بایگانی دسته ی : علمی

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، با توجه به اطلاعاتی که از اسپیکر هوشمند جدید “اپل” با عنوان “هوم پاد” به دست آمده، دوربین‌های آیفون ۸ با کیفیت ۴K و با سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه فیلمبرداری می‌کند.برخی توسعه دهندگان چندین سر نخ از آیفون ۸ را در کدهای اصلی “هوم پاد” مشاهده کرده‌اند. آنها در روزهای اخیر چندین مورد از ویژگی‌های آیفون ۸ را فاش کرده‌اند. ابتدا وجود یک دوربین مادون قرمز و صفحه نمایش بدون لبه را تایید کردند، سپس خبر از به کارگیری فناوری تشخیص چهره و حذف دکمه “هوم” و وجود یک دوربین هوشمند دادند.



اکنون نیز یک وبسایت برزیلی به نام “iHelp BR” ادعا کرده که با توجه به کدهای “هوم پاد”، دوربین‌های آیفون ۸ با بالاترین کیفیت ممکن فیلمبرداری خواهند کرد.شایان ذکر است که افزایش سرعت فیلمبرداری بر حسب فریم بر ثانیه می‌تواند به برنامه‌های واقعیت افزوده در “ios 11” کمک کند.در حال حاضر دوربین‌های پشت آیفون ۷ و ۷ پلاس می‌توانند با سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه فیلمبرداری کنند و دوربین‌های جلوی آنها به فیلمبرداری با کیفیت ۱۰۸۰p محدود شده‌اند.

به دلیل این که “هوم پاد” باید با گوشی جدید “اپل” سازگاری کامل داشته باشد، در کدهای نوشته شده برای این اسپیکر هوشمند برخی ارجاعات موجب افشای ویژگی‌های آیفون ۸ شده است. این ویژگی‌ها شامل حذف دکمه “هوم”، ویژگی “تلنگر برای روشن شدن”، فناوری تشخیص چهره، صفحه نمایش بدون لبه، دوربین مادون قرمز و هوشمند و فیلمبرداری با کیفیت ۴K و سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه است.همچنین دست به دست شدن برخی شایعات در هفته اخیر موجب شده تا به وقوع پیوستن‌شان بعید به نظر نرسد. شایعاتی نظیر دوربین سه بعدی با دو لنز، قابلیت‌های واقعیت افزوده، صفحه نمایش منحنی و ۵ و ۵٫۸ اینچی، جایگزینی صفحه آلومینیومی پشت گوشی با دو قاب شیشه‌ای و یک قاب فلزی تقویتی در وسط آنها و قیمت‌های ۹۹۹ دلاری برای نسخه ۱۲۸ گیگابایتی و ۱۰۹۹ دلاری برای نسخه ۲۵۶ گیگابایتی.در مورد رنگبندی آیفون ۸ هم گمانه‌زنی‌هایی صورت گرفته که حکایت از عرضه این گوشی با ۶ رنگ مشتق از قرمز، طلایی و خاکستری دارد.

منبع: بهارنیوز

به گزارش ایسنا، آموزش عالی یکی از ارکان مهم و به عبارتی تکیه گاه دولت ها برای تحقق توسعه پایدار به شمار می رود و در دنیای امروز پیشرفت و توسعه کشورها در همه جوانب ( اقتصادی، اجتماعی،‌فرهنگی،‌سیاسی و صنعتی) بر مبنای علم و دانش استوار است. کشوری در عرصه‌های جهانی و بین المللی می تواند حرفی برای گفتن داشته باشد و جایگاهی برای خود کسب کند که در برنامه‌ریزی‌های هدفمند و کلان اهمیت ویژه ای به آموزش عالی خود بدهد و این حوزه را در اولویت سیاستگذاری ها قرار دهد چرا که امروزه سلاح قدرت، عزت و احترام با علم و دانش بدست می آید و تاکنون کشوری در جهان دیده نشده است که بدون توسعه همه جانبه علمی به توسعه اقتصادی و صنعتی دست یابد.

بنابراین لازم است آموزش عالی به عنوان مسأله‌ای حیاتی، نیروی محرکه پیشرفت، رفاه و استقلال واقعی جامعه در اولویت دولت آینده قرار گیرد، البته این حوزه همواره در دولت های مختلف مورد توجه مسئولان قرار گرفته است و هر کدام از این آنها بسته به سیاست های مشخص نگاه ویژه ای به این عرصه داشته اند و برنامه هایی نیز دنبال نمودند و نتیجه آن موجب شد کشورمان بر اساس مستندات علمی منتشر شده در سکوی اول منطقه و ۱۶ جهان قرار بگیرد و در تولید علم نیز با ۲۵ کشور مطرح دنیا رقابت کند. همچنین در حوزه کمی پذیرش دانشجو نیز در برخی مقاطع بیش از ۱۰۰ برابر رشد داشته باشد، بطوریکه در سال ۵۷ در مقطع کارشناسی ارشد ۶ هزار دانشجو تحصیل می‌کردند که این رقم امروزه به بیش از ۷۰۰ هزار نفر رسیده یعنی به رشد بیش از ۱۲۲ دست یافته است. همچنین در دوره دکترا نیز تعداد دانشجویان نسبت به سال ۵۷ ، ۹۱ برابر افزایش داشته است.
سیاست زدگی آفت آموزش عالی
در کنار این پیشرفت‌های علمی اما در مقاطعی وزارت علوم به جای اینکه صرفا متولی رشد و توسعه علمی و آموزشی و حافظ نشاط دانشجویی کشور باشد، از حاشیه های سیاسی دور نمانده و تقریبا در هیچ دوره‌ای نگاه سیاسی و به نوعی سیاست زدگی از این وزارت خانه دور نشد و این وزارتخانه در مقاطعی درگیر کشمکش‌های مسئولان رده های مختلف بود.آخرین نمونه آن عدم رای اعتماد مجلس به چندین تن از وزرای علوم پیشنهادی دولت یازدهم بود و این امر باعث شد بزرگترین متولی آموزش کشور تا مدت ها بلاتکلیف بوده و با سرپرستی‌های شش ماهه اداره شود.مواردی از این دست باعث فرصت سوزی برای آموزش عالی شده و در مقاطعی بالندگی و رشد دانشگاه‌ها را عملا با رکود مواجه می کرد.
طولانی‌ترین و کوتاه‌ترین دوره وزرای آموزش عالی
لذا یکی از انتظارات جامعه دانشگاهی از دولت دوازدهم این است که وزیر آینده بدون توجه به خط و مشی‌های سیاسی و سیاست بازی تفکر مدیریت علمی را در آموزش عالی بکار بگیرد و در عین حال نشاط سیاسی در دانشگاهها را حفظ کند. تا با ایجاد ثبات در این عرصه، مدیران آینده بتوانند برنامه‌های خود را در راستای اسناد بالادستی و همسو با خط مشی و اهداف از پیش تعیین شده اجرا و به سرانجام برسانند. البته این امر زمانی محقق خواهد شد که سکاندار وزارت علوم خود از ثبات کامل مدیریتی برخوردار باشد، امری که متاسفانه از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی کمتر مورد توجه دولت‌ها قرار گرفته است و از بین ۱۵ وزیری که در راس وزارت علوم قرار گرفتند بیش از ۷ وزیر یکسال و حتی کمتر از یکسال در پست خود ماندند. بطوریکه دکتر ” مصطفی معین” با سابقه ۶ سال سابقه وزارت و دکتر “جعفرمیلی منفرد” با کمتر ازیک ماه سرپرستی وزارت علوم به ترتیب طولانی و کوتاه ترین دوره مدیریت را در وزارت علوم تجربه کرده اند.

انتظارات دانشگاهیان از وزیر آینده
کارشناسان و دانشگاهیان انتظار دارند سکان دار آینده وزارت علوم فردی باشد که بدور از نگرش‌ها و گرایش‌های سیاسی خاص بطور مستقل جز اعتلای آموزش عالی و توسعه علمی کشور دغدغه دیگری نداشته باشد و بتواند برنامه‌های فعلی و موثر این وزارتخانه از قبیل “مأموریت‌گرا کردن دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی”،‌ “توسعه کیفی و ارتقای جایگاه دانشگاه‌ها”، “حمایت از توسعه تعاملات بین‌المللی در حوزه پژوهش و فناوری”، “مهارت افزایی”، “ارتقای فضای نشاط اجتماعی و سیاسی در دانشگاه‌ها”، “بازنگری اساسی رشته های آموزش عالی”، “حرکت به سمت دانشگاه‌ها نسل سوم “و غیره را دنبال کند و اینگونه نباشد که مدیران طبق روال مرسوم و بر اساس سلیقه برنامه های کارآمد و در حال اجرا را بایگانی و سیاست های جدید را که نتیجه ای جز اتلاف هزینه(مالی و زمانی) و در نتیجه عقب افتادگی علمی نخواهد داشت اجرایی کنند.
لزوم افزایش استقلال دانشگاه‌ها در دولت آینده
در حوزه استقلال دانشگاه‌ها نیز از وزیر دولت دوازدهم انتظار می‌رود به مدیریت باثبات و پایدار دانشگاه‌ها پایبند باشند چرا که دانشگاه‌ها محیطی علمی هستند و نباید با سیاست دست و پنجه نرم کنند و با تغییر یک وزیر ساختار آنها نیز متحول شود. در این راستا دکتر مجتبی شریعتی نیاسر معاون آموزشی وزارت علوم در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، در این خصوص اظهار کرد: طرح آمایش آموزش عالی مهمترین اقدامی است که باید در دولت دوازدهم به‌طورجدی پیاده‌سازی شود که به همین دلیل یکی از طرح‌های اقتصاد مقاومتی که موردتوجه مقام معظم رهبری نیز قرار دارد، با عنوان راهکارهای پیاده‌سازی طرح آمایش آموزش عالی ارائه شده است. همچنین وزارت علوم در دولت جدید باید تلاش کند تا سهم خود را در نظارت افزایش دهد و دخالت در اجرا را کاهش دهد.
وی در ادامه با بیان اینکه کیفی‌سازی آموزش عالی جزو سیاست‌های وزارت علوم است که باید به آن توجه شود، افزود: ماموریت‌گرایی به صورت جدی در وزارت علوم دنبال می‌شود و از دانشگاه‌هایی که به صورت ماموریتی فعالیت می‌کنند، حتما حمایت خواهیم کرد، زیرا ما معتقدیم که دانشگاه‌ها باید در مسیر خود قرار گیرند.معاون آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با تاکید بر کنترل رشد نسبی کمی در وزارت علوم، گفت: تنفیذ اختیار به دانشگاه و تمرکززدایی از سیاست‌های جدی است که در وزارت علوم دنبال می‌شود و ما امیدواریم دانشگاه‌ها بتوانند مقتدرانه برنامه‌های خود را به صورت مستقیم پیگیری کنند و در تصمیم‌سازی‌ها نقش ایفا کنند و این برنامه در دولت آینده نیز تقویت شود.
 توجه جدی به کیفی‌سازی آموزش عالی
در همین راستا دکتر علی خاکی صدیق رییس دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی و وزیر احتمالی دولت دوزادهم در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: آموزش عالی کشور طی چهار سال اخیر دستاوردهای بسیار بزرگی داشته که آمار و ارقام مستند این دستاوردها در اختیار همه دانشگاهیان و جامعه قرار دارد. در واقع در این مدت هدف اصلی آموزش عالی و وزارت علوم کیفی‌سازی برنامه‌ها، مراکز و سیاست‌گذاری‌ها در این حوزه بود و خوشبختانه قدم‌های بسیار مثبتی در این زمینه برداشته شد.
وی در ادامه تصریح کرد: در طول فعالیت دولت تدبیر و امید در جهت کیفی‌سازی آموزش عالی به جز در رشته‌های بین‌رشته‌ای و موارد خاص هیچ توسعه کمی در دانشگاه‌ها و موسسات عالی یا ایجاد رشته‌های جدید اتفاق نیفتاده و سیاست‌های وزارت علوم در این زمینه کاملا انقباضی بوده است به‌طوری که تلاش زیادی صورت گرفته دانشگاه‌ها در عرصه‌های بین‌المللی حضور فعال‌تر داشته باشند همچنان که این اتفاق در بین دانشگاه‌های تراز اول کشور افتاده است.
رییس دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی خاطر نشان کرد: براساس سیاست‌های درستی که وزارت علوم طی چهار سال اخیر در عرصه آموزش عالی به کار گرفت، تعداد قراردادهای بین‌المللی دانشگاه‌ها به‌طور چشم‌گیری افزایش پیدا کرد و همین‌طور این مراکز توانستند در عرصه‌های خاصی که تاکنون فعال نبودند نیز قدم‌های مثبت و بزرگی بردارند.دکتر خاکی صدیق با تاکید بر این‌که همچنان آموزش عالی و کیفیت آرمانی فاصله دارد، اظهار کرد: متاسفانه آموزش عالی در دولت گذشته بدون توجه به کیفیت و کار کارشناسی شده به طور چشم‌گیری توسعه کمی پیدا کرد. با وجود تلاش‌هایی که طی چهار سال اخیر در راستای کیفی‌سازی این مراکز صورت گرفت اما هنوز آموزش عالی ما با کیفیت آرمانی فاصله دارد و لازم است دولت آینده همین روند دولت کنونی را در این زمینه ادامه دهد.
تمرکز بر روی فضای باز سیاسی در دانشگاه‌ها
همچنین دکتر محمدرضا پورمحمدی رییس دانشگاه تبریز در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص مطالبات جامعه دانشگاهی از دولت دوازدهم اظهار کرد: دولت دوازدهم باید به مراکز علمی و دانشگاهی توجه جدی داشته باشد.این توجه صرفا مادی نیست و در همه این گفتمان‌ها نگاه علمی و توجه به مراکز علمی باید در اولویت باشد و تبدیل به گفتمان غالب شود و هیچ فعالیتی بدون توجه به علم انجام نشود.وی درا دامه افزود:  فقط توجه به مراکز علمی برای اداره علمی کشور کافی نیست و دانشگاهیان باید در تصمیم‌سازی‌های حساس نقش بیشتری ایفا کنند.دکتر پور محمدی اظهار کرد: لازمه پیشرفت‌های علمی، آزادی آکادمیک است  و نیاز به یک نوع فضای باز سیاسی فرهنگی اجتماعی دارد تا در قالب بحث، گفت‌وگو و تضارب آراء و فارغ از مسائل امنیتی بلوغ اجتماعی توسعه پیدا کند.
 اهمیت دادن به نقش آفرینی موثر دانشگاه‌ها در رفع چالش‌های کشور
دکتر محمود نیلی احمدآبادی رییس دانشگاه تهران نیز در گفت‌وگو با ایسنا با تاکید بر اینکه توانمندی‌ها و پتانسیل‌های لازم در دانشگاه‌های کشور برای ارائه راهکار رفع چالش‌های جامعه وجود دارد، گفت: آمار بالای دانشجویان در دوره‌های کارشناسی ارشد و دکتری بخصوص در  دوره دکتری فرصت بسیار خوبی برای استفاده از توانمندی‌های علمی  این دانشجویان در رفع چالش‌های کشور است چراکه هر تحقیق و پایان نامه‌ای که آنها انجام می‌دهند، در صورت کاربردی شدن می‌تواند در حل مشکلات کارساز باشد.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: از دولت آینده می‌خواهیم هر تصمیم اقتصادی یا برنامه توسعه‌ای در کشور که برای رفع چالش‌های جامعه به کار می‌گیرند به‌گونه‌ای به توانمندی دانشگاه‌ها متکی باشند و همینطور مسائل کشور را با توانمندی‌های مراکز علمی به صورت پیوسته ببینند تا با کنار هم قرار دادن آن چالش ها در کوتاه‌ترین زمان و به کیفی‌ترین شکل مسائل را رفع کنند.
 اولویت‌ دادن دولت آینده به پژوهش
همچنین دکتر محمود فتوحی رییس دانشگاه شریف در گفت و گو با ایسنا بر لزوم اهمیت دولت آینده به  موضوع علم و دانش تاکید کرد و افزود: بطور حتم علم در جاهایی رشد می کند که اهمیت به دانشگاه ها و مراکز علمی وجود داشته باشد.اگر چه دولت یازدهم با وجود تمامی مشکلات اعم از اقتصادی و غیره تلاش کرد تا این امر محقق شود اما جامعه دانشگاهیان انتظار دارند تا به نقش علم و فناوری در چهار سال آینده بیشتر پرداخته شود.
وی در ادامه تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران از نظر بعد انسانی دارای ذخایر بسیار غنی است و زیربنای لازم برای سطح آموزش عالی در کشور هم در سطح بسیار بالایی است اما آنچه که نیاز مبرم به آن داریم؛ اهمیت بخشی به امر پژوهش است.دکتر فتوحی خاطرنشان کرد: دولت دوازدهم باید همت بیشتری برای اهمیت دادن به نقش پژوهش و علم و فناوری در کشور داشته باشد و در همین راستا باید بودجه های دانشگاهی علی الخصوص در بخش پژوهش افزایش یابد.
رفت و آمدهای علمی دولت آینده گسترش یابد
همچنین دکتر محمد حسین امید رئیس دانشگاه علمی کاربردی در گفت و گو با ایسنا، بر لزوم گسترش رفت و آمدهای علمی دانشگاه‌ها با جهان در دولت آینده تاکید کرد و افزود: اگر چه امروز برخی شرایط نظیر  برجام موجب شد موفقیت هایی در عرصه تبادلات بین المللی دانشگاه ها حاصل شود اما انتظار داریم دولت آینده نیز به مراودات علمی با جهان توجه ویژه‌ای داشته باشد.وی در ادامه تصریح کرد: بزرگترین مشکل جامعه ما در حوزه علم این است که هنوز برنامه‌های سوم، چهارم و پنجم توسعه در خصوص افزایش سهم تحقیقات از GDP (تولید ناخالص ملی) افزایش نیافته است. انتظار این است که دولت آینده توجه ویژه‌ای در این زمینه داشته باشد چراکه براساس این برنامه‌ها باید حدود دو درصد از سهم تولید ناخالص ملی به پژوهش اختصاص یابد.
دکتر امید خاطر نشان کرد: به دلیل اینکه در برنامه چهارم سهم سه درصدی پژوهش از تولید ناخالص ملی اختصاص پیدا نکرد میزان آن در برنامه پنجم به دو درصد رسید اما متاسفانه این میزان نیز محقق نشد امیدواریم در برنامه‌ریزی بودجه سال ۹۷ پژوهش سهم قابل توجهی از تولید ناخالص ملی داشته باشد.
دولت دوازدهم به رشته‌های مهارتی توجه کند
دکتر ناصر شمس رییس دانشگاه فنی و حرفه ای در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: توجه به دانشگاه فنی و حرفه و قراردادن این دانشگاه در اولویت سیاست‌ها و برنامه‌ریزی‌های مسئولان مهم‌ترین انتظار ما از دولت آینده است چرا که در حال حاضر دانشگاه فنی‌وحرفه‌ای نیازمند کمک و مساعدت بیشتر دولت است و اگر این کمک‌ها صورت بگیرد قول می‌دهیم در اجرای برنامه‌ها با آنها همراه شویم و کمک بزرگی به دولت در زمینه‌های مختلف به ویژه اقتصادی داشته باشیم.وی درادامه تصریح کرد: خوشبختانه بودجه دانشگاه فنی‌وحرفه‌ای در سال‌های اخیر افزایش بیشتر از صددرصد رشد داشته است اما با توجه وضعیت، سابقه و پتانسیل‌های دانشگاه، انتظار داریم مساعدت دولت بیشتر از گذشته باشد و من مطمئن هستم اگر مساعدت دولت افزایش یابد دانشگاه فنی و حرفه‌ای تا پایان برنامه ششم توسعه به خودکفایی خواهد رسید.
دکتر شمس همچنین تاکید کرد: علاوه بر حمایت‌های مالی از دانشگاه فنی و حرفه‌ای، انتظار ما این است که صنایع، بخش‌های خصوصی و بدنه دولت نیز در بخش‌های مختلف ارتباط‌ نزدیکی با دانشگاه داشته باشند و در شهرهای مختلف نیز استاندارها از مراکز و واحدهای فنی‌وحرفه‌ای حمایت‌های لازم را داشته باشند و ما نیز در بخش‌های مختلف به آنها کمک‌ کنیم. یعنی یک ارتباط دو سویه بین دانشگاه فنی‌وحرفه‌ای و بخش‌های صنعتی خصوصی و دولت شکل بگیرد.رییس دانشگاه فنی‌وحرفه‌ای در پایان خاطرنشان کرد: این دانشگاه می‌تواند با ایجاد رشته‌های جدید به افزایش مشاغل مورد نیاز کشور کمک‌کند. برای تحقق این امر علاوه بر کمک‌های مالی دولت،‌ نیازمند نوعی ارزیابی وضع موجود در کشور هستیم تا براساس آن زیرساخت‌های آن بررسی و در صورت نیاز کمبودها را برطرف نماییم. چراکه در حال حاضر بسیاری از تجهیزات مراکز دانشگاه فنی‌وحرفه‌ای نیازمند نوسازی جدی هستند.
ضرورت تقویت پیوند دانشگاه و صنعت در دولت دوازدهم
بهداد شکرالهی، بازرس اتحادیه علمی دانشجویی کشور در گفت و گو با ایسنا تقویت پیوند میان دانشگاه و صنعت، جلوگیری از رشد بی‌رویه پذیرش دانشجویان تحصیلات تکمیلی و تغییر اساسی در ساختار دروس را ازجمله انتظارات دانشجویان از دولت آینده دانست و خاطرنشان کرد: از دولت دوازدهم انتظار می‌رود که افرادی را در حوزه علمی انتخاب کنند که به مسائل موجود در دانشگاه واقف باشد و هر فردی که روی کارمی آید، باید در نهایت بین صنعت و جامعه و دانشگاه آشتی برقرار کند. پرداخت وام تحصیلات تکمیلی با هزینه‌های ۷۰۰ میلیونی کنار گذاشته شود و مسیر درستی در زمینه کارآفرینی شرکت‌ها برای دریافت وام و فروش محصولات تعیین شود.
لزوم حمایت از تضارب آراء در دانشگاه‌ها
مسعود سلطانی، دبیرسابق انجمن اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه در گفت و گو با ایسنا با اشاره به اینکه اکنون در سطح کشور تمام اتحادیه‌های دانشجویی به‌نوعی از یک طیف سیاسی تشکیل‌شده‌اند، عنوان کرد: باید تضارب آرا در دانشگاه‌ها و سطح کشور ایجاد شود، زیرا این فضای تک صدایی ایجاد شده به ضرر همه خواهد بود؛ بنابراین این فرصت‌ها باید عادلانه بین تشکل‌های دانشجویی تقسیم شود و دولت طی چهارسال آینده این فضا را فراهم کند.
دانشگاه را سیاست زده نکنیم!
فاطمه سادات نوبخت، فعال بسیج دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد، در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: ما نباید دانشگاه را سیاست زده کنیم تا بازیچه جناح‌ها شود. جنس دانشجو نباید جناحی باشد و تنها باید در زمینهٔ سیاسی آگاه باشد. دانشجو به‌عنوان قشری است که مردم را روشن می‌سازد و نباید طرز تفکر حزب خاصی را پیش ببرد زیرا از فضای علمی دور می‌شود.وی  با بیان اینکه اگر اساتید به فضای جناحی در سیاست کشیده شوند به دانشجویان هم نیز منتقل می‌شود، اضافه کرد: اساتید باتوجه به جایگاهی که برای آنان در نظر گرفته شده، باید نهایت تعادل را برای جهت دهی‌های سیاسی خود رعایت کنند و تنها مواضع به تشخیص رسیده خود را با دانشجویان در میان بگذارند.
این فعال بسیج دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد با تاکیدبر اینکه گاهی اساتیدی با پیشنهاد نمره، دانشجویان را به‌سوی جناح خاصی تحریک می‌کنند، گفت: باید سیستمی طراحی شود که اساتید فراجناحی و براساس معیارهای خاص انتخاب شوند و معیارهای آرمانی داشته باشند و حزبی نباشند. گاهی اساتید در ارائه مقالات نیز جناحی عمل می‌کنند بنابراین ما باید مطالبه کنیم تا اساتید براساس معیارهای خاصی پیش روند.
به گزارش ایسنا،‌ بطور کلی انتظار جامعه دانشگاهی از دولت‌ها و بخصوص دولت آینده این است که تلاش آنها باید برای حاکمیت ارزش‌های اخلاقی، معنوی و علمی جامعه باشد، در این راستا مدیریت کلان کشور از حوزه‌های مختلف به افرادی مدبر، هوشمند، خلاق و توانمند سپرده شود. یعنی با رها و آزاد بودن از گرایش‌های حزبی و سیاسی، افراد سالم، صالح و پویا را در راس وزارتخانه‌ها و سازمان ها قرار بدهند و سکان وزارت علوم نیز به دست افرادی سپرده شود که بیشترین تجارب دانشگاهی در کشور را دارند، چرا که این افراد با تعهد و خلاقیت می‌توانند بهترین تدابیر دانشگاهی را در سطح کشور تزریق و با تمام قوا، خودباوری، تعامل سازنده و مؤثر در روابط بین‌الملل به سوی اهداف متعالی پیش بینی شده در سند چشم انداز توسعه حرکت و قله مرجعیت علم و فناوری در جهان را فتح کنند.

منبع: بهارنیوز

منبع: عصرایران

مهندس مصطفی امام، مدرس المپیاد نجوم و از برگزارکنندگان رقابت استارکاپ در گفت‌وگو با ایسنا، رقابت استارکاپ را رقابتی جامع میان منجمان آماتوری ایران توصیف کرد و گفت: در رقابت‌های رصدی سال‌های قبل افراد شرکت‌کننده باید دارای اطلاعات خوب رصدی می‌بودند و رقابت آنها تنها در زمینه رصد اجرام آسمانی بوده است.وی با تاکید بر اینکه رقابت استارکاپ تنها برای رصد اجرام آسمانی نیست، ادامه داد: در این رقابت مهارت‌های علمی و عملی شرکت‌کنندگان نظیر مهارت‌های رصد با چشم غیر مسلح و ابزار نجومی، شناخت آسمان، اصول پیمایش، توانایی ثبت علمی رصد و محاسبات آماتوری مورد سنجش قرار خواهد ‌گرفت؛ از این رو شرکت کنندگان باید در کنار اطلاعات تئوری رصد کردن، با اصول پیمایش و مختصات اجرام سماوی، اختر فیزیک و منظومه شمسی آشنا باشند.امام، با اشاره به جزئیات برگزاری این رقابت اظهار کرد: این رقابت دارای بخش‌های چهارگاه «مهارت‌های رصدی»، «سؤالات شفاهی»، «آزمون کتبی» و «گزارش‌نویسی» است.
به گفته وی، در ابتدای این رقابت شرکت‌کنندگان در محل برگزاری رقابت به سؤالات کتبی پاسخ خواهند داد و بعد از آن شرکت‌کنندگان به چند گروه تقسیم شده و رقابت رصدی را آغاز خواهند کرد.امام تاکید کرد: در این رقابت لیستی شامل ۶۰ جرم آسمانی به شرکت کنندگان ارائه می‌شود و آنها باید از این تعداد ۴۰ جرم را شناسایی و به داوران اعلام کنند.
جزئیات رقابت
این مدرس المپیاد نجوم با اشاره به جزئیات برگزاری این رقابت، خاطرنشان کرد: از سال جاری ۳ کارگاه آموزشی قبل از برگزاری رقابت اصلی به صورت آنلاین برگزار خواهد شد.به گفته وی، آموزش به صورت آنلاین در روزهای سوم، دهم و هفدهم شهریورماه خواهد بود.وی با بیان این‌که این رقابت با همکاری انجمن نجوم ایران، مرکز نجوم آوا استار، سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح و سازمان‌های محیط زیست و میراث فرهنگی برگزار خواهد شد، اضافه کرد: محل برگزاری استارکاپ کاروانسرای «قصر بهرام» تعیین شده است.
آموزش نجوم به علاقه‌مندان
وی بخش آموزشی را از دیگر بخش‌های این رقابت دانست و ادامه داد: افرادی هستند که مایل به شرکت در این رقابت هستند، ولی اطلاعات لازم را ندارند؛ از این رو در کنار بخش‌های رقابتی، بخش آموزشی در نظر گرفته شده است و در آن مسایل مرتبط با نجوم رصدی از سوی مدرسان برای متقاضیان ارائه می‌شود تا این افراد بتوانند در سال آینده در این رقابت شرکت کنند.به گفته وی، کارگاه اپتیک و شناخت دقیق ابزارهای نجومی، کارگاه نجوم رصدی و اصول پیمایش، کارگاه مسائل تئوری کاربردی در نجوم آماتوری از جمله موضوعات مطرح در این کارگاه آموزشی آنلاین است.امام، داوری این رقابت را از میان دارندگان مدال‌های المپیاد نجوم دانست و یادآور شد: زمان ثبت‌نام این رقابت تا پایان مردادماه تعیین شده است.
ابزارهایی که در رقابت رصدی مورد نیاز است
این محقق حوزه نجوم، داشتن تلسکوپ را برای شرکت در این رقابت لازم دانست و در عین حال تاکید کرد: ما به گونه‌ای برنامه‌ریزی کرده‌لیم که افرادی که فاقد تلسکوپ هستند، بتوانند از یک تلسکوپ مشترک استفاه کنند.
پرسش حضوری از شرکت‌کنندگان
وی با اشاره به برگزاری بخش شفاهی این رقابت رصدی، گفت: داوران بخش شفاهی در زمان انجام رصد به حضور تیم‌های شرکت‌کننده می‌روند و از آنها سؤالاتی در زمینه شناخت آسمان چون صور  فلکی، مختصات و ارتفاع اجرام سماوی، قطع سنجی آسمان و اطلاعاتی در زمینه رصد با چشم غیر مسلح می‌پرسند.به گفته وی، هدف از این بخش این است که رصدگران علاوه بر رصد با تلسکوپ، با رصد با چشم غیر مسلح نیز آشنا باشند.
آغاز رقابت‌ها
مهندس امام، زمان برگزاری رقابت استارکاپ را روزهای ۲۳ و ۲۴ شهریور ماه امسال دانست و افزود: افتتاحیه این رقابت، روز پنج شنبه ۲۳ شهریور در سالن سازمان جغرافیایی نیروی مسلح در تهران است و از آنجا به سمت کاروانسرای «قصر بهرام» حرکت می‌شود و در روز ۲۴ شهریور با معرفی برترین‌ها پایان خواهد یافت.وی تعداد شرکت کنندگان را ۱۰۰ تا ۱۲۰ نفر ذکر کرد و ادامه داد: به نفر اول این رقابت علاوه بر کاپ، یک سکه بهار آزادی اعطا می‌شود و به نفر دوم نیم سکه و نفر سوم ربع سکه اعطا خواهد شد.
عکاسی از آسمان شب
امام، بخش عکاسی را بخش جنبی این رقابت عنوان کرد و گفت: این بخش با تاکید بر عکاسی نجومی است که جایزه عکس برتر ربع سکه خواهد بود.به گفته وی، در این بخش شرکت‌کنندگان در طول برگزاری استارکاپ، اقدام به عکاسی می‌کنند و پس از پایان رقابت اصلی هر شرکت کننده می‌تواند مجموعه عکسی را که در طول رقابت ثبت کرده است، ارائه دهد.مدرس المپیاد نجوم اضافه کرد: عکس‌های برتر از میان عکس‌های گزارشی، خبری، نجومی و علمی توسط هیات داوران انتخاب خواهند شد.

منبع: بهارنیوز

به گزارش ایرنا از پایگاه اطلاع رسانی روزنامه انگلیسی گاردین، با آنکه داروهای فعلی تجویزی برای پارکینسون علایم آن را کاهش می دهد، اما موجب کندی یا توقف این بیماری نمی شود؛ دانشمندان می گویند داروی درمان دیابت نوع ۲ معضلات حرکتی این بیماران را بهبود می بخشد. مزایای این دارو حتی زمانی که بیمار آن را ۱۲ هفته مصرف نکرده باشد وجود دارد و نشان می دهد می تواند روند بیماری را کند کند. توماس فولتینی/Thomas Foltynie استاد عصب شناسی دردانشگاه لندن و یکی از محققان این مطالعه می گوید: هنوز نمی توانیم بگوییم همه بیماران مبتلا به پارکینسون باید از این دارو استفاده کنند، اما اگر این یافته ها را تجدید کنیم به ویژه در آزمایش های بالینی گسترده و در دوره ای طولانی تر رویکرد ما به درمان پارکینسون عوض می شود.

مطالعات جدید نشان می دهد رسانایی انسولین در مغز می تواند با اختلالات نورودژنراتیو (تباهی عصبی) همراه باشد؛ امیدها افزایش یافته که داروی دیابت می تواند برای توقف پارکینسون استفاد شود. مطالعات گذشته از جمله در کشت یاخته و حیوانات و مطالعه اخیر روی انسان ها توسط فولتینی و همکارانش این باور را تایید می کند.
با وجود این، آخرین مطالعه اولین مطالعه بالینی گسترده این دارو است که ۶۰ بیمار مبتلا به پارکینسون را به صورت تصادفی با دو درمان تحت مداوا قرار داده است؛ این افراد یا اگزاناتید تزریقی یا شبه دارو دریافت کرده و تحت نظر بوده اند.در ابتدای این مطالعه و هر ۱۲ هفته یکبار بیماران از جهت میزان شدت بیماری زیر نظر بودند و برای تعیین شدت بیماری توان حرکتی از جمله خشکی عضلات و توانایی بازیابی تعادل مد نظر بوده است. برآوردها در ابتدای مطالعه یکبار پیش از مصرف داروهای متداول توسط شرکت کنندگان و یکبار بعد از آن انجام شد.

تست های صبحگاهی ۴۸ هفته بعد از مصرف داروی اگزناتید توسط شرکت کنندگان نشان دهنده بهبود یک درجه ای و بیماری و در کسانیکه شبه دارو مصرف کرده بودند وخامت سه درجه ای را نشان داد. وقتی بیماران ۱۲ هفته بعد بررسی شدند گروه پزشکان دریافتند کسانی که با داروی اگزناتید درمان شده بودند بهبود ۳٫۵ درجه ای را تجربه کرده اند.گروه پزشکان این مطالعه می گویند اگزناتید نه تنها علایم بیماری را کنترل می کند؛ بلکه می تواند روند پیشرفت آن را نیز کند کند با آنکه معتقدند هنوز تحقیقات بیشتری باید در این زمینه انجام شود. فولتینی می گوید: این مطالعه بهبود ۳٫۵ درجه ای بیماری را نشان می دهد اگر این تنها دستاورد مصرف دارو باشد تاحدی جزئی است؛ اما مزیت دیگری هم دارد. اگر وضعیت بیمارانی که شبه دارو مصرف کرده اند بعد از دو سال ۶ درجه وخیم تر شده باشد و وضعیت مصرف کنندگان گروه اگزناتید تثبیت شده باشند؛ توانسته ایم روند پیشرفت بیماری را متوقف کنیم و این بسیار ارزشمند است. دیود دکستر معاون مسئول تحقیقات در بیمارستان پارکینسون انگلیس می گوید: این مطالعه تا حد زیادی امیدوارکننده است. مزایای جزئی که در مطالعه دیده شد نشان می دهد که میزان کمی از دارو به مغز رسیده است

منبع: بهارنیوز

به گزارش ایسنا، سال‌ها پیش ساخت پل‌های دو طبقه در چند کشور دنیا با هدف کمک به حمل‌ و نقل داخل شهری و جلوه ویژه شهرهای مدرن شروع شد و اولین آنها در آمریکا سال ۱۹۴۳ در شهر پورتلند ساخته شد.پس از این به سرعت این عمل به عنوان نماد مدرنیته در دنیا دیده شد اما از ۴۰ سال پیش بنا به تصمیم شهرداران شهرهای چندملیتی بزرگ و ارزیابی این پل‌ها، نه تنها دیگر چنین سازه‌هایی نباید ساخته شوند، بلکه پل‌های موجود هم یا تخریب و یا به‌ ناچار به فضای سبز و پیاده‌رو تبدیل می شوند.دلایل این امر هم عدم دستیابی به عملکرد مورد نظر آن ها از دیدگاه ترافیکی، هزینه‌های سرسام‌آور نگهداری و بهره‌برداری، عدم تامین مقاصد اقتصادی-اجتماعی، ازدیاد حمل‌ونقل‌های ناخواسته و مهمتر از همه خطر ریزش آنها در شهرهای زلزله‌خیز اعلام شده است.
در ادامه این مطلب قصد داریم به مواردی از بزرگراههای طبقاتی معروف در دنیا بپردازیم که با پیش بینی بروز مشکل یا در پی بروز یک بلای طبیعی توسط مسئولان شهری برچیده شده اند.پل “سایپرس استریت” (Cypress Street Viaduct) در آمریکا نمونه بارزی از این پل‌های طبقاتی است که در ۱۷ اکتبر سال ۱۹۸۹ آسیب شدیدی را بر اثر زلزله”لوما پریتا” در سال متحمل شد و بخش فوقانی سازه آن روی بخش زیرین سقوط کرد. همچنین پل “آلاسکان وی” (Alaskan Way Viaduct)  در زلزله سال ۲۰۰۱ نیز چنین تجربه تلخی را از سر گذراند و این دو سازه، نمونه پل‌هایی از هفت پل طبقاتی بودند که در طول دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در آمریکا ساخته شده بودند.علاوه بر این طی زلزله “کوبه” ژاپن که در ۱۷ ژانویه ۱۹۹۵ رخ داد، پل‌های طبقاتی زیادی منهدم شدند و با از بین رفتن این سازه‌ها ، تردد در منطقه زلزله‌زده فلج و عملیات کمک‌رسانی به ویژه در ساعت‌های اولیه پس از زلزله کاملاً ناممکن شد.

نگاهی گذرا به متون موجود نشانگر حقایق بسیار تلخی از عملکرد این پل‌ها در زمان زلزله است و در همین راستا با جسارت کامل برای اصلاح اشتباهات گذشته، اولین پل طبقاتی در پورتلند در سال ۱۹۷۴ تخریب و سپس تعداد زیادی از آنها در آمریکا، کانادا، کره و برزیل یا به طور کامل، تخریب و یا به فضای سبز و پیاده‌رو تبدیل شدند. همچنین از ۲۰ سال پیش ساخت این پل‌ها در آمریکا ممنوع شد و کره نیز تا سال۲۰۳۰ موظف به تبدیل این پل‌ها به باغ و پیاده‌رو شده است.
واقعیتی که وجود دارد این است که بسیاری از این پل‌های طبقاتی که در شکل آزادراه ظاهر می‌شدند، در نواحی پرترافیک ساخته می‌شدند و بعدها مسئولان بسیاری از شهرهای پیشرفته دنیا متوجه شدند که بدون وجود چنین آزادراه‌هایی، شهرهایشان سالم‌تر، سبزتر و ایمن‌تر خواهد بود. پروژه تخریب پل طبقاتی در بوستون مثال بارزی از این قضیه است و به دنبال حذف آزادراه‌های این شهر، خیابان‌های چندکاربرده‌ای به وجود آمدند که محله‌های مختلفی را دوباره به یکدیگر متصل کردند؛ محله‌هایی که قبلا به دلیل ساخت این آزادراه‌ها از بین رفته بودند. وزارت حمل و نقل ایالات متحده اخیرا طرح ابتکاری ارائه داده که بر حذف نابرابری تمرکز دارد که به دلیل وجود آزادراه‌ها و اتوبان‌های شهری به وجود آمده است. همچنین نظریه‌ای موسوم به “induced demand” وجود دارد که ثابت می‌کند چنانچه مقامات شهری خیابان‌های موجود را بزرگ‌تر کنند، تعداد بیشتری از مردم از آن‌ها استفاده خواهد کرد.
یکی از این آزادراه‌های طبقاتی، “ایمبارکادرو” (Embarcadero) در سان‌فرانسیسکو بود که تخریب شد و در حال حاضر، فضای سبزی که به جای آن احداث شده، یکی از مناظر جذاب برای شهروندان به شمار می‌آید. از اوایل دهه ۱۹۸۰ بحث‌هایی درباره تخریب چنین پل‌های طبقاتی در محافل این شهر مطرح بود اما زلزه “لوما پریتا” (Loma Prieta) در سال ۱۹۸۹ و تخریب پل‌های طبقاتی بر اثر آن، به این بحث‌ها دامن زد و  در نتیجه، تخریب چنین سازه‌هایی در سال ۱۹۹۱ آغاز شد. نتیجه این امر، تخریب “ایمبارکادرو” بود و به جای آن، ده‌ها مایل فضای عمومی، مسیرهای دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی و همچنین مسیرهای جدید ترانزیت احداث شدند.

در واقع، اجرای چنین پروژه‌ای به همه دنیا نشان داد که تخریب پل‌های طبقاتی نه تنها امری ممکن است بلکه می‌تواند منجر به شکوفایی اقتصادی شهرها شود چون به دنبال این تخریب ها، نیازی به تحمل هزینه‌های گزاف برای حفظ و نگهداری چنین آزادراه‌هایی نبود.علاوه بر ایمبارکادرو، مقامات شهر سان‌فرانسیسکو، “سنترال فری‌وی” (Central Freeway )  که بر اثر زلزله لوما پریتا آسیب دیده بود، را تخریب کردند و این آزادراه طبقاتی هم به بلوار اکتاویا تبدیل شد و این‌ها همه نتیجه آسیب‌دیدگی این پل‌ها در زلزله سال ۱۹۸۹ بود.همچنین ساخت یک پل طبقاتی مرتفع به نام “چئونگی چئون” (Cheonggyecheon)  در سئول در سال ۱۹۷۶، روشی برای تقویت جنبه‌های اقتصادی در این شهر تصور می‌شد اما در سال ۲۰۰۳، شهردار این شهر پیشنهاد تخریب این آزادراه را داد. به دنبال تخریب این پل طبقاتی، مسیر آبی که در نتیجه ساخت آزادراه مسدود شده بود، دوباره احیا شد. در حال حاضر، این ناحیه به یکی از جذاب‌ترین نواحی تبدیل شده و تخریب پل طبقاتی شلوغ چئونگی چئون، موجب افت قابل توجه دمای داخلی شهر سئول شده و گونه‌های مختلف حیات وحش مانند پرندگان دوباره به آنجا بازگشته‌اند. علاوه بر این، بسیاری از شهروندان از زمان تخریب این آزادراه، بیشتر از وسایط حمل و نقل عمومی استفاده می‌کنند.  


در سال ۱۹۶۸ فرماندار شهر اورگان، پیشنهاد تغییر دادن  آزادراه”هاربوردرایو” (Harbor Drive) واقع در شهر پورتلند به فضای باز را داد و این آزادراه در سال ۱۹۷۴ بسته شد.  پروژه تخریب آزادراه “آلاسکان وی” در سیاتل آمریکا هم یکی از پروژه‌های تخریب پل‌های طبقاتی بود، پلی که در زلزله سال ۲۰۰۱ آسیب دیده بود و نیازمند بازسازی کامل با استفاده از استانداردهای جدید زمین لرزه بود. با این حال، مهندسان تصمیم گرفتند آن را تخریب کنند و تونل چهار مسیره‌ای به طول دو مایل احداث کنند و خودروها را به داخل آن هدایت کنند.

همچنین “آزادراه پارک ایست” (Park East Freeway) واقع در شهر میلواکی آمریکا، مانعی برای توسعه این ناحیه بود و تخریب آن در سال ۲۰۰۲ شروع شد. به دنبال این کار این منطقه رشد اقتصادی قابل توجهی را تجربه کرده است.

منبع: بهارنیوز

منبع: بهارنیوز

ترمیم صدمات و آسیب های وارد شده به طناب نخاعی به هیچ وجه ساده نیست. اما تحقیقات اخیر، روشی جدید و موثر برای این کار معرفی کرده و مشخص کرده است که بدن چگونه می تواند با تحریک اولیه ی جراحان خودش این ترمیم را انجام دهد.

گویا آی تی – انتظار می رود که این مطالعه علاوه بر ارائه نکاتی در مورد درمان های کنونی، تکنیک هایی جدیدی را نیز برای درمان دیگر انواع صدمات به سیستم عصبی معرفی کند- حتی در مواردی که به خود طناب نخاعی صدماتی جدید وارد شده باشد.
یک تیم تحقیقاتی از کالج کینگ لندن در انگلیس تمرکز خود را روی روشی جدید برای اتصال دوباره ی نورون های حسی به طناب نخاعی پس از صدمات شدید، نحوه ی ترمیم در سطح سلولی، و چگونگی رشد شاخه های نورونی برای اتصال مجدد با مدارهای قطع شده در بدن گذاشته اند.
توماس کارلستد، یکی از محققان این تیم می گوید:”استراتژی تشویق نورون های نخاعی برای رشد مجدد می تواند در دیگر صدمات وارده به سیستم عصبی هم کاربرد داشته باشد.”
طناب نخاعی شامل هر دو نوع نورون های حرکتی و حسی است که به ترتیب در حرکت عضلات و احساس درد کاربرد دارند، و باعث می شوند که تمام سلول های عصبی بدن با مغز در ارتباط باشند.

نقطه ای که این دو نوع نورون ها به طناب نخاعی متصل می شوند، گره ای است که ریشه ی حرکتی یا ریشه ی حسی نام دارد. در صدمات شدید وارده به نخاع، این ریشه ها پاره شده و اتصال بین بخش های مختلف بدن قطع می شود.
معمولا جراحان می توانند ریشه های حرکتی را مجددا ترمیم کرده و رشد دهند، اما بازسازی ریشه های حسی تا پیش از ارائه این تکنیک جدید کاری بسیار سخت و دشوار بوده است.
نیکولاس جیمز، یکی از اعضای تیم می گوید: ” تا کنون پزشکان ترمیم این نوع صدمات وارده به طناب نخاعی را غیر ممکن می دانستند. قطع شدن این ریشه های حسی می تواند معلولیت های جدی و دردهای طاقت فرسایی را به همراه داشته باشد.”
روش جدید برای ترمیم این صدمات نخاعی، شامل قطع ارتباط سلولهای عصبی حسی اولیه از ریشه و کاشت عمیق تر ریشه در طناب نخاعی در ناحیه ای است که انشعاب پشتی نخاع (dorsal horn) نامیده می شود و دارای نورون های حسی است که در شرایط عادی ارتباط مستقیمی با ریشه های حسی برقرار نمی کنند.
هنگامی که این روش روی بیماران امتحان شد، بازگشت برخی از رفلکس های نخاعی آن ها را به دنبال داشت، و این موضوع نشان می دهد که بخشی از مدارهای عصبی مجددا وصل شده است.

اما چگونه چنین چیزی ممکن است؟ این پرسش دلیل انجام مطالعه ی اخیر است که در آن صدمات و تکنیک های ترمیمی مشابه روی موش ها امتحان شده و از پالس های الکتریکی برای بررسی چگونگی ترمیم مدارهای عصبی استفاده شده است.
تحلیل ها نشان داد که در انشعاب پشتی نخاع، شاخه هایی از دندریت ها (زائده‌های رشته مانندی که به جسم سلولی نورون‌ها متصل هستند) منشعب شده و رشد یافته اند- این رشته ها برای برقراری ارتباط مجدد با ریشه حسی رشد کرده اند تا مجددا مدارهای عصبی را به راه بیندازند.
اکنون ما می دانیم که انشعاب پشتی نخاعی در این رابطه آن چنان سازگار است که می تواند روشی را برای ترمیم انواع مختلف صدمات وارده به طناب نخاعی در اختیار ما بگذارد و حتی مدارهای عصبی را در شرایطی که طناب نخاعی به شدت آسیب دیده است مجددا برقرار سازد.
برای رسیدن به این نتایج هنوز راهی طولانی در پیش داریم، اما دانستن این مطلب بسیار جالب است که جراحان و بدن انسان می توانند با همکاری نزدیک، آسیب های وارده به نخاع را ترمیم کنند. ما به نتایج این پژوهش ها در آینده خوشبین هستیم.

منبع: گویا آی‌تی

درونی ترین منطقه ی خورشید، از چشم های ما پوشیده است و به نظر می رسد که مخفی بودن این بخش، موجب شده است راز بزرگی در مورد این هسته کشف نشده باقی بماند.
برای نخستین بار دانشمندان توانسته اند چرخش هسته خورشید را با دقت اندازه گیری کنند و متوجه شدند که سرعت چرخش هسته با سطح این ستاره متفاوت بوده و حدود چهار برابر سرعت سطح خورشید است.

گویا آی تی – در حالی که محققان پیش از این احتمال داده بودند که چرخش هسته ی خورشید، هم گام با چرخش سطح آن نیست، تاکنون هیچ روشی برای اطمینان از درستی این مطلب وجود نداشت- و بسیاری از آن ها تصور می کردند که خورشید به صورت یک جسم واحد، مشابه یک چرخ و فلک یکپارچه به دور خودش می چرخد.
اما آخرین داده های به دست آمده از رصد خانه‌ی خورشیدی و هلیوسفری سوهو (SOHO) متعلق به آژانس فضایی اروپا (ESA) و ناسا، نخستین شواهد از نوعی موج گرانشی با فرکانس پایین را نشان می دهد که در خورشید جریان داشته و کلید اصلی اندازه گیری سرعت چرخش هسته است.
اریک فوسات یکی از فضانوردان در رصد خانه ی Cote d’Azur در فرانسه می گوید:” حدود چهل سال است که ما به دنبال این موج گرانشی گریزان در خورشید می گردیم و اگرچه تلاش های قبلی نشانه هایی از وجود این موج را در اختیار ما قرار داده بودند، هیچ کدام از آن ها تا این اندازه واضح نبوده اند”.
“بالاخره ما توانستیم نشانه های وجود این امواج را بدون هیچ ابهامی به دست آوریم.”
تا پیش از این کشف، دانشمندان توانسته بودند امواجی را که فرکانس بالایی دارند، و امواج اولیه یا فشاری (امواج پی) نامیده می شوند اندازه گیری کنند، که از لایه های خارجی خورشید عبور کرده و در سطح آن به آسانی قابل تشخیص هستند.

اما نوع دیگری از امواج، به نام امواج گرانشی یا امواج جی (g) در لایه های داخلی خورشید جریان دارند و در حالی که می توانند در مورد رفتار هسته خورشید اطلاعاتی در اختیار ما بگذارند، هیچ نشانه ی واضحی در سطح خورشید ندارند.
فوسات اینگونه توضیح می دهد:” نوسان های خورشیدی که تاکنون مورد مطالعه قرار گرفته است مربوط به امواج صوتی بوده است، اما در خورشید باید امواج گرانشی هم وجود داشته باشد، که مانند امواج دریا، دارای حرکات فراز و نشیبی و هم چنین حرکات افقی هستند.”
با استفاده از مجموعه داده های شانزده ساله فضاپیمای سوهو، محققان توانستند با تحلیل زمانی که طول می کشد تا یک موج صوتی از درون خورشید عبور کرده و مجددا به سطح برسد، نوعی از موج گرانشی را به نام حالت جی را شناسایی کنند. مدت زمانی که برای عبور این موج لازم است، ۴ ساعت و ۷ دقیقه تعیین شده است.
با بررسی داده های به دست آمده دانشمندان مجموعه ای از نوسان ها را – مشابه حرکت پر سر و صدای امواج زیر اب- کشف کردند که نشان می دهد امواج گرانشی جی، چگونه موجب لرزش هسته ی خورشید می شوند.

نتایج نشان می دهد که هسته ی خورشید هر هفته یک بار به دور خودش می چرخد، که تقریبا چهار برابر سریع تر از چرخش سطح و لایه های میانی خورشید است: چرخش مناطق استوایی حدود ۲۵ روز و چرخش در قطب ها ۳۵ روز به طول می انجامد.
برنارد فِلِک، یکی از دانشمندان پروژه ی سوهو از مرکز پروازهای فضایی گادارد ناسا می گوید:” این یافته ها بزرگترین نتایج سوهو در دهه اخیر و یکی از برجسته ترین کشفیات به دست آمده در عمر بهره برداری از این رصدخانه است.”
اما در مورد آنکه این اختلاف دورانی چگونه پدید آمده است، بهترین حدس دانشمندان حاکی از آن است که این اختلاف ناشی از شرایط خورشید در آغاز تولد این ستاره است.
حدس دانشمندان آن است که پرتوها و بادهای خورشیدی که از خورشید ساتع می شوند، می توانند سرعت لایه های خارجی این کره را کاهش دهند – اما به دلیل سطحی بودن این تأثیرات، چرخش هسته داخلی خورشید دست نخورده باقی مانده است.
یکی از اعضای تیم، روجر آلریچ فضانوردی از دانشگاه کالیفرنیا می گوید:” محتمل ترین توضیح آن است که چرخش هسته از زمان تشکیل خورشید در حدود ۶/۴ میلیارد سال پیش، اینگونه باقی مانده است.”

“توجه به این موضوع که ممکن است ما نشانه هایی از خصوصیات خورشید در زمان تشکیل این ستاره را به دست آورده باشیم، بسیار شگفت آور و هیجان برانگیز است.”
به هر حال این کشف برای فضانوردان بسیار مهم است و اکنون که پس از سال ها وجود امواج گرانشی را در خورشید تأیید کرده اند، محققان می گویند تازه در ابتدای راه قرار داریم.
فوسات می گوید:” کشف اطلاعاتی واقعی در مورد هسته ی درونی خورشید و اندازه گیری غیر مستقیم سرعت چرخش آن برای نخستین بار، بسیار جالب و حیرت انگیز است.”
“اما در حالی که با این کشف، تکلیف چند دهه جست و جو و کاوش مشخص شده است، پنجره ای جدید در مورد ویژگی های فیزیکی خورشید پیش روی ما باز شده است.”

منبع: گویا آی‌تی