طنز؛ متأسفانه فقرا قبلاً مازراتی داشتند!

یکی دیگر از مسائلی که بشدت این روزها باب شده، کلی‌گویی است.مثلاً یک زمانی تورم ما خیلی خوشگل و شیک بالای ۴۰ درصد بود، آن زمان هیچ‌ کس اعتراض خاصی به گرانی قیمت‌ها و سفره‌ای که قرار بود با نفت پر شود اما با«لایک!» پر شده بود، نداشت. اما الان که تورم متأسفانه و در کمال شرمندگی تک رقمی شده، ناگهان عده‌ای عصبانی شده و فریاد می‌زنند: ‌«مردم فقیر شده‌اند!». واقعاً هم راست می‌گویند، چون مردم الان در خانه‌هایشان فقط یک دوربین عکاسی دارند که به محض ورود کاندیداها به خانه‌هایشان از این بزرگواران عکس بگیرند، دیگر هیچ چیز قابل ملاحظه‌ای سر سفره‌هایشان نیست.اصلاً چرا راه دور برویم؟ شخصاً در زمان دولت‌های رنگین نهم و دهم یک بوگاتی و یک مازراتی داشتم که متأسفانه یکی از اعضای دولت یازدهم پس از پیروزی در انتخابات با بنده دست به یقه شد و به زور کتک این دو خودرو را از زیر پایم بیرون کشید.

مسأله دیگر بحث فدا شدن است… ببخشید! قاطی کردم. مسأله دیگر بحث مسکن است که دوستانی که تا دیروز فریاد می‌زدند که دولت های نهم و دهم بود که مردم را خانه‌ دار کرد، الان از مشکل مسکن صحبت می‌کنند، بنده فکر می‌کنم که احتمالاً تصور این دوستان این است که شخص رئیس جمهوری به خانه‌های مردم رفته و به آنها گفته: ‌«تا سر برج باید از اینجا بلند شید!»‌ چون نمی‌شود که مردم یک زمانی مسکن داشته باشند و یک زمانی مسکن نداشته باشند.دوستان یک طوری از مسکن مهر حمایت می‌کنند که بنده گاهی فکر می‌کنم «کاخ کرملین»‌را از روی این خانه‌ها الگوبرداری کرده‌اند، به همین دلیل توصیه می‌کنم همین بزرگوارانی که به« نخریدن خانه‌های مسکن مهر توسط مردم به دلیل کم‌ کاری دولت یازدهم» اعتراض دارند، خودشان بروند و یک ماه آنجا زندگی کنند، اگر گرگ آنها را نخورد یا اسیر راهزن‌ها نشدند، آن وقت قول می‌دهیم ما هم خانه‌های این طرح شگفت‌انگیز را بخریم!