نشانهای خوب از مواجهه با شبه دولتیها
داریوش احمدیانشاید کمتر کسی را میتوان سراغ گرفت که از دور نظاره گر مدیریت دولت روحانی باشد و بتواند درباره لغو قرار داد با یک شرکت شبه خصوصی که مخابرات را با قراردادی پر حرف و حدیث در دولت سابق از آن خود کرده بود پیش بینی کند اما این اتفاق رخ داد و بالاخره روحانی و تیم اقتصادی همراهش نشان دادند که حضور شبه دولتیها را در بازار تحمل نخواهند کرد.بدقولیهای مکرر شرکت مورد اشاره که در ظاهر خود را شرکتی خصوصی معرفی میکند باعث آن شد که کاسهی صبر سازمان خصوصیسازی لبریز شود و بعد از آن که مبالغ چکهای برگشتی شرکت شبه دولتی خریدار به ۱۰۰۰ میلیاردتومان رسید قرارداد را فسخ کند. طبیعتا در روزهای آینده شاهد جوّسازیهای سنگینی علیه دولت خواهیم بود که امید است دولت همچنان از حقوق ملت دفاع نماید و تسلیم فشارها نشود. دربارهی این موضوع دو نکتهی مهم دیگر نیز وجود دارد: یکم آنکه وجود شرکتهای شبه دولتی (موسوم به خصولتی!) که میراث شوم به جا مانده از اجرای غلط و ناکار آمد سیاستهای اصل ۴۴ در دولت سابق است لزوما مختص این قرارداد خاص و پر سر و صدا نبوده است و میتوان نمونههای بسیاری از این دست واگذاریها را در بین سالهای ۸۴ تا ۹۲ مشاهده کرد، در نتیجه دولت میبایست این مسیر را ادامه داده و سایر قراردادهایی را هم که چنین وضعیتی داشتهاند را مورد بازنگری قرار دهد. نکتهی دوم که موضوع مهمتری است؛ از قدیم الایام گفتهاند که “مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید میترسد” و همینترس از اجرای غلط اصل ۴۴ باعث شده است که از سال ۹۲ به این سو بر خلاف برنامهها و وعدههای اعلامی روحانی و تیم اقتصادی همراهش شاهد عدم توجه به این وجه از اقتصاد ملی بودهایم و آن طور که باید و شاید به انتقال مالکیت شرکتهای دولتی به بخش خصوصی توجه نشده است، این عدم توجه حتی گاهی کار را به جایی میرساند که رییس جمهور هم در چند نوبت به برخی وزرا به شکل علنی تذکر داد که از شرکتهای زیر مجموعه شان دل بکنند.سخن آخر اینکه اقتصاد ایران برای شکوفایی چارهای جز عبور از سیستم دولتی – نفتی – رانتی فراگیر موجود در سیستم تصمیم گیریهای اقتصادی ندارد و یکی از مهمترین راههای عبور از این نظام فشل اقتصادی خصوصیسازی است. قدم اول در این راه قطعا بیرون راندن شبه دولتیها از بازار است، امید است قدمهای دیگر هم با سرعت و قدرت بیشتری برداشته شود.
منبع: baharnews.ir