طنز؛ تکان های سیاسی
آیدین سیارسریع طنزنویس در نوشت؛
این روزها با توجه به نزدیک شدن به رویداد به شدت جذاب و دلنشین انتخابات همه چیز رنگ سیاست گرفته است. یعنی ما در مورد جرز دیوار هم مطلب بنویسیم احتمالا یک فرمانداری، بخشداری، چیزی می‌آید و به شیوه دولت دهمی می‌گوید دیواری که عکس فلان کاندیدا را روی خود داشت بر اثر زلزله فرو نریخت. یا اگر همین‌طور که داریم شبکه‌های تلویزیون را بالا و پایین می‌کنیم بگوییم «ای بابا، تلویزیون هم که هیچی نداره» احتمالا یکی پیدا می‌شود که بنویسد «شبکه پیچیده و مخوفی در قالب فعالیت رسانه‌ای در پی تخریب کاندیدای دلسوز جناب آقای عزت‌الله ضرغامی هستند.» برای همین ما نمی‌دانیم چه بگوییم که سیاسی و انتخاباتی برداشت نشود. درست مثل مهران مدیری که طفلک خودش هم نمی‌داند چی شده که یهو صداوسیما علاقه‌مند به نقادی و آزادی بیان شده. (ما گفتیم نمی‌دونه، شما هم بگید نمی‌دونه. خوبیت نداره) حالا که گریزی از سیاسی نوشتن نیست و شما هم اصرار می‌کنید … دیگه چیکار کنیم؟ بلند می‌شویم و یک تکانی می‌دهیم. (خوش‌رقصی عنصر معلوم‌الحال برای روزنامه دولتی + سند.) عرض شود ثبت‌نام کاندیداهای ریاست‌جمهوری دو روز است که شروع شده و افراد مختلف و متنوعی هم در رنگ‌بندی‌های مختلف (کراوات قرمز، کفن سفید، دمپایی قهوه‌ای) طبق معمول برای نجات ملت ایران و رساندن آنها به سعادت دنیوی و اخروی ثبت‌نام کرده‌اند.
از ظاهر و باطن این عزیزان این‌طور برمی‌آید که ما ایرانی‌ها همچنان در برابر مصرف داروهای اعصاب و روان مقاومت می‌کنیم و به روانپزشک هم اعتقادی نداریم. علاوه بر این ریاست هشت‌ساله مرد بزرگ بهاری هم نقش بسزایی در افزایش اعتمادبه‌نفس اقشار جامعه برای ثبت نام ریاست‌جمهوری داشت. بزرگوار این باور را در تک‌تک ما ایجاد کرد که دولت اداره کردن کاری ندارد. فقط چهار تا فیلم و سند و سی‌دی و عکس جهت رو کردن در مواقع ضروری نیاز دارد که از عهده هر کسی برمی‌آید. (واقعا نمی‌دانیم چرا هر کاری می‌کنیم خاطرات آن بزرگوار از یاد و خاطر و بقیه جاهایمان نمی‌رود.) بگذریم! در راستای انتخابات ٩۶ سخنگوی وزارت کشور گفته رسانه‌ها علیه نامزدهای انتخابات مطلب ننویسند. از آن‌جایی که ایشان در ادامه انتظار خود را رعایت مرز نقد و تخریب عنوان کرده، اعلام می‌کنیم از نوشتن هرگونه مطلب راجع به کاندیداهای ریاست‌جمهوری (حتی از کراوات قرمزه و کفن‌پوشه و کلاه ایمنی بر سره) تا اطلاع ثانوی معذوریم، چون شما هر چقدر هم که به‌زعم خودت نقد کنی، بالاخره لطافت پوست بعضی عزیزان باعث می‌شود که نقد را تخریب به حساب بیاورند و روی حساب تلافی جوری نگارنده را نقد کنند که هیچ خودپردازی را یارای آن نباشد! لذا در مورد کاندیداهای عزیز و حساس انتخابات بنده به ذکر «نامزد چقدر قشنگه، ایشالا مبارکش باد، حزبش خوش آب و رنگه، ایشالا مبارکش باد، شله شله شله شله …» بسنده می‌کنم. ان‌شاءالله که از این شعر کوتاه شائبه تخریب به وجود نیاید و باعث کدورت هیچ‌کدام از کاندیداهای عزیزمان نشود.
بیا بیا که مرا با تو ماجرایی هست/ بگوی اگر گنهی رفت و گر خطایی هست
روا بود که چنین بی‌حساب دل ببری/ مکن که مظلمه خلق را جزایی هست
(قابل استفاده برای تمامی کاندیداها)
منبع: برترنها
