خبرنگار، پنج زارى نگار و تومنى نگار نیست

خبرنگار وقتى در نشست مطبوعاتى کف یا سوت بزند و بخندد در تایید حرف کارگردان، تهیه کننده، بازیگر، سیاستمدار و… باید فاتحه ى نگاه و قلم منصفانه و بدون توصیه یا احساس را خواند.

خبرنگار باید شأن حرفه اش را نگاه دارد.

خبرنگار تماشاچى داخل استادیوم فوتبال نیست که با گل زدن تیم محبوبش به آسمان بپرد و خوشحالى سر دهد.

خبرنگار وظیفه اش اطلاع رسانى، روشنگرى و مو از ماست بیرون کشیدن در حوزه ایى ست که قلم مى زند.

نهایت امر هم اینکه خبرنگار و اصحاب رسانه با مطلب، نوشته، نقد، مصاحبه، گزارش و.. حمایتش از جریان، حزب، گروه، اندیشه یا شخصى را که کارنامه، اثر، فعالیت یا اندیشه اش را مى پسندد به رخ مى کشد.

هرچند بى طرفى و حق را نوشتن و منعکس کردن وظیفه ى اصلى یک خبرنگار یا اصحاب رسانه است تا مردم قضاوت نهایى را انجام دهند و این مطلوب ترین آرمان در خبرنگارى محسوب مى شود.

متاسفم براى آنهایى که نام خبرنگار و اصحاب رسانه را یدک مى کشند اما در نشست مطبوعاتى فیلم “قاتل اهلى” اول اجازه حضور آدمهاى غیر مطبوعاتى یا بازیگر یا عوامل خارج از حیطه کارى خود و فیلم مربوطه را به هر عنوان در جلسه پرسش و پاسخ یک فیلم مى دهند تا جوى ایجاد شود که در شأن رسانه و خبرنگار نباشد.

دوم هم اینکه متاسفم براى آن همکارى که علنى در نشست مطبوعاتى براى عوامل فیلم در تایید حرفهاى درست یا نادرستش و مسخره کردن همکار خبرنگارش کف مى زند یا مى خندد.

همکارت را به چه مى فروشى؟
به کارگردانى که دوستش دارى؟
به بازیگرى که محبوب دلت است؟
به شویى که در اصل براى توهین به جایگاه حرفه ایى، کارى و تحت تأثیر قرار گرفتنت طراحى شده است؟

نوزده سال و پنج ماه است که خبرنگار، روزنامه نگار و نویسنده ى تخصصى دو حوزه ى سینما و ورزش در روزنامه ها و خبرگزارى ها هستم اما امروز متاسفم که همکارانم را مسخره مى کنند و برخى دیگر از همکارانم کف مى زنند و مى خندند.

خبرنگار با پنج زارى نگار و تومنى نگار فرق دارد.

خبرنگار قلمى را که خداوند در قرآن به آن قسم خورده نمى فروشد.

خبرنگار هنگام مسخره شدن همکارش کف نمى زند و نمى خندد.

آخر فیلمى را که مى بینید از فیلم سرب ساخته ى خود آقاى “مسعود کیمیایى” برداشتم که بیست و هشت سال پیش ساختند.

دیالوگى که در تمام این نوزده سال که خبرنگار سینمایى و ورزشى بودم مانیفست کارى من قرار گرفت و هست.

از آدمها بت نسازید
این خیانت است
هم به خودتان، هم به خودشان
خدایى مى شوند که خدایى کردن نمى دانند
و شما در آخر
سر تا پا
کافر خداى خود ساخته مى شوید (نیچه).

پوریا تابان نوزدهم بهمن ١٣٩۵

منبع: irankhabar.ir