نحوه تشخیص و درمان خونریزی رکتوم ( مقعدی ) در مردان

نوع و شدت خونریزی را می توان با انجام تست های تشخیصی تعیین کرد که به شرح زیر می باشد :
آنوسکوپی : در این آزمایش یک پلاستیک یا فلز دامنه دار وارد مقعد می شود که قادر است سریعا رکتوم را مورد آزمایش قرار دهد.
سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر : این آزمایش با قرار دادن یک لوله قابل انعطاف درون رکتوم به بررسی این ناحیه و قسمت انتهایی روده بزرگ می پردازد.
کولونوسکوپی : یک لوله نرم همراه با نور و دوربین وارد رکتوم می گردد و به آرامی داخل روده ها می شود. این امر تصاویری از روده بزرگ در اختیار پزشک قرار می دهد که در نتیجه مناطقی که خونریزی صورت گرفته و توده و ناهمواری ها را مورد بررسی قرار می دهد.
باریوم انما اشعه ایکس : این مطالعه با استفاده از مایعی بنام باریوم صورت می گیرد که داخل روده می گردد و نواحی آلوده مانند تومورها یا دیورتیکول ها را مورد بررسی قرار می دهد.
آزمایش خون : نمونه خون به منظور بررسی میزان از دست دادن خون و توانایی لخته شدن خون و احتمال عفونت توسط پزشک مورد آزمایش قرار می گیرد.
درمان خونریزی رکتوم
با توجه به منبع خونریزی درمان می تواند به گونه ای ساده و به شیوه مراقبت در خانه ، مصرف آنتی بیوتیک ها و انتقال خون یا حتی جراحی صورت گیرد.اصلاح حجم خون پایین و کم خونی ، تشخیص علت و محل خونریزی و پایان دادن به خونریزی فعال و جلوگیری از خونریزی مجدد از جمله پارامتر های اصلی هستند که در بحث درمان خونریزی مقعدی مطرح می شوند. بطور کلی اگر خونریزی خفیف باشد می توان آن را بدون نیاز به بستری شدن و با استفاده از پماد مقعدی یا شیاف درمان کرد. اما در موردی که خونریزی شدید است بیمار را باید سریعا در بیمارستان بستری کرد تا ثبات وضعیت پیدا کند.
حداقل فشار بر روی حرکات روده ، نوشیدن ۸ تا ۱۰ لیوان آب در روز و داشتن یک رژیم غذایی سالم حاوی مقدار زیادی غذاهای سرشار از فیبر همانند غلات سبوس دار ، میوه ها و سبزیجات تازه و انجام ورزش بگونه ای منظم باعث می شود که روده ها بهتر کار کرده و مانع بروز خونریزی مقعدی می گردد.
منبع: mahsho.com