نحوه برخورد با ترس های طبیعی کودکان

اگر قرار باشد از دیدگاه خودمان به برخی از مسائل کودکان نگاه کنیم درک مشکل بسیار سخت خواهد شد چراکه کودکان دیدی کاملاً متفاوت دارند یکی از مسائل مهمی که باید از دید کودک مورد بررسی شود ترس های طبیعی اوست.
به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ اگر اندکی به کودکی‌مان فکر کنیم، به یاد می‌آوریم که در کودکی از خیلی از چیزها می‌ترسیدیم: تاریکی، دزد، لولو، غول و… . سایه برگ درخت هیولایی بود که می‌آمد ما را بخورد. آری، همه ما در کودکی از برخی چیزها ترس و واهمه داشته و اکنون که بزرگ شده‌ایم، متوجه بی‌دلیل بودن این ترس‌ها هستیم.
کودکان بیشتر از چیزهایی می‌ترسند که بزرگ‌ترها و والدین آن را ترسناک نمی‌دانند. اما حقیقت این است که ترس در کودکان احساسی واقعی است و این تفکرات و احساسات آن‌هاست که موجب می‌شود بترسند. والدین باید متوجه باشند که ترس در کودکان احساسی واقعی است و ترسیدن جزئی از سلامت کودک است و حتی می‌تواند کمک کند. اگر ما ترس کودک را واقعی بدانیم و بپذیریم که ترس جزئی از زندگی‌اش است، از ترسیدن او آشفته و عصبی نمی‌شویم و می‌توانیم در واکنش به ترس کودکمان برخوردی منطقی داشته باشیم و بهترین حامی و پشتیبان برای رفع ترس او باشیم.
اگر ترس روی فرایند رشد و فعالیت‌های روزانه کودک تأثیر بگذارد و مدت زمان این احساس ترس طولانی شود، نیازمند توجه و شاید کمک گرفتن از یک متخصص است. ترس‌های حل نشده دوران کودکی می‌تواند در آینده مشکلاتی را در رابطه با مقابله با استرس‌های زندگی ایجاد کند و موجب مشکلات روحی و روانی در فرد شود.
پروفسور اولن دیک، روان‌شناس دانشگاه ویرجینیا، معتقد است که دخالت زودهنگام در ترس‌های کودکان می‌تواند سلامت روانی کودک را بهبود بخشد.
تحقیقات نشان می‌دهد که از لحاظ بالینی، ترس‌های قابل ملاحظه‌ای که در ۵ درصد کودکان به وجود می‌آید، می‌تواند به اختلالات دیگر نظیر اضطراب و افسردگی منجر شود.
در یکی از روش‌های درمانی، ابتدا فهرستی از سلسله‌مراتب ترس کودک به کمک خود او تهیه شده و با موافقت خودش او را به هر مرتبه برده و با موقعیت روبه‌رو می‌کنند و اتفاقاتی که در هر مرحله برای کودک ممکن است رخ دهد، با کمک خودش پیش‌بینی می‌کنند. از جمله روش‌های دیگر، استفاده از تکنیک نمونه‌سازی است. به این ترتیب که ابتدا فرد بزرگسال (درمان‌گر یا والدین) با موضوع ترس روبه‌رو می‌شود؛ بعد کودک به همراه ما و در نهایت به تنهایی با آن موقعیت ترسناک مواجه می‌شود.
اثربخشی درمان ترس البته به پیگیری والدین بستگی بسیاری دارد. والدین باید کودک را تشویق کنند تا مهارت‌های جدیدِ کسب‌شده در برخورد با موقعیت ترسناک را به کار ببندد و او را مدام تشویق کنند، تا با آنچه می‌ترسیده روبه‌رو شود.
در مواجهه با ترس کودکان چه‌کار نکنیم؟

نسبت به ترس کودکمان بی‌اهمیت و بی‌توجه نباشیم.
کودک را به دلیل ترسش تحقیر نکنیم.
از او بیش از حد مراقبت نکنیم. به او اجازه دهیم، خودش در مقابل چیزهایی که از آن‌ها می‌ترسد، از خود مراقبت کند.
او را به انجام کارهایی که از آن‌ها می‌ترسد، وادار نکنیم.
نسبت به ترس کودک بیش از حد توجه نشان ندهیم همین امر موجب تشویق احساس ترس می‌شود.
او را به دوری کردن از چیزی که می‌ترسد، ترغیب نکنیم.
طوری رفتار نکنیم که کودک احساس کند ترسیدن او رفتاری غلط و ابلهانه است.
استفاده از جملاتی مانند: «تو دیگه بزرگ شدی» و «این بچه‌بازی‌ها را کنار بگذار» و … کاملاً نادرست است.

در مواجهه با ترس کودکمان چه کار بکنیم؟

درباره علت ترس با او صحبت کنیم.
با او همدردی کنیم و به او امید و آرامش دهیم. مثلاً اگر کودک می‌ترسد به مدرسه برود، می‌توانیم به او بگوییم: می‌دانم که می‌ترسی و نگران هستی، ولی آنجا دوستان جدیدی پیدا می‌کنی و… .
ترس‌هایی که قبلاً داشته و از بین رفته را به او یادآوری کنیم.

The post نحوه برخورد با ترس های طبیعی کودکان appeared first on آلامتو.
منبع: alamto.com