محیط زیست کرمانشاه داشتیم که متن آن در اختیار سازمان محیط زیست قرار گرفته است. باید به ما توضیح داده شود که چرا محیط زیست استان گرگ‌ها را در اطراف روستا ر‌ها کرده است.
 
وی در خصوص وضعیت حال حاضر فرزند خود می‌گوید: پسر من از ناحیه شکم، ریه و دهان دچار آسیب دیدگی شدید شده و از روز سه شنبه ۲۷ تیرماه تاکنون در بیمارستان بستری است. وضعیت او کاملا وخیم است و هنوز از کما خارج نشده است.

مرد قاتل پس از ٣‌سال زندگی مخفیانه، خودش را تسلیم کرد. او در آخرین روزهای‌ سال ٩٣ یکی از دوستانش را در سنندج به ضرب گلوله به قتل رساند. این مرد پس از این حادثه از محل زندگی‌اش متواری شد. او چند ماهی را در قم سپری کرد و سپس برای زندگی جدید به تهران آمد.

این مرد در همه این سال‌ها با هویتی جعلی و مخفیانه در تهران زندگی می‌کرد، اما عذاب وجدان عاقبت او را تسلیم قانون کرد.

به گزارش شهروند، شنبه بعدازظهر مردی ۴٠ساله با مراجعه به کلانتری ١۶٩ مشیریه پرده از یک جنایت قدیمی برداشت. او در اظهاراتش به ماموران گفت که اسفندماه ‌سال  ٩٣ در یکی از روستاهای اطراف سنندج مرتکب جنایت شده و یکی از دوستانش را به ضرب گلوله به قتل رسانده است. به دنبال اظهارات عجیب  این مرد، پرونده مقدماتی با موضوع قتل تشکیل شد و به دستور بازپرس شعبه دوم دادسرای جنایی تهران، در اختیار اداره دهم ویژه قتل پلیس آگاهی تهران بزرگ قرار گرفت.

متهم در بازجویی‌های کارآگاهان اداره آگاهی مجددا همان اظهارات قبلی‌اش را تکرار کرد. او به ماموران آگاهی گفت: «من چند وقتی بود که با دوستم اختلاف داشتم. تا این‌که روز حادثه دوباره با هم حرفمان شد. من یک لحظه عصبانی شدم و با اسلحه به او شلیک کردم. از آن زمان تاکنون متواری هستم و به‌طور مخفیانه زندگی می‌کنم، اما شرایط روحی و زندگی‌ام هر روز سخت‌تر شد. دیگر تحمل این شرایط برایم غیرممکن شده بود تا این که تصمیم گرفتم خودم را تسلیم کنم.»

ماموران به دنبال بررسی اظهارات متهم، از اداره آگاهی سنندج استعلام گرفتند. نتیجه بررسی‌های صورت‌گرفته و اعلام نظر پلیس سنندج، همه اظهارات این مرد را تأیید کرد تا او صبح دیروز برای صدور قرار قانونی به دادسرای ناحیه ٢٧ تهران منتقل شود.

قاتل ۴٠ساله حوالی ظهر یکشنبه به شعبه دوم دادسرای جنایی تهران منتقل شد. او در برابر بازپرس مرادی همان اظهارات قبلی‌اش را تکرار و به قتل دوستش با اسلحه کلاشینکف اقرار کرد. این جلسه بازجویی خیلی زود به پایان رسید و بازپرس مرادی پس از پایان اظهارات متهم با توجه به محل وقوع جرم، پرونده را به دادسرای سنندج ارسال کرد تا قاتل ۴٠ساله در زادگاهش محاکمه شود. با وجود این، او قبل از انتقال به اداره آگاهی برای دقایقی پاسخگوی سوالات «شهروند» بود که در ادامه می‌خوانید:   
 

چرا خودت را معرفی کردی؟
دیگر خسته شده بودم. ٣‌سال زندگی مخفیانه غیرقابل تحمل است. اصلا ساده نیست. در همه این مدت از همه‌چیز و همه‌کس واهمه داشتم. حتی از سایه خودم هم می‌ترسیدم. جرأت نداشتم برای چند دقیقه با خیال راحت در خیابان قدم بزنم. زندگی در غربت آن هم با عذاب وجدان کار ساده‌ای نیست. هر شب و هر روز صحنه‌های روز حادثه مثل فیلم از جلوی چشمانم رد می‌شود. با این شرایط هیچ چاره‌ای نداشتم به جز این‌که خودم را تسلیم کنم.

 یعنی از ترس دستگیر شدن، خودت را تسلیم کردی؟
نه، فقط ترس دستگیری نبود. البته فکر می‌کنم اگر هم خودم را معرفی نمی‌کردم، بالاخره یک روزی کارم به این‌جا می‌کشید، اما بیشتر از ترس دستگیری، عذاب وجدان داشتم. قتل جرم خیلی سنگینی است. در همه این مدت هر شب خواب‌های آشفته می‌دیدم. هرچند از ادریس خیلی ناراحت بودم و حتی الان هم دلم با او صاف نشده اما به هرحال من جان یک نفر را گرفتم.

با ادریس دوست بودی؟
آشنایی من و ادریس به سال‌ها قبل بازمی‌گردد. یک روز اتفاقی با هم آشنا شدیم. بعد از مدتی رابطه ما بیشتر شد. کار به‌جایی رسید که من و ادریس دوست صمیمی هم بودیم. با هم خیلی رفیق شدیم. بیشتر وقتمان را با هم بودیم.

پس چرا او را کشتی؟
من یک باغ پدری اطراف سنندج دارم. در این باغ خانه‌ای ساخته بودیم برای تفریح و استراحت. ادریس هم این موضوع را می‌دانست. ادریس کس‌وکاری نداشت و بی‌خانمان بود، به همین دلیل من او را به آن خانه‌باغ فرستادم. چند سالی او در آن‌جا زندگی می‌کرد. از همان موقع با هم اختلاف پیدا کردیم. او در آن خانه‌باغ کارهای ناپسندی انجام می‌داد. من هم مخالف بودم. از طرفی ادریس دوستم بود و دلم برایش می‌سوخت. اختلاف ما هر روز بیشتر می‌شد. هر وقت هم که می‌خواستم با او صحبت کنم، کارمان به دعوا می‌کشید. آن روز هم دوباره بحث‌مان شد. من خیلی عصبی شدم. او به من خیلی ناسزا گفت و فحاشی کرد. دیگر نتوانستم خودم را کنترل کنم.  از کوره در رفتم و با کلاش او را زدم.

 پدرم یک کلاش در آن باغ داشت و من هم با همان اسلحه ادریس را به رگبار بستم. درست یادم نیست اما فکر می‌کنم ۶ یا ٧ گلوله به او خورد.

در این مدت کجا مخفی شدی؟
همان روز از سنندج خارج شدم. چند وقتی در قم بودم، اما نتوانستم کاری پیدا کنم. تصمیم گرفتم به تهران بیایم. کارم جمع‌آوری ضایعات بود. از صبح تا شب کار می‌کردم. شب‌ها هم به گرمخانه‌های شهرداری می‌رفتم. کارگر روزمزد بودم. پول بخور و نمیری درمی‌آوردم، اما نتوانستم یک شب راحت بخوابم. فکر قتل ادریس راحتم نمی‌گذاشت. چندبار تصمیم گرفتم خودکشی کنم، اما جرأت این کار را هم نداشتم تا این‌که درنهایت شنبه تصمیم گرفتم خودم را معرفی کنم.

در این مدت خانواده‌ات از حالت باخبر بودند؟
من زن‌ و بچه‌ای ندارم. مجرد هستم. کسی هم سراغی از من نگرفت، اما دیگر تحمل کارگری در شهر غریب را نداشتم. شغل اصلی من نجاری است. در سنندج در یک مغازه نجاری کار می‌کردم. هرچند شرایط آن‌جا هم سخت بود، اما هرچه بود، در شهر خودم زندگی می‌کردم؛ بدون هیچ نگرانی. اما زندگی در تهران من را پیر کرد. از نظر روحی خیلی اذیت شدم. الان می‌فهمم که بهتر بود همان روز اول به جای فرار و خانه به دوش شدن، خودم را به پلیس سنندج معرفی می‌کردم.