او متناقض است اما رییس‌جمهور است

افشین باوفاگروه مقالات: هنری کیسینجر به عنوان استراتژیست بزرگ آمریکایی و یکی از برجسته‌ترین سیاستمدارهای آمریکایی که آرا و تفکرات وی در حوزه سیاست و روابط خارجی سرمنشأ تصمیم‌سازی‌های چند دولت در ایالات متحده بوده است، وضعیت پیش آمده از قبال رییس جمهور منتخب ایالات متحده در سال ۲۰۱۶ را در یک عبارت خلاصه کرد؛ این که در نتیجه این حد از بی‌اطلاعی از‌ ترامپ، همه در یک دوره مطالعه و پژوهش غرق می‌شوند. در واقع «یک جنون پژوهشی» واژه دقیق‌تری برای این شرایط است. منتخب ریاست جمهوری آمریکا میلیاردری است که برخلاف دیدگاه‌های رایجی که این روزها بسیار منتشر شده و به جمع‌بندی حاکم رسانه‌ای و پژوهشی مخاطبان و محققان بدل گشته است، از قضا هوشمند به نظر می‌رسد. تاجری که در اقتصاد بسیار سفت و محکم تا عنوان کسب میلیاردر آمریکایی- نیویورکی پیش رفته است، نباید دست کم گرفته شود. اکنون در فضای پساانتخابات به سر می‌بریم، لذا هرآنچه پیش از این گفته شده است در مسیر صرف دستیابی به پیروزی کمپین انتخاباتی معنا می‌یافت. تسری این مباحث و سعی در یافتن منطقی در اجرایی‌سازی گام به گام و حتمیِ وعده‌های داده شده، به نظر سقیل و بی‌ارزش است. مباحثی همچون، اتخاذ سیاست‌های سخت گیرانه در مورد مهاجران و غیر بومیان آمریکا و با اشاره‌ای صریح به دیوار کشی بین آمریکا و مکزیک که در شروع مناظرات درون حزبی از باب مشخص شدن کاندیدای نهایی هرحزب، بیان کرده بود. دیواری که از منظر اقتصادی توجیه گری آن یک لشگر اقتصاددان می‌طلبد تا به مرحله تصمیم نهایی نایل گردد. در همین خصوص یک موسسه تحقیقاتی به نام “برنشتاین”، برآورد هزینه چنین دیواری را چیزی در حدود ۱۵ تا ۲۵ میلیارد دلار محاسبه کرده است که بیشتر از رقم پیشنهادی خود دونالد‌ترامپ یعنی ۱۰ میلیارد دلار است. دیواری که این پژوهشکده آن را “The Trump Wall” نامیده است. بازتاب سیاسی – اجتماعی این موضع از مواضع در خصوص مکزیکی ها، و القای نفرت به اینان ذیل نظرات ضد مهاجرتی و توامان، تبهکار خواندن مهاجران مکزیک، به آتش کشیده شدن آدمک‌ترامپ را بدنبال داشت. کاری که مکزیکی‌ها در جشن عید پاک که در آن نمادهای پلید در دین مسیحیت را منطبق بر باورهای مردمانشان به آتش می‌کشندبه نمایش گذاردند. معرکه‌ای که در ونزوئلا و یونان نیز به انجام رسید. وعده‌های‌ ترامپ را اگر از اولین روز آغاز کمپین ریاست جمهوری ایشان، یعنی از ۱۶ ژوئن ۲۰۱۵ تا روز انتخاب نهایی وی در نظر گرفته شود، به بیش از ۳۰نمونه قابل شمارش است. واشتگتن پست حدود شش ماه از آغاز کمپین‌ترامپ نگذشته بود که طی گزارشی نوشت،‌ترامپ به عنوان نامزد پیش¬رو، این گونه نیست که همچون دیگر نامزدها وعده‌های زیادی ندهد. وعده هایی که از قول دیواری بلند‌تر از دیوار چین در مرز جنوبی آمریکا با مکزیک گرفته تا اخراج ۱۱ میلیون مهاجر غیرقانونی در ۲۰ ژانویه، مصادف با اولین روز کاری وی در سمت ریاست جمهوری را در بر می‌گیرد. به سرانجام رساندن تک تک این خط و نشان‌ها، بن بست سیاسی- اقتصادی مهلکی را بر پیکر آمریکای شمالی وارد خواهد ساخت. اگر جملگیِ گفته‌های رییس جمهورِ منتخب را برآمده از تب و تاب‌های صرف و تاکیدا صرفِ انتخاباتی به شمار آوریم، چرخش وی بعد از پیروزی را، از باب مواضع پیشین اعلامی، دیگر شکست در به سرانجام رساندن وعده‌های انتخاباتی، نخواهیم خواند، بلکه مواجهه با واقعیت هایی قلمداد می‌کنیم که به ناچار از رویت این واقعیات در کارزار تبلیغات انتخاباتی چشم پوشی شده بود تا در بلعیدن آرای بیشتر سهم افزونتری داشته باشد. این رویکردِ غیر منتظره و خارج از عرف در عرصه جنگ تبلیغاتی در فرایند انتخابات نیست. به جهت نام‌گذاریِ پیروز این انتخابات به عنوان چهل و پنجمین رییس جمهور ایالات متحده، رصد و پژوهش در نحوه نگرش دونالد‌ ترامپ به دنیای پیرامون، آن هم از جایگاه ریاست جمهوریِ بزرگترین قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی در جهان، از اهم مطالعات روابط بین المللی قلمداد می‌گردد. البته با تغییراتی که در موازنه قدرت مواجه هستیم، دیگر آن قدرت اساسی که پیش از این آمریکا به عنوان قدرت امپریالیستیِ بلامنازع که بود دیگر به حساب نمی‌آید. زبگنیو برژینسکی، استراژیست مطرح امریکایی و مشاور اسبق امنیت ملیِ جیمی کارتر، در “امریکن اینترست” خاطرنشان کرده است که، موازنه قدرت‌های جدید جهان میان امریکا، چین، روسیه و خاورمیانه توزیع خواهد شد. با این حال همچنان، قدرتی به بزرگی امریکا که بخواهد نقش سابق آنرا ایفا کند، وجود ندارد. این جاست که یکی دیگر از وعده‌های‌ترامپ از ضعف فنی به زانو در می‌آید. یعنی مواضع وی در خصوص پکن. کشوری که از جانب‌ترامپ، در گردهماییِ ایالت ایندیانا در زمان انتخابات، مسوول “‌بزرگترین سرقت در تاریخ جهان” خطاب شده بود. در میان حامیانش در شهر “فورت وِین”از ایالت ایندیانا، نخستین بار از واژه “تجاوز” که به انگلیسی معنای”چپاول”هم می‌دهد، در رابطه با چین استفاده کرد. در ادامه این اظهارات نیز در گرما گرم کارزار انتخاباتی‌اش، برای بازنگری در توافقات تجاری نظیر نفتا (توافق تجارت آزاد آمریکای شمالی) و باز تعریف تعرفه‌ها و اعمال مضاعف آن بر واردات آمریکا از کشور چین و البته دیگر مراکز و کشورهای هدف، قصد و نیت خود را به روشنی مطرح ساخت. این تنها بخشی از بسیاری نکاتی بود که‌ ترامپ متوجه “شی جین پینگ” رییس جمهور کشور چین، کرده بود. مواضعی که بعد از انتخابات در اثر اصطکاک شعارهای انتخاباتی با واقعیات ملموس، رنگ دیگری گرفته است. رنگ و بویی که ولو در بیان، خبر از ” قویترین نوع رابطه‌ها را بین دو کشور” می‌دهد.

منبع: baharnews.ir